TAŞIMALI İLKÖĞRETİM ÖĞRENCİLERİ İLE DİĞER ÖĞRENCİLERİN TÜRKÇE DERSİ KARŞISINDAKİ TUTUMLARI (ERZİNCAN İL ÖRNEĞİ)

Eğitim, bireyin içinde yaşadığı topluma ve çevreye uyum sağlaması ve yaşamını sürdürebilmesinde çok önemli bir role sahiptir. İnsanoğlu yaşamı boyunca süren öğrenme süreci, belli bir toplumsal gelişmeden sonra kurumsallaşmış ve bireylerin öğrenme etkinliklerini gerçekleştirdikleri yerler olarak okullar oluşturulmuştur(1). Okullar, bireylerin ihtiyacı olan temel bilgileri öğretmek, vatandaşlık bilinci vermek, meslek edindirmek, toplumun değer yargılarını tanıtmak gibi amaçları üstlenmişlerdir (2).
Ülkemizde kırsal kesimde yaşayan öğrencilerimizin bu ihtiyacı açıktır. Öyle ki, nüfusu 250’nin üzerinde pek çok köyümüze okul açılamamış ve öğretmen gönderilememiştir. Doğu illerimizde ilköğretimde okullaşma ve kadınlar arasındaki okuryazarlık oranı ülke ortalamasının altında kalmaktadır. 1993 yılı verilerine göre; her köy okuluna ortalama iki derslik ve iki öğretmen düşmektedir. Kentlerdeki öğretmenlerin %17’sinin, köydeki öğretmenlerin ise %9’unun hiç müstakil sınıf okutmadığı görülmektedir.
Bu yöntemle okula gelip giden öğrencilerin Türkçe dersi bağlamında akademik başarılarının taşımalı sistemli okul ortamında olup olmamasının önemi, kısaca taşımalı ilköğretim uygulamasına tabi öğrencilerle normal öğrencilerinin Türkçe dersi karşısındaki tutumlarının akademik başarılarına etkisi bu çalışmanın konusunu oluşturmaktadır