معانی و مصادیق "ماء" و "سماء" در قرآن

در قرآن كريم واژه «ماء» با اوصاف متعددى توصيف شده است كه به اعتبار بهره‌مندان از آن، برخى اوصاف مثبت و تعالى‌بخش‌اند؛ مانند: ماءً طهوراً (= طاهر و مطهِّر: پاك و پاك‌كننده)؛ ماءً مباركاً (زندگى‌بخش و رشد افزا)؛ ماءً غَدَقاً (لذت‌بخش و عطش‌زدا)؛ ماءً ثجّاجّاً (پى در پى و فراوان)؛ ماءً فُراتاً (انباشته و لبريز)؛ ماءٍ مسكوبٍ (ريزان و آبشارگونه) و ماءٍ معين (جوشان و فزاينده). برخى ديگر نيز صفاتى منفى است و عذاب‌آور و بى‌ارزش شمرده شده‌اند. مانند: ماءٍ مهينٍ (ناچيز و بى‌ارزش)؛ ماءٍ دافقٍ (جهنده)؛ ماءٍ صديدٍ (ويران‌گر و دردافزا) و ماءٍ حميمٍ (رنج‌آور و عطش‌زا).