XVII – XVIII АСРЛАР МАЪНАВИЙ МЕРОСИНИНГ ИККИ ДУРДОНА АСАРИ ҲАҚИДА

Ўзбек шоири ва мутафаккири, сўфий аллома,  Фарғона водийсининг Чимён туманидан бўлган Хожамназар Ғойибназар ўғли Ҳувайдо XVII – XVIII асрлар шеъриятида ўзига хос ижоди билан уч асрдан буён адабиётшунослик тарихи илмига бетакрор асарлари билан катта ҳисса қўшиб келмоқда. Мутафаккирнинг “Роҳати дил”, “Иброҳим Адҳам” каби достонлари, шоир лирикасининг, ғазалиётининг турли жанрларидаги мероси,  шеъриятнинг дурдона асарлари сифатида ўрганилиб , баркамол авлод тарбиясига ибрат бўлиб хизмат қилмоқда. Ушбу мақолада сўфий алломанинг икки достони таҳлилга тортилади.