An'anaviy she'riyatda pafos va Rauf parfi ijodi

Badiiy tafakkurda tushunchalar o‘rnida badiiy obraz qo‘llaniladi. Bu
yerda har bir ijodkorning dunyoqarashi, ichki olami muhim rol o‘ynaydi. Badiiy obraz
ibtidosi ijodkorning ichki dunyosidan kelib chiqadi. Shoir yoki yozuvchining ichki
hissiyotlari, ruhiy holatlari qo‘shilib, favqulodda obrazlar tug‘iladi. Ijodkorning ongosti
ruhiy holatlari ham o‘zi anglamagan ravishda qo‘shilib ketishi mumkin. Ayni paytda ijodiy
jarayondagi ratsionallik o‘rnini ham inkor etib bo‘lmaydi. Ijodkor ichki olami, kechinmalari,
his-tuyg‘ulari, o‘y-fikrlarini obrazli ifodalar ekan, ushbu obrazlarning asosi g‘ayrimantiqiy
bo‘lmasligi lozim, aks holda obrazli tafakkurning hayotiy asosi yo‘qoladi.