Pan i pies – król i poeta. O "wierszach w materiach politycznych" Stanisława Trembeckiego z lat 1773-1798

Artykuł stanowi przekrojowe omówienie problematyki poezji politycznej Stanisława Trembeckiego, przypominając proces ustalania rzeczywistego dorobku poety w związku z pracami nad edycją krytyczną (co dało 24 wiersze polityczne, 1 tekst o wątpliwym autorstwie i 5 tekstów przypisanych błędnie). Rysuje też sylwetkę Trembeckiego, często przedstawianego jako autor piszący na zamówienie Stanisława Augusta, którego politykę konsekwentnie wspierał, oskarżanego o wątpliwą moralność, a przy tym znakomitego stylisty, chętnie uprawiającego mistyfikacje literackie i gry z czytelnikiem. Trudne i złożone stosunki poety z królem-mecenasem znajdują odbicie w wielu możliwych interpretacjach późnego wiersza Portret Kiopka, szpica faworytnego Jego Królewskiej Mości (1796) – porównanie do psa bywa odczytywane jako dowód służalczości autora, wyraz dobroci i wierności, ale także rozgoryczenia spowodowanego dwuznacznym położeniem, aż po wielkoduszne wybaczenie kapryśnemu panu.