ADABIYOTSHUNOSLIK METODOLOGIYASIDA PSIXOLOGIK USULNING TIBBIY FIZIOLOGIYA BILAN O'ZARO BOG'LIQLIGI

Badiiy asarda qahramon obrazini tugal yaratish juda muhim. Qadimdan to hozirgacha  matnda tasvirlangan voqelik mohiyatini ifodalashda turlicha shakl va usullardan foydalanishga harakat qilingan. Adabiyotda badiiy obrazni individual tashqi xususiyatlarsiz xarakter yoki tip sifatida ko‘rsatish qiyin. Bu qahramon nutqi, portret, jest va mimikalar, monolog, tashqi organlarning fiziologik holati, miyadagi o‘y-fiklar monologi bo‘lishi mumkin. Ammo adabiyot taraqqiyoti davomida psixologizmga nisbatan munosabat o‘zgarib boradi. Zamonaviy psixologiya taraqqiyoti ongning eng inja o‘ylarigacha yoki ongostidagi xotiralargacha yuzaga chiqarib tahlil qilishni nazarda tutadi. Inson psixologiyasiga yondashish nuqtayi nazari ko‘plab fan sohalarida mavjud. Tibbiyot, psixologiya, falsafa, mantiq, din, adabiyotshunoslik vahokazolar. Ular psixologiya va xarakterning turli qirralarini aniqlashga harakat qiladi. Biroq “inson mohiyati nima?” degan savolga badiiy asarchalik bir vaqtning o‘zida ko‘plab rakurslardan yondashadigan soha bo‘lmasa kerak.