Yetişkinlerin Yaşlılık Dönemi Korkusu ile Yaşam Doyumu Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Yaşlanma korkusu, insanların yaşlanma kaygılarının bir ifadesidir. Yaşlanma korkusu yaşayan insanlar görünüşlerinin değişmesinden, bağımsızlıklarını kaybetmekten, emekli olduktan sonra üretken olamamaktan, hareket kabiliyetinin bozulmasından, hastalıkların başlamasından endişe edebilirler. Yaşam doyumu ise insanların sahip oldukları ile hak ettiklerini düşündüklerinin, olmasını arzu ettiklerinin rasyonel bir karşılaştırmasıdır. Bu çalışma; yetişkin bireylerin yaşlılık dönemi korkuları ile yaşam doyumlarının belirlenmesi ve aralarındaki ilişkinin incelenmesi amacıyla planlanmıştır. Genel tarama yöntemi ile yapılan bu araştırmada verilerin toplanmasında Kişisel Bilgi Formu ile Kara ve arkadaşları (2023) tarafından geliştirilen ‘Yaşlılık Dönemi Korkusu Ölçeği’ ve Dağlı ve Baysal (2016) tarafından uyarlanan ‘Yaşam Doyumu Ölçeği’ kullanılmıştır. Çalışmanın örneklemini, uygun örnekleme yöntemi ile belirlenen, araştırmaya katılmayı kabul eden 232’si kadın, 43’ü erkek olmak üzere 275 kişi oluşturmaktadır. Çalışmaya katılan yetişkin bireylerin yaşlılık dönemi korkusu ile yaşam doyumlarının ortalamanın üzerinde olduğu, yaşlılık dönemi korkuları ile medeni durum, kronik hastalık değişkenleri arasında anlamlı farklar tespit edilmiştir. Bununla birlikte yaş arttıkça yaşlılık dönemi korku düzeyinin azaldığı, yaşam doyumu düzeyi arttıkça da yaşlılık dönemi korku düzeyinin azaldığı belirlenmiştir.