Merkte je dat het taakje met het gevouwen papier beter ging na het horen van Mozart? Dit noemen we het Mozart effect! Vaak denken mensen dat dit is omdat we slimmer worden van naar Mozart luisteren, maar eigenlijk is het omdat we er iets blijer van worden. Muziek kan je humeur enorm beïnvloeden, en als je humeur beter is, doe je het ook iets beter op een cognitieve taak!

Het Mozart effect werd voor het eerst beschreven in 1993 in een artikel in het wetenschappelijke tijdschrift Nature. In een experiment luisterden proefpersonen eerst naar een muziekstuk van Mozart (K 448 voor de liefhebbers, dit was het tweede fragment dat je hoorde), of ze zaten in stilte te wachten. Daarna deden ze allerlei cognitieve taken, waaronder de zogenaamde paper-folding-and-cutting-task, de taak die jij ook net hebt gedaan. Wat bleek, proefpersonen die eerst Mozart hadden geluisterd waren beter in deze taak dan proefpersonen die in stilte hadden gewacht. In de media werden deze resultaten al snel gerapporteerd als "van Mozart luisteren word je slimmer", en het Mozart effect was geboren.

Wat bleek echter bij vervolgstudies: er was ook een Japanse-kinderliedjes-effect (voor Japanse kinderen), een Blur-effect (voor Britse tieners) en zelfs een Stephen King-effect (voor fans van Stephen King die een audioboek hadden geluisterd). Wat nog het meest in het oog sprong: er was een negatief Albinoni-effect! Dat wil zeggen dat mensen die eerst naar het droevige Adagio van Albinoni hadden geluisterd (dit was het eerste fragment dat je net luisterde) juist slechter presteerden op de cognitieve taak.

Wetenschappers zijn het er inmiddels over eens dat het Mozart effect bestaat, maar verklaard kan worden doordat muziek zo ontzettend goed onze stemming én alertheid kan beïnvloeden. Kortom, van Mozart luisteren word je niet per se slimmer, maar muziek kan wel wonderen doen voor je humeur!