HAJDEGEROVA EGZISTENCIJELNA LOGIKA IZ RANIH FRAJBURŠKIH PREDAVANJA

Prvi deo članka posvećen je Hajdegerovom tumačenju tradicionalnog pojma logike kao školske fi lozofske discipline i Hajdegerovom utemeljenju produktivne filozofske logike na način kako je to objašnjeno u Hajdegerovim predavanjima Logika. Pitanje o istini (1925) i Bivstvovanju i vremenu (1927). U drugom delu članka se eksplicira Hajdegerova ideja egzistencijelne logike (existentielle Logik) filozofiranja koja je naznačena u ranim predavanjima Fenomenološke interpretacije uz Aristotela (1921/22), Fenomenološke interpretacije izabranih Aristotelovih rasprava o ontologiji i logici (1922) i Ontologija. Hermeneutika faktičnosti (1923). U članku se zastupa teza da Hajdeger pored ideje produktivne logike filozofije razvija ideju egzistencijelne logike filozofiranja koja predstavlja znanje o osnovnim filozofskim pojmovima u fazi njihovog nastanka i artikulacije. Egzistencijelna logika predstavlja pokušaj da se uspostavi kritika i kontrola nad procesom filozofiranja koji se bazira na krizi samorazumevanja ljudskog života u njegovoj faktičnosti.