ВЕЖАГИҲОИ ЛАФЗИВУ УСЛУБИИ ИСТИЛОҲОТ ВА ТАХАЙЮЛОТИ АДАБӢ

Истилоҳот яке аз мубрамтарин воҳидҳои забон маҳсуб ёфта, бо мақсадҳои муайян, дар мавридҳои гуногуни гуфтору навиштор бо ҷилоҳои мухталиф  мавриди истифода қарор гирифта,  ҷаззобии нутқи соҳиби суханро таъмин менамояд. Дар услуби бадеӣ ва тасвири адиб  яке аз унсурҳои муҳими амиқбаёнӣ ва баланд бардоштани тасвири бадеӣ ва услуби нигориш буда, дар осори бадеӣ бо вежагиҳои замонӣ зуҳур мекунад, ки муаллифи мақола ҳамин ҷанбаро дар мисоли романи “Се рӯзи як баҳор”-и адиби маъруфи тоҷик Саттор Турсун  баррасӣ кардааст.