Czy można odmówić przyjęcia wniosku o ochronę międzynarodową i kiedy uznaje się go za złożony?

Zgodnie z wiążącym Polskę prawem międzynarodowym, prawem UE oraz prawem krajowym, nie można odmówić przyjęcia wniosku o ochronę międzynarodową. Na podstawie art. 56 ust. 2 Konstytucji RP, cudzoziemcowi, który w Rzeczypospolitej Polskiej poszukuje ochrony przed prześladowaniem, może być przyznany status uchodźcy, zgodnie z wiążącymi Rzeczpospolitą Polską umowami międzynarodowymi. Ustawa z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: ustawa o ochronie) w art. 24 stanowi natomiast, że wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej składany jest do Szefa Urzędu za pośrednictwem komendanta oddziału Straży Granicznej (dalej: SG) albo komendanta placówki Straży Granicznej.
Oznacza to, że każda osoba, która przebywając na granicy RP, zgłosi, wykonującemu wobec niej jakiekolwiek czynności służbowe, funkcjonariuszowi SG zamiar przekroczenia granicy w celu ubiegania się w Polsce o ochronę międzynarodową, powinna zostać wpuszczona na terytorium Polski, a funkcjonariusze SG zobowiązani są przyjąć od niej odpowiedni wniosek. A contrario – odstąpienie od obowiązku przyjęcia wniosku o ochronę międzynarodową w sytuacji, w której osoba znajdująca się de facto pod jurysdykcją SG, deklaruje zamiar jego złożenia, stanowi naruszenie przepisów prawa.