post_number,post_id,created_at,reply_to_post_id,source_username,target_username,text 1,57796,2019-08-09T10:34:49.843Z,57796,anon3341357780,anon3341357780,"_Toto je rozhovor s mým tátou, který je od roku 1989 ředitelem jedné základní školy v Brně. Udělat s ním tenhle rozhovor bylo pro mě strašně zajímavé a myslím, že i pro něj. Je to pro nás i trochu rozcvička na naši dovolenou ve dvou v Albánii, kterou začínáme tuto středu._ _#####_ _This is an interview with my father who has been a director of a primary school in Brno since 1989. Doing this interview with him was an interesting experience for me, and for him I guess. It is also a nice warm up for us before going together to Albania next Wednesday._ _**Co děláš v životě, co je tvoje profese?**_ Učitel. V současnosti ředitel na základní škole, už třicátým rokem, jinak učitel matematiky a dílen. _**Čeho si na svoji práci nejvíc ceníš a co Tě na ní naopak nejvíc otravuje?**_ Cením si na ní, že jsem neustále s mladými lidmi. Každý den i každá hodina je jiná. I když teď jsem v podstatě manažer a úředník, ale ještě učím, takže je fajn, že to není nějaká rutina. A otravuje mě nedostatek vize tohoto státu pro školství. Žádná strategie tu netrvá déle než třeba rok nebo dva. A samozřejmě velká administrativa a nedostatek financí, takže si nemůžeme moc vybírat kvalitní učitele a taky o každou korunu musíme bojovat přes různé dotace a programy. _**Změnily se výrazně podmínky pro vaši práci v návaznosti na společensko-politické ovzduší?**_ Náš stát nemá ve vzdělávání koncepci. Koncepci, které by se držel, ať je u moci kterákoli ze stran. Takhle se každý ministr rozkoukává, pak něco teda změní - a je to od stěny ke stěně. Takže si nemůžeš nic naplánovat dopředu. Ministerstvo školství není silové ministerstvo a politiky zajímá jenom před volbami, bohužel. Na druhou stranu je potřeba říct, že se podmínky zlepšují v platech. Samozřejmě to není jenom o penězích, ale ve společnosti člověk má takovou prestiž, jaký bere plat. A když učitel řekne ve třídě, kolik bere peněz, tak se mu děti smějí. Pak na některé předměty člověk musí vzít toho, kdo zaklepe na dveře, protože učitelé prostě nejsou. To se pak samozřejmě odráží na úrovni vzdělávání. Hodně se změnilo vybavení škol, tam je obrovský skok dopředu. Je to bohužel ne tolik díky koncepci státu, ale hlavně díky evropským projektům. Třídní kniha, žákovská knížka se děje na elektronické bázi a to je pro všechny nástroj a zjednodušení. _**Jak se za těch 30 let proměnily děti?**_ Myslím, že děti jsou pořád stejné, akorát teď mají jiné možnosti. Když jsem začínal roku 82, tak se nám učilo jinak, protože nebylo tolik dalších věcí, které ty děti mohly dělat. Nebyly internety, nebyly sociální sítě. Takže děti se snadněji soustředily na školu, dělaly sport, byly venku. A teda nebylo tolik toho nebezpečí a šikany na sociálních sítích. Taky samozřejmě v současné době učitel nemůže být jen doručitel informací. Teď má hlavně pomoct v orientaci a v tom, kam se tam se to dítě vrtne. Ať je zajímá jakýkoliv obor, tak si může najít na internetu, co potřebuje. Děti teď mají víc možností vzdělávat se zcela sami, - už nemají jenom školu. A velká změna je v tom, že rodiče nemají na děti čas. Pak svoje problémy řeší, nebo spíš neřeší, s tím, že: Aaaa za vše může škola; Aaaaa já budu všechno řešit s právníkem. Ono se může zdát, že ty děti jsou drzejší, ale já myslím, že je to spíš tím, že se učitelé ani děti nemůžou opřít o rodiče. Ale vracím se zpátky k dětem. Podle mě jsou pořád stejné. _**Co bys označil za svůj největší profesní úspěch a největší neúspěch. Jestli to jde říct za těch 30 let.**_ Já si myslím, že už to je úspěch, že jsem tam těch třicet let. (úsměv) Za úspěch považuji, že ještě pořád po třiceti letech mám, i podle kolegů, nějaké vize a že pořád chci dělat nové věci. Samozřejmě těch věcí bylo víc za těch mnoho let, co se podařilo, ale nemá cenu to vypichovat. Myslím si, že hlavní věc je, že škola je vnímána jako dobrá škola v rámci možná i nějakého širšího Brna. Jako neúspěch beru, že nejsem manažerský důslednější a tvrdší. _**Teď přeskočím na politiku. Jaké máš ze současného politického vývoje pocity? A máš do budoucna strach, z toho jak to bude dál?**_ Já musím předeslat, že jsem pravicový volič. Vždycky jsem volil ODS. I když měla svoje problémy. Naštvala mě opoziční smlouva. Nevadí mi, že volby vyhrálo ANO. Po tom jsem volal, když jsem zvonil klíči, aby byly svobodné volby. Ale myslím si, že ANO nemá žádnou koncepci a že jsou spíš o tom, co zrovna chcou lidi a co je zrovna populární. A vadí mně předseda vlády, který je trestně stíhaný. Mrzí mě, že prezident překračuje své pravomoci dané ústavou. Mám mám strach z toho, že se naše země bude přiklánět k Východu. A že se vzdalujeme z toho demokratického principu, k nějakému pseudo systému, kde si pár lidí bude dělat, co chce. _**A je tady nějaká schopná nebo silná alternativa ke straně ANO nebo k premiérovi?**_ Zatím tam tam nikoho nevidím. Hovoří se o tom, že udělají čtyřkoalici, aby porazili ANO. Už to tady bylo jednou a tehdy to ztroskotalo, protože ty strany se pak nedomluvily. Tak uvidíme. Bohužel nevidím ani v ODS výraznou opozici. Pana Fialu uznávám jako osobnost - myslím, že je slušný chlap. Ale taky si myslím, že stavět politiku jenom na negování všeho, co řekne Babiš, je taky špatně. Nevidím ani tam žádnou koncepci a nemám rád politiku ve stylu: vy jste to zavedli, tak já to zruším. Bohužel to vypadá, že politický systém je teď o tom, co nějaký šéf charismatický možná i populistický namluví lidem. Lidi nezajímá nějaký program, hlasují podle pocitu a zajímá je nějaký ranař, který všechno zařídí. A já se musím přiznat, že taky moc nečtu ten program. Jsem takový pocitový volič ODS. (úškleb) Je to u mě taky o lenosti si to přečíst. Líbí se mi Piráti na celostátní úrovni, mají rozumný názory, ale zatím jsou tam krátce. Komunisty vůbec neřeším, neřeším SPD, to jsou strany pro mě obskurní. _**Nakonec otázku na odlehčení: Těšíš se na důchod?**_ Ne, netěším, chtěl bych pracovat co nejdéle, protože vidím v práci smysl. Neříkám, že ve škole, tam to mám ještě na pár let, dá-li Pán Bůh - a starosta. Ale pak by chtěl něco dělat určitě." 2,57834,2019-08-12T08:04:59.713Z,57796,anon634599124,anon3341357780,"Great, I finally saw the interview - the idea was that you would create an account for each person who'd you interviewed (only in cases it's impossible, but the story is great, we'd make exceptions). Since the work also involves guiding people to the platform and showing them how to work, it's part of the challenge. Could you please do it @anon3341357780 ? Then we're good to go :)" 4,70992,2020-03-06T13:22:56.538Z,57796,anon431921830,anon3341357780,@anon 1,69487,2020-01-28T09:56:10.852Z,69487,anon640620843,anon640620843," Zdravo svima. Moje ime je Danica Laćarac. Arhitekta sam po struci i poslednjih 5 godina fokusirana sam na temu razvoja zelenih gradova, ili najšire rečeno povezivanju čoveka i prirode u gradu. Od maja 2018.godine vodim i Nacionalnu Asocijaciju Zelenih Krovova Srbije, od kada intenzivno radim na edukaciji svih relevantnih aktera u ovoj oblasti. Do samog razvoja Asocijacije došla sam kroz saradnju na jednom predivnom projektu pod nazivom Zeleni koncept stanovanja, koji je početkom 2019.godine u potpunosti i realizovan u okviru stambenog objekta izgrađenog u Novom Sadu. Zeleni koncept stanovanja predstavlja direktan odgovor na najveće sistemske nedostatke sa kojima se u gradu susrećemo poput: neuređenog sistema primarne selekcije otpada, izuzetne zagađenosti vazduha i sve češće poplavljenih ulica. Kroz primenu zelenog koncepta stanovanja objekat sadrži punkt za selekciju otpada, gde stanari odvajaju određene sirovine koje zatim privatne firme odnose na reciklažu a stanarima na račun uplaćuju i materijalnu nadoknadu. Zatim su u objektu implementirane i zelene terase sa automatskim zalivnim sistemom i prethodno posađenim biljkama kako bi se formirala zelena barijera između ulice i unutrašnjosti objekta, kao i zeleni krov na samom vrhu objekta, oaza tj zajedničko dvorište za sve stanare. Zeleni krovovi su potpuno poseban segment vredan dodatne analize i pojašnjenja. Za sada toliko, sa novom prilikom volela bih i da proširimo svaku od započetih tema. Srdačan pozdrav!" 2,69574,2020-01-29T09:31:04.631Z,69487,anon2002939394,anon640620843,"Zdravo @anon640620843, lepo je upoznati vas! Dobrodošli na platformu Edgeryders i ovu zajednicu. Kako ste saznali za to? Neki od nas vode projekat u Briselu pod nazivom [The Reef](http://thereef.brussels) - da istražimo zeleni urbani život. Bilo bi nam veoma interesantno da saznamo kako ste to ostvarili u Novom Sadu: na primer ko je uložio u objekat i koja je uloga Udruženja u izgradnji / upravljanju objektom? Da li se svi stanovi sada prodaju? Ako imate druge projekte u toku ili tražite evropske partnere ili možda organizujete razmenu, možda će nas zainteresovati tim Reef-a! Hvala vam," 3,69575,2020-01-29T09:57:09.474Z,69574,anon640620843,anon2002939394,"Zdravo @anon2002939394, hvala na lepim rečima dobrodošlice! Dobila sam preporuku od prijatelja da se prijavim na platformu. Zvuči sjajno istražiti potencijal zelenog urbanog života i potpuno u saglasnosti sa onim čime se mi bavimo. Što se tiče projekta Zeleni koncept stanovanja imali smo sreću da sarađujemo sa privatnim investitorom koji je kompletan koncept implementirao na svom stambenom objektu, bez da je to na kraju uticalo na cenu kvadrata stana. Stanovi su prodati rekordnom brzinom, a ono što mene najviše raduje je činjenica da su ljudi postali svesni mogućnosti višeg kvaliteta i da dolaze kod njih i dalje tražeći upravo ove dodatne vrednosti. Asocijacija organizuje različite događaje na zelenom krovu i aktivno radi na širenju ideje na kompletnu teritoriju grada, tj na uključivanju i drugih investitora u ovakav tip implementacije. Pored toga fokusirani smo na predloge izmena gradskih regulativa kako bi se ovakva vrsta rešenja promovisala i podržala i od strane grada. Nakon prvih 18 meseci spremni smo na saradnju na većim evropskim projektima, te bih itekako volela da čujem više o Vašem projektu u kontekstu potencijalne saradnje. Radujem se novim informacijama. Srdačan pozdrav, Danica" 4,69582,2020-01-29T10:58:52.555Z,69575,anon2271975978,anon640620843,"Zdravo i dobro dosla :slight_smile: Izuzetna inicijativa, zivotna sredina itekako utice na kvalitet zivota svih nas. Pisao sam malo na temu principa ""vrati prirodi na neki nacin povrsinu koju si uzeo za gradnju"". Zeleni krovovi su odlican nacin za tako nesto. Jeste li vi kao asocijacija istrazivali opcije micro farminga ili basti na krovovima? Stvaranje permaculture sistema na primjer? Mislim da bi kroz pokazivanje primjera dobre prakse iz svijeta mogli zainteresovati vise investitora. Postoje hoteli, restorani, fabrike, skladista, zgrade...mnogi objekti koji su krov iskoristili ne samo kao stvaranje parka u kom je lijepo i zdravo boraviti vec i za zaradu/poboljsanje imidza firme. Ako napravite odrzive ili cak i profitabilne poslovne modele, ja mislim da bi otvorili mnoga vrata." 5,69594,2020-01-29T13:32:26.368Z,69487,anon378969796,anon640620843,"Ja želim da vam se zahvalim što radite to. Kao neko ko živi na Novom Beogradu.... Mislim da vam je jasno. Iskreno bih volela da ovo postane trend. Jasno mi je da nisu svi osvešćeni tako da amatram da se promociji ovakvih trendova mora prići sa više strana. Sigurna sam da znate o čemu pričam i da imate iskustva sa tim. Inače me jako zanima ova tema i vilela bih da razvijemo neku vrstu saradnje. Pozdrav!" 6,69596,2020-01-29T14:02:28.853Z,69582,anon640620843,anon2271975978,"Hvala lepo na rečima podrške! Slažem se da su zeleni krovovi jedan od vodećih modela koji bi u gradovima mogli da donesu neophodnu transformaciju. Razvijamo model saradnje sa jednim privatnim vrtićem koji ima krovnu baštu i već sa mališanima aktivno rade i koriste te površine. Njihov primer je fenomenalan, iskreno se nadam da ćemo uskoro i jedan veći projekat započeti zajedno. Srdačan pozdrav, Danica" 7,69597,2020-01-29T14:06:01.734Z,69594,anon640620843,anon378969796,"Draga Tamara, Hvala Vam na rečima podrške. Novi Beograd bi mogao biti najveći, a sigurna sam i najefikasniji pilot projekat za Nature Based rešenja! Asocijacija je otvorena za sve koji na proaktivan način pristupaju ovoj temi, bez obzira na struku ili ugao posmatranja. Stoga, budite slobodni da me kontaktirate ukoliko biste voleli i da se povežemo na taj ili neki drugi način. Srdačan pozdrav, Danica" 8,69849,2020-02-04T17:10:50.733Z,69487,anon2593742131,anon640620843,"Pozdrav svima na ovom threadu, posebno Danici jer ostale poznajemo sa prve radionice. Kao udruženje koje ima dvoje pejzažnih arhitekti i analitičara zaštite životne sredine, svi školovani u NS, nemoguće je da se ne priključimo ovoj priči. Mi smo za naš grad zacrtali viziju ekološke prestonice u budućnosti. (ne kao BG) :) I mislimo da postoji potencijal saradnje sa lokalnim donosiocima odluka kao i investitorima sa kojima bi mogli da kreiramo ovakvu vrstu projekta. Naravno potrebna je i malo mentorstva od nekog ko ima toliko iskustva koliko i vi. Čvrsto verujemo da se mora nastupati sa primerom dobre prakse za sve što radimo a naročito u polju Ekologije, tako da smo otvoreni za saradnju, naravno ukoliko nas želite :smiley:" 9,69873,2020-02-05T08:27:19.103Z,69487,anon640620843,anon640620843,"Hej, Hej! Kakva energija! Radujem se da čujem sve detalje! Asocijacija je otvorena baš za takvu energiju tako da vam članstvo svakako stoji na raspolaganju! Hajde da organizujemo jedan sastanak, možemo i Skype ako ne dolazite u NS skoro, pišite mi pa se vidimo!" 10,70100,2020-02-11T14:09:23.573Z,69873,anon2593742131,anon640620843,"Mi se takođe radujemo novom poznanstvu i prilici da proširimo vidike i ideje, učeći iz Vašeg iskustva i primera. Poziv za sastanak prihvatamo sa zadovoljstvom, javite nam se kojim god putem Vam je najjednostavnije, pa se dogovaramo oko susreta! :slight_smile: indjijativa@anon Mladen 060 7651 576 Ljubica 065 538 2333" 11,70510,2020-02-24T15:31:27.144Z,69487,anon378969796,anon640620843,"anon2954973946mi, Jasen i Tamara upravo otvaraju sampanjac :slight_smile: Za nove konekcije :)" 1,64651,2019-11-19T11:11:44.999Z,64651,anon4082034945,anon4082034945,"Pozdrav svima, rodjen u Beceju, tu sam i odrastao, ozenio se, dobio dvoje dece (kcerku i sina).Preduzetnik sam, uspesno sam razvio porodicni biznis. Imamo vise vremena da provedemo zajedno kao familija. Polazak u preduzetnistvo je jako velika zivotna skola. Ja sam, kao i svi u pocetku, napravio mnoge greske. Greske se desavaju, svaki dan ucimo i to je za mene normalno...to je ciklus zivota i neizbezan proces. Veliki problem je odlazak mladih iz Srbije. Eto mnogi iz Beceja odlaze u Madjarsku, a ja znam da iz Madjarske mladi odlaze dalje na zapad takodje. Nazalost, niko mladima ne govori kako je stvarno tamo na zapadu i ne pricaju o problemima koje tamo srecu. Mnogi zive i u gorim uslovima nego u Srbiji ali ne zele o tome pricati. Mozda bi kad bi znali sta ih sve ceka nanon2616253660ju odlucili i ostati u kuci. Bio sam clan izvrsnog odbora udruzenja preduzetnika. Tako sam dosao u kontakt sa udruzenjima iz civilnog sektora (pre vise od deset godina). Tako sam se nasao u jednom drustvu (bilo je nas 8) koje je zelelo uciniti nesto dobro za svoj grad, sto je bila i moja zelja. Osnovali smo udruzenje i krenuli sa radom. Podrzavali smo jedan drugoga i radili kao ekipa, to nam je bilo jako vazno i omogucilo nam da guramo napred.Resili smo da predjemo na edukaciju i vrlo brzo smo dosli do pozitivnih rezultata, pocele su nas zvati skole sve vise i bili su zadovoljni. Od 8 osnivaca udruzenja ostala su samo 3, ostali su otisli u inostranstvo. Na zalost nisu imali energije vise i strpljenja da sacekaju da stvari krenu na bolje. U medjuvremenu smo naravno dobili mnoge nove clanove a ja sam postao neka vrsta voditelja udruzenja. Ekologija i iskoristenje obnovljivih materijala nije moja struka ali jeste strast i vazna tema za sve nas. Imamo samo jednu zemlju, ona nam daje sve tako da je odgovornost svih nas da se brinemo o njoj.Mi u Srbiji imamo zakone za zastitu okoline ali nazalost u Srbiji se ti zakoni ne postuju niti drzava gura. Cesto firme gledaju da ustede na tome i drzava im gleda kroz prste. Udruzujemo se sa drugim udruzenjima koja za misiju imaju ocuvanje prirode (zelena stolica, prisustvuju u skupstini u Srbiji ali bez ucestvovanja osim ako nije pitanje direktno vezano za ocuvanje okoline). Ministri cak imaju obavezu da nas saslusaju, ali niko nema obavezu da nesto i uradi po tom pitanju. Ako mi guramo fabrike da ugrade filtere na primer, oni ce da daju otkaze ljudima da nadoknade troskove vezane za ugradjivanje filtera. Na kraju je regulacija na jako niskom nivou da se zadrze radna mesta.Takodje mi nemamo posebno ministarstvo za zastitu prirode. Taj deo je uvek prikljucen nekom drugom ministarstvu, oni se kao bave zastitom prirode ali u praksi se to ostavlja sa strane. Svi znaju da problem postoji ali niko ne nudi resenje. Postoje takodje razna resenja za vecu efikasnost, iskoristivost otpadnih materijala. Mogli bi da iskoristavamo bio otpad za stvaranje komposta i to prodajemo. U okolini ne postoji takvo postrojenje. Mi u Vojvodini nemamo adekvatan vetro zastitni sloj zemlje, tako da tu plodnu zemlju vetar raznosi drugde. Mogli bi da sadimo drvece da to sprecimo ali to se ne radi. Zelim da na radionici bude isto prakticnih primera sto se sve moze napraviti. S obzirom da je jedna od tema kreativnost, mi mozemo da vam pokazemo sta je sve moguce napraviti od materijala koje drugi ljudi bacaju. Nemam specificna ocekivanja, ako mogu da pomognem i doprinesem na neki nacin ja cu to rado uciniti. Videcu kako ce se stvari odvijati u Beceju pa cemo da vidimo kako cemo dalje. Ja imam par predloga ali to cemo ostaviti za posle " 2,64718,2019-11-19T16:45:45.911Z,64651,anon378969796,anon4082034945,"Hvala na prici i dobrodosli u zajednicu! Hvala Vam i za Vasa zalaganja. Ovo je tema koja se uskoro nece vise moci zaobilaziti. Ne znam ni kad ni kako ce se to resavati ali znam da to nije razlog da mi vec sada ne radimo na tome. Drago mi je sto cemo se upoznati u petak! Pozdrav!" 3,66790,2019-12-03T13:25:33.102Z,64651,anon4224279930,anon4082034945,"Ćao @anon4082034945 Ekologija je veoma bitna tema za sve ljude na svetu, te bih se priključio diskusiji ovde iako sam video da postoji odeljak o radionicama u Bečeju. Hteo bih da podelim neka saznanja, zapažanja i mišljenja na temu ekologije. Možda već i imaš neke od ovih informacija o kojima ću pisati. Fokus je na Srbiji. :slight_smile: Reciklaža: pošto ona spada u delatnost privatnog sektora i relativno je nova grana u industriji, u Srbiji je na mnogo niskom nivou. Možda najznačajnija 2 razloga: 1. Potreba za dozvolom za transport otpada koje izdaje Ministarstvo čega god. Poljoprivrede i ekologije? :confused: Ta dozvola se ne dobija lako iako je reč o neopasnom otpadu i često repromaterijalu raznih proizvodnji. Neki je ne dobiju u opšte, pa je to najveća prepreka što npr. mala udruženja ne mogu ni da počnu da sakupljaju otpad i legalno prevoze, a da ne pričam koliki je problem firmama koje imaju škart a ne uspevaju da dobiju dozvolu. Naravno ima tu još papirologije/birokratije kao i za razne druge preduzetničke aktivnosti. 2. Netransformisana javna komunalna preduzeća. Nije poenta samo da skupe i bace na deponiju, već umesto na deponiju da kad sakupe otpad, da ga klasifikuju donekle oanon2280259964e i postanu snabdevač industrije. To se radi tako što bi svi građani kod kuće počeli klasifikaciju. Ko klasfikuje plati malo ko sve smulja na gomili plati veću cenu računa. I to sam rešio! :smiley: Na žalost nemamo nigde proizvodnju stakla npr. A staklo je jedan od veoma zahvalnih materijala što se tiče reciklaže, a zbog hemijske postojanosti koristan materijal. Njega je mnogo bolje reciklirati nego praviti. Isto je i sa šutom koji može da se reciklira u neki nov građevinski materijal... Naravno, svaki proizvod ili poluproizvod ima neku specifičnost i isplativost u ponovnoj proizvodnji, pa sad ne bih različitim materijalima. Što se tiče prelaska na čistije i obnovljive izvore energije, mislim da tu nema puno da se priča jer je jasno da opet država kroz politike to treba da i finansira i podstiče dobrim pravnim okvirom. E sad, moj fah. Rešenje za industrije koja zagađuje. Priča o filterima ili postrojenjima za preradu tečnog otpada (organskog ili neorganskog) je po meni bezveze, jer nigde niko na svetu nije nekog naterao da troši na stvari koje ne donose profit. Ima i dobrih primera firmi koje ne zagađuju, naravno. Nema tog zakona, inspekcije ili kazne koji će biti uspešni. Po meni su tu 2 rešenja. Prvo, industrijske zone treba da imaju neku vrstu javno-komunalnog postrojenja koje će obrađivati otpadne vode. Sprovedu se cevovodi od svake firme do tog postrojenja i svi plaćaju nešto tu uslugu. Drugo, možda i bolje, da se daju subvencije firmama kako bi od generisanog otpada pravile nov proizvod ili poluproizvod. Npr. industrija hrane bi od svojih nusprodukata mogla u nekim reaktorima ili kako god da pravi kompost. Oprema za tretman voda je poslednjih godina postala veoma dostupna te postoji sijaset proizđača i firmi koje instaliraju postrojenja, te je greota čak i prerađenu čistu vodu prosipati nazad u prirodu. Bukvalno ima mogućnost i da se mineralizuje koliko treba i da se vrati npr. u vodovod za ponovnu upotrebu ili da recirkuliše u samom postrojenju. Posebno dobra stvar kod kanalizacija je što pri takvom tretmanu voda može da se skuplja i izmet i dobija metan. Zaključak tj. šta da se radi? Sva zelena udruženja moraju da se uključe u lokalne politike ali na državnom nivou i bukvalno da traže da se novac usmerava na ekološke projekte i transformaciju komunalnih preduzeća i ukidaju monopolistički i štetni zakoni. Širenje svesti i poneka akcija skupšljanja bačene plastike nemaju nikakvog efekta. Znači, ne samo edukacija dece već edukacija i promovisanje politika odraslima i donosiocima odluka. Mislim da su na taj način i nastale zelene stranke jer je tema mnogo bitna a traži velike ljudske i materijalne resurse, a onda se godinama čekaju rezultati. Svestan sam da je to teško i da nam je okvir za političko delovanje blago rečeno u kurcu, s oproštenjem. :slight_smile: .. ali nema planete B. :) Slodno me cimajte ako mislite da mogu da pomgnem vezano za tehnologiju ili obrazovanje. Pozdrav iz Srema ;)" 4,66874,2019-12-04T13:22:15.683Z,66790,anon2271975978,anon4224279930,"Hvala Dusane :slight_smile: To mi izgleda kao rjesenja koja traze malo vise vremena. Da li mislis da je moguce da se na manjoj skali to pocne raditi i pokazati prakticnost i ekonomska isplativost? [quote=""anon4224279930, post:3, topic:11635""] 1. Potreba za dozvolom za transport otpada koje izdaje Ministarstvo čega god. Poljoprivrede i ekologije? :confused: Ta dozvola se ne dobija lako iako je reč o neopasnom otpadu i često repromaterijalu raznih proizvodnji. [/quote] Kako je zakonski definisan otpad? Siguran sam da se moze zaobici taj problem na manjem projektu kroz stvaranje kreativnog procesa :slight_smile:. [quote=""anon4224279930, post:3, topic:11635""] Ko klasfikuje plati malo ko sve smulja na gomili plati veću cenu računa. I to sam rešio! [/quote] Da, tako je na zapadu. Na primjer, vrece za mjesani otpad kostaju 20 evra 10 komada a vrece za samo plastiku su 2 evra 20 komada :slight_smile:. Ljudi automatski da ustede gledaju da base sto vise plastike mogu u plasticne vrece da ne trose vise." 5,66893,2019-12-04T16:13:09.686Z,66874,anon4224279930,anon2271975978,"Uf. Pa može, ako bi imali zaokruženu proizvodnju koja bi davala gotov proizvod daleko skuplji od samog materijala. Npr. neka 3d štampa i neke cnc mašine + ekstruderi... U suštini nije čak toliko problem da neko u lokalu prevozi već je problem cena tog prevoženja - gorivo, koje predstavlja značajan trošak. Evo male priče iz sela zvano Belegiš: pre 6-7 godina neka ekipa ljudi je registrovala udruženje koje bi se prvenstveno bavilo pitanjem ekologije. Glavna akcija im je bila da sakupe otpad sa obale Dunava i u selu da očiste prljava mesta. Dosta ljudi im se priključilo, osnovci, lovci i neki meštani. Par puta su jednom nedeljno sakupljali plastiku koju su im meštani ostavljali ispred kuća. Mada velika većina nije. Kako su sakupili puno plastike morali su da je ispresuju. Kupili su malu polovnu presu za npr 700 eur. I ona im se isplatila za 2 t presane plastike, jer presana plastika je tada imala vrednost oko 350 eur/t. Pošto su sve radili volonterski i potrošili i svoje novce za funkcionisanje i pokretanje posla, a sav novac koji im je ostao dali su školi, tj kupili su đacima sportsku opremu i ne sećam se za šta su još nešto novca potrošili. Uglavnom nisu dugo trajali iz raznih razloga, te u suštini na nekom lokalnom nivou može donekle biti isplativo taman da udruženje bude održivo tj. da finasira svoje delovanje." 6,66895,2019-12-04T16:21:02.913Z,66893,anon2271975978,anon4224279930,"Svidja mi se ta ideja, tako nesto sam imao na umu. Lakse izvodivo za poceti a mi cemo probati napraviti bolji poslovni plan...odrziviji :slight_smile:. To je najvaznija stvar da projekat opstane." 7,66909,2019-12-04T18:22:30.398Z,66895,anon4224279930,anon2271975978,Stojim na raspolaganju za nalaženje rešenja. :star_struck: 8,69853,2020-02-04T19:02:40.562Z,66790,anon2593742131,anon4224279930,"Dušane svaka ti je na mestu. I imamo mnogo o čemu da govorimo. Naravno istina je da mora da postoji dobra volja donosioca odluka koja je neretko potstaknuta nekim finansijskim poklonom ako se razumemo. Avaj ono o čemu razmišljamo već neko vreme, bar što se tiče te priče otpada, jeste integracija udruženja sa operaterom koji ima dozvole, i u kooperaciji sa CSR timovima većih firmi iz industrijske zone doći to tog nekog održivog modela - oni nama otpad kao donaciju mi operateru otpad preko preduzeća osnovanog samo za tu svrhu, operater plaća cenu otpada preduzeću, a preduzeće donira udruženju. Tako nekako. Ima posla da se razradi. Posedećemo na kafi pa ispričati taj deo. :D Što se energetskog sektora tiče ima taj ZEZ model - zelene energetske zadruge, već probano u HR i ovde u RS u Šapcu. Izguglaj pa reci šta misliš. Sa primerima dobre prakse i zelenim ekonomskim modelima možemo menjati lokalne politike u smeru koji mi ovde želimo, jer tako naravno donosi keš i opštini i NGO. Win win situacija. Cimajte slobodno ako šta treba Mladen Inđijativa" 9,69962,2020-02-07T08:33:50.031Z,69853,anon4224279930,anon2593742131,"Ćao Mladene, Sad sam baš gledao šta je ZEZ model i nije mi baš jasno... Kapiram samo da su ljudi uz novčanu podršku nekih fondova dobili novce za solarne panele? Ili dobijaju novac za sve što ima veze sa zelenim idejama? Ako je ideja umrežiti se sa ekipom iy Zagreba pa tražiti grantove za proizvodnju zelene E ili neku reciklažu, onda je to dobra ideja . :) Svakako mogli bi se videte na kafičajpivuvinu da li u St Pazovi ili Inđiji. ;)" 10,69973,2020-02-07T11:09:39.621Z,69962,anon2593742131,anon4224279930,"Ne baš ali slično. Pravi se neka vrsta investicionog fonda, i tu ubacuje novac ko god želi. Skupi se određena suma dovoljna da se projekat odradi, i korisnik projekta tj ti koji su dobili panele plaćaju sledećih nekoliko godina struju kao što su dosad kako bi isplatili investitore sa određenom vrstom male kamate. Nakon tog perioda njima ostaje solarno postrojenje a investitori izlaze sa malim profitom. Win win situacija. samo treba proveriti čitavu finansijsku pozadinu procesa - porezi, dodatne naknade ... I tako na različitim lokacijama pripremaš teren kada počne distribucija da otkupljuje struju iz viška , a to će se kad tad desiti. Projektom od fondova EU uz pomoć edgerydersa možemo odraditi analizu i osnovati neku vrstu socijalnog preduzeća koje će nalaziti potencijalne klijente i uvoditi ih u sistem. Zaposliti par ljudi. Bukvalno biti posrednik i vršiti monitoring da sve ide kako treba. MOgu da ti razrađujem ovde ideju još 3 sata tako da trebamo neki sastanak ili skype svi koji bi ovo radili :D" 11,69990,2020-02-07T19:28:59.187Z,69973,anon2271975978,anon2593742131,"Odlicna ideja, samoodrziv je projekat i po poslovonm planu...total win win!" 1,51265,2019-03-01T19:00:18.205Z,51265,anon634599124,anon634599124,"**Znajdujemy w przełomowym momencie w dziejach historii: obserwujemy zanon3664178097ny klimatu, ekonomiczne nierówności, spadające zaufanie do Unii Europejskiej i wartości, jakie ona reprezentuje. Pogłębia się przepaść między nami.** **Gdzie w tym szerszym obrazie jest Polska, po prawie trzech dekadach od końca PRL? Jak zmieniły nas te lata? Za jakimi wartościami stoimy? W jaką przyszłość wierzymy? Jak czują się dziś Polacy?**   Jako managerka społeczności na edgeryders i jedna z liderek projektu POPrebel, chciałam dla was zsyntetyzować, o co w ogóle chodzi w tym projekcie. No więc tak. Grupa naukowców i uniwersytetów rozsianych po Europie - w tym jeden z najlepszych na świecie, UCL, a także nasz Uniwersytet Jagielloński, Uniwersytet w Belgradzie i Karola w Pradze - przez dobrych kilkanaście miesięcy pisała propozycję o grant od Komisji Europejskiej w ramach schematu Horyzont2020, żeby zbadać rosnące populizm (po prawej i lewej stronie) i polaryzację w krajach Europy Środkowej i Wschodniej. Udało im się wygrać, i w szczęśliwym gronie partnerów była moja dziwna organizacja Edgeryders - społeczność online, która gromadzi aktywistów, naukowców, hackerów i artystów z całego świata. Wymieniają się oni wiedzą, rozpoczynają długodystansowe kolaboracje - udało nam się wspomóc oddolne ruchy w Nepalu tuż po trzęsieniu ziemi lata temu, korzystając z tej kolektywnej inteligencji pomogliśmy ufundować międzynarodowy kolektyw pracujący nad insuliną, którą możesz zrobić sobie w domu (niektórych na nią nie stać), wspieramy młodych przedsiębiorców w krajach północnej Afryki za pomocą naszego inkubatora, i robimy masę badań etnograficznych w oparciu o dyskusje prowadzone na tym forum na różne tematy. Badaliśmy do tej pory dostęp do opieki zdrowotnej - polecam wam zobaczyć [niesamowite inicjatywy](https://edgeryders.eu/t/an-ethnography-of-opencare-software-demo-and-research-results/7570), które ze sobą połączyliśmy, i których radykalne, innowacyjne podejście pomogło nam stworzyć kompendium rekomendacji i rozwiązań w tej sferze. Wiemy, że tańsza, lepsza opieka zdrowotna jest możliwa i znaleźliśmy tych, którzy ją oferują. W tym roku ruszyliśmy w dwie równoległe podróże - interesuje nas [internet i to](https://edgeryders.eu/c/ioh), jak zmienić jego dynamikę (czyli jak sprawić, żeby człowiek znów był centrum projektowania technologii, nie zysk) i to, dlaczego świat zalewa fala destrukcyjnych politycznych ruchów, w niezwykle delikatnym momencie dla ludzkości. Korzystamy w tych badaniach z metody, którą sami opracowaliśmy, wierząc, że co dwie (wiele) głowy, to nie jedna - i że wyanon3664178097na opinii i dyskusja online są niezwykłym źródłem wiedzy i kolektywnej mądrości. Opracowaliśmy do tego narzędzie open source, za pomocą którego etnografowie kodują i analizują dyskusję. Wiedza wynikająca z wyanon3664178097ny poglądów i doświadczeń w ramach POPrebel/Wellbeing może wpłynąć na mądrzejszą politykę społeczną i ekonomiczną w Polsce i w Europie, i dać zaczątek nowej jakości relacjom - bo z naszego doświadczenia dialog i otwartość zwykle prowadzą do niezwykle ciekawych projektów i dalszych działań. Wasze obserwacje i doświadczenia są esencją codzienności w naszym kraju - i mają gigantyczną wartość. W dyskusji z drugim człowiekiem mamy też szansę skonfrontować nasze wizje świata i zrozumieć inne perspektywy, ścieżki, wybory życiowe. Uczymy się od siebie i dzięki sobie nawzajem. No więc po to są te historie. Jednym z liderów tego projektu jest @anon3259766366 Kubik, antropolog, który niezwykle wnikliwie analizuje sytuację w Polsce. Polecam wam gorąco jego teksty: https://populism-europe.com/poprebel/researchers/prof-jan-kubik/ Jeśli chcecie, mogę spróbować namówić go też do rozmowy z nami online, albo do odwiedzin w dniu naszego wydarzenia w Warszawie. A tymczasem namawiam was do prowadzenia dyskusji nt otwartego forum, waszych motywacji do jego organizacji i waszych obserwacji nt życia w Polsce na naszej platformie. Wiem, że nie jest ona łatwa, tak jak Facebook - ale też nie jest ona facebookiem, wasze dane są anonimowe (na tyle, na ile chcecie) i informacje, które na niej zbieramy, są używane w transparentny sposób - bo wierzymy w to, że wiedza i informacje powinny być ludzkim dobrem, a nie korporacyjnym złotem. Mam nadzieję, że teraz będzie trochę jaśniej :) Natalia Skoczylas, POPrebel   [details=""Show more""] The conversation is part of a Horizon 2020 funded Research and Innovation Action under the official name POPREBEL. The project focuses on explaining and contextualising the recent rise of populism in Central and Eastern Europe (CEE). The community research is hosted on Edgeryders, an online community of 5000 people in more than 80 countries who share experiences. By sharing experiences with one another we turn our collective knowledge into useful advice to make better decisions for ourselves and our families in the near future. As a consequence of getting to know people from around the world, we connect one another to important information, new ideas and new opportunities. The research analysis considers content collected through http://edgeryders.eu, subject to online ethnographic analysis and semantic social network analysis. Beyond the research project, we are a community: We use the tools offered by this platform to help connect people with mutual interests, concerns and complimentary skills. The online conversation runs in parallel with events all over Europe to meet and share constructive approaches. Anyone is welcome to participate from and beyond our focus countries (Czech Republic, Poland, Serbia). The project is funded by the European Commission under grant agreement number 822682 from 2019-2021. This conversation is hosted by Edgeryders, in partnership with University College London, University Karlova (the Czech Republic), University Jagiellonski (Poland), University of Belgrade (Serbia). [/details]" 1,53394,2019-05-13T16:03:38.816Z,53394,anon1074268829,anon1074268829," 2012 wohnte ich ein Jahr lang in Deutschland. Im Vorfeld meines Umzugs von London nach Berlin freute ich mich sehr darauf: Ich hatte eine interessante Arbeitsstelle an der Humboldt Universität gekriegt und eine Wohnung neben dem Mauerpark gefunden; Ich konnte schon nicht schlecht deutsch sprechen und hatte bereits ein paar guter Freunde in der Stadt. Das einzige, was mir Sorgen machte, war wie ich mit dem deutschen Gesundheitssystem zurechtkommen sollte. Im Jahre 2011 musste ich zweimal mit einem Nierenstein-Angriff zum Krankenhaus in London gehen. (Das war mein dritter Besuch insgesamt.) Das Krankenhaus war nur ein paar hundert Meter von meiner Wohnung entfernt und mein Partner konnte mich deshalb ganz schnell mit unserem Auto dorthin branon2772845365n. Ab dem zweiten Besuch konnten die Ärzte meine Krankenakten angucken, mich sofort diagnostizieren und mir die nötigen Schmerzmittel maximaler Stärke verabreichen. Aber in Berlin war das nächste Krankenhaus zwei Kilometer von der neuen Wohnung entfernt. Ich wusste nicht, wie man einen Krankenwagen anruft, oder ob ein Nierenstein-Angriff sogar ernst genug wäre, um einen Krankenwagen zu rechtfertigen. Ich wusste nicht, ob Patienten in deutschen Rettungsstellen in derselben Reihenfolge wie in England behandelt werden. Ich wusste nicht, ob ich für die Behandlung würde bezahlen müssen. Ich wusste nicht, ob ich den Ärzten erklären könnte, was mit mir los ist – und sie überzeugen, mir Schmerzmittel der gleichen Stärke wie in England zu verabreichen! Und ich konnte schon gut deutsch sprechen. Ich könnte mir nur vorstellen, wie erschreckend es sein muss, in einem Krankenhaus in einem fremden Land zu sein, ohne den Ärzten seine Symptomen erklären zu können – besonders wenn kein automatisches Recht auf Gesundheitsversorgung besteht. Schlussendlich hatte ich in Berlin keinen Nierenstein-Angriff und brauchte nicht deswegen ins Krankenhaus zu gehen. Aber damals hatte ich, als EU-Bürger, zumindest die gleichen Rechte auf Gesundheitsversorgung wie Deutsche. Wenn ich nächstes Jahr, wie geplant, zurück nach Berlin umziehe, wird Großbritannien wahrscheinlich aus der EU ausgetreten sein, und ich werde in Deutschland kein automatisches Recht auf Gesundheitsversorgung mehr haben. Das macht mir Sorgen. * Sollten Migranten/innen immer das Recht auf Gesundheitsversorgung im neuen Land haben? * Sollte die Regierung des Ursprungslands für die Gesundheit ihrer Bürger auch im Ausland verantwortlich sein? * Wenn Migranten/innen kein automatisches Recht auf Gesundheitsversorgung im neuen Land haben, welche andere Netzwerke können sie nutzen?" 2,53441,2019-05-14T11:42:29.063Z,53394,anon2002939394,anon1074268829,"[quote=""anon1074268829, post:1, topic:9891""] Wenn ich nächstes Jahr, wie geplant, zurück nach Berlin umziehe, wird Großbritannien wahrscheinlich aus der EU ausgetreten sein, und ich werde in Deutschland kein automatisches Recht auf Gesundheitsversorgung mehr haben. Das macht mir Sorgen. [/quote] Dies ist in der Tat besorgniserregend. Hast du in Berlin nach Gruppen gesucht, die Hilfe anbieten? Ich erinnere mich an diese Geschichte in Edgeryders aus einer früheren Zeit, in der Menschen Nothilfegruppen fanden, um in Krisenzeiten Hilfe zu leisten. Dies galt jedoch insbesondere für Flüchtlanon2772845365 oder Obdachlose. Eine solche Gruppe reiste [von Calais bis nach Serbien.](https://edgeryders.eu/t/emergency-mutual-aid/6437) Die andere für Obdachlose heißt [Street Nurses](https://edgeryders.eu/t/street-nurses-get-off-the-street-its-possible/734) und ist in Brüssel sehr erfolgreich. Ist es möglich, dass wir nach dem Brexit in eine Situation europäischer Flüchtlanon2772845365 geraten?!" 3,53442,2019-05-14T11:46:38.629Z,53394,anon2002939394,anon1074268829,"anon1074268829, I took the liberty to add a few tags to your post, makes it more searchable. Add others if you thing they suit better.. (this message is only visible to us - Toggle Whisper option in the comment editor fyi)" 5,53506,2019-05-15T00:00:52.889Z,53394,anon2000695737,anon1074268829,"Wow, ich wußte nicht, daß @anon2002939394 auch Deutsch spricht! @anon1074268829, [quote=""anon1074268829, post:1, topic:9891""] Sollten Migranten/innen immer das Recht auf Gesundheitsversorgung im neuen Land haben? [/quote] Normalerwise, wenn die Staatsbürgern dieses Recht haben, es ist nicht zu schwer an der Migranten/innen es zu erweitern. In Italien, das Recht auf Gesundheitsversorgung ist theoretisch absolut: es wird gewährt sogar der illegalen Migranten. Ich bin nicht sicher, was praktisch passiert." 6,53510,2019-05-15T08:00:45.629Z,53506,anon1074268829,anon2000695737,Das was früher auch der Fall in Großbritannien aber leider nicht mehr: [www.theguardian.com/society/2018/nov/13/nhs-denied-treatment-for-migrants-who-cant-afford-upfront-charges](http://www.theguardian.com/society/2018/nov/13/nhs-denied-treatment-for-migrants-who-cant-afford-upfront-charges) 7,53679,2019-05-20T11:54:58.679Z,53394,anon2944498257,anon1074268829,"@anon1074268829 Danke für deine Geschichte! Ich bin absolute der Meinung dass Gesundheitssysteme besser zusammenarbeiten müssen um sich den modernen Migrationsbewegungen anzupassen. Internationale Anpassung und Finanzierung von Sozialstaatlichen und Gesundheitssystemen ist ein Problem mit dem wir uns beschäftigen müssen! Neben der Frage der Finanzierung dir du so gut artikuliert hast stellt sich auch die der Konsistenz der Behandlung, Dokumentation und Medikamentierung. Ich bin von Deutschland nach Großbritannien und dann nach Schweden gezogen und in jedem Land musste ich zu einer anderen Verhütungspille wechseln da, obwohl die gleichen Pharma Firmen aktive sind, die gleichen Präparate in verschiedenen Ländern nicht erhältlich sind oder nur unter bestimmten Bedingung verschrieben werden können. Der unnötige Wechsel eines Medikaments bedeutet immer enormen stress für den Körper. Darüber hinaus ist es problematisch für jeden Migranten eine lückenlose Krankheitsgeschichte zu dokumentieren und schwierig mit Vorsorgeuntersuchungen und Impfungen auf dem neuesten Stand zu bleiben wenn man viel umzieht. Dies macht migration selbst unter den besten Bedingungen zum Gesundheitsrisiko. Das deutsche Krankenkassensystem ist darüber hinaus vermutlich besonders unübersichtlich und verwirrend für Neuankömmlanon2772845365n wegen der Unterteilung in Gesetzliche und Private Kassen die zu großen unterschieden in Preisen und Behandlungsangeboten führen können. Migranten die Teil dieses systems werden wollen oder müssen da ihnen unter derzeitigen internationalen Regelungen die Versorgung fehlt bräuchten also unabhängige Beratungsstellen die ihnen helfen würden den richtigen Plan zu wählen." 8,69687,2020-01-31T15:25:34.639Z,53394,anon1499454459,anon1074268829,"[quote=""anon1074268829, post:1, topic:9891""] * Sollten Migranten/innen immer das Recht auf Gesundheitsversorgung im neuen Land haben? * Sollte die Regierung des Ursprungslands für die Gesundheit ihrer Bürger auch im Ausland verantwortlich sein? * Wenn Migranten/innen kein automatisches Recht auf Gesundheitsversorgung im neuen Land haben, welche andere Netzwerke können sie nutzen? [/quote] Hallo @anon1074268829, die Diskussion ist schon ziemlich alt, aber ich wollte trotzdem etwas dazu sagen. Ich wusste nämlich gar nicht, dass man hier in Deutschland als Nicht-EU-Bürger kein Recht auf Gesundheitsversorgung genießt. Ehrlich gesagt finde ich das eine Frechheit und macht mich sehr betroffen. Ich hielt mein Heimatland immer für sehr fortschrittlich und offen. Diesen Umgang finde ich aber einfach nur bedauernswert. Ich habe gerade auch noch einmal nachgelesen und mit Erschrecken festgestellt, dass das Recht auf Gesundheitsversorgung kein allgemeines Menschenrecht ist. Meiner Meinung nach sollte es das aber sein! Wünschenswert wäre es, wenn das Recht auf medizinische Hilfe ein Menschenrecht wäre. Dann wäre auch jedes Land ein wenig mehr in der Verantwortung auf eine angemessene medizinische Versorgung ALLER Menschen zu achten, die sich gerade dort aufhalten. Ich verstehe also deine Sorgen diesbezüglich absolut. Meine Kenntnisse reichen nur leider nicht, um aus dem Stegreif zusagen, welche Netwerke nutzbar wären. Eigentlich gibt es ja den hippokratischen Eid, den Mediziner abgelegt haben... in Notfällen sollte eine Versorgung also gewährleistet sein... oder?" 1,54567,2019-06-05T08:32:18.427Z,54567,anon630879686,anon630879686,"anon630879686 Thomey is my name, I was born in Dülmen in North-West Germany. I work as a freelance journalist in Berlin, and in the last 2-3 years I started cooperating with a network called The Dive (thedive.com), just around the corner from where I live. What they do is development of organisations. The keyword is ‘new work’, where you can find new methods of working together, or of organising oneself. I did a lot of PR work for them, but left last year in June. One of the colleagues there, Benedikt is now leaving, and that’s why the project is ending.. https://www.badstrasse-quartier.de/images/Fotos/2018/10_Oktober/dive/IMG_3304.jpg **He and I had this conversation about how beautiful our neighborhood is, were it not for the waste in the streets. We have decided we are going to clean up once a week. To make it realistic, we said we take 30mins. We did it for quite some time, before lunch, Mondays and Tuesdays, and always had quite some bags of waste, but also people joining us.** We talked to the cafes in the street, with a dance event place for contemporary dance workshops, and with neighborhood management. You have a lot of unemployed, junkies around in our neighborhood. You only notice it some of the streets, with so much waste lying around. We realised what was necessary was deeper work. It’s about education, going into the schools and the homes of people, involving them in getting a feeling for their own environment, and not stopping at their doorstep. We also realised they have other problems and it’s hard to have this particular awareness. What we did next was to talk to an elementary school with a lot of Capri-Sun bags around it (famous lemonade drink in small plastic bags). We thought maybe it’s also the kids we should be talking to. We got in contact with teachers, who were very open to cooperate with us. There was this local [waste organisation in Berlin](http://nebenan.de) who is responsible from the City, they have a small initiative where people say ‘I want to clean up’ and they give you the tools to work with. It’s a mini facebook for your neighborhood and you log in and ask for help, ask for tools etc. A digital form of community management. We announced cleanups in whatsapp and slack, for The Dive and in the end where quite a big group:. https://www.youtube.com/watch?v=U7GMyQFkm-8 That was our last big cleaning action. After that, Benedikt and I had a talk. We had really enjoyed the work with everybody who got involved, but the network that we were coming from wasn’t as involved as we would have needed them to be. There was little response, and a not equal situation because Benedikt was fully employed there and I did the whole project pro bono. It didn’t work for me: either we do it both for free, or both get paid. We said we take a rest and get together after winter. When I realised that we weren’t gonna continue (we both ended up leaving the company meanwhile), I was thinking of who can I continue the work - but there isn’t anyone in the neighborhood that I know who has the time or is on eye level with me, whom I can work with. **The approach we had was ‘don’t complain and do it yourself’.** The waste project was solving different issues: on one side, the City is responsible for cleanup in a different way, not so efficiently, and on the other hand, the people living here don’t know about the spaces where they can leave that trash or they just don’t give a shit. Those are the two poles, don’t know or don’t feel responsible. I think that if we had done it longer and kept going, we would have gotten to the point to say okay, we need change on a broader level. For example, for the [Quartiersmanagement ](https://www.badstrasse-quartier.de/quartiersmanagement/artikel/349-ein-riesenstaubsauger-fuer-den-kiez)a clean neighborhood is top concern this year, they have subsidies and you can get money if you apply. **I learned about how much work it is, this community work. Finding the motivation again and again is the most difficult part. That work is Sisyphus.** You have to do it every couple of days. I have great respect for those who do this all the time, you need to have a lot of intrinsic motivation. You’re either not paid at all, or paid very badly. It’s not about the money though. I really enjoyed getting in contact with the people, now I feel more connected with where I live. I hardly knew the school, the cafe before." 2,54774,2019-06-09T17:08:55.199Z,54567,anon2944498257,anon630879686,"[quote=""anon630879686, post:1, topic:10078""] The approach we had was ‘don’t complain and do it yourself’. [/quote] That's great @anon630879686! Thank you very much for sharing your story. Maybe you would like to have a look at this speculative future project and apply your insights to it?: https://edgeryders.eu/t/welcome-to-retirement/9869" 3,69232,2020-01-23T13:26:39.790Z,54567,anon3517270667,anon630879686,"Great initiative! Sometimes municipalities support such plans by providing grabs, garbage bags and so on. In my small village near Stuttgart (Baden-Württemberg), there is a ""Kreisputzete"" at least once in a year. It's announced publicly and people meet an run hicking trails or along streams to collect rubbish. The material is provided and when the work is finished they all have supper together. So it's not just cleaning up but also connecting people." 4,69380,2020-01-26T14:23:43.550Z,69232,anon2944498257,anon3517270667,That sounds quite nice @anon3517270667. Have you been able to participate there? 5,69382,2020-01-26T14:49:43.358Z,54567,anon3517270667,anon630879686,"Not yet, due to some problems with my hip @anon2944498257. But I will offer my help preparing supper. Hope they need help. Maybe this can be my contribution to a lively community. :-)" 6,69412,2020-01-27T12:47:46.086Z,69380,anon3517270667,anon2944498257,"Meanwhile I called the organizers. Supper will be arranged by the volunteer fire brigade in town. No help needed. But nevertheless, a very good initiative and I'm not quite sure, if I had had this call without ""Care for the neighborhood"". :-)" 7,69440,2020-01-27T16:48:37.145Z,69412,anon2944498257,anon3517270667,"@anon3517270667, I am happy you had a good call with them and were inspired to take the initiative. :) Have a wonderful day!" 1,65747,2019-11-25T17:47:04.926Z,65747,anon2000695737,anon2000695737,"The engagement and community management teams are doing a [stellar job of eliciting interesting content](/t/11652). This phase of the work implied doing so via a plurality of channels: no longer just the online platform, which people find via web search or social media, but also targeted exchanges like interviews and physical events. Our main process for acquiring informed consent to participating in research goes through a consent funnel. This is a little piece of code that will not let users of edgeryders.eu post unless they answer correctly to some simple questions, aimed at making sure they do not harm themselves by sharing information that should be confidential. This was received well by the evaluators of our proposal, and it continues to be in place. However, these new channels for acquiring content do *not* go through the usual process of signing up for an Edgeryders account and then posting, so they do not go through the consent funnel either. There seem to be three of them: * Physical events. In the case of [this one](/t/11699) (not a POPREBEL one), @anon2393472686 explained what the event was for at the very beginning; to protect people's privacy, participants were asked not to take pictures and to respect Chatham House rules. * Interviews. I imagine there are email exchanges where people are asked to be interviewed, they consent etc. * Forms for pre-signup posting. @anon991868321 has sketched this process [here](/t/10293/15). * Others? I would like to document our process for acquiring informed consent in each of these cases. Once this is done, I will get in touch with our ethics advisors (Alberto Alemanno for POPREBEL) and request their advice. I have started [a wiki](/t/11904) to collect this information. It lives on the platform, rather than in a ad hoc document, because I think it should be part of every Edgeryders project. Can you please help me to do that, @anon2002939394, @anon2393472686, @anon634599124, who else? :slight_smile: Also ping @anon1074268829." 2,65754,2019-11-25T18:46:01.158Z,65747,anon991868321,anon2000695737,"[quote=""anon2000695737, post:1, topic:11908""] @anon991868321 has sketched this process [here](/t//10293/15). [/quote] That looks wrong, could you check the link?" 3,65766,2019-11-25T20:01:35.426Z,65747,anon634599124,anon2000695737,"Regarding the interviews in person, indeed, whenever I ask someone to tell me their story, I first inform them that this text will be used as part of the research, and it will be available on an open platform, and the person can get access to it and delete it, if they want to, at any point. I also stress the possibility of staying anonymous, so that they can disclose as much as they feel comfortable with. And at the end, when the talk is transcribed, I would send it to the person for a review - with a deadline - to make sure everything is done correctly." 4,65770,2019-11-25T20:49:34.132Z,65754,anon2000695737,anon991868321,"Link corrected, sorry." 5,65858,2019-11-26T13:07:10.379Z,65747,anon2002939394,anon2000695737,"[quote=""anon2000695737, post:1, topic:11908""] Interviews. I imagine there are email exchanges where people are asked to be interviewed, they consent etc. [/quote] Yes. Example: for the 2 interviews Tamara did in Serbia where she created accounts for people and posted their stories, we printed out the consent form and they signed it: https://docs.google.com/document/d/1jF64XYYtwgcn73HvQbzgdzRZcf6cr0sXwYd0lfqu64Y/edit" 6,66155,2019-11-28T11:23:04.848Z,65766,anon2000695737,anon634599124,"[quote=""anon634599124, post:3, topic:11908""] [...] whenever I ask someone to tell me their story, I first inform them that this text will be used as part of the research, and it will be available on an open platform, and the person can get access to it and delete it, if they want to, at any point. [...] And at the end, when the talk is transcribed, I would send it to the person for a review - with a deadline - to make sure everything is done correctly. [/quote] @anon634599124, can I ask you to put together the email threads where you are doing this? Or any other documentation you might have? In research, most people ask interviewees to sign a written informed consent form or something like that, but I imagine we will not have that, right?" 7,66156,2019-11-28T11:24:21.656Z,65858,anon2000695737,anon2002939394,"[quote=""anon2002939394, post:5, topic:11908""] we printed out the consent form and they signed it [/quote] Great! Where are those forms? We should probably keep them in the office. Can I get hold of them?" 8,66178,2019-11-28T12:23:30.792Z,66155,anon634599124,anon2000695737,"No, the consent was always given in person, and neither I have the emails still. I wasnt aware of the need to collect them." 9,66184,2019-11-28T12:45:05.035Z,66178,anon2000695737,anon634599124,"But, @anon634599124, when you send the transcript to the person, do you not do it by email? And do they not reply ""sure, I'm OK with it""?" 10,66186,2019-11-28T12:56:50.540Z,65747,anon2393472686,anon2000695737,"For our content that is not posted directly on the platform via the register.edgeryders.eu or listen.edgeryders.eu or directly by the person who already has an account on edgeryders we have a four step process: 1. Person is contacted by email with invitation to join us at the workshop on AI & Justice with link to the event page which contains an FAQ footer explaining that it is part of an EC funded project with grant number 2. Person is interviewed 3. Transcript is posted in a closed workspace on the platform (in lightly edited version to remove uhms and duuh sounds, connecting sentences etc. No words not uttered by person are edited into text. 4. Individual is helped to create an account, 5. Individual is then added manually to the group which has access to the closed workspace 6. Once added they have access to an editable wiki containing the transcript and are free to edit it directly 7. Once they are happy with it, they let us know and ownership of post is changed to them and then pushed out of the private workspace into the public forum. Now we are following same process with the notes from the AI & Justice workshop." 11,66191,2019-11-28T13:01:35.322Z,66186,anon2393472686,anon2393472686,ok so 7 step not four lol 12,66193,2019-11-28T13:05:36.039Z,66186,anon2000695737,anon2393472686,"[quote=""anon2393472686, post:10, topic:11908""] Once they are happy with it, they let us know [/quote] How does this step happen? They let you know by email?" 13,66197,2019-11-28T13:14:23.913Z,66193,anon2393472686,anon2000695737,on the platform - usually as a comment on the actual wiki itself or via dm or via email. 14,66206,2019-11-28T13:52:14.890Z,66184,anon634599124,anon2000695737,"Indeed, but i also clean my mail quite often. We did the same with OpenCare, and in that case i created most of the accounts and published stories on behalf of the interviewees but there was no requirement for me to collect their consent. I could probably try to do that retroactively, but it would take quite some time. Let me know." 15,66324,2019-11-29T12:58:40.573Z,66156,anon2002939394,anon2000695737,"Yes, there is 1 page (green paper signed by both the 2 people Tamara interviewed). I put it in the ResNet folder." 16,66640,2019-12-02T13:16:32.362Z,66206,anon2000695737,anon634599124,"[quote=""anon634599124, post:14, topic:11908""] Let me know. [/quote] Could we maybe start with a list of the people in this situation?" 17,66673,2019-12-02T15:18:24.388Z,66640,anon634599124,anon2000695737,"yes, i will" 18,68247,2020-01-06T15:22:56.273Z,66673,anon634599124,anon634599124,"Hello Alberto, sorry this took so long, here are the stories that I will have difficulties to get consent for now, or it will be impossible (in the Czech case) https://edgeryders.eu/t/wazne-ze-jest-sie-dobrym-czlowiekiem/10357 https://edgeryders.eu/t/prague-is-great-theres-nothing-much-to-improve-here/10381/2 https://edgeryders.eu/t/id-rather-vote-right-wing-but-theres-nobody-to-vote-for/10380/4 https://edgeryders.eu/t/o-przemocy-i-zyciu-na-lekach-za-najnizsza-krajowa/10415" 19,68255,2020-01-06T15:54:06.389Z,68247,anon2000695737,anon634599124,"Thanks, @anon634599124. Two of them have been posted under their names, though – was that you creating accounts in their name?" 20,68256,2020-01-06T15:58:04.339Z,68255,anon634599124,anon2000695737,That's exactly the case 21,68264,2020-01-06T16:24:37.065Z,68256,anon2000695737,anon634599124,"Hmm. This is not very ethical... :frowning: OK, we take them down." 22,68267,2020-01-06T16:37:52.292Z,65747,anon634599124,anon2000695737,This was exactly the same as with open care 23,68268,2020-01-06T16:38:03.156Z,66206,anon2000695737,anon634599124,"[quote=""anon634599124, post:14, topic:11908""] We did the same with OpenCare, and in that case i created most of the accounts and published stories on behalf of the interviewees but there was no requirement for me to collect their consent. [/quote] Of course there was the requirement. We even went through a painful process of recovering the consent following a bug that had blocked the ethical funnel, we informed the ethics advisor, etc. etc." 24,68269,2020-01-06T16:39:15.155Z,68268,anon634599124,anon2000695737,"Of course I did have their consent, it was just to speed things up" 25,68270,2020-01-06T16:42:48.325Z,68269,anon2000695737,anon634599124,"I know you did! But the thing is, we cannot *prove* you did. This will not fly in case of a third-party verification. Anyway, we will simply connect all the evidence on what we did, then explain the whole thing to our ethics advisor (Alberto Alemanno for POPREBEL) and do what he tells us to do. If he is cool with everything we did, we keep everything." 26,68271,2020-01-06T16:45:39.162Z,68270,anon634599124,anon2000695737,"Great! If you want, I can then try to collect the agreements again for the Polish story, the last one - its a friend of a friend. Just let me know what consent would they need to sign now." 27,68274,2020-01-06T16:50:27.634Z,65747,anon634599124,anon2000695737,"In case of the Czechs, all we can do is that Kuba and Jirka were also there so they could confirm there was an agreement. In the second Polish case, it was Mikoman's talk on the street so no way to find the lady again." 28,68275,2020-01-06T17:03:52.843Z,68271,anon2000695737,anon634599124,"Well, these cases are tricky. Because, when we look at it in the software, we see a normal user, that has gone through the normal ethical funnel. But what happened instead is that *you* created that user, and went through the ethical funnel on their behalf. For physical events, anon2954973946mi has used [this paper form](https://docs.google.com/document/d/1jF64XYYtwgcn73HvQbzgdzRZcf6cr0sXwYd0lfqu64Y/edit). An email with the same content would also work, ideally addressed to you, cc to anon2954973946mi (edgeryders address). The email would say > * I understand you use my content for research > * I have considered the risks involved in sharing my views and alignment online, where others (such as the government or my employer) could access them. I feel in this context they are tolerable. > * I understand the discussion on edgeryders.eu as an exchange of views. I will not use it to disclose sensitive information about myself, such as my credit card number." 29,68276,2020-01-06T17:06:02.853Z,68274,anon2000695737,anon634599124,"[quote=""anon634599124, post:27, topic:11908, full:true""] In case of the Czechs, all we can do is that Kuba and Jirka were also there so they could confirm there was an agreement. In the second Polish case, it was Mikoman’s talk on the street so no way to find the lady again. [/quote] An external auditor would not doubt us, but believe them. For her, we are all POPREBEL; she would only believe the person herself. However, this is a different case, in a way similar to participant observation. How does consent to research work in this case, @anon4114405651?" 30,68474,2020-01-09T13:00:04.678Z,68276,anon4114405651,anon2000695737,"You have to have documentation of formal consent in anthropological research if you've interviewed someone. If you have permission from your ethical body to waive written consent (in favour of oral consent) -- I did this in my research because the physical written consent document would be the only thing tying the participant to their name --- then you can go that route, but you as the researcher still have to have documentation of the date and time of formal oral consent. Since you're not anonymising participants, written consent in this situation would normally be required. Regardless, this has to be arranged beforehand with the ethical body and with research participants. As a researcher, you really know the difference between informed consent or not in your practice, formal ethical rules aside. Did they know when you were talking to them what you were going to use their contributions for, how they would be made public (and to what audience), and how their name would be attached to that contribution? Do they have continuous access to that information and the ability to request it be removed (up to a certain reasonable time in the future, which you agreed with them?) Did you clearly explain to them these arrangements and did they clearly indicate that they understood? Do they have the ability to contact you and someone above you in charge of overseeing your ethical conduct? Can you prove that you can ensure their data will only be used for the purposes they agreed? If you did this and can show it, then you're good. Otherwise, you can't really ethically use the contribution." 31,68480,2020-01-09T13:27:48.559Z,68474,anon2000695737,anon4114405651,"[quote=""anon4114405651, post:30, topic:11908""] If you did this and can show it, then you’re good. Otherwise, you can’t really ethically use the contribution. [/quote] @anon634599124, there is your answer." 32,68614,2020-01-12T09:55:57.465Z,68474,anon634599124,anon4114405651,"This is very important, thank you - in my case, the conditions are true. As for the local connectors , they were trained by anon2954973946mi and Nadia, who I assume explained all the details to them - in which case, I'd also assume the connectors would always act according to the rules. I would have to make sure with the person interviewed on the street if there was a contact exchanged, while the second problematic contribution is traceable and I could provide additional agreements, since the written consent was not waived in the case of POPrebel." 33,68965,2020-01-20T11:31:53.998Z,65747,anon2002939394,anon2000695737,"Kuba has previously reported that he helped people to create their stories and offered a manual with instructions, but it was them who posted the stories online. anon3259766366, as far as I know was the same: I remember him telling us that people 'promised' to write after the event. All this to say that we operated under the assumption that platform members registered themselves! I don't know why consent is being asked now from some CZ community members. Sorry, if my message comes late or you are on it, just ignore it." 34,69293,2020-01-24T14:04:40.892Z,68271,anon2000695737,anon634599124,"[quote=""anon634599124, post:26, topic:11908""] I can then try to collect the agreements again for the Polish story, the last one - its a friend of a friend. Just let me know what consent would they need to sign now. [/quote] Natalia, is this done? (see also [my reply](/t/11908/28))" 35,69296,2020-01-24T14:18:29.348Z,69293,anon634599124,anon2000695737,It's in progress 36,69303,2020-01-24T16:09:45.382Z,69296,anon2000695737,anon634599124,Noted! 1,64046,2019-11-14T10:16:02.989Z,64046,anon4114405651,anon4114405651," I see a few interesting tensions emerging in the coding so far, and I'm looking forward to seeing how these materialise in the SSNA. One is about `bubbles` and `encountering difference`. Community members, on the one hand, find escaping the bubbles they grew up in (this often manifests in the concrete experience of deciding to `leave one's home country` and go somewhere else) leads to `personal growth` and change. The bubble-worlds of their home countries, while sometimes feeling safe, feel limiting. But there's an interesting thing that happens after that -- often, they seek another kind of bubble in another place-- this time, around shared beliefs and `values` rather than shared `national identity`. There's an interesting tension that emerges here, though. Many community members say that it was in encountering difference (people from different places, with different worldviews) that they developed as a person, grew and developed their own values. However, there is another kind of difference that community members avoid -- they cite a `values mismatch` between them and other people (sometimes these are people from their home country, who haven't changed their ways of thinking, or people in the new country whose politics and ways of life seem alien and wrong). My first research question proceeding from this, then, is: **what kind of encounters with human difference are enriching, pushing you outside of your comfort zone to grow as a person, and which kinds of difference do you avoid because you see it as damaging? How do you know this beforehand?** I find it fascinating that encounters with difference have the capacity to both grow us and negatively affect us, and am interested to dig deeper into the kinds of pushing outside of one's bubble that are productive, and which are not. As a follow-up question, I'd like us to interrogate the bubbles more: **When is a bubble a way of hiding from other views that might lead to the kind of expansion of worldview that many community members cite as central to their growth and development as humans, and when are bubbles a way of building safe communities away from threat? How can we tell the difference, when encountering difference (getting outside of bubbles) is often what pushes us to grow and change, too?** I'm also interested in interrogating the relationship between one's origin country and one's adopted country -- there's an emotional element to the writings on this by communities so far that have been interesting. Some find a deep `emotional connection` to the politics in their origin countries, even after having been away for years, that they cannot develop in new countries (often because they never feel totally a part of the culture in the new country, often hanging out only in bubbles with other transplants). Others try to immerse themselves in the new country and `disconnect emotionally` with the old. But it seems, by and large, that those old ties remain strong emotionally. This leads me to ask about people's decisions to stay or go, and then after that to stay connected or detach: community members have talked about this in terms of a kind of `fight-or-flight` response. So I'm interested in the question of **how we decide whether to fight developments we see as negative, particularly in our countries of origin, and how we decide to detach and focus our limited energies elsewhere?** This is related to the bubbles question -- **do you stay and work to better your old communities that were yours by birth and upbringing, or do you turn away from trying to change other people and instead build your own communities, of like-minded people?** I want to be clear that there isn't a right or wrong answer here, but I'm seeing different strategies emerge, both which have significant emotional impacts on people. Leaving is hard (physically leaving and emotionally detaching from politics): but so is staying. There is another question worth exploring, which is: **how do we design events that will be impactful in addressing and acting on actual issues that people face?** I expect to see links in the SSNA between `event planning, non-transformative, defining purpose, solidarity networks and building collaborations`. This is, of course, a question near and dear to us at Edgeryders. Community members have attended a lot of non-transformative events, in which panels of 'experts' talk at them, with little visible connections to actual issues they face or little commitment to concretely producing social change. **How do we invent better blueprints for transformative, impactful events? How do we move away from the same rote, flat scripts and formats? Can we fork, instead of fighting, or is fighting necessary to enact change in powerful spaces that refuse to change** (e.g. spaces we all have to inhabit in which white dudes with power talking at everyone) -- related to the above questions on bubbles and where to engage/spend your time and who to spend your time with. Beyond these questions, I see topics that I expected to see: a dislike of `patriotism`, which many feel leads to `alienation` and `exclusion` of groups based on identity markers (race, ethnicity, class); overreach of institutions like the Church that perpetuate` traditional (harmful) values` (though some see the Church as a potentially positive entity in political and social transformation), and how to tackle `ignorance` and `indifference` (though some think that cultivating indifference can be healthy, when it comes to things you can't change (follow-up question: **how do you decide when people or situations can't be changed?**). I expect to see a lot more tensions and questions emerge as we go on, and would love to hear more voices and stories on the English platform to work on! I'm also looking forward to reading the preliminary write-ups of the rest of the ethnography team: @anon431921830, @anon3259766366, @anon @anon2002939394 @anon634599124 @anon2000695737 @anon2393472686 @anon2772845365 @anon2333984793 @anon991868321" 2,64048,2019-11-14T10:17:40.608Z,64046,anon2002939394,anon4114405651,"Thanks, good read ahead of our workshops. I wonder: should this be in the public Workspace instead?" 3,64051,2019-11-14T10:24:49.804Z,64048,anon4114405651,anon2002939394,"I wanted to put it here first for one of you to review before making it public, but I'm happy for it to be moved!" 4,64103,2019-11-14T22:08:52.927Z,64051,anon4114405651,anon4114405651,Moved 5,64134,2019-11-15T08:40:46.193Z,64046,anon2000695737,anon4114405651,"[quote=""anon4114405651, post:1, topic:11518""] Can we fork, instead of fighting, or is fighting necessary to enact change in powerful spaces that refuse to change [/quote] This is a great question. But, while you can fork a small project, it takes historical events to fork a nation state. Also, would you say forking is similar to leaving?" 6,64156,2019-11-15T10:39:53.149Z,64046,anon2393472686,anon4114405651,"huh, it is strange to me that patriotism would be bad as in my mind it is very different from Nationalism. Patriotism is associated to a constructive desire to improve or build on what is good in and for your country, it is a care extended to everyone who lives and loves within its borders, and those with ties to it. And it carries with it a sense of looking to the future beyond what is good for you. @anon991868321 and I have had several conversations about this. Quite distinct from the chauvenism and violence of Nationalism, an ideology at the heart of which is the idea that your country/people is somehow special/exceptional. The driving force is a kind of zero sum thinking where you want to further the interests of your own ""people"" at the expense of others. Including compatriots who do not share your zeal, or fit into your, often bigoted, classification of who fits in." 7,64157,2019-11-15T10:41:07.293Z,64156,anon2393472686,anon2393472686,"Maybe a good question to ask is: When is patriotism good, and when is it harmful?" 8,64280,2019-11-15T17:40:03.612Z,64156,anon4114405651,anon2393472686,"I have the same distinction in my head as you and @anon991868321 , which is why I'm keeping an eye on that code. Here's my codebook entry for `patriotism`, which speaks to your distinction: **Patriotism** – invivo code, track (because it might be dangerous to assume that patriotism is always ‘bad’, see attachment to home country as possibly the ‘good’ side). 'invivo' meaning that community members using `'patriotism'` have thus far used it only in the negative sense (and haven't chosen to use 'nationalism') -- if community members start to make a distinction, it will show up in the codes (because I'll be sure to code to capture the nuance :) )" 9,64281,2019-11-15T17:42:35.495Z,64134,anon4114405651,anon2000695737,"I'd say it maps pretty well onto the conundrum people have about either staying to fix a community or just creating communities of their own with (at least to some extent) like-minded people interested in creating the same kind of world. Both are legitimate solutions to problems/coping strategies -- i'm very interested in seeing what the implications of each choice are, particularly in the context of POPREBEL." 10,64282,2019-11-15T17:45:52.708Z,64134,anon4114405651,anon2000695737,"And, of course, forking can mean leaving in some cases, or it can mean remaining in the same space but focusing energies on something else/reallocating time or efforts. Depends on the context -- like you say, a small project is different from a national political situation. I think CEU is a decent example of a large institution trying to ask that question, and finding itself choosing the 'leave' answer." 11,64285,2019-11-15T18:15:31.885Z,64282,anon2393472686,anon4114405651,"Another is the ballroom community in the us/ queer communities of people rejected from their homes. Related to the topic but also because the remix is dope: https://youtu.be/DmHd5ZMCdDw" 12,65201,2019-11-22T17:46:25.651Z,64285,anon4114405651,anon2393472686,pinging @anon431921830 @anon3259766366 @anon1066679955 @anon 13,66114,2019-11-28T09:41:50.172Z,65201,anon431921830,anon4114405651,"In the Czech forum, the topic that has caught up the most attention has been both physical and mental health-related issues. Not as much in the sense of its general quality and accessibility from the systemic point of view, which is, despite some center-periphery disbalances, considered to be reasonably good and mostly free of charge - rather some deeper structural dysfunctions and issues of approaching patients in the public system are coming to surface. When moving from general to specific level, the members of the community shared certain anxiety stemming from contradictory diagnoses and treatments to which they have been subjected even in the very same institution and they discussed possible ways out: patient empowerment; non-Western medicine; seeking health care abroad; reaching out to their acquaintances-insiders; or paying for their treatment in the private sphere. A related question arose in the terms of the quality of service provided by the immigrant medical workforce - specifically Ukrainian medical staff - where the general picture is quite ambiguous, though not necessarily xenophobic. However, entirely giving up on the public health care is not the preferred solution. It seems to be perceived as an important cornerstone of the welfare and social cohesion, an important item in understanding the post-transitional collective societal identity in the Czech Republic, therefore improvement rather than abandonment is the major issue. The housing situation is another major problem reflected on the forum, with its current dire inaccessibility for low and middle-income groups, especially in the major cities. The incapability of the political representatives to steer the situation in the direction of adequate solutions has been criticized and community members push for a different conceptualization of the housing itself: they promote a paradigmatic shift from the neoliberal commodified one to understanding housing as a right and basic living necessity. For practical solutions, they look up to the local community-based activism, establishing associations that will continue sketching sustainable long term strategies and revitalization of unused and deteriorating objects with the purpose of creating housing capacities or public spaces. The general bottom-up push is understood as a vehicle of turning the attention on the level of political and administrative agenda from the immobilities market interests to these grassroots movements and precarized groups of tenants. The third important topic emerging on the platform is environmental issues, which have been gaining overwhelming momentum in the country during the last 6 months. The community members express the need to overcome provincialism and push for understanding the Czech Republic in a wider, global context and contribute to setting the environmental concerns on the top of the agenda. Besides that, they have shared numerous experiences with partaking in community projects related to environmental preservation and communal waste limiting that seem to have slipped under the radar from wider attention, crediting them on the platform." 14,67836,2019-12-21T12:15:52.471Z,65201,anon4114405651,anon4114405651,"Hi all! Newly formatted English codebook is up in the shared drive. It took a while to do this with almost 200 codes, so make sure you convert yours to spreadsheet form sooner rather than later. Reminder that we are all converting to spreadsheet for uniformity @anon3259766366 @anon431921830 @anon1066679955 @anon" 15,69134,2020-01-21T17:55:41.336Z,67836,anon4114405651,anon4114405651,"Reminder to please reformat those codebooks ASAP. And to update them with codes as you are coding (with definitions as well). Thank you and looking forward to talking again soon. @anon431921830 @anon3259766366 @anon1066679955 @anon" 1,68921,2020-01-19T12:49:57.484Z,68921,anon2829315056,anon2829315056," Pozdrav svima, moje ime je Djordje, rodjen sam 1981. godine. Molim vas da ne uzimate nista licno sto pisem jer nam je cilj da unapredimo drzavu iz koje poticemo i vezani smo za nju. Zeleo bih da se predstavim, gde sam i sta radim: Otisao sam iz Beceja. Izbegao sam u svet jer je, kada sam ja bezao, situacija koja je iz haosa ratova presla u stvarnost lazne nade i „bice bolje“ u vreme posle 5 Oktobra. Deset godina se nista nije menjalo i bilo je samo losije. Osecao sam se, polako, kao deo rijaliti programa kome nije cilj da zabavi ljude vec da eksperimentise koliko moze covek biti sateran u cosak a da mu je bilo kakav otpor uzalud. Skolovanje mi nije mnogo pruzilo jer se ja nisam trudio da ucim. Devedesetih nismo mogli da vidimo primere uspesnih skolovanih ljudi koji su ziveli casno i posteno. Zavrsio sam trogodisnju skolu za elektromehanicara. Totalna iskrivljena stvarnost je u meni stvorila poremeceno shvatanje zivota i sustinskih ciljeva u samorazvoju, najbolji drugovi su vecinom otisli nanon2616253660je. 2010g. odlazim da radim na „prekookeancu“ i tamo pocinjem da otvaram vidike, upoznavajuci ljude u svakakvim ulogama, od kolega u pravom smislu, koji rade kraj vas, do kolega koji su na istoj strani stola a koji nemaju veze sa vasim poslom ali sa kojima delite krajnji cilj. Upoznao sam more ljudi koji su bili putnici, vecinom nasmejani i dragi, neki nesvesni a neki svesni okoline u kojoj se nalaze u svakom smislu. Nevidjeno puno drugih kultura, obicaja koji nas uce razumevanju i postovanju. Shvatanje da ne mogu da ucim druge i tako lako i da im sudim, da situacije uvek gledam iz vise a ne samo iz dva ugla. Da ako sam rodjen u Srbiji i ne iznesem moj mozak malo nanon2616253660je, apsolutno nemam prava da imam cak i misljenje o necemu sto nisam doziveo ili upoznao licno. Stanje psihe u Srbiji je veliki problem, ponasanje mladih i starijih… porazavajuce. Mislim da je resenje u jednoj recenici „Milsi globalno, deluj lokalno“, kod nas je to obrnuto i dosta objasnjava kulturu pametovanja i „sveznanja“. Krvav rad na brodu, koji je bio ocekivan (radno vreme je pocinjalo u 6:00 a zavrsavalo se oko 9:30 uvece sa 2-2,5h u raznim pauzama izmedju), naucio nas je dosta. Tamo sam napredovao od buffet-stewarda pa polako do kazina i do pozicije Managementa (kratko ali uspesno). Imao sam srecu da sve to radim sa zivotnim partnerom sa kojim sada imam dete. Zena i ja smo odlucili, uprkos napredovanju karijera na brodu, da je vreme za prosirenje porodice. Medjutim bili smo svesni problema vracanja u Srbiju. Prihvatanje mentaliteta od kog smo se odvikli. Putujuci cesto u “Nemačku, Beć”, odlucili smo se za taj grad. Prikladan je u svakom smislu… imamo rodjake koji vec zive tamo, blizu je domovine u kojoj smo tada imali puno bliznjih, ali kojih je svake godine sve manje. Pokusavamo im pomoci u “izvlacenju” nanon2616253660je. Fantastican grad sve u svemu. Sve ovo sa nadom da se, na kraju, vratimo u nas grad. Na zalost svesni smo stvarnosti da je to tesko ostvarivo. Ovde u Becu ,opet, pocinjemo od najnize crte jer nismo znali nemacki, iako smo Engleski jezik naucili do vrlo visokog nivoa, a ovde su ljudi ponosni na svoj jezik I samo na nemackom insistiraju. Prvi posao mi je bio u McDonaldsu, gde sam dobio komentar od devojke iz Srbije “Kakav si ti to Srbin?” jer nemam pojma ko je Milica Todorovic. Nikada nisam zaboravio njeno ime iako ni dan danas ne znam ko je ona ali mogu samo da pretpostavim. Zena I ja smo dosli do toga da smo samostalni privrednici u razvoju, sa dve branse. Jedna je “sklapanje namestaja” koja ce nam koristiti u buducnosti da naplatimo neke usluge koje cinim bivsoj firmi prodajuci moje znanje, za koje nemam papire i ne mogu, legalno i na pravi nacin da koristim, a druga je eCommerce, izvoz tekstila iz Srbije i prodaja na Amazon.de i nasoj web prodavnici. Stvar se jos nije razvila do kraja ali je veoma blizu launch-a. Prodaja srpskih proizvoda nam je nekako pala iz patriotizma jer, bez obzira sta pise u uvodu, volimo nasu zemlju I ljude koje smo “ostavili” u Beceju, Srbiji. Sami znamo koji je rezultat u balansu izmedju izvoza i uvoza… Nadam se da cu ovde moci da podelim moja iskustva I naucim od vas nesto sto ne znam. Da cu moci da razmenjujem znanje i pricamo o uspesima ali isto tako i o greskama koje smo pravili a koje su mozda vaznije za razvoj od peglanja realnosti zivota." 2,69011,2020-01-20T15:57:21.153Z,68921,anon2271975978,anon2829315056,"Dobro nam dosao anon2829315056 i hvala na iskrenosti, prica bez filtera! To nam i treba, jer kao sto si rekao, cilj je da se nasa situacija poboljsa...i u nasim glavama, pa nasem mikro svijetu pa onda i u siroj zajednici. Do toga nece doci ako nismo sposobni realno sagledati stvari i biti iskreni prema samim sebi, reci stvari koje ne zelimo cuti ;)" 1,67985,2019-12-29T12:06:06.712Z,67985,anon829385436,anon829385436," 30 listopada 2019 roku w nowo powstałym warszawskim miejscu No Problem odbyło się wydarzenie ""Mój kraj taki piękny"" podsumowujące pierwszą część badań projektu Wellbeing in Poland. Organizując wydarzenie wspólnie z @anon634599124 dołożyłyśmy wszelkich starań aby tematyka poruszona na spotkaniu była zbieżna z problematyką pojawiająca się na platformie Edgeryders w postach i wypowiedziach użytkowników i użytkowniczek. Istotny był też wybór miejsca: chciałyśmy zorganizować inkluzywne, dostępne i włączające spotkanie w miejscu, które cieszy się duża popularnością, a jednocześnie jest zbieżne z wyznawanymi przez nas ideami równości, poszanowania praw ludzi i zwierząt, less waste. No Problem idealnie wpisało się w powyższe założenia: nowo powstałe miejsce w ścisłym centrum Warszawy to restauracja z roślinną kuchnią, a także swego rodzaju nieoficjalne centrum kulturalne, w którym odbywają się wydarzenia związane z aktywizmem, ruchami zero waste, benefitowe imprezy, projekcje filmów i inne. Współpraca z No Problem okazała się doskonałym wyborem - właściciele wynajęli nam przestrzeń bezkosztowo, dzięki czemu mogłyśmy zamówić wegański catering dla uczestniczek i uczestników spotkania. Program spotkania ulegał wielu modyfikacjom: pierwotny plan zakładał zaproszenie 3 aktywistów/aktywistek i poruszenie tematów związanych z mieszkalnictwem, prawami pracowniczymi orz prawami kobiet. Ostatecznie udało nam się zaprosić 4 gości-prelegentow, a ponadto wyświetlić dwa filmy oraz zaprosić reżysera jednego z nich na krótkie spotkanie. Spotkanie rozpoczęło się o godzinie 14:00 projekcja filmu ""Strajk kobiet trwa"" w reż. Inicjatywy Pracowniczej. Film jest dokumentem ukazującym walkę o prawa kobiet w Polsce zapoczątkowaną przez pracownice poznańskich żłobków w 2011. Pierwszym panelista po projekcji był, nie przez przypadek, działacz inicjatywy pracowniczej Grzegorz Kubarczyk, który przybliżył uczestnikom i uczestniczkom tematykę związana z prawami pracowniczymi w Polsce, a także odpowiedział na pytania związane z powstaniem filmu. Kolejnym gościem był znany warszawski aktywista anon3259766366 Śpiewak, który wygłosił wykład dotyczący systemu sądowniczego w Polsce oraz kwestii związanych z dziką reprywatyzacja w stolicy oraz nadużyć systemu sądowniczego. Wystąpienie anon3259766366a Śpiewaka zgromadziło największą publiczność podczas całego wydarzenia. Znana z prowadzenia popularnego na Instagramie profilu Ciałopozytyw Kaya Szulczewska przygotowała dla uczestników i uczestniczek spotkania prezentację dotyczącą problematyki kobiecej w kontekście służby zdrowia w Polsce: głównymi tematami był dostęp do aborcji i antykoncepcji, standardy okołoporodowe oraz szerokopojęta problematyka związana z ciałem i cielesnością również w kontekście ochrony zdrowia. Ostatnim panelistą był Robert Nowak, niezależny działacz związany z ruchami anarchistycznymi i squaterskimi, współautor książki ""Wszystkich nas nie spalicie"". Robert opowiadał o historii oddolnych ruchów lokatorskich w Warszawie, sprawie Jolanty Brzeskiej oraz protestach inicjowanych przez niezależnych działaczy. Spotkanie zwieńczone zostało projekcja filmu, od którego zaczerpnięta została nazwa całego wydarzenia: ""Mój kraj taki piękny"". Film opowiadał o ruchach narodowych i nacjonalistycznych, które rosna w sile w Polsce, a także o reakcji władz na ich powstawanie. Po projekcji publiczność anon3664178097ła możliwość porozmawiać z reżyserem Grzegorzem Paprzyckim i zadać mu pytania dotyczące tego trudnego reporterskiego zadania jakim bez wątpienia była realizacja tego rodzaju materiału filmowego. Zorganizowane spotkanie okazało się sukcesem: w wydarzeniu w Warszawie wzięło udział ok. 50 osób (część z nich brała udział w pojedynczych panelach lub projekcjach), uruchomiona została rejestracja, z której skorzystało ok. 30 osób. Strzałem w dziesiątkę okazał się też dobór panelistów i panelistek: od oddolnych działaczy związanych z ruchami anarchistycznymi, przez rozpoznawanych aktywistów i publicystów oraz działaczki internetowe po filmowych reżyserów. Paneliści i panelistki również podzielili się swoimi przemyśleniami dotyczącymi życia w Polsce na platformie Edgeryders. Organizacja wydarzenia nie byłaby również możliwa bez wsparcia No Problem i świetnej opieki ze strony pracowników lokalu." 2,68124,2020-01-03T11:02:22.740Z,67985,anon634599124,anon829385436,"Moje trzy grosze na temat spotkania - tak samo zadowolona jestem z jego przebiegu i różnorodności tematów (jedyna rzecz to pewnie układ i może Kaja powinna zacząć lub kończyć, żeby nie przerywać ciągu dość spójnych wypowiedzi - no i więcej kobiet, ale to nasza wina). Świetnie współpracowało nam się z No Problem, po prostu zgodnie z nazwą, żadnych problemów. Tematyka mieszkaniowa, która pokrywa się z jednym z głównych wątków w czeskim forum POPrebel, okazuje się angażującym problemem, który pokazuje inne bolączki i problemy Polski, ale też neoliberalnych kapitalistycznych państw, w których propaganda zaradnej jednostki coraz bardziej zaprzecza rzeczywistości - minimalna płaca nie rośnie ani proporcjonalnie do kosztów życia, ani nawet do rosnącego bogactwa państw, czy raczej korporacji. Świat się bogaci, za to żadne trickle down nie następuje, i raczej nie możemy na to liczyć w obecnym kształcie - Jak @anon2454784576 zaznaczał, to jest totalitaryzm neoliberalny, w którym zarówno procedury demokratyczne, jak i państwo prawa, nie istnieją. Chciałabym teraz poeksplorować mozliwości stworzenia solidarności międzynarodowej w tych obszarach - @anon3341357780 jest aktywistą z powiązaniami z ruchem lokatorskim w Brnie. Może byłaby jakaś szansa zorganizowania spotkania albo międzynarodowej akcji w tym zakresie? Mamy też @anon1109528129 (Roberta), @anon3552655848 @anon845281457 i kilka innych osób zaangażowanych w sprawę na platformie - co myślicie?" 3,68188,2020-01-05T12:46:28.854Z,68124,anon3552655848,anon634599124,"Hej, zawsze warto kontynuować wątek mieszkaniowy, bo jest złożony, najbliższy ludziom i najbardziej pomijany przez polityków. Teraz wypływa jako narzędzie propagandowe. Chętnie wezmę udział w burzy myśli, podrzucę nazwiska albo kontakty, ale poza tym niewiele mogę zrobić. Nie ma mnie od pół roku w Polsce i nie jestem na bieżącą. Michał jest na pewno bardziej zorientowany co teraz jest na tapecie. Gratuluję spotkania!" 4,68969,2020-01-20T11:57:21.716Z,67985,anon2002939394,anon829385436,"Thanks for reporting @anon829385436, and I'm sorry we didn't have time to keep closer together during the past months. I was busy helping organise the workshops in Serbia! Is there anything that you would like to pursue this year: or any connections/collaborations that were made between participants that could be supported by this project, as we move forward? I like @anon634599124's idea of coupling the housing activism in Poland and Czech Rep, and see what comes out by gathering people from different countries. Happy to incorporate the proposals as we plan Wellbeing in Europe in 2020, and serve initiatives from the community!" 1,68251,2020-01-06T15:32:53.888Z,68251,anon634599124,anon634599124,"Hej hej, Witam was wszystkich w nowym roku i nowej dekadzie, mam nadzieję, pełnych energii, optymizmu i planów na nadchodzące lata. Chciałabym podzielić się z wami dobrymi wieściami - zdążyliśmy jeszcze w 2019 roku przyznać ostatnią obiecaną w polskiej społeczności nagrodę, która powędrowała do @anon170712225 - i dołączył on tym samym do zacnego grona kobiet, jakie dostały nagrody wcześniej: @anon1374048529 i @anon4053408677. Dlaczego wybraliśmy anon170712225? Jak mało kto, włożył on czas i energię w rozmowę z różnymi osobami dzielącymi się swoimi historiami na platformie. Założeniem tej nagrody było znalezienie osób, które nie tylko napiszą coś o sobie, ale staną się częścią społeczności i pomogą nam lepiej zrozumieć polskie realia. Jako lewaczka, mam swoje ograniczenia i filtry, więc tym bardziej ucieszyłam się z możliwości wejścia w dialog z kimś, kto nie podziela moich poglądów, ale potrafi z szacunkiem, merytorycznie dyskutować o kwestiach politycznych i światopoglądowych. Nauka dialogu ponad podziałami jest niezwykle trudna, ale to jedna z umiejętności, które jako społeczeństwa, i ludzkość w ogóle, musimy nieustannie rozwijać i szlifować. Marzenie to jest wyraźne w wielu historiach, które nam opowiedzieliście na edgeryders - chcemy umieć ze sobą być. Tylko jak?" 2,68308,2020-01-07T11:33:47.765Z,68251,anon170712225,anon634599124,"Dziękuję za wyróżnienie. Było mi naprawdę fajnie móc poczytać i popisać tutaj nieco. Mogłem przyjrzeć się innym punktom widzenia, ale w wielu historiach widziałem samego siebie, a przynajmniej cząstki życia mojego i moich bliskich. Czasem mogło mi się podnieść nieco ciśnienie, kiedy widziałem wpisy z tzw. ""lewackiej"" strony (kurczeta jak ja nie lubię tego określenie), ale o to właśnie przecież w tym chodziło, żeby móc wejść w dyskurs z kims o odmiennych poglądach :) Była to zacna przygoda. Dziękuję!" 3,68958,2020-01-20T10:49:47.329Z,68308,anon2002939394,anon170712225,"Hi anon170712225, congratulations from me too, I only regret not having been able to read everything and interact in Polish, Would it be OK with you if we invite you to an community call with others who are active in Wellbeing in Europe across the different countries? The call should happen ealry February, but I will get back to you. Thank you again, great great contributions!" 4,68961,2020-01-20T11:14:07.536Z,68958,anon170712225,anon2002939394,"Thank you a lot. Actually, I don't know what ""community call"" is, but yeah, I think, I could be ""in"" :slight_smile: Greets" 5,68964,2020-01-20T11:17:57.154Z,68961,anon2002939394,anon170712225,"Like a community meeting - but online because we are in different countries. We normally use zoom (a tool like skype) and we announce it ahead of time and we open the meeting to those in the community who wish to join. It will have an agenda so you will be able to see if it interests you! I will message you directly with info, so no worries! Thanks!" 1,68849,2020-01-17T02:20:11.943Z,68849,anon2271975978,anon2271975978,"Pozdrav svima, Eto otisao sam na sajam stvaralastva, zato sto sam totalno geek za te stvari ali i da pokupim najbolje prakse i upoznam moguce partnere za ***Centar za inovacije u Beceju***. Bilo je svega, od robotike, elektronike, fotonike, sivenja, slikanja do vajanja, DIY (sastavite sami) sistema, rada sa porcelanom, staklom, drvetom itd... Popricao sam sa vise organizacija. Kad cuju da radimo na osnivanju centra u kom ce djeca moci dobiti nova znanja u neformalnom okruzenju, kroz eksperimentisanje i igru - mnoge su zainteresovane za saradnju. Pogotovo nevladine organizacije i ustanove koje se bave obrazovanjem. Vecina univerziteta u Belgiji imaju udruzenja koja se bave promocijom odredjenih profesija kod mladjih. Na primjer http://b-photonics.eu/en/ , koji promovisu fotoniku kod mladih. Imaju zanimljivu igru koju mladi sami sastave a pravila igre su ta da moraju na razne nacine da dovedu lasersku zraku od figure koja ga ispaljuje do mete. Primjer ovdje: Kao sto vidite svi dijelovi su uradjeni u nekom programu za 3D modeliranje pa napravljeni laserskim sjecenjem. Ja mislim da bi mogli koristiti u startu takvih nekoliko kompleta pa onda praviti nase verzije...granica je samo nasa kreativnost. ARDLAB iz Genta su takodje bili zainteresovani, oni naravno koriste Arduino a to je vec dobro poznato Becejcima iz Tehnicke skole. Arduino je odlican pocetak za osnove kodiranja i robotiku a i jako je zabavno. Takodje XXXXX rade vrlo zanimljivu stvar, koriste specificne boje i prave torbe sa odredjenim materijalima da bi bilo ko mogao da nacrta ili napise sto zeli i to postaje trajno na njihovoj torbi. Njihovih par stolova su non stop bili puni kad sam prolazio :slight_smile: Primjer ovdje: Sve slike su, naravno, uradjene uz dozvolu osoba ciji je stand ili koje su na slikama. Takodje sam upoznao ljude koji imaju izuzetnu radionicu i koje cu posjetiti u februaru. Rade razne programe edukacije i imaju interesantan biznis model. Interesuje me kako je moguce nabaviti kvalitetne masine za ne tako velike pare, rekli su mi da se cesto uzmu masine pa poprave od fabrika kojima se vise isplati mijenjati nego popravljati. Evo za kraj jos koja slika, mada tu je bilo toliko toga da nema smisla da sve stavljam ovdje u jedan post. @anon2725824313 Sta kazes, jesi istrazivao nekad fotoniku? @anon1894002319 Mogli bi, u okviru onog tvog predloga, na ovaj nacin raditi i kostime za pozorisne predstave? Kao sto ovi rade torbe. Imam kontakt pa mogu pitati, ne sjecam se ali mislim da mi je zena rekla da se moze raditi sa trajnom ili privremenom bojom...sto je kul posto se onda mogu koristiti isti komadi odjece ili platna generalno za razlicite stvari." 1,68819,2020-01-16T11:59:39.569Z,68819,anon2417355789,anon2417355789,"Jestem aktywistką na rzecz zwierząt, ale im dłużej obserwuję działania różnych grup, tym bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że nie zależnie od organizacji i obszaru naszych aktywności, wszyscy walczymy z tym samym przeciwnikiem. Zanon3664178097ny globalne przynoszą poruszenie na naszych podwórkach. W Polsce posodobnie jak na całym świecie, w ciągu ostatnich kilku lat mamy do czynienia z dużą ewolucją w sposobie myślenia o zwierzętach. Przyczyn takiego stanu rzeczy jest wiele, natoanon3664178097st sprzyjająca ""koniunktura"" pozwala na jeszcze bardziej sktueczne działania. Chcąc to wykorzystać, wraz z grupą znajomych aktywistek i aktywistów założyliśmy 9 lat temu inicjatywę Basta! Na codzień zajmujemy się rozpowszechnianiem informacji na temat zwierztąt i promocją wegańskiego styu życia.W zakres naszych działań wchodzi zarówno organizacja i prowadzenie różnych wydarzeń, warsztatów, pokazów, ale też edukacja, protesty, lobbying i czy dokumentacja w formie śledztw. Bardzo nas cieszy, że powoli status zwierząt zmienia się, niestety inaczej wygląda to w polityce, która reprezentuje interesy wielkich firm i producentów. To właśnie tutaj zaczyna się nierówna walka. Obserwując jej mechanizmy, widzimy, że jest to dokładnie ten sam przeciwnik, z kórym mierzą się inne ruchy jak np. lokatorski, klimatyczny, feministyczny czy lgbt. Dlatego w naszych działaniach nigdy nie zapominamy o innych ""wykluczonych"". Tak jak grupa osób lgbt popierająca górników za czasów reform Margaret Thatcher, musimy solidaryzować się i wspierać nawzajem, czego życzę sobie i wszystkim działającym!" 1,68444,2020-01-09T00:11:07.449Z,68444,anon4699583,anon4699583,"Pozdrav svima! Moje ime je Marijana. Rođena sam u Bačkom Gradištu, selu nadomak Bečeja, a poslednjih nekoliko godina živim u Bečeju. Svoj posao obavljam, kako u Bečeju, tako i u Bačkom Gradištu i drugim okolnim selima, u zavisnosti od potreba i programa. Po struci sam profesor(ica) filozofije, ali i diplomirani bibliotekar. Tokom svog, relativno mladog života :slight_smile:, bavila sam se ljudskim pravima, tranzicionom pravdom, post-konfliktnim društvima, političkim ideologijama - kao aktivista, ali i kao edukator iz pojedinih oblasti. Zaposlena sam na radnom mestu urednice kulturnog programa opštinske biblioteke, ali svakodnevno obavljam i standarne bibliotekarske poslove. Edukativni programi su, generalno, u opisu mog posla, a moje srce kuca u Dramskoj radionici za decu, koju samostalno vodim, te pišem i adaptiram tekstove za istu, većim delom vezano za lokalne priče, situacije i likove. Sentimentalno sam vezana za državu u kojoj živim i za selo u kojem sam odrasla. Razloge neću objašnjavati, jer su oni, suštinski, iracionalni. :slight_smile: Nakon ovog uvodnog, po malo CV-jevskog dela mog predstavljanja, nastaviću sa jednim priznanjem: već nedeljama pokušavam da napišem ''moju priču'', koja bi bila dovoljno lična i jedinstvena, kakve su, na kraju krajeva, sve vaše priče. Iz poštovanja prema @anon2271975978 i njegovom zalaganju da prenese Edgeryders iskustvo i u ovaj deo Srbije, možda sam se čak i forsirala da to uradim što pre i što bolje. Ovo nije urodilo plodom. :smiley: Otuda sam rešila da sa vama podelim jednu priču koju, prvobitno, nisam napisala za potrebe ovog foruma, već za jedno detinjstvo i za neke ljude ikoji su sada negde daleko, raštrkani po svetu. Onima koji odvoje vreme da pročitaju redove koji slede - srdačno se zahvaljujem. Možda ćete se i sami setiti nečeg sličnog, iz sopstvenog životnog mozaika. :slight_smile: Crkva Svetog preobraženja Gospodnjeg u Bačkom Gradištu, od kako znam za sebe, bila je okružena gustim jorgovanom koji je, gotovo uvek, bio uredno potkresan kao ''živa ograda''. U selu je ovaj deo poznat kao ‘’porta’’. Ubeđena sam da je nama, ondašnjoj deci sa Kanala, to prednje crkveno dvorište uvek bilo od nekog velikog značaja – kako fizički, tako i ''metafizički’’. Pritom, ovde sada uopšte ne zalazim u pojedinačne veroispovesti i rituale vezane za crkvu, već isključivo mislim na tu fizičku teritoriju okruženu gustim jorgovanom. Mi, kao deca, bili smo deca i četnika i partizana, romska deca, deca vernika i ateista, deca direktora i paora, deca policajaca, radnika i deca profesora. Sve te razlike, pa i one potonje koje su se razvijale među nama silom prilika, nestajale su baš u toj cvetnoj crkvenoj porti. Porodična kuća je bila ( i još uvek je) na svega par metara od crkve i kao većina kuća koje su se gradile tamo krajem 80ih i 90ih godina, dugo godina je bila bez ograde, što je nama, kao deci, značilo, jer smo mogli i sa svega 5 – 6 godina ‘’otići od kuće’’, odnosno, iz sopstvenog dvorišta i to ne kod nekog ’’na sigurno’’ (npr. kod babe ili tetke.), već na jednu neutralnu teritoriju koja je podjednako pripadala svima nama – i meni i Željku, i Bobanu i Bojanu, Slaviši, Mimiju i Toletu, Sonji i Nikoli, Verici i drugima. Taj deo je toliko bio naš, dečiji, da se ja ne sećam da je ikada odrasla osoba zakoračila u portu (osim u izuzetnim prilikama, kakve su bile svadbe ili neki crkveni praznici). Čak bi i roditelji, ako bi i došli po nekog od nas ko je prekršio dogovoreno vreme za igru, stali na sam ulaz u portu ili na neki ćošak i dovikivali da je vreme da se ide kući. S vremena na vreme bilo je tu i nekih, za nas onda, ‘’uljeza’’, dece i omladine iz drugih krajeva sela, koji bi se, na biciklovima, okupili u toj našoj porti. Mi bismo se šunjali po tom žbunju i čekali da svi odu kako bismo opet osvojili teritoriju. Sama porta je bila dovoljno prostrana i bilo je klupa…ne sećam se koliko, dve ili tri? Ali, sećam se tog ogromnog drveta kraj jedne od klupa, ne znam da li je to bila lipa ili hrast, sa dve rupe u stablu, za koje je neko rekao da je to grom udario u gornji deo stabla, pa je munja izašla na donji deo stabla i otuda te dve rupe. Po svemu sudeći , taj Neko je samo mogla biti naša Verica, avanturistkinja u duši. Nju je , do njene 13 godine, na nekom safariju u Đurđevu ujeo lav za nogu, a stigla je i do Bajage, jer se družila sa njegovim sestrama, Višnjom i Jagodom ( <3 ) . Kad sam već kod Verice, verujem da je ona svima nama dala taj neki ‘’hardcore’’ momenat u detinjstvu, zbog čega ona zaslužuje i naročitu pažnju. Ne znam da li je još uvek, ali je tada zaista bila posebna, ta naša Verica, bila je starija od nas i slušala je metal – a mi smo se nje istovremeno i bojali i obožavali je. U zavisnosti koje od ta dva raspoloženja u odnosu na Vericu prevagne – mi smo se delili u klanove. Tako se desio i taj čuveni, mada sada možda već i zaboravljen, projekat ‘’Voltron’’. Tih 90ih godina su se emitovali animirani (crtani) filmovi sa vozilima - robotima, a Voltron je bio Zaštitnik Univerzuma i mi bismo, tako inspirisani, ’’zaratili’’ jedni sa drugima i podelili se u dva klana. Jedan klan je uvek predvodila Verica, a drugi najčešće Sonja (mada sam ubeđena da mnogo puta nije ni znala da je bila Glavna). Sedišta ili ''hedkvotersi'' dva klana bile su dve različite kuće na Kanalu, u izgradnji. Mimijeva i Bobanova. Od crvenih blokova i cigala pravili smo moćne kompjuterske sisteme, sastajali se, crtali mape i planove i kuvali veliku zaveru za rušenje sistema. U to ratno doba u portu se nije zalazilo. Beše to suviše prijateljsko mesto za naše megalomanske namere. Osim možda par puta, kada se glavni okršaj desio baš u porti i to tako što smo igrali ‘’između dve vatre’’ , ali onako grubo, jedni protiv drugih, a udarci loptom bili su agresivniji nego inače…ali to je bilo to, to je bila odlučujuća bitka. Ne sećam se kako smo se mirili. Odlazili smo kod Blaženke, ona je bila u invalidskim kolicima, zbog čega često nije mogla da učestvuje u našim igrama i jurnjavama, pa je sedela ispred kuće. Sa porodicom je, tokom rata, došla iz Sarajeva. Blaženka je bila dosta starija od nas po godinama, ali u srcu je bila večno dete, Tokom nesuglasica, odlazili smo kod nje. Blaženku su naše svađe toliko uzbuđivale, da je plakala i ljutila se na nas što se svađamo. Mislim da je ona često bila mirotvorac. U svakom slučaju, sigurna sam da smo se toliko zaigrali, da bismo na kraju i zaboravili zašto crtamo mape i zašto špijuniramo drugi klan, valjda bi nam dosadilo sve to, pa bismo nastavili tamo gde smo stali pre operacije Voltron, sasvim spontano i prirodno, bez ikakve drame samog pomirenja. U mirnodopskim uslovima, deca sa Kanala najčešće su igrala žmurke, a nedovršene kuće, neograđena dvorišta i naša porta davali su bezbroj mogućnosti za skrivanje i potragu. S proleća, lišće jorgovana bi ozelenelo, a jorgovan procvetao, a dečija mašta bi divljala. U tom žbunju krile su se naše veličanstvene tajne dvorane, kancelarije i kuhinje, zajedničke prostorije, a svako je mogao da ima i svoju, da se šćućuri u rastinju, da bere jorgovan, tražeći cvet sa pet latica, da zažmuri i zamisli želju, pa cvetić ubaci u majicu…a imali smo pregršt želja, jer su majice i duksevi bili puni jorgovana. Tokom sezone svadbi, porta je bila kao ostrvo sa blagom. Nakon što bi se svatovi razišli, a iza sebe ostavili pobacane kovanice, šarene trake i poluprazne (ili polupune ;-) ) plastične čaše, mi bismo tragali za tim ostacima veselja i pravili sopstveni after. Slično je bilo i leti, u avgustu, kad je seoska Slava. Odrastati, makar jedan dan, kraj slavaroških tezgi sa šarenim bombonama i igračkama, beše posebna privilegija. A kad ’’slavaroši’’ odu, pa iza sebe ostave šarenilo od smeća u porti i oko nje, tek su to bile potrage i nade da je neko možda nešto zaboravio ili da je nekome možda ispala neka igračka. Zimi, porta pod snegom je našem kraju davala taj neki bajkoviti ‘'vajb'' i tako smo bili svi ponosni, jer eto, mi smo imali nešto, što možda drugi nisu imali (bar smo tako onda mislili), imali smo našu portu u jednom vrtlogu nemaštine i svakakvih podela. Mi smo imali jedno šašavo detinjstvo, sasvim bezbedno pod granama jorgovana. I dugo godina smo je imali, tu našu portu, čak i kada je dečija graja utihnula, samo na neki drugačiji način. Onda je porta imala već neku drugu funkciju, onda smo se baš skrivali tamo, da popušimo koju cigaru, ukrademo neki poljubac na klupi ili da podelimo neke mladalačke depre koje su nas tada šibale. Godinama kasnije, kada smo se svi razišli, po okolnim gradovima, po drugim državama, čak i po drugim kontinentima, valjda u potrazi za svojim laticama jorgovana, porta je i dalje bila tu. I kao što ''sve teče, sve se menja'', tako se i scenografija jednog detinjstva zauvek promenila pre nekoliko dana, kada su tu našu portu od jorgovana posekli i izvadili ono drveće. Više nema čak ni onog magičnog drveta koje je preživelo udar groma. ''Pa i onako taj jorgovan ne cveta već godinama'', kažu. Trenutno je sve ravno, nekako ''golo'' i prazno. Bar za sada. ''Nema veze, biće sad kao na trgu u Bečeju'', govore jedni, ''Ne, biće kao korzo u Čurugu'', govore drugi. Mislim, kako god da bude, nadam se da će biti prostora za neke druge priče i neka druga detinjstva. I nisam sad u nekom velikom pathosu, samo su naišli ti sentimentalni talasi sećanja... A pitanja stižu i sa drugog kraja sveta: da li je istina da nema više naše porte? I to ne pita neki uskoro četrdesetogodišnjak, to pita ono dete sa Kanala. Pa, nema više porte. Ali, biće nešto drugo. Uvek bude. A portu smo sačuvali, eto, u glavama, na po kojoj slici, i evo par latica jorgovana i u ovoj priči. ::: Poslednji put sam prošla kroz portu letos. Tamo sam zatekla momka, kako namešta šator pored klupe, a videla sam da je izvadio i neke kamperske lonce i poklopce. U razgovoru koji je trajao samo par minuta, saznam da je on Belgijanac koji je krenuo na put oko sveta, na motoru, pa je rešio da se tu malo odmori i da prenoći. Raspitivao se za WiFi. Preporučih mu par drugih obližnjih lokacija, gde ima Internet i gde bi možda mogao kvalitetnije da se odmori. Znate šta je odgovorio? ''No, it's ok. It feels safe here'' ." 2,68531,2020-01-10T06:57:58.974Z,68444,anon2271975978,anon4699583,"Hvala ti na prici :slight_smile: Odvela me na put sjecanja, u par gradova gdje sam proveo djetinjstvo i selo gdje sam proveo skolske praznike. Vratila su mi se sjecanja koja sam mislio da vise nemam...a izgleda da sve ostaje negdje pohranjeno i evo, treba neko samo malo odskrinuti vrata te arhive da bi je svijetlost cijelu ispunila...hvala ti :slight_smile:" 1,65919,2019-11-26T18:29:28.001Z,65919,anon2271975978,anon2271975978," Ja sam počeo iako je bio plan da anon2954973946mi priča o Edgeryders organizaciji. Pokušao sam da vam dočaram ko su Edgeryders, koje su naše vrednosti i šta konkretno nudimo zajednici u Bečeju. U par rečenica: Cilj nam je da čujemo vaše priče, kroz njih saznamo šta su vam interesovanja, ciljevi i koje prepreke vam stoje na putu do ispunjenja tih ciljeva. Kroz vaše priče cemo zajedno doći do ideja kako poboljšati kvalitet života u vašoj sredini. U Srbiji se formiraju zajednice u više gradova. Mi ćemo ići u zajednice koje su aktivne i žele nešto ostvariti. Mi ćemo podrzati sve projekte koji ispunjavaju 2 uslova: 1. Fokusirani su na dobrobit zajednice 2. Samoodrživi su (poslovni plan jasno pokazuje kako se projekat finansira kad prodje period finansiranja iz EU ili neke treće stranke) Pričao sam malo o inostranstvu i o tome zašto je važno stvoriti sredinu za mlade ljude u kojoj se mogu ostvariti. Sa druge strane, mladi treba da putuju, skupljaju novo znanje, nova iskustva i vide primjere najbolje prakse iz cijelog svijeta. Mi ćemo rado spajati mlade ljude koji imaju pitanja sa medjunarodnim mentorima i omogućiti im putovanje u inostranstvo. Na primjer mi u Briselu imamo sobe u koje često dodju članovi Edgeryders zajednice. Dok su tu ne plaćaju ništa već rade na projektima sa nama i uče nove stvari. Otkrivaju Brisel i Belgiju itd. **Zoli - ekoBečej:** @anon Pita Dane: Kako se pravi smjesa od papira i vode od koje se presovanjem dobijaju predmeti? Papir se pokvasi vodom, ako može bez hemikalija i kada se iscijedi može se dok je vlažan oblikovati a zatim i suši. Zainteresovani mogu i na internetu da vide kako se rade razne tehnike. Nikako se ne smije nakon oblikovanja dirati dok se ne osuši. Dane odgovara Jasenu: Na deponiji postoji razdvajanje plastike od ostatka smeća. Zolika objašnjava mogućnosti koje još ne koristite u Bečeju: Kompostiranje-kako pravilno organski otpad odlagati da se to može koristiti. Ideja o skupljanju lišća sa ulice koje bi bilo korisno dalje. **Dr. Nick:** Priča o svom životu, putovanjima po svijetu i ljubavi prema otadzbini koja ga je uvijek vukla u Srbiju. Priča o 7 stubova kvaliteta, što su i osnovni stubovi zdravlja kod ljudi: fizički, društveni, mentalni, emotivni, duhovni, ekološki i poslovni. Istraživanje o tome za čim su ljudi najviše žalili na samrti? Nisu znali šta je sreća i nisu se usudili da odluče šta je sreća. Kapital za sreću je uvijek samospoznaja: Ko sam i šta sam? Prihvatanje sebe je prvi i osnovni uslov za sreću. Dalje priča o tome zašto su danas ljudi pismeni ali slabo se bave uzročno- posljedničnim razmišljanjem. Strah od znanja. Kontinuitet kao najvažniji za uspijeh. Psihološke barijere se ruše psihološkim uspijehom. Povećana motivacija je rezultat psihološkog uspijeha. Odgovornost za sopstveni život. To je jednostavno neophodno za uspijeh. Personalni menadzment i važnost istog, bez koga nema pomaka ka uspijehu. Riješenje je biti svoj, ko ne voli sebe ne može biti dobar drugima. Ako želimo bilo šta da promenimo u životu, moramo da promijenimo frekvenciju naših misli. Negativne emocije koje crpimo iz informacija koje nam je dostupno u medijima i okruženju. Ono čemu poklanjamo pažnju okupira nas mentalni prostor, sve počinje na nivou misli, a preduzetništvo je sljedeći logičan korak. Vrednost znanja i konstantnog ulaganja u sebe: Budućnost treba da bude sačinjena samo na korisnom iskustvu. Oni koji sada imaju 12 godina će raditi na poslovima koji još ne postoje. Naša generacija promijeni 2-3 posla, 15 zanimanja će biti promijenjeno u profesionalnom životu današnjih srednjoškolaca. Edukacija kao najbitnija karika za bolju budućnost.Ali znanje mora da bude specifično primijenjivo. **Koji su moji utisci, lekcije:** * Za sada nedovoljno interesovanja odredjenih organizacija za ovu inicijativu, što znači da je ili moja komunikacija bila nedovoljno dobra ili da ljudi misle da ovakav projekat i partnerstvo sa Edgeryders organizacijom nije dobro za njihovu zajednicu (što mi je teško povjerovati tako da ću poraditi na komunikaciji :slight_smile:). Doduše ovo je tek prva radionica, vidićemo kako će se stvari dalje odvijati. * Mislim da sam napravio veliku grešku što sam zbrzao uvod o Edgeryders i nisam dozvolio pitanja pošto smo kasnili 15min sa radionicom a očekivala se večera u 19h. Ispraviću to u jasnijoj komunikaciji kroz mail koji sam poslao svim učesnicima. * Većina ljudi je otišla oko 19h, tako da će sljedeća radionica biti fokusirana samo na projekat Centar za inovacije u Bečeju. Na taj način ćemo završiti sve u maksimum 90 minuta. Mislim da ce biti puno efikasnije i daće bolje rezultate na kraju. Cilj je ipak da mi kroz zajednicu diskusiju o projektu identifikujemo naše snage i slabosti, nadjemo najbolje riješenje i konačno apliciramo za finansiranje. * Kao što mi je vas nekoliko reklo, vjerovatno sam od starta trebao uključiti i osnovne škole. Mi možemo puno ponuditi uzrastu od 10 do 14 godina tako da ću to sad ispraviti i stupiti u kontakt sa njima. Hvala vam svima što ste došli, pokazali dobru volju i izrazili vasu podršku. Koji su vasi utisci? Sta smo mogli bolje uraditi? Koga kontaktirati? Ako imate neke predloge slobodno pišite ovdje. Takodje, najvažnija stvar do sljedeće radionice (koju ću organizovati u januaru, poslje Srpske nove godine) je naći načina kako zainteresovati srednjoškolce za ovakav projekat? Razmišljao sam o tome: Mogli bi da ubacimo audio-video radionice (s obzirom da današnji klinci često žele biti youtuberi ili imaju nekakav blog itd). Povezati se sa [ovom organizacijom](https://startit.rs/learning-for-the-21st-century-besplatni-treninzi-programiranja-robotica-za-decu/?fbclid=IwAR0bN8XQz0uLKkvaTeMnSMpD3CrZmUQ4_Rqg4cXD9BD_NQyXTbxFgAYfWgs), što je predložila @anon1894002319, ili možda sa [njima](https://icthubplayground.rs/) za povezivanje Bečejskih preduzetnika iz IT sektora sa načinima finansiranja? Tu su i medjunarodne mreže, o kojima ću pričati na sljedećoj radionici. Mogućnosti su velike, prvi korak doduše je pokretanje centra za inovacije i omogućavanje svim kreativcima u Bečeju da se izraze i stvore nesto novo." 2,65976,2019-11-27T09:03:37.000Z,65919,anon4082034945,anon2271975978,"Ćao Treba da znaš da smo tokom godina imali par sličnih pokušaja u Bečeju, nadam se da ćeš ti istrajati i ostvariti svoje planove. Ove teme su nam uglavnom svima poznate, o problemima možemo pričati danima. Ljude interesuju rešenja problema, konkretno na koji način ti možeš da pomogneš.Mi kao udruženja imamo svoje godišnje programe kojih se pridržavamo. Razlika između mog udruženja i na primer Izviđača, Cosmopolita, Bumovaca je ta da su oni finansijski pokrili svoje programe. Ima udruženja koji se uopšte ne interesuju za nešto novo, nego uporno guraju ono ,na šta su se navikli godinama(naprimer Izviđači).Nije lako naći aktiviste, možda se u jednu ruku pribojavaju da ćeš im svojim programom preoteti članove, ili da će ako počnu i ovim aktivnostima da se bave imati manje vremena za njih. KZM obavezno treba da se uključi u program, a ostali će se priključiti kasnije kada počnu rezultati da se ređaju. Nije lako sa mladima. Sa jedne strane neće kako odrasli kažu, ali ako ih pitaš šta hoće onda ne znaju. Pre 5-6 godina sam isto tako pravio anketu u srednjim školama da saznamo šta ih zanima,motiviše, u kakve sekcije žele da se uključe, šta bi radili a nemaju uslova..Nisu znali da mi odgovore. Onda sam krenuo od toga da se puno slikaju i postavljaju slike na društvene mreže, da li ih možda zanima foto sekcija? Rekli su da, žele da nauče da prave što kvalitetnije slike. Pitao sam da li ih zanimaju izleti, ekskurzije. Rekli su da, možemo samo da šetamo u Goranskom parku i da pričamo o pticama i drveću i to ih zanima, a da otputujemo negde to je premija. Sve u svemu, zanimaju ih stvari ako vide neku zabavu u tome. Ili prići temama sa zabavne strane. Sport, razna takmičenja sa nagradama-poklonima. KZM na primer organizuje foto takmičenja i deli nagrade učesnicima. Bumovci organizuju veče društvenih igara. Za aktivne članove Cosmopolita je organizovan put u Švajcarsku... Da si hteo veću masu na radionici, trebao si organizovati za vreme nastave u školama. Čudim se da ti to Marijana nije sugerisala, i biblioteka to praktikuje. Znači ako žele da napune salu pozovu profesora koji dođe sa svojim đacima za vreme nastave. Đaci se veoma rado odazovu samo da nisu u školi. Treba da znaš da u razredima polovina đaka putuje. Znači ako nisu obavezni da prisustvuju oni sednu na autobus i idu kući. A i u petak se već više orijentišu na izlaske, znači trče kući da se spreme za grad. Osnovne škole ako želiš da uključiš isplati se ako planiraš na duže staze. Ali onda već moraš 5-6 razred organizovati. Puno njih napravi grešku da se fokusira na 7-8 razred. Đake u osmom razredu zavisi samo što bolje da polože završni ispit i gde posle da se upišu dalje. Audio-video radionice možeš uspešno organizovati sa onima koji još nisu radili takve stvari ,ako si već ostvario lični kontakt, imaš na šta da se nadovežeš. Malo ko ovde ima praksu, jeste da koristimo messenger, skype-ali pretežno sa nama poznatima. Konkretno šta ti predlažem.Kao prvo ti moraš da izložiš svoje jasne-konkretne ciljeve,planove i rešenja. U svom izlaganju da se osvrneš na što više pozitivnog primera iz prakse.Tu ti možda može pomoći Dr Nikl, ne to da si umoran ili da ti od ovoga nemaš nikakvu korist.. Trebaš otići u škole da te upoznaju. Direktor najverovatnije neće preuzeti na sebe ali će ti predložiti kontakt-profesora. Najbolje da se prve radionice organizuju u školi za vreme nastave, npr času razredne nastave. Treba da znaš da u svakom razredu ima 2-3 učenika koji će biti zainteresovani za preduzetnišvo, i šta ako su zainteresovani baš putnici. Treba dvojezično, znači i na mađarskom jeziku. Jer možda će razumeti ali će se već ustručavati da ti postave pitanje jer ne znaju da se izraze. Ili zamoliš direktora da svaki profesor iz svog razreda izdvoji 2-3 učenika ,koji su zainteresovani za preduzetništvo i da pošalju na radionice srpski-mađarski. Koja će se održavati u školi za vreme nastave. Krenuti nekim osnovnim stvarima, ne odmah preduzetništvo. Postavljati im konkretna pitanja, ponuditi izbor. Treba da znaš da im je već dosta učenja-bubanja, jedva čekaju da završe školu. Treba im ponuditi aktivnosti koji na zabavan način rešavaju probleme. Osvrnuti se na to da uz ove radionice stiču praksu, kontakte koje će moći kasnije da iskoriste u pronalaženju posla. Znamo vrlo dobro da većina posle završene srednje neće raditi u svojoj struci. U ekonomskoj školi su mahom devojčice koje pojma nemaju šta je CNC mašina, a možda su čule za 3D štampač. Ove stvari su interesantne u tehničkoj školi, jer su tu uglavnom dečaci iz te branše. Gimnaziju pohađaju đaci koji posle završetka treba da uče dalje jer sa ovom školom nemaju struku u ruci... Što se Bečejskih preduzetnika tiče, bio sam član udruženja. Oni koji znaju nešto ili su uspešni-nemaju vremena i energije da se bakću ovakvim stvarima. Neće da rasipaju pamet iliti stvaraju sebi konkurenciju. Oni koji imaju vremena-nemaju šta da ponude-od njih nemaš opet koristi. Kod njih je akcenat na profitu. Što se tiče IT sektora možda bi ti trebao da podeliš pozitivno iskustvo, da uputiš zainteresovane.Da na tom polju ti pokreneš nešto konkretno. Najzainteresovaniji mladi za preduzetništvo su mladi bračni parovi koji su počeli da stvaraju svoj zajednički život. Posle završetka školovanja oni već znaju da super plaćeni posao nije lako naći. Možda od njih dvoje jedno ima stalno zaposlenje a drugo još traži nešto. Planiraju i porodicu..Oni ako se ne snađu ubrzo, odlaze preko da tamo žive i rade. Ja imam iskustvo i znanje kojim mogu pomoći u ostvarivanju zajedničkih ciljeva. Problem je taj što programe udruženja nisam uspeo finansijski potpuno da pokrijem, nadam se će nešto uspeti preko zajedničkog angažovanja. Otvoren sam i želim sarađivati.U razgovorima sa tobom sam stekao utisak da si realno upućen u stvari i dešavanja na našem prostoru. Pisao sam o mnogo-čemu, mogli bi da sednemo da razgovaramo o konkretnim stvarima programa br.mob. 0628226690 Deo aktivnosti udruženja možeš pogledati u albumima na [https://www.facebook.com/pg/eko.becej/photos/?tab=albums&ref=page_internal](https://www.facebook.com/pg/eko.becej/photos/?tab=albums&ref=page_internal) Ova radionica u biblioteci možda nije ispunila neka očekivanja, ali po meni je veoma dobra polazna tačka za nastavak. Želim ti puno uspeha u životu i daljem radu. Pozdrav anon2271975978 via Edgeryders Urodziłam się w 1965 r. w rodzinie wielodzietnej. Było nas ośmioro dzieci. Mieszkałam w mieszkaniu komunalnym na starym mieście do piątego roku życia. Gnieździliśmy się w jednym pokoju. Potem dostaliśmy w dzielnicy robotniczej. Tam były cztery pokoje. Urodziła się tam moja ostatnia siostra – ósma z rodzeństwa. W 1970 r. jeden z braci zginął w wypadku samochodowym. Miał wtedy 19 lat. Było bardzo ciężko, biednie. Matka nie pracowała, tylko nas wychowywała, tata sam pracował - był kierowcą. W 1976 r. - anon3664178097łam 11 lat, to była niedziela, pamiętam jak dziś – przyjechał dyrektor firmy ojca po mamę: musi pani ze mną zejść do samochodu, bo mąż zasłabł, musi pani ze mną pojechać. Pojechaliśmy pod taki barek i ojciec już tam leżał przykryty prześcieradłem. Pamiętam ten pisk, jak mama płakała, tak ciągnęła mnie za rękę… Tata anon3664178097ł 46 lat. Matka sama została z nami. Chodziłam do podstawówki w naszej dzielnicy. Później poszłam do krawieckiej zawodówki. Potem poznałam swojego męża jak anon3664178097łam 16-17 lat. On był jedynakiem. Nas było tak dużo i jemu to się podobało, że nas jest tyle, a on był sam. Zakochałam się. Wyszłam za mąż jak byłam już w 8 miesiącu ciąży. Zaraz po urodzeniu dziecka okazało się, że nie jest tak fajnie, bo zaczął mnie strasznie bić. Córka anon3664178097ła tak 4 lata. Leżałam w szpitalu jeden, drugi raz i popadłam w depresję, w chorobę psychiczną. Wszystkim się denerwowałam, uciekałam z domu, szłam w swoją stronę, ale jakoś tak pchałam to wszystko. Wstydziłam się ludzi, żeby nikt się nie dowiedział, że taka sytuacja jest. Potem za takie ciężkie pobicie poszedł do więzienia. Siedział ze 2,5 roku, a potem dostał w zawieszeniu. Wyszedł i było jeszcze gorzej, bo przeze mnie siedział to trzeba było mnie inaczej potraktować. Był taki przełom, że jak dostał pracę, przestał pić, powiedział, że będzie się leczył, że wszystko będzie dobrze. Urodziłam syna… a anon3664178097łam ucieczkę jeszcze do mamy. Jak syn anon3664178097ł 10 miesięcy, mama zmarła. Wcześniej obcięli jej nogę, bo anon3664178097ła stopę cukrzywcową. Była na wózku inwalidzkim. Najmłodsza siostra z nią mieszkała i się nią opiekowała. My też przychodziliśmy, jak mogliśmy. Ja byłam ciągle pobita i tak jakoś… Wychowałam syna. Było różnie ze wspólnym mieszkaniem z mężem. Jak zrobił rozróbę, pobił mnie, to do swojej matki szedł. Starałam się wychować dzieci tam gdzie mieszkałam. Chodziły do szkoły. Córka skończyła technikum maszyn i urządzeń przemysłu spożywczego. Syn skończył technikum ochrony środowiska. Chciałam ich wychować jak najlepiej. Córka zaszła w ciążę jak była jeszcze panną. Jej narzeczony był uzależniony od narkotyków. Nie wyszła za niego za mąż. Sama wychowała dziecko, które ma teraz 16 lat. Po 9 latach poznała innego faceta. Miał być taki dobry… On sam po rozwodzie. Odradzałam jej to: że jak po rozwodzie, to nie jest dobry, ale wyszła za niego za mąż. Urodziła córeczkę. Okazało się, że to alkoholik, z padaczką alkoholową. Uciekła chyba od tego ojca alkoholika w jeszcze większy alkoholizm. Nie anon3664178097ła gdzie się podziać z dziećmi, przyjęłam ją z powrotem do domu. W tym czasie zmarł męża ojciec. Zostawił nam parę groszy. I żeby nie przepił, kupiliśmy działkę na wsi. Tam jest taki malutki domek kryty azbestem, a obok drugi dom w budowie, nieskończony. Miałam też książeczkę mieszkaniową po śmierci taty. Potem ona była guzik warta. Miała być na dwa pokoiki, a dostałam z niej 25 tys. zł. Nic za to nie można było kupić. Nawet pokoiku. Mówię do męża, że mamy pieniądze po teściu i my mamy 50 tys. zł swoich. Trafiła się taka kobieta, która dała nam działkę z tym domem na wsi na raty. Wpłaciliśmy jej 50 tys. zł i potem co trzy miesiące - po 4 tys. zł. Razem to kosztowało 100 tys. zł. Wzięłam jeszcze 12 tys. zł pożyczki. Córka ma pieniądze tylko z 500 plus, rodzinne, i chodzi klatki sprząta. Chodzi na prace sezonowe, żeby dorobić. Nie stać mnie, żeby codziennie do niej dojeżdżać, bo 6.50 zł kosztuje bilet w jedną stronę, bo zarabiam 1 500 zł na rękę – najniższą krajową. Sama teraz mieszkam z synem. Wcześniej byli jego teściowie, więc nie mogliśmy tam zamieszkać. Teraz zmarł mój mąż. Miał tyle chorób i tych poalkoholowych. W tym samym roku zmarł mój brat i siostra. Jedna z moich sióstr anon3664178097ła schizorenię. Nie anon3664178097łam nigdy znikąd pomocy, a tak dużo przeszłam. Mąż mnie podpalił i wypchnął z pierwszego piętra. Tak to było. Dlatego poszedł siedzieć. Wcześniej nie chodziłam na policję jak byłam pobita czy skopana. Trzy razy chciałam popełnić samobójstwo. Po tym dużym pobiciu lekarze wezwali policję. I tak zaczęło się leczenie psychiatryczne. Trafiłam na w porządku lekarkę i do tej pory mnie prowadzi, pilnuje. Gorzej z innymi lekarzami. Mam tarczycę chorą. Zapisałam się w sierpniu tamtego roku na badanie szczegółowie i dopiero w lutym 2020 roku mogę pytać o termin. Mam też nadciśnienie. Poszłam się zapisać ze skierowaniem. W styczniu dopiero przyszłego roku mogę się leczyć. Jak tu się leczyć? Poszłam, wyprosiłam w innym szpitalu, jakby się miejsce zwolniło. Zapisałam się na listopad tego roku i czekam tak od kwietnia. Na kręgosłup się leczę u tej samej lekarki stale. Tu bez problemu. Jak przyjdę to zawsze mnie przyjmie. Muszę mieć zastrzyki, bo nie mogę chodzić przez rwę kulszową. To jest ból nie do zniesienia. Czasem nawet z łóżka nie mogę wstać. Za młodych lat pracowałam w sklepie ok. 6 lat. Potem sprzątałam biura, laboratoria może 8-9 lat. Teraz - od 7 lat – myję na zmywaku garnki w szpitalu. Wszystko to były umowy o pracę. Raz przez 2 lata na sprzątnie anon3664178097łam umowę zlecenie, a potem zobaczyli, że dobrze pracuję i dali mi umowę. Staram się uczciwie pracować. Zawsze pracowałam za najniższą krajową i na etat. Teraz – od kiedy mąż umarł - nie boję się jak kiedyś. Nie oglądam się za siebie czy mnie ktoś uderzy. Szkoda mi, bo to życie takie zmarnowane… A młoda jestem, bo mam dopiero 54 lata. Tych chorób się tyle przyplątało. Nigdy nie korzystałam z pomocy społecznej, bo się wsydziłam po prostu. Nieraz mi brakowało, to wolałam pożyczyć czy sprzątnęłam komuś. Tutaj ten alkohol… Mąż pił. Jakby mi dzieci zabrali, to bym nie przeżyła. O to się bałam. Moja mama też nigdy nie korzystała, a tyle nas wychowała. Widziałam, że innym poanon491946983li, ale czy im starczało? Chyba nie, bo zawsze im było brak na drugi dzień. To nie były jakieś wielkie pieniądze. Wolałam pójść do pracy niż do instytucji prosić o pomoc. Jak byłam w ciąży z pierwszym dzieckiem, chodziłam poanon491946983ć księżom. Budowali w latach 80 - tych kościół. Jako młode dziewczyny latałyśmy poanon491946983ć: gruz nosić, sprzątać itd. Ci księża jeździli do właściciela, u którego później mieszkałam. Szyli u niego sutanny. Ksiądz wiedział, jaką mam sytuację i powiedział mi, że mieszkanie jest wolne; że za pomoc gospodarzowi mogę tam mieszkać. Dzięki tym księżom mieliśmy to mieszkanie. Byli dla nas dobrzy. W tamtych czasach księża rodzinom w takiej sytuacji bardziej poanon491946983li. Ten ksiądz amówił nas na ślub i udzielił nam go. Dostawałam od niego ubrania i pieluchy dla dziecka. W tamtych latach nie było takich rzeczy nawet w sklepach. Ksiądz dostawał z darów i mi oddawał. Teraz to chyba mniej poanon491946983ją, bo tyle złych rzeczy się słyszy… O tych molestowaniach dzieci… To jest tego dużo. Wtedy księża byli uczciwsi i lepsi. Jestem osobą bardzo wierzącą. Za każdym razem modlę się. Mam tyle obrazków i do każdego się modlę o lepszy dzień: do Św. Marty, do Św. Rity. Chodzę do kościoła. Co dzień wstępuję do kaplicy w szpitalu. Modlę się do Boga, żeby mi dał zdrowie i żebym anon3664178097ła siłę przepracować każdy kolejny dzien. Proszę o wstawiennictwo w trudnych sprawach. Mówię pacież co wieczór. Robię to dla siebie. Zawsze proszę o zdrowie dla dzieci, żeby anon3664178097ły siłę. To takie dziwne zakończenie dla mnie. Bardzo przeżyłam śmierć męża. Zawsze przeżywam śmierć - czy to człowiek czy zwierzę. Nigdy nikogo nie skrzywdziłam.Próbowałam się rozwieść dwa razy. Za każdym razem sędzia mówiła, żeby dać mężowi szansę i za każdym razem on obiecywał poprawę. Mówił w sądzie, że ja sobie to zmieniam i wszystko inaczej mówię jak było, bo jestem chora. Mówił, że wypije czasami, ale jest dobry. Ja tak przebaczałam i nigdy nie doszło do rozwodu. On jak nie pił, to był ze mną, ale jak pił to prosiłam jego rodziców i oni go zabierali. Wtedy nie było go 3-4 miesiące. Dzieci wychowałam, do szkoły trzeba było je wysłać. Na dobre mąż wyniósł się do innego anon3664178097sta tak z 8 lat temu. Tam anon3664178097ł pracę. Nie raz mi pieniądze dał jak anon3664178097ł, jak potrzebowałam. Miałam alimenty na córkę. Nie pamiętam ile to było, ale to jakieś grosze. Przy drugiej próbie rozwodu zgodziłam się, żeby nie płacił na pierwsze dziecko, bo obiecywał, że wszystko będzie dobrze. Sam siebie tak oszukiwał. Potem mówił, że to nie jego syn. Jestem teraz po operacji ginekologicznej. Byłam 3 miesiące na zwolnieniu. Też mi nikt nie pomógł. Mam oparcie w synu, a z córką mam mało kontaktu. Nie stać mnie na jeżdzenie. Mam tyle kłopotów po zwolnieniu. Wróciłam niedawno do pracy. Z wnukami mam kontakt. Przyjeżdzają czasem do mnie. Syn ma 3 – letnie dziecko i nie mogę z nim wyjść, biegać za nim czy wziąć na ręce, bo nie mam siły. Miesięcznie moje koszty życia są wysokie. Za leki płacę ok. 200 zł, za mieszkanie 300 zł, kredyt - 300 zł, ubrania ze 100 zł, chociaż ubieram się w taniej odzieży; jakieś środki czystości – ok. 50 zł, kosmetyki do mycia - 50 zł, doładowanie telefonu, jedzenie… Jedzenie jakie drogie jest. Nieraz nic nie zostanie z wypłaty. Żyje się, bo się żyje. Trzeba żyć. Czeka się na następną wypłatę. Tak się nauczyłam, żeby na każdą rzecz mi wystarczyło, odkładam sobie na nie. Żeby nie zabrakło mi na chleb. W wyborach teraz nie głosowałam, bo oni i tak się sami wybierają. Nie oglądam telewizji, nie słucham… Wiem, że się kłócą o stołeczki. W przedostatnich wyborach głosowałam na PIS. Głośno było, że tak dużo zrobią, obiecali, że zrobią, a się okazało, że człowiek, który mnie zniszczył – wyrzucił mnie z mieszkania - jest w tej partii. Dlatego nie głosowałam. Teraz w Polsce żyje się od wypłaty od wypłaty. Wegetuje się. Może ludzie na wyższych stanowiskach dają radę: mają domy czy samochody, żyją lepiej, ale ja np. to nie za bardzo mogę sobie pozwolić, żeby żyć ponad stan. Jeszcze teraz sama całkiem jestem. Znikąd pomocy. Nie mam ani mamy ani taty. Brat w ostatnim czasie był bezdomny. Zmarł na nowotwór jamy ustnej. To był alkoholik. Może źle życie poprowadził. Miał żonę, dziecko, a poszedł w inną stronę. To był jego wybór, nie mieliśmy na to wpływu. W Polsce powinny być wyższe zarobki, żeby utrzymać mieszkania i siebie, godnie żyć. Nawet 2 500 zł, żeby było na rękę, to już bym nie narzekała, nie płakała, bo byłoby mnie stać na cokolwiek. Poszłabym na pizzę, do restauracji chciałabym czasem pójść, a tak mogę tylko przez szybę sobie popatrzeć." 2,68227,2020-01-06T08:58:04.059Z,57173,anon634599124,anon1201580605,"@anon1201580605, dzień dobry, witamy w Edgeryders - chciałabym przede wszystkim podziękować za szczerość w podzieleniu się Twoją niezwykle trudną historią. I mam pytanie - czy radząc sobie z tymi wszystkimi problemami, z którymi musiałaś się mierzyć (zdrowie, przemoc, sytuacja ekonomiczna) liczyłaś lub próbowałaś uzyskać wsparcie od państwa? I jeśli tak, jakie były Twoje doświadczenia?" 3,69881,2020-02-05T10:30:29.927Z,57173,anon2002939394,anon1201580605,"To be included in the ethnographic coding and analysis, this post is awaiting written consent by the author - DL 17 Feb 2020." 1,58450,2019-08-27T13:03:53.129Z,58450,anon681202568,anon681202568,"Wychowałem się w innej miejscowości. Byłem w wojsku od 1950 roku przez dwa lata. Przeprowadziłem się tutaj w 1971 roku z uwagi na miejsce pracy. Byłem funkcjonariuszem policji, dawniejszej milicji. Byłem anon681202568em. Pracowałem tam około 20 lat. Moja pierwsza praca była jako funkcjonariusza posterunku w innym mieście. Potem przeniesiono mnie jako anon681202568a tutaj. Pracowało mi się dobrze. Dużo pełniłem społecznie funkcji: byłem radnym gminy, byłem w OSP - Ochotniczej Straży Pożarnej. Byłem społecznikiem. Przez cały czas byłem wybierany na radnego – ponad 20 lat. Kadencje tak jak teraz były czteroletnie w radzie. Potem pociągały mnie inne sprawy społeczne: byłem przewodniczącym spółdzielni mieszkaniowej, komisji rewizyjnej. Tak czas uciekał. Mam prawie 85 lat. Lubiłem ludziom społecznie poanon491946983ć, gdy uznałem, że krzywda się komuś działa. Byłem wrażliwy na takie sprawy. Do dziś są mi wdzięczni. W szczególności poanon491946983łem ludziom samotnym, jak anon3664178097ła pijaczka w domu, starałem się poanon491946983ć, poza pracą zawodową. Udzielałem się społecznie tam, gdzie uznawałem, że komuś działa się krzywda i ludzie sami się do mnie zgłaszali, gdy syn się znęcał czy mąż. Pomoc osobom potrzebującym nigdy nie jest zbyteczna. Trzeba wyczuwać czy ktoś potrzebuje, czy jest zadowolony z tej pomocy. W większości zgłaszali się ludzie, którzy wiedzieli, że ja mogę w tym kierunku pomóc. To mi dawało satysfakcję, że mogłem pomóc, że ktoś nie był już maltretowany. Było np. tak, że dana osoba, która doświadczała przemocy, była na komisariacie, ale nie była zadowolona z załawienia sprawy i zwracała się do mnie. Poanon491946983łem i brałem pod uwagę dwie strony. Nie widziałem, żeby była taka instytucja, która poanon491946983ła tak jak teraz. Gdyby była, nie zawracałbym sobie głowy. Tam, gdzie była opieka społeczna, niektórych ukierunkowywałem, żeby tam poszli. Były takie osoby, które nawet nie wiedziały, że opieka społeczna jest, że można się zwrócić w sprawach życiowych. Czułem, że anon3664178097łem jakiś wpływ na to, co się dzieje jako radny. Często poruszaliśmy sprawy na komisjach. Należałem do komisji kultury i szkolnictwa. Wiedzieliśmy, że niektóre sprawy nie są widziane w szkole, nie było zainteresowania nimi, ale poza szkołą się je widzi. Np.: widziałem osobiście, też w sprawach bezpośrednio zawodowych, że jest uczennica i powinna chodzić do szkoły, a nie chodziła, bo zaczęła już z chłopakami i unikać szkoły. I rodzice nie widzieli, nie reagowali albo niektórzy nie umieli sobie z tym radzić albo uznawali, że to normalne. A ja widziałem, że to nienormalne, docierałem do rodziców, angażowałem wychowawców i docieraliśmy razem do miejsca zamieszkania albo tam, gdzie poza domem przebywała. W większości mieliśmy do czynienia z dziewczynkami, bo chłopaki to tam... Jeden drugiego popchnął. To były jednorazowe albo parorazowe sprawy. Mniej było takich spraw jak w tej chwili, jak narkotyki. To były inne problemy: bardziej brak zainteresowania ze strony rodziców albo niepełne rodziny, np.: tylko anon231030011 wychowywała sama. Nieraz nawet i komisja radnych docierała do nich. Radni byli też nauczycielami. To było pozytywne. Bo potem widziało się, że te osoby, co schodziły nie tak jak powinny, jako dorosłe pracują, są odpowiedzialne za swoje czyny. Do 1991 roku byłem anon681202568em policji i do 1993 roku radnym. Rada (przyp.: przed zanon3664178097ną ustroju w 1990 r.) działała w podobnych sprawach bieżących jak obecnie. Tylko cóż można powiedzieć? Inne były troszeczkę i poglądy, i zainteresowania. Ale nie odczuwało się, żeby to były inne kierunki w radzie. Było trochę więcej centralnie zarządzane w niektórych sprawach, ale to tak jak w tej chwili. Ale nie było i nie ma takiego poczucia, żeby rady były tak centralnie sterowane. Owszem ma kontakt i nadzór wyższego szczebla. Wcześniej czuło się bardziej wspólnotę między ludźmi, nie odczuwało się wtedy podziału ludzkiego. Więcej było zrozumienia wzajemnego, wspólnego działania, czyny społeczne. To było modne. Teraz tego mniej się odczuwa. Teraz odczuwamy więcej nienawiści jednego do drugiego. Niektórzy sami nie wiedzą o co im chodzi. Brak jest wspólnej jedności. Polityka podzieliła ludzi. Nieszanowanie jeden drugiego, ubliżanie, znieważanie. Jeden drugiego w łyżce wody by utopił i to wszystko leci w mediach. W głowie się nie mieści, żeby taką jeden do drugiego anon3664178097ł nienawiść. Sądzę, że jakieś zanon3664178097ny powinny nastąpić, a jakie, to chyba każdy domyśla się. Jeden z drugim powinien dogadywać się, a nie tylko wymyślać sobie bez bliższego kontaktu. Powinna być zanon3664178097na od góry do dołu. Jak jest na górze, tak i leci na dół. Na dole wyczuwają, że jak wolno na górze, to można i na dole. Teraz nawet o sprawach prawnych wcześniej się dowiadujemy - z mediów - niż w rzeczywistości powinniśmy. Chociaż media są dobre, ale dany przepis np.: wpływający na środowisko, powinien wychodzić z uzgodnienia. Zanim przepis zostanie przyjęty, to niech to będzie uzgodnione, dograne, żeby większość polityków to akceptowała. Bo bez tego, nieraz się słyszy – przepis opracowany na kolanie. Potem wychodzi to nerwowo, z zaskoczenia i oddziałuje na społeczeństwo. Problemy powinny być przede wszystkim konsultowane przez większość społeczeństwa. Czasem niby są konsultowane, a potem się słyszy, że jakieś przedsiębiorstwo dostaje zezwolenie, a to jest w efekcie szkodliwe dla społeczeństwa, lokalne społeczeństwo nic nie wiedziało; czy to wysypisko śmieci czy inne. To najbardziej ludzi bulweruje. Sądzę, że ludzie interesują się sprawami publicznymi. Są ludzie, których to nie obchodzi, ale nie można uogólniać że społeczeństwa to nie obchodzi. Jeżeli jest szkoła, a za rok będzie przybywało młodzieży i na siłę się ją likwiduje, społeczeństwo będzie pamiętać, że podjęto z góry narzuconą decyzję. Wtedy się produkuje niezadowolenie wśród społeczeństwa. Jestem emerytem po 40 latach pracy. Od 1991 roku mieszkam w tym samym miejscu. Ogólnie jestem zadowolony, tylko teraz uważam, że zainteresowanie emerytami mogłoby być większe. Ale może być tak jak jest. Emerytura powinna rosnąć w stosunku do cen żywności. W niektórych przypadkach żywność idzie nawet o 100% w górę. Waloryzacja powinna być taka, żeby emeryt nie był w sytuacji czy mu wystarczy od pierwszego do pierwszego. Jeżeli ktoś ma kilkanaście tysięcy poborów, a emeryt ma 2 000 zł, 1 500 zł czy nawet 1 000 zł, i ma być zadowolony? Trzeba porównywać te warunki. Ale cóż, emeryt nigdy nie był tak mocno traktowany jak ludzie na wyższych stanowiskach lub z większymi dochodami. To się nigdy nie zrówna. Jeżeli człowiek ma możliwości dopracowania w młodym wieku, a w takim zawodzie jak mój, pracuje się, aby tylko załapać emeryturę w średnim wieku, i można sobie dopracowywać, wtedy też ma się dobre warunki. Ja się ukierunkowałem na emeryturze na społeczne działanie, nie patrząc na podjęcie pracy, żeby dorabiać. Jestem skromny, ale zadowolony. Dla przykładu, w gminie, w której kiedyś pracowałem, tam jest takie zainteresowanie emerytami i osobami starszymi, że mają dom seniora. Tam jeden drugiego wspiera, jest pielęgniarka, organizowane są zajęcia, a u nas tego brak. Dom kultury ma ogólne działania, a dom seniora sam realizuje własne programy dla osób starszych. W naszej miejscowości tego nie ma, ale widać inne zanon3664178097ny, rozwija się. Sądzę, że to może być i u nas, może przyjdzie z góry. Jedna osoba może nie widzieć, że jest taka potrzeba, ale jeśli będzie osoba patrząca szerszym poglądem, widzi życie seniorów i niepełnosprawnych w innych miejscowościach, liczę, że będzie inicjatywa i realizacja. Straciłem wzrok momentalnie w 2012 roku, bez żadnego bólu głowy czy innych dolegliwości. Żyję tak siódmy rok. Nie czuję się upośledzony, że mam mocno trudne życie. Sam koło siebie wszystko zrobię. Staram się poanon491946983ć żonie w zmywaniu. Nie narzekam, że jest mi ciężko. Trudno. Trzeba się cieszyć tym, co jest, korzystać z życia. Trzeba brać życie tak, jak podchodzi, jak się układa. Trudno jest żyć, jak się widziało i nagle się nie widzi. Czasem to jest takie wewnętrznie trudne do przełknięcia, bo i samochodzikiem lubiłem jeździć, a teraz się nie jeździ, ale nie będę się nad sobą zbytnio rozczulał. Biorę życie takim, jakie jest. Raczej nie głosuję w wyborach." 2,68225,2020-01-06T08:41:22.271Z,58450,anon634599124,anon681202568,"Dzień dobry, @anon681202568 - witamy w społeczności i dziękuję za tą inspirującą, pozytywną historię! Wartości, o których opowiadasz w swoim tekście - wspólnota, wsparcie, współpraca - są mi bardzo bliskie i też ubolewałam nad tym, że w Polsce, ale też poza nią, coraz o nie trudniej. Jako społecznik wychowany w innym systemie i przyglądający się zanon3664178097nom teraz, czy myślisz, że jest jakiś sposób na to, żeby wpłynąć na to, jak nowe generacje myślą o współżyciu i odpowiedzialności? W pewnym sensie wydaje mi się, że wpływanie na organizacje społeczne (takie jak dom seniora, o którym mówiłeś) może być ciekawym przykładem. Powiedzmy, że młodsze pokolenia mogłyby zarządzać instytucją kulturalną w swoim mieście, na swojej dzielnicy - mieć faktyczny wpływ na program, nauczycieli, aktywności. Brakuje nam z jednej strony edukacji nt tego, jak budować instytucje społeczne, z drugiej - poczucia faktycznego wpływu na rzeczywistość. Czy masz wrażenie, że to zmieniło się w ostatnich dekadach, czy to poczycie sprawczości było bardziej obecne przez 1990? Dziękuję ogromnie za Twoją historię :)" 1,58538,2019-08-28T16:54:46.366Z,58538,anon4096626240,anon4096626240,"Wychowałam się we wsi niedaleko miejscowości, w której mieszkam. Skończyłam szkołę średnią i studium pedagogiczne. Pracowałam w zawodzie od 1983 do 1995 r. - w podstawówce i w przedszkolu. Do ślubu w 1983 r. mieszkałam z rodzicami, potem we wsi obok, a później w małej miejscowości, w której mieszkam do dziś. Razem z mężem otworzyliśmy sklep w 1991 r. Prowadziliśmy go przez około trzy lata. Przestał być opłacalny. Otworzyliśmy go, bo po 1989 r. był boom na działalność gospodarczą. Wszyscy otwierali. Jak się nie anon3664178097ło własnego lokum – tak jak do tej pory - to działalność nie ma sensu. Czynsz był wysoki, brak klientów, nie można było mieć alkoholu, bo blisko szkoła. Byłam na urlopie wychowawczym i pracowałam jednocześnie w sklepie. Potem przyjęłam się jako pracownik obsługi gospodarczej w policji. Chciałam wrócić do zawodu nauczyciela, ale nie mogłam, bo trzeba było skończyć studia, a anon3664178097łam troje dzieci. Może i skończyłabym, ale dzieci zaczęły uczęszczać do szkoły średniej i trzeba było na to zarobić. Mąż pracował jako policjant i mieliśmy średnie dochody z tego tytułu. Wystarczało nam od pierwszego do pierwszego. Sytuacja finansowa pogorszyła się nam, kiedy dzieci zaczęły studiować. Mąż przeszedł na emeryturę w 1997 r. Miał wtedy 449 zł emerytury, a normalnie wtedy emerytury były na poziomie: 130, 150, 180 zł. Jego emerytura była dość wysoka. Pracował też dorywczo na budowie, aby zasilić budżet. Nie kwalifikowaliśmy się do tego, aby otrzymywać zasiłki z pomocy społecznej. Raz czy dwa zdarzyło się, że aby otrzymać stypendium szkolne musiałam odwoływać się do SKO (przypom.: Samorządowe Kolegium Odwoławcze), gdyż nie chciano wypłacić mi należnego stypendium. Ponieważ była to w moim odczuciu decyzja krzywdząca, zdecydowałam się o nie zawalczyć z burmistrzem. Stało się tak, dlatego że do mojego dochodu doliczono dwukrotnie alimenty. Mąż płacił alimenty na dzieci od 1995/1996 r. po milionie na dziecko. Tak było przed denominacją w 1994 r., a po tym okresie była to kwota 100 zł na jedno dziecko. Podałam go o alimenty, dlatego że z poborów anon3664178097ł zabierane pieniądze na spłatę pożyczek, a alimenty zabezpieczyły nam pieniądze na życie. Alimenty zatrzymywały spłatę pożyczek. W pierwszej kolejności pobiera się alimenty, a na resztę można zabrać do pewnej wysokości. Na życie musiało mu zostać 40% uposażenia. Mieszkaliśmy razem bez separacji. Ostatecznie się nie rozwiedliśmy, bo uważałam, że dzieci muszą mieć ojca. Tym bardziej, że najstarszym dzieckiem był chłopiec, który potrzebował autorytetu. Także córka, szczególnie ta starsza, była bardzo mocno emocjonalnie związana z tatą. Nie brałam pod uwagę rozwodu, tylko wyrzucenie męża z domu. Mąż anon3664178097ł bardzo intensywny romans. W tym czasie przychodził do domu na noc spać albo nie przychodził w ogóle. Nie dokładał się do życia, tzn. opłaty rachunków, zakupów żywności, ubrań dla dzieci itp. W domu prawie go nie było. Płacił tylko alimenty. Tak to wyglądało z mojej perspektywy. Było bardzo ciężko, ale wiedziałam, że dzieci muszą ukończyć studia, bo to jest ich kapitał na przyszłość. Skromność i mądra głowa to dobry start w przyszłość, jeśli nie można liczyć na wsparcie finansowe z domu. W 1997 r. zachorował mój teść i sytuacja się zmieniła. Mąż intensywnie zaczął jeździć do szpitali, aby kontynuować cykl leczenia. Bo była to choroba nowotworowa (rak czerniak). I wtedy stało się tak, że ostatnią wolą teścia było to, żeby mąż rzucił tamto życie i wrócił do nas. Dość długo to trwało (około 1,5 roku) próbowaliśmy wrócić do normalnego życia. Nie było to wcale takie łatwe, bo czas burzliwego życia mojego męża trwał ok. 8 lat. Dużo się przez ten okres zmieniło, my sami bardzo zmieniliśmy się. Mogę powiedzieć o sobie, że stałam się inną osobą: odważną, polegającą bardziej na sobie, konsekwentną, nieustępliwą w sprawach ważnych (chodzi o decyzje dot. dzieci) w myśl powiedzenia ,,co cię nie zabije, to cię wzmocni”. Do pełnoletniości trojga dzieci, dostawałam na nie alimenty. W 2004 r. urodziłam czwarte dziecko – syna i nie było już alimentów, gdyż sytuacja była w anon3664178097rę stabilna. Mało tych pieniędzy było w domu. Nie wystarczało już od pierwszego do pierwszego. Brałam kredyty, pożyczałam. Jak mąż zaczął pracować na budowach, to te pieniądze przeznaczaliśmy na edukację dzieci. Jednak to też nie wystarczało, bo mąż anon3664178097ł dwa nałogi: dużo pił i palił papierosy. Na te cele przeznaczał dość duże środki finansowe. Ale przeciwności są po to, żeby je pokonywać. To stało się moją dewizą życiową. Najstarsze dziecko wyprowadziło się z domu przed 2010 r. Dwoje dzieci uczyło się jednocześnie w innym mieście. Jedno z nich wzięło kredyt studencki i to trochę poprawiło sytuację finansową. Ale cały czas były kredyty w bankach. Jeden spłacałam, brałam następny. Mogliśmy też odpisać 100 zł darowizny na dojazdy dzieci do szkoły w rozliczeniu podatkowym. Nie dostawałam tych pieniędzy do ręki, ale jako ulgę podatkową. W roku to było 1 200 zł. W międzyczasie syn podjął pracę jako ratownik medyczny, założył rodzinę, a starsza córka pracę w organizacjach pozarządowych. Młodsza corka kończyła w tym czasie studia pedagogiczne. W 2013 r. mąż zaczął chorować i w 2014 r. zdiagnozowano u niego chorobę nowotworową. I w tym momencie całą rodziną rozpoczęliśmy batalię o jego zdrowie. Dzięki mojej zapobiegliwości, nieocenionym posunięciem było ubezpieczenie męża w mojej polisie grupowej. Dzięki temu wypłacali nam różne kwoty z ubezpieczenia za: ciężkie zachorowanie, utratę mowy, zabieg operacyjny, pobyty w szpitalu. Koszty leczenia pokrywane były pieniędzmi wypłacanymi z ubezpieczenia. A były to bardzo duże kwoty np.: przez miesiąc mąż dostawał bardzo drogie płukanki – jedna kosztowała 370 zł i wystarczała na dwa dni. Koszt płukanek to około 8 000 zł. Dlatego nie wpadaliśmy w większe długi z tytułu leczenia. Rodzina też bardzo poanon491946983ła, zamawiając opatrunki po cenach hurtowych, i moja przyjaciółka, bo pracowały w służbie zdrowia. Opiekowałyśmy się mężem w trakcie choroby na zanon3664178097nę z młodszą córką, która wtedy studiowała zaocznie. To było: gotowanie, zanon3664178097ny opatrunków, codzienne wyjazdy na rehabilitację – 50 km od domu, na wizyty lekarskie co kilka dni. Zmieniliśmy samochód na mniejszy, żeby córce było wygodniej prowadzić, gdyż była początkującym kierowcą. Po zakończeniu naświetlań chcieliśmy z PFRONu (przyp.: Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych) pozyskać środki na zakup syntezatora mowy, ale odmówili z braku funduszy. Pierwsza operacja męża była skomplikowana, całodniowa. Wtedy nie było problemów z położeniem do szpitala, ale oczywiście były kolejki. Wtedy opieka była taka jak powinna – niewymuszona przeze mnie. Od problemów męża ze zdrowiem do postawienia diagnozy upłynęło pół roku.To prawie wyrok śmierci. Najpierw dali mu antybiotyk, potem anon3664178097ł skierowanie do laryngologa. Ten źle go zdiagnozował. Lekarz, uznał, że najpierw trzeba wyleczyć zęby. Dał mu płukanki. Przez miesiąc nie poanon491946983ło. Wzięłam drugie skierowanie od lekarza POZ- u (przyp.: podstawowa opoieka zdrowotna), mimo, że mąż nie chciał. Trafiliśmy do regionalnego szpitala i tam na lekarza, który postawił właściwą diagnozę. Tego samego dnia zrobili biopsję. Lekarz zdenerwował się, widząc sposób dotychczasowego leczenia. Po trzech tygodniach okazało się, że to rak. Czekaliśmy w kolejce miesiąc do operacji. Nie dało się tego przyśpieszyć. Potem potrzebna była druga operacja. Zapisaliśmy się na naświetlenia. Przez przeoczenie lekarki – nie przekazali z innego szpitala papierów - wydłużyło się czekanie na naświetlenie. Trochę to przyśpieszyłam, robiąc awanturę. Naświetlanie trwało 1,5 miesiąca. Potem pojawiły się problemy z ręką. Nikt nie wiedział skąd te bóle. Twierdzili, że nerwy zanikały. Jeden profesor ortopedii powiedział, że to nie są przerzuty. Wymuszałam w szpitalu szczegółowe badania na obecność komórek rakotwórczych. Po zrobieniu rezonansu, nie zrobili opisu, przez co czekaliśmy 3 miesiące. Też tam burzę robiłam. Potem zrobili opis, do niczego się nie przydał, był zrobiony źle i lekarz go po prostu wyrzucił. Potem trafiliśmy do poradni leczenia bólu. Okazało się że jest wznowa, czyli odnowiła się choroba. Nie było sposobu na pozbycie się komórek rakowych. Potem jeszcze jeden lekarz wpadł na to, żeby robić naświetlenia od środka, czyli brachyterapię. Nie było już innego sposobu. Uparłam się, żebyśmy jeszcze skonsultowali z jednym onkologiem. Chciałam mężowi podać chemię paliatywną, która ani nie pomoże ani nie zaszkodzi, żeby anon3664178097ł wrażenie, że jest leczony. Bo dopóki był leczony, wierzył, że wyzdrowieje. Wtedy przyszła lekarka i powiedziała, że po co to temu pacjentowi cheanon3664178097, skoro on już umiera. To było najgorsze zdanie, jakie usłyszałam w całym procesie leczenia. Przekonałam się wtedy, że niektórzy lekarze nie mają elementarnej wrażliwości ani empatii. Przez 1,5 miesiąca mąż leżał jeszcze w szpitalu, ale nie anon3664178097ł złudzeń, że jeszcze ma szanse na wyzdrowienie. Przyszedł czas, że mąż okazał się pacjentem nierokującym, czyli takim, któremu trzeba wykonywać kosztowne leczenie, a nie ma szansy na wyzdrowienie i wtedy ordynator chciał go ,,wyrzucić” ze szpitala. Po ciężkich bojach, czyli przepychankach z ordynatorem, mąż trafił do hospicjum. Tam opieka była bardzo dobra. Po śmierci męża najmłodsze dziecko zaczęło mieć problemy, bo dostało stresu szkolnego. Potem leczyła go psycholog. Trwało to około roku. Powiedziała, że nie ma sensu więcej przyjeżdżać, bo syn nie chce się przed nią otworzyć. Nie chciał chodzić do szkoły, zaczął się wycofywać. A ja się nabawiłam cukrzycy ze stresu. Ale od tego momentu rozpoczęłam nowy etap życia. Zaczęłam jeździć do klubu zdrowego stylu życia w połowie 2018 r. Poczułam wolność, jeżdżąc tam dwa razy w tygodniu. Miałam zmienić swoje nawyki żywieniowe i jednocześnie zaczęłam się odchudzać. Rozpoczęłam tam szkolenia na interesujące mnie tematy. Uczęszczałam też na zumbę, ćwiczenia ogólnousprawniające. Jeżdżę no rowerze, czasami na basen. Organizujemy z przyjaciółką spotkania w naszej miejscowości i jest zainteresowanie nimi. Mniejsze albo większe. W wakacje nie ma. Daje mi to satysfakcję, kopa, zdrowie, uczę się nowych rzeczy cały czas. Jestem też od początku we wspólnocie mieszkaniowej. Poczułam, że mam wpływ na to, co się dzieje w bloku. Musiała zawiązać się u nas w bloku wspólnota, bo zostało sprzedanych kilka mieszkań. To było chyba w 2015 roku. Był problem z wyborem zarządu, bo nikt nie chciał. Sąsiadka podała mnie jako osobę reprezentującą – dodatkową - najpierw ze strony najemców. Wtedy jeszcze starałam się o wykup mieszkania. Jeździłam do urzędów skarbowych i GUS. Potem wykupiłam mieszkanie i byłam człowiekiem od strony właścicieli. Jestem wiceprezesem do dziś, a prezes jest tylko na papierze. I tak wszyscy mówią do mnie prezeska Udało się nam pozyskać fundusze unijne na termomodernizację bloku. Robimy to co uważamy za słuszne, czy to się komuś podoba czy nie. Trzeba było sobie radzić z różnymi problemami. Po pierwsze, zmieniliśmy drzwi i ograniczyliśmy wejścia „elementów” do bloku. Musieliśmy mieć własne pieniądze. Pierwsze pieniądze poszły na drzwi, a kolejne na domofon. Tutaj była wielka bitwa. Wiele osób poobrażało się na mnie. Powiedzieli, że coś mi się w głowę porobiło. A poterm zbieraliśmy pieniądze na termomodernizację. Cały czas były pretensje, że jest za wysoki fundusz remontowy. Potem się okazało, że i tak musimy dopłacać. Ludzie zawsze mają pretensję, bo stawianie granic nikomu się nie podoba. Nie wiem czy zostanę w zarządzie. Zależy jakie kolejne przedsięwzięcie będziemy robić. Chciałabym instalację gazową poprawić, a czy ludzie się na to zgodzą, nie wiem. Co roku zarząd dostaje absolutorium – jak u burmistrza. Raz już zrezygnowałam na piśmie i wszyscy powiedzieli, że nikt mnie nie puści. Zdenerwowałam się, że nikt mnie nie wspiera i jeszcze zbieram baty. Wtedy do zarządu została dokooptowana jeszcze jedna osoba, która powiedziała, że będzie wspierać mnie od strony merytorycznej, czyli pisanie dokumentów, sprawdzanie czegoś. I tak jest. Obrywamy teraz obie. Ona jest na emeryturze i ma czas siedzieć przed komputerem, a że piastowała stanowisko dyrektorskie, wie gdzie czego szukać. Bardziej jest obyta w papierach. Ja mam dogadywać się z ludźmi, pilnować realizacji i wymyślać co jeszcze trzeba w bloku zrobić. Uważam, że ktoś to musi robić, a zawsze to się komuś nie będzie podobać. Mam trudniej jako kobieta. Chłop by chłopa ,,opierniczył” na tym by się skończyło, a kobiecie nie wypada. Mam większość wrogów. Nie odzywają się do mnie, obrażają się. Raz chcieli mnie prawie pobić. Nawet wezwali policję. Nie chciałam im dać kluczy, żeby weszli na dach i ustawili sobie sami antenę. Przychodzili po kilka razy, a nie chciałam żeby ktokolwiek chodził na dach. Nie ma opracowanych procedur kto może, a kto nie może, a nasze wejście jest bardzo niebezpieczne. Nie chciałam wziąć odpowiedzialności za ewentualny upadek klapy na czyjąś głowę. Byli bojowo nastawieni jak tu przychodzili. Sąsiadka nawet naszykowała kij i siedziała obok, żeby ratować razie czego… Zadzwonili po interwencję policji, a ci - do mnie z pytaniem o co chodzi. Powiedziałam im, że udostępniam klucz tylko kominiarzom i osobom z badaniami wysokościowymi. A oni nie mają ich nie mają i klucza nie dostaną. Religia jest dla mnie ważna. Poanon491946983 mi wartościować rzeczy. Wiele rzeczy zmieniłam w swoim życiu. Jak zaczęłam czytać Biblię, zaczęłam mieć bardziej krytyczny stosunek do księży, oparty na obserwacji. Zaczęłam spotykać się ze Świadkami Jehowy. Nauczyli mnie czytać Biblię. Poanon491946983ją mi w rzeczach prywatnych, np.: z internetem, dronami robili mi zdjęcia; doradzają mi, jak mam jakieś problemy, z którymi nie wiem jak sobie poradzić. To bardzo mądrzy, oczytani ludzie. Nigdy nie brałam pod uwagę przystąpienia do nich, bo uważam, że jak urodziłam się w wierze chrześcijańskiej, to w takiej chcę umrzeć. Niech każdy robi to, co uważa, że dla niego jest dobre. Papież też ze wszystkimi rozmawiał. Uważam, że rozmowa w niczym mi nie uwłacza. Papież to dla mnie autorytet. Franciszek to w ogóle ewenement wśród papieży. Jego decyzje są niepopularne wśród księży, bo rzeczywiście odbierają im profity i przywileje. Uczy ich pokory, co im się nie podoba, bo nauczyli się wystawnego życia. Każdy człowiek popełnia błędy, a to jest tylko człowiek. Nie śledzę go tak blisko, nie wiem czy popełnia błędy. Wiem, że jest niepopularny wśród księży. Afera pedofilska nie powinna mieć miejsca. Jakby taki ksiądz – pedofil stał przede mną, to bym mu mordę obiła. Krzywdzi dziecko - popełnia przestępstwo. To jest osoba, która powinna moralizować, pokazywać swoim życiem jak powinno ono wyglądać, a to na pewno nie jest właściwe postępowanie. Chodzę do kościoła. Nie wszystkie kazania uważam za wartościowe, bo są o niczym, lanie wody. Nic nie wnoszą. Rzadko słyszę o polityce w kościele, bardziej przeszkadza mi ciśnienie na kasę. Księża za dużo , mieszają się do polityki, ale nie śledzę tego. Dla mnie to jest za daleko. Zagłębiam się bardziej na sprawach mi bliższych, lokalnych. bo tutaj coś mogę zmienić Na politykę centralną nie mam wpływu. Czy będę o tym mówić czy myśleć - to nic nie zmieni w tym momencie. Dostanę teraz 500+. Pomogą mi te pieniądze, tym bardziej, że najmłodsze dziecko teraz idzie dalej do szkoły. To nie jest dobra decyzja - przyznanie 500+ wszystkim. To powinno być dla potrzebujących. Uważam, że są promowani ludzie, którzy nie pracują, a ludzie pracy nie mają motywacji do dobrej pracy. Tak jak swoją pracę wezmę pod uwagę: mało zarabiam, a po 40 latach pracy to za te pieniądze ani się nie da godnie żyć ani się nie da umrzeć. Ale są ludzie z wysokimi dochodami i nie powinni dostawać tego 500+. Teraz mam 1 200 zł poborów na rękę i 1 800 zł renty po śmierci męża. Mam wykupione bezczynszowe mieszkanie, ale opłaty idą do góry. Nie siedzę w kredytach jak siedziałam. Pospłacałam je, ale jak anon3664178097łam wydatek na zęby 10 000 zł, na który nie było mnie stać, to wraz musiałam wziąć pożyczkę. Są wydarzenia losowe, gdzie muszę się wspierać pożyczkami. Marzy mi się takie. Życie, aby żyć na średnim poziomie i nie zamartwiać się czy starczy mi na opłatę rachunków, wykup leków itp. - przyziemne. sprawy. Jestem dumna z moich dzieci, że wyrosły na wartościowych ludzi, wspieramy się w trudnych chwilach i potrafimy ze sobą rozmawiać. A to są wartości nieocenione w dzisiejszych czasach. Dla mnie bardzo ważne jest to, co człowiek ma w sobie, a nie na sobie. I tak uczyłam dzieci patrzeć na świat. Głosuję w wyborach. Na scenie politycznej nie widzę nikogo na kogo mogłabym głosować. Uważam, że ludzie, którzy mogliby rządzić dobrze, nie są dopuszczani do władzy, bo nie mają siły przebicia. Natoanon3664178097st ci, co rządzą od dawna, im się nie chce. Są nastawieni tylko na branie kasy. Daleko są od rzeczywistości. To ich rządzenie nie ma nic wspólnego z czasami obecnymi. Młodzi ludzie nie mają siły przebicia, dlatego że nie mają pieniędzy, są blokowani przez tych starszych. Ostatnio głosowałam na Razem. Podoba mi się to, co mówią. Są mi bliżsi po prostu. Nie potrafię określić czy jestem lewicowa czy prawicowa. Nie wiem co to znaczy. Jestem za tym, żeby było dobrze. Chciałabym, żeby większą władzę anon3664178097ły samorządy, żeby nie były obarczane dodatkowymi płacami. Jak coś nie wyjdzie na górze, centralnie, to mają uzupełniać samorządy. Tak jak dwuklasowy rocznik. Strasznie mi się to nie podoba. Osoby młode, które mogą pracować, żyją z socjalu, a nie pracują, bo to dla nich wygodne - to powinno być w jakiś sposób skorygowane. Np., biorąc pod uwagę moją sytuację, gdzie jest półsierota w domu, a myślę, że nie jestem odosobniona, to 500+ powinno być brane od początku. A biorą osoby, które 500+ przeznaczają na niańkę. To mi się nie podoba. Teraz najbardziej nie podoba mi się to, że pracuję 40 lat i mam tak niskie uposażenie. To nie wystarcza na przeżycie. Za 1 200 zł nikt by się nie utrzymał. Myślę, że w tej materii musi się coś zmienić na lepsze." 2,58870,2019-09-06T12:26:46.720Z,58538,anon2002939394,anon4096626240,"@anon4096626240, co za historia!! Dziękuję bardzo za udostępnienie, uważnie to przeczytałem. Mam nadzieję, że wasze dzieci poanon491946983ją wam teraz, gdy są dorosłe! Nie jestem Polakiem, ale mam zaledwie 32 lata i wątpię, czy będę w stanie wspierać dzieci finansowo, ale jestem z innego pokolenia. Niektórzy z nas nie mają dzieci w młodym wieku, tak jak kiedyś. Zastanawiam się: mówisz, że zyskałeś dużo siły i zmieniłeś się. Czy to dlatego, że znalazłeś grupę religijną (Świadkowie Jehowy), która cię wspierała? Czy to dlatego, że zmieniłeś styl życia i stałeś się bardziej zorientowany na społeczność? Jeszcze raz dziękuję za udział w tym forum, dla niektórych z nas, którzy nie są polskimi, czytanie takich historii jak to jest niesamowite! PS Mój komentarz został przetłumaczony z angielskiego na polski za pomocą google. Proszę wybaczyć błędy!" 3,61973,2019-10-22T13:37:47.227Z,58538,anon333564947,anon4096626240,"Cześć, przeczytałem uważnie Twoją historię...i muszę Ci powiedzieć, że choć na Twojej drodze było wiele wybojów, to inspirujące są Twoje słowa. Nosisz w sobie niesamowitą siłę, która pozwoliła, że tyle zniosłaś i w tych trudnościach urosłaś. Prawdziwy walczak z Ciebie. Wyrazy podziwu i szacunku. Pogratuluj dziś sobie :) Pozdrawiam i powodzenia" 4,68224,2020-01-06T08:27:55.680Z,58538,anon634599124,anon4096626240,"Cześć @anon4096626240 - kolejna niesamowita kobieca historia na naszej platformie. Mamy przekrój pokoleniowy, po którym widać, że kobiety w Polsce to prawdziwe siłaczki. Zastanawia mnie przede wszystkim odporność i energia kobiet, umiejętność zanon3664178097ny życia i sięgania po nowe w polskich kobietach, szczególnie, gdy mierzą się one z ogromnymi trudnościami w rodzinie. Jak znalazłaś energię na przeorganizowanie swojego świata po śmierci męża i wyprowadzce dzieci? Czy była to dla Ciebie wielka zanon3664178097na, czy raczej naturalna decyzja - jeden rozdział zamykamy, kolejny się otwiera? Twoja ciekawość świata i energia do nowych zadań niezwykle mi imponują. Pozdrawiam!" 1,63835,2019-11-12T08:39:02.076Z,63835,anon3471443391,anon3471443391,"I am a biologist, I wanted to be a biologist since I am 12. I had an amazing biology teacher in high school and I was fascinated by every topic she was teaching me: human body, animals, vegetation, biochemical processes etc. So I started university and completed with a Master Degree in Biology. But during my university years I realized that what I am studying and what actually the daily routine of a biologist looks like doesn’t interest me anymore as much as I thought it would, but despite of this I finished my studies. After I had the Degree in my hand I needed to find a job and didn’t find the way out of this career anymore. I worked more than 7 years as biologist until my life situation made me change country and quit my job. I currently live in the Czech Republic, where I am severely limited in finding a good job by not speaking the local language. I took the bests which were avaible for me, in which I didn’t need Czech language skills. I tried more and not surprisingly these jobs didn’t fulfill me eighter. But this difficult situation had a big positive effect, by giving me a push for change and finally make a deceision to start learning something completely new, which interests me for a long time, and this is dance therapy. Dance always played a very important role in my life and I’m also extremely interested in psychology and mental health. I’ve been thinking about it for a few years now that beeing a dance therapist could be the profession I have real passion for, let’s say my true calling, but I needed to be in this challanging work situation to finally make the first step of changing profession. Now I have 2,5 years of intense training ahead of me before I get a qualification as dance therapist followed by the real work of building up a new career from a sketch. I beleive that this is the path I need to follow, but also feel the pressure of time. I’m not 19 any more, like when I started my first studies, I need to make my own living and also need to think about starting a family soon. I regret the time I wasted so far but hope nothing is completely lost." 2,63841,2019-11-12T08:53:53.295Z,63835,anon3341357780,anon3471443391,"anon3471443391, Thank you for your post! Believe me, I know how that feels....going thru the same myself. I think we didn't waste the time we were doing the professions we believed was the right one. Now, this has changed and we are on a new path! Exciting one, bringing fresh wind in our lives...and the experience you got in your old profession cannot be taken away from you; even if you needed to go thru this old profession only to discover/confirm, that another one is the one to go for!!" 3,63939,2019-11-12T22:14:08.793Z,63835,anon431921830,anon3471443391,"Hello anon3471443391 and thank you very much for sharing your story, which immediately reminded me of @anon3341357780's experience he shared here [Pozdravy z Brna! aneb kde se vzal, tu se vzal…](https://edgeryders.eu/t/pozdravy-z-brna-aneb-kde-se-vzal-tu-se-vzal-eng-greetings-from-brno-and-my-way-how-i-got-here/10482)well as he already said himself:) I fully agree with what he said, I myself had various ideas of what to do in life and do not really regret anything I tried so far (including being an aspiring though not that good musician), despite the fact that it may seem not to apply in my current career as a historian (I guess that is what I could call myself). Dance therapy sounds quite exciting and I have not much of a concrete idea about it - do I understand correctly that you can and you do study a program in the Czech republic in this field?" 4,63989,2019-11-13T14:10:56.924Z,63939,anon3471443391,anon431921830,"Only partly. The main training is in Budapest (my hometown) on the weekends, so I need to travel a lot. But I also attend on dance therapy workshops in the Czech Republic, which are in english. These workshops are not organized by the same institute as the Budapest training, but are very usefull as supplementation." 5,64223,2019-11-15T13:18:03.154Z,63989,anon431921830,anon3471443391,"Wow, quite some moving around - but as you say getting multiple inouts is mostly a beneficial thing to do." 6,68173,2020-01-04T15:57:34.597Z,64223,anon3471443391,anon431921830,"Yeah, that's for sure. And I enjoy being international a lot :-)" 1,62332,2019-10-26T22:26:30.755Z,62332,anon830010234,anon830010234,"Ideologia. Zaraza. A przecież ja chcę tylko normalnie żyć. Nikogo nie przeciągam siłą na swoją stronę. Nikogo nie zarażam orientacją drogą kropelkową albo przez dotyk. Kiedy 7 lat temu podjąłem decyzję o coming oucie, spotkałem się z niezwykle pozytywnymi reakcjami w swoim otoczeniu. No, może rodzice na początku zareagowali bardzo źle, ale teraz jest OK. Myślałem, że tak będzie z każdym rokiem, że z każdym rokiem będzie lepiej. A co mamy dziś? Jeden ksiądz arcybiskup mówi mi, że zająłem miejsce Marksa i Lenina. W Internecie wysyłają mnie do gazu. A rzecznik praw dziecka mówi uczniom i uczennicom o innej orientacji seksualnej: afirmacja waszego zachowania to nadużycie. A przecież ja nie wybrałem sobie orientacji. Tak jak nie wybieraliście jej wy i nie wybiorą jej wasze dzieci. Po prostu jestem. Na co dzień przekonuję się, że nie jest tak źle. Spotykam się z akceptacją przyjaciół, znajomych w pracy, rodziny. W dużym mieście łatwiej być sobą. Nie wiem tylko, czy nie żyję w jakiejś bańce, za którą rzeczywistość nie jest – nomen omen – taka tęczowa. Pochodzę z małej miejscowości. Dopóki tam żyłem, za wszelką cenę starałem się być jak inni „normalni”. Długo zajęło mi zrozumienie siebie i pogodzenie się z tym. Nie anon3664178097łem na szczęście myśli samobójczych. Współczuję tym, którzy przez otaczającą ich homofobię myślą o odebraniu sobie życia." 2,62440,2019-10-29T08:38:05.015Z,62332,anon170712225,anon830010234,"Cześć! Kiedy rejestrowałem się na tym portalu obiecałem sobie, że nie będę wyrażał zbyt wielu opinii o działaniach środowiska LGBT. Co prawda moja ostatnia historia dotyczy właśnie tej tematyki, ale bardziej niż działaniami aktywistów LGBT zajmuję się tam tematem przedstawienia i wykorzystania tych działań w propagandzie rosyjskiej. NIe znam zbyt wielu osób o tych skłonnościach, a ich istnienie obok mnie kwituję właściwie tylko wzruszeniem ramion. Twoja historia @anon830010234 skłoniła mnie jednak do napisania kilku słów na poruszony przez Ciebie temat. Jest mi po prostu przykro jeżeli ktoś krzywdzi drugiego człowieka słowem lub czynem z powodu jego orientacji seksualnej. I tak jak uważasz Ty, uważam i ja, że osoby homoseksualne, nawet jeśli uczestniczą w rożnych zgromadzeniach jak np. marsz równości, niekoniecznie muszą być przedstawicielami ideologii. No właśnie,""niekoniecznie"" i ""nie wszyscy"" ale według mnie jakaś (jaka tego nie wiem) część środowiska LGBT, chyba szczególnie tzw. aktywiści, to przedstawiciele groźnej i niebezpiecznej ideologii, godzącej w to wszystko co dla mnie ważne. Nie wiem,, jaka idea im przyświeca, jaki jest ich ostateczny cel, ale w moich oczach wygląda to jak chęć rozpirzenia w drebiezgi cywilizacji europejskiej opartej na wartościach chrześcijańskich. Swoją droga to właśnie dzięki wartościom naszej cywilizacji osoby te mogą wyrażać otwarcie swoje poglądy (zapraszam na paradę równości do Mekki, albo nawet do imigranckiej dzielnicy w takiej Szwecji na przykład). To wszystko odbywa się pod szczytnymi hasłami walki o ""prawa"" i ""wolność"" ale jednocześnie sposób prowadzenia dyskursu przez tych aktywistów jest bardzo ostry i konfliktowy. No bo czemu ma służyć np. parodia Mszy Św., czy pochodów maryjnych czy też akcja z tzw. cipkomaryjkami? Chyba nie temu, żeby zwrócić uwagę na autentyczne problemy homoseksualistów w Polsce jak np. zdarzające się szykany czy akty agresji? Mam wrażenie, że ci, którzy stoją za organizacjami tych marszów ze stałą plejadą uczestników, dążą do jak największego skonfliktowania naszego społeczeństwa, prowokowania incydentów aby uzyskać możliwość głośnego krzyczenia o powszechnej homofobii w Polsce i ""brunatnej"" fali. Do tego dochodzą wieści z zagranicy od których włos się jeży na głowie jak dość głośna ostatnio sprawa z USA dot. wymuszonej przez matkę zgody na zanon3664178097nę płci u siedmiolatka. Oglądam to wszystko i powtarzam słowa mojego serdecznego przyjaciela ""ta cywilizacja musi zginąć""...." 3,68138,2020-01-03T13:40:11.290Z,62332,anon634599124,anon830010234,"@anon830010234 - witamy w kręgu tematów coming-outowych, zrobiła nam się ciekawa społeczność, razem z @anon1250319786 i @anon1374048529, którzy mają swoje, niełatwe doświadczenia w tej kwestii. Tutaj znajdziesz tekst Adama: https://edgeryders.eu/t/nie-jestem-sam/10462 A tu Ali https://edgeryders.eu/t/fajterka/10476" 1,56440,2019-07-09T21:11:59.005Z,56440,anon440028233,anon440028233,"Od kilkunastu lat pracuję w różnych rozgłośniach radiowych. Ostatnie sześć w polskim radiu i bacznie obserwuję wszystkie zanon3664178097ny tak zawodowo jak i prywatnie. Najpierw zaraz po wygranych wyborach zmieniono władze radia, przyszli ludzie o konkretnych tradycyjnych poglądach silnie utożsaanon3664178097jący się z nową linią polityczną. Doszło do dużych zanon3664178097n kadrowych. Wielu odeszło z własnej woli czując presję, lub nie godząc się na żadną współpracę z nową władzą. Teraz widzę, że państwowe media zawsze były tubą propagandową i w ten sposób znalazłam też swój wewnętrzny kompromis w tej kwestii. Staram się zajmować tematami ważnymi społecznie i unikam jak mogę kwestii politycznych, ale nie zawsze jest to możliwe. PiS bardzo silnie zamanifestował swoją władzę w mediach. Szczególnie dotkliwe jest to w telewizji. U nas widać to w tym sescie, że PiS i tematy ""rządowe"" zajmują na tyle dużo miejsca antenowego, że dla opozycji nie ma jej zbyt wiele, w szczególności dla największej partii opozycyjnej- PO. Czasem od kolegów dostaję wytyczne kogo mogę, a kogo nie zapraszać do rozmowy. To ta słaba, ciemna strona ""Dobrej zanon3664178097ny"", ale to tylko część obrazu. Zajmuje się tematami społecznymi i mam silne poczucie, że Polityka Prorodzinna i w ogóle społeczna jest ważnym punktem ciężkości partii rządzącej. Nawet jeśli czasem nieudolnie, to faktycznie usiłują coś, w tych przez lata zaniedbanych dziedzinach, faktycznie zmienić. Tu coś faktycznie się dzieje. Nie mam pojęcia, czy stać nas finansowo na to wszystko. Nie muszę tego wiedzieć. To już rozliczy przyszłość. Myślę, że Państwo zaczyna dbać o przeciętnego Kowalskiego nie tylko deklaratywnie, ale i faktycznie. Patrząc z mojej ""firmowej"" perspektywy widzę paradoks: z jednej strony dostajemy opiekę, Wielki Brat czuwa, a z drugiej coś coś nam się zabiera, myślę o tych wszystkich politycznych zagrywkach, atak sądy i Trybunał etc. Zabawne jest to, że ja osobiście bardzo skorzystałam na zanon3664178097nach, które zaszły: dostałam upragnioną część etatu (w radiu część etatu to już wiele), nagrodę, doceniono moje starania. Mój dotychczasowy szef choć ma ""odpowiedni poglądy"" to jest też dobrym człowiekiem, którego szanuję i który bardzo mi pomógł. Oczywiście może to był przypadek, że to wszystko przyszło wraz z nową władzą, ale jest też faktem. Muszę przyznać, że rozumiem wyborców PiSu, choć sama nigdy bym na niego nie zagłosowała. Przez lata osoby, którym było bliżej tradycyjnym wartościom reprezentowanym przez PiS były traktowane pogardliwie, poczucie krzywdy narastało, a PiS do perfekcji opanowało mówienie językiem zrozuanon3664178097łym dla blisko połowy społeczeństwa i wcale nie zamierza mówić do wszystkich, tylko właśnie do swojego twardego elektoratu, który wyniósł ich do władzy. Wczęśniej krytykowano tradycjne wartości, a teraz obciachem jest znów podejście liberalno-tęczowe. Marzy mi się, społeczeństwo bez pogardy, w których mogą równocześnie różne, nawet skrajne wartości, ale to wyanon491946983 słuchania, a obecnie nikt nikogo nie chce usłyszeć. Zewsząd deklaruje się otwartość, ale pod warunkiem, że widzisz świat tak jak my. Strony polityczne zwarły się w walce i nie odpuszczają. Boję się, że to może doprowadzić do prawdziwej katastrofy... Myślę, że potrafię objąć tę kwestię dlatego, że sama pochodzę z małej wioski w centralnej Polsce, w której silne są tradycyjne układy i mentalność. Od wielu lat jestem w ""dużym mieście"", ale widzę z jaką pogardą i wyższością elity średniej klasy traktują ""zaściankową prowincję"". To musiało się kiedyś zemścić i zemściło. Zostałam poproszona o stworzenie sylwetki ""typowego wyborcy PiS"", ale nie zrobię tego, bo to sugeruje, że macie już gotową tezę, a ja nie piszę się na takie gierki. Właśnie uśrednianie jest przyczyną nieszczęść tego społeczeństwa. Niebezpieczne jest usztywnianie się w każdej z pozycji nawet gdyby była słuszna. Spektrum wyborców PiSu jest tak samo szerokie jak każdej innej partii. Mimo to uważam, że to fajna inicjatywa. Życzę Wam powodzenia w poszukiwaniach. Dziękuję anon651223796 za zaproszenie. W trosce o siebie zmieniłam swoje dane." 2,56862,2019-07-18T15:32:37.025Z,56440,anon2002939394,anon440028233,"Cześć i dziękuję za twoją historię! Pochodzę z innego kraju Europy Środkowo-Wschodniej (Rumunia), gdzie mamy inne problemy niż Polacy. Ale zastanawiam się, czy jeśli nie zagłosujesz na PiS i poczujesz się bardziej liberalny, czy będziesz musiał w pewnym momencie wybrać? Co jeśli twoje wartości staną się zagrożone? Zalecam przeczytanie i przekazanie opinii na temat podobnej historii (napisanej przez @anon https://edgeryders.eu/t/skad-ta-prawica-na-lubelszczyznie/10129" 3,68137,2020-01-03T13:33:45.964Z,56440,anon634599124,anon440028233,"Mam tak samo, @anon440028233 - zastanawiam się, dlaczego dialog stał się niemożliwy, i na jakich zasadach można by go było przywrócić? Zastanawiam się, czy są w Polsce ruchy, organizacje, jednostki, które w jakiś sposob zajmują się koniecznością budowania dialogu w sensowny sposób? I czy możemy mieszkać ze sobą pomimo różnic - przy czym największym wyzwaniem byłoby stworzenie zasad współżycia z osobami, które odmawiają innym prawa bytu (albo kwestionują ich potrzeby, jak ze środowiskiem LGBT) - chociaż pewnie wszystko da się zrobić i mamy obowiązek próbować. Dzięki za wypowiedź i wbrew pozorom, wcale nie pytamy tutaj o wizerunek wyborcy pisu ani nie gramy w żadne gierki :) Może @anon651223796 trochę to przejaskrawił - interesują nas indywidualne historie POlaków, w tym wyborców PiSu, i zrozumienie, dlaczego sytuacja polityczna w kraju wygląda jak wygląda. To badania etnograficzne nt. populizmu w Europie Środkowej i Wschodniej, a populizm nie jest tylko zjawiskiem na prawicy - choć ten, ponieważ cieszy się ogromnym powodzeniem, jest oczywiście ważniejszy dla nas teraz." 1,57297,2019-07-29T20:37:14.115Z,57297,anon333564947,anon333564947,"Wychowałem się w kilkutysięcznym anon3664178097steczku na wschodnim Mazowszu. W zasadzie to duża wieś obecnie z prawami miejskimi. Sporo ludzi zajmuje się tu rolnictwem, choć wcześniej było ono bardziej obecne. Część ludzi pracuje w administracji, ale większość to robotnicy, majstry. Z wyjątkiem garstki nauczycieli, to raczej mało tutaj inteligencji. Przed wojną 80% mieszkańców stanowili Żydzi- wszystkich wywieziono ich do Treblinki. Generalnie skromnie się tutaj żyje. Sporym problemem jest obecnie nadużywanie alkoholu. W sumie zawsze tak było. Powszechne są tzw. ""stojaki"" czyli panowie, którzy popijają w zasadzie cały czas, robią rozruby. Znam ten obrazek też z dzieciństwa, to zawsze było u nas obecne. Ja zawsze anon3664178097łem swój świat i trzymałem się z boku i nie uczestniczyłem w tym "zawadiackim" świecie. Zawsze dużo się udzielałem, w szczególności w naszej drużynie piłkarskiej. Z chłopakami stąd grałem w piłkę, chodziliśmy na ryby, ale trzymałem się z dala od alkoholu. Raczej ominął mnie ten okres głupiego dorastania. Miałem swój plan, anon3664178097łem co robić i nie nudziło mi się za bardzo. Jeździłem na niemiecki do Siedlec, na treningi piłki nożnej, po nocach uczyłem się Linuxa. Poważnie raczej podchodziłem do życia. Dlaczego wyjechałem? Od dziecka nasza rodzina anon3664178097ła jakieś związki z Niemcami. Mój brat starszy brat wcześnie wyjechał do Niemiec. Wyjazdy te dały mi dostęp do innego trochę bardziej otwartego świata. To pomogło mi wzmocnić moją opozycję do prostego myślenia, którego doświadczałem w mojej społeczności, rozuanon3664178097nego jako: robić to co inni i tak jakinni bez przestrzeni na bycie sobą. Przynajmniej tak to wcześniej postrzegałem. Równocześnie dość krytycznie odnosiłem się do relacji między ludźmi. Tak, trochę byłomi tutaj za ciasno. To konserwatywne podejście mi uwierało. Klasyczny plan na życie, płynięcie z głównym nurtem nie były dla mnie. Starałem się otaczać ludźmi, którzy widzieli to podobnie. Miałem swoich ludzi. Ale większość z nich wyjechała. Wszyscy moi bliscy, z którymi czułem więź "światopoglądową", wyjechali. Nie wyjechałem do Niemiec wyłącznie po to, żeby zarobić, co często nie mieści się w głowach mieszkańców mojego anon3664178097steczka. Kultura, język, właśnie możliwość poznania innego myślenia, podróżowanie, po prostu inne życie, to było to co mnie pociągało. Jak już to zrobiłem, to wiele osób mnie za to podziwiało, ale zanim do tego doszło, to starali się mnie na różne, najczęściej nieuświadomione sposoby zniechęcić. Może jakiś strach się z tym wiązał. Leżące nieopodal Siedlce są dość konserwatywnym ośrodkiem, przy tym dość małoanon3664178097steczkowym, czasami aż tandetnym. Myślę tu o braku otwartości, ciasnotę mentalną widoczne zachłyśnięcie się błyszczącą Warszawą. Tutaj mało jest inicjatyw kulturalnych, a raczej kolejne galerie handlowe. Odzywają się kompleksy wobec większych polskich anon3664178097st. Wiele osób pracuje w Warszawie i konfrontuje się z nią na co dzień, ale Siedlce to przede wszystkim anon3664178097sto, do którego przyjeżdżają ludzie z okolicznych wsi, co tworzy dość specyficzny klimat i styl. Oczywiście to jest tylko mój punkt widzenia, ale staram się nazwać wszystko to co spowodowało, że stąd wyjechałem. Nie widziałem tu dla siebie miejsca. Ten główny nurt mocno wpływał na mój mikroświat, na moje relacje. Nie potrafiłem tego za bardzo pogodzić. Moi rodzice głosowali za PO, ale w moich stronach partie konserwatywne mają znaczną większość. Mnie najbliżej politycznie do Koriwna. Rozmawiając z ludźmi wyczuwam często nastroje pełne lęku przed ""konfidentami"", ""wrogami"", ""uchodźcami"". Kiedyś o mały włos nie pobiłem się z jednym gościem, bo nie spodobało mi się jak krzyczał "Jebać Niemców". To później stało się to przedmiotem zainteresowania innych, że niby broniłem Niemców. Dlaczego ludzie tutaj głosują na prawice? Myślę, żę to bierze się w jakimś stopniu z faktu, że nie poznają ""świata"", siedzą na miejscu, który jest ich całym światem. W dużej mierze też formatuje ich telewizja i to co w niej usłyszą. A jako, że nie doświadczają czegoś nowego, to się wszelkich nowości boją. To co jest stałe i od dawien dawna daje poczucie bezpieczeństwa. Podążanie za rodziną jest bardzo tutaj silne. Poza tym ludzie mają dużo czasu wolnego, tutaj płynie on inaczej. I za bardzo nie wiedzą co z tym czasem robić. Myślę, że strach gra tutaj jakąś ważną rolę w tym obrazie. Strach przed innym, przed zanon3664178097ną i strach przed tym, że utracę to co mam. Frustracje, niezadowolenie z życia. Te zamieszki w Białymstoku to było coś mocnego. Jeszcze jak faceci krzyczeli hasła: ""Zakaz pedałowania"", albo ""; ""obrońcy Kościoła i kultury""; to było dla mnie coś co znam, ale widziałem tam też dużo kobiet, które w tym brały udział i dziwnie mi się tego słuchało. Tyle w tym nienawiści. Moja dziewczyna zareagowało na to bardzo emocjonalnie, mówiąc, że to jest jakaś patologia, debile etc. Czasem słucham sobie Korwina i chyba najbliżej mi do niego. Uważam, że to bardzo inteligentny człowiek. On bardzo racjonalnie, logicznie myśli. Odwołuje się do czegoś co jest dla mnie ważne, czyli do jak najmniejszej anon2772845365rencji państwa w życie obywateli. Żeby społeczności same się angażowały do działania i brały odpowiedzialność. Żeby nie czekały na państwo, który na wszystkim kładzie łapę i chce mieć swój profit. Kiedyś chłop musiał oddać jakąś dziesięcinę panu i anon3664178097ł spokój, a dziś trzeba oddawać dziesięcinę na każdym kroku. I najgorsze w tym wszystkim jest to, że u nas państwo nie działa. Jest niewydolne. No bo co dostajesz w zaanon3664178097n za te daniny? Mam porównanie do tego jak działa to w Niemczech i w związku z tym nie mam problemu z tym, żeby tam płacić podatki. Moje wynagrodzenie mi w zupełności wystarcza, choć wcale nie haruję jak wół, a druga sprawa, że urzędy DZIAŁAJĄ. Państwo w Polsce jawi mi się jako nieprzyjazny byt. Nie mam do niego zaufania. Jarek, 37, lingwista, informatyk, podróżnik Niemcy- Wschodnie Mazowsze-cały świat" 2,68135,2020-01-03T12:57:06.365Z,57297,anon634599124,anon333564947,"@anon333564947 - przepraszam, że tyle zajęło mi odpisanie na Twój post, ale dziękuję Ci za niego. Gdzie w Niemczech mieszkasz? Ja w Berlinie :slight_smile: Mam takie same odczucia jeśli chodzi o podatki - płacenie ich w Berlinie wydaje mi się sensowne, nie mogłam tego powiedzieć o Polsce. Ale nie uważam, że państwo minimalne jest rozwiązaniem polskich problemów - państwo minimalne jest marzeniem Amerykanów, i wiele jego zarysów udało się zrealizować tam (brak emerytur czy powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego to dobre przykłady) i wiemy, jak się to kończy u nich - średni wiek zaczął spadać ostatnio, kobiety umierają przy porodach w zaskakująco wysokich liczbach, powracają choroby, które u nas uznanoby za średniowieczne (bezdomność jest gigantyczna, kolejna zasługa minimalnego państwa). Dlaczego nie uważasz, że możliwy byłby u nas niemiecki model? Wydolne, sprawne, dość opiekuńcze państwo, w którym wiadomo, co się dzieje z podatkami? (mniej więcej) Pozdrawiam!" 1,56856,2019-07-18T12:02:20.246Z,56856,anon1417029076,anon1417029076,"(Wypowiedź w dużych emocjach) Dlczego PiS? To jest proste, PiS dzieli się z narodem tym co jest wypracowane, a tamci kładli do własnej kieszeni i tyle. PiS zależy, żeby w Polsce coś szło do przodu, a tamci to złodzieje po prostu. Kupa złodziei. Jak z tymi ustawami o VAT, że go można było odciać, to dla kogo oni to robili? Przedłużali ten czas na odciągnięcie VATu, to przecież robili dla swoich kolesi. To trzeba być idiotą, żeby tego nie rozumieć. Ja to sobie tak tłumaczę, że ludzie, którzy głosowali na PO musieli na tym korzystać. To trzeba mieć coś z głową nie tak, żeby nie widzieć jaka jest różnica. PiS też nie jest najlepszy, każda władza ciągnie do siebie, ale różnica jest potworna. To nie chodzi o mnie, ale widać, że dają ludziom potrzebującym. Dzielą się ze społeczeństwem. Przykład: Orlen wypracował przez ostatnie cztery lata rządów PO trzy miliardy złotych, przez cztery ostatnie lata rządów PiS - siedemnaście miliardów. Gdzie się podziało te kilkanaściemiliardów? Gdzię się to podziało? Oni robili to dla siebie, dla wtajemniczonych. Można było ukrócić tę kradzież VATu dużo wcześniej. Taka różnica w dochodach państwowej spółki! To jest zupełnie inne podejście do narodu, do państwa, do ludzi - po prostu. Tamci trzymali tylko ze swoimi tylko i wyłącznie. Inaczej nie mogę tego wytłumaczyć. Staram się nie emocjonować, bo mam inne problemy, ale mnie to wkurza. No wkurza! Weźmy ostatnie wybory do Europarlamentu. Partia, która kiedyś mieniła się postsolidarnościową, to są praktycznie upadłe anioły. Niesiołoski na przykład. Człowiek zionący nienawiścią, ale to jednak wzorzec walki o niepodległość. I teraz Koalicja na własnych plecach, a właściwie ludzie, którzy na nich głosowali wywindowali do Europarlamentu Millera, Huebner, Belkę, Cimoszewicza- przecież to czyści komuniści. Do tego jeszcze Arłukowicz, Kopacz, gwiazdor Sikorski ten od ""dożynania watah"". A teraz widać kto jest kim. Widać czym jest PO, z kim trzyma. Jak tak można wywindować takie polityczne trupy. Schetyna to jest kłamca, jedno mówi rano, a drugie wieczorem. Raz jest za LGBT, a raz przeciw. Kompletne dno polityczne. A jak widzę tematykę LGBT? Nie mam nic do tych ludzi. Niech sobie robią co chcą. W domu. Ale to nachalne propagowanie choroby, bo ja to uważam za chorobę mózgu, której lekarze jeszcze nie potrafią leczyć. Ale jest to choroba mózgu. Wychodzenie z tym na ulicę i propagowanie swojej choroby. To tak jakby ktoś chory na gruźlicę chodził po ulicy i chwalił się swoją chorobą. Oni chcą mieć specjalne przywileje, a przecież to jest mniejszość. Oni chcą mieć większe prawa niż reszta społeczeństwa. Mnie WHO nie przekonuje. Uznało, że homoseksualizm jest normalnością. To się szybko rozeszło po całym świecie, ale wielu z tej komisji bardzo szybko się wycofało, o czym powszechnie nie wiadomo. To się rozeszło, że to coś normalnego i od tamtej pory wszyscy uważąją to za zupełnie zdrowe. No jak może być zdrowa osoba, która ma takie poglądy? Jak to Cejrowski kiedy napisał kiedyś pięknie w książce swojej ""Z całą pewnąścią nienormalne jest pakować tłok do rury wydechowej"". Niech sobie żyją, robią co chcą. Jeżeli mnie to nie dotyczy, nie są nachalni, to co mnie to obchodzi. Każdy ma w domu swoje życie, ale to nachalne epatowanie tym jest wkurzające, to są przebierańcy, jakaś ekstrema. Moim zdaniem Ci epatujący to też jest w ich gronie mniejszość. Myślę, że jakiś zdrowy na umyśle homoseksualista wcale nie chce tym epatować. Tak jak te ich marsze równości. Nigdy te parady nie są we wszystkich anon3664178097stach równocześnie, bo uczestników jest mało. Oni się przemieszczają. To są cały czas ci sami ludzie. A najbardziej wkurzające jest to, że platformach wiązących tych ludzi są reklamy dużych firm, które to sponsorują. Mają w tym jakiś interes. Trudno powiedzieć jaki, ale jakiś mają. Podoba mi się jak PiS walczy o Polskę na arenie międzynarodowej, a nie tylko przytakuje: ""Ja, ja, jawohl"". Przecież Tusk był na rozkazy, to była marionetka. Co on zrobił dla Polski, wręcz odwrotnie, on był przeciwko Polsce. Jak naprzykład jego wypowiedź o karach dla krajów, które nie chcą przyjmować imigrantów. Każdy kraj powinien o tym sam decydować. Merkel zaprosiła Imigrantów do Polski to niech się z tym teraz buja. Chciała być taka cwana, wziąć sobie tych najzdolniejszych, a resztę rozesłać po Europie? Przymusić? Ja byłem w Szwecji nie raz, widziałem jak to wygląda. Tragedia. Całe osiedla opanowywane przez rodziny islamskie. Szwedzi się wyprowadzają. Ludzie boją się wejść do tych osiedli. Jak zaczynałem jeździć do Szwecji to było duże zaufanie społeczne, otwarte samochody, domy, rowery stojące przed domem. I nic się nie działo. Z czasem jak zaczęli pojawiać się imigranci zaczęły pojawiać się alarmy. U nas też jest za dużo Ukraińców. Można by było to jakoś ograniczyć, kontrolować. Niby to jest teraz lepiej kontrolowane. To jest delikatna sprawa i nie wiadomo jak to rozwiązać. Podobno wielu z nich jest już w Polsce oficjalnie, płącą podatki są ubezpieczeni także o tyle dobrze. To też nie jest naród przyjazny Polsce tak do końca. Ostatnio jakiś dziesięciolatek biegał po szkole i krzyczał, że Bandera to jego bohater. Zwrócił mu uwage Polak i była afera, że jest rasistą. To co kiedyś zrobili to było straszne. Polacy też mają swoje za uszami, ale mnie zabijali widłami, siekierami, nie wykuwali oczu przed śmiercią; dzieci na sztachety wbijali na oczach matek. Coś strasznego. To było chore ta rzeź Wołyńska. To była dzicz, zwyrodnienie totalne. Zwierzęta tak nie robią jak oni robili. Hitlerowcy tacy nie byli. Czas mija, a Bandera dalej jest ich bohaterem. Nie wiadomo co z nimi będzie, mogą się odwrócić. Jest niepokój. Moja daleka rodzina uciekała stamtąd. Moim zdaniem takie kraje jak Francja, Szwecja czy Niemcy, staną sie muzułmańskie. Mnożą się jak szczury i przejmą to. Anglia sobie poradzi, bo to są mądrzy ludzie i jak przyjdzie co do czego to bch wygodnią i tyle. Ale Europa sobie nie poradzi. A co do religii, ja kiedyś byłem mocno wierzący. Tak samo moja rodzina, w szczególności mój dziadek. Jak zmarł dziadek, to wykupiliśmy mu całą opcję, ksiądz dostał z górką, a podczas mszy za dziadka dwa razy z tacą obrócił. Od tamtej pory przestałem wierzyć w instytucję kościoła. Kościół to nie jest szczera instytucja. anon1417029076, Warszawa, 55+" 2,68134,2020-01-03T12:19:03.398Z,56856,anon634599124,anon1417029076,"@anon1417029076 - rozwijające się gospodarczo kraje, w których edukacja jest na wysokim poziomie w Europie, to kraje, w których dzietność maleje. Zanon3664178097ny światpoglądowe, priorytetyzowanie kariery, inne oczekiwania wobec życia, zanon3664178097na tradycyjnej roli kobiety, to wszystko przekłada się na te zanon3664178097ny. Nie wiemy jeszcze, czy to samo nie dotknie grup migranckich - być może nie w pierwszym pokoleniu, ale w kolejnych już bardzo możliwe. Zastanawiam się, czy wtedy, kiedy nie będą się oni ""rozmnażali jak szczury"", będą oni lepiej przyjmowani w Europie? Czy to tylko o to chodzi? I czy rodziny z pięciorgiem dzieci w Polsce też uważa się za ""szczurze""? Kiedy przekracza się limit człowieczeństwa i wpada w taką kategorię?" 1,57355,2019-07-30T18:22:28.731Z,57355,anon3958913616,anon3958913616,"Jeśli chodzi o tę pracę, którą teraz wykonuję, to pamiętam, że mama podesłała mi ogłoszenie. Szukałem pracy między semestrami, a studiowałem wówczas już w Berlinie. Moja mama przez wiele lat opiekowała się osobami starszymi w Niemczech i widziała gdzie szukać. Ten człowiek, z którym zacząłem pracę, to był naprawdę trudny przypadek, na tyle trudny, że przede mną próbowało już kilkanaście osób! Przez jego agresywne zachowania ciężko było dobrać do niego odpowiedniego opiekuna. Zdaje się, że kiedyś nawet kogoś pobił. To był chłopak z zespołem Downa, ale był agresywny tak dla innych jak i dla siebie. Nikt nie chciał z nim pracować, a mnie jakoś zaakceptował i do dzisiaj z nim pracuję. Mimo jego znacznej niepełnosprawności i związanymi z nią trudnościami, daliśmy radę. Czyli w sumie ta praca był przypadek. Droga wybrała mnie. Pochodzę z kilkunastotysięcznego anon3664178097steczka w województwie lubuskim, gdzie się wychowałem. Na emigracji jestem już w sumie dwanaście lat, przed Berlinem jeszcze dwa lata byłem w UK, ale tam było stricte zarobkowo. Odkładałem na studia. Mam tutaj w Berlinie takiego znajomego, z którym całkowicie nie zgadzamy się co do poglądów naszych na Polskę. Zawsze kiedy się widzimy, to iskry lecą. Ja go trochę wrzuciłem do szufladki, pt. Czytelnik Wyborczej i Polityki. Mam takie poczucie jakby patrzył na mnie z góry, bo mam inne poglądy niż on, a on „ma zawsze rację”. Powołuje się na autorytety i nie ma z tym żadnej dyskusji, nie można tego w jego ocenie w ogóle kwestionować. A mnie w takiej sytuacji uruchaanon3664178097 się mechanizm obronny. Staram się kwestionować pewne rzeczy, żeby je przemielić, przerobić, przetrawić. Wykonuję jakąś pracę analityczną, żeby to sobie jakoś wytłumaczyć. Sposób w jaki on przedstawia mi swoje racje jest bardzo agresywny, narzucający. Nieszanujący zdania drugiej strony. Patrzenie na innych z góry, to coś co mnie najbardziej wkurza. Tak i tak masz myśleć i koniec dyskusji. To jest coś, co wzbudza we mnie czasem nawet agresję. To mój mechanizm obronny. Kiedy czuję się atakowany, wówczas odpowiadam tym samym językiem. I stąd może się wydawać, że czasem brzmię jak radykał, ale nie jestem radykałem. Można mnie przekonać, o ile nie traktuje się mnie z góry. Chodzę na wybory, bo czuję się, mimo już dwunastu lat na emigracji, w jakiś sposób odpowiedzialny za Polskę. Chociaż nabrałem już nieco więcej dystansu do spraw politycznych, to wciąż strasznie wkurza mnie w politykach, że nie mówią nigdy wprost. Każda partia ma swoją linię i politycy muszą się jej trzymać. Jak tylko widzę gdzieś polityków, to wyłączam TV, bo mam do nich baaardzo ograniczone zaufanie. Ale problem w tym, że oni nie są w stanie mi nic ciekawego powiedzieć. Odpowiedzi szukam raczej gdzie indziej u publicystów, badaczy. Politycy strasznie rozczarowują w kwestii wyjaśniania realiów. Najgorsze, że nawet gdyby chcieli coś sensownego powiedzieć, czy zdziałać, to często są ograniczeni przez politykę swojej partii. Oczywiście tak jest wszędzie, nie tylko w Polsce, ale tu mnie to boli, bo mam z Polską więź. Głosuję na PiS, ale z wieloma zastrzeżeniami. Bardzo wkurza mnie plemienność partyjna u nas. Racjonalne argumenty nie mają racji bytu, a wszystko rozgrywa się na płaszczyźnie emocjonalnej. Może nie jest to jeszcze skrajne, ale to idzie w takim kierunku, że ludzie przestają ze sobą rozmawiać, bo emocje sięgają zenitu. Jak we Włoszech czy na Węgrzech, że rodziny nie są stanie ze sobą wytrzymać, bo polityka ich różni. To jest straszne. Politycy grają na naszych emocjach i wykorzystują je do swoich celów, a my się temu poddajemy. Brak w tym merytoryki. Teraz wybuchł skandal, że jakiś polityk umieścił znak Polski Walczącej na tle tęczowej flagi. Wielka afera o coś tak nieistotnego; skandal i oburzenie. Szuka się teraz skandali, żeby odwracać zainteresowanie mas od rzeczy kluczowych. To co ważne jest maskowane a zajmujemy się pierdołami. I tak od 30 lat. Coraz trudniej daje się weryfikować fakty, w dobie fakenewsów. Kiedyś dawno temu głosowałem na Platformę Obywatelską. Kiedyś wierzyłem, że PO i PiS jako partie postsolidarnościowe, będą zmieniać Polskę, ale bardzo rozczarowałem się co do PO. Mieli okazję wszystkie stare sprawy pozamykać. Byłem rozczarowany, że nie dogadali się razem i zrozuanon3664178097łem, że nie chodzi tu o to, żeby służyć dobru ogólnemu, tylko o realizację swoich interesów. Nie chodziło o reformowanie kraju. Byłem wtedy bardzo rozczarowany. Teraz mam wrażenie, że coś się zmienia i to są ważne zanon3664178097ny. Często te zanon3664178097ny są przeprowadzane nieudolnie, ale coś w końcu się dzieje. Próbują coś zmienić. Przełamano myślenie, że się „nie da". Okazuje, że można wiele i robią to. Według mnie to pogarda pogrążyła poprzednią władzę. Ci spośród moich znajomych, którzy głosują na PiS wspominają ten czynnik właśnie na pierwszym miejscu. Inna sprawa, że masy żyły przez lata w takim letargu, z którego PiS je swoimi działaniami wybudził, dając sygnał "Jesteście członkami tej wspólnoty, jesteście obywatelami, nie zapominamy o Was” Chcemy, żebyście uczestniczyli w tym społeczeństwie." Myślę tu głównie o tych socjalnych działaniach. Ludzie widzą, że klasa polityczna w końcu się nimi zajęła. Tą masą, która była wcześniej wyłączona. Żeby poczuli się członkami wspólnoty. Żeby nie byli tylko szarą masą, której nikt nie reprezentuje. Opozycja nie ma wciąż sensownego programu, który mógłby konkurować z obecną władzą, a hasła: Odsunąć PiS od władzy. PiS niszczy Państwo, PiS wyprowadzi nas z Uni Europejskiej itp już się przejadły i nikt tego nie słucha. Rafał 36 Pracownik socjalny-opiekun Berlin-Lubuskie" 2,60027,2019-09-27T13:30:06.632Z,57355,anon170712225,anon3958913616,"Czołem! Kiedy czytam Twój wpis czuje się jakbym czytał o sobie samym. Mamy podobne preferencje wyborcze. Kiedyś podobnie jak Ty głosowałem na PO. Podobnie jak i Ty uważałem, że zarówno PO jak i PiS jako postsolidarnościowe partie dokonają tutaj jakichś pozytywnych zanon3664178097n. Potem nastąpiło rozczarowanie i teraz też głosuję na PiS ale z wieloma zastrzezeniami (lub na antysystemową prawicę). I myślę, że takich jak my jest duuuuużo więcej i poniekąd to stanowi o sile PiS. Kiedyś byli partią wyborców katolicko - narodowych, ale teraz o ich sile decydują głosy tzw. normalsów, którzy nie chcieli żyć dłużej w kraju kolesi z PO." 3,68133,2020-01-03T12:02:49.708Z,57355,anon634599124,anon3958913616,"Hej @anon3958913616 - jeśli masz kiedyś ochotę spotkać sie na piwo i pogadać, to ja też jestem w Berlinie :slight_smile: Co do polityki nie zgodzimy się raczej (ja głosuję na lewicę), ale ciekawa jestem, czy będę potrafiła Cię lepiej wysłuchać. Potrzeba uczenia się rozmowy wydaje mi się teraz absolutnie kluczowa i elementarna, tym bardziej, że mierzymy się z podobnymi trudnościami - nie widzimy dla nich jednak podobnych rozwiązań. Martwią mnie zakusy PiSu w sprawie sądownictwa, ich polityka wobec osób LGBT, wsparcie węgla. Intryguje udane przywrócenie pomocy socjalnej w pewnych aspektach - chociaż wciąż jest ona niepełna i niedoskonała, i wolałabym lepiej urządzoną pomoc dla niepełnosprawnych czy ubogich, niż bezwarunkowe 500plus. Na pewno zwiększenie placy minimalnej. Lepsze warunki pracy dla nauczycieli, takie rzeczy. Mówisz, że rzeczy się zmieniają na lepsze - czy chciałbyś nam o tym opowiedzieć? Co takiego podoba Ci się w obecnych politycznych decyzjach?" 1,62148,2019-10-23T17:06:54.003Z,62148,anon4027817422,anon4027817422,"Chciałem poruszyć temat zanon3664178097ny klimat, który bardzo mnie trapi. Mówi się w Polsce, że powinniśmy przestawiać nasz tryb życia tak, że maksymalnie, czasem nawet radykalnie obniżyć emisję CO2. OK, ale co z tego, że ja ograniczę emisję CO2 w moim codzienny życiu, skoro Rząd nadal chce inwestować w węgiel (często słabej jakości ze wschodu) i opierać na nim naszą politykę energetyczną. Co z tego, że kupię samochód elektryczny, skoro tak na prawdę będzie napędzany węglem. Wątek globalnej walki o utrzymanie klimatu dla mnie tutaj się nie pokrywa z rzeczywistością. Idąc dalej, co z tego , że UE wydaje kolejne przepisy zmuszające państwa UE oraz przedsiębiorstwa w niej się znajdujące do zmniejszenia emisji CO2, skoro UE na dzień dzisiejszy emituje tylko 10% z globalnej emisji CO2 (dla porównania USA: 15%, Chiny: 27%). Takie dyrektywy powodują tylko, że firmy uciekają na inne kontynenty, my przestajemy zarabiać, a emisja CO2 i tak zostaje na tym samym poziomie jak nie rośnie. Kolejnym ciekawym elementem jest biomasa. Japonia, USA a nawet UE szczycą się, że są eko, bo używają biomasy w dużej mierze. Prawda jest jednak taka, że ściągają ją głównie z Brazylii, która, żeby zaspokoić rosnący popyt, wycina Puszczę Amazońską, robiąc tym samym miejsce pod uprawy. Następnie wyprodukowana biomasa ściągana jest do krajów statkami spalającymi mazut. Gdzie tu ekologia? Jedyny argument z bieżącej polityki klimatycznej jaki do mnie dociera jest taki, że sami możemy wpłynąć na nasz lokalny klimat. Mam na myśli smog z którym każde anon3664178097sto się mierzy. I tutaj nawet kupno wspomnianego samochodu elektrycznego ma sens, bo nie zatruwamy własnego podwórka bezpośrednio i mimo, że nie wpływa to znacznie na globalną emisję CO2, to chociaż możemy powdychać czystsze powietrze odrobinę dłużej :slight_smile:" 2,63167,2019-11-06T09:20:35.372Z,62148,anon170712225,anon4027817422,"@anon4027817422 Ano właśnie, poruszone przez Ciebie zagadnienia pokazują ile ta cała walka o klimat jest warta. Nie neguję, że klimat się zmienia, nie neguję, że mamy problem z czystością powietrza - pochodzę z małego anon3664178097steczka gdzie wszyscy praktycznie ogrzewają domy węglem i po prostu czuć ten problem w chłodniejszych miesiącach, ale z drugiej strony jest tak jak piszesz - w porównaniu z innymi państwami nie stanowimy wielkiego problemu dla przyrody. Podobno działalność człowieka to w skali globalnej tylko 5% emisji CO2. Co nie oznacza, że te 5% nie stanowi problemu, bo jednak w jakiś sposób się akumuluje i może prowadzić do przyspieszenia zanon3664178097n klimatycznych czy zwiększenia ich skutków. Uważam, że tzw. ""walka z globalnym ociepleniem"" czy ""dekarbonizacja"" to bat ukręcony na pomniejsze gospodarki w celu podniesienia kosztów produkcji energii w państwach naszego regionu, tak aby zmusić min. Polskę do kupowania energii z zagranicy. Niemcy wszak nie mają oporów przed otwieraniem nowych elektrowni opartych na węglu. Podobnie zresztą sprawa wygląda z blokowaniem inwestycji infrastrukturalnych w stylu przekopu Mierzei Wiślanej czy budowy trasy S7. Nie chodzi tu wcale o środowisko, tylko o brutalną walkę o interesy ekonomiczne. Niestety walka ta nie polega na zdrowej konkurencji tylko na próbie przetrącenia kręgosłupa rywalowi i uzależnienia go od siebie. Dlatego też uważam organizacje typu Greenpeace, wybaczcie proszę to porównanie drodzy ""ekolodzy"", za ""pożytecznych idiotów"" , którzy wcale nie przysłużą się przyrodzie ale z pewnością robią dobrą robotę dla niemieckiego przemysłu energetycznego." 3,68131,2020-01-03T11:38:26.553Z,62148,anon634599124,anon4027817422,"Hej @anon4027817422 - dzięki za te słowa. Klimatyczne zanon3664178097ny, czy raczej katastrofa klimatyczna (w obliczu płonącej Australii, regularnie juz płonącej Kalifornii, i być może regularnie(j) płonącej Skandynawii, oraz znikających wysp i państw w obszarach globalnego południa, coraz trudniej jest nam zaprzeczać, że klimat się nie zmienia - oczywiście, to, kto jest tego sprawcą, wciąż pozostaje tematem sporu, ale naukowcy są na całym świecie zgodni w tej sprawie. [Tu jest ciekawy artykuł o tym](https://krytykanon2616253660ityczna.pl/swiat/dlaczego-ludzie-nie-wierza-w-katastrofe-klimatyczna), jak wyborcy PiSu w większości chcą odejścia Polski od polityki węglowej. A więc świadomość na prawicy też istnieje. Oczywiście, jak @anon170712225 słusznie zauważył, rządania od biednych państw do ograniczenia emisji w sytuacji, kiedy te wiążą się z możliwością rozwoju, jest problematyczne i niesprawiedliwe - i chyba jedynym wyjściem byłoby zmuszenie największych gospodarek do pokrycia kosztów rozwoju nowych, zielonych technologii, i podzielenia się tymi technologiami i wiedzą. A może jeszcze lepiej - wspólnego ich stworzenia." 1,57496,2019-08-02T13:21:32.723Z,57496,anon1250319786,anon1250319786,"Pochodzę z Kielc i tam teraz mieszkam, choć anon3664178097łem swego czasu siedmioletni epizod warszawski, gdzie studiowałem i przez chwilę pracowałem. Jako, że wtedy byłem typem dość zamkniętym, nie udało mi się na tyle silnie zapuścić korzenie w Warszawie, żeby zostać tam na dłużej, w dodatku ciotka, u której pomieszkiwałem wówczas, zaczęła naciskać mi na odcisk i jej radykalizowanie się w poglądach na wizję świata stało się dla mnie prawdziwie nieznośne. Nie potrafiliśmy się zrozumieć i nasze drogi się rozeszły. Po dziś dzień każdy kontakt z nią przypłacam bólem głowy i fatalnym humorem, jak choćby ostatnio kiedy mieliśmy taką bardzo nieprzyjemną rozmowę na temat uchodźców. Prawdziwe jednak zanon3664178097ny w moim życiu zaczęły się dopiero po powrocie do Kielc. Miałem wtedy bardzo komfortową sytuację finansową. Pierwszy raz zamieszkałem zupełnie sam. To był dla mnie dziwny czas, nie bardzo mogłem się w tym odnaleźć, ale udało mi się to wszystko w końcu poukładać. Mojej działalności społecznej towarzyszyła emancypacja wewnętrzna, te dwa elementy mocno ze sobą współgrały. Przeanon3664178097ny wewnętrzne były na tyle silne, że anon3664178097łem ochotę działać też dla innych, nie trzymać tego tylko dla siebie. Ja dość późno przeszedłem swój wewnętrzny comming out, bo dopiero właśnie po studiach. Należę do grupy tych ludzi, którzy dość późno zdali sobie sprawę, że nie są heteroseksualne. W końcu jednak przyszło to do mnie, zacząłem się z tym oswajać i narodziła się właśnie potrzeba wspierania w tym innych. Czułem, że skoro oswajanie tego tematu, dochodzenie do TEGO było dla mnie tak ważne, to poczułem potrzebę wsparcia w tej drodze innych. Kiedy myślę o czasach mojego dojrzewania, mojej młodości, to mam poczucie, że o homoseksualizmie w ogóle się nie mówiło. On nie był też obecny w dyskusji społecznej jak teraz. Nie było tego tematu. Ja czułem się wtedy oczywiście niedopasowany. A skoro moja seksualność nie potrafiła znaleźć wyrazu, to zacząłem się zastanawiać, czy nie jestem aseksualny. Ze względu na moje wycofanie nie anon3664178097łem okazji do eksploracji tego tematu jak moi rówieśnicy. To następowało u mnie z opóźnieniem. Zatem kluczowym punktem było zamieszkanie samemu. Wreszcie mogłem się sobie przyjrzeć w intymnej przestrzeni z dala od rodziców i ciotek, od presji oczekiwań, że muszę się zadeklarować. Wreszcie nie musiałem słuchać komentarzy typu ”Znalazłeś już narzeczoną?”, „Kiedy dzieci?”. Kiedy byłem sam ze sobą, łatwiej było mi to wszystko poukładać. Początkową drogę przebyłem sam, a później zacząłem spotykać ludzi ze środowiska. To było bardzo uwalniające móc poznawać inne historie, konfrontowanie się z nimi. Pamiętam historię człowieka, który nie był akceptowany przez swojego brata. Temu bratu urodził się syn, jak się później okazało - gej. Takich historii było mnóstwo. Poczułem wtedy, że nie jestem sam. Jeśli chodzi o moją rodzinną sytuację, to mój ojciec był bardzo agresywny i to było szczególnie trudne dla mojego starszego brata i mojej matki. To odcisnęło piętno na naszej psychice. Mój brat potrzebował wielu lat, żeby dojść do siebie. Nigdy nie zdecydował się na terapię. Mój ojciec był nieobecny i w dodatku agresywny Ja wiele rzeczy tłumiłem w sobie i one nie wychodziły na wierzch. Matka była chyba najbardziej poszkodowana w tym wszystkim. To taki typ Siłaczki. Nie zdecydowałem się na terapię, bo udało mi się jakoś poukładać to samemu. Mój brat bardzo mi w tym pomógł. Był pierwszą osobą, któremu przyznałem się, że jestem gejem. On był zawsze dla mnie dużym wsparciem. Po tym jak wreszcie TO komuś powiedziałem, poczułem niesamowity spadek formy ocierający się o depresję. To był ciężki czas. Ale brat dał mi dokładnie takie wsparcie jakiego potrzebowałem. Później dowiedziały się inne osoby: anon231030011, ojciec. Uznałem, że skoro chcę normalnie funkcjonować, to muszę zacząć od rodziny. Ojciec może nie był tym zachwycony, ale jak na niego to zareagował nawet dość dobrze. Inna sprawa, że już byłem od niego niezależny i nie mógł mi nic zrobić, to w pewnym sensie było dla mnie łatwiejsze. Bycie w społeczności, też jako działacz, było dla mnie ważnym elementem dochodzenia do samoświadomości, w sensie obywatelskim, politycznym. Ta działalność w grupie lgbt była dla mnie elementem ugruntowywania mojego światopoglądu. Później zapisałem się do partii Razem, co też było ważnym elementem rozwoju. Wszystko zmieniło się jak odważyłem się stanąć za sobą, przyznać się do swojej seksualności- to była taka cezura. Za tym poszła zanon3664178097na osobowościowa, nabranie pewności siebie, ale to był proces oczywiście. Myślę że teraz nie żyje mi się dobrze w Polsce, gdy widzę co się dzieje. Czuję niepokój nie tylko o społeczność lgbt, ale też dotycząca zanon3664178097n klimatycznych, że nic się z tym nie robi. Martwi mnie to. Kryzys roku 2008 w mojej ocenie spowodował radykalizowanie się nastrojów. Mam takie poczucie, że czasem im bardziej wychodzisz poza przyjęte ramy społeczne, im bardziej wyłamujesz się w innych obszarach, tym mniej społeczeństwo ma dla Ciebie akceptacji. Nie mam w sobie zbyt dużo optymizmu co do naszej przyszłości. Lepiej się rządzi, kiedy społeczeństwo jest podzielone, a społeczność lgbt jest idealnym kozłem ofiarnym." 2,57766,2019-08-08T15:28:09.721Z,57496,anon1074268829,anon1250319786,"Cześć @anon1250319786! Witamy w Edgeryders, i bardzo dziękuję za tę wypowiedź. Dlaczego myślisz, że społeczność lgbt w Polsce jest idealnym kozłem ofiarnym? Również napisałeś: ‘Myślę że teraz nie żyje mi się dobrze w Polsce, gdy widzę co się dzieje.’ Czy rozważysz emigrację?" 3,57905,2019-08-13T11:56:29.724Z,57496,anon1374048529,anon1250319786,"Czeeeeeść, myślę że wiesz kto pisze ;) Myślę, że trzeba wrócić do naszych regularnych spotkań nastawionych na wsparcie - jakoś mi tego brakuje i miło by było, żebyś się czasem pojawił. Fakt, że ja też aktywizm zaczęłam już po studiach, wcześniej głównie przyglądałam się temu co robią inni ludzie i stałam z boku. Niby w tłumie innych, a jednak bojąc się odezwać. Jak pierwszy raz trzymałam megafon w ręce to mi drżały nogi, nie wiedziałam czy to co mam do powiedzenia jest warte dzielenia się z innymi. Aktywizm w moim wypadku stał się stylem życia i działania, ale też jestem zmęczona i sfrustrowana, bo niestety polityka wzięła sobie nas za ""łatwy"" target. Dziś przeczytałam, że prezydent chętnie podpisałby ustawę przeciwko ""homopropagandzie"". I co możemy zrobić? Ostatnio czuję się bezsilna. Choć jednocześnie widzę sygnały wsparcia i mam wrażenie, że jest i nas więcej w przestrzeni publicznej, i naszych sojuszników też." 4,68123,2020-01-03T10:48:41.714Z,57905,anon634599124,anon1374048529,"@anon1250319786 i @anon Znam trochę historii coming outów w Polsce i są one ciężkie, szczególnie z rodzinami. Z drugiej strony, prowadzić autentyczne życie zgodnie ze swoimi potrzebami bez coming outów - niemożliwe, co? Wszystko, co poza mainstreamem i ""Normalnością"", jest trudne. Sama jestem nieheteroseksualna i poliamoryczna, od wielu lat - ale moja rodzina, poza jedną ciotką, o tym nie wie. Byłam zaskoczona, że ciocia, mając 70 lat, kiedy usłyszała o moim niemonogamicznym życiu, od razu poszukała materiałów w internecie i odpisała mi, że to bardzo ciekawe rozwiązanie i powinnam o tym napisać :) Nie spodziewam się takiej samej odpowiedzi od swojej rodziny, choć wiem, ze nie będą zaskoczeni, bo ja wszystko robię inaczej, niż normalne osoby :) Ograniczam się więc do małego aktywizmu, i opowiadam o zanon3664178097nach w swoim życiu chętnym osobom. Nawet udało mi się zmienić kilka osób, które, tak jak ja, poczuły się lepiej w tym modelu. To mnie cieszy :)" 1,62603,2019-10-31T05:21:35.515Z,62603,anon2239439914,anon2239439914,"Zacznę od tego, że jestem bardzo uprzywilejowanym człowiekiem w naszym społeczeństwie: białym mężczyzną w średnim wieku, wychowanym w katolickiej rodzinie, heteroseksualnym, mieszkającym w jednym z 5 największych anon3664178097st, z wyższym wykształceniem, dochodami, które pozwalają zabrać rodzinę na wakacje. I staram się być naprawdę wdzięczny za wszystko czego doświadczam i wszystkich których spotykam. Jestem też normalsem i mam zarówno powody do dumy jak i sytuacje za które potrzebuję przepraszać i się z nich uczyć. Zastanawiałem się w jaki sposób mógłbym dołożyć swoją perspektywę na naszą wspólną rzeczywistość w Polsce. I choć początkowo anon3664178097łem napisać o podziałach, które widzę wszędzie i w które wchodzimy jak w masło. To koniec końców zajmę się czymś bardziej subtelnym i opowiem to poprzez kilka krótkich epizodów z życia mojego lub najbliższych mi osób. Nie zawsze jestem ubezpieczony w NFZ. Kiedy jednak jestem mam pokusę skorzystania z usług państwowej służby zdrowia. Nie żeby jakoś od razu ją nadwyrężać. Po prostu, myślę żeby raz na 5 lat zrobić sobie podstawowe badanie i jak mam grypę, a kaszel nie ustępuje, to miewam taki pomysł by mnie ktoś osłuchał i sprawdził czy to nie coś poważnego. Wiec pewnego razu kiedy udałem się do przychodni przyjął mnie Pan doktór, którego obiór i wygląd jakoś mimowolnie skojarzył mi się z dyskusjach o zarobkach w służbie zdrowia.. Nieomal odczuwałem jak się męczy i że należy mu się już mniej lub bardziej zasłużony odpoczynek. Po rutynowych czynnościach orzekł, że to zwykły katar i przepisał mi ketanol. Ketanol? - zapytałem. Tak – to lek przeciwzapalny. Jakiś czas temu sprzedałem samochód i zdecydowałem, że nowego nie kupię. Od tego czasu poruszam się piechotą, rowerem, komunikacją publiczną. Uberem, samochodami pożyczonymi na minuty i samochodami pożyczonymi od znajomych. Odwiedziłem ostatnio 45tysięczne anon3664178097sto jakich u nas wiele.. Przyjechałem pociągiem. Wysiadłem i próbowałem się zorientować jak dojechać na miejsce wczesnej umówionego spotkania. O 6 rano ludzi na ulicy nie było wielu, szybko jednak ustaliłem że autobus w moim kierunku jeździ co godzinę i 50 min muszę poczekać. Próbowałem zadzwonić po taksówkę, ale żadna z wymienionych w necie firm nie odbierała telefonu. (później dowiedziałem się, że w mieście tym jest 40 taksówek i nie ma żadnego zrzeszenia, czy korporacji. Każdy kierowca działa niezależnie) Po jakimś czasie złapałem jakąś taksówkę, która podjechała akurat na postój. Po spotkaniu, chciałem oszczędzić i poszedłem na pobliski przystanek. Rozkład był zerwany, nikogo w okolicy. Znów zadzwoniłem po taksówkę i tym razem ktoś odebrał. Innym razem zamarzyłem sobie odwiedzić przyjaciół na południu Polski. Chciałem pojechać z rodziną. Ze względu na prace anon3664178097łem do dyspozycji tylko weekend. Szukałem pociągu który jechał by na południe między 13 a 20. Nie znalazłem nic co kosztowało by mniej niż 450zł za 4 osobową rodzinę (w jedną stronę). Pożyczyliśmy od znajomych samochód i pojechaliśmy autem. Paliwo w dwie strony 210zł. Ponownie zacząłem chodzić do szkoły podstawowej. Tym razem jest to szkoła mojego dziecka. W pierwszym miesiącu młody otrzymał 7 czy 8 ocen (nie ważne jakich). Niektóre 6 i 7 latki wpadały w histerię otrzymując 5 i 6 -. Posypały się oceny, choć nikt nigdy nie wyjaśnił dzieciom po co one są. Jaka ocena jest za co. Czego się od nich oczekuje. Pomijam całą dyskusję na temat tego, czy oceny faktycznie służą rozwojowi dziecka. Nieśanon3664178097łe próby nawiązania rozmowy z nauczycielem na temat ocen zakończyły się informacją, że od nauczyciela ocen wyanon491946983 dyrekcja, od dyrekcji kuratorium itd. I tyle. Jedna z moich bardzo bliskich osób w wieku wczesna-emerytalnym pewnego dnia nie podniosła się z łóżka. Niedowład lewej strony ciała. Dramat. Nagle wszystkie potrzeby trzeba załatwić w łóżku, a jeszcze kilka lat temu chłop był jak tur. Wizyty u lekarzy. Wizyty na SOR (żeby uniknąć kolejek). Sprzeczne diagnozy. Każdy mówi co innego. Odsyła gdzie indziej. Nikt ne bierze odpowiedzialności. Dni mijają. Miesiące mijają. Cała opieka 24godzinna jest na barkach rodziny. W końcu okazuje się że to może jednak powikłanie po dawnej operacji kręgosłupa. Miesiące oczekiwania na nowy zabieg. Niemożliwość dostania się na rehabilitację. A każdy dzień to większe zaniki mięśni, większe ryzyko odleżyn, droga z której co raz trudniej zawrócić. Nie udało się znaleźć lepszego rozwiązania niż prywatny ośrodek opieki z rehabilitacją. Całe szczęście że facet przepracował 40 lat na etacie na stanowiskach kierowniczych i jego emerytura + oszczędności starczy na zapłacenie tej opieki przez jakieś 6-7 miesięcy. Ponieważ nie mam samochodu, często chodzę po mieście piechotą. Do niedawna z wózkiem dziecięcym. Teraz sam lub z 4 osobową rodziną. Mijam te wszystkie auta zaparkowane na chodnikach, przystankach, tuż przed pasami, na ścieżkach rowerowych. Schodzę czasami na ulicę, bo chodnikiem nie da się iść. Jak już naprawdę ktoś przesadził z tym parkowaniem, a ja mam poryw obywatelskiego obowiązku to dzwonię na straż miejską. Przyjeżdżają zazwyczaj 6 -7 godzin później i albo nie robią nic bo samochód odjechał, albo wlepiają mandat zupełnie innemu kierowcy niż ten który mi utrudniał przejście. Słysze później od znajomych i sąsiadów, którzy płaca mandaty lub odbierają odholowane samochody że na policję i straż dzwonią jacyś konfidenci. Raz poszedłem na spotkanie do lokalnego samorządowca by porozmawiać o parkowaniu w mieście. Usłyszałem, że nic nie zrobi bo zawsze znajdzie się ktoś niezadowolony. Jak chcę coś zaproponować, to mam zrobić konsultację w całej dzielnicy, doprowadzić do porozumienia i przyjść do niego z rozwiązaniem. No nie zrobiłem. Kiedyś w gronie znajomych zaczęliśmy się zastanawiać po czym wiadomo, że ktoś jest już „dorosły”. Jak głębiej przeanalizowaliśmy swoją sytuacje i sytuację życiowa znajomych, to doszliśmy do wniosku, że jednoznacznym znakiem że jesteś dorosły lub dorosła jest to że masz sprawę w sądzie. Rozwodową, spadkową, biznesową, frankową, ubezpieczeniową jakąkolwiek. W najlepszym wypadku jesteś świadkiem w sprawie znajomych. Więc ja też bywam w sądzie. Sprawa toczy się od roku. I sąd od 4 miesięcy nie jest w stanie powiedzieć, kiedy będzie kolejna rozprawa, ani kiedy będzie w stania zakończyć całe postępowanie. Mam komfort czekania. I nie zrozumcie mnie źle. Ja nie potrzebuje narzekać. Mam naprawdę wyjątkowo dobrze. Jest kasa na taksówki. Jak potrzebuję to idę do lekarza prywatnie. Najbliżsi, którzy potrzebują opieki są w stanie sami ją sfinansować. Nawet w pracy nikt mnie nie ciśnie. Zastanawiam się tylko czasami jak sobie radzą osoby, które nie mają tyle szczęścia co ja. I zaczynam wtedy rozumieć, że część z nas potrzebuje jeździć starymi dilami, zatrudniać na czarno opiekunki z Ukrainy, pracować na dwa etaty na umowach śmieciowych i leczyć się lekami z reklamy. I rozumiem dlaczego wolimy dostać tu i teraz 500+ lub 13 emeryturę za cenę przymykania oczu na szwindle władzy i szczucie na innych: obcych, nieheteroseksualnych, lewych. Nawet ja mam poczucie życia w ciągłej niepewności i braku zaufania: czy lekarz umie leczyć i czy mu się zachce, czy pociąg przyjedzie na czas, czy mnie ktoś na ulicy nie zwyzywa, czy nauczyciel w szkole swoimi nieświadomymi komentarzami i działaniami traumatyzuje moje dziecko itd., itd. I zaczynam rozumieć, że część z nas ma wywalone na wybory, podatki, jakość edukacji, służby zdrowia, opieki i transportu. Wiemy, że możemy liczyć tylko na siebie. Na państwo, samorząd, polityków nie ma co liczyć i nie ma sensu inwestować czasu i energii. Szczęść boże i chwała wielkiej Polsce w wielkiej Europie na jeszcze większej ziemi w olbrzymim kosmosie." 2,68117,2020-01-03T10:36:00.242Z,62603,anon634599124,anon2239439914,"Hej @anon2239439914 - bardzo mi się podoba Twój post, styl, humor, dystans. Jest pewna nieścisłość w tym, co piszesz - bo mówisz, ze skoro sami nie zrobimy, to nikt nie zrobi, ale kiedy anon3664178097łeś szansę zadziałać coś w sprawie dziko parkujących samochodów, nie zdecydowałeś się zadziałać dalej. Dlaczego? Nigdy nie przeprowadzałam konsultacji, więc nie wiem, czy jest to skomplikowane i czasochłonne, ale domyślam się, że tak. Z drugiej strony - może warto byłoby jednak zorganizować małą grupę i rozwiązać ten problem raz na zawsze (efekt nie jest gwarantowany, bo w Polsce kierowcy wciąż mają przewagę, ale szanse są, szczególnie z dobrym argumentem, że wózki i osoby starsze na przykład, potrzebują pełnego dostępu). O tym, jak radzą sobie inni, można poczytać w innych historiach - Stażyska @anon1036615532 albo @anon2276716142, który zarabia 1500 zł pracując 6 dni w tygodniu, zwykle dłużej, niż 8 godzin... albo takie bardziej dramatyczne historie jak ta, którą napisała @anon4096626240 Nastroje są tak różne, jak podejścia indywidualne - jedni nie narzekają, inni dają radę, chociaż zanon491946983nia są widoczne gołym okiem. A Ty, jako uprzywilejowany, biały, wyedukowany facet wymieniłeś kilka kluczowych problemów prześladujących Polskę, szczególnie tą małoanon3664178097steczkową, wciąż nierozwiniętą, wciąż nieskomunikowaną ze światem, w której wszystkie te problemy są jeszcze wyraźniejsze." 1,64383,2019-11-16T19:05:00.434Z,64383,anon2998918689,anon2998918689,"Ahoj, hackathon, který proběhl minulý víkend byl super a inspirující. Co všechno se dá zvládnout za den a půl, když se sejdou podobně naladění lidé." 2,67245,2019-12-10T12:01:31.863Z,64383,anon3341357780,anon2998918689,"Vojto, Diky za info. Jsem rad, ze sis vikend na Hackathonu uzil a ze z toho vzesla i nejaka prace. Snad se brzy uvidime na nejake dalsi akci." 3,68112,2020-01-03T10:23:28.824Z,64383,anon3341357780,anon2998918689,"Nazdar Vojto, Rikal jsem si, jestli bys nechtel na foru sdilet neco vic ze sveho studijniho/profesniho zivota? Mels, pokud si pamatuju docela zajimavou drahu." 1,66518,2019-12-01T12:09:28.616Z,66518,anon2616253660,anon2616253660,"Na Hackathonu se naše skupinka sešla na základě pocitu frustrace z nezájmu úřadů i většinové společnosti, která zavírá oči před hrozivou bytovou situaci mnoha skupin obyvatel včele s těmi nejzranitelnejsimi: seniory, Romy, mladými lidmi, samoživitelkami a lidmi se sociálním nebo jiným znevýhodněním. Už nás nebaví jen nečinně pozorovat, jak se lidé a celé rodiny brodí v kolotoči útrap spojených s nedostupností bydlení a všeho dalšího, co na to navazuje. Na samotném Hackathonu jsme si tedy lámaly hlavu s tím, jak nabourat veřejný diskurz ohledně bydlení, přemrštěných nájmů, luxusních bytů a bezdomovectví. Rozhodli jsme se pro AKCI! Prostřednictvím umělecké instalace chceme zasáhnout do veřejného prostoru, nabourat myšlení lidí a vyvolat debatu ohledně situace s bydlením v naší zemi. Toto vlákno bude sloužit hlavně k tomu, aby semčlenky a členové pracovní skupinky mohly-i vkládat info o post-hackathonovych krocích v otázce projektu Zásah!" 2,67167,2019-12-09T07:00:52.750Z,66518,anon3341357780,anon2616253660,"Myslím, že jste tehdy zmiňovaly i to, kolik času lidé musí strávit v praci...aby si vydělali na svá více či méně luxusní obydlí. Ten čas jim pak chybí ve vztahu s rodinou, s přáteli nebo se sebou samym:( situace je smutná a já si myslím, že je způsobena hlavně nějakým celospolečenským nastavením mysli...kde úplně všechno je vyjádřeno jen a jen v penězích. Včetně lidského štěstí nebo neštěstí. Jak z toho ven, že ano?" 3,68110,2020-01-03T10:20:10.716Z,66518,anon3341357780,anon2616253660,"Ahoj Apol, Jak jste na tom, nějak jste pokročilý v přípravách vašeho Zásahu do veřejného prostoru? Jinak visím ti 250Kč za pivka :)" 1,66797,2019-12-03T15:32:55.894Z,66797,anon3047927275,anon3047927275,"anon3259766366 Zálešák zpovídá kamaráda Hanse Priessnitze 2.10.2019 Otázky: **1. Nepotkáváme se tak často, sleduju Tě spíš na Facebooku. Ale všiml jsem si že za poslední roky jsi vyzkoušel spoustu nových věcí. Komunální politiku, dobrovolné vojenské cvičení a teď hlavně enviro aktivismus. Je to trochu tak, že nevíš co bys? :)** Ahoj Honzo :). Jo a ne. Můj aktivismus obecně vychází z principu, že se snažím dělat věci, které mají smysl. A pokud mají (to si posoudím sám), pak se dokážu hodně pro danou aktivitu nadchnout a věnovat tomu spoustu energie. A k tomu “jo”, že “nevím co bych” se týká spíše mého profesního zakotvení, resp. neukotvení. Vystudoval jsem obor, kterým jsem se po škole ale nikdy neživil, takže dodnes, na stará kolena “se hledám”; kam a kde napřít své silné stránky, můj potenciál a energii tak, aby mne práce naplňovala, uživila a zároveň to bylo potřebné pro ostatní. Tuším, že Japonci pro to mají výraz IKIGAI, tedy kombinace 4 podmínek, kdy bude člověk v práci nejvíce spokojen. První - být v tom co dělám dobrý. Druhá - aby to člověk miloval, to co dělá. Třetí - aby to bylo něco, co svět potřebuje a čtvrtá - uvádím ji až jako poslední, ha ha (to odpovídá mému mindsetu), tedy, aby to člověka uživilo. Ještě Tě opravím, komunální politiku jsem zatím nedělal seriózně, jen se trochu angažuji při demonstracích za nezávislé soudy, proti Andreji Babišovi, pro klima apod. Nebo si měl možná na mysli moje poslední zaměstnání - referent rodinné politiky, které bylo na úřadu jedné městské části v Brně. **2. Wow, jsme na tom s tou prací hodně podobně :). Už víš, kterým směrem se chceš profesně vydat? Jinak, co jsi vlastně vystudoval? Čím se živíš teď, jsi na volné noze?** Vystudoval jsem ekotoxikologii na Přírodovědecké fakultě, ale už tam jsem zjistil, že je to pro mě špatně. Pak jsem ještě zkoušel doktorát, jeden rok akorát. No a pak jsem pracoval všude možně. Buď jsem se krátkodobě nadchl v nějakém konkrétním oboru, třeba školství a vzdělávání, kde to vyvrcholilo prací v lesní mateřské školce nebo jsem to k sobě nechal připlout osudem, jako má poslední práce referenta rodinné politiky na MČ Brno-sever. No, anebo jsem odpověděl na inzerát na vývěsce univerzity, kde jsem nakonec pracoval jako operátor Helpdesku na Institutu biostatistiky a analýz. V podstatě jen v té lesní mateřské školce jsem šel své zálibě nebo řekněme oblasti zájmu naproti. Neustále se tedy ocitám na startu a své silné stránky, které bych mohl dobře prodat postupně objevuji. **3. A co to podle tebe je? v čem jsi dobrý?** Práce s lidmi, nějaké síťování, organizování akcí. Rád bych si zkusil práci event managera nebo projektového managera. Mým snem je propojovat lidi. Na všech možných úrovních, protože mně to dává smysl. A kor v dnešní době je to potřeba, a dělat to nějakým přívětivým způsobem pro lidi by mě dávalo velký smysl. Teď mám něco nachystaného s Pavlem Rotterem, tak doufám, že to dotáhnu do konce. **4. Máš s tím problém - dotahovat do konce?** To ne, spoustu věcí jsem dotáhl. Ale ne vždycky, ne všechno. Obzvlášť co se týče toho, když se to týká nějakého byznys záměru nebo mám-li si říct o peníze. Nevím, tam mám možná nějaký blok nebo nějaký strachy, které jsem někde získal, posbíral v životě. Nejradši bych měl svoji firmu. A mohl si dělat, co chci. Být svým pánem. Ačkoliv je mi jasné, že s tím souvisí velká zodpovědnost, možná nejistota, což ale zase může být jen špatný mindset. Každopádně se mi na tom líbí, že pak v určitý moment můžeš nabalovat i věci, které spolu nesouvisí. Když to přeženu, tak když někdo dělá střechy a troufne si, tak si může otevřít kavárnu, když na to přijde. Jen mít vstupní kapitál a nápad. A nápady, ty já mám. **5. A v čem zhruba chceš podnikat? Nebo co máte nachystané?** Pomáhat některým lidem, co tak snadno nenavazují kontakty, je navázat. Třeba chodí do společnosti, do kina, ale neseznámí se. Takže na naší akci se prostřednictvím dobře připraveného programu, poznají trochu víc. **6. To si rád počkám. Teď odjinud. Viděl jsem, že jsi byl teď v Praze na rebelii od Extinction Rebellion. Jestli můžeš říct nějaké svoje dojmy. Prý se policajti chovali super. Ale co lidi, co stáli v té koloně?** Vezmu to popořadě. Metodika, jak udělat takovou blokádu, je velmi propracovaná a kopíruje tu z Londýna. Všichni účastníci blokády se sestávají z menších akčních skupin, ve kterých si určí různé role. Velká blokáda se pak lépe zvládá zevnitř, je-li organizovaná takto. Bohužel v momentě, kdy blokáda vypukla (bylo to tajné a ani účastníci nevěděli čas a místo), tak jsem se zbavoval nože z batohu (jsem skaut). A tak jsem si nestihl s ostatními lehnout na silnici :D. Řekněme zkrátka, že jsem měl trable sám se sebou, a tak jsem pořádně nestíhal vnímat, co dělají řidiči. Nicméně můj kamarád to viděl více méně od začátku a říkal, že tam pár naštvaných řidičů bylo. Každopádně dva vysoce postavení lidé z Extinction Rebellion iniciovali několik dní před akcí jednání s policií, aby se vzájemně informovali. Takže policie byla předem informována. Celkem v pohodě mohla odhadnout jak a kde to zablokujeme. Proto, když to vypuklo, tak poměrně rychle dopravu přesměrovali jinudy. Takže to nebylo tak, že by celá magistrála nonstop stála. I tím, že o tom policisté věděli dopředu, tak nebyli tak ve stresu, byli velmi klidní a i díky tomu nebyl ani z jedné strany žádný důvod k agresivitě. Všichni se chovali profesionálně, někteří byli vyloženě vlídní nebo s námi i sympatizovali. **7. Jak na to reaguje tvoje bezprostřední okolí: kámoši a lidi na sociálních sítích? Na to že jsi tam byl?** No myslím si, že se najdou lidi ve všech kategoriích. Někteří to chápu, někteří to i podporují. Ale najdou se pochybovači, odpůrci nebo někomu to přijde zbytečné. A s některými lidmi na facebooku vedu věčně spory a diskuze. Co asi nejvíc lidem leží v žaludku, je ta forma - že to jde skrze nějaké naštvání - třeba řidičů, pokud se týká těch blokád. Takže panují obavy, že se Extinction Rebellion (XR) stane v očích těchto lidí dalšími ekoteroristy. Ale až tak se nebojím, protože si myslím, že to, co se sděluje je celkem jednoznačné a přehledné. A myslím si (ale nechci to přivolávat), že každým dalším rokem bude sucho čím dál horší a frustrace lidí z toho bude čím dál horší. A projevy sucha budou čím dál viditelnější a to všechno povede k tomu, že čím dál víc lidí bude mít vlastní potřebu něco dělat. Extinction Rebellion říká jenom jednu jedinou věc: třídit plasty a nelétat nestačí. Že bez skutečně účinných opatření celých států, tedy na úrovni vlád a korporátů se globální snížení emisí CO2 neobejde. Osobní změna každého jednotlivce je důležitá, ale teď už není čas čekat na tuto změnu, která je možná i na několik dalších desítek let. Je potřeba redukovat ty největší znečišťovatele a ty největší zdroje CO2. Proto je snahou vyvolat kolem tématu velký humbuk, aby se to stalo velkým celonárodním tématem a aby se to diskutovalo. A přimět stát, aby vyhlásil stav klimatické nouze - což není samotné prohlášení - ale zároveň by na to měly navazovat velmi konkrétní opatření, resp. veškerá další rozhodnutí by měla z tohoto stavu vycházet nebo ho zohledňovat. Můžete si to představit jako válečný stav nebo mobilizaci. K tomu, aby byl tento stav klimatické nouze vyhlášen je prostě potřeba se dostat do médií a proto ta mediální pozornost. **8. No asi méně kontroverzní téma je vaše organizace Větvení. Sázíte stromy, tam se asi nedá očekávat, že se na vás někdo naštve… To je taková pěkná činnost, to by vás pochválil i Babiš :). Nebo potkáváte se s něčím takovým, že by vám lidi nepřáli?** Ne, je to přesně, jak říkáš. Máme fajn podporovatele. Všichni fandí. Celkem není až zas takový problém sehnat třeba peníze. My stojíme na drobných dárcích. Nemáme zatím žádné granty ani velké sponzory. A tímto způsobem, v současném množství výsadeb za rok nám to funguje. Lidé nás v podstatě jen podporují. V kontrastu s Extinction Rebellion jsme na tom lépe. Ale až se XR podaří prosadit stav klimatické nouze nebo i další věci, tak to skokově posune celou agendu a našich pár set stromů oproti tomu budou poměrně zanedbatelné. Je skvělé sázet stromy. Je to potřeba moc, ale samo o sobě to klima nezmění. Je potřeba pracovat i na jiných frontách a je nutné, aby se do toho zapojil i stát nebo řekněme lépe než dosud." 2,67166,2019-12-09T06:55:39.440Z,66797,anon3341357780,anon3047927275,"Díky, Hansi, za příspěvek. Mám z něj radost, protože mi přijde, že jsme se dotkli spousty zajímavých témat. Cemu bychom se měli věnovat v zivote...jake k tomu máme dispozice...jake překážky. Doufám, že se ti podaří vymyslet a zrealizovat nějaký ten podnikatelsy nápad a sám nebo s parťáky tomu vdechneš život. Máš nějaké progresy? Držím ti palce v tomhle a samozřejmě i v ekologickém aktivismu. Ale tam jsme skoro kolegové:)" 3,68109,2020-01-03T10:17:27.530Z,66797,anon3532404654,anon3047927275,"ahoj Hansi, Musím říct, že jsem velký automobilista a blokování dopravních tepen mi vadí:) Ale jsem rd, že jsem si tu mohl něco přečíst o vašich motivacích." 1,65971,2019-11-27T05:45:43.915Z,65971,anon2998918689,anon2998918689,"Tohle vlákno slouží k tomu, aby sem členové pracovní skupinky @anon2131677843 @anon2998918689 a @anon1484441412 mohli vkládat info o post-hackathonovych krocích v otazce Kampaně. - chceme: Dostat do volební kampaně Dostupné bydlení a sociální bydlení. Skrz videa a obrazové materiály chceme nabádat mladé lidi a studenty, aby využili svého práva prihlašovali si trvalé/prechodné bydlište do Brna. budou pak moci ve volbách rozhodovat o dění ve městě. Dále chceme vymyslet (a v podstatě jsme vymysleli a navrhli), jakym zpusobem lze zlepšit a zpruhlednit systém pridělování městskych bytu. Tzn. zavést jednotny a transparentní postup pro pridělování městskych bytu jednotlivymi městskymi částmi. A navrhli jsme náčrtek grafické podoby volebních videí a plakátu." 2,66589,2019-12-02T10:18:31.266Z,65971,anon3341357780,anon2998918689,"ahoj kluci - spolupracovnici. dnes se uvidim s dalsimi zastupci spolku Otevrene Brno - a budu se vyptavat, jak se jim libi nami navrhovana Kampañ!" 3,68105,2020-01-03T09:58:05.982Z,65971,anon3341357780,anon2998918689,"panove, zatim, zadne nove info. ale na konci ledna bude clanska schuze Otevreneho Brna. sleduju taky pracovni skupinu v ramci Otevreneho Brna, ktera se venuje socilani tematice. Nastesti mame vsechno nafocene, tak se nase napady nikde neztrati :)" 1,64493,2019-11-18T11:57:59.970Z,64493,anon2963721495,anon2963721495,"Panelová debata byla velmi příjemným setkáním, na kterém jsme si my panelistky a panelisté a snad i přítomné publikum, mohli prohloubit své znalosti o tématu dostupnosti bydlení. Trochu jsem tušila, že jedu z Prahy do Brna do jakési ""názorové bubliny"", ale i když to byla bublina, je důležité posilovat i ji a jít trochu víc do hloubky než jen hodiny vykomunikovávat, jestli je bydlení právo nebo ne. V době krize bydlení bychom si totiž již neměli dovolit neustále v diskuzích chodit kolem ""horké kaše"", ale naopak mluvit konkrétně o tématu dlouhodobého neřešení nedostupnosti bydlení nejen v Brně a Praze, ale vlivem diskriminace či financializace již téměř v každém městě nejen České republiky." 2,64506,2019-11-18T13:00:19.119Z,64493,anon3341357780,anon2963721495,"byly/i jste krasni! dekujeme jeste jednou za vase vhledy a postrehy. debata nas vsechny nabila energii pro cely vikend." 3,68104,2020-01-03T09:52:57.594Z,64493,anon3532404654,anon2963721495,"za mě opravdu super debata, byly/i jste skvele/i... velké díky patří všem, je taky super, že sichni panelisti přijeli na diskuzi z Prahy, Bratislavy, Vidne...velky palec nahoru!" 1,64389,2019-11-17T08:50:48.391Z,64389,anon1484441412,anon1484441412,"Ahoj, minulý víkend jsem se v Brně zúčastnil Hackathonu který pořádali brněnští Mladí zelení a Edge Ryders. K mému velkému překvapení vzniklo za necelé 3 dny hned několik slibných projektů tematizujících bydlení z mnoha úhlů o jejichž výsledcích doufám ještě uslyším a na které se budu moc těšit." 2,64453,2019-11-18T08:14:14.682Z,64389,anon3341357780,anon1484441412,"Ano, tady s @anon1484441412, @anon2131677843 a @anon2998918689 jsme spolecne tlacili projekt, ktery by se dal smysluplne nazvat, takto: 😮🤓JE TO KAMPAAAAŇ!🤓😮 Na Hackathonu se nám zorganizovala skupinka, která si vytyčila za cíl načrtnout kampaň prosazující dostupné bydlení pro všechny. 🙋‍♀️🙋‍♂️🏘 Aby se studenti přihlásili o svá práva ve společnosti, aby vznikla solidarita mezi pracujícími a důchodci a abychom KONEČNĚ přijali metodiku Housing First, která ušetří peníze i životy. ❤️ Chcete vidět tuhle kampaň v akci? Sledujte bedlivě Brno!" 3,68102,2020-01-03T09:45:24.105Z,64389,anon3532404654,anon1484441412,"no kuci, su zvědavý, jestli něco z těch vašich malůvek a nápadů někdy spatří světlo světa :))" 1,57512,2019-08-02T20:06:15.754Z,57512,anon2276716142,anon2276716142,"Mój ojciec był mistrzem piekarskim. Pomieszkiwaliśmy tam, gdzie anon3664178097ł pracę, a od 1975 roku – od 4 roku życia - mieszkam cały czas w tym samym anon3664178097steczku. Skończyłem tu szkołę podstawową. Potem chodziłem dwa lata do technikum rybackiego, ale inne rzeczy mnie interesowały i nie udało się... Wagary, te sprawy, wyjazdy. Po prostu szkoła mnie nie interesowała. Pracuję od 1989 roku. Pierwsza praca była w piekarni GS (przyp.: gminna spółdzielnia) 20 km od domu. Sam uczyłem się piec. Pracowałem z tatą, ale po wojsku wróciłem tutaj. Byłem w wojsku 535 dni dokładnie. To była obowiązkowa służba. Nie dało rady się wymigać, ale nie narzekam. Byłem w plutonie wartowniczym. Jeździło się do lasu na warty. Cisza, spokój, tak jak tutaj teraz. I tak zleciało 1,5 roku. Mam 20 lat legalnej pracy na 48 lat mojego życia. Trochę tam było i na czarno. Dwa razy byłem na truskawkach w Niemczech. Byłem trochę pod Warszawą na betonach, ale to jest taki krótki epizod. Zostaliśmy z mamą tylko we dwoje, a kobieta jest już wiekowa. Jak ktoś jest w domu, to zawsze inaczej. Dlatego stąd nie wyjechałem. Miałem 42 lata jak tata zmarł. Mama ma najniższą emeryturkę, tj.: niewiele ponad 800 zł na rękę. I tyle co ja dołożę – najniższą – 1 500 zł. Zawsze zarabiałem tak samo. W GS pracowałem na trzy zanon3664178097ny po osiem godzin. Tutaj – 18 godzin zaliczyłem ostatnio. Różnie pracuję. U mnie nie ma tak, że 10 godzin zawsze. To zależy od zamówienia. Teraz są wakacje. Nie biorą szkoły. Nie biorą drożdżówek, nie biorą bułek. To już odchodzi. Pracuję sześć dni w tygodniu, jak nie ma żadnych świąt. Nie mam codziennie 18 godzin, ale na Boże Ciało była kumulacja i 18 godzin zaliczyłem. Średnio pracuję 10 godzin maksymalnie. Najczęściej pracuję od południa do 22:00. Dostaję dodatkowe wynagrodzenie za nadgodziny i święta. Różnie, ale zawsze jakaś promocja jest. Nie da się tego przeliczyć na godzinę. GS był państwowy, a teraz pracuję u prywaciarza. Nie wiem czy jest gorzej czy lepiej... Wcześniej pracowałem 8 godzin, do domciu i nic cię nie obchodziło. Następna zanon3664178097na. A teraz nie ma ludzi do pracy. Kolega mówił, że w województwie jest 3 000 piekarni i w każdej można znaleźć pracę. Nie ma chętnych do tego. Czasami wykorzystuję urlop w roku, ale nie zawsze, i nie cały, bo nie ma ludzi po prostu. Ekwiwalent finansowy dostaję za niewykorzystany urlop. Był ostatnio człowiek, który potrafi pracować na piekarni, to sobie odpocząłem. Jestem jednocześnie zarejestrowany w urzędzie jako bezrobotny. Nie narzekam na wynagrodzenie. Nie za wiele się da z tego odłożyć. W życiu byłem osiem dni na zwolnieniu. Chodziłem czasem przeziębiony do pracy. Ciężkich chorób nie przechodziłem. Mieszkam z mamą, ale mam syna. Nigdy nie płaciłem alimentów. Nie dokładam się do utrzymania, bo syn jest pełnoletni, 20-latek. Pracuje. Wcześniej się dokładałem bez żadnego sądu. Nie wiem czy K. korzystała z pomocy społecznej, bo rozstaliśmy się wiele lat temu. Kontakt utrzymywaliśmy, ale na takie tematy nie rozmawialiśmy. Nie byłoby mi łatwo zmienić pracę. Całe życie jestem piekarzem. W moim wieku się przebranżowić ciężko by było. Nigdy o tym nie myślałem ani nie dostawałem takich ofert. Teraz też ich nie dostaję w urzędzie. Nie chodzę do lekarza. Mamuśka korzysta z opieki zdrowotnej publicznej, a ostatnio skorzystała z prywatnej – zrobiła sobie okulary. Nie na NFZ, bo termin wizyty mógł być najbliżej w grudniu. Jestem wierzący. Nie chodzę do kościoła. Wierzę w coś, pomodlić to się mogę i w domu, jak chcę. Po co mi potrzebny jakiś odłam...? Nie jestem antyklerykalny, chociaż przesadzają troszeczkę księża. Znam paru fajnych księży. Szczególnie ci biskupowie, nie wiem jak to określić... Tacy naburmuszeni, nic nie można im powiedzieć. Znam takiego księdza co porozmawia, przybije piątkę, zażartuje. A ci wychuchani stoją w tych togach, i tego nie lubię. W coś trzeba wierzyć. Może coś tam jest, a jak nie ma, to nie ma. To będzie ciemność. I tyle. Złym człowiekiem nie jestem, ale może coś jest, może ktoś stworzył co widzimy. Nie ma tak, że jak trwoga, to do boga. Codziennie się modlę. W życiu ważni są dla mnie przyjaciele, rodzina. Dobrzy ludzie w ogóle. To jest dla mnie ważne. Cieszę się jak spotykam dobrych ludzi, przyjaznych itd. Chciałbym, żeby wszystkim było dobrze, żeby cieszyli się tym światem, tą przyrodą, którą kocham. To jest dla mnie ważne. Nie pieniądze Żeby po prostu być dla siebie człowiekiem. To jest dla mnie ważne... Teraz nie jest dobrze. Jest kupa plugastwa i takich innych rzeczy aż jad tryska czasami od ludzi. To mi się nie podoba. Czasami ten jad odczuwam. Ludzie plują na siebie, nie wiadomo o co. Tacy jesteśmy. Człowiek ma to tak w naturze. Zwierzę to rozumie. Atakuje, bo jest głoodne, a człowiek atakuje drugiego, bo chce. To wszystko jest w naszych głowach. To możemy zmienić tylko. Każdy powinien zacząć od siebie. Nie byłem nigdy w życiu na żadnych wyborach, bo jak sobie własnymi rękami nie wygarnę parę groszy, to żadna opcja polityczna mi nie da - jaka by nie była. Nie czuję, że coś się zmienia, jak zmienia się partia. Jak było, tak jest i nic się nie zmieni. Jeszcze jak pożyję parę lat, to ktoś za 500 plus będzie musiał zapłacić. Czyli ja między innymi. Dać to nie sztuka. Pieniądz musi mieć pokrycie. Skądś trzeba go wziąć. Ktoś go musi wypracować. A teraz nie ma ludzi do pracy. Dużo wyjechało za granicę i oni też troszeczkę napędzają tę koniunkturę. Przyjadą na święta... Tak ten kraj funkcjonuje. Kiedyś w końcu padnie. Będziemy jak Argentyna kiedyś, jak Stany Zjednoczone w 30. latach. No dobra, anon231030011 dostała trzynastkę do emerytury za tyle przepracowanych lat. To tona węgla. Politycy nic nie zmienią, bo myślą tylko o sobie, a nie o kimś. Nie ma dobrych wujków. Aby ich wybrać... Co zrobić żeby było dobrze? Po prostu być ludźmi dla siebie. Ja mu zawsze pomogę, a on mi. Jestem anarchistą. To wszystko przesadzone – bezwład, chaos – jak w słowniku pisze. Chcę dobrze dla ludzi. Żeby każdemu człowiekowi na tym świecie było jak najlepiej. To jest dla mnie anarchizm. Ja nie mam żadnego problemu. Nawet jak leczyłem syna po wypadku, to w szpitalu pielęgniarka poduszeczkę mi przyniosła, kocyk, „tu może pan spać”, bo siedziałem na korytarzu w fotelu. Sama to zrobiła, z dobrej duszy." 2,68099,2020-01-03T09:32:02.933Z,57512,anon634599124,anon2276716142,"cześć, anon2276716142u! Jesteś już kolejną osobą na naszej platformie, której szczerość i niskie wyanon491946983nia naprawdę mnie poruszają (właśnie skończyłam lekturę tekstu innej bohaterki, @anon4090265111, która też nie narzeka, chociaż do prawdziwej wygody jest jej daleko). Nie narzekasz na nadanon3664178097r pracy i niewystarczające wynagrodzenie. Chociaż obserwując to z daleka (wyjechałam dawno temu, dość dobrze zarabiam, jeżdżę na wakacje) - myślę, że minimalna płaca powinna być znacząco podniesiona. W Polsce nie jest tanio, nawet zakupy są droższe, niż na przykład w Berlinie (masło - u nas 1.3 eur!, czyli 1/10 godzinnej stawki, wiadomo, jak jest w Polsce, a przecież mleczarni - przynajmniej tak to pamiętam - było u nas mnóstwo i wspaniałych produktów, niedrogich, masa). Ale ciekawi mnie ta anarchia jako bycie dobrą osobą - i to, że wyanon491946983 ona wiary w drugą osobę, w dobre chęci, motywacje. Anarchizm, podobnie jak inne radykalne zanon3664178097ny, wydaje się odległy lata świetlne, niemożliwy wręcz - chociaż coś musi zastąpić kapitalizm w jego dzisiejszej formie. Jak myślisz, jaka jest droga do takiego anarchizmu dobrego serca? Pozdrawiam!" 1,64815,2019-11-20T09:18:47.746Z,64815,anon1344820916,anon1344820916,"K 17. listopadu se primárně připojujeme ke vzkazu Univerzit za klima: tak, jako v listopadu 1989 protestovali studenti a studentky proti utlačujícímu systému, pokračujeme v různých formách protestu i my dnes. Současný systém totiž utlačuje nejen nejzranitelnější skupiny obyvatel, ale hlavně život na planetě jako takové. Vědci a vědkyně formulují velmi nepříznivé vyhlídky, co se stavu klimatu týká. Pokud se způsob nakládání s životním prostředím nezmění systémově a ihned, dosáhneme brzy bodu zvratu, který spustí řetězec událostí, které již budou mimo lidskou kontrolu. Věda to opakuje, aktivisté a aktivistky - od dětí po studenty, ale i dospělé - se k tomu snaží neustále vracet pozornost. Ví totiž, že jde o jejich budoucnost. Političtí zástupci a zástupci korporací ale svou odpovědnost odmítají. Byznys musí jít dál. Tak jako pro studenty a studentky během 17. listopadu před třiceti lety je otázka svobody zásadní i pro nás. Věříme totiž, že na mrtvé planetě žádná svoboda není. Svoboda je navíc k nezaplacení. A to doslova. V současném systému, který svou orientací na neustálý růst drancuje životní prostředí, zůstávají v pozadí právě ti nejpotřebnější. O tom, kolik skutečné svobody má člověk bez domova, anon231030011 samoživitelka, zadlužená domácnost, uprchlík v táboře nebo osamělý důchodce, lze minimálně polemizovat. Nezapomínejme, že svět, který by byl ohleduplný ke všem tvorům planety, tady přes veškerý pokrok lidstva stále nemáme. Pojďme jej tedy tvořit. Společně. A rychle. foto z Okupační stávky za klima (c) Štěpán Šanda " 2,64817,2019-11-20T09:38:04.179Z,64815,anon3341357780,anon1344820916,"V Brne, Ostrave i Olomoci se pripravuji podobne stavky, btw." 3,68097,2020-01-03T09:15:00.220Z,64817,anon2513516358,anon3341357780,Máte nějaké novinky? Ohledně stavek/ vývoje na univerzitách? 4,68098,2020-01-03T09:16:55.232Z,64815,anon3341357780,anon1344820916,"Urcite, viz tento post. https://edgeryders.eu/t/jednani-s-masarykovou-univerzitou/12148?u=anon3341357780 Budeme informovat brzy o prubehu jednani v ramci strategickych skupin." 1,64996,2019-11-21T14:16:31.612Z,64996,anon2131677843,anon2131677843,https://www.facebook.com/ChcemeOtevreneBrno/posts/113655576762425 2,65153,2019-11-22T13:31:05.745Z,64996,anon3341357780,anon2131677843,"Diky, Dalibore. Jen to tady postnu takhle, at se to lip cte. A jestli jste s námi nebyli dneska, máme pro vás kompletní tiskovou zprávu. A příště už určitě! VZNIKÁ NOVÁ OBČANSKÁ PLATFORMA: OTEVŘENÉ BRNO. V Brně vzniká občanská platforma aktivních lidí, kterým na městě záleží a kteří nesouhlasí se směrem, kterým se Brno po posledních volbách vydalo. Jmenuje se Otevřené Brno. Otevřené Brno bude z občanských pozic hájit hodnoty, které teď nemají v zastupitelstvu města své zastoupení - a vytvoří Plán B, komplexní, odborný a participativně zpracovaný plán rozvoje města Brna. Otevřené Brno vzniká také proto, že velké procento progresivně, občansky, sociálně a ekologicky smýšlejících občanů města teď nemá své zastoupení v zastupitelstvu města. Spolek zakládají členové Žít Brno, Zelených a Idealistů.cz spolu s dalšími aktivními občany Brna, není to ovšem nová politická strana ani hnutí a není to koaliční projekt. Našim cílem je oslovit co nejvíc lidí, kteří mají ambice zlepšovat svět kolem sebe, ale stávající škatulky politických stran nebo aktivistických sdružení jsou jim moc těsné. Veřejné představení Otevřeného Brna proběhlo na tiskové konferenci 20. 11. 2019 v 11:00 v kavárně Podobrazy. Tam platforma představila své základní ideje Otevřeného Brna a přečetla otevřený dopis primátorce Markétě Vaňkové hodnotící roční působení koalice. Představila i základní priority, kterými se platforma bude v nejbližší době zabývat, a to v oblastech kultury, veřejného prostoru a dopravy, životního prostředí a v sociální oblasti. Mezi zakládající členy patří například Dalibor Levíček - zastupitel MČ Brno-Líšeň a místopředseda brněnských Zelených, Lukáš Karnet - předseda Jihomoravské krajské rady osob se zdravotním postižením, radní MČ Brno-Vinohrady, David Oplatek - zastupitel MČ Brno-střed, Martin Freund - expert na sociální bydlení a bývalý zastupitel města Brna, Marika Kupková - zastupitelka MČ Brno-střed, Vojtěch Vašák, předseda spolku Idealisté, cz, nebo anon1417262348 Kořínek - režisér a publicista, zabývá se rozvojem měst. Spisovatel a zastupitel Brno-střed Martin Reiner a jedna z dalších zakládajících osobností Otevřeného Brna představil koncepci vzniku Plánu B, který se rozhodl zaštítit. Tento plán je inspirován Plánem Bratislava, jehož vznik inicioval Matúš Vallo, který ho má nyní možnost realizovat jako nový primátor Bratislavy. Matúš Vallo se rovněž rozhodl vznik platformy Otevřené Brno podpořit a jeho videozdravice byla přehrána na tiskové konferenci. Osobní účastí na tiskové konferenci se rozhodly Otevřené Brno podpořit i další osobnosti veřejného života, které souzní s jejími idejemi, například bývalá ústavní soudkyně a senátorka Eliška Wagnerová nebo senátor Marek Hilšer. (Za fotky děkujeme Michaele Dvořákové.)" 3,68096,2020-01-03T09:11:55.579Z,65153,anon3532404654,anon3341357780,"Tohle nové občanské sdružení má, podle mě, potenciál. Strašně rád, bych ho viděl vyhrát volby. Máte před sebou ještě tři roky, tak doufám, že naplnit očekávání kolem práce pro Brno a jeho občanskou společnost." 1,56736,2019-07-15T16:04:18.719Z,56736,anon4090265111,anon4090265111,"Urodziłam się w woj. lubuskim. W 1988 r. - w wieku 8 lat - przeprowadziłam się z rodzicami do mieszkania komunalnego w mieście we wschodniej Polsce. Uczyłam się tutaj od drugiej klasy podstawówki, z przerwą w drugiej klasie zawodówki. Wtedy rodzice przenieśli mnie do zawodówki odzieżowej w lubuskim, bo wpadłam w złe towarzystwo. Chcieli mnie odseparować. To był dobry pomysł. Złe towarzystwo poszło w zapomnienie, szkołę skończyłam. Potem w trybie eksternistycznym skończyłam liceum i - ostatnio - dwuletnią szkołę policealną. W wieku 20 lat wyszłam za mąż i urodziłam córkę . Zamążpójście było spowodowane ciążą. Po 6 latach rozstałam się z mężem. Dwa lata później dostałam rozwód. W tym samym roku wyszłam ponownie za mąż. Z drugim mężem jestem do dziś. Mamy dwójkę dzieci. Dwa lata temu córka namówiła mnie na to, żebym poszła do szkoły policealnej. Żeby wyjść do ludzi, nie siedzieć w domu z synami cały czas. Pracowałam dorywczo: sprzątałam w supermarkecie nocami, w piekarni jako sprzedawca. Zanim urodziłam najmłodszego syna pracowałam w sklepie spożywczym. Miałam umowę na 5 lat. Po pół roku dowiedziałam się, że jestem w ciąży. Odsunęli mnie od pracy, bo nie mogłam dźwigać itd., a nie mieli innego stanowiska pracy dla mnie. I tak przez 4,5 roku przesiedziałam w domu. Najpierw na zwolnieniu. Chciałam po urodzeniu dziecka wrócić do pracy, ale syn urodził się niepełnosprawny. Dostałam po urodzeniu dziecka urlop macierzyński, wychowawczy, i tak przeciągnęło się do końca umowy. Syn urodził się ze stopami końsko-szpotawymi. Wada ta polega na tym, że nie rosną ścięgna Achillesa tak szybko jak powinny. Syn od drugiego dnia życia był w gipsie. Co tydzień jeździliśmy do szpitala na zanon3664178097nę gipsu. To trwało 2 miesiące. Potem nacięli mu ścięgna i przez kolejne 6 tygodni ponownie anon3664178097ł założony gips. Trzeba było uważać na ułożenie nóg cały czas. Po zdjęciu gipsu była rehabilitacja. Jeździliśmy bardzo często do szpitala. Dostał też aparaty na nogi. Nosił je 24 h na dobę. Z przerwą jedynie na mycie i ćwiczenia, które wykonywaliśmy też sami w domu. Jak zaczął chodzić, w wieku 13 miesięcy, czekała nas wyanon3664178097na aparatów. Co chwilę chodziliśmy na rehabilitację. Korzystaliśmy z publicznej opieki zdrowotnej. Wizyty były co tydzień, co dwa miesiące, a teraz co 6 miesięcy. Obecnie czekamy na wizytę, ale nie jesteśmy zarejestrowani. Jesteśmy w kontakcie telefonicznym bezpośrednio z lekarzem. Lekarz dał nam swój numer prywatny z tego względu, że gdyby coś działo to mamy dzwonić. Nieważne jaka to pora dnia. Ale zbierał też różne dane do swojej pracy badawczej i dzięki temu mieliśmy też chyba nieco „chodów”. Chociaż on jest takim lekarzem, że dziecku nie odmówi. Jeśli nic złego się nie dzieje, a ma dużo innych pacjentów, to przełoży wizytę o miesiąc i to wszystko. Rehabilitacja to co innego. Lekarz ją tylko zleca, a wykonuje się ją w oddzielnym zakładzie rehabilitacji. Jest różnie. Jeśli są zajęcia indywidualne, to i dwa - trzy miesiące można czekać. Jeśli nie ma zajęć indywidualnych, czeka się ok. dwóch-trzech tygodni. Ten czas robił różnicę, bo wada się rozwijała. Ona na okrągło wraca, dopóki syn rośnie. Dopóki rośnie, a ścięgna są za krótkie, będzie chodził na palcach. Ja byłam leczona inną metodą. W późniejszym wieku anon3664178097łam operację wydłużającą ścięgna i odczuwam teraz ból. Nie wiem jak on w przyszłości. Syn jest leczony częściowo eksperymentalnie. Ten zabieg, który anon3664178097ł przeprawadzony ostatnio standardowo jest wykonywany u dwumiesięcznych dzieci. U niego był wykonywany w wieku 2 miesięcy i 9 lat. W późniejszym wieku był chyba leczony jako pierwszy w Polsce. Wiem już, że nie zdecydujemy się na taki zabieg drugiej nogi. Tym bardziej, że nie ma wielkiego efektu. Nadal chodzi na palcach. Być może ma aż tak oporne ścięgna. Mimo wszystko chodził do przedszkola i szkoły publicznej, a w październiku ubiegłego roku lekarz zlecił zajęcia indywidualne w domu ze wzgledu na ostatni zabieg i dlugi czas w gipsie. W piątej klasie wraca do szkoły. Syn jest w zwykłej klasie. Mają co prawda nauczyciela wspoanon491946983jącego, ale dla innego dziecka. Ten nauczyciel poanon491946983 też innym dzieciom. Syn ma dysklesję i dysortografię. Ciężko mu się uczyć. Ale testy psychologiczne w różnych szkołach wychodziły w porządku. Z powodu leczenia anon3664178097ł dużo przerw w nauce. Problemy zaczęły się w pierwszej klasie, gdy trudno było mu się uczyć, pisać literki, czytać. Teraz nadrobił trochę na indywidualnych zajęciach. Leczenie jest bardzo drogie. Mimo refundacji, drugie tyle trzeba najczęściej dopłacać. Koszty ponosiliśmy raz na rok, raz na dwa lata. Teraz już rzadziej. Na przykład ostatnio wydaliśmy na aparaty 1, 5tys. Dopłaciliśmy 400 zł. Refundacja publiczna to zazwyczaj połowa albo 3/4 kosztów. Jest ustalony jakiś procent na jedną nogę, jaki maksymalnie mogą zrefundować w Narodowym Funduszu Zdrowia. Raz korzystałam z dofinansowania z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Zwrócili 1 400 zł z 2 500 zł. O mniejsze refundacje się nie staramy, bo poprawiła nam się sytuacja finansowa. Tym bardziej, że nie wiadomo było czy niedługo nie poniesiemy większego wydatku, a NFZ finansuje aparaty raz na 3 lata. Kiedyś korzystałam z doraźnej pomocy opieki społecznej, gdy odeszłam od byłego męża. Korzystałam z zasiłków celowych. Przez 3-4 miesiące je otrzymywałam. Raz w roku dofinansowywali węgiel. Z ośrodka pomocy społecznej dostawałam różne kwoty zasiłków. Czasem to było 200 zł, a czasem 800 zł. Kwota zależała od dochodu i od tego, ile instytucja anon3664178097ła środków. Niestety zależało to też od pracownika. Kiedyś odmówili mi pomocy w 8 miesiącu ciąży. Powodem była „rażąca dysproporcja między przychodami a wydatkami”. Przyszły do mnie dwie panie, przeprowadziły wywiad i powiedziały, że to jest niemożliwe, coś jest nie tak. Że mam za dużo wydatków, a za mało dochodów. Fakt, że dochodu nie anon3664178097łam wiele, a wydatki były. Mąż był wtedy w wojsku. Miałam od niego 150 zł żołdu plus dostawałam pomoc od rodziców. Byłam na ich utrzymaniu, bo nie anon3664178097łam swoich pieniędzy. Wtedy jeszcze nie anon3664178097łam alimentów na córkę. Mówiłam to tym kobietom otwarcie, że rodzice nie są w stanie mi cały czas poanon491946983ć. Za stancję wtedy płaciłam 300-350 zł. Mieszkałam z córką w zagrzybionym pokoju z kuchnią. Była tam tylko toaleta i zimna woda. Później już nie poszłam do ośrodka pomocy społecznej w tej dzielnicy. Po przeprowadzce – w innej filii - trafiliśmy na pana, który o nas zadbał naprawdę. Dzwonił do mnie i mówił, żebym przychodziła z podaniem, bo są pieniądze na to, żeby nam pomóc; organizował paczki dla dzieci, zapraszał dzieciaki na imprezy. To było w 2010 roku. Jednym słowem, opieka zależy od osoby. Potem było bardzo w porządku, ale przestaliśmy korzystać z pomocy społecznej. Nie chciałam nadwyrężać pomocy. Chciałam, żebyśmy w końcu dali sobie radę sami. Nie przymieraliśmy głodem. Na jedzenie było, na czynsz było, a na wakacje nie potrzeba było. Tu nie chodzi o dumę, ale może ktoś inny skorzysta. Po 2012 roku było lepiej finansowo. Mąż załapał pracę i jakoś finansowo zaczęliśmy dawać radę. Cały czas korzystamy z dofinansowania do mieszkania. Czynsz mamy ok. 600 zł, a dodatku mieszkaniowego jakieś 430 zł. Na wysokość dodatku wpływa mały metraż i duża liczba osób w mieszkaniu. O mieszkanie też się wystarałam. Wcześniej mieszkaliśmy w jednej z dwóch kamienic, co szły do wyburzenia. Urzędnicy powiedzieli, że nic nam się nie należy, bo tylko wynajmujemy. Mamy szukać kolejnej stancji. Ze względu na niepełnosprawność syna i na to, że ja nie pracowałam, trójka dzieci, pracował tylko mąż, złożyłam podanie o mieszkanie do remontu. Byłam kilka razy u wiceprezydenta anon3664178097sta. Miastu zależało na szybkim wybudowaniu drogi w miejscu, w którym mieszkaliśmy i ostatecznie znaleźli nam lokal zastępczy. Najpierw pokazali nam mieszkanie do remontu z takim pokojem, że nie zmieściłabym wyposażenia dla jednego dziecka. A co z pozostałą dwójką? Duży pokój też nie nadawał się, więc zrezygnowałam z tego mieszkania. I w ciągu tygodnia dostaliśmy lokal zastępczy, w którym mieszkaliśmy dwa lata. Potem zadzwonił telefon z gminy, że jest mieszkanie do remontu, które przyjęliśmy. W marcu minie cztery lata jak mieszkamy właśnie w tym mieszkaniu. Zgłosiliśmy remont na 25 tys. zł. Otrzymaliśmy wykaz koniecznych remontów z administracji. Nie obchodziło ich w jakiej cenie to zrobimy, byle było zrobione. Nawet nie trzeba było przedstawiać faktur. Nie składałam podania o mieszkanie komunalne, bo na nie bardzo długo się czeka, a nas nagliło. Wiedziałam, że do remontu szybciej można dostać. To było wywalczone, bo cały czas nam powtarzali, że sami powinniśmy sobie wynająć. A nas ani na kredyt ani na nic nie było stać. Z rodzicami wspólnymi siłami jakoś wyremontowaliśmy mieszkanie od gminy. Powiedziałam od razu, że nie chcę niebezpiecznej dzielnicy ani pieca kaflowego ze względu na dzieci. A słyszało się, że jak wybrzydzasz i nie bierzesz mieszkania, jakie ci dają, po trzech odmowach trafiasz na koniec kolejki. To, które mam teraz, nie jest rewelacyjne. Ni to blok, ni to kamienica. Ogrzewanie co prawda mamy centralne, ale wodę już na gaz. Miesięcznie prąd i gaz kosztuje nas ok. 200-240 zł na 5 osób. Nie narzekam, chociaż nie stać mnie na luksusowe wakacje albo na to, żeby nawet na kilka dni wyjechać nad morze. Dużo nie potrzebuję. W tej chwili pobieram od państwa zasiłek pielęgnajcyjny na syna w wysokości 153 zł i zasiłek rehalibilitacyjny 110 zł, za wielodzietność i każde dziecko zasiłek rodzinny – w sumie 760 zł. Plus 500 zł na dwójkę dzieci. Nie przekraczamy kryterium dochodowego 1 200 zł na osobę w rodzinie, żeby otrzymać pomoc od państwa. U nas w rodzinie to jest faktycznie teraz dochód ok. 500 zł na osobę. Dopóki nie poszłam do pracy, to był mój dochód, plus alimenty na córkę. Kwotę 2 100 zł anon3664178097łam na dzieci. Plus mąż swoją wypłatę. Teraz kiedy zaczęłam pracę, prawdopodobnie zostaną odebrane mi zasiłki. Zostanie nam 500 plus. Prawdę mówiąc ten zastrzyk pieniędzy bardzo nam kiedyś pomógł. Mogłam sobie pozwolić na to, żeby nawet sobie coś kupić. Jeszcze korzystaliśmy ze stypendiów szkolnych. Kupowało się rzeczy i zanosiło faktury do rozliczenia. Miasto zwracało na każde dziecko rocznie ok. 1000 zł. Poza tym korzystałam czasem z zasiłku celowego w szkole. W sumie to było jednorazowo 300-400 zł na każde dziecko. Przez rok korzystałam też z karty dużej rodziny, a potem już nie. Dla nas pomoc społeczna była wystarczającą pomocą. Jeżeli bierze się 500 plus i żyje z tego, mimo że można pójść do pracy - to jest nie w porządku. Mi ono pomogło w czasie, gdy nie pracowałam i zajmowałam się niepełnosprawnym synem. W końcu trzeba wrócić do pracy. Dla siebie. Jeśli odbiorą nam wszystkie zasiłki to trudno. Dzieci będą anon3664178097ły mimo wszystko szczęśliwszą mamę. Uważam, że pociechy urosną, pójdą swoimi drogami, a ja zostałabym sama w domu. Poszłam do pracy dla siebie. Nie z powodu pieniędzy, bo w pracy dostanę wypłatę, ale zasiłki mi zabiorą. Robię to dla siebie. Dla dzieci też, bo jak siedziałam w domu, wykańczałam się psychicznie. Teraz wyszłam do ludzi. Zaczęłam szkołę, pracę. Po prostu rozwijam się w tym wieku (przyp.: 39 l.). Jeżeli chodzi o 500 plus, uważam, że powinno być podniesione kryterium dochodowe. Chodzi mi o to, że bardzo bogate rodziny nie powinny dostawać świadczenia. Często jednak jest tak, że anon231030011 samotnie wychowująca dziecko nie dostanie zasiłku. To jest niesprawiedliwe. Matka samotnie wychowująca dziecko zazwyczaj zarabia minimalną krajową, czyli dochód na osobę wynosi ponad 800 zł, przez co traci prawo do 500 plus. Kryterium dochodowe powinno być obecnie podniesione do min. 1 000 zł. I wzrastać wraz z podnoszonymi dochodami. Jeśli chodzi o alimenty to też, niby nie są nigdzie brane pod uwagę, a jednak wszędzie są wliczane do dochodu rodziny. Nie interesuję się polityką, bo nie chcę się denerwować. Czasem głosuję. Głosowałam w jakichś przedostatnich wyborach, chyba to były samorządowe. Nie głosuję, bo jest jak jest. Jakiej zanon3664178097ny chciałabym? Ta sytuacja jest ok. Dajemy radę z życiem. Nie stać nas na wakacje, ale jakieś rozrywki dzieciom można zapewnić. Dobrze jest jak jest. Zazwyczaj głosuję za mężem. Tak jak on głosuje tak i ja. Jeśli bardzo mu zależy podaje mi nazwisko i głosuję. Religia była ważna w moim życiu, dopóki polityka nie weszła na ambony. Przestałam chodzić do kościoła. Ostatnio byłam jak syn brał komunię. W sumie nawet nie wiem dlaczego tę komunię brał. Chyba dlatego, że tak wypada. Nie jesteśmy aż tak bardzo religijni. Wierzymy, ale nic nie praktykujemy. Chociaż i to wierzenie odchodzi coraz bardziej. Kiedyś był takie momenty, że chodziłam do kościoła. Wiem, że proboszcz z naszej parafii, jeśli pójdzie się do niego z prośbą o pomoc, zrobi wszystko, żeby jakoś pomóc. Nie wiem na jakiej zasadzie, ale będzie się starał, żeby jakoś pomóc. Mój syn nawet nie był na rocznicy pierwszej komunii. Jakoś nie czujemy potrzeby chodzenia do kościoła. Zanikają obrzędy. Wiadomo, chodzimy na święta, coś się szykuje, ale te święta nie są takie jak kiedyś były.Są, bo są, dni wolne. Tak to odbieram. Moi dziadkowie, rodzice mi to przekazywali, a ja po drodze to jakoś zaniechałam. Nie czuję potrzeby na siłę przekazania tego dzieciom. One jak wejdą do kościoła, to jakby diabła wodą święconą polać. Od razu weszłyby i wyszły. Wartości czerpię od rodziców. Raz było u nich lepiej, raz gorzej, ale jakoś nas wychowali. Mam trzy siostry jeszcze i jakoś wszystkie żyjemy. Nie stoczyłyśmy się. Ojciec - były już - alkoholik, mama robiła wszystko, co się da. Dwie z nas ma swoje rodziny, a siostry bliźniaczki - dużo młodsze ode mnie - są za granicą. W Polsce studiowały, było im mało, i rozjechały się po świecie studiować dalej. Czy widzę zanon3664178097nę w Polsce? Zazwyczaj zanon3664178097ny są przed wyborami, a potem do następnych wszystko ucicha. 300 plus, 500 plus... To poanon491946983. 1 000 zł na drodze nie leży. A za to dzieciom można naprawdę dużo kupić. Z racji tego, że dopiero wkraczam na rynek pracy, dla mnie najniższa płaca jest wystarczająca. Coś robię i mam coś swojego. Mam ok. 1 000 zł na rękę za staż, a dodatkowo minimalną stawkę na godzinę u nowego pracodawcy. Nie siedzę tam tylko po to, żeby godziny nabić, tylko siedzę i pracuję. Tyle ile potrzeba, czasem nie licząc godzin." 2,68094,2020-01-03T08:50:18.337Z,56736,anon634599124,anon4090265111,"Cześć @anon4090265111 - dziękuję Ci za tą szczerą wypowiedź i zaproszenie nas do przyjrzenia się Twojej życiowej sytuacji. Poza wieloma wątkami, które ciekawie opisujesz - starania o mieszkanie, problemy z opieką zdrowotną (chociaż nie narzekasz, co jest wspaniałe i rzadkie w Polsce!) i zanon491946983nia z zarobkami, pracą i zasiłkami, interesuje mnie Twoja droga teraz: jaką karierę sobie wymarzyłaś jako anon231030011 i kobieta wracająca na rynek po wielu latach przerwy? Trzymam kciuki, bo to ważna decyzja i wielu kobietom nie starczy na nią odwagi." 1,62719,2019-10-31T21:41:18.154Z,62719,anon1401780861,anon1401780861,"Dosyć niedawno „stary” kolega jeszcze z czasów studenckich przedstawił mi platformę edge ryders I poprosił mnie o podzielenie sie swoimi przemyśleniami. Prośba ta dosyć ogólna wywołała u mnie spore zdziwienie powiększone poprzez fakt zupełnej nieznajomości wyżej wymienionnego medium. Jakiś czas zwlekałem ze swoim wpisem, częściowo ze względu na napięty grafik a po części ze względu na wahanie dotyczące wyboru tematu mych przemyśleń. Całemu temu procesowi praktycznie od samego początku towarzyszyło pewne poczucie niechęci, z którym musiałem się zmierzyć i ktore okazało się poniekąd tematem tego wpisu. Uświadomiłem sobie bowiem, jak niechętnie dzielę się swoimi przemyśleniami w tego typu portalach czy też nawet jeśli chodzi o wszelakie media społecznościowe. Mówiąc serio nie pamiętam kiedy ostatni raz dzieliłem sie swoją opinią czy też komentowałem jakikolwiek szerzej poruszany publicznie temat. Nie wynika to bynajmniej z braku własnej opinni czy też ignoracji. W pewnym momencie uznałem że jest to po prostu coś co zupełnie nie ma sensu. Jest bezproduktyne - zatem marnuje mój czas. Jaki sens ma bowiem prowadzenie dyskusji czy też dialogu w świecie, w którym nikt nie chce zmienić swojego zdania czy też wyciągnąć wniosków. W którym panuje zupełny brak poszanowania dla poglądów drugiej osoby. Coraz więcej osób reprezentuje coraz bardziej skrajne poglądy. Zarówno z lewa jak i z prawa, począwszy od polityki poprzez lifestile, odżywianie, modę, technikę, religię... Otoczeni jesteśmy cała bandą neofitów, ekstremistów odpornych na wszelką dyskuję, dalekich od wyciąagania wniosków, szybkich za to do narzucania innym swego światopoglądu czy też stylu życia. Zjawisko to pokrywa pełne spektrum społeczeńswa i zdaje się jedynie narastać z biegiem czasu. Niemal niemożliwe jest już odnalezienie w sieci miejsca gdzie ludzie o różnych poglądach mogliby dyskuować w duchu szacunku dla siebie nawzajem. Osoby pewne wyższości swych poglądów na świat i stylu życia zdominowały dyskusję w internecie. Medium, które dało nam wolność w tak wielu aspektach okazało się totalnie dysfunkcyjne jeśli chodzi o wyanon3664178097nę oraz szacumek dla różnych opinii. W sytuacji, w której tak krytykujemy polityków za sposób dyskusji oparty głównie na wzajemnym przekrzykiwaniu się, nie jesteśmy w stanie wznieść się poza swoje spektrum widzenia swiata i odnieść z szacuckiem do pogladów innych niż nasze. Internet staje się jedynie źródłem wiedzy a z drugiej strony hejtu. Coraz mniej w nim kreatywnośći wywołanego wspóldzieleniem odczuć i przekonań milionów użytkowników. I jest to trochę smutne." 2,68093,2020-01-03T08:16:36.020Z,62719,anon634599124,anon1401780861,"cześć @anon1401780861, przepraszam, że tyle zajęło mi odpowiedzenie na Twój post, ale jesień była szalona ;) Wyobrażam sobie, że zaproszenie kogoś do opowiedzenia o sobie na jakiejś kompletnie obcej platformie brzmi dziwnie - i wciąż się z tym mierzymy, żeby zmienić ten odbiór i stworzyć tutaj dokładnie taką przestrzeń, której, jak sam mówisz, nie ma w Internecie, zdominowanym przez trolli, osoby, które wyspecializowały się w szerzeniu jadu i wywoływaniu mało kontruktywnych podziałów. Internet jest ""złamany"", czy raczej zepsuty, jak pisało wielu znawców w podsumowaniach ostatniej dekady. Wielkim firmom udało się go ukraść, zmonopolizować i podporządkować logice, która nie sprzyja dyskusji. Ale, czy ta nie jest nam mimo wszystko potrzebna? Czy wierzysz, że jest wciąż możliwość spotkania się z obcymi online i prowadzenia z nimi ciekawego, wartościowego dialogu - nt. wartości na przykład - który może nie przekona ich do zanon3664178097ny zdania, ale pozwoli nam mieszkać obok siebie bez podejrzliwości czy niechęci?" 1,67570,2019-12-16T18:22:23.016Z,67570,anon1731309940,anon1731309940,"Wczoraj wypisał mi się długopis. Taki plastikowy, z wyjmowanym wkładem, kupowany na sztuki za jakieś grosze w lokalnym markecie. Myślę sobie - wyrzucić? Nie, o nie, pójdę do sklepu i kupię kilka wkładów na zapas. Zrobię dobry uczynek i ulżę trochę Matce Ziemi. Staję przed ladą, pokazuje ekspedientce wyjęty wkład. Kobieta wyciąga pojemnik z różnej wielkości i grubości wkładami, jedne premium, inne ekonomiczne. Przymierzamy, sprawdzamy, próbujemy zmieścić je do plastikowej obudowy. Kobieta bardzo się stara, ja również. - ""Przykro mi, ale nie pomogę. Nie mamy tego rozanon3664178097ru"" - stwierdza z żalem po pięciu minutach. - ""Rozumiem, przynajmniej Pani próbowała. Wie Pani co, przepraszam że zająłem tyle czasu, po prostu chciałem być eko. Jednak nie jest to takie łatwe"" - odpowiadam radośnie, próbując siebie i ją pocieszyć. Gdy wychodzę ze sklepu uśmiech znika z mojej twarzy. Bo w głowie kołacze się myśl: ""To ja do cholery płacę 35 zł za odbiór odpadów, które należy wg instrukcji segregować, wyjmować zszywki z gazet, oddzielać bąbelkową folię od papierowych kopert, zastanawiać się czy styropian z opakowania po mikrofali idzie do plastiku czy już do punktu zbiórki, czy parę podartych kartek to już makulatura itd. itp.... I mam jeszcze biegać po sklepach za głupim wkładem do długopisu? O nie, zaraz wchodzę na Allegro, kupię kilkanaście jednorazówek i będzie spokój na parę miesięcy!""" 1,67519,2019-12-15T01:41:23.823Z,67519,anon2725824313,anon2725824313,"Pozdrav Svima! Ja sam Viktor Halla. Živim u Srbiji, u malom gradu Stari Bečej. U ovom gradu imamo mnogo mogućnosti. Da započnem svoju priču: Završio sam Elektro-mehaničar srednju školu. Ovim znanjem mogu da se zaposlim u bilo koju fabriku, da vršim popravke na mašinama. Posle sam hteo da se zapišem za programera. Već imam znanje za pisanje programa pa samo jedan papir mi fali, da potvrdim moje znanje. Zbog rata naša zemlja se zatvorila, i nisu predavali najnovije mogućnosti na računarima. Hteo sam da učim programiranje u Windows-u ali samo u DOS-u predavali. Našao sam posao, radio sam u elektro prodavnici. Posle vojska. Posle vojske nisu me primili kao stalni radnik, a otvorilo se vrata i odem, da radim u inostranstvo Mađarska. Prvo su me pozvali na izložbu. Tamo su bili Nemci, Rumuni, i dvojica iz Taiwana. Izložili su test sisteme za elektroniku. Najviše mi se dopalo AOI – Automatic Optocal Inspection. Inženjer iz Taiwana mi je pokazao kako radi. Zadnji dan sam ostao sam sa Inženjerima i morao sam sam da prevodim Engleski na Mađarski jezik. Uspeh su imali na izložbi, ali pitali su ko će to da programira? Mene su predložili. Tako sam počeo da radim programiranje AOI korišćenje svoje znanje za elektroniku, posle sam izučio MDA – Measurement Digital Analyser, i SPI – Solder Paste Inspection. ![image002|201x243](upload://p5Wp2TOOxZ86DyR29AdUWwbpsHp.png) ![image003|213x251](upload://vFXRACZsjSVoJdjIJU8tnuQvkUg.png) ![image001|297x250,75%](upload://u9lShWwFitdqkNrTv1b2Ytg0lS8.png) MDA, AOI i šema za proizvodnju Nažalost prodaja mašina nije bilo u velikom količinama, i zapitali su me, da li bi hteo da radim u proizvodnji? Pristao sam, pošto isto bi radio sa robotima. Radio sam na CNC glodalici. CNC glodalica i plan rada Program koje sam dobio, nije bio dobar, i mere isto nisu bili u toleranciji. Reko sam programeru da me izuči i ako nešto ne vaja onda sam ću biti kriv. Odmah je pristao. Da imam papir da znam da koristim CNC mašine i da znam da programiram, završio sam školu pored rada kod Mađara. Posle 2 godine videli su da ne pravim nikakve greške, i stavili su me kao programera za celu proizvodnju. Zbog bolesti mog roditelja sam se vratio moj grad u Srbiji. Pisanje programa u G-kodu Moj san: U celom životu sam osećao kao da ne vredim skoro ništa. Zbog toga nisam ni hteo da zatražim pomoć. Ako bi zatražio, onda bi mi to uradio jedna mašina, jedan program koje sam sam sastavio. Mogao bi ovo da iskoristim, da uradim svoju firmu ili nekome da pomognem, predam moje znanje. Gde sam zadnji put radio nisu mogli da veruju. Napravio sam program koji piše program za CNC laserski sekač lima. Kad sam pokazao, pitali su me što si još u Evropi? Nažalost gledao sam da imam karijeru gde nisu me cenili, ali nisam gledao sebe. Predlog za radionicu: - Mesto - Papira za rad (odobrenje) - Predaja znanja - Diploma ili papir za potvrdu znanja - Izračunavanje troškova - Pružanje prvog pomoći na lica mesta i gašenje požara **Mesto:** Treba izabrati mesto gde bi moglo da se radi. Unutrašnja veličina da li odgovara zakonu, ako ne, koliko bi to koštalo da preradimo mesto. **Papir za rad:** Kad smo već napravili sve u propisu zakona, još treba odobrenje da se pusti u rad. Treba da se pogleda elektronika, da li je sve dobro spojeno, izmeriti uzemljenje, da li istaknut plan za spašavanje u vezi požara, da li su istaknuti propisi, aparati za gašenje požara, itd. **Predaja znanja:** Kao što znamo treba da budu majstori ili profesori. Sad ovde ne znam ni sam koga bi trebalo pre da se primi da predaje. Ko ima veliku školu taj pojma nema kako treba jedan čekić da se drži. Ja mislim bolje jedan majstor, nego velika škola koji nije ni probao svoju struku da radi (čovek bez prakse). **Papir za potvrdu znanja:** Svakog ko izuči svoj zanat, taj bi trebalo da dobije potvrdu šta zna da radi. Na kraju da imaju i ocenu za svoj rad. Ovo isto bi trebalo sa opštinom da se dogovori. Sa ovim bi mogli lakše da nađu učenici posao. **Izračunavanje troškova:** Ovo je isto jedan zanat. Može se dogovoriti sa učenicima Ekonomske škole, pošto oni mogu izračunaju dobitak proizvodnje ili gubitak. Ono što je najvažnije, treba da se izračunava sponzorstvo. Ovde bi moglo i takmičenje da se uradi: ko može jeftinije da nabavi materijal za proizvodnju. **Pružanje prvog pomoći:** Ovo je najbitnija stavka. Treba znati kako možemo pružiti prvu pomoć našem radnom prijatelju, pre nego stigne ambulantna kola. Gašenje požara isto može život da se spasi. Za obuku bi se zatražila pomoć lekara i od vatrogasca. Izvinjavam se zbog moje greške u pisanju :slight_smile:" 2,67533,2019-12-15T16:49:39.682Z,67519,anon378969796,anon2725824313,"Cao Viktore i dobrodosao u nasu zajednicu! Hvala sto si podelio svoju pricu sa nama. Cesto razmisljam o tome kako je neki papir bitan vise od svog znanja i iskustva. Ne znam da li ce se to skoro ili ikada promeniti. Svakako je tvoj predlog jako zanimljiv i koristan i nadam se da ce i tvoji sugradjani da se okupe oko njega." 1,67507,2019-12-14T07:32:14.517Z,67507,anon1109528129,anon1109528129,"Eksmisja jest po dwudziestu pięciu latach obowiązywania w prawie lokalowym jednym z symboli III Rzeczypospolitej. Kiedy minister Barbara Blida uzasadniała wprowadzenie go w życie nawet nie ukrywała, że staje w obronie interesów właścicieli zasobu mieszkaniowego. Wmawiała, że eksmisja dotknie marginalnej liczby osób, która celowo nie płaci za czynsz i żyje na koszt reszty lokatorów. Społeczeństwo polskie zaakceptowało eksmisje jak coś oczywistego. Nie można było tolerować osób unikających opłat za mieszkanie. Narracja o tym, że dach nad głową jest takim samym towarem jak asortyment wystawiany na półkach w sklepie przyjęto na początku lat 90-tych bez dyskusji. Politycy, dziennikarze, publicyści, także osoby ze sfery nauki uzasadniali wycofanie się państwa ze wspierania taniego budownictwa jednym prostym zdaniem: „Czasy PRL-u minęły”. Teraz będziesz anon3664178097ł mieszkanie, jeśli będziesz anon3664178097ł dobrą pracę, a jeśli ją utracisz, niezależnie od przyczyn musisz wynająć na wolnym rynku. Ta prostacka, antyhumanitarna filozofia jest powodem obecnych patologii w społeczeństwie. W pierwszych latach obowiązywania ustawy Blidy widać było efekty tego, co zostało przez rząd SLD-PSL wprowadzone. Zarządzający zasobem mieszkaniowym krezusi systemu kapitalistycznego chętnie pozbywali się z mieszkań słabych, chorych, niepełnosprawnych, rodzin i samotnych matek z dziećmi. Po opróżnieniu mieszkania często stały puste. Kamienice komunalne wielu polskich anon3664178097stach nieremontowane latami przez celowe zaniedbania władz stały się celem deweloperów oraz oszustów. Przy aprobacie władz centralnych i lokalnych zaczęli przejmować budynki w ramach prywatyzacji oraz reprywatyzacji. Budynki będące w złym stanie były burzone (wszak grunta były istotniejszej), inne remontowane nie dla dotychczasowych lokatorów, ale dla nowych, z dużym portfelem. Po starych mieszkańcach nie zostawało nic poza wspomnieniem. Wiele z nich walczyło i nadal walczy o prawo do dalszego zamieszkiwania lub do innego lokalu komunalnego. Niestety władze samorządowe robią wszystko celem niezaspokajania potrzeb mieszkaniowych. Chętniej działają w interesie branży deweloperskiej. Sprzedając im po okazyjnych cenach miejskie grunty. Często idą na to ogromne łapówki ze strony tych firm dla urzędników podejmujących korzystne dla nich decyzje. Działając przez osiem lat w ruchach lokatorskich, najpierw w Komitecie Obrony Lokatorów (2011), a od pięciu lat Warszawskim Stowarzyszeniu Lokatorów im. Jolanty Brzeskiej stykam się osobiście ze skutkami braku polityki mieszkaniowej. W każdą środę na skłocie „Syrena” znajdującym się w centrum Warszawy członkowie w ramach dyżuru lokatorskiego wraz z prawnikiem służą pomocą warszawskim lokatorom mającym problemy mieszkaniowe. Od 16.30-17.30 można uzyskać pomoc prawną oraz wsparcie w trudnych sprawach. Jak są to poważne problemy nie dające normalnie funkcjonować w życiu przekonałem się sam. Właśnie moje własne perturbacje mieszkaniowe skłoniły mnie do wejścia w ruch lokatorski. Podjąłem dobrą decyzję. Działając z innymi osobami dotkniętymi bezwzględnością wolnego rynku mieszkaniowego oraz reprywatyzacji zrozuanon3664178097łem, że mój przypadek nie jest odosobniony. Przez lata kłopoty mieszkaniowe moje i mojej mamy przeżywałem wyłącznie sam. Przez to nie mogłem mieć szerszego pojęcia, że wynikają one z błędnej polityki państwa. Politycy zarówno mający rodowód pezetpeerowski jak solidarnościowy w 1989 roku uznali, że siłą Polski będzie od teraz prywatna własność, wolny rynek i indywidualizm. Jestem jedną z ofiar indywidualizmu i egoizmu. Nie tylko ja. Jak powiedział Piotr Ikonowicz z Ruchu Sprawiedliwości Społecznej na spotkaniu sympatyków i członków WSL-u z okazji Międzynarodowego Dnia Lokatorów 5 października 2019 roku, eksmisja oraz brak szansy na mieszkanie jest jednym z ważnych powodów do emigracji z Polski. Zgadzam się z nim w stu procentach. Przez lata mojej działalności w ruchach lokatorskich widzę, że ubóstwo mieszkaniowe dotyka w takim samym stopniu ludzi starszych, co młodych. Rozmawiając z osobami przychodzącymi do nas na dyżur poznaję ich smutne, niekiedy tragiczne historie. Bardzo trudno nie być poruszonym. Wielu ma nam za złe, że blokujemy eksmisje. Zarzuca się nam, że stoimy po stronie „oszustów”, którzy nie chcą płacić za czynsz jak reszta. Nie jest to prawda. Blokada jest powstrzymaniem od stoczenia się na dno zagrożonej eksmisją osobie lub osobom. Eksmisja jest złem, ponieważ stanowi jedyne narzędzie polityki mieszkaniowej w Polsce od 1994 roku. Zblokowanie wejścia komornika do mieszkania lub właściciela ma ochronić lokatora przed znalezieniem się na ulicy, a jednocześnie daje szansę nagłośnienia sprawy oraz działania na rzecz znalezienia innego lokum. Bardzo wiele osób zagrożonych eksmisją wpadła w długi przez przypadki losowe. Są to choroby, utrata pracy, trwałe bezrobocie czy stali się ofiarami oszustwa. Każdemu z nas może stać się krzywda w życiu, ważne jest zaradzić temu. Nie zaś pogrążać tą osobę jeszcze bardziej, fundując jej życie na ulicy. Organizujemy także pikiety dotyczące spraw lokatorskich. Każdego 1 marca w rocznicę zabójstwa działaczki lokatorskiej Jolanty Brzeskiej organizujemy pikietę czy to pod budynkiem Komendy Stołecznej Policji czy siedzibą Prokuratury Generalnej. Chcemy w ten sposób (jako działacze lokatorscy) przypomnieć, że nie wyjaśniono sprawy okoliczności śmierci Jolanty Brzeskiej oraz osądzenia sprawców tej zbrodni z przed prawie dziewięciu laty. Po tych ośmiu latach patrząc z perspektywy uczestnika ruchów lokatorskich i osoby, która padła ofiarą polityki państwa traktującej mieszkanie jako towar do spekulacji, a nie miejsce do mieszkania, uważam ten czas za wykorzystany pożytecznie. Nie zamknąłem się po traumach trzydziestu lat swojego życia. Postanowiłem wykorzystać swoje doświadczenia w działalności lokatorskiej. Daje mi to siłę i pozwala uporać się z myślami o tym, co było jeszcze nie tak dawno." 1,66918,2019-12-04T19:28:40.715Z,66918,anon127158924,anon127158924,"Cześć! Nazywam się Kaja (Kayaszu), jestem weganką, ateistką, mężatką i od wielu lat aktywistką i działaczką społeczną. Przez wiele lat zajmowałam się prawami zwierząt i weganizmem, obecnie głównie zajmuje się prawami kobiet, feminizmem i ciałopozytywnością. Kiedy myślę o tym jak żyje mi się w Polsce, myślę głównie o tym jak żyje mi się tu z perspektywy życia w ciele kobiety. Ciele, które na różne sposoby jest ograniczane, poddawane nierównym restrykcyjom, podwójnym standardom, które sprawiają, że mam mniej praw niż mężczyźni, a społeczeństwo uważa, że do tego powinnam mieć jeszcze więcej obowiązków. Myślę wtedy też o molestowaniu seksualnym, które uszło moim kolegom na sucho albo które zostało zadane mi w miejscach publicznych przez obce osoby i kiedy nikt nie wstawił się są mną, nikt nie staną w mojej obronie. Myślę o braku wsparcia, ale też o tym, że jako ofiara molestowania jestem postrzegana przez pryzmat ofiary, która musiała na to zasłużyć, społeczeństwo nie zostawia suchej nitki na ofiarach i to mnie przeraża. Mówienie w tym kontekście o moich doświadczeniach jest jeszcze trudniejsze, ale wiem, że nie jestem w tym sama, dlatego znajduję w sobie siłę, by powiedzieć to na głos. Myślę też o całej machnie przemocy jakiej byłam ofiarą. Od seksizmu i mizgoini otaczającychh mnie mężczyzn po popkulture, która stworzyła we mnie presję nienawiści do ciała i zapędziła mnie w zaburzenia odżywiania. Myślę o tym jak bardzo stawia się na to, żeby dziewczynki od małego uczyć posłuszeństwa i o tym, że mojej Mamie udało się mnie z tego wyzwolić, dać mi energię do życia po swojemu, poza stereotypem. Jak mi się żyje w Polsce? To zależy. Bo teraz pozornie niczego mi nie brakuje, jestem w uprzywilejowanej pozycji, mieszkam w dużym mieście, stać mnie na prywatną opiekę medyczną, w środowisku, w którym się obracam osobiście, kobiety traktowane są całkiem nieźle. Do tego mój mąż zrobił rok temu wazektomie, więc kwestia dostępu do aborcji czy antykoncepcji zaczęła być jeszcze bardziej odległa od mojego życia. To taki paradoks, bo mimo że te sprawy stają się coraz mniej dotyczące mnie, ja wciąż coraz bardziej angażuje się w walkę o prawa reprodukcjne kobiet i przez to też bezpośrednio spotykam się z coraz bardziej przejmującymi historiami. Obserwuję to też u moich koleżanek, działaczek. W praktyce jesteśmy dużo mniej wykluczone i mamy dużo większy dostęp do wiedzy , środków antykoncepcyjnych, aborcji, badań prenatalnych itd., ale to nie sprawia, że stajemy się obojętne, przeciwnie wciąż angażujemy się mocniej i nasz przywilej staramy się wykorzystać, by robić coś dobrego dla kobiet, które go nie mają. Myślę, że to co daje mi dużo siły do działania, to bezpośrednie relacje kobiet, które nie mają tak łatwego dostępu do tych wszystkich rzeczy. Pracując w social mediach i prowadząc dwa duże profile o kobiecej tematyce mam kontakt z przeróżnymi osobami. Spotkam się też z hejtem, jestem więc też blisko tego całego zła i nienawiści jaka jest w ludziach. Mówią, że w Internecie wychodzi z ludzi najgorsze, zgodzę się z tym. Sama na swojej skórze doświadczam hejtu i nagonki, parę miesięcy temu skasowano mi w wyniku tego profil na Instagramie z ponad 30 k followersów. Jako osoba pokazująca ciała poza kanonem, mówiąca o cialopozytywności, feminizmie, często jestem celem zorganizowanych ataków. Mam dużo wrogów, niestety. Jest też w internecie masa zgubionych osób, które po prostu szukają ratunku. Codziennie dostaję wiadomości z pytaniami, od podstawowych pytań z zakresu edukacji seksualnej, na które odpowiedzi powinniśmy znaleźć w podręczniku do edukacji seksualnej (którego jak wiadomo w polskich szkołach nie ma, bo zaanon3664178097st tego mamy prowadzone często przez księży, katechetki i inne ideologicznie zaplątane osoby lekcje przygotowania do życia w rodzinie). Po bardzo skomplikowane, często dramatyczne opowieści o przemocy, wykluczeniu, bezradności i niesprawiedliwości patriarchalnej Polski. W wielu historiach odnajduje swoje doświadczenia albo doświadczenia bliskich mi osób. Widzę, że problemy kobiet w Polsce są spójne. Mamy niezależnie od pochodzenia i statusu społecznego wiele wspólnego, choć natężenie problemów jest nieproporcjonalnie wyższe wśród osób wykluczonych ekonomicznie. Jak mi się więc żyje, z z całą tą wiedzą, z tym bagażem doświadczeń? No coraz gorzej, bo świadomość tych wszystkich problemów, obcowanie z hejterami, słuchanie o dramatach jednostek i przy tym obserwowaniee jak zmieniane jest prawo na niekorzyść kobiet bardzo wpływa na moje samopoczucie. Martwię się o to jak na młode dziewczyny wpłyną te zanon3664178097ny społeczne, które obserwujemy i jak pogorszy się ich, często i tak beznadziejna sytuacja. Boję się tego, że nasz kraj staje się coraz bardziej konserwatywny, że kościół wciąż trzyma w garści politykę Bulwersuje mnie ten rząd i to co się dzieje, więc protestuje na różne sposoby. Jednak chodzenie na protesty nie dodaje mi sił, a wykańcza mnie psychicznie i fizycznie. Przez 4 lata rządów PiS anon3664178097łam czasem wrażenie, że powinnam wziąć dodatkowy etat na same demonstracje. Nie dziwi mnie, że tak mało osób chodzi na protesty, z drugiej strony to, że nieliczna część społeczeństwa chce protestować jest demotywujące i frustrujące. Także żyje mi się tu dziwnie, z jednej strony kochając ten kraj, za ludzi, przyrodę i wszystko co znam i kojarzę z dobrymi chwilami, z drugiej strony nienawidząc tego, że tyle tu ignorancji, zła i konserwatywnej buty. Czuję, że Polska jest podzielona ideologicznie, a przepaść między ludźmi się zwiększa. Tracimy punkty styczne, umiejętność dyskusji i szacunek względem siebie. Są dni, że się boję, że patrząc za okno myślę, co zrobię jak wybuchnie wojna, albo będą chcieli mnie spalić na stosie za herezje, jak kiedyś palono ludzi za jakieś niepasujące w danym czasie rzeczy, za ciało, za myśli, za wiarę, niewiarę, za jakieś wypełnione bezrefleksyjnie brednie. Są dni, że po prostu skupiam się na tym co dobre, koncentruje na tym co dobrego mogę zrobić dla konkretnych osób, jaki temat mogę dać moim obserwującym, żeby zmieniać ten kraj na lepsze. Czuję wtedy odwagę, siłę i nadzieję. Żyje mi się więc w Polsce dziwnie, w uczuciach niejednoznacznie, ambiwalentnie, skrajnie." 2,67477,2019-12-13T13:12:48.114Z,66918,anon170712225,anon127158924,"Zaczynam żałować, że nie mogłem być na żadnym spotkaniu organizowanym przez Edgeryders w Polsce. Bo chętnie zapoznałbym się z historiami i poglądami o których mówisz (w innym wątku widziałem, że wybierałaś się na spotkanie 30 listopada). Jeśli chodzi o poglądy to jestem w zupełnie innym miejscu niż Ty, ale chętnie dowiedziałbym się czym wg Ciebie jest ta cała ciało-pozytywność. Bo chyba czymś więcej niż tym, że mam być dumny ze swoich garbatych pleców i zaczynającego się odkładać wokół brzucha tłuszczu :P no i skoro tyle miejsca poświęcamy sytuacji kobiet, to może należałoby też wspomnieć o presji i opresji względem mężczyzn. Bo też jest sporo w tym temacie do zrobienia. I o ile o problemach kobiet mówi się głośno, to temat taki jak np. przemoc wobec mężczyzn (stosowana prze partnerki lub inne kobiety z otoczenia) jest tabu" 1,67267,2019-12-10T16:00:30.663Z,67267,anon127158924,anon127158924,"Chciałabym zrobić Wam małe podsumowanie mojego wystąpienia. 30 listopada zdecydowałam się na zrobienie prelekcji i prezentacji na temat sytuacji kobiet w Polsce. Chciałam opowiedzieć o tym z perspektywy ciała i mojej pracy w Social Mediach skupionych wokół tematów feministycznych i ciałopozytywnych. Cialopozytywność często kojarzy się z czymś płytkim i skupionym na wyglądzie, chciałam pokazać słuchaczkom i słuchaczom, że tak naprawdę cialopozytywność jest głęboko feministyczna, a wychodząc z perspektywy ciała dotykamy przeróżnych zagadnień od edukacji seksualnej i praw reprodukcjnych, z którymi jest dramatyczny problem we współczesnej Polsce, przez bodyshaming i jego konsekwencje, po inne rodzaje przemocy wobec kobiet. Starałam się przybliżyć tematy z jakimi przychodzą do mnie moje followerki i podeprzeć to statystykami. Okazuje się bowiem, że kobiety potrzebują nie tylko podstawowej edukacji, ale wsparcia, wysłuchania bez ocen, często sprawdzenia i upewnienia, że ich problemy są naprawdę problemami i nie muszą się obwiniać z że mają prawo szukać wsparcia. Ofiary systemowej, instytucjonalnej przemocy, przemocy domowej, seksualnej i psychicznej przychodzą do mnie codziennie po dobre słowo i po pomoc w znalezieniu rozwiązań. Nie umiem ich Sącz ale mogę pomóc nakierować na jakieś miejsca pomocowe albo zasugerować możliwości, przede wszystkim mogę wysłuchać z a to już dużo. Moją grupą odbiorczą są młode osoby, głównie w wieku 18-25, więc ich problemy też są specyficzne dla tego wieku. Uwidaczniają jak sytuacja ekonomiczna, kulturowa, społeczna i klasowa mają wpływ na dostępność pomocy i wiedzę na temat zdrowia, seksualności, dostępu do organizacji pomocowycha także na sytuację psychiczną i zdrowotną poszczególnych osób. Przytoczyłam wiele historii, jakie czytam w wiadomościach, często od osób z małych miejscowości, wykluczonych komunikacyjnie lub ekonomicznie i to nie są rzeczy o jakich przeczytamy w popularnych gazetach, to np godziny szukania recepty na antykoncepcje awaryjną, a potem na realizację tej recepty, bo w aptekach albo produktu nie ma albo są klauzule sumienia. To historie osób, które nie mogą skorzystać z pomocy ginekologicznej, bo są niepełnoletnie, a ich konserwatywni rodzice nie wyrażają na to zgody, to dziesiątki wiadomości od dziewczyn, które doświadczają bodyshamingu w szkołach, u lekarzy i innych specjalistów, co odciska na nich piętno i niszczy im życiorysy. Mogłabym tak długo wymieniać, ale chciałabym powiedzieć w imieniu tych wszystkich osób, które mi zaufały i podzieliły się swoją historią, że w Polsce potrzebujemy zanon3664178097n. Potrzebujemy zanon3664178097ny prawa, ale żeby to się stało potrzebujemy najpierw kulturowej zanon3664178097ny krzywdzących wzorców. Tych które uprzedanon3664178097tawiają kobiece ciała, ograniczają nas, nakazują podwójne standardy, niewolą nas i torturują, zakładając, że nie jesteśmy równe mężczyznom. Potrzeba prawdziwej rewolucji feministycznej. Staram się dawać jej zaczątek, edukować, dawać przykład i zmieniać te wzorce, ale sama nie dam rady. Potrzeba nam pracy u podstaw i solidarności, która da siłę i nadzieję na lepsze jutro. Z tym mam nadzieję motywującym akcentem zostawiam Was do przemyśleń no i mam nadzieję, do zobaczenia na następnym wydarzeniu!" 1,66907,2019-12-04T18:19:08.258Z,66907,anon4224279930,anon4224279930," Pozdrav svima! Verujem da je dosta vas upoznato bar malo sa radom Učeničkih srednjoškolskih parlamenata. Od nihovog nastanaka, daleke 2003. godine, ako me ne vara utisak ta se inicijativa tadašnje vlade/ministarstva nije uopšte razvila. Sva ministarstva do sada se uporno ne bave ovom temom, kao ni mnogim drugim bitnim temama na žalost. Đački parlament jeste zamišljen ka pravi mali parlament gde učenici biraju svoje predstavnike koji će se baviti detekcijom i rešavanjem da li školskih da li nekih lokalnih/društvenih problema. Iskustvo rada u grupi, kreativna komunikacija, odgovornost, poverenje i solidarnost su dobrobiti koje đaci mogu da iskuse u tom vremenskom periodu. Time bi se generacije po završetku školovanja osnažile za društveni aktivizam i profesoinalne karijere. Naravno, generacije učenika bi razumele načine donošenja odluka i samu suštinu demokratski uređenog društva. Šta je ideja? Već sam imao kontakt (doduše pre 2 godine) sa gimnazojm Branko Radičević u Staroj Pazovi kojoj se dopala ideja, te sam 2 puta prisustvovao sednicama Parlamenta, obavio nekoliko razgovora sa pedagogom i profesorima. Radili smo i neku anketu... Sve u svemu, ljudi su voljni za saradnju. Ideja: - izraditi platformu (sličnu ovoj) gde će moći da se glasa o pojedinim predlozima i gde se takođe javno sučeljavaju mišljenja i predlozi, problemi, ideje... To treba dobro smisliti i sa tehničke strane, mislim programerske. Taj deo ne razumem baš. :slight_smile: - kroz edukaciju (recimo neke radionice) i rasprave i na sednicama i preko platforme, doći do nekog modela kako da funkcioniše Parlament. Kako se predlog stavlja na dnevni red? Koja je procedura do glasanja? Ko i kako se uključuje u akcije koje hoće da se realizuju? Koje sve odbore/organe treba da ima Parlament? Da li treba neki krući model organizovanja ili nešto kao ""lean"" struktura? To treba rešavati i pre i za vreme trajanja projekta. - Omogućiti učenicima da se bave nekim socijalnim preduzetništvom ili bilo kakvim preduzetništvom bi bilo veoma dobro. Od ekologije do IT-a. Ovo je u grubim crtama i ostavljeno je dosta prostora za konkretizaciju. Kome je interesantna tema neka piše i pita šta god, pošto ne bih sad od jednom sve da ispucam. ;)" 2,67061,2019-12-06T10:22:53.454Z,66907,anon378969796,anon4224279930,"Odlicne ideje! Smatram da je jako vazno malde ukljuciti u zajednice. Dati im na znacaju, ne znam da li ista bitnije postoji, pogotovo ovde u Srbiji. Vazno je da znamo da su profesori i ostali u skoli voljni da im pomognu i ucestvuju u svemu ovome. Jel znas jos neke ljude iz Stare Pazove koji bi voleli da ucestvuju u ovome? Kako da ih dovedemo ovde u diskusiju pa da vidimo kako i sta dalje?" 3,67188,2019-12-09T13:58:25.682Z,66907,anon4224279930,anon4224279930,"U suštini ideja je gotova tj. razložena na aktivnosti i rokove. Malo je specična jer npr. mora da počne sa realizacijom za vreme leta kako bi rad sa učenicima počeo u septembru. Više puta sam je pisao u vidu predloga projekta sa nekoliko izmena zavisno od visine traženih sredstava i donatora. Na žalost ništa... Da postoje ljudi sa kojim bih nešto radio u lokalu ne bih ovo pisao ovde, elda? ;) @anon1288551110 i @anon2271975978 su izrazili zainteresovanost za ideju, te bih sa njima nastavio konkretniji razgovor na teme potencijalnih donatora i veličine granta, nosioca projekta, izrade aplikacije i dinamike i načina sprovođenja aktivnosti. Ovde slobodno kome je interesantna tema neka piše bilo šta što ima veze sa srednjoškolskim obrazovanjem, pa diskusija može da ide u nekom pravcu. :slight_smile:" 1,65775,2019-11-25T21:49:07.477Z,65775,anon378969796,anon378969796," **Tamara** Dobrodoslica svim clanovima i zhvaljivanje sto su tu od Tamare kao organizatora ove radionice. Trenutno radimo na predstavljanju EdgeRyders organizacije u Srbiji i okupljanju ljudi u zajednicu koja je voljna da radi zajedno na postizanju blagostanja. Poenta price ove radionice jeste da nas ima, da radimo zajedno, da se udruzimo. **Jasen** je konektor EdgeRydersa za Srbiju. Jasen je preduzetnik, zivi u Briselu, radi sve stvari koje ga cine srecnim a to je kad su korisne za druge ljude. EdgeRyders mu je izuzetno iskustvo i ostao je s njima jer su sinhronizovani oko ekolokskih, tehnoloskih stvari ali najvaznije jer su drustveni preduzetnici. Pricao je o tome kako izaci iz komfor zone. Neki projekti poput organizacija dogadjaja za gamere koji su neka vrsta partyja su zahtevali mnogo truda a nisu uspeli. Bilo je dosta gresaka. Onda je bio spreman posle nekog vremena da prica o tome, jer je to pravljenje gresaka taboo tema. Sve na platformi EdgeRyders je transparentno, javno. Svako moze da vidi ko je sta radio, kad je radio itd. To mu je vrlo osvezavajuce. Veruje da svako moze da doprinese na svoj nacin. **anon2954973946mi** ce pricati na engleskom ali svako moze da odgovori na svom jeziku. anon2954973946mi dolazi sa interneta. Community builder i menadzer dugo vremena. Iz Rumunije, preselila se u Brusel. U Strazburu je srela svoje co-foundere EdgeRyders-a nakon zavrsetka social studies. Bilo joj je inspunjavajuce da radi na drustvenim promenama i da zivi od toga. Edukacija ne sprema za pravi posao, ali to sto mozemo da izmislimo svoj posao i to radimo joj je bilo vrlo uzbudljivo. EdgeRyders je ono sto ljudi zele da naprave od toga, jer je vrlo povezan i fluidan. **Igrica upoznavanja ucesnika** 15min Pitanja se pitaju, jedna strana je No, druga je Yes, izmedju je “mozda”. Pitanje: Da li si mladji od 30 godina? Jedna osoba mladja od 20, ima 16 godina, anon1215323726 iz Krusevca. P: Da li si iz Beograda? Indjija, Krusevac, Uzice, Mostar, Loznica, Vukovar, Novi Sad, Nomad/Apache... P: Da li znas vise od 3 osobe ovde? Dosta ljudi je saradjivalo sa Marka Zvaka (Dusan & Dusan) P: Da li putujes vise od 3 puta godisnje u intostranstvo? 50-50 P: Da li se smatrate stvaraocem zajednica? Vecina kaze da P: Delom kojih zajednica ste? Primeri - vezana za reke, alternativni kulturni centar Gnezdo u Krusevcu... P: Da li se osecati kao da ste drugaciji od drugih ljudi oko vas, normal vs crazy Ljudi se izmesali, rasprava oko znacenja pitanja npr da li smes da pricas o svojim strastima i interesovanjima, npr anon2954973946mi u Rumuniji se osecala drugacije od ostalih kada bi pricala o zajednicama ali onda je nasla svoj bubble u okruzenju. P: Da li vas je skola spremila za danasnjicu i zivot? Dosta ljudi reklo ne, Tihana rekla Da, bavi se umetnoscu, srecna je u zivotu. Takodje umetnik, programer se javio-Luka. Ostali rekli ne P: Da li ste napisali svoju pricu na EdgeRyders platformi do sada? Pola-pola P: Da li razumete o cemu se radi u EdgeRydersima i Wellbeing in Europe? Vecina kaze ne, anon2954973946mi/Jasen su rekli da i Tamara je negde u sredini. anon2954973946mi - Prezentacija o EdgeRydersu (Videti slajdove) Tamara: Iako je konfuzno, ovo je proces, da nadjemo nesto sto mozemo da radimo svi zajedno. anon2954973946mi: Zelimo da vidimo ko bi sta da uradi a ne moze sam trenutno. Jasen: Primer iz Beceja. Neko je rekao “Hajde da napravimo radionicu i da radimo sa socijalnim centrom i opstinom, jer ovde ima mnogo vandalizma”. Da mladi rade rukama na projektima,, nauce nesto, osecaju se korisnim, da vide uzrok/posledicu i da se ne radi na kaznjavanju nego kroz nesto konstruktivno i kreativno. Jasen je integrisao stvari koje je znao iz makers community-ja i preneo je dole. A sad, prvi govornik...\ **Uros Banjesevic, Madhead Games** Dolazi iz gaming industrije. Ljudske interakcije i komunikacija su mu deo posla. Pricace o 10 nekih kljucnih momenata gde su interakcija i komunikacije bile bitne. **1)** Kad je bio klinac shvatio je da mora da ima sta da kaze. Kako mozes da doprineses svetu oko sebe? 1- Da imas analiticki pristup i kazes ovo ne funkcionise i ovde moze nesto da se popravi ili 2-kreativno da prisupis i kazes ovde nesto nedostaje, ali nadjimo resenje **2)** O medijumu. Mozda neko muca pa je crtanje dobar medijum. Trazio je svoje medijume komunikacije i onda je i verbalna komunikacija postala laksa. **3)** Kad postanes dobar u necemu pocnes da privlacis i druge ljude koji su dobri u necemu drugom. Stvara se bubble ljudi. Okruzivanje ljudima koji iskoriste svaki momenat da nauce nesto jedni druge. **4)** Iz grupe ljudi koji su nesto stvarali zajedno, prelazak komunikacije iz “ja pa ja pa ja” u to da zaista iskomuniciras i zainteresujes ostalu trojicu ljudi za neki zajednicki cilj. **5)** Kad je otvorio firmu kako sad na tom nivou pricati, stvaranje empatije i motivacije sa zaposlenima. Komunikacija sa kolegama. **6)** Firma raste. Skroz drugacija komunikacija u 4 zida i onda kada te neko vidi jednom dnevno na kratko. Preko 170 ljudi zaposljava, ekosistem komunikacije je drugaciji u takvoj sredini. **7)**: Dobili su neku madjunarodnu nagradu. Fokus na komunikaciju kao edukaciju drugih ljudi, cesto van firme. Vezano za entrepreneurship, gaming, … **8)** Nakon nagrada dolazi do vise saradnje sa strancima i najvecim svetskim gaming kucama. Izgradnja partnerskih odnosa gde nijedna strana nije podredjena, terate jedni druge da budete najbolji. **9)** Fokus na slobodno vreme. Kad si vlasnik mozes sam sebi da odredis kojih 16h dnevno ces da radis :) van posla, fokus na hobije, doprinos tome da bude kvalitetan sagovrnik i u tim pricama. **10)** Porodica, od skoro ozenjen, to je posebna komunikacija u partnerskim odnosima, ne prepustanju slucaju i ne uzimanju svari zdravo za gotovo. Jedanaesti momenat: Community, rad sa Vladom Srbije, Apple - gaming zajednica, da ljudi iz Sonyja ne moraju da krijumcare uredjaje u Srbiju, da PayPal normalno funkcionise, otvaranje hub-ova, komunikacija sa drzavom sa jedne strane a sa druge strane role model nekim klincima. Stanje u preduyetnistvu u Srbiji. Q&A **Pitanje o pausalcima i porezima.** Postojanje subvencija. Tehnicki podaci. **Pitanje o nivou fluktuacije ljudi u firmi**. Vrlo malo odlaze. Malo su kao sekta. Ima puno ljubavnih trouglova, cetvorouglova. Ljudi se osecaju kao da su na fakultetu samo su placeni za to. Ne bi ni voleo da se ljudi ususkaju previse. Koliko iz toga proisticu neki blistavi primeri, toliko i postoji i neki rep ljudi koji ne odlaze, postoji rizik da se to pretvori u drzavni posao, tako da je niska fluktuacija mac sa dve ostrice. **Velika firma je preko 150 ljudi tako da izlazi iz domena plemena. Sta uraditi po pitanju ovog? Organizaciona resenja, kadrovska?** Uros prica o binarnosti stvari i spektru stvari. “Da li bi da firma bude kao sportski tim ili kao porodica?” Tesko je binarno odgovoriti. Ali poenta je pravljenju arshina koji pravi neki balans i uzima aspekte sa razlicitih krajeva spektra. Pruziti sansu ljudima, Vecina interkacija nije korisna. Ali dovoljna je ta jedna da promeni tok stvari u zivotu.Uros ima visoke standarde i voli da prica sa ljudima kao da umeju da rade stvari. Preporucuje pricanje sa sto vise ljudi i dopustanju da se desi sto vise stvari. **Pitanje o igricama i kako gleda na uticaj igara, na decu i tako to.** Dosta je o roditeljima. Dete zaplace i roditelj mu da telefon u ruke i pusti Pepu Prase.Kao i sve ostalo, doci ce nam glave ako preterujemo o tome.Ali razvijaju kognitivne sposobnosti i kreativnosti. **Diskusija o stetnosti video igara.** **Pitanje o tome koliko uziva u igricama ili to gleda uglavnom profesionalno?** Igra svako vece sa drustvom i dere se i obozava igre!Kancelarija mu je prepuna igracaka. Nervira ga tako kad igra pucacinu pa stane u cosak da vidi kako je to profesionalno uradjeno. **Pitanje o tome kad bi pravio nekomercijalnu igricu, sta bi pravio?** Lako ga je zainteresovati ga za kvalitetne stvari.. Potpuno mu je nebitno da li je nesto komercijalno ako je kvalitetno.Koliko god da ga nesto ne interesuje kad pocne da postavlja pitanja i interesuje se odmah mu pada na pamet kako to da se uradi bolje i optimizuje. Jedna je ta umetnicka stvar o svetu o kome je kroz zivot mastao. Druga stvar jeste malo komercijalna ali ne zato sto je komercijalna nego zato sto bi voleo da je uradi visoko kvalitetno. -Dusan prica o odluci da li da detetu od 6 godina uzme tablet i dilemi o uticaju toga na nju. Tablet je hipnoticka stvar. I pre tableta je isto bilo sa crtacima. Uros je kao klinac gledao Gulivera na repeat iako nije znao engleski. Deca masovno ne citaju, jer ne moraju da citaju, jer su non stop na telefonima “Svi su na tabletima a ja njima moram na tabli da objasnjavam, imaju paznju 5min” **Sa koliko informacija barataju danas klinci u odnosu na nase roditelje?** Dosta se skroluje, paznju privuku junk informacije. Predivno je sto na Youtube mozes da vidis bilo sta o bio cemu. Ali greska moze da bude sto ljudi misle da znaju nesto o tome zato sto su videli dve stvari na Youtubeu Od “kakvo ce vreme biti sutra” do toga “koja je 4. zena henrija osmog” -> o internetu i moru informacija Knjiga je bila jedini medijum, sad postoje mnogi drugi medijumi koji su dostupni. Knjiga je jednosmerna, kao i TV, nema sad da ti nju menjas. Sa igricama postoji interakcija. Samo je pitanje koliko su kvalitetne informacije. Keva je pocela da koristi internet umesto TVa jer TV njoj kaze sta ona da gleda a na internetu ona bira, prati svoja interesovanja. Interesuje je “basta” i ukuca i onda gleda to umesto da joj budu servirane infromacije. -Taanon3723670040 cerka je naucila da pise i to sa 5 godina da bi mogla da bira sta gleda na youtube, nije bila zadovoljna time sto joj je servirano. Dusanov klinac drugi razred je prijavio da ume da prilagodi svoj video da bude 480p. **(Pauza za rucak)** **Ucesnici se dele u 3 grupe i diskutuju medju sobom.** **1.Kako koristiti zajednicu za ostvarenje projekta** @anon2143805833 @anon Gradjenjem kolektivne inteligencije i upotrebom volje za saradnju, razumevanje i poanon491946983nje. Pogotovo gradjenjem zajednice sa razlicitim profilima, sto profesionalnim, sto karakternim. **2.Kako da koristimo zajednice da unapredimo kvalitet zivota** @anon806506323 @anon4224279930 @anon4048455862 @anon1288551110 @anon378969796 Razvijanjem svesti o aktivnostima van radnog vremena kao i deljenje informacija o sirokom opsegu istih, kao i o nacinu na koji ovakve aktivnosti umanjuju stres a povecavaju produktivnost. **3.Drugaciji nacin registrovanja.** @anon2336487643 @anon2002939394 @anon2687075678 @anon2744526361 Novina je da se postavljaju 4 pitanja pri samoj registraciji i odgovorima na ista automatski je postavljena prica na EdgeRyders platformi. Korisnik automatski dobija mail putem kog kasnije moze da koriguje odgovore-pricu. **Ivan Djuric, Inicijativa mladih za ljudska prava** @anon1288551110, Aktivista za ljudska prava i mir u svijetu, muzicar. Mladi ljudi, edemokratske promjene, regionalna saradnja. Kako mi kao pojedinci tretiramo ljudska prava u srbiji i sta mozemo da uradimo po tom pitanju. Stanje ljudskih prava u srbiji je daleko bolje nego sto je nama stalo. Cudo je da nam je toliko dobro, koliko prosjecnog covjeka nije briga za ljudska prava.O ljudskim pravima razmisljamo samo kad smo mi ili neko do koga nam je stalo ugrozen. Pricali smo o radnickim pravima pola sata u okviru grupe ali smo pricali o tome kako unaprediti nekom zivot da mu bude bolje(osvrtanje na prethodni segment radionice). Doduse postoji neki minimum, taj neki minimum koji svaki covjek treba da ima su osnovna ljudska prava. Q&A **Zasto kod nas nisu dovoljno razvijena ljudska prava?** Nemamo osnovne uslove ni strukturu, nema ni sindikata koji je nezavistan. Ljudi misle da nam zapad silom nalaze agendu ljudskih prava, mi doduse svakako idemo tim putem a zapad samo zeli da mi ubrzamo taj proces. **Dozivotna robija bez mogucnosti pomilovanja** Postoji grupa ljudi koji su bili protiv tog zakona ali u citavoj diskusiji se nigde nije cuo njihov glas, dok su novine bile pune prica o drugoj strani koja je bila za dozivotnu. Postoji neki moralni kod koji nalaze da se mi postaramo da nevin covjek ne zavrsi na elektricnoj stolici. Bolje 20 krivih na slobodi nego jedan nevin osudjen na smrt. Svaki covjek ima osnovna ljudska prava, cak i oni koje mrzimo, silovatelji, ubice itd. **Primjer Norvezana:** 20 god max kazna zatvora, moze da se produzi za jos malo ako poces rehabilitacije jos traje i nije zavrsen. Cak i poslje Breivika , oni taj zakon nisu promjenili i gleda se da se takvi ljudi rehabilituju a ne da se zaborave u zatvoru pod maksimalnom zastitom da ih svijet vise nikad ne vidi. Najvaznija stvar je stvaranje grupa i poslje spajanje tih grupa, tako se organizuju ljudi i predstavljaju mocan entitet koji konkretno moze da napravi neke promjene Ljudi misle da su nemocni, osjecaju se odvojeni od svih i ne zele preuzeti rizik, izaci iz svoje komfort zone. Ljudi vise vole da gledaju druge nego sebe. Ne pitaju se “sta ja imam od moci i resorsa, sta ja mogu da uradim, kako mogu da pomognem”. **Da li postoji lak nacin da se saznaju ljudska prava?** Mnogi bi da ih znaju ali ako treba da citaju strane i strane teksta onda odustanu brzo. Da li postoji serija online videa koji ljudima objasnjavaju ljudska prava. Postoji mini serijal gdje poznate licnosti u videima od 5 min pricaju o ljudskim pravima Tesko je danas biti aktivista, osudjivan si, tucen si, kaznjavan na razne nacine...i familija te se odrice. Kad se gleda zvanicni narativ diplomatije zemalja bivse Jugoslavije, izgleda kao da postoje razne paralelne stvarnosti i da bilo koja od tih moze da se desi i da cak izgleda logicno. Iako su one medjusobno sizofrene u neku ruku...suprotne. E cilj je da nasa stvarnost pobijedi, da pojede ostale stvarnosti. **Dusan i Dusan, Marka Zvaka** @anon806506323 Mi provodimo veliki dio vremena sa ljudima na marginama drustva. Kamera je neka vrsta barijere ili medijuma izmedlju tih ljudi i nas. Gledajuci ih kroz objektiv, njihove teske price ne uticu toliko jako na nas. Mi smo glumac i alkoholni tehnicar, ujedno smo i novinari. To cime se mi bavimo nema stabilne i redovne prihode. Zato nam je jako tesko funkcionisati, nemamo finansijsku sigurnost i moramo da radimo po 4 posla da bi se odrzali. Najvise nam vremena nam oduzimaju drustvene mreze, na sve strane smo i da bi zadrzali komunikaciju sa svim tim ljudima na razlicitim mrezama mi trosimo izuzetno puno vremena. Dobili smo predlog da uzmemo nekoga da radi samo na pola radnom vremena, studenta koji bi bio voljan da radi tako nesto. Idealno on bi se brinuo za sve drustvene medije. Kroz svaku mrezu se komunicira na drugi nacin, u drugoj formi. Sve se pojednostavljuje, na drustvenim mrezama su informacije koje se sire sve krace. Mi titlamo klipove zato sto oko 70% svih klipova se gledaju bez zvuka. Velika razlika sad u komunikaciji sa nasim gledaocima je da sad oni nama javljaju sta bi mogli da uradimo i puni su ideja. Mi stalno ucimo nove stvari, nove aparate, nove programe...potrebno je konstantno uciti. Mi ne volimo bas drustvene mreze ali mladi koriste najvise drustvene mreze. Jako je lijep efekat kad tako ljudi koji su nesrecni ili u teskoj situaciji zbog toga sto su bili u nasem klipu budu srecniji zato sto njihova okolina to sazna i onda ih gledaju u drugacijem svijetlu. To i nas usrecava, da vidimo pozitivne efekte nasih klipova. Najvazniji su pozitivni prakticni primjeri, a ne da se zalimo u nasim klipovima. Vazno je pokazati ljudima sta moze da se uradi tako da se mi fokusiramo na svijetle primjere a ne na kukanje. Svako moze da se zali i toga vec ima previse oko nas. Q&A **Kako izgleda proces iza kamera? Pre i posle emitovanja.** Obicno nas ljudi kontaktiraju i onda odlucujemo da li cemo praviti reportazi ili ne. Dosta puta se desi da bismo voleli da i posle emitovanja ponovo snimimo iste ucesnike da vidimo sta se kasnije desilo. Nekada to i uradimo, ali u principu se retko vracamo dva puta na istu pricu. **Da li vam se desilo da vas zovu da snimate nesto ali da je to ipak previse bizarno ili naporno?** Pozvani smo da snimimo tacno mesto gde se kanalizacija uliva u reku. Verovatno cemo ici ali nam se ne ide da se vozimo kroz smrad i uzas. **Zakljucak:** **Moglo bi se reci da nije bilo glavne teme oko koje su se ljudi okupili i oko koje su diskutovali. Ipak je ovo bilo prvo okupljanje oko platforme EgdeRyders i ljudi su uglavnom dosli da vide o cemu se radi. Teme su se uglavnom ticale situacije u zemlji, opste i sire teme. Dotakli smo se preduzetnistva u Srbiji, ljudskih prava, stresa na radnim mestima i mentaliteta koji ne podrzava promene i rizike.** **Osecalo se da su prisutni ljudi sa nekom slicnom energijom i vizijom. Slicnih interesovanja, obrazovanja, oni koji su malo misfits u svojoj okolini. Stekao se utisak kao da se svi od ranije poznaju(iako nije bio taj slucaj) jer je atmosfera bila opustena, sa smehom, svi su ucestvovali i svi su imali sansu da se izraze i obrate, diskutuju i postavljaju pitanja.** **Komunikacija je bila tecna, jednostavna i jasna. Deluje kao da su svi zaista zeleli da budu tu, kao da je odradjena dobra selekcija ucesnika a zapravo su se ljudi sami selektovali.** **Slozili su se mnogi da je ovakva vrsta radionice nesto sasvim novo i drugacije u odnosu na one koje se obicno desavaju po Beogradu i Srbiji.** Pozivamo sve clanove na platformi koji su ucestvovali na radionici da daju svoj komentar o radionici i da stave do znanja sta su naucili i kakav utisak je sve ovo ostavilo na njih. Znaci nam svaki feedback da bismo sledeci event jos vise prilagodili zajednici i ucinili ga zanimljivijim i korisnijim. Hvala svima koji su ucestvovali!" 2,65908,2019-11-26T17:02:45.844Z,65775,anon2002939394,anon378969796,"@anon378969796 thank you! It would be better if the post is a bit edited- it's very long and hard to read: For example Uros's 10 points can be listed like this: 1. List item 1. List item And when there is a question - make it in Bold text and then provide a clearer answer. Example: **If you were making a non-commercial game, what would you do?** It is easy to be interested in quality things ... It is completely irrelevant if something is commercial if it is quality. As much as he is not interested in asking questions and is interested, he immediately thinks of how to do better and optimize. One is that artistic thing about a world he has longed for throughout his life. The other thing is a little commercial, but not because it is commercial, but because you would like to make it high quality. See? 1 paragraph instead of 5 lines. It's more cohesive. The breakout sessions are not documented enough, so better to provide 1 clear answer summarizing what was discussed. Please ping those you mention in the post : when you mention Uros just @anon" 3,65987,2019-11-27T10:32:39.953Z,65775,anon2143805833,anon378969796,"Ispostavilo se da već poznajem dosta učesnika radionice, bila je prijateljska atmosfera. . Najzanimljivije mi je možda bilo čuti iskustva sa terena malih aktivističkih organizacija iz unutrašnjosti, kao što je anon2593742131, zato što se prilike znatno razlikuju izmedju glavnog grada i ostatka zemlje. Koliko god mi izbor predavača bio interesantan što je raznolik, možda mi se čini da je bio i previše raznolik. Istina je da su svi učesnici radionice bili aktivni i zbog toga sam stekla utisak da bi radionica mogla da traje i dva dana, znam da sam ja imala dodatnih pitanja nakon što su mi se, uveče, slegli utisci." 4,66019,2019-11-27T14:47:36.118Z,65987,anon2002939394,anon2143805833,"Heelo @anon2143805833 ! Bilo je super upoznati vas! Ako biste odabrali temu za naredni događaj 2020. godine, koji aspekt od svih onih o kojima ste razgovarali je najrelevantniji za vaš rad? Kako biste to učinili da budete vrlo efikasni u pružanju podrške učesnicima?" 5,66084,2019-11-27T22:03:46.354Z,65775,anon4224279930,anon378969796,"Pozdrav svima! Bilo je u najmanju ruku zanimljivo. :slight_smile: Slažem se da događaji mogu da traju duže i da budu usmereni na jednu ili dve teme. Sa Jasenom i Ivanom sam pričao o nerazvijenosti srednjoškolskih parlamenata i kako niko ne radi ništa po tom pitanju. Mislim da je svima jasno koliko je bitno da se iskustva aktivizma, donošenja odluka i saradnje zarad sveopšte dobrobiti dožive u što ranijem dobu. Uskoro ćemo otvoriti tu temu, pa će svako moći da se uključi, komentariše i predlaže. Za sada toliko. Kuckamo i gledamo!" 6,66145,2019-11-28T11:03:24.874Z,66084,anon2271975978,anon4224279930,"Vazna tema i jako zanimljiva, cekam otvaranje :wink:" 7,66238,2019-11-28T17:08:27.528Z,66084,anon378969796,anon4224279930,"Vrlo mi je interesantno sto mislite da je moglo jos da traje a mi smo se bas brinuli da je obrnuto :slight_smile: Svidja mi se to! Evo i ja cekam tu zanimljivu temu! Treba nam nesto konkretno oko cega cemo da se okupimo i bas se radujem da se iznesu ideje." 8,66502,2019-11-30T21:03:48.693Z,65775,anon2593742131,anon378969796,"Pozdrav svima. Pre svega još jednom se izvinjavamo što smo otišli pre kraja radionice i iskreno možemo reći da smo uživali. Prvo jedna velika motivacija od ljudi koji su se tu pojavili. Saznanje da ima još onih koji razmišljaju proaktivno je ohrabrujuće. Mnogo smo toga naučili ali ono što bismo izdvojili jeste taj komunikacijski deo, i da se zapravo komunikacijom na više nivoa svaki izazov može prevazići. Ono što mislimo jeste da bi se nekoliko dobrih i korisnih projekata moglo stvoriti u okviru ove zajednice, zapravo i šire, ali mi zajedno bi bili oni koji su facilitatori, i ideje i promene. Tako da neka 2020. bude u znaku neke potencijalne saradnje da se iznese što više dobrih ideja na videlo." 9,66503,2019-12-01T08:43:59.085Z,66502,anon378969796,anon2593742131,"Otvaram šampanjac!! Deluje da smo se dotakli svih tema i pomalo i zaboravili koja je bila glavna, tako da mi je drago da pominjete da ste ipak čuli i nešto zbog čega smo se okupili :) Ipak nam je prvo okupljanje pa smo se više upoznavali. Hvala vam! Pišite nam ovde na platformi o svojim idejama i projektima. Ovo nam je mesto okupljanja i komunikacije. Baš jedva čekam da čujem šta ste smislili. Za vas ne sumnjam da imate ideja i da su korisne i plemenite." 10,66639,2019-12-02T13:16:11.978Z,66502,anon2002939394,anon2593742131,Zdravo @anon2593742131! Koju vrstu saradnje biste želeli da isprobate? Možete li dati neke ideje? S Tamaru i Jasenom pravimo spisak i u januaru možemo odlučiti zajedno sa ostalim članovima. 11,66813,2019-12-03T17:51:12.229Z,66502,anon2271975978,anon2593742131,"A nista, sljedeci put pozivamo vise mladih studentkinja pa cete valjda ostati do kraja :wink: Kao sto je anon2954973946mi pitala, slobodno otvorite novu temu sa idejama za 2020. Siguran sam da imate kreativne ideje i bas sam radoznao :slight_smile:. Pozdrav!" 12,67114,2019-12-06T19:02:20.035Z,66502,anon2593742131,anon2593742131,"Ekipa, nismo Vas zaboravili nego čekamo da nam dođe jedna naša članica iz Kanade pa da zajedno promislimo dobro. U suštini mislimo da bi za početak morali da podelimo vizije i interesovanja sa svima i da vidimo šta je ono što nas povezuje u radu. U tom procesu će se sigurno odvojiti par grupa koje će se vezati oko isto toliko tema, i da to bude baza projektnog procesa iz kog bi svako izašao sa idejom kako da svoju strukturu načini održivom. Kapiramo da je svima cilj da naprave presedan i rade ovo što vole i da im to bude posao i zadovoljstvo u jednom. To je neki uvodni brejnstorm i nadam se da ćete nešto iz ovih nabacanih reči uspeti da izvučete jer smo u procesu kristalizacije svi :smiley: Š`a kažete?" 13,67126,2019-12-07T15:55:13.707Z,67114,anon2271975978,anon2593742131,"Apsolutno, to je prvi korak i zato je odlicno sto stvaramo zajednicu i imamo proces ovakakav kakav je...to jest price ljudi u kojima oni kazu sta su im interesovanja, strast, kako mogu da doprinesu i ako imaku konkretne probleme na kojima bi da se radi." 1,66982,2019-12-05T13:03:07.833Z,66982,anon3885087117,anon3885087117,"Cześć! Mam na imię anon3885087117, mam 32 lata, jestem kryminolożką. Od ponad 6 lat mieszkam w Londynie, gdzie skończyłam studia, przygarnęłam 3 koty i przez parę lat działałam w zarządzie londyńskiego okręgu partii Razem. Tu też wyszłam za mąż za ekstra Katalończyka o imieniu Pau. Pau po katalońsku znaczy pokój. I tak właśnie się czuję odkąd wyjechałam z Polski - osiągnęłam wewnętrzny s(pokój). Kiedy wyjeżdżałam z Polski w 2013 roku wcale nie było mi strasznie źle. Miałam ok prace, fajne mieszkanie, grupę znajomych, małą świadomość polityczną i własnych przywilejów. Mieszkałam w Lublinie i powoli zaczynała mi doskwierać nuda, powtarzalność i przewidywalność mojego życia. Postanowiłam wyjechać. Kiedy mieszkałam w Polsce wydawało mi się, że moja ojczyzna to taki fajny europejski kraj, który w zasadzie nie różni się od Niemiec czy Francji. Wydawało mi się, że w Polsce każdy ma równe szanse, bo każdy jest odpowiedzialny za swój los i wychowana przez liberalnych rodziców świat dzieliłam na “nieudaczników” i ludzi sukcesu. Dziś wiem jak bardzo nie anon3664178097łam racji. Dopiero kiedy poznałam inny kraj, ludzi z innymi doświadczeniami i z innych kręgów kulturowych zauważyłam jak hermetycznym środowiskiem jest Polska. Jak bardzo byłam zamknięta, nieświadoma i zwyczajnie niewyedukowana społecznie. Od lat obserwuje sytuację w Polsce głównie przez internet. Wiem, ze nie jest to realny obraz, jednak obraz ten jest bardzo niepokojący. W mojej internetowej bańce znajomych, którzy mają podobne poglądy i często wyrażają swoje niezadowolenie i oburzenie sytuacją w kraju brakuje tych rodaków, którzy mają poglądy skrajnie inne. Mimo, że w trosce o siebie staram się nie czytać komentarzy w internecie, czasem nie da się tego uniknąć. Jest to dla mnie zawsze szokujące jak bardzo nasycone nienawiścią, homo i transfobią, seksizmem i rasizmem są to komentarze. Nie mogę zrozumieć z jaką łatwością przychodzi ludziom zmieszać kogoś z błotem, z powodu, który, gdyby mieli choć odrobine empatii, zupełnie przestałby istnieć. Jednak prawdziwy szok przeżywam gdy raz, dwa razy w roku przyjeżdżam do Polski na kilka dni. Ta skondensowana dawka polskiej rzeczywistości jest w stanie wytrącić mnie z równowagi na tygodnie po powrocie. Jak bardzo podczas codziennych sytuacji czy interakcji niepotrzebnie utrudniamy sobie nawzajem życie. Jak wiele bezsensownych zasad panuje w Polsce. Jak bardzo wszyscy są ekspertami w każdej dziedzinie, i jak ochoczo dzielą się, często niesłuszną opinią na każdy temat. Kiedy jestem w Polsce czuję się nieustannie oceniana, każde moje działanie jest komentowane na głos, mój wygląd i strój stają się publiczną sprawą, na temat której każdy czuje, że nie da rady zatrzymać opinii dla siebie i musi puścić ją w eter. To wtedy, kiedy odwiedzam swój kraj czuję, jak trudno jest tu być kobietą. Kiedy codziennie słyszę, że mój zawód jest niekobiecy. Kiedy babcia pyta co gotuję mężowi, kiedy wujek opowiada seksistowskie “dowcipy”. Kiedy barman proponuje kobiecy koktajl, kiedy taksówkarz w korku sprawdza w google czy to, co właśnie mu wytłumaczyłam jest prawdą. Podziwiam kobiety w Polsce jeśli po tym wszystkim mają jeszcze pewność siebie. Ja ją zupełnie straciłam i przez ostatnie lata ciężko pracowałam na to, żeby ją odbudować. Najtrudniej jednak słucha mi się opowieści znajomych. O problemach ze zdrowiem psychicznym, pieniędzmi, mieszkaniem, związkami. Każdy pyta “a może to ze mną jest coś nie tak?” Nie, to z Polską jest coś nie tak. Marzy mi się państwo opiekuńcze, które dba o wszystkich Polaków zaanon3664178097st ich dzielić. Gdzie każdy jest traktowany z szacunkiem bez względu na płeć, orientacje, status społeczny, kolor skóry, czy pochodzenie. Marzy mi się kraj, z którego byłabym dumna bo jest sprawiedliwy i wspiera swoich obywateli. Do takiego kraju chętnie bym wróciła." 1,66683,2019-12-02T16:01:40.751Z,66683,anon1894002319,anon1894002319,"Volela bih sa vama da podelim jednu ideju za radionicu za Becej u sledecoj godini.Po mom misljenju to bi bio rad sa decom od 5. do 8. razreda , ali to je otvoreno za diskusiju. Ideja je prosta , ali kroz nju bi deca mogla da nauce razne stvari . Radi se o pozorisnoj predstavi . :) Mislila sam da deci predstavimo neke od zaboravljenih vestina i to sam zamislila ovako : -Kreativno pisanje - pisanje scenarija Deca bi mogla jednu od bajki kao sto je “Snezana i sedam patuljaka” da prerade u modernu predstavu . Kroz radionicu kreativnog pisanja deca bi naucila da se izraze bolje , mislim da nasa omladina o pisanju u buducnosti malo razmislja bilo to u obliku bloga ili romana.Deca mogu da nauce da pisu svoje novine. -Scenografija U Beceju se u novembru @anon4082034945 predstavio sa raznim nacinima koriscenja papira , mislim da bi deca na taj nacin mogla sama da izrade potrebne elemente za scene, decija masta nema granice. Tu je i @anon3511328625 koji je spreman da pokaze rad sa drvetom. -Dizajn kostima Kada sam bila mala volela sam da crtam svoje dizajnove odece.Svesna sam toga da ne mogu sami da sasiju ali mogu da se ukljuce u izradu svojih kostima. -Snimanje filma Sigurna sam da bi bilo zainteresovanih da naprave film o spremanju pozorisne predstave , a zatim i snimanje same predstave -Gluma Ne moraju biti profesionalno poducavani ,ali sa voljom da istraze temu glume mogu daleko da stignu.Sigurna sam da ce im nastavnici pomoci sa nekim savetima. -Timski rad Postoji sigurno jos elemenata koje nisam spomenula , ali vazan je i timski rad. Sve ove faktore na kraju spojiti nije lak posao. Naravno za ovo je potrebno puno vremena , to je veliki projekat.Deca mogu svoj rad da prikazu u pozoristu , sa naplatom ulaza . Sto vise razmisljam o tome sve mi vise ideja pada na pamet . Sta vi mislite o tome ?" 2,66700,2019-12-02T17:34:31.000Z,66683,anon4082034945,anon1894002319,"Pre više godina smo imali predstavu ""Začarana šuma"" ili tako nekako se zvala. Đaci su napravili kostime od recikliranih materijala najlona, kartona itd, Imali smo i lutkarske predstave. Mogu da se snime skečevi,kratki filmovi.... Otvoreni smo za saradnju i nove ideje Više o aktivnostima udruženja možete videti na [https://www.facebook.com/pg/eko.becej/photos/?tab=albums&ref=page_internal](https://www.facebook.com/pg/eko.becej/photos/?tab=albums&ref=page_internal) Pozdrav anon1894002319 via Edgeryders Držali smo i lutkarske radionice, ali izrada lutaka zahteva više pažnje nego što ljudi obično misle :slight_smile: " 5,66908,2019-12-04T18:21:35.859Z,66683,anon2562932687,anon1894002319,"Dobro veče drugari.Zovem se Bojan Maletić, imam 38 godina, i živim u Bečeju. Razveden sam bez dece. Trenutno sam nezaposlen. Ja sam završio školu za elektromehaničara. U životu sam se bavio svime i svačime osim nezakonitih stvari, uvek sam bio dobrica :) elem nikada se nisam bavio strukom koju sam završio, ja to ne znam da radim, ja to ne volim. Sada bi me neko pitao zašto sam to upisao ako ne volim, razlog je jednostavan, dopalo mi se ime smera, samo sam toliko znao, potpuno sam bio ne informisan o mom smeru i čime bih se ja u životu bavio kada završim tu školu. Potpuno sam bio ne informisan o mogućnostima, dete od 15 godina je previše mlado da bi samo odlučivalo o tome od čega želi da živi kada odraste, potrebna je svaka pomoć i informacija. To je jedna od stvari koje jako nedostaju u gradu, treba se mnogo više baviti decom, da kroz neke radionice deca sami rade, da se upoznaju sa poslovima, mašinama, da osete taj posao i onda odluče šta vole, a šta ne. Nezaposlen sam zato što u gradu nisam našao posao koji odgovara meni i mom nemirnom avanturističkom duhu, nikada nisam mogao da radim pored mašine i vijam neke norme. Kreativan sam, dobro se služim rečima, nekada davno sam pisao pesme za svoju dušu. Komunikativan sam, društven, pored srpskog govorim još madjarski i engleski. Uvek nasmejan i optinista. Obožavam svoju zemlju i svoj grad, ali uskoro ću opet za inostranstvo, razlog mog odlaska je osim ekonomske prirode i taj da nam je grad povučen i bez dogadjaja, siv, optimista sam, i sa vremena na vreme se vratim u nadi da je situacija bolja, shvatim da nije i opet odem a duša se kida. Obožavam da provodim vreme u prirodi, u šumi, na planini, to mi je melem za dušu. Imam jako izražen osećaj empatije i razumevanja za sve ljude, obožavam životinje. Najbolji poslovi koje sam u životu radio su kada sam radio u azilu za napuštene životinje, i kada sam radio kao lični negovatelj jednom momku koji boluje od cerebralne paralize. Isto bih voleo da pohvalim Tatjaninu ideju i da iznesem neka svoja mišljenja i zapažanja. anon1894002319 je spomenula neke slučajno ili namerno zaboravljene vrednosti. Apsolutno podržavam njene ideje za radionicu. Moje shvatanje celog problema je malo šire i dublje. Kao prvo ako želimo budućnost, mi moramo ulagati u budućnost. Naša deca su naša budućnost, a mi njih moramo bukvalno otimati od rijaliti programa, kompjuterskih igrica, novokomponovane muzike... Zato što imamo decu koja su ponosna na to što su uspeli da završe školu a da nisu pročitali nijednu lektiru. Pored radionica kreativnog pisanja ja bih još uvrstio i dečije književne večeri, uz upoznavanje dečijih pisaca, možda nekog dečijeg glumca koji bi čitao odlomke knjige, i naravno da sve bude interaktivno da i deca u tome učestvuju. Da bi se smanjilo vršnjačko nasilje, i kompleksi niže vrednosti medju decom trebalo bi smisliti druženja i edukativne zabave, čajanke nedeljom poslepodne gde bi mogle da se igraju društvene igre, ili da se pogleda neka edukativna emisija, ili neki film, a posle da se diskutuje da deca budu što aktivnija u iznošenju svog mišljenja. Organizovati debatne večeri gde bi učestvovala deca, da nauče da budu parlamentarni, da se argumentima bore za svoje stavove. Da se organizuju volonterski kampovi i akcije tokom cele godine. Tokom zime prikupljanje priloga, igračaka, slatkiša i odeće da bi i deca čiji roditelji nemaju materijalna sredstva dobila novogodišnji paketić, u saradnji sa socijalnom službom koja ima spisak socijalno ugroženih porodica. Preko leta da se prave kampovi pod šatorima u nekom bečejskom parku gde bi uz kreativne radionice deca organizovano čistila otpatke pored reke, u šumi, parku, krečenje grafita... Posle ovog smo otprilike na nivou osmog razreda. Dobili bismo to da bi se deca upoznala rano (otprilike prvi razred), učestvovala u raznim aktivnostima, vezali bi se jedno za drugo. Ne bi provodili ceo dan u kući uz televizor ili računar. Kroz razne akcije bi se naučili empatiji. Ne bi bilo usamljene dece. U osmom razredu pa do kraja školovanja bi trebalo omogućiti radionice gde bi deca videla šta zaista žele i vole. Trebalo bi nabaviti male CNC mašine, laser za graviranje, 3d printer, šivaću mašinu...cilj je da deca ne upisuju srednju školu a da ne znaju u stvari čime će se baviti kada završe školu. Da mogu da isprobaju mašine koje su im interesantne, da razmenjuju mišljenje sa drugom decom koja imaju ista interesovanja. Mogla bi se napraviti mala manufaktura, da se prave neki unikatni predmeti na 3d štampaču, gravirati unikatni privesci laserom ili na cnc mašini, to bi moglo da se prodaje i od toga da se plate tekući troškovi, put na takmičenja, izleti... . Cilj je spojiti ljude koji imaju iste sfere interesovanja. Rodila bi se nova partnerstva, kumstva... Time bi se videlo šta je deci interesantno, šta oni žele, a ne šta im se silom natura. A samim time bi se videlo kakva industrija nedostaje Bečeju, a otvaranjem iste bismo dobili to da se ljudi ne bi iseljavali, već ostajali i doseljavali u naš grad. Stvorili bi smo zdravije društvo i zdravije radno okruženje u gradu." 6,66913,2019-12-04T18:41:16.416Z,66908,anon2271975978,anon2562932687,"Dobrodosao Bojane, hvala na idejama! Neke od tih stvari smo vec raspravljali uzivo, dobro je da si ih ti stavio ovdje da svi mogu da vide sta je moguce, koliki je potencijal." 1,65990,2019-11-27T11:23:55.318Z,65990,anon378969796,anon378969796,"Here is my summary of this Edgeryders journey I started in October. **Before the event** I started from the scratch(no community) and went straight into building community and organizing the workshop. Took me some time to figure out which medium to use to reach people. Facebook and personal approach were the ones I thought would work best and that's what I did. Have to say in my contract we agreed this was a part time job but it was far from that. I worked a lot. Serbian people are very very sceptic and when something new comes they instantly do not trust it nor like it. I guess that's understandable considering what this people have been trough for the past 3 decades. My idea was to reach only those I considered to be genuinely interested in this type of community. And to bring interesting people in workshop, especially when it comes to speakers because I needed those who people trust. This is a completely new experience for me. I had never before organized an event or been in a community or been facilitator at the event. Huge thanks goes to @anon2954973946mi and @anon2271975978 , cause I don't know how would this be a thing without them. We had a month and a half to put it all together. It was intense. **The event** Around 25 people registered for the workshop and 17 actually came. After short introduction anon2954973946mi came up with the idea how to ""make"" all participants relaxed and comfortable to speak. We played a game and I think that was the key for successful workshop. Everyone had fun, everyone participated and talked. Atmosphere was friendly, as if everyone knew each other. It was easygoing and the energy was really good. Participants said it would be fine if it lasted for 2 days :) All of the participants were confused by the Edgeryders concept and had no idea what is going on. But they showed up anyways which is a great indicator that we need stuff like this here in Serbia. The whole event was more like introducing Edgeryders and getting to know each other, there was not a specific topic that was mainly discussed, which is fine I think. **After the event** Feedback is positive. Everyone had a great time, we laughed, we discussed, we learned and all left facility feeling inspired. Workshop was different than those we are used to here. Everyone liked that it was interactive and that everyone participated. I feel as if people are sick of just listening to those who always speak and they sit and listen. Participants were pretty heterogeneous and we all liked that. Tho it was a strong feeling that there is something we all have in common regardless to what we do and who we are. **How did i do** I am pretty satisfied. Considering it is my first job in this kinds of stuff. Still I have a lot to learn about building a community, organizing the events and get into peoples minds to optimize the effect and the results. As a facilitator I was pretty shy and nervous :slight_smile: I am happy with my communication abilities and how easy it is for me to make people trust me, I didn't know that before. The whole process and stepping into unknown was pretty stressful but I liked it. This is exactly what I wanted and needed. **What have I learned** -From Edgeryders- I learned that there are people who actually work on these topics and this area as a job. As I said earlier I didn't have any contact with this before. I learned how much I have to learn about society and how to be useful. I met some very interesting people in this process and that is my goal. Creating my network of great people. -At the workshop- Learned about technical stuff about workshop organizing. How to approach. what is important, how to relax people... Plus I learned that there are people here who really care about themselves and their society, they are not those who are brainwashed and they have great ideas and great enthusiasm. **What I think our next steps should be** People are sick of listening to some whit great spirit and ideas talking to them and telling them how they should do something. If we want these people who showed interest to stay with us we need to give a few examples of how to do things, how to get in action. We are not used to this. We need examples. Telling them ""Gather around something you consider important for you"" will do nothing. We are society who is deeply depressed and we lack of enthusiasm and initiative. We need at least 2 small events we will organize to give an example and make them open their minds and think what could they gather around by themselves. Maybe exchange of books, or clothing(we have that going on every winter)... Anything to make them do not forget why we are here. It's even hard to get their stories on the platform, tho Jasen and I thought that's gonna be easy. They simply have to see things going on. Talking will get us nowhere. I am pretty sure this report is not done. I will add things. Thank you everyone!" 2,66062,2019-11-27T17:15:41.629Z,65990,anon2944498257,anon378969796,Thank you @anon378969796 for this very reflective report :) ! 3,66085,2019-11-27T23:04:22.733Z,65990,anon2000695737,anon378969796,"Nice to meet you, @anon378969796! This is a very fresh, candid report. Thank you for that, really appreciated. [quote=""anon378969796, post:1, topic:11954""] We need examples. Telling them “Gather around something you consider important for you” will do nothing. We are society who is deeply depressed and we lack of enthusiasm and initiative. [/quote] Interesting! Compared to what? Which societies, in your opinion, are *not* depressed? Can you explain what makes you think that?" 4,66088,2019-11-28T00:57:04.273Z,65990,anon3210390954,anon378969796,Thank you very much @anon378969796 for this report. It is very encouraging for those of us that face similar hurdles. So glad to hear that you are encouraged by your progress as well. Please keep up the good work and providing reports. This helps us all to feel there is hope in community. 5,66225,2019-11-28T16:32:49.979Z,66085,anon378969796,anon2000695737,"[quote=""anon2000695737, post:3, topic:11954""] > We are society who is deeply depressed and we lack of enthusiasm and initiative. Interesting! Compared to what? […] Can you explain what makes you think that? [/quote] Question ""What's the meaning of life?"" Is easier than this one!! :slight_smile: I'll give you na example- When people retire here, they are basically sitting on the couch and waiting for death to come pick them up. If someone is spending their last decades doing something or having hobbies- crazy peron alert!! That's how others see that person. While having a hobby when you retire is a normal thing in Europe. Those who act and show interest in making changes are considered idiots, idealists, unrealistic .. so there is always that part ""Is it ok if I join those who are actually taking action"" in people. Even if they are sure that's something for them. Hope you understood. This was confusing even for me!" 6,66247,2019-11-28T17:53:48.381Z,66225,anon2000695737,anon378969796,"Ok, @anon378969796, makes sense. I hope you are not idealizing European societies. :-)" 7,66319,2019-11-29T12:26:13.771Z,66247,anon378969796,anon2000695737,"Let me dream!! :slight_smile: JK, my family live in Germany." 8,66477,2019-11-30T10:10:22.564Z,66247,anon2271975978,anon2000695737,"[quote=""anon2000695737, post:6, topic:11954, full:true""] Ok, @anon378969796, makes sense. I hope you are not idealizing European societies. [/quote] Not so easy to explain but she is right. Most common reaction I get from people i discuss things with is ""so glad I met someone so positive and enthusiastic about change here"" (even though I noticed @anon2002939394 sometimes laughs in surprise as well...must be the Balkans part of her haha). In short: There was war, breaking up of the old system, international isolation, rise of criminal groups and corruption, then ""democracy"" hit and everyone was full of hope. It led to further destruction and theft of the country through shady privatization, more lies and empty talk... Stories of success most people see are corrupt politicians and criminals, system of values is turned upside down. After all that, it's really hard to explain to people that they can still change things, make it better, that it's possible to succeed if you invest in yourself, work hard and are armed with patience and determination. We meet with a lot of doubt, skepticism and pessimism...some of the reasons I wrote above. It didn't come to be this way overnight so it won't change overnight as well, I believe it is slowly changing though and every successful project we launch or help someone launch will contribute to that through solid examples nobody will be able to deny." 9,66485,2019-11-30T12:38:21.891Z,66477,anon2000695737,anon2271975978,"[quote=""anon2271975978, post:8, topic:11954""] After all that, it’s really hard to explain to people that they can still change things, make it better, that it’s possible to succeed if you invest in yourself, work hard and are armed with patience and determination. [/quote] Wow, @anon2271975978. This is a very good explanation, actually. Thanks. But I wonder: why does it not seem to apply to populist recipes? Populists promise change and sovereignty, and enough people find them credible to support them... what is their secret?" 10,66508,2019-12-01T09:31:35.959Z,66485,anon2271975978,anon2000695737,"Wish I knew that :slight_smile:. From talking to a lot of people around here, I can give you few of their answers and they are legit for me really: 1. ""Look at the opposition, some of the spokesmen have already proven they are useless, corrupt individuals"". Dragan Djilas, so called entrepreneur but in fact a guy who shames that profession for me and everyone else truly living it. I will not go into details about him, you could write a book about all the ways in which he wasted and stole public money. 2. ""He never clearly said what will he do, we are sick of talk"". Opposition often focuses on why leader is bad, not what good will they bring. For example when I followed Vuk Jeremic candidature two years back, I did it because some common friends we have told me he is a serious candidate and that I should pay attention. I watched few of his speeches and quickly decided he is not going to get anywhere simply because he kept trying to trash current government but I heard no solutions. I decided I wouldn't support him either (I am not citizen of Serbia anyways but I wouldn't support him through other means). 3. Opposition fractured because some of it is fake (created for the purpose of taking votes from real opposition) 4. ""But things are happening, we are rebuilding"". That part is true and is visible around Serbia. The thing is, previous governments were often so bad that when you compare the current one with them-the current one wins. The bar is set very low. Real opposition gets minimum media exposure and the small bits they get are often just to attempt to provoke them and not really let them speak about their program (very little freedom of media, people are bombarded with all the amazing stuff about their government every day and all the other manipulation strategies like playing the enemy card, from within or from outside of the country). Also the current government stole so much money already and created such a system that they can buy 50% of the votes for sure, even without all the positive things people see in it or are manipulated into seeing." 11,66865,2019-12-04T11:08:36.743Z,66508,anon2000695737,anon2271975978,"Thanks, @anon2271975978! But I guess @anon378969796 was talking about mobilizing people around something to do, not just voting. (BTW: this is starting to look like a thread that might be moved to the public forum, as now we are discussing populism itself rather than the project. What do you think, @anon4114405651?)" 12,66868,2019-12-04T11:24:54.068Z,66865,anon2271975978,anon2000695737,"You asked that specifically in your previous reply :slight_smile:. Tried to find some meaningful reasons for that. [quote=""anon2000695737, post:9, topic:11954""] But I wonder: why does it not seem to apply to populist recipes? Populists promise change and sovereignty, and enough people find them credible to support them… what is their secret? [/quote] Considering the project: Yes, I think too Tamara was talking about mobilizing people. It is very important especially since people lost faith and are very skeptical in general. That's why I believe we need to start with something small and accomplish it, create a small victory for the people involved and people looking at us with skepticism. Sooner we do it, better it will be for all involved. Our goal, after all, is to kickstart projects which will improve the quality of life of community in question. Sooner we do something really useful, sooner we demonstrate with a solid example nobody can deny (I mentioned it in previous reply)." 13,66879,2019-12-04T14:04:57.476Z,66865,anon4114405651,anon2000695737,Yes! Useful. 14,66880,2019-12-04T14:07:04.416Z,66879,anon2000695737,anon4114405651,"Actually, this workspace is already public. I just added the tag to it. Code away." 1,59004,2019-09-10T00:37:41.268Z,59004,anon2271975978,anon2271975978,"Pozdrav svima! Ja trenutno zivim u Briselu ali sam usko povezan sa bivsim Jugoslovenskim republikama, sto kroz poslovne aktivnosti sto kroz ljubav prema ljudima i prirodi. Inace sam iz Hrvatske, jako sam vezan i za Srbiju a poprilicno volim i Sloveniju :slight_smile:. Otisao sam u inostranstvo 2001 godine. Tad mi se cinilo da je kraj svijeta, a u neku ruku je i bio kraj mog svijeta. Ostavio sam iza moju prvu ljubav, prijatelje, dio porodice, PONOVO sam ostavio sve sto mi je bilo poznato...sve sto je cinilo moju komfort zonu. Zbog rata sam bio prisiljen napustati komfort zonu puno puta, sto je u isto vrijeme lomilo moj duh i jacalo ga. Puno godina ranije sam se cesto uzivljavao u taj neki identitet zrtve, pun samosazaljenja i neke tuge za zauvijek izgubljenim. Danas u meni nema ni trunke samosazaljenja ni tuge za sebe samog. Rezultat tolikih promjena je bio to da je moja komfort zona u stvari van komfort zone, najbolje funkcionisem radeci stvari koje nisu po nikakvom standardu, kreativan sam i snalaznjiv. Cinjenica je da je sjecanje vezano za emociju, stoga najbolje lekcije koje imaju najvise uticaja su one popracene sa jakim emocijama. Sto se mene tice svrha ovog postojanja je da ucimo, razvijamo se i da stvaramo dobre medjuljudske odnose...da pomazemo jedni drugima i ucimo jedni od drugih. Zbog tog razloga je ovaj projekat dobrobiti u Evropi jako zanimljiv za mene. Posao, zdravlje i duhovnost/moralnost su medjusobno povezani i nijedna stvar nije vaznija od druge...iako kad bi mogli birati uvijek bi stavili zdravlje na prvo mijesto naravno a o duhovnosti ljudi ne razmisljaju toliko ako nisu osigurali osnovnu egzistenciju :wink:. E zbog tog razloga sam ja posao stavio na prvo mjesto. Ne samo sto osigurava egzistenciju i oslobadja nas um da se bavimo i nekim drugim stvarima. Takodje je naucno je dokazano da je najvaznija stvar za zdravlje i razvoj ljudi sredina u kojoj se nalaze. S'obzirom da prosjecno provedemo 8-10 sati u poslu, izuzetno je vazno da nasa percepcija sredine u kojoj radimo bude vise u pozitivnom svijetlu. Ako nije, to je siguran put ka losem zdravlju. Poceo sam raditi sa 13 godina, prodavajuci sa tatom cigare na pijaci i od tada sam promijenio puno poslova...neke sam radio za druge a neke i za sebe. Ja sam danas preduzetnik i konstantno balansiram izmedju rada za druge i rada za svoju firmu. Kad me pitaju 'cime se bavis', ja odgovaram:'stvarima koje volim' i to je realnost. Doduse to ne znaci da je sve cime se bavim ono sto ja volim. Moguce je i da biram da volim stvari kojima se bavim :wink:. To znaci da sam jednostavno svijestan da (cak iako nekad ne radim ono sto bas volim) je sve moj izbor, prema tome stvarati u meni otpor prema necemu sto je bilo moj izbor nema smisla. Zato ja oberucke prihvatam sve sto dolazi sa poslom kojim se bavim u datom trenutku i ne trosim energiju na kukanje. Na primjer trenutno radim 'night audit' za jedan lanac hotela, posao koji mi donosi novce koje ulazem u moje projekte. Radim i na projektu dobrobit u Evropi, sto je za mene izuzetno zanimljiv projekat i totalno je sinhronizovan sa mojim vrednostima (zajednica, povezivanje ljudi, koristenje kolektivne inteligencije za poboljsanje kvaliteta zivota zajednice). Takodje imam firmu za pravljenje, izdavanje i sve ostalo vezano za drustvene igre i to mi je veliki uzitak, spojio sam moj hobi sa poslom. Od sljedece godine planiram zasaditi 10 hektara industrijske konoplje u Hrvatskoj i to poslje prosiriti na turizam. Takodje sam poceo u Hrvatskoj (totalno neprofitan) projekat. Kazem neprofitan zato sto ne donosi novac ali ne bi trebao reci neprofitan jer ce mi donijeti izuzetno zadovoljstvo i, najvazniju stvar na ovom svijetu, nova poznanstva. Zelim pokrenuti skolu za programiranje i 3D modeliranje za klince. Programski jezici su jezici buducnosti a klinci u manjim sredinama uveliko kasne u odnosu na vece gradove, evo vam primjer informatike (crtanje microsoft worda) u Bosni :slight_smile:. ![crtanje%20worda|690x387](upload://2NfYMEYrM0QNuKplqzIZ3OspsFg.png) Mislim da ce im moderna skola u kojoj se uci uveliko kroz igru (a uce se prakticne stvari) poboljsati sanse za uspijeh u buducnosti i to je moja glavna motivacija. Imao sam i par projekata u Srbiji ali nesigurnost zemlje, politika i poslovne prakse su me uveliko obeshrabrile...vidicemo sto ce biti u buducnosti. Kao sto vidite, gdje god da sam ja uvijek jednim okom gledam na Balkan. Razlozi za to su jednostavni. Najljepsa sjecanja su mi sa Balkana (i najruznija isto ali od toga se sastoji zivot). Imam puno familije tu, prijatelja, nekih bivsih ljubavi :wink:...puno ljudi koje cijenim. Takodje, postoji kolektivna svijest naroda...po meni prenesena kroz gene, kroz zajednicku istoriju, iskustvo, kulturu, koja sigurno puno doprinosi. Kakvo god da sam imao iskustvo u Zadru, osjecaj kad predjem Velebit je uvijek isti. Ono more, stijene, borova suma i smreke su dio mene i nepobitno me uvijek vuku kuci. Vjerujem da je tako skoro svima. Lijepo je putovati, iskusiti nove stvari, upoznati nove ljude i razlicite kulture i prosiriti vidike. Ja cesto razmisljam o tome: koliko mi je ispravno sto sam ja u inostranstvu sad. Zasto nisam u Hrvatskoj ili Srbiji? Zasto ne radim na poboljsanju zivota tu, zasto se ne borim zajedno sa ostalim ljudima koje toliko volim? Kompromis koji sam nasao a da mogu ostati srecan je taj da pomazem odavde gdje sam trenutno koliko mogu. Skupljam znanje i iskustvo koje cu danas-sutra moci primjeniti na Balkanu ili prosiriti dalje, takodje mijenjam svijest (nadam se na bolje) sto cu se isto potruditi prosiriti...kao valovi kad bacite kamencic u vodu. Primjetio sam da se kroz moju pricu preplicu posao i duhovnost, eto to su dvije stvari koje izuzetno puno uticu na nase zdravlje. Ako u mojim aktivnostima/prici vidite nesto od interesa ne ustrucavajte se. Odgovorite ovdje ili mi pisite. Periodicno cu organizovati druzenja ili radionice u svrhu spajanja ljudi, izmjenjivanja iskustava i znanja i aktiviranja kolektivne inteligencije za rjesavanje stvarnih problema oko nas. Najljepsa stvar kad se nadje grupa ljudi na isto mjestu sto se mene tice je ljudski potencijal koji, kad smo u dobrom drustvu eksponencijalno raste u svakom od nas: ![eksponencijalni%20rast|452x128](upload://9dqEts8mGWBlnML2aM3THfQrYBv.png) Prve ce biti u Beogradu i Beceju, sad 20og i 21og Septembra. Pisacu detalje ovdje na forumu za sve ljude koji zele podjeliti svoju pricu i doprinjeti poboljsanju kvaliteta zivota sebe i svoje zajednice. Evo za kraj slika jednog izuzetnog i pozitivnog iskustva sa Edgeryders festivala u Briselu. Pricao sam na temu suocavanja sa svojim greskama, izlaska iz komfort zone itd :slight_smile: Postovanje svima, Jasen" 2,59085,2019-09-11T06:40:57.788Z,59004,anon2002939394,anon2271975978,"Zaista volim taj način razmišljanja kako biti srećan sa onim što vam život nudi i raditi posao sa radošću. Mnogi od nas to ne mogu, za većinu ljudi to je doživotna praksa. Ako ćete biti u Beogradu, možda se sastajte sa @anon" 3,66844,2019-12-04T08:29:59.976Z,59004,anon1103889423,anon2271975978,"Dopada mi se ta misao da duhovnost treba staviti ispred svega. To se potpuno oseća u ovom tekstu. I sada mi je jos draze da sam se prikljucila ovom projektu. Smatram da je najvižniji onaj osećaj, kada pred spavanje svakoga dana podvučemo crtu i razmislimo koliko smo zaista srećni i zahvalni. I šta još možemo učiniti da nam bude bolje sutra. Hvala" 4,66858,2019-12-04T10:27:29.843Z,66844,anon378969796,anon1103889423,"Ja sam toliko strastvena kada je spiritualnost i taj momenat ispunjenosti u pitanju da mi je jako zao sto ne moze da se vristi u porukama :smiley: Sve pocinje i zavrsava u nama samima. Svaki intervju sa mega uspesnom osobom na svetu ima to kao bottom line." 5,66870,2019-12-04T11:55:59.399Z,66844,anon2271975978,anon1103889423,"[quote=""anon1103889423, post:3, topic:10723""] Smatram da je najvižniji onaj osećaj, kada pred spavanje svakoga dana podvučemo crtu i razmislimo koliko smo zaista srećni i zahvalni. I šta još možemo učiniti da nam bude bolje sutra. [/quote] Eto u dvije recenice izrecene 3 sustinske misli. Hvala tebi :slight_smile:" 1,66786,2019-12-03T12:44:37.318Z,66786,anon1103889423,anon1103889423,"Pozdrav svima, ja sam Renata Peterka Mirilov iz Novog Sada. Majka dva prelepa dečaka I vlasnica jednog novosadskog ketering studija. Drago mi je da sam deo ove zajednice I da imamo mogućnost da se na ovaj način predstavim kao preduzetnica iz Srbije, možda budem primer nekome, a nadam se I upoznam nove I zanimljive ljude sa kojima mogu razmenjivati iskustva I unaprediti poslovanje. Ovo je moja priča. Nadam se da će vam se dopasti. '' Šta ćete vi ovde ?'' '' Zašto si se ti vratio? '' To su pitanja koja mi makar jednom nedeljno dobijamo od ljudi koji sanjaju da odu iz Srbije, misleći da tamo negde mogu da žive bajku... Ali mi ih ubrzo uverimo da se bajka živi tamo gde si i odakle si, samo ako želiš i ako veruješ u bajke. Ako si pozitivan, vredan, radan, snaći ćeš se svuda i svuda ćeš dati svoj maksimum, a naravno u svojoj zemlji, svojoj kući, najveću podršku možeš dobiti i pokazati se u najboljem svetlu. Naše iskustvo to i dokazuje. Budući da sam se školovala za turizmologa, naučila sam mnogo o kulturama i poslovanjima u drugim zemljama, imala prilike da upoznam ljude koji žive i rade u inostranstvu i saznam dosta o njihovom načinu života. Budući da potičem iz preduzetničke porodice i da sam svoje prve poslovne korake ostavrila već u desetoj godini, oduvek sam maštala o tome da imam svoj biznis, da budem svoj gazda i to je bila moja motivacija kroz celo školovanje i život uopšte. Kroz zanimanje svog oca, koji je poljoprivredni inspektor i posao svog brata koji je poljoprivrednik, naučila sam mnogo o zdravoj hrani i kvalitetnim namirnicama koje se proizvode kod nas u okolini, što me je navelo da veoma zavolim kuhinju i kreativnost koju ona nosi. A onda sam se ludo zaljubila u kuvara i tako je sve počelo. Radeći jedan online posao, iz fotelje, od kuće, upoznala sam jednog predivnog čoveka iz Pančeva koji je trenutno živeo u Čileu, a pre toga je proputovao skoro pa celi svet. I svuda je radio kao kuvar, Šef kuhinje, a oduvek je maštao, kao i ja da otvori svoju kuhinju i bude svoj gazda. Priče su nas spojile i upoznali smo se i lično. Vratio se u Srbiju jer je shvatio da je ovde rešenje i ostvarenje svih naših želja. Konkurisali smo na državne subvencije i uspeli da oživimo svoj zajednički projekat. Osnovali smo naš Studio Dobre Hrane Ma Cuisine D'or u Novom Sadu, na Grbavici. To je ostvarenje naših zajedničkih snova. Već tri godine mi živimo, dišemo i radimo u našem Studiju, razvijamo ideju o zdravoj, kvalitetnoj, vrhunskoj hrani svima dostupnoj. Moj suprug je školovani kuvar francuske kuhinje, radio je u mnogim kuhinjama širom sveta, u Beogradu, Parizu, na Azurnoj obali- Antibi, Dubaiju, Kanadi, prekookeanskim brodovima, Gibraltaru, Čileu. On svaki dan stvara magiju od svežih namirnica kod nas u kuhinji, dok sam ja zadužena za prodaju, ono što najviše volim da radim i za šta smatram da najbolje radim. Dok mu pomažem u kuhinji, smišljam kako ću fotografisati i dočarati našim klijentima šta im tog dana sprema, jer kod nas je svakoga dana dnevni meni – iznenadjenje. Mi ne posedujemo anon491946983cin i ne skladištimo namirnice, koncept našeg poslovanja je sveža hrana, sveže namirnice nabavljenje istog dana na pijaci ili od malih proizvodjača od kojih se smišlja meni i nastaje dnevni obrok za isti dan. Dnevni meni je za poneti, pakovan tako da sadrži ceo komplet i supu i glavno jelo i salatu i prilog i pecivo i desert. Naši klijenti prepoznaju našu ideju i ljubav prema kuhinji i kvalitetnoj hrani. To su najčešće majke, ali i ljudi koji rade u kancelarijama i žele da se zdravo hrane i da znaju šta jedu u svojoj pauzi za ručak, kao i oni koji vežbaju i vode računa o svom telu i zdravlju. Iako mi uz ručak obavezno dajemo pecivo i kolač, naš obrok je kompletan i izbalansiran i dozvoljava takvu čast svaki dan. Mi koristimo brašna od leblebije, kukuruza, spelte, kamuta, diococuma… tako da su peciva i kolači integralni i nisko kalorični, uglavnom od sezonskog voća. Najponosniji smo na to što je naš rad prepoznat od strane naših klijenata i dodeljena nam je Velika Zlatna medalja Novosadskog Sajma 2019. za visoki kvalitet naše pite Tarta od šljive i čokolade u kori od leblebije i kukuruznog brašna, koja je bezglutenska. Naše porodice, prijatelji i pre svega naša deca su nam najveća motivacija za posao, ali i najveća podrška u poslovanju i zbog toga smo im neizmerno zahvalni. Takodje smo zahvalni za odobrene državne subvencije, pomoću kojih smo pokrenuli posao, kao i podršku naše banke i odobren kredit koji nam je pomogao u poslovanju i pomogao da podignemo kvalitet proizvodnje. Sada nam mladi kuvari dolaze na praksu, delimo svoje znanje i iskustvo sa njima, snimamo dečije emisije u kojima edukujemo kako roditelje, tako i decu o zdravim obrocima i zdravom načinu kuvanja i svakodnevno uživamo u svom poslu I živimo svoju bajku, baš ovde u Srbiji, gde smo oboje rodjeni I gde smo rodili našu decu. " 2,66804,2019-12-03T17:14:02.363Z,66786,anon2271975978,anon1103889423,"Dobrodosli, drago mi je da ste podijelili tako inspirativnu i pozitivnu pricu sa nama. Treba nam vise takvih primjera iz Srbije. Imate srecu da ste odrasli u preduzetnickoj familiji, mnogi ljudi koje srecem nije dobila podrsku familije kad su tako pocinjali (ukljucujuci i mene). Moja prica je [ovdje](https://edgeryders.eu/t/biti-ili-ne-biti-pitanje-je-sad/10723/2), moj cilj je imati izuzetna iskustva sa drugim ljudima i uvijek raditi korisne stvari za druge koje mi ujedno donose zaradu. Glavna tema naseg projekta je dobrobit/blagostanje u Srbiji. Iz vase price ja bi rekao da ste ga vi nasli u radu u svojoj zemlji, baveci se sa vasom strasti i u medjuljudskoj interakciji. Da li imate neki predlog ili ideje, na cemu bi nasa zajednica mogla poraditi u Srbiji sljedece godine? Pozdrav!" 3,66853,2019-12-04T09:59:55.043Z,66786,anon378969796,anon1103889423,"Cao i dobrodosli! Bicu jako kratka- WOOOW! :slight_smile: Kakva insirativna prica i kakav entuzijazam se oseca kod vas. Stvarno nam treba vise ovakvih ljudi. I srecna sam sto ste odlucili da nam se pridruzite da budete primer onima koji su jos uvek nesvesni mogucnosti, kako svojih tako i svog okruzenja. Kako bi nasa zajednica(koja je jos u izgradnji :slight_smile: ) mogla da vam pomogne u nekoj vasoj zamisli?" 4,66861,2019-12-04T10:49:53.839Z,66853,anon1103889423,anon378969796,"Hvala mnogo na komplimentima, drago mi je da vam se dopada. Razmišljam u tom pravcu da odgovorim na vaše pitanjeovih dana. Hvala još jednom :)" 1,66656,2019-12-02T14:27:44.548Z,66656,anon1894002319,anon1894002319,"Ovom pricom volela bih da pozdravim sve clanove ove organizacije i da podrzim ljude sa dobrom voljom da u Srbiji podstaknu nase mlade ljude da razmisljaju vise “out of the box” i koriste internet i poznanstva u bolje svrhe. Ja sam jedna od onih koja je otisla “trbuhom za kruhom” u nadi da pronadjem bolje uslove za svoje dete. Da razjasnim , svoje dete nisam rodila u Srbiji. Nisam otisla samo zbog vece plate , vec sam zelela da pruzim svom detetu bolju zdravstvenu pomoc i bolje mogucnosti obrazovanja . Upravo o tom obrazovanju je rec , koje ovde toliko zelimo - povezivanje teorije sa praksom.Isto tako postoje mogunosti doskolovanja u bilo kom razdoblju zivota sa finansijskom podrskom , neke od tih mogucnosti koristim i ja.Po mom misljenju to nedostaje Srbiji , jer su neki upisali skole koje su im bile namenute i sada se snalaze sa time sto imaju , umesto da nadju ono sto ih zapravo zanima i prekvalifikuju se . Ne mislim da nasa deca ovde nemaju mogucnost obrazovanja ili zdravstvene pomoci , samo mislim da je vreme da se ponesto tu promeni. Dok se moje dete nije rodilo nisam bila svesna toga koliko vremena ja zapravo dnevno gubim na drustvenim mrezama.Da sam samo to vreme potrosila istrazujuci nesto korisno , gde bih ja sad bila hehe. Ali naucila sam svoju lekciju i ne zelim da se mom detetu isto to desi . Ova organizacija moze kroz radionice da nauci nasu omladinu novim stvarima , poveze sa ljudima i da pomogne da nauce vestine koje ih zanimaju.Zato sam ja tu ,da podrzim program gde se nasa deca i mladi nece osecati izgubljeno kad zavrse skolu , nego ce jedva cekati da osvoje svet sa svojim talentima i mogucnostima. Toliko zasad od mene , prijatan dan svima . :)" 2,66721,2019-12-02T20:18:52.649Z,66656,anon2002939394,anon1894002319,"Zdravo @anon1894002319 ! Da li ste učestvovali na nekoj od dve radionice - u Bečeju ili u Beogradu? Možda smo se sreli i ne sećam se. Da ste bili tamo, zanima me da li imate jednu ili dve stvari koje ste naučili i mislite da bi bile korisne u obrazovnom programu? Ova vrsta unosa će vam pomoći da shvatite koje su mogućnosti da zajedno napravite nešto." 3,66852,2019-12-04T09:56:10.670Z,66656,anon378969796,anon1894002319,"Cao, anon1894002319! Dobrodosla u nasu zajednicu! Drago mi je da cujem i drugu vrstu price, tj razloga za odlazak odavde. Takodje razmisljam o tome i iz istog razloga. Ne zato sto mislim da je ovde nemoguce ziveti, zivim ja jako lepo ovde vec upravo to- sirina i sloboda izbora i promena (na sebi) koje ovde i dalje predstavljaju bauka. cela moja rodbina je u inostranstvu i znam da je sasvim normalna stvar sa 45 reci ""E meni se vise ne radi ovo sto sam radila poslednjih 20 godina, ajde da radim na tome i promenim profesiju"" Licni prostor, licna interesovanja i imati kontrolu nad svojim zivotom je ovde... ne znam koji termin bih upotrebila. A na kraju krajeva, apsolutno ne zelim da se moja deca osecaju kao gradjani jedne drzave. Moja deca su stanovnici planete Zemlje i ne zelim da ih iko prisvoji. Oni su svoji ljudi, a ne svojina neke ljudske izmisljotine. Da ne ponavljam anon2954973946mine reci, ali i mene zanima isto! :slight_smile:" 4,66856,2019-12-04T10:23:02.720Z,66656,anon1894002319,anon1894002319,"Cao @anon2002939394 i @anon378969796 . Bila sam na radionici u Beceju . Zao mi je sto se nije malo vise ljudi odazvalo , ali radicemo na tome za sledeci put. Drago mi je sto sam bila jer , verovali ili ne, teme o kojima se tamo pricalo prolaze mojoj drugarici i meni skoro svaki dan kroz glavu , a nismo imale sa kime to da podelimo. A sada mozemo kroz diskusiju te teme da prosirimo. :slight_smile: Ljudi su ovde zauzeti sitnicama i brigama , naucili su da zive stil zivota “ kuca - posao , posao - kuca “. Volim sto se ovakve radionice desavaju jer smatram da je jako vazno da posadimo seme/ideju da ljudi uvide da sve pocinje od njih samih . Mi moramo biti ta promena . :slight_smile:" 1,66779,2019-12-03T12:07:59.974Z,66779,anon882121521,anon882121521,"Škola društveno omladinskog preduzetništva, projekat je Novosadskog edukativnog centra koji se realizuje u prethodne 2 godine. Prve godine smo podržani od strane OPENS-a, Evropske prestonice za mlade 2019. dok smo prošle godine bili podržani od strane Ministarstva omladine i sporta... Takođe od strane OPENS-a smo podržani i za banku vremena ali o tome u posebnom postu. Novosadski edukativni centar - NEC bavi se razvijanjem novog pristupa u obrazovanju, putem inovativnih radionica, online obuka, praktičnog i primenjivog programa i organizacijom događaja koji redizajniraju obrazovanje ka holističkom celoživotnom obrazovanju. Obrazovanju koje predstavlja naš put. Proces koji uvek traje. Što se tiče programa **Škole društveno omladinskog preduzetništva,** kroz njega podržavamo mlade da budu proaktivni(ji), pokrenu posao kojim žele da se bave, spoznaju kako da reše određeni društveni problem, kreiraju pozitivni društveni uticaj i da stvore određenu vrednost.:hugs: **Škola društveno omladinskog preduzetništva zasnovana je na principima saradnje, otvorenosti za kreativan rad, razvoja kompetencija i inovativnosti kod mladih i predstavlja podsticajnu, stvaralačku sredinu. Naši predavači i mentori su tu da prenesu znanja, iskustva i veštine koje imaju.** **Škola društveno omladinskog preduzetništva pruža obrazovne i mentorske usluge za:** * Započinjanje i razvoj kreativnog poduhvata/projekta/ideje * Razvijanje društvenog preduzetništva mladih prateći koncept (samo)održivog razvoja U školi se bavimo razvijanjem kreativnog (stvaralačkog) pojedinca, njegovog ličnog i profesionalnog razvoja kao i umrežavanjem mladih i kreativnih ljudi. Učesnici programa učestvuju u stvaranju kreativnih i inovativnih ideja/događaja/usluga koje su sposobne rešavati probleme na konstruktivan i samoodrživ način. U društveno omladinskom preduzetništvu ne radi se o jednom “geniju” koji čini čuda, nego o timu ljudi koji kombinuju snage, preduzimaju određene (isplanirane) akcije i iniciraju promene. Tokom svih modula polaznici su podstaknuti da rade u timovima i ponude konkretno rešenje za određeni društveni problem. Ovi timovi su fokusirati na konkretna pitanja i određenu ciljnu grupu kako bi se istražili i ispitali uzroci problema. Rezultati tih istraživanja koriste se za identifikaciju šansi i mogućnosti, donošenje odluka i kreativno rešavanje problema. Ovde imate [besplatan pristup online](http://online.skolapr.edu.rs/) programu ;) Napomena: online program je ipak skraćena verzija celokupnog programa i zamišljena je kao podrška učesnicima istog... [details=""Summary""] This text will be hidden [/details]" 2,66854,2019-12-04T10:11:17.830Z,66779,anon378969796,anon882121521,"Dobrodosli u nasu zajednicu! Zvuci kao da smo mi bas ono sto vama treba i mi bas ono sto vama treba :slight_smile: Licno sam jako srecna sto vidim da se ljudi zaista zalazu za promene u skolstvu jer se iz apsolutno nepoznatih razloga ta tema zapostavlja kod nas. Ekonomsko stanje drzave direktno povezano sa sistemom obrazovanja. Kina je ovde gde jeste sada (ekonomski) jer je pre 20 godina shvatila da je skolstvo seme. Svake godine im je sistem obrazovanja sve napredniji i bolji, bas kao i ekonomsko stanje. Svetske sile se utrkuju da ih stignu ali vec su 20 godina ispred nas i rapidno napreduju. U prevodu, necemo ih nikada stici. Nece cak ni Finska, koja je poznata po dobrom sistemu obrazovanja, Srbiju necu ni da poredim. Posto ste vec u ovim oblastima, mozete li nam reci sta prepoznajete kod mladih kao potrebu? Imate li predlog gde da usmerimo energiju sledece godine?" 1,62215,2019-10-24T17:29:18.540Z,62215,anon1287147760,anon1287147760,"Hej wszystkich! Tu Mateusz. Lat 27. Ostatnio anon3664178097łem rozkminę na temat selekcji ludzi przeprowadzonej przez rząd w czasach PRL i zdominowaniu tym samym rynku, życia przez tych bogatszych/lepszych/zdrowszych. Ta selekcja trwa do dziś. Kiedyś narzekano, że na półkach pustki. Teraz, gdy wszystko jest na wyciągnięcie ręki i możesz to dostać - nie masz na to oszczędności. Znaczy, Ci co mają, trzymają się chyba całkiem dobrze (od zawsze tak było) a Ci co nie mają, często decydują się na wiele wyrzeczeń (rodzina, znajomi, zdrowie paychiczne jak i to fizyczne) aby tylko złapać ten cały kapitalizm za mały palec i nakryć się nim jak kołdrą do snu, bez syndromu niespokojnych nóg. Technologia poszła do przodu. Hej, powiedziałbym nawet, że wykurwiła w kosmos tak bardzo, jak zrobi to za jakiś czas technologia Starlink, która ma zapewnić satelitarny dostęp do internetu w każdym zakątku globu. Ojciec tej fantastycznej ideii to oczywiście Elon Musk. Tak. To ten bogaty. Coś tam słyszałem, że podjął współpracę z wojskiem i NASA. Więc robi się ciekawie. Podobno w 2024 lądowanie na księżycu v2. I taka o, ceremonia wysyłania człowieka na księżyc się nam szykuje co 55 lat. Ktoś z was jeszcze pamięta samochód Warszawa? O mega solidnej konstrukcji. Jedyny znany mi samochód, który był w stanie przeżyć czołowanie ze Starem. Dzisiaj tesla wypuszcza na rynek samochody, które rozpędzają się do setki w przeciągu 1.9s uzyskując w tym czasie maksymalną prędkość 355km/h, jak nie więcej. Oj sporo się pozmieniało, sporo. Wróćmy do PRL i do naszej rzeczywistości. Uważam, że lata 1975-1989 to okres, który powinien zainteresować każdego. Ceny wszystkiego poszły tak w górę, jak ta technologia, którą wykładamy i serwujemy sobie na stół przy niedzielnym obiedzie. Z roku na rok możemy zaobserwować wzrost cen wszystkich możliwych rzeczy, wszystkich możliwych usług, wszystkiego co tylko możliwe do kupienia. Miniamalna 160 godzinna miesięczna pensja w 2020 ma wynosić 1470zł. Załóżmy, że 19 letni, dorosły można już rzec człowiek, zamierza pójść na studia i w tym samym czasie znaleźć pracę aby utrzymać się w stolicy, gdzie jak to mówią ""praca leży na ulicy"". Nie bójmy się słów, kto po 19 latach spędzonych z rodzicami nie ma ochoty na pełną samodzielność finansową i podejmowanie własnych decyzji? Na 8h roboty w ciągu dnia nie ma co liczyć. Przecież są poranne zajęcia, wykańczające harlekiny/cegły, które trzeba wyryć na pamięć, a po skończonej 5 letniej nauce - większość zapomnieć. O studiach prywatnych nawet nie zacznę. Czesne pochłonęłyby większość zarobków. Więc wybiera pewnie pracę tylko w niektóre dni, niektóre pory dnia, niektóre godziny + 24h w ciągu soboty i niedzieli (odpoczywając raz na miesiąc w te chujowe niehandlowe). Samo wynajęcie mieszkania dla 1 osoby to cenaż ok. 1500zł ze wszystkimi opłatami. I na tym kończą mi się powoli słowa, bo zaczynam rozpaczać, jak trudny kraj, a raczej czasy, przyszło mi obserwować. Rząd polski pobawił się w selekcję naturalną. Takie ""pay to win"" I całkiem nieźle im wychodzi. Tak jak kiedyś dżinsy, walkman, magnetowid SONY, klocki lego, baton Mars, papierosy Malboro i wyjazdy za granice dostępne były tylko dla nielicznych i stanowiły pewnego rodzaju luksus. Tak dzisiaj smartfony, komputery i cała cyfrowa technologia, jest przez każdego młodego człowieka porządna. W dzisiejszych czasach, przy takich zarobkach i konfrontacją ich z rzeczywistością, młodzi ludzie zaczynają zderzać się ze ścianą, która zaanon3664178097st lecieć do przodu, wali nam się prosto na łeb, tworząc rozmaite guzy, na które prześwietlenia czekamy miesiącami, latami. I jeszcze dobrze gdyby wyniki takie rzetelne pokazali co? Człowiek umrze i zdąży sie podnieść do tego momentu. A państwo i tak uważa nas za młodych gniewnych, których życie zweryfikuje, i poukłada w swoim czasie. Smutno mi. Jest mi zwyczajnie smutno." 2,62510,2019-10-29T20:58:29.985Z,62215,anon651223796,anon1287147760,"Hej Mateusz, wydaje mi się, że Cię rozumiem. Też doświadczam podobnej frustracji. Frustruje mnie, że godne życie w Polsce jest poza zasięgiem wielu ludzi. Że przez lata karmiło się nas bzdetami typu ""skończ studia i będziesz anon3664178097ł zajebiste życie"". Młodzi ludzie marząc o dostatku muszą często iśćna zgniły kompromis z korporacjam. Kiedy marzą o robieniu czegoś w zgodzie ze sobą, to albo muszę godzić się na marną stawkę (jak np. w ngosach), lub robić to ""po godzinach"". A już czymś kompletnie chorym są realia finansowe w Warszawie. Wciąż mnie zastanawia jak inni dają tu radę, przy tak wyżyłowanych cenach..." 3,62545,2019-10-30T14:22:16.932Z,62215,anon634599124,anon1287147760,"hej @anon1287147760 - dzięki za te słowa, jestem pięć lat starsza, sporo podróżowałam i pracowałam w wielu krajach, wyedukowałam się i włożyłam nieskończoną ilość pracy i czasu w swoje relacje i możliwości zawodowe, i przyznaję, że po całym tym wysiłku nie czuję się wcale pewniej. Wiem, że mój kapitał ma szansę przełożyć się na wartościową pracę i być może ok płacę, ale nie jest to nic pewnego - nawet w Berlinie, w którym mieszkam, bywa różnie. Oczywiście, państwo dba o mieszkańców, ale do jakiego stopnia jest to możliwe w systemie tak nierozłącznym z kapitalizmem i zyskami, które generują korporacje i wielkie biznesy? Nawet progresywne prawa, np. nowe prawo w Berlinie zabraniające podnoszenia wynajmu przez nastepne 5 lat, są przyjmowane z zastrzeżeniami, np. to, że nie dotyczy to mieszkań umeblowanych.... no i w ten sposób prawo jest właściwie bezużyteczne. Płace nie rosną nigdzie tak szybko, jak koszty życia. Ja pracuę przy 2 projektach, mam w nich 3 role, i zarabiam na tym dość na OK życie - ale wtedy gorzej z czasem. Potrzebujemy szczerej rozmowy i podzielenia się takimi doświaczeniami żeby zbudować solidarność i konkretne pomysły na walkę z tą sytuacją. Polityka w dzisiejszym wydaniu marnie się sprawdza - oczywiście, gdybym znała rozwiązanie, nie deliberowałabym na forum o tym, co robić... ta bezsilność jest przerażająca, ale też motywująca. @anon3285005828 i @anon2520569019 - witajcie w grupie, jakie są wasze refleksje, życzenia, doświadczenia?" 4,66851,2019-12-04T09:47:45.216Z,62215,anon170712225,anon1287147760,"O jakże ważny temat poruszyłeś. Zasadniczo w naszym miejscu w Europie nigdy w ciągu ostatnich 100 lat nie było lekko. Pokolenie naszych dziadków w przeważającej większości zaharowywało się na niewielkich poletkach, rodzice gnieździli się na stancjach lub mieszkali z rodzicami jednocześnie pracując w fabrykach i kończąc technika/zawoidówki wieczorowe. Takie jest przynajmniej doświadczenie pokoleniowe w mojej rodzinie i wśród wielu moich znajomych. My teoretycznie mamy łatwiej-bo w sklepach mamy wszystko to co i na Zachodzie, komuny już nie ma i jakoś tak łatwiej teoretycznie brnąć przez życie. Dlaczego zatem jest tak do kitu? Czy to dlatego, że nasze pokolenie ma rozbuchane oczekiwania, przy jednoczesnym braku samodyscypliny i samozaparcia? Bo chcielibyśmy podróżować po świecie i jeździć samochodem średniej klasy i mieć własne M bez żadnego wysiłku? A może jednak wcale nie jesteśmy tacy roszczeniowi i coś nie tak jest z tymi czasami? @anon651223796 To hasło o studiach też wielokrotnie słyszałem....Zasadniczo pracowałem już na studiach i podczas wakacji, ale były to raczej prace dorywcze.....No i jak skończyłem studia to po prostu było mi wstyd przed rodziną, że nie mam żadnej ""normalnej"" pracy - pracowałem w Empiku na 3/4 etatu, za jakieś 1100 zł. Mieszkając w Warszawie musiałem oczywiście pójść do kolejnej pracy aby móc coś jeść, bo niemal całą wypłatę pochłaniał czynsz i różne stałe opłaty. Trwało to niemal rok od zakończenia studiów. Kiedy udało się zacząć obecną pracę i zobaczyłem pierwszą wypłatę (1900 zł - to było 8 lat temu) to pomyślałem, że Boga złapałem za nogi. Teraz zarabiam nieco powyżej mitycznej ""średniej"" krajowej a i tak czuję, że coś jest nie tak. Musiałem wybierać - albo wynajmuję dla siebie mieszkanie i liczę każdy grosz, albo mając 33 lata i nie mając rodziny gnieżdżę się w mieszkaniu ""studenckim"" (tak naprawdę wszyscy lokatorzy to ludzie pracujący, już dawno po studiach - moi współlokatorzy to inżynier w państwowym zakładzie i dziennikarka). No ale przynajmniej stać mnie na takie luksusy jak wizyta u dentysty, hobby, oddanie 18 letniego Golfa do mechanika i nawet raz w roku wyjazd na Kaukaz lub Bałkany. Nie ironizując już, ja naprawdę nie mogę narzekać na swoją sytuację. Nawet mogę coś odłożyć na nieprzewidziane wydatki. A co maja powiedzieć ci, którzy również żyją w pojedynkę ale zarobki maja mniejsze? Za dużo by umrzeć, za mało by żyć. Doskonale pamiętam ta frustracje, gdzie za dość ciężką i wyanon491946983jącą pracę (kto pracował w obsłudze klienta ten wie ;) ) dostawałem pensje, która nie wystarczała na przeżycie w dużym mieście." 1,64490,2019-11-18T11:50:29.418Z,64490,anon2963721495,anon2963721495,"*Problematika sociálního vyloučení v Česku byla dlouho vyprávěna buď jako skupinový etnický problém romských ghett (Hirt a a Jakoubek se nebáli dokonce označení ""kultura chudoby"") nebo jako individuální selhání lidí na ulici závislých na alkoholu. Velmi často byli za viníky označovaní sami lidé v nouzi a o nějakých systémových problémech se dlouhou dobu nemluvilo. Nemluvilo se o důsledcích privatizace, financializaci bydlení a diskriminaci na trhu s bydlením.* V mezičase se bydlení (protože nebylo politikem, nebylo hájeno, nebylo chráněno jako základní lidské právo) stalo komoditou stejně jako automobily, zlato nebo brambory. K bydlení se tak nepřistupovalo jako k základnímu předpokladu k udržení práce, fyzického a psychického zdraví či sociálního statusu, ale jako vysoutěženým políčkům ve hře Monopoly. Nyní, v době krize bydlení se zase mluví zejména o bytech, výstavbě a financích ""nalitých"" do projektů výstavby. Mluví se o parcelách, stavebních povoleních, smlouvách; méně často se ale mluví o lidech, kteří potřebují střechu nad hlavou, o rodinách s dětmi na ubytovně, starých lidech v tenatech domácího násilí v potřebě udržet si bydlení či lidech s duševním onemocněním, kteří jsou v psychiatrických nemocnicích jen proto, že nemají finanční prostředky na samostatné bydlení. *Jakožto socioložka, zabývající se již delší dobu problematikou sociálního vyloučení a nedostupnosti bydlení, mám stále pocit, že prostor pro diskuze o bydlení je velmi značný v oblasti územního rozvoje a architektury. Architekti, projektanti a developeři jsou partnery pro politiky ve vyjednávání o podobě bydlení, přitom bydlení je hlavně o lidech (z ohrožené a strádající třídy) a jejich potřebách a až následně o stavbě a územním plánování.*" 2,64586,2019-11-18T21:22:58.489Z,64490,anon431921830,anon2963721495,"Díky moc za příspěvek k tematu bydlení - myšlenka dehumanizace bydlení a jeho lidského rozměru je rozhodně trefná. Určitě i ono územní plánování svůj vliv má, azdá se však, že platící zákazník je středem zájmu zúčastněných stran. Zajímalo by mě, v jiné debatě na toto téma ([(Ne)dostupné bydlení aneb (ne)spokojený život mladého Pražáka](/t/ne-dostupne-bydleni-aneb-ne-spokojeny-zivot-mladeho-prazaka/11115)) jsme narazili na kvóty garantující procento kapacit nových staveb pro dostupné bydlení - myslíte si, že takový princip je funkční, a to i z hlediska narušení či omezování zmiňované ghettoizace těch s malými nebo žádnými prostředky?" 3,66595,2019-12-02T10:24:05.037Z,64490,anon3341357780,anon2963721495,"Dovolím si zareagovat, Jirko, s malou zajímavostí - místo, kde jsme hackathon pořádali je sídlem spolku http://www.tripitaka.cz/ - které bojuje s gentrifikaci, snaží se propojovat komunity a dělat kulturu - ať v tzv. ""Brněnském Brnoxu"". Brněnský Bronx je učebnicovým příkladem - vylocena lokalita a zároveň lukrativní místo - gentrifikace tu probíhá ve velkém a je to zatím jen začátek, relk bych. a obávám se, že čas potvrdí tvoje slova - hlavní slovo mají peníze zákazníka." 4,66794,2019-12-03T14:36:34.757Z,66595,anon431921830,anon3341357780,"Díky za odkaz - o tom jsem vůbec nevěděl a je skvělé, že se nad tím lidé zamýšlí i takhle proaktivně. Když to tak vidím, mám pocit, že trochu trpím zkresleným úhlem pohledu. Vyrůstal jsem v okrajové části velkého města, které tyhle problémy do značné míry zdánlivě doposud nedotkly. Vypadá to u nás pořád stejně jako před třiceti lety - akorát ty paneláky jsou nově nahozený:) (mimochodem dostal jsem teď k narozkám tuhle [knížku](http://www.earch.cz/cs/revue/vychazi-nova-kniha-sidliste-dablice-architektura-pro-lidi-nabizi-odborne-texty-i-rozhovory-s), kterou napsali místní patrioti, docela zajímavě se snaží překonat negativní stereotyp socialistického sídliště) řadovky ve staré dělnické kolonii jsou pořád řadovky a sem tam vyrostl na konci 90. let cluster ""moderních"" dražších vilek a činžáků, ale je jich vlastně minimum. Kamarádka z Rumunska s manželem si nedávno pronajali kousek od nás garsonku a fakt jsem padl do kolen, kolik si za ní majitel řekl. Z hlediska skladby místních obyvatel se mi přesto zdá, že se to zatím příliš nemění, spíš vidím změny k lepšímu - prostředí je víc mezinárodní (ostatně i my s manželkou k tomu přispíváme) a množí se místní komunitní a jiné projekty, které se nějak snaží uchopit tu místní sídlištní identitu a rozvíjet ji pozitivně (https://kc-hrubeho.cz; http://www.tichakavarna.cz ad.) To je pro mě jak z Marsu, já si pamatuju na těch místech prázdný nonstopáče-pračky peněz:) Jen si tak říkám, až se kvůli cenám nájemného většina současných obyvatel bude muset vystěhovat, tak to asi všechno vezmou buldozerem, protože za ty peníze do těch paneláků nikdo chtít jít bydlet nebude." 1,66494,2019-11-30T16:32:32.843Z,66494,anon1637934741,anon1637934741,"Četl jsem několik příspěvků tady na platformě a ten můj je hodně odlehčený vzhledem k závažným otázkám, co ostatní řeší, ale i tak se podělím… A předesílám, že respektuju, že si každý fandí komu a čemu chce, nebo ničemu, je to svoboda volby… Díky bohu za ní!!! Pražák (a možná i vzdálenější po celé republice-kupodivu!) to od útlého věku někdy slyšel: „SPARTA NEBO SLAVIA, VOLE!?“ S takto zásadní otázkou mě začali „obtěžovat“ spolužáci už v první třídě… „Je mi to jedno“ jim nestačilo… Ale mně je to fakt jedno, věř mi, kámo! Nevěřili… Šel jsem se zeptat o 5 let staršího bratránka (2) žijícího taky v Kobylisích, *jak se věci mají.* 1 (skoro se slzama v očích): Co jim na to mám odpovědět? 2: Bratránku, vole, co to je za votázku? Víš přece, kde je Matějská pouť, ne?! 1: Jóó, autodrom a střelnice, to jsou čtyři zastávky sedumnáctkou ke Stromovce… 2: No a sám víš, že je hned vedle hokejová hala – Sparťanská… 1: Z labutí jsem to zahlídl… 2: A ten stadion tady nahoře na Letný je asi co?! 1: (velmi, ale velmi nejistě) SS-parta . . . 2: A víš, kde je Eden? 1: V nebi?! 2: Ne, někde ve Střešovicích… víš, kde to je? 1: Daleko… Co ten autodrom? 2: Sparta voe! Od tý doby jsem tak nějak sparťan, ačkoli to absolutně neprožívám. Několikrát jsem se byl podívat na stadionu, ale když se téměř celou dobu z kotle ozývalo „jude slavie“ následovaný hajlováním, naprosto se mi jakýkoli fanouškovství zhnusilo a – možná paradoxně – považuju sparťanský fanoušky za ty největší tupce, hulváty a neohleduplný nýmandy. A tak jsem se opět rád stal neutrálním fanouškem, ale protože bydlím pořád stejně a Matějská pouť je pořád na stejným místě, úplně neutrální nejsem. Co mě ovšem zaráží – v Anglii a vlastně všude po světě s problémem hooligans dokáží poměrně efektivně bojovat: vedou si databáze problematických fanoušků, kteří mají doživotní zákaz chodit na stadion, všichni podstupují důkladné kontroly, aby na stadion nepronesli nějaké nebezpečné předměty, atp. Zatímco u nás to tak nefunguje – ačkoli je pyrotechnika zakázaná, na většině utkání se objeví, kluby za její použití platí pokuty, které jsou ale směsně malé a místo toho, aby se proti tomuto jevu bojovalo nějak koncepčně, vede se nekonečná polemika o tom, jestli k té správné fotbalové atmosféře pyrotechnika patří či nikoli (bohužel mírná většina i neortodoxních fanoušků hlasuje „pro“). Když se spekulovalo o tom, že se na stadiony umístí kamery na rozpoznávání obličejů problematických fanoušků, narazilo to na GDPR, takže se ten nápad smetl ze stolu… A koncepce žádná. Ano, může mi to být jedno, ale na stadion se nepůjdu podívat jednak proto, že nechci tenhle nekoncepční systém podporovat, ale hlavně proto, že mám opravdový strach. Nedávno z kotle (tentokrát to sic nebyl sparťanský, ale to jim žádné plusové body nepřidává) nějaký idiot hodil světlici do sektoru, kde seděli rodiče s dětmi, světlice posléze bouchla u nějaké maminky, která tam šla pouze jako doprovod, výbuch jí prorazil ušní bubínek a do konce života bude mít sluchové problémy. Ani toto ovšem nevedlo k tomu, aby se s tím začalo něco dělat – malá aférka, nějaká ta pokuta a opět ticho po pěšině… Přestože spousta lidí vnímá GDPR jako „další buzeraci ze strany Unie“, já poměrně toto opatření chápu jako ochranu koncového uživatele v dnešní virtuální době. Co ale nechápu je fakt, že se nezavádějí opatření bojující proti stupiditě a nebezpečí (života) například na stadionech… Je to sice velmi marginální téma, ale já jako polo-nestranný fanoušek se cítím v nepohodě, když „nemůžu“ jít v klidu na stadion… Potýkali jste se někdy s podobnou nepohodou, nebo je vám to jedno a nemusíte to řešit? Přijde mi totiž, že takových nekoncepčností se u nás vyskytuje velké množství – inu, né nadarmo se říká, že ryba smrdí od hlavy…" 2,66792,2019-12-03T14:12:42.711Z,66494,anon431921830,anon1637934741,"Ahoj, díky moc za to, že sis k nám našel cestu! Ono to o čem píšeš vůbec není nedůležitý, nebo nezávažný. Každá komunita - tak jako ta naše - si nějakým způsobem nastavuje pravidla svýho chování, co budou akceptovat a co ne. Zdá se mi, že pravdilem je, že lidi nechtěj bejt za prudiče a tak radši přejdou věci, které se jim samotným nelíbí. No a potom už se to tak trochu veze. Mám trochu podobnou i když úplně jinou zkušenost s hudebním udnergroundem, kde se vyskytuje spusta různých názorů, poslední dobou se mi zdá, že se fanouškovská komunita celkově povolila uzdu nějakejm vnitřním limitům. Když jdeš potom na koncert, kde je 50 lidí, je zajímavý se koukat, nakolik různá skladba lidí, místo, kapely a to kdo danou akci pořádá samo reguluje, jak se ty lidi chovaj. Většina z nich se zná, ať už z podobných akcí, nebo místa, kde žijou a vždycky se chvíli rozkoukávají, jaká bude ten den nálada - v tomhle množství Tě prostě každej vidí, za dav se tak lehce neschováš. S přibývajícím množstvím piva a když se objeví nějakej ""roztleskávač"" začne zábava. Musím říct, že se to stává tak v jednom z asi 20 případů, ale mně se prostě pak nechce jezdit hrát znova někam, kde se hajlovalo - i když to třeba byl jedinec, je to takovej divnej vnitřní pocit. Na rovinu - pořadatel, většinou fanoušek nebo muzikant, co dělá koncert s pár kámošema ve volným čase - nemůže každýho obejít, prověřit, poprat se s ním a úspěšně ho vyhodit z klubu, vlastně je to vůči nim nefér to házet jenom na ně. Myslím si, že je to trochu otázka vnitřní kultury tý skupiny, kam až nechá ty lidi zajít. Sám jsem to zažil i z týhle strany na jednom menším festivalu, kde se objevila malá skupinka lidí (asi tak 5 z 600), který tam přijeli přesně tímhle způsobem provokovat, zkoušeli kam až můžou zajít. Pořadatelé potom dostali v rámci online diskuze vyčiněno od některých návštěvníků, že s tím nic neudělali - lidi se dají případně vyhodit, dá se zavolat policie, ale vlastně se celá věc odehrávala jako takové ""fórky"" na hraně, okraji dění. Zarážející bylo, že se proti těmto stížnostem zvedla nevole od další menší skupinky s argumenty a la svoboda slova, nikomu to nevadilo, ty máš taky svůj názor atp..V tomhle případě mi přijde, že to sice vlastně vadí většině lidí, ale nikdo nestojí o problémy, nechce se zapojit..upřímně, já sám o to v pozici muzikanta/návštěvníka, co měl už docela dost piv, taky moc nestál a zbaběle jeden takovej zarážející provokativní moment přešel (házel jsem zlý pohledy a pak radši odešel do backstage, abych se do toho zbytečně moc neopřel), nic se nestalo, nebyla to žádná agrese, opět ""fórek"", ale...říkal jsem si ""co bude příští rok?"" To už jsem byl v pozici spolupořadatele a musím říct, že vše proběhlo v daleko větším klidu, zdálo se, že všichni přijeli na muziku. A dokonce se stalo, že jednomu extrémně problémovému jedinci nebyl na základě předchozích zkušeností odepřen vstup - panovala na tom v týmu naprostá shoda, nikdo z návštěvníků si nestěžoval, takže když si to nakonec dokážou zregulovat metloši, proč ne fotbaloví fanoušci? Takže si nemůžu nechat pro sebe jednu poznámku:) Většina mých kamarádů fandí Spartě (já na fotbal nikdy moc nebyl) a - přestože mám o tvrdym jádru podobnou představu, jako ty, - jsou to naprosto normální v pohodě lidi, se kterýma jsem vyrostl a dál v poklidu žiju vedle nich. Možná kdyby jednoho s ""jasným názorem"" deset jeho spolufandů poslalo do pr..., už by se necejtil stejně pevnej v kramflecích..a v tomhle ohledu se budu snažit pracovat i na sobě." 1,65226,2019-11-22T18:48:42.874Z,65226,anon1288551110,anon1288551110,"Ivan Đurić Inicijativi mladih za ljudska prava uručena je nagrada Vaclav Havel za ljudska prava na svečanoj ceremoniji u Strazburu. Ivan je držao govor. Obratio se Evropi. Pričao je u ime svih nas sa ovih prostora. Pričao je o miru, objasnio je mir. Rekao je ono što odzvanja u svima nama ""...ne pravite se gluvi na zvuk ratnih bubnjeva nad Balkanom. Mi nismo stranci, mi smo Evropljani!"" Sve to zvuči wow. I jeste wow. Mada svako ko zna Ivana nije iznenađen. Sve se to videlo u njemu dok je još bio dete. Izuzetno fino, pametno i šarmantno dete. Sada borac. Strastven kada su u pitanju ljudska prava. Prvi red iza zastave u duginim bojama. Na ulici. Okružen policijom i tipovima sa bejzbol palicama. Frustriranim tipovima sa bejzbol palicama. Mi ovde to tako radimo. Negde tamo su ponosni na takvim manifestacijama, imaju osećaj da rade nešto dobro, ovde je to hrabrost koja se graniči sa ludilom. Srbija je mesto gde za ponos moraš imati mu...ovaj hrabrost. Pitali smo ga, a on je odgovarao... 1.Kako bi voleo da te opisuju kad nisi u prostoriji? Voleo bih da mi ljudi veruju, i da misle o meni da bih bio pоželjan sagovornik – slagali se ili ne. I da me ne pominju bez preke potrebe. 2.Šta kažeš sebi kad je situacija bzvz a ne možeš ništa da promeniš? Biće gore ali i za to treba biti spreman. 3.Na koje svoje uverenje si ponosan? Mislim na neko koje nema veze sa onima kojima su te roditelji&co učili, a donosi ti wellbeing. Ponosan sam na ona uverenja koja su prošla test vremena, i koja su preživela sva preispitivanja – moja, ali i bliskih ljudi i šire javnosti. Srećan sam što sam naučio razliku između uverenja i pukog mišljenja. 4.Kako se osetiš kada napustiš granicu Srbije? Svaki put sve ravnodušnije, voleo bih da te granice ne postoje – baš kao u šengenskoj odnosno zapadnoj Evropi. Voleo bih da se ljudi tako osete i kada dođu u Srbiju, odakle god da su došli. Kao da je sve to naše. 5.Šta je to što ovde škripi? Ne na nivou politike i ekonomije, nego na nivou pojedinca (iz kojih se i izrodila ovakva situacija) Niko nema osećaj odgovornosti, svako u haosu želi da nađe svoju šansu. To je stav – ako je sve oko nas loše, OK je da ja budem jednako loš ili još samo malo lošiji. Ako je kolaps u saobraćaju, mogu i ja da stanem sa sva 4 migavca na šine samo da kupim cigare, ne razumevajući da dodatno doprinosim tom kolapsu. Ako niko ne plaća prevoz, neću ni ja, ali ću stalno govoriti kako sam u Švedskoj platio jer je tamo sve uređeno. Najglasniji među nama su oni koji ne poštuju nikakav red, a najviše vole kad je uređeno. To je istovremeno odsustvo odgovornosti na ličnom i na opštem planu. Nismo naučili da je svako od nas odgovoran za stanje našeg društva, našeg grada ili zajednice, nego svako pokušava da gura po svome za svoju današnju, momentalnu korist. 6.Pored ovih dobrih stvari za koje se zalažeš, baviš se još jednom dobrom-muzikom. Osim što ti donosi zadovoljstvo šta još bavljenje muzikom čini za tebe? Upoznao sam Srbiju i pre svega unutrašnjost, ali i Beograd, na način na koji ne verujem da bih drugačije mogao. Koliko su sredine i ljudi različiti, kakve su dinamike i navike, pa čak za ovih 16 godina i kako se mesta i struktura ljudi menja. Najveće iskustvo i zadovoljstvo ipak je provesti više od polovine života u jednom kolektivu-bendu, koji je uspeo da ostane veran sebi koliko god da smo se mi lično menjali u tom periodu ili su se neki članovi promenili. 7.U čemu uživaš ovde? Šta sa ponosom pokažeš strancima sa ""Vidi, BRE!!!""? To što smo uprkos svemu i uprkos svima i dalje deo sveta, što razmišljamo i razgovaramo o istim stvarima. Strancima najviše volim da pokažem moje prijatelje, jer znam da će ih zainteresovati – način na koji razmišljaju, šta i kako rade, i način na koji se provode. To je veoma slično kao tamo negde – ali ipak naše i specifično. 8.Da imas magični štapić šta bi ubacio svakom građaninu Srbije u glavu? Da su prvenstveno građani a tek onda građani Srbije ili Srbi. Svim narodima u istoriji sveta koji su u tome uspeli, sudbina je bila daleko bolja – države su postale demokratske, uspešnije i otvorenije, a građani slobodniji, bogatiji i srećniji. Jako smo ponosni što će biti jedan od učesnika u EdgeRyders radionici u Beogradu." 2,66648,2019-12-02T13:50:03.942Z,65226,anon2002939394,anon1288551110,"[quote=""anon1288551110, post:1, topic:11751""] To je istovremeno odsustvo odgovornosti na ličnom i na opštem planu. Nismo naučili da je svako od nas odgovoran za stanje našeg društva, našeg grada ili zajednice, nego svako pokušava da gura po svome za svoju današnju, momentalnu korist. [/quote] Zanimljivo. Možete li nam dati primer prijatelja ili ljudi iz vaše generacije koji preuzimaju odgovornost? Kako žive dobar i uspešan život u Srbiji? Da li biste rekli da su srednja ili viša klasa? PS @anon1288551110 ilo je zaista zadovoljstvo upoznati vas na radionici! Žao mi je što nisam razumeo vaš razgovor, ali pročitao sam beleške i imaću još pitanja :-) (*Sorry, I'm writing with google translate to keep the conversation in your language. I think it is preferable)*" 1,66482,2019-11-30T12:18:51.336Z,66482,anon984914287,anon984914287,"**Znajdujemy w przełomowym momencie w dziejach historii: obserwujemy zanon3664178097ny klimatu, ekonomiczne nierówności, spadające zaufanie do Unii Europejskiej i wartości, jakie ona reprezentuje. Dobrobyt młodych i starszych wydaje się nie poprawiać znacznie, mimo, że podobno się bogacimy. Wielu z nas zanon491946983 się z bezrobociem, mobbingiem, innymi formami przemocy.

Pogłębia się też ideologiczna przepaść między nami - czy możemy rozmawiać i budować wspólne dobro ponad podziałami? Co umożliwiłoby dialog?

Jak radzi sobie Polska, po prawie trzech dekadach od końca PRL? Jak zmieniły nas te lata? Za jakimi wartościami stoimy? W jaką przyszłość wierzymy? Jak czują się dziś Polacy? Czym Ty się zajmujesz? Co Cię interesuje?** Niestety wiele osób porównuje Polskę do Białorusi i Ukrainy. Na tle tych państw rządzonych przez satrapów Polska wydaje się szybko zbliżać materialnie do krajów zachodnich. Jednak wystarczy spojrzeć trochę głębiej i poza największa anon3664178097sta aby zorientować się, że beneficjentami funduszy strukturalnych UE i kapitalizmu jest przede wszystkim bardzo wąska grupa społeczna.. Jestem niezależnym producentem filmowym i radiowym. Realizuje obecnie serial audycji radiowych dla audioteka.pl pt. PLAN B dotykający ważnych tematów społecznych. **Które tematy są Ci bliskie z programu naszego spotkania w No Problem, i dlaczego?** Interesują mnie przede wszytkim tematy związane z reprywatyzacją i problemami lokatorskimi w Warszawie. Przygotowuję w tej chwili materiał radiowy z tym związany. **Imię lub nickname:** Maciek Hamela" 2,66483,2019-11-30T12:34:51.495Z,66482,anon634599124,anon984914287,Zapraszamy do nas na Bracka :) 3,66616,2019-12-02T12:04:36.771Z,66483,anon634599124,anon634599124,"Cześć Maciek! poznaliśmy się na Brackiej, i masz nagrania, które też bardzo chciałabym mieć - możesz je podesłać na natalia@anon I gdybyś anon3664178097ł ochotę, napisz na platformie krótko o tym, jakie wrażenia zrobiło na Tobie nasze spotkanie :) Dzięki wielkie i do następnego ;) N" 1,62139,2019-10-23T16:40:14.845Z,62139,anon2513516358,anon2513516358,"***Co děláš v životě, co je tvoje profese?*** Učitel. V současnosti ředitel na základní škole, už třicátým rokem, jinak učitel matematiky a dílen. ***Čeho si na svoji práci nejvíc ceníš a co Tě na ní naopak nejvíc otravuje?*** Cením si na ní, že jsem neustále s mladými lidmi. Každý den i každá hodina je jiná. I když teď jsem v podstatě manažer a úředník, ale ještě učím, takže je fajn, že to není nějaká rutina. A otravuje mě nedostatek vize tohoto státu pro školství. Žádná strategie tu netrvá déle než třeba rok nebo dva. A samozřejmě velká administrativa a nedostatek financí, takže si nemůžeme moc vybírat kvalitní učitele a taky o každou korunu musíme bojovat přes různé dotace a programy. ***Změnily se výrazně podmínky pro vaši práci v návaznosti na společensko-politické ovzduší?*** Náš stát nemá ve vzdělávání koncepci. Koncepci, které by se držel, ať je u moci kterákoli ze stran. Takhle se každý ministr rozkoukává, pak něco teda změní - a je to od stěny ke stěně. Takže si nemůžeš nic naplánovat dopředu. Ministerstvo školství není silové ministerstvo a politiky zajímá jenom před volbami, bohužel. Na druhou stranu je potřeba říct, že se podmínky zlepšují v platech. Samozřejmě to není jenom o penězích, ale ve společnosti člověk má takovou prestiž, jaký bere plat. A když učitel řekne ve třídě, kolik bere peněz, tak se mu děti smějí. Pak na některé předměty člověk musí vzít toho, kdo zaklepe na dveře, protože učitelé prostě nejsou. To se pak samozřejmě odráží na úrovni vzdělávání. Hodně se změnilo vybavení škol, tam je obrovský skok dopředu. Je to bohužel ne tolik díky koncepci státu, ale hlavně díky evropským projektům. Třídní kniha, žákovská knížka se děje na elektronické bázi a to je pro všechny nástroj a zjednodušení. ***Jak se za těch 30 let proměnily děti?*** Myslím, že děti jsou pořád stejné, akorát teď mají jiné možnosti. Když jsem začínal roku 82, tak se nám učilo jinak, protože nebylo tolik dalších věcí, které ty děti mohly dělat. Nebyly internety, nebyly sociální sítě. Takže děti se snadněji soustředily na školu, dělaly sport, byly venku. A teda nebylo tolik toho nebezpečí a šikany na sociálních sítích. Taky samozřejmě v současné době učitel nemůže být jen doručitel informací. Teď má hlavně pomoct v orientaci a v tom, kam se tam se to dítě vrtne. Ať je zajímá jakýkoliv obor, tak si může najít na internetu, co potřebuje. Děti teď mají víc možností vzdělávat se zcela sami, - už nemají jenom školu. A velká změna je v tom, že rodiče nemají na děti čas. Pak svoje problémy řeší, nebo spíš neřeší, s tím, že: Aaaa za vše může škola; Aaaaa já budu všechno řešit s právníkem. Ono se může zdát, že ty děti jsou drzejší, ale já myslím, že je to spíš tím, že se učitelé ani děti nemůžou opřít o rodiče. Ale vracím se zpátky k dětem. Podle mě jsou pořád stejné. ***Co bys označil za svůj největší profesní úspěch a největší neúspěch. Jestli to jde říct za těch 30 let.*** Já si myslím, že už to je úspěch, že jsem tam těch třicet let. (úsměv) Za úspěch považuji, že ještě pořád po třiceti letech mám, i podle kolegů, nějaké vize a že pořád chci dělat nové věci. Samozřejmě těch věcí bylo víc za těch mnoho let, co se podařilo, ale nemá cenu to vypichovat. Myslím si, že hlavní věc je, že škola je vnímána jako dobrá škola v rámci možná i nějakého širšího Brna. Jako neúspěch beru, že nejsem manažerský důslednější a tvrdší. ***Teď přeskočím na politiku. Jaké máš ze současného politického vývoje pocity? A máš do budoucna strach, z toho jak to bude dál?*** Já musím předeslat, že jsem pravicový volič. Vždycky jsem volil ODS. I když měla svoje problémy. Naštvala mě opoziční smlouva. Nevadí mi, že volby vyhrálo ANO. Po tom jsem volal, když jsem zvonil klíči, aby byly svobodné volby. Ale myslím si, že ANO nemá žádnou koncepci a že jsou spíš o tom, co zrovna chcou lidi a co je zrovna populární. A vadí mně předseda vlády, který je trestně stíhaný. Mrzí mě, že prezident překračuje své pravomoci dané ústavou. Mám mám strach z toho, že se naše země bude přiklánět k Východu. A že se vzdalujeme z toho demokratického principu, k nějakému pseudo systému, kde si pár lidí bude dělat, co chce. ***A je tady nějaká schopná nebo silná alternativa ke straně ANO nebo k premiérovi?*** Zatím tam tam nikoho nevidím. Hovoří se o tom, že udělají čtyřkoalici, aby porazili ANO. Už to tady bylo jednou a tehdy to ztroskotalo, protože ty strany se pak nedomluvily. Tak uvidíme. Bohužel nevidím ani v ODS výraznou opozici. Pana Fialu uznávám jako osobnost - myslím, že je slušný chlap. Ale taky si myslím, že stavět politiku jenom na negování všeho, co řekne Babiš, je taky špatně. Nevidím ani tam žádnou koncepci a nemám rád politiku ve stylu: vy jste to zavedli, tak já to zruším. Bohužel to vypadá, že politický systém je teď o tom, co nějaký šéf charismatický možná i populistický namluví lidem. Lidi nezajímá nějaký program, hlasují podle pocitu a zajímá je nějaký ranař, který všechno zařídí. A já se musím přiznat, že taky moc nečtu ten program. Jsem takový pocitový volič ODS. (úškleb) Je to u mě taky o lenosti si to přečíst. Líbí se mi Piráti na celostátní úrovni, mají rozumný názory, ale zatím jsou tam krátce. Komunisty vůbec neřeším, neřeším SPD, to jsou strany pro mě obskurní. ***Nakonec otázku na odlehčení: Těšíš se na důchod?*** Ne, netěším, chtěl bych pracovat co nejdéle, protože vidím v práci smysl. Neříkám, že ve škole, tam to mám ještě na pár let, dá-li Pán Bůh - a starosta. Ale pak by chtěl něco dělat určitě." 2,62364,2019-10-28T11:18:47.570Z,62139,anon431921830,anon2513516358,"Díky moc za zajímavé postřehy a sdílení názorů prostřednictvím tohoto rozhovoru. Přijde mi důležité, že o učení lze uvažovat jako o kariéře, která přináší i pozitivní životní pocity:) Přeci jen, chápu učení jako práci na celý život a naprosto souhlasím s tím, že tahle práce má ve společnosti nějaký obraz, stojí podobně jako jiné obory veřejné služby trochu mimo různé módní trendy. To, že finančně to asi nikdy nikdy nebude na zbohatnutí je jasné, ale přeci jen, učitelé prostě budou vždycky potřeba. Já sám mám za sebou nějakých 6 let učení na vysoké škole, ale tam je situace trochu jiná, vlastně učení ani nemohu považovat z hlavní náplň své práce. Co může stát podle Vás udělat pro to, aby zvýšil atraktivitu učitelství jako povolání, nebo změnilo se dokonce za poslední dobu něco v tomhle ohledu pozitivním směrem? A i možná z pohledu ředitele - co potenciálním uchazečům o práci v oboru školy nabízí, aby je ""přetáhly"" (protože předpokládám, že finanční podmínky jsou ve státním školství víceméně všude stejné)?" 3,66600,2019-12-02T10:44:08.253Z,62364,anon3341357780,anon431921830,"já si myslím, Jirko, že se situace tochu mění a současná mladá generace vidí v učitelství poslání a velmi smysluplnou praci. zase nám musí dát zapravdu čas." 1,66492,2019-11-30T16:26:54.969Z,66492,anon3456232771,anon3456232771,"Musim povedat ze Brno mi ako cudzincovi prilahlo k srdcu. Asi preto, ze si ako cudzinec vobec nepripadam. Bude to uz viac ako 2 roky, co sme sa s manzelkou prestahovali do Brna z Bratislavy. V obidvoch mestach vie clovek najst dobre podniky, zaujimavu a dobre platenu pracu, priatelskych ludi. Ak mam ale najst nejaky rozdiel tak je to prave vtom, aky ma Brno nepostradetelny genius loci. Tento duch mesta citim zakazdym ked prechadzam parkom Luzanky, alebo beham po schodovej, pripadne sedim na zemi na anon1417262348aku alebo stojim pri jednom v Blahovke. Nebudem rozpravat o hipsterskych gastronomickych miestach, ktorych je ako pokut po ""cisteni chodnikov"". Skor by som vyzdvihol pocetnu vietnamsku komunitu s ich uprimnym usmevom a skvelym jedlom, ktoreho sa neviem nabazit. Aby som len nechvalil a povedal aj nieco co ma rozculuje, tak to bude prave uz spominane cistenie chodnikov, ktore sa mi zda prilis caste a sposobuje mi to ako vlastnikovi auto problemy. Taktiez stymto suvisi aj rozdavanie zrebov za stierace, ktore sa mi uz par krat podarilo ""vyhrat"". Nemozem sa stazovat na pokutu za nevhodne parkovanie na preplnenej ceste, skor ma hneva nasledne sposob akym sa priestupok riesi. Ja si nastastie mozem v pracovnej dobe odskocit na mestsku policiu vyriesit priestupok, ale nie kazdy ma takyto luxus. Navzdory tymto nevychytanym veciam je Brno super miesto na zivot, ci uz kratkodobo alebo dlhodobo." 2,66573,2019-12-02T09:13:40.522Z,66492,anon431921830,anon3456232771,"Ahoj díky moc za názor. Je super, že Brno působí takhle sympaticky a člověk se v něm cítí dobře. S čištěním silnic a chodníků mám ""super"" zkušenosti v Praze, je mi líto, že v Brně se s tím potýkáš taky. Zajímal by mě ten genius loci - v Brně jsem nikdy nežil - dokázal bys to blíž popsat? Je to nějaký pocit bližšího sousedství, komunity, většího zapojení místních obyvatel do místního života?" 3,66588,2019-12-02T10:16:45.657Z,66492,anon3341357780,anon3456232771,"Teo, diky moc za prispevek a jsem moc rad, ze se Vam s Lucii v Brne libi! Doufam taky, ze brzo zajdeme na pivo, treba uz v tuto stredu - na koncert kapely Feri and the Gypsies." 1,64531,2019-11-18T15:01:57.825Z,64531,anon2131677843,anon2131677843,"Nedávno jsme tady u hackathonu Bydlení je právo! zmiňovali, že jedna skupina vymýšlela způsob, jak dostupné bydlení začlenit do volebního programu. A teď už můžeme říct, že to nebylo jenom tak cvičení do šuplíku. V Brně po posledních volbách chybí hlas progresivně smýšlejících voličů a snažíme se to napravit. Vzniká občanský spolek Otevřené Brno, který chce sledovat aktuální kauzy, nabízet jejich řešení a vypracovat kompletní manuál pro otevřené město. Na fotce jsou příznivci a příznivkyně spolku na pracovním setkání v Lysicích. Spolek se představí ve středu dopoledne, tak kdyžtak prosím držte palce, díky! " 2,64587,2019-11-18T21:29:55.842Z,64531,anon431921830,anon2131677843,"Díky za moc příspěvek, držíme palce a určitě se budeme těšit na manuál! Pokud to bude možné, rádi ho představíme i tady na platformě!" 3,66586,2019-12-02T10:15:18.142Z,64587,anon3341357780,anon431921830,"vic informaci se muzes dozvedet tady! # [V Brně vznikl nový občanský spolek, přidejte se!](https://edgeryders.eu/t/v-brne-vznikl-novy-obcansky-spolek-pridejte-se/11692)" 1,66474,2019-11-30T09:38:51.529Z,66474,anon3594183705,anon3594183705,"**Znajdujemy w przełomowym momencie w dziejach historii: obserwujemy zanon3664178097ny klimatu, ekonomiczne nierówności, spadające zaufanie do Unii Europejskiej i wartości, jakie ona reprezentuje. Dobrobyt młodych i starszych wydaje się nie poprawiać znacznie, mimo, że podobno się bogacimy. Wielu z nas zanon491946983 się z bezrobociem, mobbingiem, innymi formami przemocy.

Pogłębia się też ideologiczna przepaść między nami - czy możemy rozmawiać i budować wspólne dobro ponad podziałami? Co umożliwiłoby dialog?

Jak radzi sobie Polska, po prawie trzech dekadach od końca PRL? Jak zmieniły nas te lata? Za jakimi wartościami stoimy? W jaką przyszłość wierzymy? Jak czują się dziś Polacy? Czym Ty się zajmujesz? Co Cię interesuje?** Jestem artystą wizualnym. Wiele moich prac powstaje na kanwie rzeczy porzuconych, zużytych i ponownie wykorzystanych. Moja pracownia znajduje się w obszarze zamieszkanym przez osoby w znacznym stopniu wykluczone ekonomicznie. Przez lata wrosłem w to środowisko i widzę jak zmienił się ich stosunek do kogoś przychodzącego z zewnątrz i oferującego wartości które nie są tu oczywiste. Stąd moje przekonanie o sensie dialogu, wzajemnym przenikaniu i współoddziaływaniu nawet skrajnych środowisk. Zanon3664178097na następuje przez dialog i przykład, nie przez narzucanie gotowych rozwiązań. **Które tematy są Ci bliskie z programu naszego spotkania w No Problem, i dlaczego?** Ochrona przyrody, rozwarstwienie społeczne i sprawy socjalne.Nie można dłużej ignorować tych problemów i powinny trafić do szerokiej debaty publicznej. **Imię lub nickname:** Piotr Kojta Kowalski" 2,66484,2019-11-30T12:36:06.487Z,66474,anon634599124,anon3594183705,"potwierdzam bilet, wpadaj :)" 1,66390,2019-11-29T22:48:53.530Z,66390,anon3420616108,anon3420616108,"**Znajdujemy w przełomowym momencie w dziejach historii: obserwujemy zanon3664178097ny klimatu, ekonomiczne nierówności, spadające zaufanie do Unii Europejskiej i wartości, jakie ona reprezentuje. Dobrobyt młodych i starszych wydaje się nie poprawiać znacznie, mimo, że podobno się bogacimy. Wielu z nas zanon491946983 się z bezrobociem, mobbingiem, innymi formami przemocy.

Pogłębia się też ideologiczna przepaść między nami - czy możemy rozmawiać i budować wspólne dobro ponad podziałami? Co umożliwiłoby dialog?

Jak radzi sobie Polska, po prawie trzech dekadach od końca PRL? Jak zmieniły nas te lata? Za jakimi wartościami stoimy? W jaką przyszłość wierzymy? Jak czują się dziś Polacy? Czym Ty się zajmujesz? Co Cię interesuje?** Myślę, że bieżącym problemem w debacie publicznej jest wyeksponowane starcie ludzi, którzy wierzą, że mają monopol na prawdę. Doprowadza to do kategoryzowania drugiej strony dyskusji, jako wrogów, co nie prowadzi do szukania rozwiązań, tylko przewalczenia drugiej strony. Mam wrażenie, że żyjemy w dziwnych czasach. Niewiele można usłyszeć rozmów światopoglądowych-osobistych, zamykamy się w okowach ideologii, która często nie pozwala nam wyrwać się ze własnych ram i nie pozwala nam w człowieku po drugiej stronie, po prostu zauważyć człowieka. Jakkolwiek banalnie to brzmi, mam poczucie, że wiele przeszkód w debacie publicznych, utworzyliśmy i podtrzymujemy my sami. Myślę, że podjęcie jeszcze jednej próby wzajemnego zrozumienia, bez tworzenia dodatkowego ideologicznego muru, próby zdefiniowania ludzi o odmiennych poglądach jako wrogów, może w końcu przynieść upragnione zanon3664178097ny. Jest to pewnego rodzaju dysonans, że jedyną, w moim mniemaniu, rzeczą umożliwiającą dialog jest on sam, w całej swej prostocie, zrozumieniu i empatii, powtarzany do granic znudzenia i cierpliwości. Nie wierzę w rewolucję nagłą, w rewolucję uliczną, wierzę raczej w system małych kroków, wyszarpując kolejną przestrzeń wolną od dogmatów niezmiennych. Jeżeli zaś chodzi o Polskę, jestem z nią związany od urodzenia, związany z Stołeczny anon3664178097stem - Warszawą. Mam poczucie, że 20 lat mojego życia nie daje mi pełnego przeglądu sytuacji, toteż mogę wypowiadać się na gruncie lokalnym. Jestem pozytywnie nastawiony do czasów w jakich żyjemy, mają one swoje problemy jak każde inne i perspektywę katastrofy klimatycznej gdzieś w tle, jednak stwierdzam, że są to najlepsze czasy w jakich mógłby żyć człowiek z Europy środkowej. Piętno komunizmu wciąż jest odczuwalne i widoczne w pokoleniu moich, i moich rówieśników, rodziców. Patrząc na ilość porozbijanych rodzin, czy na inne dysfunkcje tej podstawowej jednostki społecznej, jaką jest rodzina. To wychodzę z założenia, że pokolenie owe (naszych rodziców) próbuje nieudolnie implementować w życie młodego pokolenia, wartości których samych nie byli w stanie zrealizować. Z uwagi na ciężar ich czasów, czy też z uwagi na wciąż pokutujący w naszym kraju ideał przykładnego katolika, który jest naprawdę ciężki do realizacji. Tworzy to pewien dysonans międzypokoleniowy, ciężko zachować zaufanie i autorytet dzieci, kiedy nie reprezentuje się z sobą tego co próbuje się przekazać. Tworzy to pewne niepokoje rewolucyjne i chęć do całkowitego odrzucenia wartości uznawanych za tradycyjne, w naszym kręgu kulturowym. Nie twierdzę, że jest to zła droga, jednak wszelkie gwałtowne zanon3664178097ny społeczne mają swoje daleko idące skutki. Jak się więc czuję, jak się czują Polacy? - Niepewnie, niepewność ta jest dyktowana brakiem spójnej polityki, spójnej debaty publicznej, perspektywą katastrofy klimatycznej, media publiczne nie uspokajają, a wręcz przeciwnie napędzają tą karuzelę strachu i niepewności, używając go jako jednego z narzędzi propagandy światopoglądowej. Ostatni głośny dokument w TVP odnośnie środowiska LGBT+ może posłużyć za całkiem zgrabny przykład. Mówię to przede wszystkim jako człowiek, obywatel Państwa Polskiego, nieheterononormatywny mężczyzna - lat 20, wegetarianin. Stojący na rozdrożu decyzji życiowych, starający się dostrzec sens w podążaniu daną drogą, zanim na nią wstąpi. Kiedyś powiedziałbym o sobie, że jestem człowiekiem sfrustrowanym, jednak ostatnim czasie na unosząc się na pozytywnej fali życia, próbuję ową frustrację przekuć w działanie, jakiekolwiek. Interesuję się wieloma rzeczami, zbyt wieloma, toteż wciąż się waham przed podjęciem studiów, jednak prawdopodobnie będzie to fizjoterapia, z racji tego iż wychodzę z założenia iż świat potrzebuje holistycznego spojrzenia, na niektóre problemy. Czasem żartuję, że nie ma złych ludzi, są tylko niewymasowani :) Poza tym wakacje przepracowałem jako przewodnik, na pojazdach elektrycznych typu Segway, gdzie codziennie spotykałem się z innymi kulturami i oprowadzałem o mieście, w którym się urodziłem i które kocham. Aktualnie rozszerzam wiedzę na kursie PTTK, żeby zasilić szeregi tej organizacji i przekuć tą pasję i chwilową pracę w stały element mojego życia. **Które tematy są Ci bliskie z programu naszego spotkania w No Problem, i dlaczego?** Przede wszystkim zagadnienie ciało-pozytywności, tak się składa, że moja serdeczna znajoma, będzie prezentowała wykład odnośnie tego tematu. Aktualnie ulegamy dyktatowi i presji kulturowej, żeby ciało ludzkie i nasze życie było wprost idealne. Jest to wzorzec niedościgniony i wprowadzający ludzi w przygnębienie, toteż myślę, że jakiekolwiek próby jego przełamania powinny być zauważone. **Imię lub nickname:** Kajetan" 2,66392,2019-11-29T22:50:28.142Z,66390,anon634599124,anon3420616108,"hej, potwierdzam zaproszenie na jutro - jesli chcesz, przynies laptopa, bedziemy razem dokumentowali to wydarzenie :) Do zobaczenia!" 3,66394,2019-11-29T23:00:07.580Z,66392,anon3420616108,anon634599124,"Przyniosę, do zobaczenia jutro :smiley: Miłego wieczoru!" 1,66387,2019-11-29T22:25:07.471Z,66387,anon1856493613,anon1856493613,"Co 5 pieszy ginący w Europie, ginie w Polsce, co więcej liczba wypadków na pasach rośnie, na milion w Holandii ginie 3 pieszych, w Szwecji 4, we Francji 7, w Czechach 16, a w Polsce 32 (sic!). Co więcej połowa wszystkich pieszych ginie na pasach!!!! Nie sądzicie, że może pora tupnąć nogą i skończyć ze skrajnym uprzywielowaniem samochodów? ♦️Codziennie do Warszawy wjeżdża i wyjeżdża 1 milion samochodów, jest to główny powód korkowania się tego anon3664178097sta. Włodarze zdają się tego nie widzieć, bo uważają, że rozwiążą problem korków poszerzając ulice, w imię “świętej przepustowości”. Te środmiejskie autostrady rozcinają całe społeczności, utrudniają poruszanie się pieszo po mieście i jednocześnie ich ofiara padają stare drzewa. Dalej mamy: ♦️skrajnie krótki czas do przejścia na pasach, bo przecież pan samochodziarz nie może długo czekać, śpieszy się ♦️również przyciskanie czujników, żeby zapaliło się zielone światło dla pieszego jest również przejawem dyskryminacji, na wielu przejściach nie ma odgórnie wydzielonego czasu na przejście i po wciśnięciu trzeba odczekać cykl. -spychanie pieszych na kładki, w podzieanon3664178097 - samochodziarz jest kontent, bo mu nic chodzącego, pełzającego, biegającego etc. nie wychodzi i nie przerywa ciągu jazdy ♦️słabe egzekwowanie przepisów penalizujących nielegalne parkowanie. Warszawa była projektowana w czasach PRL, wówczas ilość miejsc parkingowych na 1000 mieszkańców była mniejsza, niż obecnie, przez co samochody krążą po Warszawie szukając wolnych miejsc parkingowych współtworząc korek, smog i ogólne niezadowolenie. Pewnie z desperacji kierowcy stają w odległości mniejszej, niż 10 metrów przed pasami zwiększając ryzyko wypadku z udziałem pieszego ♦️tworzenie chodników i przejść w miejscach, które nie są wygodne dla pieszych Tu chodzi nie tylko o wygodę, ale również zdrowie i bezpieczeństwo. Dlatego zachęcam do jeżdzenia zbiorkomem, głosowania (również w budżetach partycypacyjnych) i wywierania presji na politykach, którzy chcąc przypodobać się kierowcom nie patrzą na tych słabszych uczestników ruchu drogowego, czyli pieszych." 2,66393,2019-11-29T22:51:05.179Z,66387,anon634599124,anon1856493613,"Cześć, potwierdzam zaproszenie na jutro - do zobaczenia w No Problem (jak chcesz, zabierz laptopa do robienia notatek ze spotkania:))" 1,66370,2019-11-29T19:43:17.920Z,66370,anon4262609884,anon4262609884,"**Znajdujemy w przełomowym momencie w dziejach historii: obserwujemy zanon3664178097ny klimatu, ekonomiczne nierówności, spadające zaufanie do Unii Europejskiej i wartości, jakie ona reprezentuje. Dobrobyt młodych i starszych wydaje się nie poprawiać znacznie, mimo, że podobno się bogacimy. Wielu z nas zanon491946983 się z bezrobociem, mobbingiem, innymi formami przemocy.

Pogłębia się też ideologiczna przepaść między nami - czy możemy rozmawiać i budować wspólne dobro ponad podziałami? Co umożliwiłoby dialog?

Jak radzi sobie Polska, po prawie trzech dekadach od końca PRL? Jak zmieniły nas te lata? Za jakimi wartościami stoimy? W jaką przyszłość wierzymy? Jak czują się dziś Polacy? Czym Ty się zajmujesz? Co Cię interesuje?** Interesuję się informatyką a w szczególności automatyką domową. Obecnie pochłania mnie projektowanie monitoringu i systemu zabezpiecxzania domu. **Które tematy są Ci bliskie z programu naszego spotkania w No Problem, i dlaczego?** Tematy lokatorskie. Ciekawią mnie problemy związane z reprywatyzacją . **Imię lub nickname:** janek13579" 2,66372,2019-11-29T19:51:11.010Z,66370,anon634599124,anon4262609884,"Cześć, potwierdzam bilet i do zobaczenia jutro :)" 1,66064,2019-11-27T17:39:26.832Z,66064,anon2724288971,anon2724288971,"Smrt kolem nas Smrt žije... album od Kata z Prago union. Dovolím si s mým oblíbeným interpretem nesouhlasit, smrt nežije a nic a nikdo po ní také ne. Teda ne hmotně, duše možná-snad-doufám někam dále putuje, ale bohužel nevím, jestli to tak opravdu je, či bude. Skoro celý život jsem se nad smrtí nemusel moc často zamýšlet a také mě nijak v blízkém okolí citelně nezasáhla. Ale od června loňského roku je vše jinak a já se ptám, co se to sakra děje a přeji si, ať to vše zase přestane. Jasně, smrt je součástí každého života a musí se s ní počítat, ale vypořádat se s ní je pro člověka velká psychická zkouška. Jak jsem zmínil, začalo to vloni v červnu mým blízkým kamarádem, který umřel v autě jako spolujezdec ve 20 letech. To mě zasáhlo nejvíc, protože to byl mladý a hodný kluk, který měl vše před sebou. Pak má prababička, zapřísáhlá komunistka, ale se srdcem na pravém místě. Tam se to v 89 letech dalo čekat a člověk se snaží spíš s úsměvem vzpomínat na tak čistého člověka, kterým byla. Před měsícem nečekaně umřel můj nevlastní děda na Slovensku a jeho syn dnes upadl z ničeho nic do bezvědomí a ještě se z něj neprobral. Na škole, na které učím kroužek florbalu, před týdnem zapalovali svíčky pro svého spolužáka, který v depresích kvůli rozvrácené rodině skočil z okna ze sedmého patra a když to jeho anon231030011 zjistila, tak skočila také. Já osobně závidím lidem, kteří věří v jakoukoliv víru a žijí s tím, že po smrti není konec a že je něco čeká, každého něco jiného dle konkrétní víry. Mně je totiž při pomyšlení na smrt úzko a v hlavě mám jen jednu temnou myšlenku a to, že po smrti už nic není, navždy tma a prázdno a že život, který žiji, je jen jeden. Na druhou stranu si díky tomu alespoň uvědomuji, že ho musím prožít naplno. Co se honí vám v hlavě, když přemýšlíte o smrti?" 2,66364,2019-11-29T19:23:38.112Z,66064,anon431921830,anon2724288971,"Ahoj Lukáši, jak píšeš, součást života, ale ja se nad tím pozastavim úplně pokaždé, jsou bohužel konce, kterym se dalo předejít, které jsou zbytečné.. jelikož se snazim lidskou existenci vidět v širším pohledu, vždycky se zamýšlím nad tím, co po lidech zůstává tady, v našem světě, jelikož v jiný taky osobně nevěřím. Jeden nemusí bejt zrovna prezident, nebo slavnej muzikant, každý zanechává nějaký otisk. Před lety umřel muj kamarad z dětství, bylo mu 27, šel projet na kole za letního horka, omdlel a narazil do stromu. Pořád mi to přijde jako by se to snad ani nemohlo stát. Vzhledem k tomu, ze jsme vyrůstali nedaleko sebe a ja ted bydlím zpátky ""doma"", dost často mi ho ty mista kolem připomínají (když už to zrovna neudělá Facebook v den jeho narozenin, taky takový zvláštní..). Ale vzpomínám si na něj v mnoha pozitivních momentech, hlavně u muziky, kterou jsme spolu dělali a poslouchali. A tak si ten jeho otisk nesu v sobě. Občas když mě něco zbytecneho vytočí, tak si tak v hlavě přehraju, že by se tomu smál a jdu dal. No prostě věřím v udržování pozitivních odkazů, nesu si ty lidi tak jak jsem je zažil a to mi s odstupem pomáhá s tim, že mi chybí." 1,66358,2019-11-29T18:14:07.195Z,66358,anon438163265,anon438163265,"**Znajdujemy w przełomowym momencie w dziejach historii: obserwujemy zanon3664178097ny klimatu, ekonomiczne nierówności, spadające zaufanie do Unii Europejskiej i wartości, jakie ona reprezentuje. Dobrobyt młodych i starszych wydaje się nie poprawiać znacznie, mimo, że podobno się bogacimy. Wielu z nas zanon491946983 się z bezrobociem, mobbingiem, innymi formami przemocy.

Pogłębia się też ideologiczna przepaść między nami - czy możemy rozmawiać i budować wspólne dobro ponad podziałami? Co umożliwiłoby dialog?

Jak radzi sobie Polska, po prawie trzech dekadach od końca PRL? Jak zmieniły nas te lata? Za jakimi wartościami stoimy? W jaką przyszłość wierzymy? Jak czują się dziś Polacy? Czym Ty się zajmujesz? Co Cię interesuje?** Jestem aktywistka miejska z ramienia MJN. Interesuje mnie tematy związane z Reprywatyzacja zrównoważonym rozwojem i likwidacja barier komunikacyjnych w przestrzeni miejskiej. Także brałam udział w wyborach samorządowych i jestem członkiem BKDS mieszkaniowego oraz Społecznej Rady Pragi. **Które tematy są Ci bliskie z programu naszego spotkania w No Problem, i dlaczego?** Reprywatyzacja i Rewitalizacja obszarów Pragi i Śródmieścia. **Imię lub nickname:** MartaLoza" 1,66361,2019-11-29T18:39:54.785Z,66361,anon2592055211,anon2592055211,"**Znajdujemy w przełomowym momencie w dziejach historii: obserwujemy zanon3664178097ny klimatu, ekonomiczne nierówności, spadające zaufanie do Unii Europejskiej i wartości, jakie ona reprezentuje. Dobrobyt młodych i starszych wydaje się nie poprawiać znacznie, mimo, że podobno się bogacimy. Wielu z nas zanon491946983 się z bezrobociem, mobbingiem, innymi formami przemocy.

Pogłębia się też ideologiczna przepaść między nami - czy możemy rozmawiać i budować wspólne dobro ponad podziałami? Co umożliwiłoby dialog?

Jak radzi sobie Polska, po prawie trzech dekadach od końca PRL? Jak zmieniły nas te lata? Za jakimi wartościami stoimy? W jaką przyszłość wierzymy? Jak czują się dziś Polacy? Czym Ty się zajmujesz? Co Cię interesuje?** Mam 32 lata, umowę o pracę, kredyt hipoteczny, męża i plany na przyszłość. Pracuję w niewielkiej firmie, która zajmuje się organizacją eventów targowych. Dużo podróżuję. I służbowo i prywatnie. Podróżując, mogę złapać dystans i spojrzeć z boku. Pobyt w Bangkoku pokazał mi, jak wiele my Polacy mamy do nadrobienia z lekcji o tolerancji dla osób LGBT. Moja przyjaciółka z Londynu powiedziała mi, że do CV w Londynie nie wstawia się ani zdjęcia, ani wieku, ani (broń Boże) stanu cywilnego, podczas gdy żaliłam jej się, że moja szefowa notorycznie pyta mnie, kiedy planuję zajść w ciążę. Moi znajomi z Włoch (wychowawcy w ośrodku dla osób niepełnosprawnych umysłowo) uświadomili jak bardzo sfera opieki nad niepełnosprawnymi jest zaniedbana. Odbyłam takich lekcji wiele. Złości mnie niska frekwencja w Polsce. Oburza ksenofobia. Rozwściecza brak tolerancji. Czuję się bezsilna, widząc czym stały się media publiczne i zła na siebie, znosząc w pracy zachowania szefa, których w Zachodniej Europie nikt nie bałby się nazwać mobbingiem. Ale mieszkam tu i chce tu mieszkać, bo widzę światełko w tunelu. Widzę siłę i wytrwałość pary moich dwóch koleżanek, które wciąż chcą zostać mamami. Widzę rekordowe zbiórki WOŚP i pół miliona szczęśliwych ludzi na Woodstocku. Widzę drobne pęknięcia w skostniałej strukturze Kościoła po filmie braci Sekielskich. Widzę żywe zainteresowanie moich znajomych rozwiązaniami ekologicznymi, które wdrażamy razem z mężem. Widzę moich przyjaciół którzy mówią w wielu językach, mają otwarte głowy i serca. To oni inspirują mnie, by tu być, żyć i starać się zmieniać mój mały świat na lepsze. **Które tematy są Ci bliskie z programu naszego spotkania w No Problem, i dlaczego?** Interesuje mnie spotkanie z anon3259766366em Śpiewakiem, który mógłby przybliżyć mi nieco ideę ""myśl globalnie działaj lokalnie"" oraz spotkanie z Kają z Ciałopozytywu, która w świecie Photoshopowych okładek pokazuje inną stronę piękna ludzkiego ciała. **Imię lub nickname:** Pensylwunia12345" 1,66337,2019-11-29T14:05:11.715Z,66337,anon3009293736,anon3009293736,"**Znajdujemy w przełomowym momencie w dziejach historii: obserwujemy zanon3664178097ny klimatu, ekonomiczne nierówności, spadające zaufanie do Unii Europejskiej i wartości, jakie ona reprezentuje. Dobrobyt młodych i starszych wydaje się nie poprawiać znacznie, mimo, że podobno się bogacimy. Wielu z nas zanon491946983 się z bezrobociem, mobbingiem, innymi formami przemocy.

Pogłębia się też ideologiczna przepaść między nami - czy możemy rozmawiać i budować wspólne dobro ponad podziałami? Co umożliwiłoby dialog?

Jak radzi sobie Polska, po prawie trzech dekadach od końca PRL? Jak zmieniły nas te lata? Za jakimi wartościami stoimy? W jaką przyszłość wierzymy? Jak czują się dziś Polacy? Czym Ty się zajmujesz? Co Cię interesuje?** Urodziłam się w '85 roku, czyli lat 80. właściwie nie pamiętam, lata 90. pamiętam z perspektywy dziecka. Z moich lat nastoletnich pamiętam, że w moim towarzystwie wstydem było być rasistą, ksenofobem, przynajmniej deklaratywnie moi znajomi nie przejawiali takich tendencji, ewntualnie można było o tym porozmawiać w zaangażowanym, nastoletnio-młododorosłym gronie. Ostatnio obserwuję zjawisko 'chłopskiego rozumu', memizacji, ciętych ripost - wszystko ma być na zasadzie szach mat. W dyskusjach, m.in. internetowych liczy się szybkość, refleks, stwoerdzenie, które paradoksalnie trudno podważyć. Część z nich to banalne, dawno wytłumaczone stwierdzenia, np. 'rząd ma ważniejsze sprawy na głowie niż lgbt, prawa reprodukcyjne i feminatywy',tylko podane w formie żartu, mema, 'zaorania' osoby, z którą się dyskutuje, co ma sprawić, że rozmówca zaniemówi. Widzę, zwłaszcza w internecie, na spotkaniach towarzyskich chęć takiego szybkiego załatwienia sprawy, ustalenia prawdy niepodważalnej. Warunkiem prowadzenia dialogu jest chęć usłyszenia drugiej strony i próba zrozumienia jej racji, środowiska z którego pochodzi, przekazów medialnych jakimi jest bombardowana jednostka, bo bez tego rozmawiamy w dwóch zupełnie róznych językach. Wierzę w metodę ewolucji, dojrzewania do pewnych rzeczy, jest to proces dłuższy i bardziej wyanon491946983jący niż rozwiązania narzucone, szybkie zamknięcie ust rozmówcy. Polska radzi sobie różnie, nadal mamy duże dysproporcje jeśli chodzi o dochody i styl życia, co czesto nie sprzyja podejściu aspiracyjnemu, tylko zazdrości. Nadal mówi nam się, że konsumpcja=szczęście, stąd niemożność zaspokojenia nawet podstawowych potrzeb albo takich niezbyt luksusowych, jak np. wyjście do kawiarniczy do kina rodzi fustrację. Stąd partie oferujące benefity takie jak 500+, mimo wielu niedoskonałości, podwyżki cen itp. dają poczucie, że można dogonić tych 'od kawiarni'pokazywanych w serialach, reklamach, w mediach społecznościowych. Uważam, ze na razie nie przeskoczyliśmy jeszcze fazy 'szkoła-dobra praca-mieszkanie na kredyt-samochód-rodzina' jako obowiązującego modelu, nadal mamy zachłyśnięcie konsumpcją, jesteśmy nieco wygłodniali i nie możemy przeskoczyć w pewłni na kolejne levele, takie jak skupienie się na budowaniu społeczeństwa obywatelskiego, działalność na rzecz wspólnoty, myslenie długofalowe w polityce. Liczę na to, że tam dotrzemy, popularność takich zjawisk jak ruch zero waste, działalność organizacji broniących praw lokatorów, grupy sąsiedzkie, foodsharing pokazują mi, że ludzie w Polsce sa w stanie się dzielić, budować małą lokalną społeczność gdzie poanon491946983nie, dzielenie się, dobanie o członków wspólnoty jest wartością. Wierzę, że w przyszłości to, a nie konsumpcja, rywalizacja, poczucie niespełnienia, zazdrość, sztywne przywiązanie do jednego modelu życia będzie dominującym sposobem na współ-bycie z innymi ludźmi. Ja na razie szukam sobie takich baniek w których czuję się dobrze, pokazuję inny sposób myślenia np. o przedmiotach, potrzebach, zaufaniu innym ludziom i część z nich dokonuje drobnych zanon3664178097n w swoim działaniu. Przez kilka lat pracowałam na etacie, teraz jestem freelancerką i to też jest długi temat. Piszę też doktorat związany zprawami człowieka. **Które tematy są Ci bliskie z programu naszego spotkania w No Problem, i dlaczego?** Prawa pracownicze - to dotyczy prawie każdego, to,jak kształtują sie relacje pracodawca-pracownik, jakie prawa mają obie strony bardzo wpływa na jakość życia, poczucie sprawczości i kontroli nad własnym życiem i czasem, na poczucie bezpieczeństwa. Ponadto kwestie związane z ciałem, postrzeganiem go, kreowaniem przez media. **Imię lub nickname:** Brave Piglet" 1,66332,2019-11-29T13:14:55.020Z,66332,anon4045024967,anon4045024967,"**Znajdujemy w przełomowym momencie w dziejach historii: obserwujemy zanon3664178097ny klimatu, ekonomiczne nierówności, spadające zaufanie do Unii Europejskiej i wartości, jakie ona reprezentuje. Dobrobyt młodych i starszych wydaje się nie poprawiać znacznie, mimo, że podobno się bogacimy. Wielu z nas zanon491946983 się z bezrobociem, mobbingiem, innymi formami przemocy.

Pogłębia się też ideologiczna przepaść między nami - czy możemy rozmawiać i budować wspólne dobro ponad podziałami? Co umożliwiłoby dialog?

Jak radzi sobie Polska, po prawie trzech dekadach od końca PRL? Jak zmieniły nas te lata? Za jakimi wartościami stoimy? W jaką przyszłość wierzymy? Jak czują się dziś Polacy? Czym Ty się zajmujesz? Co Cię interesuje?** W kraju postkomunistycznym jakim jest Polska, relacje między ludzkie są trudne, co moim zdaniem wynika z braku zaufania społecznego, przez lata opresji politycznych. Do przerobienia jest pojęcie indywidualizmu, zrozumienie wolności, ale przede wszystkim nauczenie się jej. Często bardzo opresyjne są osoby, które nie potrafią same wyzwolić się z ram społeczno-kulturowych. Zajmuję się sztuką **Które tematy są Ci bliskie z programu naszego spotkania w No Problem, i dlaczego?** Relacje społeczne - niezbędne jest w Polsce zbudowanie dialogu **Imię lub nickname:** olgwin" 1,66246,2019-11-28T17:45:00.628Z,66246,anon2157584911,anon2157584911,"**Znajdujemy w przełomowym momencie w dziejach historii: obserwujemy zanon3664178097ny klimatu, ekonomiczne nierówności, spadające zaufanie do Unii Europejskiej i wartości, jakie ona reprezentuje. Dobrobyt młodych i starszych wydaje się nie poprawiać znacznie, mimo, że podobno się bogacimy. Wielu z nas zanon491946983 się z bezrobociem, mobbingiem, innymi formami przemocy.

Pogłębia się też ideologiczna przepaść między nami - czy możemy rozmawiać i budować wspólne dobro ponad podziałami? Co umożliwiłoby dialog?

Jak radzi sobie Polska, po prawie trzech dekadach od końca PRL? Jak zmieniły nas te lata? Za jakimi wartościami stoimy? W jaką przyszłość wierzymy? Jak czują się dziś Polacy? Czym Ty się zajmujesz? Co Cię interesuje?** Polska jest teraz w trudnej sytuacji bo z jednej strony widzimy powiekszajaca się tolerancją w wielu środowiskach a z drugiej strony cały czas jest Pokłosie reżimu i nienawiści i ogromna ogromny dystans do wielu środowisk które tak naprawdę nikogo nie krzywdzą. jeśli chodzi o 30 lat od upadku komunizmu to uważam że nie jest tak źle, to znaczy żyjemy w właściwie wolnym kraju,mamy pełnię Obywatelskich ale jednak wciąż nie mamy prawa do wolności słowa, Wolności wyboru decydowaanon3664178097 własnym ciele, osoby nieheteronormatywne nie mają prawa do legalizowania swojego związku. sytuacja gospodarcza nie jest lepsza: mnóstwo problemów socjalnych: przemoc w rodzinie, mobbing, klasizm, alkoholizm to są straszne problemy z którymi sobie nie radzi my. Mam na imię anon351797018 Mam 20 lat. Studiuję na Politechnice Warszawskiej Lotnictwo I Kosmonautyke. Jestem aktywistka na rzecz praw zwierząt, działam w Vivie, organizowałam protesty pod cyrkami w swojej rodzinnej miejscowości. Jednym z moich zainteresowań jest polityka. prowadze konto na Instagramie jakbędzie wpolityce i jestem z niego bardzo dumna. poświęcam mu wiele czasu. swoją przyszłość nie wiem jeszcze czy wiąże politycznie. W swoim życiu walcze o prawa zwierząt, prawa kobiet oraz walczę z problemem alkoholowym w Polsce ponieważ wiem co to znaczy **Które tematy są Ci bliskie z programu naszego spotkania w No Problem, i dlaczego?** Kaya Szulczewska - cialopozytyw. Od lat walczę z trądzikiem, a m.in. Kai pokochałam swoje niedoskonałości. anon3259766366 śpiewak - reprywatyzazja to polityka, doceniam jego ogromny wkład w społecznosc obywatelska. **Imię lub nickname:** anon351797018" 1,66279,2019-11-29T01:31:16.039Z,66279,anon2990178122,anon2990178122,"**Znajdujemy w przełomowym momencie w dziejach historii: obserwujemy zanon3664178097ny klimatu, ekonomiczne nierówności, spadające zaufanie do Unii Europejskiej i wartości, jakie ona reprezentuje. Dobrobyt młodych i starszych wydaje się nie poprawiać znacznie, mimo, że podobno się bogacimy. Wielu z nas zanon491946983 się z bezrobociem, mobbingiem, innymi formami przemocy.

Pogłębia się też ideologiczna przepaść między nami - czy możemy rozmawiać i budować wspólne dobro ponad podziałami? Co umożliwiłoby dialog?

Jak radzi sobie Polska, po prawie trzech dekadach od końca PRL? Jak zmieniły nas te lata? Za jakimi wartościami stoimy? W jaką przyszłość wierzymy? Jak czują się dziś Polacy? Czym Ty się zajmujesz? Co Cię interesuje?** Zgadzam się, że znajdujemy się w przełomowym momencie w dziejach historii. Fukuyama właśnie obwieścił koniec ""Końca historii"". Czy to dobrze, czy źle? Z jednego punktu dobrze. Dostajemy szansę, aby kreować rzeczywistość lepszą, piękniejszą, bardziej sprawiedliwą. Dostajemy ją w doskonałym momencie. Nigdy wcześniej w historii ludzie nie byli tak wyedukowani, nie posiadali takich zasobów i możliwości, jakie posiadają dzisiaj. Z drugiej strony natoanon3664178097st, co bardzo smuci, z upływem lat okazuje się, że naszą szansę na zanon3664178097nę coraz bardziej przegrywamy. Czy możemy coś zrobić, aby jednak doprowadzić do poprawy, nie do pogorszenia rzeczywistości, w której przyszło nam żyć? Myślę, że jest to możliwe. W moim osobistym przekonaniu dużą rolę w tym mogłoby odebrać pewne przewartościowanie, by - tak jak w szeroko komentowanym tekście pisze prof. Andrzej Szahaj - spędzenie wakacji z rodziną postrzegane było jako cenniejsze niż zakup nowego samochodu. Istotną rolę w takim przewartościowaniu może pełnić transcendencja, odwołanie się do jakiegoś rodzaju absolutu. Jego dystrybutorem może być kościół, także kościół katolicki, ale zupełnie nie ten, z którym mamy do czynienia dzisiaj. Marzę o odnowie kościoła, w taki który będzie brał pod opiekę uciśnionych: uchodźców, LGBT, osoby z problemami psychicznymi, nie zaś motywowany politycznie szczuł i poniżał. Miałem nadzieję, że początkiem tej zanon3664178097ny - przynajmniej w kraju - będzie film braci Sekielskich nagłaśniający afery pedofilskie. Niestety, wydaje się, że nadzieja ta była płonna, pozostaje mi sympatyzować z organizacją Wiara i Tęcza. Istotnym źródłem transcendencji może być też mądrość ludów rdzennych, która zwłaszcza w ostatnich latach przenika do środowisk wielkomiejskich. Mam tu na myśli zarówno ludy pochodzące z bardzo odległych stron (choćby Ameryki Południowej, traktowanie roślin i środków wywołujących doświadczenia psychodeliczne jako ""roślinnego nauczyciela"" modern szamanizm, neotrybalizm, odrodzenie ruchów hipisowskich), jak i tych pobliskich. Dla wielu las znów staje się schronieniem na trudne czasy. Uciekamy w przysłowiowe Bieszczady, bronimy puszczy przed wycinką, z zainteresowaniem przyswajamy wiedzę o słowiańskich mitach i legendach, powoli odradza się rodzimowierstwo. Transcendencja oczywiście nie będzie jedynym źródłem antykapitalizmu. Potrzebujemy też działań o charakterze politycznym, dobrej polityki socjalnej, pomysłów i działań na reformę systemu finansowania, takich jak choćby proponuje Nuria Guell i osoby z nią związane. Osobiście wierzę w bezwarunkowy dochód podstawowy, w demokratyzację środków produkcji, o czym wspomina choćby anon3259766366 Sowa pod koniec swojej książki ""Inna Rzeczpospolita jest możliwa"". Parafrazując Kusturicę wypada zapytać: Gdzie ja jestem w tej historii? Zbliżając się powoli do okresu życia, o którym mówi się ""średnim wiekiem"" przestałem wierzyć, że odnajdę lekarstwo na raka, albo wywołam inną zanon3664178097nę o rewolucyjnym znaczeniu światowym. Z pewnością jednak nigdy nie porzucę wiary w to, że o sprawiedliwość i równość wszystkich ludzi, ponad granicami, religiami i rasą warto walczyć. To jest jasna strona mocy, po której zawsze chciałbym być. Wierząc, że moim obowiązkiem jest pozostawienie świata choćby trochę lepszego, niż zastałego go rodząc się, angażuję się w różne działania. Od kilku lat należę do partii Razem, bo wierzę w działania zbiorowe, a kierunek w którym podąża ta partia jest w wielu przypadkach zgodny z moimi poglądami. Często publikuję dłuższe i krótsze teksty na bieżące sprawy społeczne, w tym roku udało mi się również zaprezentować autorski performance, w którym poruszałem kwestie związane z migracją, konfliktami zbrojnymi, feminizmem czy ochroną przyrody. Jestem uczestnikiem cyklicznych spotkań organizowanych przez Biennale Warszawa, ""Humanizmu przyszłości"", ""Zorganizujmy swoją przyszłość"" oraz obecnie ""Społecznej szkoły antykapitalizmu"". Przymierzam się do napisania doktoratu dot. ochrony obywateli przed negatywnymi skutkami wynikającymi z szerokiego upowszechnienia nowoczesnych technologii. Podróżuję, głównie autostopem, śpiąc w namiocie albo domach ludzi, którzy mają ochotę mnie gościć. Odwiedziłem kilkadziesiąt państw na trzech kontynentach, szczególną sympatią darzę zaś państwa arabskie. Naprawdę chciałbym przyłożyć się do zakończenia głupiej i zupełnie niepotrzebnej niechęci między chrześcijaństwem a islamem. Często goszczę też ludzi we własnym domu. Chciałbym bowiem, aby w świecie obojętności i pogoni za pieniądzem, mój dom był czymś innym, aby obowiązywały w nim inne zasady, przyjaźń i międzyludzka solidarność, ponad wszelkimi podziałami. **Które tematy są Ci bliskie z programu naszego spotkania w No Problem, i dlaczego?** Interesuje mnie w szczególności spotkanie z p. Kają Szulczewską, chętnie dowiedziałbym się więcej na temat akceptacji własnego ciała, problemu z którym sam się zanon491946983m. Fajnie byłoby też porozmawiać znów z anon3259766366em Śpiewakiem, z którym anon3664178097łem okazję poznać się przy okazji kampanii samorządowej. Z racji wykonywania przeze mnie zawodu prawniczego być może mógłbym jakoś zaangażować się w jego działania. Interesujące jest także spotkanie z p. Robertem Nowakiem. Znane mi jest hasło ""Mieszkanie prawem, nie towarem"", mam też jakieś wyobrażenia na temat problemów mieszkalnictwa, ale mało twardej, ugruntowanej wiedzy na ten temat, którą chętnie bym uzupełnił. **Imię lub nickname:** Bartłomiej Kobyliński" 1,65989,2019-11-27T10:34:43.077Z,65989,anon2417355789,anon2417355789,"**Znajdujemy w przełomowym momencie w dziejach historii: obserwujemy zanon3664178097ny klimatu, ekonomiczne nierówności, spadające zaufanie do Unii Europejskiej i wartości, jakie ona reprezentuje. Dobrobyt młodych i starszych wydaje się nie poprawiać znacznie, mimo, że podobno się bogacimy. Wielu z nas zanon491946983 się z bezrobociem, mobbingiem, innymi formami przemocy.

Pogłębia się też ideologiczna przepaść między nami - czy możemy rozmawiać i budować wspólne dobro ponad podziałami? Co umożliwiłoby dialog?

Jak radzi sobie Polska, po prawie trzech dekadach od końca PRL? Jak zmieniły nas te lata? Za jakimi wartościami stoimy? W jaką przyszłość wierzymy? Jak czują się dziś Polacy? Czym Ty się zajmujesz? Co Cię interesuje?** Zajmuję się prawami zwierząt, feminizmem i klimatem. Na przestrzeni ostatnich lat, wiele się zmieniło w świadomości polek, gorzej z polakami. Niemniej tematy praw zwierząt czy zanon3664178097n klimatycznych są co raz powszechniej rozuanon3664178097ne. **Które tematy są Ci bliskie z programu naszego spotkania w No Problem, i dlaczego?** Głównie prawa pracownicze, ponieważ nasza polityka od wielu lat tkwi w narracji neoliberalnej. Polepsza się życie bogatszych, a pogarsza tych ubogich. Podobnie jak tendencje światowe, polska polityka broni interesów tych, którzy już coś mają. **Imię lub nickname:** Goja" 1,65746,2019-11-25T17:43:38.702Z,65746,anon1495719325,anon1495719325,"Ahoj, tenhle post píšu jako zamyšlení se nad panelovou diskuzi k hackathonu o dostupném bydlení, kterou jsem moderovala. Panelovou diskuzi jsme naplánovali na začátek hackathonu, a to tak, aby našim účastnicím a účastníkům umožnila se do problematiky trochu dostat, načerpat inspiraci a tak podobně. V pátek 8.11. v podvečer jsme tedy touto panelovou diskuzí otevřely náš hackathon o dostupném bydlení. Měli jsme velkou radost a bylo pro nás ctí, že naše pozvání přijaly dve výborné panelistky a dva skvělí panelisté, a to: Martin Freund - vystudovaný psycholog, občanský aktivista a bývalý brněnský zastupitel, který stojí za projekty Housing first a Rapid re-housing. V současné době se stále věnuje otázkám sociálního bydlení, a to jako pracovník bratislavského magistrátu; Karolína Plášková - architektka a urbanistka, dlouhodobě se zajímá o přesahy architektury a urbanismu a jejich vztah s oblastí společenských věd a umění; Barbora Matysová - socioložka s celou řadou zájmů a zkušeností a s vhledem do odloučenych lokalit, mezi sociálně znevyhodněné skupiny lidí a taky do oblastí s dlouhodobě neuspokojivou dostupností bydlení; Petr Kubala - který se zabývá socioekonomií bydlení na Sociologickém ústavu Akademie věd ČR, výzkumem bydlení mladých dospělých ve velkých městech v Česku v době krize dostupnosti bydlení a otázkám sociálních nerovností. V minulosti pracoval ve výzkumném týmu Rapid Re-housingu. Feedback k panelové diskuzi byl všeobecně velmi pozitivní. A to jako od diváků panelové diskuze, tak i od účastnic a účastníků našeho hackathonu. Nejčastěji zmiňovaným pozitivem debaty byla její hloubka a šířka. To, že jsme mohli jít do hloubky a do šířky a že jsme mohli vynechat sáhodlouhé diskuze o tom jestli je bydlení právo nebo není, je zřejmě přímým důsledkem toho, že se tato debata odehrávala na poli konkrétní sociální bubliny. Díky složení panelu jsme mohli diskutovat i o úskalích čekajících na tu nebo onu sociální skupinu a taky jaká můžeme přinést řešení. Tato panelová debata byla mojí první zkušeností s moderováním. Bylo skvělé mít možnost představit osobnosti, které účastníkům hackathonu poskytli informace. Mimo jiné jsem měla radost, že jsem mohla klást dotazy, které mne samotnou zajímaly a doplnili vědomosti nás všech a nejen účastníků hackathonu. Podle zpětné vazby, jsem situaci zvládla celkově obstojně, což je pro mne obrovským úspěchem. Doufám, že v budoucnu budu moct svoji zkušenost znovu uplatnit a moderovat debatu na podobně zajímavé, aktuální a důležité téma. anon1495719325, moderátorka debaty" 2,65750,2019-11-25T18:08:35.370Z,65746,anon3341357780,anon1495719325,"Johanko, diky moc za prispevek. muzu sem ofcialne potvrdil, ze jsi byla skvela a vedla sis moc dobre. Panelisti byli/y skvely...a ty ses z toho ne...sesypala.Naopak, dokazalas vyuzit jejich potencial." 3,65828,2019-11-26T10:45:11.872Z,65746,anon3341357780,anon1495719325,"Jeste bych rad pridal par fotek z panelovky! koukejte, koukejte...vy, co jste prisly-i, i ti, co jste neprisly-i!:slightly_smiling_face: Krasne misto, plne entusiastickych, krasnych, aktivnich lidi. Kteri poslouchaji skvele povidani od erudovanych, socialne citicich expertu na problematiku socialniho/dostupneho bydleni. " 4,65986,2019-11-27T10:31:06.486Z,65746,anon431921830,anon1495719325,"Z toho, co tu slyšíme, tak to byla na první pokus dost dobrá práce s moderováním:) Je skvělé, že jste se potakli na společném poli, kde se pak skutečně debatovalo věcně. Přeju hodně takvých dalších debat!" 1,65197,2019-11-22T17:35:21.390Z,65197,anon2536201174,anon2536201174,"*""Děláš si ze mě prdel?""* Ta věta ze mě vystřelila hned, jak mi Renata zvedla telefon. Ona byla totiž ten ""dobráček"", který mi dohodil dnešní rande. Že prý super kluk, chytrý, milý, máme toho podle ní hodně společného. Ona by do něj určitě taky šla, ale délka jejich přátelství už přesáhla friend zónu. ""*No já mu radila, ať ti to radši neříká na prvním rande.""* *""To mi to jako měl říct až po svatbě?!!""* - Hlas se mi změnil v hysterický řev. ""Ale on je vážně hrozně fajn a -"" -""ON VĚŘÍ, ŽE ZEMĚ JE PLACATÁ!!!!!!!!!!!!!!"" - Skočila jsem Renatě do řeči, a radši si sedla, abych nedostala infarkt. Vždycky jsem o sobě smýšlela jako o nejtolerantnější bytosti na planetě. planetě, která má tvar koule. Teď jsem i já našla svůj limit. . . *Zhruba před hodinou* . ""-.....A to není vůbec všechno! Proč myslíš, že se na obloze všechny hvězdy točí, až na jednu úplně nahoře? HA! To je ten střed projekce, která se otáčí dokola na té kopuli. Chápeš? Chápeš?!! A jak třeba vysvětlíš, že lety letadlem trvají tam i zpět stejný čas? Kdyby se země točila, musela bys být přece na místě určení jednou dřív a jednou později! Gravitace? Úplná blbost! A počkej, až ti řeknu o Ledové bariéře která zabraňuje vylití vody přes okraj země!"" ""Víš, já už asi budu muset jít."" Nervózně jsem položila na rychlo vypitý šálek capuccina, a snažila se, aby se mi ruka moc neklepala. S poslední nadějí jsem se rozhlédla po kavárně, jestli někde neuvidím skryté kamery. Nebyly tam. . . Celou cestou domů jsem byla potichu. Můj mozek se pomalu vzpamatovával z dezinformačního šoku. Když jsem za sebou zabouchla dveře, trochu jsem se uklidnila a začala přemýšlet, jestli budu mít někdy odvahu jít znovu s někým na rande. Tohle se fakt může stát jenom mě. To už radši na rande s taxidermistou, sběratelem šlupek od banánů nebo fanouškem Bohemky. A nejdřív ze všeho si budu muset promluvit s Renatou. . . PS: ( Příběh se skutečně stal a bohužel opravdu mě :D Ve skutečnosti nemám nic proti taxidermistům nebo sběratelům šlupek od banánů. Na zápase Bohemky jsem byla jenom jednou, ale to by bylo na další povídku :D ) Už jste se někdy setkali s flat-earthistou? Šli by jste s někým takovým na rande? https://www.youtube.com/watch?v=RywkkwO78m8" 2,65217,2019-11-22T18:19:54.657Z,65197,anon1909035641,anon2536201174," ... zrejme nejakej vasnivej ctenar/hrac... jakym zpusobem se budes seznamovat priste, pres Renatu asi uz ne, co?!:)) Dej vedet, pridal bych se... ;)" 3,65983,2019-11-27T10:14:05.495Z,65197,anon431921830,anon2536201174,"Ahoj, a díky moc za příspěvek. No, je to mazec, s placatozemcem jsem se nikdy nesetkal (osobně, když jsem četl o dějinách 15 stol. tak jo:). Já bych si na férovku myslel, že mě někdo trolí a zkoušel bych to z toho člověka vymámit:) Jasně, měli bychom se kriticky vztahovat ke všemu našemu ""vědění"". Ledová bariéra je za mě top - až roztaje, tak budeme úplně v pytli..(i když to se vlastně stane asi tak jako tak, ale ta voda nám všechna alespoň přiteče a neodteče do vesmíru:). Nejšílenější na tom je, že ono je to zakřivení země vidět! Stačí zajet někam k moři (pokud nestačí rybník svět:-P) a pořádně se chvíli dívat, když je hladina klidná. Nebo si vyzkoušet řadu mentálních cvičení (pokud je volná kapacita a ochota). Ty lodě prostě do kopce neplujou.. http://www.smarterthanthat.com/astronomy/top-10-ways-to-know-the-earth-is-not-flat/" 1,65178,2019-11-22T15:48:28.199Z,65178,anon1417262348,anon1417262348,"Zdravím, Chtěl bych podotknout, že jsem veliký enthusiast do technologií, speciálně do IT. Vlastně tak moc, že i mezi svými tech pozitinvními kamarády jsem brán, jako že to občas s optimizmem přeháním. Dalo by se říci, že jsem technologický extrémista. Rád bych zde nadhodil myšlenku, zda je aktuální vývoj technologické úrovně společnosti dobrá věc, a jestli může existovat v tomto ohledu něco jako ""příliš"". Například: Robotické řízení vozidel. Za mne, jsem absolutně pro, autonehody jsou jednou z velmi častých příčin předčasných úmrtí, a pro jednotlivce to má pozitivní stránku, že se nemusí namáhat s řízením, atp. Setkávám se ale velmi často s názorem, že řízení vozidla má být právo jednotlivce. Že je to osobní prostor, a nemá být do tohoto prostoru tedy zasahováno. Nejspíše tedy nevadí zasahování do osobního prostoru různými částmi vozidla. Vyměnili by jste své vozidlo za robotické, měli li by jste tuto možnost? Hlavní příklad, u kterého se setkávám už s větším odporem (celkem pochopitelným) je můj názor na Čínského velkého bratra, neboť si nemyslím, že se jedná o tak špatnou věc. Aby nedošlo k omylu, Čínu moc rád nemám (je to takové horší Japonsko), ale systém kontrolující občany, ať už z důvodu dodržování pořádku, či rychlé pomoci v případě nutnosti, je dle mého názoru věc dobrá. Slyšel jsem spoustu argumentů, hlavní protiargumenty se nejspíše dají rozdělit na: Je to zásah do soukromí - Není, takovýto systém se má vztahovat pouze na interakce na veřejnosti Tento systém je využíván pro politické účely - Ano, dělala ho Šína, tak je pochopitelné, že si do toho natlačili politické hledikso, nicméně zde jde argumentovat stejně jako u dalšího bodu, a to Takovýto systém použijí mocní k útlaku slabých - Ano, pokud se systém neimplementuje správně, s pravidly pro všechny stejnými. Důvod, proč je možné velmi snadno zneužívat podobné systémy, je lidský faktor. Samotný systém je v tom nevinně. Jinými slovy, takováto aplikace se většinou pokazí na tom, že je automatizovaná příliš málo a příliš málo veřejně. Přes všechny tyto vady, když si představíme ideálně fungující systém, který není zneužívaný, je špatné, aby byli lidé hodnocení nějakým sociálním kreditem? Nikoliv za politické postoje, ale za reálné skutky, které v životě dělají. Mám za to, že v ne příliš vzdálené budoucnosti budeme muset jako národ, a asi i jako civilizace, rozhodnout, zda podobné systémy na sledování obyvatel budou a) veřejné, a snad i prospěšné pro jednotlivce, a také spravedlivé, a nebo za b) utajené, v rukou elity, která s tím bude nakládal dle své vůle, a jednotlivec nebude mít užitek žádný. Nemyslím, že by byla i možnost c - konec konců, už každý žijeme ve světě, kde máme každý své utajené sociální kredity, ať už na FB, Googlu, a podobných. Každý máme svůj virtuální profil, s údaji o našich preferencích, dle kterých se nám nabízejí reklamy. Když se někoho zeptám, zda by byl ochotný zveřejnit tyto své údaje, které má aktuálně v držení korporace, či je alespoň předat do držení nějaké neutrální osobě (třeba státu), tak odpoví, že ne. Toto si myslím,že je velmi nezdravý postoj, neboť v zájmu zachování svého soukromí, jehož existence je už tak sporná, vlkádáme někomu do rukou velmi velkou moc. Navíc je v poslední době čím dál více patrné, že tyto korporace nejsou vůbec anon2616253660itické, jak se dříve tvářili. Proč tudíž takový odpor ke sledování státem, ale zároveň taková ochota nechat se sledovat koroporací? Protože ""Muh private company""? Omezování osobního soukromí ve prospěch kolektivu je už dnes normou, a do budoucna nevidím příliš šanci na změnu. Vlak se soukromím jednotlivce ujel už tak dávno, že se mezitím stačil vrátit nákladem sibiřské oceli a ujel znovu. Ale to není tak špatná zpráva, pokud by skutečně byli lidé proti, tak si nenechají toto soukromí odebrat dobrovolně a tak nadšeně. Vidím to velmi optimisticky, ale pouze s předpokladem, že se všichni přestanou chovat jako pokrytci." 2,65182,2019-11-22T16:11:23.862Z,65178,anon1909035641,anon1417262348,"Ahoj anon1417262348e, díky moc za příspěvek! O automatizovaném ne/sledování se v Praze začíná rozbíhat debata, uvidíme, kterým směrem se to posune... Viz článek: https://ct24.ceskatelevize.cz/regiony/2982332-prazsti-policiste-oteviraji-diskusi-zda-vyzkouset-technologii-na-rozpoznavani" 3,65981,2019-11-27T10:02:53.672Z,65178,anon431921830,anon1417262348,"Ahoj anon1417262348e a díky za skvělý příspěvek! Já si myslím, že tady hrajou roli kulturně předávané historické zkušenosti. Bezpečnostní kamery, ať už otevřené, nebo skyrté, které kontroluje státní aparát, vyvolávají asociace na ""fízlování"", který je u nás natolik spojený s utlačovatelskými režimy, hlavně tím komunistickým. Ale není to jenom ten, i Gestapo si lidi fotilo a špiclování Čechů, kteří chtěj prostě jenom kecat u piva, je ostatně jedním z úvodních témat Švejka, který je tak trochu biblí český národní identity:). Lidem ale třeba nevadí, že koukají přímo do kamery při každém výběru z bankomatu, chápou bezpečnostní rozměr tohodle opatření. Takže jak říkáš, je paradox - tak nějak lidem, alespoň podvědomě pode mého vadí, že každý rok vykazují státu do koruny kolik vydělali, ale to že, jejich banka mnoho ví i to, co nedeklarovali u daňovýho přiznání, kolik pěněz projedli a propili v který hospodě, je už tolik nebolí. Je to možná tím, že si díky reltavině krátké zkušenosti s kapitalismem korporaace pořád idealizujeme? A pak je zároveň rovnou démonizujeme? Možná by bylo lepší si uvědomit, že mají prostě nějaké cíle, motivace k jednání.. jinak ještě k té integraci technologií do lidské společnosti, je to filozofický problém, který stojí u základů sci-fi jako žánru, a je dobře, že si modelujeme v představách ty negativní scénáře, jedná se v podstatě o filozofické zkoumání těhlech otázek. Třeba seriál [Black Mirror](https://www.imdb.com/title/tt2085059/) vlastně docela dobře vyjadřuje ducha naší doby v tomhle ohledu," 1,65136,2019-11-22T12:18:24.613Z,65136,anon2458757968,anon2458757968,"Mám kamaráda. Budeme mu pracovně říkat Evžen. Evžen, protože je to lovec žen. Jednou, před pár lety, mě Evžen pozval na svoji oslavu. Vždy jsem obdivoval, jak to umí s holkama. Tedy rozhodně lépe než já. Evžen je charismatický, chytrý a extrémně upovídaný. Prostě to, co holky přitahuje. Na tu svoji oslavu pozval i svoji kamarádku. Bylo mi od začátku jasné, jaké s ní má Evžen úmysly. Večerní úmysly. Krásná, sympatická mladá slečna. Říkal jsem si: ""...tak teď Evžen vytasí všechny svoje zbraně a zas bude mít vyhráno. Ale jednou se karta obrátila. Evžen nás seznámil a vše bylo jinak. Tentokrát Evžen ostrouhal. S tou krásnou, sympatickou a chytrou slečnou teď čekáme miminko. Byl to osud, ale Evžen tomu dost pomohl. Takže ještě jednou moc děkuju, Kubo (teda Evžene). :) Potkali jste ve svým životě taky nějakýho Evžena, který vám nakonec byl nějak ""prospěšný"", byť to na začátku nevypadalo? ;)" 2,65140,2019-11-22T12:23:02.783Z,65136,anon1909035641,anon2458757968,"Ahoj kamaráde, díky za pěknou povídačku... Jak tak přemýšlím, asi jsem žádnýho takovýho Evžena ještě nepotkal, neseznámíš nás, prosím? :) Každopádně když jste mi poslali do Kanady fotku, jak spolu v objetí sedíte u vás doma (a já o tom vůbec nevěděl), dojali jste mě, takže děkuju i já." 3,65980,2019-11-27T09:42:30.999Z,65136,anon431921830,anon2458757968,"Ahoj Evženův kamaráde:) Já mám pocit, že snad všechny slečny jsem potkal přes někoho - i když shodou okolností snad ani ne přes Evžena:-P. S mou manželkou jsem se ale poznal přes kamarádku, která má velmi podobné charakteristiky jako Evžen - ráda hodně povídá a lidi ji rádi hodně poslouchaj. Některý lidi na to maj talent a zároveň se kolem nich pak koncentrujou celkem fajn lidi, dovolím si tvrdit, že se to ukazuje i tady na platformě;)" 1,65064,2019-11-21T21:41:43.239Z,65064,anon1460843803,anon1460843803," „*Páteční podvečer*“. Pojem, který s dětmi ztrácí trochu svý kouzlo. Čas, který před několika lety věnujete zkrášlujícímu rituálu před velkým pátečním mejdanem, teď trávíte nejdřív nad odsávačkami, pak nad plínkami, krmením, uspáváním... Když se vším tímhle prokoušete, jste u stavění kostek na sebe a najednou šup, projektujete velkolepý díla typu hasičský stanice, nádraží nebo nemocnice pro zvířátka. V lepším případě je tu pak dětské hřiště a společnost matek a jejich pokladů, které bůhví proč vyvolávají konflikty s vaším už tak dost cholerickým dítětem. Tohle páteční odpoledne padla kostka na hřiště. Venku i v sedum hodin příjemný teplo, slunce nad Žižkovem zapadalo do červenorůžový peřiny, ptáci švitořili, a já s kamarádkou a našima dětma seděla na pískovišti a nechávala si zahrabávat bosý nohy do písku. Chvilku písek, chvilku klouzačka, pak zase písek, nějaký to běhání kolem hřiště, klouzačka, písek, houpačka. Jenže: Mami, houpej mě. Ok, posadit, drž se, a jedeme houpy houpy, kočka snědla....blablabla. Kamarádčin potomek pak dostává hlad. Čerstvej chleba koupenej cestou na hřiště. Máme na něj chuť všichni. Kapesní nožík od Ježíška, na kterej snad od prosince ještě nedošlo právě přichází do akce. Já stále houpy houpy, když v tom od lavičky au, jsem se asi řízla. Beru na vědomí, ale dál houpu. Asi nic hroznýho. Jenže on ten poprvý za sedm měsíců použitej nožík velikosti párátka byl dost vostrej. Periferně zahlídnu červenou zvětšující se skvrnu pod lavičkou. Do prdele, napadne mě. Okamžitě sundávám dítě z houpačky a běžím ke kamarádce, říkejme ji třeba El. Její obličej začíná šednout. Úměrně tomu se taky zvětšuje louže krve pod ní a ze stehna proudem teče jasně červená krev. Rozhlídni se. Reaguj. Rozmýšlej. Tři pravidla první pomoci, který jsou v mý paměti ještě čerstvý z kurzu, na kterým jsem byla asi před měsícem. Ufff. Zastav krvácení, komunikuj. Po tom, co vyplácám dvě balení kapesníku, rychlost jakou voda stýká do kaluže a hromady kapesníků je pořád stejná. Hrozný. Co teď? Hlavně klid! Mluv! Jak ti je? chceš si lehnout? Měly bychom to zaškrtit, jinak to nepřestane (jak víme, že zaškrcením to přestane crčet jako pramen Moravy pod Kralickým Sněžníkem?!!) Čím ale? Nemám čím, vysypu celej svůj batoh, vysypu celej její batoh, a pořád nemám ČÍM!! Tak já asi zavolám, co myslíš El? Nevolej, to dáme. Ok, kšandy na supr trupr wotrprůf novejch kalhotech za osm kil. Pojďte holky! Deset, devět, osm, sedm... Kapání přestává. El se vrací barva. Ale au! Tchýně zdravotní sestra v Motole. Vyfotit, poslat. Dírka na legínách a pod ní rána na dva stehy. Když pojedeš do nemocnice, dají ti tam dva stehy. Běžte domů, udělejte mašličku a nekrájejte chleba na koleni. Amen. P.S. Kurz první pomoci zážitkem „ZDrSem“ doporučuju všema deseti. Já absolvovala celodenní verzi plnou nácviků a simulací a jsem si jistá, že informace z něj mi hlavou neprotekly " 2,65065,2019-11-21T21:53:22.464Z,65064,anon1909035641,anon1460843803,"Ahoj Lucko, fakt sila, dobre, ze si ty zaklady tak dobre pamatujes! Proc vas napadlo ""nevolej, to dame?"" Ja vas jako nezavislej pozorovatel videl, volam insta... Je neco spatne na ""zavolani""? Jakkoli: chleb+koleno=pruser :))" 3,65979,2019-11-27T09:37:28.388Z,65064,anon431921830,anon1460843803,"Ahoj, díky moc sa sdílení - to byla docela akční zkušenost! No hlavně teda jako gratulace k duchapřítomný reakci, ne vždycky se člověku pdaří. Já jsem absolvoval akorát KPR v Motole, něco si pamutuju, ale pak už mám jen velmi teoretickou průpravu v podobě testu za autoškoly:) Dělá ZDrSem i nějaké delší, průběžné kurzy? A na který konkrétně jsi šla ty?" 1,65890,2019-11-26T15:45:28.237Z,65890,anon1699971232,anon1699971232,"**Znajdujemy w przełomowym momencie w dziejach historii: obserwujemy zanon3664178097ny klimatu, ekonomiczne nierówności, spadające zaufanie do Unii Europejskiej i wartości, jakie ona reprezentuje. Dobrobyt młodych i starszych wydaje się nie poprawiać znacznie, mimo, że podobno się bogacimy. Wielu z nas zanon491946983 się z bezrobociem, mobbingiem, innymi formami przemocy.

Pogłębia się też ideologiczna przepaść między nami - czy możemy rozmawiać i budować wspólne dobro ponad podziałami? Co umożliwiłoby dialog?

Jak radzi sobie Polska, po prawie trzech dekadach od końca PRL? Jak zmieniły nas te lata? Za jakimi wartościami stoimy? W jaką przyszłość wierzymy? Jak czują się dziś Polacy? Czym Ty się zajmujesz? Co Cię interesuje?** Jestem filozofką, filolożką i feministką - intetresuje mnie kino jako narzędzie edukacji i feminizm jako aktywizm i dziedzina filozofii. Polska po trzech dekadach PRL zanon491946983 się przede wszystkim z ogromnymi nierównościami społecznymi i z brakiem poczucia solidarności z ofiarami zanon3664178097ny ustrojowej. Dialog umożliwiłaby edukacja, dobre dziennikarstwo i ćwiczenia w empatii. **Które tematy są Ci bliskie z programu naszego spotkania w No Problem, i dlaczego?** feminizm, aktywizm, prawa lokatorek i lokatorów - uważam,że te tematy to dobry punkt wyjścia do rozmów o niesprawiedliwości i wykluczeniu. **Imię lub nickname:** Jola Prochowicz" 1,65825,2019-11-26T10:40:58.810Z,65825,anon1292968844,anon1292968844,"**Znajdujemy w przełomowym momencie w dziejach historii: obserwujemy zanon3664178097ny klimatu, ekonomiczne nierówności, spadające zaufanie do Unii Europejskiej i wartości, jakie ona reprezentuje. Dobrobyt młodych i starszych wydaje się nie poprawiać znacznie, mimo, że podobno się bogacimy. Wielu z nas zanon491946983 się z bezrobociem, mobbingiem, innymi formami przemocy.

Pogłębia się też ideologiczna przepaść między nami - czy możemy rozmawiać i budować wspólne dobro ponad podziałami? Co umożliwiłoby dialog?

Jak radzi sobie Polska, po prawie trzech dekadach od końca PRL? Jak zmieniły nas te lata? Za jakimi wartościami stoimy? W jaką przyszłość wierzymy? Jak czują się dziś Polacy? Czym Ty się zajmujesz? Co Cię interesuje?** Jestem nauczycielką języka francuskiego i pracuje w korporacji również z językiem francuskim. Nie mam porównania do tego ci było 3 dekady temu bo sama mama 30 lat. Jedynie z opowieści. **Które tematy są Ci bliskie z programu naszego spotkania w No Problem, i dlaczego?** Najbliższe są mi prawa kobiet. **Imię lub nickname:** Nika" 1,65827,2019-11-26T10:41:14.278Z,65827,anon3056616188,anon3056616188,"**Znajdujemy w przełomowym momencie w dziejach historii: obserwujemy zanon3664178097ny klimatu, ekonomiczne nierówności, spadające zaufanie do Unii Europejskiej i wartości, jakie ona reprezentuje. Dobrobyt młodych i starszych wydaje się nie poprawiać znacznie, mimo, że podobno się bogacimy. Wielu z nas zanon491946983 się z bezrobociem, mobbingiem, innymi formami przemocy.

Pogłębia się też ideologiczna przepaść między nami - czy możemy rozmawiać i budować wspólne dobro ponad podziałami? Co umożliwiłoby dialog?

Jak radzi sobie Polska, po prawie trzech dekadach od końca PRL? Jak zmieniły nas te lata? Za jakimi wartościami stoimy? W jaką przyszłość wierzymy? Jak czują się dziś Polacy? Czym Ty się zajmujesz? Co Cię interesuje?** Prawie cztery lata zajmuję się feminizmem i upowszechnianiem wiedzy o nierównościach płci, prawach reprodukcyjnych, aktywizmem społecznym online i promocją postaw feministycznych. Wierzę w to, że możemy rozmawiać natoanon3664178097st warto popracować nad tym, w jaki sposób rozmawiamy, edukować już tych zainteresowanych tematem, tak aby poprawić jakość dialogu wewnątrz baniek informacyjnych, które deklarują poparcie dla poszanowania praw człowieka i praworządności. Martwi mnie polaryzacja społeczeństwa i odnoszę wrażenie, że jeśli chcemy zanon3664178097ny, musimy zacząć ją od siebie - w tym dbać o sztukę rozmowy, argumentowania, oddzielania opinii od faktów, uwzględnić emocje w dyskursie zaanon3664178097st spychać je na bok jako ""mniej merytoryczne"". Narodowi przysłużyłaby się grupowa terapia, którą możemy zacząć w mniejszych kręgach, tak aby jej efekt przełożył się na większe, strategiczne działania. Wierzę w moc rozmowy i bliskości, która przejawia się w działaniach lokalnych społeczności, kręgów kobiet, samopomocy sąsiedzkiej. A jak czują się dzisiaj Polacy? Są zmęczeni, tak bardzo że zaanon3664178097st rozwiązywać problemy, wolą je odsunąć i ignorować. Osoby, które działają na rzecz poprawy dialogu i komunikacji są wypalone aktywistycznie i zdarza się, że replikują przemocowe schematy, bo wyjście z nich jest trudne i czasochłonne. **Które tematy są Ci bliskie z programu naszego spotkania w No Problem, i dlaczego?** Bliski mi jest temat feminizmu, chcę obejrzeć film Strajk Kobiet i przybić piątkę Kayi. Jestem ciekawa o czym opowie Grzegorz Paprzycki. Tematy lokatorskie śledzę, jednak chętnie posłucham więcej informacji bezpośrednio. **Imię lub nickname:** Kasi" 1,65781,2019-11-25T23:04:26.909Z,65781,anon3987852436,anon3987852436,"**Znajdujemy w przełomowym momencie w dziejach historii: obserwujemy zanon3664178097ny klimatu, ekonomiczne nierówności, spadające zaufanie do Unii Europejskiej i wartości, jakie ona reprezentuje. Dobrobyt młodych i starszych wydaje się nie poprawiać znacznie, mimo, że podobno się bogacimy. Wielu z nas zanon491946983 się z bezrobociem, mobbingiem, innymi formami przemocy.

Pogłębia się też ideologiczna przepaść między nami - czy możemy rozmawiać i budować wspólne dobro ponad podziałami? Co umożliwiłoby dialog?

Jak radzi sobie Polska, po prawie trzech dekadach od końca PRL? Jak zmieniły nas te lata? Za jakimi wartościami stoimy? W jaką przyszłość wierzymy? Jak czują się dziś Polacy? Czym Ty się zajmujesz? Co Cię interesuje?** Polska po ustaniu PRLu i wejściu do świata zachodnioeuropejskiego, stanęła w obliczu zderzenia gospodarczego. Ostatnie trzy dekady były okresem zrównywania się w rozwoju z pozostałymi krajami. Szczególnie intensywne były lata, kiedy Polska należy do Unii Europejskiej. Mam wrażenie, że Polacy w tym czasie odczuwali kompleks Zachodu. Niedowartościowanie, które skutkowało zamykaniem się na różnorodność kulturową, która stamtąd płynęła. W tej kwestii niewiele się zmieniło, wręcz ostatnie lata potęgują te zachowania. Nie można generalizować o wizji Polski przez Polaków, ponieważ wartości są różne i wręcz skrajne. Ja swoim zachowaniem staram się dążyć do Polski otwartej, różnorodnej i tolerancyjnej. **Które tematy są Ci bliskie z programu naszego spotkania w No Problem, i dlaczego?** Spotkanie z działaczem lokatorskim. Niezgodne z prawem eksmisje są dla mnie tematem wyjątkowo bulwersującym i palącym. **Imię lub nickname:** pwm666" 1,65777,2019-11-25T21:50:39.310Z,65777,anon1500327794,anon1500327794,"**Znajdujemy w przełomowym momencie w dziejach historii: obserwujemy zanon3664178097ny klimatu, ekonomiczne nierówności, spadające zaufanie do Unii Europejskiej i wartości, jakie ona reprezentuje. Dobrobyt młodych i starszych wydaje się nie poprawiać znacznie, mimo, że podobno się bogacimy. Wielu z nas zanon491946983 się z bezrobociem, mobbingiem, innymi formami przemocy.

Pogłębia się też ideologiczna przepaść między nami - czy możemy rozmawiać i budować wspólne dobro ponad podziałami? Co umożliwiłoby dialog?

Jak radzi sobie Polska, po prawie trzech dekadach od końca PRL? Jak zmieniły nas te lata? Za jakimi wartościami stoimy? W jaką przyszłość wierzymy? Jak czują się dziś Polacy? Czym Ty się zajmujesz? Co Cię interesuje?** Polska ""radzi sobie"" słabo - w obliczu nieuchronnych zanon3664178097n można obserwować tendencje regresywne i wyparciowe. Stąd powrót do tradycjonalistycznych wartości, które mogą wydawać się kotwicą w dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości. **Które tematy są Ci bliskie z programu naszego spotkania w No Problem, i dlaczego?** prawa kobiet, ciałopozytywność i polityka ciała **Imię lub nickname:** AagaataaM" 1,65773,2019-11-25T21:24:31.034Z,65773,anon2454784576,anon2454784576,"Od kilku lat trwa dyskusja o globalnym kryzysie demokracji. Ludzie na całym świecie dokonują wyborów, które szokują liberalne elity. Brexit w Wielkiej Brytanii, wybór Donalda Trumpa w Stanach Zjednoczonych, wygrana PiSu w Polsce, zwycięstwa Victora Orbana na Węgrzech, Salviniego we Włoszeczch, czy wybór Bolsanero w Brazylii. Liberałowie nazywają ich prawicowymi populistami. Nie potrafią zrozumieć ich fenomenu. Pytani o źródła sukcesu tych formacji bezradne rozkładają ręce. Odpowiedzią ma być edukacja obywateli, którzy nie wiedzą po prostu dlaczego ich wybory są złe. Socjolog profesor anon3259766366usz Czapiński, twórca regularnie publikowanego badania nt. nastrojów panujących w polskim społeczeństwie pt. „Diagnoza Społeczna”, komentując wynik wyborów w 2015 roku powiedział: „módlmy się, by oni [młodzi Polacy] jak najszybciej wyemigrowali, dzięki czemu ochronimy porządek”. Wyborcy na całym świecie nie chcą polityki jak zawsze. Głosują na zanon3664178097nę. Przeciwko elitom i status quo. Nowe władze wybrane w demokratycznych wyborach atakują i podważają przyjęte dogmaty. Wśród najważniejszych z nich jest niezależność sądów i monteskiuszowski trójpodział władzy. Możemy często usłyszeć, że praworządność jest zagrożona przez rządy prawicowych populistów. Prawo i Sprawiedliwość rozpoczęło swoje od ataku na Trybunał Konstytucyjny i sędziów. Donald Trump regularnie oskarża sędziów, którzy wydają wyroki nie po jego myśli i atakuje niezależne dochodzenia wymierzone w jego działalność. Również premier Izreala Beniamin Netanjahu po postawieniu go w stan oskarżenia pod zarzutami korupcji, nie podał się do dymisji, tylko zaatakował prokuratorów i śledczych. Te ataki nie budzą specjalnego społecznego oporu. W Polsce początkowo odbywały się duże demonstracje w obronie niezależności Trybunału Konstytucyjnego, ale szybko społeczne emocje wypaliły się. Wielu ludzi nie widzi w sądach gwaranta wolności obywatelskich. Część postrzega je jako gwaranta status quo, a część wręcz utożsaanon3664178097 wyanon3664178097r sprawiedliwości z działalnością quasi przestępczą. Ogromną popularność zdobyły słowa wypowiedziane przez sędzię Irenę Kamińską: Ja całe życie broniłam sędziów, uważam że to jest zupełnie nadzwyczajna kasta ludzi i myślę proszę państwa że damy radę. Określenie „nadzwyczajna kasta” zdobyło ogromną popularność i niemal natychanon3664178097st weszło do powszechnego użycia. Skąd tak wielka nieufność do sądów? Żeby to zrozumieć musimy cofnąć się w czasie. Od końca XIX wieku toczy się spór między dwoma szkołami prawa. Obie reprezentują pewną filozofię i sposób myślenia o społeczeństwie. Pierwsza jest związana ze szkołą austriacką i prawem pozytywnym. Rozuanon3664178097ła ono prawo jako zbiór suchych i technicznych regulacji, które mają po prostu określać sposób rozstrzygania sporów. Druga szkoła to szkoła prawa naturalnego. Dla jej zwolenników prawo musi wyrażać interes społeczny i naturalne prawa człowieka. Szkoła austriacka skompromitowała się wraz z dojściem Hitlera do władzy. Ustawy norymberskie były przecież legalne. Wydawało się, że ostateczny cios temu sposobowi myślenia zadały ruchy praw człowieka, które doprowadziły do podważenia w latach 50-tych i 60-tych ustaw umożliwiających segregację rasową, czy karanie za homoseksualizm. Inne spojrzenia na całą kwestię anon3664178097ł Karol Marks, który po prostu uważał sądy za jedno z narzędzi utrzymania burżuazyjnej władzy. Rządy prawa to po prostu rządy bogatych ubrane w ładne słowa. Prawnik i filozof Carl Schmitt twierdził, że w prawie jest przedłużeniem woli politycznej „suwerena”. To nie prawo jest źródłem władzy, ale właśnie decyzja ludzi, którzy powierzyli w wyborach prawo do reprezentowania siebie politykom. Oderwanie prawa od woli ludzi powoduje, że praworządność staje się pustym słowem, które nic nie znaczy. Schmitt i Marks zgodziliby się zapewne z tym, że wyanon3664178097r sprawiedliwości funkcjonujący w granicach prawa może być źródłem największego bezprawia. Zazwyczaj prezentuje się ostatnie trzydzieści lat jako sukces liberalnej demokracji i wolnorynkowej gospodarki. Jeśli jednak zgodzimy się, że sukcesy „prawicowych populistów” nie wzięły się z powietrza to musimy zastanowić czy przyjęta przez nas optyka patrzenia na rzeczywistość uwzględnia pełną dynamikę procesów społecznych i gospodarczych. Dlaczego ludzie buntują się przeciwko „demokracji” i „praworządności”? Czy w 1989 roku nie zamieniliśmy jednej władzy autorytarnej na drugą władzę równie autorytarną, ale ukrytą pod płaszczykiem indywidualnej wolności? Czy dzisiejszy bunt mas nie jest po prostu buntem przeciwko systemowi, który z demokracją i reprezentowaniem interesów większości nie ma nic wspólnego? Przez ostatnie lata prawo w Polsce i na świecie służyło bogatym. Stało się narzędziem przemocy i pozbawiania praw. Przećwiczyłem to dobrze na własnej skórze. **Procesy o zniesławienie** Przeciwko mnie wytyczono łącznie 22 sprawy sądowe o zniesławienie. Wszystkie dotyczą spraw ważnych dla naszego kraju i społeczeństwa. Krytykowałem osoby publiczne: biznesmenów, polityków i adwokatów. W Polsce prawo dopuszcza złożenie prywatnego aktu oskarżenia i cywilnego pozwu w tej samej sprawie. Już raz zdarzyło się, że sąd karny uniewinnił mnie a potem sąd cywilny skazał w tej samej sprawie. Sprawy karne toczą się za zamkniętymi drzwiami. Oznacza to, że opinia publiczna ma dużo mniejszą możliwość obserwowania przebiegu procesu. Przegrana w sprawie karnej oznacza nawet możliwość rocznej odsiadki. Zawsze takie sprawy oznaczają ogromne wydatki na prawników i ogromny stres. Oskarżający rzadko się pojawiają na sali sądowej. Działają przez wynajętych pełnomocników, których zadaniem jest nie tylko sama wygrana, ale zmęczenie przeciwnika. Mało kto może sobie pozwolić finansowo i psychologicznie na luksus prowadzenia kilku postępowań przed sądem. W ostatniej sprawie przegrałem, bo sąd uznał, że wyrażenie „dzika reprywatyzacja” oznacza oskarżenia kogoś o działalność przestępczą. Sąd skazał mnie na grzywnę w wysokości 5 tysięcy złotych i przeprosiny na jednym z większych portali w Polsce. Ich koszt wyceniono na ponad dwieście tysięcy złotych. Na grzywny nie wolno prowadzić zbiórek publicznych. W innej sprawie sąd właściwie nie był wstanie wytłumaczyć dlaczego mnie skazuje na 15 tysięcy złotych grzywny więc utajnił uzasadnienie wyroku. Cała sprawa toczyła się za zamkniętymi drzwiami a następnie sąd zakazał mówić o tym co go motywowało do tak surowej kary. W razie uprawomocnienia tych wyroków będę kryminalistą i to bez grosza przy duszy. Socjologowie i prawnicy mówią, że takie pozwy mają wywołać efekt mrożący. Wysłać sygnał opinii publicznej, żeby nie krytykowała wpływowych i bogatych. **Dzika reprywatyzacja** Sformułowanie dzika reprywatyzacja, za które zostałem już skazany, oznacza przekazywanie publicznego majątku w prywatne ręce rzekomym spadkobiercom nie w drodze ustawy i rozwiązania systemowego, ale na mocy orzecznictwa sądowego. To właśnie sądy wymyśliły i przeprowadziły reprywatyzację w Warszawie. Polska jako jedyny kraj tej części Europy nie doczekał się uchwalenia ustawy reprywatyzacyjnej. W Warszawie na mocy tzw. dekretu Bieruta doszło w 1945 roku do nacjonalizacji wszystkich nieruchomości. Miasto było w ruinie i chodziło o jego szybką odbudowę. Zdziesiątkowani i zrujnowani właściciele kamienic nie mieli takiej możliwości. Za znacjonalizowane mienie anon3664178097ło przysługiwać odszkodowanie, którego komuniści nigdy nie wypłacili. Na tej podstawie 50 lat po wydaniu dekretu rozpoczęło się unieważnianie decyzji nacjonalizacyjnych. Sądy administracyjne uznały, że mogą takie decyzje eliminować z obrotu prawnego tak jakby przez te pół wieku nic się nie wydarzyło a te decyzje nie anon3664178097ły nieodwracalnych konsekwencji. Otworzyły w ten sposób puszkę Pandory. Dekret Bieruta stał się w XXI wieku prawem na podstawie, którego dokonano przekazywania majątku w prywatne ręce. Sądy administracyjne z biegiem lat poszerzały grupę osób uprawnionych do „zwrotu” nieruchomości i ograniczały możliwość odmowy reprywatyzacji nieruchomości. W ten sposób całkowicie przedefiniowały kategorię interesu publicznego i użyteczności publicznej. Po dwudziestu latach radosnej działalności prawników prywatne mogły stać się w Warszawie nie tylko budynki wielorodzinne, ale również szkoły a nawet parki. W dodatku sądy uniemożliwiły w pewnym momencie uczestnictwa w procesach lokatorom kamienic. Pozbawiono więc ogromną rzeszę ludzi, którzy mieli największy interes w tym, żeby pilnować legalności całego procesu, z możliwości zabierania głosu. W ten sposób sądy wprowadziły niejako dwie kategorie obywatelstwa, które opierało się na własności. Lokator budynku komunalnego nie anon3664178097ł prawa występować w swoim imieniu. Oczywiście duża część procederu okazała się kontrolowana przez grupy przestępcze, a urzędnik wydający decyzje przez dekadę w stolicy został aresztowany pod zarzutami korupcji. Wraz z odpolitycznieniem procesów rządzenia i oddania ich rynkowi sądy ogrywają coraz większą rolę. Pieniądze dzisiaj nie tylko zwiększją szanse sukcesu w sądzie, ale również czasem decydują o możliwości zabierania głosu przed nim. Dzięki pieniądzom sądy stają się narzędziem w rękach bogatych do uciszania słabszych. Tylko wzrost demokratycznej kontroli wyanon3664178097ru sprawiedliwości może odwrócić tę tendencje. Pozbycie się pieniędzy z sądów i polityki staje się głównym wyzwaniem współczesnej demokracji." 1,65726,2019-11-25T16:16:46.993Z,65726,anon908587227,anon908587227,"**Znajdujemy w przełomowym momencie w dziejach historii: obserwujemy zanon3664178097ny klimatu, ekonomiczne nierówności, spadające zaufanie do Unii Europejskiej i wartości, jakie ona reprezentuje. Dobrobyt młodych i starszych wydaje się nie poprawiać znacznie, mimo, że podobno się bogacimy. Wielu z nas zanon491946983 się z bezrobociem, mobbingiem, innymi formami przemocy.

Pogłębia się też ideologiczna przepaść między nami - czy możemy rozmawiać i budować wspólne dobro ponad podziałami? Co umożliwiłoby dialog?

Jak radzi sobie Polska, po prawie trzech dekadach od końca PRL? Jak zmieniły nas te lata? Za jakimi wartościami stoimy? W jaką przyszłość wierzymy? Jak czują się dziś Polacy? Czym Ty się zajmujesz? Co Cię interesuje?** Wierzę w przyszłość roślinną i oddychanie bez masek, wierzę w energię słońca i relaksujący dźwięk kapiącego deszczu, wierzę w siebie, bezwarunkową miłość i że nikt nie rodzi się zły. Wierzę, że razem możemy więcej, mądrzej i lepiej. **Które tematy są Ci bliskie z programu naszego spotkania w No Problem, i dlaczego?** Szczególnie bliska jest mi tematyka ciałopozytywności. **Imię lub nickname:** Ewelina" 1,65752,2019-11-25T18:14:32.762Z,65752,anon668787976,anon668787976,"**Znajdujemy w przełomowym momencie w dziejach historii: obserwujemy zanon3664178097ny klimatu, ekonomiczne nierówności, spadające zaufanie do Unii Europejskiej i wartości, jakie ona reprezentuje. Dobrobyt młodych i starszych wydaje się nie poprawiać znacznie, mimo, że podobno się bogacimy. Wielu z nas zanon491946983 się z bezrobociem, mobbingiem, innymi formami przemocy.

Pogłębia się też ideologiczna przepaść między nami - czy możemy rozmawiać i budować wspólne dobro ponad podziałami? Co umożliwiłoby dialog?

Jak radzi sobie Polska, po prawie trzech dekadach od końca PRL? Jak zmieniły nas te lata? Za jakimi wartościami stoimy? W jaką przyszłość wierzymy? Jak czują się dziś Polacy? Czym Ty się zajmujesz? Co Cię interesuje?** Mam 18 lat, jestem w klasie maturalnej liceum. Nie mogę za dużo napisać na temat zanon3664178097n po okresie PRL-u, ponieważ nie doświadczyłem ich i znam je tylko z lekcji historii. Co jednak dotyczy mnie, to bardzo chciałbym poruszyć kwestię młodzieży- spędzania przez nich czasu, łamania wśród nich tematów tabu i uświadaanon3664178097nia o wartościach i wpływie polityki na kraj. Osobiście interesuję się polityką i historią, ale także i wydarzeniami kulturalnymi, w których bardzo chętnie uczestniczę. Co dla mnie byłoby ważne, to kwestia rewitalizacji starych objektów, które na to zasługują. Co do wydarzeń kulturalnych, to przede wszystkim takie, które połączą miłe spędzenie czasu i wyniesienie jakichś wartości (bardzo mile widziane Kongresy Kobiet). Jeśli zaś chodzi o edukację młodzieży, to trzeba postawić na tematy, które nie są tak łatwe w zrozumieniu, jak choćby temat seksu, polityki, seksualności, życia w dorosłości i zagrożeń płynących z dzisiejszego świata. Co do mnie- wierzę w demokratyczną przyszłość, gdzie wszyscy będa mieli prawo do własnego zdania, poglądów i gdzie dla wszystkich znajdą się miejsca pracy. To także przyszłość, w której poszerzą się światopoglądy ludzi i przede wszystkim- zasiądzię nowa, lepsza władza. **Które tematy są Ci bliskie z programu naszego spotkania w No Problem, i dlaczego?** Tematy społeczne, ponieważ dotyczą każdego z nas i to sprawia, że dostrzegamy nowe wartości, swoje miejsce w tym wszystkim i swoją wartość. **Imię lub nickname:** Fulcrum" 1,63208,2019-11-06T16:48:51.589Z,63208,anon2002939394,anon2002939394,"## CZ 1. MOJE CESTA https://edgeryders.eu/t/moje-cesta/11164 Po tom čím jsem si prošla, už vím, jak je důležité být psychicky v pohodě. Pomohlo mi to udat mému životu nový směr a otevřelo mi to oči. Uvědomila jsem si, jak je to pro mě vlastně důležité starat se o to, co si svému tělu a sobě dopřeji. Eliminovala jsem veškeré chemické přípravky, už jen přírodní kosmetika, čistící prostředky. Začala jsem cestovat, cvičit jógu, žít bez zbytečností a hlavně pro zážitky. Snažím se neplýtvat a být zero waste. Může to někomu připadat jako klišé, nechci nikoho přesvědčovat. Žij a nech žít! :) 2. (NE)DOSTUPNÉ BYDLENÍ ANEB (NE)SPOKOJENÝ ŽIVOT MLADÉHO PRAŽÁKA https://edgeryders.eu/t/ne-dostupne-bydleni-aneb-ne-spokojeny-zivot-mladeho-prazaka/11115 Takže ten pověstný „MamaHotel“ je vlastně důsledek problému (ne)dostupného bydlení a né že bychom se rádi nechali rozmazlovat a obsluhovat, ale spíš není moc jiných možností. Ekonomicky to prostě není udržitelný. Jó, ještě před sto lety by stačilo postavit rodičům vejminek a bylo by vystaráno, ale dnes abys stavil vejminek sobě… :slight_smile: Vzpomínám, jak sem nedávno viděl statistiku, kdy mladí lidé „opouštěj hnízdo“. Zatímco ve Skandinávii je to lehce po dvaceti, my to máme asi o deset let pozdějc. A jestli to takhle půjde dál, brzo každej druhej u rodičů zestárne. Já sem jen rád, že můžu konečně ve svých čtyřiatřiceti vypadnout od našich a žít aspoň v tom spolubydlení, než se najde něco lepšího. 3. HIPHOP A JEHO VLIV NA PSYCHICKÉ ZDRAVÍ MLADÝCH https://edgeryders.eu/t/hiphop-a-jeho-kulturni-vliv-na-psychicke-zdravi-mladych/11130 Stejně tak nemám v úmyslu se stavět do pozice hodnotící nastupující generaci a odbýt jí tvrzením, že my jsme byli jiní. Jako teenageři jsme taky chtěli být cool a podobat se svým vzorům. Vnímám však určitý posun v kolika letech jsou mladí lidé v Česku ochotni si díky těmto kulturním vlivům potetovat obličej, nebo experimentovat s (zne)užíváním léků nebo tvrdých drog. *** SUMMARY POST: https://edgeryders.eu/t/co-je-noveho-v/11415 ## PL 1. ""Moje pokolenie jeszcze nie dostało sygnału, że świat leży u naszych stóp i możemy robić wszystko i wszędzie (to otrzymali Millenialsi), ale już nam szepnięto, że można sięgnąć po więcej. Jeśli tylko jesteś wystarczająco dobry. Lub masz szczęście lub znajomości."" https://edgeryders.eu/t/30-pokolenie-niewykorzystanych-szans/11330 2. Zastanawiam się tylko czasami jak sobie radzą osoby, które nie mają tyle szczęścia co ja. I zaczynam wtedy rozumieć, że część z nas potrzebuje jeździć starymi dilami, zatrudniać na czarno opiekunki z Ukrainy, pracować na dwa etaty na umowach śmieciowych i leczyć się lekami z reklamy. I rozumiem dlaczego wolimy dostać tu i teraz 500+ lub 13 emeryturę za cenę przymykania oczu na szwindle władzy i szczucie na innych: obcych, nieheteroseksualnych, lewych. Nawet ja mam poczucie życia w ciągłej niepewności i braku zaufania: czy lekarz umie leczyć i czy mu się zachce, czy pociąg przyjedzie na czas, czy mnie ktoś na ulicy nie zwyzywa, czy nauczyciel w szkole swoimi nieświadomymi komentarzami i działaniami traumatyzuje moje dziecko itd., itd. I zaczynam rozumieć, że część z nas ma wywalone na wybory, podatki, jakość edukacji, służby zdrowia, opieki i transportu. Wiemy, że możemy liczyć tylko na siebie. Na państwo, samorząd, polityków nie ma co liczyć i nie ma sensu inwestować czasu i energii. https://edgeryders.eu/t/male-rzeczy-ktore-maja-znaczenie/11318 3. Nie zamierzam się tutaj skupiać na analizie czy krytyce działań środowisk LGBT (jak się jednak pewnie domyślacie – ocenianych w większości krytycznie przeze mnie). Chciałem natoanon3664178097st podzielić się konstatacją, że kontrowersyjne, obrazoburcze lub po prostu nieprzyzwoite działania aktywistów LGBT nie wzburzają tylko tych kogo bezpośrednio dotyczą, ale stanowią również jeden z istotnych czynników w kształtowaniu obrazu Europy w przestrzeni poradzieckiej. Świadomie lub nie, ale środowiska LGBT są wykorzystywane w rosyjskiej propagandzie. https://edgeryders.eu/t/krotkie-przemyslenia-o-postrzeganiu-europy-w-kontekscie-ideologii-lgbt/11174 ## SB 1. "" Broj akademskih građana je dostigao zavidan nivo, a broj doktora nauka se u poslednjih 10 godina povećao za 880%! Fascinantno, zar ne? Postali smo zemlja magistara i doktora koji svoje znanje u najvećem broju slučajeva duguju internetu i „copy/paste“ komandi na računaru."" https://edgeryders.eu/t/narod-magistara-i-doktora/11244 2. "" Da imas magični štapić šta bi ubacio svakom građaninu Srbije u glavu? Čavić​​: Ubacio bih im sposobnost da rasuđuju svojim mozgom i da traže uvek više izvora informacija pa da sami zaključe. I onemogućio bih im da veruju bilo kom političaru!"" https://edgeryders.eu/t/ciklotron/11321 3. ""Bila je prodavačica u radnji lokalnog tekstilnog giganta, otišla u starosnu penziju koja je umanjena zbog nedovoljno radnog staža i iznosi 18.000 dinara. Nema stan i nema za stan. Nema za dom. Nema za lekove, nema za hranu, nema nikoga da je pomogne. Nema ni socijalnu pomoć, jer ima penziju, nema političare koji bi se sa njom slikali, jer ta slika nije lepa. I ta slika nikoga ne zanima. Hoću li i ja završiti tako?"" https://edgeryders.eu/t/kako-ce-izgledati-moja-starost-u-srbiji/10623" 2,63259,2019-11-07T08:43:24.599Z,63208,anon2002939394,anon2002939394,@anon634599124 can you add the remaining 2 post and quotes? 3,63260,2019-11-07T08:48:22.595Z,63259,anon634599124,anon2002939394,"yes i remember, will do this this afternoon," 4,63265,2019-11-07T09:17:00.739Z,63260,anon634599124,anon634599124,"Maybe we can change it from best of to something less competitive? :) Like, stories you might like... or something in this vein." 5,63275,2019-11-07T10:27:17.966Z,63265,anon2002939394,anon634599124,"Sure, go ahead and change it! It's more of a working resource, for the team.. So i didn't think, but you're right." 6,63290,2019-11-07T11:35:02.044Z,63265,anon2393472686,anon634599124,It's for internal use so it doesn't matter what exact wording is. Point is to select the one the team thinks are the most generative/interesting discussions on topics that will be covered in the events. 7,63350,2019-11-07T16:38:41.267Z,63208,anon634599124,anon2002939394,"The selection is soooo hard because there are sooo many good stories there! I really want to show anon170712225, because he is rocking the community at the moment. Amazing person, conservative to the bone, but really engaging with a whole range of conversations. Love him. His quote is problematic, but I want to give it a try. The second one is a fun, witty, multidimensional piece that touches upon a wide range of problems. Well written, open-ended, smart." 8,63422,2019-11-08T06:12:08.260Z,63208,anon2393472686,anon2002939394,Where is that spreadsheet with the names and URLS of facebook groups for the different countries? @anon2002939394 or @anon634599124 9,63424,2019-11-08T06:37:29.476Z,63422,anon2002939394,anon2393472686,Here: https://docs.google.com/spreadsheets/d/1r7XMK9XD-ejGQomMTmYB0YCH2MXkSkGRLhIScw-dSsY/edit 10,63490,2019-11-08T12:26:31.535Z,63208,anon634599124,anon2002939394,"In our case the event will be shared in groups and on profiles of our speakers - which have a LOOOT of followers because we have quite a few stars https://www.facebook.com/LubelskaAkcjaLokatorska/ https://www.facebook.com/noproblembracka20/ https://www.facebook.com/anon3259766366DawidSpiewak/ https://www.facebook.com/cialopozytyw/ https://www.facebook.com/demakijazfestiwal/ https://www.facebook.com/InicjatywaPracownicza/ they have up to 35k followers, and the representatives of these groups are involved in our meeting" 11,63491,2019-11-08T12:33:10.394Z,63490,anon2393472686,anon634599124,Please add them to the spreadsheet thanks 12,63496,2019-11-08T13:17:28.647Z,63491,anon634599124,anon2393472686,I did before posting them here 13,63498,2019-11-08T13:21:59.962Z,63496,anon2393472686,anon634599124,Ok- when is this event being posted on those groups? 14,63500,2019-11-08T13:26:08.356Z,63498,anon634599124,anon2393472686,"we start next week, preparing all the descriptions at the moment (NO Problem already shares it s they host us)" 15,63519,2019-11-08T15:14:04.232Z,63500,anon2002939394,anon634599124,"These are the groups @anon378969796 researched, but one thing she is saying is that the timelines in Serbia are such that it's better to write to them about 10 days before the event, so she's been holding up. Her and Jasen were amused at my reaction, because this goes against how i would have done it (much earlier!). But anyway, meanwhile she got in touch with everyone interested or who was panon2772845365d on facebook - the problem is that fb banned her as soon as she kept adding people as friends etc. Another thing to learn. -Catalyst -Petlja -Promos -IT konekt -ITC hub -Organization -Srbija za mlade -Ekoblog -Foke za veneru -anon2593742131 -KC Gnezdo -Kriticna masa -Shape foundation -Kvaka 22" 16,63758,2019-11-11T13:31:27.956Z,63208,anon634599124,anon2002939394,"First share is there - we got an award winning short movie to screen for free, and probably a QA with the director! https://www.facebook.com/mojkrajtakipieknyashortfilm/posts/582383355845752" 17,63871,2019-11-12T11:36:33.331Z,63208,anon634599124,anon2002939394,"I think it would be useful to invest a little bit in promoting it - no idea who can do it, but the lineup is ready and it's really quite impressive. We have the creme de la creme of the Polish activist scene coming over, and two very good movie screenings. How do we proceed with this? @anon2002939394 @anon2393472686 https://www.facebook.com/events/486181235313111/" 18,63894,2019-11-12T15:19:13.923Z,63871,anon2002939394,anon634599124,"Of course, we can share it from the ER page. but in light of the previous backlash we have had posting ads from the ER accounts I would advise that the safest option is for you to post daily on the event page + You/ Aska contact all the (fb) groups you researched and other media which would be favourable to an event like this + Aska shares it from her personal page + you ask the community to share the event with their networks (you can send group messages through the platform). This is network engagement. If done right and consistently, I trust it should be and we should see the numbers rising. It's been our approach in Brussels as well for each workshop - Isabelle is doing is intensively researching and contacting people on fb groups and also mailinglists. If this is not enough, have you considered allocatin part of the event budget for advertising from your own accounts?" 19,63994,2019-11-13T14:55:49.598Z,63894,anon634599124,anon2002939394,"Second share https://www.facebook.com/cialopozytyw/posts/1412146962293210" 20,64222,2019-11-15T13:13:10.612Z,63208,anon634599124,anon2002939394,"We have a big problem, people are super interested in the event but they cant use the platform. I explained it step by step in a post and on facebook in a dedicated post, along the regular description in the event text, and I still receive feedback they cant manage posting a story...." 21,64255,2019-11-15T14:24:23.970Z,64222,anon2002939394,anon634599124,"How do you mean they can't manage? Signup doesnt work? Or what? I don't know what I can say, I had suggested the registration form which we designed for the whole festival, precisely to make it easier for people because we had anticipated the usual problems! Otherwise, feel free to change strategy if you think it's needed." 22,65757,2019-11-25T19:08:24.520Z,63208,anon634599124,anon2002939394,"By now we have multiple shares on some of the big groups for women, No Problem - they were just featured by Vogue Poland as the hottest place in town - prepared a free poster for us and printed it and placed around the area. We're also featured on their page since a while https://www.facebook.com/noproblembracka20/posts/571126723674155" 1,62721,2019-10-31T23:46:21.924Z,62721,anon2520569019,anon2520569019," Październik to ogólnoświatowy Miesiąc Świadomości Raka Piersi. W mojej ocenie (kobiety 30+) rodzinnie naznaczonej tą chorobą – w ostatnim dziesięcioleciu wiele organizacji zarówno społecznych, jako i rządowych pracowało nad tym, by temat ten był obecny w przestrzeni publicznej, a wiedza o profilaktyce docierała do jak największej liczby polskich kobiet. Czy nasza wiedza o zagrożeniu się zwiększyła? – z pewnością. Czy baner z różową wstążką przypomniał o badaniu i uratował czyjeś życie? – nie wątpię, o takich historiach, co jakiś czas czytamy. Czy programy zapewniają kobietom to, co według mnie powinny, czyli dostęp do badania min. raz w roku – niestety wedle moich doświadczeń, nie. Pierwszy raz z darmowej profilaktyki badania piersi skorzystałam 8 lat temu. Zobaczyłam plakat, pomyślałam – to mnie może dotyczyć, chcę skorzystać. Telefon pod numer wskazany na plakacie – zajęte przez cały dzień, więc następnego dnia wyskoczyłam z pracy i udałam się osobiście. Naiwnie myślałam, że skoro udaję się do przychodni to od razu nastąpi kwalifikacja i badanie. Nie, na miejscu udało się umówić na wizytę lekarską. W dniu wizyta kolejne urwanie z pracy. Udzieliłam lekarzowi odpowiedzi na kilka pytań, które równie dobrze mogłam przedstawić przy zapisie pani pielęgniarce. Zakwalifikowałam się jako docelowy odbiorca akcji i ….. dostałam kolejny termin spotkania, tym razem już na badanie. Urlop z pracy, wyczekane badanie i koniec. Udało się, mam potwierdzenie, że jest ok 😊 Co powiedziałam Koleżankom o akcji – fajna, ale wkurzyłam się, że wyanon491946983ła aż trzykrotnego stawiania się w przychodni i to w godzinach pracy. Kolejnych prób darmowego zbadania piersi nie podejmowałam. W tym roku postanowiłam wbrew wszelkim opiniom Koleżanek, które ginekologa odwiedzają tylko prywatnie („bo nie ma problemu z terminem wizyty, wykonaniem badań, bo sprzęt jest nowy” etc.) skorzystać ponownie z akcji społecznej zachęcającej do badań. Wizyta u lekarza w ramach NFZ – na pytanie o skierowanie na badanie piersi wręczył mi formularz kwalifikacji do akcji i kazał umówić się na następną wizytę za miesiąc (i przyjść z wypełnionym formularzem). Teraz nie da, bo „na ten miesiąc ma już dużo, zabiją go za wypisywanie tylu skierowań”. Na pytanie czy wówczas za miesiąc badanie wykona – nie, ale wypełni wtedy skierowanie na kolejną wizytę do właściwej osoby. Pasuję. Umawiam się na wizytę u kolejnego lekarza. Mówię mu, że nie badałam piersi od 5 lat, a w rodzinie był przypadek nowotworu. Nie reaguje wpatrzony w komputer. Po zwykłym badaniu żegna się. Pytam o skierowanie na USG piersi – ok, da. Umawiam się na USG i odwiedzam przychodnię w kolejnym terminie. Pod drzwiami słucham kolejnych historii wychodzących z gabinetu kobiet: „jak się nie zapłaci to nic dobrze nie zrobią”, „nie przyłożył się, na akord głowicą jeździ”, „podyktował pielęgniarce błędne dane, mam dwa lewe cycki”, „anon3664178097ł napisane, że ma zrobić USG piersi, a czytam na wyniku, że zrobił samych sutków” itd. Dzwonię do Siostry zapytać jak u niej. W swojej przychodni dostała skierowanie, ale na USG dostępny termin ma za…. 8 miesięcy. Dlaczego tyle, skoro ja czekałam tylko tydzień? Bo skierowanie od jednej przychodni nie honorują w innej, choć mają wcześniejsze terminy na USG. Wieczorem odpalam facebooka i widzę reklamę Różowej Wstążki – no tak, październik! Przez tydzień Kobiety działające lokalnie promują badanie. Swoją sesją fotograficzną w różowych koszulkach informują, że w sobotę będą dostępne bezpłatne badania. Informuję siostrę, dzwoni po pół h od umieszczenia informacji. Miejsc już nie ma, było tylko 40 sztuk. Rozeszły się w pół h. Na funpage’u rozczarowane komentarze od kobiet: co to za akcja, więcej czasu i pieniędzy poszło na promocję akcji niż na realizację faktycznych badań. Zgadzam się z nimi. Dziękujemy za lata promowania profilaktyki i zachęcania nas o dbanie o swoje piersi. Mamy tę wiedzę i chcemy się badać. Ale bezpłatne badanie to fikcja dostępna nielicznym lub tylko dla tych cierpliwych. Tyle dobrego, że kobiety wiedzą już, że warto zainwestować w prywatne badanie bez oglądania się na dostępność społecznych akcji. A co z tymi, które odmówią sobie tej inwestycji? Czy będą mieć szczęście i zmieszczą się w limicie skierowań z NFZ lub trafią wolną linię i uzyskają połączenie, by zapisać się na nieliczne badanie z akcji Miesiąca Świadomości Raka Piersi?" 1,63555,2019-11-08T19:35:10.199Z,63555,anon2280259964,anon2280259964,"Jak widzicie swoją przyszłość w Polsce? Ja swojej jakoś nie widzę. Patrząc na to wszystko co się dzieje w naszym kraju to mam ochotę uciec. Codziennie zastanawiam sie czym zaskoczą mnie nasi wspaniali rządzący. Politycy kupili sobie głosy 500 + i 13 emeryturą. Wydają nasze pieniądze na swoje zachcianki, i kościół ktory daje im elektorat. Niszczą nasz kraj jak rak. Czy pokolenie 30/40 latkow zastanawialo sie jaka bedzie miec emeryture? Nie? To ja was oświece nie dostaniecie emerytury no chyba ze odlozycie ją na swoim koncie. Uciekajcie , zadbajcie o siebie i swoja rodzine. Pamietajcie w rodzinie siła. Brad" 2,64064,2019-11-14T13:21:27.320Z,63555,anon170712225,anon2280259964,"No cóż, ja mam tak, że w tym temacie moje przemyślenie wyglądają jak prawdziwa ""huśtawka nastrojów"". Czasem wydaje mi się, że to właśnie Europa Środkowo - Wschodnia wyjdzie obronną ręką z okresu zamętu i rozpadu dotychczasowych struktur politycznych, który jak uważam wkrótce nas czeka. Innym razem wydaje mi się, że czeka nas spektakularne bankructwo i w chwili kryzysu i zawirowań na arenie międzynarodowej nasze ""państwo z dykty"" zostanie zdmuchnięte jak domek z kart. Tak czy siak w emeryturę z ZUS nie wierzę gdzieś od dwunbastego roku życia i ta niewiara w nasz system emerytalny jest zdecydowanie większa niż jakiekolwiek rozterki natury religijnej dotyczące Boga, czy istoty dobra zła ;)" 3,65681,2019-11-25T13:19:50.773Z,63555,anon634599124,anon2280259964,"No dobra, to jest ciekawy temat, którym zajmuję się też w innych okolicznościach - jako artystka pracująca z domem starości w Lublanie. Zastanawiam się, jak w ogóle wyobrażamy sobie emeryturę - jak i z kim ją spędzimy, i jak za nią zapłacimy (bo nie wierzę sama, że państwo da radę - chociaż może Niemcy tak). Biorąc pod uwagę koszty opieki zdrowotnej chociażby, trzeba naprawdę odłożyć masę pieniędzy, żeby mieć sensowne życie - nie wiem, czy kiedykolwiek będę anon3664178097ła pracę, która mi na to pozwoli. Nie mam jeszcze pomysłu, ale rozważam inwestowanie w jakieś bezpieczne opcje w bogatym państwie, np. Finlandii, cokolwiek uda mi się zaoszczędzić, a potem pewnie kupię kawałek ziemi w jakimś kraju globalnego południa, bo tylko tam mnie będzie stać, i jakoś dam radę. @anon2280259964 @anon170712225 :)" 1,65644,2019-11-25T12:10:10.573Z,65644,anon2244065025,anon2244065025,"**Znajdujemy w przełomowym momencie w dziejach historii: obserwujemy zanon3664178097ny klimatu, ekonomiczne nierówności, spadające zaufanie do Unii Europejskiej i wartości, jakie ona reprezentuje. Dobrobyt młodych i starszych wydaje się nie poprawiać znacznie, mimo, że podobno się bogacimy. Wielu z nas zanon491946983 się z bezrobociem, mobbingiem, innymi formami przemocy.

Pogłębia się też ideologiczna przepaść między nami - czy możemy rozmawiać i budować wspólne dobro ponad podziałami? Co umożliwiłoby dialog?

Jak radzi sobie Polska, po prawie trzech dekadach od końca PRL? Jak zmieniły nas te lata? Za jakimi wartościami stoimy? W jaką przyszłość wierzymy? Jak czują się dziś Polacy? Czym Ty się zajmujesz? Co Cię interesuje?** Wspólny dialog umożliwiłaby większa tolerancja i zrozumienie siebie nawzajem. Polska radzi sobie źle. Nie dorosła do współczesnych czasów i związanych z nimi problemów np. kryzysem klimatycznym czy kwestii związanych z uchodźcami. Jako kraj stoimy na straży wartości, które w moim odczuciu w dużym stopniu są nieaktualne. Władza wzmacnia system patriarchalny, wspiera zapędy ksenofobiczne i homofobię. Polacy czują się podzieleni, dużo grup społecznych, szczególnie zagrożonych wykluczeniem - po prostu się boi. Ja zajmuję się zawodowo marketingiem, ale aktualnie jestem bezrobotna. Poza pracą staram się być aktywnym członkiem lubelskiego życia kulturalnego. Organizuję imprezy koncerty. Jestem wspłódpowiedzialna za cykl wydarzeń ""Grrrlz get loud"". **Które tematy są Ci bliskie z programu naszego spotkania w No Problem, i dlaczego?** Wszystkie tematy uważam za ważne i intersujące. Najbardziej czekam na spotkanie z Kayą Szulczewską, bo ruch bodypositive jest mi bardzo bliski. **Imię lub nickname:** Weronka" 1,65669,2019-11-25T12:57:12.734Z,65669,anon4049423246,anon4049423246,"**Znajdujemy w przełomowym momencie w dziejach historii: obserwujemy zanon3664178097ny klimatu, ekonomiczne nierówności, spadające zaufanie do Unii Europejskiej i wartości, jakie ona reprezentuje. Dobrobyt młodych i starszych wydaje się nie poprawiać znacznie, mimo, że podobno się bogacimy. Wielu z nas zanon491946983 się z bezrobociem, mobbingiem, innymi formami przemocy.

Pogłębia się też ideologiczna przepaść między nami - czy możemy rozmawiać i budować wspólne dobro ponad podziałami? Co umożliwiłoby dialog?

Jak radzi sobie Polska, po prawie trzech dekadach od końca PRL? Jak zmieniły nas te lata? Za jakimi wartościami stoimy? W jaką przyszłość wierzymy? Jak czują się dziś Polacy? Czym Ty się zajmujesz? Co Cię interesuje?** Mam 62 lata. Napiszę o kobietach. Moja babcia, urodzona na początku XX wieku nie anon3664178097ła pojęcia o antykoncepcji, urodziła 9 dzieci, zajmowała się tylko domem i wraz z dziadkiem tworzyli typową rodzinę małorolnych, niezmiernie biednych galicyjskich chłopów. Babcia z dziadkiem umieli pisać i czytać, ale bardzo słabo. Byli wierzący, prości i - jak na ówczesne wiejskie standardy - wrażliwi. Ich życie to praca, kościół, życie rodzinne i towarzyskie w zamkniętej wiejskiej społeczności. Bardzo tradycyjny model. Moja mama była dzieckiem międzywojennym. Bywało, że nie anon3664178097ła butów ani bielizny, bieda w tamtych czasach była przeogromna w Polsce, zwłaszcza na wsi. Korzystając z dobrodziejstw powojennego socjalistycznego państwa skończyła średnią szkołę z internatem w dużym mieście i dostała nakaz pracy w stolicy. Wyjechała, zamieszkała w hotelu robotniczym, poznała tatę, urodziła mnie, potem dostali spółdzielcze mieszkanie, potem je wykupili. Zawsze była bardzo pracowita, efektywna w swoim zawodzie, niezmiernie komunikatywna, sprawna społecznie i podporządkowana bez reszty tacie. Była zrealizowaną zawodowo niezależną materialnie kobietą, natoanon3664178097st emocjonalnie była całkowicie zależna od taty. Jej stosunek do rodziny i męża był bardzo tradycyjny. Rodzice byli niewierzący (taty decyzją). Moi rodzice byli typowymi ludźmi z awansu społecznego, którzy zmienili całkowicie styl życia, kiedy przenieśli się do anon3664178097sta. Nauczyli się też nienagannej polszczyzny. Ja urodziłam się już po śmierci Stalina. Wychowałam się w mieście w czasach smutnego PRL-u. Miałam swój pokój, w mieszkaniu była łazienka i wszelakie dobrodziejstwa, z jakich korzystali pracujący ludzie w stolicy PRL-u, czyli pralka, telewizor, telefon. Otrzymałam wykształcenie. Bywałam/mieszkałam z rodzicami za granicą, zwiedzałam, poznawałam inne kultury. Mój tata był bardzo zaradny i nie cierpieliśmy biedy. Jako dorosła kobieta byłam bardziej niezależna niż mama, co zaowocowało samodzielnym wychowywaniem dwójki dzieci. Zrealizowałam się zawodowo, tj utrzymywałam prawie sama dzieci i stać mnie było psychicznie i materialnie na skończenie drugich studiów kiedy byłam po 50-tce. Robię to co kocham, nawet będąc na emeryturze. Jestem energiczną weganką - starszaczką. Myślę cały czas o przyszłości, pomimo, że czas szybko leci i mam świadomość jej ograniczeń. Lubię uczyć się nowych rzeczy. Uwielbiam ruch na świeżym powietrzu i gimnastykę. Bardzo o siebie dbam. Jestem agnostyczką. Moja córka wychowana w atmosferze wolności intelektualnej i emocjonalnej jest feministyczną aktywistką, wolnomyślicielką, ateistką, antynatalistką. Jest w szczęśliwym małżeństwie. Oboje z mężem dużo pracują. Umieją o siebie zadbać – o siebie samych i o siebie nawzajem. Mieszkają w Polsce, chociaż świat stoi przed nimi otworem ze względu na pracę zięcia. Świat bardzo się zmienia i jednocześnie paradoksalnie jest taki sam. Mam świadomość, że te odmienne modele życia są w Polsce cały czas obecne i najważniejszą rzeczą w Polsce, moim zdaniem, pozostaje edukacja, uświadaanon3664178097nie kobietom ich praw, możliwości oraz niesienie im wsparcia. Uważam, że kobiety mogą wiele zmienić w ważnych dla społeczeństwa sprawach, bo mają wielki wpływ na swoje rodziny. Zmienianie świata warto zacząć się od zmieniania sytuacji i świadomości kobiet matek. #poprebelwarszawa **Które tematy są Ci bliskie z programu naszego spotkania w No Problem, i dlaczego?** cialopozytyw, bo dotyczy ważnych kobiecych spraw **Imię lub nickname:** Sylwia" 1,65672,2019-11-25T12:57:53.074Z,65672,anon1986437251,anon1986437251,"**Znajdujemy w przełomowym momencie w dziejach historii: obserwujemy zanon3664178097ny klimatu, ekonomiczne nierówności, spadające zaufanie do Unii Europejskiej i wartości, jakie ona reprezentuje. Dobrobyt młodych i starszych wydaje się nie poprawiać znacznie, mimo, że podobno się bogacimy. Wielu z nas zanon491946983 się z bezrobociem, mobbingiem, innymi formami przemocy.

Pogłębia się też ideologiczna przepaść między nami - czy możemy rozmawiać i budować wspólne dobro ponad podziałami? Co umożliwiłoby dialog?

Jak radzi sobie Polska, po prawie trzech dekadach od końca PRL? Jak zmieniły nas te lata? Za jakimi wartościami stoimy? W jaką przyszłość wierzymy? Jak czują się dziś Polacy? Czym Ty się zajmujesz? Co Cię interesuje?** Uważam ,że w Polsce dzieje się źle. I pod względem gospodarczym i pod innymi względami. Polacy są nietolerancyjni, zapatrzeni w przeszłość i dumni nie wiadomo z czego.Może gdybyśmy popatrzyli w przyszłość a nie w kółko mnożyli teorie spiskowe i maltretowali własną historię udałoby się coś zbudować. Gdyby z hasła ""Bóg, honor,ojczyzna"" wykreślić boga i postawić na świeckie, nowoczesne państwo. Może to by coś dało? Patriotyzm powinien sie objawiać w codziennych czynnościach, a nie w sztandarach na rocznicach historycznych. Ja w Polsce czuję się źle. Jestem fizjoterapeutą i muzykiem. Jestem bardzo rodzinny i przywiązany do Roztocza, z którego pochodzę. **Które tematy są Ci bliskie z programu naszego spotkania w No Problem, i dlaczego?** Brałem udział w protestach wiązanych ze strajkiem kobiet, więc chętnie obejrzę film. **Imię lub nickname:** Rubin" 1,65619,2019-11-25T10:52:37.554Z,65619,anon1258501758,anon1258501758,"**(1) Znajdujemy w przełomowym momencie w dziejach historii: obserwujemy zanon3664178097ny klimatu, ekonomiczne nierówności, spadające zaufanie do Unii Europejskiej i wartości, jakie ona reprezentuje. Dobrobyt młodych i starszych wydaje się nie poprawiać znacznie, mimo, że podobno się bogacimy. Wielu z nas zanon491946983 się z bezrobociem, mobbingiem, innymi formami przemocy.** **Pogłębia się też ideologiczna przepaść między nami - czy możemy rozmawiać i budować wspólne dobro ponad podziałami? Co umożliwiłoby dialog?** Należy szukać sposobności do dialogu i tworzyć sytuacje, w których do niego dochodzi. Należy skupić się na tym, co czeka nas jako społeczeństwo, bo przyszłość w tym kontakście mamy wspólną. Potrzeba większej otwartości, bo za wszelką cenę musimy szukać wspólnych wartości. **Jak radzi sobie Polska, po prawie trzech dekadach od końca PRL? Jak zmieniły nas te lata? Za jakimi wartościami stoimy? W jaką przyszłość wierzymy? Jak czują się dziś Polacy? Czym Ty się zajmujesz? Co Cię interesuje?** Wciąż odczuwamy kosekwencje okresu PRL. Dziś wartości polityków w Polsce są wciąż mgliste, mam wrażenie, że każdy prowadzi do konfliktów, nie próbując budować i odbudowywać. Ludzie coraz bardziej zamykają na innych, konserwatywnie broniąc ideologii, które nie mają prawa bytu. Wydaje mi się, że jako społeczeństwo nie wybiegamy daleko w przyłość myślami, skupiamy się na tym, co ""tu i teraz"", zapominając o tym, że trzeba zadbać o przyszłość. **(2) Które tematy są Ci bliskie z programu naszego spotkania w No Problem, i dlaczego?** Spotkanie z Kayą Szulczewską i pokaz filmu najbardziej, ale interesują mnie właściewie wszystkie tematy." 1,61335,2019-10-14T15:57:39.033Z,61335,anon634599124,anon634599124,"### Mój Kraj taki Piękny - POPrebel Warszawa ![zdjeciewtle|690x388,75%][quote=""anon634599124, post:1, topic:11138, full:true""] Mój Kraj taki Piękny - POPrebel Warszawa * **Miejsce:** [No Problem](https://www.facebook.com/noproblembracka20/), Bracka 20, 00-028 Warszawa * **Czas:** 30 listopada 2019, 13:30 - 21:00 * **Organizatorki:** @anon634599124 @anon * **Facylitatorki/Facylitatorzy:** **Kaya Szulczewska** z Ciałopozytywu **anon3259766366 Śpiewak** **Robert Nowak**, prawa lokatorskie **anon1417262348 Grzegorczyk** **Joanna Bednarczyk**, Demakijaż, Kongres Kobiet **Natalia Skoczylas**, Experimentelles Zukunftslabor _____ ### Jak dostać bilet na wydarzenie? Krok po kroku: 1. Zarejestruj się na platformie: [https://communities.edgeryders.eu/login](https://communities.edgeryders.eu/login) 2. Przejdź do kategorii [https://edgeryders.eu/c/wellbeing/pl](https://edgeryders.eu/c/wellbeing/pl) poprzez dodanie nowego tematu (Add New topic) i dołącz do dyskusji nt. sytuacji ekonomicznej, politycznej, kulturalnej, społecznej... w Polsce. Czym się zajmujesz? Co Cię interesuje? Dodaj też na końcu tekstu [#poprebelwarszawa] Problem? napisz do natalia@anon ________ ### Co w programie? Program dnia: 14:00 Strajk Kobiet Trwa - pokaz filmu 15:00 Spotkanie z anon1417262348em Grzegorczykiem, OZZ Inicjatywa Pracownicza 16:00 Spotkanie z anon3259766366em Śpiewakiem 17:00 Kaya Szulczewska 18:00 Robert Nowak, działacz lokatorski 19:00 Mój kraj taki piękny - pokaz filmu i spotkanie z reżyserem ____________ Nasze spotkanie rozpoczniemy projekcją filmu *""Strajk Kobiet Trwa""* reż. Inicjatywa Pracownicza, opowiadającym o kobiecych ruchach oporu w Polsce. Film przedstawia historię pracownic poznańskich żłobków publicznych, które w 2011 r. rozpoczęły walkę z marginalizacją pracy kobiet. ________ **anon1417262348 Grzegorczyk - Bilans ostatniej dekady pracy** Związki zawodowe i świat pracy w Polsce po wielkim kryzysie 2009 r. - globalny krach finansowy sprzed 10 lat, który przerodził się w jedno z poważniejszych załamań gospodarczych na wiele sposobów zmienił nie tylko warunki w jakich pracujemy, ale także ramy polityczne kształtujące stosunki pracy. Podobnie jak w przypadku Wielkiego Kryzysu z lat 20. XX wieku, jego konsekwencje są doniosłe nie tylko w sferze stosunków pracy (gdzie na całym świecie anon3664178097ł miejsce regres pod względem poziomu płac, warunków pracy oraz ogólnej sytuacji bytowej świata pracy), ale także poprzez przeanon3664178097ny otoczenia politycznego w jakim stosunki te są organizowane. Tematem wystąpienia będzie próba nakreślenia bilansu ostatnich 10 lat dla świata pracy. anon1417262348 Grzegorczyk (ur. 1983) - członek Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Inicjatywa Pracownicza, redaktor naczelny Biuletynu Inicjatywa Pracownicza i członek Komisji Krajowej (w kadencji 2019-2021). Z wykształcenia socjolog. Publikował m.in. w Nowym Obywatelu i Le Monde Diplomatique - edycja polska. W działalności związkowej i publicystyce koncentruje się na tematyce ekonomicznej, kwestii elastycznych form zatrudnienia oraz związkach działalności związkowej z szerszymi walkami i ruchami społecznymi. Poza działalnością związkową działa w Kampanii Solidarności z Palestyną i należy do kolektywu organizacyjnego Anarchistycznego Festiwalu Filmowego. __________ ***Rządy prawa, czy rządy przez prawo? O autorytarnym liberaliźmie sądów.*** Spotkanie z [anon3259766366em Śpiewakiem](https://www.facebook.com/anon3259766366DawidSpiewak/) nt. przemocy systemu sądowego w Polsce anon3259766366 Śpiewak jest socjologiem, aktywistą miejskim i publicystą. Założył ruch miejski Miasto Jest Nasze i Wolne Miasto Warszawa. Jest wiceprzewodniczącym stowarzyszenia Energia Miast. Pisał felietony dla Krytyki Politycznej, Kultury Liberalnej a ostatnio we Wprost. Jest autorem książki „Ukradzione Miasto”, która ukazała kulisy wybuchu afery reprywatyzacyjnej. Za swoją walkę z deweloperami i układem reprywatyzacyjnym był wielokrotnie pozywany. W swojej działalności naukowej i publicznej koncentruje się na tematach związanych z kryzysem demokracji liberalnej, przeanon3664178097nami zachodzącymi w światowej gospodarce, nierównościami społecznymi, globalnym ociepleniem i ochroną środowiska. Ma psa Felka. ___________ O godzinie 17:00 zapraszam na wykład i debatę o sytuacji kobiet w Polsce. Jako osoba na co dzień zajmująca się tematyką ciała i feminizmu w social mediach, będę chciała zdradzić Wam rąbek tajemnicy i opowiedzieć o tym jakie wiadomości dostaję, jakie historie opowiadają mi moje obserwujące i jaki ma to związek sytuacją prawną kobiet w Polsce. Potraktuję ciało jako punkt wyjścia do przedstawienia ważnych zagadnień związanych z równością i emancypacją. Czy jesteśmy wolne? Co stoi na przeszkodzie do uzyskania równości? Dlaczego cialopozytywność jest feministyczna i dlaczego musi poruszać trudne tematy? Mam nadzieję, że uda mi się omówić najważniejsze kwestie dotyczące kobiecego ciała we współczesnej Polsce i zachęcić Was do solidarnej walki o wspólną sprawę. **Kaya Szulczewska** - twórczyni internetowa, feministka, działaczka społeczna. Założycielka profilu Ciałopozytyw - inicjatywy promującej pozytywne podejście do ciała, gdzie m.in. uczy na temat samoakceptacji oraz walczy z dyskryminacją ze względu na płeć, wygląd, orientację, zdrowie czy sprawność (etc). Powadzi też działania w tematyce praw kobiet, profilaktyki zdrowia, seksedukacji i psychoedukacji. Prywatnie weganka, żona, psia mama. ________________ **Robert Nowak, działacz lokatorski** Polityka mieszkaniowa w Polsce jest wielka porażką III RP. Zaanon3664178097st taniego budownictwa, mamy wolny rynek. Mieszkania zaanon3664178097st zaspokajać podstawowe potrzeby ludzi, stają się źródłem zysku. Powstałe zasoby lokakowe jakie powstały w latach 1945-1989 doprowadza się celowo do ruiny przez władze samorządowe lub w lepszym stanie prywatyzuje. Robert Nowak ur. 1980, działacz lokatorski, aktywista. Współautor książki ""Wszystkich nas nie spalicie"" (2016), gdzie wraz z Piotrem Ciszewskim opisał proces niesprawiedliwej dla lokatorów reprywatyzacji. Autor książk ""Powstanie z ruin. Historia odbudowy Warszawy w latach 1945-1956"" (2019) prezentującej odbudowę Warszawy od strony społecznej. _________ **Pokaz filmu** ""[Mój kraj taki piękny](https://www.facebook.com/mojkrajtakipieknyashortfilm)"" **Grzegorza Paprzyckiego** i rozmowa z reżyserem na koniec dnia. ________ **Kącik Consent 101** Spotkanie w temacie consent. **Natalia Skoczylas** - jedna ze starych wyjadaczek edgeryders. Organizatorka wydarzeń, managerka projektów, dziennikarka muzyczna, artystka i kuratorka, trochę riserczerka, nomadka, która cześćiowo osiadła w Berlinie. Politilożka i aktywistka, crossfitterka i poliamorystka. Wydarzenie jest częścią międzynarodowego wydarzenia [Festival of Consent - International Day of Consent](http://consentculture.co.uk/) ### Jak dostać bilet na to wydarzenie? To wydarzenie jest częścią szerszej dyskusji i badań na temat rosnącego populizmu w Europie i próbą analizy sytuacji politycznej, społecznej i ekomnomicznej w krajach Europy Środkowej i Wschodniej. Chcemy podczas tego spotkania stworzyć platformę wyanon3664178097ny poglądów, ponad podziałami, w ramach której możemy wymienić się poglądami i opiniami na temat Polski - tej, w której żyjemy, i w której chcemy żyć. Jeśli będzie zainteresowanie, chcemy też stworzyć nowe grupy robocze i zasilić istniejących aktywistów pomysłami, wiedzą i kontaktami. To spotkanie budowane jest dla was i zapraszamy was serdecznie do zgłaszania życzeń i oczekiwań. A bilet nie jest płatny - wymieniamy go za post, o tym, co was interesuje, co was gryzie, co chcecie zmienić albo z czego się cieszycie. Zapraszamy was do [założenia konta](https://communities.edgeryders.eu/login) i [wrzucenia wpisu](https://edgeryders.eu/c/wellbeing/pl) - naciśnij +Add New Topic. Dodaj na końcu posta #poprebelwarszawa - wtedy będziemy wiedzieli, o co chodzi :) Brakuje Ci inspiracji? Możesz też skomentować istniejącą wypowiedź. Jeśli znajdziesz na platformie coś ciekawego, lub kontrowersyjnego, z czym się zgadzasz, na czym się znasz, lub z czym nie możesz żyć - to też wartościowa wypowiedź. ### Jak organizujemy to wydarzenie? To wydarzenie jest częścią festiwalu organizowanego przez edgeryders, który budujemy podczas spotkań online. Przeznaczyliśmy na niego środki i w duchu solidarności rozdajemy je członkom społeczności, nowym i starym. Koordynatorkami tego wydarzenia są @anon829385436 i @anon634599124 ### Kto finansuje ten projekt? Projekt jest realizowany w ramach europejskiego grantu badawczego Horizon 2020 - numer grantu: 822682. EN: This project has received funding from the European Union’s Horizon 2020 research and innovation programme under grant agreement No 822682. ![Eu emblem|150x100](https://ngi.edgeryders.eu/assets/images/eu-emblem.png) ### Czy mój udział oznacza, że zgadzam się z poglądami organizatorów? Nie, Twój udział poanon491946983 nam w przeprowadzeniu badań nt. sytuacji politycznej w Polsce. Naszym celem jest zebranie różnych światopoglądów i opinii, dzięki którym możemy lepiej zrozumieć kontekst polskiej polityki: sytuację ekonomiczną, dobrobyt obywateli, poglądy polityczne, politykę społeczną, dostęp do pracy, opiekę zdrowotną, kulturę, edukację... Im więcej zróżnicowanych głosów, tym bardziej trafna będzie nasza analiza i wyniki tych badań. Rezultaty badań zostaną zaprezentowane na końcu projektu w postaci raportu, który przeczytać można będzie także na tej platformie. Zapraszamy was też [tutaj](https://edgeryders.eu/c/wellbeing/workspace) do zapoznania się z metodologią i technologią, opartą na otwartej licencji, których używamy do prowadzenia tych badań. ### Kodeks postępowania Twoje bezpieczeństwo i wygoda są dla nas ważne - jeśli masz jakieś obawy, albo specjalne życzenia, zostaw komentarz lub napisz email do [natalia@anon Celem platformy Edgeryders, zarówno naszych projektów, jak i technologii, a przede wszystkim społeczności, jest budowanie lepszego świata. Znaczenie słowa ""lepszy"" można interpretować na wiele sposobów - dlatego staramy się stwarzać przyjazną, otwartą przestrzeń dla szerokiego wachlarza tych pomysłów i wizji. Przygotowaliśmy też dla was [netykietę](https://edgeryders.eu/t/netiquette/45), w której tłumaczymy, co to znaczy być częścią naszej społeczności. Pamiętaj, że jako użytkownik platformy podlegasz zasadom społeczności i warunkom opisanym [tutaj](https://edgeryders.eu/t/id/44). ### Co się dzieje z moimi danymi na platformie? Jako partnerzy projektu europejskiego, przestrzegamy w tej kwestii europejskiego prawa i zgodnie z nim chronimy wasze dane. Polecamy zapoznać się z [warunkami](https://edgeryders.eu/t/terms-of-use-and-privacy-policy/44), oraz z rozwiązaniami prawnymi: * [Regulation (EU) 2016/679 of the European Parliament and of the Council of 27 April 2016 on the protection of natural persons with regard to the processing of personal data and on the free movement of such data, and repealing Directive 95/46/EC (General Data Protection Regulation) (Text with EEA relevance)](http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=uriserv:OJ.L_.2016.119.01.0001.01.ENG&toc=OJ:L:2016:119:TOC) * [Directive 95/46/EC of the European Parliament and of the Council of 24 October 1995 on the protection of individuals with regard to the processing of personal data and on the free movement of such data](http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=celex:31995L0046) * [Handbook on European Data Protection directive](http://www.echr.coe.int/Documents/Handbook_data_protection_ENG.pdf) * [European Commission website - Protection of personal data](http://ec.europa.eu/justice/data-protection/) [/quote]" 4,65613,2019-11-25T10:27:35.569Z,61335,anon634599124,anon634599124,"Hej hej polscy POPrebelsi! Jeśli nie widzieliście jeszcze, to robimy w sobotę takie oto wydarzenie - i byłoby wspaniale zobaczyć niektórych z was na miejscu - mamy cudowne jedzenie w programie, dobre filmy, dyskusje i prezentacje. Zaproscie rodziny i znajomych :) https://www.facebook.com/events/486181235313111/ @anon351797018 @anon3048295139 @anon" 1,65435,2019-11-23T15:14:35.090Z,65435,anon2744526361,anon2744526361,"**Please mention the name / topic of the event you want to participate in, and the city or town where it is happening.** anon1215323726 Vojinovic Volela bi da ucestvujem u projektima koji ukljucuju umetnosti kao sto su slikanje crtanje fotografiju u bilo kom mestu. **Work, hobbies, family life, leisure, pleasure... Which activities from your present life would you like to keep doing? Which things would you like to never do again? Which would you want to start doing/do more of?** Idem u srednju umetnicku skolu. Slobodno vreme volim da provodim sa prijateljima u druzenju izlascima igranju drustvenih igrara.Pomazem napustenim zivotinjama. Imam strast prema tetovazama i ucim za tatoo majstora. Iako idem u skolu za digitalnu umetnost ne vidim sebe u tome. **What is an a question or desire that drives you or your work? How did you get started and what hurdles have you met along the way? Which doubts do you have about the work you are doing and the path forward? What kind of support would you like to offer others traveling a similar path?

By sharing your story below you enable others to connect you with people, conversations, opportunities relevant to your personal and professional development:** Volim da slusam druge ljude to me inspirise. Kod tetovaza volim to sto traju zauvek. **Great, now that you've made it easier for us to introduce you to the others – start to think about the topic and purpose of the event itself. Why do you want to participate in it? How do you feel the topic touches your work or life at the moment / in the future?** Ova vrsta susreta me inspirise da se vise trudim u u ono sto tradim i da moj rad vise odrazava mene. **name:** anon1215323726" 2,65436,2019-11-23T15:17:54.665Z,65435,anon2002939394,anon2744526361,@anon1215323726 sada možete uređivati svoj post! 3,65481,2019-11-23T22:08:20.000Z,65436,anon1215323726,anon2002939394,"Hello anon2954973946mi, you sent this to wrong anon1215323726 :)" 4,65609,2019-11-25T10:11:03.138Z,65481,anon2002939394,anon1215323726,"Sorry! @anon2744526361 it is then!" 1,65553,2019-11-24T19:14:15.988Z,65553,anon1109528129,anon1109528129,"**Znajdujemy w przełomowym momencie w dziejach historii: obserwujemy zanon3664178097ny klimatu, ekonomiczne nierówności, spadające zaufanie do Unii Europejskiej i wartości, jakie ona reprezentuje. Dobrobyt młodych i starszych wydaje się nie poprawiać znacznie, mimo, że podobno się bogacimy. Wielu z nas zanon491946983 się z bezrobociem, mobbingiem, innymi formami przemocy.

Pogłębia się też ideologiczna przepaść między nami - czy możemy rozmawiać i budować wspólne dobro ponad podziałami? Co umożliwiłoby dialog?

Jak radzi sobie Polska, po prawie trzech dekadach od końca PRL? Jak zmieniły nas te lata? Za jakimi wartościami stoimy? W jaką przyszłość wierzymy? Jak czują się dziś Polacy? Czym Ty się zajmujesz? Co Cię interesuje?** Polska musi się mierzyć z rolą państwa peryferyjnego. Od początku przeanon3664178097n po 1989 roku kraj stanowił rezerwuar taniej siły roboczej dla korporacji. Likwidacja miejsc pracy, prywatyzacja, brak polityki mieszkaniowej ze strony państwa przez lata 90-te zaowocował masową emigracją zarobkowo i bytową do państw Unii Europejskich, tworzących ją przed 1 maja 2004 roku. Coraz większe rozwarstwienie społeczne oraz regionalne przyczyniło się do wzrostu nacjonalizmu w społeczeństwie. Starzejące się ludność nie może liczyć na pomoc ze strony władz samorządowych oraz instytucji pomocowych. Upada coraz więcej szpitali, wiele oddziałów jest zamykanych. Mimo planowanego wyjścia Wielkiej Brytanii z Unii, wielu Polaków nie chce wracać, a młodzi myślą o wyjeździe. Jestem działaczem lokatorskim, działam w Warszawskim Stowarzyszeniu Lokatorów im. Jolanty Brzeskiej, jestem aktywistą i zajmuję się mieszkalnictwem, warunkami bytowymi oraz bezdomnością. Moim hobby jest transport publiczny, a szczególnie transport szynowy – kolej. **Które tematy są Ci bliskie z programu naszego spotkania w No Problem, i dlaczego?** Mieszkalnictwo ponieważ brak dachu nad głową jest powodem bezdomności, co za tym idzie wykluczenia społecznego. Brak polityki wsparcia taniego budownictwa zmusza ludzi do brania kredytów hipotecznych. Potem spłacając go latami stają się niewolnikami banku. Tym samym wkładają sobie pętle na szyję. Prywatyzacja lub reprywatyzacja zasobu komunalnego lub spółdzielczego doprowadza do przeludnienia dużych anon3664178097st przy widocznym procesie wyludniania mniejszych. **Imię lub nickname:** Robert" 1,57776,2019-08-09T06:38:18.795Z,57776,anon3655709991,anon3655709991," Urodziłam się w M. (przyp.: 64 l.). Jestem na emeryturze. Skończyłam podstawówkę Salezjan. Potem przeprowadziliśmy się do innej dzielnicy w 1969 r. Później była zasadnicza szkoła dziewiarska i technikum dziewiarskie. Po szkole pracowałam jako dziewiarz. Urodziłam córkę. 10 lat nie pracowałam. Zaczęłam znowu pracować w 1986 roku w sklepie samopomocy chłopskiej przez 12 lat, a potem w drugim sklepie - 22 lata. Był taki okres, że anon3664178097łam bardzo wysokie ciśnienia, że przeszłam na rentę na 3 lata. Wtedy zmieniłam pracę na drugi sklep, bo to był wtedy zakład pracy chronionej. Chciałam być na produkcji, ale wzięli mnie na siłę do sklepu. Wydawało mi się, że na produkcji będę anon3664178097ła spokojną głowę. Zrobię i idzie człowiek do domu, nie myśli. W sklepie to tak różnie. Mam niepełnosprawność lekką. Akurat brakowało im pracowników w sklepie. Był 8 godzinny czas pracy. Z początku soboty był pracujące. Płacili więcej za nie. Mogłam nie pracować w soboty. Była osoba na zanon3664178097nę. W samopomocy było różnie. Brakowało pieniędzy to obcinali nam wynagrodzenie do 70% przez 2 miesiące. Oczywiście za naszą zgodą. To była spółdzielnia, więc mieliśmy głos w tej sprawie. Złożyłam deklarację członkowską, ale jak odchodziłam nie było pieniędzy do podziału. To działa do tej pory. Jako członkowie mieliśmy prawo głosu i decyzji. Odbywały się walne zebrania raz w roku. Np.: dawaliśmy prawo takie, że prezes zostaje, jak spółdzielnia ma funkcjonować, co możemy zmienić. Sami ustalaliśmy, że - jak dużo pracownić szło na macierzyński i wracały - zmniejszamy odprawy, zatrudniamy pracowników na ich miejsce i na jaki okres. W spółdzielni było ok. 50 osób. Na zebraniu byli wszyscy. Drugi sklep też był spółdzielnią pracy, jak tam przeszłam. Byli tam udziałowcy z dużymi udziałami w firmie. Dobre pieniądze za to wzięli tak, że mieszkania sobie za to pokupowali. Kiedy tam przeszłam już nie przyjmowali w poczet członków. Prezes, odchodząc na emeryturę, sprzedał to. Spółdzielnia została sprywatyzowana w 2013/2014 roku. Tam było ok. 1 200 osób, z czego połowa to udziałowcy. Mieli co roku dywidendy od zysku. Były też dla pracowników na początku. Nam troszkę skapnęło, a potem już nie. Jako pracownice anon3664178097łyśmy udział w zysku, jakiś tam procent. Potem się to urwało. Nie widzę różnicy dla siebie po 1989 r. Zarobki zawsze najniższe prawie. Tyle że w sklepach mogłam kupić co się chciało. Nic się nie zmieniło ani z mieszkaniem ani z niczym. Tyle tylko, że wyjeżdżać można było. Człowiek się wolniejszy zrobił. Nie podpisywał, że musi iść 1-go maja na pochód. Wynagrodzenie nigdy nie wystarczało na życie. Zawsze był z tym problem. Tym bardziej, że sama córkę wychowywałam. Rozeszłam się z mężem, jak córka anon3664178097ła 10 lat. Rodzice jeszcze byli to mnie troszkę wsparli. Mieszkałyśmy z córką w tej samej kamienicy co zaraz po ślubie z mężem. Z przychodów nie więcej niż 1/4 szła na czynsz, ale co miesiąc trzeba było myśleć skąd wziąć. Tam taki gospodarz był co nie zdzierał. Starałam się cały czas o mieszkanie komunalne. Za dużo było pieniędzy, żeby je dostać, a za mało, żeby kredyt wziąć. Teraz się mieszczę, bo podnieśli kryterium dochodowe, ale emeryturę cały czas o parę groszy podnoszą i wraz to dochodzi do tego momentu. Teraz mam 1 570 zł netto emerytury, a czynsz wynosi 260 zł, wydaję ok. 100 zł na leki. Na lekarza się czeka, żeby darmo było. Nie chodzę prywatnie. Na prześwietlenie żył szyjnych czekałam pół roku aż zapomniałam o tym. Miały zadzwonić z terminem, jak lekarz będzie. Zadzwoniły, ale nie dostałam się, bo anon3664178097łam być na 13:00, o 12:15 już byłam pod przychodnią, ale zadzwoniły, że przykro im, ale żebym nie jechała, bo lekarz już wyszedł. Na następną wizytę czekałam ok. 3 tygodni, ale akurat mnie nie było i nie poszłam. To było w ubiegłym roku. Lekarze przyjdą aby odbębnić, aby szybciej, aby szybciej... Najlepiej jak się przychodzi tylko leki przedłużyć i się wychodzi. Jak rozmawiam, że po lekach się gorzej czuję, to mówi: nie, to nie po lekach. Jak nie po lekach, jak spróbowałam miesiąc nie brać i było całkiem inaczej. Nie zmienili mi leków, chociaż w opisach jest, że sporo osób ma takie dolegliwości. Mam problemy z krążeniem i układem oddechowym. Jak wchodzę pod górę, mam zadyszkę, ale badania wysiłkowe dobrze mi wyszły. To jest śmieszne, ale w końcu człowiekowi nie chce się iść do tego lekarza. Córka uczyła się w liceum gastronomicznym. Na początku anon3664178097ła kontakt z ojcem, a potem już nie. To był alkoholik. Wstydziła się. Chodziła też do szkół policealnych. Zrobiła sobie studium księgowości i w tym zawodzie pracuje. Była ze mną prawie do 2010 r. Urodziła córkę i przeprowadziła się do swojego męża. Teściowa jej pomogła i kupili sobie mieszkanie. Mieszkałyśmy w jednym pokoju 17 m. kw. Jak córka robiła prawo jazdy i instruktor chciał ją podwieźć pod dom, umawiała się z nim ulicę dalej koło parku. Do tej pory jej zostało, że gorsza jest. Potem właścicielka pozwoliła nam na górze sobie zrobić, jeśli chcemy. Wyremontowałam mieszkanie piętro wyżej i musiałam zostawić zaraz. Córka dwa lata była w Anglii. Chciałam, żeby po powrocie mieszkała sama, ale pomieszkała tam tylko ze trzy lata. Tak żyłam. Pracowałam, jeździłam do wnuczki, a potem do mamy, bo trzeba było poanon491946983ć. Miałam działkę pracowniczą. Jak zrobili wiadukt, spowodował że woda stała na działkach. Teraz pojadę do siostry, do brata na działkę, bardzo często do wnuczki – odporowadzam, przyprowadzam. Teraz jak młodzi cały dzień nie pracują, to na czynsz nie mają. Muszą sobie dodatkowe prace brać. W TBS (przyp.: Towarzystwo Budownictwa Społecznego) są. Teraz mają ok. 1 100 zł czynszu za 67 m kw. Wierząca jestem, ale mało praktykująca. Modlę się w domu czasami. Jak tak słyszę o aferze pedofilskiej w kościele, to mnie ponosi zaraz. Jak sobie przemyślę, to tak samo i artyści i te grupy... to tak samo tam jest przecież. Człowiek ma takie zaufanie że ksiądz to jest ksiądz; powinien być zaufany, to spowiednik. A nie ma już tego zaufania. Tyle lat rodzice prowadzali do kościoła, czasem trzeba było wyganiać. Czasami człowiek musi wierzyć, bo nie ma kto pomóc. Pamiętam jak córka była bardzo chora... poszłam i się pomodliłam. Jak wróciłam mama mówi: dziecko ona pół butelki zjadła. A od tygodnia prawie nic nie jadła. Uwierzyłam, że to przez modlitwę. Jestem w takim środowisku, że jedni chodzą do kościoła, inni nie. W rodzinie tak samo. O polityce się u nas w rodzinie rozmawia. Czasami kłótliwie. Nas jest siedmioro. Jak się spotkamy, to się kłócimy. My też jesteśmy podzieleni. Jak się popatrzy, wszyscy robią tak samo i człowiek ma tak samo. Nic się nie zmienia, a partie się zmieniają. Kłócimy się: jedni o PIS, drudzy o PO, teraz to znowu o inne partie. Tak jak zaczniemy, to potem już nie wiadomo od czego się zaczęło. Jeden brat mówił, że poszedłby do polityki, ale nie. On by się nadawał. Pracuje w funduszach unijnych. Poanon491946983ją zdobyć zakładom jak najwięcej. U nas to się tak zmienia z wyborów na wybory. Głosuję, może niepotrzebnie nawet... Bo jak człowiek zagłosuje na PIS to nic nie będzie anon3664178097ł, i jak na PO to też nic nie będzie anon3664178097ł. Nowoczesna mnie denerwuje, bo oni tak chcą tylko się wylansować i trafić na lepsze stołki. Im chyba o to tylko chodzi. Nie wiem czy to nie wszystkim o to chodzi. Kukiz' 15 mi się podoba, bo logicznie mówią i nie rwą tych pieniędzy, tej władzy i mi się wydaje, że są tacy przekonujący. Nie, żeby dać, tylko pomóc, pozmieniać te przepisy, żeby nie można było robić tak jak robią do tej pory niektórzy: i ze szkołą, i z lekarzem, z nauczycielami. Głosowałam raz na Platformę, raz na PIS, jak mnie Platforma zdenerwowała. Nie jestem politykiem, żeby rozumieć co oni kombinują. Zrobi tak, a potem powie, że zrobił inaczej. Bezczelnie mówi, że białe jest czarne. Chciałabym, żeby mieszkania były dla młodych, bo to tragedia nie mieć mieszkania; większe pobory, żeby mogli zrównać dzieci w tych szkołach, bo jedni zarabiają nie wiadomo ile... Wnuczka jest w 3 klasie. Zanon3664178097na w edukacji nie bardzo mnie dotyczy. Ona się bardzo dobrze uczy, ale za dużo jest tego wszystkiego: ciężkie plecaki, dużo zajęć i lekcji w domu. Nie ma czasu na rozwijanie swoich zainteresowań. Jak zacznie malować, to nie odrobi lekcji. Tak jak posłuchać, że dzieci na zachodzie nie noszą książek, mają różne koła zainteresowań, dzieci mogą wybierać, a tu jak nie opłaci człowiek, to dziecko nie idzie. A tu opłacać trzeba jedno, drugie, trzecie, obiady w szkołach... Ile tych pieniędzy trzeba miesięcznie mieć tylko na to? Edukacja jest droga, żeby dzieci podgonić do inych, żeby nie było takich różnic. Wnuczka chodzi na angielski prywatnie i teraz sama chce na drugi – włoski. Za sam angielski płacą 180 zl miesięcznie – lekcje są dwa razy w tygodniu po dwie godziny. Bałagan w Polsce mnie denerwuje najbardziej. Oglądam TVN, TVP info czasami, czytam na facebooku informacje. Człowiek nic nie wie, nie jest pewny, nikomu nie może uwierzyć. Nie wiadomo za kim być, kto lepiej by to wszystko zrobił. Wszyscy chcą zrobić dobrze, każdy mówi to samo, tylko jak dojdzie do władzy... Była niepewność i jest. Za Wałęsą każdy kiedyś głosował, a teraz w życiu nie zagłosowałabym na Wałęsę. Oszukał. Dopchał się do władzy, głupoty mówi i tyle. Głupoty robił. Nie wiem czy on sam to wymyślił. Nie wierzę. Elektryk zwykły nie potrafi rządzić państwem. Miał doradców i rządzili za niego. Władza ma duże poparcie w kościołach. Z tymże młodzi też są za PISem, bo trochę może i dostali, a każdemu brakuje. 500 plus – tak jak i Kukiz mówi - powinno być dla tych, co naprawdę potrzebują. Niektórzy dobrze je wydają, a niektórzy aby czekają. a dzieci jak nie anon3664178097ły tak nie mają. U nas jest za mało to sprawdzane. Idą duże pieniądze, a pomoc jest niewielka. Chociaż to też mnie denerwuje, tak jak to chyba Młynarska powiedziała: nad morzem się rozłożyło 500 plus – patologia. To tak też nie można mówić. Pojechali, bo w końcu może ich było na to stać. Nie można wszystkich jedną anon3664178097rą mierzyć. Córka nie dostawała na jedno dziecko, a teraz ma dostać i od razu mówi, że korepetycje z matematyki 300 zł kosztują. Przyda jej się. Nie wiem czy to dużo czy mało. Żywność teraz tak podrożała. Już sama nie wiem na kogo zagłosować, żeby było lepiej. Młodych szkoda. Mówiłam: jedźcie za granicę, bo chyba tu nic się nie zmieni. Z mieszkaniem jest problem odkąd przyszedł nowy właściciel. Nie wiem jakie to prawo, ale cały czas z tym szedł, że może tak zrobić. Mówiłam mu: pan wie kto tu mieszka, pan chce nas wszystkich chyba powyrzucać, bo nikogo nie będzie stać, żeby tyle czynszu płacić. Ale on po to kupił; nie stać, to proszę się wyprowadzić. Tyle było rozmowy z nim. To była okropna sytuacja. Przeszłam na emeryturę i w takim wieku zostaję bez mieszkania. To jest tragedia. Tyle lat mieszkało się tam. Chciałam zmienić mieszkanie na komunalne, bo na wynajem mnie nie stać. Nie odłożyłam tyle, żeby było mnie stać na wynajem. Nawet byłam kiedyś w kolejce na TBS. Jak prezes wziął mnie na rozmowę i zapytał czy mnie będzie stać na czynsz. Jak posłuchałam, przmyślałam ile to wszystko będzie kosztowało, zrezygnowałam. Pierwszy raz składałam podanie o mieszkanie komunalne w latach 80tych, a potem i córka pisała, i nie szło w żaden sposób. Nie mieściłam się w kryteriach, bo przekraczałam o parę groszy. Po 35 latach pracy mam 1 570 zł emerytury. Co to jest? Żadnych urlopów macierzyńskich, żadnych zwolnień przez 22 lata. Największym problemem jest dla mnie teraz brak mieszkania. Od roku mieszkam w mieszkaniu chronionym w domu opieki dla osób starszych tymczasowo, ale ja tu nie mieszkam. Wegetuję z dnia na dzień. Miałam wybór mieszkać z osobą psychicznie chorą albo tu. Jestem tu dopóki nie dostanę mieszkania. Tu nie ma kuchenki ani nic. Nie mogę upiec w piekarniku. Smażone nie zawsze mogę jeść. Nie mogę się tu odnaleźć, bo mi się wydaje, że ja jeszcze nie powinnam tu mieszkać. Mały mam kontakt z ludźmi, co tu są, ale z tymi co mam, jest bardzo dobry. Człowiek się psychicznie wykańcza. Chciałoby się, żeby córka przyszła czy wnuczka, żeby ją zabrać na dzień albo na weekend. Przestałam wierzyć w to, że coś może się zmienić, że zagłosuję i to ma wpływ na cokolwiek. Kiedyś w zakładach pracy mogli się zebrać i pójść za sobą, a teraz każdy boi się o pracę. Niemożliwe to jest, żeby ludzie się teraz zjednoczyli. Każdy pilnuje swojego ogródka, pilnuje przed drugim, żeby nie widział co u niego. Jakieś takie czasy... Ja już jestem za stara, żeby to zrozumieć, a tym bardziej zaakceptować. Młodzi najlepiej wiedzą, co trzeba zrobić. Za nimi trzeba być i wspierać ich. Chyba uczciwość ludzi mogłaby to zmienić. Zwłaszcza tych, co nami rządzą. I poskarżyć się nie ma komu i o pomoc nie do kogo się zwrócić. Każdy obiecuje, że będzie dobrze, a jak przyjdzie co do czego..." 1,65433,2019-11-23T15:14:11.807Z,65433,anon2687075678,anon2687075678,"**Please mention the name / topic of the event you want to participate in, and the city or town where it is happening.** Well being in Serbia, Edgeryders Radionica in Belgrade **Work, hobbies, family life, leisure, pleasure... Which activities from your present life would you like to keep doing? Which things would you like to never do again? Which would you want to start doing/do more of?** I work as an animator but i would like to expand my knowledge and skills. Also to do more animations with meaningful topics & stories said, something that contribute more to the community(tribe). I would like to learn something that it's not directly connected with my profession. I would like to travel more and gain new experiences. **What is an a question or desire that drives you or your work? How did you get started and what hurdles have you met along the way? Which doubts do you have about the work you are doing and the path forward? What kind of support would you like to offer others traveling a similar path?

By sharing your story below you enable others to connect you with people, conversations, opportunities relevant to your personal and professional development:** I feel like I have lack of motivation from the environment and people.I would like that exists some kind of school or workshops that would be concentrated on animation and how to survive in creative business. Also to get to know people that are willing to share their knowledge and experience. **Great, now that you've made it easier for us to introduce you to the others – start to think about the topic and purpose of the event itself. Why do you want to participate in it? How do you feel the topic touches your work or life at the moment / in the future?** Would say that purpose of the event is educative and also to connect people. It affects me and my life in a sense that i will sing on my way back home: Tira-tata-tata-tira-tata!! **name:** Rajko" 2,65438,2019-11-23T15:21:04.823Z,65433,anon2002939394,anon2687075678,@anon2687075678 sada možete uređivati svoj post: promeniti naslov i dodati sve odgovore. @anon378969796 će prevesti pitanja tako da će sve biti na srpskom. Hvala Vam mnogo! 1,50139,2019-01-18T10:30:31.124Z,50139,anon2002939394,anon2002939394," _Unicorns!! Image credit: a facebook group (to be id)_ Hi! Every time at Edgeryders we start a new project or build a new community I am digging into my life story from a new angle. I am anon2954973946mi, a longtime member and co-founder of Edgeryders back in the days. I will keep this version short: at 30 I walked straight into a personal life crisis and found myself in a systematic process of understanding where I come from. **I relocated to Brussels two years ago, and for the longest time I had been adamant about staying and possibly working in my own country. I was one of the last “Romanian patriots”,** @anon2000695737 used to joke. Member of the struggling middle class and living in one of the most developed cities, I and many of my peers built ourselves fairly good lives and many of them are successfully living in more traditional values - marriage, job, house, and bank loans by the time we are 30. All could be well, nothing against traditional culture. But I found myself having to re-think everything due to the erosion in society that I saw happening. Erosion compared to what it should be, living in the 21st century. Of course, Romania has seen worst in communist times, yet for some of us values like freedom, equality are non-negotiable and a one way street, as well as playing catch-up with the West. Still, every day media and forums go crazy about yet another political threat to democracy and human rights; every day we are confronted with other bubbles - mainstream and generalised - of hyper conservative values (i.e. “filthy Roma people do not deserve housing”). The surprise for me was when sometimes, these statements came from places I least expected, friends of friends who let it slip that their true opinions are the opposite of inclusive progress and a shared future. It is shocking because in Romania we've been used to politicians swinging it since forever (we called it ""politicianism""), but new flavours in the past ten years or so are going left and right. Populism captures many souls looking for quick solutions and intellectual shortcuts. When people you know who are the new generation become conservative, you realise that politics is down in your house now. So I felt that my living was contrived: I was friends with people whom maybe today I would not choose. On the positive side, I rejoiced having escaped conservatism due to good upbringing. (self-)Discipline and progressive family values (thanks mom and dad!) make one want to open horizons and look beyond the scarce value offer nationally: unfortunately it often entails getting out. Getting out is generalized and massive: in the early nineties people were flooding out for the “western mirage” in search of better lives. 3.4 millions left in just the last 10 years, and currently around 5 million live abroad, from a population of 22 million. That's a lot. 400 000 live only in the UK and are now facing risks of being pushed away by politics gone wrong. I didn't leave out of cynicism or lack of hope, to be honest. Still, I can't help but wonder: the way out is sometimes mentally healthier than staying. The fight remains though, but you do it from a ""sunnier"" place. Uhm, yes, Brussels." 2,57876,2019-08-12T16:38:02.933Z,50139,anon1374048529,anon2002939394,"OMG, I see some similarities here to my story. Populist party, politics reaching our daily life, middle ;) age crisis at 30, feeling of choking inside the ""happy bubble"" that supposed to protect you. My bubble are friends, local politicians from opposite party, activists. They bring hope sometimes. But still. In my case staying in country in which you feel ""outsider"" and you are litterally called ""thread to healthy nation"" - hmm, seems a little masochistic. But - deciding to start from the beginning in another country seems just as scary. How did it happen to you? When did you decide to leave and what was your ""pull factor""?" 3,57899,2019-08-13T10:21:59.287Z,57876,anon2002939394,anon1374048529,"Haha, so well put! Choking inside the 'happy bubble' is exactly what I was feeling, Thank you @anon1374048529, I'm so impressed by your read. You should be a community manager, great work supporting another to synthetise exactly what they mean and reinforce it :stuck_out_tongue: I am a bit of a masochist in general. But this is not just about me and my country - the reasons to stay for a long time were because my family and close support system were very warm, I had a loving partner there. And my friends are good friends, it's just that a clash of values is not something to ignore - even if you dont discuss politics, you may want to travel differently, eat and consume differently, and so it spills into all areas of social life. You can't ignore it. Also, the situation of Romania is different than Poland - it's a pro-Europe, pro-democracy country nonetheless, and it feels stable that way. But with so much room for improvement of course. So I didn't leave running, not at all. The pull factor, to be honest, was the mental transition as I was nearing 30. I want to blog about it more, since these last 2 years were a tranformation. Maybe these days. It would go filed under 'psychological wellbeing' I believe." 4,57904,2019-08-13T11:48:00.795Z,57899,anon1374048529,anon2002939394,"""psychological wellbeing"" brought me to do volunteering abroad when I was living in Germany for one year also around 30 (is this year magical in a way or what? :P) . I thought that being away from love-hate relationship with own country would help to get solutions for own future. Didn't work in my case because i had terrible job there and was bored most of time sitting in the library which literally NO ONE was visiting, trying to work on phD thesis, feeling stucked in the middle. Seems like not only moving-away but also have meaningfull job could be that factor, no? What you are doing in Brussels?" 5,57922,2019-08-13T13:12:53.387Z,57904,anon2002939394,anon1374048529,"Yes, funny that you ask: my meaningful work is with edgeryders. I'm part of the core team of co-founders, so this has been a baby since 8 years. I got into it right after my studies, not wanting to go into PhD.. And now this is what I'm doing in Brussels, and what has become also personal life, more than a job: https://edgeryders.eu/t/the-future-of-urban-living-is-green-looking-for-skilled-partnership-builder-for-the-reef-in-brussels/10449 You should come visit! And also, I hope we can meet at least virtually. @anon634599124 @anon829385436 and their crowd will be organising Virtual Cafes starting September, as a way to put people in touch with each other. It's how many around the edgeryders network have found new kind of support. It's like networking in your town, but in a weirder way :-)" 6,57952,2019-08-14T12:18:50.768Z,57899,anon2000695737,anon2002939394,"[quote=""anon2002939394, post:3, topic:9369""] my friends are good friends, it’s just that a clash of values is not something to ignore - even if you dont discuss politics, you may want to travel differently, eat and consume differently, and so it spills into all areas of social life. You can’t ignore it. [/quote] I have never even been to Romania (bad, I know...), but I can relate to this. I left Italy for the second time about ten years ago, and my environment of origin is now quite at odds with me. It was always like that, but things seem to have radicalized. Or maybe it's just perception: those guys are on Facebook, and I see them posting pretty bad stuff about migrants and climate, alongside normal or even nice stuff about going trekking. Maybe if I left Facebook I would not feel so out of place in Italy." 7,58072,2019-08-16T16:05:13.765Z,57952,anon2333984793,anon2000695737,"Facebook connected me to a bunch of childhood friends from the years I was growing up in the American suburbs. It sometimes shocks me a little when some of them express what I view as seriously misguided reactionary views. But I admit that things in the USA are so crazy, so out of kilter, and frankly so increasingly violent and intolerant that almost every day I wrestle with “fight or flight” dilemmas. My more hedonistic side wants to just find peace and harmony but I’m just too invested in this society- and it is too militarily powerful - to bail on it. The pathetic excuse for leadership in today’s American government is just not acceptable. Turning everyone in the world into an enemy is a path to planetary destruction. But damn - it sucks over here these days. On days when I read the news anyway. (Sorry to rant too much in this topic that isn’t about me, but this is my version of alienation and my inner conflicts around it. )" 8,58103,2019-08-19T10:53:35.664Z,58072,anon2002939394,anon2333984793,"[quote=""anon2333984793, post:7, topic:9369""] I’m just too invested in this society- and it is too militarily powerful - to bail on it. [/quote] There's a great great read on Memetic Tribes and Culture Wars categorizing a lot of bubbles today. It ends with ways to fight these wars: https://medium.com/s/world-wide-wtf/memetic-tribes-and-culture-war-2-0-14705c43f6bb My personal take on your comment is: Many of us seem to be - which only means that we choose our battles: some prefer a more radical activisty side, others choose to enagage in the debate and build empathy; some operate from the middle of the screaming conversations, other defect and route around. And then, there's the in betweeners, like some Edgeryders folks and the very culture we are building - of dialogue, but not compromising on the values." 9,58199,2019-08-21T04:30:13.531Z,58072,anon2772845365,anon2333984793,"this resonates a lot with me as well, tho luckily (so far) my home country doesn't have a Trump as PM (yet - we do have a rightwing politician with the same kinda hair as Donald and Boris, whats up with that?). For me it's been partially the ""expat-experience:"" living from home you change, the people in your old space change, but you expect them to be the same, as if time hasn't moved, and they expect you to be the same as well. Insert: friction between reality and your idea of reality. And it's not just within your smaller community that this is the case, but the whole country feels alien. I really like how @anon3275753348 put it in the interview questions I had for him (working on that right on now by the way!): ""I had a profound “reverse culture shock” experience when coming back from Nepal: nothing here in Europe made sense anymore [...] there is a lot of hope in Nepal: a road is coming to the village, or piped water supply arrives (actually they installed it in our house in Kathmandu while @anon634599124 and I lived there!), or so many other little steps of progress. And they expect it will continue like that. That’s what a hopeful civilization feels like.."" I feel the same, thi I had I never felt as a ""misfit"" back home. But the first time I returned after living abroad for a year, I was shocked with people being upset that the train was a 1 minute late - even though I would've been one of those people a year before that. I was upset that my colleagues at the Dutch Parliament couldn't understand I was giving up my job after a year to move to Ukraine to study a new language. I was annoyed that most of my friends would have time for lunch planned a few months ahead, and would feel uncomfortable if I'd call them to have a drink ""right now."" That was in 2008/2009. And I haven't lived back home since. I just didn't feel home anymore. But living abroad you also live in a bubble. And I think that's where the shock of the continued polarization of our worlds lays. It's not that Belgium isn't experiencing its worst rise in extreme right political parties in decades, but you are not affected by it as it ""isn't your country."" So, you're worried about it, but it hurts more when it's you childhood friend who has franon2772845365 ideas about the earth being flat, than when it is your neighbor who you only say hi to. I currently live in a country that is extremely homophobic, extremely religious, and extremely patriotic (Georgia) - all the things that I am not (I used to run the joke that my only religion is equality). But its politics and its views ""hurt"" me less than the news that the right wing party in the Netherlands has gained more seats in parliament. Talking with someone who says gays are evil hurts me, but when they say it in Georgia I sip from my coffee, politely smile and ask ""how come?"" whereas in NL I'd probably throw that same cup of coffee in their face." 10,58202,2019-08-21T06:40:21.276Z,58199,anon2002939394,anon2772845365,"[quote=""anon2772845365, post:9, topic:9369""] But living abroad you also live in a bubble. And I think that’s where the shock of the continued polarization of our worlds lays. It’s not that Belgium isn’t experiencing its worst rise in extreme right political parties in decades, but you are not affected by it as it “isn’t your country.” [/quote] Very interesting, haven't thought about that. If you've been living in the new country for a short while, yes, but if you've been in Georgia for over 10 years and your now family is Georgian, can it possibly be the same? Does it take so long to feel at home again? Wow. I'll have to live and see it. For me it's also this thing about moving from East to West: as a general direction it seems there is a lot more safety as long as you play by the rules. So even if something bad happens here, is seems like it's not really dangerous, or threatening. But this is probably much easier to say from Belgium today than from other Western states - US and Netherlands included. And yes, everything about your country of birth or what was your home before hurts harder, for sure. Ping @anon" 11,58209,2019-08-21T09:15:06.393Z,58199,anon634599124,anon2772845365,"I totally get this point with living in your own bubble abroad, and this is exactly why I want to live abroad. It opens a possibility of living a life that is not determined by your, or any, nationality - in fact, the longer I am away, the less sense it makes for me to say I am Polish. I find such labels misrepresentative and irrelevant for me. But trying to be something else, say, German, makes little sense as well. I guess I need to stick to my passport and my identity as long as it's necessary :) Based on my experience, similar in a way, I'd assume that @anon I have been moving for 10 years, and every time it is a bubble - different when I lived in Asia, very privileged but also filled with intense learning and growing, different in various European countries, where who I was could always be tweaked, and was always affected by a whole lot of variables (the way people perceived my education, my Polishness and the stereotypes around it, who did I live with). But the comfort that comes from the fact you're not exactly, in some sense, a deep part of the community, is incredible. For people who need tight-knit groups and situations, I guess it might be frustrating. For those of us who enjoy freedom and want to lead adventurous, extravagant lives, this is just perfect. You can be whatever you want, free from the gaze and cultural and social limitations that your own country imposes. The feeling at home is an interesting one, @anon2954973946mi, and I think it depends on what you need to call a place a home = I need only myself. I immediately call every place home. Even when I'm only squatting friends for a week :)" 12,58211,2019-08-21T09:36:46.244Z,58209,anon634599124,anon634599124,"Plus, I have to say, feeling distanced to my domestic politics makes me feel great. It's no longer so much my problem - I am interested in international relations, and I read mostly about American, Russian, Chinese, British politics. it's nice to feel you're not responsible for the mess in your country anymore, but you still get a good overview of what shapes the world and how you position yourself towards global, human challenges. National politics, my god, why did we even invent it :rofl:" 13,58587,2019-08-30T07:59:22.780Z,58199,anon2000695737,anon2772845365,"[quote=""anon2772845365, post:9, topic:9369""] But living abroad you also live in a bubble. And I think that’s where the shock of the continued polarization of our worlds lays. It’s not that Belgium isn’t experiencing its worst rise in extreme right political parties in decades, but you are not affected by it as it “isn’t your country.” So, you’re worried about it, but it hurts more when it’s you childhood friend who has franon2772845365 ideas about the earth being flat, than when it is your neighbor who you only say hi to. [/quote] This is very similar to my own experience. And compounded by the objective difficulties of understanding what the heck is going on at the social and political level in your host country. Belgium had elections three months ago, the new parliament has been unable to form a government, and almost no expat has a clue why, or what is going to happen next. Here in Brussels, anon2954973946mi's and my reaction has been to try to burrow deeper in the local context. With our different styles: she's out talking to local activists who reclaim unused buildings; I borrow books on Belgian history in the local library, and actually _do_ have an idea of why we don't have a a government yet. I also made an effort to think myself more as a local, celebrating the parts of the local culture that I resonate with (easy in Belgium, and in Brussels in particular, with the anti-authoritarian, anarchic streak and the surrealist humor). I even made myself a citizen. But that only punctured the bubble, not dissolved it. [quote=""anon634599124, post:12, topic:9369""] feeling distanced to my domestic politics makes me feel great. It’s no longer so much my problem - I am interested in international relations, and I read mostly about American, Russian, Chinese, British politics. it’s nice to feel you’re not responsible for the mess in your country anymore, but you still get a good overview of what shapes the world and how you position yourself towards global, human challenges. National politics, my god, why did we even invent it :rofl: [/quote] Also resonates with my experience. But now, eight years on, I am really losing touch with the political mess in Italy: my overview is no longer so good. Just this week I was contemplating getting a subscription to some newspaper or something. I know, a terrible idea. But I look at Italian social media, and I see all this anger and sarcasm coming through, and don't get it. In the coming months, I think, I will have to decide if letting it go for good or going a bit closer." 14,58781,2019-09-04T15:30:17.192Z,50139,anon2271975978,anon2002939394,"Very interesting you read your experiences here. So similar with mine in many ways. First time I came to Belgium was in 1999, high school. I got enrolled in Institut catholique Saint Boniface in Ixelles. Had a very weird episode there with the principle inviting me to his office, trying to find in a shady way if I was Ortodox or Catholic, beeting around the bush, then giving me special treatment when he found out. I also saw how all the kids kept separate in school, divided by race, it felt so wrong. I left Belgium 2 months later, disgusted. When I moved to Brussels again 2 years later I found it refreshing nobody was asking me about my nationality or religion out of some hidden agenda, if it happened it was out of curiosity. I met people from all over the world and it was an amazing experience. Even though I have changed so much, just like you. The thing is, I believe we changed way more than people who stayed in our countries...it's just that we perceive they changed a lot :wink:. I am not distanced from local politics at all, especially not the one in Balkans. At first I resented it, felt powerless and frustrated, but as time passed by I felt I cannot just ignore it. I feel there is more hope and potential for change there, here the system became too strong. Also the change is more urgent there than here in western hemisphere but not for the reasons you might think. Few years in I realised how special Brussels was and, in spite all the things I resent about it, it is by large the reason I keep coming back to it. Brussels is a city of nomads, of expats, of people out of place but actually in perfect place for them...you might say we form a new nation. Nation based on similar experiences, feelings, perception or belief...I would say it is a belief we are human above all. Nations are a rather recent invention in human history so I really don't see why should anyone look at it as something permanent, I don't. I believe more and more people realise this and in fact solution to accelerate such an evolution is to create better living conditions. From what I see, poorer someone is more likely he is to be influenced by manipulators using nation, race, religion or any other mean to create bigger divisions in society and rule on that foundation of fear of 'the other side'. And yes, as @anon634599124 said, result of me moving so much around is that I feel at home everywhere as well :slight_smile:" 15,58807,2019-09-05T07:09:20.736Z,58781,anon2002939394,anon2271975978,"[quote=""anon2271975978, post:14, topic:9369""] The thing is, I believe we changed way more than people who stayed in our countries…it’s just that we perceive they changed a lot :wink:. [/quote] I think I see this too in my environment. But I would never say it out loud, it sounds a bit presumptious no? The implication seems to be: 'I evolved, you haven't'. And who wants to stay still?" 16,58833,2019-09-05T13:48:25.660Z,58807,anon2271975978,anon2002939394,"Well I didn't say we changed in a good way (evolved) and they haven't :wink: Experiencing different things, meeting different people,cultures, viewpoints etc, expands your own and normally helps you a great deal in personal development. So even if you said that you evolved more than they did, it would make sense even though it would sound arrogant. That's why I don't judge though, maybe I wouldn't have evolved much if I stayed in my home town my whole life (Zadar). In fact, it's highly likely. Why would an organism evolve if it hasn't changed environment (living conditions)? :smiley:." 17,58876,2019-09-06T13:57:32.913Z,58833,anon634599124,anon2271975978,"This is so true, whenever I am back in Lublin, where I studied, i go to the hip bars and meet my old friends and they have the same conversations... For real! 10 years later. Nothing bad about it, it's just a different experience, i completely agree." 18,58877,2019-09-06T14:33:55.208Z,58807,anon2393472686,anon2002939394,"Well, not so long ago I spent an afternoon with @anon991868321 working on some stuff. After a couple of hours we are hungry and go to get some food around the corner. On arrival we meet an old acquaintance of mine whom I hadnt seen in years. Asked him how he was. He had had two kids he said. i asked him how that was - ""well it is not as bad as my job"". On the other hand friends who went out into the world and experienced and did wild stuff- they went back home and settled into nice comfortable lives. They were somehow in the same place, and living fairly conventional lives - but the way they arrived there was one in which their personal development lead them there. An active, well thought through choice. And they are happy. So it's pretty unpredictable I think and varies from person to person." 19,64081,2019-11-14T16:12:14.898Z,58202,anon3465913436,anon2002939394,"This is such an exciting post, @anon2002939394 I anon2616253660ogize it has taken me so long to answer your ping but, as you know, I moved once again to a new city. I left my hometown 14 years ago and I have been reconstructing my social world since then. I think the 'home bubbles' and the 'abroad bubbles' have always been fluid for me - 'home' and 'abroad' have blurry boundaries. Even in my darkest, least hopeful moments, when it felt like I didn't have a home anymore or a language that feels like home, I tried to remind myself that I left Romania for NYC because I was curious to learn about the world. This is also the reason for which I try to keep my bubbles porous - I believe that if I want to learn with others I cannot live in the comfort of a cozy space. My struggle has been to deconstruct ideas that society takes for granted - that 'home' needs to be a stable space, a comfortable one, a space of predictability and intimacy (hence my interest in co-housing). But most homes are not like that or, more accurately, they are like that only in the simplified narratives we create about them. From my experience, there is a lot of hard work involved in building a home both 'at home' and 'abroad'. So, it is this hard work of making a home that keeps me sane because I know that, if I am honest with myself, wherever I go I will have to engage in it. This realization has saved me from cultural shocks and the disappointment with old or new friends. Of course, some days it feels easier to fall back on given narratives about homes and homelands...but those days pass. More difficult is losing friends because of such relocations in space but then again friendships are dialogues and some dialogues end or morph into something else. I guess, I find my wellbeing in trying to stay curious, kind and open to the world around me even when I don't feel like it or when the world around doesn't seem particularly kind to me (poetry helps too) :)" 20,64087,2019-11-14T17:19:32.792Z,64081,anon2333984793,anon3465913436,"There is an old saying in English, ""home is where the heart is.""" 21,64137,2019-11-15T09:08:29.987Z,64081,anon2002939394,anon3465913436,"[quote=""anon3465913436, post:19, topic:9369""] My struggle has been to deconstruct ideas that society takes for granted - that ‘home’ needs to be a stable space, a comfortable one, a space of predictability and intimacy (hence my interest in co-housing). [/quote] Yes. And you know how sometimes you're so far from the normal idea of home that you have a hard time understanding just *how* far? I don't even distinguish between nuclear family home and co-housing as a home, because this is not where the action is imho (even thogh it could be a crucial distinction for many, and rightly so). I think it comes down to the heart, in the sense of feeling of belonging, no matter how the home setup looks like. That was hard to rebuild after I left Cluj for good, simply because I had thought I belong there, because my people were there. Only to realise that having 2 homes is even more rewarding, feeling safe and at ease in two places, or more. But in the absence of this feeling, a sense of wondering the world would not do it, not for me. It does work for @anon634599124 and others though. Maybe because you two and others are more at ease at engaging with the places you're in. @anon > How these narratives can carry people through rough times due to a sense of being a community of fate. The rituals, again tied to place and people, which everyone of the place has internalised often have the role of weaving together communities. The older they are, the more thoroughly they are grounded in your person - because of childhood memories etc. A solid common ground. ([source](https://edgeryders.eu/t/my-own-journey-how-to-do-tech-for-good-when-you-dont-trust-your-neighbour/11469/))" 22,64148,2019-11-15T10:00:40.787Z,64137,anon2393472686,anon2002939394,"On this topic I recommend @anon *""The Eritrean/Ethiopian community has been present in Italy for at least half a century and it has been actively integrated into the social and cultural life of the city. Starting from the collective memories of the community, on the ground of photo documents, the film gathers together the legacy of personal stories, exploring the different shades of identity, migration and the aspirations of the people*""
https://youtu.be/SQiKvHr-rcM
Our @anon2000695737 has explored this part of north Italian heritage through the eyes and voices of the Mondine - who took part in partisan resistance movement during the second world war:
https://www.youtube.com/watch?v=7VtomuKX78c
Also Maybe @anon3590991073 can shed light on this relationship to land/place (if my memory doesn't fail me he wanted to be a herder of goats or cows in the mountains?)" 23,64260,2019-11-15T14:52:01.239Z,64081,anon2000695737,anon3465913436,"[quote=""anon3465913436, post:19, topic:9369""] My struggle has been to deconstruct ideas that society takes for granted - that ‘home’ needs to be a stable space, a comfortable one, a space of predictability and intimacy (hence my interest in co-housing). But most homes are not like that or, more accurately, they are like that only in the simplified narratives we create about them. From my experience, there is a lot of hard work involved in building a home both ‘at home’ and ‘abroad’. So, it is this hard work of making a home that keeps me sane because I know that, if I am honest with myself, wherever I go I will have to engage in it. [/quote] [quote=""anon3465913436, post:19, topic:9369""] I guess, I find my wellbeing in trying to stay curious, kind and open to the world around me even when I don’t feel like it or when the world around doesn’t seem particularly kind to me [/quote] These are fantastic quotes, @anon3465913436. You said it better than I did: the work of building your home, of making yourself at home in a community – be it the one you grew up in or one you arrived at later in life – is good work. Exhausting and frustrating at times, but good work overall. It carries meaning, and I am proud to do it. @anon2393472686 evoked my own work as a musician with traditional music from the corner of the world I grew up in. Leaving Emilia, and then leaving Italy, did not mean I had to leave that behind, not at all. Instead, I carry this identity with me, wherever I go. It does not make much of a difference, in fact: even in Italy, even in Emilia, it is very much a peripheral identity, although in some cases a respected one. Wherever I am, I and the people closest to me are never more than one small thread in the worldsong. As I go, I pick up new notes, and, very carefully, integrate them in the thread, so that they make a harmonious whole. There has never been any need to turn my back on anything important. https://youtu.be/IW2Ce4_FHx8" 24,64266,2019-11-15T15:22:43.966Z,64260,anon2002939394,anon2000695737,"@anon4114405651 just making a mental note. anon3465913436 is someone you want to talk to in your next recruitments for ethnography. She just finished her PhD at The New School (ex Fulbright fellow) and has relocated to London. She's quite something, we studied together in uni. Her site: https://dialoguesonhabitation.com/introduction" 25,64310,2019-11-16T06:41:02.545Z,50139,anon634599124,anon2002939394,"I think I disagree with the statement that communal vs nuclear living is not where the action is - the creation of nuclear living is so tied to neoliberal capitalism and slow decay of social relations that for me it has to be worked against. I am not hoping for it to disappear completely, but further separation and isolation only supports the logic of business as usual late capitalism we live in - with all its environmental, economical and other human disasters. Living with people is hard work, even harder when people are out of your bubbles (happened to me this year, our flatmate is sooo damn different from what I'd like her to be... but then, it's a learning experience I'm having with her I wouldn't have with anyone who is like me;)), but maybe this is a way to try to mend the rift in contemporary societies, fighting for the opinions on the barricades almost. I learned to see everywhere I am as home, which is very helpful when you roam the world constantly and have no relation with your real family - I was forced to build a stability for myself in this weird setup. It's precarious, I'm aware of it, but I am also very lucky with supportive, empathic, generous human beings, and that's often much more than you'd get from your family. I'm grateful for that." 26,64331,2019-11-16T09:43:51.859Z,64310,anon2002939394,anon634599124,"[quote=""anon634599124, post:25, topic:9369""] I think I disagree with the statement that communal vs nuclear living is not where the action is [/quote] Yeah. Maybe I wasn't clear, sorry about that. I meant that, at least for me, it's not this that will make more of a home or not, it's really the people. Yes, we need to expand on our narratives of home and re-shape those which are currently not working because they contribute to isolation, and all the things you say. But for me what was an unexpected admission was that my home is in people, not in any land per se or arbitrary house setup. So that comes after, rather than being a prerequisite. It's like the basic level of Maslow's pyramid, but layered for what makes a safe and loving home. It's also why I notice that some people can move out of their land or country courageously when they follow dear ones. It's like taking their soul home with them.. So what @anon3465913436 says about challenging the idea that '‘home’ needs to be a stable space, a comfortable one, a space of predictability and intimacy' - it's a little more difficult for those of us wired for safety and intimacy as a basis for anything else." 27,64344,2019-11-16T11:47:21.933Z,64331,anon3465913436,anon2002939394,"@anon2002939394, I agree with you that safety and intimacy are important but, in my view, they are not givens. They are values we learn with others and, like any other values, they have particular histories; they are embedded in systems of political, economic and social relations. As @anon634599124 pointed out, nuclear family is very much a product of a specific political economic system and it has tremendously benefited it. More collective forms of dwelling have their own histories. So, while I agree with you that 'home is in people' and with @anon2333984793 that 'home is where the heart is', I would still add that home - as a feeling, a physical space, a social landscape - is built in relation to one or more societies (from which we leave, where we arrive). This is why I said that we need to deconstruct, to challenge our understandings of home, intimacy, safety. In order to stay sane we never simply deconstruct, we also build with others homes, but the exercise of deconstruction is important because it shows us why we choose to live in a particular way; it also renders the work necessary to live like that visible and more valuable. This type of work might burst some bubbles, create dialogue and help us find ""a way to try to mend the rift in contemporary societies"" @anon634599124" 28,64367,2019-11-16T16:28:15.897Z,64344,anon2333984793,anon3465913436,"I agree with you that home is built in relation to one of more societies. That neat little phrase does relay a certain truth, but it obviously has no nuance. I am someone who was raised in a strong nuclear family, who went on the road and lived as a nomad and then left the region where I was raised and lived for all of my 20s in an intentional community that was entirely created from nothing by the people involved, without help from outside. But although that community still exists in a different and diminished form (meaning I could have stayed there to this day), I chose to leave with my own new family and move back to California, closer to my widowed mother and my brothers. Many from the intentional community I left also moved back to California where we had started, and we are now a group of more than 100 people who are still very close. Indeed my daughter married the son of one of my friends from that community. So we are still all ""pretty tight"" with each other. But - and here is my point if you will - if I had a personal tragedy, or needed to come up with substantial money or some other large problematic event, it is to my biological family I would turn rather than my friends. But that is just me. I know others in that tribe who don't really have biological families they can turn to so it is to the tribe that they turn. Plenty of Kickstarter campaigns where the tribe does all the donating are some of the evidence. So, since one size really does not fit all, maybe ""home is where the heart is"" constitutes a comforting reality for those who need it." 29,64384,2019-11-16T19:32:25.423Z,64344,anon2393472686,anon3465913436," :slight_smile:" 30,64832,2019-11-20T11:48:39.009Z,50139,anon170712225,anon2002939394,"I read your statements with interest. Well, not all but most. I realized that my dear friend went to the West, I suppose for reasons you are writing about. I am convinced that the desire to change his life has driven him more than issues of existence. I have never been strongly motivated to leave my homeland, although sometimes I wanted to quit everything and become a shepherd in the Eastern Carpathians;) To tell you the truth, I have never met a larger group of people who decided to emigrate because of the political or social atmosphere of their country. I am not talking about persecution, but about a certain feeling and atmosphere" 31,64846,2019-11-20T12:32:21.638Z,64832,anon2002939394,anon170712225,"In the 90s in Romania migration was driven by economics, but under the issue of not making a good living was a shaky political climate. So it comes down to that some way or another. The newest waves of migration are more political I believe - people are disillusioned. Social groups and the ways communities live or trust each other can also be tied to politics. It's hard to have a tight community if the political climate seeds distrust and polarization. But then again, you have communities that were plagued by war and conflict, who can recover despite of that - but that's because you have a 'deepening of democracy' as a political opportunity. One about which I'm currently reading about is [Cambodia.](https://academic.oup.com/cdj/article/52/1/144/2996299) That said, my leaving was deeply personal, like your friend's." 32,64865,2019-11-20T13:18:19.688Z,64846,anon170712225,anon2002939394,"In your entries, you mentioned as political reasons for emigration - nationalist intensification and conservatism. Well, actually these values and attitudes are very close to me. And I do not think that in my country the situation is bad or unfavorable towards minorities. Although I understand that someone else may have a different perception. However, I would like to mention that some Poles, half jokingly, half seriously mention that maybe a wave of refugees will soon come to Poland. Refugees - Christians who value traditional values. I do not think this would happen, but I agree that the European Union and political correctness have made Europe an area of influence of soft totalitarianism - in a form completely unknown before. Without concentration camps and mass violence, but with the all-powerful dictate of ""leftist"" political correctness." 33,65346,2019-11-23T08:05:48.022Z,64148,anon3590991073,anon2393472686,"@anon2393472686 (Hi!), sorry for the late reply! You remember right. I volunteered as a shepherd helper. Unfortunately, not for long periods. 🤠 🐮 🐮 🐮 We live in a very abstract society where the consequences of our actions are not immediately visible ([Thoreau](https://en.wikipedia.org/wiki/Henry_David_Thoreau)?). If you work in an ""old-style"" farm, instead, you see the results of your work. Shoveling goat shit is the most rewarding job in the world because at the end of the day you can see a huge heap of shit. The proof that you did well and life is meaningful. 💩 🐐 [Nietzsche](https://en.wikipedia.org/wiki/Friedrich_Nietzsche) said that, in human prehistory, the value of an action depended only on its consequences (pre-moral values). Later religions created some abstract values. People started to act by principles regardless of their consequences. Today technology has replaced religion in this function. Since Over-Men and Over-Women have not come yet, the practice of primitive ""immorality"" is healthy. I am not sure if I can shed light on the themes of this thread. What I can say about my experience is that living and working in an alpine farm has the same problems as co-housing/co-working. Just harder, I guess. The work is not physically demanding: cows are decent people after all. However, it is a 24/7 job and working conditions, even in the summer, are not always ideal (rain and shit are ok, humidity and children are bad). The main challenge is to live very close to your fellow human beings. There is no space for privacy and you should work hard to make them likeable. I slept under the roof of a rugged cabin together with the fridge where yogurt was stored (we had electricity but no tap water). So my afternoon naps were often interrupted by who was coming for yogurt. But, if the people alchemy works, then you can experience a family-like intimacy, a sense of safety, meaning and home. Unfortunately, social relations of this kind are disappearing. Traditional herding is not competitive with food market prices. Valleys are abandoned. Population aging, alcoholism, suicides and other social problems are common in marginal areas of the Alps. ""[The Wind Blows Round](https://en.wikipedia.org/wiki/The_Wind_Blows_Round)"" by Giorgio Dritti 2005 is a movie about these topics and the land/place relationship. [Full movie](https://www.raisport.rai.it/dl/raiSport/media/Il-vento-fa-il-suo-giro-1a9a122e-c9f8-465b-9c32-0853d5915506.html) for free on public Italian tv (no idea why it is under ""sport""). Hopefully, visible also from abroad. If I remember, in ""[Without Ever Reaching The Submit](https://www.goodreads.com/book/show/45730436-without-ever-reaching-the-summit)"", the novelist [Paolo Cognetti](https://en.wikipedia.org/wiki/Paolo_Cognetti) (he is a city guy, anon2520569019n, but he is cool) said something more or less like ""Roads are supposed to take wealth, but they often take people away"". This is what happened and is still happening." 34,65355,2019-11-23T09:26:57.985Z,65346,anon2393472686,anon3590991073,@anon2000695737 for reef ^^ 1,65161,2019-11-22T13:50:52.922Z,65161,anon1856493613,anon1856493613,"**Please mention the name / topic of the event you want to participate in, and the city or town where it is happening.** Tomasz Morozgalski, ecology, public transport, healthcare **Work, hobbies, family life, leisure, pleasure... Which activities from your present life would you like to keep doing? Which things would you like to never do again? Which would you want to start doing/do more of?** Meeting friends, working, reading And I would like to go to a library more often **What is an a question or desire that drives you or your work? How did you get started and what hurdles have you met along the way? Which doubts do you have about the work you are doing and the path forward? What kind of support would you like to offer others traveling a similar path?

By sharing your story below you enable others to connect you with people, conversations, opportunities relevant to your personal and professional development:** I don’t know. I’m not into traveling, it’s not ecological **Great, now that you've made it easier for us to introduce you to the others – start to think about the topic and purpose of the event itself. Why do you want to participate in it? How do you feel the topic touches your work or life at the moment / in the future?** In conversation about public transport, healthcare, privatisation of universities **name:** Tomasz" 2,65187,2019-11-22T16:33:29.480Z,65161,anon634599124,anon1856493613,"Cześć @anon1856493613 czy zgłaszasz się na wydarzenie w Warszawie, czy któreś inne?" 3,65219,2019-11-22T18:22:28.000Z,65187,anon1856493613,anon634599124,"Cześć, Chciałem zgłosić się na wydarzenie w Warszawie, które odbędzie się 30" 4,65348,2019-11-23T08:08:38.509Z,65219,anon634599124,anon1856493613,"Super! Oczywiscie bardzo serdzo serdecznie zapraszamy, tylko mam jedna prosbe - na polskie wydarzenie mamy troche inne zasady, zgodnie z formularzem w jezyku polskim, ktory niestety latwo przeoczyc. Prosze o napisanie nam krotkiego tekstu nt. Sytuacji w Polsce, co Cie interesuje, motywuje, wyanon491946983 zanon3664178097n? I wrzucic go tutaj: https://edgeryders.eu/c/wellbeing/pl Jest juz sporo wypowiedzi w kategorii, wiec mozes tez odniesc sie do jednej z nich, albo i wiecej ;) no i do zobaczenia w sobote!" 1,65171,2019-11-22T14:34:33.120Z,65171,anon170712225,anon170712225,"Jedna z historii zamieszczonych tutaj nosiła tytuł „Skąd ta prawica na Lubelszczyźnie?”. Ja zaś chciałbym się spytać: skąd ta ojkofobia w Polsce. Pod tym terminem rozumiem niechęć, a wręcz nienawiść do wytworów własnej narodowej kultury, osób o tradycjonalistycznych poglądach, generalnie wszystkiego co moglibyśmy nazwać „naszym”. I tak jak w przypadku „ksenofobii” karmi się ona stereotypami, uprzedzeniami, strachem i przekłamaniem. Jakiś czas temu termin stał się mocno „polityczny” ponieważ Jarosław Kaczyński użył go na określenie postawy sędziów. Chodziło tam chyba jednak chodziło raczej o krytykę państwa i aparatu władzy. Zastanawia mnie skąd biorą się takie postawy. Bo widzę ich sporo wśród niektórych moich znajomych i przede wszystkim w mediach tzw. głównego nurtu. I tak np. znicze palone na grobach w Dzień Wszystkich Świętych to wg Gazety Wyborczej klimatyczne wykroczenie, ale ta sama gazeta nawołuje do zapalania zniczy na grobach żołnierzy radzieckich i dla uczczenia rocznicy wybuchu Powstania w Getcie Warszawskim. Zresztą ten tytuł akurat jest pełen tego typu tekstów: takich, które przekonują, że rozbiory oznaczały dla Polski awans cywilizacyjny, patriotyzm gorszy niż rasizm….i ach, straszne Wojsko Polskie – służy przecież zabijaniu ludzi ….. okropne ;) W Newsweeku co jakiś czas regularnie musi ukazać się tytuł, że Polak to cham co bije i pije, a tak w ogóle to niedbający o siebie brzuchacz z popsutymi zębami i kiepski kochanek. I tak dalej i ciągle w ten deseń. Nie zapominajmy oczywiście o tym, że jesteśmy największymi antysemitami wg badania pewnej organizacji żydowskiej. Nie będę wdawał się w szczegóły ale polecam znaleźć informacje, w jaki sposób przeprowadzono to badanie, na jakiej próbce ludzi i przede wszystkim jakie pytania zadawano. To pozwoli wyciągnąć ciekawe wnioski na temat tego co uznano w tym badaniu za antysemickie  Co by tu jeszcze – swego czasu natrafiłem na tekst bodajże naszej najświeższej noblistki – o tym jak to Polacy ciemiężyli i kolonizowali Kresy – chętnie bym podyskutował w tej materii i zrobił dłuższy historyczny wywód. Ograniczę się jednak do stwierdzenia, że to właśnie elita z litewskich i prawosławnych rusińskich rodów nadawała ton polityce Rzeczypospolitej w XVII i XVIII w. Czy jakikolwiek książęcy afrykański ród stał się częścią elity Imperium Brytyjskiego? Nie? A Pacowie, Radziwiłłowie, Ostrogscy, Sapiehowie, Wiśniowieccy? Kim byli? Czy zatem każda krytyka polskich tradycji czy historii to coś godnego potępienia? Oczywiście nie; sam przecież tu żyję i widzę, że nawet najlepsze tradycje i najwznioślejsze mogą wyradzać się w patologię. Problem polega na tym, że istnieje dość spora grupa współobywateli, którzy uwielbiają się wręcz w tym nurzać. Z lubością podkreślają polską bylejakość, ksenofobię, homofobię, zaściankowość….(wstaw dowolne negatywne słowo). Ciekawi mnie skąd to wynika? Czy jest tak silnie obecne w innych krajach? Czy jak Rumuni odwiedzają groby swoich bliskich w święto Radonicy (paschalny wtorek, Paștile Blajinilor) to Adevarul wysmaruje jakiś tekst o bezsensie tego święta? @anon2954973946mi?" 1,64810,2019-11-20T08:55:51.266Z,64810,anon1344820916,anon1344820916,"Věděli jste, že pouhých patnáct minut vlakem od Brna leží ladem chátrající objekt bývalé LDN? 🚂🏨🏚 Jedna skupina na našem [Bydlení je právo! Hackathon o dostupném bydlení](https://www.facebook.com/events/2366887940099261/?acontext=%7B%22source%22%3A3%2C%22source_newsfeed_story_type%22%3A%22regular%22%2C%22action_history%22%3A%22%5B%7B%5C%22surface%5C%22%3A%5C%22newsfeed%5C%22%2C%5C%22mechanism%5C%22%3A%5C%22feed_story%5C%22%2C%5C%22extra_data%5C%22%3A%5B%5D%7D%5D%22%2C%22has_source%22%3Atrue%7D&source=3&source_newsfeed_story_type=regular&action_history=%5B%7B%22surface%22%3A%22newsfeed%22%2C%22mechanism%22%3A%22feed_story%22%2C%22extra_data%22%3A%5B%5D%7D%5D&has_source=1&__tn__=K-R&eid=ARCCyx8-iiRm-Nax4aU3fEtpt_HxDsFb1cAXkNp9EXwUikslsl8DGP7i7ilthgYkjwfXMEh_wF8id3_h&fref=mentions&__xts__%5B0%5D=68.ARB9cljA6XQ5oRcL1xB1ls83Aen9ObJ0ItE2lukpLGeRj4cax7jfJZDW3IiW_eAcmHQkr5ORv00rann3la-3YN4wBBo6nKHmLMMpk5vCT2yyQLznoxdgpIDWI8JS0laARki6eBBcWNsjxYPD178qcbxh-oiLq1oO_9h4d4yM8EDqsp1nCSY3mV7finqNdBGxmL_L5MiOseX7VHKkdsMv05ax7Pel6pQqIo16DankYHo7-VVSLYjquBf2ETPEEy9wJaWSa34KmKXSN4Sygrf7CNR9kSdmVcffx_Fl0paNqcNEDUoCrLag1jBtXOW5vR_b3LqYjRn9xN3l424Nr2rVpqIEtA) se jí rozhodla věnovat. 🕵️‍♂️ Vznikl kolektiv [Linduška 408](https://www.facebook.com/Lindu%C5%A1ka-408-110741400374297/?__tn__=K-R&eid=ARD9O55G0LQWM6gzt1hzZO1pCWtmgFui2oreLkhbat3nv3aLarDzBZRqKSLrRv1BYzf-zUZNINOGzDbW&fref=mentions&__xts__%5B0%5D=68.ARB9cljA6XQ5oRcL1xB1ls83Aen9ObJ0ItE2lukpLGeRj4cax7jfJZDW3IiW_eAcmHQkr5ORv00rann3la-3YN4wBBo6nKHmLMMpk5vCT2yyQLznoxdgpIDWI8JS0laARki6eBBcWNsjxYPD178qcbxh-oiLq1oO_9h4d4yM8EDqsp1nCSY3mV7finqNdBGxmL_L5MiOseX7VHKkdsMv05ax7Pel6pQqIo16DankYHo7-VVSLYjquBf2ETPEEy9wJaWSa34KmKXSN4Sygrf7CNR9kSdmVcffx_Fl0paNqcNEDUoCrLag1jBtXOW5vR_b3LqYjRn9xN3l424Nr2rVpqIEtA), který se zasazuje o: 👉upozornění na chátrající budovu 👉vyzývající ke změně přístupu ke státnímu majetku 👉pořádání akcí a úklidů, vedoucí ke zvelebení objektu! Na tenhle projekt se osobně hrozně moc těším, bylo strašně zajimavé vidět, jak se na hackathonu spontánně zformovala velice akční skupinka ""dobrodruhů"" a lidí, kteří chtějí pohnout s opuštěnou budovou. Jejich práce byla nesmírně vtipná a zajímavá. Když jsem se jich jako organizátor ptal, jestli něco nepotřebují, jestli jim můžu něco přinést nebo sehnat atd., tak mi řekli, že ne, protože za půl hodiny jim jede vlak do Babic! Uprostřed Hackathonu se normálně zvedli a jeli si celou tu budouvu projít, naplánovat akce a další postup. A co se teda bude dít? 1) Už je posudek na stav střechy od profesionálního stavaře, a vypadá to, že další rozklad budovy můžeme zastavit svépomocí. 2) Byl osloven starosta Babic i Úřad pro zastupování státu ve věcech majetkových. 3) Je domluvený rozhovou z bývalou sestřičkou, která v objektu pracovala. V zimě se bude práce spíše soustředit na organizování, komunikaci a plánování. Velké a veřejné akce, úklidy, párty, partyzánské zahradničení atp. se chystá v létě! Tak se přidejte k nám! Sledujte celou snahu na facebooku [Linduška 408](https://www.facebook.com/Lindu%C5%A1ka-408-110741400374297/?__tn__=K-R&eid=ARCH_ZDEem0JTEQNWrelJ4ZPyDOotPqIND-HIK-UK7qpM3xgWYG9lZxtm6TYi3J9xbfyvK2RzH5xHX7w&fref=mentions&__xts__%5B0%5D=68.ARB9cljA6XQ5oRcL1xB1ls83Aen9ObJ0ItE2lukpLGeRj4cax7jfJZDW3IiW_eAcmHQkr5ORv00rann3la-3YN4wBBo6nKHmLMMpk5vCT2yyQLznoxdgpIDWI8JS0laARki6eBBcWNsjxYPD178qcbxh-oiLq1oO_9h4d4yM8EDqsp1nCSY3mV7finqNdBGxmL_L5MiOseX7VHKkdsMv05ax7Pel6pQqIo16DankYHo7-VVSLYjquBf2ETPEEy9wJaWSa34KmKXSN4Sygrf7CNR9kSdmVcffx_Fl0paNqcNEDUoCrLag1jBtXOW5vR_b3LqYjRn9xN3l424Nr2rVpqIEtA). Chcete se zapojit? Stačí napsat do zpráv, nebo na email linduska408@anon" 2,64977,2019-11-21T12:53:28.159Z,64810,anon431921830,anon1344820916,"Díky za nejnovější zprávy, budeme šířit dále!" 3,65165,2019-11-22T14:06:33.656Z,64810,anon3341357780,anon1344820916,uz ted se hlasim na zahradniceni a na party! :)) 1,64959,2019-11-21T10:04:58.603Z,64959,anon2244801781,anon2244801781,"https://biztechanon491946983zine.com/sites/biztechanon491946983zine.com/files/styles/cdw_hero/public/articles/BizTech--NonProfit-Illustration-.jpg?itok=aJSylkyJ Býti rodákem z Ostravy (alespoň pro mě) znamená, že je člověk i po deseti letech tak nějak v hlavním městě náplava. Takže vlastně ""migrant"" a je s ním po zásluze nakládáno. Nejen proto, že asi do smrti bude říkat Pavláku ""Ipák"", ale také proto, že když ho někdo nasere tak ho z místa pošle do řiti - no jo, hold starý zvyk je starý zvyk a slušnost jde stranou. O to je to ale upřímnější. Tuhle platformu teprva zkoumám a tak nevím, jaká cílovka tohle čte a koho pobavím a kdo bude dotčen. Nicméně, i na vzdory těžkému startu jsem se rozhodla v Praze zůstat a užívat si všechnu tu volnost a možnosti, které dává (včetně nesmyslného nájemného a blijících turistů). Abych nebyla jen socan a pokrytec, pokouším se sem tam přispět nějakým tím pokusem o dobro - založili jsme spolek a ve volných chvílích se snažíme užít evropský granty k zábavě, poznání a sebepoznání. Zkouším lidem ukazovat, co je to neformální vzdělávání, že poznávat nové tváře, jazyky, kultury může být docela sranda a že to v životě může dost ulehčit dospívání formování tolik potřebného nadhledu. (Pro více info, mi napište, nebudu tu budovat nějaké nechtěné reklamy). Nedávno jsme třeba strávili skvělý týden na faře v Žirovnici, kde nás bylo něco málo přes dvacet (8 národností) a bylo to myslím příjemné i naučné. Že to stojí ranec času a že vás s tím v rodném městě můžou úplně poslat řitě (přičemž tam si myslím, že by osvěta pomohla velmi) jsem si párkrát vyzkoušela. Článkem bych chtěla poděkovat všem, kteří se o nějaké to dobro místo nadávání na realitu pokoušej a přeju hodně štěstí. A těm, kteří by to chtěli diskutovat, nebo se mnou třeba zkusit nějaké neformální projekty, nabízím pomocnou ruku, můžu sdílet zkušenosti, know how a nebo jen povyprávět storku o tom, jak mě s nálepku sluničkáře poslali v Ostravě s neziskovkou do řitě. Petra" 2,64989,2019-11-21T13:48:43.560Z,64959,anon431921830,anon2244801781,"Ahoj Petro, díky moc za příběh a názor! Já teda ípáku budu navždycky řikát ""ípák"" a to z Prahy jsem. Organizovat cokoliv ve volném čase je vždycky v mnoha ohledech extrémně náročný - najít si čas, propojit lidi, synchronizovat, přesvědčit o smyslu a náplni, zařídit, dát dohromady peníze a to zadarmo. Jestli je tohle sluníčkářství tak sem s ním. Já mám zkušenosti hlavně s ""životem"" v amatérskejch kapelách, což znamená zpravidla 5-6 lidí, je to občsa těžký. 20 lidí (který tuším se asi ani tak dobře neznali)? To je na medaily:) Takže prosímtě - o co přesně jde a jak jsi to udělala? Přesně takový know-how a zkušenosti jsou věcí, o které tady stojíme! Pokud budeš teď o víkendu v Praze, nechtěla bys nám to přijít povyprávět i osobně? Kdyby jo, budeme se těšit na viděnou. https://www.facebook.com/events/1211898378997747/" 3,65048,2019-11-21T18:39:00.296Z,64959,anon1909035641,anon2244801781,"Ahoj Peti, dik moc, tesim se na sobotu, az nam o tom povypravis vic. Ja byl trikrat za grant EU na Youth in action na workshopy po Evrope - intercultural dialogue, 7 narodnosti po 6 clenech se snazili vyjit v ramci spolecnejch altivit. Naprosto skvely to bylo, rad o tom povypravim taky..." 4,65118,2019-11-22T10:30:33.676Z,64989,anon2244801781,anon431921830,"Ahoj Jiří, díky za koment. O co přesně jde? Velmi široké odpovědi, tak alespoň ve zkratce - založení funkčního mechanismu - něčeho čemu náš právní řád říká zapsaný spolek a postupně plnění grantových povinností, které jsou v případě žadatele o grant n anon2616253660i neformlního vzdělávání s podporou Erasmu+ byrokratickou zátěží. O tom všem mohu povyprávět - spíš jen mi není jasné, jestli u piva u stolu, nebo s nějakou famfárou a slávou u projekce, ale předpokládám, že podle povahy akce stačí přátelské posezení u nějakého osvěžujícího moku, jo? Tak třeba se tam potkáme. Ráda se dovím více o této platformě a jejich možnostech a hlavně teda, by to chtělo nějaké nové přátelé, kteří jen neseděj u telky. Tak naviděnou." 5,65119,2019-11-22T10:35:56.811Z,65048,anon2244801781,anon1909035641,"Ano, ano naprosto správně jsis to představil, Youth in action je takový starší brácha, z něj se vyvinul následující Erasmus+ program pro mobilitu osob, jehož akcí je např. výměna mládeže. Můžeme o tom povyprávět, zhodnotit, kam se to posunulo a co vidíme zpětně jako přilepšení. Také můžeme případně dále rozvíjet myšlenky." 6,65124,2019-11-22T11:12:03.899Z,65119,anon1909035641,anon2244801781,"Skvělý - zejtra odpoledne u piva, PC s projektorem tam bude, když by si chtěla přijít s nějakou prezentací, ale klidně i ústně a pak společným brainstormanon2772845365m třeba přijdem na nějakou další alternativu! Měj se a krásnej pátek přeju!" 1,64639,2019-11-19T10:13:30.494Z,64639,anon2351361712,anon2351361712,"Zdravo dobri ljudi! Drago mi je da ovim predstavljanjem postajem bogatija za nova (pa makar bila i virtualna) poznanstva. Sociolog sam po struci i zajednistvo je oduvek bilo predmet mog interesovanja. Po prirodi sam entuzijasta i vodim se mislju da ce neformalna grupa, koju sam nedavno oformila, na inicijativu prijatelja koji su u meni videli potencijal, ciniti mikro promene u drustvu. Aktivizmom se bavim jos od studenstskih dana i smatram da svi trebamo aktivno ucestvovati u razvoju drustva i okoline koja nas okruzuje. Bojim se da je otudjenje od zajednice danas u porastu i plasim se sta se sve moze desiti ukoliko ne delamo i oslonimo se samo na ono sto nam se plasira i nudi kao opcija. Zato se trudim da budem optimisticna i kreativna kada je rec o ukljucivanju ljudi u zajednicu i o novim poznanstvima. Kako odrzati zdravlje, zivost i poletnost u prostoru i vremenu u kome zivimo i bivamo? I jesu li moje zelje i tendencije samo snovi jednog divljaka u ovom vrlom novom svetu?" 2,64654,2019-11-19T11:23:42.767Z,64639,anon378969796,anon2351361712,"Ćao, Ana! Dobrodošla u našu zajednicu. Hvala što si se predstavila. Ono što mene jako raduje jeste što svi koji imaju to pitanje "".. jesu li moje zelje i tendencije samo snovi jednog divljaka u ovom vrlom novom svetu?"" počinju polako da se pojavljuju ovde i da shvataju da je mnogo onih koji se pitaju isto to. To i jeste poenta ove zajednice, radionica koje organizujemo i građenja zajednice u Srbiji. Deluje da su ti ljudi sa idejama i važnim pitanjima u svojim glavama i da misle da ne postoji prostor niti interesovanje za stavri koje ih zanimaju. Definitivno sam sigurna da nije tako. Iz dana u dan je sve više dokaza. Voleli bismo da čujemo više o tvom projektu/ideji/grupi? Na šta želiš najviše da se koncentrišeš?" 3,64724,2019-11-19T17:09:58.000Z,64654,anon2351361712,anon378969796,"Zdravo, drago mi je! Moja grupa se okupila oko prostora AKC Gnezdo u Krusevcu i zajedno sa UG ""Fakiri sa juga"" trudimo se da razvijemo kulturu i umetnost u gradu. Moja ideja je da se bavim neformalnim obrazovanjem mladih i odrzavanjem raznih radionica. Pored toga, imamo pregrst ideja, ali bismo voleli ukljuciti zajednicu, koja je rezervisana, uprkos nasim naporima i trudu da joj ovaj prostor priblizimo. Nadam se da se druzimo na predavanju. :)" 4,64797,2019-11-20T01:31:42.513Z,64639,anon2271975978,anon2351361712,"A vidi nje, aktivista, optimista, prica o otudjenju zajednice... [quote=""anon2351361712, post:1, topic:11632""] I jesu li moje zelje i tendencije samo snovi jednog divljaka u ovom vrlom novom svetu? [/quote] Ne znam, da li te okolina gledao kao sto su gledali Johna divljaka u [ovoj knjizi](https://www.delfi.rs/strane_knjige/89706_brave_new_world_strana_knjiga_delfi_knjizare.html)? Zezam se malo, ali u svakoj sali ima malo sale :slight_smile:. Dobrodosla u novu zajednicu!" 5,64965,2019-11-21T11:06:04.082Z,64724,anon2002939394,anon2351361712,"Zdravo Ana, drago mi je! Radujem se što ću ovaj vikend doći u Srbiju. Da li poznajete Magacin kulturni prostor u Beogradu? Pozvali smo ih na radionicu, da vidimo da li mogu doći. Mislim da biste mogli da podelite neke ideje i povežete se. https://vvv.culturalfoundation.eu/librari/fundaction-grantees-introducing-anon491946983cin Izvinite zbog svojih gramatičkih grešaka, koristim google translate da pišem na srpskom." 6,64969,2019-11-21T12:03:07.075Z,64797,anon2351361712,anon2271975978,gledao me okolina :) 7,64970,2019-11-21T12:05:23.865Z,64965,anon2351361712,anon2002939394,"Hi anon2954973946mi, It's probably better to answer in English, since you are trying your best to write in Serbian. For some reason I can't open this link. I am not familiarized with Magazine, and I am hope to meet them to discuss similar interest. :slight_smile: Thanks for replying!" 8,64976,2019-11-21T12:52:44.680Z,64970,anon2002939394,anon2351361712,"Sorry, I think Google tried to translate the link too :-) this is the one: https://www.culturalfoundation.eu/library/fundaction-grantees-introducing-anon491946983cin?rq=Magacin" 9,65072,2019-11-22T01:11:41.000Z,64969,anon2271975978,anon2351361712,"Ah, radio sam po 16h dnevno ovih dana 😊" 10,65086,2019-11-22T08:35:26.432Z,64976,anon2351361712,anon2002939394,Thanks! I'll have a look! :slight_smile: 11,65087,2019-11-22T08:36:17.303Z,65072,anon2351361712,anon2271975978,auu! :frowning: 1,64856,2019-11-20T13:09:19.802Z,64856,anon1203107750,anon1203107750,"**Znajdujemy w przełomowym momencie w dziejach historii: obserwujemy zanon3664178097ny klimatu, ekonomiczne nierówności, spadające zaufanie do Unii Europejskiej i wartości, jakie ona reprezentuje. Dobrobyt młodych i starszych wydaje się nie poprawiać znacznie, mimo, że podobno się bogacimy. Wielu z nas zanon491946983 się z bezrobociem, mobbingiem, innymi formami przemocy.

Pogłębia się też ideologiczna przepaść między nami - czy możemy rozmawiać i budować wspólne dobro ponad podziałami? Co umożliwiłoby dialog?

Jak radzi sobie Polska, po prawie trzech dekadach od końca PRL? Jak zmieniły nas te lata? Za jakimi wartościami stoimy? W jaką przyszłość wierzymy? Jak czują się dziś Polacy? Czym Ty się zajmujesz? Co Cię interesuje?** Jestem psycholożką, wierzę w dialog, bo jest to część mojej pracy i osobistej filozofii. Po latach komunizmu Polacy zostali rzuceni na głęboką wodę kapitalizmu, z której niektórzy wypływają nieco podtopieni. Zanon3664178097ny ustrojowe zeszły się w czasie z ciągłymi zanon3664178097nami technologicznymi, klimatycznymi, społecznymi. Obserwując te zanon3664178097ny, historyczne i obecne, staram się zrozumieć jaki wpływ na psychikę mają. Polacy, jak niektórzy uważają, posiadają szczególną ""osobowość narodową"", ""trudne charaktery"". Stereotypowe rozmyślenia mają jednak swoje przełożenie na szczególnie wysokie poziomy depresji, odczuwania traumy w polskim społeczeństwie. Wykorzystuję przestrzeń internetową aby szerzyć świadomość o zdrowiu i zaburzeniach psychicznych, na Instagramie @anon **Które tematy są Ci bliskie z programu naszego spotkania w No Problem, i dlaczego?** Zdrowie, szczególnie psychiczne - ponieważ w Polsce jego ochrona jest w absolutnej zapaści. Funkcjonujący model jest przestrzały, niewydolny i oparty na leczeniu psychiatrycznym, zaanon3664178097st wsparciu psychologicznym, do którego udzielania mamy zdecydowanie większe zasoby ludzkie. Internet dla ludzi - ponieważ wiem, jak bardzo krzywdząca może być przestrzeń social mediów. Na swoim psychoedukacyjnym Instagramie opublikowałam poradnik jak korzystać z Instagrama dla własnego zdrowia psychicznego. **Imię lub nickname:** Anna_C" 1,65075,2019-11-22T02:38:31.721Z,65075,anon760814407,anon760814407,"**Znajdujemy w przełomowym momencie w dziejach historii: obserwujemy zanon3664178097ny klimatu, ekonomiczne nierówności, spadające zaufanie do Unii Europejskiej i wartości, jakie ona reprezentuje. Dobrobyt młodych i starszych wydaje się nie poprawiać znacznie, mimo, że podobno się bogacimy. Wielu z nas zanon491946983 się z bezrobociem, mobbingiem, innymi formami przemocy.

Pogłębia się też ideologiczna przepaść między nami - czy możemy rozmawiać i budować wspólne dobro ponad podziałami? Co umożliwiłoby dialog?

Jak radzi sobie Polska, po prawie trzech dekadach od końca PRL? Jak zmieniły nas te lata? Za jakimi wartościami stoimy? W jaką przyszłość wierzymy? Jak czują się dziś Polacy? Czym Ty się zajmujesz? Co Cię interesuje?** Myślę i czuję, że w Polsce jest coraz gorzej z każdym dniem. Coraz częściej odczuwam, że wartością Polaków jest dyskryminacja, szerzenie nienawiści i swoich skrajnie raniących innych poglądów. Jestem osobą panseksualną, ciałopozytywną feministką z syndromem Tourette’a. Nie czuję się tu wolna, nie czuję się chciana, marzę o zanon3664178097nie i dlatego ciągle tu jestem, choć wszystko mówi - uciekaj. **Które tematy są Ci bliskie z programu naszego spotkania w No Problem, i dlaczego?** Przede wszystkim ciałopozytywność. Przez wiele lat anon3664178097łam problemy z postrzeganiem własnego ciała i teraz, mimo że nie wpasowuje się w „kanony piękna” (czym tak naprawde są?) to kocham siebie i swoje ciało nad życie, mimo że inni dają odczuć, że nie powinnam. **Imię lub nickname:** Aleksandra" 1,64946,2019-11-21T07:59:36.386Z,64946,anon1039776841,anon1039776841,"Ráda bych se s Vámi podělila o příběh vztahující se k lékařské péči v České republice. Už odmala jsme celá rodina chodila k zubaři do Jilemnice, i když jsme to měli vždycky z ruky (nejdřív jsme dojížděli z Hostinného, cca 3roky z Horního Maršova, pak z Trutnova a já na vysoký z Prahy). Holt to byl dobrý zubař a jeho služby byly hrazený státem. Pak ale náš zubař odešel do předčasného důchodu. A začalo nekonečné kolečko výměny zubařů a já si začala připadat jak pokusný králík pro studenty medicíny. Jednou jsem i ""lékaři"" musela z lehátka odejít, protože jaksi nevěděl, zda zub, co mi má vrtat je zub hore nebo dole. Ok, všichni občas nevíme, ale zrovna v této chvíli si to zubař měl nechat pro sebe. Vyvolal ve mně nedůvěru a já už k němu nechtěla jít. Tak jsem vyfasovala novou zubařku, hrozně milou ukrajinku, která byla samej úsměv a hezká slova, jak mám krásné zoubky. Což se mi nezdálo, jeden zub mě už delší dobu pobolíval, a tak jsem si zašla k soukromému zubaři do Jihlavy, kde jsem tehdy bydlela. Co si budem povídat, dneska dobří zubaři mají už plno a vám nezbývá než jít k zubaři soukromému, kde za otevření čelisti platíte 3000Kč. Vzhledem k tomu, že mě čekaly 4měsíce v Portugalsku a kaz byl v zubu už delší dobu, tak mě zubařka objednala hned na třetí den na vrtání, za což ji moc děkuji. K té ukrajince jsem už samozřejmě nešla a pro změnu z Krkonoš, kde bydlíme, dojíždíme s manželem do Jihlavy. No, žádná hitparáda ohledně dojíždění, ale díky tomu máme další důvod k návštěvě manželovy rodiny. No, co závěrem. Myslím si, že problematika nedostatků kvalitních zubařů je v České republice známá všem. V praxi to funguje tak, že vystudovaný student si udělá potřebnou lékařskou praxi v České republice a následně hurá do ciziny za lepšími financemi nebo lepší varianta je, že si někde v ČR otevře svoji soukromou praxi. A sehnat dnes kvalitního zubaře, který je hrazen z prostředků zdravotního systému, je celkem utopie. Má plno a nebere nové pacienty. Ale co taková samoživitelka s dětmi, ta by též chtěla pro sebe a své děti kvalitní lékařkou péči!? Ale na druhou stranu si myslím, že lékařská péče v České republice je kvalitní a celkově systém dobře nastavený. Hodně cestuji, takže mám porovnání nejen úrovně, ale i systému zabezpečování lékařské péče. A já jsem ráda, že žiju tam kde žiju." 2,64987,2019-11-21T13:36:08.473Z,64946,anon431921830,anon1039776841,"Ahoj Deniso, díky moc za sdílení příběhu a za to, že sis k nám našla cestu. Jestli jsem zmiňoval svoje zkušenosti se zdravotnictvím v 90. letech, poseldních 15 let mého života se neslo ve znamení zubů. Naprosto soucítím. Nejdřív paní doktorka v Praze na ZŠ a SŠ (ta samá). Jako fajn, ale poslední návštěva byla pekelná (v 16), ujela jí vrtačka rořízla mi horní měkký patro, nidky jsem nevěděl, jestli v ordinaci vedle cigaret cejtím dezinfekci, nebo něco ostřejšího. Pak jsem pravda čtyři roky nebyl. Pak paní doktorka ""dospělá"" mě pak vlastně vzala, protože k ní chodili oba rodiče. Ze začátku dobrý, ale co člověk sám od sebe neví, že prostě rentgen jednou za čtyři roky nestačí. Zuby se mi pomalu horšily, aniž bych to věděl. Nakonec jsem jednou v sobotu ráno skončil s krutou bolestí v soukromé ambulanci doktora z Ukrajiny, úroveň péče i jednání mě v dobrém slova smyslu zaskočila. aKutní zánět čelisti jsem pak doléčoval u nové pana doktora (soukromá ordinace) poslední rok. Přešli k němu tou dobou rodiče a diagnóza celé rodiny byla stejná - naše kazy byly nedovrtané, zaplombované a zuby nám hnily od prostředka směrem do kosti. Nevylučuju, že bych se ještě někdy rád vrátil do veřejného systému, s tím že už vím jak kvalitní péče vypadá. Pro běžné zákroky není asi ani potřeba super vesmírná technologie, jen přístup a čas na ošetření :/ Ale říkal někde @anon1909035641, tlak na kvalitu se dá vytvářet i zezdola, je akortá potřeba dovzdělat pacienty (pokud možno bezbolestně:)" 3,65045,2019-11-21T18:32:34.326Z,64987,anon1909035641,anon431921830,"Hele, to je dobry, ja vcera byl u moji vily zubnicky, mimochodem taky Ukrajinky a dve hodiny mi opravovala zub a nutno rict, ze si dala fakt zalezet - levny to nebylo, ale nebolelo to a doufam, ze je to prace kvalitni. Ale jak rika Denisa, ve srovnani s ostatnima zemema mame ve stomatologii dobrej pomer prize:value. Kamosi Cesi jezdili pravidelne z Kanady zpatky domu prave pro zubare-tam vychazej i beznejsi zakroky na mnoho desitek tisic..." 1,64309,2019-11-16T04:36:02.859Z,64309,anon1215323726,anon1215323726,"![teorija%26praksaa|288x342,100%](upload://xr09gIMmgbTCj2qQBlOaMTx6GCk.png) Pozdrav svima, moje ime je Nataša. Rođena sam u Vukovaru, gde sam završila osnovnu i srednju školu. Nakon toga dolazim u Novi Sad na studije i ovde živim poslednjih desetak godina. Od malena sam naklonjena humanističkim naukama. Interesuje me lični razvoj kao i poanon491946983nje drugim ljudima da žive kvalitetnije živote i ispune svoj potencijal. To takođe znači i proučavanje funkcionisanja ljudskog mozga, emocija, mišljenja i ponašanja, međuljudskih odnosa… kao i težnja za ispunjenjem potreba duše i duhovnog dela sopstva. Završila sam visoku školu za vaspitače, sa specijalizacijom za likovnu umetnost. Nakon toga završavam osnovne studije psihologije i student sam prve godine master studija poslovne psihologije. Takođe sam edukant treće godine Geštalt škole za psihoterapiju. Smatram da ova edukacija doprinosi mom profesionalnom i ličnom razvoju. Trenutno sam u potrazi za praksom kao psiholog u sektoru ljudskih resursa i planiram da u tom pravcu razvijam svoju karijeru. Mislim da poslovna psihologija i psihoterapija mogu lepo da se uklope u svetu biznisa, kroz bolje razumevanje ljudskih potreba, poboljšanje uslova rada, zadovoljstva poslom, motivaciju zaposlenih, razne edukacije i trenanon2772845365, što sve zajedno utiče na produktivnost na random mestu. Takođe se otvora mogućnost doprinosa kroz psihološki konsalting i intervenciju u organizacijama. Želja mi je da jednog dana, pored posla u organizaciji, pružam i privatno svoje psihoterapijske usluge. U slobodno vreme volim da čitam, da se družim i upoznajem nove ljude, boravim u prirodi, eksperimentišem sa vege receptima, slušam muziku i skačem po stanu :) , crtam ili stvaram nešto kreativno. Smatram da, ako želimo da učinimo svoj život boljim i menjamo svoju okolinu, trebamo krenuti od uzroka, umesto da se baviti samo posledicama. Ni jedna promena nije laka i ne dolazi brzo, stoga trebamo uzeti odgovornost u svoje ruke i učiniti onoliko koliko je u našoj moći da doprinesemo okolini u kojoj živimo, a posle i šire. Kroz edukovanje mladih možemo društvu pružiti šansu da se postepeno menja i formira bolje i kvalitetnije okruženje. Ono što mislim da karakteriše naše prostore jeste generalno nezadovoljstvo životom usled nedostatka prilika za zaposlenjem, lošeg obrazovnog sistema, kriminala i korupcije, zaposlenja preko veze-što podrazumeva zapošljavanja nestručnih kadrova i omalovažavanja kvalitetnih stručnjaka, nedostatka prilika za razvoj mladih, manjka promovisanja pravih vrednosti kroz kulturu i obrazovanje i još mnogo toga. Osvrnula bih se detaljnije na jednu od navedenih stavki, a to je – nedostatak prilika za razvoj i uspeh mladih ljudi. Susrećemo se sa apsurdnim zahtevima gde se od kandidata za posao očekuje bogato radno iskustvo i stručnost, a pri tome nedostaje prilika gde bi se takvo radno iskustvo steklo. Ne postoji poveznica između teorije i prakse, kao ni prilike za učenje praktičnih znanja. Studenti provode minimum tri do pet godina svog života učeći teoriju koju nemaju gde da iskuse. Sa fakulteta se izlazi sa gomilom informacija, gde se često naučeno razlikuje od primenjenog. Ako osoba ima priliku da se zaposli, susreće se sa tim da neke stvari primenjuje potpuno drugačije od onog što je do tada učila. Ono što takođe opažam, što sam iskusila i na svojoj koži, jeste da postoje poteškoće ne samo pri pronalasku posla, nego i pri traženju prakse ili volonterskog rada. Mladi konkurišu na dosta mesta i ne dobijaju nikakav odgovor ili im kompanija odgovori da trenutno nemaju prilike za praksu. Većina kompanija ne želi da troši svoje vreme na obučavanje mladih ako od toga nemaju određene koristi, tj ako u skorije vreme ne planiraju mesto za novog zaposlenog. Ukoliko ljudi nemaju sreće da pronađu posao, kasnije se susreću sa ejdžizmom- bivaju diskriminisani zbog toga što do određene dobi nisu stekli priliku za zaposlenje. Mladi ljudi imaju osećaj da gube vreme u ovoj državi bez prilike da iskoriste svoj potencijal, što rezultira odlivom mozgova tj odlaskom u druge zemlje za boljom budućnošču. Smatram da je to katastrofalno po naše društvo. Želim nekako pridoneti tome da se ova situacija promeni. Verujem da je to moguće i da se možemo ugledati kako to izgleda u nekim razvijenijim državama, gde je sistem obrazovanja moderniji i usklađeniji sa vremenom i potrebama. Zbog toga smatram da je povezivanje ljudi i ideja jako važno za bilo kakvu promenu u društvu. Volela bih da postoji način na koji bi fakulteti više sarađivali sa raznim organizacijama. Za sada na nekim fakultetima, uključujući i moj, postoji saradnja sa pojedinim organizacijama u vidu kratke prakse u trajanju od nedelju dana. Smatram da je to premalo da bi se išta naučilo i služi više da bi se studenti bar donekle susreli sa tim kako njihova profesija izgleda u praksi, bez mnogo aktivnog uključivanja. Onako kako ja zamišljam pravi vid saradnje jeste da su fakulteti i organizacije mnogo čvršće povezani na način koji je sistemski razrađen za dobrobit svih strana. Saradnja u kojoj bi studenti bar 1-2 puta nedeljno odlazili u kompanije i bili zaista uključeni u posao, te primenjivali znanja koja uče na fakultetu, gde bi program fakulteta pratio aktuelne trendove poslovanja. Idealna opcija bi bila promena celog sistema obrazovanja, gde bi npr jedan semester bio teorijski, a drugi praktični, ali to već iziskuje promenu na nivou države, što je jako teško i sporo. Nadam se da bi neki manji, ali vredni koraci doprineli tome u budućnosti. Kroz ovaj oblik saradnje na nivou od 1-2 puta nedeljno, studenti bi pri završetku studija mogli odmah biti osposoboljeni za rad. Kompanije tj poslodavci bi bili motivisaniji kada bi imali više koristi na način da bi za početak dobijali besplatnu radnu snagu, svežije ideje i poglede na rad, dobijali bi neki vid garancije fakulteta o kvalitetu studenata na praksi, mogli bi da oblikuju studente po svojim potrebama poslovanja i da prate njihov napredak. To bi rezultiralo krajnjim odabirom najkvalitetnijih studenata za zaposlenje, kao i povezivanjem, preporukama za dalju saradnju. Takođe ne bi morali da troše dodatno vreme i novac na obučavanje novozaposlenih. Klijenti koji koriste usluge kompanije bi takođe mogli da dobijaju, zavisno od profesije i oblasti rada, usluge studenata po nešto jeftinijoj ceni ili kroz volonterske usluge (npr savetodavne i psihoterapijske usluge). Pitanje je na koji način motivisati organizacije i doprineti njihovom osveštavanju koliko dobrobiti od ove saradnje može imati celokupno društvo. Ono što mi se čini kao super ideja jeste da bi za početak bilo dobro kada bi se oformilo bar jedno udruženje/organizacija koja bi svojim delovanjem ohrabrila i pokazala dobar primer ostalima koliko dobra može da se uradi saradnjom i povezivanjem zarad dobrobiti svih. Moja ideja je da ta organizacija bude neko “Udruženje primenjene psihologije” gde bi mogli da budu uključeni stručnjaci iz svih oblasti psiholoških nauka ( gde bi se bavili npr psihologijom rada i menaždmenta ljudskih resursa, psihologijom marketinga, pedagoškom psihologijom, kliničkom psihologijom, mentalnim zdravljem, psihometrijom tj konstrukcijom psiholoških testova, psihoterapijom, pa čak i osnaživanjem mladih da pokrenu svoj privatni biznis itd). Udruženje bi imalo svrhu direktne saradnje sa fakultetima psihologije, gde bi studenti obavljali redovnu praksu uz mentorisanje stručnjaka. Na taj način bi pripremili studente za rad pri samom završetku fakulteta. Ovo udruženje bi vremenom imalo i mogućnost proširenja kroz zaposlenje studenata, kao i povezivanje studenata sa organizacijama koje bi na najbolji način dolazili do proverenog stručnog kadra. Svi smo deo jedne velike celine i naše akcije itekako utiču na sve oko nas. Mada, čini mi se da u današnje vreme ljude sve češće treba podsećati da su društvena bića i da će čak i kao jedinke za sebe mnogo brže napredovati ako su povezani međusobno na pravi način. Svesna sam da je to veliki izazov za nas, sve dok su ljudi u poziciji preživljavanja i borbe za opstanak, zato želim da vremenom svi postanemo deo ove promene. Volela bih da što više osoba na ovim prostorima dobije priliku da oseti šta stvarno znači samoaktualizacija kao i rad za dobrobit svih, koji smatram da nas najviše oplemenjuje, kao i da postoji nešto mnogo uzvišenije od samog robovanja novcu. " 2,64348,2019-11-16T12:16:50.054Z,64309,anon378969796,anon1215323726,"Ćao, Nataša i dobrodošla u našu zajednicu! Hvala što si podelila svoju priču i svoje stavove sa nama. Sećam se kada sam ja bila student da su rođaci iz inostranstva bili šokirani što nemam neki part time studentski posao, verovatno su mislili da ja izmišljam da takve stvari gotovo da ne postoje ovde. Moja kuma u Italiji je išla na praksu u jednu firmu još od samog početka studija. Oni su je oblikovali kako im odgovara, mislim da su joj čak i plaćali nešto i kad je diplomirala odmah je počela da radi kod njih. Što ti kažeš-svima dobro!! I njoj a i firmi. Ta ideja ti je super. Jako malo i znam o takvim stvarima, pa cak i da li to uopšte postoji. Psihologija je oduvek bila nešto što me zanima i dvoumila sam se da li ću studirati psihologiju ili jezike ali ipak sam se odlučila za jezike. Zadnje 2-3 godine se intenzivno bavim spiritualnim temama i radom na sebi. Ono što mi se potpuno promenilo jeste baš mišljenje o tome da li je zaista situacija oko nas triger za naše nezadovoljstvo. Pritom znam dosta veoma uspešnih ljudi koji su nezadovoljni. Da li ti kao psiholog smatraš da je nezadovoljstvo uzrok ili posledica neželjenog života? Kada je reč o samoj ideji tvojoj, ako se budeš odlučila da se time baviš i da to pokreneš- računaj na moju pomoć, kako god da mogu da doprinesem!" 3,64489,2019-11-18T11:49:46.181Z,64309,anon4224279930,anon1215323726,"Continuing the discussion from [Mogućnosti za razvoj i uspeh mladih ljudi - povezivanje teorijskog i praktičnog znanja](https://edgeryders.eu/t/mogucnosti-za-razvoj-i-uspeh-mladih-ljudi-povezivanje-teorijskog-i-prakticnog-znanja/11567): Ćao Nataša. Mogu da podelim neka zapažanja iz privrede i u malim i velikim kompanijama. Zapravo, kadrovska služba je jako nebitan posao za većinu poslodavaca i činjenica je da ga u malim preduzećima zapostavaljaju (ništa manje ni u većim) tako što ga predaju ili nekompetentim ljudima ili ne ulažu ništa u njega kao što se ulaže u druge sektore. Po meni su tu najkompetentniji ljudi sa završenim filozofskim fakultetom, kao što si ti, ali poslodavcima i firmama je to i dalje na žalost nebitno. Njima je bitno da neko odradi papirologije oko ugovora pri zaposlenju i da eventualno odaberu kandidata koji konkuriše za dređenu poziciju, ta prime onog koji je pristao na najmanju nadnicu a ima najviše iskustva. Retko se tu procenjuju psihološki profili, a svakako posle nekog vremena vidi se da li se čovek uklopio u sredinu ili ne. Nekad su u situaciji ""daj šta daš"", pogotovo za neke nisko plaćene poslove i tu se ništa ne bira niti vodi računa. A zapravo tu je ogroman broj ljudi kojima treba psihološka pomoć... Eto nove teme :). Koliko sam do sada uvideo kompaniji je najbitnije da se neko uklopi, a posao će naučiti jer uvek neki nov posao koji mora da se uči kad god promenimo firmu. Neke pojedinosti o HR njegovoj ulozi u preduzeću i možemo razmeniti usmeno ili napraviti još neki post kad uzmognem. Drugo, možda treba razmilsiti o agenciji za HR usluge? Naravno i ona može da se bavi obrazovanjem i tačnije i treba. Znam da velike kompanije unajme tako neku firmu da im odradi grubu selekciju kandidata u slučaju da im se pojavi 200 prijava za samo nekoliko pozicija. Nekako to sa mladima i podstiacnje zapošljavanja i ta NVO priča nešto mi nije održiva, a postoje biroi za zapošljavanja. Znamo svi iz koje pozicije moći možemo da menjamo npr sistem obrazovanja u nas. ;) Recimo ako bi osnovala takvu svoju firmu, tu bi mogli da volontiraju/stažiraju ili za malu naknadu rade kako tvoji budući zaposleni tako i ljudi koji će se zapošljavati negde u HR ili KS (kadrovska služba). ;D Lični razvoj u radnoj sredini je jako bitan i u kompanijama HR treba da ima ulogu u tom poslu, ali to su jako retke kompanije koje imaju takve politike prema zaposlenima. Na temu samorazvoja ili individuacije imam zanimljivu preporuku, doduše korporativnu mada može svuda da se primeni: [https://www.youtube.com/watch?v=xTkKSJSqU-I&t=10s](https://www.youtube.com/watch?v=xTkKSJSqU-I&t=10s) da se pročita natenane cela knjiga Tribal Leadership :slight_smile: Ima svašta da se priča na ove teme, te bih najradije ostavio za usmenu raspravu. Pozdravljam" 4,64606,2019-11-19T04:40:12.212Z,64489,anon2271975978,anon4224279930,"Hmmm ne znam koliko se to u Srbiji praktikuje ali u Belgiji se studenti mogu naci svuda na praksi (i srednjoskolci za vreme praznika). Vjerovatno je finansijski zanimljivo ako to firme toliko rade tako da sigurno postoji nacin da se zainteresuju firme i u Srbiji. Takve promjene u sistemu obrazovanja naravno mozemo zaboraviti u blizoj buducnosti...tu bi se bas trebala pokrenuti jaca kampanja na nivou drzave. Svidja mi se tvoja ideja za firmu, cini mi se da tu ima prostora za razvoj. Ja bi cak dodao, zasto ne napraviti vezu izmedju studenata u Srbiji i stranih firmi? Danas vec postoje mnogi poslovi koji se u odredjenom stepenu mogu raditi na daljinu ili od kuce. U buducnosti ce to biti puno lakse. Ulazu se miliarde u razvoj virtualne stvarnosti tako da mozemo uskoro ocekivati i virtualne kancelarije itd...vrijedi biti pionir u tom pravcu :wink:." 5,64607,2019-11-19T05:41:34.637Z,64309,anon2271975978,anon1215323726,"[quote=""anon1215323726, post:1, topic:11567""] Smatram da, ako želimo da učinimo svoj život boljim i menjamo svoju okolinu, trebamo krenuti od uzroka, umesto da se baviti samo posledicama. Ni jedna promena nije laka i ne dolazi brzo, stoga trebamo uzeti odgovornost u svoje ruke i učiniti onoliko koliko je u našoj moći da doprinesemo okolini u kojoj živimo, a posle i šire. Kroz edukovanje mladih možemo društvu pružiti šansu da se postepeno menja i formira bolje i kvalitetnije okruženje. Ono što mislim da karakteriše naše prostore jeste generalno nezadovoljstvo životom usled nedostatka prilika za zaposlenjem, lošeg obrazovnog sistema, kriminala i korupcije, zaposlenja preko veze-što podrazumeva zapošljavanja nestručnih kadrova i omalovažavanja kvalitetnih stručnjaka, nedostatka prilika za razvoj mladih, manjka promovisanja pravih vrednosti kroz kulturu i obrazovanje i još mnogo toga. [/quote] **Pravo u centar!** [quote=""anon1215323726, post:1, topic:11567""] Ono što mi se čini kao super ideja jeste da bi za početak bilo dobro kada bi se oformilo bar jedno udruženje/organizacija koja bi svojim delovanjem ohrabrila i pokazala dobar primer ostalima koliko dobra može da se uradi saradnjom i povezivanjem zarad dobrobiti svih. [/quote] Ja i jos par osoba sad raspravljamo o stvaranju udruzenja koje ce imati misiju totalno sinhronizovanu sa tvojim prioritetima, doduse mi nismo svi psiholozi :stuck_out_tongue: a ne mislim ni da treba da budemo. Stovise, mislim da, kad bi okupila sve te psihologe na jedno mjesto, bi vam bilo potrebno par psihologa da vas sprece da zavrsite u mentalnim institucijama :smiley:. Ukratko, potrudicemo se maksimizovati prilike za razvoj i uspijeh mladih ljudi. Da otkriju sto ih cini srecnim, i ostvare se radeci stvari koje ih ispunjavaju, na taj doprinesu i drustvu kroz ostvarivanje svog punog potencijala. Postoje razni nacini, pored toga sto si ti nabrojala: * Stvaranje mjesta kao sto je centar za inovacije koji pokrecemo u Beceju (budjenje kreativnosti kod mladih, ucenje novih vestina i direktno povezivanje sa prakticnom primjenom, jacanje duha preduzetnistva, administrativna podrska svima koji zele pokrenuti firme) * Povezivanje sa iskusnim mentorima iz sektora koji ih interesuje i pristup sirokoj mrezi organizacija koje su stalno u potrazi za velikim potencijalom) * Razmjena studenata sa Finskom (i slicnim zemljama koje imaju fokus na prakticnom dijelu) posto je to zemlja sa izuzetnim obrazovnim sistemom gdje se fokus upravo stavlja na prakticni trening u dosta ranom dobu. [Primjer ovdje](https://studyguide.jamk.fi/en/study-guide-bachelors-degrees/studying-at-jamk/practical-training/) * Stvaranje mreze studenata kroz razne evente. Studenti npr mogu da naprave svoje profile sa znanjem i interesovanjima. Tako moze da se radi i mobilizacija studenata za drustveno odgovorne projekte, tako ce se vidjeti ko je najvise aktivan i sposoban. Konacno, imati ekipu koja nalazi zanimljive tendere i aplicira na njih a kad dobije finansiranje preko tendera trazi osobe za implementaciju projekata medju najaktivnijim/najsposobnijim studentima. Tako studenti mogu dobiti jako vazno iskustvo u stvarnom radu i na projektima koji ih bas interesuju a uz to i finansijsku nadoknadu a oni ce startupove kostati manje nego jako iskusni ljudi naravno. Druga opcija je, napraviti ekipe sa studentima zavisno od tendera na koji se planiramo prijaviti i od pocetka krenuti kao startup gdje su studenti partneri. Ima tu puno opcija...i jaaaaaako puno tendera. * Mogu da se rade i eventi sa odredjenim ciljem. Na primjer, odredimo 3 konkretna problema koji se mogu rjesiti u drustvu oko nas. Napravimo otvoren poziv za sve (nesto kao hackaton u IT svijetu) gdje treba da se formiraju ekipe i za vreme 24 sata ili 48 sati treba da nadju rijesenje za neki od ta 3 problema. Poslje komisija ocijenjuje rijesenja i pomaze im da najbolja rijesenja implementiraju. Postoji nesto zajednicko za skoro sve uspijesne firme na svijetu: One su rijesile neki problem :slight_smile:." 6,65006,2019-11-21T15:07:23.752Z,64348,anon1215323726,anon378969796,"Ćao Tamara :) Nemam informaciju da li postoji baš takva opcija za organizaciju koja nudi prakse, to je više bila neka moja želja kako bih volela da stvari izgledaju. Još uvek nisam sigurna kako to ostvariti, definitivno bi dobrodošla svaka vrsta pomoći ili saveta. Kaže mi npr prijateljica koja se odselila u Irsku da je tamo mnogo bolje osmišljen sistem obrazovanja i da sa svakom godinom školovanja može da se dobije određeni stepen i mogućnosti zaposlenja sa tim stepenom obrazovanja. Takođe kaže da je program osmišljen tako da je dosta toga praktično, te kada završe fakultet već su donekle spremni za rad. O tako nečemu ovde možemo još uvek da sanjamo. Što se tiče nezadovoljstva životom i uopšte motivacije za određene promene, rekla bih da se može gledati iz oba ugla. Uvek postoje individualne razlike. Nekoga loša situacija demotiviše, neko iz nje crpi motivaciju. Ipak mislim da je mnogo teže ukoliko su čoveku ugrožene neke bazične, egzistencijalne potrebe. Što su više ugrožene bazične potrebe ljudi su nezadovoljniji, što će otežavati i ostavljati manje prostora za ostvarenje njihovih potreba višeg reda. Ovu potvrdu možemo videti na našem području gde mnogi ljudi jedva preživljavaju i još uvek im je najveći motivator visina zarade. Isto tako oni koji nisu egzistencijalno ugroženi, mogu već da razmišljaju o nekoj samoaktualizaciji, tj njima više nije toliko motivator novac nego ispunjenje sopstvenih potencijala. Naravno, postoje i uspešni ljudi koji su nezadovoljni. To zavisi stvarno od mnogo faktora i od crta ličnosti , vaspitanja, socijalne sredine, iskustava i od toga šta za nekog lično predstavlja uspeh. Takođe je jedne od ključnih stvari i samosvest. Sama negativnost i hejtovanje situacije u kojoj smo nema smisla ukoliko ta kritika ne služi kao inspiracija za neku diskusiju, konstruktivan razgovor i potencijalna rešenja. Više fokusa na problem, a malo na rešenje donosi samo još više zapažanja negativnih stvari. Svi imamo neke svoje nesvesne mehanizme, ali što više radimo na sebi pre ćemo ih prepoznati, prekinuti na vreme i usmeriti se u nekom drugom pravcu." 7,65007,2019-11-21T15:19:32.113Z,64489,anon1215323726,anon4224279930,"Pozdrav :) Da, svesna sam kakva je situacija, pogotovo u državnim firmama je taj zastareli način rada u kadrovskoj. Lično sam se bazirala na neke internacionalne kompanije i IT sector jer smatram da oni najviše uvode promene na tom polju, više ulažu u zaposlene i tu HR već ima priliku za širi izbor posla i malo kreativniji rad. Slažem se da je jako bitno da se osoba uklopi u kolektiv i zato takođe jeste bitan dobar hr stručnjak koji će prepoznati vrednosti kandidata i koliko se one poklapaju sa vrednostima i kulturom organizacije. Mislim da se važnost psihologa zanemaruje samim tim što rezultati rada nisu instant vidljivi već je za to potrebno neko vreme. Postoje agencije za hr usluge i sve to ok, ali ja trenutno nemam mogućnosti za tako nešto jer sam i sama jedna od tih kojima treba još prakse. :) Generalno imam u glavi ideju da bih volela da imam svoj centar koji će nuditi razne vrste psiholoških usluga, kao i mogućnost prakse ali do tada… Više sam se bazirala na to kako podsticati organizacije da više sarađuju sa fakultetima ili baš da postoji posebna organizacija koja će nuditi prakse iz raznih oblasti a ne samo poslovne psihologije. To je naravno bila samo moja ideja, ne znam još uvek koliko je izvodiva. Hvala na preporuci za knjigu!" 1,64809,2019-11-20T08:44:12.189Z,64809,anon2904384998,anon2904384998,"I am anon2904384998, I live in Prague, and I am currently a personal director of a dance school InDance, recently have been Secretary general of International Young Naturefriends. **What drives you and motivates you in the situation in your country? Or what frustrates you so much that you just can’t let it be? (if you’re an activist, or a person engaged in some kind of struggle, or you see something very specific not working properly in your community/family?)** I think, despite some general sentiments, frustration and “ostalgy” in the Czech society which brought in 2013 to power populistic movement ANO and, paradoxically President Miloš Zeman (who was in background of a lot of what frustrated people who voted for him afterall), Czech Republic is on a good path towards becoming a well-developed Western-style country. However, those described trends are pushing against this tendency. I believe that it is a struggle between the conservative part of the population, the older people still raised during communist times, and the younger people of my generation and younger, but we can ́t rely just on this. I think most of the challenges our society faces, are connected with this - e.g. we can adapt to the climate change (draughts etc.) way more efficiently, when there is a good will for that and ability to take the personal responsibility. I wouldn ́t say I am an activist. It ́s hard to instigate my heart into strong topics and generally I have always been the “invisible leader” in the background - rather using my rational skills for writing projects etc., so people with stronger desires could have space for being activists. Sometimes I am even a bit cynical about this. My approach is rather psychological than political - we need to work on cultivating ourselves, on our ability to accept our inner shadow, and therefore the responsibility for our actions, which will then allow us for efficient social change. **Since we’re trying to understand the political context and why people vote for populist politicians in the Czech Republic, I’d like to ask why are these so appealing these days? What needs, dreams, ambitions do they promise to fulfill?** I think there ́s almost no constructive ambition - they simply promise to keep things as much as they are, as possible. Kind of like pretending that there is no time floating and we can stay the way we always were - no immigrants, no need to learn new technologies, no need to adapt ourselves to anything. “Give me your voice and shut up,” is a paradigm those people will gladly accept, since it takes the personal responsibility from them, and they are just fine with it. Some old people have never grown up from being children, and they are a great target groups for the populists. You can see it now with Mr. Babiš who is himself acting like a child with all the affairs, the trial that is on him etc. - just kicking things away and screaming, but those people don ́t see it as a problem, since that ́s exactly the approach to the responsibility they would take themselves. So we circle back to the matter of responsibility. **Are Czechs positive about their future? What’s the spirit in the country nowadays, and how has it been changing over the past years?** Not really sure. I think the momentum of the democracy building has been lost some time ago, and there is rather scepticism about the way we are going to develop - maybe also in the light of the immient climate crisis which will probably hit CZ quite hard." 2,64904,2019-11-20T17:29:10.204Z,64809,anon1909035641,anon2904384998,"Hey anon2904384998, if you would like, join us on POPrebel festival this Saturday afternoon in Cross Club to discuss it more deep :) https://www.facebook.com/events/1211898378997747/ Looking forward to see you, man!" 3,64985,2019-11-21T13:13:38.232Z,64809,anon431921830,anon2904384998,"Hi anon2904384998, welcome to the forum and thanks a lot for sharing! I think you made an excellent point, it is often really about us as individuals to make our decisions. We cannot always externalise these decisions to higher powers, or just accept bad practices from around us in an alibistic way. Sometimes, I feel like there is a general frustration in our society that hard for the most to specify a self-analyse. People are told - in a. very simplistic way - our country has not been better ever before, so if you feel bad, it is the fault of immigrants, intellectuals, Prague coffee-house and what not.. Do you think there is a way of breaking this circle? Is there a way in which public figures can help and people themselves can relieve the surpressed negative feelings? Or do you have any personal experience/way of helping out your family, friends etc.?" 1,64772,2019-11-19T20:45:16.102Z,64772,anon3584425745,anon3584425745,"Zrovna nedávno se mi zase nakupily tak, že z nich byla pořádná věž. Eiffelovka z krabic. Občas mi krabici někdo přinese, občas si jí pořídim sám. A tak jí vždycky ledabyle hodim za sebe a dál se tim nezabejvám. Hlavně jí nemít na očích. Občas jsou i 2, 3 za den, spíš se ale ty mrchy kupěj tak nějak postupně a nenápadně. A hromada roste a roste...a BAM! Hromada spadne. Nevyhnutelně v určitym bodě spadne, když si na to člověk nedává pozor a nesleduje to. A taky, že mi spadla. Tenn binec pak...lidi kolem mě nemohli ani pořádně chodit, protože už to nebyla hromada jenom do vejšky. Jak krabice spadly, rozkutálely se všude a ""svojí"" krabici pak dostal kde kdo kolem mě. Bylo mi to najednou pěkně trapný, že zapleveluju život ostatních svejma kartonovejma krychlema. A bylo mi to taky líto...takže nějaký ty omluvy okolí a tak. A přitom už mi to pár lidí řikalo - ""dávej si na to pozor, nevrš to na sebe, rozkládej ty krabice postupně. Zbavuj se jich, ať z nich zase nemáš věž, která je nebezpečná tobě i ostatním"". No jo, se lehko řekne... Ok, tentokrát si na to budu myslet. Jasně, už jsem to řikal 100x před tim, ale důležitý je to nevzdat a zkoušet. Třeba to tentokrát vyjde - dostanu krabici nebo si jí pořídim a šup, pěkně si jí ještě ten den nebo hned další rozložim. Žádný věže. Rozkládáním k pohodě svojí i pohodě okolí. Takže - když se nasereš nebo cejtíš křivdu, vypořádej se s tim - potýrej tělo, vydávej táhlý tóny na flétnu, běž si zařvat do sklepa, cokoliv. Neházej to za sebe. Když to totiž budeš nechávat, resp. házet za hlavu, tak se to bude kumulovat a můžeš jednoho krásnýho dne vybouchnout. A pak řekneš a uděláš věci, kterejch budeš litovat. Jasně, ne každej je rapl a nasírací typ - good for you (a pro vaše blízký). Ale pro ostatní - cesta k životu ve větší pohodě vede přes průběžný zbavování se nahromaděný negativity. Ne přes měsíční předstírání ZENu a pak nenadálou sopečnou činnost. A jak řešíte nahromadění negativity ve vašem životě vy? Stavíte si věže z krabic nebo je umíte průběžně rozkládat? Jsem zvědavej na vaše příběhy/postřehy! ------------------------------ Poznámka: nejsem žádnej terapeut ani doktor, ale kancl krysa. Mam za sebou nicméně půlroční kurz anger managementu, takže nějaký moudra o vzteku jsem nasosal a rád tohle téma někdy v dalším příspěvku rozvinu, pokud se ukáže, že je pro vás zajímavý. A hlavně se tu určitě dozvim zajímavý zkušenosti od vás!" 2,64807,2019-11-20T08:29:13.463Z,64772,anon431921830,anon3584425745,"Ahoj, díky moc za skvělej příspěvek a to, že sis k nám našel cestu! Super téma - já osobně se snažím měnit protředí. Pokud chci vypustit negativní páru, mám na to určitý bezpečný zóny, kde jsem mimo normální kontext a to co mě štve, na mě nemůže, nechávám to venku. Když se pak vracím zpátky do normálu, tak cejtím určitej odstup. Pro mě to neznamená, že si tam jdu zaboxovat, v mým případě je to konkrétně třeba zkoušení s kapelou s partou kamarádů, jazykovej kurz..vždycky jsem to tak trochu měl, že jsem se snažil dělat hodně věcí najednou, což už v mým věku dnes úplně nejde. Tím spíš ale ta převládající pracovní aktivita geenruje koncentrovaný negace (i když mám štěstí, že v mém případě nijak zásadní), který se potom tím víc nepřenášejí do těch ostatních činností. V podstatě kdykoliv donutím svůj mozek ""vypnout"" tu hlavní kontinuální linku, si obrovsky odpočinu. Má někdo další jiný tipy?" 3,64852,2019-11-20T12:58:24.735Z,64772,anon1909035641,anon3584425745,"Krásná parafráze s těma krabicema, o kurzu anger managementu slyším prve. Pociťuju podobný pocity snad každý pondělí v práci na poradě: na jednu stranu stres z dalšího pracovního tejdne (nestíhá se, i kdyby se stíhalo), na straně druhý lítost z konce příliš krátkýho víkendu... Proto už asi 5 let vedu každý pondělí večer florbalovej trénink for fun s kamarádama. Jednak se při tý poradě můžu držet v ZENu a těšit se, jak si tu frustraci vyběhám večer, ale je to taky příjemný rozhejbání po třeba náročným víkendu... no a je to taky alibi pro pondělní pivko na zahnání posportovní žízně (rozbor elektronickou tužkou :)" 4,64978,2019-11-21T12:55:17.172Z,64852,anon431921830,anon1909035641,"Jedna ze safe-zón, kam se občas uchyluju taky, ale jenmo na tu tužku :)" 1,64544,2019-11-18T16:38:16.890Z,64544,anon831508028,anon831508028,"Když jsem byl malý, měli jsme na Vánoce krásný zvyk. Místo toho, abychom si koupili vykuchaného kapra a pak jej v onu hodinu pozřeli v trojobalu, přinesli jsme rybu živou domů. Ubytovali jsme Vašíka (jak se každý náš kapr jmenoval) ve vaně a já jej pak celé odpoledne otáčel bříškem dolů, pouštěl vodu z kohoutku a trnul, jestli vůbec přežije. Když pak Vašek v noci vyskakoval z vany na zem, bylo vyhráno a kamarád byl zachráněn. Když byl dobrý rok, zůstal s námi i týden. Některé roky ale musel pryč už druhý nebo třetí den. To jsme ho pak dali do kýblu a vydali se na autobus. Kapr zřejmě cítil svobodu už ve stotřicetsedmičce a výskoky z kýblu se o ni hlásil. Nakonec však pokaždé vše dobře dopadlo a my jsme jej mohli na náplavce na Smíchově vypustit do Vltavy. S radostí nám zamával ploutví a já byl šťastný, že jsme ho zachránili. Až teprve později jsem se dozvěděl, že kapr nejspíše neměl radost, ani z vany ani z řeky, a že se Nového roku s velkou pravděpodobností nedožil. Navíc původní přirozený výskyt kapra je nejblíže v povodí řeky Dunaje a do Čech byl, přestože již poměrně dávno, zavlečen lidmi. Jeho výskyt způsobuje změny v ekosystému. Kapr víří substrát dna a tím zamezuje průchodu světla do vody a uvolňuje živiny, které se na dno usadily. Nejhorší dopad na krajinu má však hospodářství spojené s jeho chovem. Copak kapří rybníky v jižních Čechách, které pro ně byly vybudované, ale slepá ramena řek, tůně i další vodní plochy jsou prakticky bez živáčka, až na všude přítomné kapry. Což o to, já mám Vašíky rád, ale možná by se soukromí majitelé mohli zamyslet nad tím, jestli není pět kaprů na litr vody trochu přes čáru." 2,64590,2019-11-18T21:36:05.082Z,64544,anon431921830,anon831508028,"Ahoj Jindro, díky moc příspěvek a to, že sis k nám našel cestu. Věc, nad kterou se vlastně už doby dospívání zamejšlím, jsou předvánoční veřejné masakry a ulice zbarvené krví - na druhou stranu je to taková ta klasická slepota k tomu, že kuřecí řízek vznikal za možná i horších podmínek, akorát jsem to neviděl, tak mi to vizuálně nevadí. Ale někdy si řikám, že by mi stačil i ten salát. Nicméně mi vlastně nikdy nedošlo, že masově pěstovaní kapři představujou takovej problém i v ekosystému - existuje nějaká statistika kolik jinak potenciálně inherentně ""živých"" vodních ploch je tímhle způsobem postiženo?" 3,64895,2019-11-20T16:04:38.126Z,64544,anon1909035641,anon831508028,"Čau Jindro, to je hezký zamyšlení - u nás, aby se dostálo rybí tradici, jí místo kapra losos dovezenej z chovu v Norsku - nějak máme za to, že je to přirozeněji získaný maso... Ale možná je to jen náš povrchní dojem... Zas ta ekologická stopa, žejo... Napadá tě, jak to teda zanedlouho udělat, aby se člověk štědrovečerní podle tradice ""nažral"" a ryba zůstala celá? ;)" 1,64576,2019-11-18T19:58:32.018Z,64576,anon3065586981,anon3065586981,"![](https://zvolsi.info/app/uploads/2017/08/7_greatmoonhoax-e1541002209908-960x675.jpg) Hodně dlouho jsem se rozhodoval, ke kterýmu tématu přidám svůj pohled na věc. Popravdě jsem se dlouho vůbec dokopával k tomu něco napsat. A asi bych ani nic nenapsal, kdyby mě o to můj dobrej kámoš nepožádal. Nicméně bych se tady rád podělil o svůj nedávnej zážitek. Sedím takhle jednou už celkem pozdě u počítače a v rámci prokrastinace dělám určitě něco naprosto neužitečnýho. Když na mě blikne přijatá zpráva na fejsbůku. Je to zpráva v konverzační skupině rodina. Tu skupinu máme s blízkejma členama rodiny, abychom zůstali v kontaktu. Hážem si tam fotky, zajímavý linky a píšem si, kdo se jak zrovna má. No a do tý skupiny ségra poslala video cca z roku 2014 o tom, jak bude vypadat Evropa za 10 let. Byl to takovej ten klasickej propagandistickej hoax bullshit, kterej se celkem masivně šířil internetem před minulejma parlamentníma a prezidentskejma volbama. Bylo v něm něco ve smyslu, že do deseti let zaplaví Evropu džihádisti, všem nám uřežou hlavy, znásilněj naše ženy a zabijou naše děti. To mě samozřejmě vytočilo. Video jsem znal už z minula, a rozčílilo mě, že ségra šíří takový kraviny. Navíc ve skupině, kde to vidí mamka nebo babička, který se už takhle bojej, že se nám v tom hrozným světě něco stane. Načež jsme si se ségrou sáhodlouze vyměňovali názory. Trochu ostřeji než bych chtěl. A stejně jsem ji nepřesvědčil, že je to blbost. A proč to píšu? Chtěl jsem říct, že mě naše hádka utvrdila v mý domněnce, že náboženství je zlo. Nejsem věřící, ikdyž jsem vychovanej podle, jak se říká, křesťanských hodnot. Jakože nezabiješ, nepokradeš, miluj bližního svýho a tak. Jakože podle těch hodnot, kterýma se tak vehementně oháněj všichni, kteří by všechny imigranty nejraději posílali do plynu, svý rodiče šoupli do domova důchodců a svýmu sousedovi přejou všechno nejhorší. Ale to je zase jiný téma. Každopádně do kostela nechodím a v Boha nevěřim. Je sice fajn, že se lidi maj komu svěřit a k čemu obrátit, když je jim těžko. Ale ve chvíli, kdy začnou podnikat křižácký výpravy, upalovat sousedky jako čarodějnice, zneužívat děti nebo se odpalovat v autobusech plnejch lidí, tak je něco špatně. Věřim v to, že existuje něco víc, než může náš malej mozeček pobrat. Možná, že je nějakej osud. Možná, že existuje karma. A možná, že my si ten osud a vesmír, ve kterým žijeme, vytváříme sami. Ale rozhodně tomu nebudu říkat Bůh a nepůjdu kvůli tomu zabíjet jiný lidi. Říkám tomu prostě příroda." 2,64594,2019-11-18T22:35:02.795Z,64576,anon431921830,anon3065586981,"Ahoj Vojto, díky moc za příspěvek a sdílení osobního příběhu. Vlastně`s otevřel celou řadu dost zásadních otázek. Byl jsem náhodou včera nakupovat nějaký dárky-knížky a v jednom větším knihkupectví jsem náhodou narazil na doslova hromadu těhletěch publikací: https://www.mobaknihy.cz/kronika-zaniku-evropy.html. Zajímavý bylo, že byla schovaná úplně vzádu v rohu za bukem, skoro jako by se za ni knihkupectví tak trochu stydělo - ale evidentně se jedná o nastávající hit vánoční sezóny. Knížku jsem nečetl, nemůžu ji hodnotit, nevím jak přesně ji intepretovat jinak než podle názvu a obalu. Každopádně pro základní vnější kritiku pramene mi stačilo, že nakladatelství Moba není známé zrovna filozofickou produkcí a trochu perlička, autor je na zadní straně titulován jako ""zakladatel rodu"":). Tak mě napadlo, jestli chápu apokalyptický abstrakt správně, kolika jak řikáš maminkám a babičkám zpříjemní Vánoce. Autor sám uvádí, že jde o dílo literární a má určitě plný právo dát své fantazii průchod. Nejlepším lékem se mi zdá nabízet i opačný pohled prostřednictvím třeba knížky, která situaci popisuje jinak, snad existuje alespoň jedna do páru ke každý strašící. S lidma, který už názor mají, je pak občas náročný hnout (já jsem taky docela tvrdohlavej, ale snažím se:) Já sám v božstva taky nevěřím, ale zase si říkám, že každá myšlenka se dá ""unést"" a proměnit v kolektivní identitu, která si vyžaduje loajalitu. U nás křesťanský hodnoty unesl Tomio Okamura a prodává svoji verzi líp než sama křesťansko-demokratická strana v zemi kde většina neví, co křesťanský hodnoty jsou a tak si to rádi nechají vysvětlit od někoho kdo hodně křičí - zároveň by měl potíž s maturitou z dějepisu a přitom všechny argumenty podkládá ""historií"". Předpokládám, že v muslimském světě to asi funguje obdobně.." 3,64873,2019-11-20T13:24:18.190Z,64576,anon1909035641,anon3065586981,"Ahoj Vojto, dík za příspěvek, musím se podělit o podobnou zkušenost - v rodině máme taky pár členů, kteří mají naprosto jasno (jakože jsem od nich někdy slyšel něco ve stylu, že za komunismu bylo v jistých ohledech líp - ale protože byli moji rodiče aktivní disidenti, nikdy jsem to explicitně neslyšel...). Když jsem oněm zmíněným před nějakou dobou na rodinný sešlosti ukazoval tuhle platformu Edgeryders, vyvolal jsem naprosto afektovanou hádku (pocitovou, bez argumentů) o tom, co že si to EU zase vymýšlí a proč nepodporuje radši ""normálního člověka"", což mi přišlo poměrně smutný... Můj argument, že tvorba virtuální ""občanský"" komunity je podle mě rozhodně prospěšná vyslyšen nebyl a velmi rychle se hovor ztočil na flame proti jakkoli vyšší myšlence (než je zvyšování důchodů nebo omezování soc. dávek ""neprizpusobivým). Debata se v rámci zachování kultury stolování změnila radši na klábosení o počasí... Kroniku zániku Evropy vod Ježíška nedostanou, ale když tak přemýšlím, koho tahle část mojich genů asi volí, na Letnou jsem je ani nezval... Jen přemýšlím, jestli je tohle patová situace navždy... Vojto, když se k původní diskusi se ségrou vrátíš, je to už tolerantnejší a faktičtější diskuse, než onehdá nad tim hoaxem? :)" 1,64765,2019-11-19T20:27:47.758Z,64765,anon3773451258,anon3773451258,"Klondajk, Jednoho krasnyho vecera, sme se s partickou lidi dohodli, ze pojedem na punk koncert do pece. Super napad, jedem. Party se rozjizdela svizne a tak zanedlouho sme pobihali pod strechou klubu, kde je moznost si zaskakat ze záanon2280259964lí do matraci, tak sme nevahali a zacali metat backflipy jak pominuty. Po neskutecne dlouhym pogu z nekompromisnima polakama, se ocitame venku v potycce se zminovanymi polaky, kde se začlo mydlit dost lidi. Ja abych tomu vsemu zabranil, tak sem udelal, co nikdo necekal. Skocil sem sipku do prilehleho potoka, kde v unoru nebyla voda a ja prozil tri metrovy pad do sutru, srovnatelnych s king kongovou stolici. Tvrdsi naraz sem nezazil nikdy predtim ani potom. Ale byl happy end, krom myho ksichtu, ktery byl pobitej a bez sesti zubu. Polaci uprchli, me se rany zahojili, chemicky dodelaly zuby a za penize z pojistovny, sem prozil krasny casy v asii. Hezky den 😊" 2,64805,2019-11-20T08:11:00.010Z,64765,anon3341357780,anon3773451258,"wow, tak to respekt :)" 3,64808,2019-11-20T08:32:40.029Z,64765,anon431921830,anon3773451258,Díky moc za příspěvek. Tak to je fakt happy end jak vyšitej:)) A následky dlouhodobý jinak žádný? A kam jsi přesně cestoval:)? 4,64831,2019-11-20T11:46:31.000Z,64808,anon3773451258,anon431921830,"Trosku tim utrpeli zuby, hla se mi cela čelist, ale nic zavaznyho. Jinak sem jel na mesic do vietnamu 🤙 ---------- Původní e-mail ---------- Od: anon431921830 via Edgeryders Pozdrav svima! Trudiću se da budem kratak i jasan. :slight_smile: Pre 2 meseca se uhvatim u činjenici da moj angažman u građanskom sektoru već godima stagnira i da nema ni na vidiku da će se tu nešto promeniti.... Entuzijazam da se nešto menja na bolje u društvu me vodi odavno i uvek me je ispunjavao aktivizam, pa sam tako sa drugarima osnovao udruženje pre otprilike 10 godina koje se bavi(lo) uopšte kulturnim i obrazovnim aktivnostima. Par puta smo dobili male grantove da ostvarimo zamisli i moram priznati da je to bilo veoma korisno iskustvo. Problem je što smo svi imali ili druge obaveze ili smo bili veoma udaljeni jedni od drugih, a negde i neozbiljni u razvoju same organizacije. Naravno bilo je tu i neznanja. Mislim da ne moram da pričam koliko su sredina i društvo u Srbiji u celini neadekvatni za razvoj OCDa, ali i bilo kakvog preduzetništva. Svuda su problemi od ljudskih resursa, do materijalnog stanja stanovništva, preko nalaženja donatora i kulture doniranja. Činjenica je da mora da se uloži mnogo truda i da se ima sreće i da se recimo živi u Beogradu; Novom Sadu ili nekom razvijenijem gradiću kako bi inicijativa uspela. U manjim sredinama jako su retke uspešne inicijative. Tako shvatim da imam suviše obaveza... od redovnog posla, preko učestvovanja u razvijanju porodičnog posla, pa sad i master studija... Ove godine sam pokušavao sa različitim ljudima da tražim ikakvo finansiranje za par nekih ideja koje sam prevrtao, prilagođavao i uklapao pokušavajući da se dopadnu donatoru, a da ista ne izgubi suštinu i naravno ništa. Valjda velika konkurencija. Mala bara puna krokodila :smiley: . Ne bih mogao da se upuštam u nešto bez nekih minimalnih resursa i da trošim vreme koje nemam kako bih ipak pokrenuo ideju (ne bih sad o idejama ako nije problem :slight_smile: ). Možda i najveći problem je u tome što nemam nikoga u ovom trenutku ko bi posvećivao bar vreme društveno korisnom cilju, nekom bilo kom. U svakom slučaju pomirio sam se da neću imati veze više sa građanskim inicijativama, sem ako ne počnem u jednom trenutku u životu da se bavim politikom. Bukvalno celo ovo promišljanje mi je bilo malo setno ili ne znam kako da opišem to neko osećanje koje nije poraženost, jer sam svestan i svog bauljanja i sredine, već je tu činjenica da je prošlo vreme i da nema nazad i da za sve u životu moramo da poklopimo sa svojim biološkim satom ili samo nekim drugim trenutkom. Neke stvari ako smo suviše opušteni ili ležerni jednostavno više ne budu ostvarive. Nekako nikad nisam razmišljao toliko o tome dok nisam promislio o nečemu kao što je ova situacija gde sam u raskoraku između želje i realnosti. Nadam se da sam na kraju ubo poentu. Cljeve treba ostvariti u dogledno vreme. Naravno neke ili neke koje postavimo kao prioritet. Eto neka to recimo bude tema za promišljanje: koje su naše granice i moći i da li stvarno to što radimo može i koliko da ima efekta i da li to zaista i hoćemo i možemo? Elem, imam viška blagostanja (malo glupo zvuči da se ima blagostanje, ali je tako nekako...) koje mi dozvoljava da mogu da činim dobrobit društvu. Na inicijativu ili Edgeryders nailazim slučajno.pre neki dan i sama ideja i koncept mi se sviđaju, te sama misao da mogu da budem deo društva koje razmenjuje ideje na temu društvenih dobrobiti je veoma prijatna. Ne znam da li su slučajnosti slučajne, ali sam sve više siguran da u životu dobijamo ono što želimo/tražimo... samo se nekad baš ne slažemo sa tim. :smile: E sad trivija. Radim u suštini u struci kao inženjer hemijske tehnologije u fabrici aluminijuskih profila. Trenutno se usavršavam u metalurškom inženjerstvu kako bih radio nešto novo na poslu i naravno nešto naučio i zaradio novce firmi, normalno. Recimo da sam zadovoljan poslom. Volim da čitam, a pisanje ne praktikujem odavno što je bez veze... Možda mogu u ovom prostoru da delim to što sam pisao ili što bih pisao? Volim i da vozim bicikl i provodim vreme nanon2616253660ju. Zanimaju me filozofija, istorija, politika, tehnologija, duhovnost... Vidim da se pokreću teme o smislu i svrsi Života, koje su bitne za svakog od nas. Bez življenja svrhe teško da ćemo biti u stanju da pomognemo ikome, pa je naš individualni razvoj ili sazrevanje bitno i za celo društvo. Tako mi nešto deluje. Evo video na ovu temu... svakako sjajan kanal: [optimistični nihilizam](https://www.youtube.com/watch?v=MBRqu0YOH14) Pozdravljam i svako dobro želim" 2,64608,2019-11-19T06:31:11.158Z,64593,anon2271975978,anon4224279930,"Dobrodosao :slight_smile:, drago mi je da se nasa zajednica obogatila za jos jednog clana...vise umova, vise mogucnosti. [quote=""anon4224279930, post:1, topic:11625""] koje su naše granice i moći i da li stvarno to što radimo može i koliko da ima efekta i da li to zaista i hoćemo i možemo? [/quote] To su veliki izazovi za svaku osobu :slight_smile:. Ja bi rekao da je danas tesko shvatiti koje su nase granice moci, posto nas sistem vec duze vrijeme uvjerava da smo bespomocni, izolovani i da treba samo na sebe da mislimo. Sa druge strane, kako saznati da li stvarno nesto hocemo? Put samospoznaje nije lak i, iz mog iskustva, ljudi tek oko 28me ili 30te pocinju da se bude i razvijaju u tom pravcu (oni sto su imali malo vise srece). Oni sto je nemaju zive zivote koje su drugi odlucili za njih, imaju jos uvijek misli u glavi koje nisu njihove itd. Koliko nesto mozemo i koliko ce imati efekta ne znamo dok ne pokusamo i posteno se ne potrudimo. Kako znati rezultat necega sto nikad pokusali nismo? Ili jos bolje, zasto pokusavati nove stvari? Zato sto ako zelimo stici tamo gdje nismo do sada bili, moramo raditi stvari koje do sada nismo radili :slight_smile:. Sve najbolje, vidimo se uskoro nadam se :wink:" 3,64663,2019-11-19T12:03:17.053Z,64608,anon4224279930,anon2271975978,"Bolje vas našao. :slight_smile: Granice moći i mogućnosti se mogu donekle racionalno predvideti, pa u skladu sat videti da li ići u poznato ili nepoznato. Kroz raspravu i dijalog smatram da se mogu naći razni odgovori. Zato je dobra ova inicijativa. Bar se nadam. Ne bih se u potpunosto složio da se nameće sad nešto posebno u svetu, kao što je ta neka priča o izolovanosti ili bespomoćnosti, već je to neki diskurs koji je verujem odraz ljudske nesvesti. Npr. da li su ljudi bili u većini svesniji ili kultivisaniji pre 150 godina? Ili tek sad primećujemo i detektujemo neke pojave. Jer da bi uvideli nešto tj. definisali problem moramo prvo o nečemu da imamo saznanja i pojma. Svakako mi je jasno šta si hteo da kažeš i da je negde čijenica da je čovek čoveku vuk i tako te neke izreke :slight_smile: Sazrevanje ili individuacija nam je možda i jedina stvar koju kroz rad i življenje treba da ostvarujemo. Svako na svoj način. Nemam iskustvo kad to rade lljudi. Neko nikad, neko već u pubertetu. Vidimo se u Beogradu, pa smislimo šta bi smo i kako bi smo ;)" 4,64668,2019-11-19T12:18:24.840Z,64593,anon378969796,anon4224279930,"Veliki pozdrav i dobrodošao! Hvala za tvoju priču. Imam utisak da se ljudi previše bave okolinom, aktivizmom, projektima, idejama, ukazujući na problem, dajući rešenja, pokušavajući da se uklope, da budu u toku sa aktuelnostima....i tako u nedogled. Poenta je da su svi koncentrisani na okolinu a ni 2 minuta nisu posvetili tome šta imaju unutra, šta žele, ko su zapravo kada se oslobode od nalepljenih etiketa. Kakav apsurd! Fokus na okolinu. Kaže Jasen, tek oko 30e ljudi se probude. Probude se jer im je muka od patnje, ali to ne mora tako. Roditelj sam već 6,5 godina i toliko dugo se bavim i ličnim razvojem, spiritualnošću i otkrivam nove nauke, za koje verujem da će promeniti tok civilizacije(zapravo mislim da već i jesu promenile tok, ali još nismo svesni) Kako mi deca pohađaju ustanove, u kontaktu sam sa ostalim roditeljima i mislim da je to ono što mi je otvorilo oči zašto smo gde jesmo. Tehnologija, nauka, civilizacija i druge oblasti rapidno napreduju, dolaze do neverovatnih otkrića a roditelji i dalje odgajaju decu po modelu naše prababe. Ne šalim se. I to ""obrazovani"", mladi, urbani roditelji... Pročitali su sve priručnike za roditeljstvo ali ono dete u njima i dalje nema nikakve odgovore na pitanja iz detinjstva. I tako će i njihova deca rasti. Mladi ljudi u Srbiji (verujem i šire) žive po copy-paste uverenjima, izlizanim, zastarelim i štetnim čak, po pojedinca i po sredinu. Lično smatram da dok ne dođemo do odgovora na osnovna pitanja možemo, iz najbolje namere, rešavajući opšta pitanja napraviti još više štete. Tolstoj je govorio da nije važna količina znanja, već koliko duboko si spoznao najbitnija pitanja." 5,64796,2019-11-20T01:26:51.695Z,64663,anon2271975978,anon4224279930,"[quote=""anon4224279930, post:3, topic:11625""] Ne bih se u potpunosto složio da se nameće sad nešto posebno u svetu, kao što je ta neka priča o izolovanosti ili bespomoćnosti, već je to neki diskurs koji je verujem odraz ljudske nesvesti. Npr. da li su ljudi bili u većini svesniji ili kultivisaniji pre 150 godina? Ili tek sad primećujemo i detektujemo neke pojave. Jer da bi uvideli nešto tj. definisali problem moramo prvo o nečemu da imamo saznanja i pojma. Svakako mi je jasno šta si hteo da kažeš i da je negde čijenica da je čovek čoveku vuk i tako te neke izreke :slight_smile: [/quote] Mislio sam prije svega na atomizaciju drustva, koja se po meni itekako radi sistematski i o kojoj Chomsky uveliko govori...ne bih rekao da je to spontana evolucija covjecanstva ili nekog drustva. To se najbolje vidi u ogromnim razlikama u mentalitetu ljudi i razini osjecaja drustvene odgovornosti u razlicitim zemljama. U Briselu mozes pasti na ulici i umirati, ljudi ce te zaobilaziti jos se i mrsteci na tebe zato sto si im narusio robotsku putanju od kuce do posla, od posla do restorana, od restorana do kuce. Doduse tako nesto je neophodno da bi vladajuca klasa nesmetano radila sto zeli. Kao sto kaze Chomsky, cilj svake vladajuce klase je da ubjedi svoje subjekte da nemaju moc. Koji bolji nacin za to nego da ih odvojis. Covjek koji ne zna da je u stvari dio plemena, pa dio naroda, dio ljudske civilizacije, ne misli da moze puno promjeniti. Pored toga se trose stotine miliona na stvaranje misljenja i guranje odredjenih narativa, cenzura je nevjerojatno velika i djeluje momentalno sa ogromnim pritiskom (i finansijskim i ""moralnim"" itd) ako postavljas pogresna pitanja. Sa druge strane, ako nemas uticaj mozes pricati o cemu zelis...niko te ne slusa. Vidi koliko se promijenila svijest ljudi na nasim prostorima od 1970 npr do danas. Za samo 50 godina se puno promijenilo, bar po prici (mene nije bilo). Promijenio se sistem vrijednosti kod vecine ljudi, a to je valjda neka osnova etike drustva." 1,64652,2019-11-19T11:19:35.508Z,64652,anon2143805833,anon2143805833,"U tom trenutku nam je bilo prilično muka od Beograda, njemu više nego meni, ali ni za mene više nije imao one čari kao kada sam, nakon završene osnovne škole, došla u prestonicu. Nakon petnaest godina života u njoj više ne koristiš ono što je njena prednost, polako ali neminovno zatvaraš krugove u kojima se krećeš i opet se svedeš na nekoliko prijatelja, nekoliko putanja, nekoliko parkova, nekoliko prostora. Tako sam rekla sebi dok sam vagala tu, rekla bih radikalnu, odluku. Otići iz Beograda. Samo ne onako kako to ljudi obično rade, u veći grad, nego nazad, u manje, siromašnije, tiše, sporije. Imati više vremena za sebe. Dok ne odeš iz mesta u kome si se ""oblikovao"" ne shvataš koliko ono utiče na tvoj identitet. Prvo se suočiš sa pitanjem da li možeš ostati ono što jesi kada se sve okolnosti oko tebe promene. Svi moji, i naši, prijatelji su ostali tamo. Izolacija koja nam je prvih par meseci prijala postala je veliko opterećenje. Osećaš se kao van svih tokova, na rubu civilizacije, u prošlosti, jer si, u odnosu na mesto gde sada živiš, video budućnost. Usamljenost. Da, vidjaš ljude često, oduvek ih je moja pojava privlačila, kao i moj posao, ali oni su drugačijeg profila od prijatelja koje sam ostavila za sobom. U vazduhu se oseća nemoć. Kao da niko ne bi bio tu da ne mora, kao da niko nije odlučio da bude tu. Grad drugih i trećih izbora. To je zanimljivo, kakav god da je tvoj prvi izbor, makar se radilo o vrsti četkice koju želiš da kupiš, neće se desiti. Uvek plan B. Nikad nema to što ti treba, samo zamena. Muškarci od 30 godina, zdravi i pravi, koji maštaju da odu barem do Beograda. To u meni budi bes. Apatija svuda. Kao da bi mogla da se ustanovi neka kolektivna dijagnoza. Kažu da koren tog stanja treba tražiti u kolapsu fabrika koje su nekada radile i zapošljavale hiljade radnika. Često mi opisuju redove ljudi koji izlaze iz fabrike u petak popodne, preplavljen grad kada legne plata. Toga više nema. Jedan deo, neki bi rekli srećnika ali ja ih ne vidim baš tako, radi u javnim ustanovama, školama, ćuti, ne talasa, zadovoljni su, ponosni na sebe verujući da je taj posao njihov uspeh. Vrlo često je on samo posledica veza i vezica, stranačkog zapošljavanja, ili već poodmaklih godina u toj ustanovi. Dosta ljudi iz sela koji su se slili u grad, ali nisu postali malo urbaniji, nego su uticali snažno da grad, koji se uveliko napušta, postane malo zadrtiji, malo tvrdji, malo ograničeniji. Govore ""Ćuti, može i gore"". Navikli su na teže od toga da sagnu glavu. Ovo nije univerzitetski grad. Kada završe srednju školu, mladi odlaze na fakultete, oni sa nekakvim ambicijama. Oni koji ostanu upadaju u rutinu, začarane krugove, često maštaju da nisu tu. Zanimljivo je što mladi ipak odlaze na fakultete s obzirom na široko rasprostranjenu svest da obrazovanje ne znači ništa i nema nikakvu vrednost. Prvo sam, kažem, bila besna. Pa mi ih je bilo žao. Jasno mi je da kada ne znaš za mogućnosti ne možeš ni da biraš. Čija je krivica? Osećam da treba da budem zahvalna svojim roditeljima. Izgleda da neki ljudi nikada ne vide raskrsnicu, pa samo idu tom stazom napred, makar ih vodila u ambis. Ipak, postoji ta stvar sa vremenom.... Ovde vreme drugačije teče. Laganije. Smirenije. Kada sam pre nekoliko dana izgubila sat i po' vremena u beogradskom gradskom prevozu osetila sam se kao da sam pretrpela nenadoknadiv gubitak. Kao da mi neko duguje to vreme. Oteto. Besmisleno potrošeno. Nepravda. Nagrnula su sećanja na sva ta čekanja, stajališta, autobuse, rentirane stanove, hladne, vlažne, na stanodavce ovakve i onakve, selidbe, torbe kroz gsp... Kvalitet života. To sam imala u glavi kada smo dolazili. Toliko za sada." 2,64661,2019-11-19T11:48:54.109Z,64652,anon378969796,anon2143805833,"Wow! Ostadoh zagledana u monitor i nakon poslednje recenice. Zapitala sam se. Dobrodošla u našu zajednicu, hvala na Zapažanjima. Polako ali sigurno se ovde okupljaju ljudi sa pitanjima i idejama. Vidim da je svima zajednicko to što misle da su sami u svojim razmišljanjima. A nisu. Raduje me što smo ovde, što komuniciramo i razmenjujemo iskustva. Ne znam da li sam ja jedina sa mišlju i osećajem da je ovo poslednja stanica voza sa ovim osećanjima kroz koje svi prolazimo godinama ako ne i decenijama. Deluje mi da ne može više ovako. Hteli ili ne promena će se desiti. Neće nas ni pitati. Kao gravitacija. Mada smo prošli kroz svašta i možda bi strah bio i opravdan, ali se ničeg ne plašim. Šta uopšte ostavljamo kada menjamo sredinu? Šta je važno da ponesemo? Kako znati šta je važno a šta ne?" 3,64795,2019-11-20T01:13:38.370Z,64652,anon2271975978,anon2143805833,"Evo ja sad zivim na 5 minuta od Brisela (izasao iz njega zbog kvaliteta zivota). To su te guzve, beskonacna cekanja gdje god da odes, trazis parking navece 45 minuta, ako si izasao onda ujutro cekas da neko od ranoranilaca ode na posao posto nema sanse da nadjes parking, zagadjenje zraka, hrana koja je malo bolja od smeca je puno skuplja (a ni to nije ni blizo onoga sto pise na etiketi) itd. Pricao sam sa djevojkom posto se vjencavamo uskoro i planiramo porodicu. Slozili smo se da je najbolje za djecu da odemo na selo a najbolje za nas da odemo tamo gdje je dobra klima. Nase rjesenje je da idemo u Dalmaciju, ipak je to moja kuca a i znamo da oboje mozemo svasta raditi, uzivati u prirodi i dobroj klimi, dijeca ce jesti zdravu hranu iz nase baste i od okolnih seljaka...ali mjesto ima manje od 200 stanovnika :slight_smile:. Razmisljao sam puno o tome, o manjku ljudskog potencijala, o ljudima sa kojima cemo se tesko uklopiti (djevojka zivjela i u Americi i u Engleskoj u Londonu a ja vec 18 godina u Briselu i putovao svuda), o melanholiji koja generalno vlada u Hrvatskoj itd...nema lakog odgovora. Odlucili smo da ostanemo u Hrvatskoj dok nam djeca ne dodju do 5-6 godina. Onda cemo uraditi evaluaciju situacije i ostati ili otici gdje god mislimo da je najbolje u tom trenutku. U pravu si kad kazes da ljudi jednostavno nisu svijesni mogucnosti, bas sam pricao sa @anon378969796 nedavno. Spomenula mi je rodjaka koji se zali da ne zna sto da radi i koji zeli da ode iz zemlje, objasnila malo njegovu situaciju i ja sam joj dao jedno 4 razlicite vrlo perspektivne mogucnosti za njega u sljedecih 20 minuta... Svi smo isprogramirani od roditelja i okoline, samo neki puno bolje od drugih...mislim da je zivotna prepreka velikoj vecini ljudi upravo nalazenje sebe ispod svih tih slojeva koji su natalozeni od djetinjstva. Dotakli smo se malo te teme i u [ovoj diskusiji](https://edgeryders.eu/t/kosmos-gdesmos/11625). Znanje je moc. Bas je paradoks da danas, kad je znanje puno dostupnije nego prije 10 godina vec, ljudi opet NE ZNAJU da im treba a ni kako doci do tog znanja za koje im bukvalno treba samo smart phone i internet. Doduse za dublje znanje u mnogim sferama im treba i bolje poznavanje Engleskog. Tu ima puno faktora tako da necu da idem previse u detalje ali jedan od faktora je ocigledan i sama si ga spomenula: Kad zivis u zemlji u kojoj treba da si neciji kum, brat, sinovac, da budes poslusni sluga partijski da bi dobio poziciju a ljudi sa znanjem i kvalifikacijama se vide kao prijetnje i ne dobijaju prilike onda nije ni cudno da ljudi vise ne vjeruju u moc znanja. Kad zivis u zemlji u kojoj svakodnevno gledas na televiziji da su najuspijesniji ljudi u stvari kriminalci i politicari (sto su opet kriminalci), kako da ljudi ne gube vjeru u znanje?" 1,64082,2019-11-14T16:18:16.985Z,64082,anon1749396615,anon1749396615,"Drodzy, zastanawiając się często co z tą Polską i podziałami, pojawia się we mnie wiele gorzkiej refleksji. Niestety oryginalna pewnie nie będę bo są mądrzejsi ode mnie, którzy lepiej to opisali. Niemniej spróbuję. Bo choć bliżej mi z poglądami do lewicy niż prawicy, to przede wszystkim jest mi blisko po prostu do człowieka, do jego uczuć , motywacji i przeżyć. I tak niezmiernie mnie wpienia (i tutaj nie znajdę lepszego słowa, albo nie chce bo mnie to zwyczajnie wpienia), wyższość jednych nad drugimi i pogarda. To jest chyba słowo klucz – pogarda, która bardzo dobrze ukazała się w elitach poprzedniego rządu (mówię oczywiście o PO). Pomijam, że to ich właśnie zgubiło (a jak widzę Schetynę i ten cyniczny uśmiech to przełączam na inny kanał). Ta pogarda, o której mówię nie dotyczy tylko elit politycznych – dotyczy wszystkich. Stwarzanie atmosfery pt. ""my wiemy lepiej, jesteśmy bardziej oświeceni i mądrzejsi, a wy jesteście plebsem ze wsi”, nie stwarza przestrzeni do rozmowy, a to niestety często wysuwa się również wśród niektórych wypowiedzi na tym forum. Otóż, nie jest gorszy ten 1. który chodzi do kościoła od ateisty, 2. który z powodu biedy, w której żyje, bardziej ceni sobie 500+ niż Trybunał Konstytucyjny 3. który nie odziedziczył: a. majątku, b. ambicji (i możliwości) zdobywania wykształcenia, c. umiejętności czerpania przyjemności z czytania, czy uczestniczenia w kulturze ""wysokiej"" itp. 4. który nie ma narzędzi do weryfikowania propagandy TVP (sprawdźcie zasięg TVN24) 5. który zasuwa na polu lub w chlewie i kurniku od rana do wieczora i pada na twarz wieczorem rezygnując z pogaduszek na fejsie z wielkomiejskim elektoratem. Mój dziadek był prostym „chłopem pracującym całe życie w gospodarstwie, ojciec wyszedł przed szereg i założył firmę. Po jego śmierci brat został z mamą na wsi , a ja wyjechałam. Dziś mieszkam w Warszawie, mam dobrą pracę i cenię sobie rozwój, którego doświadczam po trochu z powodu pracowitości, samozaparcia, szczęścia i ludziom , których anon3664178097łam szczęście spotkać na swojej drodze. Jednak mój brat został na gospodarstwie i tam razem ze swoją żona ciężko pracują. Nie głosujemy na te same partie, ja słucham Bacha a on Martyniuka, ale w niczym nie jest ode mnie gorszy, po prostu ma inne życie i inne priorytety. Trzeba je zrozumieć i stworzyć dla niego i jego podobnych ofertę programową, a nie wypisywać głupoty na fejsie w poczuciu wyższości swoich dyplomów, zainteresowań, doświadczeń z wycieczek po świecie oraz znajomości modnych pisarzy. Na brak szacunku zasługują złodzieje, przestępcy, mordercy, niemoralni krzywdziciele słabszych, (chociaż i to nie zawsze bo różne są koleje losu), ale nie ludzie o innych poglądach politycznych! Ich doświadczenie życiowe każe im dokonywać takich wyborów i już. Nie ma się co zżymać, tylko a. próbować do nich dotrzeć z przekazem do nich trafiającym, b. walczyć o wyrównanie szans startu ludzi z małych i dużych miejscowości, bogatych i biednych rodzin, ambitnych i nieambitnych środowisk (ale to inwestycja w przyszłe pokolenia). Dlatego jak czytam o ""elemencie spod budki z piwem"", który przepija pińcet, to robi mi się niedobrze. Bez szacunku i próby zrozumienia drugiego człowieka daleko nie zajdziemy. Bo to co dzieje się dziś na polskiej scenie politycznej to lata lekceważenia osób z odmiennymi poglądami (tymi związanymi z kościołem wiarą itd. ) Tak, tak drodzy kochani „tolerancyjni”. Jesteśmy wstanie tolerować pięć płci albo i więcej, a nie jesteśmy w stanie tolerować chodzenia co niedziele do kościoła (bo to przecież zabobon i ciemnota). Choć tak jak mówię bliżej mi do lewicy, to ta wszechogarniająca „tolerancja” mam wrażenie działa tylko w jedną stronę." 2,64480,2019-11-18T11:15:40.264Z,64082,anon634599124,anon1749396615,"Hey @anon1749396615 - myślę, że to zdrowe pokazywać, jakie są niedoanon491946983nia i problemy na lewicy, i jaka jest droga na przyszłość. Zgadzam się, że lewica jest niebywale dogmatyczna - i zdarza jej się nietolerancja i ocenianie innych w sposoby, które nie do końca mieszczą się w wartościach, za jakimi stoją (a właściwie stoimy). Zastanawia mnie od jakiegoś czasu droga naprzód, w której będziemy potrafili rozumieć siebie nawzajem i współpracować pomimo pewnych różnic ideologicznych. @anon170712225, @anon1823995876 czy @anon845281457 wymieniali kiedyś opinie na temat tego, do jakiego stopnia można angażować się w dyskusję z osobami, ktore myślą inaczej, a kiedy jest to niemożliwe (pytanie, czy ma sens wchodzenie w dialog z faszystą? Z kimś, kto odmawia innym prawa do życia?) Na pewno jest konieczna praca po obu stronach barykady - znalazłam bardzo [ciekawy artykuł](https://www.theatlantic.com/anon491946983zine/archive/2019/12/the-things-we-cant-face/600769/) o tym, że debata nt. aborcji jest po prostu zbyt złożona, zeby ją łatwo rozwiązać jednym czy drugim argumentem. Moja pozycja jest taka, że lewicowa tolerancja i otwartość, jesli dobrze użyta, tworzy przestrzeń dla wszystkich: możesz nie chcieć dziecka, nikt nie zmusza Cię do aborcji, ale pozwol innym to zrobić. To samo z kościołem. Ale debata musi przestać brzmieć jak krucjata i walka z innymi wartościami. Mam wrażenie, na szczęście, że powoli ruchy społeczne uczą się konieczności budowania zniuansowanej narracji i strategii. Bo to chyba jedyna nadzieja." 3,64622,2019-11-19T08:47:38.077Z,64082,anon170712225,anon1749396615,"Niestety taka chyba jest już niedoskonała ludzka natura, że poczucie własnej wartości budujemy również na pogardzie wobec innych. Na to, że istnieje taki mechanizm w naszej psychice niewiele poradzimy (poza oczywiście dobrym wychowaniem i pracą nad samym sobą). Gorzej, że mechanizm ten wykorzystywany jest w walce politycznej. Bardzo dobrze widać to było w czasie po katastrofie smoleńskiej, w czasie wyborów w 2011 r., kiedy hasła typu ""zabierz babci dowód"", ""młodzi, wykształceni, z większych ośrodków""(w domyśle, ci lepsi) były bardzo popularne. Mam wrażenie, że wtedy wykreowano w Polsce, w sposób sztuczny, a przynajmniej wzmożono pewien podział społeczny na nazwijmy ich umownie ""tradycjonalistów"" ""lokalsów"" i ""europejczyków""." 1,63998,2019-11-13T15:09:58.296Z,63998,anon2131677843,anon2131677843,"Ahoj a díky za sobotní hackathon. Bylo skvělý, jak to jedno téma všechny skupiny pojaly úplně jinak a přitom bylo vidět, že ty východiska a problémy vidíme stejně. Těším se na další." 2,64263,2019-11-15T15:06:19.746Z,63998,anon431921830,anon2131677843,Budeme se těšit na info z Vašeho setkání! 3,64454,2019-11-18T08:19:06.742Z,63998,anon3341357780,anon2131677843,"Nase skupinka, nas projekt!!!!! jsme v kontaktu s politickym uskupenim, ktere je nam ideove i personalne velmi blizke a ktere treba nase napady pouzije v realne kampani:) uz zitra se tento politicky subjekt predstavi verejnosti. A MY BUDEME U TOHO!" 1,63978,2019-11-13T10:11:53.664Z,63978,anon378969796,anon378969796,"Pozdrav svima vama koji ste se prijavili na radionice 22. novembra u Bečeju i 23. novembra u Beogradu. Radionica u Bečeju fokusirana je na kreativnost, preduzetništvo i ulaganje u mlade, a radionica u Beogradu fokusirana je na saradnju i ljudsku interakciju kao važne alate za kreiranje bolje sredine za sve nas. Bez obzira za koju radionicu ste se prijavili, dobrodošli ste da nam se pridružite na našoj turneji i dođete na obe! Mi smo zajednica i deo projekta pod nazivom Wellbeing in Europe, koji vodi međunarodna mreža Edgeryders. Na putu smo da otkrijemo priče i projekte Srba koji se žele povezati sa drugima, koji brinu o tome da naprave razliku i stvaraju više saradnje za opšte dobro. To je otvorena zajednica i svako se može pridružiti. Objasnićemo više o zajednici kada se sretnemo. Ja sam Tamara, i zajedno sa Jasenom i anon2954973946mi želim da vas uvedem u celu ovu priču. anon2954973946mi i Jasen dolaze iz Brisela i veoma su uzbuđeni! Ukratko, šta će se dešavati na događajima: * upoznavanja učesnika * kratki inspirativni razgovori gostiju koje smo pozvali * vežbanje Storitelling-a i kako koristiti internet zajednicu u cilju podrške i saveta drugih * diskusija o tome šta možemo učiniti zajedno u narednoj godini da bismo bolje živeli u svom ličnom i profesionalnom životu * lep obrok i piće zajedno! Da bi naše radionice bile zaista događaji zajednice, želimo da vas zamolimo da uradite dve stvari: 1. Pomozite nam da dosegnemo druge koji bi želeli da učestvuju! Možemo li da vas zamolimo da podelite sledeće pozive na vašim mrežama? a. Radionica u Bečeju https://edgeryders.eu/t/kako-zadrzati-mlade-ljude-kreativnost-i-preduzetnistvo-ulaganje-u-mlade-za-bolju-buducnost-srbije-radionica-u-beceju/11170 b. Radionica u Beogradu https://edgeryders.eu/t/pozivamo-vas-na-egderyders-radionicu/11284 1. 2.Povežite se sa drugima tako što ćete se pridružiti diskusijama na mreži: Tekstove sa pričama Jelene iz Beograda pogledajte ovde https://edgeryders.eu/t/da-li-u-21-veku-mozemo-govoriti-o-nacionalnom-kodu-ili-samo-o-pojedinacnom/10105 Dr.Ubipacijentić, kako se predstavlja u našoj zajednici, kaže da smo postali narod magistara i doktora https://edgeryders.eu/t/narod-magistara-i-doktora/11244 a član zajednice Elena priča o sukobu unutar nas samih, izlasku iz zone komfora i konfuziji https://edgeryders.eu/t/bukovski/11311 Kakvo je vaše iskustvo na ovim poljima? Vidimo se uskoro, a sledeće nedelje ćemo poslati više informacija o logistici! Za bilo kakva pitanja potražite nas na mreži u našem zajedničkom prostoru: https://wellbeing.edgeryders.eu/srb Drago mi je što cemo se uskoro upoznati, Tamara Community Manager ![](https://www.google.com/s2/u/anon" 1,63911,2019-11-12T16:48:33.994Z,63911,anon3610347539,anon3610347539,"Každý prázdný dům má využití! Bývalá LDN u železniční stanice Babice nad Svitavou chátrá stále více a více. Přitom v roce 2011, kdy byla opuštěna, byla v dobrém stavu a mohla být nadále využívána. V dnešních dnech do budovy začíná zatékat a budoucnost této krásné stavby je v ohrožení. My, kolektiv Linduška 408, jsme se rozhodli, že se pokusíme zabránit dalšímu chátrání budovy. Možností využití se nabízí mnoho. Rádi bychom začali úklidem budovy a svépomocnou opravou střechy, aby již do budovy dále nezatékalo. V hlavní místnosti s panoramatickým oknem bychom chtěli uspořádat výstavu fotografií domu z dob krátce po opuštění. Dům bývalé LDN je smutnou ukázkou toho, co by se s domy nemělo stávat. Dalším, ambicióznějším plánem, je nalezení nového využití domu a úklid a oprava budovy. V době, kdy se bydlení stává stále nedostupnějším, vidíme možné využití budovy jako sociálního bydlení např. pro matky s dětmi, seniory a mladé lidi a také jako komunitní centrum pro setkávání. Pojďme se společně zasadit o to, aby domy, ve kterých se dá bydlet, nezely prázdnotou." 2,63941,2019-11-12T22:29:57.110Z,63911,anon431921830,anon3610347539,"Ahoj a díky moc, že sis k nám našel cestu a podělil o tenhle skvěle znějící projekt! Moc vám držím palce a kdybyste organizovali podpůrné akce, určitě nám všem dejte vědět. Otázek je s obdobnými akcemi spojeno hodně - zažil jsem v Praze několik podobně znějících plánů spíš z dálky, osobní smutnou zkušenost jsem pak měl s Klinikou, ve které jsem v dobách její největší slávy pár akcí navštívil a jedné, dvou se jako aktér mohl i zúčastnit. Chtěl bych zdůraznit, že jsem tam rozhodně nebyl naverbován do protistátního spiknutí, skutečně se jednalo naprosto nevinné sousedské a kulturní akce..jak to nakonec dopadlo není třeba blíž představovat. Přesto, že na Vašem projektu vidím osobně na první pohled jenom to poztivní, chtěl bych se zeptat, trochu trapně, ale jo, jestli jste už nějak jednali s vlastníkem/správcem objektu (i proto, že ta blízká železniční stanice mi Kliniku i připomněla)? Bylo by skvělý, kdyby se věc podařila a narušili byste ten stereotyp ""využití chátrajících objektů ve prospěch veřejnosti = nelegální obsazení a konec civilizace"".." 3,63966,2019-11-13T08:59:33.000Z,63941,anon3610347539,anon431921830,"Ahoj Jirko, kontaktovali jsme UZSVM - což je ten úřad, který spravoval svého času (než ji předal sždc) i Kliniku - a také starosty obce Bílovice nad Svitavou, do jejíž katastru budova spadá. Chceme hlavně vzbudit zájem o budovu, a to především legitimní cestou. Osobně i zabrání budovy, potažmo státní, vidím jako legitimní. Nicméně teď už není zabrání budovy rozumnou cestou - lidí by muselo být fůra a LDN si žádá velké investice, ty někdo těžko pustí, když nemá žádnou právní jistotu. Taková cesta byla možná na počátku, kdy dům byl v dobrém stavu, těsně po upuštění pacientů - v té době byla budova v luxusním stavu a lidé uvnitř by ji mohli udržovat a nedovolili by ničení, k jakému došlo. V současném stavu opravdu chceme, aby někdo začal jednat, případně nám dal nějaké právní záruky a my mohli alespoň opravit střechy, aby do budovy nezatékalo a poté začít aktivně shánět investory pro větší opravy. út 12. 11. 2019 v 23:40 odesílatel anon431921830 via Edgeryders inne podejście choćby do czystości, do komunikacji międzyludzkiej, obecność w niej przemocy, poszanowania przestrzeni innych (porównajmy sobie np. podejście do przestrzeni indywidualnej w Polsce, Niemczech, czy na Bliskim Wschodzie). Jeśli wszystkie ze stron będą zainteresowane tym, by poszerzać swoją tolerancję i dbać o to, żeby żyło nam się wspólnie dobrze, to nie ważne jakiej narodowości to będą ludzie - dogadają się. Ale jeśli każdy będzie demonstrował słuszność swojego świata, nie dopuszczając innego podejścia...wtedy dogadanie się będzie dużo trudniejsze. LGBT...każdy ma prawo podchodzić indywidualnie do kwestii seksualności, homoseksualizmu, otwartości mówienia o tym. Moim zdaniem jest to, jak religia, kwestia prywatna i nie ma potrzeby polityzowania tego tematu. Bo zarówno jedna strona i druga, ma swoje argumenty. Tak długo jak rozmawiamy i wymieniamy się argumentami, jesteśmy za albo przeciw, to wszystkie poglądy są ok. Homoseksualista, czy człowiek rodzący się jako mężczyzna, ale wybierający sobie życie jako kobieta, nie może wyanon491946983ć od każdego, że ten będzie myślał w ten sam sposób, co on i każdemu ma to się podobać, tak jak i jemu. Należy mu się szacunek, bo jest po prostu człowiekiem. Ale żeby robić z tego jakąś ideologię, szerzyć i w pewnym sensie narzucać też swoje podejście do danego tematu - uważam, że to też zachowanie agresywne. Generalnie te wątki, to tematy rzeka...ale fajnie, że są poruszane. Pozdrawiam i czyńmy wobec tego coś dobrego, by zmieniać ten świat na lepsze! :slight_smile:" 4,63983,2019-11-13T10:32:57.426Z,59912,anon170712225,anon574011003,"Kolejna wypowiedź na ciekawy temat. Nasz kraj istotnie jest dość wyjątkowy pod tym względem - choć tak naprawdę od niedawna - zarówno I jak i II Rzeczpospolita były mocno zróżnicowane religijnie i etnicznie. Kilkakrotnie słyszałem od swojego przyjaciela, że Polska powinna być bardziej różnorodna. W znaczeniu - mieć więcej mieszkańców innej religii, pochodzenia czy rasy niż biali Polacy. Ja mu na to zawsze odpowiadałem, że różnorodność nie powinna być wartością samą w sobie. To tylko pewien fakt społeczny czy społeczeństwo jest bardziej czy mniej zróżnicowane. Nie podoba mi się idealizowanie tego faktu. Napływ imigrantów to z pewnością wyzwanie, które niesie zarówno szanse jak i zagrożenia. Mam wrażenie, że jest w nas jakiś sentyment za dawną kolorową i wieloetniczną Rzeczpospolitą. Nie pamiętamy jednak jakie konflikty i wrzenie ta różnorodność powodowała. Proszę nie zrozumcie mnie źle - ubytek z naszego społeczeństwa Żydów, Rusinów, Oranon3664178097n itd itd. wcale mnie nie cieszy. Mierzi mnie tylko nieco takie sentymentalne i emocjonalne podchodzenie do kwestii mniejszości etnicznych. Pytanie do znających Berlin: @anon634599124 i @anon224646626 - nawet od otwartych i politycznie poprawnych Niemców lub po prostu mieszkańców Berlina słyszałem o pewnych wyjątkowo niebezpiecznych strefach opanowanych przez gangi młodocianych muzułmanów. Pojawiało się także określenie ""dobry Turek to martwy Turek"", no i oczywiście coś o napaściach seksualnych i tym, że samotna kobieta nie powinna się pojawiać w pewnych regionach anon3664178097sta. A jakie są Wasze odczucia? Natalia, skoro piszesz, że brakuje Ci ""większej różnorodności w Berlinie, który wbrew pozorom jest wciąż bardzo biały i Europejski"", to czy uważasz tą ""białość"" i europejskość za coś negatywnego?" 1,58798,2019-09-04T21:24:39.886Z,58798,anon3972997275,anon3972997275,"Dzień dobry wszystkim Chciałam poruszyć temat braku różnorodności (kulturowej, rasowej, religijnej itd) w Polsce. Różnimy się na tym punkcie od wielu innych krajów europejskich, oczywiście, wpływa to także na kształt społeczeństwa. Dla wielu osób to jeden z powodów wyjazdu, dla niektórych źródło sensu tożsamosci. Zastanawiam się jakies są wasze przemyślenia na ten temat." 2,58809,2019-09-05T07:30:10.897Z,58798,anon2002939394,anon3972997275,"Cześć, witamy w naszej społeczności! Myślę, że różnorodność kulturowa jest głównym tematem, który odkrywamy we wszystkich opowieściach. Niektórzy mówią o wrażliwości małych anon3664178097st, co czyni je idealnym terenem dla konserwatywnej polityki. Inni odczuwają brak różnorodności na poziomie osobistym. Nie czują się bezpiecznie, ponieważ są inne i mogą zostać zaatakowane lub prześladowane. Polecam Ci kilka historii - zobaczy, co o nich myślisz, i nie wahaj się zostawić komentarza. Czasami łatwiej jest dołączyć do istniejących rozmów niż zacząć pisać o sobie. https://edgeryders.eu/t/jak-kosciol-nie-bedzie-u-wladzy-to-nie-pojda-do-nieba/10445 https://edgeryders.eu/t/edukacja-edukacja-edukacja/10517 https://edgeryders.eu/t/fajterka/10476" 3,58957,2019-09-09T12:12:18.441Z,58798,anon634599124,anon3972997275,"hej! bardzo mnie ten temat interesuje - brak różnorodności w Polsce, i marzenie o jak największym ujednoliceniu społecznym w tym kraju, zaczęły mi przeszkadzać po pierwszych wyjazdach za granicę. W pewnym momencie to, co wydawało mi się normalne i codzienne, zaczęło wyglądać dziwnie. Jesteśmy 40-milionowym krajem, w których większość, anon3664178097żdżąca, jest biała i katolicka. Nawet polskie mniejszości kulturowe i etniczne są tak słabo widoczne dla większości z nas, że rzadko przypominasz sobie o ich istnieniu. Jest mi sie łatwiej utożsaanon3664178097ć z miejscami, które są zróżnicowane, bo nie lubię łatek, etykiet, szufladek ani nie lubie spełniania różnych zewnętrznych wyobrażeń i oczekiwań. odkrywanie siebie, dojrzewanie w tych różnych środowiskach sprawiło, że nie mogłabym czuć się już dobrze w tej ujednolicającej Polsce, jaką znam, ani nie anon3664178097łabym energii mierzyć się z opresją, jaką czuję, kiedy wracam. Autocenzurą, bo wiem, że nie wpasowuję się w standard. Jak to jest w Twoim przypadku @anon3972997275?" 4,62713,2019-10-31T19:49:11.262Z,58957,anon3972997275,anon634599124,"Zdecydowanie. Dopiero wróciłam z Krakowa, ostatnio bylam tam kilka lat temu - zdziwiło mnie, że wydaje się bardziej 'międzykulturowy', ale szybko zorientowałam się, że to nie jest międzykulturowość tylko turyzm. Dla mnie międzykultowość oznacza współistnienie różnych kultur, religii i proces wzajemnego uczenia się od siebie. Nie jest tym samym co 'znoszenie' turystów z innych krajów. Więc na powierzchni duże anon3664178097sta w Polsce mogą wydawać się nieco bardziej zróżnicowane niż dawniej, ale to raczej kwestia tego, że ceny ryanaira są tańsze i więcej osób orientuje się, że Polska jest atrakcyjnym celem turystycznym. Jest to oczywiście korzystne dla Polski dlatego turyści są znoszeni jako konieczność. Marzę o Polsce, która jest naturalnie wielokulturowa, podobnie jak Londyn, gdzie ludzie zwyczajnie współistnieją, i nawet jeżeli nie jest idealnie (nikt nie mówi, że w UK nie ma np. rasizmu), to jest to środowisko, ktore jest dla mnie prawdziwne i odczuwane jako dom - bo świat jest zróżnicowany i żeby rozwijąć się jako indywiduum musimy zaakceptować tą różnorodność." 5,63974,2019-11-13T09:34:28.175Z,62713,anon170712225,anon3972997275,"Dość często zastanawiałem się nad poruszonym przez Ciebie tematem. Właściwie nigdy nie byłem na Zachodzie (poza jedną kilkudniową wizytą w Berlinie i dwoma w Wlk. Brytanii), natoanon3664178097st dość często odwiedzałem kraje bałkańskie, Rumunię, Ukrainę oraz Kaukaz Południowy. Widziałem więc społeczeństwa dość mocno zróżnicowane religijnie i etnicznie. Na Zachodzie oczywiście widziałem na ulicach osoby o zupełnie odmiennej urodzie. Uważam, że naprawdę ciekawym i świetnym doświadczeniem jest móc obcować z ludźmi innych kultur - poznawać różnice, ale przede wszystkim wspólne wartości, które decydują o naszym człowieczeństwie. Fajnym doświadczeniem dla turysty, podróżnika będzie zobaczyć obok siebie cerkiew, kościół katolicki i meczet. Nie uważam jednak różnorodności etnicznej czy religijnej za wartość samą w sobie. Choć jawi się jako ciekawa i zajmująca, nie chcę jej idealizować. Uważam wręcz, że może prowadzić do powstania różnego rodzaju napięć i wrzenia. Byliśmy przed wojną społeczeństwem wieloetnicznym i wieloreligijnym i niestety był to dla naszego społeczeństwa i państwa ogromny problem, choć koloryt pokuckiego anon3664178097steczka był niewątpliwy ;) wymienić można choćby walkę ekonomiczną między a Żydami a Polakami, wynikającą ze znacznej przewagi czy wręcz monopolu żydowskiego w niektórych obszarach (słynne ""nasze kamienice, wasze ulice""), żydowskie sentymenty ku Rosji Radzieckiej, terrorystyczną działalność Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów, burzenie cerkwi prawosławnych przez organy państwowe, kolonizację wojskową Kresów i długi jeszcze rejestr krzywd i pretensji wszystkich stron. Jednocześnie nie sposób nie podziwiać modelu szwajcarskiego, gdzie mimo różnicy językowej i różnego pochodzenia etnicznego obywateli udało się stworzyć wspólne, sprawne państwo. Zresztą dobrym przykładem byłaby również Rzeczpospolita Obojga Narodów, gdzie członkiem narodu politycznego mógł być każdy szlachcic bez względu na wyznanie i pochodzenie etniczne, o ile deklarował lojalność dla króla (wielkiego księcia) i przede wszystkim dla wolności obywatelskich i praw rzeczypospolitej. Dla jasności dodam, że sprzeciwiam się odgórnym procesom unifikacyjnym. Uważam za istotne i ważne, prawo do zachowania własnej kultury, tożsamości i języka przez mniejszości religijne i etniczne. Nie widzę problemu, nawet chciałbym by śląska godka była bardziej obecna w życiu Górnego Śląska, jednocześnie jednak niepokoją mnie projekty polityczne Ruchu Autonomii Śląska - wtedy jakoś słowa o ""ukrytej opcji niemieckiej"" przestają śmieszyć. I już zupełnie na koniec i niejako przy okazji. @anon2002939394 : swego czasu zdarzyło mi się w Rumunii, że nie chciano ze mną rozmawiać po rumuńsku na stacji benzynowej w okolicy Rimetei/Torocko, w regionie zamieszkanym w większości przez Węgrów :O jak widać podłe zachowanie może wychodzić nie tylko od większości, ale również od mniejszości ;)" 1,63684,2019-11-10T17:19:19.245Z,63684,anon3289403594,anon3289403594,"https://scontent-prg1-1.xx.fbcdn.net/v/t1.0-9/29512769anon4381632655690476685988_4869154309796790272_o.jpg?_nc_cat=107&_nc_ohc=IXAYA2uHtLgAQm3IvYb24tr9A0BLcQZKRt3piy-yiH6g-hFeQW_kX5p8A&_nc_ht=scontent-prg1-1.xx&oh=7b07a7e0a8a9726cba0f007fa75aaee6&oe=5E49B3FA Stoupne si k ledničce s připraveným odpadkovým košem, začne prohlížet data na potravinách. Všechno, co je již po datu spotřeby hází do koše, nekontroluje, zda jsou potraviny ještě konzumovatelné. Když jsem tohle viděla, nechápala jsem, jak někdo může vyhazovat jídlo, jen kvůli datu, které je na obalu. Ano, občas se stane, že nestihneme zkonzumovat ovoce či pečivo, které nám zplesniví nebo ztvrdne, ale vyhazovat potraviny jen kvůli tomu, že jsou den či dva po lhůtě a nic jim není mi nepřipadá správný. Tohle byl asi prvotní popud k tomu, začít přemýšlet o plýtvání potravinami, a jelikož jsem si v té době měla vybírat téma na bakalářskou práci, vybrala jsem si právě tuto problematiku. Když jsem začínala s psaním práce, neměla jsem tušení o organizacích ani o možnosti darovat potraviny a myslím, že kdybych se nezačala touto problematikou zabývat dál, nic bych o nich nevěděla. Bylo by dobré, kdyby byli lidé více informovaní, kam dát potraviny, o kterých ví, že je nestihnou zkonzumovat. Slyšeli jste někdy o veřejných lednicích, kam můžete donést potraviny, které nesníte, či si vzít zdarma jiné, které potřebujete? Myslím, že je to skvělý projekt, jak zredukovat potravinový odpad. Na druhou stranu si myslím, že by lednice mohli být lépe umístěny, například u vchodů do supermarketů/hypermarketů, každý přeci chodí nakupovat. Lidé by o lednicích věděli a měli je v blízkosti, tím pádem by je začali více využívat. Kdyby šli nakupovat z domova, vzali by věci ze své lednice, o kterých ví, že nebudou jíst a dali by je do veřejné lednice, tam by si zas mohli vzít věci, které potřebují a nemusejí za to utrácet peníze. Za nedlouho proběhne za letošní rok již druhá sbírka potravin, do roku 2018 probíhala jen jednou ročně. Přesto jsou sbírky pořádány jen párkrát do roka a myslím si, že by o nich měli být lidé lépe informovaní. Ve větších supermarketech či hypermarketech, by mohli být bedny na jídlo každodenně a jednou za týden by si potravinová banka jídlo svezla, do beden by se mohlo dávat jak nakoupené jídlo navíc, tak potraviny nakoupené dříve, které jíst nebude, samozřejmě musí být ještě ve lhůtě. https://www.sbirkapotravin.cz/ Dobrá by mohla být aplikace, kde si lidé sdílí jídlo, které nezkonzumují. V aplikaci by si člověk mohl vybrat oblast ve které žije či je v jeho blízkosti, tam by mohl buď sdílet svoje jídlo nebo naopak si jídlo od někoho vzít. Našlo by se tam jak hotové (uvařené) jídlo tak suroviny či potraviny. Myslím, že díky těmto opatřením by se snížil potravinový odpad a zároveň by si lidé začali navzájem více pomáhat. Co si o tom myslíte vy, máte zkušenosti s darováním potravin? Znáte veřejné lednice, využíváte je nebo jsou pro Vás moc daleko? Účastníte se potravinových sbírek, víte o nich? Máte vždy čas jít do obchodu v den potravinové sbírky nebo by akce měla probíhat celoročně? Chtěli byste být více informováni?" 2,63704,2019-11-11T06:56:21.080Z,63684,anon3341357780,anon3289403594,"ahojj anon3289403594, Diky za prispevek. Hazu ti sem odkaz na brnenskou aplikace Nesnezeno: https://brnenska.drbna.cz/zpravy/spolecnost/13307-nesnezeno-brnensky-projekt-pomaha-v-boji-proti-zbytecnemu-plytvani-potravin.html" 3,63745,2019-11-11T11:58:55.931Z,63684,anon1909035641,anon3289403594,"Ahoj anon3289403594, super článěk, díky moc. Mě překvapilo, jak se do týhle problematiky celkem aktivně vložilo Tesco (jakkoli si osobně myslím, že spíše než o dobrý záměr jde o dobrý marketing). Mají to udělané pěkně (jak myšlenkou, tak vizuálně při prezentování výsledků) viz https://mojetesco.cz/boj-proti-plytvani-potravinami/ Stejně tak by pro tebe a tvou bakalářku mohla být zajímavá loňská výroční studie, kde mají čísla opravdu zajímavá (https://www.mistoprodeje.cz/obsah/zajimavosti-z-retailu/retezec-tesco-zverejnil-zpravu-o-plytvani-potravinami-za-rok-2018-19/). Myslím, že když se na podobnejch tématech začnou spojovat korporace, který na jejich prodeji produktů vydělávají, může vzniknout dlouhodobě udržitelná koncepce a synergie... Každopádně si vnesla moc zajímavý téma do našich diskusí, sám na datum spotřeby nekoukám, prostě pohledem sjedu lednici, jestli vše vypadá opticky poživatelně (téměř vždy jo, ale možná mám nízký nároky:))), takže jsem se nad ""recyklací"" potravin nikdy moc nezamýšlel... Kde najdu nějakou mapu těch lednic v Praze, o kterejch mluvíš? Díky a měj se krásně!" 4,63764,2019-11-11T15:54:21.219Z,63704,anon3289403594,anon3341357780,"Ahoj, jojo o aplikaci vím, funguje i tady v Praze, ale já myslela, že by ta aplikace mohla být i pro domácnosti, že by každý mohl sdílet jídlo, které má doma navíc a ví, že ho nestihne sníst." 5,63766,2019-11-11T16:10:53.116Z,63745,anon3289403594,anon1909035641,"Ahoj Kubo, děkuju moc za tipy, tady posílám odkaz na mapu, kde jsou vyznačena místa s komunitníma lednicema. https://www.google.com/maps/@anon" 6,63769,2019-11-11T16:38:59.888Z,63766,anon1909035641,anon3289403594,"Hm a my na osmičce žádnou nemáme :( ...hele a to Tesco, ti jsou jediní, nebo se to začíná nějak rozbíhat i u ostatních řetězců? Každopádně tvůj nápad s nějakou ""lednicí"" / sbírkou / cokoli v supermarketu mi dává smysl rozhodně... Nemám rád igelitky, takže doma odpad třídím do proutěnýho košíku, kterej když se jednou, dvakrát týdně naplní, jdu nakupovat - cestou zrecykluju, flašky od piva vrátím v obchodě a do košíku rovnou nakupuju a odnáším zpět dom... Tak si dokážu docela dobře představit, že bych cestou tam nesl i nějaký jídlo, o kterým vím, že ho už nebudu (ne že je zkažený, ale že jsem třeba na něj přestal mít chuť, atp.). Tak snad to bude píseň blízké budoucnosti :)" 7,63777,2019-11-11T17:38:09.058Z,63769,anon3289403594,anon1909035641,"No jedna na osmičce je v Libni, v komunitním centru, ale je to docela zastrčený, proto si myslím, že by lidé využívali lednice v blízkosti např. v těch hypermarketech. A tím, že je od roku 2018 u obchodech nad 400m2 povinnost nabídnout neprodejné potraviny potravinovým bankám, tak si myslim, že u hodně obchodů se něco změnilo, ale asi to nepropagují tak jako Tesco, ještě vím, že třeba Penny market je do toho docela zapojený, na stránkách mají svoje tipy jak omezit plýtvání a pár receptů ze surovin, které vypadají nepoživatelně, tady je odkaz: https://www.penny.cz/penny-corner/Konecplytvani. Taky dříve obchody odmítali prodávat ""křivou"" zeleninu nebo ovoce a Tesco a Penny market už je prodávají, aby se nevyhazovaly." 8,63784,2019-11-11T18:12:31.851Z,63777,anon1909035641,anon3289403594,"V jakým libeňským komunitním centru to je, prosím? Bychom je mohli přizvat 23/11 na ten festival do Crossu :)" 9,63794,2019-11-11T18:40:37.548Z,63784,anon3289403594,anon1909035641,Komunitní centrum Kotlaska: http://www.kckotlaska.cz/ 10,63938,2019-11-12T22:02:09.833Z,63794,anon431921830,anon3289403594,"Ahoj, díky moc za příběh a tipy ode všech! Zrovna jsem se o tom doma bavili - málokdy vyhazujeme, kupujeme věci spíš průběžně..ehm, no prostě až když už všechno dojde:) Ale obecně souhlasím s tím, že obyčejná lenost může bejt na překážku v mým případě třeba dojet z Ládví..ale takovejhle nápad je fakt nízkonákladovej, skoro se divím, že je jich zatím tak málo. Přijde mi, že u nás v blízkém okolí (Ládví, P8) funguje hodně dobře taková přirozeně plynulá neorganizovaná recyklace oblečení - ale funkční a někoho možná překvapí, že nejde jen o odkládání zničených kusů takzvaně pro bezdomovce. Říkám si, že snad nějaký přirozený respekt k tomuhle typu projektu by mohl fungovat i bez dohledu (což je vedle elektřiny ten největší náklad a potíž). Jen pro zajímavost - nevíte někdo náhodou, jak jsou na tom statisticky třeba Kobzovy klavíry, teda, jak je lidi ničí, nebo neničí?" 1,63825,2019-11-11T23:39:35.039Z,63825,anon3911297760,anon3911297760,"Dear all, So, the Hackathon on affordable housing has happened last weekend (Nov, 8th–10th). It was very nice and intense. Firstly, quite some people didn't turn up although they filled a rather extensive form. Oh well. But in the end altogether 19 people participated, including the organizers. After a very nice panel discussion on Friday, the participants established 4 projects that they wanted to work on. One was on revitalizing an abandoned sanitarium near Brno, that they intend to turn into a community/innovation/creative center. Here is a link to their FB page for those who are interested on checking their progress: [Linduska 408](https://www.facebook.com/Lindu%C5%A1ka-408-110741400374297/?__tn__=%2Cd%2CP-R&eid=ARDU9Z3sLRD06YuHTAGgrspFcUWN46-dgUwdBbf7Rh_rMSbLdkhEM9EbFHe44aAk-n2RpWy_05gBBqFU) The second group engaged themselves in developing a strategy of a political campaign that would show drawbacks of the current city policy on housing. Also, this campaign should show potential improvements to that flawed system. Another group suggested a city-assisted platform/agency that would remove some obstacles that young and underprivileged people face when searching for housing. Last but not least! A disruptive intervention into the public space was designed. Thru art installation and series of videos and interviews, the authors want to challenge the current views on what portion of one's resources and time should be sacrificed to the altar of housing. We believe to further develop these projects beyond the walls of this hackathon." 2,63828,2019-11-12T07:41:04.185Z,63825,anon3341357780,anon3911297760,"@anon634599124 @anon2393472686 @anon2002939394 @anon431921830 @anon1909035641 Hi guys, As organizers, we created this topic for communication with our potential international friends and colleagues who are into social/affordable housing. So please, don't hesitate to contact us here with any questions you may have. Panel discussion: " 3,63857,2019-11-12T10:25:13.907Z,63825,anon634599124,anon3911297760,"[quote=""anon3911297760, post:1, topic:11497""] Another group suggested a city-assisted platform/agency that would remove some obstacles that young and underprivileged people face when searching for housing. [/quote] Great to read @anon3911297760 - We are not waiting for the participants and other organisers to share the detailed reflections and maybe descriptions of the project ideas, then I'd be very happy to start directing you to our housing rights community and see if there's any chance to collaborate or cross pollinate at least! Especially @anon845281457 i @anon3552655848 are one of the veterans of the local tenant's rights movement in Lublin, Poland." 1,61190,2019-10-11T16:39:27.088Z,61190,anon2156976073,anon2156976073,"https://vltava.rozhlas.cz/sites/default/files/images/04006079.jpeg Vzhledem k tomu, že tato platforma funguje na způsob postěžování si nebo snad zpovědi, pokusím se také přispět svoji bídou do mlýna. Ne že bych snad byl chronický stěžovatel, spíš naopak: snažím se přistupovat k životu pozitivně, ikdyž může přinášet krušné chvilky a beru úděly osudu s úsměvem na rtech. Ale postěžovat si můsím:). Můj problém spočívá v dostupném bydlení. Jsem, jediný mladý pražák, který má problém sehnat slušnej bejvák za rozumnou cenu? Protože ten plat v Praze zas není o tolik větší než ve zbytku republiky, ale nájmy a ceny nemovitostí jsou neúměrně vyšší. Přiznejte se kdo sám utáhne s průměrným pražským platem průměrný pražský nájem?!? Jasně, bydlíš s buchtou nebo spolubydlíš s kámošem, ale i tak to bejvá koncem vejplaty docela drsný... A sám nemáš šanci pomalu ani na garsonku na předměstí! Jako jo, můžeš vegetit někde za Prahou – Beroun, Benešov, Dobříš, Kralupy... Ale když si spočítáš tu denní cestu do práce, tak se ti to skoro nevyplatí. A to nemluvim o další hodině a půl cesty do práce a zpátky, ale i o dalších chechtácích co dáš každej den kromě lítačky navíc. Ale hlavně ten čas – už teď jezdím do práce 40 minut a být k tomu, dlaších minimálně 40 minut navíc je už fakt deprimující. Ano, chápu, do Prahy se za prací sjíždí zbytek země a i zahraniční gastarbajtři a tak je to tu krapet přeplněný a tím pádem se uplatňuje princip „neviditelné ruky trhu“: vyšší poptávka – výšší ceny. Pak ti ale hlava nebere to, že se místo novýho bydlení staví noví obchoďáky a kanceláře a když se náhodou objeví v územním plánování nějaká bytovka, tak je to mrakodrap, kde je nejlevnější byt za 15 mega. Praha je jedno z nej měst na světě a chápu, že si tu luxusní haciendu zasloží zlatá mládež z celého světa, ale co my rodilí pražáci? Mám jet bydlet do pastoušky v Brdech? Takže ten pověstný „MamaHotel“ je vlastně důsledek problému (ne)dostupného bydlení a né že bychom se rádi nechali rozmazlovat a obsluhovat, ale spíš není moc jiných možností. Ekonomicky to prostě není udržitelný. Jó, ještě před sto lety by stačilo postavit rodičům vejminek a bylo by vystaráno, ale dnes abys stavil vejminek sobě... :) Vzpomínám, jak sem nedávno viděl statistiku, kdy mladí lidé „opouštěj hnízdo“. Zatímco ve Skandinávii je to lehce po dvaceti, my to máme asi o deset let pozdějc. A jestli to takhle půjde dál, brzo každej druhej u rodičů zestárne. Já sem jen rád, že můžu konečně ve svých čtyřiatřiceti vypadnout od našich a žít aspoň v tom spolubydlení, než se najde něco lepšího. Jak to máte vy ostatní?" 2,61194,2019-10-11T16:57:50.389Z,61190,anon1909035641,anon2156976073,"Super článek, Martine, díky! Mám to úplně stejně a vlastně si spokojeně v Praze žiju jen díky dědictví od svých rodičů. Svoje volný kapacity (pokoj) jsem dlouhou dobu pronajímal kamarádům, abych jim a) pomohl b) si prilepšil... Leč to v drtivý většině případů dopadlo tak, že mi nájemníci nezaplatili, přestali bejt kámošema a zmizeli ze světa. A airBnb není můj styl... Tak žiju (naštěstí) sám v 2+1 (díky smutnýmu dědictví)... Ale co pro vás ostatní, jak zjednodušit přístup k vlastnímu bydlení?! ČNB loni znedostupnila hypotéky nutným prvotním vkladem 20% cílové částky... Neměla by podpora státu jít opačným směrem? Na druhou stranu, berlínské zmrazení cen nájmů na dalších 5 let - neomezuje vlastníky nemovitostí?! Obojí má své pro a proti... Jak to máte vy?" 3,61368,2019-10-15T08:11:04.234Z,61194,anon3341357780,anon1909035641,"budte v klidu, prazaci, v Brne je to uplne stejny :)" 4,61369,2019-10-15T08:12:39.657Z,61190,anon3341357780,anon2156976073,"pak jsou lidi, kteri zacinaji na trosku ""nevyhovujici"" startovni care...a ti jsou ted totalne v hajzlu myslim, kdyz nemas treba uplne fungujici rodinu..zadny solidni kamose, atd." 5,61463,2019-10-15T16:41:59.477Z,61369,anon431921830,anon3341357780,"A jsou i lidi který zažívaj opakovaný startovní čáry - jak jsme se o tom bavili tady: https://edgeryders.eu/t/je-lepsi-druha-sance-nebo-prevence/11076 Některým lidem pak zbejvá už jenom ta ubytovna a nekonečný tóčo úvěrů plodících další úvěry. Ale obecně, teď zaznívají z Pražského magistrátu (zatím jenom) plány na zlepšení situace, startovací byty, družstevní vlastnictví, naplnění volných městských kapacit..řeší se obdobné plány v Brně? Každý krok tímhle směrem může potenciálně povolit tlak na ceny (tenkej led já a mikroekonomie:). Slyšel jsem od kamarádů z Vídně, že každý developer musí povinně vyhradit kapacitu (tuším, že to bylo 5 %) u každého nového projektu bydlení pro zvýhodněné městeské byty. Pokud pak splňujete základní podmínky, můžete se nechat zapsat na seznam čekatelů - sice to trochu připomíná předlistopadový systém ""dekretů na byt"", ale místo let se čeká spíš měsíce a politická náklonnost není podmínkou:). Detaily neznám, ale líbí se mi koncept, díky kterému nevznikají ghetta levných domů na okraji měst a zároveň mladí lidé, rodiny, nebo naopak lidí starší mají určitou naději na stabilizaci svojí situace.." 6,63783,2019-11-11T18:10:47.098Z,61463,anon1909035641,anon431921830,"Prý by mohlo být řešením přestěhování se do Ostravy, jak ""navrhuje"" tamější primátor :slight_smile: https://ct24.ceskatelevize.cz/domaci/2973728-problem-s-bydlenim-nas-sezere-zevnitr-mini-primator-hrib-praha-chysta-navrh-zakona" 1,62951,2019-11-04T16:33:11.835Z,62951,anon4280782518,anon4280782518,"Od kiedy pamiętam a mam już po 30 zawsze uczono mnie i moich rówieśników że mamy się czegoś lub kogoś bać... Najpierw w wieku małego srajduna rodzice, babcia straszyli że jak nie będę jadł to nie urosne, a jak będę niegrzeczny przyjdzie po mnie Pan (ktokolwiek to był) i mnie zabierze. Tu akurat z tym Panem jest to dobra praktyka dla małych dzieci coby nie ufaly wszystkim. Potem szkoła... ucz się ucz bo będziesz tak jak Ci na budowie albo pod sklepem... Jakby im było źle ehhh. Pierwsza komunia i strach przed tym że jak nie będzie się uanon3664178097ło wymienić wszystkich tajemnic różańca to bozia (czytaj ksiądz) nas nie dopuści do komunii i co i znowu strach bo nie będzie prezentów...Liceum i strach przed dyrektorem który ganiał za palenie, a i tak wszyscy palili. MUSISZ IŚĆ NA STUDIA... Byle jakie aby studiować. Tak szególnie w czasach gdy tytuł magistra jest nieszanowany. Strach przed pierwszą praca oczywiście w 90 procentach osób była to praca niezwiązana z kierunkiem studiów, a tam szef, kierownik regionalny, kontrola ciągły strach... A na kontroli nigdy nie może być dobrze bo jakby kontrola nic nie wykazała znaczy że zła kontrola i nie potrzebna. I tak spirala strachu się napędza. Oczywiście znajdą się ludzi którzy napiszą że oni są kowalami swojego losu i co będzie to będzie ale napewno każdy anon3664178097ł pełne gacie nie raz. Zbliża się rata kredytu.... Teraz starszą Pisem wcześniej PO każdy kanał w TV ma swoje strachy ulubione i nawet czasem lubię tą farse poobserwować. Tak w skrócie wygląda mój horror...." 2,62961,2019-11-04T17:51:22.080Z,62951,anon634599124,anon4280782518,"ha, cześć, @anon4280782518 - nie mogę się nie zgodzić! Kiedy zdajesz sobie sprawę z tego, jak bardzo napędzamy się w Polsce strachem i obawą, które być może mają nawet jakiś bardzo prytmitywny sens (strach przed zwierzętami, które mogą nas zjeść), jak próbujesz przełamać tą spiralę? Wbrew pozorom, strach i ostra, często niekonstruktywna, krytyka, są częścią wielu kultur, nie tylko w Polsce. Kapitalizm świetnie operuje strachem: brakuje dla wszystkich, więc musisz się zabezpieczyć, inaczej nie będziesz anon3664178097ł. Nie ma dzielenia się. Nie ma wspierania. jest walka o przetrwanie, kompletnie sztuczna w większości przypadków. Tak ja to obieram. Chyba najbardziej ten strach jest fundamentalny w turbokapitalistycznych państwach, takich jak Anglia czy Stany Zjednoczone, gdzie strach powala ludziom nosić broń i grodzić domy, i masz zgodę na to, żeby zastrzelić osobę, która przypadkowo weszła na Twój ogródek... Do tego dochodzi logika pracy i to, że władza pozwala siać terror. Widzę to w wielu miejscach i zastanawiam się, na ile jest to jakąś perwersyjną częścią ludzkiej natury, a na ile wychowywania i socjalizowania w nurcie takich wartości. Mi pomogła wyprowadzka z kraju - bycie w obcych kulturach pozwala mi operować inaczej, bo nie muszę wpisywać się w pewne elementy jej narracji. Tak to sobie tłumaczę." 3,63605,2019-11-09T11:05:15.155Z,62951,anon224646626,anon4280782518,"Cześć! Ciekawy wątek, też nad tym trochę myślałem. Ciekawe jest, gdy np. nie ogląda się na codzień telewizji, nie śledzi za bardzo mediów, i po takim czasie detoksu włączy się telewizor - zauważam wtedy wyraźnie, jak intensywnie sprzedawane nam są emocje, wizje. Nagle coś staje się na odległość cześcią naszego świata, a tego nie zauważamy wobec siebie. Wspomniałem tu o telewizji, ponieważ jest to narzędzie, które znakomicie nadaje się do transmisji strachu i innych wyrazistych emocji na odległość. Sam temat wydaje się być dość złożony. Na pewno strach, to narzędzie, dzięki któremu łatwiej się ludźmi rządzi i manipuluje. Spójrzmy na stare baśnie i obecność w nich strachu, który ma dzieci wychowywać poprzez strach. Spójrzmy na czasu komunizmu w Polsce, gdzie była jedyna słuszna partia, a za wyrażane poglądy szło się siedzieć, albo było się pałowanym. Strach. Spójrzmy na obydwie wojny światowe, wcześniej czas zaborów, jak długi przecież. Ja myślę, że ten strach istnieje w nas od pokoleń i jest przekazywany z pokolenia na pokolenie, przeżywamy go też jako źle doświadczona społeczność, identyfikująca się do tego z rolą ofiary. A on nas programuje i nosimy go, odwołujemy się do niego, chcemy go w ten czy inny sposób wyrazić. Do tego niestabilna sytuacja ekonomiczna...która rodzi chyba ten naturalny strach o przetrwanie, bezpieczeństwo, choć to też zdaje się być nieco zaburzone, bo raczej w Polsce głodować nikt nie musi. Do tego wszystkiego przemoc w rodzinach, nad którą społecznie się pracuje, ale myślę, że większość jej doświadczała, szczególnie we wcześniejszych pokoleniach. Czyli wtedy jest ten mój strach, przed wszystkimi wokół, który można bardzo łatwo wybudzić. Myślę, że potrzeba dobrobytu, trochę czasu spokoju, by takie rzeczy dostrzec i z tym strachem pracować. Bo czy łatwo jest zastraszyć, czy manipulować osobą, która jest odważna i z własnym strachem się zmierzyła? Ostatnio dowiedziałem się, że to strach powoduje, że tak się polaryzujemy, dzielimy, izolujemy, oddzielamy dobre od złego i wrzucamy światopogląd w sztywne ramy, nie dopuszczając, nie mogąc tolerować tej naturalnej w nas ambiwalencji. Bo niewiele rzeczy jest po prostu czarne i białe. Pozdrawiam i życzę dobrego czasu, bez strachu ;)" 1,61549,2019-10-17T10:07:31.882Z,61549,anon2954973946,anon2954973946,"Od nepaměti se neustále řešila moje alergie a atopický ekzém. Jako dítě jsem chodila od doktora k doktorovi, do léčebných ústavů, a vzhledem k tomu, že moje anon231030011 je farmaceutická laborantka, tak se mi až natolik snažila ulevit od svědění, že jsem se místy cítila jako takový domácí pokusný králík (Nemám jí to za zlé, nerozumějte mi špatně, udivuje mě její vytrvalost a snaha pomoci dodnes a zbožňuji ji za to!). Není to nic příjemného, neustále se střídající stavy klidu a senné rýmy, svědění očí, zápalu a svědění kůže atd. atd., nechci vyjmenovat vše, můžete googlit. Jsem klasický případ, akorát s tím rozdílem, že to, co všichni doktoři říkali mé matce, se nestalo – konkrétně, že z toho vyrostu :slight_smile:. Po maturitě jsem se odstěhovala z domu a snažila se problémy vytěsnit a nevěnovat se jim. Brala jsem základní medikaci a mazala se krémy s kortikoidy. Byl mi doporučen alergolog, který mi po ústní konzultaci dal 2 druhy léků, které jsem měla brát 2x denně. První 3 měsíce užívání léků jsem nechtěla nic jiného než spát, a proto jsem si snížila dávkování a stav se mi tak nějak srovnal…řekněme. V této fázi chci podoktnout, že mým hobby není chození k lékařům, ani braní různých léků apod., ba naopak. Zase uběhlo několik let a můj stav se zhoršil, nevěděla jsem co tento stav vyvolalo, a tak začalo další kolo návštěv u lékařů jako alergolog, kožní, gastroenterolog, plicní a dalších několik kožních … popravdě už si ani nepamatuji co všechno, ale vše s nulovým výsledkem. Další léky, mastičky, inhalátory… spousty peněz nechané v lékárnách a v ordinacích. Věřila jsem, že mi to vše pomůže, ikdyž jsem měla občas pocit, že dostávám stále a tu samou odpověď – Trpím alergii a atopickým ekzémem ¯\_(ツ)_/¯ (ne jako kdybych si toho za ta léta nebyla vědoma :sweat_smile:). Vlastně jak ubíhal čas, uvědomila jsem si, že jsem u většiny doktorů byla léčena „od stolu“, vlastně se na mě ani nepodívali a jen předepisovali další a další recepty (že by jim to vynášelo peníze?). Nebyla jsem poslána na alergické testy, ani když jsem o to žádala. Došlo to do fáze, že jsem začala být apatická, nemohla spát a chodila k psychologovi. Takto to řeknu- mé tělo hořelo, svědilo, bolelo, kůže zarudlá a nateklá. Hlavně se nespotit- to je jako kdyby mě kyselina rozežírala. Dostala jsem doporučení na nejmenované sanatorium, kam by se dalo chodit denně na léčbu a po prvním vyšetření můj doktor stanovil jasnou diagnózu a léčbu. Informoval mě, že mám na 80% kůže zápal, který způsobil zlatý stafylokok, který se mi dostal do ekzému tím, že se nekontrolovaně drbu. Stává se to velice často u ekzematiků. Dostala jsem správnou léčbu a vysadili jsme všechna zbytečná léčiva. Alergie a ekzém byl a je součástí mého života, chodím na pravidelné kontroly a možná se zúčastním i studie pro biologickou léčbu. Už se tím tolik netrápím, jak se na mě občas někteří dívají skrz prsty kvůli flekaté kůži. Samozřejmě, je to nepříjemné, ale jsem to já a já chci být jen šťastná a spokojená ve své kůži :blush: . Po tom čím jsem si prošla, už vím, jak je důležité být psychicky v pohodě. Pomohlo mi to udat mému životu nový směr a otevřelo mi to oči. Uvědomila jsem si, jak je to pro mě vlastně důležité starat se o to, co si svému tělu a sobě dopřeji. Eliminovala jsem veškeré chemické přípravky, už jen přírodní kosmetika, čistící prostředky. Začala jsem cestovat, cvičit jógu, žít bez zbytečností a hlavně pro zážitky. Snažím se neplýtvat a být zero waste. Může to někomu připadat jako klišé, nechci nikoho přesvědčovat. Žij a nech žít :relieved:" 2,61571,2019-10-17T15:16:18.532Z,61549,anon1909035641,anon2954973946,"Ahoj anon2954973946, díky moc za příspěvek, je skvělé číst silný (a trochu smutný) příběh, který je psaný s takovým nadhledem a vtipem! Držím palce, aby se ti na Tvé cestě dařilo a jestli se budeš účastnit studie pro biologickou léčbu, tak přeju, ať se vyvede!!! Co bylo zlomovým momentem, kdy si začala pracovat na svý psychický pohodě?" 3,61743,2019-10-20T10:06:50.654Z,61549,anon2724288971,anon2954973946,"Příběh se šťastným koncem, to jsem rád. Mám pár kamarádek s podobnými problémy a z jejich vyprávění vím, jak složité to pro tebe muselo být a je. O to víc mám, radost, že jsi našla toho správného doktora, protože všichni ostatní nebyli doktoři, ale jak jsi sama zmínila, obyčejní předepisovači pseudo léčiv.... hlavně že jim cinkají zlaťáky v kasičce :-/ držim palce v životě :-)" 4,63453,2019-11-08T09:48:58.713Z,61571,anon2954973946,anon1909035641,"Díky Kubo, no ten pocit přišel kdy už mi docházeli síly a měla jsem pocit bezmoci. Nevěděla jsem jak si pomoct a nenašel se nikdo kdo by mi reálně chtěl pomoct..no a tak nějak v tedy jsem si dupla že to prostě takhle dále nejde a musím udělat změny ve svém životě :slight_smile:" 5,63456,2019-11-08T09:51:31.454Z,61743,anon2954973946,anon2724288971,Děkuji moc:) stále pokračuji a snažím se přijít na to co je pro mě to správné a vnímat celou nemoc spíše komplexně. Jsou dny lepší a dny horší...ale jdeme dál ;) 1,62723,2019-11-01T00:50:37.713Z,62723,anon2520569019,anon2520569019,"Urodziłam się w połowie lat 80, więc występuje tu jako przedstawiciel 30+ :) Ostatnie 20 lat było okresem ogromnych zanon3664178097n gospodarczych i politycznych w Polsce, a co za tym idzie - zmieniło nas jako społeczeństwo. Dzisiejszy Typowy anon3259766366usz jest lata świetlne od anon3259766366usza z moich dziecięcych lat. Gdy byłam w podstawówce poziom życia mojej Rodziny od Rodziny kolegów, nie różnił się. Te same meblościanki, sałatka warzywna na obiad, wąsy u Taty. Czułam się bogata, bo jeździliśmy w wakacje nad morze i Rodzice dość szybko zakupili Fiata126p :) Po wejściu w pełnoletność i XXI wiek życie nabrało rozpędu. Okazało się, że świat jest szerszy i ciekawszy niż w świecie rodziców, a świat stoi przed nami otworem. Nowe zawody, rozwój technologii, otwarcie granic. Moje pokolenie jeszcze nie dostało sygnału, że świat leży u naszych stóp i możemy robić wszystko i wszędzie (to otrzymali Millenialsi), ale już nam szepnięto, że można sięgnąć po więcej. Jeśli tylko jesteś wystarczająco dobry. Lub masz szczęście lub znajomości. Żeby wykorzystać zanon3664178097ny potrzebny był wysiłek - odwaga, nauka języków, wysiłek trudniejszych studiów. Nie każdy się podjął, nie każdy był gotów lub mógł. Dziś moje pokolenie odczuwa frustrację za straconymi szansami lub tymi, jakie nam obiecano, a nie dano. Bo niby świat stał otworem, ale w domu powtarzali, że ciężką pracą dojdziesz do sukcesu, a lepszy wróbel w garści itd. Pierwsze wolne pokolenie niosło na sobie brzemię strachów swoich Rodziców. Stanęli w progu, widzieli ten ekstra świat pełen możliwości, ale nie wyszli za próg zbyt daleko, nie sięgnęli tak daleko, jak ich młodsi bracia. Owszem, dziś z własną rodziną raz do roku nie jeżdżą nad Bałtyk, ale do Grecji, ale niesmak pozostaje - sąsiad poleciał na Malediwy? Mają średni samochód rodzinny, a dlaczego nie fajniejszy jak młodszy kolega z bloku? Kupują nowy model komórki co dwa lata, ale młodszy kolega w korporacji ma co chwilę - jak on to robi? Przecież skończyłem studia, pierwszy w rodzinie - czy to nie wystarczy by płacili mi godnie? Rodzą się im dzieci i wysyłają ich na fajne zajęcia dodatkowe żaląc się pod salą, że ""za naszych czasów nie było takich możliwości, nie mogłem grać w klubie w piłkę bo nie istniały wówczas, a mój syn dziś nudzi się na wszystkim: i na piłce i na karate, może zawiozę go na tańce?"". Tkwią między strachem, bo wiedzą jak może być ciężej, a chęcią sięgnięcia po więcej i spełniania potrzeb na już, bez oczekiwania. Bez godzenia się na to, co nie do końca satysfakcjonuje. Zabrakło odwagi, może nasze dzieci dotrą dalej?" 2,62911,2019-11-04T10:58:59.923Z,62723,anon2002939394,anon2520569019,"Cześć @anon2520569019, bardzo miło cię poznać. Wasza historia wiele uzasadnia moją ([napisałem ją tutaj po angielsku](https://edgeryders.eu/t/i-grew-up-in-post-communism-in-a-fractured-generation-each-with-its-own-bubble/9369)). Dorastałem również w latach dziewięćdziesiątych. Moi rodzice mieli Oltcit, a moja siostra i ja bylibyśmy bardzo zadowoleni z naszych corocznych wakacji nad Morzem Czarnym w Rumunii. Miałem szczęście pracować za granicą zaraz po studiach. Pensja była dobra i niekoniecznie zamierzałem się wyprowadzić z kraju. Ale aby zarabiać na życie pracując w naukach społecznych lub w organizacji pozarządowej, naprawdę musisz być dobry lub bardzo kreatywny i wymyślać nowe sposoby pracy. Najgorzej bałem się opuścić mój kraj z powodu banalnej historii: „w poszukiwaniu lepszych możliwości”. Bałem się, że będę cyniczny. Na szczęście wyszedłem z innych powodów. Niestety widzę ludzi, którzy zaczynają z dużą energią, a kiedy nie mogą nic zrobić, aby zmienić standard odejścia, idą lub rezygnują z innych prac. Teraz odnoszę się bardziej do sposobu pracy Millenialsów. Moje problemy są bardziej takie: https://www.buzzfeednews.com/article/annehelenpetersen/millennials-burnout-generation-debt-work Czy bierzesz udział w warsztatach w Polsce? Czy bierzesz udział w warsztatach w Polsce? Chciałbym cię poznać, ale zamierzam uczestniczyć w 2 w Serbii, w ramach tej samej społeczności - POPREBEL. Łączymy ludzi w Polsce, ale także w Czechach i Serbii. Przepraszam za błędy językowe, do pisania używam tłumacza google." 3,62937,2019-11-04T14:09:48.651Z,62723,anon170712225,anon2520569019,"@anon2520569019 O jakże trafne podsumowanie sytuacji, w której znalazło się nasze pokolenie. Świetnie ujęłaś słowami to co czuję. Jak się okazuje jest nas więcej :) Niestety strach i frustracja towarzyszą naszemu pokoleniu chyba bardziej niż temu wcześniejszemu i temu młodszemu. Z jednej strony pamiętamy mgliście te słynne lata 90., czasem nawet końcówkę PRL (moje pierwsze świadome wspomnienie dotyczy stania w kolejce po cukier ;) ) z drugiej jesteśmy pokoleniem dla którego ""świat stał otworem"". Pytanie, który to był otwór. Jednocześnie nie zazdroszczę sytuacji w jakiej znaleźli się nasi rodzice będąc w naszym obecnym wieku. Pamiętam lata 90. - pochodzę z rodziny tzw. robotniczo - chłopskiej, moi rodzice w żadnym wypadku nie zyskali na transformacji ustrojowej musieli być naprawdę sfrustrowani przeanon3664178097nami jakie zachodziły w Polsce wtedy. Permanentne widmo utraty pracy, śmieszne pensje tracące na wartości wskutek uwolnienia cen i wszystkie bolączki wczesnych 90. Ciekaw jestem czy o 30 kilku latkach z Europy Zachodniej też możnaby powiedzieć, że są straconym pokoleniem? Czy to raczej bagaż doświadczeń naszego pokolenia z krajów postkomunistycznych, które w l. 90. przeszły prawdziwą rewolucję uwarunkowań życia społecznego. Swoją drogą, to przeanon3664178097ny lat. 90. w jakiś sposób przypominają mi uwłaszczenie chłopów w połowie XIX w. - niby pojawiła się wolność osobista, przemieszczania się i zdobywania wykształcenia, prowadzenia działalności gospodarczej, ale tak naprawdę proces ten przyniósł nędzę dla wielu rodzin. Nadzieje i oczekiwania zostały pobudzone pojawieniem się ""wolności"" nie są jednak dostępne dla wszystkich." 4,63064,2019-11-05T12:59:17.692Z,62937,anon2002939394,anon170712225,"anon170712225, mam osobistą ciekawość pośród całego rozczarowania: jakie według ciebie są rzeczy, które są dobre dla naszego pokolenia, dzięki tej nowej wolności słowa, swobody przemieszczania się, dostępu do informacji itp.? Jakie są najlepsze rzeczy, które niektórzy z twoich znajomych robią w wyniku tego, że są dziś na tym świecie? Dla mnie ważny jest fakt, że mogę wybrać swoją walkę. Mogę zostać, mogę odejść, mogę zmienić pracę i wypróbować różne rzeczy. Życie nigdy nie jest łatwe, ale nie było też łatwe dla innych pokoleń. Być może było to łatwe dla pokoleń lat 60. żyjących w latach 50. w świecie zachodnim. Ale inne niż to? Znowu przepraszam za błędy gramatyczne!" 5,63083,2019-11-05T14:22:32.802Z,63064,anon170712225,anon2002939394,"Nie będę wcale oryginalny w swoich stwierdzeniach. Za największy plus jaki przyniosły nam zanon3664178097ny społeczno-polityczne w latach 90. i na początku XXI w. uważam właśnie swobodę przemieszczania się, możliwość podjęcia pracy i nawet zakładania działalności gospodarczej w tak wielu krajach, dostęp do możliwości uczenia się obcych języków, możliwość zobaczenia niemal całego świata dostępna dla praktycznie każdego. Coś nie do pomyślenia dla poprzednich pokoleń-szczególnie tych zza wschodniej granicy Żelaznej Kurtyny." 6,63085,2019-11-05T14:31:33.249Z,63083,anon2002939394,anon170712225,"Tak, uważam, że ja i inni, tacy jak @anon2271975978, bardzo się z tym zgadzamy. Szkoda, że szczęście lub „życie” zawsze musi się wydarzyć gdzie indziej, gdzieś niejasno, jak powiedział anon2520569019n Kundera. Ale hej, jesteśmy przedsiębiorcami, więc jesteśmy przygotowani, aby cieszyć się pewną przygodą. Życie w XXI wieku jest wszystkim, ale nie jest nudne haha. Myślę, że nuda lub FOMO to jedna z największych obaw naszego pokolenia." 7,63101,2019-11-05T15:20:38.347Z,63083,anon2271975978,anon170712225,"Tak, zgodziłbym się. 20 lat temu byłoby prawie niemożliwe, aby pracować lub otwierać firmy w 2-3 krajach jednocześnie. Mamy znacznie więcej swobody i możliwości niż nasi rodzice. Faktem jest, że nikt nie przekazał nam tej wiedzy, więc stało się to raczej powoli ... gdybyśmy mieli szczęście doświadczyć rzeczy, które dają nam świadomość wszystkich możliwości. Widzę na przykład to samo w Serbii lub Chorwacji. Ludzie nie są świadomi wszystkich możliwości. Przepraszam, używam tłumacza google :)." 8,63399,2019-11-07T21:33:40.563Z,62723,anon3285005828,anon2520569019,"Kiedyś piękny głos dawał szansę na karierę, dziś w jednym programie telewizyjnym jest ich 10. Kiedyś studia dawały perspektywę i możliwości, dziś pracownicy w centrach handlowych wymieniają się skończonymi kierunkami. Kiedyś liczyła się prawda, dziś kontrowersja. Każde pokolenie ma swoje ułatwienia i nowe trudy. Obserwuje kilkulatki z telefonami i zastanawiam się- co przyniesie ich rzeczywistość, jak oni będą postrzegać swoje życie w wieku 30 lat." 1,63223,2019-11-06T19:29:42.127Z,63223,anon1316046025,anon1316046025,"https://tedideas.files.wordpress.com/2017/10/v2_featured_art_disagree_convo_istock.jpg?w=1500 _“Going no contact marks the death of hope: The hope that this can be fixed. The hope that you can get the love you always needed. The hope that things will be better and normal and okay.”_ Znám plno lidí kteří podle ať už jejich analýz či profesionálů trpí různými mentálníma nemocemi. Vyslechl jsem si příběhy vysloužilých vojáků a jejich srdcervoucí zážitky ve mě nechaly více než stopu. Byl jsem u toho když v Libanonu byl zavražděn premiér a škola nás evakuovala k nám domu což v té době byla Česká ambasáda. V Thajsku jsem zase zažil dva státní převraty a utěšoval Thajského známého kterému uhořel jeho kamarád vinou molotov koktailu který po něm hodily Thaksinovy povstalci. Párkrát jsem sám dost nepříjemné situace žažil včetně toho že jsem viděl pár mrtvol na vlastní oči. A proč tohle vlastně vyprávím, když zadání hovoří jasně o morálce, jejím zachovaní a udržení si zdravého ducha a rozumu? Víte morálka a hodnoty jsou různé a každá kultura má vlastní priority, jak vše vidí a hodnotí. Vše je relativní a odvozuje se z naších zkušeností. Jak morálka, tak to, co považujeme za "zdravý psychologický stav". Guru z hor vám řekne že je to "přijmout sám sebe a být Štastní za svoji existenci na tolik že se o ní můžete dělit". Psycholog Vám bude tvrdit že to "být aktivním členem společnosti který se rozvíjí a přistupuje pozitivně k životu". Nihilista Vám zase řekne že "nic nemá smysl takže morálka a zdravý psychologický stav je přežitek minulé doby". Kdo má pravdu ale? Můj názor je že všichni a nikdo. Morálku jako takovou si měníme s dobou a neustále se mění i když její kořeny bez debat začínají v náboženství. Což je ale problém, jelikož nové generace se nemůžou ztotožňovat s prastarým establishmentem kterým je církev nemluvě o zákazech, co s tím plynou. A když už ano tak jsou většinou pro smích většině, která kouká spíš na materializmus církve, který si protiřečí s jejím kázáním. Kde tedy hledat oporu? Jak to provést aby člověk neudělal chybu a měl tu správnou morálku a zdravý psychologický stav? **Osobně si myslím, že je to v naších příbězích a to, jak se o ně dělíme** . Člověk je společenský tvor i když je pravda, že je velice obtížné nebo dokonce nemožné popsat do detailu, jak vidíme svět a co se nám honí hlavou ve dvě hodiny ráno – třeba když nemůžeme spát. Příběh který každý vypraví je jedinečný i když jsou někteří si podobní, tak v každém je strast, radost i smutek. Podělit se o to s někým kdo Vás vyslechne a vyjádřit svůj názor, rozumným způsobem pomáhat jak vypravěči, tak posluchači. Vypravěč si uleví a uslyší názor druhého, který mu možná umožni změnit perspektivu či ho rozveselí nebo se přiučí. V některých případech je vypravěči vynadáno či je pokárán za své chování. Posluchač stejným způsobem může těžit z toho, že z příběhu uvidí perspektivu druhého a může se k ní vyjádřit. Takto podle mě společnost reguluje svojí morálku. Diskurzem a vyprávěním příběhů. Proto jsem rád, že jsem se mohl zapojit do této komunity a přečíst si inspirativní příběhy ostatních – děkuju! 😉" 2,63304,2019-11-07T12:58:23.338Z,63223,anon431921830,anon1316046025,"Ahoj, díky moc za to, žes zavítal k nám na fórum a podělil ses s námi podělil o svůj názor a zkušenosti - i ty ne úplně příjemné patří k životu. Já se naprosto ztotžňuji s tím, že vyprávět svůj příběh a naslouchat ostatním vypravečům má svoje velice osobité kouzlo. Obzvlášť v éře rychlosti a souběžném toku téměř nekonečného počtu proudů informací, je skvělé, když dostanou prostor lidé, kteří se třeba až tolik normálně neprosazují. Objevil jsem takhle ve svém životě nemálo úžasnejch vypravěčů, kteří jinak povětšinou mlčeli, což byla opravdu škoda. Sám osobně se už delší dobu věnuji práci s videorozhovory s lidmi, kteří přežili různé výbuchy masivních vln násilí v různých místech světa, především pak holokaust v Evropě. Přestože by to člověk po x-letech nečekal, pořád mě tenhle formát osobního vyprávění nepřestává překvapovat. Tvůrci a filmaři, kteří u jeho zrodu stáli, měli především na mysli předávání historické zkušenosti a možná trochu i poskytnutí možnosti ulehčit si nově nalezeným vypravěčům. Tahle vyprávění však hovoří také o naší společnosti jako celku, toho jak můžeme zapomenout na základní principy soužití, když to doba takzvaně vyžaduje, ale i toho, jaké různé podoby může mít bežný lidský rozhovor a právě lidské vyprávění (nejvtěší celosvětová sbírka [tady](https://sfi.usc.edu/vha)). Vzpomeneš si na nějaký rozhovor nebo vyprávění, který Ti třeba pomohl a ve vzpomínkách se k němu vracíš? Jinak ještě na okraj - žádné jasné zadání tu nemáme:), takže jedině dobře, že co na srdci, to na jazyku." 3,63330,2019-11-07T14:33:27.622Z,63304,anon1316046025,anon431921830,"Ahoj, celosvětová sbírka - hustý! K tvojí otázce mně napadne příběh který mě asi nejvíc poznamenal je ten o vysloužilém vojákovi Britské armády. Momentálně posedává v jednom baru a byl jsem mu společníkem pár let. Jeho příběh byl o tom že za války Iráku sloužil už nějaký rok. Službu bral relativně dobře ale k jeho četě se přidal jeho kamarád z dětství. Znal se s jeho rodinou a od malička to byly dobří kamarádi. Jednoho dne se ocitli pod palbou z nedaleké budovy když prováděli průzkum a museli se krýt. Po asi hodině kdy se dohadovaly s vedením zdali můžou palbu opětovat ( V oblasti se nacházely spojenecké jednotky ) jim vedení dalo povolení. Říkal že tu budovu doslova pokropily od prvního patra až na půdu a jako smyslu zbavení řvaly a nadávaly. Když se pak šli podívat kdo to na ně střílel našli akorát 14 az 16 Leté dítě s kalašnikovem. Mrtvé. Říkal že on si to moc nevyčítal ale jeho kamarád byl od té doby zamlklý. Po několika měsících se měli vrátit do Anglie. Jenže jeho kamarád se oběsil. Armáda samozřejmě zprávu předala rodině že byl zabit v akci. No a můj kamarád voják mi se slzama v očích vyprávěl jak šel za tou matkou která už žila sama s tím že ji řekne pravdu. Neřekl. K tomu přiběhu se vracím často protože mě defakto přesvědčil že do armády vstoupit nechci. Jelikož nevím jestli bych neskončíl jako můj kamrád. Zlomený a sám nebo jako chlapec s kalašníkovem fanatik bez strachu že něco ztratím, nebo jako člověk co neunese vinu. Achjo..." 4,63385,2019-11-07T19:16:28.280Z,63330,anon1909035641,anon1316046025,"Ahoj, díky moc za fakt silnej příběh, já jsem teda nikdy na vojnu jít nechtěl a -naštěští- jsem ani nemusel, ale zažít něco takovýho osobně - ani nevím, co napsat... Díky za sdílení týhle zkušenosti, protože samotný sdílení může být cestou / snad aspoň částečnou úzdravou psyhologickýho stavu / pro jiný osvětou / ... Drž se!" 1,61247,2019-10-13T17:52:50.210Z,61247,anon2558956925,anon2558956925,"V posledním desetiletí se hiphopu dostalo velké popularity. Ačkoli tento hudební žánr vznikl již na konci 70.let v USA, až v posledních letech začaly hiphopové skladby dominovat rádiovým hitparádám. S tímto žánrem se pojí určité stereotypy, vznikl jako upřímná reakce a vyjádření na nevalné podmínky v černošských čtvrtích. Umělci proto často rapovali o kriminalitě, drogách, zkrátka o všech tématech, kterých byli každodenně svědky. V současném hiphopu se většina těchto témat vyskytuje i nadále. Nový směr v rámci hiphopu tzv. Trap, popsali umělci z Atlanty, nejperspektivnějšího hiphopového města v USA, že zní, „jako když se vaří crack“. Reálně se jedná o tvrdý hudební podkres, do kterého umělci rapují o drahých autech, penězích nebo třeba o zneužívání lék na předpis. Ty samozřejmě užívali a užívají i umělci z ostatních žánrů jako rock, pop, metal atd., ale pravděpodobně v hiphopu se setkáme s největším explicitním přiznáním k jejich konzumaci. Je prostě „cool“ dát si codein (lék původně na kašel) se Spritem (několik raperů na tuto kombinaci zemřelo), nebo třeba Xanax (lék na úzkost) v kombinaci s kokainem atd. Právě proto, že se v posledních letech dostal hiphop do popředí, začala ho objevovat i generace mileniálů, kterým po spuštění Spotify nabídne v sekci Trending minimálně třetinu všech písniček s explicitním obsahem. Často se jedná o umělce, kteří kromě tetování po celém obličeji, na prstech atd. rapují o užívání těchto látek. Například v roce 2017 zemřel na předávkování Xanaxem jeden z nejtalentovanějších raperů nové školy Lil Peep, ke kterému vzhlíželi desetitisíce mladých fanoušků. Poslední minuty před svou smrtí zveřejnil několik videí na Instagramu, jak požívá Xanax v obrovských dávkách. Nemám v úmyslu ho soudit, nedokážu se vžít do jeho pocitů ani si představit, čím si procházel. Jen vím, že to byl jeden z největších talentů, co hiphopová scéna v posledních letech měla a že měl obrovský vliv na mladé lidi. Stejně tak nemám v úmyslu se stavět do pozice hodnotící nastupující generaci a odbýt jí tvrzením, že my jsme byli jiní. Jako teenageři jsme taky chtěli být cool a podobat se svým vzorům. Vnímám však určitý posun v kolika letech jsou mladí lidé v Česku ochotni si díky těmto kulturním vlivům potetovat obličej, nebo experimentovat s (zne)užíváním léků nebo tvrdých drog." 2,61252,2019-10-13T21:03:58.439Z,61247,anon1909035641,anon2558956925,"Kryštofe, skvělej insight do kultury trapu, ještěže není kodein v Čechách dostupnej na lusknutí prstu, snad... A snad není tenhle sizzurp běžněj povzbuzovák zdejší omladiny (vždycky to bylo ""zlatý levný"" pivo, ne?!) Nebo máš dojem, že se z ""get lean"" stala i u nás norma?" 3,61278,2019-10-14T08:50:38.364Z,61252,anon2558956925,anon1909035641,"Ahoj Kubo :slight_smile: děkuju moc za reakci! Kodein v česku ve formě sirupu (tak jak slouží k přípravě leanu) neseženeš vůbec, vyskytuje se jen v menších dávkách u léků na bolest, který jsou na předpis (podobně je tomu i u Xanaxu). Tzn. že mezi teenagerama v ČR tyhle látky nejsou běžný, protože se k nim nemaj jak dostat. Co je ale mnohem častější, než tomu bylo třeba před deseti lety (stačí se zeptat na jakymkoli gymplu v Praze) je, že si tim zlatym levnym pivkem zapiješ dva Neuroly, trochu si na to zahulíš atd. a všechno to hlavně dokumentuješ na Instagramu, aby ostatní věděli, že seš taky cool.." 4,61367,2019-10-15T08:06:05.171Z,61247,anon3341357780,anon2558956925,"to je dneska mladez!!!! :))) sorry. diky za prispevek, Krystofe!" 5,61392,2019-10-15T10:18:57.311Z,61247,anon1909035641,anon2558956925,"To je pravda, že Instagram dneska u mladých jasně vede (i nad Facebookem, ve kterém je ""příliš textu"") - díky dostatečné jednoduchosti a ""instantosti"" sdělení - ovšem že bude sloužit jako vzdájemná sebe-podpora a plácání se po ramenou mezi mladými konzumenty výše zmíněného, to je dost otřesný... Reaguje na tyhlety moderní trendy třeba nějaká primární prevence, která na ty gymply dochází? Jak jste to měli na vašem gymplu vy?" 6,61583,2019-10-17T16:33:38.522Z,61392,anon431921830,anon1909035641,"Ahoj, diky za zajimavej příspěvek. Mam takovej pocit, že kombinace dostupnejch léků, piva (nebo tuzemaku) + sem tam jointik neni až tak doménou nejmladší generace v Čechách, ale cenovědostupnej výlet za hranice všedních dnu jiz několik dekád:) je ale fakt, ze hudební subkultury mají svoje módní drogy. Psychedelie v 60kach, Kokain, hodně ti bylo spojovaný s rockovou muzikou, punk přinesl možná ještě destruktivnější varianty, pak taneční hudba a věci na výdrž atd. To, že se ted vraci low-budget je zajímavý ale i trochu strašidelný. Souhlasím s Kubou, že by me zajímalo, jak se posunuly programy primární prevence.." 7,61745,2019-10-20T10:34:59.700Z,61247,anon2724288971,anon2558956925,"Super článek, já osobně odkojenej na punkrocku, rocku a skáčku jsem vždycky tento hudební styl striktně odsuzoval. Nelíbil se mi styl rozevlátých teplákových souprav, tácku na hlavě, nucená poza drsných hochů apod. Každopádně díky novým přátelům, kteří jsou nejvíc v pohodě a nic z toho nesplňují jsem se k rapu dostal blíže a teď si na něm dost ujíždím a baví mě poslouchat český a slovenský texty interpretů, pohupovat si hlavou do beatů a občas si zajít na koncerty, na kterých mě příjemně potěšilo zjištění, že i na rapové scéně se dá rozjet slušnej mosh pit." 8,63382,2019-11-07T19:11:51.036Z,61745,anon1909035641,anon2724288971,"Já jsem při čtení původního článku vůbec netušil, že se fakt něco jako Xanax šíří mezi českou mládeží. Docela mi vyrazil dech článek, kterej popisuje tyhle záležitosti v desítkách... Docela síla teda... https://ct24.ceskatelevize.cz/regiony/2970527-kriminaliste-odhalili-na-skolach-zneuzivani-leku-na-predpis-maji-podobne-ucinky-jako" 1,59248,2019-09-13T11:00:55.808Z,59248,anon1393458602,anon1393458602,"Cześć, Jako osoba nigdy nie należąca do Kościoła Rzymsko-Katolickiego, od dziecka zanon491946983m się z poczuciem dyskryminacji. Zarówno w szkole, czy potem w życiu zawodowym mam wrażenie, że mimo deklaracji laickiego państwa system uprzywilejowania społecznego promuje katolików, w wyanon3664178097rze ekonominczym, społecznym, religijnym, dostępu do służby zdrowia, organizacji czasu pracy i dni wolnych, wartości rodzinnych itd. Aktualnie KRK bierze aktywny udział w życiu politycznym kraju, co tym bardziej mnie zastanawia i martwi. Dodatkowo wiele z skrajnych grup konserwatywnych deklaruje chęć rozszczerzania wpływu instytucji kościoła na życie społeczeństwa w Polsce. pozdrawiam" 2,59650,2019-09-19T13:46:14.481Z,59248,anon634599124,anon1393458602,"Cześć, @anon1393458602 - witamy w edgeryders! Jako osoba niewierząca, wychowana w katolickim domu, mam podobne obserwacje. Najgorzej było z przekonaniem rodziców do tego, że nie będę chodziła do kościoła i moje poglądy się zmieniły. Przez lata byłam przekonywana do zanon3664178097ny i do tego, że trzeba chodzić. Z drugiej strony, to, jak Polacy żyją często nijak się ma do tego, co napisane jest w Biblii - ziejąca nietolerancja, sypiące się rodziny, przemoc, alkohol, a jednocześnie regularne wizyty w Kościele. Ta gra pozorów nieustannie mnie zastanawia. Czy są jakieś konkretne sprawy, problemy, które chciałabyś wskazać? Zastanawiam się, jakie metody mogłyby zadziałać? Jak możemy stworzyć warunki, w których religijne osoby, bez wstydu, żyją obok niereligijnych, które nie muszą się stresować funkcjonowaniem w warunkach, w których wartości i zasady są im narzucane. Bardzo jestem ciekawa Twoich przemyśleń. Pozdrawiam!" 3,60025,2019-09-27T13:16:37.612Z,59248,anon170712225,anon1393458602,"Cześć! Tutaj głos z drugiej strony barykady :) ciężko będzie mi w tym krótkim wpisie poruszyć wszystkie sprawy, które cisną mi się na myśl po przeczytaniu wpisu anon1393458602'y i Natalii. Ale tak na szybko, to z pewnością zgodzę się, że jest sporo niechęci względem osób deklarujących się jako niewierzące, jakichś durnych przytyków i wyśmiewania ich decyzji. Z drugiej strony zdarzyło mi się tez spotkać wojujących antyklerykałów, dla których każdy przejaw pobożności był li tylko godnym pogardy zabobonem. Ale tak naprawdę chciałem napisać o czymś innym. W skrócie - mimo wielu swoich wad (tak, widzę i nepotyzm i zachłanność i tuszowanie spraw przestępstw seksualnych) jako instytucja, Kościół Katolicki w Polsce jest w dużej mierze deopozytariuszem bliskich mi wartości i kultury. Uważam, że właśnie dzięki istnieniu KRK jako zorganizowanej i shierachizowanej instytucji przetrwaliśmy zarówno zabory jak i sowiecką okupację. Zauważcie, że w krajach prawosławnych, gdzie Cerkiew jest zwykle silniej podporządkowana aktualnej władzy, reżimy komunistyczne były dużo silniejsze i bardziej opresyjne niż u nas. Dlatego wcale nie uważam uczestnictwa Kościoła w życiu społecznym, a nawet politycznym za coś negatywnego. Chociaż jak widzę całą Radę Ministrów uczestniczącą oficjalnie w uroczystościach Radia Maryja to jednak coś mnie trafia ;)" 4,62722,2019-11-01T00:21:13.751Z,60025,anon2520569019,anon170712225,"Jak większość Polaków i 100% moich znajomych wychowana zostałam w rodzienie katolickiej. Rozmów o Bogu w domu nie prowadziliśmy, a praktyki religijne wynikały z tradycji, a nie świadomych działań. Wizyty w Kościele były na absolutnym minimum - wiecie, bez radykalizacji typu modlitwy przed posiłkiem, czuwanie przy każdej kościelnej uroczystości, czytanie Pisma itd. Chodziliśmy do Kościała +/- co niedzielę, by spotkać znajomych i staraliśmy się zdążyć z powrotem na Disco Polo Live :) Uczestniczyłam w społeczności katolickiej jako tzw. bielanka, bo koleżanki szły i fajnie czułam się sypiąc kwiatki na procesji. Ah, i co tydzień była dyskoteka z ministrantami. Zwykłe dziecięce pobudki bez chwili zastanowienia się na sensem i istotą tego, do czego się modlę głosząc wyuczone regułki. Pierwsze zastanowienie przyszło w okresie bierzmowania, bo ksiądz zmusił nas do częstych spotkań i zaczęłam słuchać tego, co na nich mówił. Pojawiła się wątpliwość. W czasach studenckich spotkałam wiele osób o różnych opiniach i postawach wobec wiary (ateistów, katolików wierzących niepraktykujących czyli ""tata wierzył, dziadek wierzył to i ja wierzę"", a nawet przedstawicieli innej wiary). Próbowałam sprawdzić u źródła i przeczytać Pismo Święte - po lekturze Starego Testamentu już byłam po drugiej stronie barykady. Religia jest kwestią wiary, a nie czuję się dobrze wierząc w Boga jakiego serwuje nam katolicyzm. Dla mnie nie istnieje, choć nadal z zaciekawieniem czytam historię o cudownym dotknięciu palcem Boga. Zazwyczaj nie przekonują mnie i dalej tkwię w swojej niewierze. Ale nie o tym :) Tak, również zauważyłam, że ludzie niewierzący spychani są na margines - śmiem twierdzić, że są traktowani podobnie jak zagorzali katolicy. Większość Polaków lubi być po środku, nikomu nie wadzić - wybierać co chcą kultywować (choinka? Pierwsza Komunia? Ślub Kościelny), a co nie wpisuje się w ich wizerunek nowoczesności. Otaczam się inteligentnymi i światowymi ludźmi, a dyskusja o mojej niewierze zawsze jest przejawem ich niezrozumienia i wielkiego szoku, że przejawiam brak wiary. Ale co mi szkodzi, a może Bóg jest? Większość z nich nie zna nawet podstaw celebrowania np. Wielkiej Nocy. Nie wyróżniać się i nie rozmawiać o tym co naprawdę wyznaję i dlaczego lub w co nie wierzę i dlaczego - najłatwiej :) Wszak o religii się nie rozmawia, bo psuje atmosferę na imprezie :)" 5,63021,2019-11-05T10:14:14.880Z,59248,anon170712225,anon1393458602,"@anon2520569019 Wiele osób wyraża niezadowolenie z powodu płytkiej, niepogłębionej, nieświadomej swoich źródeł religijności. Często dodając jeszcze ""naszej, polskiej"", tak jakby zjawisko to było typowe dla naszego tylko kraju. Choć zasadniczo zgadzam się, że dobrze by było gdyby wierzący mieli choćby jakie takie pojęcie o podstawach swojego wyznania, wcale nie zamierzam lamentować nad powszechną nieznajomością teologii chrześcijańskiej w naszym społeczeństwie. Wszyscy żyjemy w pewnej rzeczywistości prawnej, podejmujemy nawet pewne czynności prawne nie będąc przecież prawnikami. Bardzo spodobało mi się w Twoim tekście,to jak pisałaś o uczestnictwie w młodości w rożnych wydarzeniach religijnych i okołokościelnych, gdzie tak naprawdę bardziej niż sam religijny sens liczyło się spotkanie znajomych, a pogłębiona refleksja przyszła z czasem. Właśnie to jest dla mnie urzekające w polskim katolicyzmie - że to świetny mechanizm budowania wspólnoty (kiedyś zdecydowanie silniejszy niż obecnie). Podobnie jak Ty anon3664178097łem silne chwile zwątpienia po lekturze Starego Testamentu - chyba nie ma osoby, która nie dostrzegłaby dysonansu w obrazie starotestamentowego i nowotestamentowego Boga. Przy czym odnoszę wrażenie, że takie traktowanie sprawy jest zbyt uproszczone i wyanon491946983 odczytywania tych tekstów, szczególnie właśnie Starego Testamentu w kontekście rzeczywistości kulturowo -historycznej starożytności. Ewangelie wydaja się być zdecydowanie bardziej uniwersalne. Jeszcze co do wyrażania zdziwienia z powodu Twojej ""niewiary"". Spotkałem się ze stwierdzeniem, że religie zostały niejako ""wymyślone"" przez spryciarzy chcących podporządkować sobie swoich współplemieńców. Wydaje mi się jednak, że człowiek nawet w stanie pierwotnym będzie dążył do jakiejś formy religijności - że człowiek ma zakodowane dążenie do sacrum - stąd może zdziwienie z powodu deklarowanego ateizmu. Zresztą (nie traktuj tego proszę jako zarzut) ateiści również potrafią deifikować pewne rzeczy: ludzki umysł, naukę, partię, naród, idee takie jak komunizm czy nazim itd, itp. Jest jeszcze mnóstwo kwestii które chciałbym poruszyć w tym wątku, takich jak np. polemika ze stwierdzeniem, że ""wszystkie religie są tak samo złe"", ponieważ ""w imię Boga przelano najwięcej krwi"", ""gdyby nie było chrześcijaństwa to nie doszłoby do Holokaustu"" itp. Ale to być może innym razem." 6,63362,2019-11-07T17:42:40.077Z,59248,anon3285005828,anon1393458602,"Ja osobiście mam zgoła odwrotne wrażenie. Nie jestem osobą wierzącą, w mojej rodzinie w większości funkcjonuje ''katolicyzm z rozsądku"". Za dziecka byłam jednak osobą głęboko oddaną religii katolickiej. Obecnie panuje mam wrażenie trend ujednolicania poglądów politycznych i religijnych. Osoby wierzące utożsaanon3664178097 się zacofaniem, oglądaniem konkretnego kanału telewizyjnego, popieraniem takiej, a nie innej partii, olewaniem problemu kościelnej pedofilii. Dla kontrastu z drugiej strony są osoby niewierzące, obśmiewające tych wierzących, ""kościółkowych"", w barwach tęczy i tolerancji wszelakiej. Mam wrażenie, że tego czego brakuje to miejsca dla wszystkich i aby mogło tak się stać to obie strony muszą zacząć się szanować. Brakuje mi także wzorców moralnych które nie odwoływałyby się właśnie do schematów religijnych, boga jako pojęcia niezwiązanego z konkretną wiarą, akceptacji, że to co nienaukowe ma prawo mieć rację bytu i być może nasza ludzka percepcja nie jest w stanie pewnych aspektów zweryfikować i objąć umysłem. Jeśli przyjrzymy się religii nie pod kątem wyznań, ale ich pierwotnych źródeł to sprowadzają się one wszystkie do podobnych schematów, alegorii i symboli- funkcjonowania człowieka w świecie. Myślę, że zaanon3664178097st oceniać innych, wytykać palcem kto się do czego stosuje i jak praktykuje warto samemu wprowadzać inne jakości i nimi żyć. Nie wystarczy odciągnąć ludzi od kościoła i religii, aby zaczęli żyć dobrze (moralnie, etycznie). Wierzę, że lepiej być dla innych inspiracją niż przeciwnikiem w dyskusji. Przyznam szczerze, że trochę zaskakuje mnie niechęć z jaką się spotykacie. Poznaje dużo różnych ludzi, podróżuję i mój brak wiary bywa dla niektórych zaskoczeniem, nie odczuwam jednak z tego powodu niechęci. Może ta niechęć jest odbiciem Waszego stosunku do religii? I po tej i po tej stronie niemało jest fanatyków, tych których poglądy są ""lepsze"". A może żadne nie są lepsze? Może obie strony zaanon3664178097st dyskutować o swoich wzajemnych poglądach dałyby sobie po prostu żyć?" 1,63310,2019-11-07T13:06:06.237Z,63310,anon431921830,anon431921830,"![](https://www.artlist.cz/fileadmin/user_upload/psychoanalyza_jednoho_prostoru_jan_hromadko.jpg) S přibývajícími příspěvky se nám rozšiřuje spektrum témat, o nichž se bavíme. @anon @anon3597873925 v rozhovoru [Možnosti současného politického divadla (HaDivadlo)](/t/moznosti-soucasneho-politickeho-divadla-hadivadlo/11240) rekapituluje své dosavadní působení v brněnském HaDivadle a poskytl svůj pohled na současnou společnost a její nejzásadnější problémy. Zároveň se zamýšli na divadlem, jako prostředkem pozitivní změny a její podstatě. @anon4083175006 potom přichází s otázkou niterních osobních dilemat, která musíme každý každodenně řešit a představuje problém kognitivních disonancí, jak napovídá název jeho přípsěvku [Disonance 21. století](/t/disonance-21-stoleti/11322). Také občas řešíte problém volby mezi ""správnými"" a příjemnými řešeními? S myšlenkou toho, nakolik může být i takové zdánlivě prosté osobní vyprávění přínosné, se pak svěřil @anon1316046025, ve svém příspěvku [Jiné perspektivy díky příběhům druhých](/t/jine-perspektivy-diky-pribehum-druhych/11398). Řekl bych, že docela vystihuje podstatu celého našeho snažení na této platformě. **Budeme velice rádi, když se podělíte se svým názorem na příspěvky ostatních a případně přinesete další témata, která tu doposud chyběla, nebo se naopak podělíte s podobnou zkušeností, jakou představili druzí. Nezapomeňte také, že se nám výrazně přiblížily oba komunitní eventy, které si pro nás přichystali @anon3341357780 v [Brně 8.11.2019](https://edgeryders.eu/t/brno-cze-hackathon-on-affordable-housing-panel-discussion/11185) a @anon1909035641 v [Praze 23.11.2019](https://edgeryders.eu/t/poprebel-event-prague/11139). Budeme se těšit na viděnou!**" 1,59065,2019-09-10T15:58:09.577Z,59065,anon651223796,anon651223796,"Hej!!! Wszedłeś/weszłaś na naszą stronę i nie możesz się odnaleźć? Wstydzisz się dzielić osobistymi historiami (nawet anonimowo)? Nie wiesz po co to wszystko? Bardzo chcielibyśmy poznać wszystkie Wasze wątpliwości związane z inicjatywą. Wal śanon3664178097ło. Zależy nam na każdym Waszym głosie. Zależy nam na Waszym uczestnictwie. Pozdrawiamy, zespół Edgeryders" 2,59067,2019-09-10T16:09:18.301Z,59065,anon634599124,anon651223796, 3,62724,2019-11-01T01:03:00.468Z,59065,anon2520569019,anon651223796,"Witajcie, jakie są powody tego, że na stronę wchodziłam kilkukrotnie, nim zabrałam na niej aktywny głos? Pierwszą przeszkodą jest narzędzie - strona jest nieintuicyjna. Są grupy tematów, a w nich historie, ale jak odnaleźć ich listę po interesującej mnie tematyce? Mam z tym problem, a do kolejnych historii trafiam przypadkowo, nie są powiązane - a szkoda. Drugą przeszkodą jest brak informacji o celach forum? Wyanon3664178097na historii i co dalej? Komu, do czego będą potrzebne? Analiza nastrojów społeczeństwa, próba uaktywnienia do wyanon3664178097ny poglądów, dyskusji, a może zbieranie danych kontaktowych? Jeśli nie wiem kto i co zrobi z moją opinią, mam obawy by ją wygłaszać. Trzecią przeszkodą jest brak czasu - zaanon3664178097st dzielić się osobistą historią, zajmę się sobą lub Rodziną. Dziś tak mało jest czasu dla siebie, ""nie stać mnie"" na aktywizację i społeczny głos." 4,63173,2019-11-06T09:55:06.896Z,62724,anon634599124,anon2520569019,"[quote=""anon2520569019, post:3, topic:10737""] Drugą przeszkodą jest brak informacji o celach forum? Wyanon3664178097na historii i co dalej? Komu, do czego będą potrzebne? Analiza nastrojów społeczeństwa, próba uaktywnienia do wyanon3664178097ny poglądów, dyskusji, a może zbieranie danych kontaktowych? Jeśli nie wiem kto i co zrobi z moją opinią, mam obawy by ją wygłaszać. [/quote] Hey @anon2520569019, dzięki za tą wypowiedź - staramy się wschłuchiwać w głosy naszych użytkowników, bo wiadomo, bez was nasza praca - jako osób budujących nowe kolaboracje i społeczności online - nie ma sensu. Niestety, co do wyglądu, niewiele mogę zrobić - póki co strona zostaje taka, jaka jest, bo nie stać nas na jej zanon3664178097nę. Poza tym funkcjonalności, które posiada, są dla nas ważniejsze niż wygląd - za to dostaje nam się od członków sfrustrowanych nawigacją... Może kiedyś znajdzie się na to złoty środek. Co do celów, napisałam o tym [tekst,](https://edgeryders.eu/t/o-co-chodzi-z-wellbeing-stara-bieda-poprebel/10764) który zachęcam przeczytać - o tym, dlaczego robimy tu badania, i co nas interesuje. edgeryders ma też ambicję łączenia ludzi z podobnymi celami, pasjami, marzeniami i wspierania ich w ich drodze do realizacji tych celów - dlatego zachęcamy do dzielenia się swoimi pomysłami. Wtedy możemy poszkać synergii i wesprzeć tworzenie współpracy, kolektywów, nowych projektów. Czasami oferujemy też stypendia dla aktywistów, którzy robią ciekawe rzeczy. Raz jeszcze dzięki za wpis i mam nadzieję do usłyszenia, a może nawet spotkania w Warszawie w listopadzie ?" 1,62647,2019-10-31T13:45:02.482Z,62647,anon4083175006,anon4083175006,"![](https://images.agoramedia.com/everydayhealth/gcms/What-Does-Cognitive-Dissonance-Mean-The-Theory-and-Definition-RM-722x406.jpg) Ptáte se tu, jak si udržet morálku a zdravý psychologický stav? Jak to udělat ve světe, kde se na nás ze všech stran hrnou špatné zprávy a kdy nemůžeme snad ani věřit nikomu a ničemu (kromě věcí, které vidíme na vlastní oči)?! Abychom se nezbláznili, izolujeme se ve vlastních bublinách (nejen těch oblíbených – sociálních), do kterých si pouštíme jenom některé lidi a ihned vyhazujeme ty, co se nám stávají nepohodlní… Abychom se vyvarovali konfliktu či nepohodlných názorů, pravd a faktů – často i o nás samých nebo našem lajfstajlu, našich názorech. Díky tomu pak pak lidé, stejně jako někdy i já jak se dozvíte níže, trpí kognitivní disonancí, což naše společnost potom ráda zaměňuje za "mentální poruchy a deprese". A co to vlastně je ta kognitivní disonance? Podle wikipedie následující: Podle [Festanon2772845365rova](https://cs.wikipedia.org/wiki/Leon_Festanon2772845365r) výzkumu z roku jedinec reaguje na napětí vyvolané dvěma vzájemně nekonzistentními postoji snahou o přidání, odstranění nebo změnu jeho kognitivních struktur. Důležité je, že tyto změny jsou obousměrné, tedy např. na základě svých postojů můžeme změnit své chování a na základě svého chování můžeme změnit své postoje. Dochází k tomu proto, že lidé mají vrozenou tendenci jednat v souladu se svými postoji. Podle [Aronsona](https://en.wikipedia.org/wiki/Elliot_Aronson) je být čestný a upřímný součástí vnímání sama sebe. Zvlášť s tou poslední větou nějak nemůžu vnitřně souhlasit, popíšu vám proč. Podle mě je to tak, když člověk má dvě nekonzistentní myšlenky, což v dnešním hektickém světe je velice běžné. Možná si teď říkáte, že tím přece netrpíte…?! Ale každý kognitivní disonanci zažil! Je to moment, kdy vás napadne jistá myšlenka…třeba v práci máte šikovné pomůcky nebo nástroje, které nikdo nehlídá a už párkrát vás napadlo: " Proč si nějakou nevzít sebou domů, vždyť by nikomu nechyběla a firemní rozpočet to neohrozí?" No a zároveň přemýšlíte o tom, že je to přece morálně nesprávné okrádat svého zaměstnavatele, že ano. Tento boj většinou vyhraje chtíč, jelikož gratifikace je přeci příjemnější než vnitřní konflikt. Je to chtíč, takže to funguje podobně nebo stejně, jako když se potkáte s pěknou holkou, která se chová nejvíc vyzývavě, a přitom o ní víte (nebo to o sobě aspoň tvrdí), že je zadaná s někým jiným, to je pak sakra dilema!!! Asi to znáte, no, mně se to aspoň před nedávnem do puntíku stalo a před chtíčem jsem se neubránil, dál to asi moc rozebírat nemusím, asi to všichni znáte… Tak jsem se chtěl podělit (byť anonymně) a zajímá mně, jak k tomu přistupujete vy ostatní - už jste se taky někdy neudrželi? A co vám pomáhá v tom se udržet a ten chtíč překonat (a zůstat podle mě i nadále ve vnitřním konfliktu)?!? Přijde mi totiž, že jsou věci, které tu kognitivní disonanci vyvolávají stále znova a znova a člověk aby pořád jen čelil nějakým výzvám vnitřní morálky… Díky za názory a přeju všem co nejmíň vnitřních disonancí :slight_smile:" 2,62855,2019-11-03T15:42:33.894Z,62647,anon1909035641,anon4083175006,"Ahoj, díky za upřímný příspěvek, myslím, že je to téma rozhodně aktuální – vždyť za bolševika platilo heslo „kdo neokrádá stát, okrádá vlastní rodinu“ a bohužel to v nás stále ještě rezonuje, třeba na příkladech, které uvádíš ty, ale když čteme o tom, jak se vlastně řídí chod státu (stát jako firma?!), je to celé velmi disonantní. Nicméně díky za objasnění termínu disonance a když jsem vygooglil slovo gratifikace, vyskočilo na mě: odměna, náhrada + dobrovolné odškodné, sleva z ochoty + zvláštní odměna, čestný dar, ocenění, dobropis nebo stav uspokojení doprovázející určitou činnost – tady je myšleno asi to poslední, co? :) No a napadá tě, jak z toho ven?" 3,62952,2019-11-04T16:34:44.071Z,62647,anon431921830,anon4083175006,"Ahoj, díky moc za velice otvřený popis toho, s čím určitě bojujeme všichni, přesně jak si zmiňoval. Já se v těchto momentech vždycky snažím představit, jestli případná gratifikace jak píšeš, ospravedlní chování, se kterým se obecně neztotožňuju. Tzn. v podstatě, jestli mi to stojí za to. Tohle funguje dobře pro to že jsem obecně člověkem, kterýho dokáže trápit špatný svědomí, a funguje to u těch zásadních životních rozhodnutí, ""velkejch"" témat. U každodenních životních situací, pak dost často převáží moje vlastní lenost a pohodlnost:) ale snažím se postupem času přicházet na ty pozitivně hodnotitelné gratifikace, které mi přinese ona méně pohodlná varianta. U něčeho se mi podaří přesvědčit sám sebe rychleji, někdy to trvá pár let, než najdu nový vzorec řešení obdobných situací, no..ale obecně je to metoda zažívání opakovaných problémů a neúspěchů. vmnoha případech však člověk v životě nedostává opakované pokusy:) Pak si myslím, že je potřeba trénovat vlastní představivost a dovednost vcítit se sám do sebe ve virtuálních situacích.." 1,62525,2019-10-30T09:46:06.511Z,62525,anon4048455862,anon4048455862," Najteža je prva reč. Ili prvi red, pasus? Gledam na sat i shvatam da još malo vremana imam do posla. I ne znam da li ću ovo stići da napišem. Bila sam na svadbi prošlog vikenda. Pitala me je drugarica koliko godina ima mlada. Moj odgovor je bio kao iz topa- par godina je mlađa od mene, verovatno između 26 i 28 godina.. Muk sa druge strane slušalice. A onda smeh: ""Devojko, ti imas 36!"" Rečenica me udari u svestan deo mog mozga. Kad je pre prošlo, pitam se. Računam, dok sam završila školu i fakultet, udala se, rodila pre 5 godina, sve je to ok... i nije mnogo, ponosim se svojim izborom. Tad proleti misao, 17 godina rada u državnoj službi, tačnije Pošti srbije! E to je mnogo! Još malo pa polovinu svog života posvetih poslu, a ne sebi. Tog leta htela sam samo da radim neki sezonski posao, da skupim pare između srednje i faxa. Al tata me zaposli u pošti. Toliko nisam verovala da ću proći razgovor za posao, da sam veče pre objave pobednika stavila masku od majoneza na kosu i prenoćila sa njom. Ne moram da kažem da sam se prvi dan posla molila da mi se ne zalepi neka muva na šiške. I da sam bar tad shvatila da je to bio loš znak ...što se nije zalepila... Tokom mog života sa roditeljima postojao je Očev zakonik kome smo se svako jutro molili i prinosili žrtve. Jedna od njih je bila i ova. Jer, ko si ti da se buniš kad ti je sve dato u životu! Imas državni posao, odmore, bolovanja, trudničko, porodiljsko, radi, završi fax, napredovaćeš. Prvi deo svoje velelepne poslovne karijere vrisak u mom stomaku sam smirivala stvarima koje volim. Nastavila sam da radim predstave i glumim po amaterskim pozorištima, dok sam usput koristila odmore i po koje bolovanje. Hvala kosmosu što trudničko i porodiljsko nisam, jer bih do sad već bila srećno razvedena..ili osuđena udovica. Tražila sam način da promenim posao, al uvek sam se vraćala mišljenju svoje patrijarhalne porodice. Bila sam jedina drugarica koja ima svoje pare! Wooow, kakav uspeh! Dok su ostale putovale po Španijama, Italijama , ja baš tada nisam mogla. Budžet mi nije dozvoljavao. I udade se Jagoda nakon završenog faxa, mora sve po redu, al sa 28 i to nakon udaje svoje 5 godina mlađe sestre. Istina da baš i nije tako patrijarhalno veće isplaniralo, al bitno da smo svi živi i zdravi. I naravno uhvatih zadnji voz! Postadoh i šef smene i to sa čak 25 eura većom platom! Znaci ulaganje u fax će mi se isplatiti za koju deceniju. Al ta sreća ne beše dugog veka. Pre reda, rada i discipline na lestvici uspešnosti treba staviti položaj i moć u kombinaciji sa ciljem uvlačenja u gluteusni predeo moćnijih i nadređenijih od tebe i tom prilikom upotrebiti svo naoružanje kao sredstvo za čuvanje svoje stolice, kao i to kad situacija zahteva, ne praviti se pametan, ne mahati pravilima i klimnuti glavom. Što ja, naravno nisam znala. Pošto sam naučena da pravila i zakoni, kako u životu tako i u poslu, moraju da se poštuju, nisam ni slutila da meni, koja pravilnike i dopise rada držim u crnom ispod nokta, može da se prekine šefovski ugovor zarad straha višeg šefa, Velikog Štrumpfa, da ću sesti na njenu stolicu. I tako, pored svih blagodeti firme gore navedenih, zadobih i bonuse. Naočare, kao vid istrajnosti ispred šalterskog monitora. Masaže leđa, kao odlučnost da se otisak datuma na poštanskom žigu vidi jasno uz snažan čujni pritisak na dokumentu za plaćanje. Učestalo mokrenje, kao dokaz da si u „mladosti“ jedva bio na pauzi kako bi brže i efikasnije zadovoljio korisnike u redu. Veština savladavanja rasprave, koja uključuje smirivanje sopstvenog želudca da ne odgovoriš na istom nivou ni tako visokim, neartikulisanim tonom na kom su ti postavljena pitanja i doneti zaključci od strane korisnika koji sadrže reči kojih nema u rečniku. Anksioznost, zvanično dvonedeljna nakon nemilog događaja, gde vrisak iz stomaka se pita GDE SAD? Gde, kad znam samo u posti da radim? Gde, kad nemam iskustva sa privatnim firmama? I dok svoj kreativni deo ispunjavam sad slikanjem, pravljenjem čuda od plastelina, crteža, maskenbala sa detetom, pitam se gde. Kad znam da vredim, al samopouzdanje mi je oštećeno strahom zbog pokretanja pitanja GDE? Na posao." 2,62541,2019-10-30T13:57:25.089Z,62525,anon378969796,anon4048455862,"Cao, Elena i dobro nam dosla na Edgeryders platformu. Drago nam je sto si iznela neke svoje stavove i drago nam je da cujemo kakva je situacija ""sa one strane saltera"". Svi stalno imamo taj stav kako nas zene koje rade na salteru tretiraju kao cifru, kao da nismo i mi ljudi sa osecanjima a onda shvatim da i mi isto radimo. Prosto mi je neverovatno to sada da citam i shvatim. Kao da sam vaznu lekciju iz ovog tvoj teksta naucila i hvala ti na tome. Sve deluje kao da se osecas zaglavljeno i da se prosto plasis da izadjes iz zone komfora. Uvek te vrste ""problema"" deluju tako licne, svakom pojedincu a zapravo su tako opsta mesta i verujem da ne postoji osoba koja kroz to nije prosla. Apsolutno sam sigurna, jer kada sam ja krenula na svoj spiritualni put slusala sam xy uspesnih i cak poznatih ljudi koji pricaju bas o tim istim stvarima kroz koje mi obicni smrtnici prolazimo. Zato je odlicno sto si to podelila, jer ces verovatno na ovu temu dobiti feedback od svake osobe na svetu ukljucujuci i te megauspesne ljude, i onda shvatiti koliko je to zapravo prirodno i normalno sto se tako osecas. Volela bih da odgovoris ti prvo sebi na nekoliko pitanja. Sta zelis? Sta te ispunjava? Sta je to sto kada radis sati ti prolaze ko minuti? Sta god da je to za tebe, radi to bar 10min svakog dana. Pa polako povecavaj. Svi smo bili tu i svi cemo vrlo verovatno ponovo doci tu gde si ti." 3,62599,2019-10-31T01:04:56.544Z,62525,anon2271975978,anon4048455862,"Cao Elena! Hvala sto si podijelila svoju pricu. Prepoznao sam se u oba aspekta tvoje price. Sto se prvog tice, sve nas formiraju roditelji i sredina u kojoj odrastamo. Da li je to kroz savjete ili kroz njihova ocekivanja, kroz njihovu sliku nas koja nam se toliko namece da na kraju mislimo da to i jesmo mi. Ja svoje nizasta ne krivim, ipak vecima ljudi kojima smo svakodnevno okruzeni zeli najbolje za nas dok odrastamo...znaci daju nam ono najbolje sto mogu. Doduse srecni ljudi u zivotu postanu svijesni tog ""programiranja"", uglavnom ako su nesrecni, i onda si pocnu postavljati vazna pitanja. Velikoj vecini ljudi treba puno vremena i istrazivanja da skinu sve te slojeve, slagane tu od rodjenja, da bi dosli do sustine svog bica. Cim sam postao svijestan toga ja sam poceo postavljati vazna pitanja: Sto me cini srecnim? Sto je meni vazno u zivotu? Sto sam spreman uraditi da bi dobio ono sto zelim? Itd Sto se drugog dijela tice, ja sam probao mnoge stvari (i jos uvijek cesto ulazim u nove stvari o kojima ne znam puno). U pocetku je bilo jako tesko, prije svega zato sto nisam imao samopouzdanja tako da te razumijem. Doduse, najveca greska sto mi svi radimo je da prekidamo uciti kad zavrsimo sa formalnim obrazovanjem. Cinjenica je da se svijet jako brzo krece i da mi moramo uciti non stop da bi bili u toku. Najvaznija stvar je ulaganje u samog sebe, i ne treba ti nikakva diploma da bi dokazala tvoj nivo znanja na bilo koju temu (doduse ne odmaze :slight_smile:). Tvoje znanje ce ti sluziti u svakoj situaciji i nikad nije kasno nauciti nesto novo. Naravno, u zemlji u kojoj se toliko cesto vise cijeni uvlacenje u dupe ili beskicmenjaci i ljudi koji nemaju znanje je puno teze unovciti to znanje. Doduse to ne znaci da je nemoguce, a i postoje mnoge stvari koje se danas mogu raditi preko interneta. Moze se raditi za ljude iz cijelog svijeta, a sa razvijanjem virtualne stvarnosti ce takva vrsta zaposlenja biti sve cesca i cesca (to je blize nego sto mislis). Ima dana kad nemam snage i kad se samo izlezavam. Veliku vecinu dana si ipak mogu priustiti 2h ulozena u ucenje novih stvari. Da li je to kroz citanje knjige (ili slusanje knjige dok sam u saobracaju), ili kroz ucenje novih stvari, ili kroz radjenje novih stvari, ali 2h definitivno provedem ulazuci u sebe i rezultati uvijek slijede. Ima odlicna knjiga: ""Think and Grow Rich"" od Nanon2616253660eon Hill, ili ""The Power Of Broke"" od Daymond John. Failing Forward of John C. Maxwell je dobra isto za izlazak iz komfort zone." 4,62736,2019-11-01T10:05:01.328Z,62599,anon4048455862,anon2271975978,"Hvala na podršci! Naravno da roditelji za svoje dete žele najbolje. Svoj vaspitni obrazac su kreirali u odnosu na generaciju pre, a ovi takođe u odnosu na generaciju pre i tako dalje. Možda su previše bili stisnuti pedagoškim i moralnim normama bez da shvate da je čovek, pa i dete, jedinka za sebe i da svakom treba individualan pristup. Bar je tako u mom slučaju. I ne krivim ih ni za šta. Kao posledica takvog usmeravanja, čovek ostane zaglavljen u nekim fazama odrastanja i kao primer ima, danas - sutra, nepoštojanje prema autoritetu ili sa druge strane strahopoštovanje gde nije u redu iskazati svoje mišljenje. Iz svega toga proizilazi odnos prema partneru i sam odabir istog gde nešto očekujemo ili ne očekujemo. I hiljadu drugih odnosa... A onda, nesvesno, prenosimo to na naše buduće generacije u nadi da činimo najbolje u začaranom krugu roditeljstva. Pozitivna stvar je kad nesvesni deo postane svestan. Smatram da je to rešenje pola problema jer tada imamo priliku da delamo. Što se može primeniti i na komfor zonu. Jer kad komfor zona počne da te žulja, prestaje da bude komfor zona i potrebno je preduzeti akciju kao bi shvatio da bodljikava žica komfor zone zapravo ne postoji, već si je ti svojim neznanjem, pogrešnim uverenjima i strahom projektovao." 5,62745,2019-11-01T15:30:13.870Z,62736,anon2271975978,anon4048455862,"Potpisujem svaku :slight_smile: Da, moje uvjerenje je da ne mozemo vidjeti stvarni potencijal kod 99% ljudi ako nisu nikad bili pritjerani ledjima uza zid. Tu covjek nema izbora vec izlazi iz komfort zone i daje svoj maksimum, i onda otkriva da on to moze! To je samo prvi korak, prva pobjeda. Kroz zivot mi smo sami sebi najveca prepreka tako da poslje prve pobjede treba nastaviti i polako graditi sebe i dizati svoj nivo energije...graditi svoj potencijal." 6,62945,2019-11-04T15:45:39.275Z,62736,anon2002939394,anon4048455862,"Zdravo Elena, možda ako pročitate priču o @anon4238938381 biće vam ohrabreno. [Napisala ga je na engleskom,](https://edgeryders.eu/t/the-new-moral-code-of-21st-century/10030) ali @anon378969796 i ja želimo da je prevedemo na srpski jer je tako relevantna. Nekako je našla svoj put: _U životu sam pokušao i primenio ovaj manjinski moralni kodeks na sve što sam radio - nisam voleo radne kulture u kojima sam radio pre, stvorio sam svoju kad sam postao izvršni direktor. Ne odustajem od borbe za osnaživanje žena, marginalizovanih grupa i podsticanja klimatskih akcija. U ovome sam se osećao usamljeno, ali poslednjih godina pokret počinje da se razvija i narativ onoga što je dominantno željeno ponašanje polako se menja._" 1,62639,2019-10-31T11:52:23.578Z,62639,anon806506323,anon806506323," Deluje kao da se svi mi u Srbiji bavimo istim temama. Bar pričamo o njima. Deluje kao da svako od nas ima jasnu sliku o situaciji, a da li je tako? Koliko nas zaista izlazi iz svog balončića i ima sliku kakav je život u selu pored Pirota? Generalno se naša priča svodi na ukazivanje na probleme i na večitu temu u Srba ‘Da li spakovati svežanj i kupiti kartu u jednom pravcu?’. Ima onih koji su više radoznali i, čini se, uživaju u istraživanju cele ove situacije na terenu sa svim bizarnostima a sa prizvukom nade. Dušan Čavić i Dušan Šaponja​ u narodu poznatiji kao Marka žvaka, već godinama dele sa nama svoju žeđ za istraživanjem i upoznavanjem našeg okruženja. Postojala je, ne tako davno, neka Srbija koja je bila za nijansu ugodnija od ove sada i tada su imali svoju TV emisiju u kojoj smo uživali, smejali se i tražili lepotu tamo gde se čini da je to poslednje mesto gde bi lepota boravila. Pošto je došla Srbija koja je preuzela bizarnost kao mainstream, to je jedino što nude TV prijemnici ovih dana, nisu imali izbora već su se sklonili sa malih ekrana i plivaju u drugim vodama. Njihov YouTube(https://www.youtube.com/user/dusancavic ) kanal je teško opisati ali znamo koji su ljudi koji prate njihov rad a kojima je to nezanimljivo. Učesnici u reportažama su i jedni i drugi. Osim zanimljivih reportaža tu su ‘daj da pomognemo sami sebi’ iliti, što bi rekli naši stari ‘DIY videa’. Recimo tu je video o tome kako da sami asfaltirate rupu u svojoj ulici i hvala im na tome! Videćete ih i kako se bore za očuvanje zelenih površina tako što skupljaju potpise građana. Gibanicijada, jepurijada, sačijada, gulašijada, prasijada… Kao što vidite i hrabri su momci, jer nakon ovakvih Srpskih okupljanja vegani savremenog društva bi imali traume do kraja života. Odgovorili su na nekoliko pitanja, evo šta kažu: ***Kako bi voleo da te opisuju kad nisi u prostoriji?** **Čavić**​​: Što mi je poznat ovaj… Jesmo ga videli negde? **Šaponja**​​: Jaoooo, što se podmladio! ***Šta kažeš sebi kad je situacija bzvz a ne možeš ništa da promeniš?** **Čavić**​: Uglavnom pokušam da odem, da se izvučem ko puvanjak, a kažem sebi “Zar opet?”. **Šaponja**​​: “Nisi mogao da znaš da nisi otišao tu i da nisi prisustvovao tome, ne moze to da se predvidi.” ***Na koje svoje uverenje si ponosan? Neko koje nema veze sa onima kojima su te roditelji&co učili, a donosi ti wellbeing.** **Čavić**​​: Ponosan sam na to što verujem u normalno društvo gde se vrednuju rad, sposobnost i kvaliteti a ne korupcija i pripadnost interesnim grupama ili političkim partijama. **Šaponja:​** Ne znam sad da li sam baš ponosan ali znam da mi je drago što se osećam pre svega kao građanin planete Zemlje pa onda svega ovog ostalog. ***Kako se osetiš kada napustiš granicu Srbije?** **Čavić**​​: Malo mi đipne patriotozam ali osetim se dobro, rasterećenije. Osetim se kao stanovnik planete. Putovanja su uvek dinamična, što mi se sviđa, pa osetim uzbuđenje i ozarim se! **Šaponja**​: Isto se osećam kao i pre napuštanja granice. Možda malčice divljije, ono kao, malo pušteniji s lanca. ***Šta je to što ovde škripi? Ne na nivou politike i ekonomije, nego na nivou pojedinca**. **Čavić​​:** Korupcija. Svest da uvek postoji mogućnost kako do nečega doći a da to ne bude legalnim putem. I nekultura!! **Šaponja​​**: Mislim da ovde škripi manjak nekog entuzijazma, odnosno tog nekog preduzetništva. ***U čemu uživaš ovde? Šta sa ponosom pokažeš strancima sa ""Vidi, BRE!!!""?** **Čavić**​:​ Uživam u prirodi. Prelepa nam je priroda, posebno ruralni predeli, netaknuti. A kažem im “Vidi, bre!” kad im pokažem Romska naselja. Oni su ljudi veseli i žive punim plućima. **Šaponja**​: Ponosan sam na našu neposrednost i gostoljubivost i naravno na sve hedonističke stavke. “Vidi bre kako možeš da jedeš za medalju za male pare a ne tamo kod tebe gde te oderu a osrednja klopa...ili cirka.” ***Da imas magični štapić šta bi ubacio svakom građaninu Srbije u glavu?** **Čavić**​​: Ubacio bih im sposobnost da rasuđuju svojim mozgom i da traže uvek više izvora informacija pa da sami zaključe. I onemogućio bih im da veruju bilo kom političaru! **Šaponja​​**: Slažem se sa Čavićem, ubacio bih im sposobnost kritičkog mišljenja i da više pažnje posvećuju prevenciji svega, zdravstvenoj pre svega, da se kreću više. Bolje ćemo ih upoznati 23. novembra na EdgeRyders radionici u Beogradu gde će Dušan i Dušan biti učesnici i tada ćete moći da ih pitate šta god vas zanima. Vidimo se tamo! Registrujte se i obezbedite svoju ulaznicu https://tell.edgeryders.eu/blagostanje" 2,62899,2019-11-04T09:15:29.053Z,62639,anon2002939394,anon806506323,"@anon378969796 can you include at the end of the post a link to registration for the workshop? Also, when you write about their Youtube Channel, post a link! The platform will render a preview, like this: https://www.youtube.com/channel/UCeiRyLo_Q9q4tlv9aaQJF5w It will make the post more informative, and friendlier to read! Thanks!" 3,62900,2019-11-04T09:29:44.546Z,62639,anon2002939394,anon806506323,"Ovo je tako zanimljivo! Dakle, ono što nedostaje ljudima da imaju mogućnost autonomije i pomoći sebi je kritičko razmišljanje. Isto bih mogao reći i za svoju zemlju, gde ono što često nedostaje su osnovne vrednosti iskrenosti i činjenje nečega za opće dobro, a manje individualistička. @anon806506323 Čavić, Saponja: Izgleda da ste sami izmislili svoje delo, kao što sam to činio i kad sam osnovao globalnu zajednicu Edgeriders. Zanima me da li ste sposobni za život od video produkcije? iz podizanja svesti i dobra dela? Izvinjavam se za greške, koristim google translate da pišem na srpskom!" 4,62906,2019-11-04T10:37:32.285Z,62900,anon806506323,anon2002939394,"Hi anon2954973946mi! yes, our video production is solvent and profitable =). From, among other things, raising awerness =)" 5,62908,2019-11-04T10:45:54.852Z,62906,anon2002939394,anon806506323,"Čestitam! Impresivna je izrada dobrih, popularnih medija i pronalaženje poslovnih modela kako bi bili održivi. Kao što znamo, mnogi ioutube virusni kanali ispadaju da ne mogu da podrže kreatore sadržaja (https://vvv.vired.com/stori/ioutube-monetization-creators-ads/). Radujem se što ću se upoznati za nekoliko nedelja, putujem sa @anon2271975978 Beograd i pomažem u radionici. Treba li nešto da znamo pre nego što dođemo? Postoje li neka posebna očekivanja od vaše strane, na šta želite da se fokusirate? :-)" 1,57017,2019-07-23T11:30:15.883Z,57017,anon915371961,anon915371961,"Helloo! I ben seing your ad ranning on my Facebook for a while,so i decided to join. anon2616253660ogies for my english, its not the best :((( If i understand what this site is abaut, it is about people sharing their views and thaughts on life araund them For mi, most fascinating problem thet people in serbia (im from serbia btw! čao svima :-) ) ) dont understand is female prostitution. Iwas raeding an article on b92, a serbian portal that I like alot on that deals with prostitution (glam prostitution as they call it). Article is here (in serbain if someone here speaks serbian): https://www.b92.net/zivot/tabu.php?yyyy=2019&mm=06&dd=29&nav_id=1560208 Ive seen this ad on serbian portals and I knou a few girls that have registered to this. whats troubling me is why do girls allow themselves to get into this, why degrade temselves into selling their own bodies for maney. while i do understand that there are some women that like to do this (as people like diffarent things), i dont understand why they get into this and then experience problems later. what did they expect?" 2,57045,2019-07-23T15:04:16.652Z,57017,anon2002939394,anon915371961,"Nice to meet you @anon915371961, I am a longtime member of Edgeryders, Romanian living in Brussels. Thank you for the courage to write in a language which is not your native one, I think it's great, and in the future don;t feel obliged, you can write in Serbian and other native Serbians can join and comment. We are only starting this project about Wellbeing in Europe, so you will see more and more people joining over the next few months. From what I understand in the article you sent (I hit google translate to understand), women do it because of necessity - they need money to pay rent, or repay loans and so on. Sex trafficking has some similar elements, where people stay in it because over time, different lives become hard to imagine. Have you asked the girls that you know, why do they do it? I'm also wondering if this is talked about a lot in Serbia in public, or not so much? PS Since you are new to the forum, I can maybe guide you to topics which interest you? Many edgeryders members write about a lot of subjects, just let me know what/ who would you like to connect with!" 3,57213,2019-07-27T09:14:09.007Z,57017,anon2271975978,anon915371961,"Cao Ivana, dobrodosla na platformu :slight_smile: Ja inace zivim u Briselu i to je jedna od bas velikih tema u mnogim drzavama. Mogu podjeliti sa tobom neka iskustva posto sam puno putovao i zivio u vise drzava. Sto se prostitucije u Belgiji tice ona je legalizovana, to donosi nekoliko dobrih stvari: 1. Zene koje tako rade imaju vise zastite od strane policije itd (mada su naravno kriminalne organizacije jos uvijek jake i cine mnoga zla) 2. Zene koje tako rade imaju redovne testove za spolno prenosive bolesti, sto stiti vise i njih i njihove klijente 3. Doprinose drustvu kroz placanje poreza i imaju svu zastitu koju bilo koji radnik ima, takodje imaju i penziju itd cini mi se Moj glavni argument za legalizaciju je to da u zemljama gdje je prostitucija ilegalna, prostitucija jos uvijek cvijeta posto je velika potraznja za njom ali sve ove stvari iznad ne postoje. Te zene su maltretirane, ubijane i jako cesto bukvalno robinje...kupljene i prodane tako. Sto se tice razloga dacu ti neke koje znam: U Maroku na primjer tu zavrse cesto djevojke koje su odbacene od strane njihove porodice i s obzirom da im je drustvo patrijarhalno i one budu odbacene od drustva, te zene ne mogu cesto ni preziviti ako ne udju u prostituciju. To rade i djevojke iz bogatih familija koje zele uzbudjenje, zabavu, zele raditi zabranjene stvari. U Njemackoj i Belgiji ima puno zena koje to rade dobrovoljno i na specifican nacin. Na primjer u Njemackoj postoje neke vrste SPA centara gdje se placa ulaz na dnevnoj bazi a zene i muskarci se spontano skontaju i ako se zeni svidi, ona spava sa njim uz novcanu nadoknadu. Tako nesto, citao sam clanak o tome tako da nisam siguran. Cesto su to I u Belgiji i u Njemackoj samohrane majke ili studentice kojima treba nesto ekstra novaca mjesecno i onda periodicno, po potrebi, se bave prostitucijom. U Tajlandu na primjer majka je spremna prodati cerku da bi dobila novcanu nadoknadu na zalost...to je zajednicno za prostituciju u svim zemljama. Razlog broj jedan su finansijske teskoce ljudi. Ljudi takodjer cesto ne vide izlaza iz odredjene situacije. Osobe koje su odrasle u centrima prostitucije kao Marakes u Maroku, to vide prisutno u svom okruzenju. Znaci to im se cini kao ocigledan nacin izlaza iz teske situacije, pitanje je percepcije. Postoje mnogi drugi nacini da se prezivi ali stvarnost svake osobe zavisi od njene percepcije. Jos jedan razlog (a to se cesto radi u zemljama istocne Evrope) jeste da se mladim djevojkama obeca posao u zapadnim zemljama. Te djevojke dodju, uzme im se pasos i uz pretnje, tucu i ostale stvari, natjeraju ih da ostanu i rade kao prostitutke...upadnu u lanac bjelog roblja i tesko se jako mogu izvuci. Kao sto vidis postoje mnogi razlozi, ja pretpostavljam da u elitnoj prostituciji ima puno vise djevojki koje to rade dobrovoljno. To je vec drugi problem. To je problem postavljanja vrednosti u zivotu i prioriteta, opet percepcija stvarnosti svake osobe diktira njeno ponasanje. Sto se mene tice ne osudjujem nikoga, meni je samo vazno da imam pozitivnu interakciju sa drugim ljudskim bicima." 4,62902,2019-11-04T09:53:54.329Z,57213,anon2002939394,anon2271975978,"Slažem se sa @anon2271975978. Kada postoji pravni okvir, lakše je kriminalizirati ono što spada van njega i umanjiti siva tržišta. Takođe ljudima koji odluče da to urade (npr. Iz potrebe) nudi i sigurniju opciju. @anon915371961: Da li nam se pridružite na radionicama [u Bečeju](https://edgeryders.eu/t/kako-zadrzati-mlade-ljude-kreativnost-i-preduzetnistvo-ulaganje-u-mlade-za-bolju-buducnost-srbije-radionica-u-beceju/11170/) (22. novembra) [ili Beogradu](https://edgeryders.eu/t/pozivamo-vas-na-egderyders-radionicu/11284/) (23. novembra)?" 1,62854,2019-11-03T15:31:25.456Z,62854,anon1909035641,anon1909035641," Ahoj, rádi bychom vás všechny pozvali na setkání účastníků Edgeryders komunity. FB Event: https://www.facebook.com/events/1211898378997747/ Kdy? V sobotu 23. 11. 2019 od 14 do 21 Kde? V Cross Clubu (Plynární 1096/23, Praha 7) – V salonku a části kavárny v 1. patře Organizátoři: [ **@anon1909035641** ](https://edgeryders.eu/u/anon1909035641), [ **@anon431921830** ](https://edgeryders.eu/u/anon Facilitátoři: TBA Vstupné? „Lístkem“ je přidání příběhu zde na virtuální platformě Edgeryders (https://edgeryders.eu/c/wellbeing/cz) Pokud máte nějaké dotazy, jak to udělat, neváhejte kontaktovat Kuba Švehlu, který tenhle festival organizuje: ([svehlaj@anon Podrobný program bude brzy upřesněn, ale vše se snažíme připravit pro vaše nejlepší pohodlí a přátelský vibe, abyste si mohli užít příjemné chvíle se svými příběhy. Setkáte se s novými lidmi z platformy a objevíte hlubší souvislosti svých i jejich příběhů. V následných diskusích se pokusíme najít nějaká řešení, jak bychom mohli zlepšit naši životní pohodu: v Evropě, Čechách, Praze nebo v našich čtvrtích… Ve večerních hodinách celý prostor pozvolně přejde do další kulturní akce, kam jste rovněž všichni zváni (link již brzy): * občerstvení zajištěno (ale celou dobu bude otevřená kavárna s restaurací) * vhodné i pro děti * nekuřácké prostředí * MHD denní i noční * živá hudba a DJs *** více info již brzy *** Tento projekt získal finanční prostředky z výzkumného a inovačního programu Evropské unie Horizont 2020 na základě grantové dohody č. 822682. ![eu-emblem|150x100](upload://w9Qqp1LwCvu8cH2qEexVbOSeyio.png) Co se stane s mými údaji? Můžete si přečíst více na následujících odkazech: [Terms of Use and Privacy Policy here](https://edgeryders.eu/t/terms-of-use-and-privacy-policy/44) [Regulation (EU) 2016/679 of the European Parliament and of the Council of 27 April 2016 on the protection of natural persons with regard to the processing of personal data and on the free movement of such data, and repealing Directive 95/46/EC (General Data Protection Regulation) (Text with EEA relevance)](http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=uriserv:OJ.L_.2016.119.01.0001.01.ENG&toc=OJ:L:2016:119:TOC) [Directive 95/46/EC of the European Parliament and of the Council of 24 October 1995 on the protection of individuals with regard to the processing of personal data and on the free movement of such data](http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=celex:31995L0046) [Handbook on European Data Protection directive](http://www.echr.coe.int/Documents/Handbook_data_protection_ENG.pdf) [European Commission website - Protection of personal data](http://ec.europa.eu/justice/data-protection/)" 2,62913,2019-11-04T11:23:58.604Z,62854,anon2002939394,anon1909035641,"Kuba, if you are using this post as an invitation to participants and other community members I recommend adding a photo to make it friendlier!" 1,61668,2019-10-18T12:04:09.842Z,61668,anon3341357780,anon3341357780,"**November 8, 2019 18.00 → November 10, 2019 13:00** * Location: Brno, Káznice, Bratislavská 249/68, 602 00 Brno-střed-Zábrdovice * Organisers: @anon3341357780 * Facilitated by: @anon3341357780, discussion moderator * Content discussions (in English): * Status: Gathering speakers, figuring out details on how to make people share their stories In the Czech Republic, it is getting harder and harder to find affordable housing. Living in safe, fair and decent housing is one of the fundamental human rights! Sadly, different groups of people are facing different kinds of problems and obstacles in the housing market. Hackathon about affordable housing is an intensive and focused team activity where people with different capabilities and knowledge cooperate to solve problems or create projects regarding affordable housing in the Czech Republic. Anyone can participate in the hackathon. We are looking for people with different life experience, who are interested in housing-related issues. The participants will divide in groups of 2 to 5 people and from Saturday morning to Sunday noon will be intensively working on real projects and products that aim to help ordinary people with their housing situation. ## Registration You can register on this link until 31st of October: [https://forms.gle/75LkuuJgAd1uyd3y5](https://forms.gle%2F75LkuuJgAd1uyd3y5%3Ffbclid%3DIwAR0fNBDv3gO44wHi8LY_zDxLsAqF60vd8wN7tl_K70Udc0Bu7P1aNxH4Kp8&h=AT1EvgvfBzrZiciQ5Lsa-vouX5p5m2RMs4i2dGyLpXrpiBgQXqFJrCpYwjmPoda2HjKXkioumFZdFDC-h3jXYvj4YTd2h6xBC2BSKJdPA6NM2PapucDyVgCcrcKNMtVLXYXGekoy-g) The event is open for everyone, regardless of age, experience, gender or social status. Anyone can register! Vegan food and accommodation are paid by the organizer. ## Format On Friday, from 18:00 on, there will be a public panel discussion on affordable housing. To launch a fruitful discussion, top experts will attend an open panel discussion about social aspects of housing. **Confirmed speakers:** Martin Freund (Brno projects [Housing first](https://socialnibydleni.org/slovnik-pojmu/housing-first-bydleni-predevsim?gclid=CjwKCAjwxaXtBRBbEiwAPqPxcARZ7OgfXP_F22OTnl5Ig5uFHaFuznlk1qoIT9UMrOXpvwRVnn-I_hoCb4YQAvD_BwE) and [Rapid Re-housing](https://endhomelessness.org/ending-homelessness/solutions/rapid-re-housing/), Housing first in Brno) More exciting guests are to be confirmed. From Saturday morning to Sunday noon will be intensively working on real projects and products that aim to help ordinary people with their housing situation. ## Support ![Eu emblem|150x100](https://ngi.edgeryders.eu/assets/images/eu-emblem.png) EN: This project has received funding from the European Union’s Horizon 2020 research and innovation programme under grant agreement No 822682. This project is also supported by the European Youth Foundation of the Council of Europe. ### Does getting involved mean I endorse the funders views or actions? No. What you are doing is contributing to an open consultation on the topic of how to build a next generation of internet infrastructure, technologies, business models etc that promotes the wellbeing of humans and the natural environment. The consultation methodology is designed in such a way as to allow for diversity of views, premises, disciplines, themes and contexts. We employ open notebook science principles and the results will be presented in the form of a research report accessible to everyone after the event. You can follow the process, review the methodology and open source tech we are using and engage directly with the research and coordination team in our [Wellbeing Workspace.](https://edgeryders.eu/c/wellbeing/workspace) ### What is the code of conduct? It is important to us that everyone in the room feels welcomed and safe; if you have any particular concerns or needs just send me a PM here on the platform or write to [anon2393472686@anon The Edgeryders online platform technology and activities are intended for people to cooperate within and across projects trying to build a better world. The word “better” has here a fairly broad range of meaning. These [Community Guidelines](https://edgeryders.eu/t/netiquette/45) are here to help you understand what it means to be a member of Edgeryders. Don’t forget that your use of Edgeryders is subject to these Community Guidelines and our [Terms of Service](https://edgeryders.eu/t/id/44). ### What happens with my data? You can read about our [Terms of Use and Privacy Policy here](https://edgeryders.eu/t/terms-of-use-and-privacy-policy/44). Also: * [Regulation (EU) 2016/679 of the European Parliament and of the Council of 27 April 2016 on the protection of natural persons with regard to the processing of personal data and on the free movement of such data, and repealing Directive 95/46/EC (General Data Protection Regulation) (Text with EEA relevance)](http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=uriserv:OJ.L_.2016.119.01.0001.01.ENG&toc=OJ:L:2016:119:TOC) * [Directive 95/46/EC of the European Parliament and of the Council of 24 October 1995 on the protection of individuals with regard to the processing of personal data and on the free movement of such data](http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=celex:31995L0046) * [Handbook on European Data Protection directive](http://www.echr.coe.int/Documents/Handbook_data_protection_ENG.pdf) * [European Commission website - Protection of personal data](http://ec.europa.eu/justice/data-protection/)" 2,61774,2019-10-21T06:59:01.556Z,61668,anon2002939394,anon3341357780,"@anon3341357780 your registration form is not working.. can you repost the link? :frowning: PS I also took the liberty to format the text a bit and fix some other links." 3,62831,2019-11-03T08:55:03.197Z,61668,anon2393472686,anon3341357780,hi Do you have an image/ banner for promoting this event? 4,62832,2019-11-03T09:03:24.996Z,61668,anon2393472686,anon3341357780,"If you want you can use this one and I can make other sizes and languages if you give me the text: ![ly_jWTZ30pOZIl%20(1)|690x578](upload://75jRs8SFyoWesjT6Phg3b7EZvGi.png)" 5,62833,2019-11-03T09:27:37.409Z,61668,anon3341357780,anon3341357780," we have this" 6,62840,2019-11-03T12:01:55.816Z,62833,anon3341357780,anon3341357780,"and this one for the original fb event...this is more for the hackathon, the other fb event is more for the opening panel discussion " 7,62842,2019-11-03T12:23:42.842Z,62833,anon2393472686,anon3341357780,Its nice 1,59813,2019-09-24T13:42:58.858Z,59813,anon990165717,anon990165717,"Ostatnio zastanawiam się nad znalezieniem swojego miejsca w tym kraju. Z żoną zawsze marzyliśmy o domu z podwórkiem, gdzie będziemy mogli hodować zwierzęta (psy, kury) oraz pielęgnować swój ogródek. Oboje pracujemy w Warszawie, więc mieszkanie w domu wiąże się z mniej więcej czterema godzinami w samochodzie (nie mówiąc już o wożeniu dziecka do szkoły i na dodatkowe zajęcia). Najłatwiejszą opcją byłoby kupno mieszkania, z którego dojeżdżalibyśmy metrem do pracy. Teraz pojawia się dylemat: Czy zrezygnować z dobrze płatnych prac i wynieść się do mniejszej miejscowości, skąd mielibyśmy blisko do pracy? Czy zrezygnować z marzeń o mieszkaniu w naszej 'idylli'? Myślimy też o znalezieniu zdalnych prac, które umożliwiłyby nam mieszkanie w mniejszej miejscowości i nadal żyć godnie. Kolejna kwestia to cena mieszkania i domu. Obecnie ceny idą w górę w zastraszającym tempie. W przeciągu kilku lat wybudowanie domu podrożało o jakieś 30%! Kupno mieszkania na wiele lat w centrum Warszawy we względnie atrakcyjnym osiedlu to koszt rzędu minimum 600 000. Natoanon3664178097st budowa domu wraz z działką pod Warszawą znacznie przekracza milion złotych. Skąd młodzi ludzie kilka lat po studiach mają mieć takie sumy? Z drugiej strony pakować się w kredyt na całe życie? Mów się nam, że żyjemy w czasach dobrobytu, że nigdy nie było tak łatwo jak teraz. Jak to się ma do mojego dylematu? Pozdrawiam, Tomek" 2,59849,2019-09-25T07:42:15.132Z,59813,anon634599124,anon990165717,"Brakuje tu jeszcze ważnego wątku klimatycznego - jakiego rodzaju mieszkania wybieracie, i jak ten wybór przełoży się na wasz ""footprint"". Z jednej strony mieszkanie poza anon3664178097stem brzmi miło, z drugiej wydaje mi się, że w anon3664178097stach z tak słabą (wciąż) komunikacją miejską, jak Warszawa, idylla ogródka za anon3664178097stem znika pod spalinami bardzo szybko. Co z kur, kiedy obok jest droga szybkiego ruchu? Co do dylematu prosperity i nieposiadania, moim zdaniem wpadliśmy w tą samą spiralę nierówności, w którą Stany zjednoczone wpadły dekady temu - stagnacja zarobków, rosnące koszty życia, bogactwo gospodarstwa domowego spada od lat 80-tych bodajże. Nie jest lepiej klasie średniej, poziom ubóstwa na ziemi też się zmniejsza, ale bogactwo nie jest dla niej dostępne. Stąd nie możemy kupić mieszkania, ceny są kosmiczne, a wielu z nas decyduje się na kredytowe niewolnictwo." 3,62726,2019-11-01T02:08:07.639Z,59813,anon2520569019,anon990165717,"Marzenia, a potrzeby i możliwości to dwie różne kwestie. Niełatwo zrezygnować z tych pierwszych, choć rozsądek podpowiada, że aktualne i przyszłe potrzeby nie będą wyanon491946983ć aż takiego rozmachu :) Dylemat dom vs mieszkanie znam z własnego podwórka i podwórka znajomych. Dojazdy do pracy potrafią uprzykrzyć życie. Według mnie lokalizacja jest najważniejsza - dla niej warto odłożyć więcej, a może nawet przepłacić. I jako dobrą nie mam na myśli atrakcyjną cenowo, ale optymalną dla dwóch możliwych wersji życia - konieczności dojazdów do dużego anon3664178097sta lub mieszkania i pracowania w mniejszym. Możesz mieć piękny dom na wsi i 2 h dojeżdżać do pracy, a możesz zapłacić drożej za miejsce spokojne, ale jednak blisko anon3664178097sta, kolejki. Sprawdzaj konkrety - ile km do szkół, sklepów, jaki czas dojazdu autobusem itp. Szukaj najlepszych opcji tak długo aż poczujesz, że to jest to. Osobiście wolę nawet segment z małym ogródkiem niż duże mieszkanie w centrum blokowiska. W cenie mieszkania w Wawie masz domek pod Warszawą, ale nie tuż tuż przy stolicy, bo tam faktycznie nie zejdziesz poniżej 800 tys. - miliona, ale kilka stacji dalej wzdłuż trasy skm - już tak. Powodzenia :)" 1,62498,2019-10-29T16:45:12.244Z,62498,anon431921830,anon431921830,"http://4.bp.blogspot.com/-wUbF4_4fvCw/UqtUPREfQKI/AAAAAAAABhs/sIVyhJRPyCw/s1600/magic_book.jpg The more we hear people in the [Czech forum](https://edgeryders.eu/c/wellbeing/cz) sharing their experience of trying to get through situations that come along in their lives, we cannot but notice some similarities as well as varieties of solutions they tried out. Would it be too bold, in-fact, to try to put our minds together and see if something practical comes out of them? I do believe it is actually manageable:) As we discussed it today, we imagined a ""Life-Survival"" CookBook, aggregating the stories and paths people shared on Edgeryders into a possible practical Wellbeing-guide. Now, the question is - how should it look like? We can hardly develop a perfect problem solving algorithm (anyway, we already have youtube and google, right :stuck_out_tongue_winking_eye:), but there are real experiences at hand which can inform real decisions. The upcoming community events present a perfect opportunity for hearing even more of them. Czech forum will proudly serve as the testing ground, coming along with the national stereotype of real-life improv problem solving in any situation (and stubbornly at all costs, heh), we will see if we can translate our collective knowledge into a structured guide. What is certain, the Edgeryders platform is our knowledge database by default already - how can we develop from here? And how will the chapters in our book and their structure look like? Let us see what the mysterious future brings.." 2,62531,2019-10-30T10:38:11.436Z,62498,anon2000695737,anon431921830,"Great idea... but very difficult, because of the well known difficulties in organizing lots of idiosyncratic, rich experiences into an ""ontology of everything"". Any attempt to do so runs into a lot of platypi, i.e. unclassifiable stuff. The most engaging account of that, in my humble opinion, is Clay Shirky's fantastic 2005 essay called [Ontology is overrated](http://shirky.com/writings/ontology_overrated.html). If you buy Shirky's argument, the CookBook is Edgeryders itself. All of if: not only the 55K posts, but also the web of links leading from post to post, and the 5.5K registered users, who act as the living memory of past experiences and past conversations to share them. If you don't, then you need to bite the bullet and try to make your ontology. The closest we have is @anon3275753348's encyclopedian attempt at an ""operating system for the planet"", called [Earth OS](https://ma.juii.net/ma-documents/main/EarthOS.pdf). But it takes a mind like Matt's to stay on top of something that big." 3,62584,2019-10-30T17:16:39.144Z,62498,anon2393472686,anon431921830,"I suppose it depends on what you mean by a ""cookbook"". In design we talk about Christopher ALexander's pattern language - a kind of simple framework for approaching messy problems. In Edgeryders I think the equivalent is actually the process of which you have been a part as an active protagonist: Reach out, engage people in conversation, which leads to connection, process information making it easier to see where people's trajectories cross - and then you are connected in map of people with clouds of experiences, interests, networks that are somehow relevant to where you are and want to go. I think where we are different is that there is a methodology and tools to be able to do this at the scale of relationship-building needed in order for people to have what they need - enough other cooks. So maybe a cookbook as a presentation of chefs rather than recipes." 1,61867,2019-10-21T18:18:13.013Z,61867,anon491946983,anon491946983,"Cieszę się, że jest w końcu miejsce, w którym po prostu mogę napisać to, co myślę. Jestem nauczycielką i w tym momencie pewnie wszyscy, czytający to Polacy, wiedzą, co napiszę, ale trudno. O żadnym strajku nie będzie :) i o pensji też nie :) Chciałam tylko wyrazić swoje niezadowolenie z tego, co dzieje się w szkołach w tej chwili. Mam dość szeroki pogląd na sytuację, ponieważ jeszcze w zeszłym roku pracowałam w szkole podstawowej a obecnie jest to zespół szkół ponadpodstawowych. I właśnie w tym roku jestem szczególnie wzburzona. Zdenerwował mnie fakt, że w tym roku, gdy podwójny rocznik poszedł do szkół, uczniowie mają jeszcze gorsze warunki nauki niż wcześniej. Jest to spowodowane tym, że wszystkie zakamarki szkół ponadpodstawowych zostały przerobione na klaso-pracownie. Korytarze są przeludnione. Pomieszczenia są tak malutkie, że ledwo można przejść pomiędzy ławkami a dopływ powietrza i światła dziennego jest przez małe okienko :/ Oczywiście o jakimkolwiek sprzęcie można zapomnieć. Jest tylko tablica i pisak lub (o zgrozo!) kreda. O jakimkolwiek komforcie pracy i nauki można zapomnieć. Takie są skutki kolejnych reform edukacji. Zaanon3664178097st kłaść nacisk na unowocześnianie pracowni, metod nauczania, form pracy, sposobów przekazywania i przyswajania wiedzy, to kolejne rządy skupiają się na tym, żeby tylko wprowadzać ""zanon3664178097nę"" a o efekty niech się martwią inni, w tym wypadku: nauczyciele, rodzice i ci, którzy powinni być najważniejsi czyli uczniowie." 2,61949,2019-10-22T10:41:19.121Z,61867,anon170712225,anon491946983,"Zastanawia mnie skąd wśród rządzących taka chęć do reformowania po łebkach. Wygląda to tak, jak gdyby każdy minister chciał porobić jakieś zanon3664178097ny na swoim poletku po to by się wykazać i udowodnić swoja przydatność. I tak jak pisałaś, za skutki wprowadzanych nierozsądnie zanon3664178097n zapłacą ci, którzy są najniżej łańcucha edukacji: dzieci, rodzice i nauczyciele. A w kontekście niedawnych wyborów, zastanawiam się, czy osiągnięciu lepszego wyniku przez PiS i zdobyciu być może konstytucyjnej większości nie przeszkodził właśnie chaos w edukacji, który być może odebrał trochę głosów tej formacji. Przynajmniej tak było w moim przypadku - być może oddałbym głos na PiS, ale sytuacja do której rząd doprowadził w oświacie przekonała mnie do oddania głosu na inne ugrupowanie." 3,62131,2019-10-23T16:12:20.717Z,61867,anon4027817422,anon491946983,"Myślę, że zamknięcie gimnazjów to dobra decyzja, niestety reforma została nieudolnie przeprowadzona. To już nie pierwszy przypadek, gdzie Rząd intencje ma dobre, ale gorzej z wykonaniem. Okres przejściowy na pewno będzie trudny aczkolwiek wierzę, że w przeciągu roku lub dwóch sytuacja się unormuję. Mnie osobiście martwi bardziej brak realnej reformy edukacji. Wiele lektur z programu już dawno powinno zostać wymienionych na inne. Cały czas mamy brak zajęć uczących samodzielnego myślenia i kreatywności. Uważam też, że za mały nacisk kładziemy na wiedzę o społeczeństwie w którym żyjemy (czym jest demokracja, jak wygląda kapitalizm i jak się w nim odnaleźć itp ). Patrząc jednak na wyniki ostatnich wyborów, zdaje się, że reforma szkolnictwa jest władzy nie na rękę. :frowning:" 4,62562,2019-10-30T16:03:02.933Z,61867,anon634599124,anon491946983,"Robi nam się na platformie coraz ciekawsza mikro społeczność nauczycieli! @anon491946983, mamy też @anon1036615532 i @anon3031095068 wśrod nas, które napisały bardzo ciekawe o ich doświadczeniach w profesji, pokazując różne aspekty szkoły w Polsce - niedoanon491946983nia programu, presja na nauczycieli, celowe i systemowe psucie jakości nauczania publicznego, no i klasyczne straszne płace i kompletne niezrozumienie tego, ile za wysiłek i pracę nauczycieli powinniśmy płacić. Co myślisz o tych historiach? Rozpoznajesz w nich siebie? https://edgeryders.eu/t/edukacja-edukacja-edukacja i https://edgeryders.eu/t/stazysta" 1,62441,2019-10-29T08:47:02.078Z,62441,anon378969796,anon378969796," (Image credit:Pinterest, user's name: Natalie Lyon) EdgeRyders radionica, Beograd 23.11.2019. **Kulturni centar Baraka, Nušićeva 22, 13h** u okviru **Wellbeing in Europe** festivala koji se odigrava širom Evrope. Kako da međusobnom **saradnjom i ljudskom interakcijom** stvorimo budućnost kakvu želimo za nas same. Namenjen svima koji žele da učestvuju i kreiraju bolje okruženje za naše opšte dobro. **Ciljevi** su nam da zajedno otkrijemo: * Kako saradnja donosi dobrobit i pojedincu i njegovom okruženju * Kako voditi konstruktivnu diskusiju sa ljudima oko zajedničkih pitanja i ideja * Kako kreirati autentična životna uverenja i njima obogatiti svoju okolinu * “Kako da postignem više?” uz pomoć ljudi raznolikih interesovanja iz moje sredine * Treba li čekati institucije da nešto reše ili postoji nešto što svako od nas može baš ove sekunde da učini Mi smo EdgeRyders. Internacionalna zajednica koja podrzava pojedince koji postavljaju pitanja. Bilo da se pitate da li su moralne vrednosti kojima smo učeni dobre po nas, kao sto je @anon4238938381 pisala ( https://edgeryders.eu/t/the-new-moral-code-of-21st-century/10030 ), ili vas zanima kako možemo udruženim snagama da stvaramo lokalne biznise koji će nam otvoriti nove mogućnosti o čemu voli da priča @anon2271975978 ( https://edgeryders.eu/t/biti-ili-ne-biti-pitanje-je-sad/10723 ) **Program** radionice u Beogradu: * Pričanje priča Počinjemo sa upoznavanjem sa EdgeRyders zajednicom. Predstavljanjem organizatora i prenošenjem entuzijazma sa kojim je svaki od organizatora ušao u sve ovo. Priča o uspešnim saradnjama širom sveta. * Naredna 2 sata učesnici iznose svoje priče za online riznicu u okviru projekta Wellbeing in Serbia * Pauza za ručak * Saradnja Akcenat je na kolaboraciji i interakciji. Diskusija i iznošenje mišljenja na teme koje su nam bitne i koje se tiču tema radionice. Stvaranje kontakata i razmena energije sa ciljem da svi učesnici izađu odatle sa novim znanjem i malo drugačijim pogledom. Kako u dnevnu rutinu ubaciti sadržaje koji će nam olakšati upoznavanje sa sličnima, sa kojima bismo mogli da sarađujemo, unapredimo svoje veštine i olakšamo dolazak do cilja. *Učešće je **besplatno** i obezbedićete sebi mesto u ovoj kreativnoj i edukativnoj radionici jednostavnim registrovanjem na sledeći link - https://wellbeing.edgeryders.eu/srb *Naša moć leži u našoj velikoj zajednici koju čine ljudi koji žele da promena krene od njih. Organizovali smo veoma uspešne radionice i festivale po svetu. Spojili smo entuzijazme ljudi i toliko puta dokazali šta je najdelotvornije kada znate šta biste želeli ali možda niste sigurni kako ili vam fali pomoći. Pridružite se našoj zajednici i našoj radionici. Ova radionica je organizacija svakog učesnika, svi ćemo podjednako doprineti. **Tvoje prisustvo, mišljenje i ideje su važne.** Za sada su učesnici: ![|105x105](https://lh4.googleusercontent.com/yxod7SHuFIAdj1ZV2FWUHwi1p7GVt9IFbvczXO3Kuwq9lMLqMvw1j1LX27qVKdfWdXNsrHyVtdC-jAE_iXooKTuckqjMFuvBPrwoPKCeeHDdMzbOKe2qw0d_-svaggcvEUHQMbb2)anon2954973946mi Salantiu Jedan od osnivača i menadžera zajednice EdgeRyders. Naučnik po vokaciji koju vodi kroz život znatiželja i pronalaženje mesta ispunjenih slobodom i različitošću. Domom zove 2 grada u Evropi, Bukurešt i Brisel. Rad u zajednici koja broji preko 5000 članova je motiviše i podržava njen otvoren um. ![|92x121](https://lh3.googleusercontent.com/39_wsRrX8cgfucemhQaZhpoEW37dWfu5ZTA6wItjNQMfxLIWxgUiSfntjV9OfQzVfHm1T4F293h3sAChWVYzsGfXCAguxgGzJ-tUHYSPEChI-PQhdJVaj_PRfi8XZt1BlxWFVIBR)Jasen Lakić Deo ekipe za “Wellbeing in Europe” projekat. Preduzetnik, dizajner društvenih igara, večiti putnik, optimista, zaljubljen u život i sve što on donosi…čak i “loše” stvari. Uvek zainteresovan za sve što ima bilo kakve veze sa održivim razvojom, društveno odgovornim projektima i unapređivanjem ljudi, pravljenjem zdravih proizvoda vrhunskog kvaliteta ili IGARA. ![|108x109](https://lh5.googleusercontent.com/yITkHa6LkUAC1_9-VWWGDdZiV6GqI6fC0SI-uZvpQiiTpTRis9tEJK-wiTHpXsW_yLrM2fWLH89e1pQF-Fsl0XwUYr0UPpnM6srrRr6cQk7Owduxnme9ahNTJEkIROHdJJLPDtec)Tamara Vukčević Lokalni konektor u EdgeRyders za Srbiju. Filolog po vokaciji ali istraživač u pravom životu. Uvek na nekom zanimljivom ličnom projektu, bilo da je učenje ili sprovođenje ideje u delo. Veoma strastvena kada je u pitanju edukacija ljudi u cilju približavanja srećnijem životu. Živi u Beogradu, u Srbiji. Trenutno predstavlja EdgeRyders srpskoj omladini i otvorenim ljudima. ![|145x97](https://lh6.googleusercontent.com/-fSv5bAHZkqpc0mUxhAtCFh0ts3i4m4sHGY7cGXOiFZGICmXU9kl4SG60zFMz35jW-5fs_cnm0ZSiQPkFMlDiIZNDsmv4ZVXB2o5EhPFGYa-4pF0gfKCkWNfLngxQWe0Bv43K6H3)Dušan Čavić i Dušan Šaponja Novinari dobro poznati srpskoj javnosti po zanimljivim reportažama. Bave se temama koje su zanimljive ili zapostavljene. Često su im u fokusu oni koji žive na samoj ivici društva, izveštaji sa putovanja i različitih (često bizarnih) okupljanja i slavlja, a neretko ćete ih videti i kako se bore za očuvanje zelenih površina i sličnim akcijama. Sve što rade podrazumeva ljudsku interakciju. ![|106x106](https://lh4.googleusercontent.com/Co0LjAU4-Czz_Jx85g6RbM8G3sF_GdAt_8JvZo_Wqrpa3F59RRotDqECHpMGjpHOo1xq3CI5jdfwbXjl96mniAagGMSOdQKFMayHC-UVAckBbC_2N2XZL7eq_QozOek5Dwq78tMS)Ivan Đurić Borac za ljudska prava i borac za ujedinjenje regiona. Ukazuje na opasnosti nacionalizma i negativne retorike političkih stranaka. Kroz ceo njegov rad se provlači važnost ujedinjavanja, saradnje i mira. Inicijativa mladih za ljudska prava, čiji je član, je ove godine u Strazburu dobila nagradu “Vaclav Havel” koju dodeljuje Parlamentarna skupština Saveta Evrope. ![|114x114](https://lh5.googleusercontent.com/y9AD3QI8iNTOOftkXOSMOWq6AhwsWyt9hE1ET2sS_zkoq5iSR5_ejgTza3nfRR9Xgu655_pV5-9-YImtl_rdXGNIlVb4JpJ3lCAqG-qyndDyDpIM5M1RsaCSZegYk1PJuILj7wSQ)Uroš Banješević Osnivač veoma uspešne kompanije Mad Head Games. Ako želite da čujete priču o nečijem uspehu budite spremni da slušate prvo o neuspesima, kao i koliko su oni važni. Šta je to što dovodi do uspeha i kakvi sve unutrašnji procesi se dešavaju na tom putu-saznaćemo od Uroša." 2,62516,2019-10-30T08:20:29.209Z,62441,anon2002939394,anon378969796, 3,62517,2019-10-30T08:29:07.200Z,62441,anon2002939394,anon378969796,https://www.facebook.com/events/543388236427134/ 1,62515,2019-10-30T08:07:15.799Z,62515,anon634599124,anon634599124,"W ostatnich dniach praca nad projektem składała się głównie z: 1. Potwierdzenia lokalizacji na wydarzenie w Polsce - dostaliśmy najbardziej hip, wegańskie i aktywistyczne miejsce w Warszawie No Problem za bardzo dobrą cenę i ich fantastyczny katering 2. Pomocy anon3259766366owi w przygotowaniu wydarzenia w Brnie - szczególnie przygotowaniu komunikacji, wydarzenia na fb, promocji na fb i opracowania strategii rekrutacji i egzekucji tego wydarzenia 3. Pomocy Kubie w przygotowaniu jego wydarzenia 4. Przygotowywaniu programów wszystkich wydarzeń i szukaniu odpowiednich osób do prowadzenia ciekawych spotkań. W tym tygodniu planujemy opublikować pełny rozkład jazdy dla Polski i Czech." 1,61289,2019-10-14T09:14:43.503Z,61289,anon3139284079,anon3139284079,"Jest pewna sprawa, która do co jakiś czas do mnie powraca. Otóż przebywając między ludźmi nie da się nie zauważyć, ze generalnie jesteśmy (Polacy) mało uśmiechnięci. Mało w nas radości. Widzi się raczej zaciśnięte usta, albo jakiś grymas. O agresji (szczególnie na drodze) nie mówiąc. Może fajnie byłoby się uczyć uśmiechać do siebie nawzajem i częstować dobrym słowem? To nic nie kosztuje, a otwiera wiele drzwi. Znane powiedzenie: Jeśli chcesz zmienić świat, zacznij od siebie. Nie trzeba być przesadnie serdecznym, dobrze robi pogodny wyraz twarzy. Wprowadzam to, pracuję nad tym. I to działa!" 2,61301,2019-10-14T10:25:49.773Z,61289,anon634599124,anon3139284079,"hej @anon3139284079 - witamy w edgeryders! Jak myślisz, skąd ta nieumiejętność Polaków do uśmiechania się? I do agresji? Gdzie i w jaki sposob praktykujesz ""uśmiech"" i jakie drzwi udało Ci się nim otworzyć? Może zechcesz podzielić się anegdotami. Ja sama uśmiecham się bez przerwy do obcych, więc to rozumiem :)" 3,61904,2019-10-22T08:13:03.836Z,61289,anon378969796,anon3139284079,"@anon3139284079 I'm getting you! Completely! I am from Serbia and it is the same situation here. Here if you walk down the street and if you are smiling people look at you as if you are mental! But if you seem angry-that's reasonable! I am of those crazy and mental people! And I dont care! JUST KEEP SMILING!! :)" 4,62090,2019-10-23T13:01:57.846Z,61289,anon170712225,anon3139284079,"Na tyle na ile zauważyłem, Polacy istotnie uśmiechają się mniej niż mieszkańcy Zachodu. Nie mówiąc już o Ukraińcach, Rosjanach, czy Serbach – oni mają zwykle marsowe miny. Powstaje jednak pytanie o szczerość tego zachodnioeuropejskiego uśmiechu. Czy nie jest on czasem nieco sztuczny i fałszywy? Z kolei przedstawiciele wspomnianych wyżej narodów słowiańskich mogą okazać się życzliwymi i ciepłymi ludźmi, tylko trzeba przełamać pierwsze lody. Pamiętajmy o trudnej przeszłości Europy Środkowo-Wschodniej. Przez wieki większość zamieszkujących ją ludów była poddana obcej okupacji (Imperium Osmańskie, carska Rosja, Austro-Węgry) lub opresyjnemu reżimowi (bolszewicka Rosja, reżimy komunistyczne). Kiedy rzeczywistość wokół jest zagmatwana lub wręcz niebezpieczna, nie możesz mieć oparcia w instytucjach państwa (bo jego aparat nastawiony jest tylko i wyłącznie na eksploatację Ciebie i Twojej ziemi), to wieczne uśmiechanie się może być odebrane co najmniej dziwnie. Jako objaw zaburzeń lub nieszczerości. Moja konstatacja jest taka, że my, wschodni Europejczycy przejawiamy życzliwość i uśmiech w sytuacjach bardziej intymnych, po bliższym poznaniu drugiego człowieka." 5,62095,2019-10-23T13:18:07.420Z,61289,anon2002939394,anon3139284079,"Posłuchaj, w Rumunii może być tak samo. Ale jeśli tam mieszkasz, nie zauważasz tego, tak przywykłeś do życia. Ale kiedy odwiedzili mnie moi zagraniczni przyjaciele, zawsze zwracali uwagę na 1) jak ludzie się nie uśmiechają 2), że noszą ciemne ubrania. Oczywiście nie są to reguły, ale jest to zauważalne. Przepraszam za błędy gramatyczne, używam tłumaczenia google, aby móc pisać po polsku." 6,62161,2019-10-24T06:52:38.445Z,62095,anon170712225,anon2002939394,"Sărut mâna anon2954973946mi! Nie ma problemu ze zrozumieniem Twojej wypowiedzi. Co do Rumunii, to rzeczywiście mam podobne odczucia, z drugiej jednak strony wydaje mi się, że ludzie w Twoim kraju są jakby spokojniejsi niż Słowianie. Takie po prostu odnoszę wrażenie, a przemierzyłem już praktycznie całą Rumunię, choć rzadko byłem w dużych anon3664178097stach. Dostrzegam zarówno wiele podobieństw między naszymi krajami, jak i jednak wiele różnic." 7,62323,2019-10-26T09:17:24.804Z,61289,anon3139284079,anon3139284079,"Cześć. Z tymi drzwiami to raczej taka przenośnia. Myślę (zdarza się), że jeśli chcesz aby inni byli wobec ciebie w anon3664178097rę ok to trzeba wyprzedzic ich i wyzwolić w sobie takie uczucie miłości do ludzi, świata. Ą dzięki temu wzrośnie również poziom twojej energii. I jeśli z tym wyjdziesz do ludzi to można się nieraz zdziwić." 8,62509,2019-10-29T20:42:02.037Z,61289,anon651223796,anon3139284079,"Wydawałoby się, że to niepoważny temat, a tu proszę bardzo! Ja też od zawsze to obsewruję ze smutkiem powagę rodaków. Rozumiem, że zabory, wojna i prl, ale zastanawiam się, czy my serio dziś nie mamy powodów do tego, żeby się trochę uśmiechnąć do innych? Sam czasem robie takie eksperymenty i uśmiecham się bardziej niż mam to w naturze i w zaanon3664178097n jestem obdażany pozytywną energią. To serio wraca." 1,62127,2019-10-23T15:39:35.431Z,62127,anon3597873925,anon3597873925,"1. Čím se živíš a jak dlouho jsi na svoji současné pozici. Žívím se jako umělecký šéf Hadivadla a divadelní režisér. 2. Jaká byla tvoje cesta na pozici uměleckého ředitele HaDivadla? Krátce po škole mě oslovila tehdejší herečka HaDivadla Sára Venclovská s prosbou, že by chtěla udělat na únikovém schodišti HaDivadla takový malý projekt se svojí kamarádkou Lucii Končokovou. Přizvali jsme do toho ještě hrajícího inscpicienta Mirka Ukula Kumhalu a spolu s Dagmar Radovou napsali hru o generačním konfliktu Kreatury: K ohni se mnou pojď. Projekt se docela osvědčil a v další sezoně jsem byl osloven abych pro HaDivadlo adaptoval a režíroval Kafkův Zámek, kde jsem se už zpoznal prakticky s celým souborem tehdejšího HaDivadla. Spolupráce byla, dovilím si říct, pro obě strany radostná, načež jsem byl navržen jako kandidát po odchodu Mariána Amslera a na základně zpracované koncepce přijat do pozice uměleckého šéfa HaDivadla. 3. Jak vypadá dennodenní náplň práce uměleckého ředitele? Nebo pracuješ hlavně na vlně nějakých vizi, které předáváš dál a je na dalších lidech, jak s tou vizí naloží? Důležité jde zde zmínit, že HaDivadlo je pořád docela podfinancované divadlo a po mém nástupu jsem si uvědomil, že mnohé potřebné pracovní pozice jsou úvazkově docela podhodnocené, nebo úplně chybí. Práce ovšem zůstává... a tak často jako umělecký šéf řeším i různé praktikálie, což sice v poslední době s tajemnicí Annou Stránskou docela redukujeme, ale pořád se nedá bavit o čistě tvůrčí práci. V HaDivadle jde o to mít nápad a taky si ho vydřít. Člověk zde vždy pozná detailně materiální konsekvence svých tvůrčích snů. 4. Jaká je podle tebe role experimentálního divadla v současné společnosti? Domnívám se, že mnohé experimenty rozšiřující formální jazyk divadla jsou už věcí minulosti. Myslím si, že jak první tak i druhá divadelní avandgarda, čili meziválečné období i šedesátá a sedmdesátá léta toho hodně prozkoumali. České divadlo po sametové revoluci asi mělo co dohánět, ale myslím si, že i zde se už z hlediska formy zkusilo během devadesátých a nultých let skoro všechno- od site-specific přes práci s nahotou a tělem po různé multimediální přístupy. Takže mluvit čistě o formálním experimentu považuji za docela nezajímavé. V čem ale může být divadlo živé a přínosné je myšlenkový experiment. Schopnost ukazovat stávající společenské jevy v novém světle. Ono už jen když hrajete banální situaci, která se odehrává v každé druhé rodině jde o to, že divák nevidí nic nového, ale vidí to z nové perspektivy, má možnost rozvažovat kombinovat pohledy na skutečnost, hrát si se svojí vlastní ideologií. Domnívám se, že dnes jsme všichni posedlí úspěchem a proto se chováme jako značky sebe sama a uměle se snažíme držet si určitou konzistenci, rozpoznatelnost, chtěli bychom říct osobitost, ale ono to skutečná osobitost podle mě není, protože většina pseudoosobitostí je tvořena z katalogu identit módních editorialů a jiných klišé popkultury. A divadlo umožňuje svým duchem plout mezi perspektivami, hledat svoje hlubší já v určité hře, v dialogu. Umožňuje větší fluidnost identity (aniž by člověk ztrácel morální základy úcty k druhému životu), která bude podle mě důležitou adaptační strategií v budoucím emancipačním zápasu vůči totalitní predikci našich osobností algoritmickými programy v rukách kapitálu. Zároveň mě vždy bavilo používat divadlo samotné jako metaforu. To že divadlo je ze své podstaty konstruováno- herci se naučili svoje role, byt není bytem ale souborem kulis, autenticky působící bordel na stolku postavy je pečlivě aranžovaný rekvizitářkou tak, aby se ta kompozice mohli opakovat a to vše v mých očích tvoří elektrizující napětí, kterým je možné zobrazovat samotnou realitu jako konstruovanou, jako experiment kde neexistuje slovo normální se kterým zachází čím dál tím víc extrémně pravicových politiků. A toto myšlenkové pole nenormálnosti je terénem pro skutečně experimentující divadlo. Alespoň v mých očích. 5. Jak je nejdůležitější sdělení k divákům teď jako HaDivadlo máte? Já nevím jestli umění operuje v řádu „sdělení“. Sdělní bych asi nechal třeba sdělovacím prostředkům. Umění má za úkol podle mě spíš rozcitlivovat člověka, otvírat mu roviny vnímání, které má každodenním používáním funkčního a instrumentalizovaného myšlení zanesené. Je to sdílení specifické zkušenosti, která si myslím, že má pořád cosi společného s rituálem a magií. Jestli moderní svět odkouzloval svět, současné umění by ho mělo opět zakouzlovat. Ovšem to co teď konstatuji není pro mě pokoutným čarováním ve vzduchoprázdnu, chápu tyto slova také jako určité politické gestem, tuším zde předvoj dalo by se říct nerůstové společnosti, která bude potřebovat určitou nepravidelnost vymykající se logice pravidelného a měřitelného pokroku. Ale abych jenom neuhýbal, existuje cosi jako pole zkoumání. A tím nejdominantnějším pro nás je skutečnost klimatické krize a zcela bezprecedentní změny zkušenosti z bytí, která určitě promění i samotné umění tak jak možná ještě žádná jiná dějinná událost. Prioritní pro současné HaDivadlo je proto být vůči této změně vědomí a spoluvytvářet ji." 2,62165,2019-10-24T08:20:38.879Z,62127,anon3341357780,anon3597873925,uvidime...treba klimaticka krize ten svet zase zakouzli 3,62367,2019-10-28T11:37:10.940Z,62165,anon431921830,anon3341357780,"Ahoj, díky za zajímavý rozhovor! Naprosto trefný je postřeh s algoritmizací prostředí, ve kterém se pohybujeme. Myslím, že docela záleží na tom, jak si to kdo pustí k tělu a to doslova:) - zatím jsme ještě nedospěli k čipu instalovaném přímo do blízkosti našeho mozku, smartphone se pořád ještě dá i zahodit. Ale i bez toho, člověk by si měl udržet schopnost nadhledu a uvědomění, že v současnosti, pokud beru v potaz on-line sféru, je ta reakce responzivních kulis dost hysterická - alespoň reklamní algoritmy se naprosto okatě zblázní, když člověk vystoupí ze svého obvyklého úzu, čímž se samy prozrazují. I proto souhlasím, že určitá fluidita a nepředpokládatelnost nás jako lidských bytostí nás vlastně můžou zachránit před jakýmikoliv totalitními aspiracemi i třeba z hlediska nabídky pečiva v on-line shopech:). Mně přijde, že v tomto ohledu k úplnému odkouzlení, abych si termín vypůjčil:), vlastně ani dojít nemůže (třeba modelování náhody, pokud se nepletu, je klasický matematický problém na hraně řešitelnosti), záleží ale přesně na tom, jak se k tomu my jako lidé postavíme a kam až tu takovou nějakou pseudoracionalitu pustíme." 4,62439,2019-10-29T08:17:55.780Z,62127,anon3341357780,anon3597873925,"muj pohled je vice dramaticky teda. ja si myslim, ze soucasne smerovani mainstreemove spolecnosti = skratkovite blahobyt skrze konzum - zavede tu samou spolecnost az na pokraj jejiho fungovani a uvrhne nas v silne turbulence na vsech frontach. (zejmena kvuli vycerpani zdroju a absence smyslu konani). nicmene na tomto pudorysu by mohl vyrazne zesilit proud, ktery akcentuje osvobozeni cloveka ze zajeti nabozenstvi kozumu a navrat k prirode, spiritualite, peci o svet a bytosti kolem nas. ale pokud vse nakonec dopadne dobre (s jakou pravdepodobnosti, tot otazka), jednim z moznych vyusteni klimaticko-spolecensko-ekonomicke krize by mohla byt prave emancipovanejsi spolecnost, ktera je navic hodnotove bohatsi. v tomto smyslu spatruji prilezitost k vyraznemu civilizacnimu prerodu prave v soucasne neutesene spolecenske situaci." 1,62150,2019-10-23T17:20:37.402Z,62150,anon4069929588,anon4069929588,"![](https://ekonomickydenik.cz/wp-content/uploads/2015/06/2010282_568849_soud_opencard_ilustrace.jpg) Asi je to příběh trochu odlišný, než ty, co tu čtu, ale podělím se stejně, když už mě k tomu anon1417262348 jednou motivoval (díky!). Mám malou firmu, sice se rozjíždíme docela slibně, ale stále mám jen pár zaměstnanců. Sídlíme na okraji Prahy skoro až za městem a v rámci „expanze“ (hodně velké úvozovky tam jsou) jsme se začali rozhlížet po možnosti, jak se dostat víc do centra města, respektive pozornosti. Krédem naší společnosti je být fair play – na tom je založená naše firemní kultůra a myslím, že i naši zákazníci to oceňují a díky tomu jsou loajální, win-win, ale já jsem tak byl vychován, takže mi to přijde jako přirozenost… No a teď poslouchejte ten paradox, co jsem tu v Praze prožil – kamarád mě upozornil, že na Andělu pronajímá město celej barák někomu za korunu ročně. No nechtěli byste mít taky nájem korunu ročně?!? Tak jsem se začal pídit, „obtěžovat“ magistrát na pětce, ať mi podají vysvětlení. Když se dlouho nikdo neozýval, rozhodoval jsem se, že podám trestní oznámení, protože nebylo nikde dohledatelný, že by na takovou nájemní smlouvu probíhalo výběrko, což ale magistrát ze zákona vypsat musí! Zjistili jsme, že jenom v přízemí budovy je soukromý výdělek cca 15 milionů ročně, zbylé patra jsem ani neřešil. Ještě než jsem podal to trestní oznámení, ještě jednou jsem oficiální cestou vyzval magistrát, ať se k tomu vyjádří, na jakém základě pronajímá budovu s takovým potenciálem za KORUNU ROČNĚ!!! Do kopie jsem dal i Amnesty International, jednak aby oni věděli, co se tu děje, ale aby i magistrát viděl, že to nechci nechat být! A teď se podržte: ještě než se mi magistrát ozval, kontaktovala mě jakási soukromá osoba, že mi bude platit měsíční „výpalné“ za to, že budu mlčet! Ale já to primárně nedělal kvůli svému zisku, nebo abych tu budovu nutně získal, ale kvůli tomu, že takhle to prostě chodit nemá!!! Nabídku výpalného jsem odmítl a (byl) jsem rád, že mi nikdo vyhrožoval něčím horším. Magistrát po čase smlouvu byl nucený zrušit a vypsat nové výběrové řízení. To jsme vyhráli, nebo jsme ho vyhrát měli, ale obratem magistrát výběrko zrušil a vypsal nové, dvoukolové… Opět jsme se přihlásili, ale do druhého kola jsme nepostoupili, do dnešní doby nevím, díky jakým oficiálním nedostatkům jsme se nekvalifikovali. Když jsem šel osobně na příslušný odbor, bylo mi řečeno, že moje jméno znají a že bych stejně tento tendr nevyhrál, proč, to opět nevím. Šel jsem se podívat na ten dům a normálně v tom přízemí se nic nezměnilo, provozovna sice byla zavřená, ale nebyla vystěhovaná – což mě vede k tomu, že byl tendr vypsán na míru původnímu nájemci, se kterým bylo již od začátku počítáno jako s jasným vítězem. Zřejmě nějaký kamarád, nebo známý, nebo dobrý úplatek, nebo já nevím, jakou cestou se toto řeší, ale transparentní to rozhodně není! Jestli se tím dál zabývají aspoň z té Amnesty, to nevím, přestal jsem se o tuto kauzu zajímat, protože mě stála poměrně hodně sil jak fyzických, tak psychických a navíc jsem si uvědomil, že by mi opravdu mohlo začít být vyhrožováno nějakým útokem, protože se do věci moc rýpu, zajímám se o něco „do čeho mi nic není“ a podobně. Šel jsem se tedy zeptat vedle na Smíchovské nádraží, kde je spousta budov Českých drah kromě toho samotného nádraží a když jsem byl na osobním setkání s nějakým správcem, ten mě z očí do očí požádal, abych mu koupil motorku v řádu cca 200k, což jsem ihned striktně odmítnul a bylo mi řečeno, že drážní budovy k pronájmu nejsou, ačkoli do té doby se tvářil, že by se cesta možná našla. Nevím, jestli je to problém pouze Prahy, nebo Prahy 5, ale nakonec jsme se rozhodli, že zůstaneme na okraji města a vyřešíme potenciální růst podnikání jinak a stále přemýšlíme jak. Nechci si stěžovat, četl jsem tu i jiné příspěvky a všichni máme vidno svých problémů dost, nicméně toto je moje reálná zkušenost s korupcí, která brání mému poctivému vedení firmy a nepřinesla nic jiného, než spoustu komplikací. Říkám si, že kdybych na jejich hru přistoupil, třeba že bych si vzal to „držhubné“, zapojím se do tohoto začarovaného kruhu taky a když i já, kdo se bude snažit o to, aby to tu začalo fungovat na nějakých normálních principech?! Normální je pro mě fair play! Sice známe z médií horší případy, které projdou bez sankce (premiér a jim podobní), pro mě to bylo opravdu odstrašující!!! Modlím se a držím palce vám mladým, abyste se neohnuli a bojovali za to, aby se naše česká společnost mohla a začala posouvat z bolševických principů k principům spravedlnosti, jinak nám tu zbyde hrstka superboháčů a ostatní budou chodit dřít do práce a sami nebudou mít nic… Například vlastní bydlení, o kterém jsem tu četl zajímavý a bohužel pravdivý příspěvek. Nedejme se!" 2,62173,2019-10-24T10:39:55.480Z,62150,anon1909035641,anon4069929588,"Dobrý den, Jaroslave, díky moc za sdílení Vašeho příběhu, který jste mi před časem vyprávěl, je to opravdu otřesné. Dostal jste nějaké vyjádření od Amnesty Int. ohledně té podvodné smlouvy i celého tendru? A co se týká jednání managera z ČD, podal jste na něj stížnost někam (ČD, Amnesty, policie...)? Ještě jednou díky moc a držíme Vám palce k fair play podnikání, z Vašeho životního postoje by si měli brát příklad nejen další podnikatelé, ale i všichni ostatní (státní správu nevyjímaje!!!!)." 3,62369,2019-10-28T11:52:43.774Z,62173,anon431921830,anon1909035641,"Díky moc za příspěvek, který otevřeně otevírá to, o čem my, kteří v Praze nepodnikáme vlastně jenom tušíme. To si tak člověk myslí, že ""devadesátky"" i ""nultý léta"" už jsou dávno za náma a ""divokej východ"" se nekoná, ale těžce se při tom pletu:/. Evidentně problém není jenom naprosto bezstrestná činnost lidí typu Pavla Béma, kteří s partou kamarádů oholí město možná i o desítky miliard (což se vlastně pokryje z daní, takže to vlastně nikoho přímo nebolí), ale tyhlety zážitky na osobní rovině jsou vysloveně hnusné. Vzpomínám si, když si ode mě poprvé někdo řekl o úplatek, což byl průvodčí ve vlaku při cestě z vodáckého výletu na Slovensko (Kuba ví:), který prostě využil situace a toho, že jsme neměli dost peněz na lístek, takže jsme jeli ""zadarmo"" potom, co jsme mu dali všechno, co jsme měli. Trvalo mu asi pět minut, než nám vysvětlil, že chce abychom ho uplatili, protože mně byl celý ten koncept v 19 prostě úplně cizí:) To je jenom veselá historka ve srovnání s tím, když jdete proti městu/městské části a dáváte všanc svoji firmu, která zaměstnává několik lidí. Je skvělé slyšet, že Vy jste se nedal! O Praze 5 za pana starosty anon3259766366číka především jsem slyšel svoje (jsem studijně i pracovně spjat s Jinonicemi), takže tuším, že podhoubí asi stále přetrvává - mohl bych se zeptat, kdy přibližně jste tohle zažil a jestli nevíte, zda se po posledních komunálních volbách prostředí nezlepšilo? Přece jenom ty [výsledky vypadaly, že boj s korupcí byl tím nejdůležitějším tématem](https://www.idnes.cz/volby/komunalni?t=vysledky-obec&o=1&o2=CZ0100&o3=500143&obec=praha-5)." 1,61742,2019-10-20T09:48:18.571Z,61742,anon2724288971,anon2724288971,"https://img.blesk.cz/img/1/full/2617838_praha-8-liben-historie-v0.jpg?v=0 Po nevydařené kariérní štaci v Liberci ve mně vyzrál další nápad - nevydělal jsem v Liberci, vydělám v Praze. Je tam blaze, sice draze, ze smogu na plicích saze, ale zase nespočet možností, známých a nekonečných druhů kulturní zábavy a to já můžu. No jo, ale kde budu bydlet? Šel jsem na to moc hrrr a narychlo jsem nic nenašel a tak jsem během dvou týdenního hledání bydlel v autě nebo skvotil u mých přátel, kteří jsou nejvíc boží. Mam jich v Praze tolik, že bych vlastně ani bydlet nemusel a na každý den v měsíci bych mohl být u někoho jiného. Asi by to bylo dobrodružné, ale pokračoval jsem v hledání volného pokoje formou spolubydlení. K tomu nejlépe posloužil starý dobrý Facebook. Přidal jsem se asi do 5 skupin na spolubydlení a hledal. První den jsem reagoval na pár inzerátů a hned druhý byl ten vyvolený (nebo vyholený? Uvidíte sami). Píši sms, že mám zájem a přidávám důvody, proč jsem ten pravý adept, vychvaluji se, jak by to nedal ani neboštík Zdeněk Srstka v pořadu Chcete mě? Odezva byla rychlá „WhatsApp"". Tak napíšu tam, jestli je to stále aktuální. Odpověď byla nečekaná „nepůjdeme zítra ve dvou vojet holku"" ? Jsem zlehka zaskočen a ptám se, jestli je byt stále volný. V tom mi přistála v konverzaci fotka, jak tam buší do neznáme dívky. Naposledy zkouším pokládat otázky ohledně bytu, ale odpovědi se opět nedočkám a na moji otázku odpovídá další otázkou „nepůjdeme zítra na jednu swanon2772845365rs akci ? U toho se poznáme"", v tomto okamžiku dostávám záchvat smíchu a ukazuji konverzaci kamarádovi, který sedí vedle mě u piva. „Dělej! Hraj jeho hru, bude sranda"". Popravdě představa, jak se poznáváme u hromadných orgií mě docela bavila, ale asi by to nebylo to pravé ořechové. Odpovídám „no jasně, bude sranda“. V tom mi vzduchem letí další fotky, na kterých má opět koitus s obdařenou dívkou v polohách střemhlav hlavou dolu, na Jean-Claude van Damma a další. Pak nesměle žádá, abych mu také něco poslal a když jsem se z toho vykroutil se slovy, že mám nový mobil a zrovna v něm žádné takové nemám, pohotově nachází řešení „tak vyfoť jen sebe"". V tu chvíli konverzaci ukončuji a nadržený, bisexuální Casanova bude muset hledat parťáka na sexuální hrátky někde jinde. Druhá odezva už proběhla v pořádku, ale slečna měla dvě fretky, které byly volně puštěné po bytě a představa, jak přijdu vyparáděnej večer z baru, začnu rabovat lednici a v tom se mi zakousne do achilovky krvelačná fretka, se mi dvakrát nezamlouvala a zdvořile odmítám. Bydlení jsem na třetí pokus našel, mám dva sympatické spolubydlící Tomáše s Luckou a zatím žádné orgie neproběhly. Možná škoda, možná dobře. Máte také zajímavou zkušenost s hledáním spolubydlení ? Podělte se do komentáře." 2,61764,2019-10-21T05:13:28.514Z,61742,anon431921830,anon2724288971,"Ahoj, díky moc za sdílení příběhu a vítej u nás na fóru! Je to vlastně docela tragikomickej příběh, i když naštěstí s dobrým koncem:) Inzerční weby byly odjakživa plný zajímavejch lidí, to se koukám nezměnilo ani s Facebookem. V Praze ani v Čechách jsem nikdy spolubydlení nehledal, ale párkrát v zahraničí a vždycky se nakonec ukázalo, že nejlepší cesta bylo přesně jak řikáš, zeptat se kamarádů, jestli někoho neznaj. Když to ale nejde, pak zbývaj jenom ""seznamky"". Je trochu bokem, ale když jsem hledal bydlení v Regensburgu, tak jsem odpovídal asi na 50 inzerátů a dostal v podstatě dvě odpovědi, tu první jenom na polovinu doby, co jsme potřeboval, ale ta druhá nabídka byla až moc dobrá. Sice byla registrovaná na serveru co dával nějaký garancemi, ale komunikace v google translate angličtině s podivným příběhem byla zakončená žádostí o odeslání pěněz s tím na ještě podivnější bankovní účet, že mi potom přijdou klíče poštou. To mi bylo už moc divný, tak jsem zase googlil a našel na jednom čínském studentském fóru diskuzi k tomu samému inzerátu na byt s těmi samými fotografiemi, akorát ve Wolfsburgu:))) (přeloženo díky google translate). Konverzaci jsem ukončil s tím, že je to podvod, načež jsem dostal ještě poměrně drzou odpověď, že nejsem čestný člověk, což mě fakt pobavilo. Poprosil jsme nakonec kamaráda-rodilýho mluvčího, jestli by mi to neobtelefonoval a do dvou dnů jsem bydlení zajištěný měl.Ale zpátky k ČR a Praze, řešil jste taky někdy někdo bydlení přes veřejná fóra, nebo existujou lepší varianty?" 3,62111,2019-10-23T14:42:08.180Z,61742,anon2002939394,anon2724288971,"Ahoj @anon Také bydlím spolu s ostatními v Bruselu ([v The Reef](https://edgeryders.eu/t/spawning-the-reef-brussels-re-inventing-communal-working-and-living-again/6239)). Baví mě to nejen proto, že to snižuje životní náklady, ale také proto, že jde o společné bydlení pro dospělé, což znamená, že to není jako v studentských dobách, kde každý prostě žije „životem“. Je mi 32, takže jsem stará :-) Co ty? Nacházíte si práci a stabilitu ve svém životě? P.S. Omlouváme se za gramatické chyby, používám překladač google, abych mohl psát česky!" 1,61316,2019-10-14T12:41:38.201Z,61316,anon1731309940,anon1731309940,"Za nami wybory. Co prawda wciąż czekamy na ostateczne wyniki, wiemy już jednak jak mniej więcej będzie wyglądać rozkład sił w parlamencie. Wiemy też czego spodziewać się po każdej z partii. Jedyne czego nie wiemy, to co przyniesie przyszłość. Widmo kryzysu gospodarczego i klimatycznego, związane z nimi masowe migracje, słabość Unii Europejskiej, zagrożenie konfliktami zbrojnymi - z tym wszystkim nasz kraj i cały świat będzie się musiał zmierzyć. Oddając swój głos w ostatnich wyborach, nie mogłem pozbyć się jednej myśli - czy w obliczu wyzwań jakie stoją przed naszym państwem będziemy potrafili zapomnieć o podziałach i zjednoczyć siły, zapominając o różnicach światopoglądowych. Mam wrażenie, że doszliśmy do punktu, w którym jaki społeczeństwo musimy powiedzieć sobie jasno: dość eskalowania emocji, zarzucania drugiej stronie samych złych intencji, posługiwania się mową nienawiści. Dość nastawiania jednych przeciwko drugim w telewizji, prasie i internecie. Dość przedstawiania swoich prawd, które usypiają społeczeństwo a politykom z obu stron pozwalają unikać odpowiedzialności za przeszłe działania lub ułatwić realizację swojej wizji politycznej. Jako naród marzymy o tym, by się bogacić i doścignąć w rozwoju kraje zachodniej Europy. Wciąż jesteśmy na dorobku, dlatego chcemy jeździć lepszym autem, zarabiać więcej, wysyłać nasze dzieci do najlepszych szkół. Pracujemy więcej i więcej, żeby zapewnić sobie lepszą przyszłość. Zadajmy sobie jednak pytanie dokąd w tym pędzie zmierzamy. Czy ciągły rozwój da nam szczęście? Czy zapewni nam i naszym dzieciom bezpieczną przyszłość? Czy nie płacimy za to zbyt dużej ceny - zdrowiem naszych dzieci, chronicznym brakiem czasu, ciągłą rywalizacją o zasoby, których mamy coraz mniej. Będąc ostatnio w centrum Warszawy zdałem sobie sprawę jak bardzo się od siebie oddaliliśmy. Każdą wolną przestrzeń oddajemy samochodom, odgradzamy się od siebie szlabanami, mijamy się wpatrzeni w smartfony. Wykorzystujemy przyrodę do granic możliwości i nie słuchamy młodego pokolenia, które chce nas zawrócić ze złej drogi. Karmimy się informacyjną papką, która napełnia nas lękiem, otaczamy się ogłupiającymi reklamami, by potem odreagowywać oddając się konsumpcji. Czasem gdzieś w środku odzywa się w nas głos, że może podążamy niewłaściwą stronę. Część z nas ma potrzebę by dobitnie o tym przypomnieć - wychodzimy na ulice, głośno doanon491946983jąc się zanon3664178097ny. Chcemy nowych autorytetów, nowych wartości. Ale z drugiej strony odzywa się głos tych, którzy w zanon3664178097nie widzą zagrożenie, oni sprowadzają nas na ziemię, spowalniają, obawiając się chaosu i utraty kontroli. Przyszłość jest niepewna, to wiemy, ale ona jest tylko jedna, wspólna. Jest w rękach wszystkich nas, czy tego chcemy czy nie. Mamy do wyboru utknąć w niekończących się sporach, zamykając oczy na prawdziwe problemy naszego świata albo z niepewnością podać sobie ręce i wreszcie porozmawiać o tym co naprawdę ważne. Rafał, 36 lat, psycholog" 2,61669,2019-10-18T12:14:50.681Z,61316,anon634599124,anon1731309940,"Cześć, @anon1731309940 - witam w Edgeryders i w naszej rozmowie o Polsce. Ciekawa jestem, jak Ty czujesz się z ostatecznymi wynikami wyborów i jak myślisz, co nas czeka dalej? Ktoś kiedyś na platformie powiedział, dość prowokacyjnie, że PiS się zliberalizuje i pochłonie głosy z centrum w ten sposób, czemu dobitnie zaprzeczyli ostatnim projektem karania więzieniem za edukację seksualną. Wygląda więc raczej na to, że podążymy Orbanowską scieżką - czeka nas rosnący tradycjonalizm, konserwatyzm, i prawdopdobnie kolejne paraliżujące demokrację decyzje. https://edgeryders.eu/t/pis-robi-to-co-obiecal/10408 Niestety, nie potrafię zrozumieć, dlaczego lanie betonu i wycinanie drzew to wciąż synonim rozwoju i dobrobytu dla wielu rządzących w Polsce. Zastanawiam się też sama, co może nas zbliżyć do siebie - czy myślisz, że jest jakiś zestaw wartości, który moglibyśmy odkryć na nowo i na tej bazie budować wizję świata, który jest pluralistyczny i otwarty? Nie musi to być żadna lewacka utopia, raczej zdrowy system pozwalający nam wszystkim na bycie sobą i nieszkodzenie drugiemu. Katolizycm ewidentnie się w tym nie sprawdza, choć przecież głosi dokładnie to. No właśnie, jak myślisz, co dalej?" 3,61747,2019-10-20T13:32:43.120Z,61669,anon1731309940,anon634599124,"Cześć, @anon634599124, dziękuję za miłe przyjęcie. Pytasz jak czuję się z wynikami ostatnich wyborów. Przede wszystkim spodziewałem się zwycięstwa Prawa i Sprawiedliwości. Ale spodziewałem się również wejścia Lewicy do Sejmu z dobrym wynikiem. Chociaż nie uważam siebie za liberała i z kilkoma postulatami partii lewicowych się nie zgadzam, to głosowałem na przedstawiciela Lewicy właśnie. Jestem zdania, że PiS musi mieć skuteczną przeciwwagę w Sejmie, a spora część społeczeństwa prawo do swojej reprezentacji w parlamencie. Wydaje mi się ulica nie jest miejscem do rozwiązywania sporów politycznych a parlament właśnie. Co czeka nas dalej? Myślę, że przez jakiś czas wiele się nie zmieni. Ale nic nie jest dane raz na zawsze. Prezes PiS-u sam stwierdził, że będzie to dla nich to trudna kadencja. Ja również gdzieś słyszałem, że jeśli poczują się niepewnie, to będą próbować łagodzić język. Kilka razy już wycofywali się po protestach z kontrowersyjnych projektów lub je poprawiali, może z projektem ustawy o którym wspominasz będzie podobnie. Ja również nie potrafię zrozumieć podejścia rządzących do pewnych kwestii. Nie mogę im odmówić nieustępliwości i skuteczności w porządkowaniu bieżących spraw, ale moim zdaniem wycinanie drzew, pozostawanie przy węglu to podejście na krótką metę. Jeśli anon3664178097łbym wybrać jakiś zestaw wartości to nie szukałbym daleko. Co sądzisz, żeby zacząć od Dekalogu? Katolicyzm faktycznie się nie sprawdza, ale mógłby - gdyby Kościół słuchał swojego papieża. Dziwi mnie, że dla wielu Polaków otwartość i szacunek dla odmienności stoją w sprzeczności z szacunkiem dla małżeństwa i rodziny. Szacunek dla powstającego życia stoi w sprzeczności z szacunkiem dla kobiety. Przyjęcia uchodźcy nie da się pogodzić z utratą poczucia bezpieczeństwa. Tak na koniec sobie myślę, że zbliżyć nas mógłby wspólny cel, wspólne działanie, dzięki któremu będzie szansa się bliżej poznać, w którym każdy jest potrzebny i niezbędny." 4,62136,2019-10-23T16:29:09.128Z,61316,anon4027817422,anon1731309940,"Hej, tak pół żartem, pół serio na początek: dziś już nie jesteśmy podzieleni, nie ma Polski A i B, dziś jest tylko Polska B, wystarczyło 500zł żebyśmy się zjednoczyli... Jeśli koniunktura się nie zmieni przez najbliższe 4 lata, to następne wybory pis wygra z jeszcze większą przewagą. Dlaczego? Abstrahując od średniowiecznych poglądów JK, to trzeba przyznać, że jest genialnym politykiem. Idealnie wykorzystał sprzyjającą koniunkturę, żeby kupić głosy wyborców, a jeśli gospodarka dzięki kontynuacji dobrej passy utrzyma ten 'socjal' na wysokim poziomie, ludzie bez wachania ponownie oddadzą na nich głos. Drugą sprawą, stawiającą kropkę nad i jest fakt, że dzisiejsza opozycja jest kompletnie nieudolna. Ludzie pamiętają 8 lat PO i nie chcą ich z powrotem. Te same twarze wzbudzają tylko niechęć, a ich opozycja absolutna nie poprawia im sondaży. Ten populizm nie ma szans z 500+. Oczywistym było, że jedyną szansą na odsunięcie PIS od władzy było wystawienie jednej listy (potwierdziły to wyniki). Niestety dzisiaj nawet opozycja nie potrafi się dogadać, żeby wspólnie sięgnąć po władzę... Nie sądzę więc, żeby mowa nienawiści ustała, wręcz przeciwnie, uważam, że będzie się pogłębiać, tak jak pogłębiać się będzie podział społeczeństwa." 1,61935,2019-10-22T10:09:00.034Z,61935,anon378969796,anon378969796,"Cao, svima koji ste vec ovde na EdgeRyders platformi. Ja sam Tamara i lokalni sam konektor za Srbiju. Htela bih sve da vas pozdravim i kratko obavestim sta se trenutno desava sa projektom Wellbeing in Europe, konkretnije sa Wellbeing in Serbia ili Blagostanje u Srbiji (mada taj prevod i dalje nesto skripi, i zvuci malo....cudno :) ) Mozda ima i jos clanova iz Srbije ali sam prikupila bar ove koji su bili aktivni kroz dosadasnje postove i teme. Vec 3 nedelje se vredno prevode stranice na srpski i prilagodjava platforma za laksu upotrebu, pogotovo za ljude koji ne govore engleski. Sajt na srpskom => https://wellbeing.edgeryders.eu/srb Zamolila bih vas da nam pomognete da prosirimo vest o dolaski EdgeRyders organizacije. Potrebno nam je vise ljudi kao sto ste vi koji su spremni da se zapitaju i , jos bitnije, da nesto predloze i urade kako bi se osecala nekakva promena. Uputite ljude na sajt. Posebno su nam potrebni ljudi iz manjih gradova koji zele da ostanu u svojim gradovima i spremni su da doprinesu da se stvore bolji uslovi za zivot i rad u istima. Organizujemo i 2 radionice u novembru. Jednu u Beceju i jednu u Beogradu. https://edgeryders.eu/t/radionica-u-beceju-kreativnost-i-preduzetnistvo-ulaganje-u-mlade-za-bolju-buducnost-srbije/11170 https://edgeryders.eu/t/edgeryders-radionica-beograd/11169 Pogledajte o cemu se radi. Cilj je da se upoznamo, konektujemo i da tog dana svi nesto naucimo i ponesemo sa sobom. Nadam se da se vidimo tamo. Registrujte se da biste obezbedili sebi ulaznice. Ako znate nekog ko bi isto voleo da dodje neka se registruje na sajtu. Ucesce je besplatno. Imacemo zanimljive i uspesne govornike koji ce izneti svoje price a kasnije cemo svi zajedno uci u diskusiju. Napisite i vi svoju prcu. Da li se nesto promenilo u vama skoro? O cemu trenutno razmisljate? Posebno su mi zanimljive price @anon4238938381 i @anon53559833 koje su pricale o moralnom kodeksu. Smatram da su to vrlo vazne teme za mlade ljude koji imaju jasnu viziju zivota koji zele i koji se pitaju sta je potrebno za dolazak do tog zivota iz vizije. Bilo bi savrseno i kada bi i Jelena i Vladica dale konkretne primere kako su im licni moralni kodeksi sluzili. Mislim da bi mnogi mladi voleli to da cuju i da bi im to pomoglo. Svakako zelim da vam zahvalim sto ste ovde, sto mislite i zelite da delite ono sto ste naucili. Hvala vam sto pokazujete da postoji klica za bolji zivot. Veliki pozdrav svima! Tamara @anon143214159 @anon53559833 @anon3290320860 @anon3671776032 @anon1066679955 @anon1435976242 @anon71692568 @anon4238938381 @anon2336487643 @anon" 1,58275,2019-08-22T13:06:09.853Z,58275,anon1823995876,anon1823995876," **Jakie mam podejście do policji?** Niektórzy moi towarzysze, moje towarzyszki, siedzą w więzieniach. Policja staje zawsze po stronie władzy, a rzadko spełnia rolę strażników. Wiem też, co się dzieje za granicą, co się dzieje w Stanach, co policja robi z czarnoskórymi. Moje zaufanie do tej instytucji jest zerowe i nigdy nie będzie dobre. Z resztą anarchiści uważają, że społeczeństwo, która ma silne więzi nie potrzebuje Policji. **Słyszeliście o pinkwashing?** Nierzadko publiczne instytucje, które są opresyjne, wycierają sobie mordy czymś co ociepli ich wizerunek, np. tematem LGBT, uciekając od spraw dla tych organizacji trudnych. Tak było w przypadku śmierci Igora Stachowiaka, kiedy to w mediach pokazywano tańczącego policjanta na paradzie równości w Kanadzie. Tak samo działają wielkie korporacje - jednych wyzyskując, a wspierając inne mniejszości dla poprawy swojego wizerunku. Dlatego anarchiści organizują własne marsze, odcinając się od tego, co nazywamy liberalizmem. Wracając do policji, to owszem, gdyby jej nie było to w Białymstoku, by nas zabili. Ale to dlatego, że tak w tej chwili wygląda nasze społeczeństwo. Generalnie edukujemy ludzi, że lepiej liczyć na siebie, na wspólnotę, niż oddać się w łaskę/niełaskę policji. Policja robi tyle, ile musi. Jak w Białymstoku, gdzie kilkanaście metrów od miejsca, gdzie kończył się marsz, zaczynały się łapanki. To nie było w ich interesie. Zrobili swoje. A kibice Jagielloni urządzali sobie pogaduszki z policjantami. Widziałem z jaką nienawiścią patrzyli na nas policjanci. Spory procent policjantów np. w Stanach, to przemocowcy domowi. W Polsce śanon3664178097ło można powiedzieć, że co drugi policjant ma sympatie nacjonalistyczne. Przecież to koledzy ze stadionów. **Jak stworzyć społeczeństwo, w którym Policja nie będzie potrzebna?** Widziałem na oczy takie miejsca. Miejsca gdzie istnieje straż sąsiedzka, obywatelska. Jesteśmy za tym, żeby państwa było jak najmniej, a najlepiej, żeby go w ogóle nie było. Chodzi nam o to, żeby ludzie odpowiadali za siebie i pilnowali się nawzajem, a nie oddawali to w ręce państwa. Żebyśmy tworzyli społeczności, które nie czekają na władze, która powie im jak żyć. Za każdym razem kiedy ktoś dostaje władzę, staje się skorumpowany. **Skąd u mnie taka postawa?** To wynik rozczarowania. Obiecywano nam po skończeniu studiów złote góry. Że jeśli tylko się naprawdę przyłożymy, że jak będziemy wstawać bardzo wcześnie rano, to wszystko będzie świetnie. To kłamstwo. Pracownik korporacji od robotnika nie różni się niczym. Nie ma czegoś takiego jak klasa średnia. To jakiś mit mający odwrócić uwagę od tego, że jeden zarabia 100 tysięcy, a drugi, nawet jeśli jakimś cudem zarobi 10 tysięcy, to on dalej jest tylko wyrobnikiem. Te nierówności społeczne są straszne. Poza tym mamy dwie fale nacjonalizmów w Polsce. Pierwsza lat 90 i teraz. Ja nie wierzę w rozwiązania systemowe. Nie ma innej metody na pokonanie nacjonalizmów jak eliminacja ich z przestrzeni publicznej, łącznie z użyciem siły fizycznej. Nie ma innej metody. Żadna ustawa tego nie załatwi. Oficjalnie organizacje neonazistowskie są zakazane w Polsce. Po pierwsze trzeba usunąć całkowicie ich przekaz. To liberałowie dopuścili, że faszyści byli mile widziani, np. w telewizji śniadaniowej. To właśnie liberałowie zrobili z tego ciekawostkę do poczytania w weekendowym wydaniu. Oni wpuścili ich z powrotem. To już nie jest faszyzm lat 90, dziś to są panowie w garniturkach., którzy ładnie mówią. Politycy odegrali także swoją rolę tutaj na fali nienawiści do uchodźców. Ta nienawiść wyszła na ulice i weszła do mainstreamu i teraz typowy nastolatek jest nacjonalistą o patriotą. Dlatego trzeba usuwać ich z debaty publicznej. Nie wolno ich z nimi rozmawiać. Żadnej rozmowy! Usuwać wszystko co się z nimi kojarzy. A po trzecie przeganiać ich z ulic. To jest wojna. Oni chcą nas pozabijać i otwarcie o tym mówią, więc po co ich zapraszać i pytać co oni o tym sądzą. Jak sobie tutaj można w ogóle wyobrazić kompromis? Że będziemy zabijać gejów tylko we wtorki? Obecnie nam liberalizm kojarzy się z demokratycznym państwem, zachodnim, powiązanym z Unią Europejską o kapitalistycznym ustroju gospodarczym. Dla nas to jest tak samo złe jak wszystko inne, może tylko bardziej kolorowe. Te sojusze są zawierane z konieczności. Anarchizm kiedyś był bardziej popularny niż dziś i liczono się z tym ruchem w Polsce. Ale rozczarowanie partiami lewackimi rośnie, a to dla nas tylko lepiej. Nie wyssałem tego z mlekiem matki. Moi rodzice byli zadowoleni ze zanon3664178097n, które zachodzą w Polsce. Ale ja mam inaczej. Fajnie jest coś robić i widzieć efekty swojej pracy. Np. taka akcja, że wydajemy posiłki bezdomnym. To działa. Jest cała masa działań: prowadzenie bibliotek, kursów dla dzieci, zbiórki, po blokowanie korporacji na targach i pałowanie faszystów. Dużo tego. U mnie zaczęło się w sumie od muzyki. Na osiedlu byli albo naziole, albo punkowcy i dla mnie jakoś naturalnie wyszło, że nie przepadałem za nazistami i tak już zostało. Skończyłem studia stosunki międzynarodowe. Nieźle sobie radzę. Nie mam najgorzej. Pracuję w korpo. Najbardziej frustruje mnie obecnie to, co Polakom wtłacza się do głów, i jak oni to bezrefleksyjnie łykają. Wszystkie te pierdoły pod tytułem „Szwecji już nie ma”, „Imigrant zjadł dziecko”, „Ideologia gender” itd. Te prymitywne treści mocno do ludzi trafiają, a później ciężko się z tym walczy. Czyli pranie mózgów ludzi. Marzy mi się, żeby odwróciła się ta prawacka tendencja, która trwa już jakiś czas. Chciałbym, żeby zrobiło się normalniej. Nie dyskwalifikuje nacjonalistów jako ludzi, dajmy im szanse popracować z bezdomnymi, z uchodźcami, niech przejrzą na oczy. Może wtedy coś zrozumieją. Taki przeciętny tzw. nacjonalista mało co rozumie. Za tym stoją mafie narkotykowe. A dla nich nie widzę w ogóle miejsca w żadnym społeczeństwie. Ale jest coraz lepiej, nawet tych cholernych marszów jest coraz więcej. Zmienia się powoli. Lewy Sierpowy, 34" 2,59190,2019-09-12T08:23:59.418Z,58275,anon634599124,anon1823995876,"Czesc, @anon1823995876 - dzieki za podzielenie się swoimi przemyśleniami i doświadczeniem, a przede wszystkim nadzieją. Sporo czasu spędziłam w kręgach punkowych - mieszkając w Lublinie, przez lata organizowałam wydarzenia w Tekturze, naszym legendarnym skłocie :) Namówiłam nawet do rozmowy jednego z moich kolegów z tamtej ekipy, @anon Co mnie intryguje, to to, że wbrew pozorom, anarchiści są niesamowitymi optymistami - może jest to tendencja wszystkich aktywistów? Ta obserwacja ma dwa elementy - z jednej strony wiara w to, że społeczeństwa będą kiedyś na tyle mądre, że obędą się bez struktur władzy i kontroli, czego ja nigdy nie potrafiłam do końca uznać za możliwy scenariusz. Z drugiej to, że pomimo tego, jak rzeczywistość zmusza was do kompromisów, nieustannie w jakiś sposób się z nią konfrontujecie. Bezpośrednie akcje mają magiczny efekt - zmieniają rzeczywistość, nawet jeśli pozornie tylko na chwilę. Mają szansę zwrócić uwagę innych na systemowość problemów, z jakimi się mierzymy. I na to, że nasza uwaga, niechęć do pomocy i pogarda są skierowane w złą stronę. Jak się czujesz jako pracownik korporacji? Czy była to dla Ciebie bardzo trudna decyzja?" 3,60291,2019-10-01T13:54:51.835Z,58275,anon170712225,anon1823995876,"[quote=""anon1823995876, post:1, topic:10596""] Nie ma innej metody na pokonanie nacjonalizmów jak eliminacja ich z przestrzeni publicznej, łącznie z użyciem siły fizycznej [/quote] Z zaciekawieniem i trochę przerażeniem przeczytałem Twój tekst. Czyli rozumiem, że w imię walki o lepszy świat dopuszczasz stosowanie przemocy? Jak zatem przekonacie przeciętnego człowieka o tym, że idea anarchizmu jest lepsza od zwalczanego przez Was faszyzmu? I przede wszystkim kto będzie decydował o tym kto jest ""faszystą""? Takie postrzeganie spraw budzi mój sprzeciw ponieważ mam wrażenie, że dla wielu przedstawicieli tzw. lewej strony życia publicznego ""faszystowskie"" jest wszystko to co związane jest z tradycją narodową, przywiązaniem do religii i patriotyzmem. Zresztą pięknym przykładem takiego postrzegania spraw było zaatakowanie przez niemieckich ""antyfaszystów"" rekonstruktorów historycznych (bodaj w mundurach Księstwa Warszawskiego) uczestniczących w obchodach 11 Listopada, kilka lat temu. No bo przecież jak nosi historyczny mundur, to wiadomo, że ksenofob, biały supremacjonista i polski faszysta ;)" 4,61444,2019-10-15T15:14:36.403Z,60291,anon1721562807,anon170712225,"Czy uważamy, że na każdy temat warto podjąć dyskusję, czy jednak chcielibyśmy uruchomić coś, co nazwę na potrzebę tej krótkiej wypowiedzi ""zdrowym rozsądkiem"" i jeżeli ktoś propaguje kompletnie chore systemy i postawy - może jednak chcielibyśmy spuścić na to zasłonę milczenia? Bo przecież jako przedstawiciel strony narodowej mogę rzucić hasłem ""a anarchistów powinniśmy likwidować wszelkimi metodami, łącznie z użyciem siły fizycznej"" i naprawdę ta rozmowa anon3664178097łaby podlegać szerszej debacie? Gdy absurd przekroczy pewne granice, lepiej byłoby chyba po prostu zamilknąć. I tyle w tym temacie." 5,61897,2019-10-22T07:32:53.952Z,61444,anon634599124,anon1721562807,"Ja się właśnie zastanawiam nad funkcją i skutecznością zasłony milczenia - ale nie mam tez dobrej alternatywy. Co Twoim zdaniem pomoże nam osiągnąć ignorowanie pewnych grup, tematów, problemów (nie jest to zaczepne pytanie, jestem ciekawa, jak Ty to widzisz jako strategię)" 6,62079,2019-10-23T12:32:54.362Z,61444,anon170712225,anon1721562807,"Pod pewnymi względami zgadzam się z Tobą. Z drugiej strony nie wyobrażam sobie, aby nie zaznaczyć swojego sprzeciwu wobec zaprezentowanej przez @anon1823995876 postawy. Wiem, że nie przekonam go do zanon3664178097ny poglądów, podobnie jak on nie przekona mnie do anarchizmu, szczególnie rozuanon3664178097nego jako napierdzielanie nacjonalistów (zresztą chyba kwalifikowałbym się do otrzymania natychanon3664178097stowego łomotu w wykonaniu Antify), po prostu nie mogłem pozwolić sobie na wzruszenie ramion w tym wypadku." 1,61620,2019-10-18T08:08:02.798Z,61620,anon170712225,anon170712225,"Ta historia będzie raczej krótka. Przemyślenia w niej zawarte powstały na podstawie kilkunastu – kilkudziesięciu rozmów, spotkań, po prostu obcowania z ludźmi Kaukazu. Siłą rzeczy są więc bardzo subiektywne i wcale nie muszą trafnie oddawać tego jak jesteśmy postrzegani w tym regionie świata. Mówiąc „my” mam na myśli obywateli państw członkowskich UE. Niedawno wróciłem ze swojej drugiej podróży na Kaukaz. Tym razem byłem w Gruzji i Armenii. I zdecydowanie częściej niż poprzednim razem zdarzyło mi się usłyszeć, że „wy tam w tej Europie, to tych homoseksualistów tak mocno wspieracie”. Stwierdzenie to było zwykle opatrzone komentarzem o szkodliwej homopropagandzie, zagrożeniu cywilizacyjnym, konieczności eliminacji z przestrzeni publicznej ideologii LGBT itp. Sporo się natłumaczyłem, że poszczególne państwa UE bardzo mocno się od siebie różnią, nie tylko w podejściu do tematów obyczajowo-światopoglądowych, ale w ogóle Europa jest mocno zróżnicowana, a i same narody europejskie są mocno podzielone w tych kwestiach. Starałem się jednocześnie zbyt mocno nie wchodzić w dyskusje światopoglądowe. Niemniej jednak, ze swoim prawicowym i konserwatywnym podejściem do życia, czułem się momentami jak aktywista LGBT ;) Pewnie niejeden przedstawiciel tego środowiska nazwałby mnie homofobem, jednak na Kaukazie moje poglądy zdawały się stonowane i łagodne. Tak naprawdę nie chcę jednak pisać o kaukaskiej mentalności, tylko o wykorzystaniu wizerunku środowisk homoseksualnych w propagandzie, jak mniemam głównie rosyjskiej proweniencji. Obraz Europy jako współczesnej Sodomy i Gomory (nawiasem mówiąc, w mojej opinii częściowo słuszny) przekazywany jest mieszkańcom Kaukazu (a i pewnie całej przestrzeni poradzieckiej) za pośrednictwem rosyjskojęzycznych lub kontrolowanych przez Rosję mediów. Obstawiam, że każdy wybryk środowisk LGBT, wszelkie te „cipkomaryjki”, parodie Mszy Świętej, zajęcia z drag queens dla dzieci przedszkolnych itp. itd. będą ostro grzane w rosyjskich mediach krajowych i zagranicznych, tworząc obraz upadku zachodniej cywilizacji. Nie zamierzam się tutaj skupiać na analizie czy krytyce działań środowisk LGBT (jak się jednak pewnie domyślacie – ocenianych w większości krytycznie przeze mnie). Chciałem natoanon3664178097st podzielić się konstatacją, że kontrowersyjne, obrazoburcze lub po prostu nieprzyzwoite działania aktywistów LGBT nie wzburzają tylko tych kogo bezpośrednio dotyczą, ale stanowią również jeden z istotnych czynników w kształtowaniu obrazu Europy w przestrzeni poradzieckiej. Świadomie lub nie, ale środowiska LGBT są wykorzystywane w rosyjskiej propagandzie. P.S. A na marginesie i zupełnie bez związku z ww. tematem wspomnę o innej rzeczy, którą zauważyłem na Kaukazie w rozmowach z wyznawcami różnych religii (prawosławie, Apostolski Kościół Oranon3664178097ński, islam). Po tradycyjnych pytaniach o imię, kraj pochodzenia, stan cywilny i posiadanie dzieci, zarobki, często byłem pytany o to czy jestem chrześcijaninem. Po twierdzącej odpowiedzi widziałem, że jest ona przyjmowana z zadowoleniem. Nierzadko pytano, czy moje imię ma jakieś religijne znaczenie. I tutaj również, po udzieleniu twierdzącej odpowiedzi, niezależnie od wyznania mojego rozmówcy, atmosfera robiła się jakby od razu jeszcze bardziej pozytywna. Chciałem powiedzieć, że Kaukaz jest akurat takim ciekawym regionem, w którym, po pierwsze Twoi rozmówcy będą pytać Cię o wyznanie, a po drugie, zostaniesz doceniony za fakt przynależności do jednego z chrześcijańskich Kościołów (również przez muzułmanów)." 2,61809,2019-10-21T12:09:45.488Z,61620,anon634599124,anon170712225,"Hej @anon170712225 , powoli stajesz się moim ulubionym twórcą na tym forum! No więc ciekawe rzeczy piszesz, znowu. Z jednej strony znam doskonale to uczucie, kiedy spotykasz nowe osoby i informacja o wspolnej religii staje sie waznym kluczem do otwarcia się na głębszą, szczerą konwersację. Wiele razy zdarzyło mi się to np. w Indonezji, gdzie na Kalimantnie wszyscy znali polskiego papieża... Kiedy mówiłam im, że jestem niewierząca, chociaż wychowałam się jako praktykująca katoliczka, było to dla nich raczej dziwne czy niewiarygodne, niż bulwersujące. Tam wszyscy wierzą, tego się nie kwestionuje - każdy musi mieć jakiegoś Boga w Indonezji. Ciekawe, czy religia to jeden z tych potencjalnie uniwersalnych łączników - i czy skoro pomimo sporego rozczłonkowania chrześcijaństwa, chrześciajnie czy osoby wychowane w tej tradycji czują jakieś więzi, to byłaby też możliwość stworzenia platformy dialogu nie w oparciu o różnice i konflikty między religiami, ale o wspólne elementy - historie, pochodzenie, wątki w religijnych księgach, wartości. Może jest potencjał na braterstwo i siostrzeństwo, jeśli będziemy skupiali się raczej na tym, co nas łączy. Bardzo interesujący jest Twój pogląd nt instrumentalnego wykorzystywania walki o prawa LGBT w budowaniu ich własnej imperialnej retoryki. Podejrzewam jednak, że Putinowi obojętne są osoby LGBT, i gdyby nie anon3664178097ł ich, znalazłby jakiś inny front, na którym mógłby nas ze sobą konfrontować. Tu raczej chodzi o wykrzywienie obrazu świata w sposób, który pozwala mu na dalsze ograniczanie praw własnych obywateli pod pretekstem ich ochrony... Pamiętam, jak starałam się o wizję do Rosji i pan konsul zapytał, dlaczego nam (Europejczykom, ktorzy nota bene, jak się dowiedziałam, mają o wiele niższe przeciętne IQ niż Rosjanie) się wydaje, że Rosjanie nie mają prawa bić swoich żon, przecież to ich kultura i nie powinniśmy się do tego wtrącać. Wizy nie dostałam. Chyba to, co chcę powiedzieć, to że nie warto porzucać walki o pewne wartości tylko dlatego, że Putin tego użyje przeciwko nam, a przede wszystkim przeciwko własnym ludziom." 3,61938,2019-10-22T10:12:21.812Z,61809,anon170712225,anon634599124,"Hej, dziękuję za miłe słowa. Potwierdzam Twoje spostrzeżenie, że są na świecie rejony, gdzie przyznanie się, że jest się osobą niewierzącą budzi zdumienie i to nieliche. Pamiętam jak w okolicach 2005/2006 r. wpadł mi w ręce poradnik dla polskich żołnierzy wyjeżdżających na misję do Iraku. Podkreślono tam, żeby niewierzący żołnierze nie epatowali tym faktem, ponieważ może się to spotkać z dużo bardziej niechętnym przyjęciem niż stwierdzenie, że jest się chrześcijaninem. Co do religii jako czynniku łączącym ludzi - jak najbardziej, uważam, że jest to platforma do budowania dialogu i więzi. Istotna jest tu uniwersalistyczna idea chrześcijaństwa. Poza tym w swojej doktrynie przynajmniej (bo praktyka to już co innego) odrzuca traktowanie drugiego człowieka inaczej ze względu na pochodzenie lub wyznanie. Islam też kieruje swoje przesłanie do całego świata, ale o ile wiem wyznacza inne standardy dla stosunków pomiędzy muzułmanami, a inne w relacjach między muzułmanami a ludami Księgi (Żydzi, chrześcijanie) a jeszcze inne z całą resztą. Tak więc religia jako podstawa budowania wspólnoty to bardzo dobry pomysł i to już się dzieje na świecie od setek lat. Jednocześnie różnice religijne tworzą silne granice i wyznaczają tożsamość zwaśnionych grup. Najlepszym tego przykładem z naszego podwórka są chyba Bałkany, gdzie tożsamości skonfliktowanych grup wyznaczone są po linii religijnej. Prawosławni Serbowie, katoliccy Chorwaci i jeszcze muzułmańscy mieszkańcy Bośni. Posługują się tym samym językiem, dzielą wiele wspólnych obyczajów, kawał wspólnej historii itd. a jednak to po której stronie barykady staniesz było zdeterminowane do jakiej świątyni chodziłeś. Przy okazji nie uważam, że gdyby ludność b. Jugosławii nie wyznawała żadnej religii lub wyznawała tylko jedną to wojny udałoby się uniknąć. Po prostu oś konfliktu mogłaby wyglądać inaczej. Temat generalnie bardzo głęboki i warty poszerzonej analizy." 1,61710,2019-10-18T18:13:25.813Z,61710,anon2271975978,anon2271975978," November 22, 2019 → Novembar 22, 2019 Time: 17h30 - 20h30 **Location:** 21220 Bečej, Serbia, Ulica Braće Tan 5-7. http://www.than.rs/en/ **Budget needs:** So far 100 euros, venue and drinks **Organisers:** [@anon378969796](https://edgeryders.eu/u/anon **Facilitated by:** [@anon2271975978](https://edgeryders.eu/u/anon2271975978) **Status:** Taking care of speakers and creating collaboration with local stakeholders # How do we stop the brain drain from Serbia? One of the solutions is creating a suitable environment for empowering youth. The most important resource, from any company or a country, are people. The investors put their money in people and ideas…in human potential, not in companies. Why? Because they know the company will never succeed without a great team. How can we expect to prosper as a country if we do not invest in the members of our society? That is why we decided the theme of this workshop will be creativity and entrepreneurship. Our focus is on young people: how to we help them fulfill their potential? What kind of support do they really need from us? From parents, from the municipality, school or various organisations working with children, like for example the social care centers? Children with difficulties functioning within standard rules and education might need our help the most. Our project was born out of that need to create an environment in which youth will flourish, in this case it will be the Becej Creative Hub, which we will present on this workshop. ## Format We are creating a partnership made of individuals and all organisations in Becej who want to contribute to empowering young people and through that improve the quality of life in their community. This workshop and the project we will present during it will be the result of a poll we conduct between teenagers of 3 high schools in Becej. It will be built through their participation as well. **Before workshop:** We connected with all 3 schools and few organisations, with goal of creating the needed partnership to and conduct the needed poll within the younger population so we can adapt the project to their needs as much as possible. **Why document everything:** The documentation from the discussions are redacted to ensure privacy of participants, then posted on the online discussion space for the festival. This enables us to do a number of things - easily reconnect with people we met across shared/complimentary interests build a high quality report summarising what knowledge has emerged from the discussions keep everyone informed about new, relevant, opportunities for professional and personal development, follow up events etc **Program:** Introduction, Who are Edgeryders (5 min + 5 min Q&A) Project “Wellbeing in Serbia”: how to use the platform, the importance of our stories and connecting with others (10 min + 5 min Q&A) Innovator (20 min + 10 min Q&A) Nenad Čanak (30 min + 15 min Q&A) Presenting the project “Creative Hub in Becej” (10 min + 10 min Q&A) Open discussion about the project (until the workshop end) ## Who is coming? ### To confirm still Speaker from the association of innovators, Serbia Prof. Dr. Nikola Čanak **Frequently asked questions** **How do I get an invitation/ticket to this workshop?** **How is this event being organised?** This event, and the festival it is part of, is coordinated on the edgeryders platform (where you are now) and co-curated through a series of community video calls. We have allocated a collaboratively managed budget for the festival and operate on a solidarity basis. Participants who need some financial support to organise or be able to participate in the festival are eligible provided they contribute towards making it a meaningful and generative experience for all - in the run up to, during and/or after the event. If you would like to join us but are unsure as to how to contribute, don’t worry. Create an [edgeryders account](https://communities.edgeryders.eu/login), then [tell us a bit about yourself here](https://edgeryders.eu/c/ioh/tell-us-about-you) and we will guide you along from there. We @anon378969796 @anon2271975978 and @anon2002939394 are coordinating this event, with http://www.than.rs/sr/, in collaboration with innova.rs, and high schools (not confirmed yet) “Ekonomska Skola Becej”, “Gimnazija Becej”, “Tehnicka skola Becej”. Some people have been specially invited as guests because the work they are doing right now and their expertise will help ensure that the discussion is based on case studies, credible data and hands on experience. **How is this all financed?** This project has received funding from the European Union’s Horizon 2020 research and innovation programme under grant agreement No 822682. **[POPREBEL_V01_BrightBlue.jpg4103×878 259 KB](https://edgeryders.eu/uploads/default/original/2X/3/31be5dc58dc3089277de7f5cb59f2cc5787a7b6f.jpeg)** **Does getting involved mean I endorse the funders views or actions?** No. What you are doing is contributing to an open consultation on the topic of how to build a next generation of internet infrastructure, technologies, business models etc that promotes the wellbeing of humans and the natural environment. The consultation methodology is designed in such a way as to allow for diversity of views, premises, disciplines, themes and contexts. We employ open notebook science principles and the results will be presented in the form of a research report accessible to everyone after the event. You can follow the process, review the methodology and open source tech we are using and engage directly with the research and coordination team here: https://edgeryders.eu/c/ioh/workspace **What is the code of conduct?** The Edgeryders online platform technology and activities are intended for people to cooperate within and across projects trying to build a better world. The word “better” has here a fairly broad range of meaning. These [Community Guidelines](https://edgeryders.eu/t/netiquette/45) are here to help you understand what it means to be a member of Edgeryders. Don’t forget that your use of Edgeryders is subject to these Community Guidelines and our [Terms of Service](https://edgeryders.eu/t/id/44). **What happens with my data?** You can read about our [Terms of Use and Privacy Policy here](https://edgeryders.eu/t/terms-of-use-and-privacy-policy/44). Also: [Regulation (EU) 2016/679 of the European Parliament and of the Council of 27 April 2016 on the protection of natural persons with regard to the processing of personal data and on the free movement of such data, and repealing Directive 95/46/EC (General Data Protection Regulation) (Text with EEA relevance)](http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=uriserv:OJ.L_.2016.119.01.0001.01.ENG&toc=OJ:L:2016:119:TOC) [Directive 95/46/EC of the European Parliament and of the Council of 24 October 1995 on the protection of individuals with regard to the processing of personal data and on the free movement of such data](http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=celex:31995L0046) [Handbook on European Data Protection directive](http://www.echr.coe.int/Documents/Handbook_data_protection_ENG.pdf) [European Commission website - Protection of personal data](http://ec.europa.eu/justice/data-protection/)" 1,61765,2019-10-21T05:44:28.014Z,61765,anon431921830,anon431921830,"https://www.drbna.cz/files/drbna/images/page/2015/09/16/1000x1000-1442405867-zazit-mesto-jinak-2012-foto-anna-solcova.jpg Máme za sebou neskutečně živé dva týdny, během nichž se k nám přidalo mnoho nových přispěvatelů, kteří přinesli své příběhy a připojili se k již běžícím konverzacím ohledně věcí, které nám přijdou důležité a problematické. @anon4213269637 otevřel téma osobní pohody a toho, jestli je skutečně možné jí dosáhnout, v situaci, kdy je člověk ""dítětem třetí kultury"", jak nám vysvětlil, někým s nadnárodní identitou, žijícím v Čechách: [Lež stihne oběhnout svět než si pravda nazuje boty](https://edgeryders.eu/t/lez-stihne-obehnout-svet-nez-si-pravda-nazuje-boty/11058). @anon @anon3341357780 představil svůj osobní příběh spojený se [vznikem Brněnské klimatické koalice](https://edgeryders.eu/t/vznik-brnenske-klimaticke-koalice/11016) jeho aktivity na poli otázek životního toto prostředí ho ostatně svým způsobem přivedlo i do řad Edgeryders. @anon2156976073 pak otevřel jdnu z nejpalčivějších otázek (nejenom) mladých lidí, kteří (nejenom) v Praze shánějí prostě normální bydlení: [(Ne)dostupné bydlení aneb (ne)spokojený život mladého Pražáka](http://(Ne)dostupné bydlení aneb (ne)spokojený život mladého Pražáka) a se zvláštní zkušeností na stejné téma se s námi podělil i @anon2724288971 v [Bizarní story během hledání bydlení v Praze](https://edgeryders.eu/t/bizarni-story-behem-hledani-bydleni-v-praze/11192). @anon1774103761 pak představila svoji osobní zkušenost s tím, když se snažila v rámci působení v oblasti sociální podpory a asistence oficiálně zaštít pomoc pro děti, o které dlouhodobě pečuje, ale narazila při tom na limity systému aneb [Když sociálka nekoná](https://edgeryders.eu/t/kdyz-socialka-nekona/11121). ### Je úžasné, že si k nám nacházíte cestu a neváháte sdílet své zkušenosti s ostatními od toho tu jsme! Úžasnou práci v tomhle směru odvádí @anon1909035641 a @anon3341357780, kteří vám představují ústřední myšlenku tohoto fóra a představují cestu sem směřující. Oba si pro nás přichystali komunitní události v [Brně 8.11.2019](https://edgeryders.eu/t/brno-cze-hackathon-on-affordable-housing-panel-discussion/11185) a v [Praze 23.11.2019](https://edgeryders.eu/t/poprebel-event-prague/11139). Tak se určitě přidejte a setkejme se všichni osobně!!" 2,61770,2019-10-21T06:39:21.309Z,61765,anon2002939394,anon431921830,"@anon431921830 if you add hyperlinks in the text instead of alongside it, it will be so much easier to read! Example: - link in line: On Edgeryders http://edgeryders.eu versus - hyperlink: [On Edgeryders](http://edgeryders.eu)" 3,61773,2019-10-21T06:53:22.752Z,61770,anon431921830,anon2002939394,"Ahá, thank you very much for the good tip!" 4,61895,2019-10-22T07:27:34.208Z,61773,anon2002939394,anon431921830,Add photo so it can appear featured on https://wellbeing.edgeryders.eu/cz? 1,55890,2019-06-29T17:18:51.499Z,55890,anon1909035641,anon1909035641,"![](https://im.novinky.cz/mynews/308/23081-gallery1-z1o74.jpg) Inspirován zdejším článkem „Lékařův pacient nebo pacientův lékař?“ bych rád zareagoval na „veselou story z 90. let“ svým příběhem, který začal letos v zimě na sjezdovce v Jizerkách (analogií bude více). Byť jsem instruktorem snowboardingu, podařilo se mi na sjezdovce upadnout tak, že jsem si v pevně zavázané botě něco udělal s kotníkem, na který jsem nemohl došlápnout. Když pro mě přijela Horská služba, jeden ze záchranářů vznesl smutnou (ale předběžnou, „okometrickou“) diagnózu: „To půjde do sádry, synku…“. Načež mi jeho kolega sundal botu, inkriminovaný kotník prohmatal a když se divil, že nekřičím bolestí, přišel z pozitivnější diagnózou: „Normálně bych vás poslal do soukromého medical centru v nejbližším horském středisku, ale to byste se nedoplatil… Možná to zlomený nebude, ať vás kamarád odveze do Prahy, ledujte to doma a bude to třeba dobrý…“. Doma jsem teda začal (dle instrukcí) ledovat, ale když jsem nebyl schopný se po několika hodinách na nohu postavit, nechal jsem se odvézt do „mé oblíbené fakultní nemocnice B.“, rentgen odhalil zlomený kotník, nechodící sádra na dva měsíce. OK, říkám si, ještěže jsem se nerozhodl pro samoléčbu ledováním… Po dvou měsících mi sádru sundali, začal jsem chodit na rehabilitace a vše vypadalo, že se ubírá pozitivním směrem. Na kontrole měsíc po sundání sádry mi doktor s šibalským úsměvem říká: „Vždyť to na RTG snímku vypadá, že jste to zlomený vůbec neměl… Takže, abyste tu nohu uvedl do původního stavu, musíte jí dát plnou zátěž.“ Mě to mile překvapilo, ale musel jsem ortopedovi smutně konstatovat, že hraju florbal a skáču na kole, což rozhodně nebude to pravé pro čerstvě zahojený frakturovaný kotník. On ale zvesela pokračoval, že to je dobře, že čím větší zátěž, tím efektivněji se to celé zahojí. Když jsem namítnul, že mi to určitě nateče, on přitakal a řekl, že to bude natejkat ještě tak rok, rok a půl, ať si zvyknu. Přišlo mi logické se dotázat, zda-li mám otoku předcházet nějakou ortézou, obinadlem, atp. To jsem dostal výslovně zakázáno, že prý by to hojení jenom zhoršovalo. Inu dobrá, vrhnul jsem se do svých oblíbených sportů s plnou vervou – bez ortézy. Zhruba po měsíci sportování, kdy jsem žádnou bolest necítil a radoval se, jak „se to hezky zahojilo a jak mám uvědomělý doktory“, to přišlo. Z ničeho nic mi noha natekla a já se vrátil do kulhajícího stavu, tak jsem začal (opět) ledovat, což ale během týdne žádné zlepšení nepřineslo… Takže jsem se vrátil i do FN B., kde mi jiný doktor po zhlédnutí rentgenu sdělil, že se to sice „hojí celkem dobře“, ale že přeci jen ne úplně optimálně… A tak mi poradil: „Nohu do klidu, používat ortézu, neběhat, nechodit, plavat a na kole jezdit maximálně na cyklostezce podél Vltavy.“ Když jsem mu řekl, jakou jsem dostal radu posledně (tedy právě přesně opačnou), doktor to nijak nerozporoval a řekl, že je to běžný postup (nejen jeho kolegy, ale zřejmě celé medicíny) a že to bylo dobře myšlené. Má fyzioterapeutka kroutila nechápavě hlavou a řekla, že by se klonila k radě „příliš nesportovat“ hned od začátku, ale že přece nová diagnóza nemůže rozporovat tu předchozí… Čímž se dostávám k pointě – a to chci zdůraznit, že si nestěžuju – mám v lékaře plnou důvěru, ale když dostanete o 180° odlišné rady (vedoucí k tomu, že už dva měsíce opět kulhám), jsem zmatený. Myslíte, že existuje nějaká nezávislá instance, kam se člověk může obrátit, když si není jistý správností diagnózy, doporučení, atd.? Jít se zeptat jiného odborníka v rámci té samé instituce podle mě smysl nemá, protože přece drží basu… #FNBforever" 2,55894,2019-06-29T18:13:50.364Z,55890,anon431921830,anon1909035641,"Díky moc za příspěvek, jako člověk s mnohonasobnymi úrazy nohou doufám, že uz to chodí líp:). S něčím obdobným se v posledních letech potýká moje Máma, kterou trápí kolena. Podle několika různých lékařů za to mohou dosti různorodé příčiny, od věku, přes artrózu až po nejrůznější infekce. Zkusila navštívit maximální množství odborníků, ale ve finále vlastně nikdo zcela rozhodně nepotvrdil, ani nevyvrátil názor toho druhého. Rozhodla se tedy pro léčbu doporučenou doktorem, ke kterému dochází dlouhodobě (a který spravoval koleno čirou náhodou ve FNB i mně:). Někdy možná zafunguje dát na názor člověka, který nás jako lékař zná v širším kontextu.." 3,56065,2019-07-02T13:44:42.550Z,55890,anon2002939394,anon1909035641,"To zní jako jedna z neviditelných nemocí systému. Mor nejistoty a nedůvěry. Říkáte, že věříte lékaři, dokud není prokázán vážný rozpor s jiným lékařským názorem. Někde jinde se zmiňujete, že byste raději čekal na změnu systému, než abyste se léčil v zahraničí, ale jak dlouho to bude stačit? Já jim nevěřím vůbec, a tak jsem se rozhodla, že pokaždé, když se objeví nějaký problém, zeptám se alespoň dvou doktorů. Jak probíhá vaše rekonvalescence? Mluvíte s nějakými podpůrnými skupinami nebo jste podal stížnost? Moje otázka asi zní: jak tato osobní zkušenost ovlivňuje váš občanský život? Mluvíte víc nahlas? Radíte ostatním častěji, aby byli také opatrní? Možná by vás mohl zajímat příběh společnosti @anon829385436 [o životě s chronickým onemocněním v polském zdravotnictví.](https://edgeryders.eu/t/diagnoza-wsparcie-psychologiczne-i-zycie-z-choroba-przewlekla-w-polsce/10046/)" 4,56437,2019-07-09T18:52:09.720Z,56065,anon1909035641,anon2002939394,"Doposud jsem vždy věřil lékaři (než se objevila komplikace, kterou jsem popisoval) – někdy jsou situace tak akutní, že na konzultaci s jinými odborníky není prostor… Rozhodně si po této zkušenosti budu shromažďovat informace z více zdrojů, což od teď doporučuji i ostatním, aby tak dokázali předcházet dlouhodobějším problémům (a třeba nutnosti řešit je v zahraničí). A jen zřejmě proto, že se rekonvalescence daří dobře – díky za optání – jsem oficiální stížnost nepodal…" 5,60428,2019-10-02T16:37:45.423Z,55890,anon2282288034,anon1909035641,"Na základě přečtení článku, mi nejde, se nepodělit o zkušenost, která se stala mě. S dovolením překopíruji text ze svého osobního profilu na facebooku. Tato událost se stala v roce 2017 a od té doby, si nenechávám sdělit pouze dva či tři (ač když chcete třetí názor a natrefíte na doktora ""kruťase"" dá vám to sežrat, protože dva odborníci před ním se přece už vyjádřili), ale zajímá mě ještě názor alternativní (dá se pomoci bylinkami, správnou stravou, cvičením apod.). Výše zmíněný příspěvek z dubna 2017. _ Nejlepší Apríl mého života? Po delší době se vypravím na výlet do Prahy, jeden seskok z lajny (slackline), špatné došlapnutí - KŘUP... Nu což, jsem zvyklá, že pravý kotník mě trápí už dlouho, tak to rozchodím. Prcka (kámoška) ráno vstávala na přijímačky, a já se nebyla schopná zvednout z postele, tak jsem s ""lehkou"" bolestí čekala, až mi sežene po cestě z přijímaček berle a dostaví se pro invalidu ve své posteli. Přesun do Vinohradské nemocnice, kde mi doktor oznámí - nadvakrát zlomený kotník a přetrhané vazy... Ach jo... Doba léčby až 12 týdnů... Dvojité ach jo... Přesun na Vysočinu, kde se mám v následujícím týdnu dostavit na kontrolu do místní nemocnice.... Proběhl další rentgen a doktor na mě nechápavě hledí... ""Buď se Vám za pět dní zvládla zacelit dvojitá zlomenina i s poškozenými vazy nebo jsem blázen já, protože na snímcích nic není. Když Vám to ale řekl doktor z Prahy, tak sádru dotočíme a přijďte si 13. dubna na sundání."" Happy end příběhu se nekonal - když mi po dalších 14 dnech sundali sádru z nohy, měla jsem kromě palce na pravé noze všechny prsty vykloubené a vytočené do pravého úhlu - neobula jsem ani sandály! Na mou otázku: ""Je tohle normální?"" Jsem dostala odpověď: ""Ano, nohu jste měla v sádře, takže čemu se divíte?"" KONEC FB PŘÍSPĚVKU. Nehodlala jsem dál hádat, už jsem věděla kam pojedu. K bývalé zdravotní sestře, která se snaží skloubit moderní a alternativní medicínu. Ve zdravotnictví dělala min. 10 let na ARU a JIPce a neměla jsem sebemenších pochyb, že mi pomůže. Když jsem za ní přijela a ukázala jí v jakém stavu je moje noha, na kterou podle doktorů mohu normálně chodit, zhrozila se! Vysvětlila mi, že pokud ta noha nebyla zlomená a v nemocnici, kde mi ji měli ještě zrengovat, aby viděli co tam je, raději řekli ""když to řekl doktor z Prahy, tak to je pravda"" a zasádrovali, tak mi poničili měkké tkáně, protože tam byl otok. To znamená - žádném případě nesmí jít do sádry! Což je mimochodem jeden z důvodů, proč mi nedali sádru celou už hned v Praze, čekalo se na splasknutí otoku a nový snímek. No a od toho se odvíjí spousta dalších a dalších ""vtipných"" historek s nemocnicí a vyšetřeními. Nohu jsem dávala dohromady další dva roky a pořád to není ono. Připadám si jakoby mi bylo 50 let, protože cítím každou námahu na nohu, změnu počasí a bolesti vystřelující z kotníku až do kolene. Podle lékařů na snímcích nic není a jsem životaschopná. Oficiální stížnost? Ne, tu bych asi nepodala, nechci s tím ztratit zbytek života. Stačí mi, jak se ke mě chovají, když mě to jednou do roka chytne, nemůžu chodit a domáhám se něčeho jiného než ""Ibalgin dvakrát denně a ledujte.""" 6,60432,2019-10-02T17:16:53.399Z,60428,anon431921830,anon2282288034,"Ahoj, díky moc za sdílení Tvé zkušenosti, zní to teda dost strašidelně...Můžu se zeptat, jak si se k té paní nakonec dostala? Většinou jsou tyhle kontakty přes známost, takže tipuju, že nejspíš tak, ale z hlediska té dlouhodobé léčby trvalých následků, pokračovala jsi nějak i v té alternativní cestě? Ono to totiž není až tak jednoduchý někoho sehnat, mám kamaráda, který se dlouhodobě snaží kombinovat kariéru fyzioterapeuta v dejme tomu klasické tradici s alternativními přístupy ve zbývajícím čase, ale s rodinou a několika dětmi se mu to daří spíš tak sezónně.." 7,60466,2019-10-03T07:51:15.405Z,60432,anon2282288034,anon431921830,"Ahoj, k mé záchraně jsem se dostala klasicky ""známá známého"" a jelikož jsem byla zoufalá a naše zdravotnictví mne nechalo ve štychu, zkusila jsem. Nakonec k oné paní dojíždím od té doby, léčily jsme moje nohy dlouhodobě pomocí dornové metody, cvičení + byliny a masti. Od té doby k ní jezdí povinně celá rodina. Mého dědu drží při životě a jen díky ní je na živu. Od ní jsou příběhy, které mne opravdu nutí zamyslet se nad postupy západní medicíny... Např. můj děda už má 10 let rakovinu tlustého střeva. Od začátku všechno špatně. První diagnóza nádor není zhoubný, vyřízneme a bude to v pohodě. Potom co se dědy stav nezlepšoval, udělali lékaři nové testy a hle nádor je zhoubný a rozšiřuje se. Dávali dědovi max. pět let při dobré léčbě. Dva a půl roku zpátky, než jsem se vydala k mé záchraně to s dědou už nevypadalo dobře, selhávaly mu ledviny, měl za sebou bypass, trápil ho žaludek, otékaly mu nohy, nemohl chodit, zavodňoval se. Nakonec jsem se rozhodla a dědu ""násilím"" odvlekla k naší, jak my jí od té doby v rodině říkáme, ""čarodějnici"". Dala ho celého do kupy. Zlepšila funkci ledvin (bylinami), napravila bolesti v nohou, celého ho srovnala, naordinovala tinktury a čaje. Všechno to sice stojí ranec, ale děda žije a dokonce plnohodnotně. Nedávno jsme volali jeho lékařce z onkologie, protože nám naše čarodějnice doporučila, aby děda měl nějaké slabé antidepresiva na lepší náladu, málem jí spadla anon2280259964a, že děda ještě žije a že tomu ani nemůže uvěřit." 8,60475,2019-10-03T08:50:23.580Z,60466,anon1909035641,anon2282288034,"Je super číst o tom, že jsou u nás ""čarodejnice"" (v pozitivním slova smyslu), které umí léčit alternativními postupy, které opravdu fungují... Podle mě by stát měl v jednadvacátém století podporovat i tyto metody, ačkoli je zatím nedokáže (a nechce!) zařadit do nějakých oficiálních škatulek... Škoda! Můj příběh (vlastně i Jirkův) má původ v nemocnici Na Bulovce, kterou vnímáme jako symbol rigidity a naprosto nulového pokroku. Před několika dny mne však překvapila zpráva, že v tomto ústavu založili speciální oddělení pro léčbu skateboardistů - na jednu stranu je to hezké (sám na skatu jezdím), na straně druhé si říkám, jestli to není ""zbytečně"" vynaložené úsilí, které je zacíleno na poměrně úzkou cílovou skupinu (z peněz všech daňových poplatníků) a jestli vlastně nejde spíš o marketingový tah od instituce, která má velmi špatné jméno... Kdy Na Bulovce založí oddělení alternativní medicíny dostupné pro všechny, kterým nepomáhají tradiční - západní - postupy?! http://bulovka.cz/skateboarding-medical-center-nemocnice-na-bulovce-vraci-skateboardisty-do-hry/" 9,60489,2019-10-03T09:56:59.912Z,60475,anon431921830,anon1909035641,"Wow, Centrum pro skateboardisty je dost alternativní koncept sám o sobě, i když ne v tom smyslu, o kterém se bavíme.Ony snahy začít s alternativní medicínou tu jsou, ale jak jsou ty vzájemné přesahy zatím slabé, tak je to trochu jeden krok kupředu, dva zpátky: https://zpravy.aktualne.cz/domaci/centrum-cinske-mediciny-v-hradci-konci-vedouci-bude-dale-pro/r~fe2742802dd611e99182ac1f6b220ee8/" 10,61311,2019-10-14T11:36:57.679Z,55890,anon2558956925,anon1909035641,"Ahoj všem :) mám podobnou zkušenost, když jsem si přetrhl vazy v koleni. Téměř dva roky mi byla diagnostikována u ortopeda distroze kolene, kterou jsem měl léčit neprve ledováním, ortézou, klidem a následně postupným zatěžováním, jízdou na rotopedu atd. Až po téměř dvou letech, kdy stav nebyl akutní, ale zároveň se výrazně nelepšil mi došla trpělivost a nechal jsem se znovu vyšetřit u jiného ortopeda. Ten řekl, že je pravděpodobně přetrhlý postranní vaz (ACL) a poškozené menisky. Poslal mě na magnetickou rezonanci, kde se jeho odhad potvrdil a musel jsem podstoupit operaci - plastiku vazu. Ztratil jsem tak téměř dva roky, kdy jsem mohl sportovat. Po operaci a úspěšně absolvované rehabilitaci (cca půl roku), koleno nefungovalo tak, abych mohl aktivně sportovat. Absolvoval jsem druhou operaci na soukromé klinice (stála 20 000,-), později mi byly nabízeny inijekce s kyselinou hyaluronovou pro rychlejší regeneraci (jedna aplikace cca za 6000,-). Přišlo mi, že ze mě ortoped z této nejvyhlášenější nemocnice v republice tahá jen další a další peníze. Až na potřetí to vyšlo, dostal jsem se k ortopedovi - kapacitě svého oboru (staré škole), který ordinuje mimo Prahu, který vyvrátil některá tvrzení svých ""kolegů"", aplikoval sérii injekcí za nesrovnatelně nižší částky a doporučil rehabilitaci, která mi poprvé za cca 4 roky těchto anabází dovoluje věnovat se opět naplno sportu." 11,61395,2019-10-15T10:31:00.867Z,61311,anon1909035641,anon2558956925,"Díky za komentář, Kryštofe, to je docela síla, že krom výše několikrát zmíněných nejistot v diagnózách se (možná) objevuje i falešná diagnóza vytvořená za účelem zisku - a to v nejvyhlášenější nemocnici! Kromě ztraceného času, kdy jsme mohli naplno sportovat a újmě na zdraví tu jsou ještě enormně vysoké částky, které po nás (někteří) odborníci chtějí, abychom platili za ""standardní"" procedury... Podal jsi v tomto kontextu nějakou stížnost? Nebo ses spokojil s tím, že se - naštěstí - našlo vhodné řešení a ty peníze jsi bral / bereš jako (nenávratně) ""vyhozené""? Tak doufám, že jde rekonvalescence v pohodě a budeš nadobro OK! Držíme palce!!! :)" 12,61553,2019-10-17T10:39:49.962Z,61395,anon2558956925,anon1909035641,"Nepodal jsem žádnou stížnost. Spokojil jsem se s tím, že jsem našel řádově lepší náhradu péče i co se týče nákladů a peníze investované u tohoto ortopeda beru jako ""vyhozené"". Děkuju moc za přání, vám všem taky přeju pevné zdraví a ať narazíte na dobrého lékaře na první dobrou! :wink:" 13,61570,2019-10-17T15:04:57.457Z,61553,anon1909035641,anon2558956925,"Krásný přání, děkujeme a přejeme i všem ostatním... A doufám, že se spolu potkáme na POPrebel (Edgeryders) festivalu 23/11 v Crossu! ;)" 14,61744,2019-10-20T10:23:22.353Z,55890,anon2724288971,anon1909035641,"No jo, co doktor, to jiná diagnoza. Podělím se se svým nedávným příběhem. Spadl jsem v parku ze dvou metrů ze slackliny. Rameno, hlava, zem, tma. Ležím si v trávě, po probuzení to chci jít zkusit znova, ale při vstávání a prohmatání si levého ramene a klíční kosti hned vím, že právě klíční kost to tak úplně neodpružila. Vtipné na tom bylo, že šlo o menší rande a první výuku na slacklině s mojí novou kamarádkou Lůcou. Po pár minutách je po rande a volá mi rychlou. Rentgen potvrdil mé obavy a posílají mě domů s tím, že se uvidí, jestli to bude dobře srůstat nebo jestli půjdu na operaci. Po týdnu jdu na kontrolu a jiný doktor říka, že to ASI na operaci bude, ale že je to na mně. Jsem snad doktor? Operaci jsem schválil a šel jsem pod kudlu. Po operaci přijde třetí doktor, kouká na snímky a diví se, proč mi to operovali, že by to rozhodně neoperoval. Koukám na něj s 11 cm jizvou přes celý klíček a říkám si, kde je teda pravda. Když přijdu po 14 dnech na kontrolu a ptám se čtvrtého doktora na jeho názor, co by podle prvního rentgenu udělal on, mi říká, že by to operoval na hned, že je tam kousek roztříštěné kosti. Takže podobně jako u tebe. Co doktor, to názor." 1,61336,2019-10-14T16:05:59.218Z,61336,anon634599124,anon634599124,"November 23, 2019 → November 23, 2019 * **Location:** Prague, Cross Club, Plynární 1096/23, Praha 7 * **Organisers:** @anon1909035641, @anon431921830 @anon634599124 * **Facilitated by:** * **Content discussions (in English):** https://edgeryders.eu/t/proposal-of-edgeryders-festival-in-prague/11124 * **Status:** Developing process and content * **ORGANISER CHECKLIST** : 1. Update/Create individual event descriptions with Catchy Name for the event, URL for signup form, Description of format & process, FAQs, Logistics info (address, time, date, team info) - [follow this template](https://edgeryders.eu/t/workshop-on-inequalities-in-the-age-of-ai-what-they-are-how-they-work-and-what-we-can-do-about-them-19-11-brussels); 2. Give Natalia photos + statements/quotes she can use to customise design from the template: @anon634599124 3. Organise 2 calls to develop the session topic with the confirmed speakers; conduct one on one interviews & skeleton posts with each participant: * Call#1: Individual interviews with confirmed participants & produce skeleton posts _(@anon2772845365 @anon3881576407 with support from @anon634599124)_ * Call#2: Group call with all confirmed participants 4. Keep track of the festival signup form and welcome/onboard each person 5. Formalise practical arrangements for speakers participation: *Travel, fees, onboard them on the process, organise schedule, collect bio info + photo + recommended reading materials for other participants etc* (individual organiser with support from @anon634599124) 6. Make a twitter list of Europe-based people who are interested in the topics to be covered in this session then reach out to them & more people to propose people or put themselves forward for the list - _( @anon3881576407 - reaches out to each session organiser and asks who they want to engage, then organises outreach/comms campaign around that)_. 7. Prepare press/communication kit & send to local event calendar websites, journalists etc (@anon3881576407) 8. Push out comms campaign for event via social media for event (@anon3881576407) # Frequently asked questions ### How do I get an invitation/ticket to this workshop? This event is bringing together people who are currently directly involved in building, researching, regulating, monetising and or providing meaningful input into the wider debate around the technologies in question. We want to ensure that every participant leaves the venue having presented and discussed their work with others who can provide meaningful input or connect them with opportunities to further their professional and or personal development. If this appeals to you, then we would love to have you join us. Just [create an edgeryders account](https://communities.edgeryders.eu/login) and [introduce yourself to the community here](https://edgeryders.eu/c/wellbeing/cz). ### How is this event being organised? This event, and the festival it is part of, is coordinated on the edgeryders platform (where you are now) and co-curated through a series of community video calls. We have allocated a collaboratively managed budget for the festival and operate on a solidarity basis. Participants who need some financial support to organise or be able to participate in the festival are eligible provided they contribute towards making it a meaningful and generative experience for all - in the run up to, during and/or after the event. If you would like to join us but are unsure as to how to contribute, don’t worry. Create an [edgeryders account](https://communities.edgeryders.eu/login), then [tell us a bit about yourself here](https://edgeryders.eu/c/wellbeing/cz) and we will guide you along from there. ``` **Here the text needs to be individualised for your event!!!** ``` I > ( add @anon am coordinating this event, > with @anon ### How is this all financed? This project has received funding from the European Union’s Horizon 2020 research and innovation programme under grant agreement No 822682. ![Eu emblem|150x100](https://ngi.edgeryders.eu/assets/images/eu-emblem.png) ### Does getting involved mean I endorse the funders views or actions? No. What you are doing is contributing to an open consultation on the topic of how to build a next generation of internet infrastructure, technologies, business models etc that promotes the wellbeing of humans and the natural environment. The consultation methodology is designed in such a way as to allow for diversity of views, premises, disciplines, themes and contexts. We employ open notebook science principles and the results will be presented in the form of a research report accessible to everyone after the event. You can follow the process, review the methodology and open source tech we are using and engage directly with the research and coordination team here: https://edgeryders.eu/c/ioh/workspace ### What is the code of conduct? Twoje bezpieczeństwo i wygoda są dla nas ważne - jeśli masz jakieś obawy, albo specjalne życzenia, zostaw komentarz lub napisz email do [natalia@anon The Edgeryders online platform technology and activities are intended for people to cooperate within and across projects trying to build a better world. The word “better” has here a fairly broad range of meaning. These [Community Guidelines](https://edgeryders.eu/t/netiquette/45) are here to help you understand what it means to be a member of Edgeryders. Don’t forget that your use of Edgeryders is subject to these Community Guidelines and our [Terms of Service](https://edgeryders.eu/t/id/44). ### What happens with my data? You can read about our [Terms of Use and Privacy Policy here](https://edgeryders.eu/t/terms-of-use-and-privacy-policy/44). Also: * [Regulation (EU) 2016/679 of the European Parliament and of the Council of 27 April 2016 on the protection of natural persons with regard to the processing of personal data and on the free movement of such data, and repealing Directive 95/46/EC (General Data Protection Regulation) (Text with EEA relevance)](http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=uriserv:OJ.L_.2016.119.01.0001.01.ENG&toc=OJ:L:2016:119:TOC) * [Directive 95/46/EC of the European Parliament and of the Council of 24 October 1995 on the protection of individuals with regard to the processing of personal data and on the free movement of such data](http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=celex:31995L0046) * [Handbook on European Data Protection directive](http://www.echr.coe.int/Documents/Handbook_data_protection_ENG.pdf) * [European Commission website - Protection of personal data](http://ec.europa.eu/justice/data-protection/)" 2,61443,2019-10-15T15:09:40.874Z,61336,anon634599124,anon634599124,"For the local connectors - I have prepared an updated version of this post for the Polish event here, with different texts, in Polish. Please use google translate, or simply your intuition :slight_smile: , to adapt this post. https://edgeryders.eu/t/polska-poprebel/11138 For @anon3341357780 - make a copy of this page and prepare your own page for your event, once you're ready (could we do it by the end of this week, as your event is coming first?)" 3,61446,2019-10-15T15:29:04.651Z,61443,anon3341357780,anon634599124,"Yup. I have agreed with the organizers on general things. We will meet tomorrow after participating on the demonstration for support of the Kurds." 4,61448,2019-10-15T15:31:38.638Z,61336,anon3341357780,anon634599124,I will work this template till the end of the week. 5,61455,2019-10-15T16:05:35.294Z,61336,anon634599124,anon634599124,"The festival call is on in case yo can't find the nr of the zoom meeting 489971765" 6,61462,2019-10-15T16:30:43.974Z,61455,anon3341357780,anon634599124,I am sorry...I am out of the city so I couldn't make it 7,61465,2019-10-15T16:42:34.961Z,61443,anon1909035641,anon634599124,"Perfect, thanks! :)" 8,61466,2019-10-15T16:43:35.814Z,61465,anon431921830,anon1909035641,"Sorry guys, I am unavailable:-/" 9,61523,2019-10-16T19:04:42.794Z,61336,anon3341357780,anon634599124,"Hi Natalia, I had the meeting with the event organizers. I have defined what are the roles. I have some ideas on how to make people post their ideas. Tomorrow, I will put the event description here." 10,61540,2019-10-17T07:01:57.119Z,61523,anon634599124,anon3341357780,"Great, looking forward to reading it. If you need a call, let me know, I won't be able to come and help with documenting as I am doing work in Slovenia at that time, but I can help you prepare everything remotely. Maybe it would be nice to have Jirka come over, or Kuba, or both, if you will need some help with anything? Let me know, ping me when the event description is ready" 11,61541,2019-10-17T07:39:20.076Z,61336,anon3341357780,anon634599124,I would appreciate a call tomorrow perhaps. 12,61551,2019-10-17T10:16:14.456Z,61541,anon634599124,anon3341357780,"Ok, let me know, I will make sure to make time :)" 13,61585,2019-10-17T16:35:52.703Z,61540,anon431921830,anon634599124,"Let me know about the schedule, a trip to Brno does not sound bad at all:) but yeah, I am not the most flexible person, will see" 14,61600,2019-10-17T18:48:22.179Z,61585,anon1909035641,anon431921830,"I will probably also join the trip to Brno and, of course, Honza you will be welcomed in our workshop session in cross club 23/11! :)" 15,61619,2019-10-18T08:07:07.946Z,61336,anon3341357780,anon634599124,"Schedule: Friday (likely 7PM till 9PM): there will be a panel discussion about social housing. Obstacles for disadvantaged people, sky-rocketing prices, gentrification, clearing of city apartments). Very interesting people are there to speak: Martin Freund - author of Housing First and Rapid Rehousing then we're talking to anon3259766366 Cizinsky and Anna Sbatova (ombutsman). Saturday and Sunday, there will be the hackathon itself where the participants will work out projects to address the very bad situation with housing in Bnro." 16,61625,2019-10-18T09:09:30.668Z,61336,anon1909035641,anon634599124,Shouldn't be this conversation moved better to #workspace untill we will have final publishable proposition? :slight_smile: Have a nice weekend! 17,61667,2019-10-18T12:00:58.689Z,61625,anon634599124,anon1909035641,"It's ok, it can be here :)" 1,61594,2019-10-17T18:21:44.273Z,61594,anon2271975978,anon2271975978," Novembar 22, 2019. Vreme: 17h30 - 20h30 * **Lokacija:** [Narodna biblioteka Bečej](http://www.narodnabiblioteka-becej.rs/) * **Organizatori:** @anon378969796 @anon2271975978 @anon2002939394 # Kako ohrabriti mlade da ostanu i pomognu u gradnji bolje Srbije? Najvredniji resursi, kako svake firme - tako i svake države, su ljudi. Ako se u nešto investira, onda se investira u ljudski potencijal, jer od ljudi zavisi poslovanje neke kompanije i opstanak zajednice. Često se kaže da budućnost države zavisi od omladine i mi se slažemo. Važno je raditi sa mladima, na jačanju omladinskih kapaciteta, podržati ih u zastupanju njihovih interesa, ali pre svega - **obezbediti povoljan ambijent za razvoj i napredak mladih ljudi** . Naš fokus je na mladima i njihovim potrebama: Kako pomoći mladima da se ostvare? Koja vrsta podrške je potrebna? Šta mogu da učine roditelji, obrazovne institucije, ustanove kulture, nevladine organizacije? Šta može da učini Opština, Centar za socijalni rad, policija, sud? Posebnu pažnju zaslužuju i mladi iz ruralnih sredina, kao i mladi koji potiču iz socijalno ugroženih porodica. Pitanja je mnogo, a tema za razgovor još više, pa smo se složili da glavna tema ovogodišnje Edgeryers radionice bude **KREATIVNOST I PREDUZETNIŠTVO** , jer verujemo da se u ovim okvirima možemo bar dotaći svega onoga što omladina smatra da je bitno za njih. Nema jednog odgovora na sva pitanja, niti kratkoročnih, a delotvornih rešenja na sve probleme. Međutim, predlog za formiranje svojevrsnog Kreativnog centra u Bečeju smo prepoznali kao dobru inicijativu o kojoj će, između ostalog, biti reči i na ovoj radionici. ## Format Želja nam je da se uspostavi partnerstvo ljudi, institucija, ustanova i organizacija na teritoriji opštine Bečej koji bi aktivno doprineli poboljšanju kvaliteta života bečejske omladine. U planu je izrada ankete među mladima I saradnja koji će i odrediti ‘’duh’’ naše radionice i projekta koji ćemo, ovom prilikom, predstaviti. učesnika. **Pre radionice:** Povezujemo se se sa školama, institucijama, ustanovama i organizacijama, sa ciljem da iniciramo partnerstvo i sprovedemo anketu među mladima, kako bi prilagodili projekat potrebama mladih i njih uključili u projekat, od početka. **Zašto dokumentovati sve:** Dokumentacija iz diskusija preuređuje se kako bi se osigurala privatnost učesnika/ca, a zatim postavlja na Internet za diskusiju o festivalu. To nam omogućuje da radimo niz stvari: * Olakšano povezivanje osoba sa zajedničkim ili sličnim interesima *Izrada visokokvalitetnog izveštaja koji sažeto prikazuje zaključke i sve što je proizašlo iz rasprava *Stalno informisanje o novim i relevantnim prilikama za profesionalni i lični razvoj, o pratećim događajima itd. **Program:** * Uvodna reč, predstavljanje Edgeryders (15 min + 10 min pitanja i odgovori) * Projekat ""dobrobit u Srbiji"": kako koristiti platformu, važnost naših priča i povezivanja sa drugima (10 min + 5 min pitanja i odgovori, 30 min priče drugih ljudi) * Eko Becej (Zoli Kis): Važnost reciklaže u očuvanju čovekove okoline (10min + 5min pitanja i odgovori). * **Upoznavanje i druzenje uz veceru** * Nikola Čanak: Globalizacija i eksplozija informacionih tehnologija, suštinski su izmenili svet današnjice i poglede na budućnost. Da bi današnja mladež mogla steći svoje punopravno mesto u svetu budućnosti, kao neminovnost se nameće potreba modeliranja sveta, a ne njegovo imitiranje. (30 min + 10 min pitanja i odgovori) * Predstavljanje projekta ""Kreativni Centar"" u Bečeju (10 min + 10 min pitanja i odgovori) * Otvorena diskusija o projektu (do kraja radionice) ## Ko dolazi? **Dr. Nikola Čanak:** Osnivač je obrazovnog centra za permanentnu edukaciju “NTC” u Novom Sadu, profesor Univerziteta u Beogradu i Novom Sadu. Dr. Nik je radio u 52 države sveta, poznati motivator, predavač, doktor medicinskih nauka, profesor komunikologije, majstor džudo borilačke vještine, instruktor klizanja, stipednista Fulbrajtove fondacije, autor 13 knjiga iz komunikologije, mrežnog marketinga, psihologije uspjeha. **Eko Bečej:** Udruženje građana **ekoBečej** iz Bečeja, je nevladina socijalno humanitarna i nestranačka organizacija. Njihova misija su ekologija i ekonomija na prvom mestu, održivi razvoj, unapređenje životne sredine i korišćenje obnovljivih energetskih resursa itd. # Često postavljena pitanja: ### Kako da dobijem pozivnicu/kartu za ovu radionicu? Mozete se direktno registrovati [ovde](https://tell.edgeryders.eu/blagostanje) Ovaj događaj okuplja ljude koji su trenutno direktno uključeni u izgradnju, istraživanje, regulaciju, unovčavanje i pružanje smislenog doprinosa širokoj raspravi o tehnologijama o kojima je reč. Želimo da osiguramo da svaki/a učesnik/ca sa radionice ode bogatiji/a za mnoštvo novih kontakata od osoba koje mu/joj mogu pružiti doprinos ili ih povezati s mogućnostima za dalji profesionalni i lični razvoj. Ako vam se ovo sviđa, voleli bismo da nam se pridružite. Samo [se registrujte ovde](https://communities.edgeryders.eu/login) i [predstavite se zajednici ovde]( https://tell.edgeryders.eu/blagostanje). ### Kako se organizuje ovaj event? **Kako se organizuje ovaj event?** Ovaj događaj, i festival čiji je deo, koordiniran je na platformi Edgeryders (gde ste sada) i koproduciran kroz niz videopoziva u zajednici. Raspodelili smo zajednički budžet festivala i delujemo na temelju solidarnosti. Učesnici/ce kojima je potrebna finansijska podrška, da bi se organizovali/e ili učestvovali/e na festivalu, ispunjavaju uslove ako doprinesu na način da to ima smisla za sve - u pripremi do, za vreme i / ili nakon događaja. Ako želite da nam se pridružite, ali niste sigurni kako da date svoj doprinos, ne brinite. Napravite [edgeryders nalog](https://communities.edgeryders.eu/login), a zatim [nam recite nešto o sebi ovde](https://edgeryders.eu/c/ioh/tell-us-about-you ), A mi ćemo vam dalje pomoći i povezati vas sa osobama relevantnim za vas. Mi, @anon2271975978 @anon378969796 i @anon2002939394 , organizujemo ovaj događaj (event) u okviru **Edgeryders festivala** koji se održava u ovom periodu u više zemalja centralne i istočne Evrope. Program se realizuje u saradnji sa srednjim školama na teritoriji opštine Bečej. Osobe koje su pozvane kao učesnici su tu zato što imaju izuzetno životno iskustvo i znanje kojim će doprineti uspešnoj radionici i obogaćenju svih nas. ### Kako je sve ovo finansirano? ![Eu emblem|150x100](https://ngi.edgeryders.eu/assets/images/eu-emblem.png) Ovaj je projekt dobio finansijska sredstva iz programa Europske unije za istraživanje i inovacije Horizont 2020. u skladu s sporazumom o grantu br 822682. ### Znači li participacija u projektu da podržavam stavove ili postupke onih koji ih finansiraju? Ne. Vašim učešćem doprinosite otvorenom savetovanju na temu izgradnje internetske infrastrukturu nove generacije, tehnologije, poslovnih modela, itd., u cilju promocije dobrobiti ljudi i vaše zajednice. Metodologija savetovanja dizajnirana je na način koji omogućava različitost pogleda, ideja, disciplina, tema i konteksta. Koristimo pristup pune transparentnosti i rezultati će biti predstavljeni u obliku izveštaja o istraživanju, koji će biti dostupan svima nakon događaja. Možete pratiti postupak, pregledati metodologiju i tehnologiju otvorenog koda koju koristimo i direktno sarađivati ​​sa timom za istraživanje i koordinaciju ovde: https://edgeryders.eu/c/ioh/workspace ### Koja su pravila ponasanja? Tehnologija i aktivnosti mrežne platforme Edgeryders namenjeni su ljudima koji sarađuju unutar i između projekata koji pokušavaju izgraditi bolji svet. Reč ""bolji"" ovde ima prilično široko značenje. Ovaj [ugovor zajednice](https://edgeryders.eu/t/drustveni-ugovor-nase-zajednice/10480) i https://edgeryders.eu/t/netiquette/45 su tu da vam pomognu razumeti šta znači biti član Edgerydera. Nemojte zaboraviti da je vaša upotreba Edgerydera predmet ovih pravila nase zajednice [Pravila nase zajednice](https://edgeryders.eu/t/drustveni-ugovor-nase-zajednice/10480). ### Sta se desava sa mojim podacima? Sve o tome na [Terms of Use and Privacy Policy here](https://edgeryders.eu/t/terms-of-use-and-privacy-policy/44). Takodje: * [Regulation (EU) 2016/679 of the European Parliament and of the Council of 27 April 2016 on the protection of natural persons with regard to the processing of personal data and on the free movement of such data, and repealing Directive 95/46/EC (General Data Protection Regulation) (Text with EEA relevance)](http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=uriserv:OJ.L_.2016.119.01.0001.01.ENG&toc=OJ:L:2016:119:TOC) * [Directive 95/46/EC of the European Parliament and of the Council of 24 October 1995 on the protection of individuals with regard to the processing of personal data and on the free movement of such data](http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=celex:31995L0046) * [Handbook on European Data Protection directive](http://www.echr.coe.int/Documents/Handbook_data_protection_ENG.pdf) * [European Commission website - Protection of personal data](http://ec.europa.eu/justice/data-protection/)" 2,61614,2019-10-18T07:39:27.389Z,61594,anon2002939394,anon2271975978, 1,61587,2019-10-17T16:45:14.183Z,61587,anon378969796,anon378969796,"November 23, 2019 → November 23, 2019 * **Organizer:** [@anon ](https://edgeryders.eu/u/anon * **Location:** Belgrade * **Status:** Program is developed and outreach to other experts and potential participants ongoing * **Budget needs:** * cca 1000 (venue and some nice food) * **Next steps:** * Finalizing planning of facilitation * Finding location * Outreach to potential participants **Confirmed featured participants:** -Dusan Cavic and Dusan Saponja -journalists who are very familiar with the main topics and who investigate lives of the people who live on the edge or those who are making actions towards changing our environment. * **Next steps** : Finalize venue planning, co-ordinate local outreach with EdgeRyders, finalize budget planning **Summary** : Very welcoming workshop which is also a first EdgeRyders event in Serbia. Main topics: How important is human interaction and collaboration **Plan:** The event will be divided into two parts: 1. Storytelling- speakers will introduce their stories. We are planning to have 3-4 storytellers.This part lasts for about 2h. After introduction we all have lunch and spend time together. 2. Open discussion about human interaction and collaboration. Hopefully others would also like to talk about their stories and things they find important. Since the main topics are about human interaction and collaboration that's exactly what we are focusing upon the whole event. The goal here is for the people to get to know each other and to make some good contacts. For those who like to do things on their own and not to wait for the institutions to do that for them. Introduce the EdgeRyders community to them to consider that platform as a valid place where they can contact with those of same thinking, to ease that connecting. # Cesto postavljena pitanja: ### Kako da dobijem pozivnicu/kartu za ovu radionicu? Ovaj događaj okuplja ljude koji su trenutno izravno uključeni u izgradnju, istraživanje, regulaciju, unovčavanje i pružanje smislenog doprinosa širokoj raspravi o tehnologijama o kojima je riječ. Želimo osigurati da svaki sudionik napusti mjesto predstavljanja i rasprave o svom radu s drugima koji im mogu pružiti smislen doprinos ili ih povezati s mogućnostima za daljnji profesionalni i osobni razvoj. Ako vam se ovo sviđa, voljeli bismo da nam se pridružite. Samo [se registrujte ovde](https://communities.edgeryders.eu/login) i [predstavite se zajednici ovde](https://edgeryders.eu/c/wellbeing/rs). ### Kako se organizuje ovaj event? Ovaj događaj, i festival čiji je deo, koordiniran je na platformi edgeryders (gde ste sada) i koproduciran kroz niz videopoziva u zajednici. Raspodelili smo zajednički budzet festivala i delujemo na bazi solidarnosti. Ucesnici kojima je potrebna financijska podrška da bi se organizovali ili mogli ucestvovati na festivalu ispunjavaju uslove pod uslovom da doprinesu tome na nacin da to ima smisla za sve - u pripremi do, za vreme i / ili nakon događaja. Ako se želite pridružiti nama, ali niste sigurni kako dati svoj doprinos, ne brinite. Napravite [edgeryders račun](https://communities.edgeryders.eu/login), a zatim [nam recite nešto o sebi ovde](https://edgeryders.eu/c/ioh/tell-us-about-you), A mi ćemo vam dalje pomoci i povezati vas sa osobama relevantnim za vas. Organizujem ovaj dogadjaj sa ciljem da upoznam ljude u Srbiji sa EdgeRyders zajednicom, da povezemo ljude koji zele nesto da promene i da promena krene od njih. Takodje da oni koji tek krecu ka realizaciji svojih ideja dobiju validne savete i odredjena znaja pd uspesnih ljudi koji su vec prolazili kroz takve stvari. ### Kako je sve ovo finansirano? ![Eu emblem|150x100](https://ngi.edgeryders.eu/assets/images/eu-emblem.png) Ovaj je projekt dobio financijska sredstva iz programa Europske unije za istraživanje i inovacije Horizont 2020. u skladu s sporazumom o grantu br 822682. ### Znači li participacija u projektu da podržavam stavove ili postupke onih koji ih financiraju? Ne. Ono što radite doprinosi otvorenom savetovanju o temi kako izgraditi internetsku infrastrukturu nove generacije, tehnologije, poslovne modele itd. Koji promovisu dobrobit ljudi i nase okoline. Metodologija savetovanja dizajnirana je na način koji omogućava raznolikost pogleda, ideja, disciplina, tema i konteksta. Koristimo pristup pune transparentnosti i rezultati će biti predstavljeni u obliku izveštaja o istraživanju dostupnom svima nakon događaja. Možete pratiti postupak, pregledati metodologiju i tehnologiju otvorenog koda koju koristimo i izravno sarađivati ​​s timom za istraživanje i [koordinaciju](https://edgeryders.eu/c/wellbeing/workspace) ovde. ### Koja su pravila ponasanja? Tehnologija i aktivnosti mrežne platforme Edgeryders namenjeni su ljudima koji sarađuju unutar i između projekata koji pokušavaju izgraditi bolji svejet. Riječ “bolji” ovde ima prilično široko značenje. [Ovaj](https://edgeryders.eu/t/netiquette/45) su tu da vam pomognu razumeti šta znači biti član Edgerydera. Nemojte zaboraviti da je vaša upotreba Edgerydera predmet ovih pravila nase zajednice [Pravila nase zajednice](https://edgeryders.eu/t/drustveni-ugovor-nase-zajednice/10480). ### Sta se desava sa mojim podatcima? Sve o tome na [Terms of Use and Privacy Policy here](https://edgeryders.eu/t/terms-of-use-and-privacy-policy/44). Takodje: * [Regulation (EU) 2016/679 of the European Parliament and of the Council of 27 April 2016 on the protection of natural persons with regard to the processing of personal data and on the free movement of such data, and repealing Directive 95/46/EC (General Data Protection Regulation) (Text with EEA relevance)](http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=uriserv:OJ.L_.2016.119.01.0001.01.ENG&toc=OJ:L:2016:119:TOC) * [Directive 95/46/EC of the European Parliament and of the Council of 24 October 1995 on the protection of individuals with regard to the processing of personal data and on the free movement of such data](http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=celex:31995L0046) * [Handbook on European Data Protection directive](http://www.echr.coe.int/Documents/Handbook_data_protection_ENG.pdf) * [European Commission website - Protection of personal data](http://ec.europa.eu/justice/data-protection/)" 2,61615,2019-10-18T07:39:59.158Z,61587,anon2002939394,anon378969796, 1,61224,2019-10-13T10:47:30.707Z,61224,anon1774103761,anon1774103761,"http://www.essexeffectivesupport.org.uk/media/1012/social-work-lecture-series.jpg?mode=max&width=830&upscale=false&rnd=131533348770000000 Osm let jsem byla dobrovolnicí v jedné neziskovce zaměřující se na podporu dětí ze sociálně znevýhodněných rodin. Spočívalo to v tom, že jsem se několikrát v měsíci potkávala s jedním konkrétním dítětem, na které jeho vlastní rodiče neměli z různých důvodů čas. Za tu dobu jsme toho s mým malým parťákem (říkejme mu třeba Adam) prožili spoustu – přes odřená kolena na dětském hřišti, řešení prvních lásek až výběru střední školy a reflexi první kocoviny – často si říkám, že jsme vlastně pořád teprve na začátku. V letošním roce jsem oficiální působení ukončila, jelikož mé „dítě“ dosáhlo už před časem maximální možné doby účasti v programu a ačkoliv bych dál mohla působit jako aktivní člen v rámci organizace, nechtěla jsem pod vlivem vývoje Adamovi rodinné situace být dál vázaná dobrovolnickou smlouvou, která má určitá specifika ve vztahu k organizaci i rodičům dítěte. Za poslední dva roky se totiž Adamova situace s přírůstkem dalšího dítěte do rodiny výrazně zhoršila. Adamova anon231030011 přestala celou situaci zvládat, rezignovala snad na všechny činnosti týkající se chodu domácnosti a péče o děti a začala na celou rodinu vyvíjet manipulativní nátlak. Adamova devítiletá sestra se v důsledku toho začala projevovat vzdorovitě, destruktivně, agresivně a opakovaně vyhrožovala sebevraždou. Na základě toho ji Adamova anon231030011 začala vodit kamsi na dětskou terapii, kterou dle dobrovolnice Adamovi sestry (v programu jsou obě děti) holčička nesla velmi těžko a chodila tam se strachem. Adam sám začal trpět nespavostí, depresemi a místo školy trávil čas na brigádách, aby mohl být co nejvíce soběstačný, nakoupit domů pro sourozence základní potraviny a eliminovat co nejvíce styk s matkou. V rámci dobrovolnické organizace jsme spolu s koordinátorkami dlouhodobě upozorňovali na zhoršování situace a nutnost zásahu „sociálky“. Nikoliv s cílem potenciálního „odebírání“ dětí, ale z důvodu potřeby mediace nezávislou stranou, která má nástroje, jak v dané situaci jednat. Jejich přístup dlouhodobě řekněme minimálně velmi chladný. V rámci dobrovolnické organizace se šuškalo, že Adamova rodina bohužel spadá do městské části, s jejímž orgánem sociálně právní ochrany dětí (OSPOD) nejsou dlouhodobě dobré zkušenosti, což se bohužel skutečně potvrdilo. Adam už mezitím sám přemýšlel o tom, že půjde svou vlastní matku „hlásit“ i s tím rizikem, že bude muset na nějakou dobu do dětského domova. Sociální pracovnice se po půl roce urgencí nakonec k Adamovi domů dostavila, strávila tam zhruba hodinu, přislíbila, že příště pohovoří i s Adamem a tím řešení celé situace na dlouhou dobu opět usnulo. S Adamem doteď nikdo nemluvil. I přes to postupně dochází k pozitivnímu obratu. Matce Adama byla koordinátory dobrovolnického programu pro děti doporučena organizace zaměřující se na práci s rodinou jako celkem a Adamova anon231030011 bude pravděpodobně ochotná do ni s manželem i dětmi docházet. V rámci sociálně právní ochrany dětí ale vzájemné sdílení informací mezi organizacemi není možné, tudíž organizace A nemůže nic konkrétního sdělit organizaci B a už vůbec nikdo netuší, kdo provozuje zmiňovanou „dětskou terapii“, které se Adamova sestra děsí. Oprávnění sdružovat o případu všechny informace má pouze výše zmíněný, nejméně činný OSPOD, jehož přístup je v tomto případu minimálně velmi laxní. Tím nechci jakkoliv znevážit činnost tohoto orgánu, ale pokud samo dospívající dítě volá po jeho pomoci, měl by v tomto případě být jeho zásah jasnou prioritou. Napadá Vás někoho, kam by se dalo obrátit o pomoc? Mohu jako občan podat k nějaké vyšší instanci žádost o přezkoumání činnosti sociálního pracovníka?" 2,61228,2019-10-13T13:20:18.844Z,61224,anon1909035641,anon1774103761,"Ahoj Iveto, díky moc za silný příběh! Nejsem si jistý, jestli ti jsem schopen odpovědět v kontextu ""vyšší instance"", ale myslím, že by možná pomohlo podal stížnost (např. elektronickou formou) na laxnost přístupu celého OSPODu - co myslíš? Přikládám link níže... Máte s tím, vy ostatní, nějaké zkušenosti, nebo tip, jak to vyřešit? https://www.kr-stredocesky.cz/web/socialni-oblast/podavani-a-vyrizovani-stiznosti-na-vykon-spo-kusk" 3,61458,2019-10-15T16:22:27.647Z,61228,anon431921830,anon1909035641,"Ahoj, to je první věc, která mě také napadla. Nejsem si jistý, jakou roli v tomhlůe můžou například sehrát samotní rodiče - zda mohou oficálně zažádat o předání kopie ""složky"" nové asistenční sliužbě přímo u konkrétních zodpovědných pracovníků, pokud tedy samozřejmě mají sami o takovou aktivitu zájem. Jako zákonní zástupci nezletilého, by ovšem nárok na sdělení informací mít tusím měli." 4,61542,2019-10-17T07:51:16.738Z,61224,anon3341357780,anon1774103761,"ahoj, zkusim se taky poptat." 1,58549,2019-08-29T08:31:39.454Z,58549,anon634599124,anon634599124,"Po miesiącach zbierania historii i szukania ciekawych tekstów i aktywnych użytkowników, możemy podzielić się pierwszymi dobrymi wiadomościami - @anon1374048529 i @anon4053408677, autorki dwóch historii, są pierwszymi laureatkami naszego konkursu. Mamy jeszcze 18 nagród o wartości 200 eur do rozdania - wystarczy napisać o swoich doświadczeniach życia w Polsce (można chwalić, ganić, konstruktywnie krytykować) i brać czynny udział w dyskusji na platformie - przeczytać inny tekst, zostawić komentarz, podzielić się opinią, dać komuś radę. Zapraszamy was do udziału. Dlaczego wybraliśmy te teksty? W ciekawy sposób ukazują one personalne i profesjonalne tło życia w Polsce, zanon491946983nia z pokusą ucieczki (która kończy się dla nich różnie) i która jest palącym tematem - młodzi profesjonaliści w Polsce wciąż się przenoszą, albo do Warszawy, albo do Londynu, Berlina, Amsterdamu. Historie te opowiadają o byciu kobietą w Polsce, trochę inną, niż ""pozostałe kobiety"", o ile w ogóle ktokolwiek potrzebuje tej szerokiej, normalnej kategorii. O finansowych zanon491946983niach, marzeniach, chęci kształtowania świata wokół nich. O marnej emeryturze w perspektywie i aktywiźmie. O mieszkaniu w stolicy i w małej miejscowości (nie wiemy, gdzie Ala jest, co sprawia, że jakoś łatwiej jest mi się z tym utożsamić bez przyklejania stereotypów do tej lokalizacji. Mała polska miejscowość, którą widzę tak, jak ta, z której sama pochodzę). Zachęcam was gorąco do czytania, komentowania i do napisania własnych przemyśleń. Dzięki, dziewczyny, za odwagę i aktywność. Ala: [Fajterka](https://edgeryders.eu/t/fajterka/10476) Paula: [Dlaczego zostałam edukatorką seksualną](https://edgeryders.eu/t/dlaczego-zostalam-edukatorka-seksualna/) PS. Zapraszamy was też do pogadania z Paulą o edukacji seksualnej w najbliższy wtorek, 3 września, o godzinie 19, na bezpłatnej, otwartej wirtualnej kawiarence. =========================================================================== After months of collecting stories and attempting at building an active, vibrant community around the topics of well/being in Poland, we finally settled on two first stories that deserve the attention and the prizes we have set aside for the authors of interesting stories who also participate in the discussion (leave comments, discuss with others, share ideas). I've been especially moved by the candid stories from @anon1374048529 and @anon4053408677 - two very different scenarios, two very different paths taken by strong, motivated and driven young ladies, who took up topics that are contentious, challenging, sometimes dangerous to deal with in Poland. They're nicely mixing the personal and the professional, painting a broader picture of how their lives have unfolded in these circumstances - growing up in the capital city and leaving for a better life abroad, or coming back to a small town somewhere in Poland with a difficult challenge. There's so much about young people's existence in these stories - the precarious conditions in which we live, the uncertainty of the future, sometimes even physical danger in which we find ourselves because of who we are. I strongly encourage you to read and get inspired to share your own experience - we have a whole bag of prizes still to be given away for best stories from Poland, Czech Republic and Serbia (remember, you have to be an active member of the community as well to get it). Ala: [Fajterka](https://edgeryders.eu/t/fajterka/10476) - Story of an activist who comes back to her small hometown to continue her activism and educational mission, despite not fitting the ""norms"" and ideas people around her seem to protect very strongly. Paula: [Dlaczego zostałam edukatorką seksualną](https://edgeryders.eu/t/dlaczego-zostalam-edukatorka-seksualna/) - A different scenario of a capital born and raised educator who decides to leave Poland, despite her great passion for sex education in her home. She continues the mission by learning and working abroad and bringing these experience back home whenever possible." 2,58557,2019-08-29T11:10:35.929Z,58549,anon2002939394,anon634599124,"Great choice! Well done @anon4053408677 and @anon1374048529!! Looking forward to see what your plans are, and what comes out of the community calls next weeks," 3,58561,2019-08-29T11:40:09.713Z,58557,anon651223796,anon2002939394,"Super, cieszę się. @anon1374048529 fajnie, że działasz z nami." 4,58669,2019-09-02T11:36:06.085Z,58557,anon1374048529,anon2002939394,"Whoa, I am surprised but happy :blush: actually i didn't thought at all bout any price because it was just nice and enriching to speak with interviewer and to try to look at own way of thinging about social problems in Poland from bigger perspective." 5,60588,2019-10-03T15:33:56.034Z,58549,anon651223796,anon634599124,"Hej, chciałbym zaproponować @anon170712225 do naszej nagrody. Jego wkład w naszą dyskusję jest bardzo cenny... @anon634599124" 6,60826,2019-10-07T15:12:49.335Z,58549,anon4053408677,anon634599124,"Dziekuje, bardzo mi milo! Thank you, I'm so happy :)" 7,61502,2019-10-16T11:02:47.175Z,60588,anon170712225,anon651223796,"Wow, dziękuję serdecznie za nominację :) Swoją drogą, ciekaw jestem, czy oprócz historii @anon1374048529 i @anon4053408677 jeszcze jakieś historie zostały nagrodzone?" 8,61510,2019-10-16T13:25:01.087Z,61502,anon634599124,anon170712225,"Póki co nie, bo koniecznością była też aktywność na forum - niewiele osób wdało się w rozmowę póki co. Przepraszam za opóźnienie z tym, ale mamy teraz ogrom pracy z organizacją spotkania w Polsce, Czechach i Serbii i ciągle zapominam się tym zająć." 9,61511,2019-10-16T13:26:27.544Z,61510,anon634599124,anon634599124,"Prawdopodobnie zrobimy to już po końcu listopada, będzie wtedy większa liczba historii do nagrodzenia i naszej administratorce łatwiej będzie wypłacić kilka nagród na raz - za pierwszym razem daliśmy dwie na zachętę, bo i tak nie było komu. Może tak być @anon170712225 ?" 10,61538,2019-10-17T06:23:48.964Z,61511,anon170712225,anon634599124,"Oczywiście :) wszystko rozumiem. Zastanawiałem się tylko czy nagrody są przyznawane na bieżąco, czy dopiero po jakiejś cezurze czasowej/zebraniu odpowiedniej ilości historii. Co prawda zamieszczając historię nie liczyłem na żadną gratyfikację, z drugiej jednak strony możliwość jej otrzymania działa motywująco. Zdecydowanie częściej tu zaglądam i czytam historie innych osób, a jeśli coś mnie poruszy - komentuję :slight_smile:" 11,61539,2019-10-17T07:00:27.820Z,61538,anon634599124,anon170712225, cenzurą jest tylko czas naszych administratorów - wolę zebrać kilka nagród i oszczędzić im pojedynczych posiedzeń :) bardzo miło jest mi to czytać! a ja dziękuję za szczerą rozmowę i dzielenie się poglądami! 1,61012,2019-10-09T14:00:47.118Z,61012,anon3780203307,anon3780203307,"Każdy z nas chyba najczęściej odczuwa wolność jako możliwość wyboru. W zasadzie wybieramy non stop, czasami te nasze wybory są dla nas tak oczywiste i/lub tak automatyczne, że nie wiemy, że wybieramy. Dlatego tak bardzo wkurza mnie fakt niskich frekwencji wyborczych w Polsce! W związku z tym, że jestem po 50-tce, pamiętam jeszcze czasy ""jedynych słusznych wyborów"" i nie mogę się ciągle nadziwić, że jako społeczeństwo tak masowo uciekamy od wolności wyboru. Sprawdziłam statystyki, poza wydarzeniami przełomowymi (1989) w wyborach parlamentarnych rzadko udaje się przekroczyć 50%. Więcej emocji budzą wybory prezydenckie (chociaż w praktyce są mniej istotne) bo wtedy zazwyczaj frekwencja jest wyższa. Wyobraźcie sobie, że około połowy z nas nie chce decydować kto będzie w Polsce rządził! Zazwyczaj przed i po wyborach wypytuję znajomych czy się wybierają albo czy głosowali. Jest mi przykro słuchać tych wszystkich wymówek: __i tak już wiadomo kto wygra, jakoś_mieliśmy inne plany na ten dzień, właściwie to nie anon3664178097łem na kogo głosować,_ _ itp. Za to po wyborach jest mnóstwo osób chętnych do krytykowania: władzy, opozycji, głupiego narodu, który tak wybrał. Akurat teraz u steru władzy jest opcja polityczna, za którą nie przepadam (bardzo łagodnie powiedziane) i można sądzić, jak twierdzą niektórzy na podstawie sondaży, że jest już pozaanon3664178097tane. Jednak wierzę w to, że wygrywają Ci wyborcy, którzy nie uciekają od własnych wyborów. Mi po prostu łatwiej byłoby przyjąć wyniki wyborów - jakie by one nie były - gdybym wiedziała, że tak chciała większość Polaków, a nie 50% z 50%! Przewidywania są takie, że w najbliższą niedzielę do urn pójdzie rekordowo dużo ludzi. Niech tak będzie. Ruszcie tyłki i zagłosujcie! To właśnie jest dialog." 2,61267,2019-10-14T07:33:31.036Z,61012,anon634599124,anon3780203307,"Witamy po wyborach @anon3780203307 - jak się czujesz z wynikami? Jestem zaskoczona, że frekwencja była tak niska - stałam 2 godziny w kolejce w Berlinie, a po mnie była ona jeszcze dłuższa, więc dałam się ponieść iluzji, że w tym roku elektorat się zmobilizował i naprawdę chcemy głosować. Może bardziej zależy nam na tym, paradoksalnie, za granicą, niż w kraju - bo znowu nie dobiliśmy do połowy! Nigdy też nie spotkałam się z takimi wymówkami, jak inne plany - u mnie w domu głosowanie było obowiązkowe, i zdarzało się zwykle obok planów, bo przecież nie jest tak trudno ich pogodzić. Jak myślisz, skąd ta polityczna i obywatelska apatia? Czy obserwujesz ją wśród swoich rówieśników, czy osób w każdych grupach wiekowych? Ciekawe, czego chce niegłosująca połowa narodu - czy jest im wszystko obojętne, czy ich zgorzknienie wynikające z tego, jak Polska się rozwija, zawładnęło resztą? Szkoda, ze nie mozemy sobie pogratulowac dzisiaj ani wyników, ani frekwencji." 3,61339,2019-10-14T16:13:04.000Z,61267,anon3780203307,anon634599124,"No cóż, wyniki raczej nie są zaskoczeniem. Miałam nadzieję, że PiS nie będzie anon3664178097ło większości sejmowej. Za to Senat odbity. Staram się patrzeć na rzeczywistość pogodnie. Bardzo mi się podobał komentarz Adama Michnika cytującego L. Kołakowskiego „Żadne zwycięstwo nie jest ostateczne, żadna porażka nie jest definitywna”. Cieszę się, że mimo wszystko Sejm się trochę zmieni, pojawią się nowe osoby, to pozytyw. Jeśli chodzi o frekwencję, to na nasze warunki niby wysoka. Dla mnie – nie. Pytasz skąd obywatelska apatia? Większość jednak poszła. Chyba zawdzięczamy to ładnej pogodzie J. A 40% nie poszło. Myślę sobie, że to kwestia świadomości, a ściślej jej braku. Część nie poszła bo uznała, że wynik jest przesądzony i nie wie jakie są zasady dzielenia mandatów, czyli im więcej dany komitet uzyska głosów, tym więcej otrzyma mandatów. Ma więc znaczenie z jaką przewagą dane ugrupowanie wygra lub przegra. Kolejna grupa nie głosuje bo nie czuje, że dla ich konkretnych losów istotne jest kto rządzi. Tu zapewne podgrupa –„ i tak wszyscy kradną”. No i grupa wygodnych – „wystarczy, że pójdą inni”. To duże uproszczenie, pewnie jest to bardziej złożone. Przyjmuję, że jako społeczeństwo uczymy się obywatelskości. Wokół mnie prawie wszyscy głosują. Stąd pewnie moje oczekiwanie, że to powszechne –niestety ulegam ciągle jeszcze złudzeniu, że Ci wokół mnie są reprezentatywni. Okazuje się, że nie. Pzdr, anon3780203307" 4,61442,2019-10-15T15:05:40.173Z,61012,anon1721562807,anon3780203307,"A ja trochę nie rozumiem, skąd to ciśnienie na 'frekwencję'. Nie każdy się interesuje polityką, to po prostu fakt. Może tam kojarzymy PiS, PO(KO), ale generalnie, żeby znać program, postulaty, to już nie każdy. Ba - mniejszość. A jeśli ktoś ma głosować na podstawie jakichś niejasnych przesłanek - co za różnica, czy będzie głosował w ogóle? Można byłoby równie dobrze zrobić losowanie. PS. Michnik to średni autorytet do cytowania. Kołakowski bardziej, zaiste. Zatem może jednak byłoby milej od razu przejść do autora danej myśli, aniżeli do wątpliwej, a już na pewno kontrowersyjnej sławy cytującego." 5,61474,2019-10-15T18:22:57.000Z,61442,anon3780203307,anon1721562807,"Cześć, Raczej nie chodzi mi o frekwencję dla frekwencji tylko o to, żeby ludzie dokonywali wyborów. To oczywiście wyanon491946983 pewnego wysiłku. Nie trzeba być super obeznanym politycznie, żeby wiedzieć jaka opcja polityczna jest zbieżna z naszymi poglądami, a do jakiej jest nam bardzo daleko. Ludzie kupując coś przez internet spędzają godziny porównując oferty i produkty, żeby tylko kupić najlepsze i najlepiej najtańsze. A rzadko, który produkt tak bardzo wpływa jednak na nasze życie jak rządzący krajem. A jeśli chodzi o cytaty, to rozumiem, że bardziej chciałeś wyrazić osobisty stosunek do Panów. Rozumiem. Ja akurat cenię obydwu. " 6,61495,2019-10-16T09:09:18.393Z,61442,anon170712225,anon1721562807,"anon1721562807ie, bardzo ciekawy głos. Odnośnie wyborów i demokracji. Wydaje mi się, że uczyniliśmy z tych dwóch słów coś na kształt ""świeckiego bożka"". Mam dość krytyczny stosunek do całego tego cyrku zwanego kampanią wyborczą, choć z racji zainteresowań i po części z uwagi na pracę zawodową obserwuję co się dzieje w tej politycznej nawalance. Mam jasno sprecyzowane poglądy polityczne, na wybory chodzę, ale jednocześnie daleko mi od wyrażania radości ze ""święta demokracji"" i uważania tego za obywatelski obowiązek. Demokracja parlamentarna obarczona jest licznymi wadami, największą jest moim zdaniem to, że to tak naprawdę jedna wielka iluzja i konkurs w manipulacji masami. Co wybory zastanawiam się czy nie należy tego olać, jednak wygrywa we mnie przyzwyczajenie i wkładana do głów od 30 lat propaganda, że ""Twój głos ma znaczenie""" 1,60630,2019-10-04T07:38:51.723Z,60630,anon3341357780,anon3341357780,"_Přes léto 2019 se v Brně zformovala Brněnská klimatická koalice. Koalice v současnosti čítá asi třicet spolků, organizací a institucí. Cílem této koalice je spolupráce a jednotný postup při řešení nejdůležitějších environmentálních a klimatických témat na Brněnsku. První velkou společnou akcí Koalice bylo uspořádání brněnské části zářijového Týdne pro klima, jehož se ve více než padesáti městech po celé republice zúčastnily desítky tisíc lidí. Pojďme ale popořadě. Je jaro 2019 a i do Brna se z tuzemska i ze světa nezadržitelně valí zprávy o klimatických a environmentálních problémech._ Pro mě to začalo takhle. Na jaře 2019 jsem zrovna začal nacházet svůj snad budoucí smysl a náplň pracovního života - obrovský vzdělávací projekt zaměřený na vodu, které připravujeme na Bioskopu na Masarykově univerzitě. Kvůli projektu i kvůli sobě jsem si potřeboval trochu osahat prostředí environmentálních hnutí v Brně. Začal jsem proto docházet na všechny možné enviro přednášky a taky jsem se vtíral na různé schůzky a nebo jsem zkoušel nějaké schůzky organizovat. Ale hlavně na začátku, když jsem nikoho neznal (protože jsem byl dlouho v zahraničí), tak to bylo někdy trapný:). Nicméně na několika přednáškách jsem potkal Frantu Kotase z Extinction Rebellion, párkrát jsme se zakecali a pak to šlo celkem rychle. Párkrát jsme si tehdy řekli, že by bylo fajn, kdyby se všechny enviro hnutí a iniciativy v Brně dokázali jednou za čas scházet a že na těch setkáních by se řešil společný postup ohledně nejdůležitějších enviro a klima otázek. Ty rozhovory nebyly nijak konkrétní, nicméně Franta jednou přišel s tím, že všechny obepsal a že to setkání svolal. Byl květen 2019, a najednou jsme seděli na prvním setkání tehdy ještě nepojmenované Brněnské klimatické koalice. Od té doby jsme se potkali cca patnáctkrát, a to buď celoplenárně nebo v menších pracovních skupinách. Vedoucí roli začala velmi brzy hrát Lucka Smolková z Fridays for Future. Nicméně na setkáních se vystřídali zástupci a zástupkyně opravdu mnoha uskupení. Krom Fridays for Future taky Extinction Rebellion, Institut Veronica, Centrum experimentálního divadla, Limity jsme my, Environmentalistika FSS, Strana zelených a Mladí zelení, Nesehnutí, Rodiče za klima, hnutí Duha, Lipka, Doctors for future, Děti Země, Nadace Partnerství, Na Zemi, Rezekvítek, Brno na kole, Brno kulturní, Dejchej Brno, hnutí Brontosaurus, Platforma pro udržitelný rozvoj, Fakta o klimatu, Greenpeace, Větvení, Trash Heroes a taky spousta jednotlivců, včetně mě. Na začátek jsme si dali za cíl dvě zásadní věci: Tou první bylo uspořádání Týdne pro klima, což byla týdenní série událostí, která měla přivést pozornost k problematice probíhající environmentální a klimatické krize. My a naši partneři jsme uspořádali celou řadu debat, workshopů, seminářů a kulturních akcí. Týden pro klima byl zahájen páteční stávkou za klima a zakončen následující pátek kulturně-vzdělávacím odpolednem v Brně s koncerty a informačními stánky. Na této akci jsme také oficiálně představili brněnskou klimatickou koalici a taky naši druhou stěžejní aktivitu. Tou je výzva brněnskému zastupitelstvu, aby se přihláilo se ke své odpovědnosti a pravdivě informovalo veřejnost o probíhající environmentální a klimatické krizi. Ve výzvě dále požadujeme, aby zastupitelstvo přijalo účinná opatření směřující ke snížení dopadů této krize na své obyvatele. Výzvu jde stále ještě podepsat, například u mě nebo u většiny zmíněných hnutí. Naším dalším cílem je přednesení výzvy zastupitelstvu města Brna. Držme si palce!" 2,60674,2019-10-04T12:34:24.147Z,60630,anon634599124,anon3341357780,we already have some environmental activists on the platform - @anon 3,60676,2019-10-04T12:39:06.521Z,60674,anon3341357780,anon634599124,"indeed, this would be interesting to hear" 4,61314,2019-10-14T12:10:15.420Z,60630,anon2558956925,anon3341357780,"Ahoj :) až do roku 2018 jsem se o stav přírody a půdy v ČR téměř nezajímal, až jsem si zapsal předmět na VŠE Enviromentální hlediska managementu. Profesor podával látku lidsky a donutil nás se zamyslet nad způsobem, jakým konzumujeme produkty přes potraviny po oblečení, jak nakládáme s vodou atd. Je úplně jedno jakou poruchou Greta trpí, jestli je do toho tlačena ze strany rodičů atd. důležité je, že ona a organizace jako ta vaše přivádí pozornost na toto zásadní téma. Díky za to!!" 5,61319,2019-10-14T13:28:03.135Z,61314,anon3341357780,anon2558956925,"Ahoj Kryštofe, Díky za tvůj vhled. Myslím, že - podobně jako ty - hodně lidí začne vnímat toto téma intenzivněji než dřív a víc se ztotožňovat s tím, že na životním prostředí a jeho kvalitě jsme všichni závislí. Je prokázáno, že bohatší společnosti lépe pečují o své životní prostředí. Může to být i tak, že společnosti se stávájí bohatšími právě proto, že dokáží lépe pečovat o své okolí?" 6,61461,2019-10-15T16:30:09.159Z,61319,anon431921830,anon3341357780,"Ahoj, to je dobrá otázka, věřím však tomu, že i v ""chudších"" společnostech může existovat obecně citlivější vtah k vlastnímu životnímu prostředí. Vzpomněl jsme si na tuhle mapu jednoho projektu z Yalu, která naznačuje, že třeba země Latinské Ameriky (teda před nástupem Bolsonara:/) Získávají podobná ohodnocení jako státy středovýchodní Evropy. https://epi.envirocenter.yale.edu/results-overview" 1,59208,2019-09-12T13:01:55.969Z,59208,anon651223796,anon651223796,"Hej, chciałbym Was podpytać o Wasze motywacje dotyczące organizacji Otwartego Forum 20.11.2019. Ja już zacząłem intesnywnie wewnętrznie nad tym pracować i uruchaanon3664178097 mi się masa rzeczy. Chętnie się z Wami nimi wkrótce podzielę. Jedną, bardzo silną matywacją dla mnie w tym momencie jest wejście w energie lidera, który moblizuje ludzi do działania w imię wartości, w które wierzę. To dla mnie nowe, tzn. pierwszy raz świadomie w to w ten sposób wchodzę. Najlepsze, że w zasadzie wcale o to nie prosiłem, to mnie samo ""znalazło"", a dla ścisłości nie pozwalało funkcjonować, dopóki tego nie wniosłem tego świadomie do naszego świata. A Wam co się uruchaanon3664178097? Jakie pokłady w Was drzemią? Obawy może? @anon1756999261?" 2,59214,2019-09-12T14:31:56.993Z,59208,anon1756999261,anon651223796,"Jesli coś robic dla dialogu w kraju nad Wisłą to wlaśnie to: platformy takie jak ta, wydarzenia takie jak Otwarte Forum. Znamienne jest ze Forum polegac ma na usłyszeniu sie nawzajem a ja chwilowo mierze sie z tym czy i jak zostanie uslyszany moj poprzedni post. Czy rownoczesnie wyrazilem sie szczerze i z poszanowaniem glebokiej demokracji. Z racji wykonywanego zawodu zastanawiam sie też na ile moge sobie pozwolic na szczerość, na ile deklarowac sie po którejś ze stron. W jakim zakresie moja ranga bedzie mi w calym przedsięwzięciu poanon491946983ć w byciu swobodnym a na ile bedzie ode mnie wyanon491946983ć wiekszej uważności na to co powiem/napiszę lub usłyszę/przeczytam" 3,59226,2019-09-12T17:25:01.070Z,59214,anon651223796,anon1756999261,"@anon1756999261 przede wszystkim jesteśmy ludźmi (terapeuta też człowiek) i są w nas te wszystkie, czasem przeciwstawne emocje, co z resztą jako terapeuta wiesz lepiej ode mnie. Powiem tak, tu nic nam nie grozi, ale chciałbym, żebyś poczuł się komfortowo i pisał tyle na ile chcesz. Wydaje mi się, że nie da się usłyszeć innych nie usłyszawszy wcześniej wyraźnie siebie. Na tym forum, tylko administratorzy muszą być obiektywni. Myślę, że to ważny element przygotowań do OF. Tylko obrażać innych nie wolno ;D" 4,60759,2019-10-06T13:35:26.785Z,59226,anon1180810495,anon651223796,"Moja motywacja do udziału w Forum wynika z troski o Polskę i długiej działalności opozycyjno-intelektualno-duchowej. Działam z kobietami i tworzymy Krąg Siostrzeństwa. naszą odpowiedzią na kryzys wartości i zapędy dehumanizacyjne obecnych bezdusznych władz, jest wskrzeszenie wartości holistycznych: miłość, szacunek, współodczuwanie, uważność, wsparcie, wspólnota, wolność, inspiracja, współpraca. Prowadzimy akcję: Obejmiemy Polskę Kręgiem Kobiet, chciałabym o tym opowiedzieć na Forum" 5,61306,2019-10-14T10:39:48.284Z,59208,anon170712225,anon651223796,"Motywacją do wzięcia udziału w forum jest po prostu poznanie nowych ludzi i lepsze zrozumienie ich. Jak widzę w Forum będzie uczestniczyć sporo osób z zupełnie innym doświadczeniem i spojrzeniem na świat niż ja. Dlatego też podczas takiego spotkania z pewnością dowiem się czegoś np. o funkcjonowaniu NGO's, inicjatyw społecznych czy kulturalnych. Forum będzie też okazją do konfrontacji, ale takiej pozytywnej, swoich poglądów i lepszego ich zrozumienia." 1,59644,2019-09-19T13:01:47.073Z,59644,anon378969796,anon378969796,"Ne znate baš ništa o meni. Ni kako se zovem, ni koliko sam stara, ni gde živim, čime se bavim... Nećete znati ni ako odgovorim na sva ta osnovna pitanja. Nije nam dovoljno što smo se našli na istom mestu u isto vreme, već tragamo za nečim što nam je navodno zajedničko da bismo olakšali konekciju. Od kad znam za sebe čim nekog upoznam tragam za odgovorom na jedno jedino pitanje. ""Jesi ok?"". I čini mi se da sam vremenom razvila doslovno radar za dolazak do te informacije i to potpuno neverbalno. Jesi ok? Jel imaš nešto unutra što te inspiriše, nosi, ispunjava, čini te bezbrižnim, radosnim, laganim ili imaš nešto što te grize, boli, jede, pritiska, dosađuje, uznemirava? Ko god da si, kako god da se zoveš, gde god da živiš, kakav god da ti je bračni ili materijalni status, koliko god da si uspešan ili popularan i koja god da ti je boja očiju imaš to jedno mesto u telu koje nečim mora biti ispunjeno. Tu negde ispod grudnog koša. I ni od čega gore navedenog ne zavisi čime će biti ispunjeno. Nemamo ni mnogo opcija čime da ga ispunimo, ali ono mora nešto sadržati. A zastrašujuća činjenica je što postoji samo jedna osoba koja ima pristup selekciji sadržaja. Ili je to oslobađajuća činjenica? Ali je činjenica, to je bar nije dvosmisleno. Od dana kada se rodimo do dana kada napuštamo ovo mesto to je srž naše akcije. Sve se vrti oko toga (ništa pare, ništa sex, sorry :)) I kako su neki to mesto ispunili radošću a nemaju ni ono bez čega mi ne možemo ni da zamislimo postojanje? Da li je lakoća dostupna svima? Od čega zavisi? Moje predstavljanje više izgleda kao ispitivanje! Test! :) Ali mnogo će vam više reći o meni nego odgovori na ona ""osnovna"" pitanja. Oduvek sam bila mislilac, onako za sebe. I nikada mi svo znanje koje nam prenose nije bilo dovoljno, možda čak i nije imalo smisla jer su najbitnija pitanja uvek bila o životu, smislu, univerzumu, smrti... a niko nije nudio odgovore. Ne samo da ih nije nudio, nego većina je verovatno jednako zbunjena kao i to osmogodišnje dete sa tim mislima. Pitanje koje odzvanja u meni od kad znam za sebe jeste :"" KAKO IŠTA MOŽE DA POSTOJI U NEČEMU ŠTO NEMA NI POČETAK NI KRAJ(UNIVERZUM)?"" I sada dok ovo pišem, po ko zna koji put sam se zamislila. Postojimo u galaksiji u kojoj ima oko 250 milijardi zvezda poput našeg Sunca. Svaka zvezda ima neki sistem koji je okružuje. Galaksija poput ove naše ima oko 200 milijardi. Pročitajte još jednom ove 3 rečenice i zamislite to. Zvuči nelogično. Nemoguće. Smešno. Nerealno. Toliko jasno vidim ovu stolicu, ovaj zid, mogu i da ih dodirnem, a Univerzum zvuči više kao neka mašta, apstrakcija. A njegov smo deo. Sve ovo u nekoj apstrakciji!? (Kolač u tiganju!?) Nemoguće!! Sve ovo što ja sada proživljavam, sve emocije, stres, problemi, bitka, ljubav, materijalne stvari- sve je deo nekog beskraja!? Onda sve to nema nikakvog smisla! Šta je onda važno? Na šta da se fokusiram? Na ono mesto ispod grudnog koša, ""ono"" mesto. Jedino što deluje jako stvarno jer je stalno tu. Jedino njega stalno nosimo sa sobom i osećamo ga konstantno. Ooo kako ga samo nekad osećamo!! Kad bi mogli samo 10 minuta da ga sklonimo, da sami sebi olakšamo. Ne treba da znate ni ko je premijer, ni gde ja živim, ni koliko je gram zlata danas na berzi. Jedini fokus treba da vam bude ""ono"" mesto i sve što ima veze s njim. Treba svake sekunde da budete svesni da sami ispunjavate ""ono"" mesto i da, realno, postojati na nekoj tačkici međ' 200 milijardi galaksija zvuči kao čista magija! Konstantno se priča o nekim promenama i kako mi to moramo pod hitno da sprovedemo. Promene i ovoga i onoga. Svetu, planeti i civilizaciji je potrebno to, svi to osećamo, ali odakle početi? Gde su ti koji znaju kako početi? Smatram da će do promena doći spontano onda kada svako od nas bude postao svestan ""onog"" mesta i kako sa njim. Kada svi shvate da imaju potpunu slobodu da tu stave, skladište šta god žele. Nema uslova. Svi i žele da menjaju sebe i svoju realnost ali ne znamo kako. A ne znamo ne zato što je nemoguće ili teško već zato što nas niko nije naučio o tome. Učili smo da fokus stavljamo na okruženje. Jednostavno ne znamo. Ta mudrost kojim se veliki umovi služe već vekovima i trude se da je prenesu je i dalje marginalizovana i pod velom misticizma. Od Tesle smo uzeli njegove izume ali ne i njegove mudre reči koje su zapravo bile uputstvo za upotrebu njegovih vizija i izuma. I zaista, daleko smo dogurali! Vidi šta smo sve napravili!! Ali gde smo? I dalje u beskraju. Ali izgubljeni. Otišli smo daleko i idemo sve dalje. Ali ne znamo gde smo pošli uopšte. Zovem se Tamara. Nemam nadimak pa me možete zvati kako želite. Bila mi je čast ispitivati vas :) " 2,59674,2019-09-21T06:50:38.313Z,59644,anon2002939394,anon378969796,"Zdravo Tamara, dobrodošla u ovu zajednicu. Saosjećam s vašim pitanjima kako pronaći smisao u ovom svijetu, imao sam ih više kad sam imao 18 ili više godina. Danas pokušavam da živim danom i shvatila sam da ako radite stvari koje volite i koje ne trebaju nikakvo meta-objašnjenje, možda ćete biti srećni. Kako lično napunite to mesto pod grudima? Nešto je veoma lepo napisao N. Harari u jednoj od svojih knjiga (ne mogu se setiti koja, ali verovatno „Sapiens“). Napisao je: „Možda je sreća sinhronizacija nečijih ličnih zabluda značenja sa prevladavajućim kolektivnim zabludama“ PS Žao mi je zbog mojih jezičnih grešaka, koristim google prevod za čitanje i komentar na vaš post. Rumunski sam, sa sedištem u Briselu i, nažalost, ne govorim srpski :-(" 3,59681,2019-09-21T11:05:30.760Z,59674,anon378969796,anon2002939394,"Maybe we can communicate this way then. 😊 Actually lack of meaning and expanding to the Universe level of thinking lead to a simple way of filling that place in my body- looking at everything as a miracle, enjoying little things, common things, walking around believing every single thing is a pure magic and life is a gift. I think we should have fun, life should be fun and and learning about myself, meaning and Universe made me realise we shouldn't take life so seriously. I simply enjoy life!" 4,59699,2019-09-22T07:38:57.244Z,59681,anon2002939394,anon378969796,"I see.. I think what would make it even more useful for others who want to learn about psychological wellbeing, or having a healthy mindset to look at life, is if you could tell _how_ you got here: were there experiences in your life that made you change perspectives? hobbies you took on? In my case, when I turned 30 I became more open to the role spirituality can play in life - to help keep balance and positive, and live in the present. I started to practice yoga and even though this is a lifetime journey, it has helped me calm down (a little :-). I also went into a silent meditation retreat for 10 days, and it was very interesting to see what people do to keep afloat. What about you? PS Please feel free to answer in Serbian, I'm afraid if we write in English too much others reading who are not speaking English might get discouraged to participate." 5,59918,2019-09-25T20:12:49.744Z,59699,anon378969796,anon2002939394,Moj sledeći text će biti o tome. Može tako? 😊 6,60722,2019-10-05T11:15:41.602Z,59681,anon2336487643,anon378969796,"Prvo da kazem: predivan, zaista predivan, tekst. A za ovaj komentar imam jednu malu ispravku :) Zapravo bih samo zamenila rec fun ili sa game ili sa playfulness. Fun iliti zabava ipak ima konotaciju nemara i izbegavanja ozbiljnosti i odgovornosti. Igra, pogotovo kada se igramo necega sto volimo(npr. zivota:), moze biti i ozbiljna i odgovorna i zahtevna ali i dalje je ostaje igra u kojoj mozemo da uzivamo. Zivot je igra. Ljubav je igra(a veze mogu biti ''ozbiljne''). Profesija/hobi/posao/istrazivanje je igra. Za igru bez granica u Univerzumu :blue_heart:" 7,60786,2019-10-07T08:24:49.783Z,60722,anon2002939394,anon2336487643,"Pozdrav @anon Dobrodošli u ovu diskusiju i čestitam na skoku! Trebali biste znati da @anon2271975978 ja i nadam se @anon378969796 planiramo radionicu o tome kako možemo više sarađivati u postizanju zajedničkih ciljeva. Planirano je 23. novembra u Beogradu, a o tome ćemo više saopštiti u narednim danima. Da li ste tamo? Ako ste zainteresovani da učestvujete, ohrabrujem vas da upoznate ostale ljude koji su uključeni ove nedelje. Oni se sastaju na mreži u sredu u 18:00: https://zoom.us/j/258072686 Konačno, zaista smo znatiželjni da saznamo više o vama. Šta je vaše lično putovanje u životu i koje su stvari koje trenutno pokušavate da postignete? Slobodno dodajte novi post - [napravite ovde „novu temu“.](https://edgeryders.eu/c/wellbeing/rs)" 8,60816,2019-10-07T13:55:57.183Z,60722,anon378969796,anon2336487643,"Hvala @anon2336487643! Kako god da to zovete bitno da uzivate! Bitno da osecamo raddost u svakoj celiji i da zelimo da prenesemo to na druge! Mi smo Univerzum i sloboda nam je zagarantovana. Cekamo tvoju pricu :)" 9,61200,2019-10-11T18:12:35.780Z,60816,anon2336487643,anon378969796,"Apsolutno se slažem 😊 A priča se još uvek piše. Uskoro..." 10,61201,2019-10-11T18:19:06.560Z,60786,anon2336487643,anon2002939394,"Pozdrav anon2954973946mi, Hvala na informacijama, iako sam vec bila informisana :) I učestvovala sam u upoznavanju na mreži, divni ljudi. Volela bih da učestvujem i na radionici 23. Novembra ako uspem pošto ja zapravo živim u Berlinu. Više o meni ćete saznati kada objavim priču koja je još uvek u procesu pisanja :)" 1,57181,2019-07-26T08:38:56.494Z,57181,anon3633745963,anon3633745963," Kiedyś dość surowo podchodziłam do kwestii homoseksualizmu. Ale wiele się zmieniło we mnie w tej kwestii. Dojrzałam.Ten temat dotknął mnie bardzo osobiście, kiedy zakochałam się w mężczyźnie, który okazał się być gejem. Zaczęłam szukać informacji, czytać, dużo myśleć na ten temat. Zaczęłam zadawać sobie pytania i skonfrontowałam się ze swoim dotychczasowym obrazem tego tematu. Mój obraz bardzo ewoluował. Teraz mam poczucie, że choć nie rozumiem tego zjawiska, to absolutnie nie potępiam homoseksualistów. Nie umiem się wczuć w to jak można pożądać osobę tej samej płci, ale wiem, że ludzie tak mają. Z jakiego powodu, nie wiem, ale tak mają. Nie umiem na to pytanie odpowiedzieć i daleka jestem od zachwytu nad tym zjawiskiem, bo jest to dla mnie nienaturalne, ale nie widzę powodu, żeby nie zadawać się takimi osobami. Część swojej opinii opierałam na Biblii i faktycznie jest napisane na początku drugiego rozdziału listu do Rzyanon3664178097n, że to jest obrzydliwe w oczach Boga. Natoanon3664178097st jedną rzeczą jest Biblia, która jest dla mnie fundamentem, czymś ważnym, ale uważam, że przede wszystkim Pan Bóg kocha wszystkich ludzi. Próbowałam dowiedzieć się na temat w jaki sposób powstaje homoseksualizm i przyczyny mogą być bardzo różne. I uznałam, że nie można w ten sposób traktować ludzi, czy oceniać, z resztą z wiekiem człowiek staje się mniej kategoryczny. Ja staję się mniej kategoryczna. Może to wynika z tego, że staram się szukać odpowiedzi, rozwiązań. Kiedyś byłam w ostrej "fazie" kościelnej, a byłam w takiej fazie dość długo. Ten etap rozpoczął się dawno temu po tym jak jeden gość wystawił mnie do wiatru, to był wyzwalacz. Ale wszystko tak naprawdę zmieniło się po wypadku, którego doświadczyłam- zapadłam w śpiączkę na pewien czas. To anon3664178097ło kolosalne znaczenie, dlaczego tak gorliwie oddałam się modlitwie. Ale zdecydowanie moje poglądy zradykalizowały się gdy zaczęłam być w kościele, we wspólnocie kościelnej, która była teoretycznie katolicka, a tak na prawdę okazała się z czasem być sektą, anon3664178097ła jej wszelkie znamiona. Nadal jest w strukturach kościoła. To anon3664178097ło bardzo duży wpływ na mój światopogląd, na moje funkcjonowanie. Odeszłam stamtąd bardzo dawno temu... Za sprawą romansu z żonatym mężczyzną. Przydarzyło mi się coś, co przez całe moje dotychczasowe życie było absolutnie niedopuszczalne i ja w życiu sobie nie wyobrażałam, że mogę coś takiego popełnić. Złamałam jedną z naczelnych moralnych zasad, które mi wpajano. Nie chcę powiedzieć że to jest zła zasada. To był moment przełomowy w moim życiu. Zauważyłam, że mimo moich pięknych zasad przydarzyło mi się coś, czego nie uanon3664178097łam wytłumaczyć i nagle wszystkie zasady przestały być ważne. Bardzo zanon491946983łam się z tym, że nie mogłam o tym nikomu powiedzieć. Pamiętam, że zanim mi się to przydarzyło, moja przyjaciółka wyznała mi, że jest lesbijką. Moja reakcja na to, a to było parę lat przed moją historią, była bardzo mocna. Zrugałam ją, powiedziałem, że jest zboczona i nie mogłam tego ogarnąć, zwłaszcza, że ona była osobą, która mnie wprowadziła do Kościoła. Kiedy mi się to przydarzyło uświadomiłam sobie, że ona pewnie przeżywała koszmar. Że nie mogła swobodnie dzielić się radością tego, że jest z kimś w związku. Przeżywać zupełnie swobodnie, okazywać to. Pomijam już zupełnie fakt, czy mi się to podoba, czy nie. Dopóki samemu nie pozna się, dotknie się inności, albo nas nie spotka trudna historia, to mamy tylko teorię. Z daleka widzi się rzeczy zupełnie inaczej. Moja babcia od małego przekazywała nam wiarę, uczyła pacierza, śpiewała z nami różne piosenki, zabierała nas do kościoła. Moi rodzice nie byli jakoś szczególnie praktykującymi katolikami do czasu mojego wypadku, który wszystko odmienił. Trudno inaczej traktować to, że żyję niż w kategoriach cudu. Mój tata się wtedy nawrócił i kupił Biblię, pierwszą w swoim życiu. Jak tylko ją kupił, otworzył na chybił-trafił i pierwsze słowa, które wyczytał to były: ""Ta choroba nie jest na śmierć, ale na chwałę Bożą"" . Ja bardzo szybko doszłam do siebie po tym nawróceniu rodziców i w sumie po 10 miesiącach wyszłam o własnych nogach i wróciłam do szkoły, mimo, że mam tylko połowę mózgu sprawną. Mam mózg jak u 80 letniej kobiety, a mimo to funkcjonuję na dość wysokim poziomie. Atrofia korowo-podkorowa to się nazywa. Lekarze widząc zdjęcia mojego mózgu i to jak funkcjonuję, nie mogli uwierzyć, że są moje. Moja pani psychiatra mówi, że owszem mózg jest plastyczny, ale nie do tego stopnia, żeby funkcjonować, po tak potężnym uszkodzeniu. Od dziecka chorowałam na astmę. W wieku 10 lat anon3664178097łam pierwszą śmierć kliniczną, a w wieku 12 dostałam zapalenia płuc i się udusiłam. Byłam sześć tygodni nieprzytomna, sparaliżowana. Nastąpiła śmierć mózgu. Oczywiście zawsze znajdą się ludzie twierdzący, że to jest jakoś logicznie, medycznie wytłumaczalne, ale dla mnie to był cud. Najgorsze jest to, że trudno o wyrozuanon3664178097łość wśród ludzi. Jak komuś urwie nogę to widać gołym okiem, ale u mnie nie widać , że żyję z takim poważnym deficytem. Czasami chciałabym więcej zrozumienia, bo szybciej się męczę, bo jestem wrażliwsza. Trudno mi z tym brakiem zrozumienia wśród ludzi. anon3633745963, 43, psycholog, Warszawa" 2,57234,2019-07-29T08:18:18.352Z,57181,anon634599124,anon3633745963,"Cześć @anon3633745963, witamy w edgeryders! Poruszasz w swojej historii bardzo wiele wątków i ciekawa jestem, jak czujesz się w Polsce w ostatnich latach? Jesteś wystawiona na sytuacje w swoich kręgach, które zmuszają Cię do kwestionowania osądów głoszonych przez najważniejsze polskie instytucje - rząd i kościół - które potępiają wszelkie odstępstwa od bardzo wąsko rozuanon3664178097nej ""normy"". Jak sobie z tym radzisz? Jak wyglądają Twoje rozmowy z bliskimi osobami, budowanie relacji? Czy starasz się jakoś wpływać na osoby w Twoim otoczeniu, tłumaczyć - i z jakimi reakcjami się to spotyka? Bardzo ciekawi mnie tez Twoja skomplikowana relacja z kościołem - wygląda na to, że jakiś rodzaj wiary (czy to wciąz wiara w chrześcijańskiego Boga?) trwa pomimo trudnych doświadczeń ze wspólnotą, którą porównujesz do sekty. Jak wygląda Twoja relacja z religią, bogiem?" 3,57910,2019-08-13T12:17:38.087Z,57181,anon1374048529,anon3633745963,"Fajnie, że piszesz o potrzebie zrozumienia i o wzbudzaniu empatii. Bo ""zjawisko"" o którym mówisz - czyli orientacja psychoseksualna to po prostu jedna z cech za pomocą których można opisać człowieka. A dokładnie tylko (i aż) to, w kim się zakochuje. Homoseksualność jest tak samo naturalna jak heteroseksualność i występuje w całym świecie przyrody. Tobie jest ciężko w relacji z kościołem z powodu wyboru jakiego dokonałaś, więc możesz również wyobrazić sobie jak strasznie czują się osoby niehetero, które nie mają możliwości przestać kimś kim są a hierarchowie kościelni ciągle mówią o tym, że ich miłość nie ma nic wspólnego z dojrzałym i dobrym uczuciem. Jak myślisz, co wpłynęło na to, że Twoja ocena osób niehetero przestała być tak surowa jak była? Osobiste doświadczenie wykluczenia ze wspólnoty; przemyślenia; poznanie kogoś kto zakochał się w osobie tej samej płci? Pytam, bo często rozmawiam z ludźmi głęboko wierzącymi i spotykam wśród nich zarówno zaciekłych homofobów jak i takich, którzy nie podzielają zdania hierarchów w tej kwestii i zastanawiam się od czego to zależy." 4,60443,2019-10-02T20:55:17.101Z,57910,anon1721562807,anon1374048529,"Z tym ""w całym świecie przyrody"" to bym był jednak ostrożny. Jakieś tam przypadki są znane, ale to raczej ciekawostki. Niedawne badania odnośnie tematu skąd biorą się postawy homoseksualne mówi, że po części jest to genetyka, ale też w znaczącej mierze socjalizacja. Warto się nad tym zastanowić, myślę." 5,60589,2019-10-03T15:38:27.524Z,57181,anon651223796,anon3633745963,"@anon1721562807 witaj w dyskusji. Widzę, że zacząłeś od delikatnego tematu [quote=""anon1721562807, post:4, topic:10419""] Warto się nad tym zastanowić, myślę. [/quote] Możesz rozwinąć swoją myśl? Czuję, że za tym stoi mocny kaliber, ale nie wiem na pewno." 6,60615,2019-10-03T20:07:31.465Z,60589,anon1721562807,anon651223796,"Mam na myśli tylko to, że skoro w determinowaniu orientacji seksualnej mogą mieć spory udział czynniki środowiskowe, może się przypadkiem okazać, że rosnąca liczba homoseksualistów wynikać będzie ze sposobu wychowania. Idąc więc dalej - lansowanie w przestrzeni publicznej haseł w stylu ""GAY PRIDE"" i organizowanie parad LGBT wszędzie gdzie się da nie zrobi raczej dobrej roboty. To tylko hipoteza, ale jestem przekonany, że wcale nie niedorzeczna." 7,60634,2019-10-04T08:44:53.892Z,57181,anon651223796,anon3633745963,"Możliwe, że to zbyt delikatny wątek do dyskusji. Dlaczego akturat kwestia homoseksualizmu jest dla Ciebie tak ważna? Z innej beczki: zerknij do wątku https://edgeryders.eu/t/czy-jest-cokolwiek-co-nas-jeszcze-laczy/10660/8 Podzielona Polska będzie tematem naszego listopadowego otwartego forum. [quote=""anon1036615532, post:8, topic:10660""] Ja widzę dużą różnicę między pisiorem a prawakiem, konserwatystą. Nie mogę zaakceptować postępującego demontażu demokracji , ktory obecnie się toczy. Dla mnie być konserwatystą to stać po prawej stronie zaś byc pisiorem to akceptować czy nawet przyjmować z radością pomysł, że każdy, kto nie jest z nami jest przeciw nam i że dążenie do wprowadzenia ustroju skrojonego pod wlasne poglądy może się odbywać z pogwałceniem wolności jednostek. Trochę jak z komunizmem - że rewolucja wyanon491946983 ofiar :frowning: [/quote]" 8,60641,2019-10-04T09:28:53.072Z,60615,anon634599124,anon1721562807,"Cześć, @anon1721562807 - witamy na forum! Myślę, że co do ścisłości i pewności badań genetycznych jeszcze długo będziemy mogli się spierać - to chyba trochę jak z badaniami dotyczącymi odżywiania i nieustannych korekt nt. właściwego cholesterolu, tłuszczów, etc. Jest to skomplikowana materia i wyanon491946983 lat pracy. Cokolwiek wpływa na taki rozwój, efekt jest podobny - w naturze homoseksualizm istnieje, nie tylko u człowieka. Pytanie, dlaczego niektórym jego istnienie tak przeszkadza? Walka o prawa LGBT odbywa się w świecie, w którym osoby o innych orientacjach mogą np. być pobite za okazywanie sobie uczuć. Nie mówiąc już o tym, że odmawia im się prawa do zawierania związków, które uprawiają ich do dzielenia majątków czy wizyt w szpitalu. Więc z jednej strony mamy argument, że za dużo gadają na forum publicznym i to szkodzi ogółowi, z drugiej mamy ogół, który nie boi się przemocy i dyskryminacji, także w kwestiach legalnych. Na pewno kwestie środowiskowe mają wpływ na orientację - chociaż na własnym przykładzie mogę powiedzieć, że wychowując się w bardzo konserwatywnej części Polski, w bardzo heteroseksualnym środowisku (nie znałam nikogo o innej orientacji do 19 roku życia, może dłużej), nie uchroniło mnie to przed byciem nieheteroseksualną osobą. Byłam tym odkryciem sama zaskoczona. Wydaje mi się, że kobietom jest o wiele łatwiej w pewnym momencie wejść w kontakt ze swoją nieheteroseksualną częścią, bo kultura i społeczeństwo nie są tak bardzo negatywnie nastawione wobec kobiet homoseksualnych czy biseksualnych, jak maczystowskie kręgi męskie. Ta presja na bycie prawdziwym facetem, spełnianie bardzo wąskich oczekiwań społeczeństwa, i obsesja nt. seksu analnego (który mężczyzni lubią uprawiać z kobietami, ale z mężczyznami to już co innego) na pewno utrudnia pełną ekspresję. Ostatecznie - jaki jest problem z tym, z kim kto śpi i co komu sprawia przyjemność? Życie jest dość zagmatwane, walczymy z wieloma problemami - biedą, wykluczeniem, chorobami, zanieczyszczeniem środowiska - czemu ktoś anon3664178097łby poświęcać energię na odbieraniu innym tego, co sprawia im radość? CIekawa jestem też, co masz na myśli mówiąc: Dobra robota? Może @anon4053408677 chciałaby coś dodać w tej kwestii, albo @anon3048295139?" 9,60829,2019-10-07T15:39:06.280Z,60615,anon4053408677,anon1721562807,"Czesc @anon1721562807, Rosnaca liczba osob nieheteroseksualnych ma jedynie posredni zwiazek z paradami rownosci. Widocznosc osob niehetero w przestrzeni publicznej jest konsekwencja zmieniajacego sie spoleczenstwa - w XX w. (mam tu na mysli Europe) zaczelismy wreszcie akceptowac fakt, ze ludzka seksualnosc nie jest jednorodna i ze wiele (jesli nie wiekszosc) osob nie jest jest hetero i to calkiem naturalne. Homoseksualnosc i biseksualnosc wystepuja w przyrodzie obok siebie, ludzie zaobserwowali je u ponad 1500 gatunkow zwierzat. Parady rownosci nikogo nie przekonaja do bycia LGB, pokazuja za to spoleczenstwu, ze osoby LGB sa duza jego czescia i kazdy zapewne zna osoby niehetero, nawet jesli o tym nie wie. Moga za to przekonac osoby LGB do wyjscia z szafy, jesli sa w wystarczajaco bezpiecznym srodowisku. Jezeli piszesz, ze ' lansowanie w przestrzeni publicznej haseł w stylu “GAY PRIDE” i organizowanie parad LGBT wszędzie gdzie się da nie zrobi raczej dobrej roboty', to tym samym dajesz do zrozumienia, ze jest cos zlego w byciu LGB i ze najlepiej byc hetero. Jezeli uznasz, ze bycie niehetero jest tak samo ok jak hetero i kazdy powinien miec rowne prawa, byc wolny od dyskryminacji i przemocy, to wtedy zycie osob LGB bedzie moglo rozwijac sie tak samo jak osob heteroseksualnych." 10,60832,2019-10-07T15:51:52.782Z,57181,anon4053408677,anon3633745963,"Czesc @anon3633745963, Dzieki za podzielenie sie Twoja historia zarowno, jesli chodzi o Twoje zdrowie i jak i przeanon3664178097ny swiatopogladowe. Niewiele osob potrafi wyznac, ze kiedys sie mylilo i ze ich osobiste doswiadczenia zmienily ich poglady na temat innych ludzi. Na szczescie przezywamy rozne rzeczy i to uczy nas akceptacji i otwartosci. Jesli czujesz sie skonfliktowana pogladami polskiego Kosciola na homoseksualnosc oraz tym, co podpowiada Ci serce i mowi chrzescijanstwo (ludzie sa rowni i stworzeni na podobienstwo Boga), to zawsze mozesz poszukac kosciola, ktory bedzie dla Ciebie bardziej odpowiedni. Religia to nie monolit, jest wiele odlamow i kosciolow, ktore glosza inne poglady niz polski Kosciol. Mozna tez dzialac w obrebie polskiego Kosciola, jest wielu katolikow/wiele katoliczek, ktorzy/ktore nie zgadzaja sie z odrzuceniem osob LGBT. 'Tygodnik Powszechny' czesto podejmuje te tematyke." 11,61133,2019-10-10T14:46:08.657Z,60829,anon1721562807,anon4053408677,"Nie, nie. Nie uważam żeby homoseksualizm sam w sobie anon3664178097ł być ""czymś złym"", uprzejmie proszę o nie imputowanie mi rzeczy, których nie powiedziałem :). Jednakowoż rzeczywiście afiszowanie się z własną seksualnością już jak najbardziej uważam za coś złego. Jeżeli byłbym fanem BDSM - nie wpadłbym na pomysł, żeby w lateksie czy skórze biegać z pejczykiem po ulicach. Z tym mam problem, nie z samą orientacją. Również z tego wynika moja niechęć do hasła ""GAY PRIDE"". Z czego ""DUMNI""? To ja też mam być dumny z mojej heteroseksualnej orientacji, czy nie? Ale jeśli mogę, to co, wydrukować sobie na koszulce ""HETERO PRIDE""?" 12,61145,2019-10-10T15:46:22.225Z,61133,anon634599124,anon1721562807,"Myślę, że ma to związek raczej z historią homoseksualizmu i cierpieniami, które wyrządzano ludziom z inną niż heteroseksualna orientacją w przeszłości - więzienia, elektroszoki, kary śmierci. To reakcja na wieki prześladowań - raczej tak to bym odczytywała." 1,61027,2019-10-09T15:28:48.161Z,61027,anon2282288034,anon2282288034,"![](https://www.psychologicalscience.org/redesign/wp-content/uploads/2015/12/PAFF_040118_helpingothers-609x419.jpg) Pocházím ze Světlé nad Sázavou, kde od roku 2000 funguje i ženská věznice. Byla jsem ještě ve věku, kdy se mne dění ve městě moc netýkalo, brala jsem to celé jako součást a vývoj města a asi jsem nezvažovala nějaké pro a proti. Po nějaké době shodou okolností, tam začala jako dozorkyně pracovat i moje mamka a chtě nechtě, jsem se začala dostávat po malých kouskách pod povrch toho, jak vězeňský systém funguje. Jak se chodí na směny, co všechno musí člověk udělat a naučit se, aby se vůbec dozorcem stal, jaká oddělení se nachází konkrétně v té naší věznici apod. Nikdy mne nenapadlo, že to vlastně někdo může mít jinak a dokud nezačala éra sociálních sítí, neměla jsem ani moc šanci zjistit, že to tak není. Když jsem díky sociálním síti začala „objevovat“ i jiné sociální bubliny, byla jsem zděšená. Nikdy mě totiž nenapadlo, že jakékoliv programy ať na podporu dětí/dospělých v zemích třetího světa, programy na snížení recidivy nebo sociální programy pro lidi z vyloučených lokalit, mohou být někomu terčem v oku. Jedno z prvních zděšení, které mne čekalo, bylo zjištění, že veškeré snahy o začlenění vězňů zpět do společnosti je s nelibostí přijímáno naší společností, alespoň té části společnosti, která nalezla útočiště za klávesnicí svého počítače. Objevení anonymity a beztrestnosti v nich vyvolala vševědoucí pocit. To by bylo asi zase na jiné téma, já se nicméně vrátím k mému kulturnímu šoku, který jsem bohužel prožila v mé domovině, v Čechách. Je možné, že nahlížím na problém toho, proč se lidé dostávají za mříže velmi subjektivním pohledem (maminka pracuje ve vězeňství/otčím také), ale i vzhledem k tomu, že jsem jednu dobu pracovala v neziskové organizace, kde jsme se snažili začlenit lidi po výkonu trestu a pracovali jsme i přímo s lidmi ve výkonu trestu, jsou mé zkušenosti s těmito lidmi velmi silné. Všichni ti, se kterými jsem pracovala nebo měla možnost je potkat, pojilo jedno – nedostačující sociální a rodinné zázemí téměř odmalička – minimální láska od blízkých, nezájem, bití, alkoholismus a drogy v rodině, nedostačující vzdělání, psychické zanedbávání, nulová prevence od státu u rodin, kde opakovaně docházelo k zanedbání péče a další. Velmi mě mrzí, že stále se na novodobý vězeňský systém nahlíží skrze prsty a veškeré programy na začlenění trestaných lidí jsou odsuzovány jen z nadpisů a titulků novin. Pokud nebude dávat druhé šance, nikdy je sami nedostaneme, až je budeme potřebovat. Lidé po výkonu trestu nemohou začít jiný život, pokud nenajdou uplatnění na trhu práce, musí mít z čeho zaplatit ubytovnu, mít se kde umýt a nevypadnout z režimu, který je ve věznicích učili. Pokud vypadnou z rutiny a z řádu, na který si zvykli, jsou ne krok, ale pár centimetrů od toho, aby se vrátili do starých zajetých kolejí. Je to začarovaný kruh, protože velké procento lidí propuštěných z výkonu trestu buď vůbec nemá rodinné zázemí nebo o něj rodina nestojí. Do práce (i když dnes, v ČR to není tak hrozné jako pár let zpátky) vás nevezmou, pokud máte záznam v rejstříku trestů. Nejhorší na tom je, že vylezete z vězení s pytlem plným hadrů a zbytečností a když nemáte někoho, kdo vás na prvních týdnů vezme k sobě, nepomůže vám se startem, nemáte ani kde spát. Kdo ale zaručeně otevře „láskyplnou“ náruč je ten kdo vám prodával drogy, ten pro koho jste prodávali drogy, ten pro koho jste kradli, ten kdo vás pásl. Lidé co vylezli z vězení, mají svůj trest odpykán – ANO, nebyli tam pro srandu nebo za krádež lízátka, ale trest je za nimi. A já mám pocit, že poté co vylezou ven „na svobodu“ jsou trestání znovu. Nikde a nikdo je nechce. Po odpykaném trestu, přichází trest nový, ale v porovnání s věznicí o hodně těžší, protože ve vězení vám řeknou „večerka/budíček/práce/volno/“ a víte co bude. Je to určitý druh jistoty. Pak ale najednou stojíte před bránou věznice a nemáte nic, stojíte tam sám a nemáte nic. Jen sebe a strach, co dál. Velmi se mi líbí právě přístup světelské věznice, třeba to tak mají i ostatní, ale …., kde se snaží potom, co si vězeňkyně odvedou své povinnosti (musejí se chovat vzorně, chodit do práce/školy, nesmí být problémové, vyvolávat rvačky a já nevím co ještě), nabízet varianty a alternativy toho jak trávit ten „volný“ čas, co jim tam zbývá. Článek z roku 2018: https://www.idnes.cz/zpravy/domaci/yellow-ribbon-run-beh-vezeni-svetla-nad-sazavou-vezenkyne.A180404_142946_domaci_nub Vlastně je to pěkná záliba, činnost které mohou propadnout. Skoro nic to nestojí a běhání je prý vysoce návykové. Dokáží se díky tomu dostat mezi jiné okruhy lidí a až se dostanou ven, může to být pro některé z nich i první věc, kterou budou chtít dělat, první skutečný návyk ve svém životě, jež dává smysl. Jedna věc mě na tom doslova děsí a to je diskuze pod článkem. Jsou tam i tací, kteří chápou ten „point“ proč se ředitelka věznice snaží dělat věci jinak, co znamená recidiva a že je dobré jí předcházet, že prevence by měla být někde jinde a to nejdůležitější, že středověk už u nás dávno skončil, ale většina diskutujících taková není. Bohužel, to není jen o tomhle článku, všude (pod každým novinovým článkem/diskuzí – osobně asi tězko) se najdou rýpalové a lidé, kteří vidí svět jen černobíle, ale tady, kde je potřeba mít víc trpělivosti a tu pomocnou ruku podat víckrát, než by nám bylo milé, je to za mě o to víc smutné. Smutné z důvodu, že všichni lidé na světě si v jedné věci nejsme rovni. Nezačínali jsme na stejné startovní čáře, neměli jsme stejné možnosti a prostředky, bohužel. A tohle je přesně to, co mě nutí k zamyšlení. Je správně nechávat „převýchovu“ na věznicích? Není to postavené na hlavu? Opravdu nemůžeme mít prevenční systémy, které by zabraňovaly, aby mladí lidé z jakýchkoliv poměrů končili v léčebnách, nápravných zařízeních a věznicích? Kde je ten problém? Selhává u nás sociální systém? Jak je možné, že jsou věznice a nápravná zařízení plná mladých závislých lidí? Kde jsou sociální pracovnice, učitelé a třeba i všímavé okolí, když selhávají rodiče? Nepoznáme zanedbané dítě? Není nám divné, když přijde do školy v podnapilém stavu sotva patnáctiletý kluk/holka? Nevidíme to nebo to nechceme vidět?" 2,61134,2019-10-10T14:47:57.626Z,61027,anon431921830,anon2282288034,"Díky za sdílení téhle osobní zkušenosti. Je skvělé, že o problému začleňování zpět do společnosti mluvíš z pozice člověka, který ho dobře zná zevnitř a zároveň se snaží podílet na jeho řešení. To, co popisuješ mi trochu připomíná třeba lidi, co se vrací z psychiatrických zařízení, taky si s sebou nesou stigma, které jim společnost přilepí. Ze subjektivního pohledu je návrat do režimu a rytmu, kterej si člověk najednou ma řídit sám mnohdy fakt docela šok. Opět nesrovnatelné, ale vzpomínám na svůj vlastní přechod z ""vojenskýho"" režimu střední školy na vysokou...no dost to trvalo. Neexistuje nějaký program, který by propuštěné lidi sdružoval do i třeba volnější komunity, aby tou zkušeností procházeli společně? Ne každému to samozřejmě může vyhovovat, ale i tak...No a s tou prevencí je to tak jak říkáš. Myslím si, ze další věci je i takovej nějakej spolecenskej kredit rodičů, kterej se na děti přenáší. To okno, ve kterým se z dětí stávaj dospeli, je poměrně krátký. Spousta lidí během něj dělá blbosti. S ""lepší"" rodinou v zádech je to prostě blbost, kdo tuhle podporu potom nemá, je hned ""jasnej"". V našich školách podle mě alespoň za nás vubec nefungoval systém psychologický podpory a rozvoje osobnosti. Šlo hlavně o čísla na vysvědčení a případně snahu jednotlivejch učitelů. Doufám, že tohle se snad lepší (?).." 1,61049,2019-10-09T17:33:02.622Z,61049,anon378969796,anon378969796,"Plan za Srbiju je da se dogadjaji odvijaju od 22-24. novembra *Celodnevna radionica U Beogradu 23. novembra *Poludnevna radionica u Beceju 24. novembra **Subota, 23.novembar:Radionica u Beogradu** Radionica na temu Saradnja i medjuljudska interakcija, i zasto su vazne. -Petak: Okupljanje ucesnika i prijatelja uz pice, vece pre samog dogadjaja, sa pocetkom u 19h. **Glavni dogadjaj** Prvi deo - Pricanje prica *Uvod u zajednicu Edgeryders, vise o samoj radionici i projektu ""Blagostanje u Evropi"". Koja je osnovna zamisao koja nas dovodi do organizovanja ovog dogadjaja? internacionalne price o uspesnim saradnjama. Sve ovo je samo uvod i ne bi trebalo da traje duze od 10ak minuta. *Ucesnici prezentuju svoje price koje su objavili na forumu. Sve ovo traje oko 2h. Pauza za rucak Drugi deo - Saradnja Prica o vaznosti ljudske interakcije. Kako nasu licnu pricu iskoristiti produktivno. Zasto je saradnja korisna, co-working mesta kao otvaranje mogucnosti za nove projekte upoznavanjem novih ljudi. Zajednicka vecera i privodjenje kraju. **Nedelja, 24.novembar:Radionica u Beceju** Akcenat na mladim ljudima, srednjoskolcima i brucosima. Spajanje istih sa starijim i uspesnijim ljudima i podticaj na kreativnost i ambicije. **Organizacija** *Napraviti odredjenu vrstu pozivnice, propagandnog materijala da se ljudi obaveste o Edgeryders i samoj radionici *Kontaktirati ljude koji bi bili zainteresovani za drzanje govora i deljenje svog iskustva *Osmisliti nacine kako kontaktirati ljude, zainteresovati ih za ucesce *Organizovati prevoz za anon2954973946mi i Jasena iz Brisela za Beograd *Kako se dogadjaj priblizava smisliti koji prostor bi bio najpogodniji" 1,59963,2019-09-26T11:32:25.078Z,59963,anon143214159,anon143214159,"Baš danas je Evropski dan jezika. Jezik je ""živa"" stvar. Menja se, prilagođava, prihvata druge i oblikuje se shodno dinamici društva. To nije strana pojava i dobro je da postoji. Sami znate koliko je ponekad teško naći adekvatan prevod nekog određenog (posebno stručnog) termina kako bi ga prilagodili lokalnom tržištu. I tu se pojavljuju neminovne (dobrodošle) tuđice. No, čini mi se da kriza jezika i pisma postaje sve više izražena sa novim generacijama koje više nego i jedna pre sve češće u svoje izražavanje uključuju skraćenice, poštapalice i termine koje usvajaju iz ""globalnog sela"" - interneta. I ovo nije samo problem Srbije. Žargon jeste neformalni deo komunikacije u određenim grupama, ali u poslednje vreme primećujem da se ta i takva terminologija sve češće koristi u ""novinarskim"" člancima (ne želim ovde da posvećujem prostor ""kvalitetu"" rada ""novinara"" i ""urednika""). Problem je što takvi mediji utiču na vokabular populacije oblikujući ga u uprošćen niz glasova čije značenje sami korisnici najčešće ne umeju da objasne prihvatajući ga _ad hoc_. Ne kažem da svako treba da u svakodnevnom govoru ili pisanju koristi književni stil, ali mislim da su (opet, mlađe generacije) izgubile smisao za upotrebu termina u formalnom i neformalnom ophođenju. Tako se sve češće može sresti rogobatna formulacija ""foloveri"" za jednostavnu i odavno poznatu reč ""pratioci"" ili nekakva kovanica ne znam ni ja čega - ""zapratiti"" (""follow us"") i pored jasnog prevoda - ""pratite nas"". Da li je neophodno izmišljati nove reči kada već postoje jasne i prihvaćene ili nepotrebno uzimati tuđice koje zvuče bolje našem uhu (""ofis"" umesto ""kancelarija"") iako na izvornom jeziku znače upravo ono što je naš jezik davno prepoznao. Ovome mogu dodati i da je u Srbiji nekim ljudima sporna upotreba ćirilice kao glavnog pisma. Očuvanje pisma i sopstvenog jezika upravo bi trebalo da bude jedna od osnovnih postulata evropske različitosti ali se čini da se sve češće zanemaruje. P.S: Neko mi može zameriti što sam ovu objavu (""post"") napisao latinicom, a ne ćirilicom koju sam pomenuo nekoliko redova ranije. Razlog nije nepodržavanje ćirilice već šira dostupnost teksta čitaocima koji ne poznaju ćirilično pismo." 2,60001,2019-09-27T05:28:25.038Z,59963,anon2002939394,anon143214159,"Zdravo Igor, dobrodošli u urednike !! Srećan sam što si našao svoj put! Dolazim iz druge istočnoeuropske zemlje koja je više 'amerikanizirana' nego što biste mislili - Rumunija. Mnogi obrazovani ljudi pronašli su način da u svoju govornu komunikaciju ubace reči na engleskom jeziku. Ono što je više pomoglo tome nego medijima, za koje mislim da ste pravilno identifikovali, bio je sistem titlavanja umesto da se na televiziji presnimavaju strane produkcije. To vam odgovara uhu na stranim jezicima rano. Da li radite na nečemu što se tiče jezika ili jednostavno izražavate mišljenje? Imajte na umu da u zemljama gde strani jezik nije toliko čest, imate ljude poput Nidhala iz Tunisa koji veruju da bi univerzalni jezik pomogao naporima u izgradnji mira: https://edgeryders.eu/t/a-global-language-village/7771 PS Izvinite zbog grešaka, koristim Google Translate da pišem na srpskom!" 3,60004,2019-09-27T07:15:29.288Z,59963,anon2271975978,anon143214159,"Sve tocno, kao neko ko je ucio 4 strana jezika primjetio sam da se kroz jezik vidi i duh naroda koji ga koristi. On se uglavnom organski mijenja i to je zajednicko za cijeli svijet. Eto ja danas kad cujem klince kako pricaju Francuski ne razumijem mnoge rijeci, niti ih razumiju moji prijatelji kojima je Francuski maternji. Eto i ti kazes ""vokabular"", iako nema smisla u Srpskom jeziku, ali eto ako je ta rijec organski usla u jezik onda je postala dio njega. Imamo vjerojatno stotine hiljada rijeci koje imaju strano porijeklo. Eto citav Engleski jezik je latinski/francuski, Holandski je mjesavina Engleskog, Njemackog i Danskog ja mislim itd. Sto se tice uproscavanja jezika, skracenica itd tu ima raznih razloga, jedan je definitivno koriscenje tog jezika u medijima. Ima jedna, po meni puno gora, stvar a to je skracivanje i pojednostavljivanje knjiga od strane izdavaca. Zasto? Pa zato sto cak i osoba koja se zeli baviti knjizevnoscu ce imati osiromasen fond rijeci ako se ta tendencija nastavi. To se odavno radi, jos je Aldous Huxley pricao o tome objasnjavajuci kako knjiga koja je 1960 godine imala 300 strana, u trecem izdanju 1990 godine ima 220 strana... Tu su i razni proizvodi koje koristi vecina ljudi danas a koji navikavaju ljude na brzo/kratko i idu dalje...ljudi su bombardovani beskorisnim informacijama. Ja volim razlicite kulture i jezike, mislim da je to nase bogatstvo, ali u doba globalizma kad su svi izlozeni svacemu, kulture se mjesaju i promjene u jeziku se desavaju puno brze. Danas se sve u svijetu mijenja puno brze. Koje bi bilo rijesenje za tako nesto? Ne vrijedi cak ni podizati nivo jezika u zvanicnim medijima, danas mladi sve vise gledaju sto god zele na internetu." 4,60011,2019-09-27T09:11:23.453Z,60001,anon143214159,anon2002939394,"Pozdrav i hvala na rečima dobrodošlice! :slightly_smiling_face: Mislim da je problem sa jezikom prisutan svuda, a čini se ponajviše u zemljama istočne Evrope. Između titlovanja i sinhronizovanja sadržaja podrđavam prvu opciju iz dva razloga: 1) mnogo se lakše uči neki strani jezik (ne mora biti engleski, šta više posebno je korisno kod učenja drugih jezika gde se time sluša pravilan izgovor); 2) više estetski problem - upotreba jezika drugačijeg od originala u tonskom zapisu ume da izgleda i zvuči loše ako je produkcija slaba i može uticati na doživljaj samog video materijala. U Srbiji je takođe uobičajna praksa titlovanja i nisam ranije primetio toliku ""deformaciju"" u jeziku koliko je to postalo izraženo u protekloj deceniji. Što se univerzalnog jezika i njegove korelacije sa mirom u svetu tiče, bez namere da nekoga uvredim kako kao osobu tako i kao ideju, mislim da je to samo fraza koju koriste i devojke na izboru za ""Mis sveta"" (""cilj mi je mir u svetu""). Jedan jezik ne bi promenio ljudsku svest. Tome u prilog činjenica da je sve više ljudi upoznato i koristi engleski jezik ali mir nije ništa dominantiji nego što je to bio ranije. Lično, radio sam kao novinar i urednik u štampanim i elektronskim medijima (mada nisam baš toliko star :thinking:), na copywriting-u, pisao knjige, učestvovao na različitim konferencijama, a danas sam posvećen učenju drugih jezika i radu na Google Prevodicu. Na kraju, nekoliko reči i o ovom i drugim Google proizvodima koji koriste veštačku inteligenciju i prilagođavanje lokalnim tržištima. U poslednjih par godina evidentno je poboljšanje ove platforme u jasnijem prilagođavanju i smislenom kontekstualnom prevođenju, tako da je prevod Vaše objave sasvim prihvatljiv. Ipak, ne znam koliko ste upućeni u sistem popunjavanja same baze ranon2616253660oživih reči. Naime, ovde takođe može do izražaja lični vokabular (dakle upravo taj sporni detalj) pojedinca: samu platformu možemo zamisliti kao prazno platno gde na jednoj strani imamo reči ili delove rečenica koje su korisnicima ponuđene za prevod na maternji ili drugi jezik koji poznaju. Nakon što učesnik unese svoju definiciju prevoda, sistem proverava da li se takav prevod poklapa sa prevodima drugih korisnika i označava je tačnim. Takođe, reči se stavljaju na raspolaganje drugim krosicnima da ih provere i označe kao pouzdane. Iako je način učenja veštačke inteligencije očekivan, mi sami ne radimo na tome da je naučimo pravilnim rečima već iskrivljenim varijetetima koji će onda zaista postati važeći." 5,60012,2019-09-27T09:46:42.987Z,60004,anon143214159,anon2271975978,"Pozdrav, Tuđice u jeziku su očekivana pojava, a ako gledamo kroz istoriju ne samo latinski već i grčki su ostvarili izuzetan uticaj na druge jezike (i kulturu). I to je prirodno. Uređivanje knjiga i njihovo skraćivanje je možda i posledica poznate internet skraćenice TL;DR (too lond; didn't read). Mlađe generacije jednostavno nemaju razvijenu naviku čitanja, a pažnja im je rasuta tako da im sve što je duže od objave na Facebook-u (nekoliko redova) predstavlja zamor (time se odlično pozabavio Nikolas Kar u knjizi ""Plitko""). Ako se neko želi baviti književnošću, imaće dodatni podstrek da pronađe obimnija dela ukoliko ga to stvarno interesuje, što je opet pitanje stvarne želje. Konstatacija da se danas kulture mešaju, a promene u jeziku se dešavaju puno brže je poznata i tačna, ali ne opravdava nepotrebno prisvajanje reči. Rešenje zapravo leži u onima koji žele da doprinesu očuvanju jezika i to ne na ""agersivan"" način - upornim i nametnutim korišćenjem, već prihvatanjem evolucije: savremene tehnologije (uključujući veštačku inteligenciju) predstavljaju nespornu budućnost, onda je na nama da tu veštačku inteligenciju naučimo (napunimo) pravilnim rečima i pismu. Mislim da bi jedan jednostavan korak takođe bio i kada bih u tvojim objavama video ""kvačice"" - ne misliš li da je i to uprošćavanje jezika?" 6,60081,2019-09-29T09:02:54.879Z,60012,anon2271975978,anon143214159,"[quote=""anon143214159, post:5, topic:10886""] Mlađe generacije jednostavno nemaju razvijenu naviku čitanja, a pažnja im je rasuta tako da im sve što je duže od objave na Facebook-u (nekoliko redova) predstavlja zamor (time se odlično pozabavio Nikolas Kar u knjizi “Plitko”) [/quote] Pa da, sad je pitanje da li pravimo proizvode koje ljudi traze jer su mladje generacije takve ili se ljudi mijenjaju zbog proizvoda/alatki koje su naviknuti da koriste a koji mozda zaglupljuju ljude? :slight_smile: Idiocracy je bas odlican film na tu temu :slight_smile: Svidja mi se ideja koristenja savremene tehnologije, zvuci prakticno i izvodivo da mi naucimo vjestacku inteligenciju pravilnom pismu pa da se tako prenosi dalje siroj masi. Po trenutnoj metodologiji doduse to nije izvodivo ako se gleda prijevod korisnika i uporedjuje sa drugim korisnicima. Tako ce opet doci do promjena kojima smo svjedoci. Sto se tice kvacica, ne vidim potrebu za njima u mom postu a in u vecini tvog. Dovoljno je osnovno razumjevanje jezika i neka logika da bi neko shvatio da ziv jezik ne znaci bukvalno ziv ili da agresivan nacin ne znaci nasilan vec u ovom kontekstu znaci dominantan, nametati nesto ljudima protiv njihove volje :slight_smile:. U zadnih 15ak godina rijetko citam nesto na nasem jeziku pa necu pricati za novija izdanja ali citam puno od seste godine i ne sijecam se bas toliko koristenja kvacica u knjizevnosti ili potrebe. Mozda i grijesim doduse." 7,60117,2019-09-30T07:10:56.441Z,60011,anon2002939394,anon143214159,"Ako pod izobličenim sortama mislite na pojednostavljeni i osiromašeni vokabular, u potpunosti se slažem! Po mom mišljenju, to znači da će jednostavniji i manji broj reči u nekom jeziku biti jezgro tog jezika, a mnogi drugi (smatraju se previše arhaičnim, književnim itd.) Propadaju jer postaju zastareli u savremenim masovnim kulturama. Ili imate bolji primer?" 8,61001,2019-10-09T11:33:35.649Z,59963,anon378969796,anon143214159,"Pozdrav, @anon143214159 Vrlo zanimljiva tema, pogotovo jednom filologu! Ono sto se ja cesto zapitam jeste sta bi rekli Srbi iz 1767. godine o jeziku koji se govorio 1950-ih (koji mi danas uzimamo za reper, i za ""ispravan""). Ne znam zasto, ali imam osecaj da bi rekli isto sto i mi danas za ove promene kojima svedocimo. :slight_smile: Svakako sjajan text i jako zanimljiva tema! U Beogradu ce se u novembru odrzati prva Edgeryders radionica. Da li ste culi za to? I da li cemo se upoznati tamo? Pozdrav!" 1,56086,2019-07-02T16:04:35.971Z,56086,anon634599124,anon634599124,"Nearly two weeks ago I had a peek at the first Polish Biennale - I went to attend the Transunions, but also to see some of the theater performances, exhibitions, and music performances. I have learned a lot during this short weekend. But let me first unpack the Transunions, because this is where some key things happened. First of all, my expectations were really high - Jonas Staal has become quite a stature in the art/politics world, organizing expansive, experimental formats for political debates, especially empowering for those who lack a voice and recognition. All that using as a backdrop the Palace of Culture and Science in Warsaw this time - a monument with its own incredible, complicated story. And yet it was so underwhelming - as if printing a colorful carpet and building colorful tables would give the much needed revolutionary edge to the meeting (if you go for constructivist esthetics, you probably count on it, right?). As much as I love listening to smart people and learning new things about the world, I thought running this meeting in a form of a panel, where 14 speakers were asked questions by two moderators, with the audience sitting on uncomfortable benches behind them, having to look at the screens if they wanted to see the person speaking, had as little transformative potential as it gets. I was happy to hear the journey of UNPO, an organization established in 1991 in Hague, that associates ""nations"" and groups that don't feel represented in their countries or internationally while considering the complexity of these entities, their stories, needs, and desires. Many of them do not wish for statehood or independence, rather self-determination that drives them towards peace. Many were caught in between power struggles, often because of their strategic location (borders, natural resources). The speaker, **Fernando Burges**, called the nation-state problem a Russian doll - you would always keep on having smaller and smaller groups demanding recognition, which is not feasible. Instead, their members want a seat at the table. An interesting example he gave was the presence of Washington DC in the organization as a state that doesn't have its own representation - while contributing one of the highest GDPs in the world. **Diouna Kcherie** elaborated on the grooming process at the UN and the power struggles behind it. She had been working for years in the communications in New York's UNICEF, UNHCR and others. She underlined the importance of the donor-receiver dynamics that create inequalities within the organization, as well as the young professionals' program that is addressed towards citizens of developing countries and financed by the donors (rich countries). She saw it problematic - years spent at the institutions, where these young talented people would be taught how and what to say in their professional capacity. She also criticized other mechanisms at play - for example, the fact that Greece wouldn't accept the help from UNHCR when dealing with the refugee crisis, because it didn't want to be perceived as a developing country. **Andrzej Nowak**, Polish philosopher, elaborated in a more scientific manner on the ills of the contemporary nation-state and what is being done to and with the underlying narratives. Poland, just like the US, loves its bombastic narratives, yet these are nowadays combined with other ideas, making the dismantling of the state as a protector (one that provides with stability, health, safety) possible. For example, the neo-liberal dream is manifested in anti-vaxxers movement or neo-tribalism. Adding to this the north/south division, we find ourselves in an increasingly difficult position to cooperate and build new kinds of unions. He called Poland a nationalist international, a cynical member of international institutions. **Abderrahim Kassou** from FMAS (Morrocan Forum of Alternatives) stressed the importance of looking for solutions in the south - and how the rest of the world will benefit from these. He cried at the ""almost-fatal impossibility"" to migrate to Europe from countries other than the three that are at war and are given a chance to escape. Considering these circumstances, he doesn't imagine nation-state surviving the challenges posed by the 21st century. What I found really intriguing in this part of the conference was Andrzej Nowak's suggestion that our role is now to do an ethnographic study of the nation-state and understand and hijack its roles, by determining what and how should they be provided and protected. His term for the times we live in was ""festival of entropy"". John Jordan, an artist and activist, asked what we want to do with the power - to constitute, or destitute it? For him, the ideals that Zapatistas stood for - breaking up power and handing it out to autonomous organisation - was something worth bringing back to life. In times when corporations slowly take over many of the state's traditional roles, while being relatively unregulated, we have an opportunity to build some of the roles bottom-up. And then the first signs of what was about to happen: **Diana Arce** from the Berlin Black Lives Matter, started with raising the issue of violence that the nation-state is funded on, quoting a case of a British citizen, who happens to be black, who was stripped of her nationality because she joined ISIS - she is trying to escape, but she won't be allowed back to her country. She was surprised by the lack of minority votes in the discussion, but also very western examples given - such as the artwork shown at the Biennale, where Spanish artist Nuria Guell shows the steps she took to denounce her Spanish nationality, which turned out to be impossible. The position of privilege here was definitely under-stressed. **Siana Bangura**, black artist and activist from the UK, seconded that by saying removing yourself from a problem is not a solution, merely an escape - we should all face the underlying currents of violence on which the nation state was founded. No questions asked by the public (no time for that), we move on to the second panel, where we start hearing other inspiring stories: **John Jordan**, who was part of a movement that squatted an area on which the French state planned to build an airport, talks about his role in the resistance and the movement that succesfully developed there over years. ZAD, located in Brittany, became a sustainable community seen by the state as a threat ""worse than Mosul in Iraq"" (quote from the president of the region). The government attempted multiple times to destroy it, until it finally succeeded in 2019. For him disobedience and direct action are the ways forward, as the state does not hand out help. Key challenges? When you try to convince others, you create monocultures. The idea is to learn to work and live together in diversity. When Diana Arce and Angelo Camufingo from Germany started talking about the history of black people in Germany, with over 500 years of their presence in the country, and disappearing traces of first PhDs awarded to black citizens (the records are there, but the thesis isn't - all the others survived, though), and the support the German state gave to slave trade in history, one of the German members of the public comes up to the microphone and takes over. He tells us his story of being a Sri Lankan born to a resistance fighter in Germany in the 80-ties, and denied to this day citizenship, because his parents are not German. He had to leave the country at some point due to this status and became a refugee in his parents' country for a decade, then moved to India. He is now back in Germany, where he is raising a child with his partner, and experiences the incredible hypocrisy and injustice of the way states in Europe have been set up, addressing personally some of the panelists and accusing them of propagating the modernist, sick nation state, speaking from the position of power and privilege (those who came from outside of the ""North"" weren't spared). And this is when the battle started. Moderators were trying to steer the conversation back on the track and give voice to the next guest speaker - while Diana stood up and asked them to shut the fuck up and swallow their discomfort. She decided to give her space to someone who wants to share their experience, and this is what she demands now. Intervention from the minority voices continues, while the panelists stubbornly attempt at bringing back the ""harmony"". Eventually, they succeed and **Zdenka Badovinac** gave her speech about her work in a contemporary art museum in Ljubljana and relations between wealthy art collectors and Eastern European countries. It couldn't feel more out of touch than it did at this point. Finally, Jonas Staal stood up and anon2616253660ogized for what happened at the panel - the way it was designed and led wasn't benefiting the purpose of the debate. So the third part would happen in a setting stripped of tables. The microphones stayed where they were, but because those who represented female-and-minority-led (Kurdish Women's Movement, Black Lives Matter) organizations decided to seat with the public in the outer circle, the format changed. The last part turned into an exchange of experiences, strategies and ways to mobilize that these alternative movements design and devise. It finally didn't have the refined flavour of a professional and academic debate, but a frank conversation where people could discuss strategies that worked (Black Lives Matter in the UK successfully made it impossible for the British government to keep on selling arms to countries like Saudi Arabia, thanks to a lawsuit they won after trying 4 times!), **Dilar Dirk** gave a powerful explanation on the principles behind the female-led movement in Kurdistan: the need to decolonize ourselves from patriarchy, the way new structures of confederation have to be led by women, internationalization will be based on common struggle, which goes beyond efficiency, and beyond the circle of violence. An Egyptian artist, now in residence in Zamek Ujazdowski, talked about the need to develop new concepts of time, others criticised the NGOisation of resistance and the theft by these organizations of revolutionary ideas. There were more interesting stories to quote, but my key takeaway from this event was: if we want to work on world-shaping and revolutionary ideas, these old school formats with their old school ways of leading the discussion, and their exclusive content, have to be replaced by something that is driven by minorities and women, and communities. It needs to be more organic, community-based, and then somehow internationalized - as there is an obvious need of developing collaborations between the countries in the global south, the poorer countries in the ""North"", and various disadvantaged groups and communities all around the globe. This was not a setting where a strong platform and collaboration could be conceived - it rather showed how white, privileged men struggle breaking through some of the power structures in order to turn them into vehicles of radical change. Only when women, most of them of color, took over the floor, the debate seemed to be gaining the right energy - but then it was late, people were hurt and too much energy was already wasted. I will update this post with a video of this conference when it shows online, as it was promised. I really recommend having a look at it, maybe some of you will see it differently. That's a very subjective recap from that experience." 2,56092,2019-07-02T18:00:54.722Z,56086,anon2333984793,anon634599124,wow what a story. 3,56201,2019-07-05T08:02:04.647Z,56086,anon2393472686,anon634599124,"Sounds about right :) I was wondering how they were going to navigate having all of these different voices in one physical room with the clock ticking. That's the thing about real-time ""broadcast"" conversations where one person at a time has the floor - there is simply not enough bandwidth for everyone to be heard on their own terms and relationship to language. And a nightmare for introverts. Perhaps it is rather a question of untangling the various needs that this, and any other, event is trying to fullfill... Seeing and being heard? Access to structured, easy to digest, information? Building relationships? Other? We were discussing the other day with @anon2000695737 and @anon2002939394 the purpose of physical events. Especially international conferences where a lot of people travel to get there. If for no other reason than that travelling unless it is absolutely unavoidable is really starting to bother us. I cannot let go of this idea to run federated events - you know, global date for local events type format. Auonomous groups organise their local events, but collaborating and coordinating online to build a strong, interesting program. Then document and post learnings online so people everywhere can learn what happens in different places and build on it. @anon Would be interesting to explore this a bit more" 4,56212,2019-07-05T08:49:40.421Z,56201,anon634599124,anon2393472686,"I agree, there has to be a certain level of unionization and collaboration, as the struggles need to go beyond the local, and be well-embedded in local at the same time. I'd love to try to prototype something like this, maybe for our autumn session. We're on the path to it already anyway :) So no, no big congresses (although I am really tempted to do a more bombastic event for utopian thinkers and doers, with a bit more pretentious format maybe, but after seeing this one, I know I really have to be smart about subverting politics and avoid replicating elements that simply don't serve, like it or not, the way we want to world to go forward)." 5,56311,2019-07-08T09:26:19.197Z,56212,anon2002939394,anon634599124,"[quote=""anon634599124, post:1, topic:10282""] if we want to work on world-shaping and revolutionary ideas, these oldschool formats with their oldschool ways of leading the discussion, and their exclusive content, have to be replaced by something that is driven by minorities and women, and communities [/quote] It also starts with how selective we are about our own events, or the conditions under which people choose to participate. More and more so we see more gender equity in events: because of public shaming and saying no, something did change. Can similar mechanics be at play when it comes to standard formats? People refusing to speak when there's a podium and audience." 6,56338,2019-07-08T14:46:59.418Z,56311,anon634599124,anon2002939394,"I guess so! And in fact this was another strange part of this event: gender equality - check! It was women who saved the women, and it will be people bold enough to rid of these hierarchical encounters who will then move us closer to better lives. It's also super hard to unlearn these patterns, but I would totally see us kneading these November meetings with local communities and ensuring very small, very participative, and very diverse situations happen there, where those who lost their jobs, who are in debt, who care for their parents, would kind of shape these discussions, and let the hipsters listen :)" 7,57160,2019-07-25T19:42:01.363Z,56086,anon2000695737,anon634599124,"[quote=""anon634599124, post:1, topic:10282""] Andrzej Nowak’s suggestion that our role is now to do an ethnographic study of the nation-state and understand and hijack its roles, by determining what and how should they be provided and protected. [/quote] Now, here's an idea! #project-opencare was this, limited to health and social care services. :slight_smile: [quote=""anon634599124, post:1, topic:10282""] if we want to work on world-shaping and revolutionary ideas, these old school formats with their old school ways of leading the discussion, and their exclusive content, have to be replaced by something that is driven by minorities and women, and communities. [/quote] Why ""replaced""? Different formats work for different people with different purposes. Some people gather around whiteboards, scribble equations and point excitedly at them. Others meditate in silence. Others still burn incense, or hug trees, or whatever.. It makes complete sense to want to innovate on formats (we do enough of that ourselves!); it even makes sense to refuse to go to event when we don't like their format. But I would never want to _stop others_ from using whatever format works for them. In the darkest days of the unMonastery, @anon [quote=""anon634599124, post:1, topic:10282""] but then it was late, people were hurt and too much energy was already wasted. [/quote] Which is how these things usually end. (It's a general point, but in a project like this, even more care than usual must be displayed towards people that sympathize with the populist messages, etc.) (Thus spake the whyte myddle-aged male :-D )" 8,57163,2019-07-25T20:10:33.522Z,57160,anon634599124,anon2000695737,"the statement by Andrzej Nowak made me think exactly of the potential of our work in providing such answers and better understanding of complex systems. Translating it into practice is obviously super difficult, but we're collecting a lot of great proposals as we go here on this platform. Edgeryders hijacking the system, yes! Agreed with the replacement statement - it's too much and it's not necessary or productive. As I go with this project, I slowly realize the need for diversity and plurality. I keep on saying things like this, though, out of an old, radical habit :) Let's keep on innovating and tweaking :slight_smile:" 9,57209,2019-07-27T08:21:45.011Z,56086,anon3056275756,anon634599124,woah @anon634599124 felt like I was there with you. <3 10,60989,2019-10-09T09:32:22.145Z,56086,anon634599124,anon634599124,"I decided to use this thread also to collect references for future work - as I have been researching formats and ways of doing panels for the session I will be moderating soon at IETM plenary, I found a couple of very nice ideas 1. http://www.liberatingstructures.com/ - more for working groups, and more outcome-oriented 2. https://agilefacil.wordpress.com/2018/06/21/shaking-up-the-other-plenary-dinosaur-panel-discussions-redux/ - 3. How to create an interesting panel, from female perspective: https://innovationwomen.com/the-event-managers-guide-to-creative-alternatives-for-panels/ (it's not really that feminist, but some of the tips I plan to test as they do seem to create a more open and inclusive space) 4. Toolkits and methods for listening and sharing - kstoolkit.org I hope these can be useful for some of you in the future. Also happy to share my experience from the panel I will be doing soon to see how it works out, and how it fits the size (I was told it will be around 50-70 people, which is difficult to manage and open, but certainly not impossible)" 1,60765,2019-10-06T15:16:36.118Z,60765,anon1180810495,anon1180810495,"Jestem terapeutką i aktywistką, czuję się Wojowniczką Serca Siostrzeństwo – odpowiedź na kryzys duchowy świata Świat w tym Polska skręcają ostro w prawo. Wsteczne siły świata podziału i przemocy zwierają szyki, usiłują za wszelką cenę utrzymać rząd dusz i strefy wpływów. Uzurpatorzy wzmacniają poczucie zagrożenia przed nie przewidywalnym światem. Manipulując strachem, zasiewają nienawiść, pogardę i przemoc. Ich zasada to „dziel i rządź”. Dzielą ludzi na wrogie plemiona. Dają swoim wyznawcom trwałe, choć fałszywe poczucie tożsamości, godności, przynależności, mocy i wspólnego wroga. Starcy patriarchatu boją się mocy kobiet i znów próbują nas zniewolić, zawłaszczyć nasze ciała, seksualność i rozrodczość . Odpowiedź kobiet na świecie i w Polsce Nie staniemy się ofiarami systemu, który dehumanizuje. Dajemy odpór i wybieramy wartości stanowiące opokę naszego człowieczeństwa! Wybieramy „kochaj i łącz!”. Im bardziej tym usiłują nas „odczłowieczyć”, zniszczyć nasze życie, złamać kręgosłup i wolną wolę tym bardziej stajemy w swojej mocy i prawdzie. Kryzys stał się wielkim demokratą i sprzymierzeńcem. Wyzwolił fantastyczną energię kobiet na całym świecie. Współdziałamy z Global Sisterhood, tworzymy Krąg Siostrzeństwa i akcję „Obejmiemy Polskę Kręgiem Kobiet”. Wspieramy kobiety w rozwoju świadomości, niezależności, wolności, godności i mocy. Jesteśmy orędowniczkami kultury holistycznej, kultywującej życie w całości. Wnosimy wartości takie jak miłość, współodczuwanie, szacunek, uważność, więzi, wsparcie, współpraca, wspólnota i wolność. Budzimy ludzi do świadomości miłosnej więzi z Ziemią. Zapraszamy mężczyzn do współdziałania. Twórzmy razem przyjazny świat." 2,60901,2019-10-08T12:22:04.976Z,60765,anon634599124,anon1180810495,"Hej @anon1180810495 - witamy w edgeryders! Bardzo wierzę w siostrzeństwo i kobiece ""wartości"" jako jeden z leków na nowoczesne problemy. To już nie bolączki, to głębokie, systemowe popsucie wszystkiego - naszych relacji z planetą, która nas karmi, z innymi osobami, z zasobami, z własną osobą. Czy zechciałabyś może opowiedzieć coś o waszej pracy? A może zorganizować spotkanie, warsztat, grupę roboczą w ramach naszego spotkania w Polsce? Byłabym bardzo ciekawa poznać trochę głębiej wasze metody, filozofię, cele, no i to, jak wam idzie w patriarchalnej, kościelnej, konserwatywnej ojczyźnie? Wartości, jak widzę, mamy podobne." 3,60909,2019-10-08T12:56:19.720Z,60765,anon1180810495,anon1180810495,"Hej Natalia, cieszę się, że czujesz rezonans z tym co piszę. Czy jesteś w Polsce? Mam sporo materiałów, mogę Ci jakoś przesłać. Robimy ""Warsztaty Tradycji Kręgu"", ""Zgromadzenia Kręgów Kobiet"", uczestniczymy w Centrum Duchowym Kongresu Kobiet itp, ale jeszcze ciągle kultura kręgów jest niszowa. Chętnie zorganizuję coś na co będzie przestrzeń podczas Forum. Na fb jesteśmy w grupie Kobiety Zwołujące Kręgi, można się tam zgłosić, jest sporo informacji...chętnie pogadam z Tobą, pozdrawiam serdecznie, tanna" 1,58448,2019-08-27T13:01:39.676Z,58448,anon651223796,anon651223796,"“Głęboka demokracja w naszym poczuciu znaczy, iż świat jest tutaj, by pomóc nam stawać się pełniejszymi, a my jesteśmy tutaj, by świat mógł stać się pełnym.” Arnold Mindell Szanowni W listopadzie organizujemy wraz z Polskim Towarzystwem Psychologii Procesu Otwarte Forum dla naszego podzielonego społeczeństwa. To będzie duża rzecz!!! Czym jest Otwarte Forum? Wszyscy krzyczą, obrzucają się inwektywami i przypisują sobie nawzajem najgorsze cechy oraz intencje. Tak wyglądają nasze dyskusje: w domu, w metrze, w sejmie i w telewizji. Demokracja wściekłości, pogardy i strachu. Czy jest na to jakieś lekarstwo? W jaki sposób psychologia może przyczynić się do poprawy życia społeczności takich jak anon3664178097sta, stowarzyszenia czy korporacje? Z pomocą przychodzi Arnold Mindell- twórca Psychologii Zorientowanej na Proces (POP) oraz narzędzia zwanego Otwartym Forum. OF pozwala skutecznie radzić sobie z trudnościami występującymi w społecznościach oraz umożliwia budowanie poczucia wspólnoty między jej członkami. Opiera się ona na koncepcji głębokiej demokracji, która zakłada, że dopiero ujawnienie WSZYSTKICH stanowisk istniejących w danej grupie umożliwia wypracowanie prawdziwie satysfakcjonujących rozwiązań jej problemów. Zadaniem osoby prowadzącej spotkanie (facylitatora) jest przede wszystkim stworzenie przestrzeni, w której członkowie danej grupy mogliby przedstawić nie tylko swoje poglądy na daną kwestię, ale i uczucia, które ona wzbudza. Zadanie to wyanon491946983 umiejętności dostrzegania najdrobniejszych sygnałów pojawiających się w grupie oraz odwagi podążania za tym, co się wydarza w trakcie interakcji między uczestnikami spotkania. Dr Arnold Mindell jest twórcą psychologii zorientowanej na proces, która czerpie inspiracje z teorii Junga, taoizmu i fizyki kwantowej. Jego koncepcje znajdują zastosowanie w psychoterapii, psychiatrii, rozwiązywaniu konfliktów oraz w pracy z małymi i dużymi grupami. W tym miesjcu zachęcam wszystkich do dzielenia się swoimi sugestiami, spostrzeżeniami i wątpliowściami. Wątpliwości zapraszam w szczególności! :) Mikołaj" 2,58676,2019-09-02T12:15:25.825Z,58448,anon1374048529,anon651223796,"no, no...ambitnie. Trzeba by zacząć od zdiagnozowania wartości jakie się kryją za poglądami, potem popracować nad emocjami...ja tu widzę długoterminową psychoterapię grupową ;)" 3,58743,2019-09-03T19:46:37.262Z,58676,anon651223796,anon1374048529,"Trzymamy się z daleka od terapii grupowej:) Czas jest bardzo ograniczony, ale czuję, że z to może być początek czegoś większego... Wpadaj jak coś!" 4,59576,2019-09-18T12:51:22.638Z,58448,anon651223796,anon651223796,"Przygotowania idą bardzo dobrze. Coraz bardziej uaktywnia się grupa osób chętnych do działania. @anon Co mamy: 1. Termin: 20.11.2019 2. Mamy głównego prowadzącego- Gary Reiss 3. Mamy wstępnie lokal, trzeba dopilnować, żeby nam nie uciekł. 4. Grupa jest coraz bardziej aktywna. Uaktywniają się zarówno liderzy Towarzystwa jak i członkowie zwykli 5. Najbliższe zadania: - sstalenie tytułu Otwartego Forum i napisanie zaproszenia - Stworzenie listy gości - nagłośnienie całej sprawy w mediach - kolejne spotkania robocze grupy- - znalezienie dobrego tłumacza dla Garego Śanon3664178097ło zaproszam do pytań..." 5,59774,2019-09-23T16:47:00.998Z,58448,anon651223796,anon651223796,"Podsumowanie spotkania roboczego facylitatorów 20.09.2019 @anon634599124 @anon2002939394 @anon2393472686 Mamy za sobą drugie spotkanie, ale pierwsze w tak licznym gronie (11). Pierwszy raz anon3664178097łem przyjemność pracować w grupie profesjonalistów nad bardzo delikatną kwestią i wyzwaniem jakim jest organizacja Otwartego Forum. Bardzo cenne doświadczenie. Zebranie tak licznej grupy, zachęcenie ich do współtworzenia OF to już ogromny sukces, nad którym długo pracowaliśmy. Wszak tego typu wydarzenia nie często u nas goszczą, szczególnie w obecnej sytuacji społeczno-politycznej. W dużej mierze fakt, że się spotkaliśmy, zawdzięczamy naszej mentorce, która nas prowadzi. Zastanawialiśmy się wspólnie i wyrażaliśmy nasze osobiste wątpliwości i motywacje związane z organizacją OF. Te ostatnie są jak się okazuje są dość różne (tym lepiej). Rozważaliśmu nad najwłaściwszą formułą wydarzenia.. Jako przedstawiciel Edgeryders na spotkaniu przedstawiłem wymogi konraktowe jakie stawiane są w związku z eventem. Najwięszym wyzwaniem jest doprowadzenie do tego, żeby uczestnicy zostawili po sobie swój ślad na forum. Po wspólnej debacie uznaliśmy, że obecność w Otwartym Forum nie może być w żaden sposób warunkowa, bo to kłóciłoby się z samą ideą. Podkreśliłem jednak, że moim zadaniem jest zachęcać na każdym kroku do udziału w dyskusji na naszym portalu. Na następnym spotkaniu (03.10.) chciałbym przedstawić w jaki sobsób chciałbym spowodować, żeby jak największa liczba osób dołączyła po evencie do naszego forum. Pierwszym pomysłem jest moja osobista prośba do każdego uczestnika na koniec eventu o pozostawienie po zakończeniu wydarzenia po sobie anonimowo podsumowania i wrażeń z wydarzenia, w którym wzięli udział. A może... w ostatnie pół godziny poprsiłbym o pozostawienie po sobie każdego z uczestników anonimowej notatki? To jest do wspólnego ustalenia. Padł pomysł, żeby spróbować formuły typu: ""Opowiedz nam swoją historię"" podczas której wszyscy uczestnicy mają chwilę na podzielenie się swoim osobistym kawałkiem... Powrócił pomysł wspólnego gotowania. Trochę o tym pofantazjowałem i pomyślałem, że świetnym pomysłem (tanim i łączącym ludzi) byłoby wspólne lepienie pierogów. Czyli, np. podczas dwugodzinnej przerwy obiadowej zasiadamy razem do stołu i lepimy z uprzednio przygotowanych półproduktów pierogi, które później razem zajadamy. To będzie też okazja na nawiązanie relacji. Co o tym myślicie? W drugiej, mniejszej sali można zrobić warsztat dla działaczy społecznych zagrożonych wypaleniem. Zgłosiła się już doświadczona osoba chętna do nieodpłatnego przeprowadzenia takiego warsztatu. Technicznie: nagrywanie będzie trudne za sprawą RODO. Bardziej doświadczone osoby z zespołu w organizacji dużych wydarzeń, mówią, że to byłoby karkołomne zadanie. Jeszcze badamy tę kwestię. Najbardziej prawdopodobne będzie poproszenie kogoś o notowanie wszystkiego co wydarzy się na evencie. Kolejne działania: - 03.10.2019 kolejne spotkanie, na którym wybierzemy odpowiednią formułę i zastanowimy się nad gośćmi - wówczas będziemy mogli zająć się promocją wydarzenia i zaproszeniem gości; - oraz pozostałymi sprawami organizacyjnymi Co o tym myślicie? Proszę o uwagi." 6,59873,2019-09-25T10:40:23.462Z,59774,anon2393472686,anon651223796,"Hi and thanks for your note, it is interesting to read. As my understanding of the Polish language is non-existent, I am responding based on what I have understood from Google translate - so if my responses seem strange it could be because I misunderstood something. That said, these are my thoughts: 1. You mention a delicate issue. Can you help me to understand what it is so that I am not making any assumptions that might be inaccurate? 2. Am I correct in understanding that the presence in the event cannot be conditional to having signed up on the edgeryders platform? If the answer is yes, did you discuss how/where people will register to the event? 3. Here in the forum anonymity is not a problem, many people create an alias and all they need to participate is an email address. What is important is that each individual creates an edgeryders.eu and publishes their own reflections/notes onto the platform from their own individual account. What we have done in the past is ## **Before the event:** * **Make sure you a dedicated documentation team**: These people who will be responsible for taking notes during the event. they have to be fast typers :) * **Create a custom made registration form for people to fill in.** In this registration form we collect the contact information for the different individuals including their email address and an alias they wish to have to safeguard their anonymity. This form is designed in such a way as to communicate clearly: 1) that the event will be documented for research purposes and why it is useful to society and to the participant 2) how the research will be conducted (step by step description of the process) and give examples of what things will come out from the research 3) there are boxes for people with questions they have to answer so that we are 100% sure that they understand and give their consent to what this means. * **Send people an email with materials for them to download**: These will be templates they will need to bring with them for the exercises. * **Send people a last minute email reminder*. 2 days before the event you remind people when & where the event is happening. Also ask people to bring their laptop if they have one. ## During the event * **Make sure your documentation team are on location, have at least one laptop each and have fully understood the instructions for how to do the documenting.** do make sure that someone who is on your team is taking very thorough notes from the discussions. This means: sitting with a laptop and typing, word by word, what different people are saying. It is important to differentiate when different people are saying different things giving each person a codename (their initials) (almost like the format for scripts that actors get to learn their characters' lines) . **BEFORE each participant has left the room:** * Make sure that the documentation team have posted all their notes on the platform * Collect/double check each individual's email address/ and make sure that they have received an email with instructions for how to access the notes! and * Do a demonstration of the process of opening your email, going to the website, logging in and then going to the right place on the platform and then publishing your own notes. ## After the event Write a follow up email inviting people to share their stories and that the best stories will be rewarded a storytelling prize. Hope you find this information useful!" 7,60164,2019-09-30T14:04:04.642Z,58448,anon651223796,anon651223796,"Dziękuję @anon2393472686, to jest bardzo pomocne. Na najbliższym spotkaniu (03.10) wybierzemy odpowiednią formułę wydarzenia i zastanowimy się na treścią zaproszeni, jak również gośćmi, których chcielibyśmy zaprosić. Zastanawiam się formularzem rejestracyjnym: W jaki sposób robiliście do dotychczas? Pozdrawiam Miko" 8,60174,2019-09-30T14:32:18.356Z,60164,anon2393472686,anon651223796,"[quote=""anon651223796, post:7, topic:10621""] Dziękuję @anon2393472686, to jest bardzo pomocne. Na najbliższym spotkaniu (03.10) wybierzemy odpowiednią formułę wydarzenia i zastanowimy się na treścią zaproszeni, jak również gośćmi, których chcielibyśmy zaprosić. Zastanawiam się formularzem rejestracyjnym: W jaki sposób robiliście do dotychczas? Pozdrawiam [/quote] Hi, happy to hear it was useful. To answer your question: Rather than have a different registration form for each event, we present many different events that are organised by different autonomous groups as program points in the same festival. A festival that is happening in many different locations at the same time. The festival is presented as a co-created event. The tickets do not cost any money, but they can only be secured by people who contribute towards making it a meaningful, pleasant experience. For example, if someone is good at writing - they can help participants to collaboratively produce nice articles sharing what was exchanged or learned in a creative way. If someone is a good cook, they can offer to bring some nice food with them - or even better, to lead the process of people preparing a nice lunch together during the event. Someone else might be good at typing fast, they can help to take good notes from the discussion. When people fill in the form, they let us know what their location is so we know which event to connect them with. The rest of the registration form is designed to help us match people with the right tasks and events. By answering questions in the form, people give us an idea about what they might enjoy or be willing to contribute to the practical organisation of the event. All the responses to the questions in the form are posted on the platform. The edgeryders community managers then draw the attention of the event organisers, yourself, to the people who have registered to the festival and are located in Poland. So you can get in touch and discuss with each individual who wishes to participate. Once the event organiser and paticipants agree on a task, the participant makes a commitment to their fellow participants of what they will do and they get get a ticket to the event sent to them by email. The process might sound complicated but I think it is easier if you can test the process yourself. You can see the English version of the website here _(this is not complete and we are still updating the content, it is best to use a computer to view it as as it will only be ready for viewing with a mobile phone in a few days)_: https://festival.edgeryders.eu" 9,60415,2019-10-02T12:57:30.707Z,58448,anon651223796,anon651223796,"Wspólne narzędzie do rejastracji brzmi super i myślę, że załatwia nam ten problem. Ważne, żeby było niezawodne. Próbowałem to przetestować i nie dostałem żadnej wiadmości na maila. Czy będzie dostępna wyłącznie wesja angielska? Jeśli chodzi o współtworzenie, to @anon2393472686 @anon634599124 na ten moment działa już grupa osób, wierzę, że uda nam się na jutrzejszym (03.10) spotkaniu ustalić następne szczegóły i może rodzielić zadania. Z frontu organizacji Otwartego Forum. Dyrektorka Centrum Łowicka zrezygnowała z goszczenia nas :( Nie chciała słyszeć nawet o zapłacie za lokal- sama nie była gotowa na spotkanie budujące dialog... Na szczęście uaktywnił się zespół, który jest nie do przecenienia i szukamy alternatywy. Na ten moment pojawiły się trzy: - Nowy Teatr, oraz Teatr Powszechny, które lubią wyzwania oraz jedno miejsce warsztatowe- może jeszcze dziś uda mi się tam zadzwonić Możliwe, że będzie to opcja płatna @anon634599124 Jaką kwotę moglibyśmy przeznaczyć na to?" 10,60437,2019-10-02T18:31:03.310Z,60415,anon2393472686,anon651223796,"[quote=""anon651223796, post:9, topic:10621""] Wspólne narzędzie do rejastracji brzmi super i myślę, że załatwia nam ten problem. Ważne, żeby było niezawodne. Próbowałem to przetestować i nie dostałem żadnej wiadmości na maila. Czy będzie dostępna wyłącznie wesja angielska? Jeśli chodzi o współtworzenie, to @anon2393472686 @anon634599124 na ten moment działa już grupa osób, wierzę, że uda nam się na jutrzejszym (03.10) spotkaniu ustalić następne szczegóły i może rodzielić zadania. Z frontu organizacji Otwartego Forum. Dyrektorka Centrum Łowicka zrezygnowała z goszczenia nas :frowning: Nie chciała słyszeć nawet o zapłacie za lokal- sama nie była gotowa na spotkanie budujące dialog… Na szczęście uaktywnił się zespół, który jest nie do przecenienia i szukamy alternatywy. Na ten moment pojawiły się trzy: * Nowy Teatr, oraz Teatr Powszechny, które lubią wyzwania oraz jedno miejsce warsztatowe- może jeszcze dziś uda mi się tam zadzwonić Możliwe, że będzie to opcja płatna @anon634599124 Jaką kwotę moglibyśmy przeznaczyć na to? [/quote] Hi, @anon" 11,60694,2019-10-04T15:48:49.810Z,58448,anon651223796,anon651223796,"Hej oto kilka głównych ustaleń naszego owocnego spotkania: 1. Bogna Szymkiewicz zgodziła się poprowadzić OF z Garym. 2. Zaproponowaliśmy następujący temat OF: „Polska podzielona. Czy możemy się spotkać?” 3. Otwarte Forum potrwa 3 godziny. Myślę, że trzeba do tego doliczyć godzinkę przed (padł pomysł zaczęcia „przerwą kawową”) i z godzinkę, albo więcej po OF na dyskusje w „kuluarach”. Pojawiło się nowe miejsce, wstępnie jest dogadane. Chodzi o Faktyczny Dom Kultury. Jeśli to będzie w Faktycznym Domu kultury, to musimy się wyrobić tego dnia do 17.30, bo o 18 ten lokal się zamyka (choć to też jest ustalane, czy nie da rady dłużej). Naprzeciwko jest księgarnio-kawiarnia ""Wrzenie świata""- dobra na after party. Rozglądamy się jeszcze za innym miejscem w razie czego. Jeśli będzie pojawi się lokal, w którym będzie można zostać dłużej, to super. 4. Podzielimy OF na dwa elemetny. W pierwszej części w 5-7 minutowych wystąpieniach odnoszących się do tematu forum, wypowiedzą się goście, których zaprosimy osobiścieMyśleliśmy o ok 5-7 osobach zróżnych stron konfliktu. W gronie mówców widzielibyśmy: 1. Reprezentanta Kościoła (może jakiś otwarty anon3552413498nikanin?) 2. Reprezentanta prawicy. 3.Reprezentanta Lewicy (brak pomysłów) 4. Działacza LGBT. 5. Działacz ""Zielonych"". 6. Kobieta z frontu walk o prawa kobiet i reprezentująca ""inną duchowość"" 7. Padł też z mojej strony, żeby zaprosić mężczyzne silnie obstawiąjącego ""mądrą, męską energie"" W drugiej części będzie czas na inerakcje między uczestnikami (2h) Kolejne spotkanie planujemy w następny piątek. Na tym spotkaniu podzielimy się konkretnie zadaniami. Postaram się jak najszybciej zrobić listę zadań i ról i będę Was prosił o radę/uzupełnienie etc. Już teraz mam pytanie dotyczące pieniędzy na organizację. W jaki sposb to jest rozliczane? Myślę np. o plakatach (chcielibyśmy to rozreklamować). Może uda się lokal za darmo lolak, a jeśli nie, to kilka złotych bedzie trzeba wydać tutaj. Dalej, możliwe, że potrzebny bedzie tłumacz dla Garego (o ile nie zgodzi się ktoś za darmi); jakiś bardzo skromny catering... To tak z grubsza póki co widzimy @anon634599124 @anon2393472686 @anon2002939394 Dajcie znać co myślicie @anon170712225 @anon1721562807 @anon1036615532 @anon1374048529 @anon1615447254 @anon1693071086 co myślicie o idei Otwartego Forum. Widzielibyście się tam? Może wpadniecie?" 12,60747,2019-10-06T06:34:50.832Z,60694,anon2393472686,anon651223796,"[quote=""anon651223796, post:11, topic:10621""] Hej oto kilka głównych ustaleń naszego owocnego spotkania: 1. Bogna Szymkiewicz zgodziła się poprowadzić OF z Garym. 2. Zaproponowaliśmy następujący temat OF: „Polska podzielona. Czy możemy się spotkać?” 3. Otwarte Forum potrwa 3 godziny. Myślę, że trzeba do tego doliczyć godzinkę przed (padł pomysł zaczęcia „przerwą kawową”) i z godzinkę, albo więcej po OF na dyskusje w „kuluarach”. Pojawiło się nowe miejsce, wstępnie jest dogadane. Chodzi o Faktyczny Dom Kultury. Jeśli to będzie w Faktycznym Domu kultury, to musimy się wyrobić tego dnia do 17.30, bo o 18 ten lokal się zamyka (choć to też jest ustalane, czy nie da rady dłużej). Naprzeciwko jest księgarnio-kawiarnia “Wrzenie świata”- dobra na after party. Rozglądamy się jeszcze za innym miejscem w razie czego. Jeśli będzie pojawi się lokal, w którym będzie można zostać dłużej, to super. 4. Podzielimy OF na dwa elemetny. W pierwszej części w 5-7 minutowych wystąpieniach odnoszących się do tematu forum, wypowiedzą się goście, których zaprosimy osobiścieMyśleliśmy o ok 5-7 osobach zróżnych stron konfliktu. W gronie mówców widzielibyśmy: 1. Reprezentanta Kościoła (może jakiś otwarty anon3552413498nikanin?) 2. Reprezentanta prawicy. 3.Reprezentanta Lewicy (brak pomysłów) 4. Działacza LGBT. 5. Działacz “Zielonych”. 6. Kobieta z frontu walk o prawa kobiet i reprezentująca “inną duchowość” 7. Padł też z mojej strony, żeby zaprosić mężczyzne silnie obstawiąjącego “mądrą, męską energie” W drugiej części będzie czas na inerakcje między uczestnikami (2h) Kolejne spotkanie planujemy w następny piątek. Na tym spotkaniu podzielimy się konkretnie zadaniami. Postaram się jak najszybciej zrobić listę zadań i ról i będę Was prosił o radę/uzupełnienie etc. Już teraz mam pytanie dotyczące pieniędzy na organizację. W jaki sposb to jest rozliczane? Myślę np. o plakatach (chcielibyśmy to rozreklamować). Może uda się lokal za darmo lolak, a jeśli nie, to kilka złotych bedzie trzeba wydać tutaj. Dalej, możliwe, że potrzebny bedzie tłumacz dla Garego (o ile nie zgodzi się ktoś za darmi); jakiś bardzo skromny catering… To tak z grubsza póki co widzimy [/quote] Let me see if I understand correctly. Your intention is to have specially invited speakers or panelists who would be participating as representatives of some positions on different sides of a conflict. And then these guests would do presentations of 5 to 7 minutes each presenting their positions. Is this correct? And then after this there would be some kind of exchange between the rest of the participants to discuss the contents of the presentations of the specially invited guests (speakers)?" 13,60809,2019-10-07T13:41:54.875Z,58448,anon651223796,anon651223796,"[quote=""anon2393472686, post:12, topic:10621""] Let me see if I understand correctly. Your intention is to have specially invited speakers or panelists who would be participating as representatives of some positions on different sides of a conflict. And then these guests would do presentations of 5 to 7 minutes each presenting their positions. Is this correct? And then after this there would be some kind of exchange between the rest of the participants to discuss the contents of the presentations of the specially invited guests (speakers)? [/quote] Yes, panelists / guests will have 5-7 minutes to refer their view to the topic of the meeting, namely:""Poland divided. Can we meet? ""Then we will follow what will appear in the room. Eg. Maybe someone from the room criticizes one speaker and raises an important topic. The role of facilitators is to just follow the signals from the group." 14,60838,2019-10-07T16:44:21.144Z,60809,anon2393472686,anon651223796,"Hello, Based on what you describe above the method you employing and the approach you are taking towards doing it is not aligned with the premises, processes and methodologies that we are employing in this project. I am afraid this is not an event that we can finance, support or in any other way be associated with." 15,60850,2019-10-07T19:44:48.968Z,60838,anon651223796,anon2393472686," @anon" 16,60882,2019-10-08T09:54:09.326Z,60694,anon170712225,anon651223796,"Jak dla mnie świetny pomysł do podyskutowania i poznania innego spojrzenia na naszą Ojczyznę. Poznanie różnic i sprawdzenie gdzie są nasze punkty wspólne. Na ta chwile deklaruje, że przyjdę, w zależności od tego o której godzinie zacznie się spotkanie, będę na całym lub przynajmniej na drugiej połowie." 17,60889,2019-10-08T11:30:22.113Z,60850,anon2393472686,anon651223796,"In the research project of which the event was supposed to be a part - the individual represents only his or her lived first hand experiences, and the experiences of all are treated as data points in a bigger picture. Which questions are asked, how the event is prepared and communicated etc cannot be one in which the premises is that there will be a ""debate"" and where you have some participants in the middle of the floor/opening the event by being ""representatives"" of a set position or doing a speech. The only ""speech"" allowed is introducing the background to the gathering, the process of which it is a part, the social contract that underpins it and (what the organisers and participants respectively are committing to during and after the event). This introductory speech (should not be longer than 5-10 minutes and held by the organiser) is meant to be a repetition of what participants have signed up to by creating an account on the edgeryders platform, presented themselves and answered some questions on the platform. This ensures that everyone has had a look at the information/instructions and can iron out any question marks, that the research team can point out questions that can skew/bias the conversation in any one direction etc. Especially when you have a team where not everyone speaks the same language - written communication means that we can use translation services, ask for clarification is we do not understand etc. Using facebook groups, exclusive small meetings; The process by which you have been organising this event is not compatible with how we do things. Ours is one where organisation of events is discussed by the participants here out in the open on the platform and where people are invited to take part in shaping the events. This platform is where we the holders/stewards of the project and Edgeryders can ensure that everyone is clear on what is being done when, where, by whom and can be involved where they want. It is where our staff and the broader community can ensure that expectations have been managed. Our online Community managers' role is to connect people across the different conversations on this platform, make visible what interesting discussions are being had, draw everyone's attention to drafts of reports to give participants opportunity to give feedback. The community managers have a lot of experience in making sure that the exchanges are civil and compatible with values of respect for the individuals integrity, dignity and intervene if people cross the line of what is acceptable behaviour. Then we have the issue of guaranteeing consent - that each participant in the process has given their consent well in advance of showing up in the physical space where an offline event is help. When people sign up, there is an ethical funnel that they need to go through before they can create an account - that funnel has been technically designed and vetted by our ethics advisors in such a way as to ensure that we are in respecting laws, ethical guidelines and best practices regarding how everyone's data is handled. This online platform is we can ensure that every participant has free access to and can interact with the other individuals who will participate. That they can see both the event, but also the project research team's work out in the open, ask questions - point out things that seem odd to them. So people can be sure the research team are never ever putting words in their mouths and the evaluators of our research project can trace every single conclusion to the original discussion that it was based on." 18,60892,2019-10-08T11:56:38.095Z,60889,anon634599124,anon2393472686,"@anon829385436 - to jest dobre podsumowanie tego, co mniej więcej mamy osiągnąć." 1,60884,2019-10-08T10:09:41.975Z,60884,anon4213269637,anon4213269637,"Jsem v pohodě. Dluhy. Jsem v pohodě. Samota. JSEM SAKRA V POHODĚ. Ztratil si kontakt s rodiči. NE už mě to fakt nebaví říkám ti mozku že jsem v pohodě. Co mi chybí ? Mám práci. Mám kde složit hlavu a o jídlo také není nouze tak proč se sakra cítím jako drůbež co kráčí na porážku ? Je mi 26 let byl jsem u pár terapeutů a různých šarlatánů a dospěl jsem k názoru že jsou stejně rozbití jako my akorát jsou vyrovnání a dokáží se vcítit do vaši pozice a poradit Vám. Ale co dělat když jste to právě vy co považujete za problém ? Co dělat když ""změnit se"" považujete za zradu sebe sama a upraš-kovat se k závislosti je prostě pro Vás nesmysl ? Hledal jsem dlouho nějakou odpověď jak tedy docílit pocitu ""Bejt v pohodě"" a nepoužít k tomu nadmíru chlastu či jiných látek což byla z mého pohledu jediná věc co jsem mohl dělat. Můj Anglický kamarád mi tuto odpověď poskytl. ""Předstírej to, dokud to nezvládneš"" ( Fake it till you make it ) A tak tedy předstírám že je vše v pohodě ? Cítím se líp ? Netuším jsou dny kdy ne a dny kdy jo. Všechno je relativní. Je pravda že komfortní lež je občas lepší než krutá pravda. Bohužel někteří z nás, mezi které se počítám i já , i přes veškerou snahu neumí relaxovat či si oddychnout a/nebo jejich život je neustálý boj se zdravím jak duševním tak fyzickým. Možná že někteří našly spásu v nějakých cvičených či skupinách. Nemyslím si že to je správný postup jelikož tím si člověk zase pěstuje závislost na druhých pokud do této činnosti vloží vše. Prostě předstírej dokud to nezvládneš... nebo tě nedostihne krutá pravda." 2,60885,2019-10-08T10:31:43.900Z,60884,anon431921830,anon4213269637,"Ahoj, díky, že sis k nám našel cestu a sdílel svoje pocity. Jestli jde o to, jak vyjít sám se sebou, tak souhlas, je to jedna nejtěžších věcí..je docela srandovní, že spousta lidí se zdá, že to vůbec neřeší, i když se tak většina z nich možná jenom tváří, pořád jsou lidi, pro který vlastní hlubší sebereflexe opravdu nezajímá. a pak jsou možná fakt v pohodě. Ale pro ostatní je neustálé balancování mezi vnitřním a vnějším světem každodenní realitou. Stejně tak si myslím, že odpovědí je kombinace obou, jak vnitřních tak vnějších faktorů, toho jací jsme a čím svůj život naplňujeme. Proč si myslíš, že nejsi v pohodě? Je něco konkrétního, co Tě štve víc, než ostatní věci?" 3,60886,2019-10-08T10:36:41.263Z,60885,anon4213269637,anon431921830,"Jak říkám je to relativní. Někdy je den kdy to jde a někdy ne. Být v pohodě znamená mít starosti. Momentálně si myslím že tratím na špatných rozhodnutích co jsem udělal v minulosti. Jenže vrátit čas zpátky nelze ani ho zastavit aby si člověk uspořádal myšlenky. Upřimně myslím že pořád neumím vychytat ten balanc. Nemluvě o tom že jsem díte třetí kultury takže kořeny nemám žádné. To potom člověk vlastně nikam nepatří. A to si myslím že je u lidí důležité. Patřit někam a mít svojí identitu." 4,60887,2019-10-08T10:43:37.589Z,60886,anon1909035641,anon4213269637,"Díky moc za upřímný příspěvek, co znamená být dítětem třetí kultury? A proč je to tak, že člověk nemá v téhle situaci kořeny? Jak by se to dalo (ideálně) v tvém případě napravit, abyses cítil dobře, někam patřil a nabyl naplno svou identitu? Myslíš, že ti můžeme (buď individuálně, nebo jako komunita) nějak pomoci? Snad to nějak půjde a když dorazíš na Edgeryders festival (info bude zveřejněno brzy), rádi si tvůj příběh vyslechneme a společně se zamyslíme nad tím, co by se dalo dělat jako prevence, aby bylo co nejméně dalších v tvé situaci... Ještě jednou díky za upřímnost! ;)" 5,60888,2019-10-08T10:51:00.396Z,60887,anon4213269637,anon1909035641,"Dítě třetí kultury ( Third culture kid ) je fenomén dnešní doby kdy hodne dětí vyrustá mimo svojí zem a defakto nezdrži se nikde víc jak na pár let. Většinou je to kvuli tomu že rodiče pracují na ambasádach nebo jinych inter. firem. Má to dopad na identitu dítěte a tím padém is sebevedomi. No ja už to řeším nejaký pátek a myslím že jediný způsob je investovat do známostí a moc nikam necestovat. Budovat ty kořeny :slight_smile: není to jednoduché pro mě protože moc takových jako jsem já v Čechach není a když už tak se spíš pohybuji v ""elitních"" vrstavách společnosti kam ja moc nezapadám. Díky a na festival dorazím přeci jenom tohle je první platforma kde jsem se mohl podělit o svůj pocit a zkušenost takže za to ještě jednou děkuji." 6,60890,2019-10-08T11:32:04.995Z,60888,anon431921830,anon4213269637,"To rádi slyšíme:) Pojem dítě třetí kultury taky slyším poprvé a dovedu si představit, co za úskalí to obnáší. Mám kolem sobě docela dost lidí, kteří se nakonec usadili ve druhé, třetí zemi, ve které žili - jak jsme tady na platformě zmiňoval jinde, pro moji manželku je to x-tá země, ve který žije a vlastně se tu ocitla jen kvůli mně. Nicméně jsme se rozhodli, že to zkusíme v ČR, celkově to zatím celkem jde, ale na té každodenní úrovni je spousta věcí, které jako člověku, který v nějaký kultuře vyrostl a zůstal v ní, nedochází. Je zajímavý tím procházet společeně, patří k tomu i vnitřní, ne úplně pozitivní pocity. Identita je zajímavá otázka - nějaký relativně stabilní, kulturní základ, si s sebou člověk nese. Sice to nemám úplně jako Ty, ale mám pocit, že kdykoliv jsem někde nějakej čas strávil, změnilo mě to, trochu jsme si odnesl. I to člověka ve výsledku začne trochu odlišovat a vlastně si uvědomí, jak všichni bez ohledu na to, jak dlouho a kde žijeme, vybočujeme z norem, který jinak pokládáme za standard. Prostě není nad to vidět se někdy zvenku prostřednictvím ostatních:) Pro mě je návrat do Čech vždycky takovej moment, kdy se na chvilku zastaví čas a já vidím na pár dní ty kontratsy ostře (ne nutně pozitivní či negativní)." 1,60874,2019-10-08T08:22:43.692Z,60874,anon634599124,anon634599124,"Z @anon829385436 bierzemy się pełną parą do zorganizowania warsztatu i spotkania w Polsce Plan jest taki: - Dostajemy dostęp do hipsterskiej, bardzo popularnej jadłodajni wegańskiej No problem, gdzie łatwiej będzie nam przyciągnąć szersze towarzystwo - Zapraszamy dwie-trzy osoby do prowadzenia warsztatów wokół tematów, które interesują szersze grupy, ale są też bardzo konkretne: rozmowa z inicjatywą pracowniczą, może w oparciu o konkretne problemy? Coś w rodzaju małego coachingu? Co uważasz za ciekawe w ich przypadku @anon829385436 - jakie tematy najlepiej poruszają? Drugi kierunek - rodzić po ludzku, albo inna kobieca inicjatywa. Znalazła się u nas dziewczyna z Global Sisterhood np. - cokolwiek wokół historii kobiet jest ciekawe. No i możemy pójść w tematy lokatorskie też - żeby to dało historie, możemy zaproponować kroniki lokatorskie np? Archiwum historii o dostępie do dachu nad głową i kolekcja materiałów dotyczących międzynarodowej walki z bezdomnością. Tu nawet mogę się pokusić o zbudowanie szerszej koalicji z innymi aktywistami, bo powinniśmy mieć w społeczności trochę aktywistów w tym kierunku już obecnych. No i mamy @anon3552655848 :) Ważne: promujemy ten warsztat na fb i z użyciem strony starabieda - i biletem, którego nie można kupić, jest wrzucenie komentarza albo krótkiej historii pod warsztatem, który Cię interesuje. Propozycje nazw wydarzenia: Solidarność ponad podziałami Intersekcjonalizm po polsku Po bandzie w No Problem" 1,60824,2019-10-07T14:26:47.466Z,60824,anon651223796,anon651223796,"Hej, mieliśmy małe napięcie wewnętrz zespołu i jest problem z pewnymi ustaleniami. Na dłuższą metę to jest nieznośne i trudno mi w ten sposób pracować. Chciałbym podpytać o to: 1. W jaki sposbób @anon634599124 chciałabyś być obecna przy organizacji. Czego potrzebujesz kiedy emocje już trochę opadły? 2. Jak zapłacę np. za plakaty itp.? Czy dostanę na event zaliczkę? Czy pełna kwota na event to 1000euro? 3. Co myślicie o dotychczasowych ustaleniach apropos eventu? 4. Nie wiem, czy @anon634599124 wspominała, ale jako, że @anon829385436 nie ma już z nami i sam to już miesiąc temu poprosiłem o zanon3664178097nę warunków kontraktu do kwoty z pierwotnego ogłoszenia (do 5000 euro) Czuję się niezręcznie pisząc to tutaj, choć prosiłem o to już kilka razy. 5. Czy zgodziliście się @anon170712225 przyznać nagrodę? Pozdrawiam Miko @anon2393472686 @anon2002939394" 2,60825,2019-10-07T14:42:36.390Z,60824,anon634599124,anon651223796,"Hej, wiec tak: 1. Co do organizacji, zostałam usunięta z grupy, w której się ona odbywa - wie o tym @anon2393472686 i @anon2002939394 oraz o powodach, dlaczego tak się stało. Nie mam więc nawet jak odnieść się do tego wydarzenia, bo nikt z zespołu nie jest w nie zaangażowany. 2. Nie wiem nic o plakatach. 3. @anon829385436 i ja doszlysmy do porozumienia i ona wraca do pracy, dziękuję za troskę. 4. Co do anon170712225 nie zdążyłam jeszcze porozmawiać. Zajme się tym w tym tygodniu." 3,60830,2019-10-07T15:39:15.733Z,60824,anon651223796,anon651223796," Rozumiem, że warunkiem lepszej współpracy, jest przywrócenie Ciebie do tej grupy. Dobrze. W jaki sposób chciałabyś uczestniczyć w pracy zespołu? W tej chwili zespół omawia wszystkie szczegóły na spotkaniach. Kolejne odbędzie się w najbliższy piątek. ""bo nikt z zespołu nie jest w nie zaangażowany."" Czy to znaczy, że ja nie jestem częścią zespołu? W poście do tematu: https://edgeryders.eu/t/polska-podzielona-czy-mozemy-sie-spotkac-otwarte-forum-warszawa-20-11-2019/10621/12 zapytałem o to w jaki sposób finansujemy event. To ważne, czy mogę Cię prosić o tę informację? [quote=""anon2393472686, post:12, topic:10621""] Już teraz mam pytanie dotyczące pieniędzy na organizację. W jaki sposb to jest rozliczane? Myślę np. o plakatach (chcielibyśmy to rozreklamować). Może uda się lokal za darmo lolak, a jeśli nie, to kilka złotych bedzie trzeba wydać tutaj. Dalej, możliwe, że potrzebny bedzie tłumacz dla Garego (o ile nie zgodzi się ktoś za darmi); jakiś bardzo skromny catering… [/quote] 3. Rozumiem, że z @anon829385436 doszłyście do porozumienia. Przykro mi, że o tym nie wiem. Co to znaczy, że Asia wraca do pracy? Jakie będą jej obowiązki? Czy będzie organizować ze mną wydarzenie? Jest mi bardzo przykro, że nasza współpraca wygląda teraz tak. Pozdrawiam @anon2393472686 @anon2002939394" 4,60837,2019-10-07T16:40:41.115Z,60830,anon2393472686,anon651223796,"[quote=""anon651223796, post:3, topic:11047""] Rozumiem, że warunkiem lepszej współpracy, jest przywrócenie Ciebie do tej grupy. Dobrze. W jaki sposób chciałabyś uczestniczyć w pracy zespołu? W tej chwili zespół omawia wszystkie szczegóły na spotkaniach. Kolejne odbędzie się w najbliższy piątek. “bo nikt z zespołu nie jest w nie zaangażowany.” Czy to znaczy, że ja nie jestem częścią zespołu? W poście do tematu: https://edgeryders.eu/t/polska-podzielona-czy-mozemy-sie-spotkac-otwarte-forum-warszawa-20-11-2019/10621/12 zapytałem o to w jaki sposób finansujemy event. To ważne, czy mogę Cię prosić o tę informację? ![|20x20](https://edgeryders.eu/user_avatar/edgeryders.eu/anon2393472686/40/10484_2.png)[Polska podzielona. Czy możemy się spotkać? Otwarte Forum Warszawa 20.11.2019](https://edgeryders.eu/t/polska-podzielona-czy-mozemy-sie-spotkac-otwarte-forum-warszawa-20-11-2019/10621/12) > Już teraz mam pytanie dotyczące pieniędzy na organizację. W jaki sposb to jest rozliczane? Myślę np. o plakatach (chcielibyśmy to rozreklamować). Może uda się lokal za darmo lolak, a jeśli nie, to kilka złotych bedzie trzeba wydać tutaj. Dalej, możliwe, że potrzebny bedzie tłumacz dla Garego (o ile nie zgodzi się ktoś za darmi); jakiś bardzo skromny catering… 3. Rozumiem, że z @anon829385436 doszłyście do porozumienia. Przykro mi, że o tym nie wiem. Co to znaczy, że Asia wraca do pracy? Jakie będą jej obowiązki? Czy będzie organizować ze mną wydarzenie? Jest mi bardzo przykro, że nasza współpraca wygląda teraz tak. Pozdrawiam [/quote] @anon651223796 It seems Natalia, the member of Edgeryders staff who is responsible for overseeing your work and ensuring that all deliverables and processes by which they are completed are aligned with Edgeryders methodology, processes, standards, ethics and or codes of conduct, has been excluded from one or more channels, conversations and groups where this event is being organised. Further you are not respecting the conditions we agreed on demanding a budget that exceeds the limit we had set. The contract has been breached as far as we are concerned. If you wish to propose other ways in which you could continue to work in/with the community we can discuss this separately - but let us be clear that this event that you are planning is something you do yourself on your own time and own resources and nothing to do with Edgeryders." 1,60352,2019-10-01T20:27:41.863Z,60352,anon322954315,anon322954315,"Treba da se uvede osnovni dohodak i da se time pojedinac ojaca u odnosu na poslodavca i da ne mora da prihvate sve i svaku vrstu posla i tretiranja zbog svoje egzistencije, kao i da se takvim rasterecenjem covek oslobodi teskobe oko svoje mogucnosti cime bi povratno postao produktivniji na svom poslu a i lakse bi podnosio periode kada je bez posla. Takodje osnovni dohodak bi omogucio ljudima platformu sa koje bi mogli da krenu u preduzetnistvu i obrazovanje bez rizika da ce ako ne uspeju da ce pasti i nece uspeti da se opet podignu, vec ce osnovni dohodak sluziti kao tlo na koje cemo svi moci da docekamo ukoiko bi nam se neki neuspeh desio." 2,60704,2019-10-05T05:23:01.354Z,60352,anon2271975978,anon322954315,"Zdravo Petre, Da, to bi rijesilo mnoge probleme i vodilo ka tome o cemu ti pricas. Doduse da li bi vodilo tome da se sad trenutno u Srbiji uvede osnovni dohodak? Koliko postoji zemalja danas u kojima bi osnovni dohodak tako uticao na ljude? Kako bi uticao na trziste? U Finskoj su radili eksperiment sa osnovnim dohotkom. Istina je da godinu dana nije dovoljno da se vide stvarni rezultati, a i oni su se koncentrisali samo na trziste rada, tako da se ne moze reci da su rezultati eksperimenta vjerodostojni. Cinjenica je da se mora uveliko raditi na svijesti ljudi da bi takav novi sistem imao ucinka i smisla. Ne znam da li si citao knjigu ""Antifragile"" od Nassim Taleba? Sa osnovnim dohotkom se eliminise potreba za borbom. Ako se eliminise potreba za borbom, ja cisto sumnjam da cemo mi vidjeti ono najbolje iz ljudi. Ako nemamo uslove da ljudski potencijal dodje do izrazaja, koliko uticemo na evoluciju nase civilizacije? Evo ga i argument za osnovni dohodak :slight_smile:. I ja vjerujem da je tako nesto moguce, ali treba puno raditi na ljudima. https://www.youtube.com/watch?v=Ek2r1UxWMBc Da li bi podijelio vise o sebi? Puno se gubi na tome sto niko ne zna nista o tebi ovdje. Ako svi ljudi stave neke osnovne informacije, sta znaju da rade, sta zele da nauce, koji su im interesi (dobro iz tvoje teme se vidi mali dio tvojih interesa i tvoj mentalni sklop), sta im je strast...onda ce se lakse povezati (ili vise smisleno), mozda naci poslove ili prilike jedni za druge itd. Vidi se da si preduzetan, zato sto si napravio pretpostavku da ce ljudi reagovati na nacin koji si opisao :slight_smile:. Ja bi prije omogucio ljudima da dobiju obrazovanje i ulozio bi taj novac u stvaranje najpovoljnijih uslova za kreativnost i preduzetnistvo kod ljudi. U stvari, dao bi ljudima taj novac ali na drugi nacin...tako da nije poklon vec da im stvoris alatke koje ce im omoguciti da zive ispunjene zivote. Ne vjerujem bas u poklone. Sve najbolje" 3,60730,2019-10-05T14:34:43.501Z,60704,anon322954315,anon2271975978,"Ljudima treba da se da osnovni dohodak kao dividenda odnosno udeo od drustva/drzave na kome/u kojoj zive i u kome/kojoj ucestvuju svojim zivotom, od milionera do siromaha, da rade sa time sta hoce, da se ova vrsta kapitalizma pretvori u kapitalizam orijentisan na ljude odnosno kapitalizam u kojem se ne pocinje od nule, tako da to nikako nije besplatan novac vec tvoj udeo zato sto si stanovnik te i te drzave i imas taj novac da ucestvujes u drustvu u kojem zivis. Taj novac nece ispariti vec ce da se vraca u ekonomiju i da cirkulise, bice ravnamernija raspodela novca , a tenzija izmedju klasa ce da se smanji te ce drustvo biti stabilnije. Bice vise sansi za volontiranje u drustvu, ljudi ce imati vise vremena za razmenu ideja i unaprdejivanje ovog sveta. A to za borbu, kakvu borbu, kada mnogima nisu dostupni nikakvi resursi, mnogi su takoreci porobljeni da rade sta im se da, rade po ceo dan da bi obezbedili samo osnovno, veliki broj clanova je totalno iskljucen i obezvredjen iz drustva sa socijalnom patologijom na sve strane. Postoje oblici socijalne pomoci, u nekim drzavama su uspesnji u drugima i ne bas, ali ovakva vrsta dohotka bi ukinula potrebu za bilo kakvu vrstu socijalne pomoci.Svima nama bi bilo bolje kada bi svima drugima bilo bolje, jer bi veci broj ljudi mogao da bude ukljucen u resavanje problema ovoga sveta takoreci veci broj mozgova." 4,60771,2019-10-06T17:27:04.580Z,60730,anon2271975978,anon322954315,"Slazem se potpuno sa tvojim rezonovanjem i razumijem zasto tako razmisljas, samo opet moram ponoviti da je to moguce kad se podigne svijest ljudi i da se redefinise odnos ljudi i drzave. To se radi kroz obrazovanje i mnoge druge stvari. [quote=""anon322954315, post:3, topic:10967""] tako da to nikako nije besplatan novac vec tvoj udeo zato sto si stanovnik te i te drzave i imas taj novac da ucestvujes u drustvu u kojem zivis. Taj novac nece ispariti vec ce da se vraca u ekonomiju i da cirkulise, bice ravnamernija raspodela novca [/quote] Potpisujem apsolutno. Poprilicno utopijsko razmisljanje sto se tice drugih stvari. Ja bi volio kad bi posljedice minimalnog dohotka bilo sve to sto si nabrojao. Realnost je potpuno drugacija doduse. Eto u Belgiji se na socijali dobija preko hiljadu evra i postoje hiljade ljudi koji muvaju na razne nacine da bi nastavili dobijate te pare, rade na crno godinama i uzimaju duplu placu, lazu i ne osjecaju drustvenu odgovornost (jer drugi ljudi placaju za njih). Dacu ti jedan odlican primjer. Ja na primjer mogu biti u samo dvije situacije: Kad puno radim, imam para ali nemam vremena i onda placam za usluge koje ne mogu sam odraditi. Ako malo radim ja nemam para ali imam puno vremena, i onda to vreme kao najvrijedniji resurs ulazem na najbolji moguci nacin. Znaci stvaram, ulazem ga u unapredjivanje sebe ili trazim nove mogucnosti za posao/rast (i da, volontirao sam i radio razne stvari besplatno a to mi je poslje donjelo odlicne poslovne prilike). Eto ja na primjer cesto ukazujem na mogucnosti ljudima koji imaju vise vremena nego para, cesto se ne zele aktivirati cak i kad ima para u onome sto im otkrivam ili direktno nudim. Ovo su vrlo konkretne stvari, jer ja nemam vremena za gluposti. Zasto mislis da ce se ti ljudi aktivirati kad budu dobijali minimalni dohodak kad CAK I SAD KAD IM TREBAJU PARE, oni ih odbijaju to jest ne zele uci u vrata koja su im otvorena i provjeriti kakve su mogucnosti na drugoj strani? Glavno da svi imaju sto izgovora zasto nesto ne mogu uraditi. Eto zbog navedenih razloga treba prvo obrazovati ljudi i podici svijest nacije, a ne dati im nesto sto ih nece natjerati na razmisljanje vec otjerati dublje u komfort zonu i jos ih zaglupiti...razmisli malo pa vidi koliki % ljudi bi reagirao tako kako si ti rekao. Zato ja pricam o borbi. Ljudima treba motivacija da bi nesto uradili i da bi otkrili svoj potencijal...pogotovo u danasnjem svijetu gdje odgajamo dijecu da budu roboti u masini umjesto da ih ucimo kako da razmisljaju, kako da budu kreativni i kako da upoznaju sebe i tako nadju srecu." 1,60290,2019-10-01T13:44:49.973Z,60290,anon634599124,anon634599124,"Zastanawiam się ostatnio nad tym, jaki format spotkania w stolicy - poza otwartym forum - byłby dla was ciekawy? Widzę z dyskusji, że jest kilka tematów, które wydają mi się dobrym materiałem do spotkania: mobbing i przemoc w pracy; warsztat nt. wypalenia zawodowego albo wartości pracy; moderowana gra/dyskusja nt. wartości - szukanie porozumienia ponad podziałami? A może nauka gotowania, albo szycia, albo tatuaże, i moderowana dyskusja nt życia w Polsce jej towarzysząca? A może sami zajmujecie się czymś, o czym chcielibyście opowiedzieć innymi? Albo spróbować swoich trenerskich umiejętności? Chcialabym, żeby ta sesja była wam jakoś profesjonalnie przydatna, pozwoliła wam się nauczyć czegoś nowego/poznać ciekawe osoby/rozpocząć nowe kolaboracje. Robiłam takie wydarzenia dla edgeryders od 2014 roku - zwykle festiwale dla całej społecznosci, na ktore ludzie przyjezdzali z calego swiata, i jedną z zalet tych wydarzeń była okazja do nawiązania nowych kolaboracji i nauczenia się czegoś trochę nie z tej ziemi :) Byłabym wdzięczna za wasze komentarze, życzenia, uwagi. Pytanie to kieruję przede wszystkim do aktywnych uczestników dyskusji: @anon1374048529, @anon170712225 @anon845281457 @anon502865910 @anon1756999261 @anon3972997275 @anon3332624964 @anon1693071086 @anon1036615532 @anon990165717 @anon2104980048 @anon3985385959 @anon574011003 @anon3520328466 @anon138620387 @anon1615447254 @anon351797018 @anon" 2,60332,2019-10-01T16:29:27.000Z,60290,anon1036615532,anon634599124,"Warsztat o wartości pracy by dla mnie brzanon3664178097ł ciekawie. Albo jakieś warsztaty z tematyki ogrody miejskie, permakultura, diy, zero waiste Pozdrawiam Barbara wt., 1 paź 2019, 15:54 użytkownik Natalia Skoczylas via Edgeryders Hello everyone, My name is Wlayche and I live and work in Serbia. I am using this opportunity to introduce myself and to start a conversation in which I hope to find more clarity and insights on a matter I consider highly important in our daily lives – moral code and how we understand it, how we build it and what influences it, and how it affects what is 21st century religion or spirituality. In the ever-growing complexity of life, it is difficult to fully understand how to help people not to feel restrained by the moral code determined primarily by traditions and religion (which I believe need redefining and adapting). To me, a moral code is a set of values and principles a person adopts going through life and which is then used in all situations to determine her course of actions. Those values and principles originate from different sources – our family, education, religion, traditions, but are also shaped by experiences. I believe that although there is a national culture, dominant religion and tradition, we are mostly exposed to them through contexts framed to us by our family, teachers, friends and people we meet. Our moral code is not only that, but **what ends up “written” in the code depends on how we and to what extent do we apply dominant interpretations,** which has much to do with situations we experienced ourselves – on a very individual level. With me, as with most others, it all started with my family. In our house, taking care of each other, spending time together, being kind to people and always learning new things were the biggest religion. I was 16 when I figured out we were religious (Orthodox Christians) – I was so focused on the family customs and studying that I missed out on the God part completely. I tried to understand the religion and traditional customs better, and how they applied to my life. Debates in my high school made it easy to challenge a lot of the concepts and to reflect on different opinions. Various authors I read, the people I hang out with from the Science Centre, university, debate, NGOs made me realize that I do not agree with how traditions and religion interpreted most of the things around us. They teachus to cherish and love our family, but the Church also seems to indicate that rule somehow does not apply to LGBTQ people or people of other race and class. They say women are the core pillar of society and family, but domestic violence is overlooked and women’s sexual harassment issues ignored. The traditions put too much burden on a society by prescribing who should do what and how, and who is entitled to it. Those traditions and religious inputs collided with things that felt more naturally to me – if all humans are equal than the rules should apply to all, and not to some; that it is important what we think about how we treat each other and not be guided in our actions by some supposed higher authority; that being fair won’t always pay off, but one should be fair anyways. As I was growing up it became more and more difficult to deal with all the contradictory inputs and insights I got from the exposure from all these different sources (cultural and societal norms which are set by tradition and religion, my own sense of morality, things I read and taught doing NGO work and volunteering and things I saw happening on a wider economic and political spectrum).**It feels that we have to deal with many more and faster changes than our parents and grandparents had to**, when information was not only a click away and they relied much more on the storytelling of the families and experiences from school and work. It was easier then to follow the “moral” code – it was primarily connected to religion and to tradition, and there were less people challenging those codes and values. I am still grappling with living my life according to my own moral code, which I do not feel is shared by majority of the nation. Most of the time It feels like I live in a bubble in which spirituality is not connected to some sort of God or some stone-written principles, but rather to a group of values which can be interpreted differently and are flexible enough to adapt to new realities. I will use just one example – I was taught by my family but also by our dominant culture and religion that family is the backbone of society. To me, this meant that this rule applies when your child is LGBTQ/decides not to have children/decides not to go to college/doesn’t have a steady job, but our societal and dominant moral code for now fails to adapts to the reality of this and to truly embrace what loving and caring for your family means (in my opinion). In my life I try and apply this minority moral code to everything I do – I didn’t like the work cultures I worked in before, so I created my own when I became an executive. I am not giving up on fighting for women empowerment, marginalized groups and pushing for climate action. In this I used to feel lonely, but in the past years a movement is starting to rise and narrative of what is dominant desired behavior is slowly changing. Having said that, even though people who share my values and “moral code” are still a minority, it feels like that minority is rising in numbers. If the term “national” can still be used in the framework of the globalized society, I believe that **the new culture and new spirituality, one that is human-centered and not tradition and/or religion oriented, can only be brought by bringing in more people to act on their beliefs and by showing that those who think like I do are not – in fact – alone.** It feels impossible to say what spirituality means in 21st century on a global level –there are opposite (again) sides of the spectrum and so many options in between. From being full on religious and seeing spirituality in believing in a higher force, be it God, aliens or…well, spirits, to believing in people as the only arbitrators of what is moral, there are so many options. In the complexity and interconnections of different cultures, religions, traditions, trends - it is difficult to formulate what a national moral code is or what is indeed spirituality. The fluidity of concepts and constant challenges of the traditional moral code and constant changes make it difficult to understand what the code is. But **in these times it is of utmost importance to try and understand our own moral code, as it then serves as the personal compass in this big net of interpretations and alternative moral codes.**" 2,54216,2019-05-30T12:36:17.977Z,54195,anon2405260263,anon4238938381,"Hi, very well thought and written. Check https://www.linkedin.com/post/edit/indicators-success-itself-why-else-would-you-wage-war-van-kranenburg I have friends I,n Novi Sad and Belgrade I can put you in touch with (mail me at kranenbu@anon" 3,54238,2019-05-30T14:41:49.249Z,54216,anon4238938381,anon2405260263,"Hi Rob, thanks for the comment, dully appreciated. I will reach out via e-mail for the contacts and please share the details about the workshop - it would be great to participate :slight_smile:" 4,54250,2019-05-30T15:55:26.919Z,54195,anon2002939394,anon4238938381,"Hi @anon4238938381 and welcome to edgeryders! If I'm not mistaken, you are, after @anon71692568, the second active community member on the forum, from Serbia! I'm anon2954973946mi, one of the long timers around here, and aa couple of years ago when I turned 30 and moved from Romania to Belgium in a series of radical life changes I also started to think about spirituality in a broader perspective. I think complexity is the norm, and navigating it is even harder for those of us coming from fairly traditional societies. The Orthodox Church and traditions in my country are still highly influential both culturally and politically, so if you are walking away from them - including a simple thing, like not wanting to be married in a church! - will, even in progressive bubbles, still require, at a minimum, for you to explain yourself. It can be tiring. But more than breaking away with prescriptions, I find challenging routing yourself in new morally support systems. Especially social and family. If you read this story from the Czech Republic, it's telling how difficult it is to be culturally open and wanting to travel and experiment, and still find a home: https://edgeryders.eu/t/duchovni-pohoda-domy-pro-obcany/9937 Feel free to reply there in another language, Maria, the author, will translate." 5,54281,2019-05-31T05:43:59.576Z,54195,anon71692568,anon4238938381,"Hi anon4238938381, thanks for introduction. I guess that a ""new"" moral code for 21st century does not differ from moral codes from previous centuries, but we tend to forget what morality is, overwhelmed by the influx of various information ""just a click away"". As much as high school philosophy did to young minds (in my case early 80s) basic principles do not change. Starting from categorical imperative we all develop certain set of rules applicable to contemporary contexts. Sometimes they work but more often they don't, and saying that I admit the struggle to become a better person will be even more important in this century." 6,54308,2019-05-31T11:27:03.400Z,54195,anon922405451,anon4238938381,"Hello All - to chip my bit. My initial question: Is the complexity of life / society increasing or is it the rate of change (over time, by geographical outreach; both for a given individual / group) increasing? Follow-up question: Does decreasing 'authority of authorities' (or: increasing autonomy of the individual) make a given complexity more challenging for a given individual / group? Part of my thoughts about these and related questions, please look at this [link](https://www.salzburgglobal.org/news/latest-news/article/anon922405451-bohle-the-smile-of-the-imaginator.html). Regarding 'moral code' (= code authority of the authorities) and its adjustments to contemporary needs, possibly the reply can be found in [the enlightenment approach](http://ukkoelhob.blogspot.com/2019/05/sapere-aude-europe.html) that has served to build the modern world. Hence, 'tu felix terra, sapere aude!'" 7,54350,2019-05-31T22:19:24.585Z,54195,anon2000695737,anon4238938381,"Hello @anon4238938381. I am a researcher, so my professional duties include looking at the ethical aspects of any research I participate in. In research, moral codes are more or less uncontroversial: everyone agrees you should refrain from exploiting others, make sure anyone participating in research does so with full consent and awareness, and so on. Much trickier, and more interesting, than moral codes is ethics, that @anon As you say, moral codes have not changed that much. We still understand human decency more or less in the same way. But *maybe* we have more agency, so more potential for action, so *maybe* more need to make choices that have an ethical dimension. This does not translate necessarily into confusion, but it can be stressful. I am emphasizing the ""maybes"" because I have no hard data on any of that." 8,54628,2019-06-06T08:10:07.125Z,54250,anon4238938381,anon2002939394,"Hi anon2954973946mi, Yes, you said it - fairly traditional societies are under stronger influence of whichever is the dominant church/religion and they are all more all less preaching the same. It's tiring indeed and many people take the easy way out when they can - sure, lets do the traditional wedding, otherwise we will never hear the end of it. It's a quick fix solution that usually leads to more damage eventually - no one is happy and any other alternative options later become more and more difficult to explain and justify. The Czech story reveals a big truth - in the existing complexities it is more difficult to navigate relationships with other people as well, especially when they are multi-ethnical, multicultural, of different spiritual beliefs. It's a huge burden as well. And I feel it should be burden for the traditional carriers of spirituality - the Church had bright spots in history in delivering exactly the experiences people needed to experience togetherness and gather strength for fighting injustice. In Montgomery bus boycott and M.L.King's journey the church played a central role. In Serbia - the churches and monasteries were crucial places for everyone who was fighting back the Ottomans, and held that role for over 400 years. But the challenge today really is how to make dominant churches back out of the secular arena in a healthy way, how to leave room for all the cultures , but also find ways to create those spaces of togetherness for those who need them and would want them from the church." 9,54642,2019-06-06T13:44:19.310Z,54628,anon2002939394,anon4238938381,"I doubt that Churches feel like they have that responsibility in countries like ours where they have become institutions pursuing their goals politically. @anon4120812275 do you have any data on secularism of churches or any transformation in recent times?" 10,54756,2019-06-09T08:23:16.548Z,54350,anon922405451,anon2000695737,"Good Morning - the work of some colleagues of mine may be a contribution [*] - see [chapter two](http://www.geoethics.org/exploring-geoethics) If you like to get a pdf copy please contact me through researchgate. regards, Martin. [*] Responsible interaction of people with the Earth system calls for deep engagement with ethical considerations. Due to their professional knowledge and skills, geoscientists in particular should reflect on the ethical implications of their work that could guide responsible interactions. Geoethics offers geoscientists a framework for operationalising and exercising this responsibility whilst also orienting other professions and society towards responsible interactions with the Earth system. This chapter explores the meaning of geoethics in detail and describes the current state of geoethical thinking and its application to geoscience research and practice. It argues that reference values and general principles should be reconciled with context-dependent perspectives in complex decision-making settings, and reflects on the potential of geoethics to inform a more 'responsible anthropocentrism'." 11,55291,2019-06-17T11:28:16.174Z,54350,anon4238938381,anon2000695737,"Hi @anon2000695737, sorry for not replying to this sooner. I feel that the question of agency is tremendously important nowadays - for any given individual the agency must be bigger than it was in previous centuries. The human rights, the technology, medicine, preservation, everything is more advanced than ever before and progressing and developing at a faster speed. There is almost in all cases more exposure, more opportunity. Do we have a responsibility to think and act - I think we do. And I do agree that it is very stressful, which you outlined in a great way in your example of research. I also think that the huge complexity of any given issue has contributed in making more noise in each of our heads when making decisions and choosing which way to act, even when it's not about the big ethical questions. Although, some might say that all the choices we make are now related to big moral codes - from buying vegetable for a salad to anything else (do you buy locally produced, are you sure it's fair trade, do they wrap it in plastics, etc)." 12,55728,2019-06-26T07:26:08.270Z,54195,anon4120812275,anon4238938381,"Fascinating and timeless concerns, @anon4238938381 . I think that a possible route to address them is an ecumenical way of performing and understanding faith in relation to morality (although for many people morality does not necessarily depend upon religious/spiritual faith). This perspective might foster empathy, compassion, and above all reciprocity. In light of this civic and political philosophy of reciprocity the mutual exchange between those who belong to different religious traditions can foster spiritual well being. At the end of the day, "religion" has done little to prevent unhappiness, metaphysical loneliness, violence and social, political, economic and epistemic injustice (see http://churchandstate.org.uk/.../religion-has-done.../...). This political philosophy of reciprocity is doubled, I assume, by a "new comparative theology" that is not easily embraced by everyone. It seems that what Christians lack is embracing other religious traditions (though not only Christians). I fond this short article illuminating in this regard: https://publicorthodoxy.org/.../orthodoxy-and-new.../. The main idea is that "the “new comparative theology,” as it has been christened, is a confessional theology seeking to explore the meaning of one’s own religious tradition by critical investigation of another or aspects of another. While it utilizes the most sophisticated knowledge of such traditions, it is not a disinterested endeavor where the comparer seeks to bracket the truth claims of her own religious worldview. Rather, this work is done faithfully, moving beyond one’s own tradition, asking questions of the religious other’s texts or practices, seeking correlations and novel insights, then returning to examine what has been discovered in the process..." In a nutshell: To what extent religious pluralism enhances a concept of God that embraces "all people" (irrespective of their religious tradition)? Can this concept of God help us make better sense of the “new moral codes” adapted to contemporary needs and concerns?" 13,55874,2019-06-29T00:35:13.090Z,54195,anon2271975978,anon4238938381,"I ""discovered"" as my truth something. Spirituality and religion should be separated from the church. I know they pretend to be representatives of God on our mother Earth and they would love to set the moral/ethical standards for humanity but my truth is: They have become disconnected from spirituality, churches are institutions, organisations full of corrupt men which don't live what they preach. I know there are good men in there as well but, I researched the subject a lot and I must say my feeling is they were corrupted by enormous power. Throughout history religions had many roles, most of the time necessary. I read the Bible, Qu'ran, many books on Budhism, Hinduism, myths of creation from different cultures, historical books on the subject as well. I also regularly have discussions with Priests, whenever I get the chance actually, so I am not a total outsider there. When I read the holy books I understood parts addressed the issues of that era, they often offered good solutions for those issues. Most of it shouldn't be taken literally as far as I am concerned ;) . However i believe Churches need to evolve, accept reality in which they exist at this moment. They also need to work on their credibility if they want to have a chance of participating in future decisions. Their structures protect some very corrupt people and as long as that is the case they will keep losing members. As far as the moral code goes, I focus on human interaction and try to make sure the end result in any case is beneficial for everyone involved. For me key things are empathy, humility, understanding and taking responsibility: if you at least try putting yourself in other person's shoes, if you try to understand them then you hardly can have negative intention and act in a way which would be detrimental to someone else. Combine that with owning your actions, taking responsibility for your actions, words and thoughts, would also naturally lead you to a better moral code...simply because ego wouldn't find excuses so easily ;) . As you said, family and our immediate surrounding are crucial for establishing that set of cores values, which becomes our guide in life...to each his own perception of this reality." 14,56057,2019-07-02T10:03:32.640Z,55874,anon4120812275,anon2271975978,@anon 15,56130,2019-07-03T20:10:06.781Z,56057,anon2271975978,anon4120812275,"Everyone should know The Bible is a compilation of 66 books, over time many were added,removed or changed, whatever fit the institution's needs best. That means someone already filtered information we are getting if we want to research the subject. Well, in Eastern Europe over at least last 1000 years their political significance was reduced only during communism :slightly_smiling_face:. In west they have greatly diminished it's political influence because it's no longer in their interest. Money is the new god, works perfectly for those who have enormous amounts of it :wink:. I believe the interest in ""alternative"" religious practices and spirituality grows and it is my understanding it must grow, there is a real need for it. People need to believe in more than what's being offered to them at the moment. Deep within, everyone is looking for a life of meaning. That cannot be become a drone and work, make money, consume always newer things,which last less and less by the way :wink:, pay for crap food, then spend what's left on poisoning yourself further with big pharma...beautiful circle. Yes, I couldn't agree more on nationalism...it has taken a role of a religion, the way it affected and still affects the creation of new social structures. As far as I am concerned, one cannot be free as long as one has a banner, emblem or a flag above one's head. While it is true kids now are influenced greatly by wider world out there,l I believe they can nurture those core values always, the secret though would be to know when you can apply them and when not :wink:. As far as I am concerned, the biggest mistake someone can do is think I can be used because I am guided by certain set of rules which seem to make me naive or sheepish...some people meet the wolf, or hit the wall and wonder what hit them. Considering I lived through civil war I know very well there are many situations in life and not all rules apply universally." 16,60776,2019-10-06T20:38:45.190Z,54195,anon3275753348,anon4238938381,3 posts were merged into an existing topic: [Coding Call](/t/coding-call/10814/20) 1,59207,2019-09-12T12:23:35.968Z,59207,anon1756999261,anon1756999261,"Jestem psychoterapeutą, mieszkam w Warszawie od urodzenia. Jestem świadom przywileju jakim jest życie w kraju pierwszego/drugiego świata. Mam dach nad głową, zdrowie fizyczne i psychiczne, wspaniałą rodzinę i cudownych przyjaciół czego z pewnością nie mogą powiedzieć mieszkańcy zakątków Świata dotkniętych głodem, wojną czy epidemią. Piszę na niezłym laptopie o odczuciach, które dla wielu ludzi w moim kraju czy na Świecie, są tak odległe i bez znaczenia jak dla mnie ich ciągła walka o chleb i godne życie. Cieszę się, że mogę poświecić te kilkanaście minut swojego życia na opisanie tego co czuję z dostępem do wody i bez strachu o własne zdrowie....Mimo wszystko, dam sobie prawo do ""świętego oburzenia"". Kiedy byłem młodym ""oświeconym"" hipisem, wierzyłem w dobro i konstruktywne rozwiązania międzyludzkich konfliktów w skali tak mikro jak i makro. Mówię o sobie ""humanista"" ale zawiodłem się na rodzaju ludzkim. Na krótkowzrocznych decydentach i politykach, na naiwnych wyborcach tychże, na tych wszystkich, którzy dla władzy, prestiżu i pieniędzy zamykają oczy i uszy na cierpienie wszystkich żywych istot na tej planecie - ludzi, zwierząt i roślin. Oburza mnie to, że w świecie na skraju katastrofy migracyjnej i klimatycznej poświęcamy tyle uwagi (jako ludzie z obu stron sporu społecznego i politycznego) obrazie uczuć religijnych. Szanuję wiarę innych ludzi, samemu nie będąc wierzącym. Oburza mnie to, że nie będąc w Polsce katolikiem, można o mnie powiedzieć, że nie wierze w nic, że jestem ateistą i że czegoś mi brakuje. Oburza mnie święte oburzenie na symbol tęczy (który nawiasem mówiąc jest jednym z biblijnych symboli przymierza Boga z człowiekiem) w czasach, w których ja sam nie mam prawa ""święcie się oburzyć"" na niszczenie mojej świętości - Natury, matki Ziemi, która jeśli dobrze pójdzie nadal będzie karmić zarówno moje dzieci jak i dzieci tych, na których własnie się oburzam. W kraju, w którym za święte uważa się symbole i instytucję kościoła katolickiego, moja świętość uznawana jest za nic nie warty przedmiot, który służy wyłącznie człowiekowi i wyłącznie dla jego partykularnych celów. Sam jestem święcie oburzony - każda norka zabita w imię mody, każdy cielak zabity dla mięsa, każde drzewo ścięte (lub spalone) na rzecz nowego aquaparku czy galerii handlowej, wreszcie każdy wykorzystywany do niewolniczej pracy imigrant czy seksualnie molestowane dziecko - to wszystko obraża moje uczucia religijne, godzi w moją wrażliwość emocjonalną, moje głębokie i duchowe zespolenie z całym życiem którego przecież jestem częścią, z którego wyrosłem i do którego wrócę kiedy umrę. Czy ktoś słyszy moje święte oburzenie kiedy nie przynależę do żadnej wspólnoty wyznaniowej? Czy możemy zająć się jako ludzka rodzina życiem a nie symbolami i ideami które w przeciwieństwie do istot żywych pozbawione są czucia?" 2,59217,2019-09-12T15:36:37.840Z,59207,anon634599124,anon1756999261,"Hej, @anon1756999261, czuć z daleka starego hipisa. Czasami tęsknię za szalonymi pomysłami hipisów z lat 50-tych, którzy planowali nakarmić wszystkich lsd i w ten sposób zmusić ich do przeżycia tego, co łączy ich z naszą planetą. Trafiasz w sedno tego, co fascynuje i przeraża wszystkich zaangażowanych w tę platformę i w te badania - jak to jest, że wygrywające wybory partie polityczne na całej planecie potrafią w tak zwrotnym, kluczowym dla ludzkości momencie w historii uwstecznić dyskurs publiczny do walki o trybalne wartości. Jest to katastrofa, która może nas kosztować znacznie więcej, niż tradycyjny model rodziny. Jak wygląda Twoje doświadczenie w pracy z wartościami? Czy masz szczęście pracować z osobami, z którymi dzielisz wizję świata, czy wcale nie - i jak się z tym konfrontujesz, jako profesjonalista i jako, no wiesz, człowiek. Byłabym bardzo ciekawa Twojej opinii. Pozdrawiam!" 3,59225,2019-09-12T17:16:02.086Z,59207,anon651223796,anon1756999261,"@anon1756999261 Twój post mnie wzrusza, jest pełen pasji i siły do zanon3664178097ny. Witaj wśród nas!!!" 4,59292,2019-09-14T20:40:20.397Z,59217,anon1756999261,anon634599124," Poczatek Twojego poprzedniego wpisu wywołał szczery uśmiech na mojej twarzy - lubie w sobie tą hipisiarską tożsamość... Odpowiadajac na pytanie... chyba mam szczescie podwójne - dzielę wartosci z wiekszoscia swoich klientów, zdarzaja sie czasem tacy z ktorymi to w ogole nie jest temat do pracy. To szczęście nr 1. Szczęściem nr 2 jest pewna osoba w terapii u mnie juz dość długo. Jestesmy wzajemnymi przeciwienstwami pod kazdym względem ideologicznym i światopoglądowym. Najlepiej obrazuje to pewna sesja, ktorą osoba X po dlugim juz czasie znajomości, otworzyła checią natychanon3664178097stowego zakończenia w terapii z powodu mojego uczestnictwa w Marszu Równości. Chodziło rzecz jasna o uczucia religijne tej osoby - nie tyle o samą ""tęczową ideologię"" co fakt popierania dewiacji sprzecznej z nauką Kościoła i uczestnictwo w wydarzeniu ktorego organizatorzy kpią i szydzą z symboli religijnych (typu waginalne aureole, przebrania za księdza itd). Poświęciliśmy sporo czasu i nerwów żeby omówić tę sprawę. Nasza terapia trwa nadal. Sądzę, ze udalo sie nam wyjść ponad podziały, uznać różnicę w wartościach i dostrzec Wartości (przed duze W) takie jak dobro naszej relacji czy każdej innej w ktore wchodzimy w życiu- ze mimo wszystkiemu co nas na pierwszy rzut oka dzieli, potrafimy znalezc punkty, ktore nas łączą. Ostatecznie moją rolą jest poanon491946983nie tej osobie w radzeniu sobie z życiem (a nie poglądami) a czescia tej pracy jest tez przy okazji obustronny trening w prowadzeniu dialogu ""siedząc w ogniu"" (za Arnoldem Mindellem). Dalej bywam niepoprawnym optymistą, ale mam nadzieję ze jest takich spotkań więcej u nas i na Świecie, dzięki ktorym ludzie bardziej widzą i słyszą siebie nawzajem.." 5,59850,2019-09-25T07:49:59.737Z,59292,anon634599124,anon1756999261,"Bardzo to ciekawe, co mówisz - zastanawiam się, jak można by przełożyć tą filozofię spotkania ponad podziałami i budowania ""wartości"" ponad wartościami, na szerszą narrację. Jak przepracowaliście problem różnych poglądów nt. LGBTQ? Czy ta osoba zmieniła nastawienie, czy po prostu ta relacja przeniosła się ponad podział i stał się on w pewnym sensie nieistotny? No i co dyktuje etyka psychologa w sytuacji, kiedy poanon491946983sz komus, kto wierzy w wyzszosc bialej rasy, albo inną bzdurę, radzić sobie w życiu?" 6,60337,2019-10-01T17:22:24.208Z,59207,anon1756999261,anon1756999261,"Przeszlismy nad naszymi roznicami do porzadku dziennego, klient pozostał tradycyjnym katolikiem, ja pozostałem progresywnym nie-katolikiem i cala rzecz przestala mieć takie znaczenie jak przedtem. Moze trzeba sie było poprostu usłyszeć i ponazywać cele terapii, daleko inne niz przekonywanie kogos do czegoś, bo nie o to w terapii chodzi.. Natoanon3664178097st pytanie o etyczne wskazowki co do pracy z osobami promujacymi nie dosc ze odmienne poglady to jeszcze dowolny rodzaj przemocy wobec innych to jednak jest dla mnie trudne. Nie anon3664178097lem takiej sytuacji jeszcze.. niby etyka każe zachowywać neutralność swistopogladową (bo celem nadrzednym jest dobro klienta a nie jego poglady) z drugiej strony terapeuta dobrze jesli jest spojny ze sobą i autentyczny... sadze ze jest duza grupa klientów z ktorymi nie podjąłbym współpracy z uwagi na ich metody (przemoc, dyskryminacja) ale nie same przekonania" 1,60093,2019-09-29T21:03:52.432Z,60093,anon1615447254,anon1615447254,"Od jakiegoś czasu nurtują mnie pytania - czy potrafimy być jeszcze bezinteresowni? Czy potrafimy działać dla dobra innego człowieka nie oczekując nic w zaanon3664178097n? Czy potrafimy się poświęcić? Mam wrażenie, że coraz cześciej spotykam się z czymś, co można nazwać ""fałszywą bezinteresownością"". Ktoś robi coś dla mnie, niby nie oczekując nic w zaanon3664178097n, jednak całą sprawę traktuje jako ""zabezpieczenie na przyszłość"", aby wykorzystać ten fakt, kiedy przyjdzie odpowiednia pora. Wówczas ta osoba na pewno o tym przypomni, często w sytuacji, gdy osoba obdarzona tą ""bezinteresownością"" się tego najmniej spodziewa. Objawem tego będą na przykład pretensje. Takie stwierdzenia, jak ""robię to tylko dla Ciebie"", chociaż nie wyrażają tego wprost, w podtekście przekazują informację ""ale oczekuję, że kiedyś Ty też zrobisz coś dla mnie""... Tego typu zachowań jest coraz więcej. Coraz więcej ""przyjaźni"" jest opartych na takiej ""bezinteresowności"". ""Przyjaźnię"" się z kimś, bo ma pieniądze, znajomości... Gdy to się kończy, kończy się też przyjaźń... Z drugiej jednak strony - czy jednak można zrobić coś, co nie związane jest z żadnymi korzyściami? Jeżeli chodzi o korzyści materialne - na pewno tak jest. Nie zawsze oczekujemy, że za swoje działanie otrzymamy zapłatę (finansową). Jednak działanie bezinteresowne może przynieść znacznie większe korzyści. Jednak ich wyanon3664178097r będzie niematerialny. Korzyścią może być satysfakcja z tego, że komuś pomogłem, poczułem się spełniony, pozostałem w zgodzie ze swoimi poglądami, przekonaniami. Prawdziwa bezinteresowność objawia się zazwyczaj cicho. Nie każdego jednak na nią stać. Potrzebna jest tu na pewno samoakceptacja oraz docenianie własnej wartości i własnych osiągnięć. A z tym chyba też jest coraz większy problem..." 2,60333,2019-10-01T16:42:35.120Z,60093,anon634599124,anon1615447254,"hej hej, bardzo mnie zastanowił Twój post - póki co wrzucam tutaj dość niedojrzałe przemyślenia, ale znalazłam np. tą dyskusję w internecie (znasz angielski?) i daje ona obraz złożoności problemu: https://philosophy.stackexchange.com/questions/2724/is-it-possible-to-be-truly-selfless-or-altruistic Zastanawia mnie, czy satysfakcja z pomocy, poczucie spełnienia z gestu, który nie przekłada się na materialne korzyści, ale ""emocjonalne"" korzyści, nie niweluje założenia, że robimy coś zupełnie bezinteresownie - w końcu dobre samopoczucie to też jakiś zysk. Ale może to drastyczna interpretacja? Z drugiej strony ""interesowność"" wydaje się czymś naturalnym i uzasadnionym przez ewolucję - podążanie za własną korzyścią jest ważne w przetrwaniu, chociaż pewnie możnaby łatwo wykazać, że współczesny kapitalizm nakręcił tą charakterystykę jednostek i wypromował własny interes jako największe dobro. W pewnym sensie w świecie, w którym nierówności społeczne i ekonomiczne nieustannie rosną, interesowność staje się kluczowa do przetrwania - cała zero-jedynkowa logika systemu, w którym nie ma dość zasobów dla nikogo, wydaje się tylko popierać takie zachowania. Co o tym myślisz? Czy są jakieś strategie, które pomogłyby nam inaczej ukierunkowywać się wobec drugiej osoby? @anon2000695737 @anon922405451 @anon4238938381 @anon" 1,54940,2019-06-12T07:22:16.666Z,54940,anon845281457,anon845281457,"Wydaje mi się, że jeśli chodzi o wzrost radykalnej, skrajnej prawicy, to związany jest on z marszem niepodległości, który odbywa się od 2009 roku. Na początku było to niszowe wydarzenie, związane z ONRem, skrajną, ksenofobiczną organizacją młodzieżową, która reaktywowała organizację z lat 30-tych o tej samej nazwie. Wtedy była ona związana z falą faszystowskich tendencji w Europie - trwał zachwyt Mussolinim, Adolfem Hitlerem - i takie organizacje powstawały w wielu krajach. Współcześnie odwołuje się on ideologią do swojego poprzednika: tradycji antysemickich gett ławkowych, bitwy o handel i zwalczanie żydowskiej przedsiębiorczości, ataki fizyczne na mniejszości etniczne, w szczególności żydowską i ukraińską. ONR postanowił wrócić do lat swojej świetności organizując marsze z Młodzieżą Wszechpolską - pierwszy anon3664178097ł miejsce w 2008 roku, 11 listopada. Jako ruch antyfaszystowski blokowaliśmy go z sukcesem w Warszawie i zmusiliśmy ich do zanon3664178097ny. Był to sygnał, że nie dajemy zgody na przemarsz ludzi o takich poglądach. Kolejne marsze blokowały różne środowiska - od Gazety Wyborczej, po antifę i anarchistów. Mimo to marsz się rozrasta i obecnie liczy do 100 tys osób (niepotwierdzone), i jest bodajże największym zgromadzeniem publicznym w Polsce. Środowisko skrajnej prawicy wybiło się w opozycji do rządów PO w latach 2007-2015, budując kult żołnierzy wyklętych i promując reakcyjne myślenie - homofobiczne, zachowawcze i katolickie - ale takie przedsoborowe, nieekumeniczne myślenie, nie uwzględniające wielogłosu rzymskiego katolicyzmu. Po 2015 roku, skrajna prawica zdobyła patrona w postaci władzy państwowej - nowy rząd PiSu, poprzez swoich wojewodów, zaczyna wspierać finansowo skrajne prawicowe organizacje, wciągając do władzy ludzi z tych ugrupowań. Przykłady? Minister Cyfryzacji, który jest związany z Młodzieżą Wszechpolską, albo Wojewoda lubelski Czarnek, doktor prawa KULu, który chodzi co roku na marsz Żołnierzy Wyklętych i jako jeden z głównych organizatorów tego wydarzenia uwiarygodnia je z perspektywy autorytetu swojego stanowiska. Jego poglądy są skrajne prawicowe i homofobiczne - zawarł on np. ostatnio ugodę z organizatorem Marszu Równości w Lublinie, który pozwał go za dyskryminujące wypowiedzi. Część skrajnej prawicy weszła do parlamentu na fali popularności nowego lidera, Pawła Kukiza - jednak szybko się pokłócili i oderwali od partii, realizując indywidualnie swoje postulaty. Tacy narodowcy, jak np. Winnicki, czy Zawisza, ściągali do parlamentu innych przedstawicieli skrajnej prawicy z Europy - Węgier, Włoch, Hiszpanii, tworząc międzynarodówkę skrajnie prawicowych, antyunijnych, ksenofobicznych organizacji. Z perspektywy Lublina, który jest prowincjonalnym anon3664178097stem dość blisko Warszawy, widoczny jest drenaż aktywnych, kreatywnych jednostek, więc prawicowi liderzy (raczej nie liderki, bo dominują na prawicy faceci) zasilają struktury centralnych jednostek - odbiło się to np. na frekwencji na marszu Żołnierzy Przeklętych, któremy brakuje lokalnego lidera. Zasilają je więc tutaj raczej środowiska kibicowskie, osiedlowe, subkulturowe - a elitę stanowią osoby z KULu, które działają w stowarzyszeniu Vademecum, akademickim klubie myśli społeczno-politycznej, z którego wyłoniły się twarze skrajnej polskiej prawicy - Ziemkiewicz, Zawisza, profesor Ryba, który zasiada teraz w sejmiku i ma narodowo-socjalistyczne poglądy. Wydaje się, że za czasów Platformy ten ruch wyglądał “ciekawiej” - po 2010 roku mieliśmy bardziej aktywnych Autonomicznych Nacjonalistów, niszową grupę bazującą na niemieckiej anti-antifie, alternatywnie wyglądającej subkultury młodzieżowej, która ma reakcyjne poglądy, czasami wręcz terrorystyczne. Wreszcie zostaje nam prawicowy plakton, czyli Marian Kowalski, kiedyś rzecznik prasowy ONR, związany z Idź pod Prąd, grupą pastora Chojeckiego i jego rodziny, która prowadzi też swój program telewizyjny. W zeszłym roku się pokłócili i Kowalski założył grupę My z Lublina, z której kandydował na prezydenta anon3664178097sta - dostał niecały 1 procent. Poparcie skrajnej prawicy jest więc szczątkowe, mimo medialności i rozpoznawalności tych osób. Nie są oni poważani przez wyborcę, ale są widoczni i wpływają na życie publiczne dlatego, że pracują z innymi grupami. Jedną z innowacji Ministerstwa Obrony Narodowej z Macierewiczem na czele jest obywatelska milicja w postaci Wojsk Obrony Terytorialnej, składających się z nisko wykwalifikowanych oddziałów parawojskowych z powszechnego naboru. Siły te wspierają kurczącą się armię polską - mamy 2 brygady w Lublinie, które kultywują mit i legendę żołnierzy wyklętych. Dla mnie to jest ciekawe, bo mój wuj, major Wisła, był zastępcą głównego Żołnierza Wyklętego na lubelszczyźnie, Hieronima Dygutowskiego-Zapory - to moja rodzinna mitologia, w której się wychowałem, i widzę, jak od końca lat 80-tych mit się deformował - uprawia się hagiografię tych osób i ignoruje nadużycia, których się dopuścili. Wojska obrony terytorialnej budują więc swoje zaplecze na tej historii i przyciągają osoby ze skrajnej prawicy - dając im okazję zdobywać wiedzę, umiejętności i praktykę w walce paramilitarnej, co uważam za niebezpieczne. Jeśli pojawią się okoliczności do ich użycia, może to mieć złe skutki dla wielu różnych mniejszości w Polsce. Wróg publiczny zmienia się teraz regularnie. Mamy też inną nowość - klasy mundurowe - które militaryzuja życie spoleczne. Przychodzenie do szkoły w mundurach jest dość popularne. Lubelszczyzna, jako dawna Kongresówka, charakteryzuje się konserwatywnymi postawami - była matecznikiem PSL, teraz jest elektoratem PiSu. Widać duże zanon3664178097ny - znika rolnik polski, zastępują go latyfundyści, prowadzący monokultury rolne. Zanikają tradycyjne zawody i lokalne “powołanie”, a wraz z nimi zmienia się tkanka społeczna, małe anon3664178097steczka wymierają z braku pracy. I to o ten małomiejski/wiejski elektorat walczy z sukcesem PiS. Moim zdaniem ich polityka niewiele różni się od PO - poza pakietem socjalnym, dzięki środkom unijnym kontynuują duże infrastrukturalne projekty, czyli tzw. zalewanie betonem na duża skalę i wycinanie drzew (ostatnio prezydent Parczewa). W Lublinie widać jednak kurczącą się scenę startupów, którą PO wspierało, i która po lokalnych wyborach zaczęła migrować. Podoba się wyborcom na pewno ich polityka godnościowa, napędzana przez media publiczne - co działa, dlatego, że elity podśmiechują się z niższych klas. Moi rodzice też na nich głosują - a są z Kazimierza Dolnego, który wydaje się dość kosmopolitycznym anon3664178097steczkiem." 2,55448,2019-06-19T16:53:57.963Z,54940,anon2002939394,anon845281457,"Cześć, Dziękuję za to, co dla mnie wygląda na głęboką analizę, mimo że nie jestem zbyt dobrze zaznajomiony z polskim kontekstem. [quote=""anon Support for the extreme right is therefore residual, despite the media and the recognition of these people. They are not respected by the voter, but they are visible and affect public life because they work with other groups. [/quote] To jest bardzo ciekawe! [Czy przeczytałeś historię, którą opowiada @anon170712225?](https://edgeryders.eu/t/kaczynski-upomnial-sie-o-przecietnego-kowalskiego/10143) Podoba mi się, jak rozpoznaje swoje przywiązanie do PiS i wyjaśnia dlaczego." 3,60029,2019-09-27T13:36:46.251Z,54940,anon170712225,anon845281457,"Hej. Mam pytanie w kontekście Marszu Niepodległości. U swojego zarania był on rzeczywiście niewielką, mało znaczącą imprezą hajlujących typów, obecnie rozrósł się do bodaj największego zgromadzenia publicznego w Polsce i łączy bardzo wiele środowisk. Mam tez wrażenie, że prawicowa ekstrema to tylko margines tego ruchu. Pytanie: czy nie uważasz, że to własnie histeria Gazety Wyborczej i próby blokady marszu zadecydowały o wzroście jego popularności? Pozdrawiam :slight_smile:anon170712225" 4,60037,2019-09-27T14:13:22.182Z,60029,anon845281457,anon170712225,"Główną przyczyną jest fakt, że władza kompletnie abdykowała w organizowaniu masowych obchodów święta niepodległości. Upraszczając: uczestnicy idą na ""patriotyczny"" marsz skrajnej prawicy, bo nie za bardzo mają inną opcję w ten dzień. ONR i MW niejako przejęły te obchody. Środowisko antyfaszystowskie blokowało (początkowo) marsze nacjonalistów, bo taka jest ich naturalna rola. Prawicowe media zaczęły mobilizować ludzi w kontekście blokad i marsz z czasem urósł. Niemniej - wpisuje się to w typowy dla całej Europy Środkowej obecny wzrost tendencji nacjonalistycznych (środowiska te w poszczególnych krajach współpracują ze sobą i wymieniają doświadczeniami), których emanacją jest m.in. ten coroczny marsz." 5,60125,2019-09-30T09:33:13.407Z,60037,anon170712225,anon845281457,"Dziękuje za odpowiedź. Jak o tym pomyślę to rzeczywiście widzę, że żadna władza nie potrafiła ""zagospodarować"" tego święta i zrobić czegoś z zapałem ludzi do wyrażania radości z odzyskania niepodległości. Chociaż prawdę powiedziawszy chyba cieszę się z tego, że Marsz nie jest inicjatywą państwową a społeczną. Jak widzisz moja ocena tego wydarzenia jest raczej pozytywna. Dostrzegam też wyraźną różnicę pomiędzy Twoim i moim oglądem tego wydarzenia, co jest chyba dość typowe dla osób mających tak różne poglądy. To co dla Ciebie będzie czymś skrajnym, dla mnie będzie normalnością. Tu na tym portalu zresztą pojawił się taki tekst - o tym, że to co dla ogólnie rzecz biorąc prawej strony jest normalnością dla środowisk ""antyfaszystowskich"" jest prawicową ekstremą. Nie mogę nie przytoczyć tutaj w sumie śmiesznej historyjki z 2011 r. kiedy to rozhisteryzowana dziennikarka TVN relacjonowała Marsz Niepodległości słowami brzmiącymi mniej więcej tak: ""uczestniczy wznoszą agresywne hasła.....głównie Bóg, Honor, Ojczyzna"" :smiley:" 6,60176,2019-09-30T14:36:15.567Z,60125,anon634599124,anon170712225,"Jeśli mogę coś od siebie dorzucić, chociaż myślę, że @anon845281457 zrobi to dużo lepiej, to wszystko zależy od tego, co kryje się za takimi hasłami - są osoby, dla których ojczyzna i bóg (co do honoru, to sama nie wiem, o co chodzi, jak tak dłużej pomyślę :))) będą oznaczały zupełnie niewinne rzeczy: przynależność do pewnej wspólnoty, kultury, historii, języka, etc. To samo z anon3471443391em - wiara w pewne zasady, porządek świata. Ale jeśli te same hasła są w używane przez osoby, które nie wierzą w Holokaust i nie praktują tego, co głosił Jezus (kochaj bliźniego swego jak siebie samego), to można te słowa uznać za głos agresywnych radykałów, choć pozornie niewinny i dla wielu niepodważalny. Niezwykle doceniam to, że wchodzisz w tą rozmowę, @anon170712225 - pomimo różnic poglądów. Wygląda na to, że możemy rozmawiać o tym, co postrzegamy inaczej ;)" 7,60258,2019-10-01T10:04:53.933Z,60176,anon170712225,anon634599124,"@anon634599124 dlatego właśnie ciesze się, że powstała ta platforma wyanon3664178097ny myśli i możemy tutaj podyskutować. Osoby o określonych poglądach często zamykają się w tzw. bańkach informacyjnych - wybierają tylko te media i te informacje, które są zgodne z ich przekonaniami. Swoją droga podobno problem ten bardziej dotyczy, o dziwo, osób określających się jako liberałowie. Przeprowadzono na ten temat nawet badanie naukowe: https://www.rp.pl/Plus-Minus/301319953-Uprzedzony-jak-liberal.html W każdym razie ciekawe jest dla mnie poznawanie za pomocą tej strony poglądów tak zupełnie różnych od mojego. Na przykład zaciekawiła mnie i zaskoczyła opinia @anon845281457 o wojskach obrony terytorialnej jako kuźni kadr dla prawicowych bojówek i ewentualnego użycia tych wojsk do jak się domyślam tłumienia zamieszek. Zupełnie nie zgadzam się z ta opinią, ale wcześniej nie do końca byłem świadom, że ktoś może taka ocenę sytuacji mieć." 1,60090,2019-09-29T18:39:58.702Z,60090,anon138620387,anon138620387,"Problemem niskich zarobków polskiego społeczeństwa (ostatnia dominanta:2500 zł brutto, mediana:3300 zł brutto) i niskiego bogactwa jest coraz szerzej propagowany socjalizm w Polsce. Dobrobyt, bogactwo bierze się z pracy , a nie z podatków czy dotacji. Każdy pracujący w Polsce oddaje państwu w podatkach, według różnych badań, od 50 % do 70% zarobków. Należy likwidować takie programy jak 500 + czy 13 emerytura. Równolegle należy zmniejszać opodatkowanie pracy i biurokrację, likwidować wszelkiego rodzaju koncesje czy licencje i pozwalać swobodnie ludziom pracować. Należy także zlikwidować pensję minimalną, która jest często przeszkodą dla osób wkraczających na rynek pracy w celu zdobycia pierwszych doświadczeń. Socjalizm i wysokie koszty pracy mogą być dobrym powodem dla przedsiębiorców do automatyzacji pracy, co przełoży się na większe bezrobocie jak i większe wydatki budżetu na świadczenia socjalne." 2,60172,2019-09-30T14:28:18.183Z,60090,anon634599124,anon138620387,"Cześć, @anon138620387 Mam wrażenie, że otwierasz tutaj bardzo dużo tematów, które wyanon491946983ją starannego rozpakowania i opisania. Po pierwsze - kto i jaki socjalizm propaguje w Polsce? I jaki socjalizm jest faktycznie praktykowany? Co oznacza dla Ciebie socjalizm? I co oznacza dobrobyt? Czy dobrobyt jednostki jest ważniejszy od dobra ogółu? Czy solidarność z innymi nie jest już wartością wartą pracy w Polsce? Po drugie - bardzo ciekawa jestem, skąd Twoje oszacowania dot. podatków pochodzą? Czy mógłbyś podzielić się ze mną swoimi źródłami? Co do pensji minimalnej, uważam, że praca powinna być opłacana, niezależnie, czy jest to ktoś początkujący, czy zaawansowany - minimalna pensja oznacza, że stać Cię na dach nad głową i jedzenie, więc Twoje prawa jako człowieka są zrealizowane w absolutnym minimum. Jakie proponowałbyś alternatywy, żeby upewnić się, że młody, początkujący pracownik ma godne warunki do życia (bez szaleństwa, ale pokój, jedzenie, transport, ubezpieczenie), zdobywając konieczne doświadczenie? Najtrudniejsze jest to w klasach niższych - jeśli Twojej rodziny nie stać na wsparcie, to nigdy nie wyjdziesz z biedy. Bardzo jestem ciekawa Twojego pomysłu. Co do automatyzacji, to z niecierpliwością na nią czekam - ale ja nie wierzę w konieczność pracy i uważam, że wiele dostępnych pozycji jest absolutnie zbędna. Pytanie, czy rządy na świecie będą potrafiły skonstruować taki system, który pomoże uwolnić nas od nudnej i żmudnej pracy i nie da ludziom umierać z głodu. To jest wyzwanie, nad którym wielu już pracuje i które pilnie obserwuję. Z góry dzięki za odpowiedź - wiem, że to dużo pytań, ale niewiele napisałeś a poruszasz ogromnie złożone problemy, chciałabym Cię więc zrozumieć lepiej. Pozdrawiam!" 1,55069,2019-06-13T12:02:23.381Z,55069,anon170712225,anon170712225,"Ciekawie móc w takim miejscu podzielić się swoimi poglądami. Odbyliśmy z Mikołajem (anon651223796em) niezwykle ciekawą rozmowę, która bardzo nas otworzyła. Wydawałoby się, że obaj mamy zupełnie różne podejście do sprawy... Punktem wyjścia była kwestia: dlaczego jestem za prawicą (o ile PiS jest prawicą, a nie pobożnymi socjalistami). No cóż, jestem właściwie jeszcze na prawo od PiSu i tym razem głosowałem na Konfederację (wcześniej na A. Dudę i PiS). Mam wrażenie, że PiS jest pierwszą władzą w III RP, która podniosła temat naszej narodowej dumy i ambicji, i gra tą kartą bardzo rozsądnie i bez kompleksów na arenie międzynarodowej. Przecież Polska historycznie zawsze anon3664178097ła i wciąż ma trochę niespełnione ambicje mocarstwowe. Pierwszy raz mam poczucie, że ktoś ma odwagę przeciwstawić się dominacji krajów Zachodnich (w szczególności polityczno-gospodarczej dominacji niemieckiej). W naszym interesie narodowym, tak jak go pojmuję, leży balansowanie wpływów niemieckich i rosyjskich. Nie możemy pozwolić, byśmy byli pariasami Europy, zdominowanymi i wykorzystywanymi przez silniejszych od siebie. Szeroko pojęta prawica zdaje się to dostrzegać, zaś umowna „lewa” strona reprezentuje w odbiorze społecznym postawę uległości względem partnerów z Zachodu. Między innymi, stąd, taki a nie inny mój wybór. Równocześnie jestem świadom błędów jakie popełnia PiS, zarówno na arenie międzynarodowej, a w szczególności krajowej- tutaj popełnia właściwie wszystkie błędy poprzednich władz, ale Kaczyński jako pierwszy tak naprawdę zasadniczo zauważył (nie tylko deklaratywnie) przeciętnego Kowalskiego, wywodzącego się z klasy robotniczo-chłopskiej (sam właśnie wywodzę się z takiego prowincjonalnego środowiska, z czego jestem dumny), którego z niezrozuanon3664178097łych powodów w zasadzie w ogóle nie było wcześniej w mainstreamie, a przecież stanowi on większość naszego społeczeństwa!!! Kaczyński sprawia wrażenie jakby faktycznie zamierzał wreszcie pomóc wspomnianemu Polakowi, który przez trzydzieści lat od zanon3664178097ny ustrojowej nierzadko natrafiał na szklany sufit nie do przebicia, którego ambicje i aspiracje nie były w ogóle zauważane lub wręcz wyśmiewane. Mówi językiem większości, który przez tę większość jest dobrze rozuanon3664178097ny (w przeciwieństwie do języka "elit", którym wcześniej nas obdarowywano). A że popełniają błędy, uprawiają kolesiostwo i czerpią profity z obsadzenia „swoimi” wszelkich możliwych instytucji? No cóż, wszyscy to robili. Ale prawdę powiedziawszy nie jestem bezwzględnym wyborcą PiSu. Staram się uczestniczyć we wszystkich wyborach: parlamentarnych, prezydenckich, lokalnych i euro - parlamentarnych i nie zawsze oddaję głos na PiS. Często mój głos wędruje w kierunku antysystemowej prawej strony. Uważam, że siłą PiS jest słabość opozycji zgromadzonej pod sztandarami Koalicji Obywatelskiej i Wiosny i jej nieporadność medialna (mimo ogromnego poparcia ze strony większości polskojęzycznych mediów). Im więcej słów wypowiedzianych w sprawie rzekomego braku demokracji, dyktatury, ciemnogrodu i nierzadko pogardy wobec istotnych dla mnie wartości, im więcej tępego uderzania w wierzących i tradycje narodowe, tym przychylniej patrzę na „prawą” stronę polskiej polityki, a jej „lewa” część zaczyna się jawić jako oderwani od rzeczywistości ludzie nienawidzący własnego narodu i ojczyzny. Nie bez znaczenia jest też skupienie się przywódców opozycji na dość prymitywnym krytykowaniu PiS, przy jednoczesnym braku konstruktywnych propozycji rozwiązania problemów. Zaczyna to czasem przypominać wręcz jakąś paranoję. Kampania KO zdaje się być skupiona na przekazie: wybierzcie nas bo nie jesteśmy PiS. To do niczego nie prowadzi, a im więcej ordynarnej krytyki Kaczyńskiego, tym mniej mi zaczyna przeszkadzać np. tepa propaganda TVP, czy inne wady obecnego rządu. Oglądam relację z parady Równości i widzę dziwnie ubraną osobę mówiącą, że starzy muszą wymrzeć i wreszcie normalni ludzie będą u władzy i myślę sobie, że ja dziękuję za takich normalnych ludzi. W zasadzie w wielu kwestiach jestem do dogadania: nie anon3664178097łbym nic przeciwko temu, żeby dwie osoby homoseksualne łączyła prawnie więź, która skutkuje np. spadkiem po śmierci partnera, lub możliwością wspólnego rozliczania podatku, ale dlaczego nazywać to od razu małżeństwem? Tak naprawdę chyba trochę boję się, że zanon3664178097na, którą mają nam lewacy i tęczowi do zaproponowania przyjdzie zbyt drastycznie i nie mam poczucia, że są gotowi na dyskusje, a przecież to my mamy większość i to z nami trzeba się układać. Jako doktor nauk o bezpieczeństwie, z (podobno) niemałą wiedzą historyczną, jestem świadom pewnych mechanizmów międzynarodowych i całe nasze doświadczenie dziejowe wskazuje, że mamy fatalne położenie geostrategiczne i Rosja z natury rzeczy jest naszym wrogiem. Tak było jest i będzie, a jeśli nie wierzysz, to zapraszam na wycieczkę po nie tak odległym ukraińskim, o przepraszam, rosyjskim Krymie. A Niemcy? No cóż, kiedyś już ktoś powiedział, że nie ma stałych sojuszy, są tylko stałe interesy. Niemcy świetnie je realizują i nie ma co się na to obrażać. My też powinniśmy. Przykład: polska flota transportowa jest jedną z największych w Europie, zdominowaliśmy rynek transportu, bo jesteśmy konkurencyjni. W odpowiedzi na tę przewagę w tej dziedzinie nasi zachodni sąsiedzi proponują wprowadzenie minimalnej stawki dla pracowników jeżdżących po zachodnioeuropejskich drogach, by tym samym zabić naszą konkurencyjność. A co z tymi wszystkimi dziedzinami, w których dominują Państwa Zachodnie? Co z nimi? Zmęczyła mnie służalcza postawa wobec Zachodu. To nie jest tylko tak, że musimy być wdzięczni za obecność w Unii, kraje Unii mają z tego więcej niż my i to jest oczywiste. Nie podoba mi się proponowana wcześniej wersja liberalizmu w Polsce, ona zupełnie wykluczyła tych, którzy nie łapią się na dobrobyt. A Kaczyński się o nich upomniał, a przynajmniej o część z nich. I na tym wygrywa." 2,55070,2019-06-13T12:05:54.071Z,55069,anon634599124,anon170712225,@anon3259766366 anon651223796 application story 3,56450,2019-07-10T10:02:22.877Z,55069,anon2000695737,anon170712225,"> [Machine translated] The broadly understood right wing seems to perceive this, whereas the conventional ""left"" side represents in the social perception the attitude of submission towards the partners from the West. Among other things, hence, this is my choice. Very interesting. But what I still don't understand, @anon170712225: which do you think are Poland's strategic interests that are in contrast to those of its Western partners? You do give an example, but it seems relatively minor: > [Machine translated] our western neighbors propose the introduction of a minimum rate for employees traveling on West European roads, thereby killing our competitiveness. It seems that the two opposite sides are discussing an interpretation of the Single Market. Interesting, but hardly strategic. A strategic opposition would be ""we prefer a Chinese/American/Russian dominated Europe, so we do not participate in the European unification project"". Or ""we do not want to be in a Union of states, and we do not want a powerful Union next to our borders, so we try to weaken it"". It does not seem you are going down that road... or am I wrong? Maybe the machine translation (sorry, I speak no Polish)." 4,56847,2019-07-18T08:16:25.575Z,56450,anon170712225,anon2000695737,"Hi Alberto! Thank you for your vote in the discussion First and foremost, I must say that I am not an opponent of European integration as such. Likewise, I do not think our current government is against it. At the same time, however, I believe that the European Union in its present shape is an instrument of German economic and political domination. Much is said about European solidarity and that the smaller countries of Central and Eastern Europe should renounce some independence in its name. Meanwhile, a good example of how the countries of Western Europe treat European solidarity is the construction of the Nordstream II pipeline, which threatens the security of the Baltic States and Poland. Or the attitude of Frans Timmermans, vividly interested in the alleged threat of democracy in Poland, to the use of violence against protesters in France. A discussion about the rule of law in France? Of course not! It is France. We'd better talk about Hungary and Poland. Much to mention. Anyway, I think that the EU is in a serious crisis and needs remodeling. I am in favor of "Europe of Homelands". About the contradictions of our and western interests: I believe that the basic contradiction is the attitude to Russia and the United States (Nordstream II, sanctions against Russia, involvement in Ukraine, American bases in Europe, the Chinese new silk route). In addition, I get the impression that for the West, our region is only a market and a reservoir of cheap labor - pseudo-colonial expansion space. This is in clear contradiction with the interests of post-communist countries to build an efficient and competitive economy. we should also mention the differences in worldviews. Shortening and simplifying: all leftist ideological initiatives will be treated with distrust in our region. Let me give an example: We **do not have** systemic experiences of oppression against homosexual people. Unlike many Western countries, where homosexual practices were penalized. That is why all initiatives of European institutions that support LGBT appear to us as silly and unnecessary, even harmful. So that would be enough :) it was interesting to speak in this place. Take care!" 5,56866,2019-07-18T20:07:10.528Z,56847,anon2000695737,anon170712225,"Very interesting, @anon170712225, thanks! And of course you are right about some of the larger and better equipped countries being good at defending their interests within the bloc. But, as a native of a large but politically weak country (Italy), I find it would be perhaps more effective to insist that the power of states is _weakened_ within the EU, not strengthened. This way, Italians who are worried about something (say, Nordstream II or police violence against protesters) to make an alliance with like-minded, say, Poles or Hungarians. It would be ""one man, one vote"", with little room for states to block or veto ideas that have wide (but dispersed) support. Your idea of ""Europe of homelands"" was always present in recent European history (it was, for example, De Gaulle's battle cry), and I see it gaining traction. Maybe the reason why I am not fully convinced is that I do not trust my government very much. With some nice exceptions (the presidency of the Republic, the Bank of Italy, the Constitutional Court), Italian institutions have a dubious track record. EU institutions, for all their faults, seem to be more competent and less corrupt. But perhaps Poland is different that way, I don't know – and I have to say that I was impressed by how Tusk handled the very difficult situation of Brexit, and now I am sad to see him go." 6,60162,2019-09-30T13:49:20.270Z,55069,anon170712225,anon170712225,"@anon2000695737 Ciekawa wypowiedź Alberto! Szczególnie ten fragment o tym, że instytucje europejskie być może działają sprawniej niż nasze narodowe. Rozumiem Twój tok myślenia. Coś w tym jest i częściowo zgadzam się z tym.....Ale! W mojej ocenie problemem jest to, że działają one nierzadko przeciwko mniejszym graczom takim jak Polska lub Węgry. Zresztą, czy to przypadkiem w Twojej ojczyźnie Unia Europejska narzuciła narodowi włoskiemu kształt rządu?" 1,59991,2019-09-26T16:33:01.951Z,59991,anon3520328466,anon3520328466,"Ten wywód dotyczy programu 500+. Ogólnie uważam, że zaanon3664178097st dawać rodzinie 500 złotych na konto można byłoby zapewnić dzieciom 1) darmowe podręczniki 2) darmowe obiady szkolne 3) dodatkowe zajęcia „wyrównawcze” poza planem W Norwegii nauczyciele uważani są za mentorów. Uczą dzieci tak na prawdę samodzielności i wielu przydatnych umiejętności w życiu. W Polsce nauczyciel traktowany jest jako konieczne zło - i może przez to, że jest tak od x lat - potem staje się zgorzkniały i wyżywa się na dzieciach. Coś rodzi coś. Generalnie kobietom bardziej opłaca się rodzić dzieci, niż chodzić do pracy. Jest to hamowanie gospodarki, brakuje pracowników. A poza tym dug narodowy rośnie...." 2,60059,2019-09-28T14:49:08.731Z,59991,anon634599124,anon3520328466,"hej @anon3520328466 Zapraszam Cię do wywodu! ;) Jestem bardzo ciekawa Twoich opinii nt programu 500 plus - czy doświadczasz tego z perspektywy ojca? Jak duża jest Twoja rodzina? Jaką rolę pełni ta pomoc w dobrobycie waszej rodziny? A jeśli nie jesteś ojcem, skąd Twoje przekonanie o słuszności tej pomocy? I co myślisz o fakcie, że pomoc jest dostępna także dla bogatych? Drugi wątek, jakiego poruszasz, to edukacja. Czy sam jesteś nauczycielem? Mamy na tej platformie kilka fantastycznych nauczycielek i edukatorek, które pewnie by się z Tobą zgodziły co do roli i estymy nauczyciela w klasie: https://edgeryders.eu/t/edukacja-edukacja-edukacja/ - o pracy w progresywnej szkole prywatnej w katolickim Lublinie O biedzie nauczycielskiej: https://edgeryders.eu/t/stazysta Poza tym @anon1374048529 i @anon2663128141 to też waleczne kobiety w sferze edukacji nieformalnej, które mogłyby pewnie godzinami opowiadać o trudnościach, jakie napotykają profesjonalnie. Tutaj historie: https://edgeryders.eu/t/fajterka/ https://edgeryders.eu/t/sztuka-i-aktywizm Bardzo czekam na Twoje zdanie :) Pozdrawiam!" 1,57657,2019-08-06T14:55:23.199Z,57657,anon2482172120,anon2482172120," Kościół w anon3259766366owej Górze Jestem z Dolnego Śląska, tutaj się urodziłem, wychowałem i tak już raczej zostanie. Bywałem w różnych miejscach, ale to jest moje, tu przynależę. Ja nie tylko jestem przeciwko UE, ja jestem przeciwko jakimkolwiek formom na siłę zrzeszania się ludzi. Tak samo jak jestem przeciwko normom unijnym NA WSZYSTKO, które są nam narzucane bezrefleksyjnie. UE była potrzebna Niemcom i Francji, bo to oni rozkręcali większość wojen. Uważam, że to jest możliwe, żeby Polska była poza UE, ale do tego trzeba polityków z charakterem, którzy sprzeciwią się absurdom i wtedy można działać na własną rękę. Są kraje, które to potrafią. Jest kilka korzyści z obecności w strukturach: przepływ ludzi i towarów, ale ten kij też ma dwa końce. Bo np. brak kontroli na granicach jest też dużym zagrożeniem. Nie zawsze tak sceptycznie podchodziłem do spraw społecznych. Dawno temu popierałem całym sercem Solidarność, działałem jeszcze jako dziecko. Także pamiętam jak to wyglądało i obserwowałem proces zanon3664178097n, jak pozmieniało się na gorsze i dlaczego ludzie powyjeżdżali za granicę. I wiem dlaczego nie ma przemysłu w moich stronach, ale za to jakieś specjalne strefy ekonomiczne, gdzie niemieckie i belgijskie firmy mają zwolnienia z podatków. Polskie nie mogą tam być. A pracują tam...Ukraińcy, czy jak w Żarnowcu Filipińczycy. No bo jak nie ma czterech milionów młodych ludzi, to trzeba ich ściągnąć z zagranicy. O ile chce się utrzymać wzrost gospodarczy na siłę. Także mój optymizm uleciał po 1990 roku, kiedy to powinienem z racji wieku tryskać pozytywną energią. Widziałem co się wówczas u nas działo, jak ludzie z dnia na dzień tracili pracę, prężne firmy przejmowane były za bezcen. W Szwajcarii też mamy kapitalizm i nie ma takich problemów. To chyba mentalność homo sovieticus tak ukształtowała nasz kapitalizm. A perspektywa nie przedstawia się kolorowo, bo ludzie wciąż wyjeżdżają. Przynajmniej z mojego środowiska- Dolnego Śląska. Powoli robi nam się „pustynia” pod każdym względem: demograficznym, gospodarczym. Moje anon3664178097sto to miejsce, do którego przyjeżdżasz na jeden dzień i wyjeżdża. Tu nikt na dłużej nie zostaje. Młodych wysya Wrocław, część tam zostaje, a reszta rusza w świat. No dramat. Gdyby oni poznawali świat i wracali, to super, ale oni nie wracają. Ludzie stracili nadzieję na jakąkolwiek zanon3664178097nę. Już z tym nie walczą, tylko wyjeżdżają. Inna sprawa, że tutaj nie ma nikogo z „dziada pradziada”. Wszyscy tutaj są przyjezdni. Moi przodkowie przybyli ze Wschodu, z okolic Lwowa. Wracając do UE. Myślę, że z 10 lat potrwa jeszcze nasza przygoda w tej organizacji. Co ciekawe kiedyś byłem bardziej radykalny w swoich poglądach, nawet agresywny. Od zawsze twierdziłem, że ta cała impreza z UE ma służyć Niemcom i Francji i anon3664178097łem rację. Połowa inwestycji realizowanych w budownictwie i przemyśle są z Niemiec, materiały i firmy. A my tylko pracujemy. Jesteśmy takim Bantustanem dla nich. Traktują nas z góry, awanturują się w restauracjach, że nie mówi się po niemiecku. Nie ma komu budować społeczności, a młodzi mają telefony zaanon3664178097st mózgu. Jak można by to zmienić? Myślę, że to kwestia podatków. Jak są złe podatki, to się źle zaczyna dziać. Ludzie uciekają do miejsc, gdzie zostaje im w kieszeni, gdzie mają lepsze perspektywy, lepszy socjal. To jest proste. A u nas nie ma odpowiedzialności za sprawowanie urzędów, za podejmowane decyzje. Tutaj nie ma poczucia odpowiedzialności, poczucia wspólnoty, zbieranina ludzi zewsząd. Panuje taka mentalność, że „przyjadą Niemcy i tak zabiorą”. Są tutaj domy, które nie były remontowane przez długie lata, bo „po co naprawiać skoro ktoś w końcu po to przyjdzie”. I to najlepiej oddaje mentalność tego regionu. Często się słyszy, że ludziom zarzuca się poglądy faszystowskie, czy nacjonalistyczne, a ludzie często bronią tylko swojego interesu. A władze, te same od dwudziestu lat zajmują się tym samym, czyli niczym. Robią jakieś skwerki, pierdoły, rzeczy, które nie mają przełożenia na gospodarkę. anon2482172120 40+ Artysta, nauczyciel, wychowawca trudnej młodzieży" 2,57753,2019-08-08T10:26:01.703Z,57657,anon2002939394,anon2482172120,"[quote=""anon2482172120, post:1, topic:10486""] It is often heard that people are accused of fascist or nationalist views, and people often only defend their own interests. [/quote] Cześć, dziękuję za bycie tak szczerym na publicznej platformie. Wydaje mi się, że niezadowolenie dotyczy raczej rządu i krajowego i lokalnego systemu politycznego niż cudzoziemców. Czy to możliwe, że zasadniczo ci ludzie nie są przeciwko Niemcom, Francji i UE jako systemowi? Czy to możliwe, że sprzeciwiają się temu, jak ta struktura gra w Polsce? @anon170712225 : https://edgeryders.eu/t/kaczynski-upomnial-sie-o-przecietnego-kowalskiego/10143 PS Mój komentarz został przetłumaczony z angielskiego na polski za pomocą google. Proszę wybaczyć błędy!" 3,57965,2019-08-14T15:55:31.228Z,57657,anon634599124,anon2482172120,"cześć @anon2482172120 (u)! Twoja historia przypomina mi trochę o tym, co napisał anon502865910 - https://edgeryders.eu/t/region-twardo-stapajacy-po-ziemi/10373 Opowiada on o mieszkaniu w województwie łódzkim, które głosuje na PiS ze względu na swoją antykomunistyczną i antyniemiecką przeszłość. Nie wiem, czy się z nim zgodzisz, czy widzisz coś wspólnego w tej historii? Ja z kolei ciekawa jestem przede wszystkim tego kapitalizmu post-socialistycznego i tego, co Twoim zdaniem nie działa w Polsce w porównaniu ze Szwajcarią. Czy są jakieś szczególne rozwiązania polityczne, mechanizmy, które Twoim zdaniem tak świetnie sprawdzają się poza Polską?" 4,60032,2019-09-27T13:52:54.266Z,57657,anon170712225,anon2482172120,"Z ciekawością przeczytałem tą wypowiedź. Szczególnie akapit o Bantustanie :) I widzę, że anon2482172120 dosadnie, choć moim zdaniem, bardzo prawdziwie oddał to jak działa UE. Ma swoje plusy ale jednak zaanon3664178097st kompleksowego rozwoju staliśmy się dla NIemiec i innych państw Zachodu ""przestrzenią neokolonialną"". Za kolorowe paciorki dajemy tania siłę roboczą. A jak już coś fajnego zrobimy (firmy transportowe, meble) to nam się to ucina jakimiś regulacjami unijnymi. Mamy robić w niemieckiej fabryce i cieszyć się z nowego aquaparku. A infrastruktura i rozwój technologiczny? To nie dla Buszmenów ze Wschodu." 1,56547,2019-07-11T15:16:54.679Z,56547,anon2609337520,anon2609337520," (Bełchatów) Hej, dzięki za zaproszenie do wyrażenia swoich myśli w temacie. Mikołaj ten szczwany lis nieźle potrafi z człowieka wyciągnąć esencję. Przejdę do konkretu. Mam 34 lata, pochodzę z województwa łódzkiego, z Bełchatowa, od 3 lat w Gdańsku, a po drodze była Warszawa (3 lata) i Wrocław (8 lat). Mam wyższe wykształcenie techniczne i dość konkretne sprecyzowane i przemyślane zapatrywanie w przeciwieństwie do pewnej strony politycznej, która wydaje się być dość łatwowierna w swoich społecznych poglądach. Głosuję na Korwina (ostatnio Konfederacja) od lat i w dużej mierze jego zapatrywania, głównie na gospodarkę, ale też politykę społeczną i zagraniczną, są zbieżne z moimi, czyli ogólnie można by tę stronę polityczną określić jako konserwatywno-liberalną i bardzo europosceptyczną. Jestem po prawej stronie od zawsze i raczej niewiele wskazuje na to, żebym zmienił ten front, chociaż kto wie- mój ojciec, który przez całe życie głosował na prawą stronę, a ostatnio zagłosował na Wiosnę (czym stracił mój „szacunek” :) ). Uważam, że błędnie w badaniu postawiono tezę, że to niby mamy teraz odchył w prawą stroną, który jest uchyleniem od normy, którą rzekomo był socjalistyczny, lewicowy kurs na lewo. Błąd, błąd, błąd, to właśnie normalnym kierunkiem przez wieki była prawa, konserwatywna strona, a nie lewa. To kilkudziesięcioletni skręt w kierunku popularyzacji, delikatnie rzecz ujmując, wszelkich dziwactw społecznych i delikatnie rzecz ujmując nie zbieżnych z logiką i rozumem postępowań, które próbuje się wcisnąć jako jedynie słuszne, a tak nie jest. Z powyższego zdania należałoby także wykluczyć pozytywne jednak zanon3664178097ny jakie zaszły w tym okresie. Niemniej jednak sądzę, a wręcz jestem przekonany, że bez wpływu Lewicowców również by nastały w ramach rozwijającego się świata, poglądów, technologii i coraz bardziej otwartych umysłów. Zaryzykuję tezę, że mogłoby być nawet jeszcze lepiej, gdyby kwestiami społecznymi nie indoktrynowano lewacką propagandą a po prostu zwykłym ludzkim rozsądkiem, logiką i rozumem. Dlatego jestem zwolennikiem właśnie prawej strony. Nie jestem za PiSem, ale zdecydowanie wolę PIS od PO-PSL, choć w sumie to wszystko to w wielkiej mierze jeden wielki postkomunistyczny układ, z którego pewnie nieprędko wyjdziemy. Każdy znający choć odrobinę przebieg politycznych rozgrywek zgodziłby się ze mną, że oszukano nas. Obiecano nam zanon3664178097ne systemu, a okazało się, że to są albo ci sami ludzie u władz, albo marionetki poprzedniego ustroju. Polecam film ""Nocna zanon3664178097na"", ew wywiady z ludźmi znającymi rzeczywistość lat 90-tych. Dlaczego wolę PiS od PO? Ich retoryka jest dla mnie bardziej zrozuanon3664178097ła. W pełni zgadzam się z @anon170712225 , że PiS przynajmniej ma odwagę podnieść ziemi tematy zakopane przez poprzednie układy: duma narodowa, siła, polskość , a nawet tradycja religijna (choć sam jestem z boku, ale szanuję te kwestie) etc. i deklaruje walkę o te wartości. Polska ma prawo dochodzić swoich praw i budzić swoją siłę. Wreszcie ktoś potrafi się postawić zachodnim krajom (przynajmniej próbować a nie pochłaniać wszystkie warunki i propozycje zachodu jak usłużny proletariusz na łasce). PiS rozumie lud bardziej lub mniej, ale na pewno mówi do niego właściwym językiem, w kwestiach społeczno socjalnych, z którymi jako prawicowiec ja akurat się nie zgadzam. Widzę jednak, że PIS umie trafić do narodu, albo po prostu znakomicie się reklamuje. Retoryka opozycji w tym zakresie jest pokroju niedojrzałych małych ludzi, których jedynym argumentem krzyczącym w mojej głowie (i chyba nie tylko mojej) jest: Nie głosujcie na PIS bo oni są źli i zrobili zamach na konstytucję, a my jesteśmy lepsi, ale dlaczego to już nie słychać …. ???? Coś w stylu sceny z dnia świra o racji mojszej …. Niż twojszej Jestem też realistą, skoro już jesteśmy w UE, to bądźmy w niej, ale na litość boską- zmieniajmy ją. Dla mnie w takiej formie UE jest nie do przyjęcia. Brak tam realnych i pro ludzkich i gospodarczych rozwiązań, w chwili obecnej widzę tam bardziej „aparat” układów i rozgrywek między ludźmi którzy mielą i tworzą pozbawione logiki i prostoty ustawodawstwo tylko w ramach prac pod tytułem musimy zapier…. To nie ważne że z pustą taczką, grunt żeby zapier ….UE za dużo chce w zaanon3664178097n za dopłaty w euro. Uważam, że straciliśmy za duzo suwerenności na rzecz UE. Tak, jestem pragmatykiem, nie podoba mi się uprawiane rozdawnictwo, które proponuje UE i PiS w Polsce, jestem za tym, aby dawać ludziom wędkę, a nie rybę. Na ten moment nie mam niestety pomysłu co robić z ludźmi, którzy zjadają wędkę, ale generalnie wierzę w samosterowalność gospodarki i w tym senesie jestem liberałem. Masz tyle, na ile zapracujesz. Idąc w to sądzę, że z czasem ludzie zjadający wędki zaczęliby jednak na nie łowić (choć wtedy należała by im się kolejna szansa na jej otrzymanie, co popieram – dawać wedkę do skutku, a rybę do przysłowiowych trzech razy sztuka) Rozdawnictwo to psucie ludzi uczące bezradności i wiary w „Pana” który zawsze i w każdej sytuacji mną się zaopiekuje, a chyba każdy widzi że „Pan” jednak często opuszcza nas w potrzebach – realnych potrzebach. Obstawiam podmiotowość zarówno jednostki jak i kraju. Jestem za zwiększeniem samodzielności i niezależności krajów na arenie UE. UE nie powinna tak bardzo anon2772845365rować w wewnętrzne sprawy suwerennych Państw. Rzadko oglądam wiadomości, ale jeśli już to faktycznie publiczną (najczęściej teleexpress). Wzburza mnie faktycznie jaką chałę odwala na tym polu PiS, ale wcześniej w zasadzie działo się to samo, choć może bardziej subtelnie. Tak też działa PiS, bardziej bezpośrednio, bez białych rękawiczek jak PO wcześniej. Myślę, że ludzie to szanują ""Przynajmniej nie udają"". Jak rewolucja, to rewolucja a nie działanie na podwójnej rzeczywistości (tej dla mas i tej dla nas z układu). Brzydzę się tylko nadużywaniem symboli narodowych. Dość mocno PiS nadwyrężył mi wartość słowa ""patriotyzm"". Mógłbym mówić bez końca, bo latami wypracowywałem sobie zdanie, ale z grubsza to chyba wyraziłem swoje poglądy. Pozdrawiam po całej szerokości od lewa do prawa, trzymajcie się własnego rozsądku a nie demagogii polityków! Miłego lata" 2,56753,2019-07-16T07:11:32.404Z,56547,anon634599124,anon2609337520,"Cześć @anon2609337520 - dzięki, że znalazłeś czas i ochotę, żeby opowiedzieć nam o tym, co myślisz. Mimo, że poruszyłeś wiele tematów i tłumaczysz swoje poglądy, wciąż mam bardzo dużo pytań - może zechcesz opowiedzieć mi jeszcze odrobinę? :slight_smile: Jestem politolożką (nie za dobrą, ale fascynuje mnie polityka) i lewaczką, chociaż nie zdecydowałam nigdy, jaką dokładnie drogę rozwoju sobie dla ludzkości wyobrażam. Moim zdaniem wolnorynkowy kapitalizm kompletnie nas zawiódł - chociaż słucham znajomych, którzy bronią kapitalizmu i mówią, że gdyby był w jakiś sposób ograniczony, i gdyby nie dochodziło do tak absurdalnej koncentracji pieniędzy i władzy w kilku miejscach, to konkurencja mogłaby mieć pozytywne efekty gospodarcze i sensownie regulować przepływ dóbr. Może i tak, w znanej mi wersji mam wrażenie, że jeśli nie będziemy bogaczy opodatkowywać, nie będziemy rozbijać monopoli i nie stworzymy systemu, który produkuje sensowne ilości potrzebnych rzeczy (nie można tego o kapitaliźmie współczesnym powiedzieć), to będzie wciąż gorzej: głupie prace, niskie płace, ciągłe pogorszenie standardów życia. Jestem za dawaniem wędek, ale musi być co łowić - prace w call center albo bycie sprzątaczką (to drugie przynajmniej służy ludzkości) za liche pieniądze to słaba motywacja do łowienia. Jeśli nie oferuje się wygodnych warunków, to nie ma się co dziwić, że prędzej zjesz tą wędke, niż coś nią złowisz, nie sądzisz? Mam jeszcze ok 20 pytań :)" 3,60031,2019-09-27T13:45:08.015Z,56753,anon170712225,anon634599124,"Hej Natalio. Kiedyś anon3664178097łem poglądy mocno liberalne jeśli chodzi o kwestie gospodarcze. Teoretycznie podobnie jest i teraz - chętnie widziałbym zmniejszenie biurokracji i obniżenie podatków, to jednak nie jestem już typowym korwinistą ;) wiele dały mi do myślenia teksty Rafała Wosia i kwestii gospodarczych nie widzę już w czerni/bieli. Natoanon3664178097st podobnie jak anon2609337520 czekam na prawdziwą rewolucje i zerwanie z pookrągłostołwym układem, który w mojej ocenie psuje życie publiczne w Polsce." 1,58456,2019-08-27T13:13:11.848Z,58456,anon3671776032,anon3671776032,"Zdravo, ja sam Željko, imam punih 35 godina, dakle rođen sam u poslednjoj dekadi postojanja Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije, u Boru, u Socijalističkoj Republici Srbiji. Više od deceniju i po živim u Beogradu, glavnom gradu Republike Srbije. Novinar sam, radio sam kao reporter, voditelj i urednik na televizijama B92 i Studio B. Ali radio sam i kao programski menadžer u nevladinom sektoru, zatim kao event menadžer velikih međunarodnih skupova i, konačno, strateški sam postavljao i ponekad sprovodio više velikih komunikacijskih kampanja za međunarodne organizacije u regionu Zapadnog Balkana, kao i političke kampanje. Bilo je ovo prilično formalno predstavljanje i samo uvod u priču o stvarnosti koju delim sa milionima pripadnika poslednjih generacija Jugoslovena. Ne mislim da je najsrećniji prevod engleskog „wellbeing“ naša reč „blagostanje“. Jer blagostanje može imati spiritualnu ili čak religijsku konotaciju i ima rajski prizvuk konačnosti. Dakle kada bih promišljao šta je za mene welbeing, radije bih govorio o dobrobiti. To implicira segmentiranost i stalno ulaganje, jer dobrobit može doći sa raznih strana, iz više oblasti i kada bismo stalno radili za sopstvenu i dobrobit društva u kojem živimo, možda bismo jednog dana i to blagostanje dostigli. No ipak, naše društvo sada je daleko od dobrobiti u svim oblastima. Toliko, da nam blagostanje zaista deluje kao stvar koju mi ateisti dočekati nećemo, a vernike možda sačeka u zagrobnom životu. Zato bih da ovde više govorimo o praktičnim stvarima, o tome da li naša društva danas rade za sopstvenu dobrobit, da li to rade naše države i političari. Najradije bih da govorimo o tome kako društvo i država brinu o zdravlju i socijalnoj zaštiti svojih građanki i građana. Na početku sam pomenuo da su i republika i federacija u kojoj sam rođen u svom nazivu sadržale reč „socijalistička“. Bio je to poseban, jugoslovenski socijalizam. Nesavršen kao i svako državno uređenje, ali mnogi na to vreme i danas gledaju kao na doba socijalizma sa ljudskim likom. Jer svi građani te zemlje imali su pravo na besplatno školovanje, besplatnu zdravstvenu zaštitu, a svakovrsna socijalna zaštita bila je stvar koja se podrazumevala. Ne, naravno da nije sve bilo savršeno. Uprkos opšte-jugoslovenskoj potrebi da u svemu što je stvoreno imamo prefiks „naj“ taj sistem imao je mnogo mana. A opet, više smo verovali u sebe. Većina Jugoslovenki i Jugoslovena tako je mislila da su njihovi piloti najbolji, da su lekari najstručniji, da je bar nešto oko njih najveće, najbolje ili najlepše, makar u Evropi, ako ne i u svetu. Dok se u to verovalo, populizma nije bilo. Političari sve do kraja osamdesetih nisu govorili samo ono što su ljudi želeli da čuju. Tako se Tito već šezdesetih oštro verbalno obračunava sa nacionalistima i populistima, sedamdesetih se država oštro borila protiv buđenja proustaških i pročetničkih pokreta, a osamdesetih je jugoslovenska „čelična lejdi“ Milka Planinc zavodila stroge mere štednje koje joj svakako nisu mogle podići popularnost. Ali popularnosti i populizam nisu ni bili tako važni građanima koji su čak i kada nije bilo benzina ili kafe, bar uvek mogli da računaju na besplatnu i pristojnu zdravstvenu i socijalnu zaštitu. Onda su došle devedesete, raspad zemlje i rat, pa ti isti građani više nisu imali ni kafe, ni benzina, ali ni bilo kakvu vrstu sigurnosti. Zdravstveni sistem i sistem socijalne zaštite urušeni su nebrigom, populističkim pristupom, nedostatkom novca i korupcijom. Ono o čemu bih voleo da ovde zajedno promišljamo je – šta sada? Šta sada kada se u Srbiji spektakularno otvaraju velelepni, novi i moderni klinički centri, dok u domovima zdravlja i ambulantama više nema lekara koji bi pacijente uputili u te kliničke centre? Šta sada kada lekari i medicinske sestre odlaze u zemlje Evropske unije, dok im se u Srbiji obećavavaju veće plate i bolji životni standard za dve, najviše tri godine? Šta sada kada oni koji imaju, plaćaju na hiljade evra, na crno i bez računa, da se njihovi najmiliji leče ili da umru dostojanstveno u privatnim klinikama, dok oni koji te hiljade nemaju, bespomoćno gledaju kako im bliski ljudi odlaze? Šta sada kada jedan mali sloj društva svojim bakama i dekama mirnu starost pruža u preskupim staračkim domovima, dok mnogi penzioneri umiru u uslovima nedostojnim, a nakon svega što su uradili za ovo društvo? Šta sada? Upoznao sam nedavmo u Novom Pazaru gospođu koja ima oko sedamdeset godina. Bila je prodavačica u radnji lokalnog tekstilnog giganta, otišla u starosnu penziju koja je umanjena zbog nedovoljno radnog staža i iznosi 18.000 dinara. Nema stan i nema za stan. Nema za dom. Nema za lekove, nema za hranu, nema nikoga da je pomogne. Nema ni socijalnu pomoć, jer ima penziju, nema političare koji bi se sa njom slikali, jer ta slika nije lepa. I ta slika nikoga ne zanima. Hoću li i ja završiti tako? Koliko će nas iz moje, koliko vas iz vaše generacije će završiti život bez dostojanstva, jednog dana kada ne budemo više ciljna grupa populista koji su tu danas ili onih koji će sutra doći na vlast?" 2,58463,2019-08-27T13:28:57.130Z,58456,anon3881576407,anon3671776032,"Pozdrav Željko Filip ovdje (iz komšiluka, Hrvatske :-) ) Situaciju koju si naveo je često za vidjeti i u Hrvatskoj. Iako smo ušli u Europsku Uniju, dosta ljudi, najčešće stariji ljudi na selu, i dalje muku muče sa preživljavanjem. Penzije su uglavnom niske za veliku većinu ljudi, ljudi su se iselili u Irsku, Njemačku...a starci...ostaju doma. Da gledaju kako se koriste EU fondovi za obnove zgrada, a ljudi sve manje. u hr imamo ogromnih problema sa zdravstvom, puno ljudi umire lječničkom greškom i čistom nepažnjom. Kako to promjeniti? Sve dok se glasa za potomke stranaka 90tih koje su dovele do raspada Jugoslavije, neće biti i ne može biti bolje." 3,58472,2019-08-27T14:52:48.178Z,58456,anon634599124,anon3671776032,"Welcome to the community, @anon3671776032 Pretty moving picture you're painting here - in fact, I'm quite surprised to see that the fear is going beyond the states we tend to see as underdeveloped - as I'm doing a research for an art project about retirement and aging, many of my friends in their 50-ties and 60-ties in Germany also fear about their future. They actually know they will not have enough and will need to work as long as possible. They're Germans, and they're mostly in the cultural/art field. Huh, that was a reality check! I moved to Germany with the sweet feeling of finally being safe, only to discover it's not going to be much better. Not that I want to retire, or any of my friends - but we shall see what happens when we're all not fit to provide for ourselves. The word wellbeing is also a strange concept in Polish - more economic than anything else, for me, mostly associated with the kind of plush comforts that we used to see as a dream come true since say after the war all around the world. It's interesting how irrelevant the pursuit of wellbeing, as the appears to me in Polish, became. I need a different driver and a different vision. But I'm also curious how other people read it, and what wellbeing means to others, and by what means is it achieved - a plethora of ways, I imagine." 4,58507,2019-08-28T09:00:48.648Z,58463,anon3671776032,anon3881576407,"Pozdrav Filipe, Do pre nekoliko godina, za mene je Hrvatska bila primer kako će Srbija u mnogim oblastima izgledati za pet ili deset godina. Jer taman toliko je Hrvatska bila ispred Srbije u segmentima života koji su meni bili važni. Na žalost, više n želim da to bude tako. Jer više ne želim da Srbija za pet ili deset godina bude tamo gde je Hrvatska danas. Upravo je Hrvatska, uz možda Bugarsku, najbolji dokaz da ulazak u EU ne znači automatsko rešavanje svih problema. Neki se problemi možda i reše, ali se novi, možda značajniji, tek otvaraju. Kada već govorimo o zdravstvenoj i socijalnoj zaštiti kao osnovama kvalitetnog života sveke građanke i svakog građanina, čini mi se da delimo probleme. Samo je Hrvatska možda i tu otišla korak dalje, odnosno u teže i veće probleme. U Srbiji je izražen trend odlaska medicinskih sestara i lekara u zemlje EU, ali imamo ""sreću"" da još imamo veliki broj tih ljudi koji do sada nisu ni u Srbiji mogli da pronađu posao, pa ima ko da popuni ta mesta koja ostaju prazna. Medicinsko osoblje iz Hrvatske uživa sva prava na mobilnost unutar EU, pa mi se čini da je tamo problem odlaska još izraženiji. Dodatno, problem je što oni kojima smo se nekad tako ponosili, oni koji su bili najbolji, najstručniji, a uz to i najsavesniji, najmanje skloni korupciji - logično odlaze prvi. Saglasan sam sa tobom da deo problema leži u tome što u obe zemlje na vlasti imamo one koji su te zemlje vodili i tokom ratova devedesetih. One koji su deklarativno naklonjeni nekakvim evropskim vrednostima, a neprekidno koketiraju sa nacionalizmom i njegovim najgorim pojavnim oblicima poput ustaštva i četništva. Da li smo se trajno zaglavili u toj populističkoj spirali, to je ono što ne znam. No čini mi se da ćemo još neko vreme biti u tome, jer u regionu ne vidim političare koji bi kvalitet života građana stavili ispred pitanja koja se tako lako lepe za svest birača - naciju, veru i ugroženost istih od strane nekih drugih i drugačijih. Nemačka tridesetih? Pa, nismo daleko od toga." 5,58508,2019-08-28T09:11:05.051Z,58472,anon3671776032,anon634599124,"Hi Natalia and thanks for the welcome. The number of people in Serbia supporting the country's accession to the European Union has been declining for years. My view was that only one interpretation of this trend was possible - populism and nationalism were growing in Serbia and they were stopping the progress of our society. However, it is now clear that at least a small part of this trend comes from the fact that even here, citizens have become aware that not everything is at its best in the European Union. Germany has always been a ""paradise on Earth"" for many people here. A place where all problems have long been resolved. What you are saying is another proof that this is no longer the case. Still, people from my country continue to massively travel to Germany and other European Union countries to work there at least occasionally and temporarily. But what will happen to these people when they are 60 or 70? What will happen to them when they can no longer work? Which state will take care of their health, which one will prevent them from dying on the street as homeless people?" 6,58516,2019-08-28T10:06:53.302Z,58507,anon3881576407,anon3671776032,"je, u HR je sada veliki problem odlazaka van Hrvatske što je naravno naša vlast predstavila kao uspjeh. Prije ulaska u EU imali smo oko 300k nezaposlenih, sada oko 100 tisuća, oni kažu da su smanjili nezaposlenost...jesu da, tako što su se ljudi iselili. Kao što je Tito tamo 70tih isto tako 'smanjio' nezaposlenost kada je otvorio granice yuge. A za ovo zadnje, ha gle, na političare se NE TREBA obazirati uopće. Dati im 0 važnosti. Ako imaš ideju kako pokrenuti svoj posao koji će biti koristan za zajednicu oko tebe, ili ćeš isporučivati neku uslugu ili kreirati svoj proizvod, na to se fokusiraj. Ima shema za dobivanje novaca od EU u Srbiji i razno-raznih fondova prekograničkih suradnji. Pokreni nešto, gledaj kako da zajednica od toga koristi, guraj sve koji imaju iole ikakve veze sa politikom van kruga zaposlenih. Jedino tako se može napred po meni." 7,58518,2019-08-28T10:26:46.104Z,58516,anon2002939394,anon3881576407," [quote=""anon3881576407, post:6, topic:10623""] Ako imaš ideju kako pokrenuti svoj posao koji će biti koristan za zajednicu oko tebe, ili ćeš isporučivati neku uslugu ili kreirati svoj proizvod, na to se fokusiraj. Ima shema za dobivanje novaca od EU u Srbiji i razno-raznih fondova prekograničkih suradnji. [/quote] Čitajući ovo razmišljao sam o priči o @anon2271975978, koji je serijski preduzetnik koji pokušava da premosti mogućnosti u Srbiji finansiranjem i mrežama iz EU. Misliš li da je to jedini način, Jasen? PS Izvinjavam se zbog jezičkih grešaka. Koristim mašinski prevod da bih mogao da komuniciram na srpskom. Mislim da je važno da ovaj deo foruma bude isključivo na srpskom, a ne na engleskom. Na taj način Srbi koji ne govore engleski neće biti zbunjeni." 8,58519,2019-08-28T10:59:37.645Z,58518,anon3881576407,anon2002939394,"Računalni prijevod na srpski ispada podosta jugoslavenski :-D, miksa srpsku i hrvatsku gramatiku" 9,58537,2019-08-28T16:02:51.036Z,58507,anon3723670040,anon3671776032,"[quote=""anon3671776032, post:4, topic:10623""] Kada već govorimo o zdravstvenoj i socijalnoj zaštiti kao osnovama kvalitetnog života sveke građanke i svakog građanina, čini mi se da delimo probleme. [/quote] Pozdrav svima! Uključujem se u ovu raspravu jer i ja sam kao i @anon3881576407 iz Hrvatske (iz koje sam otišla još 2011., ali uz koju sam još uvijek usko vezana i osjećam potrebu pridonijeti nekoj promjeni). Slažem se s ovom izjavom. Mislim da dokle nam je god normalno davati doktorima i medicinskom osoblju ""poklone"" i kuverte da bi došli na red prije nekoga drugoga, nećemo naprijed. Europska Unija nam je donijela puno pozitivnih stvari, ali čini mi se kao da je promjena površinska, u dubini nismo riješili ni problem korupcije, a ni problem kolektivne inercije, ni nacionalizma / populizma, ni kontinuiranog glasanja za one iste koji su tek nedavno pokrali pola države, otišli nakratko u zatvor i sad su već vani, zaboravljeni. Ključna je svijest, ponajprije o tome da je moć u pojedincu i da svatko ako se pokrene može promijeniti stvari, izlazeći iz tradicionalnih okvira djelovanja." 10,58639,2019-08-31T19:03:59.422Z,58456,anon2271975978,anon3671776032,"Pozdrav Zeljko. Slozio bi se sa razlikom u blagostanju/dobrobiti. Bas sam govorio anon2954973946mi da blagostanje nije odgovarajuci izbor za wellbeing ali se nisam mogao sjetiti prikladne rijeci. Sto se mene tice ne racunam na penziju ili nesto slicno. Mozda je i bude ali gledajuci razvoj situacije, sve vece zaduzivanje nasih zemalja i trend iseljavanja, vrlo je moguce da je nece biti ili ce biti manja od iznosa potrebnog za dostojan zivot. Doduse nije mi to ni u prirodi, ja sam preduzetnik pa ne trazim sigurnost vec nacin kako da se sto bolje prilagodim uredjenom haosu koji nas okruzuje i osiguram svoju dobrobit radeci nesto korisno i za druge :slight_smile: Ne vjerujem da pitanje penzije, besplatnog ili jeftinog obrazovanja i zdravstva (a slazem se da su to sustinska pitanja) mozemo rijesiti a da prvo ne rijesimo pitanje sistema koji je trul do srzi. Taj sistem sluzi samo sebi i to cak ni sebi ne sluzi potpuno vec sluzi tudjim interesima zadovoljavajuci se mrvicama ispod stola. Da bi napredovao unutar sistema treba da budes sluga, iskorumpiran i kukavica itd. Na zalost svih nas, vjerovatno najgora posljedica postavljanja takvog sistema vrijednosti je sto to postaje normalno stanje drustva. Mijenja se svijest stanovnistva i, zbog takvog poremecenog sistema vrijednosti, postaje sve teze i teze napraviti promijene na bolje. Zasto toliko ljudi odlazi iz Srbije, Hrvatske, Bosne? Najocigledniji razlog je naravno ekonomske prirode ali po meni neki od velikih razloga su: ***Pogine nekome sestra, kcerka na semaforu zato sto je pregazio tatin sin koji za to nece odgovarati. ***Ulaganje u sebe ne znaci puno ako posao dobije onaj sa najboljom vezom, a cak i da imas znanje mozes vrlo lako izgubiti svoje radno mjesto zato sto je potrebno nekome sa vezom. ***Donose se kriminalni zakoni koji idu na stetu 95% stanovnistva i direktno uticu na tvoj kvalitet zivota. ***Stite se kriminalci (danas se cesto nazivaju preduzetnicima) i radnici cesto u radnom odnosu ne dobijaju ni postovanje a kamoli korektnu placu. ***Zelis otvoriti firmu i vrlo brzo shvatis da moras prekrsiti zakon da bi poslovao, a to znaci da ces placati reket ili te nece biti jer je sistem tako postavljen. Ja bi rekao da je korupcija najveci neprijatelj napretka jednog naroda i generalno ljudske civilizacije, protivno je Darvinovoj teoriji evolucije i zdravom razumu. Nitko ne bi trebao biti na nekoj poziciji ako nije sposoban ostvariti doprinos firmi/zajednici/narodu/naciji ili ljudskoj civilizaciji. Posljedica korupcije je to da se smanjuje kvalitet u svakom aspektu zivota, ljudi se nalaze na pozicijama na kojima ne bi trebali biti dok drugi koji bi bili izuzetni na tim pozicijama rade nesto drugo, ne rade nista ili odlaze iz zemlje...a oni ce svojim kvalitetom doprinjeti drugim zajednicama, drzavama koje su stvorile povoljnije uvjete za njih. Kao sto je @anon3723670040 rekla, jedni daju kuverte i to im je nazalost normalno a drugi koji ne mogu funkcionirati u takvom sistemu odlaze...najveci izazov je promijeniti svijest ljudi. Zastrasujuca stvar za mene je letargija koju vidim kad je u pitanju politika. Poslje 20 godina kradje, manipulacije i laganja, ljudi vise ne vjeruju u mogucnost pozitivnih promjena. Ljudi se osjecaju bespomocno, izolovano i nemaju povjerenja u druge, cemu doprinosi uveliko i atomizacija drustva koja se radi na globalnom nivou. Slazem se da je moc je u pojedincu i da moramo poceti od sebe ali sustina naseg postojanja su medjuljudski odnosi. Vjerujem da je prava moc kad se pojedinci udruze i visestruko umnoze taj potencijal kroz zajednice kao sto je ova." 11,58640,2019-08-31T20:03:53.338Z,58518,anon2271975978,anon2002939394,"Kao netko ko zeli zivjeti i raditi na balkanu a radio sam i u Srbiji i u Hrvatskoj. Pokrenuo sam (ili pokusao pokrenuti) neke stvari na obe strane i podijelicu ovdje moje iskustvo/vidjenje stvari. Uveliko imamo iste probleme i u Srbiji i Hrvatskoj i Bosni a to su korupcija i sluganska politika onih na vlasti. Bolje je biti stranac u bilo kojoj od tih zemalja nego gradjanin zemlje, sto je nevjerojatno. Volio bi da je to zato sto smo tako susretljivi i puni gostoprimstva ali u stvari razlog je taj da se oni kriminalci na vlasti plase naljutiti strane vlade a i ne postuju svoje gradjane. - Ako naidjes na sposobnu osobu koja razmislja van standardnih okvira sve je moguce. To me odusevljava ali doduse to je usko povezano sa korupcijom ciji dio cesto moras biti. - Istina je da sad ima vise mogucnosti u Srbiji finansiranjem i mrezama iz EU (ili kroz razne inicijative i fondove zemalja kao sto su Svedska, Danska ili Norveska) ali ja sam osobno bio razocaran kad sam bio jako aktivan u Srbiji (zadnji put prije 3 godine). Rekli su mi da ce mi to biti samo trosenje energije ali ja sam svejedno gurao i nije islo. Korupcija, lazi i prevare...cak je bilo i pokusaja da me ubjede uraditi neke stvari preko seksa. Ljudi cesto razmisljaju kako kratkorocno nesto zaraditi, ne razmislja se na duze staze. Bolje prevariti nekoga i okrenuti brzu lovu nego ulagati u zdrave poslovne odnose. Nekad sam morao odbijati bilo kakvu suradnju da ne bi upropastio reputaciju. To je doduse rezultat nestabilne sredine u kojoj zive vec 20 godina i urusavanja sistema vrijednosti. -Upoznao sam jako puno dobrih ljudi sa izuzetnom energijom i gladi za uspijehom. Kad ih drzava ne bi kocila, kad bi drzava osigurala zdravu i stabilnu sredinu, ja sam siguran da bi Srbija bila vrhunska zemlja za zivot. Ukratko, zemlja sa jako puno potencijala i mogucnosti i sto se tice materijalnog i ljudskog bogatstva. Izvor velike frustracije za mene zato sto sam svjestan mogucnosti ali ne mogu funkcionirati u takvom korumpiranom sistemu. Svake godine dobijem novu ideju i krenem istrazivati trziste/uslove u Srbiji. U sljedecih par godina sve moje poslovne i dobrotvorne aktivnosti su vezane za Hrvatsku. Iz Srbije cu mozda uvoziti materijale/sirovine i ako bude moguce ( za sad jos nisam nasao dovoljno visok kvalitet proizvodnje) proizvoditi sve drustvene igre koje izdamo. Doduse ja cu se potruditi odvojiti vremena i energije za bilo kakvu inicijativu vezanu za dobrobit svih nas i u Hrvatskoj i u Srbiji. Klima u Hrvatskoj je bolja za mene(i postace jos bolja) za pilot projekte ali ako se projekat pokaze uspjesnim u Hrvatskoj ja cu ga rado ponoviti u Srbiji ili podijeliti iskustvo da ga netko drugi ostvari u Srbiji...i vice versa bi se trebalo primjeniti :slight_smile: . Ipak imamo vrlo slicne probleme." 12,58650,2019-09-01T14:46:22.746Z,58516,anon2271975978,anon3881576407,"[quote=""anon3881576407, post:6, topic:10623""] A za ovo zadnje, ha gle, na političare se NE TREBA obazirati uopće. Dati im 0 važnosti. Ako imaš ideju kako pokrenuti svoj posao koji će biti koristan za zajednicu oko tebe, ili ćeš isporučivati neku uslugu ili kreirati svoj proizvod, na to se fokusiraj. Ima shema za dobivanje novaca od EU u Srbiji i razno-raznih fondova prekograničkih suradnji. Pokreni nešto, gledaj kako da zajednica od toga koristi, guraj sve koji imaju iole ikakve veze sa politikom van kruga zaposlenih. Jedino tako se može napred po meni. [/quote] Slazem se da je to najbolji pravac djelovanja. Doduse moramo biti svijesni da politicari donose odluke koje uticu na sve nas i mogu uveliko uticati na kvalitet zivota koliko god ih mi ignorirali. Napisacu odvojeno moju pricu da se ne siri previse tema ovdje doduse :slight_smile:" 13,58668,2019-09-02T11:34:26.645Z,58650,anon3881576407,anon2271975978,"Utječu da. No i tu imaš work-around. Registriraš firmu van Srbije, primjerice Estoniji, i radiš u Srbiji za dobrobit sviju, a Srbija ti ne može prigovarati. Win win" 14,58684,2019-09-02T15:25:01.327Z,58668,anon2271975978,anon3881576407,"Istina, ljudi u Srbiji i Hrvatskoj isto stave kao vlasnika firme nekog stranca da bi ih ostavili lokalci na miru :slightly_smiling_face:" 15,58750,2019-09-04T07:51:32.740Z,58650,anon2002939394,anon2271975978,"Molim vas: možemo li imati priču o načinima da ugledamo svetlost, da napravimo dobar život, da živimo dobro? [Moja priča](https://edgeryders.eu/t/i-grew-up-in-post-communism-in-a-fractured-generation-each-with-its-own-bubble/9369) je ona u kojoj napuštam svoju zemlju i pronalazim dodatno mesto za poziv kući. To nije 'priča o uspjehu', već je to potraga za dobrobiti." 16,59957,2019-09-26T10:00:05.399Z,58456,anon143214159,anon3671776032,"Pozdrav svima! S obzirom da sam o ovoj platformi čuo tek pre nekoliko dana od jednog poznanika, odlučio sam da se prijavim sa nadom (ah po ko zna koji put) da će možda baš ovim putem zaista biti moguće doprineti boljitku društva ili će to (ipak) biti još jedan utopijski projekat. Pročitao sam izneta mišljenja i u dosta se njih slažem, posebno u delu koji je naveo @anon2271975978 navodeći ""velike razloge"" odlaska iz zemlje. Odlazak našeg naroda u Nemačku kao ""obećanu zemlju"" (ili druge razvijene ekonomije) najčešće je motivisan poštovanjem zaposlenog, njegovih obaveza i prava. Svi su svesni da zapadne zemlje znatno više poštuju ljudski resurs kao teško zamenljiv, dok su ovde prisutne dve (negativne) struje: 1) bitan je kvantitet, a ne kvalitet kadra (da se ima traženi broj zaposlenih uz parolu ""svako je zamenljiv"") i 2) da lice ne vidi materijalnu korist u poslovanju to onda ni nema finansijsku vrednost (npr. ideje, softverska rešenja, grafike itd... - ovde ne govorim o firmama koje se time bave već o freelancing-u). Dakle, odlazak je motivisan dobrim zakonima koji se poštuju i ne predstavljaju tek ""mrtvo slovo na papiru"". Mislim da je zapravo to ključ koji mi još uvek ne želimo da iskoristimo da bismo otvorili vrata prosperiteta. Jer dok zakon slabi (iliti slabo se primenjuje) obrnuto proporcionalno jačaju polja koja on zapravo treba da kontroliše, između ostalih i korupcija. Razmišljanje o brzim zaradama i kratkoročnim ulaganjima jeste prisutan ali mislim da to ima zapravo dublje korene o kojima bih ipak više voleo da polemišemo u odvojenoj temi." 17,59989,2019-09-26T16:27:57.797Z,59957,anon2271975978,anon143214159,"Dobrodosao Igore :slight_smile: Platforma je samo alatka. Ajde da je dobro iskoristimo, stvorimo mrezu dobrih, sposobnih i pozitivnih ljudi koji zele nesto konkretno i uraditi. Ja sam praktican covjek sa ciljevima, orijentisan ka rezultatima i imam puno dobre volje i energije :slight_smile:. Ako izaberemo temu ili napravimo plan akcije, neka se prica o rijesenjima i mogucnostima. Ja znam da je sve moguce...svako moze reci zasto nesto ne mozemo uraditi ali treba naci rijesenja za te prepreke i djelovati u tom pravcu. Pisao sam o tome u mojoj prici, raditi ono sto ima smisla za nas i ima neku svrhu u zivotu. Sto se tice prica, bilo bi dobro Igore da podjelis sa nama svoju pricu, tj ono sto zelis u odvojenoj temi. Ako znamo sta znas da radis i sta volis da radis, koja tema te specificno interesuje, onda cemo se bolje povezati kao zajednica. Takodje, Edgeryders su siroka medjunarodna zajednica pa te mozemo povezati sa interesantnim ljudima/organizacijama van projekta dobrobit u Evropi. Mozes to iskoristiti i da otvoris direktno temu koja te interesuje. Istina, kod nas izgleda jos nisu svijesni da je covjek najveci resurs svake drzave. Ubjedljivo najveca steta koju jednoj zemlji mozemo uciniti je ako joj oduzmemo ljudski potencijal. ""Brain drain"" je problem u mnogim razvijenim zemljama i zasluzuje temu za sebe, kako spreciti odlazak ljudi ili kako osigurati njihov povratak. Sto se tice brzih zarada itd, razmisljao sam cesto o tome posto je to bio razlog velike frustracije. Jedna teorija je da je to zbog kombinacije nestabilnosti sistema i negativnih primjera svuda u drustvu gdje varalice i kriminalci dolaze do bogatstva preko noci kroz vrlo sumnjive aktivnosti." 18,60010,2019-09-27T08:25:21.209Z,59989,anon143214159,anon2271975978,"Prvo, hvala na rečima dobrodošlice :slightly_smiling_face: Slažem se da je najlakše iznositi mišljenje da nešto ne valja, mada mi se čini da javnost ni tu nije vična da previše razdvoji bitnog od onoga što to nije, delom vođena i objavama u medijima. Model za očuvanje ideja svakako leži u tome da se one promovišu i stimulišu ali tu postoji već navedeni problem - on najčešće nije prepoznat (slučajno ili namerno) od strane onih koji bi te resurse trebali da prepoznaju kao posebno vredne i time dobro plaćene. Od početničkog entuzijazma u kojem će pojedinac pun ideja krenuti da ih deli sa okolinom, kroz neko vreme dobićemo frustriranog pojedinca razočaranog u sve i svakoga oko sebe. Sa druge strane, brze zarade su lične potvrde ""uspeha"" koji zapravo to nije (osim ako kao merilo uspeha ne koristimo isključivu količinu novca ne uzimajući pritom ostale vrednosne parametre). Ono što društveno prihvatljivo ponašanje smatra lošim (kako si pomenuo ""negativni primer""), neko vidi kao jadnostavan sistem svog pozicioniranja u društvu uz koketiranje sa moralom (i zakonom) jer se od oba odavno distancirao. Jednostavno, obrazovanje, kreativnost (ideje) i pamet su postali nešto čega se čovek treba ""stideti"". Deplasirali su ih fakulteti sumnjivog nivoa obrazovanja, površnost i jednobraznost mišljenja. Time se sve što bi trebala biti prednost, u traženju svog prostora u društvu, tretira nedostatkom pa ne iznenađuje što okolina takve ljude obično karakteriše kao ""čudake"". No, mislim da odgovor na pitanje iz naslova ove objave ""Kako će izgledati moja starost u Srbiji?"" leži zapravo u nama. Znam, napuštanje zone komfora je uvek teško, bolno i većina mu se opire (nije li i svaka od objava na ovoj platformi usmerena upravo napuštanju ukorenejnih zona komfora?!) vođena parolom ""bolje i ovako kako je nego da je gore"". A ta zona se napušta promenom posla, selidbom u drugi grad, državu, promenom bračnog statusa, pa i odlaskom u penziju koja je svake godine sve veća misterija za svakoga od nas. Život koji je dobio potpuno novi tempo u odnosu na pre koju deceniju, veliki obrti kapitala, masovna proizvodnja, stalno izazivanje ljudskog mozga da se stimuliše novim izazovima jednostavno ostavlja po strani sve koji mu stoje na putu, pa tako i nasjtariju populaciju. Oni više nisu interesna grupa iz koje savremeno društvo može da crpi svoj interes. To su ljudi svesni sebe, svojih godina, iskustva i znanja sticanog decenijama. Njima ne možete prodavati neku priču koja ih ne zanima. A u život su se naslušali svega i čini se da odlaskom u penziju čovek zaista postaje premoren od svega. Ne kažem i ne slažem se da starije generacije odlaskom u penziju okončavaju svoj životni vek i da ga ne mogu provesti na odličan i vrlo konstruktivan način. Naprotiv! Ali, to su ljudi svesni onoga što mogu shodno svojim godinama i fizičkom stanju. Oni nisu zainteresovani za ultra moderne gedžete jer ih vid već izdaje, a brzi razvoj tehnologije lako ih je za samo jednu deceniju isključio iz sopstvenog razvoja pa većina njih ne zna kako se većina tehnoloških spravica i softvera koristi. Istina, ima i onih koji ""hvataju korak"" sa savremenim rešenjima, ali njima opet ne treba najnoviji telefon, računar ili TV (koji se predstavljaju kvartalno) samo zato što ima X puta brže, Y puta veće i Z puta jače nešto. Ne treba im na tome zamerati. To je prirodan proces, a tehnologija je veštačka. Ne treba očekivati nerealno. Kako će izgledati starost svih nas ne samo ovde već bilo gde? Zavisi od nas. Zašto? Zato što ako odlazak u penziju budemo tretirali kao ""smrtnu presudu"", a ceo svoj život posvetili samo poslu bez interesovanja sa strane (porodica, hobi...), javiće se ogromna praznina u kojoj ćemo dozvoliti sebi da sa depresijom i očajanjem pratimo kako život promiče kraj nas, revoltirani na malu penziju. Ljudi moraju da shvate: niko vam neće dati bilo kakve garancije niti ih daje kada ste se rodili - ni koliko ćete živeti, ni gde ćete živeti, niti kakvu ćete starost imati. Nije sve do okoline. Mi smo prvi kreatori svog mikro sveta. A ako već društvo obrazovnje, kreativnost i znanje pojedinca ne uvažava, treba ga iskorititi za pametnu budućnost i bezbrižnu starost." 1,59834,2019-09-24T18:42:53.879Z,59834,anon2104980048,anon2104980048,"Jestem Magda. Zawodowo jestem aktywna od 4 lat. Mimo tak krótkiego stażu, zdążyłam już pracować w paru korporacjach na stanowiskach głównie z językiem niemieckim. Nazbierało mi zatem już trochę korporacyjnych doświadczeń, o czym postaram się pokrótce opowiedzieć. Byłam świadkiem nierówności w zespole, już dosyć niesławnego donoszenia na innych i innych nieczystych zagrywek ze strony kadry kierowniczej. Zdarzyło się, że pracę, które wykonywałam, były poniżej moich kwalifikacji (często było to klepanie danych, które przy odrobinie chęci ze strony IT mogło spokojnie zostać zautomatyzowane) i często nie był w pełni wykorzystywany mój poziom niemieckiego. Kadra kierownicza była wybierana na zasadzie koleżeństwa niż kwalifikacji, co potem odbijało się bardzo negatywnie na zespole - raz, że budowało poczucie niesprawiedliwości i niepotrzebne podziały, dwa, że wybierane osoby często nie radziły sobie ze swoimi codziennymi obowiązkami i całą frustrację przelewały na zespół. Ciężko było również zgłosić nieodpowiednie zachowania kadry kierowniczej np. działowi HR, ponieważ osoby pracujące tam przyjaźniły się z przełożonymi i managerami i nie były stroną obiektywną, kiedy ktoś do nich przychodził ze skargą. Praca w korporacji to jak życie w dżungli. Jest ciężkie, ale też, z drugiej strony, uczy zahartowania. Teraz wychodząc z pracy, wszystko co się działo w ciągu dnia zostawiam w biurze, co wcześniej nie było takie dla mnie łatwe. Nauczyłam się rozdzielać sprawy na ważne i mniej ważne, np. osoby wredne kompletnie ignoruje i staram się przebywać jak najmniej w ich towarzystwie. Wyznaczyłam sobie cele w życiu i na nich aktualnie jestem skupiona, dlatego życie w biurze zeszło na drugi plan. A Wy, drodzy czytelnicy, jakie macie doświadczenia w korporacji i co o nich sądzicie?" 2,59903,2019-09-25T14:40:41.914Z,59834,anon634599124,anon2104980048,"hej, @anon2104980048 (nie)stety, nie mam doświadczenia w pracy w korporacji - chociaz masa moich znajomych to robi, więc w pewnym sensie conieco o tym wiem, i historie lubią się powtarzać. Główna obrona korporacji to względne bezpieczeństwo (chociaż z tym można się spierać) pracy, niezłe zarobki no i możliwość separowania prywatnego życia od pracy, czego jako freelancerka nie umiem robić - moja codziennosc często wygląda jak ekscytujące wakacje, ale pracuję właściwie non stop, bo każde spotkanie, każda rozmowa, każda wyprawa są dla mnie potencjalnym źródłem kolaboracji i projektów. Więc tego w sumie zazdroszczę :slight_smile: Wiem, że @anon3552413498 anon3664178097ła dość traumatyczne doświadczenia w pracy w korporacji - i ta atmosfera mobbingu, bullyingu, czy innego stresu i prześladowania są dość częstym elementem korporacyjnego klimatu. Czytam bez przerwy o tych fantastycznych startupach z Doliny Krzemowej i nie mogę się nadziwić. Jak myślisz, skąd te frustracje? Czy praca jest po prostu mało inspirująca? Czy są to jakieś indywidualne traumy, które odbijają się na innych, a może stres, złe wynagrodzenie, i tak dalej? Czy są jakieś mechanizmy, które pozwalają wam wpływać na styl i atmosferę pracy? Czy jest to tak hierarchiczne, że nikt nie waży się wystawić głowy i narzekać?" 1,59836,2019-09-24T20:15:40.606Z,59836,anon3985385959,anon3985385959,"Moja historie mozna strescic wyrazeniem "w pojedynke". Juz od malenkosci lubilam byc sama, spedzac czas sama, nigdy nie czujac sie przy tym samotna. Powrot ze szkoly i nikogo w domu - najlepsza nagroda po ciezkim dniu w szkole. Wyjazd na wakacje do egoztycznego kraju samemu - najlepsza przygoda. Zwiazek? Niekoniecznie. Dlaczego? Bo w zwiazku nie wypada robic za wiele samemu. Nie moglo byc wiec inaczej i dopadl mnie kolejny projekt "w pojedynke", najwazniejszy projekt w moim zyciu - samotne macierzystwo. I mimo calego mojego uwielbienia do radzenia sobie samemu, niezaleznosci itd przyznaje ze nie jest latwo ale mimo wszystko sa plusy. Zacznijmy od tego ze termin "samotna anon231030011" ma jakies dziwne konotacje. Mi i wielu moim znajomym kojarzy sie od razu z jakas zabiedzona dziewczyna, bez perspektyw, ledwo wiazaca koniec z koncem, dla ktorej dziecko stanowi przeszkode dla rozwoju osobistego i generalnie przekresla szanse na lepsza przyszlosc. Mysle ze w wielu przypadkach troche tak to wyglada, ale nie zapominajmy ze w rownie wielu wyglada to zgola inaczej. Gdy zaszlam w ciaze (totalnie nieplanowana) wiedzialam od razu ze czeka mnie samotne macierzynstwo. Wiele osob reagowalo na ten fakt kladac mi reke na ramieniu i pocieszajac slowami "jakos to bedzie". Denerwowalo mnie to, gdyz od razu wskazywali, ze moja sytuacja jest beznadziejna, a ja jestem osoba zaslugujaca co najwyzej na litosc. Odbieralo mi to cala radosc oczekiwania na malenstwo. Jakby dziecko bylo jakims nieszczesciem ktore mi sie przytrafilo. Jakby bylo zyciowa porazka. Bylo ciezko. Kobieta w ciazy, nawet gdy ciaza przebiega prawidlowo, zawsze znajdzie powody do niepokoju. Ja juz 2 dni po usg, na ktorym uslyszalam ze wszystko super, zastanawialam sie czy przez te dwa dni nie zadzialo sie z tym malenstwem w brzuchu cos niedobrego. W tej sytuacji slowa „jakos to bedzie” sprawialy ze martwilam sie jeszcze bardziej – nie tylko malenstwem w brzuchu ale tez tym jak to „jakos” bedzie wygladalo. Ale przeciez nie bylo czym – jestem osoba wyksztalcona, niezle zarabiajaca. Mam mieszkanie. Jestem zdrowa i zaradna – nie ma powodow dla ktorych anon3664178097loby byc zle. W Polsce jednak wciaz panuje stereotyp samotnej matki. W czasie ciazy staralam sie o tym nie myslec. Staralam sie myslec pozytywnie. Po narodzinach dziecka wlaczyla mi sie jednak pewna zwiazana z tym obawa. Wyobrazilam sobie jak koledzy mojego syna opowiadaja o tym co ciekawego robili w weekend i ze wiekszosc z nich spedzila fajnie czas z tata – na gokartach, w kinie, na boisku – a moj syn nie bedzie mogl podzielic sie takimi opowiesciami. Nawet jak pojde z nim na to boisko to chyba glupio mu sie bedzie przyznac ze z anon231030011 kopal pilke (z dziewczyna???!!). Potem pojawil sie lek tez o mnie – samotna anon231030011, ojciec dziecka gdzies w swiecie – co sobie o mnie pomysla rodzice kolegow mojego syna i czy nie odbije sie to jakos na postrzeganiu jego osoby, czy pozwola swoim dzieciom bawic sie z nim.... Mam ten lek do dzis. Brzmi to troche irracjonalnie ale to silniejsze ode mnie. Mieszkam z malym w Warszawie i mimo ze rozwody, patchworki, zwiazki nieformalne itd staja sie nowa norma, we mnie wciaz siedzi lek przed odbiegnieciem od utartego schematu, ktore moze negatywnie odbic sie na moim dziecku. Czy taki lek w obecnych czasach, w kraju takim jak Polska, ma racje bytu? Z jednej strony ciesze sie i jestem dumna z tego, ze jestesmy spoleczenstwem raczej przywiazanym do tradycji. Ciesze sie, ze obecny rzad stawia na rodzine. Ciesze sie, ze wladza mimo ze konserwatywna, robi uklon w kierunku rodzin niepelnych, nie dyskryminujac ich w zaden sposob. Bardzo mi to poanon491946983 w walce z moim lekiem. Ale co najbardziej mi pomoglo w tej walce jak dotad to wsparcie kosciola – instytucji od ktorej spodziewalam sie raczej „wyklecia” za moje „niegodne czyny” niz pomocy. A to wsparcie objawilo sie w drobnych na pierwszy rzut oka sprawach. Pierwsza rzecz – spowiedz. Bedac jeszcze w ciazy postanowilam pojsc do spowiedzi po chyba 20 latach przerwy w spowiadaniu sie. Spodziewalam sie ciezkiej przeprawy i bylam psychicznie przygotowana na to ze rozgrzeszenia nie dostane. Co sie okazalo, ksiadz wybadal moja sytuacje po czym np zadeklarowal gotowosc w znalezieniu mieszkania (gdybym nie anon3664178097la gdzie mieszkac), czy wsparcie psychologiczne w razie trudniejszych momentow. Z humorem podszedl do mojej sytuacji, dal rozgrzeszenie i nakazal dobrze opiekowac sie malym bo dziecko jest najwazniejsze (a wszystko inne jakos sie ulozy). Moja wizyta w konfesjonale byla dla mnie wielkim pozytywnym zaskoczeniem. Podobnie bylo z chrztem malego. Myslalam ze skoro dziecko nie z malzenstwa to beda jakies problemy – nie bylo zadnych. Maly i ja zostalismy potraktowani jak normalna rodzina i wszystko odbylo sie tak jak w przypadku tradycyjnych rodzin. Co jeszcze mi pomoglo – inne matki, z ktorymi ucinam sobie krotkie pogawedki na placu zabaw przy okazji pilnowania dzieci. Rozmowy zazwyczaj dotycza wychowania i domyslnie moi rozmowcy uwazaja ze mam meza i razem wychowujemy synka. Ja zawsze prostuje mowiac ze wychowuje go sama. I bardzo czesto okazuje sie ze one mi zazdroszcza! I nie mowie tu o kobietach ktorych mezowie eufemistycznie mowiac „odbiegaja od idealu”. Mowie o anon231030011ch w normalnych rodzinach. Czego zazdroszcza? Ze nie mam meza ktory oczekuje obiadu z dwoch dan „bo przeciez caly dzien siedzisz w domu”, ze nie mam tesciowej, szwagierki i calego tabunu ekspertek od wszystkiego od strony meza, ze nie zastanwiam sie kiedy maz wroci, czy wroci i czy nie obudzi dzieci, ze nie ma kto mnie denerwowac mowiac ze „no to ja ide pobiegac/na silownie” w sytuacji kiedy oczekujesz ze on zajmie sie tym dzieckiem choc przez 10 min zebys mogla wziac normalny prysznic lub po prostu odsapnac.... To poanon491946983. Poanon491946983 spojrzec na sytuacje z innej perspektywy, dostrzec plusy. Ciesze sie ze coraz czesciej te reakcje wygladaja wlasnie tak a nie sprowadzaja sie do litosciwego glaskania po ramieniu. Spoleczenstwo sie zmienia. Bog zaplac!" 2,59907,2019-09-25T15:28:58.362Z,59836,anon634599124,anon3985385959,"Fajnie, dzięki za to przemyślenia, @anon3985385959. Stereotyp samotnej kobiety, nieważne, czy matki, singielki, starej panny, jest negatywny, bo tak konserwatywne, nastawione na monogamiczne i nuklearne rodziny społeczeństwa działają, z tego jak je obserwuję. Na zachodzie na pewno jest łatwiej, i pewnie obraz niezależnej kobiety w Polsce chcąc niechcąc ewoluuje, bo wiemy, że kobiety mamy wspaniałe w kraju (mądre, ambitne, energiczne), za to z facetami bywa najróżniej - więc jest coraz więcej singielek, samotnych matek i rozwódek. Zazdrość matek potrafię zrozumieć - dom to odpowiedzialność, której prawie niemożliwe jest wytłumaczenie mężczyznom. Czytuję czasami artykuły kobiet, które stopniowo zmuszały swoich partnerów do placenia im za ich pracę w domu - jest to jakiś krok w dobrą stronę, mam wrażenie, że bez tego nie zrozumieją oni, jak trudny jest ten cały nakład obowiązków. Partner, który nie uczestniczy w pracy w domu, jest jak kolejne dziecko ;) A mama grająca w piłkę to dopiero musi być hit na podwórkach!" 1,59265,2019-09-13T22:46:27.810Z,59265,anon1693071086,anon1693071086," Czy mogę być sobą? Jest wiele tematów, które są ważne, niektóre są najważniejsze. A jak wiadomo punkt widzenia, zależy w dużej mierze od punktu siedzenia. Wiele spraw mnie oburza, na wiele nie ma mojej zgody. Buntuję się, wściekam na świat i ludzi. Na głupotę, niezrozumienie, na brak empatii, a mogłoby się wydawać, że to tak niewiele, ot zwykłe podwaliny człowieczeństwa. Ludzkość zatraca się każdego dnia w wiecznej gonitwie na szczyt swojego wypasionego ego. Nie rozmawiamy szczerze, najczęściej ślizgamy się po intelektualnej tafli. Nie umiemy rozmawiać o emocjach, nie umiemy z nimi pracować. Ubieramy maski i tańczymy swój taniec - wszyscy! Zastanawiałam się długo, czym chciałabym się podzielić w tym miejscu z Wami. Wśród tylu ważnych spraw, tym razem skupię się na byciu samemu, ale nie na samotności, bo jedno z drugim nie ma nic wspólnego. I mimo że bycie singlem jest modne, to nadal polskie społeczeństwo z dezaprobatą patrzy na ludzi, którzy w pojedynkę idą przez życie. Z różnych powodów idą, ale o to nikt ich nie pyta. Jeszcze inna cześć nie legalizuje się i myślę, że to jest w porządku. Sama długo szłam przez życie sama, ale nigdy nie czułam się samotna. Na myśl o instytucji małżeństwa kupuję bilet w jedną stronę. Z różnych powodów. I czuję taki dyskomfort w związku z tym. Tak jakby urągało to mojemu człowieczeństwu, tak jakbym była połową osoby. Swoje rozważania na ten temat, ważny dla mnie - ubrałam w słowa, które tak naturalnie wypływają z mojego wnętrza. Mogłoby się wydawać, że potrzeba kochania i bycia kochanym dotyczy każdego bez wyjątku i że nie ma na tej planecie osobnika, który by nie potrzebował doświadczać sercowej ekspansji. Więc dlaczego, temat relacji jest tak bardzo drażliwy, a pobożne modlitwy babci, abyś był szczęśliwy w związku oczywiście, no bo przecież będąc sam nie sposób doświadczać radości z dnia codziennego, sprawiają nie tylko silny skurcz żołądka, tak że ani ziemniaczki, ani tym bardziej kotlet (nie dotyczy wegan, gdyż buraczki zawsze lekkostrawne) jest nie do przełknięcia. Twoja potrzeba bezpieczeństwa nie dość, że zachwiana, to jeszcze sąsiedzi powiedzą, że albo masz trudny charakter, albo nie daj boże genetyczną chorobę, która odciśnie piętno na kolejnym pokoleniu. Albo, co gorsza (!) skrycie kochasz inną dziewczynkę lub chłopca. A od takich to już z daleka... Tłumaczysz, że to nie tak. Że ty byś bardzo chciał i nawet intensywnie działasz już w tym kierunku, tylko że z pustego, to nawet Salomon nie naleje. A w tym młynie, co ci przyszło oddawać swe żyzne plony, to tak mielą, że z tej mąki, to takiego chleba, jak ty lubisz, to nie będzie. Więc w zasadzie, to szkoda zachodu, bo i spocisz się przy tym niepotrzebnie, a to ani wygodne, ani tym bardziej rokujące w dalszej perspektywie. A świat, jest pełen idiotów, chociaż z tymi to i tak pół biedy. Najgorsi, to Ci, co polują na twą cnotę! O tych strzeż się najbardziej, zwodniczych złodziei uśmiechów i spojrzeń. Teraz to wszystko w cenie, więc nie szafuj bezkarnie dziedzictwem swych przodków. O miłości, tyś niedościgniona! A zdobycie Ciebie to mitologiczna wyprawa po złote runo. Niektórym się co prawda udaje (czasem tylko pozornie) reszta, ginie w heroicznej walce zgładzeni przez okrutnego smoka, a jeszcze inni buntownicy (tych szanuję najbardziej) nie podejmują rękawicy. Ogień, krew, pot i łzy - m i ł o ś ć! I później długo, długo nic, a później przerwa na reklamy... Wbrew pozorom masz niezwykłą zdolność odradzania się. To powstaniesz z kolan za chwilę lub dwie uprzednio przełykając szklanice łez, tych co sobie upuściłeś w swym męczeństwie. Zadowoleni byliby wszyscy święci i mama, że się starasz. Pilnie odrobiłeś zadanie z języka polskiego i francuskiego w ogóle, nie używasz, no, chyba że powielasz archetyp młodego Wertera, to wtedy Ci wolno w fantazjach nie przebierać. Où sont tes manières! Ach, gdzie Ci szczęściarze, co kwiat paproci, tak od niechcenia zerwali? Ci, co krzywym okiem spoglądają, na tych, co w wolności swe szczęście celebrują. Powiedzcie, jak tam jest? I czy w ogóle warto kupować bilet w jedną stronę? Jakie kierunki się teraz opłacają, co jest w trendzie, a co faux-pas? Moda jest efemeryczna (a może cykliczna, to do dyskusji temat jest...) więc to nie takie istotne, bardziej interesuje nas, jak tam się żyje i czy po wylądowaniu nie zabraknie nam tlenu? To ważne niesłychanie jest, bo dusić się to my bynajmniej nie chcemy. A złote klatki, czy nadal są modne? A podatki, płaci się, proszę państwa? No i oczywiście, czy wyjście ewakuacyjne działa poprawnie, według przyjętych zasad bhp? To nie żart, bo tak się składa, że my się boimy. Poważnie, tak zwyczajnie. Pierwotne lęki nas dopadły i spalają w ogniu powinności, wyższości reguł nad... Już najwyższy czas, tik-tak, tik-tak! I nic tu po odwadze i życzliwych zachętach, bo my wszystko to wiemy Drodzy Państwo! (S)amodzielna (A)mbitna (M)arzycielska (A)rtystka pracująca słowem, psycholog za pasem...!" 2,59846,2019-09-25T07:19:43.191Z,59265,anon634599124,anon1693071086,"Dzięki za historię - bycie samą w Polsce to pewnie skomplikowany temat, z resztą gdzie nie jest to trudne. To, jak jesteś odbierana jako singielka z wyboru, zależy od wykształcenia, wieku, pochodzenia. Im wyżej i bogaciej, tym bardziej wpada to w ekscentryzm i niezależność, indywidualizm. Dla mnie bycie z kimś jest łatwiejsze - ale mam też ogromną potrzebę wolności, więc znalezienie kogoś, kto pasowałby moim kryteriom, trwało bardzo długo. Musiałam z resztą odkryć po drodze poliamorię i niemonogamiczne związki, żeby umieć opisać swoje potrzeby w związkach. I dopiero wtedy zaczęłam zdrowo budować relacje. Jest tyle form bycia jako osoba, że nie sposób oceniać czy potępiać Twojego wyboru - jeśli bycie samej sprawia Ci radość, to wystarczający powód, żeby kontynuować. Być może z czasem to się zmieni? Skąd wynika Twoje podejście do małżeństwa, skąd tak silny i negatywny wpływ, jaki myśl o nim na Tobie wywiera? Mamy na forum @anon4053408677 - specjalistkę od singlostwa i randkowania, i miłości ;) może ona coś ciekawego dorzuci od siebie ;)" 1,57778,2019-08-09T06:47:25.683Z,57778,anon3031095068,anon3031095068," Jestem nauczycielką i pracuję w prywatnej szkole podstawowej w Lublinie od prawie 10 lat. Moja szkoła jest szkołą międzynarodową, świecką, przez niektórych określana “lewacką”. Nasz dyrektor jest słynny na cały Lublin z tego, że kilka lat temu zdejmował krzyże ze ścian w klasach... _Jak różni się Twoje doświadczenie pracy w szkole prywatnej od pracy w szkole publicznej i jak zmienia się dzisiejsza szkoła?_ Wcześniej pracowałam w szkole w małym anon3664178097steczku, co anon3664178097ło też swoje zalety. Była to zresztą szkoła publiczna sprzed reformy, czyli lepsza, w moim odczuciu, niż te teraz. Szkoły publiczne zostały dzisiaj szkołami narodowymi, gdzie dyrektorzy powszechnie wprowadzają celebrowanie świąt narodowych i czczą Żołnierzy Wyklętych. Często odbywa się to pod naciskiem władz lokalnych. Reforma-deforma spowodowała, że podstawy programowe są nastawione na teksty związane z martyrologią, poczuciem tożsamości narodowej. Wraca Romantyzm z całą narodową tradycją, i o ile w tamtym czasie (mam na myśli XIX w.) było to uzasadnione walką o niepodległość kraju i ówcześni pisarze nie byli nacjonalistami, tak ich się teraz przedstawia, bez pokazywania szerszego kontekstu. Teraz w szkole uwypukla się cechy skłaniające młodych ludzi do utożsaanon3664178097nia się z narodem, krajem. Jednocześnie i równolegle w polskich szkołach w ostatnich latach szerzy się ksenofobia, podsycana przekazem medialnym wrogim wszystkiemu co nienormatywne. W szkole po reformie jest powrót do nauczania typowo wiedzowego. Ważne są treści, które uczeń ma wkuć. Brak tu miejsca na uczenie krytycznego, problemowego myślenia. Wiele elementów zostało przekopiowanych z dawnej podstawy programowej, tej z lat 90-tych, którą pamiętam z dzieciństwa. Po reformie z 2017 r. lektury szkolne zmieniły się na gorsze, czyt. przestarzałe i nauczyciele stracili prawo do swobodnego wyboru lektur (poprzednio nie było ścisłego kanonu). Dziś nie możesz nie realizować lektur obowiązkowych, bo są one na egzaminie końcowym, więc nie masz wyboru. _Czym wyróżnia się Twoja szkoła od innych szkół?_ Nasz szkoła znana jest też niestety jako szkoła “snobów”: mamy wysokie czesne, więc posyłane są do nas osoby z określonych społecznych kręgów: biznesmeni, lekarze, prawnicy. Nasi uczniowie zwracają uwagę na marki: buty, ciuchy, gadżety i kosmetyki. I choć nauczyciele starają się z tym walczyć, przypomina to raczej walkę Don Kichota z wiatrakami. Co wyróżnia nas pozytywnie? W naszej szkole kładziemy wielki nacisk na indywidualizację - nasze relacje z uczniami są partnerskie, uczniowie nie boją się pytać, prosić o pomoc, przez co odbierani są czasem jako bezczelni. Staramy się im dawać szersze pole do dyskusji niż w szkole publicznej, co czasami sprawia, że przekraczają granice, ale wolę traktować to jako ich krok w rozpoznawaniu świata niż hamować i odgórnie piętnować takie zachowania. Jako polonistka mam szerokie pole do dyskusji z uczniami - operuję na tekstach i wybieram tematy, które uważam za istotne i rozwijające. I tak poanon491946983m uczniom badać i poszerzać granice ich świata. Istnieją też międzyprzedmiotowe, ponadpodmiotowe moduły w naszej szkolnej edukacji. Uczniowie skłaniani są do odkrywania swojej tożsamości, uczą się autorefleksji, krytycznego myślenia, postrzegania siebie w kontekście świata, planety, zwracania uwagi na to, jak język kształtuje świat i postrzeganie. Organizujemy też warsztaty, np. z samoobrony dla dziewczyn (nie tylko fizycznej, ale też psychologicznej). Mamy program matury międzynarodowej, w którym jest przedmiot Service as Action - uczniowie wymyślają sobie w jego ramach działania społeczne/charytatywne i mają udokumentować, co i jak zrobili w jego ramach. Amnesty International działa u nas prężnie od lat. Niestety, prywatna szkoła to też korporacja - firma, która ma szkołę, szpitale, firmy samochodowe, nieruchomości, etc. Są w związku z tym rzeczy, które według mnie szkodzą szkole - np. do niedawna mieliśmy max. 18 uczniów w klasie, dwa lata temu zwiększono ten limit do 20 uczniów. Liczba klas wzrosła z dwóch na poziomie do 3, a w jednym roczniku nawet do 4 - a budynek nie rośnie. W szkole prywatnej większe są też oczekiwania rodziców dzieci, którzy częściej niż w szkołach publicznych próbują wpłynąć na decyzje nauczycieli dotyczące sposobów nauczania czy oceniania. “Zanon3664178097na to rozwój” - to hasło naszej szkoły. Z jednej strony jest to dobre, z drugiej czasem czujemy się przeładowani ilością obowiązkowych, dodatkowych szkoleń i eksperymentów, z których część okazuje się nieudana. Dobre jest jednak to, że w mojej szkole docenia się pracę nauczycieli. Dostajemy wypłatę przez cały rok, za 12 miesięcy, a nie za 10 i mamy normalne wakacje i ferie. Nie wszystkie szkoły prywatne to praktykują. Jako nauczyciele nie boimy się też zgłaszać dyrektorowi skarg czy uwag na temat tego, jak działa szkoła. Te skargi/uwagi są brane pod uwagę przy ewaluacji pracy szkoły. Co jeszcze nas wyróżnia? Większość szkół publicznych zamawia msze na początek roku szkolnego i zwykle idzie się na nie razem z uczniami. Mam wrażenie, że w Polsce jest niepisana zasada, że nauczyciele powinni się na nich pojawiać - to nie jest obowiązek, ale presja społeczna działa. Tymczasem w naszej szkole w ogóle tego nie ma. Co więcej, mamy w szkole realnie odbywającą się etykę, dostępną wszystkim uczniom, którzy wyrażą chęć uczestnictwa. Inaczej to wygląda w szkole publicznej, gdzie jeszcze do niedawna musiało być min. 7 osób w grupie, żeby w ogóle te zajęcia zorganizować. Ponadto godziny przewidziane na etykę w szkole publicznej są bardzo często niedogodne dla uczniów i rodziców (np. o 7 rano albo 17), więc niestety w wielu przypadkach nauczanie etyki jest fikcją. Dodatkowo zdarza się piętnowanie uczniów, którzy opuszczają zajęcia religii i chodzą zaanon3664178097st tego na etykę. U nas się to nie zdarza. Etyka jest na wysokim poziomie, nauczycielka jest po filozofii, nie tak jak to bywa w wielu szkołach, gdzie lekcje te prowadzi katecheta. Nasza nauczycielka sama wymyśla program w oparciu o podstawę programową i łączy na zajęciach religioznawstwo z kulturoznawstwem. Chętnie sama chodziłabym na jej zajęcia. Jeśli chodzi o nauczanie religii, mamy w szkole siostrę zakonną, ale wielu uczniów zwraca się do niej per: “proszę pani”, co poświadcza świeckość ich domowego wychowania. Z moich obserwacji wynika, że uczniowie nie znają kultury katolickiej (niektórzy pytają na przykład: “czy ksiądz jest mężem zakonnicy”), a jednak chodzą na te lekcje. W szkole publicznej anon3664178097łam więcej czasu dla siebie. Tu przygotowujemy większość lekcji i materiałów sami. Tylko kilka razy w roku zaglądam do podręczników, których treści, a głównie proponowane zadania, uważam za infantylizujące. Bardzo dobrze działa u nas współpraca między nauczycielami. Wraz z koleżankami wymieniamy się pomysłami i rozwiązaniami czy scenariuszami zajęć. Pracując w ten sposób staramy się omijać wszystkie metody, które sugerują schematyczne rozwiązania. Poprzez selekcję i samodzielny dobór tekstów staramy się też eliminować z procesu nauczania niepotrzebne rzeczy. Po latach mam więc już nieźle opracowaną bazę materiałów. _Jak oceniacie swoich uczniów?_ Jednym z fajnych elementów naszej szkoły jest też formative assessment, czyli ocenianie kształtujące. To dawanie informacji zwrotnej zaanon3664178097st stopnia. Filozofia OK jest taka, że ćwiczymy jakąś umiejętność, upewniając się, że uczeń wie, co ma z tego wynieść. Najlepiej, gdy dodatkowo dziecko ma świadomość, jak może daną umiejętność wykorzystać w życiu. Zanim przejdziemy do oceniania pracy ucznia, dajemy kryteria, jasno sformułowane polecenia, czas na pracę. Następnie uczniowie sprawdzają między sobą wykonane zadanie, przekazują sobie wskazówki, a dopiero potem wkraczamy my, nauczyciele. Sprawdzamy wynik pracy lub analizujemy proces, dajemy uczniowi feedback i wskazujemy obszary do dalszej pracy. I tak w wielkim skrócie wygląda ocenianie kształtujące. Pytanie, czy stawiamy stopnie? Tak. Są u nas i oceny sumujące. Uczniowie wykonują zadania “na ocenę”, jednak zanim to zrobią, dajemy im szansę poćwiczyć i pouczyć się na własnych błędach, weryfikowanych wraz z rówieśnikami. _Jacy są dzisiejsi uczniowie - i uczniowie w Twojej szkole? I jak myślisz, skąd wzrost zainteresowania nacjonalizmem i faszyzmem w Polsce?_ Uczniowie zmienili się od naszych czasów - są mniej samodzielni, być może jeszcze bardziej w naszej szkole, gdzie jest silne partnerstwo i pomoc. Mamy u nas marginalny problem z rasizmem - jest to szkoła międzynarodowa, więc jest z tym łatwiej. Przez dostępność etyki czy filozofii, uczniowie nie myślą, że jest jedyna słuszna i odpowiednia religia czy naród - co jest przeciwieństwem tego, co dzieje się w szkołach publicznych, szczególnie od 2015 roku. Niestety zauważam, że w naszym mieście/kraju nastroje nacjonalistyczne i ksenofobiczne wzrastają. Przybywa młodych ludzi zamkniętych na odmienność, o ciasnych horyzontach, widzących tylko czubek swojego nosa, bez szerszego kontekstu poza Wielką Polską Narodową. _Czy popierasz strajk nauczycieli?_ Popieram strajk nauczycieli, bo w tym kraju nie ma szacunku do naszej pracy - media narodowe pokazują nas jako osoby, które pracują 18 godzin w tygodniu, wielu nie bierze pod uwagę tego, ile wysiłku i czasu kosztuje nas przygotowanie do tej pracy i inne związane z nią zajęcia. Czasami liczę swój czas spędzony na pracy i wychodzi mi ponad 40 godzin w tygodniu. Jeśli brakuje szacunku dla nauczycieli, to uczniowie nie chcą się uczyć, słysząc w domach, jak to jesteśmy biedni, niewiele mamy z naszej pracy, nikt nas nie szanuje. PIS tę sytuację tylko pogarsza. Przekaz mediów ze strajku był negatywny, pokazywał nauczycieli jako darmozjadów i leni. Rządowi nie zależy na wsparciu “klasy inteligenckiej” - wiedzą, że nie jesteśmy ich elektoratem - a swoje szkoły i tak będą wspierać, pod warunkiem, że zrealizują ich program i będą wpajać uczniom odpowiednie treści. Brak wsparcia dla nauczycieli doprowadzi do sytuacji, kiedy nie będzie już mądrych osób spełniających zadanie edukowania młodych. Zastąpią nas bezkrytyczni wyrobnicy. Jeśli młodzież nie pozna mechanizmów działania historii, nie zastanowi się, co doprowadziło do pewnych zdarzeń, nie będzie ćwiczyć się w krytycznym myśleniu, chętnie przyjmie narrację nacjonalistyczną, zogniskowaną wokół potrzeby przynależności i wykluczenia. W zdogmatyzowanej szkole łatwiej o wzrost popularności radykalnych postaw wśród młodych osób. Myślę jednak,że nie grożą nam drugie Węgry. Na szczęście wzrasta zainteresowanie planetą i załamującą się sytuacją klimatyczną i to raczej w tą stronę będzie szła energia młodych ludzi. Na to liczę." 2,57967,2019-08-14T16:00:30.843Z,57778,anon431921830,anon3031095068,"Dziękujemy za wgląd w sytuację w edukacji w Polsce (przepraszam za język, używam automatycznego tłumacza). To wspaniałe, że widzisz pozytywną przyszłość dla młodego pokolenia, mam również nadzieję na coś podobnego tutaj w Czechach, widzę pokolenie młodych ludzi, którzy postrzegają problemy na całym świecie i widzą dalej niż wzgórze za swoim domem. Chciałbym zapytać, jak Twoja szkoła radzi sobie z presją środowiska i Ministerstwem Edukacji, które z pewnością wolą mieć większy wpływ na kształtowanie programu nauczania? Niestety, nauczanie w Polsce robi krok wstecz, sam uczęszczałem do liceum w latach 90. i pamiętam, jak młodsze pokolenie nauczycieli działało nieco inaczej niż starsze - doprowadziły do krytycznego myślenia. Jako studenci świetnie się bawiliśmy, a ograniczenia stylu nauczania były czasem dość uderzające." 3,59831,2019-09-24T17:33:13.643Z,57778,anon1036615532,anon3031095068,"Też bardzo mnie boli regres nowej podstawy programowej. Jestem biologiem. W naukach przyrodniczych powrót do starego jest tak bolesny, że trudno mi wchodzić na lekcję bez wk*rwu z tyłu głowy. Jak ja mam dzieciom wikipedii podać powód zakuwania o krążkopławach i protonefrydiach? Materiał jest tak przeładowany, że na jedną grupę organizmów nie możemy poświęcić więcej niż jednej godziny. .. Płakać mi się chce nad dzisiejszą szkołą" 1,58610,2019-08-30T12:44:17.042Z,58610,anon634599124,anon634599124,"Tutaj zbieramy listę organizacji, z którymi chcemy współpracować, oraz potencjalnych lokali:" 2,58634,2019-08-31T10:40:29.184Z,58610,anon829385436,anon634599124,"Moje propozycje godnych uwagi organizacji pozarządowych: - Homo Faber https://www.hf.org.pl/ao/index.php - Chlebem i Solą http://uchodzcy.info/organization/chlebem-i-sola/ - Fundacja Feminoteka https://feminoteka.pl/ (dziewczyny robią Wen Do) - Instytut Spraw Publicznych https://www.isp.org.pl/ - Fundacja Ocalenie https://ocalenie.org.pl/ - Nigdy Więcej http://www.nigdywiecej.org/ - Centrum Wielokulturowe https://centrumwielokulturowe.waw.pl/ - Kulawa Warszawa https://www.kulawawarszawa.pl/ - Nomada http://nomada.info.pl/" 3,58673,2019-09-02T11:46:15.948Z,58634,anon1374048529,anon829385436,"dużo z moich ulubionych <3 polecam też Helsińską Fundację Praw Człowieka w kontekście np. organizowania pokazów filmowych na zaangażowane tematy. i Fundacja Autonoanon3664178097 w temacie empowermentu kobiet." 4,58905,2019-09-07T13:50:15.668Z,58610,anon651223796,anon634599124,"Myślę o patronacie Biura Rzecznika Praw Obywatelskich Na ten momet czekam na decyzję w sprawie sali widowiskowej na event w pewnym domu kultury. Wierzę, że zaskoczy." 5,59570,2019-09-18T12:31:35.325Z,58610,anon651223796,anon634599124,Lokal mamy już prawie dogadany: Pani Dyrektor Centrum Łowicka wstępnie zgodziła się udostępnić salę widowiskową. Ptrzebna jej tylko wstępna lista gości. 1,59304,2019-09-15T09:35:35.732Z,59304,anon3332624964,anon3332624964,"Ostatnio z dużym niepokojem słucham opowieści młodych osób o atmosferze, jak panuje w ich miejscach pracy. Te przykłady dotyczą zarówno korporacji, małych firm oraz szkół. anon3552413498nującym w nich motywem jest brak współpracy i przemoc w białych rękawiczkach, rodzaj biernej agresji. Ktoś przychodzi do pracy i potrzebuje nauczyć się od innych pracowników specyficznych dla danej organizacji zasad działania i sposobów wykonywania zadań. Starsi stażem pracownicy bywają w tej roli niecierpliwi i krytyczni. Często nie udzielają podstawowych, istotnych informacji. Czasem oceniają nowego pracownika w sposób, który nie sprzyja jego nauce i adaptacji, za to wywołuje poczucie winy i stres. A wszystko to dzieje się w pozornie kulturalnej atmosferze, z uśmiechem na twarzy. Usłyszawszy klika takich historii w krótkim czasie, zaczęłam się zastanawiać z czego to wynika. Czy można te opowieści zrzucić na karb pecha poszczególnych osób, które anon3664178097ły takie doświadczenie? Czy jest to szersze zjawisko? Jeśli tak, to o czym świadczy? O bardzo niskiej kulturze pracy? Złym zarządzaniu? Braku pomysłu na wprowadzanie nowych pracowników do firmy? Czy też może o tym, że cały nasz system edukacyjny w ogóle nie przygotowuje nas do współpracy. Nie uczy się nas wzajemnego szacunku, tylko konkurowania. Bycie lepszym jest ważniejsze niż zrobienie czegoś razem. Z takiego myślenia nie wynika nic dobrego ani dla pojedynczego człowieka, ani dla zespołu." 2,59550,2019-09-18T09:33:07.295Z,59304,anon634599124,anon3332624964,"@anon3332624964, cześć, witamy u nas - i dzięki za tę migawkę z Polski. Czy słuchasz tych opowieści w profesjonalnym czy prywatnym kontekście? Bardzo ciekawi mnie szerszy kontekst - i czy te problemy są głównym powodem, dla którego ci młodzi ludzie przychodzą do Ciebie z problemami? Mieliśmy kiedyś na tym forum bardzo intymną historię dotyczącą przemocy w pracy i przyznaję, że nie wiedziałam nawet, jak mogłabym w tej sytuacji poradzić. Mam wygodnie, bo pracuję od zawsze jako freelancerka, i zwykle raczej autonomicznie, więc problemy wynikające z pracy i interakcji z ludźmi, którzy mają wszelkiego rodzaju problemy, traumy i frustracje, są mi dość obce. Odnoszę wrażenie, że praca z ludzmi to zarazem blogoslawieństwo (bo jednak interakcja i wyanon3664178097na opinii sa niesamowitym sposobem na rozwoj i nauke), jak i przekleństwo. Tutaj historia @anon3552413498 - może masz jej coś do poradzenia? https://edgeryders.eu/t/mobbing-czy-slowa-sa-w-stanie-oddac-doswiadczenia Pracujemy teraz też nad jednodniowym wydarzeniem w Warszawie z @anon Dziękuję raz jeszcze za tę obserwację!" 1,59259,2019-09-13T18:50:20.650Z,59259,anon3290320860,anon3290320860,"Док су моју некадашњу државу бомбардовале европске државе 78 дана, чинило се да су Срби (и још неки уз њих) стварно заслужили бестијално бомбардовање на крају 20. века. Убеђивали су нас да је то за наше добро. После тога ће све бити боље. Пријатељи из родбина из ЕУ је у неверици причала телефоном и преко скајпа како смо ми Југословени (Срби, претежно), ненормални, шта то радимо, зашто је Милошевић још на власти и друге неке небулозе. Чинило ми се тада да смо заиста ми нека чудовишта, али ја то заиста нисам тако видео. Како је мој комшија Михајло чудовиште, отац двоје детета, радник, нормалан човек. Али, не, он је био чудовиште. И он је бирао чудовишта и радио чудовишне ствари. Схватао сам то превише лично. А онда се поновило са још многим државама, по истом калупу, на исти начин. Једноставно, у ЕУ је владало једноумље, влада и даље - прича се само о стандарду, али не и о томе одакле долазе толике избеглице, зашто ЕУ авиони лете негде тамо, бацају бомбе, на кога, када, колико, зашто? Никоме то у ЕУ није ни јасно ни битно. Важно да су комесари рекли да је то у реду и демократски. Ван памети. И ево и данас је тако. Свака другачија вест од комесарске је - троловање, посебно - руско троловање. Где је мозак? Где су сви они европски мислиоци нестали? Једноставно, као да је реч о неком афричком народу, а не о европским народима. И када сам код афричких народа - колико ЕУ грађана уопште зна да је ту ""преко баре"", у Африци, управо ЕУ, односно њена економија направила и даље прави глад, беду, сиромаштво, екслопатацију, смрт, патњу? Изгледа да никога није брига докле год је стандард добар. Поставља се морално питање које би само Кант поставио, али не би добио одговор: како могу да тврдим да живим у благостању ако моји суседи ту у Источној Европи или Африци живе бедно и сиромашно? Одговора нема." 2,59266,2019-09-13T22:56:44.169Z,59259,anon2271975978,anon3290320860,"Slazem se u mnogo cemu, osim u tome da nikoga nije briga dok god je dobar standard. EU trosi ogromne kolicine novca na stvaranje misljenja stanovnistva, prema tome ne bi trebao kriviti ljude koji su u ogromnoj masineriji vec decenijama i nisu svijesni sto se desava. Doduse ti si sad rekao kritiku. Sto bi bilo rjesenje na ovaj specifican problem? :slight_smile: Da li imas neku ideju koja vodi ka osvijescivanju stanovnistva u EU? Ili mozda restrukturaciji EU? Razni ljudi pricaju o tome i stvaranju novih oblika demokratije, kao Varoufakis na primjer. Iskoristiti razvoj tehnologije i pustiti narod da odlucuje o vaznim pitanjima preko online platforme za referendume sa njihovom elektronskom licnom kartom? Da li to uopce ima smisla ako vecina stanovnika nije informisana i zivi u izmisljenoj stvarnosti, stvorenoj radi raznih interesa? Nije politika ni sistemi tako jednostavna. Ranije je jos i bilo neke ravnoteze izmedju ekonomske moci privatnika i moci javnog mjenja u vidu glasova koje su politicari trebali da bi vladali. Vec duze vrijeme ekonomska moc privatnih lobija je toliko porasla da oni bezkompromisno vladaju kroz politicare...danas se sve moze kupiti. Kombinuj to sa atomizacijom drustva o kojj Chomsky uveliko pise i dobijes jako losu situaciju sto se tice ravnoteze moci. I naravno da mozes zivjeti u blagostanju iako ljudi negdje drugdje zive bedno i siromasno. Osjecati se uzasno zbog toga je bespotreban utrosak energije. Blagostanje je po meni necije unutrasnje stanje i moze se steci i u siromastvu naravno. Mnogi bogati ljudi ga nemaju tako da mi mozemo mjeriti samo sopstveno blagostanje. Takodje, ako si svijestan nevolja drugih ljudi i ne svidja ti se ta situacija mozes uraditi samo dvije stvari: 1. Uraditi sve sto je u tvojoj moci da bi promjenio tu situaciju ili je poboljsao. Ako ne uspijes onda je mozes samo prihvatiti, znajuci da si uradio sto je u tvojoj moci 2. Prihvatiti tu situaciju ako ne zelis nista uraditi povodom toga, i prihvatiti posljedice te svoje odluke U oba slucaja ishod treba da bude taj da se ti ne osjecas mizerno zbog necije nevolje. Sve ostalo je utrosak energije koji ne donosi nista dobro, ni tebi ni drugima. Govoriti da ne mozes biti srecan dok drugi pate a ne raditi nista povodom toga nema smisla i dvolicno je jer svako na ovom svijetu tezi ka tome da bude srecan (ne govorim, naravno, da je to slucaj kod tebe jer nemam pojma ko si :slight_smile: ). Samo sam se nadovezao na moju tezu iznad." 1,59232,2019-09-12T18:36:35.491Z,59232,anon1488122582,anon1488122582,"@anon651223796 od jakiegoś czasu zaprasza mnie na forum, ale dopiero teraz, po naszej rozmowie w cztery oczy przyglądam się bliżej tematowi. Kiedy podesłał mi pierwszy raz linki do strony podszedłem do tego z bardzo dużym dystansem, do tego stopnia, że tylko rzuciłem okiem i nie zainteresowałem się tym bardziej. Poprosił mnie na spotkaniu, bym przyjrzał się temu, skąd taka rezerwa, secptycyzm wobec takich ""akcji"" jak Wasza. Przyznam, że w pierwszym odruchu pomyślałem, że to kolejna z wielu inicjatyw, do której ktoś stara się mnie przekonać. Co to jest, ktoś prosi mnie o dzielenie się swoimi historiami, ale w jakim celu, o co w tym chodzi? Mam w pamięci jeszcze stare czasy, kiedy dzielenie się publicznie swoimi doświadczeniami, było po prostu niebezpieczne. W tym sensie wróciły do mnie tamte czasy. Zanon3664178097ny, które następują, są dla mnie straszne. Boję się tego. Do czego to ma być wykorzystane? Czy jest w ogóle potrzeba dzielenia się z innymi moją historią? Pomyślałem, że jakaś organizacja ma swoje interesy, które zostaną wykorzystane... no właśnie w jakim celu? Inna sprawa, że każdy ma swoje zadania, interesy, sprawy, a coś takiego schodzi po prostu na dużo dalszy plan. A może ktoś chce się wypromować kosztem mnie...A jeśli to jeszcze anon3664178097łoby mi zaszkodzić? To już w ogóle...W pierwszym odruchu nie znalazłem motywacji do tej inicjatywy. Przypuszczam, że to nie tylko moje przemyślenia w pierwszym kontakcie z Wami. Może ktoś ma podobnie? To smutne, ale po tych kilku latach trochę straciłem złudzenia, nadzieje, że można to odmienić. Pojawił się jakiś rodzaj obojętności i zniechęcenia na polską rzeczywistość Zastanawialiśmy się wspólnie z @anon651223796 co tu tutaj nie gra. Dlaczego ludzie nie chcą się zaangażować. No cóż, jakoś nie widzę tu kontkretu. Po co to wszystko? Co ludzie mogą z tego mieć? Jaką korzyść można mieć w publicznym dyskutowaniu o tym co się dzieje w Polsce, tym bardziej, że dziś taka technologia, iż można każdego wyłowić. Czy dajecie mi gwarancję, że jestem tu bezpieczny? Co ludzie mogą z tego mieć? Muszą coś dostać w zaanon3664178097n, niekonecznie materialną gratyfikację. Może jakąś satysfakcję? Może coś dzięki czemu w ich życiu coś się wyjaśni? Jakieś napięcie wewnętrzene ustąpi? Wydaje mi się też, że skoro staracie się zachęcić ludzi do wspólnego działania, do zaangażowania, warto byście (i to w sumie do wszystkich liderów) przemyśleli jakie są Wasze motywacje. Dlaczego to robicie? Jakie są wasze interesy? Jak ludzie mogą poczuć, że to jest istotne, ba! co stracą jak nie włączą się do Waszej inicjatywy. Najgorzej jeśli narzędzia i technika zasłaniają energię, która za tym idzie. Ludzie muszą poczuć siłę, wówczas zaczną działać... Psycholog, 55" 2,59238,2019-09-13T07:05:16.590Z,59232,anon634599124,anon1488122582,"Cześć, @anon Próbowałam to jakoś wyjaśnić. Ciekawi mnie, czy to dla Pana wystarczające, czy wciąż czegoś brakuje? Jest pan z pokolenia moich rodziców, i ciekawi mnie, jak to jest z tym dzieleniem się historiami - to, o czym pan wspomina w jednym z paragrafów, czyli strach przed publicznym dzieleniem się historiami o sobie. Czy mogłabym Pana zachęcić do opowiedzienia trochę więcej na ten temat? Czy jest to bolączka całego pokolenia, czy widzi Pan niechęć do dyskusji (w pewnych okolicznościach) między Pana rówieśnikami? Jak zanon3664178097ny po '89 wpłynęły na ten pokoleniowy strach? Pozdrawiam!" 3,59328,2019-09-16T06:07:36.122Z,59238,anon2002939394,anon634599124,"Maybe the Social contract can help - it outlines our intentions, but would probably need to be translated in Polish too - https://edgeryders.eu/t/social-contract-for-the-poprebel-project-community/10252" 1,58794,2019-09-04T18:24:12.708Z,58794,anon1490897626,anon1490897626," **Funding programme for 2020 of the German Federal Foreign Office** https://www.auswaertiges-amt.de/de/aussenpolitik/europa/erweiterung-nachbarschaft/nachbarschaftspolitik/zivilgesellschaft-projekte-oestliche-partnerschaft/301008 ( Azerbaijan, Romanian, Ukrainian and other language texts available at bottom of page, other information on http://oepr.diplo.de) I believe its pretty much what edgeryder does already with the Wellbeing in Europe thing, but I have not enough understanding of that. I hope this is the right place to post this, please instruct me to post it otherwhere if that is not the case or tag the relevant people. deadlline: 11 of October 2019. Important information: to submit a sketch of your project, please register on this website: http://oepr.diplo.de Project sketches which are submitted in any other way can not be taken into account. More information you can find here https://oepr-partnerschaft.de/" 2,58808,2019-09-05T07:17:57.938Z,58794,anon2002939394,anon1490897626,"Thank you so much @anon1490897626, this is the exact place to post it :stuck_out_tongue: _Civil-society cooperation projects are eligible for funding if they take place in Germany, Russia or the Eastern Partnership countries. The Eastern Partnership countries are Armenia, Azerbaijan, Belarus, Georgia, Moldova and Ukraine._ AND https://oepr-partnerschaft.de/2019/09/02/partners-from-poland-are-eligible-to-participate/ Ping @anon634599124 @anon651223796 @anon829385436 this can be something great to mobilize your community around. 11 OCT is a preselection deadline, but the final one is Feb 2020, which makes it a great collective ambition for the work around the festival :P" 3,58817,2019-09-05T09:18:36.476Z,58808,anon651223796,anon2002939394,"Hej, ale zdaje się, że projekt nie jest przeznaczony dla Polski..." 4,58862,2019-09-06T09:21:00.653Z,58817,anon634599124,anon651223796,"W tytule jest napisane ""partners from Poland are eligible"" - więc jest :) możemy o tym pogadać" 5,58872,2019-09-06T13:21:27.448Z,58794,anon634599124,anon1490897626,I can imagine doing two rounds: one with @anon3056275756 for Armenia and one for Poland - but I am not sure which org could we use? Maybe Homo Faber? or PTPP ? 6,58878,2019-09-06T14:34:29.748Z,58872,anon2002939394,anon634599124,"For Poland why don't you ask some of the more active community members? Send them a shared message and see what comes.. Then it could be a part of the event, collaborative work on the application. Like open&change." 1,58658,2019-09-02T08:21:41.085Z,58658,anon704122712,anon704122712,"Zaradna Po 29 latach pracy w zawodzi fizjoterapeutki „zaproponowano” mi w moim szpitalu pracę na pół etatu, co dla mnie oznaczała warunki finansowe na które nie mogłam się zgodzić. Razem z kilkoma innymi koleżankami z pracy z dużym stażem nie zgodziliśmy się na to. W skutek czego, tego samego dnia, a konkretnie dwadzieścia minut później, na korytarzu, w poczekalni szpitala, w obecności pacjentów panie kadrowe wręczyły mi wypowiedzenie. Dwa tygodnie przed tak zwaną ochronką przedemerytalną. Wpadłam w histerię. I wtedy się zaczął horror. Wraz z kilkoma innymi osobami dostałam wypowiedzenie, nie wiedziałam co się dzieje. Te osoby, które się nie zgodziły na „propozycje” dostały wypowiedzenie. I to wszystko działo się w szpitalu Psychiatrycznym, gdzie się leczy ludzi z depresji i nerwic. W piątek dostałam wypowiedzenie, a w sobotę anon3664178097łam dyżur. Byłam w takim stanie, że szybko tego dnia wykonałam swoje zabiegi, swoją pracę i wyszłam wcześniej ze szpitala w całym tym okropnym stresie. Pech chciał, że spotkałam ordynatora. Zostałam wezwana na dywanik i i zagrożono, ze zostanę zwolniona dyscyplinarnie. Dodatkowy stres. Wtedy było mi już wszystko jedno, bo czułam się bardzo skrzywdzona tym jak mnie potraktowano. Pisałam pisma, całe elaboraty!, poszłam do psychologa. Powiedziałam, że anon3664178097łam taki stres w związku z zaistniałą sytuacją. To zostało uznane, ale ja czuję, że to było kolejne upokorzenie. Bardzo bolało mnie, że dostałam wypowiedzenie przy pacjentach. To było poniżające dla mnie. Szefa nawet nie było stać na to, żeby zrobić to osobiście. W głowie mi się nie mieści jak można tak człowieka potraktować. Dyrektor szpitala psychiatrycznego, w którym leczy się ludzi z chorób psychicznych. Żeby było śmieszniej, to dyrektor jest mężem mojej koleżanki, która twierdziła, że o niczym nie wiedziała. Nasza szefowa! Młode osoby, które przyszły musiałby przyjąć pół etatu i one zostały, a starych wypieprzyli.... Pół roku później zadzwoniła do mnie siostra z Niemiec z życzeniami urodzinowymi i powiedziała, że może będzie anon3664178097ła dla mnie pracę w Niemczech. No i pojechałam. Z baaardzo podstawową znajomością niemieckiego, ale bardzo dużym doświadczeniem dostałam pracę w swoim zawodzie. Samochód służbowy, trzy razy większą pensję niż w Polsce i jestem w Berlinie już trzeci rok. Wynajmuję mieszkanie. Idealny układ. Z mężem widzimy się w weekendy. Ale bez wsparcia siostry nie dałabym rady. Wspólnota robi swoej. Pomogła mi ze wszystkim. Zostałyśmy najlepszymi przyjaciółkami. Największym problemem dla mnie jest jednak samotność, która mi doskwiera w długie wieczory... Mam kilka znajomych, ale brakuje mi mojej rodziny. Trzy lata brakują mi do otrzymania podstawowych świadczeń w Niemczech. Trzy lata i wracam... Tylko jaki to będzie powrót. Trochę boję się tego co tu się wyrabia teraz w Polsce. Ale nie takie rzeczy już przeżyliśmy i damy radę. Zaradna 63, fizjoterapeutka na emigracji" 2,58678,2019-09-02T13:00:10.078Z,58658,anon1374048529,anon704122712,"Współczuję sposobu w jaki zostałaś potraktowana. Widać, że to w Tobie przede wszystkim siedzi. Nie jest to żadnym pocieszeniem..raczej urealnieniem, ale co do szpitali psychiatrycznych to anon3664178097łam kontakt z osobami, które się leczyły...i niestety szpitale nie zawsze są miejscami gdzie pacjenci (ale też personel!) są traktowani z szacunkiem i godnością. Wydawało by się, że ludzie zajmujący się problematyką zdrowia psychicznego z natury i z wykształcenia powinni cechować się wyższym poziomem empatii...no ale tak nie jest. Żadne miejsce nie jest wolne od ludzi bezwzględnych a już na pewno miejsce o hierarchicznej strukturze gdzie się sprawuje władzę nad innymi. Mimo wszystko, pod koniec wpisu pojawiła się nadzieja na lepszą przyszłość. Może ta emigracja jednak wyjdzie Ci na dobre?" 3,58683,2019-09-02T14:46:52.776Z,58658,anon2002939394,anon704122712,"Cześć, dziękuję bardzo za podzielenie się swoją historią! Nazywam się anon2954973946mi, mam 32 lata i nie wierzę w dobry system emerytalny w przyszłości, więc moją strategią jest upewnienie się, że będę mieć pewne oszczędności lub inwestycje, kiedy dorosnę. Podziwiam cię za odwagę opuszczenia kraju i życia i wypróbowania czegoś nowego w kraju, w którym nie znasz języka. Co zrobili twoi koledzy, którzy byli w tej samej sytuacji? Czy zostali i zbuntowali się, czy też odeszli? Czy jest jakiś sposób, w jaki inni Polacy w naszej społeczności wspierają cię? PS Mój komentarz został przetłumaczony z angielskiego na polski za pomocą google. Proszę wybaczyć błędy!" 4,58874,2019-09-06T13:47:51.426Z,58658,anon634599124,anon704122712,"Zanon3664178097ny w systemie zdrowia, które podążają za logiką rynkowego kapitalizmu, prowadzą do tego, że coraz mniej człowieczeństwa jest w tych instytucjach - jedyną rzeczą, którą bierze się po uwagę, jest profit. Nie ma to absolutnie żadnego sensu - na całym świecie brakuje lekarzy i personelu, przez co nie dostajemy dobrej opieki, a jednocześnie standardową odpowiedzią na problemy są zwolnienia. Po raz kolejny widać, jak logika systemu odbiera godność pracownikom i szansę na dobrą opiekę czy szybka diagnozę pacjentom. Przykro mi, że tak się to skończyło - ale ciesze się, że jest Pani lepiej w Berlinie. Bardzo byłabym ciekawa posłuchać Pani przemysleń, nawet na żywo, ja mieszkam na Neukolln :) Pozdrawiam!" 1,58461,2019-08-27T13:23:28.627Z,58461,anon2699050908,anon2699050908,"Skończyłem liceum ogólnokształcące o profilu humanistycznym, następnie medyczne studium zawodowe o specjalności ratownik medyczny. Potem zrobiłem licencjat: promocja zdrowia i zdrowie publiczne, i magisterkę z pedagogiki - ze wczesnego wspoanon491946983nia rozwoju i zdrowia publicznego. Uczyłem się z przerwami ze względów finansowych, bo już wtedy anon3664178097łem dzieci i nie było mnie po prostu stać. Nie mogłem iść systemem dziennym. Skończyłem studium dzienne, potem byłem w wojsku przez rok. Wyszedłem z wojska i znowu zacząłem pracować jako ratownik. Wtedy pojawiło się dziecko i partnerka skończyła studia magisterskie, a ja postanowiłem się dokształcić prywatnie zaocznie. Za ambitnie chyba wystrzeliłem. Nie dostałem się tam, gdzie chciałem. Na ratownictwo poszedłem niejako z przymusu, żeby nie iść do wojska. a potem złapałem bakcyla, spodobało mi się to i tak zostało. Gdy moja żona zaszła w ciążę, przeprowadziłem się do innego anon3664178097sta, a pracowałem nadal w miejscowości, w której się wychowywałem. To była praca z umową na stałe, a w moim zawodzie trudno dostać umowę na stałe, raczej preferowane są umowy kontraktowe albo na zlecenie. Pracuję tam ok. 13 lat. Zaczynałem od wynagrodzenia 750 zł, a zarabiam jeszcze ok. 2 300 tys. zł plus 700 zł z dodatkami, a od przyszłego miesiąca - po podwyżkach - będzie ok. 3 800 zł. W starostwie zmieniły się władze kilka miesięcy temu. Są związane niestety z nielubianym przeze mnie PISem. Zmieniło się podejście do pielęgniarek, do ratowników, do mojego zawodu, do lekarzy. Zresztą od pewnego czasu jest taki trend w kraju, że likwiduje się „S”, czyli karetki z lekarzem, a na ich miejsce powstają podstawowe, z ratownikami. Stąd m.in. ta podwyżka: większa odpowiedzialność, większy zakres obowiązków. Jestem w związku zawodowym. Poprzez związek są negocjowane wszelkiego rodzaju podwyżki. Np.: sorty mundurowe, które nam się należą co jakiś czas też są załatwiane przez związek. Chociaż myślę, że gdyby nie nowa dyrektorka nie wskóraliby nic. U nas jest niewydolny wręcz ten związek. Te ostatnie podwyżki obyły się bez strajku. Wcześniej - w zeszłym roku - był powtórzony strajk ogólnopolski, a zaczęło się dwa lata temu. Wtedy został wyciszony. Dostaliśmy dwa razy 400 zł brutto brutto. I w zeszłym roku dostaliśmy kolejne 400 zł brutto brutto, czyli 230 zł na rękę. To nie jest podwyżka do wynagrodzenia zasadniczego, tylko dodatek. To było pokłosie strajku pielęgniarek, które dostały 4 razy 400 zł od razu. Uważaliśmy, że nie wykonujemy gorzej swojej pracy ani też inaczej niż one, dlatego należą nam się takie same podwyżki. Niestety dostaliśmy 230 zł netto, czyli w w sumie 690 zł po trzech podwyżkach. Dwa albo trzy lata temu weszła zanon3664178097na ustawy – art. 183 Kodeksu pracy, która mówi o tym, że na tym samym stanowisku, wykonując pracę tej samej wartości, wyanon491946983jącą tego samego wykształcenia, nie można zarabiać różnie. Ze względu na to, że pielęgniarki pracują z nami na karetkach, zarabiają na chwilę obecną o 1 500 zł więcej niż my. Pielęgniarki dostawały swoje podwyżki równolegle. W tej chwili mają 4 500 zł na rękę po wszystkich podwyżkach, a my będziemy mieć 3 700 zł. Czyli nadal jest te 800 zł różnicy. Nasze wojowanie o tę podwyżkę wynikało z tej ustawy. Tylko przez dwa lata, kiedy rządził poprzedni dyrektor, nie dało się z tym nic zrobić. Dopiero teraz wszystkie pisma nowa dyrektorka wzięła i po kolei ustosunkowała się do nich. Zresztą to może wynikać z animozji. Ona chyba nie lubi pielęgniarek. Uważa, że są krzykliwe, roszczeniowe, za mało pracują. Pod koniec ubiegłego roku pielęgniarki znowu wszczęły strajk w naszym powiecie. W jego wyniku dwa oddziały musiały być ewakuowane, bo wszystkie poszły na zwolnienie. Poszły do nowej starościny, która anon3664178097nowała tą dyrektorkę szpitala. I dała pielęgniarkom kolejne 600 zł podwyżek, co przelało szalę goryczy. Wszyscy ratownicy poszli do tej starościny. Powiedziała, że rozumie nasze postulaty, tylko chwilowo nie ma pieniędzy, żeby dać jej trochę czasu, przyjdzie nowa dyrektorka, zapozna się ze sprawą. Rzeczywiście zauważyła, że pielęgniarki zarabiają 1 500 zł więcej za taką samą pracę; że lekarze na anestezjologii zarabjają 200 zł za godzinę, co w ogóle już jest kuriozum, bo my zarabialiśmy 2 300 zł za cały miesiąc, więc lekarz za jeden dobry dyżur mógł wziąć te same pieniądze. Przecież też jeździmy na karetce bez lekarzy i odpowiedzialność jest taka sama. Na karetce lekarze mieli chyba 70 zł za godzinę, a my wtedy - 15-16 zł za godzinę. Dyrektorka sama zaproponowała kwotę dwa razy po 500 zł. Przy czym chyba w obliczeniach się pomylili, bo dali teraz po 600 zł, a pod koniec roku mamy rozmawiać o kolejnych podwyżkach. Ona wyszła na przeciw naszym oczekiwaniom sama z siebie. Sama zaproponowała te podwyżki w takiej kwocie. Nie wiem czy dyrektorka jest z PIS, ale starościna na pewno, a przez nią została anon3664178097nowana. Nie zmienia to podejścia do partii, bo mamy świadomość, że to jest szczebel lokalny. Jednak na szczeblu krajowym trochę to inaczej funkcjonuje. Tutaj jest kontakt bezpośredni. Oni chyba nie mają takiego głębokiego poczucia przynależności partyjnej jak na przykład na szczeblu krajowym ci politycy. Tak mi się przynajmniej wydaje. Nie wydaje mi się, że moje wynagrodzenie jest adekwatne do pracy, którą wykonuję ani do odpowiedzialności. Jeszcze rok temu byłbym zadowolon. Wystarczyłoby mi 3 500 zł. Teraz kiedy je mam, wydaje mi się że ok. 5 tys. zł byłoby adekwatne. Ciągle kolejnymi ustawami poszerza się nam zakres obowiązków, a do tej pory nie szły za tym żadne podwyżki wynagrodzenia. Raz w roku mamy tzw. wczasy pod gruszą, czyli dodatek do wypoczynku w kwocie... Właśnie. Do tej pory mieliśmy do połowy ucięte – do 350 zł, a nowa dyrektorka wróciła do tych właściwych sum, i teraz mamy 750 zł. To jest płatne po odbytym urlopie - minimum 10 dni roboczych, 14 dni kalendarzowych. Nie ma więcej funduszy socjalnych. Są nieoprocentowane pożyczki z kasy zapomogowo – pożyczkowej, jeżeli ktoś sobie życzy. Oczywiście to trzeba spłacać. Mamy grupowe ubezpiecznie, co jest chyba trochę tańsze. W czasie protestów nie wszyscy ratownicy strajkowali. Nie wiem dlaczego. Mogę się tylko domyślać, że część jest zbyt leniwa, druga część może się bać represji ze strony przełożonych, bo i takie straszenie było ze strony kierownika. Tego typu słowa padały, nie wiem czy żartem czy poważnie. Ratownikowi kontraktowemu ciężej się zmobilizować do tego strajku, bo jak ktoś jest na kontrakcie, to on zazwyczaj pracuje dużo więcej godzin niż ja. Ja na etacie maksymalnie 168 godzin muszę przepracować w miesiącu, a taki człowiek, który pracuje na kontrakcie, miesięcznie, żeby wyjść na swoje, zapłacić ZUS i podatek, musi pracować prawie 300 godz., a żeby odłożyć to pracuje po 400 godz. I jemu - jak pracuje 400 godzin - ciężko się zmobilizować, żeby pójść na strajk. Nie ma zwyczajnie na to czasu. Widzę mnóstwo problemów w służbie zdrowia. Np.: brak świadomości ludzi co do zasadności wezwań – do czego powinna jeździć karetka, a do czego nie powinna. Ludzie wzywają nas do bólu kolana, bo się uderzył tydzień temu, bo się przewrócił i go ręka boli – tego typu rzeczy. Gdzie jest jedna karetka w rejonie i trzeba mieć świadomość, że jak pojedziemy do takiej rzeczy, a w międzyczasie stanie się coś poważnego, to ta druga osoba, co potrzebuje pilnie pomocy, jej nie otrzyma, bo jesteśmy na takim wyjeździe nieuzasadnionym wręcz. A to jest pokłosie tego, że w telewizji są rozdmuchiwane afery. Kiedyś jak były wewnętrzne dyspozytorki na pogotowiu, robiły przesiew, w połowie przypadków odmawiały, bo uznawały je za nieuzasadnione. W tej chwili obsługuja to CPRy, czyli Centra Powiadaanon3664178097nia Ratunkowego, w których pracują osoby, które nie znają ludzi, nie znają terenu i przyjmują wszystkie wezwania jak leci. Ze względu na to, że telewizja rozdmuchała śmierć osoby, bo karetka nie dojechała na czas. Śmierć zdarza się na milion, 500 tys. wyjazdów. Dyspozytorzy się boją i przyjmują wszystko jak leci. Natoanon3664178097st świadomość ludzi jest na bardzo niskim poziomie. Ludzie są bardzo roszczeniowi. Uważają, że wszystko im się należy, a nie do końca tak jest. Po to m.in. powstał NIŚ, czyli nocna i świąteczna opieka medyczna. Taki lekarz rodzinny działający od 18:00 do 6:00 rano, żeby odciążyć pogotowie od takich bzdurnych wyjazdów, ale to nie funkcjonuje jak należy. To jest zazwyczaj przy szpitalu albo przy jakiejś przychodni. Teraz mają być przy SORach (przyp.: Szpitalny Oddział Ratunkowy). Taką informację o NIŚ można dostać w CPR lub u lekarza rodzinnego czy w internecie. Żyjemy w dobie internetu, można sobie doczytać. To funkcjonuje nie od wczoraj, to jest od kilku lat, a ludzie dalej o tym nie wiedzą. Zresztą lekarze ze świątecznej opieki często odmawiają wyjazdów, twierdząc, że mają dużo pacjentów, a to nie zawsze jest prawda. To jest lekarz wyjazdowy, przyjmuje na miejscu, ale może też dojechać do pacjenta, bo jest ich dwóch na dyżurze. Poza tym problemem jest brak odpowiedniego sprzętu, arogancja i ignorancja bezpośrednich przełożonych, niekompetentni współpracownicy. Pewne problemy jak są zgłaszane, są ignorowane, przynajmniej w rozmowie bezpośredniej. Później przy przy wyższych przełożonych, mój bezpośredni przełożony udaje, że nic nie wiedział albo udaje pomocnego. Są rzeczy, o których nie chciałbym mówić, bo to jednak będzie publikowanie. Gdyby to wyszło na jaw, prokurator by się tym zajął pewnie. Ze strony ludzi jak to wygląda...? Czasem krzyczą w niecenzuralnych słowach: gdzie ta karetka? Są roszczeniowi, wszystko im się należy, czasem są agresywni, czasem pijani. Ludzie są różni. Jeden wezwie karetkę o 3:00 w nocy, bo go paluszek rozboli, bo należy mu się, bo podatki płaci, a inny tydzień będzie chodził ze złamaną nogą i da sobie radę. Na kilka tysięcy mieszkańców jest jedna karetka. Zbyt duży rejon jak na jedną obstawę. Siłą rzeczy ludzie muszą czekać kilka godzin, jeśli 3-4 osoby wezwą karetkę w tym samym czasie. Nie mamy wsparcia psychologicznego. Policja ma, strażacy mają, a my nie mamy żadnego. Nie szukam innej pracy, bo ta mi się podoba. Nie wyobrażam sobie, żebym mógł robić coś innego. A dodatkowej – odkąd pojawiły się dzieciaki – póki co nie mogłem. Teraz aktywnie zaczynam się rozglądać i niewykluczone, że może od przyszłego roku albo pod koniec tego roku pójdę do dodatkowej pracy. Ze względu na te podwyżki nie jest to niezbędne, a chcę teraz więcej czasu poświęcić rodzinie, bo tego czasu już nie odzyskam. Na pewno nie będę pracował po 400-500 godzin miesięcznie. Ostatnio nie głosowałem w wyborach do Europarlamentu, bo byłem w pracy, a chwilowo nie widzę opcji, na którą mogę głosować. Zawiodłem się na poprzedniej partii rządzącej, czyli na Platformie Obywatelskiej. Wcześniej stale głosowałem na PO. Wprowadzili szereg cięć, co było uzasadnione ze względu na kryzys, który przetoczył się przez Europę. A potem mówili ciągle o dobrej sytuacji w kraju i nie poszły za tym wymierne korzyści dla nas – dla ludzi. Poza tym z mojej perspektywy wprowadzili taką ustawę, która zniosła z pracodawcy obowiązek wypłacania dodatkowego wynagrodzenia za pracę w nocy i za godziny dojazdowe. Wcześniej to było regulowane ustawowo, a oni wprowadzili ustawę, która to znosiła. Teoretycznie dyrektor mógł mi zabrać miesięcznie ok. 500 zł. Zadziałali na moją niekorzyść. Jak to funkcjonuje? W zakładzie opieki zdrowotnej działa kilka związków zawodowych. Na wprowadzenie zanon3664178097n w regulaminie wynagradzania muszą się zgodzić wszystkie związki zawodowe oprócz zainteresowanego. Wiadomo, że myśmy się nie zgodzili, ale oprócz nas musiał nie zgodzić się jeszcze jeden związek. Wtedy nas poparły pielęgniarki. Nie zgodziły się i dyrektor nie mógł tego zrobić. Nie zabrał nam wtedy tych dodatków. PO było alternatywą dla autorytarnych zapędów PISu, którego nie mogę znieść. Ta cała retoryka wydaje mi się silnie postkomunistyczna. Jestem centrolewicowy. Obecnie nie przyglądałem się partiom lewicowym. Mamy co? Wiosnę, SLD i Razem, Zieloni. Najbliżej i najrozsądniej jest chyba Razem. Przy czym nie ma siły przebicia. Chyba na zbyt małą skalę działają. Mój głos w wyborach przy obecnych różnicach procentowych nic nie zmieni. Samo poczucie głosowania na niszową partię, nie utwierdza mnie w tym przekonaniu, że zmieni cokolwiek moja decyzja lub jej brak. Każda zanon3664178097na w kraju, jeśli ma nastąpić, musi zacząć się od jednostki. Stary Żyd kiedyś powiedział: jeśli chcesz zmienić świat, zacznij od siebie. Nie można wyanon491946983ć od kogoś, jak się nie wyanon491946983 od siebie. Dopóki pewne pokolenie nie wymrze, to nic się nie zmieni. Na przykład głęboko zakorzeniony antysemityzm w naszym kraju – chciałbym, żeby go nie było. Wśród swoich znajomych już nie obserwuję tego. Jest inne podejście, bardziej ludzkie, nieszufladkujące, otwarte. Każdy prawicowy ruch może stanowić zagrożenie, dlatego trzeba to monitorować. Chociaż z drugiej strony każdy ma prawo mieć takie poglądy, jakie ma, ale nie może zabraniać nikomu mieć poglądów zgoła odmiennych. Mentalność ludzka ma się zmienić. Sam nie jestem wierzący chyba już. Wystarczyłoby, żeby ludzie, którzy deklarują się jako żarliwi katolicy, zaczęli wcielać w życie poglądy, przekonania wynikające z ich wiary, a tu jest zupełnie inaczej. Dla mnie ważne są: rodzina, orientacja na drugiego człowieka i jego potrzeby, chyba stąd zamiłowanie do pracy. Żyj i daj żyć innym po prostu. Religia nie pełni roli w moim życiu. Żona anon3664178097ła się zająć wychowaniem, w wierze ale chyba jej to nie wychodzi. Spotykamy się przy świątecznym stole i przyjmujemy księdza po kolędzie, chociaż nie z mojej inicjatywy. Nie chodzę do kościoła, chociaż dzieciakom się zdarza, coraz rzadziej, co wynika z mojej postawy. To wynika z nastawienia negatywnego do kościoła. Byłbym ignorantem, gdybym twierdził, że nic nie ma ponad nami. Nie umiem tego ocenić, ale nie wierzę w ludzi tworzących ten system i całą hierarchię. Wszystko przeszkadza mi w kościele: hierarchiczność, wyzyskiwanie, orientacja na pieniądz, pedofilskie skandale, wszystko co sprawia, że ludzie odwracają się od kościoła. Jest ogromny związek kościoła z polityką. Kościół na pewno zapewnia wsparcie politykom. Nie wiem czy w drugą stronę. Jest związany z PISem. Jestem za rozdziałem państwa od kościoła, ale nie chcę, żeby była zepchnięta na margines, a ludzie wierzący będą się tak czuli, a tego bym nie chciał. Niech każdy ma prawo wyboru. Moje dzieci chodzą na religię. Jestem za zrównaniem związków wyznaniowych i kościołów. Tylko to jest nie do zrobienia, bo my jesteśmy narodem katolickim jakby nie patrzeć. Z tego co się orientuję księża dostają emeryturę od państwa, a tak być nie powinno. Kto kontroluje ich dochody tak naprawdę? To są takie instytucje właśnie: kościół, PZPN, chyba nikt nie jest w stanie skontrolować ich finansów. Nie mam problemów, z którymi nie dałbym sobie rady. Mam marzenia: chciałbym mieć swój dom, uprawiam sport teraz, jest dobrze. Jest to do zrobienia, to kwestia czasu, decyzja o sprzedaży mieszkania, więcej pracy i kredyt. Mamy teraz kredyt na mieszkanie. Spłaciliśmy go w dużej części. Nie jest możliwe, żebyśmy kupili dom na rynku wtórnym bez kredytu. Myślę, że mamy zdolność kredytową, ale nie mamy wkładu własnego na razie. Nie mam chyba obecnie żadnych autorytetów. Sam dla siebie jestem autorytetem. Jakkolwiek by to nie zabrzanon3664178097ło." 2,58869,2019-09-06T12:03:23.017Z,58461,anon2002939394,anon2699050908,"[quote=""anon2699050908, post:1, topic:10625""] Każda zanon3664178097na w kraju, jeśli ma nastąpić, musi zacząć się od jednostki. Stary Żyd kiedyś powiedział: jeśli chcesz zmienić świat, zacznij od siebie. Nie można wyanon491946983ć od kogoś, jak się nie wyanon491946983 od siebie. Dopóki pewne pokolenie nie wymrze, to nic się nie zmieni. [/quote] Właśnie tak wielu wierzy w mój kraj, a także uważają, że musi być co najmniej pokoleniowy zwrot, aby pokonać traumę komunizmu. Pochodzę z Rumunii, ale twoje doświadczenia są bardzo podobne do doświadczeń moich przyjaciół, zwłaszcza tych pracujących w medycynie. Tutaj widzę wybór, że ludzie wyjeżdżają do pracy za granicę, zwłaszcza jeśli są młodzi. To jest lepsze dla osoby, ale utrwala zło w systemie. Ponieważ zdecydowałeś się zostać, zastanawiam się, czy istnieje system wsparcia, który znajdziesz, czy może pomóc w budowie? Niekoniecznie instytucjonalne (jak związki zawodowe), ale może coś wymyślonego przez ludzi, przez twoich kolegów? Co daje ci nadzieję? Nie chcę dodawać więcej złożoności, ale czy przeczytałeś historię Askiej? Musiała zmierzyć się z wieloma problemami w systemie, ale z perspektywy pacjenta. Jestem pewien, że chętnie usłyszy twoją opinię: https://edgeryders.eu/t/diagnoza-wsparcie-psychologiczne-i-zycie-z-choroba-przewlekla-w-polsce/10046 PS Mój komentarz został przetłumaczony z angielskiego na polski za pomocą google. Proszę wybaczyć błędy!" 1,53813,2019-05-23T15:56:35.365Z,53813,anon2965932967,anon2965932967,"![facebook%20cover|690x386](upload://nGZEyvnz7BqFusLp7XhDSX2W1Du.png) For all cultural managers/art professionals out there: Are you tired? Do you need a different type of break? Let me invite you to an experience that will change you. Organized by yours truly. WHAT: 4 full days of wellness and creative workshops, safe space for reflection, sharing and healing, peer learning, mindfulness practices, light sport activities and relaxation designed for cultural managers and arts / cultural professionals who have experienced a burnout, exhaustion, permanent tiredness WHEN: 8 – 13 July 2019 (8th and 13th are travel days) WHERE: MAKAK Bed and Breakfast, Veliko Tarnovo, Bulgaria PARTICIPATION FEE: 230 EUR DEADLINE: Applications will be accepted on a rolling basis but no later than 31 May 2019. APPLY HERE - http://multikulti.bg/2591 " 2,53884,2019-05-24T08:13:03.009Z,53813,anon2002939394,anon2965932967,"This sounds really nice @anon2965932967 ! What made you start organising these...? I have heard it's not the first edition right? I can only assume there is a personal experience there, would you be willing to share it? In a [discussion about burnout](https://edgeryders.eu/t/lets-talk-about-burnout/8507) from a while back, @anon [quote=""anon The self-care model is often individual-centered: you do your bit of self-care (yoga, walk, mindfulness, whatever people chose to do) and you have a good work-life balance and you won’t burnout. Not really, because burnout is more about “how” we work, that “how much”. So it’s more nuanced than the work-life balance model. Burnout is not a problem of the individual but of the system, of the way we work, of how organisations are run (often bureaucratic, no matter if flat of top-down) and of the work culture itself. [/quote] In my bubble, I know many who are definitely your target audience.. Will spread the word and maybe even register myself, checking my calenday for the summer!" 3,53904,2019-05-24T11:31:03.336Z,53884,anon2965932967,anon2002939394,"thanks, @anon2002939394! surely, the idea came from personal experience :face_with_thermometer: traveling around Europe and meeting cultural managers, i kept hearing about the same problem, especially from people who genially love what they're doing and don't see it as 'work'. for me the problem was that both my 'working time' and my 'leisure time' were filled with the same people, activities, ideas which, from one hand, is very cool but on the other, it's sometimes difficult to set boundaries. not to mention that i lived and worked with my partner and we would spend 100 % of our time thinking and speaking about work. even if we were out for a run, we reflected on our work, brainstormed, etc. i agree that this could be a structural problem and a 'how we work' problem and as a manager i do try to tackle it as much as i can to make my colleagues life easier and structured in a better way :-) with time i also accepted that at the end, it's a personal responsibility and i cannot take all the blame :-) on the 'how much side', and to me, it's also often a financial problem and not-for-profit under-funding doesn't help because work which a whole team of 5 people would normally do has to be done by 1-2 persons. then the organization/the team can say: 'there are not enough resources, we are not doing it', however they do want to do it so they proceed... which also teaches donors that it's okay to under-fund (if that's a verb :-) ) most of all, throughout the years i noticed that the shame is the biggest problem, the image that we build for ourselves and for the others as 'full time change makers', 'i can do it all super heroes', etc. and there is a lot of inner frustration building up and often people become severe to themselves instead of being kind and generous... for some reason it's easier to do it for others :-) back to the Re-Creation Camp - we use the Art of Hosting method for deep connection and meaningful conversations but from there the program is co-created and based on participants' needs. thanks a lot for sharing it and i would be happy if you come :-)" 4,53955,2019-05-25T09:02:26.750Z,53904,anon2772845365,anon2965932967,"[quote=""anon2965932967, post:3, topic:9961""] not-for-profit under-funding doesn’t help because work which a whole team of 5 people would normally do has to be done by 1-2 persons. then the organization/the team can say: ‘there are not enough resources, we are not doing it’, however they do want to do it so they proceed… which also teaches donors that it’s okay to under-fund [/quote] this is SO ON POINT. can completely relate. And I will share your event with people who I know may be interested. Good luck!" 5,53957,2019-05-25T10:46:14.926Z,53904,anon2002939394,anon2965932967,"[quote=""anon2965932967, post:3, topic:9961""] i noticed that the shame is the biggest problem, the image that we build for ourselves and for the others as ‘full time change makers’, ‘i can do it all super heroes’, etc. and there is a lot of inner frustration building up and often people become severe to themselves instead of being kind and generous… for some reason it’s easier to do it for others :slight_smile: [/quote] This is a deep insight I think - it's been my experience too, individually, but I also see it in our collective. I think it becomes even more dangerous when we project it onto others and the world, as if it's becoming a requirement to be self-sacrificial and go the extra mile just to get things done, and if someone is not willing to do it, then they get less respect. What also seems to come across from your words is that it's not just cultural managers, this is generalized to a lot of people working in social change. I am starting to like more and more the idea of doing great work but pursue rewards and adequate funding with assertion - and think about our new projects more strategically, with the goal of social change on the same pedestal as the goal of wellbeing for ourselves. This has been raising eyebrows in some circles, especially in culture where precarity is the rule and prosperity seems to be bourgeois. Maybe I'm wrong, but at times I've wondered if going for prosperity can make you look like impostors. End of philantropy and more impact investments, developing more entrepreneurial thinking, new kind of NGO leadership.., I guess these fall into what I mean when I say going for prosperity. This podcast produced by @anon https://www.youtube.com/watch?v=R1098pOkjHk" 6,54236,2019-05-30T14:33:59.707Z,53813,anon2002939394,anon2965932967,"Ping @anon4120812275 who;s also doing a lot of cultural work. And if you have friends in Bulgaria or around.. :-)" 7,58867,2019-09-06T11:28:36.316Z,53813,anon2002939394,anon2965932967,Ping @anon1374048529 @anon651223796 as inspiration for the event ideas you are exploring in Poland.. 1,58304,2019-08-23T12:56:42.508Z,58304,anon634599124,anon634599124,"Notatki z dzisiejszego spotkania. Obecni: Ja, @anon829385436 i @anon651223796 Ustalenia Program festiwalu jest w budowie, na razie mamy takie propozycje: 1. **Otwarte Forum** - pomysł jest taki, żeby zaprosić od niego reprezentantów różnych środowisk, idealnie odległych od siebie światopoglądowo. Mamy już zespół i buduje się baza studentów, którzy pomogą to facylitować - Mikołaj mówi, że liczy na obecność ok 100 osób. Jaki jest cel takiego spotkania? Chcemy, żeby ludzie się spotkali. Żeby stworzyć możliwość przezwyciężenia ideologicznych różnic i zbudowania warunków do zrozumienia. 2. **Grupa robocza dla aktywistek** - czytając historię różnych aktywistek, którym różnie w życiu idzie, ale mają ogromny talent i energię, myślę o zrobieniu intymnego spotkania dla tych, którzy potrzebują pomysłów na to, jak żyć z aktywizmu. Będzie to niehierarchijna sesja P2P - przerobienie głównych problemów, podzielenie się strategiami radzenia sobie z nimi, zdobywania funduszy, budowania relacji z ""klientami"", i co tam jeszcze. Myślę tu o @anon1374048529 i @anon2663128141. Byłoby dobrze dowiedzieć się, czego wy oczekiwałybyście od takiej sesji? 3. Dużym tematem są też matki - samotne, pracujące, samozatrudnione. Nie wiem jeszcze, jaki format jest tutaj odpowiedni - może @anon517170196 czy @anon351797018 mają jakieś sugestie nt tego, jakiego rodzaju rozmowy i pomocy, i specjalistów, byście sobie życzyły (wyobraźcie sobie, że jestem wróżką i mogę zrobić cokolwiek). 4. Praskie przysmaki czy jakkolwiek to nazwiemy - spotkanie w kuchni wokół wspólnego stołu. Dzielimy się przepisami, uczymy gotować i opowiadamy sobie historie z życia. To zaanon3664178097st kateringu, o ile znajdziemy miejsce z kuchnią. Ale może warto w jakiejś formie to zorganizować nawet w miejscu bez kuchni? 5. Sesja tatuaży i rozmów wokół tatuaży - tbc jaki temat dokładnie, jacy artyści i jaki model finansowania tego wydarzenia. Co dalej? Zadania na najbliższy tydzień: 1. Napisać dobry opis forum, na ile jest to możliwe, żeby można się nim było dzielić w budowaniu partnerstw. 2. Stworzyć listę organizacji, z którymi chcemy współpracować przy robieniu tego wydarzenia. Kto nas interesuje? Co mają do zaoferowania? Jak ich przyciągnąć? 3. Zrobienie ogłoszenia, które możemy opublikować w sieci, zapraszającego do udziału w OF i w evencie w ogóle. 4. Zrobić listę potencjalnych miejsc (idealnie 2-3 sale, w tym jedna duża, i kuchnia, i może miejsce do chillowania i spotkań) i zacząć się z nimi kontaktować. 5. Sprawdzić, ile kosztuje katering dla 100 osób (lunch i kolacja) BONUS Jaki rodzaj sytuacji jest nam potrzebny na Demakijażu? :) (zaczynamy myśleć!)" 2,58305,2019-08-23T13:12:04.386Z,58304,anon651223796,anon634599124,"Super, dziękuję za podsumowanie! W temacie samotnych (wolę określenie samodzielnych) matek, to jak coś to organizowałem z kumpelą cykl darmowych warsztatów dla samodzielnych rodziców. Założyłem na fb zamkniętą grupę dla zespołu facylitatorów. Zachęciłem też społeczność POPowską do udzielania się w ramach treningu na naszym forum. Może dzięki temu dołączy do nas kilka osób." 3,58340,2019-08-25T12:47:34.118Z,58304,anon829385436,anon634599124,"Dzięki Natalia za podsumowanie. Zbadam sprawę cateringu i możliwości lokalowe:)" 4,58429,2019-08-27T06:54:56.472Z,58304,anon651223796,anon634599124,"Jestem w kontakcie z pracowniczką Biura Recznika Praw Obywatelskich- może uda się załatwić tam lokal. Idę dziś na spotkanie ze Szkołą Liderów: https://www.szkola-liderow.pl/ Czuję, że może uda ich się włączyć do naszego projektu zarówno w kwestii uczestników platformy edgeryders jak i naszego wydarzenia. Napisałem też do rzeczniczki akademicki akademickiej Uniwersytetu Warszawskiego ( robiłem z nią kiedyś wywiad o Dialogu) z nadzieją, że pomoże włączyć studentów...lub poradzi w kwestii lokalu (Biblioteka Uniwerystetu to też świetna lokalizacja)." 5,58430,2019-08-27T07:05:56.445Z,58429,anon634599124,anon651223796,"Biblioteka jest mniej neutralna, nie wiem jak odbierać ją będą nieintelektualne środowiska - ale ufam Ci, nigdy nie mieszkałam w Warszawie. Na pewno nie może to być skłot ;)" 6,58432,2019-08-27T07:26:35.933Z,58304,anon651223796,anon634599124,Wiesz na razie robimy rekonensans terenu- jeśli chodzi o uniwersytet to najbardziej zależałoby mi na studentach i ich włączeniu do dyskusji na edgeryders 7,58505,2019-08-28T07:47:29.614Z,58432,anon651223796,anon651223796,"Hejah! Byłem dziś na spotkaniu w szkole liderów: https://www.szkola-liderow.pl/ To organizacja, która wyławia i wspiera liderów społecznych i politycznych. Mają już ponad 4000 absolwentów! Chętnie nam pomogą. Po pierwsze napiszę do nich informację o naszych działaniach i zgodzili się rozesłać tę informację w swoim newsletterze i zachęcić wspoanon3664178097nych liderów do udziału w naszej platformie i evencie (podobno u nich to skuteczna forma komunikacji i ludzie reagują na newsletter)To powinno nam pomóc rozbuchać naszą platformę. Myślę, że szukanie innych organizacji to lepszy sposób niż szukanie poszczególnych rozmówców do historii, Zamieszczanie pojedynczych historii jest nieefektywne @anon Dziewczyny ze Szkoły Liderów nie raz organizowały już eventy w Warszawie i mówią, że może być trudno o lokal w Pałacu Kultury, ale polecają sprawidzić dwa następujące: 1. Przestrzeń from facebook: FB podobno wspiera takie inicjatywy i podobo fajnie tam jest. Może pomogliby nam też w reklamie? https://przestrzen.fb.com/pl/ 2. Centrum kreatywności Targowa na Pradze- też podobno super miejce do sprawdzenia, również za za darmo i do dogadania http://firma.um.warszawa.pl/projekty/centrum-kreatywnosci-targowa-56/ Najbliższe zadania: 1. Jutro uderzam w te dwa miejsca, żeby zapytać o możliwości przyjęcia nas w listopadzie 2. Stworzyć informację do newslettera szkoły liderów. 3. Szukać kolejnych organizacji do współpracy Uwagi które do mnie docierają: strona jest nie jasna i trochę staromodna. Ludzie podobno wchodzą i nie wiedzą o co tu chodzi. Pozdrawiam!" 8,58527,2019-08-28T13:38:58.801Z,58505,anon634599124,anon651223796,"To wiemy od dawna ale nie ma możliwości jej dramatycznego ulepszenia - w takiej konfiguracji robi to, co ma robić (badania) i spełnia rolę forum. Nie wiem, czy kiedykolwiek będzie wyglądała lepiej - ale starabieda.edgeryders.eu to nasza wizytówka na teraz, może trochę przyjaźniejsza na pierwszy kontakt?" 9,58529,2019-08-28T14:08:51.743Z,58527,anon651223796,anon634599124,Tak http://starabieda.edgeryders.eu zdecydowanie wygląda najlepiej :) 10,58533,2019-08-28T14:27:47.109Z,58505,anon651223796,anon651223796,"Newsletter wewnętrz środowiska szkoły liderów pójdzie: 1. w opcji skromnej do 660 osób 2. w opcji pozytywnej i wypasionej nawet do kilku tysięcy. To zależy od tego na co zdecyduje się szkola liderów. Jeśli ktoś ze szkoły to czyta, to wielkie dzięki!!! Wierzę, że to da nam wiele nowych historii i dyskusji. Wysłałem następującą informację na newsletter: ""Kochani Liderzy, Zgłosiła się do nas Organizacja Edgeryders z prośbą o wsparcie. Edgeryders (think-tank Unii Europejskiej) prowadzi projekt, którego celem jest poznanie jakości życia w Europie, w tym w Polsce i przez to zrozumienie wyzwań z jakimi zanon491946983 się obecnie nasz kraj. Chcielibyśmy Was prosić o wspracie tego projektu poprzez zostawianie swoich historii i udział w dyskusjach. Tutaj link do strony: https://wellbeing.edgeryders.eu/pl To dobra okazja, żeby skonfrontować się z odmiennymi punktami widzenia polskiej rzeczywistości. Znajdziecie tam działaczy, wyborców, oraz zwykłych obywateli wielu stron sceny polityczno-społecznej. Udział w platformie może być anonimowy. Już po kilku miesiącach od rozpoczęcia projektu ujawnia się bardzo silna polaryzacja Polaków. Dlatego też elementem kulminacyjnym projektu będzie event listopadowy w Warszawie (20.11.2019) Jego główną część stanowić będzie Otwarte Forum dla Polaków, które poprowadzi Gary Reiss (US) oraz Bogna Szymkiewicz. Wydarzenie napędzane, przez Polskie Towarzystwo Psychologii Procesu jest w trakcie jest w trakcie tworzenia. Więcej szczegółów znajdziecie wkrótce na stronie Edgeryders. Thank You very much and stay tuned...for better Poland :)""" 11,58535,2019-08-28T15:03:56.661Z,58533,anon651223796,anon651223796,"Hej, mam nadzieję, że ktoś to czyta ;) Jest taka propozycja, żeby już tworzyć wydarzenie na FB, żeby móc zacząć je promować. Pod Otwarte Forum w opisie dodamy, że jest to część naszego festiwalu i mają miejsce mniejsze wydarzenia towarzyszące. Stworzę wydarzenie. Zastanawiam się nad grafiką. Edgeryders będzie oczywiście oznaczony jako jeden z organizatoró wydarzenia. Tekst wydarzenia będzie ulegał zanon3664178097nom, ale chodzi o to, żeby idea szła już w świat Proszę o sugestie. Wysłałem formularz o lokal do https://przestrzen.fb.com/pl/ i czekam na odpowiedź Miko" 12,58552,2019-08-29T09:21:48.151Z,58535,anon634599124,anon651223796,"Możesz wrzucić draft tego tekstu jako kolejny post i popracujemy nad tym razem. Edgeryders oczywiście jest współorganizatorem, co do grafiki, przydałoby nam się coś fajnego - poszukam w grupie, kto to może zrobić." 13,58570,2019-08-29T14:23:27.545Z,58552,anon651223796,anon634599124,"Festiwal Wspólna Sprawa / Otwarte Forum Społeczne 20.11.2019/Draft Czy Polska to nasza wspólna sprawa? Czy stać nas na pogłębiający się podział naszego społeczeństwa? Od wielu miesięcy jesteśmy świadkami toczącego się w Polsce poważnego kryzysu nie tylko politycznego, ale i społecznego. Tak trudno jest nam się wzajemnie usłyszeć. Przypisujemy sobie nawzajem najgorsze cechy oraz intencje. Dochodzi do eskalacji, incydentów, w których zagrożone jest ludzkie życie. Już dawno nie byliśmy tak daleko od siebie. Demokracja wściekłości, pogardy i strachu ze wszystkich stron. To staje się nieznośne i jeśli czegoś z tym nie zrobimy, to zrobimy sobie krzywdę (a może już robimy?) Czy można coś z tym zrobić? Czy są jakieś wspólne wartości, które łączą nas wszystkich? My uważamy, że tak. Może warto ich poszukać wspólnie? Zapraszamy Was serdcznie na Festwiwal Wspólna Sprawa oraz towarzyszące mu Otwarte Forum Społeczne, które poprowadzi Gary Reiss (US) Czym jest Otwarte Forum? OF- metoda wynaleziona przez Arnolda Mindella, twórcę Psychologii Zorientowanej na Proces, pozwala skutecznie radzić sobie z trudnościami występującymi w społecznościach oraz umożliwia budowanie poczucia wspólnoty między jej członkami. Opiera się ona na koncepcji głębokiej demokracji, która zakłada, że dopiero ujawnienie WSZYSTKICH stanowisk istniejących w danej grupie umożliwia wypracowanie prawdziwie satysfakcjonujących rozwiązań jej problemów. Zadaniem osoby prowadzącej spotkanie (facylitatora) jest przede wszystkim stworzenie przestrzeni, w której członkowie danej grupy mogliby przedstawić nie tylko swoje poglądy na daną kwestię, ale i uczucia, które ona wzbudza. Zadanie to wyanon491946983 umiejętności dostrzegania najdrobniejszych sygnałów pojawiających się w grupie oraz odwagi podążania za tym, co się wydarza w trakcie interakcji między uczestnikami spotkania. Festiwal jest częścią projektu POPrebel by Edgeryders. Plan festiwalu: 1. 2. 3. Już teraz przygotowujemy tło pod nasze spotkanie. Wejdź na http://starabieda.edgeryders.eu Zostaw swoją historię i weź udział w ogólnopolskiej dyskusji na temat życia w Polsce. Nagradzamy najlepszych dyskutantów. Zapraszamy inne organizacje do wsparcia naszego wydarzenia. Widzimy się wkrótce Organizatorzy: Eggeryders, Polskie Towarzystwo Psychologii Procesu,... Wspierają nas: Szkoła Liderów..." 14,58601,2019-08-30T09:10:51.713Z,58570,anon651223796,anon651223796,"Wysłałem zapytanie o lokal i wsparcie do Rzecznika Praw Obywatelskich: Szanowna Pani, 20.11.2019 tego roku odbędzie się całodniowy Festiwal Wspólna Sprawa (organizowane przez Edgeryders- think tank Unii Europejskiej) i związane z nim otwarte Forum Społeczne dla Polaków zasilane przez Polskie Towarzystwo Psychologii Procesu. Zamierzamy zgłosić się do mediów, zaprosić jak najwięcej stron trwającego konfliktu społecznego, także tych o dość ekstremalnych poglądach na nasze społeczeństwo. Celem takiego spotkania jest próba usłyszenia się nawzajem mimo różnicy zdań. To będzie event na ok 100 osób. Otwarte Forum porpowadzi dr Gary Reiss- międzynarodowej sławy facylitator społeczny i psychoterapeuta. OF będą towarzyszyły pomniejsze wydarzenia. W związku z tym mam następujące pytania: 1. Czy byłaby możliwość nieodpłatnego użyczenia przestrzeni konferencyjej BRPO? Czy poza salą konferencyją są jakieś inne pomieszczenia, które BRPO zgodziłoby się udostępnić? Np. na mniejsze warsztaty. 2. Czy BRPO, nie chciałoby dołączyć się w jakiś sposób do organizacji tak sensownego przedsięwzięcia jakim jest poszukiwanie wspólnego głosu wśród Polaków? Oto Czym jest Otwarte Forum: https://edgeryders.eu/t/otwarte-forum-wspolna-sprawa-warszawa-20-11-2019/10621 Pozdrawiam se" 15,58611,2019-08-30T12:47:59.026Z,58304,anon634599124,anon634599124,"Super, podsumowanie tygodnia: 1. badamy lokale - póki co bez sukcesu z żadnej strony. Moglibyście zrobić listę lokali, z którymi się kontaktujecie i ją update'ować, w formie postu może? Stworzyłam miejsce na to tutaj: https://edgeryders.eu/t/lista-organizacji-i-lokali-wellbeing-listopad-warszawa/10647 2. czy mamy gdzieś scenatralizowaną listę org, z którymi chcemy działać? Możemy wrzucić ją do posta z lokalami i mieć scentralizowaną bazę Mamy wstępny opis, jakieś wyobrażenie nt kateringu i pracujemy nad ogłoszeniem (odpowiedzialna: @anon829385436 )" 16,58629,2019-08-30T18:26:23.191Z,58304,anon829385436,anon634599124,"Hej, planuję ogłoszenie na ngo.pl, które będzie zachęcało do współtworzenia wydarzenia na zasadzie wolontariackiej. Oczywiście przed wysłaniem dam Wam do akceptacji i ewentualnej korekty. Zajmuję się też cateringiem. Póki co skontaktowałam się z menadżerką Jaskółki (baaardzo fajne wege/wegan miejsce na Żoliborzu). Czekam na odzew, ale obawiam się, że 2000PLN to trochę mało na 100 osób. Czy coś dodatkowego udałoby się ewentualnie wyszarpać na catering? Rozumiem też, że jeśli będzie opcja wspólnego gotowania to rezygnujemy z cateringu całkiem albo zostajemy przy czymś drobnym typu zimne przekąski? Z najnowszych pomysłów: - prawoczłowiecze tatuaże (pomysł Natalii) - warsztat o niepełnosprawności - wspóltworzyłam go z Kasią Bierzanowską (inicjatywa Pełnoprawna - polecam zobaczyć na FB, super sprawa) i Piotrkiem Skrzypczakiem z HF, mogłabym go współprowadzić za free, anon351797018 lub Piotr pewnie zgodziliby się za jakąś sensowną stawkę. Warsztat jest naprawdę spoko, bardzo dużo sama dowiedziałam się dzięki niemu jeśli chodzi o tematykę związaną z niepełnosprawnością. Trwa ok 3-4h. - joga? znam super instruktorkę, która właśnie wróciła do Polski po latach spędzonych w Norwegii. - Natalia podała też pomysł imprezki na zakończenie eventu. Może spektakl? Mam znajomych, którzy robią zaangażowany teatr, mogłabym podpytać jak to wygląda cenowo, chociaż już sama się waham czy to nie zbyt wiele atrakcji jak na jeden dzień :slight_smile:" 17,58652,2019-09-02T07:11:16.909Z,58304,anon651223796,anon634599124,Jak festiwal to festiwal! Niech będzie dużo atrakcji:) Może teatr impro z tematem wspólnota lub coś takiego? 18,58670,2019-09-02T11:37:25.119Z,58505,anon1374048529,anon651223796,"Szkoła Liderów jest best, brałam udział w ich lokalnych wydarzeniach na miejscu u siebie :)" 19,58671,2019-09-02T11:40:37.084Z,58304,anon1374048529,anon634599124,"Hej, co do pytania @anon634599124 to sesja o aktywizmie byłaby dobra w kontekście wypalania się/ worklife balance albo po prostu wzajemnego wsparcia. Ja do siebie planowałam zaprosić Natalię Saratę, która zajmuje się od niedawna (ale z sukcesem) tym tematem." 20,58856,2019-09-06T07:58:07.414Z,58671,anon651223796,anon1374048529,AlaAl doskonały pomysł. Wypalenie dotyka wielu aktywistów... 21,58866,2019-09-06T11:26:13.651Z,58671,anon2002939394,anon1374048529,"Hej, podoba mi się twoja propozycja Ala. Z mojego doświadczenia wynika, że bardziej intymna konfiguracja zapewni uczestnikom wyraźniejszą wartość dodaną niż wydarzenie na 100. Jest to nie tylko bardziej znaczące, ale także bardziej opłacalne. Jeśli staniesz się widoczny dla siebie i swojej osobistej historii podczas wysyłania zaproszenia, będzie to anon3664178097ło znaczenie. Ciekawi ludzie przyciągają ciekawszych ludzi :-) @anon651223796: W 2012 roku, kiedy Edgeryders był projektem Rady Europy, próbowaliśmy również dotrzeć do dużych sieci młodzieżowych (European Youth Forum). Jaki był rezultat? Nigdy nie przyszli, po prostu nie zapewniało wystarczającej ilości nagród materialnych. Nie zdziw się, jeśli w odpowiedzi na zaproszenie zapadnie cisza (myślę, że gdzieś na forum przeczytałem, że nie zareagowali). Jeśli masz dobrego gościa - jak możesz powiązać to, co ma do zaoferowania, z korzyścią dla uczestników? To nie jest tak naprawdę jasne z zaproszenia. To tylko informacja zwrotna i zachęta! Nie przestawaj próbować różnych rzeczy!" 1,58476,2019-08-27T15:04:10.702Z,58476,anon634599124,anon634599124,"Hej hej:) Chciałabym podzielić się z wami informacją o wirutalnej kawiarence - spotkaniu online z członkami naszej społeczności i ciekawymi gośćmi, z którymi będziemy poruszali ważne, drażliwe, ciekawe tematy. Jeśli chcecie zaproponować nam jakiś temat lub gościa, napiszcie o tym w komentarzu. ============================================================================= Zapraszamy was do godzinnego spotkania online z Paulą Wawrzyńczyk (edukatorka seksualna, Ponton, PL/Brook Charity, UK) @anon4053408677, Natalią Skoczylas (aktywistka, działaczka kulturalna) i Joanną Bednarczyk (feministka, filmoznawczyni) @anon829385436, podczas którego rozmawiali/ły będziemy o edukacji seksualnej w Polsce. O tym, jak ona teraz wygląda. O tym, jak powinna wyglądać - zdaniem jej przeciwników i zwolenników. O tym, po co w ogóle jest ona potrzebna. Będzie to otwarta dyskusja - zapraszamy was do przygotowania pytań, na które spróbujemy razem znaleźć pytania. Zapraszamy wszystkich zainteresowanych tych tematem - matki, ojców, babcie i dziadków, chłopaków i dziewczyny, nauczycielki i katechetki. Wirtualne kawiarenki to część projeku Edgeryders, w ramach którego badamy samopoczucie Polaków. Prowadzimy te rozmowy na wybrane przez nas - i przez was - tematy. Jak wziąć udział w kawiarence? Zarejestruj się tutaj: https://zoom.us/meeting/register/e67975f4aa9aae0a8c34be5db4a05ad8" 2,58745,2019-09-03T20:17:57.173Z,58476,anon651223796,anon634599124,I jak i jak? 1,56990,2019-07-22T14:38:47.574Z,56990,anon651223796,anon651223796," Drodzy jadący po bandzie, Chciałbym w ramach eventu listopadowego zaproponować otwarte forum (OF). To rodzaj pracy grupowej, w której spotykają się różne, najczęściej zwaśnione opcje (polityczne, kulturowe, światopoglądowe etc) i facylitatorzy usiłują pomóc tym grupom znaleźć drogę do rozmowy. To jedno z najważniejszych narzędzi Psychologii Zorientowanej na Proces w pracy z grupami. Tutaj krótkie info czym jest OF (trzeba wczucić w translator): https://akadeanon3664178097pop.org/aleksandra-raczynska-otwarte-forum/ Dwie z trzech osób zgodziły już się z nami wstępnie współpracować. Jestem w trakcie pytania Garego Reissa, uznanego facylitatora, czy zgodziłby się to poprowadzić. Tutaj link: https://garyreiss.com/ Chciałbym zaprosić do współpracy Warszawę, bo to będzie wydarzenie ,o miejmy nadzieję, dużym rozgłosie. Od anon3664178097sta oczekiwałbym reklamy i dobrego miejsca za darmo pod wydarzenie. Im szybciej uda nam się ustalić budżet i inne szczegóły, tym lepiej :) W związku z tym moje pytanie brzmi, ile mamy kasy na event i dlaczego tak mało? :) Do współpracy zaprosiłem wstępnie towarzystwo psychologii procesu, której jestem czynnym członkiem :D Wstepnie wyraziło się bardzo entuzjastycznie. Dajcie znać co o tym myślicie Edgerider Mikołaj :)" 2,57012,2019-07-23T10:15:32.805Z,56990,anon2002939394,anon651223796,"Cześć Miko, dzięki za pomysły. Myślę, że to wspaniałe, że znalazłeś metodologię (Open Forum), w której ludzie mogą się spotkać i zgodzić się na nie zgadzanie się. To klucz do uczciwych rozmów. Jak sądzisz, że ten format może wspierać transfer rozmowy online? Poprzez nagrania, udostępnianie notatek lub w inny sposób? Uzgodnisz szczegóły z @anon634599124 i @anon Ale chciałem podzielić się z wami informacjami o tym, jak zbudowaliśmy te wydarzenia społecznościowe w przeszłości. Nie wiem, ile wiesz o tym, co zrobiliśmy i co okaże się przydatne, więc oto jest. Imprezy wspólnotowe to więcej warsztatów niż konferencji. Są nieformalne, intymne i dają ludziom szansę na prawdziwe mówienie i wzajemne zaufanie. #nospectators: wszyscy uczestniczą. Wydarzenia społeczności Edgeryders są bardzo dobrze udokumentowane. Możesz przeczytać o tym formacie tutaj: https://edgeryders.eu/t/workshop-design-lessons-from-thessaloniki/5843 Wielka historia tego, jak to działało w Brukseli: https://edgeryders.eu/t/opencare-workshop-brussels-a-symposium/508 Wszystko to oznacza, że rozanon3664178097r wydarzenia, komunikacja i reklama będą ważnymi wyborami, ale zależą one od strategii dotarcia do ludzi, do których chcemy dotrzeć. PS Mój komentarz został przetłumaczony z angielskiego na polski za pomocą google. Proszę wybaczyć błędy!" 3,57062,2019-07-24T08:41:02.735Z,56990,anon2393472686,anon651223796,"Cześć Mikołaj Dzięki za to myślę, że to interesujące podejście. Myślę, że może to bardzo dobrze współpracować z niektórymi dodatkowymi elementami projektu i procesem, który przywiązuje tak dużą wagę do tego, co dzieje się przed i po fizycznym zgromadzeniu, jak na samym fizycznym spotkaniu. Nie wiem, czy Nat wyjaśnił, że celem wydarzeń fizycznych jest zaangażowanie ludzi w aktywny udział w tej platformie internetowej. Wyanon491946983 to powtarzających się interakcji w czasie, aby budować znaczące relacje i dzielić się wiedzą, którą możemy przełożyć na działanie. W społeczności rozproszonej geograficznie możemy to robić tylko online na platformie, której ufamy. Oznacza to, że projektujemy proces tego, co się dzieje, przed i podczas oraz po fizycznym zgromadzeniu, mając na uwadze ten jeden cel: online przed offline. Porozmawiajmy z Natalią, aby zobaczyć, jak możemy ją dobrze dostosować, aby działała z naszą metodologią Witaj w drużynie :)" 4,57432,2019-08-01T13:45:55.498Z,56990,anon651223796,anon651223796," Hej, rozumiem już, że nie chodzi tylko o zebranie historii, ale o zebranie społeczności online. Myślę teraz, że w takim razie najsensowniej będzie szukać do historii ludzi, którzy w jakiś sposób są już zaangażowani w jakieś działania, którzy już aktywnie zmieniają otoczenie. To, przypuszczam, wyklucza w w takim razie osoby przypadkowe i przypadkowe historie. Osoby, z którymi dotychczas anon3664178097łem do czynienia raczej nie wyrażały chęci dalszego angażowania się w debatę., np. dlatego, że chciały pozostać anonimowe. Natalia aktywnie przekazuje nam wszelkie koordynaty i staram się je wprowadzać. Dotychczas faktycznie skupiałem się głównie na wywiadach, ale zaczynam już rozumieć o co biega. Pozdrawiam :)" 5,57433,2019-08-01T13:53:30.254Z,57432,anon634599124,anon651223796,"Gdybys jeszcze nam napisal jak opowiadales tym osobom o projekcie, mozemy tez pomyslec jak zmienic narracje, zeby anon3664178097la ona wieksza szanse przyciagniecia ludzi do nas. @anon2393472686 @anon2002939394" 6,57434,2019-08-01T13:56:22.150Z,57433,anon634599124,anon634599124,"Wiem na pewno ze informacja o nagrodach 200 eur byla obecna od dawna i to nie poanon491946983, choc nie wiem dlaczego. Byc moze sa to osoby niesanon3664178097le? Nieprzyzwyczajone do wyrazania opinii online w zupelnie obcych miejscach? Albo nie mamy jeszcze jasnosci co do tego, co daje im takie uzewnetrznianie sie na platformie, na ktorej nikogo nie znaja?" 7,57471,2019-08-02T09:33:58.523Z,56990,anon651223796,anon651223796,"Myślę, że kluczowy jest dobór rozmówców. Nie koncentrowałem się dotychczas na ich potencjalnej obecności w społeczności, tylko na nich samych, na ich historii/opowieści/poglądach. Teraz wiedząc, że to jest dla nas kluczowe, postaram się bardziej zapraszająco wchodzić w interakcję z rozmówcami, tym bardziej, że w historiach powoli wychodzi właśnie brak wspólnotowości (kto pamięta mój pierwszy post? https://edgeryders.eu/t/budujmy-wspolnoty/10052 Zatem szukam osób, którym leży na sercu społeczność, robią coś w tym celu i gotowi są (w różnym stopniu) zaangażować się w dyskusję na temat naszej wspólnej przyszłości. Wspominałem o 200euro, ale nie był jakoś szczególnie ważnych element zachęcania. Pozdrowienia!" 8,57472,2019-08-02T09:45:57.377Z,56990,anon651223796,anon651223796,"...inna sprawa, że jesteśmy w środku sezonu urlopowego :D" 9,57749,2019-08-08T09:35:08.580Z,57471,anon2002939394,anon651223796,"Uczymy tego cały czas podczas szkolenia z zarządzania społecznością: W budowaniu społeczności pieniądze są nagrodą, a nie zachętą! Ludzie dołączają się z różnych powodów, z których jednym jest łączenie się z innymi. Dlatego muszą być narażeni na ciekawe historie. Mam nadzieję, że wszyscy lepiej zrozumiemy, jak to zrobić, w miesiącach przygotowujących festiwal." 10,57763,2019-08-08T13:39:00.916Z,56990,anon651223796,anon651223796,"Tak, staram się jak możg narażać ;) ludzi na dobre historie. Co do wydarzenia: moja znajoma pracuje w Szkole Liderów. To organizacja finansowana przez Polsko-Amerykańską Fundację Wolności, która zrzesza działaczy społecznych, politycznych etc. Myślę, że świetnym pomysłem byłoby nawiązanie z nią współpracy w celu zebrania histoii i osóba na event.... Kumpela wraca za dwa tygodnie i będą ją męczyć. Wstępnie wyraziła zainteresowanie. Apropos Otwartego Forum: Gary roważa 20 listopada, czyli nie przestaszył go nasz budżet... Jesteśmy na fali. Uściski +" 11,58110,2019-08-19T11:31:07.266Z,56990,anon651223796,anon651223796,"Witajcie po krótkiej przerwie. Gary Reiss https://garyreiss.com/ zgodził się poprowadzić 20.11 nasze Otwarte Forum. To wielka wiadomość dla Polski i dla Świata ;) Hahaha. Polskie Towarzystwo Psychologii Procesu poprosiło mnie o ogarnięcie tego organizacyjnie. Teraz można zająć się zbieraniem zespołu (bardzo liczę, że Bogna Szymkiewicz-Kowalska będzie mogła nas także poprowadzić) do przeprowadzenia forum i z największą przyjemnością się tym zajmę (mój entuzjazm można tłumaczyć wieloma czynnikami, ale to kiedyś na osobności :) Przygotowanie samego forum, poza kwestiami stricte logistycznymi, to właśnie odpowiedni zespół, który musi się 1. zebrać (myślałem takżę o wystosowaniu zaproszenia do drugiej szkoły psychologii procesu) 2. przeprowadzić indywidualny wewnętrzny oraz grupowy proces. 3. zgrać. Już dziś zacznę. @anon634599124 @anon829385436 mam zasobą niesamowity pobyt nad polskim morzem na mierzei wiślanej, gdzie stojąc w miescu ogołoconym z drzew (w tym miejscu będzie przekop mierzei), przyszła do mnie jeszcze bardziej idea spotkania. Jest nią solidarność. Solidarność to bodaj największe osiągnięcie powojennego polskiego społeczeństwa. Niestety niewiele dziś z niej zostało. Ale jest idea, do której można wracać i z której można czerpać. Warto zrobić burzę mózgu w tym temacie. Zespół roboczy facylitatorów będzie nam tu bardzo pomocny. Ach te urlopy!" 12,58128,2019-08-19T14:24:08.785Z,58110,anon2002939394,anon651223796,"388/5000 Wow Miko, wygląda na to, że połączyłeś swoją pracę z możliwością spotkania się z ekspertem lub mentorem i nauki. Myślę, że to jest świetne. Solidarność, co za mocne słowo. Wygląda na to, że jest to jego współczesna wersja, a nie znaczenie tego słowa z lat 80. Czy mam rację? Czy uważasz, że istnieje sposób, aby sformułować go tak, aby nie był zbyt antysystemowy, a także przypomnienie czasów komunistycznych i ruchów dysydenckich itp.?" 13,58137,2019-08-19T15:47:57.379Z,56990,anon651223796,anon651223796,"Hej anon2954973946mi, masz całkowitą słuszność. Będziemy szukać w zespole zadaniowym odpowiednich słów, aby spróbować stworzyć przestrzeń dla możliwie największego spektrum poglądów. Mówiąc o solidarności oczywiście nie mam na myśli wyłącznie inicjatywy politycznej powstałej 1980, a bardziej idei. Odnoszenie się wprost do Solidarności z czasu przeanon3664178097n byłoby strzałem w stopę, bo jak wskazują moi rozmówcy, te idee zostały roztrwonione... Może właśnie ""wspólnota"" to dobry kierunek..." 14,58147,2019-08-20T07:14:29.148Z,58137,anon2002939394,anon651223796,"Tak. Solidarność wspólnotowa, wzajemna pomoc. Coś w tym stylu." 15,58215,2019-08-21T10:48:29.950Z,58147,anon634599124,anon2002939394,"Następny krok: skoro już mamy datę i gościa, trzeba zacząć myśleć o innych rzeczach, które wydarzą się tego dnia, i napisac opis tego forum. Czy @anon651223796 mógłbyś to zrobić w kolejnych dniach? Będzie nam wtedy łatwiej zacząć myśleć o tym, jak to promować i zorganizować. Proponuje,żebyś utworzył nowy temat w tym celu i napisał opis forum. Wyobrażam sobie, że będzie coś musiało być o kobietach w Polsce - edukacji seksualnej, byciu matką, zatrudnieniu. Jakiś rodzaj forum, spotkania, warsztatu - bo jest naprawdę sporo dobrych kobiecych historii już na platformie. Może @anon1374048529 da się zaangażować :) Pogadamy z resztą o tym w piątek z @anon829385436 Jeśli chodzi o miejscówkę, to czy będzie to w waszym stowarzyszeniu, czy o tym jeszcze musimy myśleć?" 16,58220,2019-08-21T13:19:32.841Z,58215,anon651223796,anon634599124,"Hej, chętnie się za to wezmę. Nasze towarzystwo nie dysponuje własną przestrzenią. Miejsce będzie trzeba znaleźć. Chciałbym, aby nam je za darmo udostępniobno w jakimś symbolicznym dla naszego społeczeństwa miesjcu. Działania grupy roboczej facylitatorów zaczną sie w drugiej połowie września, czyli po sezonie urlopowym, kiedy to zorganizujemy pierwsze spotkanie. Jeśli chodzi o nazwę forum to pojawiły się pierwsze propozycje, które będą jak najbardziej neutrealne, włączające i nie wykluczające, jak np. ""Wspólna sprawa?"" W ogole najbardziej niesamowite jest to, że wszystko się zaczyna klarować w anon3664178097rę rozwoju akcji..." 17,58222,2019-08-21T13:24:24.550Z,58220,anon634599124,anon651223796,"Dobra, daj znać, jak mogę pomóc z czymkolwiek - z uzyskaniem miejsca, napisaniem czegoś. Może jakiś szybki grant od anon3664178097sta by się udało też dostać na rozdmuchanie formatu?" 18,58226,2019-08-21T13:54:02.928Z,56990,anon634599124,anon651223796,"Just to sum up: For Poland, we already have a date set (20 of November) and a partnership with one institution. Next steps are to find a venue and create an event and start advertising it and inviting people to offer their sessions. I would probably want to invite @anon2663128141 and @anon1374048529 to join us and lead some of the sessions - if they're available on that date. It's an open format, so anything goes, really. I think it would be also a great chance for us to meet and see if we can figure out a way for you, ladies, to continue your incredible work, as I know you both need some support at the moment. I'd be happy to use this opportunity. From other stories, maybe @anon651223796 could point out a person or two, maybe from the other side, who could take over a session? If we have a bit of a program already, the rest will follow :slight_smile: @anon2954973946mi and @anon @anon3259766366, would you be able to join us on that day? And maybe you can suggest someone who could be a great person to have with us?" 19,58254,2019-08-22T09:08:42.601Z,58226,anon2002939394,anon634599124,"Nadia or myself will be there for sure, to support you with anything you need, @anon651223796: Czy warto znaleźć nowe nazwy wydarzenia? Promocja będzie obejmować udostępnianie linków do platformy i tej nowej strony docelowej: http://starabieda.edgeryders.eu Może tematem może być solidarność lub dobro wspólne, ale zachowaj nazwę wydarzenia związanego z terminologią, której już używamy? To tylko pomysł. W końcu to będzie twoja decyzja. Wiem, że ludzie i tak są zdezorientowani, więc im bardziej zmniejszamy ryzyko, tym lepiej." 20,58270,2019-08-22T12:39:26.266Z,56990,anon634599124,anon651223796,Maybe we just keep it at Starabieda as a main title and then a question/explainer as a subtitle? 21,58486,2019-08-27T19:38:40.019Z,56990,anon651223796,anon651223796,Przekleiłem do Wątku: Wspólna sprawa planujemy wydarzenie 22,58600,2019-08-30T09:05:01.322Z,58486,anon651223796,anon651223796,"Hej @anon634599124 masz na myśli, żeby wydarzenie nazwać: Stara Bieda? Nie do końca rozumiem" 23,58608,2019-08-30T12:04:17.680Z,58600,anon634599124,anon651223796,"Tak, propozycja :)" 1,56951,2019-07-22T07:28:23.900Z,56951,anon634599124,anon634599124,"Razem z @anon829385436 i @anon651223796 opracowaliśmy listę kawiarenek, które chcielibyśmy prowadzić. 1. Edukacja seksualna w Polsce - dla kogo, jaka i czy w ogóle jest potrzebna? 2nd of September 2. Nowi sąsiedzi - jak doświadczamy obecności Ukraińców w Polsce? 9th of September 3. Polska po skandalach pedofilskich - i jak teraz z naszą wiarą? 16th of September 4. A Twoja emerytura? Przygotowania do starości/nie mam planów. 23th of September Tu jest lista propozycji i dat. Przygotuję też krótkie opisy, których możemy potem użyć do promowania tych wydarzeń. Decyzja o rozpoczęciu ich we wrześniu wynika z tego, że wszyscy będą teraz na wakacjach. @anon" 2,57096,2019-07-24T14:40:18.551Z,56951,anon829385436,anon634599124,"Super, bardzo fajne tematy. Też jestem za tym, żeby ruszyć od września. Teraz faktycznie kontakt z wieloma osobami jest utrudniony ze względu na wyjazdy wczasowe. Pozdrawiam :)))" 3,57114,2019-07-24T16:55:47.073Z,57096,anon2002939394,anon829385436,"Tematy i kalendarz wyglądają naprawdę dobrze! Daj mi znać, jak mogę pomóc. Polecam korzystanie z kawiarni w celu promowania treści z dyskusji online, linkowania do opowiadań itp. I podczas każdego połączenia wyjaśnij ludziom, dlaczego powinni uczestniczyć w rozmowie online i Festiwalu. To, co dzieje się podczas rozmowy, trwa po." 4,57871,2019-08-12T15:02:12.637Z,56951,anon634599124,anon634599124,"Here are the fb events: Sex ed: https://www.facebook.com/events/338708110372038/ Ukrainian migration: https://www.facebook.com/events/451361845445665/ Religia: https://www.facebook.com/events/1770513476427374/ emerytura: https://www.facebook.com/events/2415433215391047/ Wszelkie zanon3664178097ny w tekście zaproszeń na poszczególne kawiarenki mile widziane - @anon829385436 i @anon" 5,58534,2019-08-28T14:30:25.611Z,57871,anon651223796,anon634599124,Allright jesteśmy z @anon829385436 dogadani w tej sprawie 1,57777,2019-08-09T06:45:08.661Z,57777,anon517170196,anon517170196,"![Wyspia%C5%84ski_Motherhood|432x599](upload://sxoELFTaR2wcdizYkolUMgHUSLH.png) Wyspiański ""Macierzyństwo"" _**Koszty życia i bycia pracującą matką w Polsce**_ Mam prawie 36 lat. Jestem mamą dwójki dzieci. Prowadzę działalność gospodarczą z przymusu, nie z wyboru, ponieważ pracuję w szkole językowej, która nie zatrudnia na etat, tylko wyanon491946983 albo innego zatrudnienia albo samozatrudnienia z uwagi na koszty pracownicze. To jest trudne dla pracowników, bo całe koszty ZUSu spadają nam na głowę. Zarabiamy od października do czerwca, czyli na cały okres wakcyjny musimy odłożyć sobie pieniądze, żeby przetrwać. Ja akurat jestem w takiej sytuacji, że mam kredyt na mieszkanie, a ZUS i podatek też nie jest niski niestety. Kredyt wynosi co miesiąc 1 300 zł, plus ok. 1 300 ZUS i ok. 800 zł – podatek. Nie mówiąc już o czynszu za mieszkanie i dodatkowych opłatach różnych. Miesięcznie mam około 4000 zł stałych kosztów miesięcznie. Koszty gazu dzielimy z małżonkiem, ale ponieważ mieszkanie jest na mnie, więc ja ponoszę koszty mieszkania. On oczywiście dokłada się do życia, do zakupów i spraw bieżących. A i jeszcze ubezpieczenie na samochód. Także kosztów jest sporo. Myślę, że nie zarabiam mało, ale tak w przeliczeniu na wszystkie miesiące w roku, to nie jest super pensja, biorąc też pod uwagę nakład pracy. Praca, poza byciem aktywną w godzinach pracy, wyanon491946983 ode mnie bardzo dużo przygotowań. W momencie, w którym pojawiły się dzieci, to robi się kłopotliwe. Często zarywam noce, często jestem niewyspana. Odkąd starszy syn poszedł do przedszkola, a nie było jeszcze córki, to było prostsze, bo anon3664178097łam przedpołudnia dla siebie. W tym roku, kiedy córka skończy osiem miesięcy, wracam do pracy z myślą o tym, żeby odłożyć pieniądze. Teraz mam zasiłek macierzyński - ok. 7 000 zł miesięcznie. Wtedy była taka możliwość, że można było zapłacić jedną wysoką i od razu wchodziło się na ten próg wysokiej wypłaty. Bez tego wysokiego zasiłku nie wiem czy zdecydowałabym się na drugie dziecko. Mimo tego, że mam poczucie stabilnej sytuacji finansowej, koszty są gigantyczne. Mąż rozwija swoją firmę i ma duże nakłady finansowe. To sprawia, że nie odkładamy dużo w trakcie roku. Cały czas w coś inwestujemy, on uzbraja swoją firmę. Często było tak, że musiałam sobie dodawać grupy. Pracowałam w szkole z 6 grupami, a potem okazywało się, że ledwo łączy nam się budżet, więc dołożyłam sobie dwie grupy. Miałam osiem grup w skrajnym czasie. To było bardzo duże obciążenie. Wtedy w ogóle nie anon3664178097łam czasu dla siebie, bo i weekendy i przedpołudnia i czas po pracy do 21:00 poświęcałam wyłącznie na pracę. Teraz teoretycznie jestem na urlopie macierzyńskim, który nie ma z urlopem nic wspólnego, bo piorę, sprzątam, organizuję wszystko co można zorganizować. Chociaż ostatnio postawiłam się i raz na dwa tygodnie przychodzi do nas pani, która poanon491946983 mi sprzątać, bo nie ogarniam góry prania. Pozwalam sobie na taki luksus. Mąż opiekuje się dziećmi wtedy kiedy może, np.: rano przed pracą, jeśli idzie na późniejszą godzinę, to przejmuje córkę, żebym mogła odespać. W nocy ja ją karmię i budzę się do niej. On codziennie odwozi syna do przedszkola. Kiedy wcześniej kończy też odbiera go z przedszkola. Doraźnie poanon491946983 nam moja mama, jeśli jest taka potrzeba. Wcześniej poanon491946983ła nam regularnie: przychodziłą dwa razy w tygodniu i opiekowała się dzieckiem. Na razie system pracy popołudniowej jest dla mnie idealny. Mogę być z dzieckiem rano i spędzam z nim czas, a po południu już ktoś możę się dziećmi zająć. Bardzo zależało mi na tym, żeby nie oddawać dzieci pod opiekę osobom trzecim – nianiom, bo znam przypadki totalnych wtop, jeśli chodzi o opiekunki. To jest dla mnie zbyt istotny temat, żeby tak po prostu oddać dziecko komuś obcemu. Dlatego ten system pracy mi odpowiada. Problem zacznie się teraz, gdy syn pójdzie do przedszkola, ja będę już aktywna zawodowo. W tamtym roku byłam na zwolnieniu w trakcie roku, a w tym syn pójdzie rano do przedszkola, ja być może będę go odbierała, żeby spędzić z nim chwilę. Po czym będę jechała do szkoły i wracała późnym wieczorem, żeby położyć córkę spać. I w tym momencie praktycznie nie widuję się z własnym synem. Na szczęście mam teraz możliwość pracować z czterema grupami, czyli tak jakby na pół etatu, więc będę wcześniej kończyła. Ale kiedy ta praca zrobi się pełnoetatowa, będzie duży problem. Mam mnóstwo hobby, których na razie nie realizuję ze względu na dzieci, ale nie mam też z tego powodu żalu, bo są najważniejsze dla mnie i marzyłam o nich całe życie. Aczkolwiek mam wielokrotnie poczucie wypalenia macierzyńskiego i mimo tego, że mąż współuczestniczy – nie chcę używać słowa poanon491946983 – on uczestniczy w wychowaniu dzieci, jednak 90% obowiązków spada na mnie. Z własnego wyboru karmię piersią, bo anon3664178097łam zagrożoną laktację, a wywalczyłam ją ponownie świadomie. Córka jest taką osobą, kóra wyanon491946983 mamy. I kiedy zostaje z kimś na dłużej niż godzinę, to jest histeria. Siłą rzeczy jestem z nią non stop. Po czterech miesiącach to zaczyna być trochę męczące. **_Praca, pasja, zasiłki_** Marzy mi się wypad ze znajomymi nad jezioro czy na narty bez poczucia winy czy też powrót do biegania. Raz byłam nawet biegać. Po czym okazało się, że córka zachorowała i obie trafiłyśmy do szpitala – ja wycieńczona, ona wycieńczona. Nie anon3664178097łam siły na bieganie. Bieganie może być o 21, kiedy dziecko już zaśnie, co nie jest do końca komfortowe. Teraz jest widno, ale zdarzyło mi się biegać po 22. Czuję lęk jako kobieta, czuję się zagrożona, biegnąc wieczorem ulicą. Słyszałam historie z Polski. Osobiście nie anon3664178097łam takiej sytuacji, żeby ktoś mnie gonił albo nastraszył, ale to jest taka asekuracja z mojej strony. Takie uczucuie jako kobiecie mi towarzyszy. Wolę biegać w dzień, a nie w nocy. Po 8 miesiącach wracam do pracy głównie z powodów finansowych, żeby trochę odłożyć i żeby później było nam łatwiej. Poza zasiłkiem macierzyńskim, raz korzystałam ze wsparcia państwa. Byłam przez chwilę zarejestrowana jako osoba bezrobotna w chwili mojego zawrotu życiowego. Po tym jak rozstałam się z ówczesnm partnerem, wróciłam z Katowic, gdzie anon3664178097łam cudowną pracę, w której łączyłam anglistykę i psychologię. Straciłam wszelkie źródła dochodu. Przestałam też być wtedy ubezpieczona. Dlatego zarejestrowałam się jako bezrobotna. Nie należał mi się zasiłek. Potem zatrudniłam się w prywatnym przedszkolu, gdzie pracowałam przedpołudniami, a popołudniami - w szkole językowej. Wtedy nie musiałam prowadzić działalności gospodarczej. To było idealne, ale nie w momencie, gdy ma się rodzinę, bo wtedy nie było mnie w domu od 8:00-21:00. Funkcjonowałam tak przez 4 lata - jeszcze przed mężem i dziećmi. Dzięki temu zdobyłam zdolność kredytową i kupiłam mieszkanie, wyremontowałam je, zdobyłam doświadczenie zawodowe. Zrobiłam wtedy różne kursy, m.in. kurs trenerski. Mam większą samoświadomość, na pewno kontakty rozległe i praktykę zawodową. Te cztery lata harówy dały mi też takie poczucie, że jak się dobrze zorganizuję, to mogę dużo z siebie wycisnąć. Miałam taki jeden bardzo aktywny rok. Poza tym, że rano pracowałam w przedszkolu, popołudniami - w szkole językowej, dawałam korepetycje. Co drugi weekend anon3664178097łam zjazdy w szkole trenerów organizacji pozarządowych. A w maju koleżanka zapytała czy nie chciałabym pomóc jej w organizacji parady Schumana w Warszawie z okazji oobchodów przystąpienia do Unii Europejskiej. Miałam tylko prowadzić warsztaty dla grupy z Turcji, po czym okazało się, że jeszcze robię tłumaczenie i tysiąc innych rzeczy. Wtedy to już naprawdę nie spałam w ogóle. Przypłaciłam to zdrowiem, bo anon3664178097łam stan przedzawałowy. Trafiłam do szpitala. Na szczęście wtedy byłam u rodziców, a nie sama. To był taki sygnał od organizmu, że to tyle jeśli chodzi o aktywność i zmęczenie. Miałam wrzucić na luz, ale nie wyszło. Zabrała mnie karetka i byłam na SOR (przyp.: Szpitalny Oddział Ratunkowy). Miałam EKG, badania krwi. Spędziłam noc w szpitalu, ale nie stwierdzono zawału i na drugi dzień wypisano mnie do domu z zaleceniem oszczędzania się. Potem anon3664178097łam założony holter. Był mega śmierdzący, po osobie, która go dopiero zdjęła i nie zmieniono pasków. Gdy przyjechałam go zdjąć okazało się, że coś nie zadziałało w trakcie odczytu i całe badanie wzięło w łeb. Panie nie mogły go odczytać. Potem okazało się, że wszystko zostało skasowane bezpowrotnie, ponieważ kadra zgrywająca nie była przygotowana. Pani pytała mnie jak coś zrobić. Jak chciałam ponownie zrobić badanie, trzeba było czekać kolejne dwa miesiące, bo holter był już zarezerwowany dla kolejnej osoby. Po ostatnim porodzie anon3664178097łam zapalenie piersi, które nie było odpowiednio prowadzone. Moja ginekolog doradziła mi wyciskanie mleka na siłę. To było już w stanie ostrym. Najpierw nie dobrano mi antybiotyku, bo był za słaby. Trzy razy odnawiał się stan zapalny. W trzeciej fazie było na tyle źle, że w piersi pojawił się gronkowiec, który doprowadził do ropnia piersi. Do tego doprowadziły też chyba złe rady lekarzy, którzy podali mi oksytocynę przez nos, żeby zwiększyć produkcję mleka i zalecili gorący prysznic z wyciskaniem mleka na siłę z piersi. Najpierw odciągano ropę z piersi, twierdząc, że nie trzeba będzie robić nacięcia. Te działania trwały tydzień. Potem było lepiej, ale pani profesor stwierdziła, że jednak trzeba naciąć tę pierś. Położyła mnie do szpitala z założeniem, że natnie pierś, oczyści ją i będę mogła wrócić do karmienia. Już przed zabiegiem sugerowano, żebym zaprzestała laktację i zaproponowano mi lek, kórego skutki uboczne to np.: udar mózgu, zawał serca, padaczka. Zaczęłam go brać w szpitalu. Pielęgniarki nie ogarniały czy leki zostały mi podane czy nie. Tak naprawdę sama musiałam kontrolować jakie leki, w jakiej dawce dostaję. Chirurg, który anon3664178097ł nacinać pierś, zapytał czy chciałabym karmić. Na co odpowiedziałam, że jeśli daje mi na to nadzieję: to tak, bardzo chciałabym karmić. Nie wytłumaczył mi nic. Naciął mi pierś na granicy otoczki, przez co nie anon3664178097łam możliwości odciągania mleka laktatorem. Gdyby naciął ją 3 cm wyżej, proces gojenia i powrotu do laktacji byłby dużo prostszy. Wszyscy lekarze w szpitalu twierdzili, że pierś trzeba bandażować i muszę jak najszybciej zakończyć laktację, żeby rana się zagoiła. Dostałam w tym czasie depresji, bo karmienie jest dla mnie bardzo ważne. Na szczęście na mojej drodze stanęła doradczyni laktacyjna, która przedstawiła mi badania naukowe: od 12 lat w innych anon3664178097stach w Polsce ropień piersi jest leczony bez zaprzestania laktacji. W szpitalu zgłaszałam zawroty głowy i zły stan psychiczny, bo mleko przestało lecieć w moich piersiach. Nikt się tym nie przejął. Doradczyni laktacyjna powiedziała, że jeśli jej zaufam, wrócę do karmienia. Zajęło to ok. dwóch tygodni. Od razu odstawiłam te lekarstwa. Zaczęłam brać zioła i robić wizualizacje tego, że karmię naturalnie. Po dwóch tygodniach przystawiłam dziecko do piersi. Karmiłam na początku w opatrunku. Pierś goiła się miesiąc. No, ale się udało. To jest też dowód na to, że lekarze są niewykształceni na poziomie profesorskim. Doktor przyznała, że zajmuje się bardziej operacjami plastycznymi niż laktacją. O to mam żal do naszej służby zdrowia, że nie dbają kompletnie o pacjenta. Dla dzieci mam lekarkę prowadzącą w publicznej placówce. Wieczorem, gdy jest sytuacja kryzysowa, umawiamy się z nią czasem prywatnie. Ginekologicznie korzystałam z mojej lekarki na NFZ, natoanon3664178097st badania typu USG ciąży wykonywałam prywatnie ze względu na okres oczekiwania i na to jak się zwracano do mnie w trakcie tego badania. pan na pierwszym USG stwierdził, że ma za słaby sprzęt, nie jest w stanie zbadać mi przezierności karku i sugeruje wizytę prywatną na lepszym sprzęcie. Takie badanie można wykonać do 2 tygodni. Gdybym była w pierwszej ciąży i nie anon3664178097ła pieniędzy, prawdopodobnie byłabym w dużym stresie i nie wiedziałabym gdzie się udać. Okres oczekiwania na badania takiego maluszka trwa sześć miesięcy. Od momentu urodzenia córki – na siebie i na nią - wydałam ok. 5 tys. zł na wizyty i badania. Po nacięciu piersi. Wszystkie koszty leczenia ponoszę zawsze prywatnie. Okulista dla dzieci, ortopeda - prywatnie - ze względu na kolejki i na to, że wybieram świadomie specjalistów. Czas oczekiwania na ortopedę to ok. pół roku, a pierwsza wizyta powinna się odbyć w ciągu 4 tygodni od porodu.To niewykonalne. Służba zdrowia kompletnie nie spełnia swojej funkcji. Jestem zwolenniczką tego, żeby nie płacić na ZUS składki chorobowej. Jestem za prywatyzacją służby zdrowia w Polsce. Uważam, że dzięki temu znacznie skróciłyby się kolejki, ponieważ osoby siedzące w przychodniach tak po prostu, blokują dostęp do lekarzy. Uważam, że każdy powinien zadbać o siebie. Może nie jestem za bardzo lewicowa w tym względzie. Płacąc składki ZUS, utrzymuję też osoby leniwe, a sama nie mam gwarancji, że jakąkolwiek emeryturę uzyskam, czy będzie to emerytura godna. Nie mam tego do końca przemyślanego jak to powinno wyglądać. W szpitalu dziecięcym w Lublinie jest pediatra, która pierwszy raz w życiu potraktowała mnie jak matkę – tak jak chciałabym być potraktowana przez lekarza. Podeszła do mnie, uspokajająco zaczęła tłumaczyć co się dzieje z moim dzieckiem, jakie leki poda. Dodała, że muszę na siebie uważać. Zapytała czy mam wodę. Zorganizowała mi fotel do siedzenia przy dziecku, przyniosła prześcieradło do przykrycia. Cały czas podkreślała, że jest tu dla mnie i jeśli mam jakiekolwiek pytania, za chwilę przyjdzie. Była kompletnie wspierająca. Jedna jedyna osoba na tyle spotkań medycznych. **_Polityka i kościół w Polsce_** Nie wiem czy jest jakaś partia, która o tym mówi. Nie zgłębiałam programów partii. Najbliżej jest mi do Wiosny. Aczkolwiek po ostatnich wyborach do eurloparlamentu w moich oczach z partii pozytywnej i ambitnej zaprezentowali się trochę infantylnie przez zachowania Biedronia. Taka euforia i mówienie o zwycięstwie przy 6 procentowym poparciu. Rozczarowali mnie. Myślałam, że będą mieli bardziej dojrzałe zachowania. Małymi zachowaniami podważają swój autorytet w moich oczach. Nie wiem na kogo mogłabym zagłosować w wyborach prezydenckich. W wyborach parlamentarnych liczyłabym na Koalicję, lewicę i Wiosnę – że wszyscy się zjednoczą przeciwko PISowi, żeby odsunąć go od władzy. To, co wyprawiają jest sprzeczne z moimi poglądami. Chciałabym zagłosować na jakiś taki zlepek PO, SLD, Wiosny, Razem, żeby zaproponowali coś wspólnego. Generalnie, jeśli chodzi o wszystkie aspekty, bliżej mi do partii lewicowych, ale nie w aspekcie ekonomicznym, bo nie chciałabym płacić 50% podatku, chyba że przychody byłyby dużo wyższe, tak jak w Skandynawii. Popieram postulaty LGTQ, jestem za równouprawnieniem, za rozdziałem kościoła i państwa. Chciałabym jak najlepiej dla siebie. Aczkolwiek nie jest tak, że chciałabym olać wszystkie inne osoby. Mam świadomość, że powinien być jakiś fundusz dla osób z niepełnosprawnościami. Jestem za totalnym wsparciem osób, które nie z własnego wyboru nie mogą sobie poradzić albo nie mogą pracować. Np.: matki samotnie wychowujące dzieci albo w ciąży. Ale jestem totalnie przeciwna by dostawały je nieroby. Tak jak ma to miejsce teraz, gdy w totalnie głupi sposób są rozdawane pieniądze. Jestem za mądrą, rozsądną polityką, chociaż nie wydaje mi się, by jakaś partia to proponowała. Może najbliżej mi do Barbary Nowackiej, która ma takie rozsądne podejście, żeby zwiększyć fundusz na osoby z niepełnosprawnościami, żeby dbać o osoby, które zależą od alimenciarzy, by poanon491946983ć faktycznie potrzebującym, a nie tym co zrobili sobie z polityki pomocowej państwa filzofię życia. Głosuję i uważam, że to obowiązek obywatelski, a nie głosując, odbieram sobie prawo do krytykowania. Gdyby wszyscy zagłosowali, byłyby prawdziwy obraz Polski, a przy 40 procentowej frekwencji, trudno go uzyskać. Jestem załamana, że wielu moich znajomych lobbuje za tym, żeby nie głosować. Medialnie mamy Polskę podzieloną na prawą i lewą – poglądowo i wzdłuż linii Wisły. Polska zachodnia – bardziej otwarta na zanon3664178097ny, i wschodnia – prawicowa. Patrząc na poglądy moich znajomych to nie jest tylko taki dwudzielny wyanon3664178097r, bo mam znajomych o lewicowych, centralnych, ale też o prawicowych poglądach nawet w rodzinie. Ale ta prawicowość wynika z zakorzenienia kościelnego, a nie z poglądów politycznych. Mam świadomość, że jest też grupa, która nie interesuje się polityką, po prostu żyją sobie oraz taka bez żadnej wiedzy z własnej głupoty. Do niedawna dużym autorytetem był dla mnie prof. Dębski, jeśli chodzi o wiedzę i o poglądy, odawagę mówienia tego, co myśli, ale on już niestety nie żyje. Dla mnie dużym autorytetem jest Krystyna anon3259766366da, która angażuje się politycznie, ale nie w krzykliwy sposób; robi coś i działa, ale nie jest nachalna w tych swoich poglądach. Jerzy Owsiak jest dla mnie ogromnym autorytetem. Nawet w kontekście śmierci Adamowicza przyjął na siebie ciężar odpowiedzialności za to co się stało. To jak zareagował emocjonalnie, odchodząc, po to, żeby zamknąć te gęby plujące na fundację. I też przez to jak wysluchał szeregu ludzi i powiedział, że dobra zareagowałem emocjonalnie, ale dla dobra wyższej sprawy, wracam. Dużym autorytetem jest też dla mnie siostra Chmielewska, która na co dzień poanon491946983 ludziom potrzebującym. Jest bardzo rozsądna, potrafi skrytykować kościół, do którego należy. Ma duży takt. Bardzo lubię słuchać tego, co ma do powiedzenia. Moja duchowość skupia się na tym, co tu i teraz. Przez zdrowotne doświadczenia ostatnich miesięcy żyję po prostu zdrowo. Sprowadza się to do takiego mądrego egzystowania na co dzień. Duchowość nie jest powiązania z bogiem, ale bardziej z kontemplowaniem przyrody, piękna życia. Po porodzie to taka prosta duchowość, skupiająca się na małych elementach życia, które kształtują każdy dzień. To jest dla mnie cenne: uśmiech dziecka, zdrowie rodzinne, relacje z partnerem/mężem, kontemplowanie i dbanie o naturę, chęć niesienia pomocy innym ludziom. Np.: przeprowadzałam akcję ubierania drzew w zimie, rozdawanie kurtek potrzebującym. Minimalne - ale na tyle na ile mogłam w ciąży – zaangażowanie w food not bombs. Chcemy nauczyć dzieci tego, by uanon3664178097ły być szczęśliwe w zwariowanym świecie, by były dobre dla siebie nawzajem i dla innych, by nie postrzegały sukcesu przez pryzmat pieniądza. Zmorą naszych czasów jest postrzeganie człowieka przez pryzmat jego dokonań biznesowych; nie chcę, żeby były konsumpcyjnie nastawione do świata; żeby chciały czytać, chciały się kształcić; nie były zakłamane; żeby nie bały się mówić „nie”; żeby potrafiły ocenić, że coś jest złe, nawet jeśli to jest działanie człowieka, kóry ma szacunek. Choćby w kontekście pedofilii - żeby jasno komunikowały swoje potrzeby. Żeby anon3664178097ły otwarte umysły i chciały podóżować; by nikogo nie oceniały przez stopień sprawności, przez to z kim kto sypia. Ważne są dla mnie zwierzęta i przyroda. Czasem reaguję, a czasem nie. Np.: jadą ludzie samochodem i wyrzucają niedopłałki papierosów przez okno. To dla mnie brak świadomości, że anon231030011 zieanon3664178097 jest naszym domem i brak odpowiedzialności za Ziemię. Strasznie mnie to wkurza w ludziach i może dlatego nasza córka nazywa się Gaja, żeby podkreślić, że to dla nas istotne. W zeszłym roku w szkole zorganizowałm akcję zbierania śmieci. Zebrało się ponad 40 osób, w tym niektórzy lektorzy stawili się w lesie. Zebraliśmy ok. 300 kg śmieci pozostawionych przez ludzi. Na zakończenie chciałabym dodać, że nienawidzę kościoła i jestem o krok od złożenia dokumentów o apostazji. Nie chrzcimy swoich dzieci, nie chcę mieć ślubu ani pogrzebu kościelnego. Uważam, że episkopat powinien zostać rozwiązany. Ubóstwiam Sekielskiego za to, że zrobił ten dokument, że napisze książkę, że ściga tych ludzi, że mówi otwartym tekstem. Nienawidzę zakłamań prymasów. Brzydzę się tym. Za to też nienawidzę polityków. Kuba Wątły jest dla mnie autorytetem. Prowadzi w internecie program „Kuba Wątły TV”. Jest wkurwiony na rzeczywistość. Mówi co go boli. Lobbuje za tym, żeby przestać finansować kościół z podatków. Gdyby był finansowany z pieniędzy ludzi, okazałoby się ile jest tak naprawdę wierzących i jakimi samochodami przestaliby jeździć księża. Denerwuje mnie bogactwo w kościele, posiadłości na Mazurach czy na Podlasiu. Podziwiam Smarzowskiego, Szumowską, Holland – reżyserów, którzy się nie boją podejmować trudne tematy." 2,57934,2019-08-13T15:06:22.973Z,57777,anon431921830,anon517170196,"Dziękujemy za podzielenie się swoimi doświadczeniami i opiniami (przepraszam za język, korzystam z automatycznego tłumaczenia). Na naszym czeskim forum rozmawiamy o problemach w opiece zdrowotnej, z Państwa doświadczeń wynika, że ​​sytuacja w Polsce wydaje się bardzo podobna. W Czechach zdrowie publiczne jest względnie dobre, ale problemem jest nie tylko postawa personelu, ale także fakt, że nie wszyscy otrzymują najlepszą opiekę. Niektóre usługi są kwestią osobistych kontaktów i czasami łapówek (nie tylko finansowych, ale także materialnych lub niektórych usług w zaanon3664178097n). Czy uważasz, że mieszany model finansowania pomógłby w sytuacji w Polsce? W Czechach próbowali czegoś takiego (ja sam pracowałem przez pewien czas w największym szpitalu w Republice Czeskiej w administracji), ale w zasadzie wyglądało to tak, jakby otworzyli prywatną klinikę w tym samym budynku, bez znacznej kwoty pieniędzy nie można było uzyskać lepszej opieki . Uważam jednak, że tam, gdzie to konieczne, solidarność powinna mieć pierwszeństwo przed saldem kont i emerytami, a dzieci z biednych rodzin lub osoby bez środków powinny mieć taką samą szansę na wysokiej jakości leczenie, jak inni, o ile są dostępni" 3,57999,2019-08-15T10:48:00.355Z,57777,anon2002939394,anon517170196,"[quote=""anon517170196, post:1, topic:10516""] Although I have the feeling of maternal burnout many times and despite the fact that my husband participates - I do not want to use the word helps - he participates in raising children, but 90% of the duties fall on me. [/quote] Dziękujemy za wypowiedzenie tego na głos i publicznie. To jest bardzo inspirujące dla mnie, ogólnie dla kobiet!" 4,58042,2019-08-16T09:36:43.316Z,57777,anon634599124,anon517170196,"Hej @anon517170196, dzięki wielkie za tą historię. Dużo się dowiedziałam o byciu matką, opiece zdrowotnej i samodzielnym zatrudnieniu w Polsce. Jestem w szoku, czytając po raz kolejny, jak polskie państwo działa - szczególnie w stosunku do kobiet, matek czy osób niepełnosprawnych - biorąc pod uwagę poziom deklaratywny PiSu i realizację tych idei. Z jednej strony zachęca się kobiety do rodzenia, nawet niepełnosprawnych, dzieci, z drugiej nie tworzy się warunków do godnego zajmowania się dziećmi (500 zł na dziecko niewiele załatwia przy obecnych kosztach życia, tym bardziej, jeśli brak sensownych rozwiązań mieszkaniowych, a Ty masz aspiracje być na swoim i spełniać się nie tylko jako anon231030011 w domu, ale też kobieta z zainteresowaniami i ciekawą pracą), pomoc zdrowotna kuleje, a dla niepełnosprawnych pomoc jest karygodna. Tutaj inna @anon351797018, biznesmenka i anon231030011, opowiada o swoich doświadczeniach - w Warszawie - bardzo podobnych do Twoich. https://edgeryders.eu/t/to-nie-jest-kraj-dla-zaradnych-ludzi/9851 W listopadzie będziemy organizowali wydarzenie w Polsce i chciałabym, żeby jego problem adresował zanon491946983nia naszych użytkowników - chciałabym Cię zapytać, czy masz jakiś pomysł, jakiego typu dyskusja/format/warsztat mógłby mieć sens i przełożenie na tego typu doświadczenia? Chętnie zajęłabym się jego przygotowaniem. Dzięki za szczerą, mocną opowieść!" 1,56877,2019-07-19T07:40:04.242Z,56877,anon634599124,anon634599124," (Cafe Sladkovsky) This week the Czech tour took place - I went to Brno and Prague to host small, intimate events, during which I could explain what POPrebel is about, look for collaborators to fill constantly un-filled position and promote the idea of sharing stories and getting paid for it. Brno was chosen because I have some Polish friends living there - they helped me pick the place (which was an amazing collective coffee shop run by... anarchists. Plenty of great workshops, including poliamory talks, were announced on the walls. I felt perfect there - but I also understood why the regulars found it alienating. My bad. ) and promoted the event in their networks. We had 75 interested people... and then it was raining cats and dogs the whole afternoon. It got clear right before the event started, and nobody came. What I have also noticed, is that young Czechs don't speak English very often - the initial idea was to hire a local person who'd accompany me, in case this would turn out true, but as we struggled to find them, a string of problems occurred. Nevertheless, I talked to all the workers of the space, told them about the call and was promised some help. Now, the second one was held in a hipster district of Prague, in a beautiful cafe that attracts a mix of middle-class people - old and young, left and liberal. This event was not promoted, so we were ready to step in with @anon431921830 - my mission was to be a bait, go talk to people, ask them to join, and then conduct the conversation while Jirka took notes, and occasionally jumped in with some more specific questions, along with @anon1909035641. I managed to find two people who'd share their opinions and who spoke English comfortably, a relief after numerous attempts a day earlier when I tried the same and young people would just refuse to have a conversation at all. Now, I know a lot of people who live in Prague - and only one of them is Czech. I got him on board to share the call, along with a couple of other people. Even if everyone admits that the project is interesting, and the offer we have is great for local standards, they're not really eager to get involved. Czechs are reserved and stay inside their Czech bubbles. When you ask them about the political situation, they don't want to elaborate much. It's easier to get them to talk when you have a beer on the table, though. Lessons learned: get a Czech person if you want to enter their circles and a box of beers." 2,57928,2019-08-13T13:54:55.863Z,56877,anon2002939394,anon634599124,"[quote=""anon634599124, post:1, topic:10379""] Czechs are reserved and stay inside their Czech bubbles. When you ask them about the political situation, they don’t want to elaborate much. It’s easier to get them to talk when you have a beer on the table, though [/quote] At what point can we say this about any society? Can anyone confirm? is there something in the climate nowadays that makes life harder as a foreigner? The expats bubbles report bits of the same - @anon4120812275's [friend story](https://edgeryders.eu/t/duchovni-pohoda-domy-pro-obcany/9937) is one where she would like to get more social, as a foreigner in Prague. Some facebook women group I follow has people who are taking a stance of foreigner against 'Czech ways'. Not to mention what some expats say -like in [this article:](https://www.expatolife.com/live-in-prague/) _'Did you experience discrimination in Prague? I don’t know if I’d call it discrimination but definite unfriendliness. The Czechs are not known for their warmth, and it’s sadly very evident just how cool they are once you start living there.'_ Do these small hints mean we should downplay the international part of POPREBEL and focus only on local community building, local problems, local meetups, and especially: local festival? Thanks for any hints, everyone!" 3,57979,2019-08-15T06:51:51.145Z,56877,anon634599124,anon634599124,"I don't know if there's a point, all generalizations are wrong anyway - but it was an experience people I met in Prague shared. So, I'm making a big generalization here, which also fits, maybe supports even, my experience with the Czechs :) I wouldn't say we necessarily need to downplay the international part of the POPrebel, let's first dig and see what's up with the Czechs to start with and then we can find ways to extranon2616253660ate it internationally, or - we won't." 1,57295,2019-07-29T20:14:59.732Z,57295,anon634599124,anon634599124," Oto selekcja historii, które pojawiły się ostatnio na naszej platformie: 1. Przemoc, alkoholizm, wielodzietność, bieda, żarliwa wiara i duma. O tym, jak niższe klasy, pomimo ciężkiej pracy, nie wychodzą z wiedzy i przez całe życie pracują za najniższą krajową. I jak wstyd jest im sięgać o pomoc. https://edgeryders.eu/t/o-przemocy-i-zyciu-na-lekach-za-najnizsza-krajowa/10415 #przemoc #alkoholizm #bezrobocie #bieda 2. Czy zgadzasz się z twierdzeniem Marka: Na ten moment prawica jest w defensywie, ale to się kiedyś odwróci? W swoim tekście opowiada on o rządach PiSu, populistycznej twarzy prawicy, roli kościoła i rządach lewicy w Polsce. https://edgeryders.eu/t/nie-ma-miejsca-na-dialog/10398 #kosciol #populizm #PiS 3. Samuel rzuca prowokacyjną myśl: ""...wcale nie zdziwiłbym się za jakiś czas, że PiS zalegalizuje np. związki homoseksualne czy marihuane. Wtedy byliby już nie do pokonania."" Czy wydaje Ci się to możliwe? I co myślisz o efektach flagowego 500+, które chwali? https://edgeryders.eu/t/pis-robi-to-co-obiecal/10408 #homoseksualizm #populizm #PiS 4. O tym, dlaczego na Dolnym Śląsku nikt nie chce inwestować czy nawet zostawać, i dlaczego Unia Europejska nie jest dla Polaków rozwiązaniem, pisze anon2482172120: ""Moje anon3664178097sto to miejsce, do którego przyjeżdżasz na jeden dzień i wyjeżdża. Tu nikt na dłużej nie zostaje. Młodych wysya Wrocław, część tam zostaje, a reszta rusza w świat. No dramat. Gdyby oni poznawali świat i wracali, to super, ale oni nie wracają. Ludzie stracili nadzieję na jakąkolwiek zanon3664178097nę. Już z tym nie walczą, tylko wyjeżdżają."" https://edgeryders.eu/t/sceptycznie/10486 #emigracja #praca #dolnyslask #bezrobocie 5. Ala, pedagożka i aktywistka, mierzy się z przeszkodami w aktywizmie w małym polskim mieście. Brzmi znajomo""? Niestety często jestem osamotniona w tym, jak działam. Nie mogę liczyć na wsparcie instytucji publicznych, ponieważ np. włodarze mojego anon3664178097sta, ba! kurator oświaty twierdzi, że: “U nas w szkołach nie ma problemu z dyskryminacją na jakimkolwiek tle”. https://edgeryders.eu/t/fajterka/10476 #aktywizm #antydyskryminacja #polska #edukacja" 2,57382,2019-07-31T14:41:47.536Z,57295,anon2002939394,anon634599124,"Is this still draft form or can it be pushed out through social media? Also, I assigned it to the Polish forum." 3,57962,2019-08-14T15:37:47.270Z,57295,anon634599124,anon634599124,"@anon3881576407 and @anon2002939394 - this is a social media-friendly summary of 5 texts, now good to go, with hashtags and all." 4,57966,2019-08-14T15:56:15.428Z,57295,anon2002939394,anon634599124,"Added a visual, OK?" 5,57968,2019-08-14T16:09:17.946Z,57966,anon634599124,anon2002939394,I also updated each text with a visual 1,53281,2019-05-09T13:06:54.007Z,53281,anon634599124,anon634599124,"Gratulacje, udało Ci się dobić do wieku emerytalnego! Skoro nie odłożyłeś na złote lata i nie masz żadnych inwestycji, będziesz musiał teraz jakoś wykombinować, jak przeszusować przez ostatnie dekady życia - podobnie jak w młodości. Bez obaw! Odrobina inwencji, współpracy i bez problemu przetrwasz czasy demencji w wybornym stylu. ![Kissdenturesgoodbye.jpg|624x471](https://lh3.googleusercontent.com/MZjkPpC5uvUIHHh1PYKwOQImqbBljL26NU_o5Zn_sgbv5VrZtTiOqTpM7k1EkG2ujCJ3XykdBkeBBZKd3U2u72JVwHaxRtqsd2HwseVAnSh-ru90WVza2fqvrBZJ-fQHbLnlJxSV) Wielu prekariuszy dożywa do emerytury - tobie też może się to udać. Niektórzy Amerykanie zdecydowali się na oddelegowanie opieki nad starszymi i [wysłali rodziców do Indii](http://web.archive.org/web/20150912124226/http://www.theguardian.com/money/2009/may/31/elderly-care-affordable-india), gdzie mieszkają oni jak Maharadżowie za 6000 zł miesięcznie. Japończycy pokazali nam inny przykład w filmie “[Mezon do Himiko](http://web.archive.org/web/20150509194903/http://en.wikipedia.org/wiki/House_of_Himiko)” - dom dla emerytowanych osób LGBTQ, który utrzymują z zysków popularnego klubu w Tokio i pomocy bogatych darczyńców. A ty, czy jesteś gotowy swój moment? Czy myślisz, że znajdziesz chętnych do czytania Twoich slajdów i piczy, podań o pracę i wniosków o dofinansowanie, siedząc w pielusze? Może raczej czas zacząć rozglądać się za alternatywami, zanim będzie za późno? ![B1S_EGhIUAAFvm8.jpg|624x367](https://lh3.googleusercontent.com/b_z2Ayqd7cCmH2XEY6mtXMhwhitJRg83B2a8NiBlNnTiost1rKapNn90qajvlcWHUVQY4MUahPJSp6wo3JJT4BUKarPkk7fqpK3JH1Bi55fO40o85jgs-L_YNAZJ8uuJGd0Aitaa) Masz 96 lat i twój osobisty roboasystent przypadkowo [wciągnął twoje sztuczne zęby](http://web.archive.org/web/20150509194903/http://www.independent.co.uk/life-style/gadgets-and-tech/japanese-robot-with-a-heart-will-care-for-the-elderly-and-children-9491819.html) w otchłań opensource’owego odkurzacza, kiedy odłączyły go od internetu przez przypadek pochłonięte plotkami lodówka i piekarnik. To nic! Twój sąsiad ma na szczęście drukarkę 3D, więc ściągasz szybko darmowy wzór z [Thingiverse](http://www.thingiverse.com/) i raz dwa [drukujesz nową protezę](https://nt.interia.pl/raporty/raport-medycyna-przyszlosci/medycyna/news-zeby-z-drukarki-3d,nId,1907313). Jest co prawda trochę luźna, przez co męczysz się czasami z żuciem na imprezach Disco Soup, wypluwając kawałki na swoje nowe, drogie, [mleczne spodnie](https://www.dw.com/pl/nowatorski-wynalazek-mleczna-tkanina/a-15472347). Z wyłączonym robotem, pozostaje ci sprać plamy w hipsterskiej łaźni, gdzie oczywiście poślizgnąłeś się i złamałeś biodro. ![tumblr_l1hgi0Ier41qzzhzdo9_r1anon129296884480.jpg|624x432](https://lh6.googleusercontent.com/reQjD0AwHE6sUgrdSNzUif7FNU2ye-mCssAr_9WjV_YVJhrWJv5tXXhVVka75FVYt3azPdH3W2cxvCDBgK4lQ5lRw3Q3D-sWXkOCeqlp4EAnu0HDUxU84uC4j2XpJrKPX37XURst) I co dalej? Twoi znajomi znaleźli na to rozwiązanie - [drukują właśnie kość](https://everethnews.pl/newsy/przelom-w-ortopedii-kosc-wydrukowana-na-drukarce-3d/), więc lada moment będziesz anon3664178097ł nowiutką nogę. A jeśli coś pójdzie nie tak i złapiesz infekcję - bez obaw! Sprawdzasz w internecie przepis na domową medycynę [zgodną z Twoim DNA](https://www.wsj.com/articles/francis-collins-says-medicine-in-the-future-will-be-tailored-to-your-genes-1404763139) i jesteś uratowany. ![photo.jpg|624x423](https://lh4.googleusercontent.com/8O_0YUS27tokanPj5Jqe-Cw3f8OBIJHbF7RhW0fH11Eg1Gpxw7ds6Eb1vtBLyTIPlN6NwmjJybJbWIeWH7E1fijQrhxNsYGqWjMzvOlzqLbLFsE3WiC_FUAbxRtIyQt6IPU4-HFd) Brawo! Wygrałeś! Udało ci się dotrzeć do kolejnego etapu emerytury - teraz pozostaje ci tylko bez przerwy nękać swoje dzieci o odwiedziny. Nie wszystkim jednak uda się dotrwać do tego momentu, dlatego musimy zacząć planować, co zrobić z tymi i dla tych, którzy pozostali poza “systemem”. ## Przez kolejne dwa lata na platformie Edgeryders będziemy wspólnie planować przyszłość internetu - takiego, który pomoże nam na lepsze życie razem. Nazywamy ten projekt Internet dla Ludzi. ## Każdy głos się liczy - dołącz do rozmowy i kolektywnej pracy nad nowymi rozwiązaniami. Ten proces jest i będzie otwarty dla wszystkich, którzy chcą wziąć w nim udział. ## Razem będziemy: * Zbierać doświadczenia i przykłady “ludzkiego” internetu i technologii * Rozmawiać na temat ich przydatności - w dyskusji na forum i podczas spotkań w różnych miejscach w Europie * Korzystać z tej wiedzy, wspierając grupy i jednostki zainteresowane różnymi projektami w uzyskiwaniu funduszy i lobbowaniu na rzecz tych pomysłów. ## Chcesz się włączyć? Świetnie! Początek jest prosty: wybierz temat i napisz nam o nim: * [Zdrowie i opieka społeczna](https://edgeryders.eu/t/jak-uzyskac-wsparcie-w-zakresie-opieki-zdrowotnej-i-spolecznej/9725) * [Praca i dobrobyt](https://edgeryders.eu/t/jak-kreujemy-dobrobyt-i-prace-w-polsce-200-eur-za-najlepsze-historie/9727) * [Samopoczucie - psychiczne, duchowe, moralne](https://edgeryders.eu/t/jak-mozemy-byc-moralnie-i-psychicznie-zdrowi/9726)" 1,57597,2019-08-05T16:41:59.768Z,57597,anon1374048529,anon1374048529," Zaangażowanie w działania oddolne nie jest w moim mieście duże. Najczęściej ludzie, którzy coś przeżyli, czegoś doświadczyli w życiu, mieszkali poza anon3664178097stem i tu w którymś momencie życia wrócili, włączają się w akcje społeczne. Młodzi ludzie wyjeżdżają za granicę, albo do większych anon3664178097st, bo nie widzą tutaj swojej przyszłości. A ja tu wróciłam. I chcę zmieniać moje otoczenie, otwierać ludzi na różnorodność. Niektórzy mówią, że biorę za duży kaliber na siebie- tematy społeczne, polityczne, kontrowersyjne. Mówią mi, żeby brać się za tematy bezpieczniejsze i społecznie akceptowalne, np. pomoc osobom z niepełnosprawnościami, czy uczniom w szkole, a nie za tematy wywołujące dyskusje takie jak życie i funkcjonowanie mniejszości w Polsce. Sama zaczynam być już bardzo zmęczona... Gdy wchodzę na fb zaczynam mieć odruchy wymiotne, bo wszystko na moim wallu jest nacechowane negatywnie: ataki rasistowskie, przemoc na tle islamofobii czy homofobii, ohydne słowa polityków podsycających wciąż do walki. Obserwując to wszystko co się u nas dzieje doświadczam bezsilności i bezradności. Dlatego zaczynam szukać bezpieczniejszych tematów, bardziej pozytywnych, wzmacniających, bo sama już jestem zmęczona tym grzebaniem się w trudnych rzeczach. Poza tym na projekty, które realizuję trudno jest zdobyć fundusze. No i wciąż trzeba uważać na wizerunek, bo np. anon3664178097sto może nam wymówić lokal albo w inny sposób utrudnić nam funkcjonowanie. Ostatnio ten lęk jest znacznie większy, niż wcześniej. Boję się o swoją pracę, działalność, ale i po prostu - o przyszłość. Gdzie będę za rok, za pięć lat? Jestem postrzegana jako pewna siebie fajterka, ale czasem też brak mi sił. Ostatnio próbowałam wejść do szkół z tematem warsztatów antydyskryminacyjnych i nie spotkało się to z otwartością, choć uważam, że problem przemocy wśród młodzieży (i wiem to właśnie od młodzieży!), jest bardzo palący. Niestety często jestem osamotniona w tym, jak działam. Nie mogę liczyć na wsparcie instytucji publicznych, ponieważ np. włodarze mojego anon3664178097sta, ba! kurator oświaty twierdzi, że: ""U nas w szkołach nie ma problemu z dyskryminacją na jakimkolwiek tle"". Ponadto politycy twierdzą, że przemoc - szczególnie ta na tle homofobii - pojawia się dopiero wtedy, kiedy ludzie organizują Marsze Równości. Skoro ma takie podejście do tematu, to wiadomo, że niewiele się tutaj da zrobić. Z innej strony - nasz prezydent zaraz po tym jak odmówił zgody na Marsz Równości stwierdził, że zorganizuje w przyszłym roku festiwal równości. Mam nadzieję, że zostaniemy zaproszeni na to wydarzenie z tęczowymi flagami. Ale nie łudzę się na miłe przyjęcie. W moim mieście mówi się o autorytecie anon3259766366a Pawła II, o zdrowej rodzinie, zdrowym społeczeństwie, patriotyzmie. Taki jest przekaz. Nie ma miejsca na dyskusję, co naprawdę te wartości dla różnych ludzi znaczą, co się pod nimi kryje. Ludzie boją się wychylić, bo mogą mieć z tego powodu problemy. Jak się nie wychylisz, to będzie ci się trochę lepiej żyło. Lepiej uważać w pracy, w szkole, na uczelni z własnymi poglądami. ""Nie afiszuj się, bo komuś to będzie przeszkadzać"". To jest takie anon3664178097sto, z którego raczej się wyjeżdża do miejsc gdzie oddycha się swobodniej i gdzie jest bardziej kolorowo, anon3664178097sto pomiędzy dużymi ośrodkami. Ludzie często pytają mnie po co w ogóle tu wróciłam. No właśnie, po co? Mocno przykleiło mnie do mojego anon3664178097sta poczucie misji dziejowej. No bo kto będzie tu działać na rzecz zanon3664178097n, jeśli wszyscy wyjadą? No, ale różnie też jest z tym moim podejściem do zaangażowania społecznego. Tracę trochę energię. Lata lecą, nie samą misją człowiek przecież żyje. ZUS wyliczył mi emeryturę przy obecnych zarobkach na kwotę 145,16 pln. Zabawne, nie? Jak myślę o tym, skąd mi się wzięła ta chęć walki z wiatrakami to z pewnością ważnym etapem dla mnie były studia w Krakowie, w którym tak wiele się działo i nadal się dzieje. Już w liceum byłam w klimatach punkowych i te ideały, którymi wtedy nasiąkłam zaczęły we mnie pracować. Wierzyłam, że trzeba działać już teraz, nie czekać, zmieniać świat, organizować się. Szukałam swoich miejsc i ludzi. Chodziłam do klubów, na koncerty, na spotkania dyskusyjne. W same studia może nie byłam wkręcona, ale w różne działania obywatelskie i w ruchy oddolne na maksa. Wiele się tam nauczyłam i po powrocie do rodzinnego anon3664178097sta chciałam robić to dalej. Czego bym potrzebowała, żeby się nie poddać? Wsparcia, szczególnie psychologicznego. Uczestniczyłam w Marszu Równości i tuż przed anon3664178097łam taki spadek energii i wiary w sens wszystkiego co robię, że myślałam, że już nie dam rady. Nie jestem radykałem, ale niektórzy tak mnie widzą. W końcu żyję z kobietą w związku. Dla wielu już to jest radykalne. Naczytałam się mnóstwo hejterskich komentarzy, w tym tych z życzeniem nam wszystkim śmierci, z wyzwiskami i groźbami...i mimo to, próbowałam tym ludziom na spokojnie tłumaczyć własną perspektywę. W efekcie za dużo przyjęłam na siebie i zaczęłam tracić równowagę psychiczną. Jak choćby takie komentarze, że może coś w moim życiu poszło nie tak, że to nie społeczeństwo ma problem tylko ja sama. Że może jestem chora, zaburzona, zboczona. W chwili największej słabości zaczęłam nawet myśleć, że może oni wszyscy mają rację? Że może bycie osobą niehetero to problem natury psychologicznej? Totalnie mnie to wszystko rozchwiało, anon3664178097łam ataki paniki i musiałam się na chwilę wycofać, bo zaczęło się to dla mnie robić bardzo niebezpieczne. Myślę jednak, że to co czułam nie jest wcale takie nietypowe. Brak wsparcia, chroniczne przemęczenie psychiczne i osamotnienie w działaniach to chyba typowe w środowisku aktywistów, którzy poruszają trudne tematy społeczne. Czasem chciałabym usłyszeć, że to jest ważne społecznie. Że to nie tylko temat, który przyniesie zamęt i będzie robić nam wszystkim problemy, ale że to jest ważne. Za mało mam bodźców wspierających. Bardzo mi tego brakuje, żeby moi bliscy poklepali mnie czasem i doładowali energetycznie. Osamotnienie i niemoc są najgorsze. Takie poczucie, że wszędzie wokół są ściany od których ciągle musisz się odbijać. Negatywne bodźce odbierają satysfakcję a bycie w ciągłej gotowości do mierzenia się z trudnościami utrudnia też zobaczenie tego co już się udało, ilu osobom udało się pokazać, że bycie osobą z grupy mniejszościowej wcale nie musi być przerażające i złe. Marzenia? Chciałabym móc utrzymać się z akcji, które organizuję i żeby to co robię zostało uznane za coś, na co warto i trzeba wydawać publiczne pieniądze. Żebym nie musiała co chwilę zastanawiać się, czy będę anon3664178097ła kasę za dwa miesiące na kolejne działania. Żebym mogła też poczuć się zaproszona do szkół na warsztaty, żeby ludzie się zgłaszali do pomocy. Żeby było więcej odważnych osób gotowych brać ciężar hejtu na siebie i żeby razem pracować nad przełamywaniem uprzedzeń. Żeby było więcej współdziałania między organizacjami i inspirowania się. Inspiracji strasznie mi brakuje. W Warszawie i Krakowie nie ma z tym problemu, ale u nas brakuje ludzi. Tu środowisko związane z tematyką antydyskryminacyjną dopiero powstaje. Tak, przydałaby się większa sieć kontaktów. Mimo wszystko muszę przyznać, że moja praca daje mi spełnienie, możliwość kreowania rzeczywistości, poczucie, że to co robię ma sens. Ala 36, pedagożka, aktywistka, działaczka" 2,57751,2019-08-08T10:09:56.655Z,57597,anon2002939394,anon1374048529,"Cześć Ala (?), Czytanie twojej historii jest tak pokorne. Jestem jednym z menedżerów społeczności - [tutaj jest moja opowieść o tym, jak pogodziłem się z wartościami kulturowymi mojego kraju.](https://edgeryders.eu/t/i-grew-up-in-post-communism-in-a-fractured-generation-each-with-its-own-bubble/9369) Przepraszam, to po angielsku. Musisz naprawdę kochać swój kraj, jeśli pozostaniesz pomimo strachu i nędzy. Jestem ciekawy: czy uważasz, że międzynarodowe grupy i sieci ludzi podzielających twoje wartości mogą pomóc? Może mogą dać ci więcej pewności siebie, porady lub oferty pracy. Powinieneś przywitać się z @anon4053408677, tóra opuściła Polskę po latach aktywizmu, aby prowadzić [edukację seksualną w Wielkiej Brytanii.](https://edgeryders.eu/t/dlaczego-zostalam-edukatorka-seksualna/9857) Może jej historia stanowi inspirację." 3,57781,2019-08-09T07:32:15.990Z,57597,anon634599124,anon1374048529,"hej @anon1374048529 - zauważyłam już, że widziałaś historię innej aktywistki, która jest u nas na platformie, i którą poznałam przy okazji prowadzenia rozmów do tych badań. @anon2663128141 opowiadała mi o swojej pracy z antydykryminacją, ale też o tym, jak zmieniło się jej podejście do sztuki i skąd jej potrzeba szukania nowych metod pracy z ludźmi i edukowania ich. Wiem też, że Alina sama mierzy się z trudnościami w finansowaniu swojej pracy i pasji - i pytała, jak mogłabym jej pomóc. Co powiecie na to, żeby połączyć siły i stworzyć edukacyjną, aktywistyczną dywizję razem? Byłabym też ciekawa, czy zechciałybyście obie poprowadzić kawiarenki internetowe - godzina każda - na tematy antydyskryminacji, w waszych dziedzinach? I może przygotujemy razem jakieś zajęcia na wydarzenie, które planujemy w listopadzie w Polsce (warszawa lub Lublin?). Byłaby to też okazja na osobiste spotkanie i planowanie dalszych kroków. Kudos, obie was podziwiam za wybory - ja wygodnie uciekłam i w tym momencie nie widzę powrotu, choć oczywiście chciałabym, żeby wszystkim żyło się lepiej w Polsce. Za wolno się to dzieje." 4,57874,2019-08-12T16:20:55.613Z,57751,anon1374048529,anon2002939394,"Hi anon2954973946mi, part of my work is also coordinating international projects. It helps A LOT because I am able to see greater perspective. Sometimes it brings me hope, sometimes it is depressing. For example last year our volunteer from Portugal was so shocked that Equality Marches have to be protected by police and sometimes even special services that after few months he decided to quit project as staying here seemed to be too oppresive for him. But - as all in our life - it all depends on the point of view. I am still convincing myself that we all have our small victories. I also have to remind myself all over again that actually I feel much stronger than I was before. I am able to live here...but also after many, many years believing in my ""mission"" i am able to open myself for possible changes. Even moving out of my city or country. It all depends on political situation." 5,57875,2019-08-12T16:25:07.391Z,57781,anon1374048529,anon634599124,"Wcale się nie dziwię, że ""uciekłaś"", wśród moich dalszych znajomych jest sporo osób, które wyemigrowały głównie z powodów politycznych. Skoro doszło do tego, że sama coraz częściej słyszę, że to co robię jest ""niewygodne"" - kto wie, co będzie z moją przyszłością pracową i osobistą? Not sure, still fighting (mostly with myself ;P) Odnośnie spotkania - wszystko zależy od mojej dostępności czasowej. W Wawie na pewno będę w październiku na - nomen omen - warsztacie o budowaniu pozytywnych narracji (co mi się bardzo przyda :D) a listopad w moim kalendarzu jest póki co jedną wielką, białą plamą." 6,57949,2019-08-14T09:43:52.372Z,57874,anon2002939394,anon1374048529,"Rozumiem - myślę, że zdrowo jest zachować otwarty umysł i być przygotowanym na zanon3664178097nę miejsca. Czy tytuł twojego posta „Fajterka” coś znaczy? PS Czy mogę poprosić Cię o dodanie zdjęcia do opowieści? Wszystko, co myślisz, reprezentuje cię. Chciałbym się nim podzielić w mediach społecznościowych i myślę, że podczas czytania wyglądałby jeszcze lepiej!" 1,57780,2019-08-09T06:53:41.382Z,57780,anon2660722293,anon2660722293,"Jestem księgową na etacie i mamą. Mam dwoje dzieci. Jedno z dzieci chodzi do przedszkola, a drugim opiekuje się babcia w czasie, gdy pracujemy z mężem. Kiedy mój mąż pracuje w polu, ja zajmuję się dziećmi. Zdarza się, że ja też coś tam robię i wtedy on się nimi zajmuje. To nie jest tak, że musimy wszystko ręcznie robić, to jest robione mechanicznie. Korzystamy z dopłat dla rolników z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Nie pokrywają kosztów. To co włożymy zdarza się, że się zwróci. Ziemię dostaliśmy w spadku. Nie możemy tego sprzedać, bo jest pod hipoteką domu. Z tego też są pieniądze. Wszystko co wyhodujemy oddajemy na sprzedaż. Mamy dom na kredyt. Mąż opłaca kredyt i rachunki, ja opłacam dzieci. Nie mamy wspólnego konta, więc nie wiem ile on dokładnie zarabia. Nie mamy rozdzielności majątkowej, ale w praktyce funkcjonujemy finansowo osobno. On ma swoje pieniądze, a ja swoje. Nie jest też tak, że przychody z ziemi są tylko męża. Wydajemy je na wspólne potrzeby. Moje przychody są z księgowości i ze staży. Korzystamy z 500 plus. To co zarabiam nie wystarcza na utrzymanie. Pracuję, bo nigdy nie byłam i nie chcę być zależna od męża finansowo. Myślę, że na dłuższą metę nie wytrzymałabym w domu, siedząc i opiekując się tylko dziećmi, dbając o dom. Miałam dwa razy przerwę w pracy: po urodzeniu syna dwa lata i pół roku po urodzeniu córki. Po roku w domu było mi ciężko. Chciałam już pójść do pracy. W przypadku córki uważam, że źle zrobiłam, bo anon3664178097ła tylko pół roku jak poszłam do pracy. Widziałam na początku, że jej mnie brakuje, ale zależało mi wtedy na tym, żeby pracować tu, gdzie pracuję. Teściowie i rodzice są dla nas wsparciem w opiece nad dziećmi. Mąż w 2009 roku zaczął działalność gospodarczą – usługi transportowe. Polegało to na tym, że wyjeżdżał w Polskę. Mieliśmy dużego busa, on ładował go, a ja szukałam różnych towarów do przewiezienia po całej Polsce, i rozwoził je. W 2012 roku mąż podpisał umowę na prowadzenie kiosku. Potem dobraliśmy drugi. W kioskach pracowali nasi rodzice na zanon3664178097nę. To są dla nich pieniądze. My z tego odkładamy dla siebie tylko na zapłacenie podatków. Teraz mąż zamyka działalność, bo musi zacząć płacić duży ZUS. Wcześniej robiliśmy wszystko, żeby nie musiał go płacić. Miał różne umowy, w tym za granicą. Dopiero od lutego tego roku musi płacić duży ZUS, dlatego zamyka działalność i skorzystamy z okazji, że możemy otworzyć nową na emeryta ( *przyp. formalnie na inną osobę z rodziny, będącą na emeryturze* ). Działalność nie jest nieopłacalna, ale jeżeli dołożymy wydatki, jakie nam się teraz skumulowały, czyli awarię dwóch samochodów, to już jest źle. Jestem ubezpieczona w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego ( *dalej: KRUS* ), ale w tej chwili nie, bo jestem w trakcie stażu. Mąż z racji prowadzonej działalności nie może być na KRUSie. Nie może dlatego, że kiedyś były takie przepisy, że trzeba było płacić składki do KRUS przez 3 lata, zanim założy się działalność gospodarczą. My dostaliśmy ziemię po jej założeniu. Muszę być w KRUS, bo nie mam pracy, a mąż ma ziemię. Wtedy nie mogę też się zarejestrować w urzędzie pracy. Muszę płacić KRUS, bo według państwa ja mogę się z tej ziemi utrzymać. Formalnie nigdy nie tracę źródła dochodu. Płacę do KRUS niecałe 400 zł na kwartał. Gdy ma się dziecko do 5 lat, płaci się niewiele ponad 100 zł. Każda umowa o pracę i każde zlecenie powyżej minimalnej krajowej ( *przyp. 2 250 zł* ) wyłączałaby mnie z KRUS. Dostarczam umowę do KRUS, a jak tylko ona wygaśnie, znowu muszę płacić tam składki. Ubezpieczenie rolnika w KRUS działa tak samo jak ubezpieczenie w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych ( *dalej: ZUS* ), np.: mogę iść do lekarza na tych samych zasadach, mogę iść na zwolnienie, ale zasiłek dla pracownika na zwolnieniu powyżej 33 dni wynosi 9 zł za dzień. Wydaje mi się, że w zarzutach dotyczących istnienia KRUS, chodzi o to, że z działalności ludzie płacą podatki i przy umowach o pracę płacą dużo składek, a taki rolnik płaci sobie 400 zł raz na kwartał i jest zadowolony, bo nie płaci od tego podatku, jeżeli zdecyduje się uprawać tylko ziemię. W innym przypadku – pracując na minimalną krajową albo prowadząc działalność gospodarczą - też płaci ZUS. Tylko nie patrzy się na to, że będąc w KRUS masz zbiory tylko przez kilka miesięcy w roku. Nie jest tak, że masz co miesiąc dochód, bo sprzedajesz po tonie pszenicy. Sprzedajesz ją jednorazowo za jakąś kwotę i ona wcale nie jest taka duża, bo tona pszenicy kosztuje chyba 700 zł. To co to jest? Tak jak w naszej sytuacji uprawy owoców – porzeczkę sprzedajesz z dnia na dzień, nie możesz jej przechować. I nie da się tego policzyć, bo kiedyś kilogram porzeczki był po 5 zł, a teraz jest po 0,30 zł za kilogram. To się nie opłaca. Mamy podpisany kontrakt chyba do 2022 roku, że musimy odstawić jakąś ilość owoców do skupu. Podpisaliśmy go w 2016 roku. Gdybyśmy go rozwiązali teraz pewnie musielibyśmy oddać pieniądze za sadzonki. Po zakończeniu kontraktu prawdopodobnie zlikwidujemy wszystkie owoce, sprzedamy kombajn do owoców i będziemy tylko siać zboże, bo to się kosi jednorazowo w roku. Zboże nie wyanon491946983 tyle czasu, co porzeczki. Uważam, ze uprawa ziemi wręcz wpływa na startę w naszym budżecie domowym. Wydaliśmy bardzo dużo na opryski i na nawozy, a to co sprzedaliśmy i zostało na krzaku tego nie wyrównało w żaden sposób. W tamtym roku porzeczki dały nam tyle, że mieliśmy 10 tys. zł na wakacje. I tylko to. Naszym głównym źródłem utrzymania jest praca na etacie i działalność gospodarcza. Jeśli rolnictwo padnie, nic się u nas za bardzo nie stanie. Mąż zarabia trzy razy tyle co ja. Jeżeli odejmie się od tego podatek, rachunki, kredyt i np.: samochody, które w tym miesiącu kosztowały nas ok. 7 000 zł, jest na stracie. Ja ze swojej wypłaty żyję od pierwszego do pierwszego, nie wiem ile zostaje mężowi. Mam jakieś zaskórniaki na koncie oszczędnościowym, które wybieram jak są potrzebne. Zazwyczaj ja robię zakupy do domu, większe koszty ponosi mąż. Ale przy dwójce dzieci dużo tego idzie na jedzenie, ubrania, przedszkole, dodatkowe zajęcia. Opłacam to ja. Meble bierzemy na kredyt. W tej chwili mamy trzy kredyty. W normalnym dniu roboczym wraca do domu po 14, jemy obiad i chwilę bawimy się z dziećmi. Po czym mąż wychodzi ok. 19:00, bo wtedy można pryskać i wraca ok. 2:00 w nocy. Wyjeżdża następnego dnia rano, zawozi syna do przedszkola, wraca różnie: po 17:00, po 14:00, jednego dnia nie pracuje. U niego praca jest zróżnicowana czasowo, ja staram się być po 14 codziennie. Pracuję zdalnie w domu, ale teraz niewiele. Więcej czasu zajmowało mi to do kwietnia. To jest męczące, bo dzieci jest dwoje i cały czas ktoś coś chce. Teraz spędzamy z mężem czas z dziećmi po równo. Ten układ jest dla mnie komfortowy. Mam czas wolny godzinę jak jeżdżę na rolkach i jak jeżdżę rowerem do pracy. Czasem gdzieś wyjdziemy wieczorem ze znajomymi i wtedy możemy wziąć dzieci. Gdyby nie 500 plus robiłoby to różnicę w moim budżecie. Swoje 500 plus oddaję teściowej za opiekę na dziećmi. 500 plus to jest połowa mojego jednego kredytu. Jeżeli ludzie mówią, że podnoszą im podatki, a oni nie dostają 500 plus... Z tego co widzę źle mówią o tym osoby, które mają jedno dziecko albo nie mają go wcale. Rozumiem to. Ale mi te pieniądze są potrzebne i nie wydaję ich na byle co. Inni niech sobie robią z tymi pieniędzmi co chcą, ja je wydaję na dzieci. Córka musiałaby być teraz w żłobku albo ja nie pracowałabym, bo chorowałaby, a tak oddaję kasę teściowej, która z nią siedzi. Skoro ja dostaję 500 plus, to inni też. Mają dwoje dzieci, więc też im się należy. Czy to jest osoba biedna czy to osoba bogata. Odkąd urodziły się moje dzieci, pierwszą korzyść anon3664178097łam za czasów PO ( *przyp. Platforma Obywatelska* ), czyli wydłużenie urlopu rodzicielskiego płatnego o rok. 500 plus też jest dla mnie pomocą. Z drugiej strony widzę, że są zanon3664178097ny dla przedsiębiorców, które mają uszczelnić VAT. JPK ( *przyp. Jednolity Plik Kontrolny* ) na pewno utrudniło nam działalność. Teraz jest ciężej o dodatkowe faktury. Zdarza się, że kupujemy faktury, żeby obniżyć sobie VAT. Teraz zapłaciliśmy 300 zł za faktury na ok. 2 000 zł. Zazwyczaj oddaje się 50% VAT. Myślę, że ciężko im będzie całkiem wyzbyć się tego krętactwa, ale już jest jakieś ograniczenie. To jest dobra zanon3664178097na. Jako żona przedsiębiorcy nie chcę płacić VAT, ale płacę go, chociaż czasem nie mam skąd na niego wziąć. Nie objęła mnie reforma edukacji, bo mam za małe dzieci. Nie zastanawiałam się nad tym. Zastanawialiśmy się bardziej nad tym czy wybrać przedszkole prywatne czy państwowe. Teraz już wiemy, że państwowe. Męża dzieci chodzą do prywatnego przedszkola. Są bardzo inteligentne, ale zastanawiamy się czy nie są trochę wycofane społecznie. Nie wiedzą co to jest życie. Ktoś je może uderzyć, pociągnąć za warkocz itp. Mój syn ma kontakt z różnym środowiskiem, nie tylko idealnym. Są dzieci biedne, są dzieci bogate, bez rodziców i z rodzicami. Nie uważam, że poświęcają mu w przedszkolu za mało uwagi. Syn musi wiedzieć, że nie jest pępkiem świata, nie jest sam i nikt nie będzie nad nim sterczał. Pójdzie do szkoły, tam będzie anon3664178097ł ok. 30 dzieci i musi zdążyć się nauczyć. Z dziećmi korzystamy z prywatnej opieki zdrowotnej, bo państwowa jest beznadziejna. Wydaje mi się, że w państwowej lekarze podchodzą do tego dość obojętnie. Syn kiedyś dużo chorował. Chodziliśmy leczyć go państwowo i ciągle były jeszcze jakieś syropy, a jak poszliśmy prywatnie, dostał antybiotyk. Ja nie jestem za leczeniem dzieci czosnkiem i syropem z cebuli. Jeśli widzę, że coś jest nie tak, jak najbardziej jestem za antybiotykiem. Sama korzystałam z rehabilitacji państwowo tylko dlatego, że kolega tam przyjmował. Po drugim zabiegu też byłam państwowo po znajomości, bo kolega był tam rehabilitantem. Najpierw przyjeżdżał do mnie do domu, za co płaciłam, a potem załatwił mi bezpłatnie u siebie. Z ulicy na rehabilitację czeka się około trzech miesięcy. Kolejny zabieg anon3664178097łam przyśpieszony. Chodziłam początkowo prywatnie do gabinetu. To była rodzina mojej teściowej. I dlatego państwowo zoperowali mnie szybko. Uważam, że powinni to zmienić, że idziesz do specjalisty i czekasz do niego rok. Jestem pod kontrolą okulisty. Zapisywałam się w marcu i zostałam zapisana na 3 września. Na rezonans magnetyczny czekałam rok. Po czym okazało się, że jestem w ciąży i nie mogłam go wykonać. Wtedy na rehabilitację bez znajomości też czekałam rok i nie mogłam z niej skorzystać. Nie przełożysz tego, po prostu termin przepada. Nikt z tego nie skorzystał. Przetrzymałam kolejkę. Nie głosowałam w ostatnich wyborach. Nie mam preferencji politycznych. Oglądam wiadomości, ale nie zagłębiam się w politykę. Jedyne co wiem, to że nie odpowiada mi Kukiz. Rzadko głosuję. Miejsce głosowania mam w innym mieście niż mieszkam, bo nie jestem tu zameldowana. PIS jest jaki jest, ale mi z nim źle nie jest. Bardziej przyglądałam się na afery: podsłuchowe, afery z grami hazardowymi. Teraz też były przypadki, że nagle u premier Szydło zginęła cała dokumentacja w prokuraturze. Jest różnie, ale jak było PO, nic z tego nie anon3664178097łam, a teraz mam. Pod względem podatków, po uszczelnieniu VATu, więcej płacę. Z drugiej strony może na coś ta kasa pójdzie. Może na moje 500 plus. Nie wnikam w cudze problemy, bardziej interesuje mnie moja sytuacja. Nie chodzę do kościoła, ale jestem osobą wierzącą. Nie chodzę, bo nigdy nie jest mi po drodze. Zazwyczaj niedzielę spędzam w domu z dziećmi i córka wtedy śpi. Jeśli wesela są o 15, to też rzadko zdążę, bo to czas spania dziecka. Ale moje dzieci znają i odmawiają pacież. Przyjmuję księdza w domu. Irytują mnie księża i to jak przychodzi po kolędzie i ma swoje komentarze. Raz mi się zdarzyło, że syn sam był u moich rodziców, kiedy przyszedł ksiądz i padło pytanie: „co to jest za dziecko?”. Nie grzecznie: czyje to dziecko, tylko takim tonem... wrzutem. Rok temu jak u nas był ksiądz... Niestety nie ma u nas jeszcze kostki. Ksiądz w takich ubłoconych butach wparował nam na dywan do salonu i: „jak wy tu chodzicie, że nie macie chodnika?” Nie każdego stać, żeby zrobić 200 m kostki. Teraz jest głośno o pedofilii w kościele. Czy prawnik czy lekarz – każdy może być pedofilem. Każdy może mieć odchyły. Wiadomo, że tam jest tego więcej, bo ksieża są bardziej ograniczeni i mogą wykorzystać dzieci. W żaden sposób tego nie popieram i gdyby mnie to dotknęło, po prostu zabiłabym kogoś takiego. Nie wpływa to na moją wiarę. Nie wiem czy teraz też to jest tak zaanon3664178097tane pod dywan jak kiedyś. Z tego co się dowiadywałam z książek, za anon3259766366a Pawła II było jeszcze gorzej. Uważaliśmy, że to chodzący ideał, bo to polski papież, a to guzik prawda. Odbębniam wszystkie możliwe święta, chociaż ostatnio zastanawiałam się nad tym, że najchętniej wyjechałabym wtedy; wesela, chrzciny, bierzmowania również. Nie wiem czy to nie jest bardziej tradycyjnie. Zdarza się, że modlę się o zdrowie dzieci, ale zauważyłam, że na drugi dzień zazwyczaj któreś jest chore... Mama wychowywała mnie w wierze, ojciec nie. Zazwyczaj jak jeździłam w niedzielę do dziadków, musiałam być w kościele. Teraz bardzo mało młodych osób chodzi do kościoła. To negatywne zjawisko, bo odsuwamy się od kościoła. Uważam, że kościół ma za duży wpływa na państwo, tak jak np.: Rydzyk itd. Jestem zwolenniczką współpracy kościoła z państwem, ale nie na aż takim poziomie. Nie przeszkadza mi religia w szkołach i krzyże, bo skądś dzieci muszą się tego uczyć. Myślę, że związki wyznaniowe w Polsce powinny mieć równą pozycję, ale nie wiem czy Polska jest na to przygotowana. Jesteśmy rasistami. Mi Żydzi nie przeszkadzają, ale zakładam, że Żyd z pejsami po mieście łatwo nie przejdzie. Sama na marsz równości nie poszłabym, ale ze względu na bezpieczeństwo. Nie przeszkadzają mi osoby homoseksualne, ale nie znam żadnego geja ani lesbijki. Ciężko mi powiedzieć, ale adopcja dzieci mnie wycofuje. Ja jestem tradycyjnioe wychowana. Dla mnie to nie jest model rodziny, jaki być powinien. Wiem, że się nie godzą na marsze, ale nie interesuję się polityką lokalną." 2,57931,2019-08-13T14:28:48.287Z,57780,anon431921830,anon2660722293,"Bardzo dziękuję za podzielenie się swoją historią. (Przepraszamy za język Korzystam z automatycznego tłumaczenia). Mam tutaj przyjaciela w Czechach, który znajduje się w stosunkowo podobnej sytuacji - ma farmę, w której trzyma zwierzęta i uprawia owoce, warzywa, zioła i tak dalej, teraz buduje szklarnię, aby rozszerzyć swoje portfolio. Pomimo tego, że jego rodzina pracuje na farmie, ma sklep internetowy z częściami samochodowymi i zarabia na życie. Mówi, że oprócz niestabilnego dochodu z działalności rolniczej dużym problemem są różne zanon3664178097ny legislacyjne sprzyjające dużym gospodarstwom - twierdzą, że są one dostosowane do potrzeb Agroferta, firmy premiera Babiša. Co drobni rolnicy muszą zrobić, aby zarabiać na życie w Europie Środkowej? Koncentrujesz się na jednej uprawie i powiększasz pole? I może jakoś pomóc tym ludziom?" 1,57809,2019-08-09T16:25:55.125Z,57809,anon1785621027,anon1785621027,"Pochodzę z województwa lubelskiego, chociaż urodziłem się na Pomorzu - w Lęborku. Od 3 roku życia mieszkałem we R., na styku Polski, Ukrainy i Białorusi. W 1999 roku przeprowadziłem się do O. na studia. Tutaj skończyłem studia, znalazłem pracę, założyłem rodzinę, tutaj się mój syn urodził. Moja pierwsza praca była w organizacji pozarządowej - od 2005 r. staż i nieprzerwanie do tej pory. Pracuję głównie w organizacjach pozarządowych, ewentualnie prowadzę własny biznes. Współprowadzę. W organizacjach jestem księgowym. Zajmuję się administracją finansową, pisaniem projektów, rozliczaniem, całą działką finansową. Zatrudnienie jest stabilne, ale niestabilne są zarobki. Specyfika pracy w NGOsach – raz jest dobrze, raz jest kiepsko. W 2004 roku to było 800-900 zł netto. Teraz jest nieźle, bo jestem zatrudniony w spółdzielni. To moja pierwsza w życiu umowa o pracę. Spółdzielnia płaci mi pełny ZUS, a z dwóch robót dostaję ok. 2 000 zł netto. W kolejnych miesiącach nie wiem jak będzie, bo jedne projekty się kończą, drugie się zaczynają. Moje wynagrodzenie jest mocno labilne. Od 2013 r. z dwóch prac moje wynagrodzenie nie spadło poniżej 1000 zł. W listopadzie 2014 roku otworzyliśmy własny biznes. Byłem szefem kuchni w wegańskiej restauracji. Nie wiem jak to godziłem. Do tego w styczniu 2013 r. zostałem ojcem, więc trzeba było wygospodarować jakiś czas na bycie ojcem. W restauracji pracowałem od 6:00 do 12:00, potem szybko ogarniałem księgowość, po czym wymienialiśmy się z żoną przy synu. W organizacjach cały czas jestem zatrudniony na umowach zlecenia. Nie anon3664178097ło to dla mnie znaczenia. Skadki na ubezpieczenie emerytalne mam płacone. Nie mam stażu pracy. Musiałbym dociągnąć do 65 lat, żeby dostać emeryturę. Od zlecenia i tak mam płacone pełne składki, więc mój kapitał cały czas rośnie. W niektórych miesiącach mam 1 500 zł brutto przez pół roku, potem przez miesiąc - dwa mam mniej, ale później przez kolejne pół roku mam 2 000 zł brutto. Raz jest mniej, raz jest więcej. Możliwe, że nazbierałoby się na zasiłek dla bezrobotnych w razie konieczności rejestracji w urzędzie pracy. Mam 39 lat. Nie mam takiego poczucia, że funkcjonuję niestabilnie. Moje potrzeby dostosowuję do moich zasobów. Staram się nie żyć ponad stan. Co prawda nie mam za bardzo oszczędności, bo poanon491946983m mojemu starszemu bratu finansowo. Gdybym nie musiał mu poanon491946983ć, byłbym w stanie nawet jakieś oszczędności wygenerować. Pierwszy kredyt - na 25 000 zł - zaciągnęliśmy prawie po roku na doposażenie restauracji. Na start żona dostała 40 000 zł dofinansowania i to nam wystarczyło. To była dotacja z projektu unijnego na aktywizację kobiet wchodzących na rynek pracy. Plus była możliwość rozliczenia dotacji kwotami brutto i mieliśmy jeszcze prawo odliczyć VAT, czyli ten VAT do nas wrócił. Tyle tylko, że kasa ze zwrotu VAT musiała być przeznaczona na dalszy rozwój firmy. I tak było. Od samego początku zatrudnialiśmy 2 osoby, a w szczycie nawet 4 osoby na pełny etat, plus nas dwoje i 2-3 osoby na ułamek etatu, tj.: przychodziły po 3-4 godziny dziennie. Były miesiące, gdzie mieliśmy plecy i miesiące, w których była górka finansowa. W sumie to się jakoś bilansowało. Prowadziliśmy biznes do grudnia 2018 r. Cały czas byłem zaangażowany przez 4-5 godz. dziennie, czasami mniej, czasami więcej. Sprzedaliśmy restaurację, bo trafił się bardzo dobry kupiec, który dał nam cenę powyżej wartości rynkowej. Druga taka oferta mogłaby się nie trafić. Szczególnie, że wiedzieliśmy, że będziemy się angażować w spółdzielnię. Prowadzenie dwóch biznesów naraz byłoby trochę trudne. W połowie 2018 r zaciągnęliśmy kredyt na kupno działki z domem. Kasa ze sprzedaży restauracji poszła na spłatę tego kredytu. Jeszcze go spłacamy. Nie wiem dokładnie ile. Trzeba by żony spytać. Żona spłaca kredyt, a ja utrzymuję dom. Płacę za rachunki, za wynajem mieszkania. Miesięcznie mamy ok. 1 000 – 1 100 zł kosztów stałych, bo bardzo mało płacimy za wynajem. Czyli z całego mojego wynagrodzenia utrzymuję rodzinę. Wynajęliśmy mieszkanie w maju 2012 r. i wtedy kosztowało 600 zł plus drobne opłaty. Było prawie do generalnego remontu. Od tego czasu nie podniesiono nam czynszu. Wzrastają tylko opłaty niezależne od wynajmującego: woda, gaz. Mieszkanie jest w ścisłym centrum. Mamy ogrzewanie gazowe. Nie mam za bardzo porównania, ale uważam, że wszystkie moje obowiązki nie wpływają za bardzo na wychowanie dziecka. Szczególnie, że pracujemy razem z żoną. To nie jest taki model jak w innych rodzinach, że ojca nie ma cały dzień w domu, bo musi pracować; że widujemy się tylko wieczorem i czasami w weekendy. My spędzamy ze sobą dużo czasu. Syn jest często z nami w pracy. Co prawda ogląda coś w telefonie albo bawi się gierkami, ale jestem przy nim fizycznie. Może w każdym momencie przyjść, przytulić się, pogadać. To są trochę plusy i trochę minusy, bo czasami muszę się zająć innymi rzeczami. Zazwyczaj weekendy spędzamy razem. Od czasu do czasu poanon491946983ją nam dziadkowie: albo jedni albo drudzy. Nie ma z tym problemu. Mam ten komfort, że zawsze mogę liczyć na rodziców. Syn od września idzie do zerówki, ale w systemie Montessori to jest pierwsza klasa. To jest tak zrobione, żeby pasowało do reformy szkolnictwa. W Montessori dzieciaki zaczynają edukację szkolną w wieku 6 lat, ale nie mogą tego nazwać pierwszą klasą, bo wtedy dzieciaki musiałyby mieć specjalną opinię od psychologa, że mogą już iść do szkoły. Oficjalnie to jest oddział przedszkolny zerowy, ale programowo zaczynają już edukację szkolną. Nie było problemu z przedszkolem. Na początku zapisaliśmy syna do zwykłego oddziału, a potem okazało się, że mogą go przenieść do oddziału Montessori - w ramach tego samego przedszkola. Wiedziałem co to jest za system. Poza tym córka mojego przyjaciela chodzi tam i on polecał. W dużym skrócie: w tym systemie nauczyciel zwraca dużą uwagę na predyspozycje dziecka i stara się go rozwijać w tym kierunku. Syn będzie chodził do publicznej szkoły w systemie Montessori. Są dwie publiczne szkoły Montessori w Polsce: w O. i w Krakowie. Obawiam się, że nie byłoby nas stać na czesne w prywatnej szkole. Syn dostał się bez żadnego problemu, więc musiał mieć bardzo dobrą opinię z przedszkola, do którego chodzi teraz. W tym systemie edukacja szkolna trwa 9 lat, razem z zerówką. Nie mamy w związku z tym dodatkowych kosztów, większych niż w tradycyjnej publicznej szkole. Korzystałem z podstawowej opieki zdrowotnej. Dwa razy anon3664178097łem poważniejszy zabieg - zawsze publicznie. Nigdy zbyt długo nie oczekiwałem na wizytę. Byłem przyjęty z dnia na dzień do specjalisty. Badania też raczej robili mi od ręki. Dwukrotnie syn był w szpitalu i też opieka była na całkiem niezłym poziomie. Trzeba było się przespać na bardzo niewygodnym krzesełku na sali, ale nie robili problemów, żeby rodzic został z dzieckiem na cały dzień. Chciałbym, żeby lekarze zarabiali więcej. Wtedy lekarze nie musieliby dorabiać prywatnie i w innych klinikach To wymusza bieda zarobków państwowych. Mój brat stryjeczny jest lekarzem ginekologiem - syna widzi w sobotę i w niedzielę, bo cały tydzień pracuje poza miejscem zamieszkania. Raz skorzystałem z prywatnej opieki zdrowotnej, z inicjatywy matki, lata temu, bo umówiła wizytę dla brata, ale on nie mógł być, więc ja poszedłem na jego miejsce. Byłem zarejestrowany w urzędzie pracy, bo chciałem dostać staż finansowany przez urząd chwilę po ukończeniu studiów, żeby pracować w organizacji. Dostałem 1 000 zł na dziecko i potem przez rok anon3664178097łem dodatek pielęgnacyjny w wysokości ok. 100 zł miesięcznie. Od lipca będziemy dostawać 500 plus na syna. Nie wpływa to na nasz budżet tak bardzo. Chcę te pieniądze odkładać na subkoncie i przeznaczyć je na potrzeby i dalszy rozwój syna. W tym momencie nie byłbym w stanie założyć takiego funduszu w podobnej wysokości, tylko na poziomie ok. 150-200 zł. Jestem agnostykiem, czyli de facto mam to w dupie. Tak jak powiedział Bertrand Russell: jak teista mówi „Bóg jest”, ateista: „Boga nie ma”, tak agnostyk mówi: „A ja mam to w dupie”. Nie dokonałem apostazji. Nie jest mi to potrzebne, nie jest dla mnie istotne. Rodzice starali się mnie wychować w duchu katolicyzmu, a anon231030011 nadal próbuje. Poglądy takie nabyłem w wieku 15 lat i jestem im wierny. Uważam siebie za radykalnego demokratę i anarchistę. W wieku 15 lat fascynowałem się historią XIX i XX wieku. Moi koledzy szli w kierunku nacjonalizmu, a mnie jarały idee wolnościowe. Potem doszła muzyka, kontrkultura punkowa i tak się potoczyło. Na szereg kwestii mam zupełnie inny pogląd niż większość społeczeństwa. Jestem osobą bardziej otwartą i tolerancyjną. Ważniejsze są dla mnie sprawy socjalne, międzyludzkie, dobrobyt społeczny niż własne bogacenie się. Dużo rzeczy mnie irytuje. Szczególnie w dzisiejszych czasach irytuje mnie dominująca rola kościoła katolickiego w Polsce; że ich narracja jest narzucana, ich wartości. Denerwuje mnie pozorny wzrost sił skrajnie prawicowych, chociaż uważam to za problem dużo nadmuchany w Polsce. W rzeczywistości te środowiska są mniej liczne i mniej oddziałujące niż chce się je przedstawiać. Media głównego nurtu i środowiska liberalne straszą ONR (przyp.: Obóz Narodowo - Radykalny) i Młodzieżą Wszechpolską, gdzie aktywnych członków jest mniej niż 10 000. W społeczeństwie, gdzie żyje nas 35 mln to promil promila. Te środowiska mają wsparcie w środowiskach kibicowskich, ale te są bardzo labilne i powierzchowne. Dzisiaj popierają prawicę, ale za 2-3 lata stadiony będą mocno lewicowe. Nie jest tak, że kibice są zawsze po prawej stronie, a nie po lewej. Kibice Polonii Warszawa i St. Pauli też są w Polsce obecni. Jest kupa ludzi chodzących regularnie na mecze, ale mających poglądy lewicowe. Ci najbardziej skrajni są najanon2280259964ziej głośni i głównie ich widać. Jest ich garstka, ale że to oni kręcą oprawami meczu, przyjmuje się, że to pogląd całego stadionu, co nie jest prawdą. Nie można powiedzieć, że przez grupkę 10-15 kiboli powiązanych z neofaszystami, wszyscy kibole są neonazistami. Na przykładzie kibiców Lecha Poznań: oni włączyli się bardzo przeciw ACTA, a w Poznaniu to wszystko kręciło środowisko związane z ultralewackim Rozbratem. Jest silna narracja źle pojętego patriotyzmu, ale nie widzę w tym mocnego zagrożenia, że nagle odrodzi się w Polsce ruch faszystowski czy nazistowski. Oczywiście wychodzę z założenia, że jeśli w Polsce jest jeden faszysta, to jest o tego jednego za dużo. Niestety zawsze będą ludzie, których będą pociągały te idee, tak samo jak innych będą pociągały idee wolnościowe czy anarchistyczne. Anarchizm to dla mnie jak najmniej współpracy z państwem i jak najwięcej tworzenia ruchów oddolnych, wywalczanie sobie jak najwięcej własnej przestrzeni; przez działalność pozarządową mocno niehierarchiczną, nieustrukturyzowaną, jak food not bombs czy tworzenie niezależnych przestrzeni, gdzie może toczyć się życie społeczne, jak Rozbrat w Poznaniu lub Tektura w Lublinie. Wiem, że to totalna utopia, że obalimy kiedyś państwo, ale chodzi o to, żeby wywalczyć sobie jak najwięcej przestrzeni do działań. Środowiska wolnościowe robią dobrą robotę w działalności społeczno – politycznej, czyli jakieś akcje lokatorskie, pomocowe, np.: wspieranie w walce o lepsze warunki pracy, tworzenie związków zawodowych, społecznych przedsiębiorstw, które próbują zawalczyć o miejsce na wolnym rynku. Nie głosuję w wyborach, ale w następnych prawdopodobnie się złamię i zagłosuję. Chciałbym, żeby był złamany duopol władzy PO-PIS i zamierzam głosować na Partię Razem, czyli lewicową. W niektórych rzeczach jest mi blisko do nich, w niektórych nie. Mimo to uważam, że warto na nich głosować. W dziedzinie pomocy społecznej, socjalnej, podejścia ekologicznego i do sytuacji międzynarodowej jest mi bliski. Chodzi o nurt pacyfistyczny – ograniczenie finansowania misji zagranicznych polskiego wojska, np.: Irak, Afganistan, gdzie nie było nam to potrzebne. Nie jest tak, że jedna partia jest tylko dobra albo tylko zła. Niektóre pomysły PIS są dobre i warte kontynuowania, np.: 500 plus. To jest jedyny dobry program społeczny, reszta programów niby prospołecznych to faktycznie buble albo nie są w ogóle realizowane. Program Mieszkanie plus to paradoks, gdzie za brak opłaty czynszowej można być od razu wyrzuconym z mieszkania. W przypadku 500 plus wprowadziłbym na pewno kryterium dochodowe. Nie na wydumanym poziomie 800 zł – 1 000 zł, tylko osoby z dochodem powyżej 2 000 – 2 500 zł nie dostawałyby 500 plus. Zupełnie nie umiem się ustawić na dychotomii lewica- prawica, bo ona odeszła do lamusa i nijak się nie da. Wszystkie internetowe kompasy polityczne piszą, że byłbym idealnym wyborcą korwinistów, narodowców i innych, np.: jestem za obniżeniem podatku dochodowego i podatków od prowadzenia małych działalności, za totalnym uproszczeniem, żeby nie tworzyć biurokracji, ale też jestem za utworzeniem kilku progów podatkowych: 10, 18, 32, 40, żeby wszyscy się dokładali w anon3664178097rę swoich możliwości. Dla niektórych 18% to jest bardzo dużo podatku, a dla innych 32% to bardzo mało. Wiosna nie jest partią lewicową, tylko liberalną. Aksjologicznie jest lewicowa, ale gospodarczo jest mocno liberalna. SLD ciężko nazwać partią lewicową. Oni są lewicą tylko z nazwy. Głównym punktem programowym Wiosny jest walka o prawa osób LGBT. To ważne, ale nie najważniejsze. Polska potrzebuje rozwiązania innych problemów, trzeba ustalić hierarchię wartości. Dla mnie ważniejsza jest walka z wykluczeniem społecznym, szczególnie ludzi na wschodzie Polski. PIS dobrze odczytało czego ludzie potrzebują w pasie wschodnim, dlatego utrzymuje się tam tak wysokie poparcie. 500 plus dużo dało, teraz PIS zapowiada, że będzie starało się walczyć z wykluczeniem komunikacyjnym. Szczególnie na wschodzie widać, że to dla ludzi duży problem. Nie mają jak dojechać do większego anon3664178097sta oddalonego o 10-15 km, nie posiadając własnego samochodu. Miasteczka takie jak Włodawa czy Łańcut wyludniają się i zostają sami starzy ludzie, bo te anon3664178097steczka są dla młodych ludzi zupełnie nieatrakcyjne. Największym problemem w Polsce są problemy ekologiczne i ochrony przyrody. Rząd w żaden sposób nie stara się walczyć z problemem globalnego ocieplenia, który dotyka nas coraz mocniej i wyanon491946983 radykalnych zanon3664178097n globalnie. Nie ma choćby lokalnych programów walki ze smogiem, który dusi każde anon3664178097sto w Polsce. Te problemy są zupełnie pomijane, tylko gdzieś tam na samym końcu się o nich wspomina. Chodzi o realne programy, a nie wydumane jak Wiosny, że do 2030 roku zamkniemy wszystkie kopalnie i elektrownie węglowe. To jest jakaś fantazja. Problemy społeczne są marginalizowane. Są pokazywane jako hamulcowy rozwoju Polski, tak jak ekologia. Rozwój anon3664178097sta to jak największa ilość bloków, zalewanie betonem i walka z zielenią, tworzenie nowych miejsc parkingowych i szerszych ulic, ale to w praktyce zwijanie anon3664178097sta. Jak na przykładzie Lublina, racje ludzi z pieniędzmi są ważniejsze niż tych, którzy chcą, żeby to anon3664178097sto nadawało się do życia, żeby nas nie dusił smog, żeby transport był w dużej mierze publiczny, a nie oparty na prywatnym samochodzie, żeby anon3664178097sto było zielone, w anon3664178097rę czyste, i żeby było w anon3664178097rę zdrowe powietrze. Ludzie w Polsce nie rozumieją pewnych problemów. Cały czas globalne ocieplenie jest przedstawiane jako wymysł grupy naukowców, nie do końca potwierdzony i prawdziwy. Czy to dotyczy Polski? Fajnie, że będzie globalne ocieplenie, bo będzie gorące lato. Jak kiedyś się wypowiedział Roman Giertych, że on jest za globalnym ociepleniem, bo w Polsce będą rosły cytryny. Ludzie nie zdają sobie sprawy, że kryzys migracyjny też jest poniekąd spowodowany globalnym ociepleniem. Tereny w Afryce coraz bardziej pustynnieją. Ludziom brakuje środków, żeby tam żyć i ciągną do zachodniej Europy. Ludzie często nie widzą pewnych powiązań. Ale też nikt nie stara się w prosty, przejrzysty sposób im tego wytłumaczyć: że to co robimy w Polsce, ma wpływ globalny." 2,57908,2019-08-13T12:04:49.145Z,57809,anon1374048529,anon1785621027,"Hej, pozdro od byłej punkówy i działaczki NGOsowej, która na hasło księgowość robi duże oczy i odsyła do koleżanki biegłej w rozliczeniach ;) Jak zaczęłam czytać Twoją historię to uderzyły mnie liczby i zastanowiło podobieństwo do moich rozterek. Też pierwszą umowę o pracę dostałam ledwo dwa lata temu a mam lat ponad 30. Zastanawia mnie - co sprawia, że pozwalamy się tak traktować w imię ""wyższych idei""? Że tak my, jak i wielu innych działaczy z organizacji pozarządowych - uznaje, że trzeba być wdzięcznym za każdy ochłap, że pracujemy często po godzinach bez wynagrodzenia? Jak myślisz?" 1,57626,2019-08-06T09:21:15.503Z,57626,anon3341357780,anon3341357780," _Proč PopRebel?_ O tomto projektu jsem se dozvěděl z reklamy na facebooku. Projekt se mi na první pohled docela zalíbil. O pár dnů později, na druhý pohled, mě projekt opravdu nadchnul - začal se mi líbit jako takový, stejně jako moje vize mého místa v něm. _Biochemie, cestování a nový začátek_ Když jsem v roce 2007, v devatenácti letech, začal studovat biochemii na Masarykově univerzitě, ani jsem pořádně nevěděl, proč jsem si studium biochemie vybral. (To mě později v životě trochu dohnalo a teď si říkám, že by tehdy nebylo špatný to víc promyslet nebo se s někým hlouběji poradit. Ale co už.) Každopádně na studiích se mi vedlo velice dobře. Velmi mě totiž bavilo získávat vědomosti o tom, jak funguje mikrosvět kolem nás. Studoval jsem zákonitosti chemických interakcí, strhujici život bakterií nebo pochody, které zajišťují životní funkce v lidském těle. Do hloubky jsem se věnoval studiu prostorové (3D) struktury biomolekul. Díky studiu jsem toho hodně procestoval. V roce 2010 jsem strávil semestr v Brazilském Salvadoru, poté tři semestry ve francouzském Grenoblu. Tehdy jsem objevil své velké vášně: cestování s batůžkem a chození po horách. Díky vědeckým úspěchům z Grenoblu jsem potom mohl pracovat ve velmi prestižních vědeckých institucích - v německém Heidelbergu a ve Vídni. Tou dobou mi začalo docházet, že práce ve výzkumu už mi nesedí, a taky že jsem se na ni osobnostně nikdy moc nehodil. A tak, když začínal rok 2018, vrátil jsem se po čtyřech letech strávených ve Vídni do rodného Brna, kde jsem začal hledat novou životní cestu. Na částečný úvazek sice pořád dělám vědu, ale chtěl bych dělat víc s lidmi než v kanclu. A chtěl bych dělat na něčem, na čem mi zase bude hodně záležet, na něčem, co mi bude dávat smysl. Taky jsem samo sebou vyzkoušel pár věcí, co moc smysl nedávaly:) _Co dělám teď_ Teď mnohem jasněji vidím, co mi jde a co mě baví, a vím, že mi dává smysl angažovat se otázkách životního prostředí a taky v otázkách důstojného a smysluplného žití. Na Masarykově univerzitě se teď na částečný úvazek věnují rozvoji mezinárodního projektu pro program Horizont2020 na podporu environmentálního vzdělávání. V rámci projektu koordinuji spolupráci mezi fakultami několika univerzit, městskými samosprávami, vědeckými institucemi, neziskovkami a ekofarmami. Rád bych se taky silně věnoval podpoře aktivního občanství a dobrovolnictví. Takže představa účastnit se projektu PopRebel se mi strašně líbí. Moc rád bych pomáhal rozbíhat debatu o tom, co nás dělá šťastnými, co nás trápí, co nám může zlepšovat naše živobytí a co může náš blahobyt naopak podkopávat ================================================= ENGLISH VERSION ------------------------------------------------------------------------------------------------ _Why PopRebel?_ I learned about this project from a facebook add. Not so romantic, haha. At first glance, I liked the project quite well. A few days later, at second glance, the project really excited me - I began to like the project as such as well as my vision of my place within that project. _Biochemistry, travelling and a new beginning_ When I started studying biochemistry at Masaryk University in 2007 at the age of 19, I didn't really know why I chose to study biochemistry. (Now I think that then it would not be a bad idea having this choice thought a bit more carefully or consulted with somebody more deeply. Well, later in life, it had returned to me.) Anyway, I did quite well in my studies. I really enjoyed gaining knowledge about how the micro-world around us works. I studied the patterns of chemical interactions, the mind-blowing life of bacteria or the processes that underlie functions in the human body. I have studied in depth the spatial (3D) structure of biomolecules. Also, thanks to my studies I could travel a lot. In 2010 I spent a semester in Salvador, Brasil, and, after, three semesters in Grenoble, France. That's when I discovered my great passions: backpacking and mountaineering. Thanks to scientific achievements from Grenoble, I was able to work in the most prestigious scientific institutions - in Heidelberg and Vienna. At that time, I began to realize that the researcher's life was no longer for me, and that I had never actually suited for it personality-wise. With the beginning of 2018, after four years spent in Vienna I have returned to my hometown of Brno, where I began to look for a new direction in life. I still do science part-time, but I'd rather like to work with people than in an office. And I want to do something that actually matters a lot to me, something that makes sense to me. But indeed, I also tried a few things that didn't make too much sense :) _What I'm doing now_ Now, things are far more clear, knowing much better what I am good at, what suits me and knowing that I want to engage heavily in the environmental questions and the questions related to a dignified and meaningful life. At Masaryk University I am now part-time managing the preparation of an international project for the Horizon2020 program to support environmental education. Within the project I coordinate cooperation between faculties of several universities, municipalities, scientific institutions, non-profit organizations and organic farms. I would also like to focus heavily on promoting active citizenship and volunteering. In the context of all this, I am very excited by the chance to participate in the PopRebel project. I'd be glad to launch more debates on what makes us happy, what bothers us, what can improve our livelihoods or what can undermine our well-being." 2,57654,2019-08-06T14:51:11.243Z,57626,anon431921830,anon3341357780,"Ahoj (z Prahy:) a díky moc za příspěvek! Jsem rád, že vědecká dráha není jenom jednosměrná kolej, ale že může mít pozitivní vyústění i jiným směrem, než jenom ve vlastním úzkém profilu (osobně bych rád tímhle způsobem přemýšlel i o mojí kariéře). Zároveň jsem rád, že i když to třeba na politické úrovni až tak nevypadá, čím dál tím víc lidí se anagžuje v environmentálních otázkách. Mohl bys případně říct něco víc k tomu, jakou konkrétní náplň nebo cíle má ten projekt, na kterém pracuješ? Téma nějakého obecného environmentálního povědomí se zdá nabývat na čím dál větší intenzitě (jak vyplývá i z hovoru s @anon1324072264 tady https://edgeryders.eu/t/politika-v-cesku-je-spise-o-marketingu/10422) a já sám se cítím (jakožto člověk s humanitním vzděláním) nedovzdělanej:)" 3,57696,2019-08-07T09:11:01.765Z,57654,anon3341357780,anon431921830,"Díky, Jirko, za odpověď. Co se týče té vědy.... Já si myslím, že věnovat se celý život jednomu vědnímu oboru lze jen za předpokladu, že tě to opravdu hodně baví, nebo až fascinuje. Pokud to tak člověk nemá, tak věda dokáže být hodně vyčerpávající :grinning: K mojim enviro aktivitám...který mě teď děsně baví :smile: Jednak patřím do skupiny lidí, která se v Brně snaží vytvořit platformu, nebo až koalici ""všech"" enviro hnutí. Na té platformě se potkáváme a koordinujeme snahy našich hnutí..tak aby byly efektivní a spěly k našim hlavním cílům. Teď na září připravujeme Týden pro klima. Součástí budou velké akce, které mají upozornit veřejnost na problém klimatické krize. Bude to snad velký :wink: A na Masarykově Univerzitě koordinuju Horizon2020 projekt, kde budeme lidi vzdělávat ohledně vody. Složení vody, znečišťující faktory, velice podrobně koloběh vody, monitoring vodních zdrojů, péče o vodu a management vody. A krom vzdělávání chceme lidi vtáhnout do toho, aby se podílely i oni na ochraně vodních zdrojů." 4,57699,2019-08-07T10:04:48.050Z,57626,anon2002939394,anon3341357780,"Hi anon3259766366, Haló! Osobně jsem pro to, aby v otázkách klimatu byla občanská činnost vzdělávacím nástrojem. Myslím, že učení se děje v ulicích víc než na konferencích - lidé, kteří chodí na pochody za klimatem a pracují na nich, jsou odborníci a pedagogové, pokud se ptáte mě. Uvědomil jsem si to, když někteří přátelé, kteří si vůbec neuvědomují problémy společnosti, přišli na protest a na konci byli změněnými lidmi :-) A pak je tu ještě radikálnější aktivismus, který také něco mění - jako Extinction Rebellion: https://rebelie.země/ Jsem velmi zvědavý, jak byste oslovil lidi, aby se podělili o příběhy v tomto projektu? Jak byste vysvětlil, co děláme? Jaký přínos by mělo připojení se k diskusím s lidmi, které člověk osobně nezná, v situaci, kdy jsou mnozí skeptici vůči internetovým fórům? PS Omlouvám se za gramatické chyby, používám strojový překlad." 5,57711,2019-08-07T11:59:56.000Z,57699,anon3341357780,anon2002939394,"Díky, anon2954973946mi, za otázku. Já si myslím, že lidé z těchto hnutí budou velice rádi sdílet své pocity. 1) Klimatická krize nás bude nutit k drastickým změnám našeho chování (spotřebitelského chování například). 2) Pro tyto reformy je nutné vysvětlit svému okolí, že konzum a spotřeba nejsou jediné cesty k lidskému stěstí. Pokud se zaměříme na hodnoty a osobnostní rozvoj, raději než na pouhý nákup předmětů, může se naše společnost posunout kupředu a navíc také snížit nároky na přírodní zdroje. Pro tento okruh lidí je tedy naše téma, myslím, velmi velmi zajímavé. PS: Já také pracuji jako manažer romské hudební skupiny Feri and the Gypsies. Tato pozice mi dovoluje přátelit se s lidmi z romské komunity. Romská komunita je velice zajímavá z mnoha důvodů a mýslím, že její členové budou taé rádi sdělovat svoje pocity ohledně svojí pozice ve společnosti a o jejich ""well-being"". Navíc práce s Romy a zviditelnění romské problematiky často odstartuje reakci části společnosti, která romskou komunitu pomlouvá. Možná i tito lidé mají svoje problémy a postrádají svůj ""voice"". Tito lidé pak taky často slyší na olání různých bizarních politických skupin. st 7. 8. 2019 v 12:14 odesílatel anon2002939394 via Edgeryders Jak wpłynęły na mnie zanon3664178097ny w Polsce? Wpłynęły silnie na moją tożsamość, na mój sposób myślenia o społeczeństwie. Kiedy dochodziło do demontażu polskiego Trybunału Konstytucyjnego i systemu sądownictwa poczułem niesamowitą złość, ale też niezgdę estetyczną na konwencję w jakiej zanon3664178097ny były i są dokonywane. To nie mój język. To populsityczny język silnie zabarwiony mitologiczną historią żołnierzy wyklętych z nutką faszyzmu, oraz katolicką retoryką, której szczególnie się boję. Boję się tego, czuję niezgodę i frustrację. Nagła zanon3664178097na, która się wydarza jest dla mnie zbyt drastyczna. Zacząłem manifestować wobec tego swoje niezadowolenie i wyszedłem na ulicę, gdzie poznałem nowy rodzaj wspólnoty- wspólnotę obywatelską, która staje w obronie wartości dla mnie fundamentalnych. Wtedy zrozuanon3664178097łem, że wspólnota demokratyczna to także obowiązki, to jest coś o co trzeba dbać, do czego należy dokładać, starać się, pielęgnować. Bez tego wspólnota jest słaba i łatwo ją zniszczyć i zmanipulować. Przy okazji mówieniu o zanon3664178097nach mam potrzebę nawiązać do stanu naszej natury. Nasza planeta umiera a my nic z tym nie robimy. Jak to o nas świadczy? Co robi z tym obecna władza? Dla przykładu: możemy stracić miliardy euro na sponsorowaną wyanon3664178097nę pieców w Polsce tylko dlatego, że władza lekceważy problem ekologiczny. W ogóle mam poczucie, że jesteśmy świadkami wielkich zanon3664178097n na naszej planecie, że ten odchył w prawą stronę to coś więcej niż tylko polityczna zanon3664178097na. Niszczymy nie tylko układy społeczne, ale i naturę. To zmierza w złym kierunku. Złość, lęk, frustrację, wcześniej nawet. Dzięki wspólnocie osób walczących o demokrację poznałem kilku przyjaciół. Z drugiej strony zanon3664178097na tożsamości spowodowała utratę kilku starych znajomych- po nich spodziewałem się więcej zważywszy na rangę zanon3664178097n, które mają miejsce. To było brutalne zderzenie ze snem, którym był brak wystarczających działań ze strony społeczeństwa. Zanon3664178097na tożsamości była niezbędna, by nie musieć ponosić kosztów związanych z byciem na ulicy. Zszedłem z ulicy, ale mam poczucie, że zostawiłem walczących. Jakoś muszę z tym żyć. Ale koszty bycia na ulicy były dla mnie zbyt wielkie, nie dawałem sobie z tym rady. Mam duży szacunek dla ludzi, którzy mają odwagę walczyć wciąż o swoje wartości mimo kosztów, które są ogromne. Jak widzę przyszłość? Fajny świat już był. Jestem raczej w pestymistycznym nastroju. Naukowcy mówią, że nasz świat jaki znamy się kończy. PiS w mojej ocenie jest szalony. Nie bierze pod uwagę rozsądku i kieruje się tylko politycznym interesem. Chciałbym być optymistą, ale to nie działa... no dobrze, staram się jednak nie wierzyć do końca w swoją wizję. Po tych wydarzeniach zanon3664178097nach, które mają miejsce u nas, czuję się obcy w społeczeństiwe. Jakby już nie było moje. Andrzej: dziennikarz ogólnopolskiego tygodnika, psychoterapeuta, działacz społeczny, duże anon3664178097sto, wykształecenie wyższe skończone 50 lat" 2,56894,2019-07-19T10:10:49.961Z,56742,anon2002939394,anon1700459142,"Andrzej, twoja historia jest taka ludzka. Rezonuje na wielu poziomach. Będąc kimś, kto czyta wiele postów na tej platformie, poleciłem go także innym członkom. Mówisz o zanon3664178097nie tożsamości. Co dokładnie masz na myśli? Czy odnosi się to do zmieniających się wartości politycznych? PS Mój komentarz został przetłumaczony z angielskiego na polski za pomocą google. Proszę wybaczyć błędy!" 3,57009,2019-07-23T09:38:40.906Z,56742,anon634599124,anon1700459142,"Witamy na platformie, Andrzeju - i dzięki od razu za szczerość. Ciekawa jestem, jak czujesz się w Polsce po ostatnim weekendzie? To było dopiero trudne do oglądania - ewidentne jest, że polaryzacja i agresja w społeczeństwie narastają, sprawiając, że coraz mniej prawdopodobny wydaje się sensowny, konstruktywny dialog. A jednocześnie jest on konieczny. Z @anon651223796 planujemy powoli wydarzenie w Polsce w listopadzie, które być może anon3664178097łoby szansę stać się takim ponadpodziałowym forum, podczas którego różne strony ""konfliktu"" spotkają się i... poznają. Wydaje mi się, że gdybyśmy tylko wyszli z naszych baniek i zobaczyli, jak wygląda życie osób, które piętnujemy za ich różność, powody do nienawiści musiałyby zniknąć. Być może się mylę. Jak myslisz, jaka forma narodowej terapii przydałaby się nam w tych szalonych czasach?" 4,57648,2019-08-06T13:59:00.342Z,57009,anon1374048529,anon634599124,"ostatnio wrzuciłam to sobie na walla: ""ludzie chodzą na terapię przez osoby, które na terapię nigdy nie poszły"" i myślę, że ten naród ewidentnie potrzebuje zajęć z komunikacji, etyki i niestety - przepracowania swoich lęków i traum także." 1,56977,2019-07-22T12:47:24.271Z,56977,anon4280788323,anon4280788323," Arnold Lakhovsky _Conversation_ Jest mi niewątpliwie bliżej do środowisk nacjonalistycznych, narodowych, ale całkowitym prawicowcem bym się nie określił. Część moich poglądów jest konserwatywna, ale jeśli chodzi o ekonomię, to tu niektóre kwestie widzę lewicowo, jeśli tak można powiedzieć. PiS z resztą też korzysta z takich lewicowych strategii. Obserwuje w przestrzeni publicznej, nie tylko w Polsce, wypychanie konserwatywnych wartości: tradycyjnej wizji rodziny, obyczajowości. Wartości tradycyjne są wypychane i stara się narzucać wartości z lewej strony i sugerować, że to jedyny słuszny pogląd. Zaczyna się nawet prześladowanie za poglądy. Jak to było ostatnio w przypadku Ikei, że zwolniono pracownika, bo cytował biblię. Ja może nie zgadzam się z cytowaniem biblii w pracy, ale też nie zgadzam się, żeby ktoś z tego powodu ją stracił, czy był w jakiś sposób za to prześladowany. Na Zachodzie za bardziej błahe rzeczy można stracić pracę. Za rzeczy związane z religią. Albo w niektórych krajach rodzice mogę stracić dziecko, jeśli wychowują dziecko w sposób konserwatywny. Ja właśnie sprzeciwiam się takiej sytuacji, że nie ma miejsca na wyrażanie i praktykowanie zgodnie ze swoimi przekonaniami. Najgorsze, że nie ma dialogu między środowiskami, bo obie strony zamknęły sobie taką możliwość. I w tym momencie można tylko dawać odpór tym atakom na szeroko rozuanon3664178097ną prawicę, albo się poddać. Generalnie nie popieram żadnej partii w tej chwili. Są partie, której elementy popieram. PiS - to taka partia systemowa, w której panują osoby związane z postkomunizmem, a to dla mnie osoby, które nie mają bytu w polityce. A obserwując młodszych polityków widzę, że to zmierza w kierunku szaleństwa, że podam tu za przykład ruch antyszczepionkowców, czy tym podobne akcje, co w mojej ocenie jest bardzo szkodliwe dla prawicy. Moim zdaniem dialog kiedyś istniał kiedy wartości prawicowe przeważały. W czasach PO można było zauważyć ofensywę dyskursu LGBT, które doanon491946983ły się związków partnerskich. Chociaż nie udało im się tego osiągnąć to pewne zanon3664178097ny w Polsce nastąpiły. Parady równości są coraz większe. To jest bardzo widoczne w przestrzeni publicznej. W obecnej chwili oni doanon491946983ją się adopcji dzieci. Jeśli ktoś skrytykuje ten pomysł, to nazywa się go homofobem i jest to naznaczone bardzo negatywnie. Czy przeszkadzają mi środowiska LGBT? Ja widzę to w ten sposób, że homoseksualizm był zawsze, ale robienie z tego ideologii jest nieporozumieniem. Nie widzę w tym sensu, ale chyba chodzi tu o pieniądze. Wielkie korporacje nakręcają ten temat. Cała akcja jest o podłożu ideologicznym. Najpierw anon3664178097ł miejce atak na godło, a później atakowana symbol Matki Boskiej Częstochowskiej, co jest jawnym atakiem na kościół i prowokacją i to jest dla mnie niedopuszczalne. Atak na symbole to pomyłka. Co się tyczy Kościoła, to jestem za jego rozdziałem od państwa, ale gdyby to nastąpiło teraz to zostałoby to wykorzystane przez środowiska lewicowe, w celu zwalczania kościoła oraz samej wiary i duchowości. To osłabiłoby nie tylko Kościół, ale i ludzi. Wartości katolickie i moralność zbudwana na ich podwalinach najlepiej oddają naszą kulturę europejską, Polską i rezygnacja z tego jest niepotrzebna. Człowiek szuka zawsze jakiejś prawdy metafizycznej, więc zawsze będzie poszukiwał tej duchowości. W krajach laickich na Zachodzie ludzie idą np. w stronę islamu i to mówię nawet o ludziach białych. Żeby było ciekawiej nie nazwałbym siebie katolikiem praktykującym. Bliżej mi to agnostycyzmu, ale utożsaanon3664178097m się z kościołem, jako części mojej kultury pochodzenia i czuję, że to jest dobre. Jeśli jestem zagadnięty za granicą, czy Polak jest katolikiem, to przytakuję. I tyle. Ale wiem też jaki jest kościół jako instytucja. To zdegenerowany twór, dlatego chcę tego rozdziału. I to mogłoby się wydarzyć, gdyby nasze państwo było zdrowe. Podatność na wpływy wszelakich ideologi jest zgubne. Co więcej uważam, że taki rozdział byłby dobry dla samego kościoła. Nie anon3664178097łby Państwowych pieniędzy, nie anon3664178097łby tak łatwo, a przez to musiałby się sam oczyścić. Od czasu zanon3664178097ny władzy mam poczucie marginalizacji ludzi o konserwatywnych poglądach. A za tym idzie masowa imigracja, multikulturalizm, a z tym związana jest ekonoanon3664178097, która jest nastawiona na imigrantów, żeby utrzymywać swoje tempo wzrostu. Narazie mamy imigrację ukraińską, ale z czasem może nastąpić imigracja z innych państw i kontynentów (Bangladesz, Indie) i widzę w tym zagrożenie. I to jest ciekawe, bo PiS mówił, że jest przeciwko kwotom imigrantów narzuconych przez UE, ale odpowiada za największą imigrację w UE, przy czym jest to imigracja zarobkowa. PiS jawi się jako prawicowa, populistyczna partia i mówi, że coś robi, a tak naprawdę prowadzi Polskę w bardzo złym kierunku i nie wiem, czy z tego kierunku można zawrócić. Proces imigracji np. z Ukrainy jest szkodliwy zarówno dla samej Ukrainy jak i dla nas. Tutaj potrzebna jest jakaś, jakakolwiek polityka, a wiem, że w tej sprawie nie robi się nic. A to zrodzi w przyszłości problemy. Dodatkowo z każdą imigracją dochodzi do etnicznych spięć, co widać w relacji z Ukraińcami. W czasie Majdanu Polacy byli bardzo pozytywnie nastawieni do Ukraińców, dało się zaobserwować wręcz wybuch pozytywnych emocji, a wraz z dużą imigracją zmienia się to we wrogość, bardzo negatywne spojrzenie na ten naród, co mnie osobiście bardzo boli. Ale tak jest z każdym procesem imigracji masowej. Uważam, że cała UE powinna temu przeciwdziałać. Ale Polska ekonoanon3664178097 jest teraz nastawiona na imigrantów i jesteśmy od nich uzależnieni póki nie znajdziemy alternatywy. Inna sprawa, że się ich często wykorzystuje i zaczynają walczyć o swoje prawa, dlatego zaczęto sprowadzać pracowników w krajów najbiedniejszych, typu Bangladesz czy Indie. Nawet jeśli nasza gospodarka będzie dzięki temu dobrze funcjonować przez kilkanaście lat to nie znaczy, że w dłuższej perspektywie to jest dla nas dobre. Ekonoanon3664178097 nie powinna być najwyższą wartością zawsze. Musimy myśleć o przyszłych pokoleniach. Czy wierzę w dialog? Ja potrafię rozmawiać z ludźmi o najbardziej odległych poglądach od moich, ale nie wierzę w dialog między środowiskami. On nie jest możliwy, bo żadna ze stron go nie chce, a w szczególności nie chcą go ci, którzy są w pierwszej linii walki ideologicznej, bo dialog musiałby ich na chwilę zatrzymać i zmusić do refleksji, a tutaj nie ma na nią miejsca. Prawica jest w pełnej defensywie. Zaskoczeni? Lewica przedstawia obraz tak, że można odnieść wrażenie, że faktycznie rządzi prawica, ale jest na odwrót. Na uniwersytecie, który kończyłem, poglądy prawicowe są bardzo zwalczane. Środowiska lewicy są tak silne, że tłamsi się wszelkie przejawy prawicowe. Co ciekawe PiS wcale nie jest partią stricte prawicową: rozdawnictwo, kupowanie narodu, cofanie się w kluczowych kwestiach, jak choćby tych dotyczących aborcji o tym świadczą. Ja może nie jestem za zaostrzeniem, ale PiS też często się cofa jak w tym przypadku, bo ulegli protestom. Poza tym PiS jest typowo prawicowo populistyczną partią i stara się zmonopolizować kwestie prawicy, dlatego zwalcza inne środowiska bardziej prawicowe (nacjonalistyczne, narodowe, patriotyczne). Co ciekawe za PO nie dochodziło do zaostrzania prawa, np. za propagowanie faszyzmu. Nie istniała taka kwestia. Też nie zwalczano czynnie środowiska narodowe, nawet jeśli dochodzi do zamieszek. Także PiS tylko w tym szerszym znaczeniu jest prawicą, ale to jest dokładnie taka prawica jakiej nie lubię- polityczna, populistyczna, hipokrytyczna. Reasumując uważam, że obecnie raczej nie ma miejsca na dialog i będzie anon3664178097ła miejsce dalsza polaryzacja społeczeństwa, a to za sobą ciągnię coraz większą agresję i narzucanie innym swoich poglądów. Na ten moment prawica jest w defensywie, ale to się kiedyś odwróci. Marek, 24, magister, Warszawa" 2,57294,2019-07-29T20:14:26.837Z,56977,anon634599124,anon4280788323,"Cześć Marek! witamy w edgeryders - rozpakowałeś tutaj tyle tematów, że nie wiem nawet, od czego zacząć - a mam dziesiątki pytań. Ale może zacznijmy od tego, bo bardzo jestem tego ciekawa: jaką partię prawicową marzyłbyś sobie mieć w Polsce? Biorąc pod uwagę postępowość Twoich postulatów (faktyczny rozdział kościoła od rządu, myślenie długofalowe o polskiej gospodarce, które nie jest oparte na wzroście (domyślam się, że o to Ci chodzi) i tęsknotę za pełniejszym wyrażeniem konserwatywnych i patriotycznych wartości, byłabym bardzo ciekawa opisu Twojej wymarzonej partii. Dzięki za ten bardzo ciekawy tekst!" 3,57644,2019-08-06T12:20:58.723Z,56977,anon1374048529,anon4280788323,"Hm, no ja mam zupełnie inne poglądy na kwestie społeczne i też zupełnie inne doświadczenia studiowania na bardzo mocno prawicowej i katolickiej uczelni. Z mojej perspektywy dopóki funkcjonujemy w perspektywie walki i wyszarpywania sobie rzeczywistości - to rzeczywiście nie ma miejsca na dialog. Dopóki też ktoś mnie osobiście obraża, życzy mi śmierci albo grozi pobiciem dlatego, że nie jestem w związku z mężczyzną ale z kobietą - też nie ma miejsca na dialog. Ale w moim podejściu tu nie powinno chodzić o albo-albo, ale o łączenie. To, że ja wezmę ślub ze swoją dziewczyną nie sprawi, że osoby w związkach hetero przestaną brać śluby. Moja rodzina nie zagraża w żadnym stopniu heteroseksualnej rodzinie. To, że ja nie chodzę do kościoła nie oznacza, że chcę żeby kościołów nie było na moim osiedlu. Ale i ktoś kto chodzi do kościoła nie powinien mi wmawiać braku moralności tylko przez wzgląd na tę ""małą"" różnicę między nami. Wszyscy jesteśmy ludźmi i chcemy podobnych rzeczy. Akceptacji, miłości, fajnej pracy i miłych sąsiadów :) ps. co bardzo zabawne w kontekście rozmowy o tym kto jest w Polsce mile widziany- ja pracuję z migrantami i chodzę z nimi na patriotyczne wystawy i uczę elementów polskiej historii." 1,56533,2019-07-11T12:09:44.618Z,56533,anon2663128141,anon2663128141," (Gorzów Wielkopolski) Obecnie jestem aktorką i pracuję w Teatrze Miejskim w Gliwicach. Wcześniej byłam głównie freelancerką, przez jakiś czas mieszkałam też na południu Włoch, w Salento. Do Polski wróciłam w 2014 roku z powodów rodzinnych i zaangażowałam się w aktywizm w Gorzowie. Nie mieszkałam tam 16 lat, czyli od ukończenia liceum, i przygnębiło mnie to, jak moje anon3664178097sto popadało w ruinę, było źle rządzone, ludzie nie mieli nadziei na poprawę. Odnosiło się wrażenie, że mieszkańcy są poddanymi prezydenta i mogą z anon3664178097sta co najwyżej pokornie korzystać, ale nie są jego współwłaścicielami. Prezydent inwestował np. w pole golfowe czy stadion żużlowy, podczas gdy kamienice się rozpadały, a ludzie biednieli z roku na rok. Remontowane były ulice prowadzące do domu prezydenta czy radnych - podmiejskich sypialni. Całe śródmieście nie widziało miejskiej inwestycyjnej złotówki na remonty czy naprawy od lat. Chcieliśmy zmienić narrację o mieście, o tym, kto nim rządzi - że prezydent jest przez mieszkańców zatrudniany do zarządzania naszym wspólnym dobrem. W 2014 roku założyliśmy ruch miejski Ludzie dla Miasta, z którym zaczęliśmy ubiegać się o udział osób w sesjach rady anon3664178097sta, transparentność urzędów, uczenie ich samorządności. Znaleźliśmy kandydatów, wygraliśmy wybory i wprowadziliśmy 7 radnych do rady gminy. Niestety, “nasz” prezydent, z naszego komitetu, szybko zawarł układy ze starymi wyjadaczami i partiami, wszedł w buty poprzednika, więc szybko staliśmy się opozycją. Część naszych postulatów została przejęta przez prezydenta, który je później ośmieszał w praktyce. Po półtora roku działania wyprowadziłam się znowu z anon3664178097sta. W Gorzowie zawsze wygrywało PO i Nowoczesna. Co ciekawe, PiS w wyborach samorządowych, niezależnie od okręgu, zdobył taką samą ilość głosów - czyli ludzie głosowali na partię, nie na osoby. W innych partiach widać większe zróżnicowanie, co wskazywałoby na to, że wyborców interesowały konkretne osoby, a nie ideologiczna linia. Na poprzedniego prezydenta głosowano dlatego, że nie było rozsądnej alternatywy. Rządził przez 16 lat, więc wprowadzenie przez PiS kadencyjności tych urzędów jest więc dobrym posunięciem. Obecny prezydent jest popularny, bo wie, jak kupić wyborców, jak zabawiać mieszkańców. Sięga po populistyczne metody: organizuje festyny, wielkie fety, zaanon3664178097st np. remontować za te pieniądze szkoły. Rozpadają się mieszkania komunalne - ale są pieniądze na remontowanie gabinetu prezydenta za 100 tys zł! Kilka milionów z budżetu rocznie idzie na prywatną spółkę Stal Gorzów czy licencję dla niej na organizację Grand Prix żużlu, z którego anon3664178097sto nie ma ani złotówki i nawet nie ma pojęcia, ile Stal na tym zarabia. To, że tak łatwo nas - obywateli i obywatelki - kupić, jest efektem braku dobrej edukacji obywatelskiej i demokratycznej. W szkołach uczymy się, że demokracja to wybory i rządy ludu, i wkuwamy, ilu jest posłów czy senatorów, ale nikt nas nie uczy np. tego, że pieniądze anon3664178097sta to są nasze środki, o których możemy decydować - i np. zażądać remontu toalet w szkołach, które sanepid kazał przeprowadzić już 20 lat temu, a prezydent ciągle tłumaczył się, że anon3664178097sto nie ma środków. Problemem są też same szkoły - posłuszeństwo wyanon491946983ne od uczniów wobec nauczycieli czy dyrektorów, nawet gdy ci czasem wręcz łamią prawo (na przykład nie pozwalają pełnoletinm uczniom usprawiedliwiać się, co jest łamaniem prawa, albo dyrektorzy odpowiadający na wandalizm w łazienkach w szkole zakazem umieszczania mydła i papieru w toaletach - uczniowie napisali wtedy do sanepidu ze skargą, ponieważ dyrektor naruszył jedno z rozporządzeń dotyczące bezpieczeństwa i higieny w szkołach). W całym kraju widoczne jest oderwanie władzy od rzeczywistości i jej carskie podejście do zarządzania - na przykład prezydent Rzeszowa próbował odwołać spektakl, w którym poruszany jest problem pedofilii. Zaczynały się środowiskowe apele o to, żeby zmienił swoją decyzję - tymczasem Konstytucja mówi, że prezydent działa na podstawie i w granicach prawa, a prawo nie daje mu żadnej możliwości wpływania na repertuar instytucji kultury. Niedawno marszałek śląski próbował odwołać dyrektorkę teatru w Chorzowie, bo nie spodobały mu się prywatne słowa reżysera tam pracującego na temat władzy. Podjął uchwałę o odwołaniu, totalnie ignorując wymogi i ramy prawne. W takich sytuacjach interweniuję, starając się “pomóc” rządzącym zachować się zgodnie z literą prawa - wyanon491946983jąc udostępnienia dokumentów, pisząc do Wojewodów o unieważnienie bezprawnych uchwał. Mimo że PiS łamie prawo i zasady demokratyczne, to rządy PiSu mają jednak pozytywny “efekt uboczny” - zaczyna się publiczna debata o demokracji i jej wartościach i zasadach, o których wcześniej nie dyskutowaliśmy tak szeroko. Świadomość części społeczeństwa wzrosła diametralnie. To właściwie PiS spowodował, że wyjechałam do obozu dla uchodźców w Grecji. Pranie mózgów, które serwowały nam rządowe i prawicowe media, politycy, spowodowało, ze nawet moi znajomi zaczęli powtarzać totalne bzdury, podawać sobie fake newsy i zmanipulowane memy. Bo skoro wszyscy wokół mi mówią, i bardzo chcą mnie przekonać, że uchodźcy chcą nas zabić, zgwałcić albo zmusić do przejścia na Islam - to ja w takim razie sprawdzę to sama. Dlatego postanowiłam tam pojechać. Pisałam stamtąd “Listy z wakacji do Jarka i Beaty”, które publikowała Wyborcza. Spotkałam się z takim hejtem ze strony moich rodaków, dzielnych honorowych Polaków, którzy nazywali mnie np. arabską dziwką i lewacka szmatą i życzyli mi gwałtu, że zdałam sobie sprawę, że na myśl powrotu do Polski, bezpieczniej czuję się tam, w obozie, wśród uchodźców. Ale oprócz hejtu, spotkałam się też z głosami podziękowania za możliwość bliższego przyjrzenia się tej sytuacji. Po powrocie namawiano mnie, żebym zrobiła z tych historii spektakl. Ale po co? Kto na niego przyjdzie? Tylko przekonani. A problem jest tam, gdzie teatr nie dotrze. Wolę rozmawiać z młodymi ludźmi, którym robiona jest woda z mózgu, podaje im się gotowe matryce myślowe. Tłumaczę im o tym, na czym polega wojna domowa - opowiadam historię Omrana i pytam, czy byliby w stanie poradzić uchodźcy z Syrii, po której stronie ma walczyć w swoim kraju? Próbuję uczyć ich historii i dawać konkretne argumenty, pokazywać rzeczywistość z innych stron. Brakuje nam edukacji globalnej, świadomości historycznej, a ta wersja historii, której się uczymy, utwierdza tylko nasze poczucie pokrzywdzenia albo wyjątkowości. Nie znamy naszej historii uchodźczej, tego, że i my uciekaliśmy podczas II wojny światowej na przykład - że przyjmowano nas w Syrii, Iranie, w krajach Afryki, w Nowej Zelandii. PiS sprawiło, że państwo przestało “dziać się poza nami” - obywatele zaczynają zabierać głos, indywidulanie i zbiorowo. Z drugiej strony nie znoszę pogardy wobec 500+ i ludzi, którzy je pobierają. Tak jakby pobierali je tylko biedni… Ej, Polacy, spójrzcie sobie w oczy! Zostawiliśmy ogromną część społeczeństwa w tyle, odcinając ich od świata - dosłownie, komunikacyjnie, skazując na marną edukację i brak perspektyw i z wysokości oceniając, że sami sobie winni. PiS pokazał tym ludziom, że są ważni. Czy szczerze czy nie - ta narracja przywraca im godność. W kraju pozbawionym solidarności społecznej, i borykającym się z biedą, są to ważne posunięcia. Musi się zmienić podejście do niższych, robotniczych i ludowych klas - to te osoby wykonują prace, które są dla jakości naszego życia absolutnie konieczne, a jednak ocenia ich się gorzej od tych, którym udało się odnieść sukces po trupach. I płaci poniżej godności. Jest takie zdanie w “Podróżach z Herodotem” Kapuścińskiego: “Nigdy nie upokarzaj ludzi, bo będą żyli chęcią zemsty za to upokorzenie” - i to, co działo się w Polsce przez ostatnich 30-lat, przekłada się na polityczne decyzje wielu naszych rodaków." 2,56536,2019-07-11T12:18:16.616Z,56533,anon634599124,anon2663128141,"Hej Alina, witamy serdecznie w naszej społeczności! Poza mnóstwem ciekawych wątków, jakie poruszasz w swojej historii, jest jeden, który zbiega się trochę z [tesktem anon1074268829a Floridy](https://www.citylab.com/life/2019/04/polarization-cities-education-labor-public-opinion-taxes/587746/): lokalnie tendencje polityczne są dużo bliższe niż narodowo, i zarówno politycy, jak i wyborcy, deklarują podobne interesy i metody ich realizowania (przykład Stanów). I to się w jakiś sposób przeniosło na decyzje wyborcze elektoratu PiSu, ale nie reszty - ich silna, ideologiczna oferta w pewnym sensie zdaje się przewyższać treść lokalnych reform i rozwiązań (chociaż może wybrali na tyle świetnych lokalnych polityków, którzy potrafią łączyć sprawne lokalne rządy i ideologiczną spójność z wizją państwa Kaczyńskiego. Miałoby to sens, wiedząc, że PiS przegrywa anon3664178097sta - ale lokalnie radzi sobie bardzo dobrze). Musimy się teraz przyglądać temu, jaką lokalną politykę wprowadzają ich kandydaci - i czyim dobrem i interesem się kierują?" 3,57643,2019-08-06T12:02:29.086Z,56533,anon1374048529,anon2663128141,"Hej, bliskie mi jest podejście do aktywizmu poprzez sztukę i czytanie sztuki przez pryzmat tematów o jakich opowiada. Uważam, że spektakl o doświadczeniu uchodźczym byłby świetną metodą. Ludziom brakuje emocjonalnego punktu odniesienia do tych historii; nie wiedzą jak pomieścić w sobie szokujące zdjęcia z rejonów konfliktu i dzieci umierających w morzu z tym , że zaraz dostają obuchem po głowie. ""Niech ci nie będzie żal, to terroryści, islamiści"". Brakuje im bezpośredniego kontaktu, spojrzenia prosto w oczy, posłuchania historii. Ja w tym celu organizowałam ""Żywe Biblioteki"", ale spektakl też wydaje się dobrą formułą" 1,57618,2019-08-06T08:44:16.121Z,57618,,,"POPREBEL je financován Evropskou komisí v rámci programu pro výzkum Horizont 2020 (číslo grantu 822682). Jeho společenství, které osobněji nazýváme „Blahobytem v Evropě“, je společenstvím, které budujeme v symbióze s výzkumným projektem. Je to kolektivní snaha pochopit způsoby, jakými občané v různých evropských zemích žijí, pracují a zapojují se do společnosti v době vzestupu populismu. Je to platforma pro sdílení příběhů, myšlenek a postřehů, vytváření nových kontaktů a koordinaci práce. Jedná se o různorodou skupinu lidí všech věkových kategorií, pohlaví, úrovně příjmů, politických ideologií atd., zejména ve střední a východní Evropě, ale neomezuje se jen na ni. Je to proces, který spojuje lidi virtuálně nebo fyzicky, aby se podělili o zážitky, vzájemně inspirovali, propojovali a efektivně spolupracovali. Z toho vzejdou nové myšlenky, nová řešení a nová spojení, která budou prospěšná pro všechny. Všem účastníkům: 1. Navrhli jsme Blahobyt v Evropě s vámi, komunitou, na mysli, tak aby fungoval jako prostředek ke sdílení znalostní. Čím více přispějete, tím lepší bude znalosti všech a tím více poroste naše kolektivní pochopení věcí a schopnost jednat. 2. Blahobyt v Evropě vítá účast každého, kdo se chce zapojit do seriózní diskuse o životě, práci a účasti ve společnosti v kontextu různých politických změn bez ohledu na své politické hodnoty a orientaci. Podporujeme konstruktivní diskusi s těmi, kdo jsou na různých stranách spektra, spíše než automatické odmítání populistických argumentů. 3. K zajištění konstruktivních a uctivých diskusí je tým vyškolen v poskytování specifických služeb komunitního managementu a řízení debaty tak, aby se netolerovalo žádné zneužívání prostoru a verbálního násilí a aby argumenty zůstávaly na úrovni a podložené fakty. 4. POPREBEL, výzkumný projekt, kterému svou účastí v komunitě pomáháte, je navržen tak, aby fungoval jako katalyzátor. Potrvá do konce roku 2021, i když jeho materiály zůstanou k dispozici ještě dlouho poté, stejně jako komunita na této platformě. 5. Projektový tým je odhodlán naslouchat, zapojit se s vámi do výměny poznatků a poskytnout vám přístup ke společným zdrojům na této platformě, propojit vás s novými informacemi, znalostmi, lidmi a příležitostmi. Konkrétně to, co získáte účastí: budete vedeni k tomu, abyste přispívali podle svých zájmů, dostávat konstruktivní zpětnou vazbu nebo rady, finanční odměnu za vysoce kvalitní příspěvek, přijetí na placenou pozici, nabídku možnosti studia a osobního rozvoje, tj. školení, budete dostávat pozvánky na projektové akce, získáte přístup k dalším příležitostem dostupným v komunitě, a to buď od partnerů projektu, nebo od jiných členů komunity či organizací. 6. Projektový tým formálně uzná většinu aktivních přispěvatelů tím, že je přijme na finančně kompenzované pozice: vypravěče, odborníky a kurátory akcí. Aktivní přispěvatele považujeme za ty, jejichž příspěvky jsou uznávány jako kvalitní a spolupotvrzovány ostatními členy komunity, podle počtu připomínek a reakcí na jejich příspěvky a podle úrovně jejich centralizace v grafu sítě ( *příklad* ). Tento proces se řídí formálními činnostmi, zdroji a kapacitami, které jsou v projektu k dispozici. Všechny možnosti náboru budou zveřejněny na komunitním fóru jako otevřené výzvy. 7. Chceme si navzájem pomoci zlepšit naši schopnost analyzovat a interpretovat informace. Analyzujeme a strukturujeme informace sdílené v našich rozhovorech, abychom podpořili touhu a schopnost členů komunity konstruktivně se zapojit do společenské debaty prostřednictvím faktů, statistik a dalších informací. Ve světě všudypřítomné digitální konektivity nám zlepšení přístupu k informacím a jejich využití pomáhá smysluplně se orientovat v současných ekosystémech a společnostech. Ať už je to proto, že chcete řešit místní problémy, vést vlády k zodpovědnosti, vyvarovat se nákladných pochybení nebo se učit nové věci o světě, ve kterém žijete, znalosti představují moc. 8. Nemůžeme vám slíbit, že vyřešíme kteroukoli z otázek vznesených současnými evropskými populisty. Je úkolem nás všech, ať už s populistickými argumenty souzníme nebo ne, abychom zvyšovali povědomí, vzájemně si sdělovali informace a zkušenosti o tom, jak se jako komunita s těmito otázkami vyrovnáváme. 9. Mějte na paměti, že jsme různorodá komunita. To je zásadní: na této rozmanitosti stojí téměř vše, čeho můžeme dosáhnout. Je nezbytné, abychom zůstali široce otevřeni přílivu nových lidí, poznatků a dovedností. To znamená, že akceptujeme a bereme v úvahu, že jednotlivci by měli mít možnost zvolit si vlastní míru a styl účasti, pokud to neomezí autonomii ostatních. 10. Kdo pracuje, rozhoduje. Těžištěm každé interakce by mělo být posílení a povzbuzení každého z nás k tomu, abychom něco dělali, místo abychom seděli stranou a říkali ostatním, aby nic nedělali. Pokud chcete udělat něco lepšího, můžete přidat promyšlené návrhy. Návrhy, které budou s největší pravděpodobností realizovány, jsou právě ty podpořeny nabídkou praktické pomoci od osob, které s nimi přichází. 11. Můžete použít materiály z diskuse k tomu, abyste si udělali vlastní závěry o problémech, o kterých diskutujeme. Tyto závěry můžete využívat kdekoliv, na webu i v reálném životě, pouze s výhradou zákona a licenčních podmínek, pokud autorství těchto materiálů přisoudíte jejich autorům. Informace o vašich právech a povinnostech při používání těchto materiálů naleznete zde (odkazy na: https://creativecommons.org/licenses/by/3.0/ ). My, výzkumná skupina POPREBEL, to plánujeme také. Zavazujeme se veřejně diskutovat o našich postupech, být transparentní a mít příležitost objevit, co by se dalo udělat lépe, nebo jinak. 12. Tuto konverzaci pořádá Edgeryders ve spolupráci s University College London, Univerzitou Karlovou (Česká republika), Jagellonskou Univerzitou(Polsko), Bělehradskou Univerzitou (Srbsko). Zavazujeme se k obstarávání a řízení zdrojů za dodržování etických norem, které uplatňujeme ve všech našich činnostech. 13. Zavazujeme se, že vynaložíme veškeré úsilí na to, aby si každý z vás udržel volný prostor, aby se k nám každý mohl připojit a využívat, nebo eticky v pořádku “zneužívat” (například tím, že uvedeme témata, o kterých jsme si nemysleli, že jsou spojena s projektem, ale chcete o nich diskutovat s komunitou), aby se prostor pro konverzaci, který udržujeme, mohl vyvíjet se samotnou komunitou. Jsme si vědomi, že to sami nezvládneme, a snažíme se vám účast usnadnit. 14. Můžeme vymáhat dočasná omezení vašeho přístupu do prostoru POPREBEL za těch okolností, kdy vaše chování představuje riziko pro ostatní (např.: násilné nebo jinak ohrožující chování). 15. Zavazujeme se k dalšímu nezávislému hodnocení našich aktivit a k tomu, že každý zjištěný průlom či posun proměníme v uvědomění si měnícího se prostředí, která bude řídit vývoj našich aktivit." 2,57620,2019-08-06T08:46:37.451Z,57618,anon2002939394,, 2,57621,2019-08-06T08:47:47.432Z,57617,anon2002939394,, 1,56816,2019-07-17T13:33:22.601Z,56816,anon502865910,anon502865910,"Perspektywa tego spotkania natchnęła mnie refleksją, że nie istenie coś takiego jak rzeczywistość, tylko jej interpretacja. Każdy ma swoją interpretację i to jest jego rzeczywistość. Niby istnieją obiektywne fakty, ale tak naprawdę liczy się postrzeganie. Często trudno zmierzyć, odtworzyć fakty. Ale to tak na marginesie. Głosuję na prawą stronę, choć moje związanie z prawą stroną wyraża się wyłącznie przez oddanie głosu w wyborach. Można by powiedzieć, że jestem w antystemowej prawicy. Nie afiszuję się specjalnie ze swoimi poglądami politycznymi, nie należę do żadnych organizacji stricte prawicowych. Nie afiszuję się, bo nie mam poczucia, że muszę o coś walczyć w przestrzeni publicznej, ale też nie czuję, że musze jej specjalnie ukrywać. W moim miejscu pracy nie jest to mile widziane. W istytucji z grubsza rzecz ujmując opanowanej przez wyborców PO, albo z PO mentalnie związanymi, albo przynajmniej antyPiSowskimi, jestem w radykalnej mniejszości. Tak przypuszczam. Jestem w instytuacji publicznej, więc nie ma tu za bardzo miejsca na poglądy polityczne, tym bardziej na prowadzenie jakiejkolwiek agitacji. Przynajmniej z założenia. Gdybym otwarcie mówił na forum mojej instytucji, mojego wydziału i biura, to byłoby to odebrane jako faux pas. Nawet gdybym był cenionym pracownikiem, to po politycznym comming outcie inaczej patrzono by na mnie. Moi bliscy współpracownicy z raczej znają moje zapatrywania, ale nie wchodzę z nimi w żadne dyskusje na ten temat, ponieważ widzę, że moje poglądy mogłyby zranić ich uczucia. Pamiętam kiedy w 2015 najpierw wygrał Duda, a później PiS to atmosfera w urzędzie była grobowa. Byli załamani, zniesmaczeni. Ich pierwsza reakcja w kontakcie ze mną dotyczyła moich wyborów- ""Ty pewnie głosowałeś na PiS"". Ale nie spotkał mnie z ich strony żaden ostracyzm, przypuszam, że to dlatego, iż mamy dobre relacje. Ale gdybym w jakiś sposób wystąpił z nimi na szerszym forum, choć sam uważam to za niestosowne, wówczas zdecydowanie spotkałbym się z ostracyzmem w urzędzie. Tym bardziej, że moim szefem jest polityk PO Rafał Trzaskowski. Ale nawet, gdyby był z PiS nie, afiszowałbym się z poglądami. A czy dojście do władzy PiS zminiło coś w moich relacjach prywatnych? Raczej nie, chociaż widzę polaryzujące się społeczeństwo. Przy rodzinnych spotkaniach jest dość gorąco...Tzn ja z reguły nie lubie wdawać się w polityczne dysputy, szczególnie przy rodzinnym stole. Tam szczególnie pojawiają się silne emocje. Nie szukam okazji do rozmów w tematach politycznych. A jeśli już się pojawiają, to staram się raczej łagodzić emocje i nie wchodzić w dyskusje, szczególnie, że z reguły to są dysputy zagorzałych zwolenników/przeciwników, a ja lubię postrzegać siebie jako człowieka raczej stonowanego. Moja najbliższa rodzina głosuje na PiS, mój ojciec jest zagorzałym zwolennikiem tej partii. W zasadzie jest 100% wyborcom PiSu, z najczarniejszego snu redaktora TVN. Jak głosuje kraina mojego pochodzenia- woj. łódzkie? Za wyjątkiem samej Łodzi, łódzkie jest propisowskie, też konfederacja przekroczyła tam próg wyborczy. Nie wiem dlaczego PiS tak znacząco wygrywa w woj. łódzkiem. Mówi nam się, że to raczej ci biedniejsi i gorzej wykształceni głosują na PiS. Nie wiem czy tak jest, raczej wątpię. Miasto mojego pochodzenia to Bełchatów, miejscowość blisko 60 tys. Kiedyś bardzo biedny region, od czasów Gierka, dzięki budowie kopalni, stał sie anon3664178097stem, do którego napłynęli ludzie z całej Polski i to są w większości ludzie dobrze zarabiający, dobrze wykształceni specjaliści w branżach technicznych. Kiedyś użyto by określenia, że to anon3664178097sto robotnicze, proletariackie, ale to nie przystaje do współczesnych realiów. W każdym razie Bełchatów jawi mi się jako anon3664178097sto techników i majstrów, ludzi mających fach w ręku, muszących nierzadko w swojej pracy rozwiązywać skomplikowane problemy. Łódzkie faktycznie nie jest jakoś specjalnie rozwinięte na tle kraju, jest tu też duże przywiązanie do tradycji. Hasła patriotyczne, deklarowane przywiązanie PiS do religii, Kościoła. Sporo na wsiach i w małych anon3664178097steczkach takiego lokalnego folkloru i PiS dobrze się tam wpasowuje. Niechęć do Niemców, doświadczenia wojenne, partyzantka antykomunistyczna. Wg mnie stopień wykształcenia nie ma tu żadnego znaczenia jeśli chodzi o wybór polityczny. To raczej wynika właśnie z różnic kulturowych i regionalnych niż z wykształcenia. Myślę, że poprzednia władza była odrealniona. Może to nie wyszktałcenie formalne i wielkość zbiorowośći jest ważna, ale znaczące jest to, że łódzkie to region twardo stąpający po ziemi i ja siebie też tak postrzegam, mimo wyższego wykształcenia i kilkunastoletnich, silnych związków z Warszawą. Wszelkie wielkomiejskie aferki, wegańskie burgery i sojowe latte, gendery, lgbt, ośmiorniczki itd powodują, że PO i Wiosna są na straconej pozycji. Uważam, że dla ludzi z mojego regionu ważne jest rozwiązywanie konkretnych problemów, działanie tu i teraz, oparte na solidnych podstawach moralnych: tradycyjnych wartościach i przywiązaniu do religii. Nie zapominajmy, że moje okolice rodzinne do lat 70. to były głównie malutkie gospodarstwa na lichych piaskach i trochę przemysłu włókienniczego. Region dość mocno zakonserwowany. Kiedy byłem podrostkiem w regionie żyło jeszcze sporo osób, które pamiętały brutalność okupacji niemieckiej i sowieckiej, a także butę i okrucieństwo przedstawicieli ""ludowej"" władzy. Po wojnie działało dość prężnie podziemie antykomunistyczne. Własne gospodarstwo i kawałek ziemi były prawdziwą świętością. Prawica dobrze rozumie te sentymenty i wpasowuje się w to. Mało kto zagłosuje tu na opcje polityczne, które kojarzą się z w jakiś sposób z ""tęczową"" Europą - wrogą polskiej tradycji. Urzędnik, Warszawa (Bełchatów), 30+, wyższe wykształcenie." 2,57040,2019-07-23T14:05:48.712Z,56816,anon634599124,anon502865910,"Cześć @anon502865910 - witamy w edgeryders, i bardzo dziękuję Ci za tą wypowiedź. Nie znam za dobrze łódzkiego, zawsze tam było trudno dotrzeć z Lublina, gdzie mieszkałam i studiowałam, więc odwiedziłam Łódź raz. Podobała mi się, i od tamtej pory słyszę coraz więcej komplementów na temat jej rozwoju. Bardzo mnie ciekawi Twoja obserwacja, że głosowanie na konserwatywne, narodowe partie nie jest związane z wykształceniem - znam wielu świetnie wykształconych wyborców PiSu, których interesują różne elementy proponowanej przez nich polityki. Powoli z resztą widać to na naszym forum - @anon170712225 napisał o tym bardzo ciekawy tekst na przykład. Albo @anon1700459142 Zgadzam się też, że ostatnie dekady w Polsce (jedne polityczne czasy, jakie pamiętam) stworzyły podatny grunt do polaryzacji i niechęci pomiędzy Polakami - a to naśmiewanie się z niskiego pochodzenia, a to z nieudacznictwa (bo jeśli nie dobiłeś do klasy średniej i domu z samochodem, to jesteś nieudacznikiem, i to Twoja wina), a to właśnie ostracyzm wobec różnic swiatopoglądowych. Zaczęliśmy mieć problemy z własną tożsamością i z nawiązywaniem dialogu z osobami, które żyją lub myślą inaczej. Moim marzeniem dla Polski będzie zbudowanie wspólnej... platformy dla obywateli, która zapewni im godne warunki i bezpieczeństwo. I stworzy miejsca, w których będziemy mogli być sobą - religijne osoby modlące się w kościołach, geje i lesbijki nie doświadczający przemocy, samotne matki wspierane przez państwo, i tak dalej. Bardzo mnie ciekawi to, co masz na myśli, mówiąc konkretne problemy - i jakie widzisz rozwiązania dla nich? Kto je u was proponuje? Co wybitnie działa na Twoją wyobraźnię? Pozdrawiam! :)" 3,57461,2019-08-02T07:06:49.171Z,56816,anon502865910,anon502865910,"Cześć Natalio! Pierwsze co przychodzi mi do głowy, kiedy pytasz o konkretne problemy i ich rozwiązywanie przez PiS to kwestia wieku emerytalnego i jego przywrócenia do kształtu sprzed wybitnie niepopularnej reformy PO. Oczywiście także słynne i odmieniane na wszelkie sposoby 500+, tyle, że jako bezdzietny lambadziarz nie odczuwam tego w żaden sposób. Podobnie, jako osoba, której zostało ponad 30 lat do emerytury, której i tak nie spodziewam się otrzymać, nie przemawia to do mnie jakoś szczególnie. Ale już do moich rodziców jak najbardziej. Tym PiS zdobył serca wielu w moim regionie. A mnie ujęło coś nieco innego ale kontekście tych programów socjalnych-to, że obecny rząd potrafi jakoś dopinać budżet mimo tych programów. Nie jestem ekonomistą, wiem oczywiście, że budżet nie jest z gumy i kiedyś może przyjść gorsza koniunktura, ale na pierwszy rzut oka widzę skuteczność rządu PiS w tym obszarze (ekonoanon3664178097 i programy socjalne). No i jest jeszcze kwestia przeciwstawienia się eurokratom z Brukseli. Mierzi mnie i to naprawdę mocno nadskakiwanie Tuska Angeli Merkel, związki partii R. Biedronia z Niemcami. Obecna władza stara się coś z tym zrobić, w porozumieniu z innymi krajami regionu. Na pytanie kto proponuje konkretne rozwiązania-nie jestem w stanie odpowiedzieć-nie znam nazwisk polityków, choć ogólnie rzecz biorąc interesuję się polityką, raczej w wyanon3664178097rze międzynarodowym, trochę krajowym. Zupełnie nie znam polityków z mojego rodzimego regionu. Zbyt długo ""siedzę"" w stolicy. Widzę jednak wiele problemów życia codziennego, które nadal czekają na rozwiązanie. A obawiam się, że PiS nie odważy się na ruszenie służby zdrowia, która cierpi na brak lekarzy i niedoinwestowanie-kiedyś to się poważnie załamie." 1,57113,2019-07-24T16:55:18.833Z,57113,anon1341876018,anon1341876018," Nigdy nie zagłosowałbym na partię populistyczną i raczej nie zagłosowałbym na prawą stronę, ale wydaje mi się, że radykalizmy są dla ludzi dość pociągające, bo jest w tym jakaś wyrazistość, jakiś kontur wyraźnie zaznaczony i dlatego jest to takie atrakcyjne. Człowiek, kótry nie ma rozbudowanego twórczego myślenia, szuka gotowych rozwiązań. Łatwiej jest pójść do sklepu i kupić gotowe danie i podgrzać je w mikrofalówce, niż kupić mnóstwo składników, znaleźć przepis, spędzić czas na gotowaniu. Ludzie oszczędzają w ten sposób energię wybierając te rozwiązania, które są najprostsze, które są gotowe i nie wyanon491946983ją przemyślenia. I mówię tu o wszelkich radykalizmach, nie tylko z prawej strony, ale i z lewej. Mimo to - dla większości ludzi - przynajmniej tak mi się wydaje - jest to w jakiś sposób świadomy wybór. Ludzie popierają swoje decyzje konrektami: w postaci dodatku 500+, lub że ""Oni"" bronią dobrego imienia Polski na arenie międzynarodowej mówiąc, że obozy były niemieckie, a nie polskie i nie przemilczają tego tematu i to są gotowe rozwiązania na różne bolączki związane np. z nielegalną emigracją, jakieś proste ""strachy"". A tu dostajemy proste rozwiązania i spełnione obietnice: zagwarantowano 500+, że nie przyjadą ""mordercy"" z krajów arabskich. Cała, że tak powiem ""reszta"" nie ma znaczenia, bo te podstawowe rzeczy zostały już zrealizowane. Tak samo z lewicą: jeśli ktoś zagwarantuje np. że marihuana będzie legalna, że związki partnerskie będą możliwe, to cała reszta także nie będzie anon3664178097ła aż takiego znaczenia. A to że np. ważne organy państwowe będą upolitycznione, to już nie ma znaczenia, bo to nie ma bezpośredniego wpływu na życie tych zwykłych wyborców. Jak kupujesz gotowe, wygodne rozwiązanie, to tam jest też niezdrowy olej palmowy i konserwanty, ale mimo to wszystko to kupujemy i jemy, bo dzięki temu spełniamy inne potrzeby, jak choćby to, że wreszcie jesteśmy najedzeni. Polska to jest piękny kraj, w którym świetnie się żyje, ale jedyna rzecz jakiej ludziom brakowało do tej pory i w sumie nadal brakuje to pieniądze. A pieniądze do tej pory rozchodziły się w różnych dziwnych kierunkach, tylko nie do ludzi. I w końcu ktoś te pieniądze ludziom dał. Pieniądze dają nam poczucie własnej wartości i godności. Jeśli nie mamy pieniędzy to możemy skończyć jako bezdomni, albo żebracy, czyli najniżej w społecznej hierarchii. I to nie jest tylko 500+. To też podniesienie pensji minimalnej o 100%, czy pieniądze dla niepełnosprawnych. Trudno to sobie wyobrazić wielu osobom z anon3664178097sta, ale te niewielkie działania odmieniły jakość życia wielu osób. Ale to nie chodzi tylko o pieniądze...Jest tendencja do wybierania populistów. Ludzie czuli się zmęczeni, że byli wykorzystywani, że nie liczono się z nimi, że nie spełniali wymogów społecznych. Pamiętam jak PO dochodziła do władzy, to wszyscy mieli olbrzymie nadzieje, że inteligenci wreszcie zaczynają rządzić. Wielu ludzi poszło za nimi, a oni całkowicie zmarnowali pokładane w nich nadzieje. No i charyzmatyczny Jarosław Kaczyński wykorzystał to perfekcyjnie. W dodatku przydarzyła się katastrofa smoleńska, która zjednoczyła ludzi i PiS się nimi ""zaopiekował"". To już nawet nie chodzi o to, że PiS jest utożsaanon3664178097ny z prawą stroną. To tutaj bez znaczenia. Po prostu tego jeszcze nie było, a wszyscy chcieli już zanon3664178097n. Tego ludziom właśnie brakowało. Wszyscy śanon3664178097li się z 500 +, że to nie wyjdzie. A wyszło. Ale 500+ to nie tylko realne pieniądze w portfelach, ale przede wszystkim symbol spełnionej obietnicy, w przeciwieństwie do PO, które kojarzyło się już wtedy tylko z pisaniem bajek. Kiedyś w money.pl był ranking spełnionych obietnic Tuska i tylko połowa z nich była rzeczywiście spełniona. PiS robi to co obiecał. To jest dotrzymanie słowa. Tego właśnie ludzie oczekiwali od polityków, żeby można im było w końcu zaufać. Żeby przestali w końcu kłamać. Czy ktoś zarzuci teraz PiSowi, że skłamał? Skłamali, żę są patriotami? PiS jest raczej tylko z deklaracji prawicowy, ale w działaniach już nie koniecznie. I wcale nie zdziwiłbym się za jakiś czas, że PiS zalegalizuje np. związki homoseksualne czy marihuane. Wtedy byliby już nie do pokonania. Zatem PiS jest skuteczny. Przy czym nie wierzę w to, że PiS chce zbawić świat. To jest chłodna polityczna kalkulacja i nie można o tym nigdy zapominać. Na PiS głosuje w dużej mierze wschód kraju, czyli upraszczając tendencje wywodzące się z historii - były rosyjski zabór. Zachodnia część Polski to byli - mówiąc kolokwialnie - ""Niemcy"" i zupełnie inna kultura, mentalność i stopień rozwoju. W zaborze rosyjskim natoanon3664178097st ludzie byli gnębieni, raczej im zabierano i nie dbano o rozwój kraju. Jedynym ratunkiem dla tych ludzi był kościół, dlatego ludzie do niego lgnęli. Kościół poanon491946983ł ubogim, cierpiącym, chorym. Dlatego, tak myślę, że dziś tam odejście od tradycji, czy religii jest dużo bardziej piętnowane niż na zachodzie Polski. Mam znajomą z Rzeszowa, której rodzice mocno krytykowali, że chciała zamieszkać ze swoim chłopakiem przed ślubem. To było dla nich w zasadzie nie do pomyślenia. Zagrozili, że ją wydziedziczą. To wielka siła społeczności, która broni tradycyjnych wartości. No i PiS odpowiedział najlepiej na potrzeby tych osób. Reasumując, muszę przyznać, że bardzo dobrze żyje mi sie w Polsce. Nie jestem za PiS, aczkolwiek lepiej żyje mi się w Polsce rządzonej przez PiS. Do tej pory anon3664178097łem poczucie, że mnie wszyscy oszukują. Kilka lat spędziłem za granicą. Kiedyś nie widziałem dla siebie innej opcji niż ten wyjazd za granicę, a teraz czuję, że nie mam potrzeby już stąd wyjeżdżać. Coś się zmieniło. Nie potrafię tego zdefiniować, ale może spróbuję. Zwiększył się poziom bezpieczeństwa w tym kraju. Bezpieczeństwa finansowego, socjalnego. Wiadomo generalnie dokąd zmierzamy. Za rządów PO nie raz policyjne pałki szły w ruch na różnych manifestacjach. Za PiS chyba tylko raz to anon3664178097ło miejsce we Wrocławiu po śmierci Igora Stachowiaka.Teraz każdy może wyrazić swoje niezadowolenie, zorganizować manifestację, w tym sensie, że wiele głosów jest społecznie reprezentowanych, a nie jak za PO kiedy dominowała jedna wizja świata. Ja nie widzę, żeby w Polsce demokracja była w jakikolwiek sposób zagrożona. Wyobrażacie sobie 15 lat temu, że ludzie pod Sejmem krzyczą hasła antyrządowe? Rozgoniliby ich od razu. Padłyby pewnie od razu argument: nie znasz się, jesteś nieukiem. Możliwe, że w Polsce jest łamana praworządność, nie mnie jednak to oceniać. Są do tego powołane odpowiednie instytucje i pozwólmy im działać. Nie mniej uważam że reforma sądownictwa jest absolutnie nieudana, podobnie jak reforma szkolnictwa, ale jestem przekonany, że to co działo się dotychczas w sądownictwie, to był mrok. Totalna samowolka i potrzeba było zanon3664178097n. Jednak to w jaki sposób została ta reforma przeprowadzona faktycznie może świadczyć o łamaniu praworządności, bo to było szybkie cięcie. Tak samo z Trybunałem Konstytucyjnym, ale nie do końca jestem przekonany, że w perspektywie 10-15 lat będzie to działać tak negatywnie jak się to czasem przedstawia. Nikt mnie nie przekona, że 15 lat temu tam było inaczej niż teraz i politycy nie decydowali o składzie osobowym różnych instytucji w tym kraju. Samuel 34 lata, dziennikarz Od wielu lat bada polską rzeczywistość" 2,57307,2019-07-30T07:41:29.799Z,57113,anon634599124,anon1341876018,"cześć Samuel! Natalia, dziennikarka (chociaż muzyczna i kulturalna, nie polityczna) z tej strony ;) Bardzo ciekawy tekst i wiele znaków zapytania. Pierwsze pytanie to - na kogo w takim razie głosowałeś? Trudno mi to wyczuć z Twojej wypowiedzi, ale gdybyś chciał się tym podzielić i coś o tym opowiedzieć, byłabym ciekawa o tym poczytać. Jako politolożka jestem dość wrażliwa na punkcie wartości i mechanizmów dmeokratycznych, i chociaż nie jestem wcale świetną ekspertką w tym temacie, martwią mnie zanon3664178097ny w Polsce: to, jak zreformowano o zmieniono skład Trybunały było bez wątpliwości antydemokratyczne. Jeśli rządzący chcą reformować instytucje, są do tego narzędzia i procedury, które sprawiają, że władza nie jest nadużywana. To są wieki pracy nad mechanizmami broniącymi nas przed autorytarnymi tendencjami - ale PiS ma poparcie i uważa, że to od nich zależy intepretacja i użycie państwa prawa. Podobnie jest w przypadku mediów - mamy w Polsce do czynienia z mediami narodowymi, nie publicznymi, które są tubą propagandową rządu. Jeśli wielka część społeczeństwa jest wystawiona na postronne informacje, to proces demokratyczny jest zwichnięty już na tym etapie. Nie możesz podejmować świadomych decyzji, jeśli jesteś codziennie poddawany manipulacji. Nie mówiąc już o aferach i powoływaniu niekompetentnych osób na wysokie stanowiska, czego PiS kompletnie nie wstydzi się robić. I tak dalej... Ale być może się nie zgadzasz? I Twoja teza, że PiS zalegalizuje marihanuę i związki homoselsualne bardzo mnie rozbawiła! To jest świetna prowokacja, i może nawet nie do końca nie do pomyslenia posunięcie - populizm 3.0. Zastanawiam się tylko, jak przyjęliby to ich bazowi wyborcy, pobożni wyznawcy religii, która, przynajmniej w polskiej intepretacji i praktyce, uważa homoseksualizm za chorobę, wbrew nauce i słowom papieża. Szczerze mówiąc, chętnie bym to zobaczyła!" 1,53648,2019-05-18T13:05:16.025Z,53648,anon3552413498,anon3552413498,"Tl;dr Spotkałam się z przemocą psychiczną w miejscu pracy. Dawajcie pomysły, jak bronić się przed zostaniem ofiarą. Dawajcie pomysły, co robić, żeby oddolnie zapobiegać mobbingowi w naszym otoczeniu. *** Od połowy studiów pracowałam w firmach IT zajmujących się dość wąską tematyką. Kiedy skończyłam studia, anon3664178097łam dosyć unikatową wiedzę i umiejętności w tym obszarze. Bez problemu dostałam pracę w firmie, w której chciałam pracować (uważałam, że to firma oferująca najlepsze w swojej kategorii oprogramowanie na polskim rynku). Bardzo szybko więc dotarłam do swojego zawodowego celu, jednocześnie mocno rozwijając się poprzez działalność po godzinach – na rzecz społeczności zawodowej. Sytuacja z jednym z pracowników, Staszkiem (imię zmienione) od początku była dziwna: * Staszek mieszkał w biurze (nie była to kwestia finansowa) * Usłyszeliśmy od niego, że mamy nie pracować w biurze późniejszymi popołudniami, bo przeszkadza mu to w spotkaniach z dzieckiem (ze strony przełożonego było explicite wyrażone pozwolenie na elastyczne godziny pracy, w tym na regularną pracę 10.00-18.00) Staszek anon3664178097ł za sobą historię problemów z relacjami z innymi pracownikami. Kilka osób przez niego odeszło z firmy (to sporo jak na ok. 10-osobową firmę), min. troje z ówczesnych pracowników się go bało. Także między mną a nim pojawiały się czasami kłopotliwe sytuacje komunikacyjne, ale dało się żyć. Przecież zawsze w pracy zdarzy się ktoś, z kim się trudno dogadać. Z czasem jednak było coraz bardziej toksycznie, szczególnie po uzyskaniu przez Staszka stanowiska dyrektora (Staszek formalnie nie był moim przełożonym, ale merytorycznie podlegałam jakby dwóm osobom na raz). W pewnym momencie zaczęło dochodzić do następujących sytuacji: * nakazanie mi komunikowania się per “Pani” nawet z koleżankami ze studiów (kontekst: firma zawsze bazowała na dość ludzkim podejściu do klientów i bezpośredniości w kontaktach – właściciele zawsze zachowywali się bardzo bezpośrednio i naturalnie, wręcz swojsko w komunikacji z klientami). * Uwag dot. komunikacji było dużo. Uwagi pojawiały się tylko z jego strony. Kontekst: Staszek w komunikacji sam radził sobie w mojej ocenie kiepsko, w odróżnieniu od mojego szefa, który uwag do mnie w tym zakresie nie anon3664178097ł. * Kiedy stosowałam się do uwag, otrzymywałam pretensje i odwrotne instrukcje – i tak w kółko. Niezależnie co zrobiłam, zawsze było źle. * Uwaga, w to będzie trudno uwierzyć: odcinanie Internetu, kiedy z firmy wyszli wszyscy poza mną (wiem, jak absurdalnie to brzmi, ale kiedy regularnie Internetu zaczynało brakować po zatrzaśnięciu się drzwi za ostatnim pracownikiem poza mną, zaczęłam to monitorować (czując się przy tym jak wariatka z urojeniami) – internet zawsze wracał zaraz po moim wyjściu, bez znaczenia, czy wychodziłam 5 czy 30 min. po odcięciu Internetu). * Przychodzenie do mnie z uwagami tylko wtedy, kiedy nie było wokół świadków. * Oskarżał mnie na zebraniach dyrektorów (podobno o rzeczy bez sensu – to informacja z drugiej ręki). (Pisząc to zaczęłam się trząść, więc chyba nie chcę sobie więcej i bardziej szczegółowo przypominać, szczególnie, że najgorsze wspomnienia jeszcze przede mną.) Nadszedł ten dzień… W biurze nie było mojego faktycznego przełożonego. Przyszedł do mnie Staszek i powiedział, że on i właściciel firmy muszą ze mną porozmawiać. Powiedziałam, że mam w środku dnia spotkanie. Spytał, czy chcę porozmawiać przed czy po. Chciałam porozmawiać przed. Usłyszałam, że porozmawiamy po moim powrocie. Wróciłam ze spotkania. Weszłam do pokoju właściciela. Staszek zaczął mówić, że jest ze mną problem, i on ma tu na wszystko dowody (wskazując na komputer). I zaczął wymieniać. Oskarżał mnie kolejno o błędy i niekompetencję – za każdym razem prosiłam o dowód. On czytał kawałek jakiegoś maila, ja mówiłam, że nie widzę związku między jego oskarżeniem a przeczytaną treścią (anon3664178097łam wrażenie, jakby maile były dobierane losowo i anon3664178097ły służyć tylko do wypowiedzenia zdania “mam tu dowody”), on szukał dalej (albo nie znajdował, albo znów odrzucałam jego argument), po czym przechodził do kolejnej uwagi. Merytoryka nie anon3664178097ła żadnego znaczenia w tej rozmowie. W końcu zaczęły się uwagi, że wszystkim przeszkadzam. Że wszystkim przeszkadzało, że kiedy przyszłam do firmy, mówiłam cały czas co lubię, czego nie lubię (nie dość, że taka uwaga brzmi absurdalnie, to nie przypominam sobie nic takiego). I że nikt mnie nie lubi. To chyba był moment, w którym pękłam już na maksa (od początku anon3664178097łam ściśnięte gardło) i już nie uanon3664178097łam przestać płakać. Nie anon3664178097ło znaczenia, że ze wszystkimi anon3664178097łam fajne relacje poza Staszkiem. Co zrobił właściciel firmy? Przytakiwał Staszkowi, mimo bardzo dziwnej treści uwag, ich wzajemnej sprzeczności. Co więcej, pozwolił na tę rozmowę pod nieobecność mojego szefa. I to chyba było najgorsze. Nie to, co zrobił Staszek, ale to, co zrobił właściciel firmy. Tym faktem zbulwersowany był też mój szef, który ostro pokłócił się z prezesem. Ale nie mógł cofnąć tego, co się stało. Następnego dnia przyszłam do pracy i oświadczyłam, że kończę bieżące projekty i odchodzę. *** Niedługo po tym, jak odeszłam i przestałam bywać w biurze, rozmawiałam z właścicielem firmy. Usłyszałam od niego coś takiego: “Prosiłaś mnie o rekomendację na LinkedInie. Tylko że strzeliłaś sobie w kolano, wyłączając Staszka z adresatów maila z pożegnaniem i podziękowaniem za wspólne lata pracy”. Odpowiedziałam wtedy (i dziś uważam tak samo), że mogłam albo wysłać podziękowanie do wszystkich poza nim i być szczera, albo mogłam wysłać maila do wszystkich i moje podziękowania nie anon3664178097łyby wówczas żadnej wartości. Po odejściu nie anon3664178097łam siły na nic. Przez kilka miesięcy nie podejmowałam się żadnej stałej pracy, biorąc tylko dorywcze zlecenia (w tym od firmy, z której odeszłam, pracując z domu, i nie kontaktując się ze swoim mobberem). Mobbing był przyczyną ataków lękowych, a w konsekwencji rozpoczęcia przyjmowania antydepresantów. Przepracowałam sytuację na terapii u psychotraumatologa, a mimo to mam spiętą żuchwę i ciężej się oddycha, kiedy piszę te słowa. Wiele konkretów zdążyło się zatrzeć w mojej głowie, ale najwyraźniej ciało pamięta. *** Mimo to, że od mojego odejścia minęło kilka lat, Staszek nadal tam pracuje. Dlaczego nie walczyłam w sądzie? Uznałam, że mobbing jest przemocą, którą trudno udowodnić, a sam proces mnie jeszcze bardziej zniszczy. Zwyczajnie nie anon3664178097łam siły. Jeżeli mam powiedzieć, co z całej historii było dla mnie najbardziej bolesne, to postawa właściciela firmy (wzmocniona słowami o moim strzale w kolano), który stanął po stronie oprawcy, a mi jeszcze dołożył od siebie. *** Dałam ten tekst do przeczytania partnerowi, który również pracował dla tej firmy, i był przy mnie, kiedy to wszystko się działo. Stwierdził, że tekst zupełnie nie oddaje tego, co się wówczas działo. Że mobbing opisany wcale nie wygląda groźnie. I że chyba nie da się tego przekazać słowami – trzeba doświadczyć przemocy psychicznej i (co ważne) uświadomić sobie, że jest to przemoc, żeby zrozumieć, co się wtedy działo ze mną i wokół mnie. Kiedy sama to czytam, mnie też historia wydaje się banalna. Obawiam się, że taka wydaje się przemoc psychiczna i jej skutki. Oglądana z zewnątrz i analizowana czysto rozumowo nie wydaje się przesadnie straszna, mimo że czyni spustoszenie wewnątrz ofiary. Zastanawiam się, czy to nie prowadzi do pogrążania się ofiar w przekonaniu, że są winne? Czy taka “racjonalna” ocena mobbingu i przemocy psychicznej nie utrzymuje nas w toksycznych relacjach zawodowych? Czy nie powstrzymuje nas przed wychodzeniem z takich sytuacji (myśli typu: “pewnie przesadzam, to nie jest powód do płaczu, a co dopiero do zanon3664178097ny pracy”)? Czy przyzwolenie otoczenia na mobbing i przemoc psychiczną nie utwierdza nas w przekonaniu, że to z nami jest coś nie tak (myśli typu: “skoro szef przytakuje tym uwagom, to może faktycznie mają rację”)? Czy brak reakcji na mobbing i przemoc psychiczną nie pogłębia przekonania, że nic nie można zmienić (to wiąże się akurat z inną moją historią, z innej firmy, gdzie zignorowano nasze zgłoszenia przypadku seksizmu w firmie – kolejnych sytuacji już nawet nie zgłaszaliśmy HR-om)? Co możemy zrobić? Co może zrobić każdy z nas, aby nie być ofiarą? Co zrobić, aby ochronić innych przed byciem ofiarami? Jak oddolnie tworzyć przyjazne środowisko i zapobiegać takim sytuacjom w naszym otoczeniu? Rzucajcie pomysły!" 2,53993,2019-05-25T15:46:25.311Z,53648,anon2002939394,anon3552413498,"@anon3552413498, jak możemy ci podziękować za udostępnienie tej historii? Jesteś niezmiernie odważna - ja raczej nie odważyłabym się na taką szczerość. Jeśli masz wątpliwości, zaufaj sobie i wiedz, że sam fakt, że wyszłaś z tego doświadczenia z blizną, jest znakiem, że było ono prawdziwe. Jest to typowe dla ofiar, z tego co czytałam na ten temat, ale twoja własna zdolność do refleksji nad tym z różnych perspektyw (od wewnątrz iz zewnątrz) wskazuje, że faktycznie doznałaś mobbingu i traumatycznych przeżyć. Zastanawiam się jednak, jaka w Polsce kara za takie zachowanie? Czy wszystko, co działo się wokół ruchu #metoo, anon3664178097ło jakieś echo w Polsce? Czy w tej sytuacji istnieją jakieś prawa pracy chroniące kobiety i wszystkich pracowników?" 3,54026,2019-05-27T09:53:29.234Z,53648,anon634599124,anon3552413498,"hej @anon3552413498 - nie jesteś sama w tym doświadczeniu. Myśle, że każdy, kto kiedykolwiek pracował z ludźmi, doświadczył mobbingu w jakiejś formie. Ja pamiętam doskonale, kiedy jako studentka dorabiałam kelnerowaniem na weselach i anon3664178097łam przełożonego, który bez przerwy mnie poniżał. Musiałam wracać do pracy, bo potrzebowałam pieniędzy, ale po 24-godzinnych zanon3664178097nach, bo takie anon3664178097łam, przepłakiwałam całe poranki. Za tydzień anon3664178097łam siłę, żeby się mu od nowa stawić.. Niestety, niektórzy nie są tak odporni na przemoc, jak ja - i potrafię sobie wyobrazić, że wiele osób, które sa wrażliwe, albo dla których praca jest ważna i jest istotnym elementem tożsamości, będzie niezwykle podatnych na takie działania. Jeśli nie pojawią się jakieś ogólnopolskie, wymuszone przez prawo i łatwo egzekwowalne mechanizmy rozliczania się z tymi osobami, to chyba niewiele się da z tym zrobić. jedno jest pewne - ciągła obecność tego faceta w tamtej firmie kompromituje ją na tyle, że wręcz podważa to sens przejmowania się utratą wymarzonego stanowiska. Chociaż zrozumiem, że strata pracy marzeń wkrótce po studiach i takie pierwsze doświadczenie w profesjonalnym środowisku muszą mieć niefajne działanie na morale... Mam nadzieję, że uda nam się znaleźć w tej dyskusji jeszcze jakieś osoby, które przeżyły podobne sytuacje i mają jakieś sposoby na radzienie sobie z nimi." 4,57291,2019-07-29T19:26:11.030Z,53993,anon3552413498,anon2002939394,"Akcja #metoo zahaczyła o Polskę, chyba głównie na FB. Nie anon3664178097ła raczej na nic większego bezpośredniego wpływu, ale jednak była przełamaniem tabu. Być może dała komuś do myślenia? Trudno ocenić. Ta konkretna, opisana w poście sytuacja nie anon3664178097ła akurat związku z płcią. Jednak to co łączy przejawy seksizmu i mobbing ogólnie, to trudność w podobnym ocenianiu sytuacji przez różne osoby (przykładowo coś, co dla mnie jest gwałtem, dla innych jest niewinnym (!) żartem i świadczy zdaniem niektórych jedynie o moim braku poczucia humoru (sic!)), oraz trudność w udowodnieniu czegokolwiek. To jest krzywda, którą łatwo wyrządzić bez zdejmowania białych rękawiczek – pewnie tym trudniejsze jest doświadczanie takiej przemocy przez ofiary (poczucie winy, ciągłe zastanawianie się, czy nie przesadzamy itp.)." 1,55520,2019-06-20T19:59:31.637Z,55520,anon431921830,anon431921830,"![Promo%20Connectors|690x341](upload://q7yvEpAwPPzpTUYNtMSFWquQkeV.png) ## Pomozte nám vybudovat síť aktivních přispěvatelů, kteří sdílejí osobní zkušenosti na naší online platformě! Hledáme _lokální mediátory_ pro uspořádání komunitní akce v listopadu 2019. **Evropě není dobře**. Existuje několik zemí, v nichž jsou až 2 z 5 mladých lidí nezaměstnaní. Navzdory zlepšené životní úrovni je chudoba nadále naší realitou - pro mládež a seniory, pro lidi žijící ve městech a pro lidi na venkově. Ekonomická a politická realita předchozích generací se výrazně změnila a stále se mění. Cítíme úzkost a nestabilitu, což má za následek vzestup alternativních duchovních hnutí, která pomáhají lidem se s tím vyrovnat. Bojujeme s přístupem k dobré a dostupné péči. Nemůžeme si dovolit bydlení a nemůžeme si dovolit založit rodinu. Musíme se o těchto věcech bavit. _**Blahobyt v Evropě**_ je komunitním platformou, na níž se lidé z různých zemí setkávají a sdílejí způsoby, díky nimž se v dnešní době dokážou cítit dobře a spokojeně. Potřebujeme vaši pomoc při přípravě komunitní akce v listopadu 2019 v České republice, která je součástí série podobných událostí konajících současně v Polsku, Srbsku, Německu. Přilákáte, zorganizujete a usnadníte účastníkům z různých socioekonomických skupin, úrovní vzdělání, profesí, věkových kategorií, možnost k tomu, aby prodiskutovali záležitosti důležité pro jejich vlastní blahobyt a stav jejich města, země, čtvrti, rodiny. Aby byl projekt úspěšná, využívá metodiku pro online/offline budování komunity vyvinutou společností Edgeryders: mediátoři musí zkrátka zajistit, aby všichni účastníci sdíleli své příběhy na komunitním fóru projektu a vzájemně komunikovali prostřednictvím komentářů před a po chystané akci. Vzniká tak autentická a konstruktivní debata, která povede k široké analýze a výzkumu na úrovni této komunity a pomůže nám vybudovat dlouhodobou síť napříč různými evropskými zeměmi. ## Vaše úkoly budou následující: PŘED KOMUNITNÍ AKCÍ: * Zapojte 50 lidí z různých prostředí ve vaší vesnici, městě, městě, zemi, aby se připojili ke komunitě na http://edgeryders.eu, aby sdíleli a zveřejňovali své příběhy na komunitním fóru. Klíčovými tématy příběhů jsou: služby zdravotní a sociální péče, práce a prosperita, duchovní a morální blahobyt. * Pořádejte sérii virtuálních kaváren - online setkání, kde se lidé z jiných částí vaší země a z jiných zemí mohou poznávat a společně diskutovat o tom, co se dozvěděli z příběhů, které byly zveřejněny na online komunitním fóru. Kavárny jsou ohlašovány na Facebooku a platformě Edgeryders a dalších příslušných kanálech, zápisy z nich jsou posléze zveřejňovány v rámci platformy. * Společně s lidmi, které jste přivedli do online komunity a virtuální kavárny, připravte program pro místní akci. BĚHEM KOMUNITNÍ AKCE * Ujistěte se, že celá událost je zdokumentována jak písemně tak za pomocí videa podle metody a formátu, které se naučíte při spolupráci s naším mezinárodním týmem. * Shromážděte všechny dokumentační materiály na jednom místě a dobře je strukturujte, aby bylo pro ty, kteří nemohli přijít osobně, snadné se diskuse zúčastnit. PO KOMUNITNÍ AKCI: * Zapojte účastníky do toho, aby se podělili o své zkušenosti z akce na online platformě. * Napište jeden článek, ve kterém shrnete, co se stalo, co jste se naučili a co si myslíte o dalších krocích na základě svých zkušeností. ## Jak podat přihlášku 1. Pošlete e-mail community@anon 2. Zjistěte víc a získejte další pomoc a rady tím že se připojíte k [Virtuální kavárně v Češtině](https://edgeryders.eu/t/register-for-a-virtual-cafe-online-gathering/9586). 3. Představte se komunitě tím, že se podělíte o osobní zážitek: [sem přidejte nové téma](https://edgeryders.eu/c/wellbeing/cz). Výsledky na základě Vaší přihlášky vám sdělíme po výběru vhodného kandidáta a uzavření celého procesu. ## Nástin pracovní doby a odměn Pracovní smlouva bude platná od srpna 2019 do února 2020 s odměnou 5000 EUR na základě vašich výstupů. Odhadujeme až 3 dny práce každý týden, v závislosti na vašem rytmu. ## Kdo jsme? Edgeryders je nezisková organizace žijící v symbióze s online komunitou tisíců aktivistů, výzkumníků, inovátorů, radikálních myslitelů a aktivistů a prostě normálních lidí, kteří chtějí něco změnit. Věříme, že inteligentní komunita předčí všechny své členy; je to výsledek spolupráce lidí, kteří se zdokonalují v práci toho druhého. _Blahobyt v Evropě_ (Wellbeing in Europe) je součástí výzkumného a inovačního projektu financovaného z programu Horizont 2020 pod oficiálním názvem POPREBEL. Projekt se zaměřuje na vysvětlení a kontextualizaci nedávného vzestupu populismu ve střední a východní Evropě (CEE). Výzkum se zabývá obsahem shromážděným prostřednictvím http://edgeryders.eu, který prochází on-line etnografickou analýzou a sémantickou analýzou sociálních sítí. Projekt je financován Evropskou komisí na základě grantové dohody číslo 822682 z období 2019–2021. Dalšími partnery jsou University College London (UK), Univerzita Karlova, Jagiellonian University (Polsko), University of Belgrade (Srbsko). ## Jak budeme vybírat _lokální mediátory_ Hledáme někoho, kdo umí plynně česky nebo slovensky a anglicky na komunikativní úrovni. Budeme uvažovat o jedincích, kteří projeví zájem o _Blahobyt v Evropě_; kteří jsou empatičtí, zvědaví a schopní zapojit lidi z různých oblastí života do autentické, konstruktivní a slušné diskuse o důležitých tématech. Nejdůležitější je, že _mediátor_ je ochoten spolupracovat s mezinárodním týmem a používat on-line nástroje, jako jsou videochaty pro komunikaci, zapojit se do života platformy a dokumentovat průběh práce. ## Co se stane, když mě vyberou? Budete úzce spolupracovat s týmem Edgeryders na vybudování komunity Blahobytu v Evropě a série akcí ve vaší zemi. ## Co se stane, když mě nevyberou? Mohli byste získat odměnu 200 Eur za příběh, kterým jste přispěli v rámci výběrového řízení. Více informací zde: https://edgeryders.eu/t/vyzva-k-pribehum-jak-ve-svem-zivote-vytvorit-zdravi-a-prosperitu-kde-se-zaseknes-odmena-200/10374 ## Další informace [Připojte se k online setkání](http://edgeryders.eu/t/register-for-an-online-gathering/9586) v češtině. _____________________________ _Poslední aktualizace dokumentu 25.7.2019_" 2,55542,2019-06-21T08:40:16.495Z,55520,anon2393472686,anon431921830,@anon3881576407 can you please push out in czech internet? 3,55556,2019-06-21T12:43:12.167Z,55542,anon3881576407,anon2393472686,Done 4,56133,2019-07-04T07:09:01.239Z,55520,anon2002939394,anon431921830, 5,57112,2019-07-24T16:45:52.435Z,55520,anon431921830,anon431921830,@anon2002939394 edited to the new version 6,57132,2019-07-25T08:35:59.385Z,57112,anon2002939394,anon431921830,"Thanks! I had to remove some of the steps for application, because if they send an email that should be already OK. So Number 3 - Share a story is optional, i don't know how to say it. Where the deadline is, can you specify that this call is open until we find someone. At that point, we will announce it on the forum." 7,57206,2019-07-27T07:39:50.597Z,57132,anon431921830,anon2002939394,"But may I ask when will that be? As I am time from time getting in touch with our current applicant, he is obviously interested and asking about the process. I am afraid dragging this out further on does not inspire much trust in the whole project.." 8,57243,2019-07-29T10:12:38.140Z,57206,anon2002939394,anon431921830,"Yes, I hear you, I think you're right. end of August? cc @anon634599124 @anon2393472686" 9,57257,2019-07-29T11:19:51.021Z,57243,anon634599124,anon2002939394,"I think we settled the deadline for the end of July? If you see there's an uptick in signings from Czech or some other promising movement on the platform that supports the idea of another prolongation, then let us know and we can do it. But I don't think having the ad running for an additional month will also make us look credible, or that we will get lucky during this summer, or ever, in Czech Republic." 10,57264,2019-07-29T13:03:00.536Z,57257,anon431921830,anon634599124," @anon634599124 @anon2002939394 Speak of the devil:).. there may be another person interested:) a friend of my friends wrote me via Facebook, so I told her that she can still apply - and Kuba was asking whether he should write the e-mail in accordance with the new call conditions, so I told him he does not have to, if that is ok..Nevertheless I feel similarly as Natalia does (this Hanka still reacted to the previous call), I would agree to closing up end of July - including her if she applies, I can write her a polite reminder on Wednesday, if she does not apply until then" 11,57323,2019-07-30T13:30:46.846Z,57264,anon2002939394,anon431921830,"Ok, that works then. I defer to your better judgement!" 12,57329,2019-07-30T14:04:18.846Z,57323,anon431921830,anon2002939394,"Let's see how it pans out further, I hope for the best in terms of further progress." 1,52102,2019-03-27T14:00:20.708Z,52102,anon2002939394,anon2002939394," We would like to ask you, what is the situation of a person working in your country... and those who are looking for a job without success. _What are the biggest problems of the labor market in your country?_ _Do you include too low minimum wages? Or maybe badly structured employment contracts?_ _Do salaries offered in your country guarantee a decent life?_ _How is the work of women assessed?_ Despite the economic development and decreasing social differences, there are many differences across countries in terms of offered support for job seekers and the unemployed. **Access to the labor market is difficult in smaller cities**, also for people with higher education. There is also lack of support or even understanding for working classes - in the form of solid education, training, professional training, helping to update knowledge and skills to the needs of the market. On the one hand, we are one of the best educated societies in Europe. On the other hand, **the educational offer and the promise emanating from the universities are unmatched by reality.** Many of us are educated in the belief that a master's degree is a guarantee of success - which often turns out to be untrue, the more so if you do not want to move to one of the big cities and take a job in a corporation. **For those who decide to choose manual professions or crafts, we are often looked down on.** The common aspiration to work behind a desk, results in that other professions are often judged as "failure", affecting, among other things, that we are ready to agree to starvation wages for many people whose daily effort has a huge impact on the quality of our lives. Not to mention the lack of respect for the professions keeping our cities, hospitals and homes in hygiene and cleanliness (for example), it spoils our relationships and creates unnecessary distance. **Another problem is the instability of work -** in recent years, the share of temporary employment contracts has increased in Europe, from 8.1% in 1983 reaching almost to around 14% in 2017. The effects of such a situation are unfavorable in the long run - Citizens of some part of Europe are considered more competitive and inexpensive labor forces with respect to others, but this applies mainly to less advanced professions. Such a situation does not facilitate further education, does not guarantee social mobility and, above all, does not give security practitioners safety. **Unemployment is also a problem - even among young people, up to 39% are still unemployed in some parts of Europe.** Many of them admit that finding a good occupation depends on happiness and contact, which means that some people decide to stay at home. Do you also think that finding a good job in your country is difficult for the same reasons? Or maybe there are other reasons? # We have created a special forum for this need, where we can safely talk about important topics. We will avoid conflicts and insults here, we will provide all participants with the right conditions to express their own opinions and feelings. Without judgement or imposing our ideas on one another. Thanks to you, we will understand what are the life experiences of anyone who has something to say about it. Those who are especially active in the conversation are eligible to get a 200 € reward for their contributions if they are based in Europe. More information about this here: http://bit.ly/2LbQvyD ## We invite you to participate in the Wellbeing in Europe discussion, in two simple ways: 1) Register with an account [here](http://communities.edgeryders.eu/), then [+Add Topic here](https://edgeryders.eu/c/wellbeing/eu) to share your story. AND 2) Join us for a relaxed virtual chat to meet other participants and learn more about this initiative. [Register here!](http://bit.ly/2V0ldLI)**: ## Why it's good for you: By sharing your experience you can get connected with others who are trying to solve the same problem. You will receive an invitation to our community festival at the end of 2019 (to be announced soon). You will also be considered for the **position of [local connector](https://edgeryders.eu/t/edgeryders-is-hiring-become-a-local-connector-for-a-project-on-improving-wellbeing-for-citizens-in-europe-part-time-over-5-months-5000/9719/)**. By becoming a local connector you get access to the opportunities for personal and professional development in a friendly and supportive environment. As well as a budget to cover the costs of organising a local event as part of an upcoming community festival. ## Why it's good for everyone: By putting together the lived experiences “on the ground” of different people, we can and identify credible strategies make an impact on messy problems that impact everyone and that no one can solve by themselves. We look forward to meet you, @anon3259766366, @anon431921830, @anon2333984793, @anon" 2,52106,2019-03-27T14:48:05.381Z,52102,anon3275753348,anon2002939394,"[quote=""anon2002939394, post:1, topic:9664""]**Welcome to join us for a relaxed virtual chat to meet other participants and learn more about this initiative here** : http://bit.ly/2V0ldLI[/quote] Feedback: it's not clear from that text or the link that this is an invitation to a video call. Also, people will need to install Zoom, which is a bit of an effort (and they'd need instructions for that / a link to our Zoom manual)." 3,52107,2019-03-27T14:52:35.339Z,52102,anon2002939394,anon2002939394,"Thanks Matt. Maybe not clear, in fact we're saying that the easiest to join is to come to a virtual meeting. Will reformulate! We've decided to go with zoom because we can have one, all time registration page per country, it keeps track of attendees, we get emails and it's easier to onboard them. Plus you can personalise the registration pages, add banner and content in the language and so on. The benefits of us paying for a zoom account. Also linking to the zoom manual <3" 4,52108,2019-03-27T14:58:50.973Z,52107,anon2002939394,anon2002939394,Wondering: isnt this video easier than the documentation? https://www.youtube.com/watch?v=vFhAEoCF7jg 5,53010,2019-05-01T10:16:20.776Z,52102,anon2002939394,anon2002939394,"If I think about people finding solutions to ""employment"" for themselves and their communities, @anon785607458's definitely my favourite: she had a dream to build a youth space in Medenine, in South Tunisia, joined the community with a lot of ambition and taking every opportunity in the OpenVillage project, turning herself in a regional community mobilizer, organised a [social innovation camp](https://edgeryders.eu/t/join-us-in-the-edgeryders-camp-d/7772) where some of us attended, and months later opened her space: Our Ghema. A true entrepreneur! But the favourite story is the one she shared first, it goes straight to the heart: https://edgeryders.eu/t/decent-life-for-all/6774" 6,53098,2019-05-04T11:25:55.366Z,53010,anon785607458,anon2002939394,"Thank you! this brought a lot of beautiful memories back and it made my day, how things changed and how it is real now :) [quote=""anon2002939394, post:1, topic:9664""] By sharing your experience you can get connected with others who are trying to solve the same problem. You will receive an invitation to our community festival at the end of 2019 (to be announced soon). You will also be considered for the **position of [local connector](https://edgeryders.eu/t/edgeryders-is-hiring-become-a-local-connector-for-a-project-on-improving-wellbeing-for-citizens-in-europe-part-time-over-5-months-5000/9719/)** . By becoming a local connector you get access to the opportunities for personal and professional development in a friendly and supportive environment. As well as a budget to cover the costs of organising a local event as part of an upcoming community festival. [/quote] This is only for european citizens ?" 7,53152,2019-05-06T16:30:41.454Z,53098,anon2002939394,anon785607458,"Hello dear! The project is Europe focused, which means ideally you'd have a story telling about people and projects living and working here. Or maybe you have connections here who would like to join this effort? Otherwise, give us a sign when you'll come again around the Belgium, France, Germany, Poland etc areas.." 8,53211,2019-05-07T19:49:37.185Z,53152,anon785607458,anon2002939394,"I will share it with my european friends and see how it goes! [quote=""anon2002939394, post:7, topic:9664""] Otherwise, give us a sign when you’ll come again around the Belgium, France, Germany, Poland etc areas… [/quote] I'll certainly will dear! if you have any future projects in the MENA region please let me know though, it is always great working with you <3" 9,57193,2019-07-26T15:07:36.927Z,53152,anon785607458,anon2002939394,Hello! I will be in paris in September! if any of you is around there let me know :D 10,57245,2019-07-29T10:17:20.955Z,57193,anon2002939394,anon785607458,"Not me.. Thanks for letting us know! If there's an event and you'd like to catch up with other people or connect on the topics of it, [Campfire](https://edgeryders.eu/c/campfire) is an even better place on the platform to announce it." 1,57235,2019-07-29T08:35:59.327Z,57235,anon634599124,anon634599124,"Kilka tekstów, które ostatnio pojawiły się w naszej społeczności, i dlaczego warto je przeczytać: 1. anon502865910 głosuje na prawicę, ale nie przyznaje się do tego w swojej pracy - czy masz podobne doświadczenia? Dlaczego boimy się rozmawiać o swoich poglądach? https://edgeryders.eu/t/region-twardo-stapajacy-po-ziemi/10373 Hashtagi: #praca #prawica #poglądy #łódzkie #jakglosuje #wybory 2. Planujemy nasze spotkanie w Polsce - Mikołaja bardzo interesuje organizacja Otwartego Forum jako miejsca, w którym możemy szczerze porozmawiać o tym, co nas różni. I zbliżyć się do siebie. A Ty o czym chciałbyś z nami wtedy porozmawiać? https://edgeryders.eu/t/event-listopadowy/10399 Hashtagi: #otwarteforum #ponadpodziałami #dialog 3. Napisałam krótką historię o wystawie na warszawskim Biennale, która uaktywnia osoby wykluczone/dyskryminowane/niezrozuanon3664178097ne przez system. O tym, jak widzą świat osoby niepełnosprawne, dzieci, młodzi uchodźcy. https://edgeryders.eu/t/biennale-warszawa-edukacja-specjalna-w-polsce/10401 Hashtagi: #biennalewarszawa #warsawbiennale #niepelnosprawnosc #uchodzcy #sztuka #inkluzywnosc 4. anon3633745963 opowiedziała o tym, jak ewoluują jej poglądy na temat homoseksualizmu, kościoła, inności - o tym, jak łatwo deklarować wartości, i jak sytuacje życiowe je weryfikują. https://edgeryders.eu/t/staram-sie-szukac-odpowiedzi/10419 Hashtagi: #homoseksualizm #kosciol #wiara #wartosci #tolerancja 5. Andrzej: ""(...) mam poczucie, że jesteśmy świadkami wielkich zanon3664178097n na naszej planecie, że ten odchył w prawą stronę to coś więcej, niż tylko polityczna zanon3664178097na. Niszczymy nie tylko układy społeczne, ale i naturę. To zmierza w złym kierunku."" https://edgeryders.eu/t/to-zmierza-w-zlym-kierunku/10362 Hashtagi: #zanon3664178097na #katastrofa #ekologia #planeta" 2,57236,2019-07-29T08:38:49.960Z,57235,anon634599124,anon634599124,"@anon2002939394 @anon2393472686 @anon2772845365 @anon3881576407 I prepared this summary of last week's stories in Polish community (three more to summarise, edit and comment on are left, I will include them in next week's batch) - and prepared short teasers which can be used for social media. Let me know what else would be needed to push it, if you plan to :) there's five, so one per day, if you may :)" 1,57029,2019-07-23T12:48:54.858Z,57029,anon431921830,anon431921830,"https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/aa/Korso_Krymskáanon43816326513_13.JPG Uplynulé týdny byli v naší komunitě obzvlášť bohaté na milá setkání. @anon634599124 dorazila se svým turné diskuzních večerů i do České republiky, konkrétně do Brna a do Prahy. Někdy používaná metafora praví, že Češi jsou ze společenského hlediska jako ořechy, k jejichž jádru je obtížné se dostat, ale jakmile se to jednou povede, dokáží být velmi přátelští:) O souvislosti prostředí, komunikace a piva v Česku napsala Natalia trefný příspěvek: https://edgeryders.eu/t/prague-conversations-over-beers-or-how-to-talk-to-a-czech-person-mid-july-outreach-report/10379 V Praze se k jejímu večernímu posezení připojili již delší dobu aktivní členové české komunity @anon431921830 a @anon1909035641 a poměrně do detailu probírali společně s další pozvanými k POPREBEL stolu v Café Sladkovský to, co se v Česku aktuálně děje. Výsledkem jsou dva rozhovory, publikované na platformě. První s anon3259766366em, programátorem v nejlepším produktivním věku těsně nad 50, který ze svého osobního hlediska vidí jako příčinu současné společensko-politické krize nízkou informovanost lidí a omezenou nabídku politických stran v celé šíři spektra: https://edgeryders.eu/t/id-rather-vote-right-wing-but-theres-nobody-to-vote-for/10380 Dalším, kdo se aktivně zúčastnil byl Petr, čerstvý absolvent žurnalistiky, který strávil několik let v zahraničí a srovnával svoje zkušenosti s přednostmi života zpět v Praze. Jak zmínil, za hlavní problém představuje stále více rozevírající se nůžky mezi různými částmi populace a nízký přehled o tom, jaké problémy vlastně lidé mimo naše vlastní bubliny řeší: https://edgeryders.eu/t/prague-is-great-theres-nothing-much-to-improve-here/10381 Také máte pocit, že je těžké potkávat se s lidmi mimo Vaší sociální bublinu? Ne každý může říci, že se mu v třeba Praze žije úplně bezproblémově a má možnost vykomunikovat s ostatními, co se v jeho životě děje. Blahobyt/Wellbeing by jako komunita měla přesně takový komunikační kanál vytvořit a pomoci tento problém vyřešit, čím víc nás bude, tím lépe toho dosáhneme. Budeme se těšit na další příspěvky!" 2,57126,2019-07-25T07:40:17.365Z,57029,anon2002939394,anon431921830,"Jiri, can you add a photo?" 3,57205,2019-07-27T07:29:36.077Z,57126,anon431921830,anon2002939394,Tried:) 1,56882,2019-07-19T08:17:34.690Z,56882,anon634599124,anon634599124,"The second person I found in Cafe Sladkovsky was a young freelancer, 27-year-old Peter, who votes rather left and works as a journalist/event manager in Prague. As with the previous interview, I tried to get people to point out some main issues - and while anon3259766366 had quite round political opinions, they both seemed to be just... fine with how things are, in a way. Or resigned? Can't point exactly what is the challenge here, but the little Czechs I had a chance to talk to would just accept the situation they way it is to some extent, do not feel terribly empowered to shake things up and make them easier. Anyway, off to what Peter told us :) _What do you do, what do you like to do in your life?_ I am a huge traveler: I lived in Sydney, London, ¨and I am really into music like punk rock, grunge. I studied journalism. I only partly work as a journalist - mostly, we organize congresses for doctors, I am an event manager, organizing these things. But still I am at a junior position _Since when have you been living in Prague?_ I got back four months ago, I feel great here. I have traveled a lot, but I really love Prague. There are a lot of great things here: public transportation, lots of parks, it is much more multicultural than it was, everyone speaks English, a lot Americans or Argentinians live here now, I have a flatmate from California. _And how is the job market in Prague?_ I got back those 4-5 months ago, and it is really great, and I am not saying this because I have a national pride or anything, but there are just so many events, concerts, you have the freedom to drink your beer in the street, it just feels very free here. _How about the rents?_ Not surprising for capital, but I can afford to live in the center of the city, not alone, but I can, unlike in London _So, what is not working in Czechia, is there something?_ I feel like the education system could be better, it is important. My children will speak English because of my background, but it is not for everyone, schools in general should be providing this chance for everyone. Also, nurses and teachers are underpaid, for a job they are doing, and I think this is a problem. Czech teachers are mostly female and not so progressive, maybe they just lack the agency, the energy to fight for themselves. They should protest and push for their interests and I would support them. _Do you think it has to do with sexism, gender inequality in the Czech Republic?_ I am not a girl, so it's hard for me to tell, and I live in my bubble, so I do not know about other occupations/. The girls around me are very successful, emancipated, but I read about the problems of others _What else should be improved? How about the current political crisis?_ I am sad about it _Why the people vote for the obviously corrupt and most probably criminal politicians to be in charge?_ I do not know, but the gap within the society is growing ad it is not going to be better, the populists will remain strong. _Who did you vote for?_ Secretly, I am a liberal, but my father thinks I am a leftist _In which way liberal?_ Hard to tell, for me education is important, but I also think we should keep the free market. _So what are the political differences between you and your father?_ I think the background to which you are born is very important, which he disagrees with. He believes in the American dream of a sort. _Is it because of communist experience?_ Exactly. I think it is he is idealizing the USA because of this, the culture and so on, but we talked about it, and he started questioning it now as well. It is a very complicated country." 2,57106,2019-07-24T15:57:45.522Z,56882,anon2002939394,anon634599124,"This is funny: while I was reading I was thinking to myself- wow, here is a 27 years well travelled person who is so aware of their bubble.For someone to not have an opinion about why the opposite gender does or thinks in a way, I think is quite admirable. But then at the end I got lost: why wouldn't you tell your parents about your real political views?" 3,57108,2019-07-24T16:10:10.744Z,57106,anon431921830,anon2002939394,"I think he mentioned that he discusses some issues, but it is a slow process for him opening up" 1,57028,2019-07-23T12:36:16.594Z,57028,anon634599124,anon634599124,"Jednym z najmocniejszych momentów mojej wizyty na Biennale w Warszawie był spacer po wystawie ""Przestrzeń bez Końca"", która znajdowała się w szkole specjalnej na Pradze. Kuratorka tej wystawy wdrożyła nas w tajniki szkolnictwa specjalnego w kraju. To była dopiero lekcja. Zaczęło się przygodą - czekaliśmy na spóźnionego portiera. Dostaliśmy więc dawkę wstępnych informacji o tym, czym i jak się ta szkoła zajmuje, którą przerwało pojawienie się dziesięcioletniej dziewczynki z czapeczką z daszkiem, w różowym T-shircie. Kuratorka: O cześć, Maja! To jest Maja, lokalna aktywistka. Kiedy zauważyła, że zaczynamy działać w szkole, przyszła i zorganizowała własne warsztaty. Tu widać - wisi jej plakat. Hoho! Kuratorka pracująca z dziećmi w szkole specjalnej przedstawia nas 10-letniej praskiej aktywistce. Jest dobrze. Dowiedziałam się poza tym, że dzieci ""specjalne"" mają obowiązek się szkolić do 24-roku życia (normalnie jest to 18). W szkole jest sporo dzieci romskich, które nie umieją mówić po polsku i są z tego powodu... diagnozowane jak opóźnione.... Trafiają też tu wszelkie inne dzieci - np. uczniowie z aspargerem, których przeniesiono z liceum! Do tego zaangażowany został dom dziecka w Szamocinach, gdzie dzieci dostają się z przemocowych rodzin o wiele za późno - i już nic właściwie nie jest w stanie naprawić wyrządzonych krzywd psychologicznych. Wreszcie ośrodek na Białołęce, w którym są matki z dziećmi uciekające przed wojnami - w Iraku, Czeczeni, Syrii, Ukrainie, Angoli. W ramach Biennale rozpoczął się proces społeczny oparty na reprezentacji grup, których prawa nie są respektowane. Proces, który, zgodnie z założeniami, musiał trwać minimum 6 miesięcy - uczestnicy wystawy i towarzyszących jej aktywności poznawali siebie nawzajem, zaczynali rozumieć systemowe przeszkody i dziwadła, i budowali swój własny system zasad i działania, w ramach którego kolaboracja była możliwa. Jednym z kluczowych elementów tego projektu było znalezienie sposobu na włączenie w te prace dzieci uchodźcze, które bały się ujawnienia swoich twarzy, jako że są często poszukiwane w krajach, z których uciekają. Mamy więc na przykład wspaniałe wideo dokumentujące wypad na plażę (kontakt z wodą, ucieczka przed anon3664178097stem, odetchnięcie od szarej rzeczywistości - to wszystko anon3664178097ło wiele ciekawych znaczeń), na którym widać tylko plecy dzieci. Dzieci ustalały więc zasady na równi z dorosłymi.: pajdokracja w praktyce. Efekt? Pełna szacunku i ciepła atmosfera, w której kreatywność i granice danych osób były respektowane. Wystawa, której tematami była miłość i ekologia. Jednym z najbardziej fascynujących projektów był spektakl, który opowiadał historię prezydenta z zainfekowanym glutem mózgiem. Ten glut sprawiał, że prezydent podejmował same złe dyskusje - a na koniec jego głowa eksplodowała i wybuchła tęczą. Spektakl był na każdym kroku przygotowany przez dzieci, w tym dzieci uchodźcze, które nie chciały pokazywać swoich twarzy i ujawniać nazwisk. Premiera odbyła się za zamkniętymi drzwiami, z publicznością, która została zatwierdzona przez artystów. Dzieci z domu dziecka z kolei nie zgodziły się ujawnić swoich nazwisk dlatego, że gdyby ich koledzy z klasy dowiedzieli się o tym, że są sierotami, nie daliby im spokoju. Rodzice często nie pozwalają im się wtedy ze sobą bawić. Co ciekawe, spektakl okazał się tak ogromnym sukcesem, że zachęceni artyści zgodzili się na kolejne, otwarte, pokazy - uznając, że przecież nie mogą się ukrywać całe życie. Inna klasa została wypełniona nitkami, które tworzą sieć - i zapraszają do znalezienia przez nią swojej drogi. Projekt ten, prowadzony przez Kaję Kołodziejczyk, zachęcał dzieci z różnych kultur do współpracy poprzez język ciała - pokonujący inne bariery. Dla wielu z tych dzieci było to przypomnieniem, że ciało pozwala nam uciec z każdej sytuacji. Na nitkach zawieszone były nazwy miejsc, do których dzieci chciałyby wrócić - stąd niektórzy dowiedzieli się, że wiele z nich było już w kilku obozach. Wreszcie takie smaczki, jak taktylne meble i przestrzenie wykreowane przez autystyczne dzieci - pracujące wbrew wytycznym ministerstw, że szkoły dla takich dzieci mają być białe: światła, ściany, meble. Tymczasem faktury i kolory pobudzają i interesują je dużo bardziej. Podobnie było z kreowaniem zakamarków i mebli-skrytek: brak miejsc, w których można się schować, jest w szkołach ewidetnym problemem. Brak skrytek sprawia, że dzieci gorzej się rozwijają. Kto by pomyślał? To była bardzo ciekawa wyprawa - i jakże różna od tej w Pałacu Kultury dzień wcześniej. Jeśli liczyłam na lekcję, jak pracować z różnymi grupami i jak tworzyć przestrzenie i formaty, które tą pracę umożliwiają, to dostałam świetną szansę, żeby możliwe scenariusze porównać. Jestem przekonana, że ten z Pragi odnosi się wielkim, pozytywnym echem po dzielnicy." 1,52522,2019-04-13T05:50:37.793Z,52522,anon634599124,anon634599124,"Czym jest duchowość w XXI wieku? Na czym polega moralność współczesnego człowieka? Jakie są jej źródła? Nie samym chlebem człowiek żyje W anon3664178097rę jak zmienia się ekonomiczna i polityczna sytuacja we Wschodniej Europie i poza nią, wyraźnie rośnie poziom niepewności i poczucia zagrożenia. I wydaje się, że ten niepokój nie zawsze jest związany z pogarszającą się sytuacją materialną ludzi, bo nawet ci, których życie materialnie się polepszyło, niejednokrotnie narzekają na brak … czegoś, na pustkę i niepokój. Wyraźnie widać, że nie samym chlebem człowiek żyje. Chcemy się więc wspólnie zastanowić nad tym, co należy zrobić, by stworzyć ludziom lepsze emocjonalne i psychologiczne warunki życia, tak by było im łatwiej odpowiedzieć na wyzwania naszych czasów. Źródłem moralnego i psychologicznego wsparcia jest wiara, która jest w Polsce ogromnie ważna - około 90% społeczeństwa deklaruje przynależność do kościoła katolickiego, większość Polaków uczęszcza na niedzielne msze i modli się w domu. Ale wiemy też, że młodzi ludzie stopniowo odchodzą od praktyki religijnej. Z wyników wieloletnich badań Instytutu PEW wynika, że luka pokoleniowa pomiędzy religijnością młodych i starszych Polaków się powiększa. Zanon3664178097ny te wiążą się z nowym stylem życia, przenosinami do anon3664178097st, dostępem do edukacji i opieki zdrowotnej. Im lepiej nam się żyje, tym mniej interesujemy się anon3471443391em, i nie różnimy się w tym sensie od innych rozwiniętych krajów. Sekularyzacja na świecie prawie zawsze towarzyszy ekonomicznemu dobrobytowi. Czegoś w tym obrazie jednak brakuje. Materialne powodzenie nie wystarcza do poczucia szczęścia i realizacji. Każde pokolenie kieruje się jakimś moralnym kompasem - bez niego trudno o spokój umysłu i… no właśnie, ducha. Niezależnie od tego, czy uczestniczymy w mszach, czy decydujemy zrobić sobie przerwę od kościoła, skądś czerpiemy wzorce i wartości, które wpływają na nasze decyzje i działania, na to, jak traktujemy naszych bliskich i sąsiadów, jak odnosimy się do środowiska, jak wychowujemy dzieci. Kościół jest też historycznie centrum wspólnoty, wokół którego gromadzi się lokalna społeczność. Co zastępuje go młodym, odpływającym do metropolii Polakom, tak samo spragnionych kręgów bliskich im osób, których mogą poradzić się w trudnych chwilach? Czym są te nowe miejsca zgromadzeń? A może nie ma już wspólnot - i jeśli tak, to co je zastąpiło? Grupy i fora w internecie? Praca? Miejsca medytacji? Salony jogi? Bary? W znanych ze świeckości Czechach kobiety ostatnio odkrywają… śpiewanie w [chórach gospel](http://gospel.centrumgenerace.cz/clanky/14/o-nas/). Ciekawi jesteśmy Twojej opinii. Gdzie Ty i Twoi bliscy znajdujecie wsparcie i źródła nadziei? W jakich wartościach? Skąd one pochodzą? Czy, Twoim zdaniem, zmienia się obraz religijności i moralności w Polsce? Skąd młodzi ludzie czerpią wzorce? Jaki jest współczesny kompas moralny Polaka? Kim są ważne autorytety podsuwające wzory myślenia i zachowania? Odpowiedzi na te pytania pomogą nam zrozumieć rozwój duchowości i religijności w Polsce - oraz to, w jaki sposób kształtują one obywatelską solidarność i wspólnotę. Chcemy nauczyć się od was, gdzie znajdujecie nowe źródła duchowości? Wewnętrznego spokoju? Jak przekłada się to na Twoja umiejętność życia w pokoju z resztą kraju, resztą świata? # **Stworzyliśmy na tę potrzebę specjalne forum, w którym bezpiecznie możemy rozmawiać na ważne tematy.** **Będziemy unikać tutaj konfliktów i obrażania, zapewnimy wszystkim uczestnikom odpowiednie warunki do wyrażenia własnej opinii i uczuć.** Dzięki wam zrozumiemy, jakie są życiowe doświadczenia mieszkańców Polski, i innych części świata - rozmawiamy o tym z Serbami, Czechami, Węgrami, i każdym, kto ma coś na ten temat do powiedzenia. **Zapraszamy was do udziału w tej dyskusji:** 1. **Wpadnij na spotkanie online.** Co tydzień organizujemy otwarte rozmowy na różne tematy - wystarczy kliknąć na link i dołączyć do wirtualnej rozmowy tutaj: http://bit.ly/2P47Zv0 Albo… 2. **Jeśli wolisz pisać, zapraszamy do pisania o swoich doświadczeniach na naszej platformie, gdzie możesz spotkać ponad 4500 osób z 80 krajów na całym świecie.** Załóż konto na tej stronie internetowej klikając na “Zarejestruj się” w prawym górnym rogu tej strony. Następnie kliknij na "" + nowy temat"", aby rozpocząć nowy artykuł. http://bit.ly/2KCr6Oq Płacimy też uczestnikom za najlepsze historie, więcej informacji tutaj: https://edgeryders.eu/t/show-us-stories-that-matter-become-an-expert-in-a-topic-and-get-paid-200/9823 Czekamy na ciebie - do zobaczenia! Z niecierpliwością czekamy na spotkanie z Państwem, @anon3259766366, @anon431921830, @anon2333984793, @anon" 2,56840,2019-07-17T22:57:10.961Z,52522,anon796471789,anon634599124,"Polskę opuściłem prawie 9 lat temu. Miałem z sobą coś ok 200 euro, gdy przeprowadziłem się do Holandii. Od tego czasu, jestem innym człowiekiem. Nie czuję już takiej presji społecznej Kiedy mieszkałem w Polsce( pochodzę z warszawskiej Woli.) mimo, że mieszkałem w dużym mieście, zawsze czułem się dość stłamszony przez presję społeczną. Jak na polskie standardy lat 90tych wychowałem się w dość dziwnej rodzinie. Moi rodzice pomimo, że nie byli najbardziej religijni, to bardzo próbowali zrobić ze mnie księdza... Wyrosłem w swojego rodzaju dychotomii. Z jednej strony anon3664178097łem dość ścisłe wychowanie moralne, z drugiej strony ta moralność, którą moja anon231030011 próbowała we mnie zaszczepić była łamana, bądź to przez nią lub mojego ojca. Wychowałem się w biednej rodzinie, transformacja eknomiczna na początku lat 90tych do połowy lat 2000nych, bardzo uszczerbiła dochody moich rodziców. I w sumie ową biedę winiłbym na tę powierzchowną moralność moich rodziców. Z drugiej strony byłem wychowany pod kloszem i dopóki nie przyjechałem do Holandii, nie anon3664178097łem możliwości realizacji swoich aspiracji, pasji i marzeń. To jest ciągle związane ze wsponianą biedą ale także silnym nadorem moich rodziców i mojego najbliższego otoczenia. Dziś jestem aktywnym działaczem społecznym. Jestem zdecydowanym ateistą. Jestem szczerze przekonany, że jeżeli zostałbym w Polsce moje życie byłoby inne i raczej bardzo mizerne." 3,56887,2019-07-19T09:16:43.806Z,56840,anon2002939394,anon796471789,"Cześć @anon796471789 i witamy w naszej społeczności! Duża sieć, wiele rozmów. Cieszę się, że jakoś znalazłeś swoją drogę :-) Jestem jednym z menedżerów społeczności. Tak jak ty, opuściłem swój kraj (Rumunia), ale nie dlatego, że czułem się beznadziejny. Za granicą były interesujące możliwości. Wielu ambitnych młodych ludzi odchodzi, nawet po dziś dzień, po prawie 30 latach demokracji. Jestem ciekaw, czy zdecydowałeś się wyjechać i dlaczego? Możesz spotkać @anon1700459142. Czy jego historia mogłaby być wersją twojego życia, gdybyś został? https://edgeryders.eu/t/to-zmierza-w-zlym-kierunku/10362 PS: Jak dowiedziałeś się o Edgeryders?" 4,56897,2019-07-19T12:24:34.984Z,56840,anon634599124,anon796471789,"@anon796471789 , cześć, witamy na platformie! Ciekawa jestem, jak do nas dotarłeś - i więcej na temat Twojego aktywizmu, i życia w Polsce przed wyjazdem. Gdybyś zechciał napisac osobny post na ten temat, nagradzamy historie 200 eur - na zachętę. Bardzo bym też była ciekawa szerszego kontekstu Twojej rodziny. Znam Twoją sytuację aż za dobrze. Wyjechałam z Polski po raz pierwszy jako 21latka, i od tamtej pory rzadko bywałam w kraju. Wszystki ograniczenia, jakie anon3664178097łam w Lublinie, znikały w nowych okolicznościach - nie chodziło może nawet o to, czy kraj, w którym byłam, należał do wybitnie otwartych. Anonimowość i wolność, jaką dają ci takie wyjazdy, pozwalają na eksplorowanie granic, których nigdy nie przekroczyłabym w Polsce. Nawet w moich super progresywnych kręgach pewne rzeczy były za bardzo. Nie anon3664178097łabym okazji odkryć, kim naprawdę jestem, gdybym została w kraju. Zawsze się zastanawiam, co by było, gdybym ułożyła sobie życie w Polsce. Nie sądzę, że byłoby one tak fantastyczne, jak to, które ułożyłam sobie zdala z niej - czuję te granice od nowa kiedy wracam. Sprawdzam, czy jestem odpowiednio ubrana, czy szminka nie zbyt dziwna. I potem i tak trafiasz na wulgarne komentarze pijanych facetów. Nie rozumiem, skąd ta negatywna energia w tym kraju. Przydałaby się nam narodowa terapia, bo spotykamy się z tym na tylu poziomach, że trudno wskazać jeden zdrowy element polskiej rzeczywistości..." 1,56817,2019-07-17T13:50:26.193Z,56817,anon431921830,anon431921830,"Řekněme, že řešíte nějaký problém. Víte o problému, který dělá starosti lidem, ve Vaší blízkosti, na kterých Vám záleží. Už Vás nebaví řešit stále ty samé otázky spojené se zdravím, rodinou, zaměstnáním, Vaši komunitou, vírou apod. Nebo naopak, víte o něčem ve svém okolí, co Vám zvedne náladu a naplní Vás optimismem. **Hledáme příběhy, které se zabývají některými z důležitých sociálních a politických výzev v České republice.** Vyprávějte nám svůj příběh. Připojte se k diskuzi, kde se potkáte s ostatními a společně si lépe porozumíme a naučíme se navzájem podporovat. Wellbeing in Europe je projekt, v jehož rámci se výzkumníci, lidé, kteří vytvářejí komunity, a všichni zainteresovaní občané společně vydávají na cestu, aby pochopili, kam společnosti ve střední a východní Evropě směřují. Tento tým je odhodlán pomoci všem účastníkům, aby se v budoucnu zapojili do workshopů a zůstali ve vzájemném kontaktu. Jedná se o způsob, jak se učit lépe a hlouběji porozumět problémům za pomoci komunitě lidí z celé Evropy. ___ ## **Proč se účastnit?** Získáte: * Uznání jako komunitní odborník na téma vašeho zájmu * Školení k získání nových dovedností, které jsou důležité pro práci v digitální sféře, jako je online komunitní management v přátelském a vstřícném prostředí, v němž se učíte společně s ostatními. * Hluboké znalosti o konkrétním tématu a o tom, jak je lze uplatnit v různých kontextech při řešení problémů, které ovlivňují náš každodenní život a které nikdo nedokáže vyřešit sám. * Budete-li chtít, můžete být uvedeni v článku „Seznamte se s odborníkem“ a v dostat prostor on-line relaci. * Symbolickou odměnu 200 EUR, pokud bude vybrán Váš příběh. ___ ### Jak se zúčastnit: ## Krok 1: Vyberte si téma, které Vás zajímá: * [Podpora zdravotní a sociální péče](https://edgeryders.eu/t/jak-ziskame-podporu-v-oblasti-zdravotni-a-socialni-pece/9872/) * [Spiritualita a morální blaho](https://edgeryders.eu/t/jak-muzeme-byt-moralne-a-psychologicky-v-poradku/9873/) * [Práce a prosperita](https://edgeryders.eu/t/jak-se-dostaneme-k-praci-a-prosperite/9874/) ## Krok 2: Pošlete e-mail community@anon Náš tým vás bude kontaktovat a provede Vás celým procesem. ## Kdo jsme? Edgeryders je nezisková organizace existující v symbióze s online komunitou tisíců aktivistů, výzkumníků, inovátorů, radikálních myslitelů a normálních lidí, kteří chtějí něco změnit. Věříme, že inteligentní komunita předčí v součtu všechny své členy; je to výsledek spolupráce lidí, kteří se zdokonalují ve spolupráci s druhými. *Blahobyt v Evropě* (Wellbeing in Europe) je součástí výzkumného a inovačního projektu financovaného z programu Horizont 2020 pod oficiálním názvem POPREBEL. Projekt se zaměřuje na vysvětlení a kontextualizaci nedávného vzestupu populismu ve střední a východní Evropě (SVE). Výzkum se zabývá obsahem shromážděným prostřednictvím [http://edgeryders.eu ](http://edgeryders.eu/), který prochází on-line etnografickou analýzou a sémantickou analýzou sociálních sítí. Projekt je financován Evropskou komisí na základě grantové dohody číslo 822682 z období 2019–2021. Dalšími partnery jsou University College London (UK), Univerzita Karlova, Jagellonská Univerzita (Polsko) a Univerzita v Bělehradě (Srbsko)." 2,56850,2019-07-18T09:15:20.877Z,56817,anon2002939394,anon431921830, 3,56891,2019-07-19T09:57:47.875Z,56817,anon2002939394,anon431921830,"@anon431921830 can you check the translation and make sure it's ok? You will see that I proposed a different application system: via email; we then onboard people manually - help them create an account and post their stories. If the Application process works for you, should we change it for the local connector too?" 4,57014,2019-07-23T11:15:55.700Z,56891,anon431921830,anon2002939394,"Hey, not sure, if you have seen my previous message, I have already edited the post before. The application process is reasonable - if the mediator will be able to do that a well (as that was the original idea if I am not mistaken), as for the call, it is fine as well" 1,56730,2019-07-15T13:48:46.525Z,56730,anon2761997760,anon2761997760,"(Wypowiedź w dużych emocjach) Eee lepiej nie mówić, szkoda gadać o Unii Europejskiej. Przecież Ci co tam pracują chcą tylko pognębić mniejsze kraje, Europę Wschodnią, a siebie uważają za lepszych. Dlaczego PiS? Przecież to jest oczywiste. PO jak było, to zamknęło kopalnie, zamknęło stocznie, wszystkoprzestało być potrzebne; handel niepotrzebny, przemysł niepotrzebny. To z czego państwo ma opłacać budżetówkę i inne sprawy? Nic im nie było ptrzebne, wszystko polikwidowali. W ostatnim roku władzy PO waloryzacja emerytury wyniosła cztery złote. A jak PO doszło do władzy, to zmieniło kwotę, którą otrzymywała rodzina za śmierć bliskiej osoby. Kiedyś to było sześć tysięcy, a oni obniżyli do czterech tysięcy. A ten Morawiecki teraz to ma taki łeb. Banki, drogi, lotnisko, przekop Mierzei Wiślanej, rybołówstwo. To wszystko nie takie proste. Najłatwiej sprzedać oddać, niech wezmą Niemcy. Całą prasę mają Niemcy, sklepy wszystkie, Lidle itd. Kto z tego korzysta? No przecież nie Polska. Nasi wszystkie banki oddali, a co my z tego mamy? Teraz związki partnerskie, edukacja seksualna w szkole. Czy to jest normalne? Wychowanie to nie znaczy, że trzeba wszystko mówić, wychowanie jest w rodzinie. Dziecko obserwuje rodziców i jeżeli jest wszystko dobrze, to nic więcej nie trzeba, żadnych zajęć. PiS uznaje i tradycje i religie, ale to nie znaczy, że jeśli nie jesteś religijny to jesteś zły. Tu jest dowolność, każdy sam decyduje. Ważne, że jest się dobrym człowiekiem. Tradycja i religia były są i będą. Emerytka z Warszawy, 80+" 2,56738,2019-07-15T16:45:35.910Z,56730,anon634599124,anon2761997760,"Dzień dobry, Benia :) Mam mnóstwo pytań - gdybyś zechciała coś więcej powiedzieć o tym, co napisałaś, byłabym bardzo wdzięczna. Przede wszystkim ciekawa jestem, jak zanon3664178097na rządu w 2015 odbiła się na Twoim zyciu - czy poprawiły się warunki Twojego życia, jako emerytki? Mam wrażenie, że ceny w Polsce rosną bez przerwy i państwo robi się trochę nie do życia, mimo, że PiS zaczął wspierać rodziny. Ale nie wiem, bo w Polsce od jakiegoś czasu nie mieszkam. Zgadzam się też, że wprowadzanie zagranicznych firm i reformy, które trząsły polską gospodarką od 1990 roku anon3664178097ły dość dramatyczny wpływ na naszą sytuację gospodarczą. Ale nie wiem, czy lejący się beton to rozwiązanie tego problemu. Ciekawa też jestem, czy w polskich rodzinach dośc się mówi o życiu seksualnym i tym, jak być dobrym partnerem czy jak nie zajść w ciążę za szybko? Nie pamiętam takiej rozmowy w moim dzieciństwie, edukacja (przystosowanie do życia w rodzinie) w szkole też słabo o tym informowała. Wydaje mi się, że dostęp do profesjonalnej pomocy w tej kwestii nie jest zły - chcemy w końcu, żeby nasi młodzi edukowali się albo zaczynali kariery, mieli stabilne życie, zanim dojdzie do niechcianych ciąży. Albo żeby dziewczyny nauczyły sie, jak reagować na agresywne zachowania chłopaków - bo tych w Polsce nie brakuje. Mam jeszcze inne pytania, ale zacznijmy od tego :) Dziękuję za wypowiedź!" 1,56700,2019-07-15T08:46:50.505Z,56700,anon2002939394,anon2002939394,"![Edgeryders_KnowledgeTree__Sticker_Yellow|267x270](upload://8N5fCo1UulR9KpUWlGfsk6fnAVR.png) ## Help us to build a network of active contributors who share personal experiences on our online platform! We are looking for a local connector to set up a community event in November 2019. **Europe is not well.** In several countries, as many as 2 out of 5 young people are unemployed. Despite improved standards of living, poverty continues to be our reality - for youth and elderly, those living in cities and those on the countryside. The economic and political reality of the generations before us has significantly changed and continues to change. We feel anxious and unstable, resulting in a rise of alternative spiritual movements to help people cope. We struggle with access to good, affordable care. We can’t afford housing, and we can’t afford to start a family. We need to talk about it. **Wellbeing in Europe** is a community effort where people from different countries meet and share ways to being well in this day and age. We need your help to set up a community event in November 2019 in the Serbia, which is part of a series of events happening at the same time in Poland, Czechia and Germany. You’ll organize, facilitate and attract participants from different socio-economic groups, educational levels, professions, ages to discuss matters important to their wellbeing and the state of their city, country, neighborhood, family. In order to be successful, the event uses a methodology for online/ offline community building developed by Edgeryders: in short, connectors need to ensure that all the participants share stories on the project’s community forum and interact with each other through the comments before and after the event. This creates an authentic and constructive debate to lead to a wide community research analysis, and will help us build a long standing network across different European countries. ## Your tasks will be: BEFORE THE EVENT: * Engage 50 people from different backgrounds in your village, town, city, country to join the community on [http://edgeryders.eu](http://edgeryders.eu/), to share and post their stories on the community forum. The key topics for stories are: Healthcare and Social care services, Work and Prosperity, Spirituality and Morality. * Host a series of Virtual Cafes - online gatherings where people from other parts of your country and from other countries can meet and discuss together what they have learned from the stories that have been posted on the online community forum. The Cafes are announced on Facebook/ Edgeryders and other relevant channels, and the notes are posted to the forum. * Together with the people who you have brought into the online community and Virtual Cafes, produce the program for the local event. DURING THE EVENT * Ensure that the event is documented in writing and with video following the method and format you will learn by working with our international team. * Collect all the documentation material in one place and structure it well so that it is easy for those who could not come in person to participate in the discussion. AFTER THE EVENT: * Engage the participants to share their experiences of the event on the online platform * Write one article to summarise what happened, what was learned and your thoughts on the next steps, based on your experience. ## How to apply 1. Create an account on [edgeryders.eu](http://edgeryders.eu/) 2. Introduce yourself to the community by sharing a personal experience: [Add a New Topic here.](https://edgeryders.eu/c/wellbeing/rs) 3. Leave a comment to [3 community stories](https://edgeryders.eu/c/wellbeing/) which are interesting and relevant to you. If this it too difficult, write us at community@anon This is an ongoing call with no deadline. When we will find the right candidate to hire, we will announce it here in a comment and close this call. ## Estimated work time and remuneration The contract is from September 2019 - June 2020, with 5000 EUR remuneration based on your deliverables. We estimate up to 3 days of work needed every week, depending on your own rhythm. ## Who are we? Edgeryders is a non-profit organisation living in symbiosis with an online community of thousands of activists, researchers, innovators, radical thinkers and doers, and just normal people that want to make a difference. We believe that a smart community outperforms any of its members; this is the result of people working together, improving on each other’s work. Wellbeing in Europe is part of a Horizon 2020 funded Research and Innovation Action under the official name POPREBEL. The project focuses on explaining and contextualising the recent rise of populism in Central and Eastern Europe (CEE). The research considers content collected through [http://edgeryders.eu](http://edgeryders.eu/), subject to online ethnographic analysis and semantic social network analysis. The project is funded by the European Commission under grant agreement number 822682 from 2019-2021. Other partners are University College London (UK), University Karlova, University Jagiellonski (Poland), University of Belgrade (Serbia). ## How we will select connectors We are looking for someone who speaks both Serbian/ Croatian and basic English. We will consider individuals who demonstrate an interest in Wellbeing in Europe; who are empathetic, curious and able to engage people from different walks of life in an authentic, constructive and respectful discussion about important topics. Most important, the connector is willing to collaborate with an international team and use online tools such as video chats for communication, engagement, documentation of work. ## What happens if I am selected? You will be working closely with the Edgeryders team to build the Wellbeing in Europe community conversation and the event series in your country. What happens if I am not selected? You could get a 200 Eur reward for the story that you have contributed as part of the application process. More information about this here: [http://bit.ly/2LbQvyD 6](http://bit.ly/2LbQvyD) ## For more information [Join an Online Gathering](http://edgeryders.eu/t/register-for-an-online-gathering/9586) in English, each Wednesday at 18:00 Brussels time." 2,57128,2019-07-25T08:10:20.710Z,56700,anon2002939394,anon2002939394, 3,57623,2019-08-06T08:48:22.784Z,56700,anon2002939394,anon2002939394, 1,56474,2019-07-10T17:04:27.332Z,56474,anon1909035641,anon1909035641,"@anon2002939394 @anon634599124 @anon431921830 Hey there, thanks for the first virtual cafe - because the F2F meeting in Prague will be in the same time of next virtual cafe (next Wed), what about to take laptop to the venue - maybe another new people will virtually join us next week... so it could be like Virtual cafe with few people sitting by the same table in person together. It is just an idea but I think and hope, that it could works... Thanks a lot once again, have a great days and I am looking forward to see you next time :)" 2,56678,2019-07-14T17:45:57.213Z,56474,anon634599124,anon1909035641,We can certainly give it try! I will have my laptop with me anyway ;) see you soon @anon1909035641 3,56696,2019-07-15T07:22:39.306Z,56678,anon2002939394,anon634599124,"Great idea @anon1909035641! The added value of that is that when people introduce themselves, community managers can take notes about who is who. In order for the introductions to be good documentation, participants would be helped to create accounts on the platform - then they can copy-paste their introductions into new topics.. Natalia knows how to do this well!" 1,53275,2019-05-09T11:34:14.986Z,53275,anon431921830,anon431921830,"_Rádi bychom se vás zeptali, jaká je situace člověka pracujícího v naší zemi?...A těch, kteří hledají práci bez úspěchu. Jaké jsou největší problémy trhu práce?_ _Myslíte si, že jsou jím příliš nízké minimální mzdy? Nebo možná špatně strukturované pracovní smlouvy?_ _Zaručují platy nabízené ve vaší zemi důstojný život?_ _Jak se hodnotí práce žen?_ Navzdory hospodářskému rozvoji a klesajícím sociálním rozdílům existuje v jednotlivých zemích mnoho rozdílů, pokud jde o nabízenou podporu pro uchazeče o zaměstnání a nezaměstnané. Navzdory prudce rostoucím makroekonomickým číslům posledních let a nejnižší statistice nezaměstnanosti v celé EU český trh práce dosud nepřekonal některé ze svých hluboce zakořeněných problémů. Mezi nimi jsou nejmarkantnější regionální nerovnosti, které se od pádu komunistického režimu sledovaly stále stejný vzorec, zejména severozápad a severovýchod stále trpí nezaměstnaností [dvakrát vyšší](https://www.ceskenoviny.cz/zpravy/nezamestnanost-stoupla-na-3-3-podle-analytiku-zustane-nizka/1719194) než je celkový celostátní průměr (zatímco střední Čechy dosahují čísel sotva přes 1 %). Nerovné podmínky však se však neprojevují pouze ve smyslu nabídky a poptávky pracovních míst, ale také v různých pracovních podmínkách, mzdách a celkové kvalitě života v těchto oblastech. Nerovnosti se nedělí pouze podle regionálních hranic, nedávné statistiky ukázaly, že Česká republika patří mezi nejhorší evropské země, pokud jde o rozdíly mezi mzdami mužů a žen - [ty jsou v průměru o 22 % nižší](https://www.idnes.cz/ekonomika/zahranicni/eu-eurostat-nerovnost-zeny.A180307_165511_eko_euro_mato). Taková disproporce má vážné důsledky pro postavení žen obecně, a přesto se nezdá, že by byla hlavním politickým nebo společenským tématem. Ačkoliv jsou obecné makroekonomické trendy vnímány pozitivně, čísla vyjadřující růst bohatství a prosperitau populace jako celku jsou velmi relativní v každodenním životě. Ačkoliv reálné mzdy rostou ve všech oblastech, zejména u nižších příjmových skupin tato pozitivní čísla nepředstavují výrazné zlepšení jejich života. Ve srovnání s tím, [že reálné mzdy vzrostly mezi lety 2007 a 2017 o 16 %](https://byznys.ihned.cz/c1-66158320-realna-mzda-v-cesku-vzrostla-nejvice-za-15-let-rust-krome-nedostatku-lidi-tahne-pridavani-ve-statni-sfere), vzrostly například [ceny bydlení mezi lety 2010 a 2019 téměř o 32 % a relativní výdaje Čechů na bydlení jsou nejvyšší ze všech zemí EU](https://zpravy.aktualne.cz/ekonomika/mapa-kolik-vydaju-vydaji-domacnosti-na-bydleni/r~286b49d65abb11e9b6a9ac1f6b220ee8/). Nejhůře jsou těmito negativními trendy zasaženi právě lidé, jejichž mzdy rostou nejpomaleji - jak ukazuje statistika, lidé s nízkým nebo nižším středním příjmem. Víte o nějakých řešeních, která se lidé ve vašem okolí rozhodli využít? Trápí vás tyto otázky? Pro tuto potřebu jsme vytvořili zvláštní fórum, kde můžeme bezpečně hovořit o důležitých tématech. Vyhneme se zde konfliktům a urážkám, poskytneme všem účastníkům vhodné podmínky k vyjádření jejich vlastních názorů a pocitů. Bez odsuzování a vnucování našich myšlenek jeden druhému. Díky vám pochopíme, jaké jsou životní zkušenosti Poláků, Srbů, Čechů, Maďarů a každého, kdo k tomu má co říct. Zveme vás k účasti na této diskuzi. 1) Podělte se o své osobní zkušenosti v novém tématu, zde: https://edgeryders.eu/c/wellbeing/cz 2) Vítejte u nás na poklidném virtuálním chatu, kde se seznámíte s dalšími účastníky a dozvíte se více o této iniciativě zde: http://bit.ly/2P9pkms Těšíme se na setkání s vámi, anon3259766366, Jiří, John, Maja, Maria, Natalia, anon2954973946mi" 2,55893,2019-06-29T18:06:37.672Z,53275,anon1909035641,anon431921830,"Myslím si, že pětinová nerovnost v platech dle genderu odráží to, jak v ČR na gender jako takový nahlížíme - i mezi inteligentními lidmi slýchám, že unijní nařízení, snažící se nerovnost vybalancovat, jsou tendence k politické korektnosti (která je bohužel u nás vnímaná jako něco od podstaty špatného). Taky mám rád náš zdejší myšlenkový punk, ovšem jsem přesvědčen, že každá další etablovaná korektnost posouvá naši zem vpřed, čímž myslím na západ. #EUkeepgoing!" 3,55896,2019-06-29T18:30:18.518Z,55893,anon431921830,anon1909035641,"Ja bych možná i šel tak daleko, že bych ji na západ neposouval:) bylo by prostě super, kdyby jsme si mohli říct, že věci u nás fungují stejně dobře nalevo i napravo. A s kvalitou potravin je přesně první krok kupředu:)" 4,55928,2019-07-01T09:34:30.005Z,55893,anon2002939394,anon1909035641,"Hm.. Považuje se podle vás rovnost pohlaví za pankáčský nápad? Nebo které další punkové nápady máte na mysli?" 5,55936,2019-07-01T10:34:31.128Z,55928,anon431921830,anon2002939394,"Myšlenkovým punkem byla podle mě míněna právě taková určitá česká polovičatost, vymýšlení si různých důvodů proč věci ""nejdou"", mezi nimi i ignorace právě treba uplatňování genderových stereotypů." 6,56143,2019-07-04T09:51:10.915Z,55936,anon2002939394,anon431921830,"I stand corrected, I wasn't understanding. Thanks for clarifying! @anon1909035641 I am still interested to see which politically correct ideas you think are good and which do you see that are used to serve perverted agendas? Can you give us an example? In my country, calling gipsies 'Roma' people in the public discourse did nothing to change their situation. It is like a fake sign of respect, but it is not backed by political agendas to tackle deeper problems this population has. (sorry about English, please reply in Czech, it's much better)" 7,56435,2019-07-09T18:36:37.719Z,56143,anon1909035641,anon2002939394,"Jako největší přínos politické korektnosti považuju fakt, že se snaží neposilovat klišé a stereotypy ve veřejné debatě (které odvádějí pozornost od věcnosti). Tím do ní přinášejí slušnost, čímž ji dělají efektivnější při hledání řešení problémů. Myslím si, že jako funkční a fungující příklad politické korektnosti můžeme uvést poměrně liberální přístup k hnutí LGBT, jehož členové již (naštěstí!) nejsou většinovou společností marginalizováni, jako dřív… Doufám, že to, že se ve veřejném diskursu používá korektního ozačení „Rom“, je začátek, který povede ve finále ke zlepšení jejich situace – vždyť v Americe vedla politická koreknost až k tomu, že se příslušník dříve diskriminované menšiny stal prezidentem!" 1,56206,2019-07-05T08:23:41.727Z,56206,anon634599124,anon634599124," Nejste jediný, kdo má plné zuby zkorumpovaných politiků a bohatých, kteří dále bohatnou. Seznamte se s ostatními ve vašem okolí, kteří bojují s důsledky našich nefunkčních politických a ekonomických systémů: bující nezaměstnaností, kolabujícím systémem zdravotní péče a chybějící pomocí. Připojte se k nám v pondělí 15. července v Brně, abyste si poslechli, s čím se potýkali ostatní, a podělili se o to, čím jste si prošli vy. Podívejme se na to, jak společnými silami věci změnit. Proč to děláme: Blahobyt v Evropě je komunitním projektem, v němž se lidé z různých zemí setkávají a sdílejí způsoby, jak získat lepší zdravotní péči, více pracovních příležitostí, více morální podpory a tipy k tomu, aby se ve svém životě cítili dobře. Kdo jsme: síť 5000 jednotlivců a organizací pracujících na řešení sociálních, hospodářských, environmentálních a politických problémů ve více než 80 zemích. FB Event: https://www.facebook.com/events/2321397521417308/" 2,56418,2019-07-09T15:07:31.108Z,56206,anon634599124,anon634599124,"@anon431921830, do you think we can plan an alternative story hunt in case nobody shows up in Brno? :) I'd say we make sure we have a recorder/space on our phones and we go out and ask people questions, worst case scenario." 3,56453,2019-07-10T11:51:16.538Z,56418,anon431921830,anon634599124,"I think we can:), nevertheless wanted to ask how's the schedule for your trip? Are you travelling through Prague? I will go by car, so we could go together and make a more specific plan on the way.." 1,55988,2019-07-01T16:49:28.375Z,55988,anon634599124,anon634599124,"Cześć! No więc w tamtym tygodniu z radością zamknęłam długi proces rekrutowania naszych superbohaterów polskiej działki Wellbeing, umówiłam się na rozmowę z Asią i Mikołajem i teraz chciałabym wam ich przedstawić: Aśka jest aktywistką z Lublina, która niedawno przeprowadziła się do Warszawy - pracuje teraz dla Kongresu Kobiet i jednym z elementów jej pracy są wizyty w różnych częściach Mazowsza i spotkania z kobietami-aktywistkami (popraw mnie, jeśli gadam od rzeczy @anon829385436). Jest też weteranką kulturalnej sceny w Lublinie, z dziesiątkami zorganizowanych wydarzeń - koncertów, festiwali, spotkań. ""Demakijaż"", czyli jedyny feministyczy festiwal filmowy w Polsce, to jeden z jej ważniejszych pomysłów i z sukcesem rosnących projektów. Prywatnie koneserka muzyki, znawczyni punka, czyta książki o straight edge. Fajna geekówka :) Mikołaj aka @anon651223796 jest z kolei tatą i narzeczonym (może nie od tego powinnam zaczynać), który studiuje i pasonuje się psychologią procesu - temat kompletnie mi wcześniej nieznany, dopóki nie pojawił się na mojej mapie Mikołaj :) Lubi też Berlin, mój obecny dom, gdzie mieszkał wcześniej kilka lat - czasamy gadamy o dzielnicach i ulicach, które szczególnie lubimy. Odkrył w sobie po latach migracji miłość do Polski, i stacjonuje teraz w Warszawie z rodziną. Szczególnie zainteresowało mnie jego systemowe podejście do patrzenia na społeczeństwo, które świetnie wpisuje się w naszą retorykę w ramach Wellbeing: jednosktowe problemy są raczej symptomami bardziej skomplikowanych procesów i tendencji, i trzeba im się przyjrzeć, żeby móc je zdiagnozować i wyleczyć. Liczę na to, że uda mi się od niego nauczyć conieco o tej nowej mi dyscyplinie. **Co planujemy w najbliższych miesiącach?** 1. Zorganizować cykl ciekawych wirutalnych kawiarenek - zaplanujemy kilka ciekawych tematów, które miejmy nadzieję przyciągną różnorodną publiczność. Proponowałabym wrzucić w komentarzach kilka pomysłów na pytania, pod którymi możemy je reklamować, np. Czy boisz się wysyłać swoje dzieci na lekcje katechezy? Jak dbamy o starszych w XXI wieku? etc 2. Mikołaj i Asia mają swoje strategie szukania rozmówców: zaproszenia na kawy, wystawianie stolików przy większych wydarzeniach i nagrywanie rozmów, rozpoznawanie wśród znajomych i rodzin, kto jak głosuje... 3. Zorganizujemy wydarzenie, którego data i miejsce są do ustalenia. Bardzo mi sie podoba pomysł @anon651223796, który chce, żebyśmy wystawili stolik w Wawie na 1 sierpnia (rocznica powstania warszawskiego) i na nim zbierać głosy, a ostatni event ustawić na 11 listopada - czyli jeden z najintensywniejszych dni w Polsce, święto niedpodległości, które może w sumie skorzystałoby z obecności jakiegoś nowego forum, obok gigantycznych patriotycznych przemarszy. No i będą też z nami dyskutowali na platformie o życiu w Polsce, na co czekam z niecierpliwością. Witamy was oboje w drużynie!" 2,56032,2019-07-02T07:07:48.594Z,55988,anon2772845365,anon634599124,"Świetnie cię poznać, @anon Jestem częścią zespołu zajmującego się komunikacją dla Edgeryders - i wspaniale będzie rzucić światło na znalezione historie." 3,56049,2019-07-02T08:47:50.795Z,55988,anon2002939394,anon634599124,"Cześć, bardzo się cieszę, że mamy więcej członków zespołu :-) Teraz, gdy wiesz więcej o swojej pracy, celach i celach tego projektu POPREBEL, jakiej pomocy potrzebujecie od reszty z nas? Czy możemy wam pomóc w poszukiwaniu ludzi i historii? -------------------------- Hi you two, I'm very happy that we have more team members :-) Now that you know more about your work, objectives, and the goals of this POPREBEL project, what do you think you would need help with, from the rest of us? Can we support you in the search for people and stories?" 4,56153,2019-07-04T13:31:24.855Z,55988,anon634599124,anon634599124,"Hej rebelsi! czy możecie rzucić okiem na ten post i dać znać, co z kawiarenkami, i może powiedzieć anon2954973946mi, co możemy więcej dla was zrobić? @anon651223796 @anon829385436" 5,56255,2019-07-06T16:45:22.665Z,55988,anon829385436,anon634599124,"Hej! Bardzo miło Was wszystkich poznać, bardzo się cieszę za możliwość dołączenia do zespołu i dzięki za wsparcie! Natalia, coż za wnikliwy opis mnie, wszystko się zgadza! Nieźle, że wypatrzyłaś książkę o Straight Edge na mojej półce. Jedna mała poprawka - projekt dla kobiet, który koordynuje odbywa się w województwie łódzkim, a nie na Mazowszu :) . Jeśli chodzi o wsparcie: tak jak napisała Natalia jestem nowa w Warszawie, mam tu pracę stacjonarną w niepełnym wyanon3664178097rze godzin i trochę mniej znajomych niż w Lublinie. Jeśli ktoś z Was ma dostęp do grup lub osób, z którymi warto byłoby przeprowadzić wywiady w Warszawie będę bardzo wdzięczna za kontakt. Myślę, że gdy znajdę punkt zaczepienia wszystko po prostu się rozpędzi. W Lublinie mam już zaplanowanych kilka spotkań, niestety praca stacjonarna w Warszawie nie pozwala mi na ciągłe wyjazdy i zaplanowane spotkania będą musiały poczekać do początku sierpnia, a nie chcę czekać z założonymi rękami :) . Za mną już pierwsza rozmowa w Warszawie - historia zostanie dodana niebawem. Pomysł kawiarenek bardzo mi się podoba. Myślę, że możemy dodać kilka pytań o migrację np. ""Co myślisz o migracji Ukrainek i Ukraińców do Polski"" (nie musimy się ograniczać jedynie do tej grupy narodowej, ale jest ona najliczniejsza i wywołuje najwięcej emocji) albo o edukację seksualną w Polsce - nie wiem czy takie tematy nadadzą się do dyskusji, ale z mojej perspektywy są ciekawe i szeroko omawiane. Jeszcze raz dzięki za przyjęcie do zespołu!" 6,56295,2019-07-08T06:43:33.817Z,56255,anon2002939394,anon829385436,"W rzeczywistości edukacja seksualna była najbardziej interesującym tematem, który promowaliśmy w mediach społecznościowych. Podobała nam się historia @anon4053408677. Czy to przeczytałeś? https://edgeryders.eu/t/dlaczego-zostalam-edukatorka-seksualna/9857 W przypadku kawiarni wirtualnych byłoby wspaniale, gdybyś znalazł perspektywę otwartą dla różnych rodzajów uczestników. Daj mi znać, jeśli mogę pomóc. Prowadzimy cotygodniowe rozmowy drużynowe w każdą środę o 18:00. Byłaby to dla nas dobra okazja do wspólnego zaplanowania serii kawiarni, więc zapraszamy do przyłączenia się. ------------ (translation in ENGLISH) Indeed, sex education was the most engaging topic we promoted on social media. We liked the story of P. Did you read it? For Virtual Cafes, it would be great if you can find a perspective that is open to different kinds of contributions. Let me know if I can help. We are having weekly team calls every Wednesday at 18:00. It would be a good opportunity for us to plan together the Cafes series, so you're welcome to join." 7,56323,2019-07-08T11:25:11.943Z,55988,anon651223796,anon634599124,"Witajcie Kochani! Siedzę właśnie w pociągu powrotnym do Warszawy i organizuje sobie tydzień . Wybaczcie, że piszę dopiero teraz, ale z reguły wolno się rozkręcam (jak Unia Europejska ;) Jestem szczęśliwy , ze do Was dolaczam, bo uwielbiam mierzyc sie z wyzwaniami w doborowym towarzystwie. Czuje, ze to nie bedzie nasza jedyna wspólna przygoda. Niczym aktor wcielam sie w role i historie swoich bohaterow/rozmówców i przyznam szczerze zaczynam czuć ich motywy wyborcze.To mnie fascynuje: chcemy w większości tego samego, ale dążymy dotego różnymi drogami. W ramach listopadowego event marzy mi sie otwarte formu- jedno z narzędzi psychologii procesu do pracy ze zwaśnionymi grupami... Gdybyscie mnie szukali to jestem w terenie ;) Uściski Mikolaj" 8,56324,2019-07-08T11:34:37.029Z,56255,anon651223796,anon829385436,"Hej Asia, temat imigracji Ukraińców to doskonały pomysl na temat dyskusji. Chetnie wezme udzial." 1,52480,2019-04-11T07:40:27.927Z,52480,anon2393472686,anon2393472686,"_UPDATE: This call is outdated. Deadline was 14th of JUNE, we recruited [2 Polish local connectors](https://edgeryders.eu/t/poznajcie-polski-zespol-poprebelsow/10277), and we are still looking for the other languages. For latest info, follow the recent Topics in Wellbeing in Europe._ ## What Wellbeing in Europe is a global community, project and event about how each and every citizen in Europe is finding ways to be healthy and prosper. Help us to build, and activate a network of active contributors to our online platform for the research project we are running in (Poland/Czech Republic/Serbia). The collaborator will organize and drive participation in an event in their city, during which participants will discuss matters important to their wellbeing and the state of their city, country, neighborhood, family, themselves. The tasks related to the event are the following: 1. Convene circa 40-50 participants in the event (they do not have to be the same as the ones who will tell you stories in the months before) 2. Ensure participation of individuals from different socio-economic groups, educational levels, professions, ages, geographic locations 3. Ensure each participant submit their personal stories containing thoughtful responses after the events. The Measure of success for each event: 1. Convene 40-50 participants per event 2. Secure minimum. 1 first-hand story, and 3 comments per participant and ensure participants create their article and start participating on the platform within one week of the event ending. 3. Write texts for invitations to the events 4. Collaborate with the social media manager to do online promotion of the physical event. 5. Follow the process defined by the Outreach Director for regular dissemination of participant-submitted stories and discussions happening on the platform. 6. Participate in the online discussions on the online form, starting by sharing their own answers to the questions, and reading and commenting on what others write. **We invite you to set up a local event in your town that will take place in November 2019**. This event is part of a global festival that brings together the members of Edgeryders, a network of 5000 individuals and organizations who do inspiring work to tack social, economic, environmental and political problems in over 80 countries. ## Connectors take a set of actions as detailed below: **BEFORE THE EVENT:** * **Participate in a Local Connectors training in Brussels in June/July 2019** where you will meet the rest of the team. You will work and learn with people from Serbia, Czech Republic, Sweden, Romania, Iceland, Germany, Italy and beyond. **The cost of your travel and accommodations will be covered by us**. * Host a series of Virtual Cafes calls in your own language where more people from other parts of your country and from abroad can meet and discuss together what they have learned from the stories that have been posted on the online community forum. * Engage 50 people from different backgrounds in your village, town, city, country to share their stories around these three topics and help them to post these stories on the online community forum: Healthcare and Social care services, Work and Prosperity, Spirituality and Moral Wellbeing. * Together with the people who you have brought into the online community and virtual cafes, produce the program for the local event in the festival. **DURING THE EVENT** * Ensure that the event is documented in writing and with video following the method and format we will teach you at the training in June/July. * Make sure you collect all the documentation material in one place and structure it well so that it is easy for those who could not come in person still can participate in the discussion. **AFTER THE EVENT:** * Engage the participants to share their experiences of the event on the online platform * Write one article to summarise what happened, what was learned and your own thoughts on the next steps based on your experience during the fellowship. ## How to apply 1. Create an account on edgeryders.eu 2. Introduce yourself to the community by writing a post about yourself in [[the Wellbeing category]](https://edgeryders.eu/c/wellbeing)(https://edgeryders.eu/c/wellbeing) (you can do it in English, Polish, Czech or Serbian) = ADD A NEW TOPIC :) 3. Pick _one_ of our thematic topics, click on it and follow the instructions you find there: [Health and social care services](https://edgeryders.eu/t/how-do-we-get-health-and-social-care-support/9665), [Work and Prosperity](https://edgeryders.eu/t/how-do-we-access-work-and-prosperity/9664) or [Spirituality and Moral wellbeing](https://edgeryders.eu/t/how-can-we-be-morally-and-psychologically-well/9666). 4. Then find one other person, ideally someone who is not used to using internet forums. Interview them so that you get ""deeper"" answers to the same questions you answered. Make sure to record or transcribe the interview. 5. Help them to produce a good article presenting what they said during your interview with them. A good way to do this is to give them the transcript of the conversation so that they can edit it till they are happy with its contents._ 6. Guide them through the process of creating an account and posting their article in the right place.and have the interviewee post it [here](https://edgeryders.eu/c/wellbeing). 7. Leave a comment on their article, sharing your own thoughts on the conversation you had so that we know you were the one who brought in the new person. Deadline: 14th of June 2019, midnight CET ## How we will select connectors **We are looking for 3 people who speak one or more of these three languages: Polish, Serbian, Croatian or Czech.** _It is easier for us if you also speak some English._ **We will consider individuals who demonstrate an interest in Wellbeing in Europe and alignment with our intentions in the following ways** (each item will receive a score from 0 the minimum, to 5 the maximum, which will be summed to define the final score used to choose the winners): * are registered on [edgeryders.eu ](http://edgeryders.eu/) and have introduced themselves in the [Wellbeing in Europe online community forum](https://edgeryders.eu/c/wellbeing). * are empathetic, curious and able to engage people from different walks of life in an authentic, constructive and respectful discussion about important topics. * demonstrate a willingness to collaborate with others and use online tools such as video chats for communication, engagement, documentation of work. * Live in either Poland, The Czech Republic or Serbia. ## What happens if I am selected? You will be working closely with the Edgeryders team to build the Wellbeing in Europe community conversation and together with its members, put together the program for this year's edition of the annual Edgeryders Festival which gathers our global community. These festivals are much appreciated and we think you will find this experience rewarding and enjoyable. ## What happens if I am not selected? You could get a 200 Eur reward for the article that you have contributed as part of the application process. More information about this here: http://bit.ly/2LbQvyD ## For more information [Come to an Online Gathering](http://edgeryders.eu/t/register-for-an-online-gathering/9586) in your country's language or (if not available) in English. ## Additional: **The event follows a specific methodology** that we have designed to generate opportunities for learning, skill development and paid work both for the organisers as well as the participants. Each event involves a preparatory phase in which people from diverse backgrounds share and discuss their experiences on our online forum. **We use this methodology for two reasons.** 1. In a polarised social and political environment, the dialogue is seldom happening between people who have different perspectives. We feel it is important to overcome these barriers. 2. The second is to ensure that our findings from the academic research project which is financing this fellowship program is based on the lived reality and perspectives of people from many different walks of life. **What does the local connector do?** Local Connectors are the highly active members that put our mission into action day by day: building a pan European movement of citizens who share ways to be healthy and prosper in Europe. They are community leaders who engage other people to join Wellbeing in Europe. They participate in the co-creation of the Festival and take part in decision-making processes. Local connectors mostly engage on one or several of the following: * **Organise a local event as part of a global festival :** host a number of online virtual cafes and one physical event to reach new people who will become participants in the conversation. * **Actively mobilize their network and local community** (in a city, region or country) to come to the virtual cafes and the physical event in order to involve them in sharing their stories with peers in different parts of the country and Europe. * **Provide documentation:** ensure sessions and discussions are thoroughly reported back on the platform and feed into the global conversation ## Why **Europe is not well.** **Current data on demographics shows that every year we are 1 million more, we live longer, but the years added to our lifespan are not healthy years.** All of Europe’s unemployment rates are on the rise since 2008, but nowadays as many as 2 out of 5 young people are unemployed in some countries. Being university trained is no longer seen as competitive, manual professions and crafts are looked down upon, physical labor is brought down to minimum wage or the grey economy. At the same time, the digital economy is growing 7 times as fast as the rest of the economy, but education and skills reconversion are lagging. Who is going to keep up the fight, when our kids are asking what is the point of an education if our planet has no future? **Environmental disasters, terrorist attacks, the breakdown of solidarity and social cohesion…** are just some of the contours of a long-term social crisis, of which we all are protagonists. The big contradiction is: how come entire populations are not able to benefit from humanity’s progress and live in stability and prosperity? Edgeryders is a company living in symbiosis with an online community of thousands of hackers, activists, radical thinkers and doers, and just normal people that want to make a difference. We believe that a smart community outperforms any of its members; this is the result of people working together, improving on each other’s work. **We want to come together and help one another** find the right ways to navigate the changes that are happening in different parts of the world. * **How can we build good lives against a backdrop of massive social, economic, political challenges?** * **How can we create opportunities for ourselves and where can we support one another better?** In work, health, family, community life. * **How can we build the evolution of the Internet and our technologies so that they support these efforts?** **We believe there are alternatives, but they are hidden and not central enough to be able to propel change on a massive scale.** In response, we are building a global Festival to share and collect snapshots of solutions which are being tried at the very level of our everyday lives, and use smart social networks to accelerate the spread reliable information and tested approaches. **Good for you:** You join a pan European movement of researchers, citizen experts, funders etc. Individuals and organizations who are building a new narrative about where we are going and how problems can be solved at the local, and European level. By growing your network, you can access opportunities for your personal and professional development. **Good for everyone:** We learn who others are, what they are doing to solve problems, and how we can support one another more effectively. By putting together the different perspectives of people from different walks of like and parts of Europe in the same conversation, we can see the bigger picture. By putting together the lived experiences ""on the ground"" of different people, we can and identify credible strategies and contributions make an impact on messy problems that impact everyone and that no one can solve by themselves." 2,53139,2019-05-06T13:54:02.929Z,52480,anon71692568,anon2393472686,"There is dire need to put theater back to people, in front of small markets and restaurants in rural areas, They are rapidly disappearing and we wont to stop that by cultural initiatives. A team of professional theater performers from Kosovo will interact with local audiences (unaware that they are part of the play) in life like situations. The performances will happen in 17 villages of Sopot municipality, Šumadija region, Serbia, Balkans. Will this do?" 3,53151,2019-05-06T16:24:12.778Z,53139,anon2002939394,anon71692568,"Hei @anon71692568, while many would agree with your diagnosis of what doesnt work, the more interesting part of the conversation is how are the local dynamics wrt theatre and perceptions of culture. Is there a story you shared or can share which puts you on track for this position? Are the performances happening or are you proposing them? The event by local connectors would be a Wellbeing in Europe project event, where connectors have the opportunity to set the topics, but ultimately they are committing to draw in more contributors to this conversation. Maybe the call above is not clear..? Let us know, any feedback is welcome." 4,53155,2019-05-06T17:52:34.795Z,53151,anon71692568,anon2002939394,"Hi anon2954973946mi, I will hopefully put clear picture by tomorrow when I talk to the director of the play. At this stage I am just proposing performanses, while the whole set is ready, the actors and the play. I think the call is clear, it is just me who is not sure how to get involved." 5,53174,2019-05-07T09:46:10.484Z,53155,anon2002939394,anon71692568,"We cannot finance performances per se. The possibility would be that they follow an event which is more conversation based - to help bring in more participants in Wellbeing in Europe- think workshops, or work sessions with clear outcomes. If you would enjoy that, then follow the steps above in How to Apply," 6,53199,2019-05-07T15:00:29.000Z,53174,anon71692568,anon2002939394,"Thanks! " 7,56316,2019-07-08T10:24:04.823Z,52480,anon2002939394,anon2393472686,"UPDATE: This call is outdated. Deadline was 14th of JUNE, we recruited [2 Polish local connectors](https://edgeryders.eu/t/poznajcie-polski-zespol-poprebelsow/10277), and we are still looking for the other languages. For latest info, follow the recent Topics in Wellbeing in Europe." 1,54312,2019-05-31T12:23:53.623Z,54312,anon829385436,anon829385436,"Cześć! Przedstawiłam się już pokrótce w komentarzu pod postem Natalii, ale tak naprawdę w moim poście brak informacji o czymś, co w bardzo dużej mierze wpłynęło na moją tożsamość i życie. Dzisiaj chciałabym opowiedzieć Wam historię mojej choroby, z którą żyję już od ponad 6 lat. Tak naprawdę nie jest to jednak tylko historia mojej choroby, a historia funkcjonowania opieki zdrowotnej w Polsce. Wszystko zaczęło się w lutym 2013 roku, anon3664178097łam wówczas niecałe 25 lat. Przez kilka dni czułam nieustanne mrowienie w prawej ręce. Zapisałam się nawet do neurologa, ale termin oczekiwania był długi (ponad miesiąc), a objawy ustąpiły tak szybko, że zrezygnowałam z wizyty i szybko zapomniałam o całej sytuacji. Niestety po 3 miesiącach mrowienia i drętwienia powtórzyły się: tym razem ciężko było to po prostu zignorować - przestałam czuć swoje ciało ""normalnie"" od pasa w dół. Znowu zapisałam się do neurologa, tym razem byłam na tyle przerażona, że skorzystałam z możliwości zapisania się na konsultację ""po znajomości"" w trybie pilnym. Neurolog po badaniu stwierdził, że są to najprawdopodobniej problemy z kręgosłupem i zlecił rezonans magnetyczny dwóch odcinków kręgosłupa w trybie pilnym. Na refundowane badanie rezonansem w trybie pilnym czeka się około 3 miesięcy. Wykonanie badania prywatnie to koszt ok. 1000 zł, a jednocześnie bycie poza wszystkimi procedurami NFZ. W praktyce oznacza to, że jeśli wynik takiego badania wyjdzie nieprawidłowy to pacjent ma za zadanie sam pokierować swoją dalszą ścieżką leczenia - oczywiście prywatnie. Postanowiłam poczekać. Mój stan pogarszał się, a termin badania nadal był odległy i w końcu trafiłam na szpitalny oddział ratunkowy wojewódzkiego szpitala w moim mieście. Po wstępnym badaniu neurologicznym nie stwierdzono nieprawidłowości, ale od lekarki usłyszałam: ""U takich młodych osób boimy się zawsze stwardnienia rozsianego, ale proszę się nie martwić, to raczej nie to. Zostawimy panią w szpitalu i zrobimy wszystkie niezbędne badania diagnostyczne."" W szpitalu spędziłam ponad dwa tygodnie - stwardnienie rozsiane (SM) nie jest łatwą w diagnozowaniu chorobą, objawy początkowe są niespecyficzne i często mylone z innymi jednostkami chorobowymi. Pierwsze badania nie potwierdzały podejrzeń SM - lekarze i pielęgniarki często przychodzili do mnie, pocieszali, mówili, że wszystko będzie ok, że kolejne badania są prawidłowe. Czułam, że SM to coś strasznego, najgorszego na świecie, sugerowało to zachowanie personelu medycznego, informacje, których zaczęłam wyszukiwać w internecie, no i moje samopoczucie. Miałam już zbadany rezonansem cały kręgosłup, przyszedł czas na mózg. Obraz kliniczny odpowiadał postawieniu diagnozy SM. Zdecydowano się na inwazyjne badanie tzn. punkcje mózgowo-rdzeniową, która anon3664178097ła ostatecznie potwierdzić lub wykluczyć SM. Badania potwierdziły przypuszczenie SM. Lekarze pielęgniarki i cały personel przestał ze mną rozmawiać. Nikt nie powiedział mi nic o mojej chorobie, anon3664178097łam wrażenie, że diagnoza jest tak straszna, że nie są w stanie spojrzeć mi w oczy. Mój stan fizyczny nadal się nie poprawiał, ale nie był bardzo ciężki - teraz już wiem, że objawy początkowe mojej choroby anon3664178097ły stosunkowo łagodny charakter. Po kilku dniach od postawienia diagnozy.... zostałam wypisana ze domu. Lekarka prowadząca wręczyła mojej mamie kartę wypisu ze szpitala ze słowami ""Przykro mi"". Przez cały czas pobytu w szpitalu nie anon3664178097łam okazji porozmawiać z neurologiem czy psychologiem o swoim stanie, rokowaniach, możliwościach leczenia. Zostałam po prostu wypisana do domu ""po nieznacznej poprawie"" (cytat z karty informacyjnej), co było oczywistym kłamstwem, bo mój stan fizyczny nie uległ zianie, natoanon3664178097st psychicznie byłam zrujnowana. Podobnie jak cała moja rodzina. Dzisiaj mogę powiedzieć, że uratowało mnie tylko to, że urodziłam się w dość uprzywilejowanej rodzinie - wykształcona klasa średnia w ośrodku miejskim. Mój ojciec pobieżnie znał środowisko lekarskie i w desperacji zdecydował się prosić o pomoc w moim przypadku - oczywiście ""po znajomości"" i prywatnie, chociaż tak naprawdę leczenie prywatne w przypadku SM nie ma żadnego sensu - koszty miesięcznej terapii sięgają nawet 5tys. PLN miesięcznie i nawet mojej ""uprzywilejowanej rodziny"" nie byłoby na nią stać. W ten sposób trafiłam pod opiekę świetnej lekarki, która opowiedziała mi więcej o chorobie, po kilku wizytach prywatnych skierowała mnie na swój oddział w szpitalu i wpisała do kolejki na program lekowy (pacjenci z SM w kolejce do programu lekowego czekają ok. roku). **Minęło 6 lat, żyję, mam się dobrze, leczę się, jestem sprawna, aktywna i zadowolona z terapii.** Po co piszę tę historię? Bo wciąż nie mogę pogodzić się z niesprawiedliwością i z tym, że brakuje tak niewiele, a jednocześnie tak dużo, aby system opieki nad osobami z SM w Polsce był przyjazny i dostępny. Pod względem medycznym pacjenci w Polsce mają dostęp do najnowocześniejszych terapii, takich samych jak w najbardziej rozwiniętych krajach świata: Niemczech, Kanadzie czy Australii. Mimo wszystko większość pacjentów z SM nie korzysta z terapii. Dlaczego? Dlaczego lekarze nie potrafią rozmawiać z pacjentem o chorobie? Dlaczego brak wsparcia psychologicznego? Pomocy w zrozumieniu swojej własnej choroby? Co mają robić osoby, których nie stać nawet na jedną czy dwie prywatne wizyty (koszt wizyty to ok. 250PLN) u specjalisty, który przekieruje ich do poradni przy szpitalu? Co mają zrobić osoby z mniejszych ośrodków lub takie, które nie mają w bliższym lub dalszym środowisku znajomych lekarzy? Osoby, które nie korzystają sprawnie z internetu? Dzisiaj czuję się zaopiekowana, ale w całej historii o SM nie chodzi przecież o mnie. Osoby z nowo zdiagnozowanym SM przechodzą załamania nerwowe i ciężkie depresje. Wiem, bo w trakcie mojej choroby poznałam kilka osób, które jako bardziej doświadczona eSeMka starałam się wesprzeć i pokierować najlepiej jak tylko potrafiłam. Tylko czy to naprawdę zadanie pacjentów, aby wspierać siebie nawzajem?" 2,55262,2019-06-17T08:07:04.623Z,54312,anon2002939394,anon829385436,"Cześć Aska, chcę tylko powiedzieć, że twoja historia jest potężna. Cieszę się, że czujesz się lepiej i znalazłaś rozwiązanie, ale zastanawiam się nad resztą pacjentów: jak sobie radzą? czy istnieją grupy wsparcia i fora, na których rozmawiają ze sobą, udostępniają informacje? Kolejne pytanie brzmi: to forum jest publiczne i chcielibyśmy, aby inni poznali Twoją historię - czy są jakieś pytania czy zadania, na które sama chciałabyś uzyskać odpowiedź?" 3,55359,2019-06-18T11:14:27.179Z,55262,anon634599124,anon2002939394,"Zawsze powala mnie historia @anon829385436 - wiem też, że dziewczyna przeczytała cały internet w tym temacie, i to w kilku językach (zna ich parę), i w sumie też się zastanawiam, gdzie się SMy spotykają? Macie jakaś grupę facebookową? albo coroczne kongresy? Mnie najbardziej przerażało porównanie z inymi historiami - mama mojej koleżanki zmarła na SM, a właściwie przez efekt uboczny leków, które brała, i które zdewastowały jej nerki. Podobno jednak ten aspekt leczenia już jest znacznie lepszy i nowe generacje medykamentów są mniej szkodliwe. Może, o ironio, pielęgniarki i lekarze w Polsce trochę się nie doedukowali i ciągle myślą, że jeśli SM cię nie zabije, to zrobią to leki, które Ci przepisali." 4,56066,2019-07-02T13:46:13.199Z,54312,anon2002939394,anon829385436,"ping @anon829385436: Jeśli odpowiesz komentarzem, to naprawdę pomoże nam zrozumieć, gdzie znajdujesz wsparcie, lub w międzyczasie stałeś się aktywistą lub jakie jest twoje podejście w anon3664178097rę postępów." 5,56259,2019-07-06T17:58:32.623Z,54312,anon829385436,anon829385436,"Hej, wybaczcie dłuższe milczenie, ale byłam w trakcie przeprowadzki. Od teraz jestem już dostępna i będę regularnie pojawiać się, komentować i postować na platfromie. Dzięki za Wasze pytania i wpisy. Jeśli chodzi o grupy wsparcia dla chorych z SM najstarszą i najprężniej działającą organizacją jest Polskie Stowarzyszenie Stwardnienia Rozsianego. Nie znam za bardzo tej organizacji i, mówiąc szczerze, staram się jej unikać, bo najzwyczajniej w świecie mnie dołuje i z mojej perspektywy jest dość staroświecko zarządzana i zrzesza głównie osoby starsze (a przynajmniej tak mi się wydaję, bo nigdy nie ciągnęło mnie do PTSR chociaż lokalne oddziały stowarzyszenia są w każdym większym mieście). Są też kampanie np. SM - Walcz o siebie albo Szkoła Motywacji (http://www.szkola-motywacji.pl/). Tu dominuje trochę bardziej nowoczesne podejście do choroby, nacisk kładziony jest na jej indywidualny przebieg i spersonalizowane leczenie oraz historie osób chorych. Kampanie te promują nowoczesne metody leczenia co wśród chorych na SM wywołuje czasem kontrowersje - wiele osób nie chce się leczyć obawiając się skutków ubocznych leków. Mówiąc szczerze, osobiście nie potrzebuję wsparcia tego rodzaju grup na co dzień. Mam jedną koleżankę ze świeżo zdiagnozowanym SM i kontakt oraz wyanon3664178097na doświadczeń z nią w zupełności mi wystarczają. Myślałam o założeniu grupy wsparcia w mediach społecznościowych, którzy są świeżo po diagnozie - wydaje mi się, że wsparcie na tym etapie jest najważniejsze, bo ""wizerunek"" tej choroby jest naprawdę przerażający, ale jestem obecnie zaangażowana w tak wiele działań, że po prostu nie mam w tym momencie na to przestrzeni, a może po prostu nie chcę myśleć o mojej chorobie cały czas? Jeśli chodzi o moje działania i aktywizm to ciężko mi stwierdzić kim byłabym dzisiaj bez SM. W rzeczywistości zaczęłam działania na rzecz praw człowieka już po diagnozie, ale naprawdę trudno powiedzieć czy anon3664178097ło to bezpośredni wpływ na wybór mojej ścieżki zawodowej. Na pewno uwrażliwiło mnie to na problemy innych oraz pokazało nieznaną mi dotąd ciemną stronę polskiej opieki zdrowotnej, ale z drugiej strony w swoim aktywizmie działam raczej na innych polach (migracje, feminizm, prawa zwierząt). Warto pamiętać, że SM najczęściej jest diagnozowane u osób młodych (u mnie w wieku 25 lat) czyli właśnie okresie, kiedy podejmuje się pierwsze poważne decyzje dotyczące zarówno życia zawodowego jak i prywatnego. Oczywiście chroniczna choroba wpływa na decyzje i motywacje, ale nie dzielę swojego życia na przed i po diagnozie, jestem wciąż tą samą osobą tylko z trochę innym bagażem doświadczeń. PS. Na koniec chciałabym wkleić link do mojego ulubionego bloga o SM - dla tych, którzy znają niemiecki. Ta dziewczyna robi naprawdę super robotę :) - http://chronisch-fabelhaft.de/" 1,54722,2019-06-08T07:37:24.732Z,54722,anon53559833,anon53559833," Zdravo svima, Ja sam Jelena, imam 28 godina i trenutno sam na master studijama u Londonu. Nakon što sam pročitala nekoliko tekstova ovde, praćeno nekim refleksijama na moj život u Velikoj Britaniji u odnosu na Srbiju, shvatila sam da je pitanje ličnog identiteta vezano i za ono što bih nazvala nekim moralnim kodom, odnosno setom vrednosti kojim se vodim pri donošenju odluka na svakodnevnom nivou ali i u ključnim stvarima u životu. Za mene je moralni kod lični set vrednosti koji pre svega oblikuju najbliži ljudi u okruženju, porodica, prijatelji, kasnije u životu posao, a tek onda neka šira zajednica, kao što je možda nacija. Sve što dođe posle tih prvih porodičnih inputa – kroz izlaganje različitim prijateljima, obrazovanje, putovanja, to se posle samo nadograđuje. Za mene je dolazak na fakultet značio iskorak iz jedne male i konzervativne sredine u kojoj je kod zajednički, i mogućnost da redefinišem način na koji odlučujem šta je moj kod i kako se odnosim prema tuđem moralnom kodu. Na fakultetu sam kroz razumevanje liberalizma došla do toga da je moralni kod moja individualna stvar, bez obzira šta na nivou društva biva manje ili više prihvaćeno. Na svom prvom poslu mi se potvrdila ta potreba da pratim individualno razumevanje mog koda, uslovno rečeno. Od svog poslodavca preuzela sam ono što mi je intuitivno odgovaralo i što sam smatrala vrednim nadograđivanjem svog moralnog koda - odnositi se s dostojanstvom i poštovanjem prema svim ljudima bez obzira na to gde se oni nalaze u strukturi organizacije. Iako ponašanje koje demonstrira poniznost ili oholost u odnosu na druge u zavisnosti od toga gde se oni nalaze u hijerarhiji definitivno nije deo zvanične nacionalne kulture, toliko je zastupljeno da se gotovo očekuje od ljudi. U jednom kontekstu konstantnih promena za mene je spiritualnost pokušaj da ti, pored svega što ti se dešava na svakodnevnom nivou i svih tih promena kojima si izložen, sačuvaš te svoje core vrednosti, šta god da su one, i da se u svim tim situacijama i kontekstima koji su različiti vodiš tim istim vrednostima – tim svojim moralnim kodom i da te on u stvari usmerava kako da se ponašaš u različitim situacijama. Rekla bih da je **suština spiritualnosti u današnje vreme da promenjeni konteksti ne menjaju tvoj moralni kod.** Moje viđenje spiritualnosti nije mainstream u srpskom društvu. Pravoslavlje koje je dominantno u Srbiji nije uticalo na agnosticizam koji se kod mene kasnije razvio, jer je vera u mom najbližem okruženju smatrana ličnim izborom, a ne opštim pravilom koje moramo da prihvatimo jer to radi većina. Ono što sam ja ustanovila, i zato i kažem da sam agnostik, jeste da nešto postoji, a mi to ne umemo da poimamo ili jednostavno ne moramo da definišemo. Ono što sam ja spoznala i što mislim da cenim kao vrhovnu vrednost u svom kodu jeste prijateljstvo, pravi i suštinski odnosi sa drugim ljudima. Čist i iskren odnos koji traje iako živimo u eri gde se odnosi brzo grade, brzo raspadaju i često su jako površni. U tom kontekstu, kada razmišljam o onome što se dominantno smatra poželjnim ponašanjem ili prioritizacijom, verujem da se posvećenost poslu i uspehu - koje se često uzimaju kao determinante poželjne društvene jedinke - takođe nekako uguralo kao trend i deo novog moralnog koda. Nisam ni ja bila imuna na to – radila sam i po 16 sati, ali više zato što to volim nego radi konstantne opterećenosti uspehom. Međutim, i kad radiš nešto što te pokreće i što voliš, burnout u nekom trenutku dođe i natera te da preispitaš kako da pronađeš pravu meru– kako da svoj pomiriš sa ostalim svojim vrednostima. Jako je važno, ali i jako teško pronaći balans. Iako živimo u jednom globalizovanom društvu, često pokušavamo da narativno vratimo brojne teme u nacionalne okvire – za mene je to veliki izazov. Pričati o moralnom kodu u nacionalnim okvirima je jako teško, naročito ako ne osećaš pripadnost tom dominantnom nacionalnom kodu. Deliti moje vrednosti znači biti na margini srpskog društva, a istovremeno biti deo amorfne većine u Velikoj Britaniji. Izazov opstanka ličnog moralnog koda nije toliko u opstajanju u društvu u kome si gotovo izuzetak, već u omogućavanju dovoljne fleksibilnosti tog većinskog koda, tako da ljudi mogu da se izraze kao pojedinci.. **Pitanje moralnog koda se može možda suziti na to šta biramo da nam bude kod, za koga god da su principi tog koda vezani. Kod u tom slučaju istovremeno prevazilazi okvire nacije i vraća se na osnovni nivo zajednice – pojedinca..**" 2,54793,2019-06-10T11:55:51.114Z,54722,anon634599124,anon53559833,This is Wlayches application story @anon2002939394 3,55302,2019-06-17T13:32:54.667Z,54722,anon2002939394,anon53559833,"Dobrodošli u grupu, @anon53559833! Vidim da ste zainteresovani za sličnu temu kao @anon4238938381. [quote=""anon53559833, post:1, topic:10105""] However, even when you are doing something that moves you and what you love, a burnout at some point comes and forces you to re-examine how to find the right measure-how to reconcile yourself with your other values. It's very important, but it's also very difficult to find a balance. [/quote] Meni zvuči tako istinito! Ne znam u kojoj oblasti radite, ali Bistra, član bugarske zajednice, organizuje godišnji kamp za kulturne radnike koji su iskusili stres i izgaranje. https://edgeryders.eu/t/call-for-participants-cultural-managers-re-creation-camp-remedy-against-burnout/9961" 4,55872,2019-06-28T23:53:18.411Z,54722,anon2271975978,anon53559833,"Cao Jelena, Pa slozio bi se sa tobom u mnogo cemu, doduse rekao bi da nacionalni moralni kod vise utice na prosjecnog covjeka nego sto je mozda na tebe ili na mene (ili starije generacije). Danas su djeca puno ranije izlozena jako sirokoj sredini kroz medije, drustvene mreze itd. Veliki je pritisak na njih da se konformisu i ponasaju u skladu sa postavljenim standardima a roditelji im sve vise rade. Postoje razna istrazivanja na temu povecanja ankcioznosti i samoubistava kod mladjih generacija i povezivanjem tog trenda sa rastom popularnosti drustvenih mreza. Po meni veci je razlog gubitak porodice kao stabilnog stuba i neke sigurne zone djeteta ali dobro, ko zna. Vidis kakav sistem vrijednosti se postavlja u Srbiji ili Hrvatskoj, na zalost sistem je tako postavljen da normalni i posteni ljudi moraju jako da se bore da bi ostvarili osnovna prava. Ja mogu reci kao preduzetnik koji ima firmu u Belgiji a radio je i u Srbiji i u Hrvatskoj da tamo trenutno ne bi ulozio ni 5000 evra...a jako veliki je potencijal. Jednostavno zato sto znam da je sve postavljeno tako da ja moram nekoga potplatiti da bi poslovao a onog trena kad nekoga platis ti si upao i isti kos kao i ti lopovi koji ce ti poslje non stop visiti nad glavom. I za mene najvaznija stvar su medjuljudski odnosi, sve ostalo dolazi poslje toga. Sto se tice vjere isto tako imam svoje shvatanje ovog postojanja i mislim da je to licna stvar svakog covjeka. Ekstremno sam liberalan po tom a i mnogim drugim pitanjima, slobodna volja iznad svega i uopce nemam potrebu ili zelju uklapati se u standarde vecine. Kad mi neko kaze da nisam normalan ja kazem hvala :). Samo bi bilo lijepo kad bi ljudi uz tu slobodnu volju prihvatili i apsolutnu odgovornost za svoja djela, rjeci, namjere itd. Jako malo ljudi zeli prihvatiti odgovornost za svoj zivot, lakse je naci izgovore u drugima i ponasati se kao da ih zivot nosi okolo kao bura list... Mislim da se burnout svakome moze desiti, ja uglavnom uzivam ustvarima koje radim ali opet sam imao burnout u januaru ove godine i morao pauzirati 2 nedjelje. U svakom slucaju, svidja mi se kako razmisljas i sve najbolje." 5,56141,2019-07-04T09:42:18.107Z,55872,anon2002939394,anon2271975978,"[quote=""anon2271975978, post:4, topic:10105""] Samo bi bilo lijepo kad bi ljudi uz tu slobodnu volju prihvatili i apsolutnu odgovornost za svoja djela, rjeci, namjere itd. Jako malo ljudi zeli prihvatiti odgovornost za svoj zivot, lakse je naci izgovore u drugima i ponasati se kao da ih zivot nosi okolo kao bura list… [/quote] @anon Tačka u kojoj počinjete da viđate alternative i preispitujete svoje ponašanje i moralni kod je tačka u kojoj vaš mozak ima slobodan prostor. Ali to je skupo, mnogi nemaju luksuz da razmišljaju. Možda grešim. Ovo je analogija. Početkom maja su me mladi pljačkali u železničkoj stanici u Briselu. Nisam osećao bes, osećao sam saosećanje. Kad bih odlučio da li da budu zatvoreni, pustio bih ih da se oslobode. Ako su odrasli, možda i ja mislim isto. Radikalan, ili normalan?" 6,56167,2019-07-04T15:27:56.347Z,56141,anon2271975978,anon2002939394,"Slazem se sa tobom anon2954973946mi, dobro si povezala ""slobodni prostor"" koji um ima i koji mu daje luksuz preispitivanja. Kad covjek gleda kako prezivjeti onda mu moralni kod i nije bas prirotiet :wink:. Doduse, ne bi rekao da je to toliko skupo koliko se misli. Prije bi rekao da ljudi olako nadju izgovore za mnoge stvari. Mozda u 5% odluka donesenim svaki dan u svijetu (lupam sad) mozemo primjeniti taj princip da ljudi biraju ono sto moraju. 95% odluka je jos uvijek na ljudima, to sto se nekome alternativa cini neprihvatljivom ne znaci da alternative nema i da je izbor samo jedan. Sto se tice analogije, ni ja ih ne bi zatvorio. Kad ih zatvoris onda ih ubacis u takav ekosistem u kome ce oni nauciti kako se laze i krade, bice okruzeni takvim i nasilnim ljudima. Rezultat je da ce cesce biti jos bolji lopovi kad izadju nego sto ce zazaliti to sto su uradili. Ja bi ih ""kaznio"" na drugaciji nacin. Poslao bi ih na savjetovanje kod ljudi koji su bili nekad lopovi, dileri itd a vise nisu, da razmijene price, iskustva, da nauce kako se izvuci iz tog svijeta a ne kako da zaglave u njemu jos vise. Mene cesto prijatelji sokirano pitaju: ""zasto ne zatvaras krov od auta"", ako sam parkiran u gradu. Ja uvijek imam gomilu sitnica u autu i odgovaram: ""ako je neko u tako losoj situaciji da zeli da ukrade ovo e pa onda neka uzme, nije problem"". Tako da razumijem ja da postoje razne zivotne okolnosti i nekad nemamo izbora, ali rekao bi ipak to je manjina slucajeva. Ja sam dosao u Brisel kao izbjeglica i imao sam bas teske periode, upoznao sam i kriminalce i razne mutne ljude, imao nacina da zaradim laku paru, mogao sam i povrediti druge...bio sam tu 5 godina skoro bez radne dozvole i imao razna iskusenja. Otisao sam iz Hrvatske samo sa bermudama, majicom i japankama na sebi. Odbio sam cak da se zenim drugaricom (Belgijankom) za papire. Ona sama mi je nudila jer joj je bilo muka da me gleda u raznim situacijama godinama. Naravno nisam savrsen i gresio sam u zivotu isto. Moja poenta je, i kad sam donio odluke sa kojima nisam nimalo ponosan, opet ja sam svjestan da sam ih ja donio i potpuno prihvatam posljedice tih mojih odluka. Cak i onda kad nisam donio odluke, neko drugi ih je donio za mene. To samo znaci da sam ja dozvolio da neko drugi donosi odluke za mene :wink:." 7,56219,2019-07-05T10:30:55.078Z,56167,anon2002939394,anon2271975978,"Očigledno ste posebni, ili niste normalni :-) Verovatno je da vaša životna iskustva i preseljenje u inostranstvo formiraju mnogo vašeg osećaja hrabrosti i odgovornosti. Želim da ga ima više ljudi. Kome biste preporučili da stignemo u Srbiju koja ima suprotna gledišta od vaših? Ko će biti grupe ljudi koji su podložniji populističkim političkim diskursima? Veoma smo zainteresovani da vidimo kakva je dinamika koja čini ljude gubitkom empatije prema drugima (ko su „drugi“), i tako dalje." 8,56251,2019-07-06T11:02:46.640Z,54722,anon2271975978,anon53559833,"U Srbiji ili Hrvatskoj je to neki drugi nivo vec. Naravno da populisti, kako ih nazivas, igraju na kartu nacionalizma i neprijatelja, vanjskih ili unutrasnjih ali ne pobjedjuju oni na izborima zbog toga. Razlog broj jedan je sto su vec ostvarili toliku kontrolu u drzavi i toliko para nakrali da mogu direktno kupiti glasove. -U Srbiji je to kroz mjesavinu kriminalnih metoda, kontrolu medija i direktne nagrade glasacima. -U Hrvatskoj se vise igra na nacionalizam i stvaranje straha kroz stvaranje neprijatelja i velika je podjela drustva. Pored toga nivo korupcije je vjerovato najgori u EU. Ima preko 500 000 ratnih veterana koji dobijaju mirovinu (a mozda bi 100 000 trebalo dobijati). Mnogi su tako kupljeni, a drugi kroz razne usluge i povlastice. Na primjer donesen je nedavno zakon koji daje prednost djeci ratnih veterana u odnosu na druge ljude ako su se prijavili za neki posao. To je isto nacin kupovine glasova. Oni su ujedno i grupa ljudi najpodloznija populistickim diskursima, ali i dobro su placeni. Sto se tice dinamike gubitka empatije prema ""drugima"", nazalost primjera ima milion kroz istoriju. Ja vjerujem da je geni prenose puno vise od osobina i mogucnosti, da prenose i sjecanja i iskustva. Kad se uzme u obzir da vec hiljadama godina manipuliraju nama kroz stvaranje ""drugih"", to ce biti jako tesko izbrisati iz nase kolektivne svijesti. Volio bi znati sto evoluciona psihologija kaze o tome, nisam jos naisao na temu u knjigama koje citam :slight_smile: [quote=""anon2002939394, post:7, topic:10105""] Kome biste preporučili da stignemo u Srbiju koja ima suprotna gledišta od vaših? [/quote] I am not sure I understand this part, you can write it in English :slight_smile:" 1,56207,2019-07-05T08:25:28.096Z,56207,anon634599124,anon634599124," Nejste jediný, kdo má plné zuby zkorumpovaných politiků a bohatých, kteří dále bohatnou. Seznamte se s ostatními ve vašem okolí, kteří bojují s důsledky našich nefunkčních politických a ekonomických systémů: bující nezaměstnaností, kolabujícím systémem zdravotní péče a chybějící pomocí. Připojte se k nám 17. července v Praze, abyste si poslechli, s čím se potýkali ostatní, a podělili se o to, čím jste si prošli vy. Podívejme se na to, jak společnými silami věci změnit. Proč to děláme: Blahobyt v Evropě je komunitním projektem, v němž se lidé z různých zemí setkávají a sdílejí způsoby, jak získat lepší zdravotní péči, více pracovních příležitostí, více morální podpory a tipy k tomu, aby se ve svém životě cítili dobře. Kdo jsme: síť 5000 jednotlivců a organizací pracujících na řešení sociálních, hospodářských, environmentálních a politických problémů ve více než 80 zemích. FB Event: https://www.facebook.com/events/307122366837089/" 1,55884,2019-06-29T10:31:35.871Z,55884,anon2000695737,anon2000695737," *An Italian version of this post is available [here](https://edgeryders.eu/t/la-riconciliazione-ai-tempi-di-internet/10262/2)* My native country, Italy, is currently going through a crisis related to a ship called Sea-Watch-3. Owned by a German NGO, it rescued 42 migrants from the Mediterranean; was denied authorization to dock in the Italian island of Lampedusa; but docked anyway on humanitarian grounds. Its captain was arrested. As I write, it is unclear how it will end (here is the [Guardian](https://www.theguardian.com/world/2019/jun/26/ngo-boat-carrying-migrants-defies-matteo-salvini-veto-lampedusa-italy)). Whatever happens next, I fear it will affect not just its protagonists (the 42 migrants, the captain, the Italian authorities and the latter’s political leaders), but all Italians. Those effects will be strongly negative. They could even disintegrate Italy’s sentiment of national unity. Let me explain. Italians are human beings, and like all humans prone to overheating during discussions. To overstep the limits of civility, and cross from discussion into fighting. That’s normal. Just step into an Italian café on a Monday, and watch people discuss the Sunday’s football matches. It is very common to overhear people accuse each other of “stealing a victory”, or even “buying off the referee”. Of course, the actual people in those discussion were not even within a hundred kilometer radius from the stadium. Their accusers know this well, but they associate the opposite team’s supporters to the alleged wrongdoings of the team’s players or management. **Humans are good at factionalism: pitting “you” against “us”, [according to biologists](https://en.wikipedia.org/wiki/Group_selection), is innate in *homo sapiens*** . Something similar happens in the Sea-Watch 3 discussion. Many limits of civility and courtesy have been overstepped. I hope I am wrong, but I see the country resolving into two opposite factions of supporters. The stadium where the actual match is being fought is near-empty, but Italy’s bars are full of people shouting not only at the players, but at each other. I am reading heavy, heavy words: “kill them”, “sink them”, “inhuman” and so on. Unfortunately, I predict the echo of these words will be with us for a long time. **This has something to do with the Internet** . On the one hand, the Internet provides us with an archive of everything we share: the joy and the anger, the measured arguments and the insults and venting. It never forgets. If you, today, use the Net to demand that the navy sinks a ship full of unfortunate people, or to call minister X or representative Y a Nazi, you leave a digital trace that will not go away easily, or at all. Even if you repent, that post, or that tweet, will hang from your neck like the albatro from the neck of Coleridge’s Old Mariner. On the other hand, social media tend to push us into “consensus bubbles” where most people are close to our own position. [According to Zeynep Tufekci](http://ted.com/talks/zeynep_tufekci_we_re_building_a_dystopia_just_to_make_people_click_on_ads), these bubbles are not static, but carry us towards more and more extreme positions with time and the consumption of social media. **Together, these two effects create a situation where our most extreme positions become a cage that we can no longer break free of** . If we change our minds, we know that someone will always be able to rub them in our face. And, once we express them, we find ourselves part of a bubble that *rewards* us for taking it: admires us, respects us as someone who is not afraid to “tell it like it is”. In this situation, it is hard to change your opinion. Conclusions. **In the age of social media, when a faultline forms in a community it tends to grow wider, crystallize, become irreversible** . Forgiveness and reconciliation becomes harder. This is my reading of what happened in the UK: in 2015, the words “Leaver” and “Remainer” did not exist. In 2016 they were shorthand for “someone who votes Leave/Remain in the EU referendum”. In 2019 they are identities: go to any dating website, it’s full of people saying “I could never date a Leaver/Remainer”. Now, these identities are completely artificial, but the combined effect of unerasable records and consensus bubbles makes them effective anyway. I fear that, with Sea-Watch 3, we Italians have found our own faultline, our own Brexit. In the short run, as the British example shows, it is likely that we will get mired into a continuous conflict that will cripple our ability to develop the country. After the referendum, the British government has done practically no new policy, not even around leaving the EU. And in the long run? No one knows. I fear that a deeply divided national community is unviable. So what next? My opinion does not matter. **If it did, I would use it to ask my countrymen to be compassionate, not (only) with the migrants on the Sea-Watch 3, but with each other** . A person can, in a moment of frustration, get carried away and *say* something horrible without *being* a horrible person. The “enemy” that torments us on Twitter is just another human being, with a family, a car insurance to pay, maybe a dog. A couple of layers beneath his offensive language there might be arguments worth discussing. No one has a monopoly on Italian-ness. But I like to remember this: after the fall of the fascist regime and the end of World War II, Italy gave itself a national unity government. Its minister of justice was communist leader Palmiro Togliatti, himself exiled during fascism. His most significant policy was a general amnesty. rolled out as an emergency measure, before Italy even had a constitution or a parliament. [Wikipedia](https://en.wikipedia.org/wiki/Togliatti_amnesty) notes: > it pardoned and reduced sentences for Italian Fascists and Partisans alike. The amnesty included common crimes as well as political ones committed during World War II. In practice however, Fascists and collaborators benefited far more from the amnesty than Partisans did. This move had far-reaching implications. Those who had been complicit in involving Italy in a war, and collaborated with an invading force, got home free, just like those who had fought against these choices. Fair? No. And indeed, Togliatti paid a high price to the backlash, also within his own party. But the government, and Togliatti himself, decided that reconciliation and mutual forgiveness was the only path towards a reasonably cohesive, stable nation. Conflict happens, but to move forward together reconciliation is necessary. **Italy is a republic based on that reconciliation, and I do not think it has a future if we we won’t be able to reverse this trend towards entrenched positions and mutual, public insult**. I hope we realize this, before it is too late." 2,56144,2019-07-04T09:56:36.501Z,55884,anon2002939394,anon2000695737,"What a great, moving story. [quote=""anon2000695737, post:1, topic:10261""] **Humans are good at factionalism: pitting “you” against “us”, [according to biologists](https://en.wikipedia.org/wiki/Group_selection), is innate in *homo sapiens*** . [/quote] From humanitarian issues to vegetarianism, child rearing and lifestyle choices, I recognise it in my own bubble, how everything is my way versus your way. This is paradoxical: do you think that the more humanitarian organisations will fight for the victims of Sea Watch 3, the more polarization, the more backlash, the less chances of succeeding in reconcilization? Just because of standing for something strongly, they could bring allies even closer, and estrange opponents more?" 3,56149,2019-07-04T13:15:50.591Z,56144,anon2000695737,anon2002939394,"[quote=""anon2002939394, post:2, topic:10261""] Just because of standing for something strongly, they could bring allies even closer, and estrange opponents more? [/quote] Opinion campaigns normally target people who do not know or care much about the issue at hand. These agnostic folks are proposed a narrative; since they did not have a different one, they are reasonably likely to accept it, and become allies to the campaigners. AFAIK, campaigns almost never change anyone's mind. So, when everyone already has an opinion, an effective campaign galvanizes friends and pisses off foes: it discharges its communicative energy into more polarization. A sad update: the other day I went back to Facebook, and my feed was full of Italians saying ""If you are support X, please defriend me"" or ""I will defriend anyone that I catch expressing contempt for Y"". Bubbles, hardening their borders...." 1,55972,2019-07-01T14:21:44.248Z,55972,anon431921830,anon431921830,"Za poslední dobu máme spoustu novinek! Do našich debat se zapojil @anon1909035641, který navázal na diskuzi o problematice zdravotnictví, kde ze svých nedávných zkušeností nadnesl otázku protichůdných informací, které může člověk od několika různých lékařů v té samé nemocnici získat a k jaké autoritě se má člověk posléze obracet. https://edgeryders.eu/t/pacient-sam-sobe-lekarem-aneb-lekari-sobe/10263 Další zajímavý názor přidala @anon4120812275, která nadnesla myšlenku toho, kterým směrem by se měly církve v regionu středovýchodní a jihovýchodní Evropy vydat, aby vytvářel otevřenější a atraktivnější prostředí pro členy diverzifikované společnosti: https://edgeryders.eu/t/duchovni-pohoda-domy-pro-obcany/9937/6?u=jirka_kocian Budeme velice rádi, když také vyjádříte svůj názor!" 1,53539,2019-05-15T14:37:30.010Z,53539,anon2002939394,anon2002939394,"![Czech%20survey%20Whos%20behind%20Europe|558x405](upload://uvreEn7CIrvrjeiREVpfijYU4cE.png) _Foto: https://zpravy.aktualne.cz/_ Byl jsem tak překvapen, když jsem si přečetl tyto zprávy, že čtvrtina lidí si myslí, že (nelegální) migrace je spiknutí. Podíval jsem se také na hatespeech.cz, webovou stránku Agentury pro sociální začleňování, a překvapilo mě množství násilí a nenávisti vůči těm, kteří jsou jiní. Co to podle vás v zemi způsobuje? (Vím, že SPO a SPD jsou vedoucí strany a to asi není náhoda, ale stejně, proč?) Zde je článek: https://zpravy.aktualne.cz/domaci/nelegalni-migraci-organizuje-eu-mysli-si-ctvrtina-cechu-bles/r~d787bb786fd511e9be22ac1f6b220ee8/?utm_term=Autofeed&utm_medium=Social&utm_source=Twitter&redirected=1557136595&fbclid=IwAR3XepLFabiicN9JFogEZ90F8Wc8gS_7l6QbRsPTMdwjVV0yWjfJoMTCa_U#Echobox=1557134527" 2,55891,2019-06-29T17:46:56.486Z,53539,anon1909035641,anon2002939394,"Tak vysoká procenta jsou opravdu varující a myslím si, že bez aktivního vyvracení podobných mýtů se v dnešní době nemají šanci snížit, bohužel… Tak snad projekty podobné EdgeRyders nás nakopnou k ještě větší aktivitě. Když jsem byl minulý týden na demonstraci na Letné, pomyslel jsem si, že žijeme v úžasné zemi plných inteligentních lidí, kteří vědí, co chtějí (samozřejmě až na ty okolnosti, kvůli kterým jsme se na pláni vedle „Stalina“ sešli…). Jenže tento krásný čtvrmilionový vzorek je na demontraci úctyhodný, ale procenta mluví jinak (viz původní článek). Nedávno jsem se vrátil z ročního Working Holiday v Kanadě, kde „bylo krásně“; většinová populace si uvědomovala, že výročí 150 let od založení země se mohou slavit právě díky migraci (byť částečně nelegální). I když jsem dostal nabídky k tomu, abych tam zůstal žít a pracovat, rozhodl jsem se pro návrat, abych mohl aktivně apriorní xenofobii (byť třeba ve své nejslabší a na oko neškodné formě) bojovat, byť zatím pouze v diskusích se známými. Pojďme bojovat proti stereotypům, které, myslím, jsou příčinou oněch „ošklivých procent“. Začal jsem sám u sebe a není dne, kdy bych si neuvědomil, že i jako „sluníčkář“ mám nějaké klapky na očích, někdy možná příliš růžové brýle, atp. A nepřestává mě to udivovat a bavit – jak jste na tom vy a stereotypy? Poradíte mi/nám/jim, jak je úspěšně překonávat? Předem děkuji a přeji, ať máte oči i srdce otevřené! ;)" 3,55895,2019-06-29T18:23:03.570Z,55891,anon431921830,anon1909035641,"To je dost pravdivá myšlenka, už asi 10 let se věnuju výzkumu Balkánu a středovýchodní Evropy, je zajímavé absolvovat několik ""prozření"", nakolik akademická půda může přispívat k šíření a utvrzováni stereotypů, se kterými tak srdnatě bojuje. Asi to nebezpečí přichází ve chvíli, kdy už si připadáme natolik dokonalí, ze začneme nastavovat pravidla a normy a přestaneme se ptát sami sebe, jak jsme k nim vlastně došli." 4,55966,2019-07-01T14:08:18.753Z,55891,anon2002939394,anon1909035641,"Na Edgeryders je tolik reportáží, které zveřejnili aktivisté s projekty na začlenění migrantů. Tenhle z minulých let je velmi jasný v tom, jak musí pracovat, aby vykompenzovali porušování lidských práv institucemi - například pohraniční policií, která migrantům (a uprchlíkům zvlášť) před jejich deportací ani neposkytuje informace. V reakci na to se aktivistická organizace rozhodla nabídnout lidem jazykové kurzy. Ale ano, podobně jako Jirka tvrdí: > ""Silná a nebezpečná vazba mezi ‚institucionálním‘ rasismem, ‚masmediálním‘ rasismem a ‚lidovým‘ rasismem činí ze života mnoha migrantů vyčerpávající a nikdy nekončící ‚překážku‘ v každém okamžiku jejich života."" Celý článek je zde: https://edgeryders.eu/t/promoting-and-asserting-migrants-rights-in-venice-because-human-rights-either-are-for-everybody-or-are-for-nobody/1498" 1,53755,2019-05-22T13:49:58.400Z,53755,anon431921830,anon431921830,"Ahoj všem, na tomto místě chceme nabídnout shrnutí toho nejzajímavějšího, co se za poslední dobu v naší online komunitě odehrálo. Neváhejte se také podívat i na další vedle té české, kromě ní souběžně fungují polská, německá, srbská a také anglická varianta, která nabízí globální přehled o všech: https://edgeryders.eu/t/best-of-wellbeing-in-europe-stories-in-czech-polish-german/9921 V našem fóru se každopádně objevily první dva příspěvky: jeden můj, ve kterém mě současné zkušenosti kamarádky se zdravotním systémem inspirovaly k sepsání jedné z mých vzpomínek z dětství a zamyšlení se nad tím, kam jsme se vlastně za posledních 30 let v tomhle ohledu posunuli. Jak vnímáte vy vztahy lékařů a pacientů a co myslíte, že by se v českém zdravotním systému mělo nejzásadnějšího změnit? https://edgeryders.eu/t/lekaruv-pacient-nebo-pacientuv-lekar/9893 Druhý přípspěvěk přinesla @anon4120812275, badatelka na Karlově Univerzitě pocházející z Rumunska, která již několik let žije se svoji rodinou v Praza a nedávno si povídala se svoji kamarádkou z Gruzie o tom, jaký význam má pro lidi žijící trvale v jiných zemích duchovní naplnění a jaké zkušenosti s ním mají v České republice. Jak to vlastně vnímáte vy? Žijeme v zemi tisíců kostelů, jsou tu jen součástí českého skanzenu pro turisty, nebo skutečně nějak plní svoji funkci? https://edgeryders.eu/t/duchovni-pohoda/9937 Budeme se těšit na další příspěvky!" 2,55956,2019-07-01T12:54:08.033Z,53755,anon431921830,anon431921830,"Za poslední dobu máme spoustu novinek! Do našich debat se zapojil @anon1909035641, který navázal na diskuzi o problematice zdravotnictví, kde ze svých nedávných zkušeností nadnesl otázku protichůdných informací, které může člověk od několika různých lékařů v té samé nemocnici získat a k jaké autoritě se má člověk posléze obracet. https://edgeryders.eu/t/pacient-sam-sobe-lekarem-aneb-lekari-sobe/10263 Další zajímavý názor přidala @anon4120812275, která nandnesla myšlenku toho, kterým směrem by se měly církve v regionu středovýchodní a jihovýchodní Evropy vydat, aby vytvářel otevřenější a atraktivnější prostředí pro diverzifikované společnosti: https://edgeryders.eu/t/duchovni-pohoda-domy-pro-obcany/9937/6?u=jirka_kocian Budeme velice rádi, když také vyjádříte svůj názor!" 3,55970,2019-07-01T14:19:53.037Z,55956,anon2002939394,anon431921830,"Hei! Can you cut-paste this comment into a new Topic? It's is easier to find it for those who join, thanks!" 4,55971,2019-07-01T14:20:36.806Z,55970,anon431921830,anon2002939394,All right 1,53423,2019-05-14T07:02:13.023Z,53423,anon431921830,anon431921830," Před pár dny jsem se bavil s kamarádkou, která už delší dobu řeší své zdravotní problémy. Možná to znáte od sebe, nebo ze svého okolí taky, ale dlouho vlastně nevěděla, co přesně jí je. To co původně vypadalo jako problém tělesného zdraví se ukázalo jako problém zdraví duševního, ostatně jako bytosti jsme jeden propojený systém, takže asi tak… Nicméně, během našeho povídání a jejího vyprávění o běhání od doktora k doktorovi jsme se dobrali k tomu, že je zvláštní pocit, odevzdat se někomu tak trochu na milost a nemilost, jak se říká v češtině “do péče”. Vzpomněl jsem si při tom na jeden z nejsilnějších zážitků z dětství. Když mi bylo osm let, velice ošklivě jsem si zlomil nohu při lyžování. Řízením osudu jsem skončil v obvodní nemocnici ve městě T. v horách na severu Čech, státním zařízení. Moji rodiče neměli k dispozici finanční, ani jiné prostředky na mé přemístění, a ani tak, netuším nakolik by si v roce 1994 mohli vybírat. Pro dítě s bujnou fantazií byl tento pobyt jako stroj času, který mě přenesl do polní nemocnice těsně za frontovou linií (viděli jste film Dvanáct opic? Když jsem ho pár let na to viděl já, prožil jsem u několika scén dost silné *dejá vu* ). Po přijetí mi velice nervózní a pravděpodobně velmi unavená paní lékařka, na kterou opakovaně útočil nemocniční rozhlas, s tím ať se okamžitě dostaví na sál, v rychlosti nohu srovnala. Vzhledem k tomu, že má zlomenina byla způsobená rotací těla oproti statické levé dolní končetině přibližně o 270°, bylo to dosti nepříjemné. A bolelo to. Hodně. Nohu zasádrovala a šla operovat. Lýtkovou a holenní kost bohužel ve spěchu nedorovnala, což jsem samozřejmě nevěděl, a do konce mého pobytu to nezjistil ani nikdo další, na rentgenu měli asi nátřesk. Následně jsem byl umístěn na pokoj, ze kterého mi utkvěla celá řada dalších zážitků - nevím jestli si pamatuju všechno úplně přesně, ale jde spíš o pocit jako takový, kouzlo lidské paměti. Osazenstvo o počtu asi tak 12 pacientů bylo ve věku 4 až 90 let. Pamatuji si nejmladšího chlapečka, kterého si ani čtyři dny po termínu propuštění nepřišli vyzvednout rodiče a jak je vyhížel z okna. Pamatuju si pána v rohu u dvěří co nás opustil jako první a bohužel způsobem, který si při hospitalizaci nikdo nepřeje. Pamatuju si, že jsem nebyl nejpopulárnější spolunocležník, jelikož jsem měl vysoké horečky (asi to punkové srůstání) a kříčel jsem v noci bolestí ze spaní - podle toho co mi pán vedle na posteli, asi tak 55, říkal, vždycky když mě budil ze sna. Ten ostatně přejal značnou část mojí péče a vysvětlil mi jak přežít, za což mu zpětně alspoň touto cestou děkuji. Péče. Ihned po umístění na pokoj jsem dostal berle, které jsem vizuálně poznal z filmů pro pamětníky (ostatně tak vypadaly i prostory nemocnice), a bylo mi vysvětleno, že na velkou jen sám. Pamatuju si, že jsem se na pánskou toaletu belhal asi 25 minut. Nevím, jak to bylo daleko, ale když dostanete chodící pomůcku, ať jsou to berle, francouzské hole, či něco dalšího (v životě jsem testoval vícekrát více modelů), chvíli to trvá, než získáte tu správnou techniku a briskně akcelerujete na maximální rychlost. Pamatuji si, jak na chodbě stály sestřičky, kouřily u okna a fandily mi, což mi v tu chvíli samozřejmě lichotilo, až zpětně mi došlo, že mě tam mohl jednou denně někdo odvézt na invalidním vozíku. Když jsem na toaletu konečně dorazil, nemohl jsem kvůli sádře až po pás zavřít dveře od kabinky. EPIC FAIL. Nedostávaly se snídaně, k obědu byl jeden kousek taveňáku a dva rohlíky, k večeři meruňkový rýžový nákyp, mám pocit, že asi každý den. Od té doby nepreferuji rýžové nákypy s ovocným kompotem z konzervy. Po několika vizitách, při kterých mě personál pochválil, jak se krásně belhám o berlích a asi týdnu, během kterého jsem naprosto ztratil představu o čase, prostoru a skvěle se desocializoval, mě nakonec pustili. Následoval převoz do Prahy a 3 roky trvající řešení úrazu (a náprava první léčby podstoupené v nemocnici v T.), v mé oblíbené spádové fakultní nemocnici B, kde jsem byl od útlého mládí takříkajíc štamgastem. Vždycky mi vrtalo hlavou, jak dopadly další pacienti v obvodní nemocnici T., které jsem tam na našem pokoji zanechal. Taky mi vrtalo hlavou, co se stalo s paní doktorkou, která mě rovnala a sádrovala nohu a dalšími lékaři a zdravotními sestrami a dalšími, co museli v tom domě hrůzy pracovat stovky a stovky hodin neplacených přesčasů ročně za naprosto směšné peníze. Já bych po měsíci zvážil změnu kariéry, nebo ukončení pracovního poměru skokem z kuřáckého okna na dvůr. Pardon, nevkusný vtip. Nejvíc mi je zpětně líto mých rodičů, kteří si všechno uvědomovali a nemohli dělat vůbec nic. To všechno mi, jak se to stává často, během několika vteřin problesklo hlavou. Vždycky to uvádím jako veselou příhodu z 90. let, s tím, že nic takového už se dneska přece nestane. Kamarádka se během posledního roku a půl řešení svého únavového syndromu propracovala přes fyziologická vyšetření až k psychiatrovi. Na základě odhadu, že trpí poruchou, kterou si obvykle nespojujeme s tím, že je téměř stále veselá, společenská, má ráda lidi kolem sebe a pořád něco tvoři, nasadil lékař psychofarmaka. Jejich efektem však bylo, že symptomy zhoršovala. Když chodíte k lékaři, je těžké vychytat moment, v němž začnete výrazně nesouhlasit, ale pokud spíte několik měsíců občas i 20 hodin denně a lékař Vám tvrdí, že si prostě musíte na léky zvyknout, už to s Vámi může pohnout ke kalifikovanému nesouhlasu. Správnost tohoto rozhodnutí potvrdil kamarádce i její současný, nový psychiatr. Když jsem si na lyžích dalším rotačním zraněním přetrhal vazy, tentokrát v pravém koleni, bylo mi již 25 a za pomoci dostupných analgetik v tekuté podobě jsem zatnul zuby a nechal se odvézt moji partnerkou přímo do spádové fakultní nemocnice B. Což není úplně fér, jelikož obvodní nemocnice T. se podle všeho výrazně zlepšila a náš starý pokoj bych už teda určitě nepoznal. Jaké máte zkušenosti se svým vlastním rozhodování o své lékařské péči Vy? Zažili jste z hlediska zdravotní péče něco, co byste jako pacienti zpětně udělali jinak? Myslíte si, že můžeme lékařům a sestrám jako pacienti nějak pomoct ke zlepšení jejich situace a systému zdravotnictví?" 2,53607,2019-05-17T07:12:56.114Z,53423,anon2002939394,anon431921830,"Moc vám děkuji, že jste se o to podělili se spoustou emocí. Plně poznávám sebe a lidi z mého okolí v devadesátých letech ve veřejné nemocnici. Vlastně jsem o tom před časem také psala. _Zkrácená verze je tato: jednomu z bratrů mého nejlepšího kamaráda byla diagnostikována rakovina varlat. Zatímco musel dlouhé hodiny čekat na rumunských nemocničních chodbách, cítil, že jeho morálka klesá ještě předtím, než se vydal na bolestivou cestu, kterou léčba rakoviny je. Vzhledem k tomu, že má i maďarské občanství, okamžitě si vybral kliniku v Budapešti (také veřejnou) - tišší a s větším zájmem o blaho pacientů, jak fyzické, tak duševní. Nejvíc mě zarazilo, když jsem viděl, jak moje kamarádka vozí svého bratra 6 hodin každý druhý týden po mnoho měsíců, opakujíc to v cyklech, dokud nemoc neustoupila. Investice jejího vlastního času, kdy ho vystavovala této únavné jízdě, byla mnohem vhodnější volbou než ho vystavovat systémové zdravotní péči._ [- source](https://edgeryders.eu/t/when-do-you-decide-that-running-from-a-failed-medical-system-is-no-longer-an-option/652) Bohužel se často setkávám s tím, že alespoň u komplikovaných nemocí a chirurgických zákroků si lidé vybírají kliniky v zahraničí, pokud si to mohou dovolit - zejména ve Vídni. Špatný zdravotní a vzdělávací systém v zemi jsou jako morové rány. Je těžké k tomu najít řešení, ale pokud to jde, tak je to lepší obejít." 3,55892,2019-06-29T17:56:24.405Z,53423,anon1909035641,anon431921830,"anon2954973946mi, super příspěvek, v jiném vlákně jsem popisoval podobnou zkušenost, jako Jirka výše - nešlo ovšem o 90. léta, ale o současnost - upřímně mě nikdy nenapadlo, že bych si mohl dovolit se nechat ošetřit jinde, než v ČR (byť by třeba výsledek byl uspokojivější). Asi bych si to dovolit nemohl, ale hlavně bych si to nedovolil - myslím, že když budeme vytvářet poptávku po kvalitnějších službách, dočkáme se jejich zlepšení a nebudeme muset ""utíkat za lepším do zahraničí"". Přijde mi, že například debata o dvojí kvalitě potravin v rámci EU, se stala celospolečenským tématem, které, doufám, přinese lepší ovoce. Nejen to. Ale klidně doslova!" 1,55830,2019-06-28T09:04:18.326Z,55830,anon2002939394,anon2002939394,"_Latest version 28th June 2019. Open to comments._ POPREBEL is funded by the European Commission under the Horizon 2020 framework program for research (grant number 822682). Its community, which we warmly denominate ‘Wellbeing in Europe’, is the community we are building in symbiosis with the research project. It is a collective effort to understand the ways in which citizens in various European countries live, work, and participate in society during times of populism on the rise. It is a platform to share stories, ideas and insights, make new connections, coordinate the work. It is a diverse group of people of all ages, genders, income levels, political ideologies etc., mainly in Central and Eastern Europe but not limited to it. It is a process that brings people together, virtually or physically, to share, inspire, connect and collaborate effectively. Out of this will emerge new ideas, new solutions and new connections that benefit all. To any and all participants: 1. We have designed Wellbeing in Europe with you, the community, in mind, to work as a knowledge engine. The more you contribute, the better everyone’s understanding will be, and the more our collective understanding and ability to take action will grow. 2. Wellbeing for Europe welcomes participation by anyone who wishes to engage in a serious discussion about life, work and participation in society in the context of different political changes, no matter their political values and orientations. We support a constructive discussion with those on different sides of the spectrum, rather than a motivated dismissal, of the populist arguments. 3. To ensure constructive, respectful discussions, the team is trained in providing tight community management services and steering the debate in such a way that no abuse is tolerated, and that arguments stay level-headed and facts-backed. 4. POPREBEL, the research project you are helping by your participation in the community, is designed to work as a catalyst. It will run until the end of 2021, though its materials will remain available long after that, and the community on this platform as well. 5. The project team is committed to listening and engaging in an exchange with you, and provide you with access to the common resources on this platform, connect you with new information, knowledge, people, and opportunities. Specifically, what you stand to gain by participating: be guided to contribute as per their interests, be given constructive feedback or advice, be offered a financial reward for a high quality contribution, be recruited for a paid position, be offered learning and personal development opportunities i.e. trainings, receive invitations to project events, access other opportunities available in the community, either provided by the project partners or by other community members or organisations 6. The project team will formally acknowledge most active contributors by recruiting them for roles compensated financially: storytellers, experts and or curators in events. We think of active contributors as those whose contributions are acknowledged and validated by other members of the community, as per the number of comments and reactions to their contributions, and their level of centrality in the network graph (example). This process is governed by the formal activities, resources and capacity available in the project. All opportunities for recruitment will be advertised in the community forum as open calls. 7. We wish to help one another to improve our ability to analyze and interpret information. We analyse and structure the information shared in our conversations to support community members' desire and ability to constructively engage in society through facts, statistics and other pieces of information. In a world of ubiquitous digital connectivity, improving access and use of information helps us navigate meaningfully current ecosystems and societies. Whether it is because you want to solve local problems, keep governments accountable, avoid expensive mistakes or learn new things about the world in which you live, knowledge is power. 8. We cannot promise you it will solve any of the issues raised by contemporary European populists. It is meant for all of us, whether we resonate with the populist arguments or not, to raise awareness, share with one another information and experiences about how we, as a community, cope with those issues. 9. Keep in mind that we are a diverse community. This is critical: almost anything we can achieve rests on that diversity. It is essential that we stay wide open to an influx of new people, insights and skills. This means we accept and take into account that individuals should be able to choose their own degree and style of participation, as long as it does not limit the autonomy of others. 10. Who does the work, calls the shots. The focus of any interaction should be to empower and encourage each one of us to do things, instead of sitting on the sidelines and telling others not to do things. If you want to make something better, you can add thoughtful suggestions. The suggestions most likely to be implemented are ones which are backed with an offer of hands-on help from the persons making them. 11. You are free to use materials from the discussion to draw your own conclusions about the issues we discuss. You are free to report those conclusions anywhere, on the web and in real life, subject only to the law and the terms of the license, as long as you attribute those materials to their authors. See here (links to: https://creativecommons.org/licenses/by/3.0/ ) for an explanation of your rights and duties when using these materials. We, the POPREBEL research group, plan to do it too. We commit to publicly discussing our practices, to be transparent and to have the opportunity of discovering what could be done better, or differently. 12. This conversation is hosted by Edgeryders, in partnership with University College London, University Karlova (the Czech Republic), University Jagiellonski (Poland), University of Belgrade (Serbia). We commit to procuring and managing resources adhering to the ethical standards we apply in all our activities. 13. We commit to making every effort to maintain its space open for everyone of you to join us and use, or ethically misuse (for example by introducing topics that we did not think connect to the project, but you want to discuss with the community), so that the conversation space we maintain can evolve with the community itself. We are aware we cannot do it alone, and we try to facilitate your participation. 14. We may enforce temporary restrictions to your access to the POPREBEL space, under those circumstances in which your behavior represents a risk for others (e.g.: violent or otherwise threatening behaviors). 15. We commit to continuing independent evaluation of our activities, and to turning any breach or near miss consequently identified into the awareness of a changing landscape that would guide an evolution of our operations and governance." 2,55868,2019-06-28T17:02:21.953Z,55830,anon3275753348,anon2002939394,"As this is an official document, you probably want to pin it to the top of its category. And probably to link it from the category description, in the part that is visible at the top of the category list page, without clicking ""Show more""." 3,55918,2019-07-01T08:58:59.346Z,55830,anon2002939394,anon2002939394, 4,55921,2019-07-01T09:05:25.672Z,55868,anon2002939394,anon3275753348,"Thanks, I added it to Wellbeing in Europe main description and International subcat description. Next step will be to translate it in all the languages." 1,53702,2019-05-21T06:17:04.242Z,53702,anon4120812275,anon4120812275," Kamarádka z Batumi (Gruzie) mi řekla, že navštívila většinu kostelů v Praze, aby našla klid a atmosféru komunity. I když seděla mezi ostatními lidmi, modlila se v naprostém tichu a samotě. Jak jsem později zjistila, moje kamarádka není zamilovaná do samoty. Jako expat, (nebo migrantka) pracující pro prosperující nadnárodní společnost v hlavním městě České republiky má méně volného času na socializaci. **Aniž by měla finanční problémy, má jaksi pocit, že nedostála společenským standardům úspěchu, zejména co se týče očekávání v soukromém životě.** **Žít svůj soukromý život ve stínu pronajaté garsonky v hluboké osamělosti není ideální životní styl, o jakém by se člověku po třicítce mohlo zdát.** Kromě kontaktů s lidmi v souvislosti s prací se její nepracovní život řídí standardizovaným vzorem: nakupuje v samoobsluze, půl hodiny sleduje BBC, v sedm večer večeří o samotě a večer se modlí v posteli, než jde v deset spát. Moje kamarádka není příliš nábožensky založená, ale kvůli dětské nostalgii – hlavně náboženství praktikující babičku a nejlepšího přítele a bratrance z dětství, který se stal pravoslavným knězem – ráda chodí do kostela, do jakéhokoliv. Vzpomíná si, že jednou zašla do velmi příjemného kostela v jednom dánském městě, kde spolu obědvali lidé z různých náboženských prostředí a zemí u velkého společného stolu. Sedět u stolu s lidmi, které neznáte ani si nevybíráte, a spřátelit se u jídla či piva bylo hlavním cílem tohoto srazu organizovaného církví, která si říká „dům pro občany“. Další moje kamarádka vzpomíná na sílu socializace tím, že cituje svého profesora, který kdysi řekl: ""Ježíš se poflakuje s Abrahámem a Mohamedem a diskutují u piva (taky!), kdo z nich je ten Pravý a Jediný, protože všichni tři kandidují na stejnou pozici. Víte co, obvyklá politika…” Co může církev udělat pro uspokojení duchovních potřeb těch, kteří nejsou z ""našeho vnitřního kruhu""?" 2,53794,2019-05-23T11:10:31.306Z,53702,anon2002939394,anon4120812275,"@anon4120812275 I edited and formatted a bit your post, hope that's ok! PS This reply is with Toggle Whisper, an option we get in the comment editor which makes this only visible to site admins and moderators." 3,53795,2019-05-23T11:17:57.026Z,53702,anon2002939394,anon4120812275,"Tento příběh mi připomíná kamarádku, který žije v Bělehradě. Říká, že společenský život je trochu těžký, pokud nemluvíte místním jazykem a všichni ostatní expati jsou tam jen na chvíli, což ztěžuje vlastní přizpůsobení. Její volba nebyla církev nebo modlitba, ale záliby - vzít si lekce soudobého tance, který kdysi dělala, když žila v Bukurešti. Co tedy Vaše přítelkyně dělá, když samotná modlitba nepomůže? Výjimečně může občas fungovat i dobrovolnictví prostřednictvím církví, považujete to za prospěšné? Tam může být menší tlak. Zdá se, že tento případ z Nizozemska je téměř neuvěřitelný: https://www.cbsnews.com/news/dutch-church-marathon-97-day-mass-armenian-refugee-family-tamrazyan-netherlands/ ![24|506x689](upload://iBu5v0i5GgmCnjkLseNUIOl1WI0.jpg)" 4,53799,2019-05-23T12:04:12.000Z,53795,anon4120812275,anon2002939394,@anon2954973946mi that is great! thank you! 5,55754,2019-06-26T12:40:21.078Z,53795,anon4120812275,anon2002939394,"@anon2954973946mi, V našem východoevropském kontextu bohužel severoevropský příklad nefunguje, protože náboženství/církve jsou úzce spojeny s nacionalismem. V tomto duchu není církev ""Go'd house"" nebo dům každého věřícího, ale církev národa." 6,55756,2019-06-26T13:38:47.963Z,53702,anon4120812275,anon4120812275,"Myslím si, že možná cesta k jejich řešení je ekumenický způsob vystupování a chápání víry ve vztahu k morálce (i když pro mnoho lidí morálka nutně nezávisí na náboženské/duchovní víře). Tato perspektiva by mohla pěstovat empatii, soucit a především vzájemnost. Ve světle této občanské a politické filozofie vzájemnosti může vzájemná výměna mezi těmi, kdo patří k odlišným náboženským tradicím, podpořit duševní blahobyt. Nakonec ""náboženství"" udělalo jen málo pro to, aby zabránilo neštěstí, metafyzické osamělosti, násilí a sociální, politické, ekonomické a epistemické nespravedlnosti (viz [http://churchandstate.org.uk/.../religion-has-done.../…](http://churchandstate.org.uk/.../religion-has-done.../%E2%80%A6)). Předpokládám, že tuto politickou filozofii reciprocity zdvojnásobuje ""nová srovnávací teologie"", kterou každý jen tak nepřijme. Zdá se, že to, co křesťanům chybí, je přijímání jiných náboženských tradic (i když nejen křesťanů). Líbí se mi tento krátký článek argumentující tímto způsobem: https://publicorthodoxy.org/.../orthodoxy-and-new.../. Hlavní myšlenkou je, že ""nová srovnávací teologie"", jak byla pojmenována, je konfesní teologie, která se snaží prozkoumat význam vlastní náboženské tradice kritickým zkoumáním jiné či jiných aspektů. Přestože využívá nejsofistikovanější znalosti pocházející z těchto tradic, nejedná se o nezaujaté úsilí, kdy se ten kdo srovnává snaží zastřít reálná tvrzení svého vlastního náboženského světonázoru. Spíše se jedná o mravenčí práci, kdy autor překračuje vlastní tradici, klade otázky na texty či náboženské praktiky, hledá korelace a neotřelé postřehy, pak se vrací, aby prozkoumal, co bylo při tom objeveno… Stručně řečeno: Do jaké míry náboženská pluralita posiluje pojem Boha, který zahrnuje ""všechny lidi"" (bez ohledu na jejich náboženskou tradici)? Může nám toto pojetí Boha pomoci lépe porozumět „novým morálním kodexům“ přizpůsobeným současným potřebám a obavám?" 1,55535,2019-06-21T07:51:03.507Z,55535,anon2002939394,anon2002939394,"Hello all, We will be dedicating the remaining of June to discovering great people and projects in and around the Czech Republic who can join our team and mobilize others to share stories of wellbeing.. We need all the support of the network, no matter where you are based, maybe you know someone who knows someone who is active in this part of the world. Please share this call widely: https://edgeryders.eu/t/edgeryders-najimaji-lokalni-mediatory/10202 # Social media status updates _Do you know anyone in #CzechRepublic who would enjoy connecting their community to an international network? http://bit.ly/2ZBLP7y_ _Open position for a #Czech community builder to join the project Wellbeing in Europe! Deadline for applications 30 June! http://bit.ly/2ZBLP7y_ _New job application: How are you living through the Czech healthcare system? Share your story with the EdgeRyders community and work with a fantastic team! http://bit.ly/2ZBLP7y_ _Interested in a new, online-offline community connector job? EdgeRyders are looking for Czech wonder people. Learn more at the next Virtual Cafe! https://www.facebook.com/events/2204512262974534/_ # Hashtags #ČeskovsrdciEvropy (Czechs of Europe) #demokracie (democracy) #MigraceOnline (migration online) #zdravi (health) # Flyers ![Promo%20Connectors|690x341](upload://q7yvEpAwPPzpTUYNtMSFWquQkeV.png) ![virtual%20caf%C3%A9%202|690x262](upload://ug7PgE31Jp0shGG08xJ2Rj0zdXt.png)" 2,55536,2019-06-21T07:52:47.585Z,55535,anon2002939394,anon2002939394,"@anon2772845365 @anon3881576407 this is what we have so far, please help! I made it into a wiki, so feel free to remix and change the status updates. I will ping everyone in the team to get help, in addition to you manning the official channels." 3,55539,2019-06-21T08:28:58.139Z,55536,anon2772845365,anon2002939394,"I have a few comments, but totally immersed in doing digital outreach for zeg festival in tbilisi today and tomorrow.... when do you need edits by? I can make/find time if it's needs to go out now ;)" 4,55541,2019-06-21T08:37:03.129Z,55539,anon2002939394,anon2772845365,"What's important is that it goes out, use this or not, after all you guys are in charge. Wanted to share and help, if you see something wrong here just edit/ give me a heads up, and if you have time to add your own messaging, especially in Czech, so we can learn/ borrow better stuff, great." 5,55666,2019-06-25T07:32:19.133Z,55535,anon2002939394,anon2002939394,@anon3259766366 @anon431921830 @anon4120812275 @anon1066679955 @anon1074268829 @anon4114405651 @anon 6,55669,2019-06-25T07:46:49.480Z,55666,anon431921830,anon2002939394,Already did and I already got a very promising response;) 1,55294,2019-06-17T12:18:06.436Z,55294,anon634599124,anon634599124,"Hej @anon829385436 @anon3048295139 @anon651223796 i @anon3105940560 - jesteśmy w burzliwym procesie wybierania, daliście nam trudne zadanie, więc poczekajcie proszę jeszcze jeden dzień i odezwiemy się do was jutro." 2,55295,2019-06-17T12:50:00.000Z,55294,anon3048295139,anon634599124,"Ok. Pozdrawiam, Magda pon., 17.06.2019, 14:28 użytkownik Natalia Skoczylas via Edgeryders Sytuacja na rynku pracy wcale nie jest tak dobra jak przedstawiają to media. To prawda, że bezrobocie się u nas zmniejszyło, ale jest to wynik wielu czynników m.in tego, że mnóstwo osób wyjechało do pracy zagranicę, przybyło mnóstwo emigrantów zarobkowych z Ukrainy zasilających nasz rynek pracy. Więc to niskie bezrobocie jest wykreowane zewnętrznie a nie działaniami wewnętrznymi. Trzeba też zdawać sobie sprawę, że marzeniem Ukraińców nie jest praca w Polsce tylko rynek niemiecki więc tylko jak dostaną zielone światło będą kierować się w tamtą stronę i to nasze chwilowe prosperity się skończy. Słyszałam, że rząd ma pomysł, żeby zalepić tą dziurę Filipińczykami, Hindusami czyli znowu zewnętrzną siłą roboczą, którą można łatwo eksploatować. A co się dzieje wewnętrznie? Nadal w Polsce są miejsca gdzie to bezrobocie jest bardzo wysokie i sięga powyżej 20%. Cały czas brakuje sensownych rozwiązań dla rodzimych przedsiębiorców a rozdawanie pieniędzy na różne programy „+” potęguje tylko tą sytuację. Za mało inwestuje się w nowe technologie, w efektywną edukację, nadal przedsiębiorca czy podatnik na wejściu traktowany jest jak oszust, rzuca mu się pod nogi kłody tak, że ogólnie jest bardzo trudno utrzymać głowę na powierzchni i prowadzić w Polsce firmę. Główną przeszkodą dla przedsiębiorców są bardzo wysokie koszty pracy, wysokie podatki, ogromnie rozbudowana biurokracja oraz brak odpowiednio wykwalifikowanych pracowników np. bardzo brakuje specjalistów od IT. To powoduje, że firmy nie mogą się rozwijać. Urzędy Pracy to jakieś relikty przeszłości, które nie wiadomo po co są. Osobiście nie znam nikogo kto by znalazł zatrudnienie przez Urząd Pracy. Jeszcze odnośnie systemu edukacji, który ma przygotowywać ludzi do wejścia na rynek pracy. To też jest klapa. Teraz prawie każdy kończy studia co w efekcie prowadzi do tego, że mamy całe armie ludzi z dyplomami ale często bez konkretnych zdolności czy umiejętności, nieumiejących myśleć niezależnie i krytycznie. To powoduje, że slogany pt. „skończ studia znajdziesz dobrą pracę” są mitem. Edukacja u nas nie nadąża lub nie jest dopasowana do rynku pracy to powoduje, że oczekiwania młodych ludzi są niespełnione a to rodzi ogromną frustrację. A przekwalifikować się jest nie jest prosto. Mówi się, że w następnych latach ludzie będą kilkakrotnie zmieniać zawód, są na ten temat różne raporty, artykuły ale ja tego u nas nie wiedzę. Brakuje jakiegoś systemowego podejścia do tych przekwalifikowań. Wystarczy popatrzeć na ogłoszenia o pracę. Jest niewiele ogłoszeń elastycznych odnoszących się do zestawów kompetencji w zaanon3664178097n mamy „5 lat na stanowisku kierowniczym, po ekonomii lub zarządzaniu”. Jeśli jesteś osobą w wieku 30+ to oczekują od ciebie paru lat doświadczenia, więc nie ma tu miejsca na to, że „my cię przeszkolimy, wdrożymy w nowe zadania”. Przez co ludzie choć mają obiektywne cechy, kompetencje czy jakieś początkowe i dobrze rokujące umiejętności nie dostają takiej szansy na zanon3664178097nę i z związku z tym tkwią latami na tych samych stanowiskach. Sama jestem chyba też ”ofiarą” takiej sytuacji. Jestem event menagerem. Praca jest ogólnie ok, ale po 5 latach chciałabym już robić coś innego, nie chcę już wyjeżdżać tak często, ani pracować wieczorami lub w weekendy. Wysyłam CV w odpowiedzi na ogłoszenia typu koordynator projektu np. edukacyjnego, asystentkę zarządu w różnych firmach i ten odzew jest słaby. Byłam na 7 rozmowach ale nie zostałam przyjęta. Nie otrzymałam żadnego feedbacku więc nie wiem dlaczego tak się stało. Z drugiej strony oferowane zarobki w tych zawodach oscylują pomiędzy 3000 maksymalnie 4000 zł netto więc to jest to mniej niż zarabiam aktualnie. Biorąc pod uwagę jak ten rynek u nas jest skonstruowany wydaje mi się, że powinnam zainwestować w jakieś dobre studia podyplomowe lub bardzo specjalistyczny kurs np. w obszarze grafiki lub zarządzania projektami a potem szukać pracy po znajomości bo wtedy jest szansa, że ktoś mi zaufa bez tych 5 lat doświadczenia. Ogólnie myślę, że sytuacja na rynku dla osób 30+ (np. ktoś nie trafił ze studiami i chce coś z tym fantem zrobić) a szczególnie 40+ nie jest dobra w kontekście przekwalifikowywania się i budowania second career. Mówi się o uczeniu się przez całe życie, są różne platformy, nawet darmowe kursy ale mam poczucie, że to się dzieje gdzieś indziej, że gdzie indziej jest promowane i doceniane. A szkoda bo to rzesze ludzi stoi w miejscu. Według mnie zdecydowanie brakuje doradztwa w zakresie jak się przekwalifikować, żeby wykonywać satysfakcjonującą pracę i wykorzystywać swoje talenty, jak mądrze wybrać coś z oferty edukacyjnej żeby się sensownie doszkolić. A z drugiej strony na takich pracowników musi być popyt, musiałaby zajść zanon3664178097na w podejściu pracodawców w kierunku większej elastyczności. Był taki moment, że myślałam, żeby przejść na własną działalność gospodarczą ale u nas jest to droga ”impreza”. Po dwóch latach preferencyjnych składek koszty prowadzenia firmy zaczynają się bardzo wysokie. Nie ma praktycznie żadnych ulg, dofinansowań, które pomogłyby rozwijać się takiej działalności. W związku z czym siedzę cicho na etacie, w ramach którego co miesiąc mam zabierane 30% pensji, nie wspominając o tym, że łączny koszt pracodawcy, który mnie zatrudnia wynosi prawie 60%. Mam wrażenie, że ludziom, którzy chcą coś robić, działać, zatrudniać samych siebie czy innych już nawet nie o to chodzi, że się nie poanon491946983 tylko bardzo przeszkadza. Jest to bardzo deprymujące i w gruncie rzeczy druzgocące, że rząd (i poprzedni i ten) w taki sposób traktuje samodzielne inicjatywy i branie za siebie odpowiedzialności. To rodzi poczucie totalnej bezsilności, odbijania się od ścian. Dlatego rozumiem, że niektóre postulaty Korwina czy poglądy Cejrowskiego (choć to nie polityk) dotyczące liberalizacji gospodarki, wolności zatrudnienia/działania bardzo do części osób przemawiają. Oczywiście są radyklane a czasami wręcz szokujące (np. wypowiedzi odnośnie zabrania praw wyborczych kobietom) lub część z nich nie jest możliwa do wdrożenia w kształcie jaki obydwaj proponują (np. zniesienie podatków, likwidacja ZUS-u) ale stanowią przeciwwagę w stosunku do tego co proponowało wcześniej PO czy teraz PIS w kontekście społeczno-gospodarczym. Aktualnie na tej scenie jest pewnego rodzaju marazm. Wybór jest mizerny. PIS jest bardzo skuteczny bo jest konsekwentny w swoich działaniach, PO to takie rozmyte nie wiadomo co, popełniające gafy i ma różne głupie wpadki, to są ludzie oderwanymi od społeczeństwa, nie mają żadnego sensownego, konkretnego planu czy rozwiązań. Dlatego jakimś wyjściem z tej sytuacji, opcją wydała mi się Wiosna i w ostatnich wyborach do parlamentu europejskiego głosowałam na Biedronia bo chcę żeby reprezentował nasze interesy ktoś kto jest tolerancyjny, szanujący różne grupy społeczne i promujący wolność wyborów czyli wartości, które są mi zdecydowanie bliskie i na, których można budować działania, które mają większą szansę powodzenia. To też jest jakiś głos przeciwko nacjonalizmowi, który funduje nam aktualnie PIS. Wiem, że program gospodarczy Biedronia jest słaby ale są tam jakieś wątki pro biznesowe np. zniesienie kontroli skarbowej w małych przedsiębiorstwach. Jednak dla mnie ta rozgrywka szła o co innego; o światopogląd, o bycie otwartym europejskim państwem, o odtrutkę na ten nacjonalizm, przeciwstawienie się tym, którzy na każdym kroku mówią nam jak mamy żyć nawet w kwestiach bardzo intymnych. Zdaję sobie sprawę, że część ich postulatów jest mało realna w naszej rzeczywistości (zamknięcie wszystkich kopalń do 2035r., czy zawieranie małżeństw jednopłciowych- choć tu niezłym przykładem jest Irlandia- niemożliwe stało się możliwe 😊) ale wg. mnie trzeba próbować i pokazywać poparcie dla tego rodzaju polityków. Mam też wrażenie, że procentowo na tej wolności działania wcale nie zależy zbyt wielu ludziom. Polski nie było na mapie przez 123 lata, potem wiadomo co było; socrealizm itd. Cały czas byliśmy, żeby to ująć w anon3664178097rę delikatnie trzymani za „twarz” jako naród i wielu ludziom mimo wszystko dalej to odpowiada. Ci ludzie nie umieją lub nie chcą korzystać z tej wolności, nie potrafią być samodzielni, na pewnych rzeczach im nie zależy, nie rozumieją podstawowych praw ekonomii, zasad działania budżetu państwa, w gruncie rzeczy nie znają się na polityce tylko ślepo idą za tym, kto rzuci jakiś ochłap. Wolą dostawać cokolwiek bez względu na koszty ekonomiczne niż się zbuntować, działać, myśleć krytycznie. My cały czas uczymy się tej demokracji, (która paradoksalnie jest trudna) samoświadomości i idzie nam to dosyć powoli. Szczególnie, że promowane i dotowane są postawy bierne. Czasami zastanawiam się czy można to zmienić. Myślę, że tak ale zaczynając od podstaw a więc edukacji i to idąc od początku czyli od przedszkola a potem dalej na kolejnych etapach; ucząc ludzi krytycznego myślenia, odpowiedzialności, współpracy i postaw pro-społecznych. Niestety w tym aspekcie też nie jest u nas zbyt dobrze i mamy to co mamy, ale właśnie w edukacji w głównej mierze opieram szansę na zaanon3664178097ny choć to niestety zajmuje długie lata." 2,55212,2019-06-15T09:12:09.293Z,55150,anon634599124,anon1452503187,Catalinas application text 3,55297,2019-06-17T13:09:19.072Z,55212,anon2002939394,anon634599124,"Ok.. It would help if you can assign it to Wellbeing - Polsce subcat + format a bit the text, it's really hard to read. Not to mention lack of images :-(" 4,55299,2019-06-17T13:22:44.328Z,55150,anon2002939394,anon1452503187,"Miło cię poznać @anon Może ci się spodobać historia o tym, jak @anon1166948191 założyła własną firmę i...wróciła na etat. Zachęcam do przeczytania, może masz jej coś do powiedzenia? https://edgeryders.eu/t/prowadzenie-jednoosobowej-dzialalnosci-gospodarczej-w-polsce/10049" 5,55308,2019-06-17T14:23:04.017Z,55150,anon634599124,anon1452503187,"Hej Paula! witamy w edgeryders - ciekawie jest czytać historie kobiet robiących karierę w Polsce (mamy wspomnianą już @anon1166948191 czy @anon351797018, która wyjątkowo boleśnie odczuła brak opieki nad zaradnymi, przedsiębiorczymi osobami w Polsce. Bardzo mnie to ciekawi - jako generacja 30-latków, wyrastaliśmy w kulcie własnego biznesu, samodzielności, i w przeświadczeniu, że Polska promuje takie osoby i daje mi możliwości. PO malowało się na sojusznika samodzielnych, wykształconych Polaków i Polek - a teraz widzę, po znajomych, którzy zostali w Polsce, że owszem, da się, ale jest cięzko, i często jest daleko od wyobrażeń. Czekają ich dekady kredytów, niepewne zatrudnienia, czasami naprawdę śmieszne stawki (w Lublinie one po prostu utkneły 10 lat temu). Zastanawia mnie Twoje spostrzeżenie na temat tej bezradności Polaków, tego, jacy jesteśmy bierni i bezkrytyczni. I czy faktycznie te zaborowe historie i innne okupacje wpłynęły tak na Polskiego ducha, a może jest to coś innego? Zastanawiam się, jaki wpływ anon3664178097ły na nasze pokolenie lata 90-te, kiedy mit wydobywacza złota w Polsce rozkwitł i wszystko chwilowo wydawało się możliwe, a potem szybko nie było, dla wielu. Nie wiem, czy masz jakieś przemyślenia na ten temat, może kompletnie majaczę, ale byłoby ciekawie poznać głębiej Twoje zdanie. Dzieki wielkie!" 6,55311,2019-06-17T17:37:26.630Z,55308,anon1452503187,anon634599124,"Hej, najgorzej jest, że ta samodzielność w kontekście prowadzenia własnego biznesu jest bardzo trudna. Szczególnie jeśli chce się iść uczciwą drogą, bez jakichś przekręcików i na skróty. Myślę, że grupa 30-40+ jest traktowana jak taki wielbłąd lub dojna krowa. Nie ma praktycznie żadnych ulg dla tych osób odnośnie prowadzenia własnej działalności. Podatki po tych dwóch latach są ogromne, a kwota wolna od podatku zakrawa o żart. Okres lat 90-tych był ciekawy i dawał spore możliwości, był rodzajem chwilowej wolności, nowości, czy nawet lekkiego chaosu w prawie, który sprzyjał rozwijaniu się firm bo wtedy wszystko na nowo się tworzyło i nie było takiego zamordyzmu. Myślę, że spora część ludzi jest zmęczona ekwilibrystyką, którą musi wykonywać lawirując w chorych przepisach tak, żeby móc utrzymać siebie czy dać utrzymanie (miejsce pracy) swoim pracownikom. Jest taki program w Polsacie ""Państwo w Państwie"" zawsze kiedy go oglądam to robi mi się słabo. Bo historie tam pokazywane dosłownie załamują i mrożą krew w żyłach. Pokazują jak ludzie, którzy chcąc działać na własny rachunek są traktowani przez bezkarny i patologiczny system urzędów i urzędników, którzy nie szanują przepisów i litery prawa a przedsiębiorca jest traktowany jako przestępca, który za to, że chce działać ponosi kary nie tylko finansowe ale także doznaje uszczerbku na zdrowiu i psychice, (zresztą mamy w Polsce takie powiedzenie ""dorobił się to znaczy ukradł""). Część z tych osób popełnia samobójstwa. Ogólnie wzrastający w Polsce temat samobójstw jest wręcz epidemiczny. Gro z nich popełniana jest właśnie ze względu na kłopoty finansowe, zadłużenia, trudności w spłacie kredytów a Państwo tych ludzi ani nie chroni ani im nie poanon491946983. Co więcej momentami bardzo mocno się zastanawiam czy my na pewno żyjemy w państwie prawa. Na pewno bardzo demotywujący jest brak zaufania do obywatela. Więc cześć osób zostaje na tych swoich nudnych etatach w myśl innego powiedzenia ""bierny, mierny ale wierny""." 1,54361,2019-06-01T14:01:19.015Z,54361,anon71692568,anon71692568,"1. Sećam se televizijskog prenosa spuštanja na Mesec. Mutna slika sa crno belog televizora, koji je stajao na sredini sobe našeg stana u ulici Narodnog fronta, iznad bioskopa Odeon, davala je utisak izvesne budućnosti. Sa svoje dve ili tri godine bio sam sasvim siguran da je svemirsko prostranstvo veoma konačno. 2. Ne sećam se zašto je čistačica Ruža skoro iščupala uvo Vladi Zrelecu ali znam da je mene tukla žičanim praherom jer sam pričao za vreme odmora koji je sledovao posle ručka. Vlada, koji je postao advokat, ubijen je 2015. godine. Ruža je tada, možda, još bila živa. 3. Sećam se da smo Vladan Timotijević i ja, gurnuli nehotice neki NSU koji je bio parkiran u dvorištu obdaništa, izazvali sveopštu potragu milicije za huliganima iz srednje stručne škole „Nikola Tesla“, jer je automobil, koji je krenuo nizbrdo, razbio kapiju garaže. Niko nije sumnjao u dvojicu petogodišnjaka. 4. Znam da sam roditeljima bio zahvalan što su mi rodili sestru, što su me pitali kako da se zove i što su dozvolili da joj ime bude Ivana. I što su me naučili da okrećem pedale tricikla pre nego što sam naučio da hodam ili govorim. I što sam živeo u Africi. 5. Vesna je kao morski talas koji udarajući u stenu, polako nestaje, menja se i ponovo nastaje, drugačiji, lepši. Dok spava, tiho hrče i ja to hrkanje volim. 6. U Rimu smo, vraćajući se iz Angole, dva puta odseli u pansionu Piti, velikom salonskom stanu sa petnaestak soba koji se nalazio u Via Nacionale 66. Sobarica je bila nadrndana devojka iz Splita, vlasnici su bili ljubazni stariji bračni par a mene je fascinirao proćelavi recepcioner u noćnoj smeni, koji mi je nudio jeftino belo vino i znao šta su „ća-ća-kalice“. Jednog kasnog popodneva, sa prozora koji je gledao na unutrašnje dvorište, video sam kako se devojka koja je živela u susednoj zgradi, presvlači, skida svoju radnu odeću i gola, na sred sobe, bira šta će da obuče za izlazak, tog februara 1983. 7. Iza naše zgrade u Porečkoj ulici bila su dva metalna rama za trešenje tepiha koji su uglavnom služili kao golovi. Ja se nisam igrao sa decom iz komšiluka i nisam igrao fudbal. Ti ramovi su bili na suprotnim krajevima betonske pravougaone staze na kojoj sam jednog dana, dok sam vozio bicikl, udario u bicikl devojčice koja nije znala da li da skrene desno ili levo. 8. U dvorištu mehaničarsko i auto-limarske radnje živela je porodica, zaboravio sam kako su se prezivali. Sa njima je bio pas Džeki ili Džeri, nisam siguran da li je bio njihov ili vlasnika radionice, ali bio je tu, svi su ga hranili. Lajao je, bio je dosadan i umiljat, istovremeno. Jednog dana ga je, zbog toga što je lajao, ubio milicajac, iz pištolja, u sred dana, naočigled svih nas. Džeki je samo zacvileo i umro. Jedan od majstora je uhapšen. 9. U snovima pokušavam da zaštitim one koje volim, da ih izvučem iz opasnosti. I to radim samo u snovima. Na javi ni sebe ni njih ne dovodim u takve situacije. Mislim da lažem kada kažem da se ne plašim smrti. 10. Očekivanja, uglavnom, iznevere ljudi od poverenja. Oni koji poverenje nisu zaslužili ne prave takav problem. Međutim, kad sebi nisam verovao, svaki put sam opravdao to nepoverenje. 11. Svet nije globalno selo nego globalna palanka. 12. Kada počinje da se nazire poruka na ogledalu koje se magli od pare već je kasno. 13. Povodom sto godina od nastanka Jugoslavije: svako ko je pomislilio da ima nešto da kaže, rekao je. Rat za jugoslovensko nasleđe nije se vodio samo zbog materijalnih resursa već, ponajviše, radi upisivanja ličnih konstrukcija u izmrcvareno tkivo te veličanstvene ideje. 14. Nisam borac. Ne borim se ni za ono do čega mi je stalo, makar i deklarativno, stidljiv sam i izbegavam razgovor. Za većinu onih koji nisu kao ja, glasnih i hrabrih, mislim da su preglasni i nepristojni. A onda se, kako bih kompenzovao intelektualnu nesigurnost i moralnu lenjonst, u razgovoru šalim i smejem. 15. Često sam, kao mali, zamišljao da ću imati sobu u kojoj živim sam, i u kojoj bih po ceo dan mogao da čitam ili igram video igrice ili, kada sam postao malo stariji, mogu da masturbiram nad slikama golih devojaka. Sve to sada imam, a da prstom nisam morao da mrdnem, nisam do toga došao sam, nisam zaradio niti se potrudio. Sve što imam, kupili su mi roditelji. 16. Ljudi koji imaju potrebu da kažu da ne vole da lažu su lažovi. Takvi ne rade svoj posao jer ga ne vole. 17. Vremenom, odustajem od stvari do kojih mi je stalo. Odustao sam od umetnosti, muzike, bioskopa, jutarnjih šetnji, tuširanja hladnom i toplom vodom, prijatelja i čitanja knjiga. Mislim da spisak nije konačan. Seks mi nikad nije bio na listi prioriteta. 18. Stidim se u ime ljudi koje poznajem kada govore o sebi. Još me je više sramota kada to čine prijatelji. Na svu sreću, to je retko, kao što su retki I prijatelji. 19. Krajem aprila 2019. biće tačno trideset godina kako je moj otac otišao u Mozambik. Iako mu je prvi ugovor za program obuke stručnjaka za kukuruz bio na tri godine, u Beograd se vratio tek posle dvadeset. Preskočio je vreme o kome je jedna gospođa napisala knjigu, o umetnosti I kulturi, reminescencije na devedesete. Ne znam da li ću je pročitati, verovatno ne. Od nje sam mlađi, drugačije mi je sećanje na to vreme. Šta drugo može da bude podsećanje na to u čemu ti je život prošao nego kič? 20. Zašto ljudi pridaju toliko značaja svojim izjavama? Da li misle da je veličina tih misli vredna rasprave? Da ikog zanima šta će neko reći? (O fejsbuku) 21. Polovne novine čitam u nedostatku boljih sadržaja. Veoma su zanimljive pa u obilju najnovijih vesti, biram ukoričene sindikalne novine Rad za period od 1946. do 1950. godine, jer se čine kao izvor tačnih informacija. 22. Žao mi je što neću videti Australiju, Argentinu i Ameriku. 23. Mnogo puta ponavljana fraza o pogrešnim stanicama u pogrešnom vozu u sebi nosi osudu greha i nudi mogućnost iskupljenja, jer mi dozvoljava da u svakom trenutku siđem i promenim voz. Ako se kao ateista nađem u nekom vozu, kako da znam da je pogrešan? Da li imam dovoljno savesti da me upozori? Da li su stanice za svakog od putnika pogrešne? 24. Otromboljio mi se stomak od tromosti i kipi, odavno ne uspevam kaiš da zakopčam, dugmad se otkida. Preliva se salo preko pantalona i preko svake mere. Baš gadno. I samo je meni žao. Čekam da me nema. Tarantino je sigurno čitao Cezara. A Cezar nije imao stomačinu. 25. Ako nam neko nešto čini a ne traži nikakvu protivuslugu da li to znači da nas nekritički podržava u tome što smo čak i kad grešimo? 26. Osećam se kao da postajem zombi iz filmova američke B produkcije. Virus koji se nešto pre nove godine manifestovao kao običan laringitis, razvio se u suvi kašalj i kijavicu od koje mi je procurila krv na nos, svrab kože koji me s vremena na vreme tera u besomučno češanje kože srednjeg i domalog prsta desne ruke i levog stopala, a da na toalet papiru posle velike nužde ostaje krvav trag. Sve to vreme misao mi je fokusirana isključivo na sopstvenu ugroženost, osećaj bespomoćnosti i depresije, kao posledica loših životnih odluka i lenjosti. Ne znam da li ljudi pre nego postanu zombiji tako razmišljaju u filmovima američke B produkcije ali ako da, onda sam siguran da bi linearan tok njihovih misli vodio upravo tamo gde se sada nalazim. 27. “Nasilje je i zakonito i pravedno. Kada je društveni sistem urušen nasilje se uveliko privatizuje. To se dešava zbog toga što država ima monopol nad organizovanim nasiljem. A kada ono počne da se širi tada napušta polje politike. Organizovano nasije postaje ekonomska aktivnost koje u svojoj suštini sadrži pobunu društva.” – zlikovac citira Marksa u nekom japanskom crtanom filmu. 28. Najlakše je poklanjati savet. To je zbog toga što savet retko ko traži. Oni koji ga ipak zatraže, retko dobiju pravi. Zato što ni davaoci ni primaoci toga nisu svesni puno je nesreće na svetu. Nešto je bolja situacijama sa receptima. Recepti nisu saveti već korisne informacije koje kombinovanjem čine život podnošljivijim, tortu ukusnijom, salatu zdravijom i decu otpornijom na nedaće koje ih u životu čekaju. 29. Politički hipsteraj, u pravedničkom ali bezuspešnom pokušaju da spreči kako mafijaško-tajkunsko otimanje grada tako i jednako bezuspešno omogući lokalni razvoj, postaje neprijatelj svakog političkog delovanja, pa je i njihovo odbijanje da se priključe „levom“ ili „desnom“ političkom taboru razumljivo jer: hipsteri, s jedne strane preziru radničku klasu, stare i seljake dok istovremeno svoju političku borbu temelje na aproprijaciji tuđih borbi. Upravo što se tu nema šta logički zameriti zbog pragmatičnosti takvog stava i ma koliko on bio amoralan, ironično je i ikonično da ovakva slika pragmatizma prouzrokuje nesagledivu štetu i njima i onima koji su im verovali." 2,54566,2019-06-05T08:28:53.879Z,54361,anon2002939394,anon71692568,"Hi @anon Da li je ovo deo vašeg dela?" 3,54615,2019-06-06T00:30:49.254Z,54361,anon71692568,anon71692568,"Zdravo anon2954973946mi, nisam siguran da imam jasnu ideju o tome kakve refleksije mogu da očekujem. Ovo su nekakve crtice iz života, koji može da bude sličan bilo čijem... nešto kao introductory CV. Od tih crtica, a svaka bi trebalo da razvije tokom vremena sopstveni narativ, očekujem problematizaciju Well being in Europe (morality and spirituality). Dakle, ako očekujem nešto to bi bilo nekakvo prepoznavanje, identifikaciju zajedničkih sklonosti, introspekciju na bilo kom nivou. Ne znam da li sam ti odgovorio?" 4,55286,2019-06-17T11:00:32.270Z,54615,anon2002939394,anon71692568,"Pitao sam vas jer je teško reagovati ako nema dovoljno konteksta. Na primer, da li biste zamolili druge Srbe da podele i uspomene iz prošlih vremena, slično vašim tačkama 1-8? Ili biste ih pitali za šta im je stalo, ali se moraju žrtvovati? (tačka 17) Stvarno mi se sviđa kako je to uradio @anon4238938381, jer nas je pitao šta mislimo o novom moralnom kodeksu. Na sličan način za vas, on je započeo razgovor sa sopstvenim iskustvom: https://edgeryders.eu/t/the-new-moral-code-of-21st-century/10030" 5,55288,2019-06-17T11:20:18.483Z,55286,anon4238938381,anon2002939394,"@anon71692568 Ove crtice su pojedinačno zanimljive, ali fali im kontekst priče. Imaš dara za prenošenje vrlo konkretnih slika iz tvog sećanja - nešto što mnogima koji se čak i profesionalno bave storytellingom ili to koriste u svom radu često nedostaje. Meni fali tok koji bi nama ostalima pomogao da bolje razumemo šta tačno želiš da problematizuješ u temi Wellbeing in Europe, kako bih bolje mogla da se uključim u razgovor. Kada sam pisala svoju priču, ja sam probala da iz mnoštva svojih iskustava i refleksija izvučem nekoliko koje su mi bile važne za jedan aspekt diskusije, iako naravno i ta diskusija može imati različite okvire i krake. Pisala sam na engleskom jer je nas koji pišemo i govorimo i srpski za sada malo, ali bilo bi sjajno da nas bude više." 6,55306,2019-06-17T14:01:07.629Z,55288,anon71692568,anon4238938381,"Hvala na zamerkama. Volim jedan citat, možda je čak i moj, nisam siguran, a glasi - ubijte karijeru pre nego ona ubije vas. Trebalo je da se profesionalno bavim skulpturom, naime, desetak godina sam se školovao za vajara, ali avaj. Posle toga je počeo tzv. profesionalni život. Otud kontekst, koji ja podrazumevam, ostaje nerazumjiv a veoma uspešno sam ubio karijeru. Tok može biti heterogen, hronološki ili svesno nekritički, ovde pokušavam da prizovem jednog konkretnog učesnika u diskusiji kako bi nas bilo više koji govorimo istim jezikom o moćda dijametralno suprotnim vrednostima. Otkriće se tokom vremena. Eto." 7,55307,2019-06-17T14:12:10.683Z,55286,anon71692568,anon2002939394,"Maybe the only context is my age and gender. I am not believer, in any sense. Individual ethics transgresses both spirituality and any kind of religious feeling. I just know that whenever one talks on personal sacrifice he or she thinks on somebody else's oblation. I doubt that there is a significant difference between Serbs or any other nation." 1,55200,2019-06-14T20:08:14.191Z,55200,anon3261803203,anon3261803203,"Na komisję lekarską staję co pięć lat. Członkowie komisji patrzą w opinię lekarza psychiatry i na tej podstawie przyznają świadczenie na kolejny okres. Teoretycznie osoby w mojej sytuacji mogą pójść do pracy, jednak w praktyce często okazuje się to niemożliwe. Dziewiętnaście lat temu zdiagnozowano u mnie schizofrenię paranoidalną. Od tamtego czasu jestem pod stałą opieką lekarską, przyjmuję dostosowane leki i dzięki temu funkcjonuję całkiem dobrze. Mam liczne grono znajomych i różne pasje, jednak wciąż czuję brak zrozumienia dla mojej sytuacji. Skończyłem studia. Mam tytuł „krytyk i promotor dzieła plastycznego”. W tamtym czasie byłem pełen entuzjazmu i szczerze dumny, że kończę studia więc na fali tego optymizmu zanosiłem swoje CV gdzie tylko mogłem: do domów kultury, galerii sztuki. Chciałem pójść do pracy zgodnej z moim wykształceniem. Jednak nikt nie odpowiedział . I oczywiście po kilku miesiącach się zniechęciłem. Okazało się, że moje umiejętności i wiedza są mało warte kiedy pracodawca widzi, że mam w orzeczeniu wpisaną chorobę psychiczną. Bardzo mnie to demotywuje, bo chciałbym być terapeutą zajęciowym. To jest moje największe marzenie. Skończyłem też stosowny kurs, jednak na chwilę obecną mam marne szanse na taką pracę. Nie poddaję się jednak, wciąż szukam takich ogłoszeń o pracę. Widzę wyraźnie jak osoby z chorobami psychicznymi są traktowani w społeczeństwie: źle. Ogólnie staram się myśleć pozytywnie o swojej przyszłości, ułożyć sobie życie osobiste i zdobyć jako taką niezależność, jednak jest to niebywale trudne. Mam drugą grupę inwalidzką i w takim przypadku renta wynosi dziewięćset złotych. To jest kwota poniżej minimum socjalnego w Polsce. Tak jak wspominałem wcześniej mogę pójść do pracy i „dorobić” nawet drugie tyle. Jednak problem jest w tym, że oferowane prace są najmniej atrakcyjne: dozorca, szatniarz, praca na zmywaku w restauracji. A ja skończyłem studia, pięć lat sumiennej pracy i pokonywania swoich słabości. Setki przeczytanych książek, praca badawcza i mimo to jedyną dostępną ofertą pracy na dzień dzisiejszy jest bycie szatniarzem. Myślę, że to wynika z kilku czynników: przede wszystkim z uprzedzeń ale też sposobu w jaki traktuje się osoby z problemami psychicznymi. Zanim poszedłem na studia chodziłem do ośrodka dziennego. I tam cały dzień wypełniały nam następujące czynności: lepienie z gliny, de coupage, zajęcia plastyczne a dla ambitniejszych kółko teatralne. Za namową przyjaciół postanowiłem zrezygnować z tych zajęć i aplikować na studia. Jednak osoby, które wciąż korzystają z takiej formy terapii nie zdobywają żadnych praktycznych umiejętności, które są przydatne w codziennym życiu. Są chowane pod kloszem i tam już zostają. Mi się udało, bo mam ogromne wsparcie w bliskich i rodzinie oraz naturalną ciekawość świata i chęć do nauki. Mam poczucie, że wiele osób, które poznałem lecząc się także ma duży potencjał jednak nie mają jak go realizować ponieważ nikt w nich nie wierzy i nie wspiera ich rozwoju intelektualnego. Moim zdaniem takie traktowanie sprawia, że osoby z chorobami psychicznymi jeszcze bardziej się izolują od społeczeństwa. Widzę to po sobie. Jeszcze dziesięć lat temu często chodziłem na wystawy, wernisaże, koncerty. Uczestniczyłem w kulturze. Dziś czuję ogromne zniechęcenie do kontaktu z obcymi ludźmi i wolę poczytać książkę albo zagrać w planszówkę z kimś znajomym. Jeśli chodzi o fajną, czyli satysfakcjonującą pracę, którą wykonuje osoba ze schizofrenią to znam taki jeden przypadek. Młoda kobieta, którą pamiętam ze szpitala dostała pracę na recepcji, bo lekarz prowadzący dostrzegł w niej potencjał. Z tego co wiem dobrze sobie radzi w tej pracy. Ale to był jeden taki przypadek na prawie dwie dekady mojego leczenia. O czymś to świadczy. _" 2,55209,2019-06-15T08:00:11.218Z,55200,anon634599124,anon3261803203,This is @anon 3,55276,2019-06-17T10:15:52.150Z,55209,anon2002939394,anon634599124,Magda or anon3261803203 (the author)? 4,55279,2019-06-17T10:42:58.288Z,55200,anon2002939394,anon3261803203," Cześć @anon3261803203, witamy w EdgeRyders! Nazywam się anon2954973946mi i poświęcam swoje życie na łączeniu ludzi poprzez dialog i wspólną pracę nad problemami. Podziwiam Twoją odwagę i podzielenie się tą historią, bo jak wiadomo, przyznanie się do niestabilności nie jest łatwe. @anon829385436 podzieliła się także niesamowitą historią choroby przewlekłej - czy coś w jej doświadczeiach brzmi dla Ciebie znajomo? Może możesz zostawić komentarz z radą lub podpowiedzią z własnego doświadczenia? https://edgeryders.eu/t/diagnoza-wsparcie-psychologiczne-i-zycie-z-choroba-przewlekla-w-polsce/10046 Jak my, jako edgeryders, możemy Ci pomóc? Czy przyłączyłbyś się do spotkania, które organizujemy jesienią w Polsce, aby poznać innych i znaleźć nowe pomysły, współpracę i wsparcie?" 5,55280,2019-06-17T10:49:09.689Z,55276,anon634599124,anon2002939394,"Magda is applying, anon3261803203 is the author of the story she brought as application :)" 1,53165,2019-05-06T22:12:59.564Z,53165,anon4053408677,anon4053408677," Moi rodzice (jak większość rodziców na świecie) nie czuli się przygotowani do tego, aby rozmawiać ze swoim dzieckiem o seksualności. Byli jednak świadomi tego, że tego tematu całkiem nie powinno się przemilczeć i pierwszą książkę kupili mi, kiedy nauczyłam się czytać. Pamiętam, że najbardziej zafascynował mnie fragment o tym, jak wygląda stosunek seksualny. Jako osoba od zawsze dużo czytająca, zwracałam uwagę na wszystko o seksualności, co wpadło mi w ręce. Przypuszczalnie w celu profilaktyki antynarkotykowej mama kupiła mi „My, dzieci z dworca ZOO” i o ile do narkotyków nigdy mnie nie ciągnęło, to nauczyłam się z niej nowych rzeczy o seksie (ani chcianym, ani radosnym). Poza tym edukowałam się jak wszyscy inni z telewizji, hollywoodzkich filmów i seriali. Już w podstawówce dotarło do mnie, że coś z kulturą wokół seksu jest nie tak. Pedagożka szkolna, która anon3664178097ła prowadzić wychowanie do życia w rodzinie, nie była w stanie przekazać żadnej konkretnej wiedzy. To, co zapamiętałam z nielicznych zajęć, to jej niechęć do relacji jej znajomych, w której mężczyzna podporządkował się żonie, a przecież powinno być odwrotnie. Doceniam inicjatywę mojej wychowawczyni, która przeprowadziła jedne zajęcia o miesiączce, ale z podziałem na płcie (nie wiem, czego w tym czasie uczyli się chłopcy), i po tym, jak sama zaczęłam miesiączkować. W liceum było jeszcze gorzej. Poszłam na pierwsze zajęcia z wychowania do życia w rodzinie i od razu z nich zrezygnowałam, bo prowadziła je studentka teologii. Dla mojej mamy było oczywiste, by dawać mi wybór w sprawach światopoglądowych. Była też na tyle świadoma, że zaprowadziła mnie do ginekolożki i nie był to w naszym domu temat tabu. Na lekcjach biologii poznawaliśmy za to głównie świat roślin, a jednym z ulubionych powiedzonek nauczycielki było „szklanka wody zaanon3664178097st seksu”. Mój wrodzony feminizm i rosnąca niezgoda na seksualną rzeczywistość doprowadziły mnie do Grupy Edukatorów Seksualnych Ponton przy Federacji na Rzecz Kobiet i Planowania Rodziny, w której jako wolontariuszka działam od 13 lat. Moim celem stały się: bezpośrednia pomoc młodym ludziom, promowanie założeń nowoczesnej edukacji seksualnej i zanon3664178097na prawa zarówno szkolnego, jak i medycznego tak, by dostęp do bezpłatnej antykoncepcji i innych usług związanych ze zdrowiem seksualnym był możliwy dla wszystkich. Żaden rząd po 1989 roku nie wywiązał się z międzynarodowych i narodowych zobowiązań - rzetelnej edukacji seksualnej ani refundowanej antykoncepcji nadal w Polsce nie ma. To, co zmieniło się w ostatnich latach, to świadomość, że nasz dobrostan zależy także od możliwości podejmowania autonomicznych decyzji w dziedzinie seksualności (duże zasługi ma na tym polu Grupa Ponton) i potrzeba stworzyć do tego odpowiednie warunki. Żeby nastąpiła zanon3664178097na na poziomie prawa, musimy głosować na polityków i polityczki, którzy potrafią o tym rozmawiać w sposób otwarty. To, co każdy z nas może zrobić prywatnie, to: przemyśleć własne doświadczenia związane z edukacją seksualną i jak wpływają one na nasze życie, a także poszerzać wiedzę w oparciu o dobre źródła. Jeśli macie dzieci, warto sprawdzać, kto jakie informacje im przekazuje i wyanon491946983ć od szkół rzetelnych lekcji wychowania do życia w rodzinie. Moja pasja stała się moją pracą. Od 2017 roku pracuję jako edukatorka seksualna w Londynie. Prowadzę zajęcia w szkołach, klubach młodzieżowych, domach dziecka. W Wielkiej Brytanii nie zakłada się, że uczenie abstynencji może przynieść jakąkolwiek korzyść. Młodzi ludzie w każdym wieku mogą przyjść do kliniki zdrowia seksualnego i otrzymać wsparcie, antykoncepcję, zbadać się. Mam nadzieję, że za mojego życia będzie to możliwe w Polsce." 2,53242,2019-05-08T15:21:37.904Z,53165,anon2002939394,anon4053408677,"@anon4053408677 ! Good to see you here, after we have met in London earlier this year. Sorry, I'm writing in English with an automated translation below (anon2616253660ogies for mistakes). Your story resonated with me, in Romania during highschool I believe I had maximum 2 hours of ""education on sexual reproduction"", nothing to do with compelling sex education as we imagine it today. Even if I informed myself, a small part of me grew up like a prude. [quote=""anon4053408677, post:1, topic:9857""] No government after 1989 did not meet international and national obligations - reliable sexual education or refunded contraception is still not in Poland. [/quote] Are there any alternatives at the moment? And do you think this awareness you mention which has increased since, can be a good source of political pressure? I recently heard about [Razem](http://partiarazem.pl/), who come from an activist tradition, what is your impression of them? http://partiarazem.pl/2019/02/walentynki-robimy-razem/ ---- PL Dobrze cię tu widzieć, po tym jak spotkaliśmy się w Londynie na początku tego roku. Niestety, piszę po angielsku z automatycznym tłumaczeniem poniżej (przepraszam za błędy). Twoja historia rozbrzmiewała we mnie w Rumunii podczas liceum Wierzę, że anon3664178097łem maksymalnie 2 godziny „edukacji na temat reprodukcji seksualnej”, nic wspólnego z przekonywującą edukacją seksualną, jak to sobie dzisiaj wyobrażamy. Nawet gdybym się poinformował, mała część mnie dorastała jak pruder. Czy są w tej chwili jakieś alternatywy? I czy uważasz, że ta świadomość, o której wspomniałeś, która wzrosła od tego czasu, może być dobrym źródłem presji politycznej? Ostatnio słyszałem o [Razem] (http://partiarazem.pl/), którzy wywodzą się z tradycji aktywistów." 3,53431,2019-05-14T09:00:39.846Z,53165,anon4053408677,anon4053408677,"Hi anon2954973946mi, thank you for your comment. I will reply in Polish for Polish readers here. Sytuacja krajów Europy Wschodniej jest podobna. Działałam w organizacji Astra Youth zrzeszającej aktywistki i aktywistów z krajów, które są trochę pozostawione na uboczu przez społeczność międzynarodową, bo choć (niektóre) należą do UE i sytuacja ekonomiczna nie jest najgorsza, są daleko za Europą Zachodnią, jeśli chodzi o edukację seksualną i usługi medyczne związane ze zdrowiem seksualnym (np. dostęp do testów na infekcje przenoszone drogą płciową, prawa osób nieletnich do otrzymania antykoncepcji bez wiedzy rodziców/opiekunów). Polska jest za to wyjątkiem, jeśli chodzi o bardzo restrykcyjne prawo aborcyjne. Nielegalna aborcja przy braku edukacji seksualnej w szkołach i darmowej antykoncepcji to bastion fundamentalizmu. Takie prawo ma na celu ograniczyć ludzką wolność do decydowania o sobie, łamie też wszelkie międzynarodowe zalecenia. Po latach odbijania się od kolejnych ministrów edukacji zrozuanon3664178097łam, że bardziej skuteczną drogą będzie działalność polityczna. Dołączyłam do partii, która chciała zmienić prawo w tym zakresie. Po 1989 roku pojawiały się projekty ustaw liberalizujących prawo aborcyjne i wprowadzające edukację seksualną, jednak każdy rząd był przeciwny. Obecnie postulaty te mają w swoim programie partie Razem i Wiosna." 4,53673,2019-05-20T10:22:17.597Z,53165,anon2000695737,anon4053408677,"Nice to meet you @anon4053408677! Also writing in English with automated translation, sorry for not being able to write directly in Polish. I was surprised by the ending of your story. Basically, you became an activist for better sexual education _in Poland_, but then went on to work as one _in England_. Is this correct? What is, now, the situation of the movement for better sex education on the ground in Poland? *** Byłem zaskoczony zakończeniem twojej historii. Zasadniczo zostałeś działaczem na rzecz lepszej edukacji seksualnej _w Polsce_, ale potem zacząłeś pracować _w Anglii_. Czy to jest poprawne? Jaka jest teraz sytuacja ruchu na rzecz lepszej edukacji seksualnej w Polsce?" 5,55220,2019-06-15T13:09:24.392Z,53165,anon4053408677,anon4053408677,"Hi Alberto, sorry for replying with a delay but I have been to India on my personal sex education mission. I will continue in Polish. Wbrew temu, jak Ci się wydaje, nie porzuciłam edukacji seksualnej w Polsce. Cały czas działam w Grupie Ponton, wspieram ją merytorycznie i szkolę. Ponieważ w Anglii możliwości działania są znacznie większe, mam możliwość bardzo dużo się uczyć, żeby w przyszłości móc implementować nowe rozwiązania w innych krajach. Korzystam z dorobku różnych organizacji na całym świecie, interesuje mnie też rzecznictwo na poziomie międzynarodowym. Pojechałam teraz do Mumbaju, żeby poznać aktywistów i aktywistki, które działają na rzecz młodych ludzi i praw mniejszości. Sytuacja w Polsce jest trudna, zarówno minister edukacji, jak i rzecznik praw dziecka są całkowicie przeciwni edukacji seksualnej, a Grupa Ponton jest zawsze na celowniku. Społeczeństwo jednak się modernizuje i jedynie mniejszość podziela tego typu radykalne poglądy." 6,57130,2019-07-25T08:21:01.613Z,53165,anon2002939394,anon4053408677,@anon634599124 can you please format text and add a picture? we will use this post as featured content on the funnel website. 7,57131,2019-07-25T08:24:38.142Z,57130,anon634599124,anon2002939394,done 1,54366,2019-06-01T19:41:18.451Z,54366,anon651223796,anon651223796,"Cześć, tu Mikołaj! Jako przyszłego psychoterapeutę w nurcie psychologii zorientowanej na proces (POP) zajmuje mnie bardzo tematyka nie tylko dobrostanu psychicznego jednostki, ale w równej mierze stanu ducha społeczności, której jestem częścią. Praca ze światem (worldwork), z grupami, z konfliktami, to esencja działania każdego zaangażowanego "procesowca". Jako, że przyszło mi urodzić się i żyć w Polsce to właśnie mój kraj i jego mieszkańcy zajmują mnie najbardziej. Choć próbowałem emigracji, to jednak siła Domu przyciągnęła mnie z powrotem. I tak układam sobie powoli życie z moimi dziewczynami (narzeczona,córka) w polskiej/warszawskiej codzienności. Mija właśnie trzydzieści lat od pierwszych częściowo wolnych wyborów w Polsce i to jest świetny moment, żeby robić podsumowania, ale też (co w moim odczuciu jest ważniejsze)- swoisty „raport pogody” pokazujący w jakim miejscu dziejowym znajdujemy się jako jednostki i społeczeństwo. Lubię szukać miejsc zapalnych, sukcesów i porażek. Przyglądać się jednostce, która zanon491946983 się w codziennej próbie dogonienia Europy Zachodniej. W przyszłości marzy mi się praca z konfliktami w dużych społecznościach. Mówi się, że już dawno nasze społeczeństwo nie było tak podzielone jak w ciągu ostatnich lat. Taki długofalowy podział i narastające napięcie mają silne odzwierciedlenie w samopoczuciu Polaków na co dzień. To ma i będzie anon3664178097ło konsekwencje. No chyba, że coś z tym zrobimy... Co ciekawe, właściwie oceniłbym się jako osobę, która w żaden sposób nie jest związana w kwestie polityczne, a tymczasem pierwszy swój post zacząłem właśnie od wątku politycznego. To zdaje się potwierdzać fakt jak bardzo współczesne zanon3664178097ny oddziałują na nasze społeczeństwo. Chaos informacyjny jaki wytwarza się przez nagromadzenie wiadomości z różnych stron sceny politycznej powoduje, że tracę zaufanie do swojego oglądu sytuacji i czuję się niepewnie. To co wydawało się jeszcze kilka lat temu stanem jaki znam niemal od dziecka, dziś ulega silnym zanon3664178097nom. Ok, życie to ciągła zanon3664178097na, której musimy pokłonić się, bo to żywioł, ale z drugiej strony chciałoby się mieć poczucie wpływu na bieg wydarzeń, poczucie stabilizacji. Podczas gdy jedna strona czuje, że wreszcie ktoś tutaj robi po latach długo wyczekiwany porządek, druga czuje się zupełnie niesłyszana i zagubiona (pogwałcona?). Czego zatem brakuje? Czego potrzebujemy? Myślę, że potrzeba nam rozmów, debaty, dyskusji, otwartego "bezpiecznego" konfliktu. Najgorsze w tym wszystkim jest to, że niezależnie od tego czy zanon3664178097ny obecne są dobre, czy nie, to są to zanon3664178097ny, które nie zostały wspólnie wypracowane w pocie czoła społecznej dyskusji, ale właśnie narzucone przez silniejszego. Cierpi na tym tzw. zaufanie społeczne, którego poziom od lat i tak plasuje Polskę w tyle europejskiej stawki. Ma to wpływ nie tylko na wielkie wskaźniki, ale na naszą codzienności. Na zaufanie do władz, do sąsiada, policjanta, służby zdrowia, nauczyciela etc. Niezależnie jednak od wielkiej polityki, ludzie coraz częściej biorą sprawy w swoje ręce i to chyba jest jedyne remedium na taki stan rzeczy. Miodem na moje serce jest przyglądanie się zanon3664178097nom (zanon3664178097na!) społecznym zachodzącym w Warszawie. Sposób w jaki stolica pruje naprzód rozwijając lokalne aktywności i inkorporując w anon3664178097rę swoich możliwości dobre rozwiązania z innych krajów, jest doprawdy godne podziwu. Równocześnie mam też świadomość ciemnej strony tego anon3664178097sta i całej masy wyzwań jakie przed nami stoją. No właśnie, przed nami, bo czuję się częścią tego procesu. I właśnie o to chodzi, aby zbudować w Polakach poczucie, że jesteśmy organizmem wewnętrznie połączonym i zależnym od siebie. Budujmy wspólnoty!!!" 2,54472,2019-06-03T23:28:23.557Z,54366,anon1074268829,anon651223796,"Cześć Mikołaj. Dziękuję za udział w platformie. Nazywam się anon1074268829 i jestem wykładowcą w Londynie. Jedna z moich przyjaciół również trenuje, aby zostać psychoterapeutą. Jej (bardzo religijna) babcia kazała jej przestać marnować czas na Freuda i spojrzeć na Boga, aby znaleźć pokój, którego szukała! Jaki jest pogląd polskiego Kościoła katolickiego na psychoterapię? Czy więcej świeckich Polaków częściej zwraca się do psychoterapii jako alternatywy dla religii, czy też można połączyć te dwie?" 3,54744,2019-06-08T18:06:24.951Z,54366,anon634599124,anon651223796,"Hej Mikołaj! witaj w edgeryders, mam nadzieję, Twoim nowym, dziwnym domu :) Słuchaj, jedna rzecz w Twoim tekście bardzo mnie zastanowiła - ten prujący rozwój w Wawie. Mnie każda wizyta w Warszawie przeraża, bo widzę w niej coraz więcej betonu i coraz mniej budynków, które lubiłam (jestem fanką modernizmu i ładnej socjalistycznej architektury, więc takie rzeczy jak wyburzenie Rotundy łamią mi serce - ciesze się,że była siedziba MSN przetrwała, chociaż o włos!). Mógłbyś trochę opowiedzieć o tym, co Twoim zdaniem się tam tak poprawia? Ja sama jestem związana mocniej z Lublinem, bo tam studiowałam - i też bez przerwy śledzę inne mrożące krew w żyłach potyczki tam, gdzie za rządów pana Żuka próbuje się np teraz wyciąć wszystkie drzewa na Alejach Racławickich - kupa wielkich, starych drzew tam rośnie. Rządy PO w anon3664178097stach kojarzą mi się głównie z prywatyzacją i betonem :slight_smile: O tym, co jeszcze jest na rzeczy na wschodzie pisały np. @anon3552655848 (mieszkalnictwo) czy @anon3048295139. Mam nadzieję, że edgeryders stanie się dla Ciebie miejscem odkryć i inspiracji i profesjonalnego rozwoju - bo zbieramy tutaj powoli kawałki tej układanki, którą próbujesz zrozumieć." 4,54791,2019-06-10T11:08:46.888Z,54472,anon651223796,anon1074268829,"Hej anon1074268829, Cięszę się, że zainteresował Cię mój wątek. Jestem w stanie w dużej mierze zrozumieć babcie koleżanki, bo po larach poszukiwań dochodzę do wniosku, że Bóg (Siła Wyższa, lub jakkolwiek chcesz to nazwać) to ważny element zachowania zdrowia psychicznego. Przy czym babcia i ja pewnie widzimy to zgoła inaczej. Nie znam oficjalnego poglądu polskiego kościoła na psychoterapię, ale słyszałem w ramach tej instytucji zarówno o działaniach negujących osiągnięcia psychologii jak i znam osobiście psychoterapeutów, którzy leczą duchownych (oficjalnie). Nie mniej można dostrzec, że klasycznie pojomowana religijność odchodzi powoli do lamusa (szczególnie w dużych anon3664178097stach, gdzie stała się być wręcz obciachem), ale po niej pozostaje pustka.Ta pustka jest nie do zniesienia, dlatego współczesny Polak szuka i zdaje się być w tych poszukiwanach zdesperowany: desperacko pragnie w coś wierzyć i często łapie się małych bożków, którzy jednak na dłżuszą metę nie dają ukojenia. Brak autentycznej duchowości w połączeniu z rozpadem klyscznej wielopokoleniowej rodziny, konsumpcyjnym, dynamicznym trybem życia powoduje, że psychika nie wytrzymuje i szukamy pomocy terapeuty. Oczywiście psychoterapia może przyczynić się do rozwoju duchowości, ale podobno to doświaczenie mniejszości osób szukających wsparcia. Osobiście nie uważam, żeby psychoterapia była alternatywą dla religijności, ale faktycznie wiele osób tak to widzi. Przypuszczam, że liczba osób szukających pomocy u specjalisty ""od duszy"" będzie rosnąć lawinowo, aż stanie się społeczną normą. Jesteśmy świadkami bolesnych zanon3664178097n społecznych, ścierania się ""starego"" z ""nowym"". To będzie bardzo długi proces." 5,54792,2019-06-10T11:27:23.515Z,54744,anon651223796,anon634599124,"Dzięki Natalia, Zawsze chętnie jestem wśród ludzi, którzy idą pod prąd (albo tyłem do przdu :). W ogóle fajnie jest móc wymienić się spostrzeżeniami. Chyba nie byłem dość precyzyjny. Zupełnie nie isntersuje mnie główny nurt rozwojowy. Sam osobiście mam uczulenie na szklane biurowce i przeraża mnie uprawiany w nich ""chów klatkowy"". Pisząc o postępowej stronie stolicy anon3664178097łem na myśli w kontekście wspólnotowycm działania społeczne- jest cała masa fundacji, organizacji stowarzyszeń, które odważnie zagospodarowują przestrzeń, w której państwo/anon3664178097sto jest niewydolne (przestaliśmy się obrażać na to, że jest jak jest i wzięliśmy sprawy w swoje ręce). Wystarczy wejść na jeden z powszechniejszych w Warszawie portali dla ngo: https://www.ngo.pl/ by uświadomić sobie jak wiele się tam dzieje. Szczególnie ngosy zagospodarowują przestrzeń dotyczącą osób wykluczonych lub zagrożonych wykluczeniem społecznym. Dziś dla przykładu osoby z niepełnosprawnościami mogą liczyć często na profesjonalne wsparcie i pomoc ze stronych wyspecjalizowanych jednostek. Ponadto wolontariat stał się już chlebem powszednim... Mnie to wzrusza :)" 1,54626,2019-06-06T07:55:54.160Z,54626,anon4238938381,anon4238938381,"Hello everyone, It just came to me that I posted my [first text here](https://edgeryders.eu/t/the-new-moral-code-of-21st-century/10030/4) without properly introducing myself beforehand, so let's remedy that :blush: The name which is visible in my passport is actually Vladica, but I joined the community under this handle because I use it across different networks and it's been my nickname for 15 years. I am a 29 year old (almost turning 30) social entrepreneur, based in Belgrade, Serbia. I studied journalism and communications, and have been a grassroots activist since I was 20, mostly in corruption in health and electoral reform campaigns. During my university years I was active in debating and co-organized European University Debating Championship in 2012. Even though I love debating, I love storytelling more - mostly because I have witnessed so many times the impact of a good story combined with facts, which usually is lacking if you are just trying to make fact-based point. Things I care about are civil society and how it can impact change, making civil society and (social) entrepreneurs more sustainable, more impactful and more visible, and I am active in different women and gender initiatives and climate and zero waste actions. And also, I am queer, so often find myself explaining a lot of stuff about what that means and how it's different than other LGBTQ identities and orientations. I have a habit of buying flowers both for myself and for my friends, I read and watch a lot of fiction (sometimes when washing the dishes and cooking) and my favourite activity is coaching - be it students, civil or business executives or organizations as collective entities. My interest in wellbeing comes from trying to find one framework to help me understand better my life and those of my friends and family and I am looking forward to many discussions here. :slight_smile: If you want to see more of a CV-like info on me, check out my Linkedin: https://www.linkedin.com/in/vladicaanon4238938381jovanovic/ And if you wanna ask me anything - just shoot :slight_smile:" 2,54656,2019-06-06T15:26:57.556Z,54626,anon2002939394,anon4238938381,"I am in awe that you like us and choose to write in English (truth be told, it's easier to interact with the rest until more Serbians join!) and are interested to contribute, and I like your writing style! Well received, your bio and cv. I'd wish you happy browsing and please bear with us for a while. We are restructuring the team a little and we'll be looking for people to help mobilize local communities in and across Serbia, or join us on tour as we will scout for more stories. Would be happy to talk to you and explain personally, in the near future. Natalia must have mentioned more to you anyway. Do you know of any other people whose life, work and experiences make for relevant stories of contemporary Serbia and its politics? I read about these students squatting an old cinema: https://www.theguardian.com/film/2016/jan/30/zvezda-cinema-belgrade-privatisation-occupied Also about the MKM independent cultural center, Kulturni Centar Grad http://kcgrad.rs/?lang=en, and Centar za kulturnu dekontaminaciju https://www.czkd.org/. Most of these are lefties, which means there's a lot of alignment in values with a bunch of edgeryders here, but it would be good to get in touch with people who embody more of a general population experience.. to understand how behaviors are driven, what ticks for people from across the spectrum. Just some thoughts out loud,.." 3,54753,2019-06-09T08:01:25.865Z,54626,anon634599124,anon4238938381,"hey @anon4238938381 - so interesting to read your story from this very personal angle. I can relate to a lot! First of all, how is the LGBT scene in Serbia? I have never been to your country (even if I worked and lived in Slovenia, and I collaborated with Serbians when I was curating a museum in Indonesia, which I filled with instruments from your country as well :)) ). Where I come from (small town, southeast Poland) and I studied (bigger city, eastern Poland, somewhat second-tier university town) - there's still little openness to these topics. Which is partly why I left my country a decade ago - I started moving for shorter periods, then I realized there's no coming back. I am also queer and non-monogamous (polyamorous - since 5 years active and aware of it:)) - but exploring these things in my city and circles seemed so uncomfortable and difficult. I admire people who stay in Eastern European countries and are not afraid of being themselves there. I took the easier route - but in a way, I have a feeling this was the only route for me to discover new ways of being happy with others. Sometimes I think if some of my lonely friends in Poland had a chance to flip the way they think about relationships, sex, pleasure, connecting with other humans, they would be much less lonely. But I can be a bit preachy about these things :smiley: Great to have you here!" 1,54571,2019-06-05T09:45:45.377Z,54571,anon3105940560,anon3105940560,"Cześć, Nazywam się anon351797018, jestem socjolożką i ewaluatorką, skończyłam Collegium Civitas i Podyplomowe Studium Ewaluacji Programów Społecznych w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Na co dzień współpracuję z Instytutem Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk, uczelniami wyższymi oraz organizacjami pozarządowymi tj. m.in. Akadeanon3664178097 Rozwoju i Filantropii, Stowarzyszanie Boris, Fundacja Barka, Fundacja Badań i Innowacji Społecznych Stocznia. Aktualnie pracuję w Fundacji Pro-Cultura. Od trzynastu lat zajmuję się koordynowaniem i realizacją projektów społeczno-edukacyjnych oraz prowadzeniem badań w zakresie edukacji, ekonomii społecznej, wykluczenia społecznego a także innowacji i wykorzystywaniem nowoczesnych technologii w życiu codziennym. Jestem autorką lub współautorką kilkudziesięciu raportów analityczno-badawczych.Najbardziej cenię badania z gatunku action research – dążące do zanon3664178097ny sytuacji, a współczynnik humanistyczny to mój żywioł. Podczas prowadzenia badań jest dla mnie znalezienie odpowiedzi na pytanie ""Dlaczego?"" oraz zrozumienie punktu widzenia i opinii osób,z którymi rozmawiam. Prywatnie jestem entuzjastką wolności wyborów, świadomych decyzji i wszystkiego, co niezależne oraz niezwykłe – począwszy od kina i przyrody, a kończąc na psach rasy shiba-inu." 2,54603,2019-06-05T17:32:24.183Z,54571,anon2002939394,anon3105940560,"Cześć @anon3105940560, miło cię poznać, jestem anon2954973946mi, longtimer w Edgeryders, bardzo często współpracuję z Natalią! Sama mam wykształcenie w naukach społecznych, co nie znaczy wiele, z wyjątkiem tego, że mam głębokie zainteresowanie tematem relacji międzyludzkich i tym, jaki rodzaj zanon3664178097n zachowań może mieć miejsce na poziomie jednostki, grupy, społeczeństwa. Mam przeczucie, że nasze biosy nie mówią wiele innym o tym, kim naprawdę jesteśmy i na czym nam zależy. [Widziałaś inne historie Polek i Polaków wrzucone u nas?](https://edgeryders.eu/c/wellbeing/pl) Zaanon3664178097st dzielić się swoim CV, może spróbuj odpowiedzieć na opowieści innych własnymi historiami i doświadczeniami. W ten sposób poznajemy się nazwajem. Dzięki za zainteresowanie!" 3,54752,2019-06-09T07:43:04.495Z,54571,anon634599124,anon3105940560,"hej @anon3105940560 - witamy na pokładzie! Też anon3664178097łabym do Ciebie pytanie o ludzką historię - co cię kręci, motywuje, wkurza, z czym się zanon491946983sz w dzisiejszych Polskich realiach i czym się cieszysz? I które Dlaczego zadajesz sobie i innym ostatnio?" 1,54745,2019-06-08T18:15:43.678Z,54745,anon634599124,anon634599124," Rozmowa o polskich realiach na edgeryders powoli nabiera coraz ciekawszego kształtu. W ostatnim tygodniu poznaliśmy między innymi: [Mikołaja](https://edgeryders.eu/t/budujmy-wspolnoty/10052), którego martwi co prawda polityczny rozłam w Polsce - ale widzi też ogromny postęp i energię w kraju, szczególnie w stolicy. Ciekawe, czy wasze doświadczenia - z Warszawą lub innymi anon3664178097stami - też są takie pozytywne? Dołączyła do nas też [Katarzyna](https://edgeryders.eu/t/lokalny-lacznik/10079), weteranka socjologii i świata ngosów w Polsce, którą motywuje chęć zrozumienia Dlaczego? rzeczy się dzieją: czy dotyczy to ekonomii społecznej, czy wykluczenia, czy kultury. [Magda](https://edgeryders.eu/t/lokalny-lacznik/10079) z kolei interesuje się dziesiątkami różnych tematów - od praw LGBT, przez zrównoważony rózwój i ochronę środowiska, po odkrywanie własnego anon3664178097sta i zarażanie innym pasją do jego nieodkrytych zakątków. Jej celem jest zanon3664178097na społeczna - i stara się ją osiągnąć na setki różnych sposobów. Asia podzieliła się [realiami życia młodej osoby](https://edgeryders.eu/t/diagnoza-wsparcie-psychologiczne-i-zycie-z-choroba-przewlekla-w-polsce/10046) z MS (multiple sclerosis), a Marta tłumaczy, [dlaczego jaka młoda właścicielka biznesu musiała wrócić na etat](https://edgeryders.eu/t/prowadzenie-jednoosobowej-dzialalnosci-gospodarczej-w-polsce/10049), bo w Polsce na własną rękę jednak jest trudno. Bardzom ciekawa, co nowego przyniesie kolejny tydzień! Ja ze swojej strony mogę obiecać kilka dobrych historii :)" 2,55301,2019-06-17T13:32:21.069Z,54745,anon2002939394,anon634599124,Photo please? Anything else to make this summary shareable - @anon 1,50146,2019-01-18T10:46:43.685Z,50146,anon634599124,anon634599124,"**Dlaczego wciąż jestem w Edgeryders?** Minęło sześć lat, odkąd wybrałam się na pierwsze wydarzenie zorganizowane przez Edgeryders w Sztokholmie, na którym rozmawialiśmy o aktywiźmie i alternatywnych ruchach w krajach bałtyckich. Pamiętam, że dyskusje przy stole zrobiły na mnie spore wrażenie - pomysły były radykalne i fascynujące, poziom angielskiego ponad moją ligą. Wyzwanie idealne. Rok później dołączyłam do zespołu z małym grantem, który otrzymałam od Komisji Europejskiej na pracę dla NGOsa gdzieś w Europie. Okazało się, że Edgeryders prezentują idealne dla mnie połączenie intelektualnej stymulacji, możliwości pracy nomadycznej, i zadaniowej żonglerki. Jako nomadka chciałam podróżować i zdobywać doświadczenia - mogłam to robić w ramach pracy organizacji, ale też łączyć z nią inne zajęcia. Jako wiecznie poszukująca stymulacji głowa, wpadłam na tej platformie w wir fascynujących tematów: biohackingu, alternatywnych sposobów organizowania pomocy i myślenia o niej, otwartych technologii, bezpieczeństwa online, ginekologii DIY, sztuki, kultury, środowiska. Zostałam zaproszona do organizacji naszych festiwali, na których spotykałam niesamowite umysły z całego świata. Pojechałam do Nepalu, żeby przyjrzeć się kwitnącej tam oddolnej aktywności. Pomieszkiwałam ze społecznymi przedsiębiorcami w willii w Maroku i poanon491946983łam im udoskonalać ich pomysły. Przez lata robiłam dla tej organizacji wszelkiej maści misje i zadania - korzystałam w pełni z dynamiki zespołu i możliwości, jakie kreuje bycie w tym nietypowym zespole. A w międzyczasie podejmowałam się pracy w muzeach, przy biennalach, pracowałam na prywatnym uniwersytecie w Indonezji jako wykładowczyni czy organizowałam wydarzenia kulturalne i zmieniałam kontynenty, na własną rękę, zawsze w jakimś stopniu udzielając się w Edgeryders. Ten rok ma szansę być moim ulubionym w historii - tematy populizmu i internetu nowej generacji bardzo mnie interesują, nasza praca w Culture Squad nabiera dynamiki, udzielam się też przy fantastycznej nowej szkole urban game design. **Czym się interesuję?** Crossfitem i podnoszeniem ciężarów. I metabolic conditioning :) Sport to dla mnie dość nowa rzecz - i cieszę się, że udało mi się go odkryć. Przekonałam się na własnej skórze, że fizyczna sprawność przekłada się na intelektualną energię, a moje rozrastające się i coraz silniejsze ciało motywuje mnie na wiele sposobów. Mam ambicję zostać kiedyś trenerką, na kawałek etatu, z pomysłem połączenia fizycznego wysiłku z akceptacją siebie, zanon3664178097ną podejścia do własnego ciała, z feministycznym i politycznym podtekstem. Jestem też dziennikarką muzyczną - hobbistką, pracującą dla niezależnego pisma FYH i czasami innych anon491946983zynów. Uwielbiam sztukę nowoczesną i obsesyjnie odwiedzam muzea i galerie sztuki, czytam współczesną literaturę z całego świata, uczę się szycia, gotuję i podróżuję." 3,53583,2019-05-16T12:26:39.660Z,50146,anon634599124,anon634599124,"Hej dziewczyny - @anon3552413498 @anon Pierwszym krokiem, żeby zacząć działać, jest napisanie czegoś o sobie albo od siebie - zbieramy teraz historie dotyczące tego, jak się żyje w Polsce. Czy dotykające pracy, czy zdrowia, opieki społecznej, nastrojów politycznych, duchowości, religii... czy cos innego, co bardziej was gryzie, fascynuje, nakręca i motywuje, albo wkurza. W kategorii wellbeing mamy już kilka przykładów fantastycznych historii kobiet - dotyczące opieki nad kobietami, które[poroniły w Polsce](https://edgeryders.eu/t/opieka-nad-kobieta-tracaca-dziecko-w-trakcie-ciazy-lub-niedlugo-po-porodzie/9849/4) czy bycia ""[matką na swoim](https://edgeryders.eu/t/to-nie-jest-kraj-dla-zaradnych-ludzi/9851)"". No i szukamy kogoś, kto zechciałby z nami współpracować przez najbliższe miesiące - poniżej więcej informacji o tym, jak zacząć. https://edgeryders.eu/t/edgeryders-is-hiring-become-a-local-connector-for-a-project-on-improving-wellbeing-for-citizens-in-europe-5000/9719 A teraz czekam na wasze historie - chcę poznać życie w Polsce od środka (od dość dawna sama nie mieszkam nad Wisłą, więc mam też sporo do nauczenia sie od was) i zobaczyć, czy razem możemy coś zdziałać i poprawić." 4,53628,2019-05-17T13:43:05.429Z,50146,anon829385436,anon634599124,"Cześć! Nazywam się Aśka Bednarczyk, mieszkam, działam i pracuję w Lublinie - mieście wojewódzkim we wschodniej Polsce. Jestem aktywistką działającą na rzecz praw człowieka związaną ze Stowarzyszeniem Homo Faber od 2013 roku. Na początku swojej pracy w III sektorze interesowały mnie głównie kwestie związane z integracją migrant-ów/-ek oraz uchodźczyń/uchodźców. Koordynowałam pracę międzynarodowej grupy wolontariuszy-community workerów, którzy byli liderami grup mniejszościowych mieszkających w moim mieście. Prowadziłam również kursy języka polskiego dla cudoziemców, warsztaty antydyskryminacyjne oraz prezentacje dotyczące życia w Polsce dla nowoprzybyłych student-ów/-ek międzynarodowych. Od 2016 roku organizuję i koordynuję obecnie jedyny w Polsce feministyczy festiwal filmowy "Demakijaż - Festiwal Kina Kobiet". Zawodowo uczę języka angielskiego i jestem tłumaczką - głównie audiowizualną. Prywatnie interesuję się weganizmem, ochroną środowiska, ideologiami zero waste i d.i.y. , literaturą faktu oraz filmem. Razem ze swoją współlokatorką zamieniamy mieszkanie w dżungle i ratujemy zwierzątka w potrzebie. Zdecydowałam się dołączyć do Edgeryders ponieważ interesują mnie kwestie społeczne oraz problemy współczesnej Polski, zwłaszcza związane z opieką zdrowotną oraz kwestiami związanymi ze stabilnoścą zatrudnienia. W wymienionych obszarach dostrzegam wiele problemów, z którymi boryka się mój kraj. Młodzi ludzie mają duży problem z ugruntowaniem swojej pozycji na rynku pracy, zarobki są niskie, a oferowane umowy cywilnoprawne nie zapewniają nawet minimum socjalnego bezpieczeństwa. Rodzi to frustracje i jest powodem migracji zarówno wewnętrznych jak i zewnętrznych (warto dodać, że sytuacja w Warszawie jest zdecydowanie lepsza niż w innych anon3664178097stach, nawet tych większych, wojewódzkich, takich jak Lublin). System opieki zdrowotnej róznież jest nieudolny – długie kolejki i czas oczekiwania na wizyty do lekarzy specjalistów uwypukla społeczne nierówności. Zamożniejsze osoby (mimo posiadania ubezpieczenia zdrowotnego) coraz chętniej korzystają z prywatnej opieki zdrowotnej. Łatwo dostrzegalna jest też różnica jakości pomiędzy prywatną a publiczną służbą zdrowia – nie mam tu na myśli samego sposobu leczenia, a raczej paternalistyczne podjeście lekarzy dominujące w państwowej służbie zdrowia i partnerskie spotykane zazwyczaj w prywatnej (co ciekawe, te dwa modele mogą dotyczyć tego samego lekarza). Młode Polki i młodzi Polacy czują się rozdarci: z jednej strony chcą żyć bezpiecznie i spokojnie w swoim kraju, a z drugiej dzięki częstym wizytom na Zachodzie Europy mają świadomość, że ich rówieśnikom zaledwie kilkaset kilometrów dalej żyje się dużo łatwiej." 5,54022,2019-05-27T07:58:16.328Z,50146,anon634599124,anon634599124,"Hej @anon Najlepiej jest zacząć od opowiedzenia własnej historii - wtedy reszta społeczności będzie wiedziała, kim jesteście i czy być może macie wiedzę i doświadczenie, których oni poszukują, chcą się od czas czegoś dowiedzieć, albo zacząć wspólnie działać na jakimś polu. Ja poanon491946983m wam się między innymi odnaleźć :slight_smile: Jak to zrobić? Wejdź w kategorię Internet dla Ludzi albo Wellbeing, wybierz kraj (w przypadku wellbeing) i dodaj nową historię. Mamy też nagrody za historie i szukamy [lokalnego współpracownika w Polsce](https://edgeryders.eu/t/edgeryders-is-hiring-become-a-local-connector-for-a-project-on-improving-wellbeing-for-citizens-in-europe-5000/9719), który zacząłby pracę z nami od czerwca. Jeśli macie pytania, zapraszam do zadawania ich w komentarzu - prowadzimy tą platrformę jak gigantyczną skarbnicę wiedzy i informacji, i staramy się prowadzić dużą część komunikacji w jej ramach." 6,54234,2019-05-30T14:24:59.262Z,53628,anon2002939394,anon829385436,"Cześć @anon829385436, miło cię poznać! Witamy w Edgeryders <3 Wow, weganka mieszkająca w Polsce? Jak Ci się to udaje? Jako Rumunce - zanim przeniosłam się do Brukseli - bardzo trudno było mi zostać zostać wegetarianką. Odnośnie twojej opinii na temat publicznych / prywatnych usług zdrowotnych: Czy przeczytałaś historię @anon351797018 ? Ona musiała zorganizować sobie prywatną opiekę zdrowotną, ponieważ publiczna nie była dla niej dostępna. Nie krępuj się podzielić własnymi opiniami - to skomplikowana sytuacja i każda rada może pomóc." 7,54265,2019-05-30T20:52:04.444Z,54234,anon829385436,anon2002939394,"Cześć! Też miło Cię poznać :) W zasadzie to nie jestem weganką, a cruelty-free wegetarianką (jem jajka i nabiał z wiejskich hodowli np. od rodziny i przyjaciół, znajomych, znajomych). Bycie wegetarianką/weganką w Polsce jest zaskakująco proste - tylko w mojej rodzinie gdy spotykamy się w czasie świąt czy innych okazji przynajmniej 3-4 osoby nie jedzą mięsa. Taki stan rzeczy pozytywnie wpłynął na świadomość mojej rodziny - moja mama praktycznie przestała jeść mięso, a babcia zaczęła mówić o okrucieństwie chowu przemysłowego. Szacuje się, że nawet 15% społeczeństwa w Polsce to weganie lub wegetarianie, a Warszawa zajęła wysokie miejsce (pierwsza piątka) w ogólnoświatowym rankingu najbardziej vegan-friendly miejsc na ziemi. Zaskakujące, ale wspaniałe :) . Czytałam historię Kasi i przypomina mi zarówno moją historię związaną ze służbą zdrowia w Polsce, ale jeszcze bardziej historię bliskiej mi osoby, która w staraniach o dziecko została całkowicie pozbawiona refundowanych opcji zarówno diagnostycznych jak i doradczych. Nie anon3664178097łam świadomości, że osoby, które są w ciąży również nie mają dostępu do refundowanej opieki medycznej. W przypadku starania się o dziecko sytuacja wydaje się być równie dramatyczna. W najbliższych dniach postaram się poprosić przyjaciółkę, aby podzieliła się swoją historią." 8,54619,2019-06-06T06:19:48.449Z,54265,anon2002939394,anon829385436,"[quote=""anon829385436, post:7, topic:9376""] my grandmother began to talk about the cruelty of industrial farming. [/quote] Haha, niesamowite! Chciałbym, żeby moja babcia anon3664178097ła tak samo, ale jeśli jesz mięso przez całe życie, to jest to ścieżka bez powrotu dla bardziej konserwatywnych ludzi." 1,54407,2019-06-03T08:47:51.256Z,54407,anon2002939394,anon2002939394,"Da li neko ide na ovaj događaj? https://www.facebook.com/events/400752827438226/ Beograd će od 7. do 9. juna biti domaćin velike međunarodne konferencije „Pobunjeni gradovi”, posvećene lokalnim političkim pokretima iz Evrope i regiona. U organizaciji inicijative Ne davimo Beograd, ovaj skup okupiće aktiviste i aktivistkinje iz preko 20 zemalja koji svoje političko delovanje zasnivaju na lokalnim, životnim problemima građana/ki. Organizacije koje se bave zaštitom javnih dobara, socijalnom sigurnošću, pristupačnim stanovanjem, dostupnošću komunalnih usluga, ekološkom pravdom, zadrugama, decentralizacijom upravljanja i solidarnošću čine novu političku snagu građana/ki. U svetu koji se užurbano menja i u kojem i pored svih tehničkih, naučnih i tehnoloških iskoraka sve više dominiraju osećanja nesigurnosti, straha, nejednakosti i mržnje, u kojem su populizam i ekstremizam u sve većem porastu, javlja se trend drugačijeg političkog organizovanja koji na talasu građanskih borbi i novih političkih pokreta nosi nadu da je moguće ne samo suprotstaviti se ovim negativnim tendencijama, već i izboriti se za viziju gradova i društva u kojima želimo da živimo. Od 2017. godine kada je na poziv gradonačelnice Barselone Ade Kolau i političke platforme “Barcelona En Comu” u ovom gradu održan prvi samit “Pobunjenih gradova” (Fearless Cities) ovaj trend prerastao je u globalni municipalistički pokret u okviru koga aktivisti i aktivistkinje, lokalni odbornici, gradonačelnici/e i građani/ke rade na izgradnji globalne mreže solidarnosti i nade. Serija sastanaka i konferencija pod ovim nazivom koje se održavaju širom sveta imaju cilj da radikalizuju demokratije u našim gradovima. Ove godine, Inicijativa Ne davimo Beograd nastavlja ovaj proces i organizuje veliku međunarodnu konferenciju “Pobunjeni gradovi” od 7. do 9. juna 2019. godine. Tim povodom Beograd će na tri dana ugostiti veliki broj predstavnika političkih pokreta i aktivista iz cele Evrope, sa željom da predstavi raznovrsnost i inovativnost širokog spektra organizacija i pokreta koje stupaju u političku arenu, vraćajući gradove i opštine u ruke običnih građana. >>>>>>>>>>>>> PROGRAM <<<<<<<<<<<<<<< [https://pobunjenigradovi.nedavimobeograd.rs/raspored/](https://pobunjenigradovi.nedavimobeograd.rs/raspored/?fbclid=IwAR2IEIQbakEZqKpFyCxihd3GsRPjuj6XQ0l0DcgF-sAoRmwITqIJLTUtFJc) Svi programi konferencije su BESPLATNI, ali je REGISTRACIJA OBAVEZNA na sledećem linku: [https://pobunjenigradovi.nedavimobeograd.rs/registracija/](https://pobunjenigradovi.nedavimobeograd.rs/registracija/?fbclid=IwAR1ZJ-ButB0BbJJFs2lmNgJBrAuwTXSdNr4-AF7G1UJm3BGbbi_bLAX0DwM)" 2,54618,2019-06-06T04:50:40.450Z,54407,anon71692568,anon2002939394,"Pa, u stvari, ne. Mnoge stvari u vezi sa Ne Davimo Beograd činile su se krajnje ispravne da bi se ispostavilo da niko nije imun na manipulaciju i zloupotrebu činjenicama, onog trenutka kada uđe u polje političke borbe za vlast." 1,53075,2019-05-02T19:19:02.641Z,53075,anon1952873530,anon1952873530," Witajcie. Jestem mamą sześciorga dzieci, z których troje zmarło w trakcie ciąży. Dwoje w 10 i jedno 21 tygodniu ciąży. Pierwsze poronienie przeżyłam dość spokojnie, choć marzyliśmy o trójce dzieci. Było mi smutno i czułam się bardzo słaba, ale po kilku tygodniach życia zaabsorbowanego przez starsze córki, zycie wróciło do normy. Tłumaczyłam sobie, że może tak anon3664178097ło być, bo może nasze dziecko w ten sposób zostało uratowane przed jakimś ogromnym cierpieniem w przyszłości. I tylko, co jakiś czas któraś ze starszych córek pytała np. „A pamiętasz jak nasz dzidziuś zachorował i umarł?”, a ja odpowiadałam ze ściśniętym gardłem. Na kolejne dziecko czekaliśmy 7 lat. Nie mówiliśmy nikomu, że jestem w ciąży dopóki nie minęły pierwsze trzy miesiące. Dopiero gdy zdążyłam się ucieszyć, że teraz już wszystko będzie dobrze okazał się, że nasz synek nie żyje, okręcił się pępowiną. Opiszę jego poród, bo to bardzo było traumatyzujące. W 21 tygodniu ciąży zaczęłam krwawić, więc jak najszybciej pojechałam do pobliskiego Dotarłam tam po 20 minutach. Odnalazłam oddział medycyny ratunkowej, gdzie powiedziano mi, że teraz nie ma mną się kto zająć i mam poczekać na korytarzu. Ponieważ wydawało mi się, że w sytuacji krwawienia w ciąży wskazane jest leżenie, położyłam się w jednej z sal dla pacjentów. Wówczas zainteresowała się mną pielęgniarka (nakrzyczała na mnie, że czemu leżę) i po konsultacji z lekarzem skierowała na oddział ginekologiczno-położniczy. Tam zarejestrowano mnie, przyjęto na odział i polecono czekać na konsultacje lekarską. Moje oczekiwanie trwało 1,5h. Po tym czasie zbadał mnie lekarz (żartując nieustannie) i wykonał USG stwierdzając, że dziecko nie żyje. Nie powiedział jednak tego do mnie tylko do położnej zapisującej wyniki badania mówiąc „w jamie macicy płód martwy w położeniu miednicowym” Potem podyktował resztę wyników i zwrócił sie do mnie z pytaniem czy słyszałam i informacją, że w dniu jutrzejszym zostanie wywołany poród. Położono mnie na 6 osobowej sali z 2 kobietami w ciąży i 3 przed lub po zabiegach ginekologicznych. Położne i pielęgniarki pracujące na oddziale oraz jedna z lekarek były bardzo życzliwe i taktowne. Odpowiadały na wszystkie moje pytania dotyczące pogrzebu, badań histopatologicznych itp., jednak o wszystko sama musiałam się dopytać. Pozostali lekarze byli raczej obojętni. Następnego dnia podano mi do szyjki macicy lek o nazwie cytotec (polecając uprzednio napisać oświadczenie, że w związku z obumarciem ciąży ja proszę o jej rozwiązanie), poinformowano, że poród powinien trwać 6 godzin i polecono wrócić na salę. Tam wśród pozostałych pacjentki i odwiedzających je i żartujących ludzi leżałam z nasilającymi się skurczami. Po 6 godzinach zbadano mnie i podano Pyralgin, z powodu silnego bólu. Kilkakrotnie prosiłam o przeniesienie w jakieś odosobnione miejsce, jednak powtarzano mi, że nie ma takiej możliwości ze względu na brak miejsc. Dopiero ok. godz. 19.00 położna wyprosiła mężczyzn odwiedzających pacjentki z sali. Ponieważ poród był bardzo bolesny, pozostałe pacjentki postanowiły wyjść do świetlicy. Dzięki temu ostatnią godzinę porodu spędziłam tylko z mężem i zaglądająca od czasu do czasu położną. Po urodzeniu się dziecka zabrano mnie do gabinetu zabiegowego na zabieg wyłyżeczkowania jamy macicy. Przez pierwsze tygodnie po śmierci synka nie było we mnie żadnych uczuć oprócz wszechogarniającego smutku. Niby dobrze się trzymałam, nie płakałam zbyt dużo, nie histeryzowałam, nie denerwowałam na widok kobiet w ciąży czy niemowląt. Czułam tylko taką ogromna pustkę i ogromne zmęczenie. I samotność, nawet mimo świadomości, że bliscy są obok. Przerażała mnie wizja powrotu do pracy, męczyły spotkania z ludźmi. Nie mogłam spać przez kilka dni z rzędu, a potem spałam po kilkanaście godzin na dobę, tak samo z jedzeniem: albo nic, albo więcej niż zwykle. Dziwne wydawało mi się, że świat nadal istnieje, nie zatrzymał się, słońce wschodziło co rano, życie toczyło dalej pełne radości. Tylko ja gdzieś obok. Dobrze mi było gdy wyjechaliśmy na rodzinne wakacje, las, jezioro, potem góry. Spokój. Nic nie musiałam. Gdyby tylko można było nie wracać, tylko zaszyć się gdzieś już na zawsze. Powrót do świata, do pracy mnie przerażał. I wszystko wydawało się takie bezsensowne. Czułam się taka rozdwojona: na zewnątrz funkcjonująca normalnie, potrafiąca żartować czy wygłupiać się z dziećmi, a w środku - ogromna tęsknota. Potem pojawiła się złość. Taka na wszystko i na wszystkich. Cokolwiek by się działo, czy ktoś coś mówił, czy milczał – jednakowo mnie to irytowało. Cały czas anon3664178097łam potrzebę opowiadania ludziom o naszym synku, żeby pamiętali, że był. Choć doświadczałam całego spektrum ich reakcji: od zrozumienia i wsparcia, przez głupawe komentarze i uwagi, po zupełne milczenie i udawanie, że nic się nie stało. I trudno wyrażać żałobę po dziecku, którego nikt nie widział i po którym nic nie zostało z wyjątkiem aktu urodzenia. Nie mamy nawet grobu. Próbowałam wynajdywać różne strategie przetrwana: szukałam zdjęć dzieci w podobnym wieku, wierszy, na ręce noszę czarna bransoletkę, zaczęłam pisać na forum www.poronienie.pl, spotykałam się z psychologiem w Poradni Zdrowia Psychicznego. Z powodu przeżyć szpitalnych przechorowałam PTSD. Od innych matek po stracie i psychologa słyszałam, że to naturalne co czuję, że z czasem ból ucichnie, choć tęsknota pozostanie, że to co robię jest typowe dla etapu żałoby, w którym jestem. To bardzo poanon491946983ło. Choć największym wsparciem był mój mąż, który, mimo, że nie zawsze rozuanon3664178097ł, co się ze mną dzieje, był obok. Potem pomyślałam, że może mogłabym jakoś odwdzięczyć się i zaangażowałam się społecznie w pracę Stowarzyszenia Rodziców po Poronieniu, żeby jakoś pomóc innym kobietom, które dopiero znajda się w sytuacji śmierci dziecka. Zaczęłam szkolić lekarzy i położnych w zakresie wsparcia kobiet tracących dzieci. Pracuję także społecznie w Hospicjum Perinatalnym (istnieją w Polsce w każdym województwie, wszystkie prowadzone przez organizacje pozarządowe, choć niektóre finansowane ze środków NFZ). Przygotowujemy rodziców do narodzin śmiertelnie chorego dziecka. O ile trafią do nas. Bo od lekarzy najczęściej słyszą, że mają prawo usunąć ciążę ze względu na wadę dziecka, ale żadnej informacji o tym co, jeśli będą chcieli czekać na samoistną śmierć dziecka. Rozmawiam z nimi o tym jak przygotować się na narodziny i śmierć dziecka, że dziecko mogą przytulić, ubrać w maleńki rożek od Fundacji Tęczowy Kocyk, że nie musza się godzić na reanimowanie dziecka, jeśli anon3664178097łoby to przysparzać mu dodatkowego cierpienia i przedłużać umieranie, że mogą być razem do końca, że dziecko będzie pod dobrą opieką specjalistów i dbam o ty, żeby lekarze przestrzegali standardów opieki paliatywnej. Pracuję też z rodzicami, którzy zdecydowali się na terminacją ciąży. I ze wszystkimi rodzicami w żałobie. Dzielę się tym, czego doświadczyłam sama i wiedzą o tym jak może być inaczej, piękniej. Że miłość rodziców i dziecka jest tak wielka, że nawet śmierć jej nie zatrzyma. Niestety nadal wielu lekarzy tego nie rozumie, upierają się przy 1. terminacji ciąży. 2. ratowaniu umierających dzieci za wszelką cenę (jeśli anon231030011 nie ma wyników badań genetycznych), 3. samotnemu umieraniu dzieci zaanon3664178097st przygotować rodziców do bycia blisko dziecka 4. utrudniają rodzicom pochowanie dziecka, jeśli zmarło w wyniku poronienia – polskie prawo wyanon491946983 aby do zarejestrowania dziecka określić jego płeć, nawet jeśli zmarło na wczesnym etapie ciąży, rodzice z własnej kieszeni płacą za takie badanie. Widzę jeszcze dwa problemy: 6. dzieci, których mamy zdecydowały się na terminację ciąży umierają samotnie w inkubatorach szpitalnych, pod obserwacją niechętnych położnych, a mogłyby umrzeć w ramionach matek. 7. ciała dzieci po poronieniu „znikają” ze szpitali – jeśli lekarz patolog nie znajdzie tkanek dziecka w materiale po łyżeczkowaniu, szpital nie pozwala wykonać rodzicom badań cytogenetycznych zarodka (określających płeć), nie pozwala pochować dziecka rodzicom ani nie wysyła ciała do zbiorowego pochówku organizowanego przez gminę, czy utylizowane są razem z odpadami medycznymi? Ale wiele zmienia się na lepsze. Wiele pacjentek jest traktowanych z troską, szacunkiem i intymnością. Oby każda." 2,53080,2019-05-03T08:31:54.794Z,53075,anon634599124,anon1952873530,"Cześć @anon Biorąc pod uwagę, jak częstym przeżyciem dla kobiety jest poronienie (statystycznie zdarzają się one zaskakująco często), musi być w Polsce ogromna liczba osób, które w jakiś sposób są przez ten problem dotknięte. Zastanawiam się, jak wpływa to na ich doświadczenie bycia matką - wyobrażam sobie, że wiele z tych straumatyzowanych kobiet nie jest w stanie dać pełnej uwagi i miłości swoim pozostałym dzieciom w takiej sytuacji, bo same ich potrzebują. Jeśli nie mają fantastycznch partnerów, to może to mieć katastrofalne skutki? Czy są jakieś nieformalne koła wsparcia, społeczności w kościołach, gminach, gdzie te kobiety szukają i dostają wsparcie? I jak ono wygląda? Wreszcie pytanie - jak odnosi się do tego kościół? Czy któreś z tych decyzji są przez niego potępiane i czy odbija się to jakoś na decyzjach kobiet i ich uczestnictwu we wspólnocie? Jeszcze dwa krótkie pytania: dlaczego lekarze reanimują dzieci za wszelką cenę? I czy udało Ci się ustalić, co dzieje się ze zwłokami takich dzieci? Dziękuję za ogromną szczerość. Wiedząc, że jest nas więcej, łatwiej jest nam sobie radzić z takimi sytuacjami" 3,53094,2019-05-04T00:23:50.725Z,53080,anon1952873530,anon634599124,"Natalio, dziękuję za tak wnikliwe pytania. Statystycznie poronienia doświadcza w Polsce rocznie ok 50 tysięcy kobiet i ich rodzin, ok. 2 tysiące dzieci rodzi się martwych, a ok. 8 tysięcy umiera przed ukończeniem 8 roku życia. To rzeczywiście bardzo dużo. I właściwie kluczowe w przeżywaniu żałoby jest wsparcie społeczne - bliskich, ale i obcych ludzi, nawet na forach internetowych. Czasem nawet większe wsparcie kobiety uzyskują od obcych np. innych matek po stracie niż od najbliższych. Wsparcie można uzyskać w poradniach zdrowia psychicznego i innych ośrodkach zdrowia (psychologa i psychiatry), ale terminy wizy sa bardzo odległe, rzędu kilku miesięcy. Jest kilka organizacji np. Stowarzyszenie Rodziców po Poronieniu, ""DLACZEGO"" Organizacja rodziców po stracie oraz rodziców dzieci chorych, Fundacja Nagle Sami. Rodzice mogą szybciej uzyskać wsparcie od hospicjów perinatalnych lub hospicjów dla dzieci. Są także wspólnoty kościelne dla rodziców po stracie np. w Gdańsku, w Lublinie, w Szczecinie, w Rydułtowach i in. Organizowane są grupy wsparcia, spotkania, obchody Dnia Dziecka Utraconego (15.10), rekolekcje. Generalnie kościół katolicki mocno wspiera rodziców w żałobie, choć nadal zdarza się, że kapłan odmówi rodzicom pełnej oprawy pogrzebu dziecka (mimo, że to wbrew wewnętrznym instrukcjom). Także diecezjalni duszpasterze rodzin organizują różne formy wsparcia rodzin w żałobie. Mam też dobre doświadczenia we wsparciu rodziców, którzy zdecydowali się na terminację ciązy, choć, rzecz jasna, KK potępia przerwanie ciąży, także z przyczyn zdrowotnych. Natoanon3664178097st jeśli znani mi rodzice po śmierci dziecka zwracali się do kapłanów, otrzymywali wiele wsparcia i taktu (KK potępia czyny, a nie osoby). Zresztą niektóre hospicja są prowadzone przez stowarzyszenia katolickie, a wszystkie mają swoich kapelanów. Sądzę, że wiara ma wpływ na decyzje podejmowane przez kobiety. Jeśli są osobami głęboko wierzącymi nie podejmą decyzji o wcześniejszym przerwaniu życia dziecka tylko dlatego, że dziecko ma poważne wady rozwojowe prowadzące i tak do śmierci. Ale kluczowe w podejmowaniu decyzji jest to jakie wsparcie od otoczenia kobiety otrzymują. Jeśli ojciec dziecka twierdzi, że nie chce takiego dziecka czy wręcz grozi kobiecie, że ją porzuci (takie historie często słyszę od położnych), to łatwiej zdecyduje się ona na terminację ciąży, nawet wbrew własnym przekonaniom. Natoanon3664178097st jeśli kobieta czuje, że ma wsparcie, to łatwiej jej podjąć decyzję o czekaniu na śmierć dziecka wtedy kiedy ona nastąpi. To w ogóle jest szeroki temat i zaznaczam, że moje doświadczenie dotyczy głównie wad letalnych czyli śmiertelnych. Natoanon3664178097st śmierć dziecka jest sytuacją graniczną, która zwykle budzi w człowieku głębsze pytania np. o sens życia. Wspominasz też starsze dzieci w rodzinie (albo tymi, które urodzą się później). I to znów jest szeroki temat. Bo z jednej strony mogą one czuć się emocjonalnie opuszczone, ale też dostają ogromną lekcję radzenia sobie z najtrudniejszymi sytuacjami w życiu. Uczą się, że miłość jest ważna, ważniejsza niż śmierć, że budowanie dobrych relacji czy tworzenie bliskich więzi może się odbywać w każdych warunkach, że dobrze być razem, gdy jest trudno, że śmierć, żałoba, smutek, złość są częścią życia. Zresztą często ich reakcje są dużo bardziej naturalne niż nas, dorosłych. Ale są też ""ciemne strony"": np. rodzice tak bardzo mogą lękać się tego, że i starszym dzieciom coś się stanie, że będą nadopiekuńczy i więzi między nimi a dziećmi nie będą sprzyjać rozwojowi dzieci. Albo będą je traktować jako dzieci-lekarstwa (w psychologi mówi się reparacyjne), które mają zapełnić pustkę po tym, które zmarło. To też rozwjowo jest katastrofalne. Albo mogą idealizować zmarłe dziecko, aż to żyjące poczuje, że nie jest w stanie doścignąć tego ideału i zawodzi oczekiwania rodziców. Jednak jeśli rodzice dostaną wystarczające wsparcie (bliskich, przyjaciół, specjalistów, innych rodziców po stracie) to jest mniejsze prawdopodobieństwo, że te wadliwe wzorce się pojawią. Co do lekarzy, to myślę, że oni boją się odpowiedzialności zawodowej i spraw o błąd w sztuce lekarskiej, tzn, że ktoś (np. rodzice) zarzuci im, że nie zrobili wystarczająco dużo, żeby dziecku pomóc. I dlatego decydują się na włączenie uporczywej, niepotrzebnej terapii zaanon3664178097st pozwolić dziecku umrzeć spokojnie, w ramionach rodziców. Na ostatnie pytanie nie znam odpowiedzi..." 4,54218,2019-05-30T13:06:24.988Z,53094,anon2002939394,anon1952873530,"Ja też doświadczyłam poronienia (aborcji), ale nigdy z nikim o tym nie rozmawiałam. Nigdy wcześniej nie rozmawiałem o żałobie, więc dziękuję bardzo @anon [quote=""anon Statystycznie poronienia doświadcza w Polsce rocznie ok 50 tysięcy kobiet i ich rodzin, ok. 2 tysiące dzieci rodzi się martwych, a ok. 8 tysięcy umiera przed ukończeniem 8 roku życia. To rzeczywiście bardzo dużo. [/quote] Wygląda na dużo. W Belgii, gdzie mieszkam, rocznie przeprowadza się 20000 aborcji, dla populacji 3,5 razy mniejszej. To bez uwzględnienia innych rodzajów poronień. Nie mogłem znaleźć całkowitej liczby poronień.. Jest to również efekt dostępności usług w krajach wysoko rozwiniętych." 5,54593,2019-06-05T16:29:57.580Z,53075,anon431921830,anon1952873530,"Wielkie dzięki za historię! Podziwiam, że postanowiłaś poanon491946983ć innym przejść przez tę samą traumę. Ważne jest dla mnie to, o czym mówisz: postawa / komunikacja lekarza z pacjentami. W Republice Czeskiej, między innymi, wybuchł skandal z filmami dokumentalnymi na temat zachowań wobec pacjentów i trwałych konsekwencji (jedną z pacjentek była kobieta w ciąży, której objawy zostały lekceważone przez lekarza, dopóki nie straciła bliźniąt z powodu ciąży pozamacicznej jednego z nich https://www.blesk.cz/clanek/zpravy-pribehy/608716/adamek-cekal-na-zachranu-desitky-minut-marne-dokument-o-aroganci-lekaru-sokoval-i-ministra.html). We wszystkich trzech przypadkach pytanie dotyczyło nie tylko bólu fizycznego i fizycznych konsekwencji, ale także konsekwencji psychologicznych, a szok wynikał głównie z niezdolności komunikacyjnej poszczególnych lekarzy i instytucji. Niezależnie od obiektywnych warunków, można zapobiec wielu tragediom, i świetnie, że Ty już nad tym pracujesz." 1,54521,2019-06-04T13:45:46.083Z,54521,anon2393472686,anon2393472686,"Hello @anon431921830 , I guess you know about this:
https://www.mo.be/en/news/czech-prime-minister-and-billionaire-andrej-babi-has-pay-back-17-million-eu 1. Can you think of a good way to link the general happening in Czech Republic about this with our discussion about Moral wellbeing? 2. Do you know what hashtag/ or words are being used on social media when people are talking about it?" 2,54591,2019-06-05T15:59:14.808Z,54521,anon431921830,anon2393472686,"How about something like this 1. This is serious, but as it shows during the protest, our PM does not reflect either the society as a whole or its stance towards moral aspects of such behavior. What are your experiences in general, do people still care in any way about what is right or wrong? Have you personally encountered morally dubious, though not illegal behavior? How should we react? CZ Tohle je na pováženou, ale jak se ukazuje během protestů, náš premiér neodráží celou společnost, nebo její pohled na morální rozměr jeho chování. Jaké jsou vaše zkušenosti, zálěží ještě lidem na tom, co je správně a co špatně? Setkali jste se osobně s morálně pochybným i když ne nezákonným chováním? Jak bychom měli reagovat? 2. Typical tags/keywords: `# Máme toho dost! Demisi!` (series of demonstrations under this name) @anon [ ~~#~~ ****milionchvilek**** ](https://twitter.com/hashtag/milionchvilek?src=hash) [ ~~#~~ ****Babisven**** ](https://twitter.com/hashtag/Babisven?src=hash)" 3,54599,2019-06-05T16:58:29.119Z,54591,anon2393472686,anon431921830,@anon3881576407 @anon2772845365 4,54605,2019-06-05T17:46:47.910Z,54521,anon3881576407,anon2393472686,Ill check hastags andbsee if I can source something out 5,54606,2019-06-05T18:03:52.214Z,54521,anon3881576407,anon2393472686,"Twitter users that seem interesting: @anon @anon @anon3259766366Malek12 @anon @anon @anon @anon @anon Hashtags: #buresedokose #praha #demokracie" 6,54607,2019-06-05T18:07:33.622Z,54591,anon2772845365,anon431921830,"[quote=""anon431921830, post:2, topic:10072""] This is serious, but as it shows during the protest, our PM does not reflect either the society as a whole or its stance towards moral aspects of such behavior. What are your experiences in general, do people still care in any way about what is right or wrong? Have you personally encountered morally dubious, though not illegal behavior? How should we react? [/quote] in English, what would work better: We're protesting our PM, as we can't find any common ground between his and our own morals. Deceit, disinformation, and corruption are at the forefront of this protest. We're fed up. But is it only our PM who crosses the line between what's right and wrong? And do people really care when it happens? We want to know if you've encountered morally dubious - though not illegal - behavior, and how we should react to it. AND A _call-to-action_" 1,54313,2019-05-31T12:48:08.127Z,54313,anon3048295139,anon3048295139,"Cześć, nazywam się Magda Łuczyn i głównie mówię o sobie, że jestem aktywistką. Z wykształcenia filozofką. Skupiam się przede wszystkim na prawach kobiet, jednak aktywnie działam też na rzecz osób LGBT oraz promuję jazdę na rowerze jako środek transportu. Mieszkam w Lublinie i próbuję zaszczepiać zainteresowanie tym anon3664178097stem. Zawodowo od kilku lat zajmuję się głównie badaniem historii kobiet, jednak lubię wyzwania i różnorodność, dlatego prowadzę dyskusje o tematyce społecznej, organizuję spotkania o książkach i oprowadzam po mieście. Lubię gromadzić te opowieści, bo dla mnie są one kluczowe. Nie boję się trudnych tematów i często poruszam kwestie dotyczące praw reprodukcyjnych, wolności cielesnej czy praw zwierząt i ich losu chociażby w chowie przemysłowym. Po Lublinie oprowadzam od ponad dziesięciu lat, ale to rok 2017 był przełomowy pod tym względem. Uczestniczyłam wtedy w projekcie Spacerowicz z tematem „Tego już tam nie ma” i okazało się, że moja propozycja cieszyła się największym zainteresowaniem. Na osiem spacerów przyszła ponad setka osób. Obecnie prowadzę spacery sąsiedzkie po dzielnicy Bronowice w Lublinie. Spacery te są też tłumaczone na PJM (Polski język migowy) Zależy mi aby dawać możliwość uczestniczenia maksymalnie dużemu gronu odbiorców. Widzę jeszcze ogromną przestrzeń do badań jeśli chodzi o historię kobiet, nie tylko w Lublinie ale w całym kraju. W ramach spacerów dotyczących kobiet tworzę też autorskie ścieżki. Kwestie dotyczące kobiet szczególnie mnie obecnie zajmują. Okazuje się na przykład, że kobieta opisywana jako żona i anon231030011 w okresie zaborów przenosiła w gorsecie materiały wybuchowe, ryzykując życie i dekonspirację. Albo kobiety, które obecnie stały się tłem wielkich wydarzeń historycznych jak działalność Solidarności, w rzeczywistości wówczas odgrywały rolę liderek. A teraz pamięć o ich wkładzie i zasługach gdzieś wywietrzała. Życie codzienne bywa nie mniej heroiczne niż jednorazowe uczestnictwo w bitwie. Moim zdaniem to codzienność jest wyzwaniem. I to interesuje mnie najbardziej: codzienność, zwykły człowiek i jego historia. Zdecydowałam się dołączyć do Edgeryders ponieważ zależy mi na tym aby poznawać opinie innych osób i dzięki temu rozumieć powody dla których ludzie podejmują poszczególne decyzje, zarówno polityczne jak i w życiu społecznym. Interesuje mnie wyanon3664178097na poglądów i punktów widzenia. Na początku przedstawiłam się jako aktywistka i teraz chcę doprecyzować co przez to rozumiem. Moje działania są skierowane na dokonanie zanon3664178097ny społecznej. Nie zajmuję się projektami, które mają tylko ładnie wyglądać na zdjęciu. Minęła ponad dekada od momentu kiedy po praz pierwszy odkryłam aktywizm społeczny jako metodę działania. Od tego czasu organizowałam grupę działającą na rzecz osób LGBT, byłam pomysłodawczynią i współorganizatorką pierwszej Manify w Lublinie, koordynowałam też lokalną edycję międzynarodowego festiwalu Transeuropa, który porusza najważniejsze tematy z zakresu sztuki, kultury i polityki szukając nowego, świeżego spojrzenia na wyzwania współczesnej Europy. Obecnie współpracuję z miejską instytucją kultury – Galerią Labirynt, Krytyką Polityczną oraz pracuję w Fundacji HerStory." 2,54470,2019-06-03T22:48:07.363Z,54313,anon1074268829,anon3048295139,"[quote=""anon3048295139, post:1, topic:10047""] Życie codzienne bywa nie mniej heroiczne niż jednorazowe uczestnictwo w bitwie. Moim zdaniem to codzienność jest wyzwaniem. I to interesuje mnie najbardziej: codzienność, zwykły człowiek i jego historia. Zdecydowałam się dołączyć do Edgeryders ponieważ zależy mi na tym aby poznawać opinie innych osób i dzięki temu rozumieć powody dla których ludzie podejmują poszczególne decyzje, zarówno polityczne jak i w życiu społecznym. Interesuje mnie wyanon3664178097na poglądów i punktów widzenia. Na początku przedstawiłam się jako aktywistka i teraz chcę doprecyzować co przez to rozumiem. Moje działania są skierowane na dokonanie zanon3664178097ny społecznej. Nie zajmuję się projektami, które mają tylko ładnie wyglądać na zdjęciu. Minęła ponad dekada od momentu kiedy po praz pierwszy odkryłam aktywizm społeczny jako metodę działania. Od tego czasu organizowałam grupę działającą na rzecz osób LGBT, byłam pomysłodawczynią i współorganizatorką pierwszej Manify w Lublinie, koordynowałam też lokalną edycję międzynarodowego festiwalu Transeuropa, który porusza najważniejsze tematy z zakresu sztuki, kultury i polityki szukając nowego, świeżego spojrzenia na wyzwania współczesnej Europy. Obecnie współpracuję z miejską instytucją kultury – Galerią Labirynt, Krytyką Polityczną oraz pracuję w Fundacji HerStory. [/quote] Cześć Magda. Dziękuję za udział w platformie. Nazywam się anon1074268829 i jestem wykładowcą na uniwersytecie w Londynie (UCL). Jako badacz interesuję się tożsamością płciową i seksualnością. W związku z tym uważam Polskę za fascynujący, choć sprzeczny kraj. Homofobia i transfobia są wysokie, a jednak Polacy wybrali jedynego członka parlamentu transpłciowego w Europie, a Robert Biedroń pozostaje bardzo popularny. Jak myślisz, dlaczego tak jest?" 3,54570,2019-06-05T09:35:31.896Z,54313,anon3048295139,anon3048295139,"Doskonale pamiętam te wybory z 2011 roku kiedy Robert Biedroń startował do Sejmu z listy Ruchu Palikota. To było dla mnie wielkie przeżycie i wiązałam z tą kandydaturą wiele nadziei. Wówczas do Sejmu weszła także Wanda Nowicka i Anna Grodzka. To, że do sejmu weszła także Grodzka dla mnie wiązało się z faktem, że w tamtym czasie ludzie mieli wiele nadziei na zanon3664178097nę, że to jest już ten moment kiedy będą wprowadzone związki partnerskie. Po Polsce jeździły osoby z Grupy inicjatywnej ds. związków partnerskich i wiele osób liczyło, że w tej kadencji Sejmu zostanie wprowadzony zapis dotyczący związków par tej samej płci (wariantów było kilka). Drugim czynnikiem, który zauważam jest to, że Polacy nie są tak homofobiczni jak kreują to media. Z badań przeprowadzonych przez Kampanię Przeciw Homofobii wynika jasno, że poparcie dla równości wzrasta. W szczególności kiedy ktoś zna osobiście kogoś nieheteronormatywnego. Zatem dla mnie czynnikami kluczowymi wtedy były: atmosfera rozbudzonych nadziei, spektakularna kampania Ruchu i mniejsza niechęć wobec osób LGBT. Obecnie w Polsce jest wyraźnie zauważalna nagonka medialna zarówno na ruch LGBT, feminizm, opozycję, ekologów. Te treści wpływają na sposób postrzegania, nie ma co do tego wątpliwości. Myślać o obecnej sytuacji nie można pominąć stanowisk niektórych samorządów ""wolnych od ideologii LGBT"". W Lublinie Sejmik przyjął takie stanowisko, a za nim kilka mniejszych anon3664178097st. Z mojego punktu widzenia nastąpił regres w porównaniu do sytuacji sprzed ośmiu lat. Tu w szczególności nie widzę dużych szans na poprawę sytuacji ze względu na Ministerstwo Edukacji, które blokuje rzetelną wiedzę z zakresu ludzkiej cielesności.A jednocześnie organizacje pozarządowe, które zwykle uzupełniały tę lukę, nie dostają dofinansowania i ograniczają zakres działalności. Dlatego z niepokojem myślę o jesiennych wyborach do Parlamentu." 1,53437,2019-05-14T10:25:42.419Z,53437,anon2393472686,anon2393472686,"I got this invitation to go to an event in Warsaw held by Jonas Staal - a Belgian artist who does really interesting work in the domain of politics. Anyone want to go and connect with people there @anon634599124 @anon3259766366 @anon2002939394 @anon431921830? ## Beyond the Nation-State. Transunions The nation-state is in crisis. The state-sponsored global corporate-economy has generated intense anxiety that has fueled ultranationalist sentiment and a growing support of authoritarian regimes to “take back control.” Simultaneously, we are faced with interrelated planetary threats, from offshore tax-havens to species-threatening climate change, that are addressed neither by corporations nor by national governments in an effective way: they contribute to their cause, rather than their solution. Transunions gathers various organizations invested in theorizing, mapping and practicing new models of emancipatory transnationalism in the field of politics, economy, ecology, education and culture, striving to establish new models of planetary egalitarianism. During Transunions transnational organizations, parties, civil platforms, think tanks and activist groups, gather to discuss: – the meaning of the nation-state; – the challenges and gains of transnational organizations today; – the future of a new transnational union. Gathered together around a single table, they pre-enact a new transnational order of the future into the present. Transunions will take place in the Palace of Science and Culture on 22nd June - a monumental architecture surrounded by sculptures of internationalist revolutionaries, “gifted” from Stalin to the Polish people. From the Cold War onwards, Poland - in its alliance with the Soviet Union - invested substantially in post-colonial nations in North-Africa and the Middle East. In a time of growing ultranationalism, TRANSUNIONS redefines this internationalist heritage in light of a new transnational horizon. Studio Jonas Staal in collaboration with Biennale Warszawa Anna Galas-Kosil (curator), Bartosz Frąckowiak (curator) With contributions by Dounia Kchiere (former United Nations); Fernando Burges (Unrepresented Nations and Peoples Organization, UNPO); Andrzej Nowak (philosopher, Poznan University); Abderrahim Kassou (Alternatives Forum of Morocco, FMAS); Esra Küçük (Maxim Gorki Theatre/ Young Islam Conference); Mike van Graan, (African Cultural Policy Network, ACPN); John Jordan (The Laboratory of Insurrectionary Imagination, Zone a Defendre ZAD, Notre Dame des Landes); Amgad Elmahdi (International Water Management Institute, IWMI); Diana Arce and Angelo Camufingo (Black Lives Matter Berlin); Kurdish Women’s Movement; Lorenzo Marsili (DiEM25/European Alternatives/ School of Transnational Activism), Siana Bangura (Black Lives Matter UK); Fiona Dove (Transnational Institute, TNI); Zdenka Badovinac (L’Internationale). Co-chaired by Joanna Warsza and Chris Keulemans." 2,53443,2019-05-14T11:57:38.514Z,53437,anon634599124,anon2393472686,"I really wanted us to collaborate with Biennale anyway - remember a few months ago we had this discussion, and I thought of setting up a small shop that would piggyback a little bit on this event as they're extremely interested in what they're doing? I'd be super happy to go, and I already know the people who run the Biennale anyway so things will be easy :) How do we proceed?" 3,53445,2019-05-14T12:11:49.809Z,53443,anon2393472686,anon634599124,get in touch with Jonas Staal on FB 4,53549,2019-05-15T15:42:54.358Z,53437,anon431921830,anon2393472686,Unfortunately my schudele is already packed for that weekend 5,54436,2019-06-03T13:03:07.663Z,53437,anon634599124,anon2393472686,"@anon2393472686 - just to confirm, i will go to this one and stay one more day as there is a presentation of a multiciltural map of Warsaw happening as well, which I want to use to get some stories. Also, i would like to make a second trip a week earlier to attend a [convention](https://biennalewarszawa.pl/konwencja-rolniczek/) of female farmers at biennale - i wrote to the organisers and they added me to the closed session on Friday the 14th where we will work in different groups on various issues around farming climate change and feminism. I think it would also bring many interesting angles to the whole populism conversation. I would need around 250 eur for both of these trips. Let me know if its possible." 1,53513,2019-05-15T08:27:50.257Z,53513,anon630879686,anon630879686,"Hey Allerseits, ich habe @anon2002939394 und @anon634599124 auf der re:publica 2019 kennengelernt. Die re:publica ist eine der größten Netzkonferenzen Europas, die mittlerweile Menschen aus allen gesellschaftlichen Bereichen zusammenbringt und mit dem roten Faden der Digitalisierung über wichtige Themen sprechen lässt. https://19.re-publica.com Ich arbeite als freie Journalistin u.a. für den WDR und war in dem Zusammenhang auf der re:publica auf der Suche nach Projekten und Initiativen, die sich in Europa gegen Populismus einsetzen. So habe ich anon2954973946mi und Natalia auf dem Meet-Up von Edgeryders getroffen und von POPrebel erfahren. Beides sind großartige Initiativen!! Hier findet ihr den Bericht, den ich für WDR 5 gemacht habe: https://www1.wdr.de/mediathek/audio/wdr5/wdr5-scala-aktuelle-kultur/audio-republica-kaempft-gegen-digitale-populisten-102.html Bei Edgeryders überzeugt mich vor allem der Ansatz, Communites zuaufzubauen und stärken, weil ich glaube, dass die Mischung aus gemeinsamer Problemlösung und der Kontakt- und Netzwerkpflege untereinander die beste Medizin gegen Populismus ist. Ich bin gespannt, wie es für mich in der Community-Arbeit weitergeht. Viele Grüße an euch alle Keep up the good work anon630879686" 2,53524,2019-05-15T11:16:38.603Z,53513,anon2944498257,anon630879686,"Hallo @anon630879686, Wir freuen uns sehr dich hier zu haben und deine Perspektive und Erfahrung als Jornalistin ist sehr interesant! Vieleicht könntest du ja eine Diskussion anstossen zum Thema Berichterstattung im Spannungsfeld von Digitalisierung, Populismus und Fake News. Der Begriff Opensource News kam beispielsweise in einer Diskussion letzte Woche auf und deine Meinungen oder Fragen zum Thema wären gewiss sehr wertvoll und ein guter Ansatzpunkt für dich in direkten Kontakt mit anderen Comunitymitgliedern zu kommen. Wenn dich ein anderes Thema mehr interessiert oder du bereits ein Projekt hast das du presentieren oder diskutieren möchtest ist das natürlich auch wunderbar! Freue mich sehr auf die Kommunikation mit dir und durch dich :)! Maria (Community Manager)" 3,53584,2019-05-16T12:28:13.563Z,53513,anon1074268829,anon630879686,"Hallo @anon630879686. Es freut mich, dich kennenzulernen! Ich habe deinen Bericht mit Interesse angehört. Ich arbeite im Moment an [UCL SSEES](https://www.ucl.ac.uk/ssees/) in London aber werde hoffentlich nächstes Jahr nach Berlin umziehen, um neun Monate lang an [ZOiS](https://www.zois-berlin.de/) Gastforscher zu arbeiten. Dort werde ich versuchen den deutschen Arm des POPREBEL Projekts zu entwicklen." 4,54289,2019-05-31T07:53:52.106Z,53513,anon630879686,anon630879686,"Hey anon1074268829, das freut mich zu lesen. Wovon hängt es ab, ob du nach Berlin kommen kannst? Ich wünsche dir viel Erfolg damit. Eine deutsche Version von POPREBEL wäre sehr cool. Meld dich gerne, wenn es soweit ist. Viele Grüße!" 5,54291,2019-05-31T07:58:11.483Z,53524,anon630879686,anon2944498257,"Hallo @anon2944498257, Danke für deine Nachricht. Ich schaue mir die Diskussion an. Mal sehen, was mir dazu einfällt. Viele Grüße, anon630879686" 1,54227,2019-05-30T13:51:46.763Z,54227,anon2002939394,anon2002939394," Dear community members, this week I'd like us all to warmly welcome three community members, brave and fantastic women who shared incredible experiences from Poland. Which story do you resonate with and why? ## **@anon > 'it is difficult to express mourning for a child whom no one has seen and after which nothing has been left except for a birth certificate [...] I suffered PTSD due to hospital experiences' During her recovery she became a trainer of doctors and midwives to provide better assistance to families who miscarry, abort, or lose a child. What is your own experience with childcare in hospitals? [Read the story here and leave a thoughtful comment?](https://edgeryders.eu/t/opieka-nad-kobieta-tracaca-dziecko-w-trakcie-ciazy-lub-niedlugo-po-porodzie/9849) # **@anon351797018 tells us what it means to be a mother on your own expense with no support from the state:** > ' the Polish state definitely does not help parents who somehow manage. Relief for a child from a tax will not be repaid, because we earn too much. We can not get a subsidy for the nursery for the same reason.' Do you know organizations or individuals who are fighting in Poland for better laws to support parental care? [Read the whole story and tell others about your experience: start by leaving a reply here.](https://edgeryders.eu/t/to-nie-jest-kraj-dla-zaradnych-ludzi/9851) # **@anon3552413498, after she was harassed in her IT job and finally escaped it, finds herself asking** > 'Why did not I fight in court? I decided that mobbing is a violence that is difficult to prove and the process itself will destroy me even more. I simply did not have strength.' Have you ever been persecuted at work? [Tell anon3552413498 and the community about your experience here.]((https://edgeryders.eu/t/mobbing-czy-slowa-sa-w-stanie-oddac-doswiadczenia/9931)) ## Go ahead and leave a thoughtful comment to the story you find most interesting! Two reasons why sharing is good for you & good for everyone 1) Sharing your encouragement and your own experience makes others feel listened to and feel that they are not alone. 2) Sharing your experience with the community in Wellbeing in Europe makes you eligible for a Storyteller reward! **The best 20 contributions and discussions following them will be rewarded with 200 € per contributor [(more info here).](https://edgeryders.eu/t/show-us-stories-that-matter-become-an-expert-in-a-topic-and-get-paid-200/9823)** ## How to get started: * [Create an account](http://communities.edgeryders.eu) on the community forum and leave a comment to the stories above OR * [Post your story here (Add New Topic).](https://edgeryders.eu/c/wellbeing)" 2,54232,2019-05-30T14:03:37.903Z,54227,anon2002939394,anon2002939394,"Ping @anon3259766366 @anon431921830 @anon4120812275: read and show some love directly in the stories topics? Either language will do, but normally I use Google translate to formulate something in English, then copy the Polish translation. @anon634599124 should help us with later edits if the comments are unclear." 1,53814,2019-05-23T16:08:34.585Z,53814,anon1074268829,anon1074268829,"Attending were @anon431921830, @anon634599124, myself and two new members @anon For the benefit of the new members @anon1074268829 introduced the aims of POPREBEL and the role of Edgeryders in facilitating the online ethnography through their platform. @anon431921830 explained how the platform works and that people add stories in their own languages. Goran Denić: an artist and sculptor, trained in South Africa and now working in Serbia. He has already been in contact with @anon634599124 and @anon2002939394 about the projects he carries out with the [Zemun Small Arts Centre](https://www.anon71692568.org) in Serbia, Montenegro and Albania, but currently also aiming at forming ties with partners in Greece, Bulgarian, Romania and Ukraine. Working with small theatre companies, playwrights and local people from all walks of life, he creates documentary plays about the lives of those who stayed in the villages (mainly the elderly and uneducated). The locals are the creators of the content of the plays, which express the problems they face and what makes their lives miserable. The plays develop out of open workshops as a new form of communication. The funding for the production costs comes from municipality. Plays will be recorded and put online. The locals participate because they are lonely. Their day-to-day communications are limited to the people they know and see every day. Putting together the plays enables them to meet new people, and interesting developments emerge out of these encounters. @anon1074268829 pointed out the similarities between the aims and process of writing the plays (offline) to the aims and processes of writing stories on the Edgeryders platform (online). @anon @anon634599124 explained that there is overlap between the Wellbeing in Europe and the Internet of Humans projects regarding the technological aspects of access to work, etc. @anon1074268829 explained that new members could be involved by writing their own stories on the platform (some of which will receive financial rewards) or by acting as connectors, onboarding new members. Goran agreed to write a story in the Serbian section and try to find other contributors. @anon431921830 mentioned that community managers provide full technological guidance to new contributors @anon" 2,53891,2019-05-24T08:48:28.968Z,53814,anon2002939394,anon1074268829,"Hei, thanks guys for having the call and facilitating, beautifully done!! anon1074268829, Goran is @anon71692568 on the platform. Sorry I missed you the other day, @anon" 3,53908,2019-05-24T11:40:34.000Z,53891,anon1074268829,anon2002939394,Thanks! I've updated the post to include Goran's @anon 4,54147,2019-05-29T13:23:14.682Z,53908,anon71692568,anon1074268829,"Hi guys, sorry I will not attend today's cafe, there is some kind of an unexpected error with my computer. However since I promised to put a topic or a story, I will do it here, it is a work in progress or some kind of development. *Why are the most hilarious leaders coming from the grave autocracy* - is a documentary theater play, loosely based on Thomas Bernhard`s *Der Theatermacher* in the context of rural Serbia in 21st century. The actual interactive performance is set in an ex restaurant, turned scene, in village Babe, Sopot municipality, Belgrade. Actors are mixed up with the restaurant guest who, unaware of what is going on, are offended and provoked, for their conservative political views, economic status, lack of education, nationalism and social immobility. The integration of artistic creativity and the social context of the audiences - is in the core of this sociological and theatrical project. The research approach is carried out through the framework of workshops serving to provoke actors' dialogue with the local population about the stiffness of social processes in local rural areas. The pressure is enhanced by the presence of two cameramen as they are recording arguments, debates and dialogues; a constant reminder of the past failures and frustrations by their present living in some kind of a ghetto, without possibilities for social development, or at least willingness to change." 5,54166,2019-05-29T15:45:30.748Z,54147,anon2002939394,anon71692568,"hei @anon71692568, all good if you skip a call, or more :-)) I suggest you post your story in a new topic in Wellbeing in Europe so that we can promote it properly and bring more people in. You can even post it in Serbian in the Serbian group, that would be great actually! And while some thing they live in some kind of Ghetto, @anon1066679955 was reporting on the president making statements like: Serbians live better than Germans? This is a huge disconnect.| Her discussion starter here: https://edgeryders.eu/t/vucic-u-srbiji-se-bolje-zaraduje-nego-u-nemackoj-sta-mislite-o-tome/9935" 6,54192,2019-05-30T05:34:12.000Z,54166,anon71692568,anon2002939394,"Hi anon2954973946mi, Thanks for suggestions. As you suggested I will put a topic, both international and Serbian, just to see what is going on with my computer. Talk to you soon. " 1,54109,2019-05-28T22:19:01.457Z,54109,anon1074268829,anon1074268829," Wie die Ereignisse der Europawahl gezeigt hat, war die Umwelt an der Spitze der Köpfe von vielen Deutschen letzte Woche. Obwohl ein AfD-Abgeordnete versucht hat, über Klimaaktivisten wie die 16-jährige Greta Thunberg herzuziehen, indem er sie Mitschuld am Terroranschlag von Christchurch gegeben hat, hat diese Taktik der rechtspopulistischen Partei nicht geholfen, die Grünen zu übertreffen. Die Grünen haben fast zweimal so viel Stimmen gekriegt und lagen bundesweit an zweiter Stelle nach der CDU-CSU. Obwohl die AfD, mit 11% der Stimmen, landesweit erst an vierten Stelle war, haben dennoch viel mehr Wähler in den östlichen Bundesländern für sie gestimmt als vielerorts im Westen. [Die *Süddeutsche Zeitung* fragt warum.](https://www.sueddeutsche.de/meinung/afd-europawahl-ostdeutschland-1.4464282)" 2,54235,2019-05-30T14:28:13.595Z,54109,anon2002939394,anon1074268829,"Hi @anon1074268829 it would help the topic a lot if you would: 1) add a story from the forum 2) your own personal take on these results. How do they make you feel? Do you care for the environment? Are you hopeful for the Greens? Why do you think people responded so well to AfD? Do you personally know someone who votes AfD? Then we can push it out.. :D" 1,53664,2019-05-19T23:44:43.349Z,53664,anon1074268829,anon1074268829," Diese Woche habe ich [meine erste Geschichte](https://edgeryders.eu/t/wie-sagt-man-aaaaaaaaaaagh-auf-deutsch/9891) – über meine Erfahrungen als Migrant in Berlin mit dem deutschen Gesundheitssystem – auf der Edgeryders-Plattform geschrieben. Wollen Sie ihre eigene Erfahrungen mit dem Gesundheitssystem oder ihre Meinung zum Thema Gesundheitsversorgung mitteilen? Diese Woche haben wir auch ein neues Mitglied vom Wellbeing in Europe Community begrüßen dürfen. @anon630879686 ist Journalistin, die u.a. für WDR in Deutschland arbeitet. Sie ist immer auf der Suche nach Projekten und Initiativen, die sich in Europa gegen Populismus einsetzen. Bei Edgeryders überzeugt sie vor allem unser Ansatz, Communites aufzubauen und zu stärken: “Ich glaube, dass die Mischung aus gemeinsamer Problemlösung und der Kontakt- und Netzwerkpflege untereinander die beste Medizin gegen Populismus ist.” Vielen Dank dafür, dass du dich vorgestellt hast! Wir hoffen, dass auch andere werden ihre eigene Geschichten erzählen wollen. Eine große Populismus-Nachrichtengeschichte diese Woche in Deutschland war in Bezug auf den Versuch eines AfD-Abgeordneten, Klimaaktivisten wie die 16-jährige Greta Thunberg Mitschuld am Terroranschlag von Christchurch zu geben: www.fr.de/meinung/afd-politiker-gibt-klimaaktivisten-greta-thunberg-eine-mitschuld-anschlag-christchurch-11859706.html Warum, ihrer Meinung nach, kämpfen Populisten gegen Klimaschutz?" 2,53892,2019-05-24T08:52:05.734Z,53664,anon2002939394,anon1074268829,"[quote=""anon1074268829, post:1, topic:9932""] Warum, ihrer Meinung nach, kämpfen Populisten gegen Klimaschutz? [/quote] Eine schwierige! In Ihrem Fall sind Populisten auf der rechten Seite, ist es also nicht vorhersehbar, dass sie gegen etwas Fortschrittliches kämpfen würden, insbesondere gegen linke Jugendliche? Gleichzeitig wissen erfahrene Politiker in dem Moment, in dem sie sich mit (wenn auch klugen) Kindern messen, dass sie verlieren. Sind Sie sich nicht sicher, [ob es seit den Wahlen 2017 bergab geht?](https://www.thelocal.de/20190408/afd-support-falls-to-lowest-level-in-a-year-poll-finds)" 1,51524,2019-03-11T08:06:49.607Z,51524,anon2002939394,anon2002939394," ![virtual%20caf%C3%A9%20all|690x262](upload://3ebE5G7DXpDXwyTGFUlNDknCoFp.png) Welcome and sign up for a virtual cafes! This is the easiest way to learn about the community of participants in Wellbeing in Europe, meet interesting people, access information and opportunities in the project. Come if you would like to find out more, are willing to share your experience, listen to others, learn and connect. ## How it works Participating in virtual cafes will help you become an active community member and learn how to access opportunities in the project: perhaps you want to become a local expert on a topic? or a local connector? or a member of our global team? ## Where do I register? * in English, Wednesdays - [Register here](https://zoom.us/meeting/register/a712d7b6c021c591cde7dc3c8da9331e) * in Czech, Thursdays - [Register here](https://zoom.us/meeting/register/73921bc6029d65ce66858a512be5123a ) * in Polish, Mondays - [Register here](https://zoom.us/meeting/register/e67975f4aa9aae0a8c34be5db4a05ad8) * in Serbian/Croatian - [Register here](https://zoom.us/meeting/register/fa65ddeddc44849ddc2040ba88984b7b) Where do we meet? We will be hosting the calls on Zoom - an easy to use video/audio/chat communication platform. How to join a Zoom call: https://www.youtube.com/watch?v=vFhAEoCF7jg Learn more about the online gatherings [here.](https://edgeryders.eu/t/sign-up-for-weekly-online-gatherings/9570)" 2,51561,2019-03-12T08:38:47.647Z,51524,anon634599124,anon2002939394,"let's try it on Monday evening, 6PM CET for Poland" 3,51594,2019-03-12T14:43:18.519Z,51524,anon431921830,anon2002939394,"Czech call would work the best on Thursdays, 6 PM., but technically, this and the next week is not possible:/" 4,51661,2019-03-14T09:56:59.759Z,51524,anon2002939394,anon2002939394,"Ok, check the updated registration pages now? I have scheduled them from end of March until end of July in this iteration. When you will have a description in your language of the calls send it over? Example: _Welcome and sign up for a virtual cafes! This is the easiest way to learn about the community of participants in Wellbeing in Europe, meet interesting people, access information and opportunities in the project. The meetings are informal discussions with anyone who is interested in Wellbeing in Europe, is willing to share their experience, listen to others, and connect. After registration check your email where you will receive a link to join the call!_ (please adapt as you find fit!) For English language calls I will go with Wednesdays 6 PM CET. Hope this works for you all so you can drop in from time to time? We will use them as both open team calls, project introductions to newcomers and coordination for the global Festival team." 5,51772,2019-03-18T14:06:09.004Z,51661,anon431921830,anon2002939394,"Vítejte a přihlaste se do virtuální kavárny! Je to nejjednodušší způsob, jak se dozvědět o komunitě účastníků projektu Životní spokojenost v Evropě, seznámit se se zajímavými lidmi, získat přístup k informacím a příležitostem nabízeným v rámci projektu. Schůzky jsou neformální diskusí s každým, kdo má zájem o projekt Životní spokojenost v Evropě, je ochoten sdílet své zkušenosti, naslouchat ostatním a navazovat kontakty. Po registraci si pouze zkontrolujte Váš e-mail, na který obdržíte odkaz, přes nějž se připojíte k online diskuzi!" 6,51776,2019-03-18T14:10:48.993Z,51772,anon431921830,anon431921830,"This is a possible translation. But, please, do not get me wrong - in cases of urgency, I can always help, have quite a good software developed by our Institute and I am also quick - could be of everybody's interest, in case anyone needs to read some things in czech: https://lindat.mff.cuni.cz/services/translation/" 7,51778,2019-03-18T14:16:24.934Z,51661,anon431921830,anon2002939394,"I am not sure, whether you discussed the topic name further, but I would prefer ""Životní spokojenost v Česku"", Instead of ""Dobrý život."" But both are acceptable for me:) There may be a little mistake in the schedule - it is all Mondays, but Thursdays are the good time for the Czech team:-P" 8,51808,2019-03-19T07:55:05.341Z,51778,anon2002939394,anon431921830,"[quote=""anon431921830, post:7, topic:9586""] Životní spokojenost v Česku [/quote] Yeah, you offered many choices and I didnt understand your preference, so blindly chose one :-)) Thanks for clarifying, made all the changes, added your translation, hope it's all good! https://zoom.us/meeting/register/73921bc6029d65ce66858a512be5123a" 9,51822,2019-03-19T10:24:24.779Z,51808,anon431921830,anon2002939394,"Great, we managed to get on the same page:)" 10,52811,2019-04-24T20:09:15.397Z,51524,anon2002939394,anon2002939394, 11,53655,2019-05-19T07:08:29.229Z,51524,anon71692568,anon2002939394,"Hi everyone, let me give you a short info about myself. My name is Goran Denić, I am an art director of ZMUC, a small art organization from Belgrade with large audience. I am not very fond of the cafes, virtual or analogue, but I will take this opportunity to translate into Serbian an ""example"" for those people in Serbia who might love to get involved but speak no English. _Dobrodošli i upišite se u virtuelni kafe! Ovo je najlakši način da shvatite kako radi zajednica koja učestvuje u Dobrobit u Evropi, da se upoznate sa zanimljivim ljudima, da imate pristup informacijama i mogućnostima u sklopu ovog projekta. Sastanci su neformalne rasprave sa svima koje zanima Dobrobit u Evropi, koji su spremni da podele svoja iskustva, saslušaju druge, i da se njima povežu. Nakon registracije proverite svoj e mejl gde će vam stići link da se pridružite pozivu!_ I am new to this kind of communication so please be gentle to me, I promise I will get used to it quickly." 12,53669,2019-05-20T07:25:58.536Z,53655,anon2002939394,anon71692568,"This is so generous of you @anon71692568, I have of course added the translation, same for the [Serbian forum summary]( https://edgeryders.eu/c/wellbeing), like you suggested. We are humbled to see your interest in the project, and please bear with us as we too, are getting used to running a coordinated multilingual platform :slight_smile: I saw that you registered for a Serbian cafe, I am emailing you and other participant with a proposal, as the calls in Serbian have not actually started yet, we still need to make some decisions with the project team - @anon3259766366 and @anon Many thanks again!" 1,53608,2019-05-17T07:38:40.143Z,53608,anon2002939394,anon2002939394," Hi all, I'd like to share with you what is on the horizon this week in our growing community! Edgeryders has always been multilingual, but never before as today. If you happen to see posts in languages other than your own don't hesitate to translate the page i.e. in English and leave comments in any language. **We have the first ever [story in Czech](https://edgeryders.eu/t/lekaruv-pacient-nebo-pacientuv-lekar/9893) on Edgeryders!** Meet @anon431921830, researcher at Charles University in Prague, who shares his story of feeling trapped in a 90s public hospital in Boheanon3664178097, with a broken leg. He felt like he was in a house of horror, where doctors and nurses had to work hundreds of hours of unpaid overtime for ridiculous money. Similarly, his friend is struggling to fight off inaccurate medication that made her symptoms worse! [quote] What experience do you have in making your own decisions about your medical care? Have you experienced anything from a healthcare perspective that you would have done differently as patients in retrospect? [/quote] **Tremendous stories from Poland!** The lovely @anon4053408677 titled hers: 'How I became a sex educator'. After 13 years of activism and volunteerism, her passion has become her work and London, where she is based now, provides that opportunity. [quote] No government after 1989 met international and national obligations - reliable sexual education or refunded contraception is still not in Poland. What has changed in recent years is consciousness, that our well-being also depends on the possibility of making autonomous decisions in the field of sexuality (the Ponton Group has great merit in this field) and the need to create the right conditions for it. For a change at the law level, we must vote for politicians and politicians who are able to talk about it openly. What each of us can do privately is to think about our own experiences related to sex education and how they affect our lives, as well as expand our knowledge based on good sources [(full story in Polish)](https://edgeryders.eu/t/dlaczego-zostalam-edukatorka-seksualna/9857) [/quote] **Before ending, let's welcome the latest community member in Wellbeing in Europe!** @anon630879686 is a journalist working for the WDR station in Germany. She wants to work on projects combating populism and sees the best potential in collaborative problem solving and communities like Edgeryders: **'I believe that this combination of problem-solving, contact and network nurturing among each other is the best ""medicine"" against populism.'** Well done anon630879686 for introducing yourself, and hoping others who are around will also tell their personal experiences! ## **A reminder to all, we are looking for stories of wellbeing in health, work, and morality/ spirituality. Learn more about it and give it a try!** https://edgeryders.eu/t/show-us-stories-that-matter-become-an-expert-in-a-topic-and-get-paid-200/9823/" 1,53576,2019-05-16T07:10:29.872Z,53576,anon2002939394,anon2002939394,"Attending were @anon1074268829, @anon431921830, @anon634599124, myself and the lovely Ellen, soon to be on the forum too! Intros: most of us are part of the team at Wellbeing in Europe. We use these calls as both an open team coordination and an opportunity to meet new people who can learn about our community research and share their story. Ellen: a youth trend researcher who joined Civic Innovators Network (CIN in Brussels) 2 years ago. At the moment doing the job as a freelancers. 'From CIN we evolved into Brussel Avenir (transl. Brussels Future) - an organisation developing a participatory way to construct new narratives for the future of Brussels. We also experiment a lot with crowdsourcing narratives. It's how i learned about the project. I find your future narrative and how you present the vision very attractive. We each share where we are with our stories: anon1074268829: just posted [my story: How do you say Aaaaaaagh in German,](https://edgeryders.eu/t/wie-sagt-man-aaaaaaaaaaagh-auf-deutsch/9891/7) about health care provision to migrants from the time he was in Berlin. Got me thinking to people in worse situation than myself. Ellen: What I've been intrigued by in the last years is tribes of youngsters who dont go in their own classrooms at the moment, they have their own online communities, facebook but also gaming chats and others. They're sort of growing up and forming their identity - it leaves a big role for them. They're experimenting a lot with their physical and their mental health, quite extreme: before, it used to be that the weird ones were the ones from rural areas or what not. Nowadays, everyone is experimenting. Some examples: * **[the Blue Whale Challenge](https://www.bbc.com/news/blogs-trending-46505722)** started 2 years ago; facebook group where many young people joined, the comm leaders starting challenging them, for example to wake up in the middle of the night.. challenges became bigger and bigger, and addictive. To the point where they would ask you to scratch a whale in your arm and commit suicide. * **in Slovakia, Catholic communities are very popular and cool among young people** - catholic rock concerts, the way they use their social media, same as spirituality and belonging played a big role in that. Same as we had many people leaving for the Caliphate. Jiri: they're young people, but not much younger than us. Thanks maybe to the online space as a matter of acquiring this sort of information. Gaming community - you dont know the age of people there.. those dynamics are very specific. Ellen: On one hand, it's fascinating, but also scary that **these platforms are diversifying and the way the interaction is happening is hyper diverse.** As a youth researcher, it becomes more difficult every year to find access to those platforms. We had **[Schild en Vrienden](https://www.diggitanon491946983zine.com/column/model-behind-schild-en-vrienden) in Ghent - this group of youngters not visible, and shocking everybody.** Or you have girls and boys with anorexia and exchanging ids to starve themselves. Not only for research purposes important, but for ways of reaching out to them. At Brussel Avenir, we want to bring the concept of futures to citizens. We live in such a diverse city that we need hundreds of different strategies to reach all those communities. The world becomes super complex to study. anon2954973946mi: How would you see those narratives being told? We are in the process of developing this tool - a persona / profiles of the populations in Brussels, and we have them around the table all the time. If we think about how we get them engaged, how we involve this person sitting on the table with us (metaphorically). Making stories that speak to the people. anon2954973946mi: I find the angle through which we approach a group important. Was particularly impressed by this podcast on telling **the story of a redeemed incel guy in two radically different ways.** It matters so much for how we see groups that are somehow special: [quote] And starting around 2000, the line starts to dip for all dimensions of empathy - either just understanding someone's position, which is called perspective taking, and empathic concern, the one about tender feelings. More students start saying it's not their problem to help people in trouble, not their job to see the world from someone else's perspective. [source](https://www.npr.org/2019/04/11/712276022/the-end-of-empathy) [/quote] ---------------- ## Liked this conversation? Do you know of groups who tell us curious things about this changing world? Join us for the [next Virtual Cafe](https://edgeryders.eu/t/register-for-a-virtual-cafe-online-gathering/9586/11) or directly share your story: 1. How are you or others you know providing care? 2. How do you manage to stay morally and psychologically well? Are you spiritual? 3. How do you access work and prosperity? How does it work in your community? You can write [in English and other languages](https://edgeryders.eu/c/wellbeing/eu), [in Polish](https://edgeryders.eu/c/wellbeing/pl), or [in Czech](https://edgeryders.eu/c/wellbeing/cz). Add New Topic on those pages. Your story qualifies you to be eligible for a financial, symbolic reward of [200 eur.](https://edgeryders.eu/t/show-us-stories-that-matter-become-an-expert-in-a-topic-and-get-paid-200/9823)" 1,53273,2019-05-09T11:29:37.923Z,53273,anon431921830,anon431921830,"_Jaký je morální kodex člověka? A odkud se bere?_ _Co znamená spiritualita v 21. století?_ Přestože je Česká republika jednou z nejvíce sekulárních zemí v regionu (podle [Českého statistického úřadu](https://vdb.czso.cz/vdbvo2/faces/index.jsf?page=vystup-objekt&pvo=ZVCR014&pvokc=&katalog=30719&z=T) se ve sčítání lidu v roce 2011 80% populace prohlásilo za ateisty nebo neuvedlo jakoukoliv náboženskou příslušnost), hodnoty kultury a symbolická vyjádření blahobytu jsou spojována s vysokým stupněm duchovnosti. Je možné, že morální a duchovní hodnoty, s nimiž vychováváme své děti, abychom je připravili na jejich budoucí život, jsou jiné, než v minulosti, ve které mnozí z nás vyrůstali? Ekologické katastrofy, globální pandemie, použití zbraní vážně kontaminujících vybrané válkou zničené oblasti, teroristické útoky, všudypřítomná hrozba války s apokalyptickými důsledky, posouvání hranic lidské zkušenosti a existence v lékařských, sociálních a psychologických oblastech … to jsou jen některé z obrysů nové reality, dlouhodobé sociální krize, jejímiž protagonisty jsme i my. To platí zejména pro zeměpisné oblasti, jako je západní Balkánu, jejíž obyvatelé osobně zažili ošklivou podstatu nové globální sociální reality. Víru v budoucnost, která nám přinese uspokojení, lepší zdraví a vzdělání, bezpečnost a úlevu, nahradily obavy a pochybnosti o tom, zda bude v budoucnosti, která nás čeká, vůbec možný život. Tyto změny jsou výsledkem moderního životního stylu - stěhování do velkých měst, přístupu k vyššímu vzdělání, lepší zdravotní péči. Čím lépe žijeme, tím méně se zřejmě zajímáme o Boha - a to je případ většiny rozvinutých a rozvojových zemí. Sekularizace po celém světě jde obvykle ruku v ruce se zlepšením ekonomických podmínek. Jak se hospodářská a politická krajina předchozích generací stále mění, všímáme si pocitu nestability a úzkosti, který zažívá mnoho občanů v různých částech Evropy i mimo ni. Možná je potřeba zamyslet se nad tím, co potřebujeme, abychom se v této nové době vyrovnali a byli psychicky a emocionálně zdraví. Podíváme-li se pod povrch, vidíme vzestup církevních hnutí a nových duchovních a kulturních organizací, jako jsou [ženské gospelové sbory](http://gospel.centrumgenerace.cz/clanky/14/o-nas/) (Generační centrum v Liberci) nebo dokonce jóga! V Polsku někteří lidé reagují tím, že vyjadřují obrovskou podporu rodičům, kteří okupují parlament, ve snaze zlepšit život svých [postižených dětí](https://www.apnews.com/e6773e8b31bf45b4a85b48511bb191a2). V Řecku lidé uplatňují hodnoty [solidarity](https://edgeryders.eu/t/care-by-communities-greeces-shadow-zero-cash-health-care-system/4880), aby se vypořádali s rozpadem systému zdravotní péče; ze Srbska slyšíme volání po rovnosti a empatii k [LGBT menšinám](https://edgeryders.eu/t/lgbtq-in-serbia/824). Rádi bychom společně přemýšleli o tom, co lze udělat pro to, aby lidé kolem nás získali emocionální a psychologickou podporu, která by jim umožnila lépe se připravit na výzvy naší doby. Jaké jsou prvky naší minulosti, které nám mohou pomoci udržet si duchovní a morální blahobyt jako jednotlivci i jako společenství a které nám již nejsou užitečné? Chceme zjistit, jak je vaše kultura podobná nebo odlišná od toho, jak se v tomto ohledu chovají lidé v jiných částech světa. Stejně jako to, co se můžeme naučit jeden od druhého. Jak se vaše osobní víra přizpůsobuje nebo nesouhlasí s vírou lidí, které znáte? Považujete se ve své zemi za normu nebo výjimku? A jak přispíváte ke společným hodnotám a současné ""národní kultuře""? Tyto otázky jsou významné s ohledem na naše hledání porozumění blahobytu z různých hledisek, včetně spokojeného soužití v našich zemích a s ostatními Evropany. Pro tuto potřebu jsme vytvořili zvláštní fórum, kde můžeme bezpečně hovořit o důležitých tématech. Vyhneme se zde konfliktům a urážkám, poskytneme všem účastníkům vhodné podmínky k vyjádření vlastních zkušeností, názorů a pocitů. Bez odsuzování nebo vnucování našich myšlenek jeden druhému. Díky vám pochopíme, jaké jsou životní zkušenosti obyvatel vaší části světa - mluvíme o tom s Poláky, Srby, Čechy, Maďary a s každým, kdo k tomu má co říct. 1) Podělte se o své osobní zkušenosti v novém tématu, zde: https://edgeryders.eu/c/wellbeing/cz 2) Zveme vás k účasti na této diskuzi. Vítejte u nás na poklidném virtuálním chatu, kde se seznámíte s dalšími účastníky a dozvíte se více o této iniciativě zde: http://bit.ly/2P9pkms Těšíme se na setkání s vámi, Jiří, Maja, Natalia, anon2954973946mi" 1,53271,2019-05-09T11:25:12.795Z,53271,anon431921830,anon431921830,"_Co vás zajímá?_ _Kdo zajišťuje péči ve vaší rodině, ve vašem městě?_ _Kdo by se měl starat o stárnoucí lidi? Za co? Děti?_ _Jak si myslíte, že vypadá péče ve vaší zemi? Jak se staráte o ostatní?_ Péče je klíčovým prvkem zdravé společnosti. Jeho kvalita a dostupnost se promítá do kvality života - to se týká jak zdravotní, psychologické, tak sociální péče. Naše možnosti zapojit se do společnosti závisí na tom, zda v našich městech máme lékaře a kliniky, nemocnice a školky, lidi pomáhající starším a zdravotně postiženým v každodenních činnostech, podporu chudých rodin nebo bezdomovců. Zdravotní péče přitom pokulhává - lékaři, kteří jsou špatně placeni, často považují přesun do soukromého sektoru nebo nakonec do [jiné země](http://neviditelnypes.lidovky.cz/zdravotnictvi-proc-mladi-lekari-odchazeji-do-zahranici-pig-/p_politika.aspx?c=A190220anon25920552111245_p_politika_wag) za jedinou schůdnou variantu. V důsledku toho je veřejný systém personálně poddimenzovaný, zdravotnickému personálu ze zahraničí však není umožněno tak snadno zaplnit mezery. Snaha najít byť jen zubaře se ukazuje jako dost únavná, na některých místech doslova nemožná a i poté, co se člověku podaří dohodnout si vyšetření nna termín za daší čtyři měsíce, už nemusí být vůbec užitečná. Dosáhnout na soukromou zdravotní péči je pro většinu lidí finančně nemožné, a proto jsou zcela závislí na veřejném systému. Stále častěji zaznamenáváme, že lidé požadují nezbytné změny - které z nich osobně považujete za nejnaléhavější? Ani úplné spolehnutí se na veřejný systém nezbavuje pacienty všech finančních výdajů na zdravotní péči. Zvláště rodiny s nízkými příjmy a důchodci jsou silně zatíženi dodatečnými náklady, přičemž nedostávají zvláštní sociální podporu. Výpočty nároků na sociální podporu, které jsou samy o sobě poměrně složité, jsou z velké části založeny na poměru výdělků domácností k životnímu minimu stanovenému státem. Tato matematická konstanta se však stále [řídí standardem z roku 2012](https://zpravy.aktualne.cz/finance/nizkoprijmova-rodina-na-jake-davky-ma-narok/r~ee7ed402496e11e9b5e8ac1f6b220ee8/), který v průběhu času činí méně lidí způsobilími k získání této podpory. Zejména vzhledem k tomu, [že ceny nemovitostí a nájmů v poslední době raketově rostou](https://zpravy.aktualne.cz/ekonomika/mapa-kolik-vydaju-vydaji-domacnosti-na-bydleni/r~286b49d65abb11e9b6a9ac1f6b220ee8/), jsou rozsáhlé části společnosti vystaveny extrémnímu tlaku, aby zvážily, zda si mohou dovolit zajistit i své základní potřeby, jako je zdravotní péče. S celkově rostoucím průměrným věkem populace leží větší odpovědnost na bedrech lidí produktivního věku. Aby bylo možné se s tímto obecným trendem vyrovnat, stává se zaměstnávání seniorů stále častějším jevem, nicméně ne vždy je s nimi zacházeno spravedlivě ve srovnání s jejich mladšími protějšky. Ale přeci jen, děti nemohou pracovat, aby pomohly svým rodinám v nejisté finanční situaci... Možná znáte nejaký problém z vlastní zkušenosti a máte nápady, které by vám pomohly vyrovnat se s touto výzvou? Nedávné statistiky ukázaly, že více lidí než kdy jindy se snaží řešit svou situaci zavázáním se ke nevýhodným půjčkám od nebankovních institucí a jedna třetina populace je v současnosti hodnocena jako [zadlužená s vysokým rizikem](https://www.ceskenoviny.cz/zpravy/pruzkum-kazdy-treti-cech-se-zadluzuje-rizikove/1726575) (krytí stávajících dluhů novými půjčkami, sjednání několika půjček najednou atd.). Někdy je takové chování spojené s nízkou úrovní finanční gramotnosti či nedostatkem jiných možností a pomoci poskytované v tomto ohledu části společnosti s nižšími příjmy. Zajímá nás váš názor na sociální a zdravotní péči v České republice. Myslíte si, že by měl stát změnit systém sociální a zdravotní podpory pro ty, kteří to potřebují? Měl by poskytovat lepší pomoc a pobídky pro finanční konsolidaci? Jak si myslíte, že může společnost nebo místní komunity přispět k formování systému, aby byl aktuální s ohledem na současné výzvy? Znáte nějaké příklady účinných řešení z vašeho okolí nebo z jiných zemí? Pro tuto potřebu jsme vytvořili zvláštní fórum, kde můžeme bezpečně hovořit o důležitých tématech. Vyhneme se zde konfliktům a urážkám, poskytneme všem účastníkům vhodné podmínky k vyjádření jejich vlastních názorů a pocitů. Díky vám pochopíme, jaké jsou životní zkušenosti Poláků, Srbů, Čechů, Maďarů a každého, kdo k tomu má co říct. Zveme vás k účasti na této diskuzi. 1) Podělte se o své osobní zkušenosti v novém tématu, zde: https://edgeryders.eu/c/wellbeing/cz 2) Vítejte u nás na poklidném virtuálním chatu, kde se seznámíte s dalšími účastníky a dozvíte se více o této iniciativě zde: http://bit.ly/2P9pkms Těšíme se na setkání s vámi, anon3259766366, Jiří, John, Maja, Maria, Natalia, anon2954973946mi" 1,53101,2019-05-04T13:24:06.619Z,53101,anon351797018,anon351797018," W 2018 roku w Polsce wg danych GUS urodziło się 388 tysięcy dzieci, pośród nich również moja córka. Cała ciąża wraz z następującymi po jej zakończeniu miesiącami stały się ciekawą, acz nazbyt często gorzką refleksją na temat tego, jak państwo polskie podchodzi do opieki nad najmłodszymi obywatelami. Nie budując specjalnie napięcia, mogę od razu przejść do puenty, która sprowadza się do stwierdzenia, że jak droga Polko i Polaku, radzicie so bie jakoś w życiu, to dalej radźcie sobie sami. Dlaczego? Zacznijmy może od początku. Mieszkam w Warszawie, od kilku lat mam męża, oboje jesteśmy tzw. ""słoikami"", pracujemy w branży IT. Zimą 2018 roku okazało się, że jestem w ciąży, była to dla nas świetna wiadomość. Było to jednocześnie mocne zderzenie z rzeczywistością, w której niby ciężarna i dziecko mają gwarantowaną opiekę, ale niestety w teorii. Przez całą ciążę płaciłam z własnej kieszeni za badania, wizyty u lekarzy, USG. Płaciłam za nekologa, płaciłam za diabetologa, który zdając sobie sprawę że liczy się czas, wciska mnie do państwowego szpitala, żeby ustawić mi leczenie. Płaciłam za recepty na insulinę, która refundowana nie była, ale jest za to nowszej generacji i działa, w przeciwieństwie do tej refundowanej przez NFZ. Płaciłam również za położną w szpitalu, tyle dobrego że szpitalu państwowym, więc za sam poród rachunku nie dostałam. Opieka ginekologiczna, diabetologiczna, endokrynologiczna, badania i USG są rzecz jasna teoretycznie finansowane przez państwo, ale korzystanie z tych usług wyanon491946983 sporej dozy czasu, cierpliwości w wyszukiwaniu terminów i uniżoności przy umizgiwaniu się do pań w rozmaitych okienkach rejestracyjnych. Czasu i cierpliwości na to nie anon3664178097łam, pracowałam i jakoś sobie radziłam, płaciłam więc za wszystko z własnej kieszeni. Jakoś-sobie-radzenie i płacenie kontynuuję również po porodzie. Płaciłam za porady laktacyjne, które niby szpital oferował, ale położna zawsze była zajęta. Płaciłam za prywatną wizytę u chirurga dziecięcego, bo w szpitalu niby sprawdzano stan zdrowia dziecka, ale jakoś nie sprawdzono że przez fizjologiczną wadę w obrębie buzi nie może ssać prawidłowo i wyanon491946983ny jest drobny zabieg chirurgiczny. Dalej płacę również za prywatne wizyty u pediatry (bo najbliższy termin na NFZ za 4 tygodnie), za USG bioder (nie ma terminów) i szczepienia. Płacę za wizyty u neurologów, dermatologów. Płacę, bo nie mogę czekać, pieniądze są cudowną furtką do świata, w którym ja i dziecko jesteśmy traktowani podmiotowo, a pomoc lekarska dostarczana jest wtedy, kiedy jest nam potrzebna. Jakoś-sobie-radzenie i płacenie trwać będzie również po zakończonym urlopie macierzyńskim, ponieważ moja córka nie ma szans na żłobek państwowy. Punkty w rekrutacji przyznawane są za to, że nad rodziną czuwa kurator sądowy, MOPS, za to że rodzina jest niepełna, z problemami inansowymi, za rodzeństwo. Za to, że obydwoje rodziców pracuje i płaci podatki w swoim miejscu zamieszkania i jakoś sobie radzi, punktów jest tyle co kot napłakał. Obserwuję pozycję na liście oczekujących na żłobek od dnia zapisu i zaanon3664178097st być coraz bliżej przyjęcia, jest to coraz mniej rawdopodobne. Pozostaje żłobek prywatny. Festiwal jakoś-sobie-radzenia i płącenia trwa. Z mojego doświadczenia wynika, że państwo polskie zdecydowanie nie poanon491946983 rodzicom, którzy jakoś sobie radzą. Ulgi na dziecko z podatku nie odpiszemy, bo zarabiamy za dużo. Na dopłatę do żłobka się nie załapujemy z tego samego powodu. Paradoksem jest, że jak zapłacimy za żłobek rywatny, będziemy pewnie w gorszej sytuacji finansowej niż niejeden rodzic, który zarabia od nas niej, ale nie musi co miesiąc wydać znacznej części swojego wynagrodzenia na prywatny żłobek. No ale sami sobie jesteśmy winni, przecież sobie jakoś radzimy. Moim marzeniem jest państwo, które dba o to, żeby rodzice po urlopie rodzicielskim mogli wrócić do swojej pracy, bo ich firma się rozwija dzięki stabilnej sytuacji gospodarczej. Państwo, w którym i mama, i tata mogą wziąć urlop rodzicielski, a wracając do pracy mają spokojną głowę, bo mają agwarantowany żłobek dla dziecka. Takie państwo, w którym każde dziecko ma zapewniony termin szczepienia, za które rodzic nie płaci. Marzy mi się po prostu takie państwo, w którym obywatele nie są karani za zaradność." 2,53283,2019-05-09T13:51:58.940Z,53101,anon634599124,anon351797018,"Dzięki za tą historię, @anon351797018 - trochę mrozi ona krew w żyłach, bo wydawało się, że dobrobyt w Polsce wciąż się pomnaża, a obecny rząd przede wszystkim deklarował się wspierać rodziców z dziećmi. Sama nie jestem matką i z Polski wyprowadziłam się lata temu (najpierw stopniowo, wyjeżdżając na dłuższe pobyty, które szybko zmieniły się w trwałą emigrację - chciałam zobaczyć, jak żyje się innym i czy da się inaczej. I jest za granicą tyle świetnych przykładów na to, jak dbać o obywateli, jak dawać im poczucie stabilności i bezpieczeństwa, za które z resztą sami płacą podatkami, że aż trudno jest mi uwierzyć, że Polska i wiele innych państw wybierają zupełnie inną drogę i obywatele się na to zgadzają). Jakie jest podejście innych rodziców, których znasz, do tych problemów? Czy znasz też kogoś, organizacje albo jednostki, które w Polsce walczą o dostęp do opieki medycznej i lepszego prawa otaczającego opieką rodziców? Czy faceci też włączają się do tej walki? No i wreszcie, czy istnieje jakaś partia, która proponuje dobre, Twoim zdaniem, rozwiązania?" 1,53052,2019-05-02T14:15:52.409Z,53052,anon3552655848,anon3552655848," Trudno powiedzieć, jak się to zaczęło. Kilka lat temu kolega zapowiedział, że przyjedzie do nas znajoma z Wielkopolskiego Stowarzyszenia Lokatorów i opowie nam o tamtejszych problemach – skończyło się na tym, że przyjechał Jarosław Urbański, ze Stowarzyszenia, związany też z Inicjatywą Pracowniczą, i zaczął tłumaczyć nam mechanizmy rynku mieszkaniowego – m.in. jak się kształtują stawki czynszu, jaka jest struktura mieszkaniowa w Poznaniu, z jakimi problemami jako grupa lokatorska mierzą się. Zainspirowani, chcieliśmy zobaczyć, jak możemy zaangażować się w podobne sprawy w Lublinie. Przeczytaliśmy artykuł o kobietach, które zajmowały pustostany, czekając na mieszkania komunalne. Liczyły na to, że jak je wyremontują, to anon3664178097sto zalegalizuje ich pobyt, tymczasem dyskwalifikowało je to i musiały od początku zapisywać się do kolejki, nie wspominając o konsekwencjach karnych za zajęcie pustostanów. Tak się zaczęło. Pamiętam trzy kluczowe wydarzenia, które moblilizowały nas do działania, nad jakimi pracowaliśmy w ciągu trzech kolejnych lat. To był rok 2015, gdy w mediach pojawiła się wzanon3664178097nka o planowanych masowych eksmisjach. Urzędnicy wynajęli prywatną firmę z Wrocławia, żeby wysiedlić mieszkańców z 15 lokali. Zaplanowano eksmisje w ciągu tygodnia. Z mediów uzyskaliśmy informacje o tym, na których ulicach odbędą się wysiedlenia – żadnych szczegółów – oraz kiedy. Poszliśmy na te ulice i pytaliśmy kolejno, czy ktoś coś o tym wie. Tak przypadkowo trafiliśmy na pierwszą eksmisję, która anon3664178097ła mieć miejsce za dwa dni, a potem docieraliśmy do kolejnych osób z listy. Zaczęliśmy badać sprawę – uzyskaliśmy od urzędu umowę, na podstawie której lichwiarska firma anon3664178097ła zapewnić wyrzucanym osobom pomieszczenia tymczasowe. Pojechaliśmy noc przed pierwszą eksmisją do hotelu, w którym zarezerwowano pokoje dla osób eksmitowanych. Okazało się, że nikt z obsługi nic o tym nie wie, rezerwacji dokonano na zupełnie inną firmę, posługując się fikcyjnymi mailami. Kierowniczka hotelu nie anon3664178097ła pojęcia o eksmisjach, nie mówiąc już o tym, że nie było zgodne z prawem zapewnienie dachu nad głową zaledwie na dwa tygodnie, zaanon3664178097st na miesiąc. Rezerwacje zostały anulowane. W tym samym czasie przygotowywaliśmy pierwszego lokatora na nadchodzące spotkanie z komornikiem. To była improwizacja, wtedy nie mieliśmy pojęcia o większości spraw. Powiedzieliśmy mu, co może się wydarzyć i że po dwóch tygodniach zostanie bez dachu nad głową. W dniu eksmisji przyjechaliśmy z kamerami i dyktafonami, ktoś inny w tym czasie dzwonił do Rzecznika Zarządu Nieruchomości Komunalnych i opisał sytuację – brak noclegów i gwarancji, że lokatorzy będą mieli gdzie mieszkać przez dłuższy okres. W ten sposób pierwsza ewikcja została ostatecznie odwołana, reszta przesunięta. Mieliśmy pierwszy sukces za sobą. Anulowano też rezerwacje w drugim ośrodku. Firma z komornikiem byli zmuszeni zostać w mieście dłużej niż przewidywano – przez dwa tygodnie. Żeby wiedzieć, z których mieszkań jeszcze będą chcieli eksmitować ludzi, jeździliśmy za nimi rowerami. Zrobił się wokół sprawy duży szum medialny. Wychodziły na jaw coraz to nowe wątki: jedno z tych mieszkań było puste, osoba mieszkająca w nim zmarła kilka lat wcześniej, a urzędnicy nawet tego wcześniej nie sprawdzili. Zaczęliśmy rozumieć, że kompletnie nie zdają sobie sprawy z tego, kogo wyrzucają z tych lokali oraz z tego, jak niehumanitarnie traktowani są mieszkańcy, komu zlecili to zadanie. Pod presją, w końcu Prezydent Miasta Lublin i Zarząd Nieruchomości Komunalnych zrezygnowali z pierwszych eksmisji. Później trafiliśmy do ośrodka zastępczego, do którego przesiedlano osoby z Lublina po anulowaniu rezerwacji w poprzednich hotelach. To była jednostka wojskowa, położona 70 km od anon3664178097sta i 5 km od najbliższego przystanku autobusowego, z marnym połączeniem z anon3664178097stem (może raz dziennie). Prowadziła go hrabina, która anon3664178097ła co najmniej jeszcze inny ośrodek w Polsce dla osób z doświadczeniem bezdomności. O drugim z nich dwiedzieliśmy się, że ludzie mieszkali tam przez pewien czas bez wody i ogrzewania. Opinie mieszkańców były podzielone, dla jednych była to szansa. Na przykład dla byłego więźnia który w zaanon3664178097n za dach nad głową remontował mieszkania w tych budynkach, pracując bez wynagrodzenia i oddawał połowę swoich przychodów na rzecz ośrodka. Dla innych ten sam układ był nie do przyjęcia: praca za darmo nad remontami, oddawanie reszty zarobków na utrzymanie. Wiele osób pogrążało się tam w trudnej sytuacji, niektórzy szybko wyjeżdżali. Musieliśmy też zdecydować, czy i jak sprawdzać, czy ta spółka lichwiarska, której zlecono masowe eksmisje, faktycznie współpracowała z wieloma samorządami w kraju i korzystała z publicznych środków – jak informowała na swojej stronie internetowej. Próbowaliśmy uzyskać od nich te informacje, ale robili wszystko, żeby ich nie udostępnić. Sprawa skończyła się w sądzie, ukarano ich grzywną – ale nie wiemy wciąż, jaka jest skala ich działania. Nie chcemy pytać bezpośrednio samorządów, bo boimy się, że część z nich dowie się o takiej możliwości i zacznie korzystać z ich usług. Dzięki doświadczeniu z eksmisjami zrozumieliśmy, że w Lublinie brakuje polityki mieszkaniowej – a obecna jej naanon3664178097stka opiera się na zupełnej nieznajomości sytuacji osób w zadłużonych mieszkaniach komunalnych. Na przykład osoby, których dług nie przekraczał 30 tysięcy złotych mogły skorzystać z programu, dzięki któremu go odpracują – ale trzeba spełniać różne kryteria: być jednocześnie bezrobotnym i korzystać z pomocy społecznej. Odpracowując dług, nie jesteś w stanie utrzymać się, bo w tym czasie nie pracujesz, więc wiele osób decyduje się na znalezienie pracy w szarej strefie, z nadzieją, że poza utrzymaniem siebie i rodziny, może wystarczy też na spłatę zaległości. Z reguły nie wystarcza. Reszta może podjąć próbę dogadania się z urzędnikami. Dwie niespłacone w terminie czynsze albo raty ugody równa się eksmisja. Zadłużenie mieszkańców w mieście to ok 200 mln zł, większość z tej kwoty jest nie do odzyskania – ale urzędnicy nie korzystają chętnie, a nawet nie informują, o możliwości częściowego lub całkowitego umorzenia, mimo że taki instrument istnieje od wielu lat. A ludzie popadają w spiralę zadłużenia. Czasami zdarzy się jakiś wyjątek. Na przykład staruszka z 90 tys. zł długu – uznano, że nie ma szans na jego spłatę. Co więcej, połowa długu lokatorskiego to odsetki i opłaty komornicze – i te kwoty rosną bez przerwy. Urzędnicy zrobili z tego długu narzędzie propagandowe i straszak. Opowiadają w mediach stereotypy o "pasożytach", nierobach i alkoholikach, którzy nie dość, że żerują na kieszeni płacącego czynsz mieszkańca Lublina, to jeszcze dewastują mieszkania komunalne. Ciekawe co na to nauczyciel akademicki, który mieszka w barakach socjalnych poza anon3664178097stem, bo na tyle go stać. I każda inna osoba, która wbrew swoim możliwościom finansowym, z problemami zostaje zupełnie sama, a dorabia się jej taką „gębę”. Długiem dotkniętych jest ponad połowa lokali komunalnych w Lublinie – w większości zamieszkanych przez rodziny, więc w rzeczywistości liczba osób zadłużonych jest znacznie większa. I tu zaczął się drugi duży temat jaki podjęliśmy - tzw. programu oddłużeniowego. Zaczęliśmy apelować do Prezydenta Miasta, żeby stworzył politykę mieszkaniową dostosowaną do potrzeb i możliwości lokatorów – żeby po prostu sprawdzili, dlaczego ludzie nie płacą, znieśli bariery instytucjonalne i minimalizowali u ludzi strach związany ze zwróceniem się o pomoc do urzędu. Wiele z lokatorów i lokatorek po prostu boi się iść i prosić ZNK o pomoc. Apelowaliśmy też o to, żeby częściej korzystali z częściowego i całkowitego umorzenia długów, zainicjowali współpracę między instytucjami, taką, która da realną możliwość spłaty i wyjścia z problemów oraz regularnego płacenia czynszu. Przecież to korzyść dla wszystkich i realna pomoc. ZNK niechętnie zgodziła się na konsultacje programu oddłużeniowego, który zdecydowali się przygotować. Zorganizowali je w małym pomieszczeniu, na które sami zaprosiliśmy gości, bo ZNK się tym nie chciało zająć. Nie przyszła żadna osoba z kierownictwa – a rozmowa toczyła się głównie wokół szerokich problemów, z którymi się mierzymy, bo było to pierwsze takie forum dla Lublina. Nie przygotowaliśmy rozwiązań, zabrakło na to czasu, ZNK uznało, że kolejne spotkania za "niezasadne", pomimo próśb o ich zorganizowanie i stworzenie forum współpracy czy ciała doradczego. Podczas kilku miesięcy prac nad nowym programem oddłużeniowym nie pokazano nam projektu – odsyłano nas bez przerwy do różnych miejsc, w końcu stwierdzono, że projekt jest dokumentem wewnętrznym i nie można go pokazać. Kiedy wreszcie go zobaczyliśmy, na kilka dni przed uchwaleniem, mieliśmy mało czasu na przygotowanie opinii i wysłanie analizy oraz swojego stanowiska do radnych. Chodziliśmy na komisje rady anon3664178097sta, namawialiśmy radnych do jego odrzucenia – za pierwszym razem nam się udało, za drugim - projekt przeszedł bez poprawek. Wcześniej radni zorganizowali otwartą dyskusję na ten temat i pomysły, jakie tam pojawiały się oraz niewiedza radnych zszokowała nas. Np.: zaproponowano nam jako Lubelskiej Akcji Lokatorskiej, żebyśmy z radnymi chodzili po mieszkaniach osób zadłużonych i sprawdzali, czy mają oni telewizory i komórki, pytali sąsiadów, czy mają samochód, jeśli sami nie powiedzą. Wszystko po to, żeby ocenić sytuację majątkową lokatorów i lokatorek. Czas realizacji programu oddłużeniowego w wersji zaproponowanej przez urzędników niedługo się skończy i przyjrzymy się jego rezultatom – ale wiemy już, że odzyskano dzięki niemu zaledwie 1% długu. Trudno spodziewać się sukcesu po dobraniu narzędzi spłaty zadłużenia nieadekwatnych do sytuacji ludzi. Z jednej strony, pierwsze lata były bardzo intensywne i interesujące dla nas jako grupy – wszystko było nowe, dużo się uczyliśmy, konsultowaliśmy z innymi organizacjami. To był okres mojego największego personalnego rozwoju. Ale eksmisje były też wyczerpujące – ciągłe konfrontacje, towarzyszące im emocje, nieznajomość prawa i sytuacji. Trzeba zdać sobie sprawę, że zarówno czyściciele kamienic, lichwiarska firma, jak i komornicy, z którymi mieliśmy do czynienia, zazwyczaj nie byli otwarci na dialog i szukanie rozwiązania. Jeden z komorników przyszedł wcześniej do lokatorów niż wskazał w zawiadomieniu o eksmisji i manipulował informacjami w taki sposób, żeby zachęcić ich do „dobrowolnego” odejścia. W tej rodzinie były problemy alkoholowe, mieli bardzo niską świadomość prawną, dlatego zgodzili się podpisać dokumenty pod presją, a gdy powiedzieliśmy im jakie są konsekwencje, nie mogli już tego podpisu wycofać. W silnym wzburzeniu - podczas tej eksmisji - protokół został podarty, a komornik wniósł oskarżenie przeciwko osobie z naszej grupy, która to zrobiła. Oczywiście, mając pełną wiedzę, lokatorzy drugi raz protokołu już nie podpisali. Trzecim tematem, z jakim zanon491946983liśmy się było "czyszczenie kamienic". Nauczyliśmy się, że czyściciele kamienic w Polsce są dobrze zorganizowani – to elitarna grupa, która zna prawo, wymienia się ułamkami własności budynków, dzieli informacjami, współpracuje strategicznie przeciwko lokatorom. Są nawet strony internetowe, na których możesz przeczytać, jak w 10 krokach pozbyć się mieszkańców – prawnie i bezprawnie, ale skutecznie. O wiele łatwiej o dostęp do takich informacji, niż do tego, jak uzyskać pomoc. Jedną z takich sytuacji była sprawa czyściciela z Lublina, który jednocześnie był (i dalej jest) radnym jednej z dzielnic. Jest członkiem PISu, i nauczycielem WOSu w publicznej szkole. Po kupieniu jednej z kamienic (której ostatnia zarządczyni zniknęła lata wcześniej, nie upominając się o czynsz ani nie interesując się stanem budynku), przyszedł bez żadnych dokumentów i kazał wszystkim się wyprowadzić, bo rzekomo budynek grozi zawaleniem. Dał im na to 10 godzin. Mieszkańcy nie mieli dokąd pójść, więc zostali w kamienicy. Wtedy właściciel zaczął przyjeżdżać i upominać się o niebotyczne kwoty, zgłaszać zupełnie bezprawne roszczenia, zawiadaanon3664178097ł prokuraturę o kradzież okien itd.. Wniósł do sądu sprawę o eksmisję. Została uznana za bezpodstawną, a zachowanie właściciela sędzia określiła jako niezgodne z zasadami współżycia społecznego. Lokatorka, która jako pierwsza – trzy lata temu – wyprowadziła się z kamienicy, do tej pory jest oskarżana przez kamienicznika o zniesławienie i zdewastowanie lokalu. To od początku było jawne nękanie psychiczne przez niego. Mieszkania w tym budynku były małe (16 m2), podmokłe, zagrzybione, ogrzewane elektrycznymi grzejnikami, z prowizorycznymi łazienkami, zbudowanymi przez lokatorów. Czyściciel próbował różnych kroków aż w końcu zaczął podnosić czynsz i ludzie wyprowadzili się. Ciekawe, że wykonał tylko odświeżenie elewacji i remont kilku lokalów, które dzisiaj wynajmuje za rynkowe stawki studentom. Jednak stan kamienicy nie był tak tragiczny. Ale z lokatorów, którzy mieszkali tam po kilkadziesiąt lat, nie został nikt. Do sukcesów Lubelskiej Akcji Lokatorskiej zaliczam to, że temat sytuacji lokatorów i lokatorek oraz mieszkań komunalnych czy czyszczenia kamienic w ogóle zaczął pojawiać się w lokalnych mediach i na językach loaklnych polityków – niektórzy mają nawet doradców do spraw mieszkaniowych. Bardzo blisko współpracowaliśmy z mediami. Dawali nam możliwość nagłośnienia różncyh spraw i naszej perspektywy, co przyczyniło się do tego sukcesu. Nawiązaliśmy współpracę z innymi grupami w Polsce, zajmującymi się tym problemem – choć jest ich niewiele. Udało nam się zorganizować dni lokatorskie, z panelami i dyskusjami dotyczącymi najważniejszych problemów w różnych anon3664178097stach. Te same problemy są we wszystkich gminach, tylko mają różne rozanon3664178097ry. Natoanon3664178097st każdą z nich „wyróżnia” taki problem, który dana grupa lokatorska w szczególnie podnosi: w Lublinie to było i jest oddłużenie oraz brak mieszkań komunalnych, w Warszawie reprywatyzacja, w Poznanie brutalni czyściciele kamienic. Po ponad trzech intensywnych latach LAL powoli zaczął się rozpadać – z 9 osób pozostało nas 2 czy 3. Nie szukamy już aktywnie spraw, odbieramy tylko telefony alarmowe i reagujemy na nie. Część z nas musiała się wyprowadzić w poszukiwaniu pracy, inni nie dawali rady emocjonalnie. Czasem nagłaśniamy jakiś ważny temat. Ostatnio pisaliśmy o nowym pomyśle Prezydenta Miasta – postawienia kontenerów, jako "kary" dla lokatorów z zadłużonych mieszkań. Lublin nie jest odosobniony w takich "nowatorskich" rozwiązaniach. W innych anon3664178097stach rozważają np.: wprowadzenie prądu i ogrzewania na żetony, czyli jak cię nie stać, marznij w zimie, a w lecie paruj się w kontenerowej puszce. Mieszkań komunalnych brakuje też dlatego, że wiele z tych zbudowanych w PRLu oddano w prywatne ręce (mimo, że obiecano je lokatorom w mieszkaniach zakładowych, którzy zresztą sami je budowali). Urzędnicy wolą oddać tereny deweloperom, a z budownictwa komunalnego - dawać ofertę głównie dla tzw. klasy średniej. Konsekwentnie pomijają najuboższą grupę lokatorów. Przez te wszystkie lata zobaczyłam, jak bardzo brakuje w Polsce solidarności społecznej. I że ostracyzm wobec takich praktyk urzędniczych nie istnieje. Ciągle niektórzy ludzie wierzą, że lokatorzy mieszkań komunalnych okradają resztę społeczeństwa, wierzą w mit własnego samodzielnego sukcesu, i twierdzą, że takim "społecznym pasożytom" nie należy poanon491946983ć. Uważam, że konieczna jest kampania społeczna pokazująca, że tego typu problemy wynikają z różnych okoliczności, na które nie zawsze mamy wpływ - choroba, wypadki, traumy, wychowanie itd. To są problemy społeczne, nie indywidualne. I mam wrażenie, że poza narastającym podziałem społeczeństwa i frustracją np.: lokatorów i innych potrzebujących pomocy grup, rośnie złość klasy średniej. Na niej skupia się teraz rząd, np.: uszczelniając podatki, co uderza bezpośrednio w dochody przedsiębiorców. To oni będą mieli coraz częściej wrażenie, że słabsza reszta na nich pasożytuje, a oni sami ubożeją ich kosztem. Nic bardziej mylnego. Wzajemnie siebie potrzebujemy i bronienie społecznych czy finansowych dysproporcji jest szkodliwe dla wszystkich grup społecznych - w bliższej albo w dalszej perspektywie. Część moich znajomych, która zdecydowała się zostać w Lublinie, czy innych miejscach, gdzie zarabia się mniej niż w pozostałych regionach kraju, uznaje za duży sukces wypłatę na poziomie 2000-2500 zł miesięcznie. To dla mnie frustrujące i - szczerze mówiąc - zaczyna mi brakować motywacji, żeby zostać w Lublinie, który zresztą od zawsze uważałam za swoje miejsce do życia. Od ponad 10 lat pracowałam w organizacjach pozarządowych, a przez ostatni rok jako księgowa w sektorze prywatnym. Nierzadko byłam zatrudniona w kilku miejscach jednocześnie. Mam stale poczucie, że nakład pracy w porównaniu do mojego wynagrodzenia jest nieadekwatny. Poziom mojej frustracji spowodowanej brakiem stabilności finansowej spowodował, że mam coraz większą potrzebę zanon3664178097ny otoczenia i wyjazdu. Mieszkam w wynajmowanym mieszkaniu, nie mam oszczędności, które pozwoliłyby mi na kupienie własnego, nie odziedziczyłam mieszkania czy czegokolwiek innego. Mam za to ten komfort, że jestem moblina, nie mam dzieci, i mam gdzie wrócić. Mogę w każdym momencie coś zmienić radykalnie. Warto pamiętać, że nie każde z nas może sobie na to pozwolić. I chyba empatii i zrozumienia życzę nam wszystkim najbardziej - czy to w odniesieniu do lokatorów czy jakiejkolwiek innej osoby." 2,53074,2019-05-02T19:02:22.165Z,53052,anon634599124,anon3552655848,@anon3259766366 - mamy pierwszą bohaterkę! 3,53076,2019-05-03T02:22:42.000Z,53074,anon3259766366,anon634599124,"WOW! Fantstyczny material. Bardzo ekscytujace. Pozostaje ten ostatni krok, czyli doweidzeni sie jak ona glosuje, kogo popiera i dlaczego. Jeden z czarnych charakterow w historii jest ktos z PiSu, wiec trudno wyczuc. Ale jest to swietne. Co z poczatek! Pa, J" 5,53282,2019-05-09T13:40:33.212Z,53052,anon634599124,anon3552655848,"Hej anon3552655848, dzięki za tekst - zastanawiam się, czy Twoim zdaniem nastawienie do opieki społecznej w Polsce zaczęło się zmieniać? Czy po latach niechęci do rozdawnictwa i wiary w to, że wszystkim skapnie, zaczynamy myśleć, że może nie skapnie? Albo, że trochę rozdawnictwa i trochę skapywania do najlepsza kombinacja? I wreszcie, co o tym myślą ubodzy i dotknięci takim kryzysem? Czy wiesz, jaką politykę popierają?" 1,53182,2019-05-07T10:34:03.567Z,53182,anon2002939394,anon2002939394,"Yesterday @anon634599124 and I hosted a gathering in Berlin to socialize people into sharing stories and join this adventure of Wellbeing in Europe. Time after time, we find it is not intuitive that someone would think *they* have a story to tell. Someone said: 'I don't know what my story could be'. To help you get a sense of it, here are 3 great examples from courageous people who found their way into a collective effort - and helped us all make their contributions count, by connecting unexpected information into a bigger picture. 1. Meet @anon https://edgeryders.eu/t/the-cytostatics-network-seen-through-the-eyes-of-a-member/484 2. Meet @anon https://edgeryders.eu/t/trauma-tour/707 3. Meet @anon [quote=""anon Being a young person in my mid-twenties for whom the internet and social media is second nature, I seamlessly took to my blog to make sense of my grief and loss. I wrote about my experiences of [“holding space” for my sister](https://wishcrys.com/2016/05/25/what-holding-space-really-looks-like/) in her final days (see also [Heather Plett](http://heatherplett.com/2015/03/hold-space/)), and about learning to [declutter physical artifacts](https://wishcrys.com/2016/07/25/grief-and-the-distance-of-decluttering/) despite my abstract emotional attachment to these things. I also wrote about how I felt when Facebook friends began [“deep-liking” my old posts on grief](https://wishcrys.com/2016/08/31/grief-and-deep-liking-on-facebook/) and how it impeded my progress and recovery. [/quote] ## What is your story and how do you receive or provide care in your life? Do you have examples of the good people and efforts in your own country? Tell us about it and become a storyteller with 200 € reward for your contribution. More information about this [here.](http://bit.ly/2LbQvyD)" 1,53059,2019-05-02T15:16:06.721Z,53059,anon634599124,anon634599124," **Razem z członkami społeczności Edgeryders próbujemy zrozumieć, jak czują się Europejczycy, Polki i Polacy w szczególności. Opowiedz nam o sobie i dostań w zaanon3664178097n 200 Euro** Opowiedz nam o problemie, z którym się zanon491946983sz. Kawałku rzeczywistości, który próbujesz zmienić. Czymś, co dotyka ludzi w Twoim sąsiedztwie. Albo o czymś, co Cię wkurza, męczy, frustruje, a może raczej mobilizuje do działania? Interesują nas osobiste doświadczenia i historie z Twoich okolic, dotykające problemów opieki społecznej, i zdrowia w ogóle, rodziny i przyjaciół, ważnych kręgów społecznych, Twojego anon3664178097steczka, religii, wiary. Perspektywy, anegdoty, opinie, doświadczenia, wydarzenia, aktywizm. **Opowiedz nam o tym - dzieląc się swoją historią, dołączasz do społeczności liczącej 5000 osób z całego świata, które również zanon491946983ją się z różnymi społecznymi problemami i wyzwaniami. Możemy razem znaleźć rozwiązania i nowe drogi rozwoju - w towarzystwie aktywistów, artystów, badaczy, ekonomistów, matek, dziadków, wujków, organistów, i tak dalej.** Chcemy, żeby była to też przestrzeń dla Twojego rozwoju i nauki - uczenia się od i wraz z innymi Europejczykami. Poznaj ich historie, podziel się własnymi doświadczeniami, weź udział w kawiarniach internetowych i wydarzeniach, które będziemy organizowali także w Polsce. **Co jest w tym dla Ciebie i innych?** ## Każdy zyskuje: * Razem znajdujemy rozwiązania problemów, z którymi mierzymy się na codzień. ## Ty zyskujesz: * Jesteś naszym lokalnym ekspertem w Polsce danym temacie * Uczysz się pracy w środowisku społeczności online - pokażemy Ci, jak nią zarządzać i wchodzić z nią w interakcje * Pogłębiasz swoją wiedzę na wybrany temat i znajdujesz nowe sposoby na radzenie sobie z nim, dzięki współpracy innych uczestników * Jako osoba na naszej liście ekspertów, dostajesz nowe oferty pracy i współpracy, kiedy tylko pojawi się nowa okazja. * Napiszemy o Tobie w specjalnym artykule: Poznaj eksperta * I symboliczna nagroda - 200€ dla 20 wybranych historii. ## Jak wziąć udział? ### Krok 1: Wybierz interesujący Cię temat: * [Zdrowie i opieka społeczna ](https://edgeryders.eu/t/how-do-we-get-health-and-social-care-support/9665/2) * [Duchowość i moralność ](https://edgeryders.eu/t/how-can-we-be-morally-and-psychologically-well/9666/2) * [Praca i dobrobyt](https://edgeryders.eu/t/how-do-we-access-work-and-prosperity/9664/5) * [Internet Dla Ludzi](https://edgeryders.eu/c/ioh/tell-your-story) ### Krok 2: (opcjonalne): Przyjdź na [spotkanie online](https://bit.ly/2WbQsEb) Na rozmowie online z innymi uczestnikami, w języku polskim, wymieniamy sie historiami i doświadczeniami. Kawiarenki są tematyczne. ### Krok 3: Dołącz do rozmowy i zobacz, co piszą inni Zadawaj pytania, odpowiadaj na pytania innych, komentuj. W ten sposób lepiej rozumiemy temat. ### Krok 4: **Napisz własną historię** Przeczytaj, o czym są nasze główne tematy i opowiedz nam, jak Twoje doświadczenia się z nimi wiążą, lub zadaj nam pytanie, na które chcesz uzyskać odpowiedź.** Pytania nie są testem - poanon491946983ją Ci zrozumieć, o czym chcesz z nami rozmawiać. **Autorzy 20 najlepszych historii dostaną 200 € **. Czekamy na nie do 30 czerwca - im szybciej zaczniesz, tym więcej masz czasu na dopieszczenie tekstu i udział w rozmowie. ## Jak zdecydujemy, które historie dostaną nagrodę? Połowa artykułów to te, które wywołają najlepszą dyskusję. Druga będzie nagrodzona przez osoby zarządzające społecznością, na podstawie jakości. Założ konto i zaczynaj! Masz pytania? Zostaw je w komenatrzu, odpowiemy jak najszybciej!" 6,53072,2019-05-02T18:21:00.135Z,53059,anon3275753348,anon634599124, 1,52103,2019-03-27T14:12:33.403Z,52103,anon2002939394,anon2002939394," _What is care for you?_ _Who provides care in your family, your city?_ _Who should take care of aging people? For? Children?_ _How do you think the care in your country looks like? How do you look after others?_ Care is a key element of a healthy society. Its quality and availability translate into quality of life - this applies to both health, psychological and social care. Our opportunities to participate in family and public life, access to work, depend on whether in our cities we have doctors and clinics, hospitals and kindergartens, people helping the elderly and disabled in everyday activities, support for poor families or homeless. Meanwhile, health care is limping - queues to specialist doctors, which are inadequate in Poland, last even a year. We spend more than half on the health of the budget for less than half, for example, Germany - and many people can not afford a good doctor or care far from home. Not to mention the chronic shortage of doctors. More and more often we notice people demand the necessary changes - which ones do you personally feel are the most urgent? Little more is spent on combating homelessness and building social housing. Stories of families and older people being thrown out of privatized houses appear regularly in national media - many of them are offered instead of premises with conditions unworthy of the developed country. Under-funded are also pensions, pensions, health care and rehabilitation. For example, the protest of families of disabled people in Poland in the last year showed us the scale of the problem - not only do disabled people not get enough support from the state, insufficient help for their families means that many of them live in poverty and can not work. Many of us support the right to the birth of every child - but few of us are aware of the costs and hardships of providing a decent standard of living for people with disabilities. This is even more paradoxical in the country with the strictest rules in Europe when it comes to the right to abortion. **Under-funding assistance for older people dumps this obligation on younger generations.** Often, they are often lonely, infirm, living alone and living with insufficient pensions. Half of poverty, if they have families, and these families can afford it. Worse with those who live alone, or their relatives, barely connect the end to the end. Additional burdens make it difficult for such families to get out of poverty or to educate their children. Perhaps you know the problem from your own experience, and have ideas that would help you cope with this challenge? Young families are directly affected by an insufficient number of kindergartens and crèches - that's why parents do not send their children to them as often as in other European countries. And this affects their professional and financial situation, not to mention educational opportunities for children. In addition, money is often spent in an ineffective way, which reduces the chances of poor people to change their life situation. Sweden, Hungary and Luxembourg are much better off here, whose social assistance is three times more likely to help citizens get out of poverty. Do you think that the role of the state is responsible and wise financial management, and help the poor to improve their situation? We are curious about your opinion on social and health care in (country). First of all, should it be exercised by the state - and if so, what, in your opinion, would have to be included in it? Do you need solidarity with the poor and the excluded? If so, why? # We have created a special forum for this need, where we can safely talk about important topics. We will avoid conflicts and insults here, we will provide all participants with the right conditions to express their own opinions and feelings. Thanks to you, we will understand what are the life experiences of anyone who has something to say about it. Those who are especially active in the conversation are eligible to get a 200 € reward for their contributions if they are based in Europe. More information about this here: http://bit.ly/2LbQvyD We invite you to participate in this discussion. 1) Share your personal experience about this issue here (Add New Topic): https://edgeryders.eu/c/wellbeing/eu 2) Welcome to join us for a relaxed virtual chat to meet other participants and learn more about this initiative here: http://bit.ly/2V0ldLI** We look forward to meet you, @anon3259766366, @anon431921830, @anon2333984793, @anon" 2,52962,2019-04-30T10:06:23.737Z,52103,anon2002939394,anon2002939394,"Hi everyone! Highly recommending this piece by on how the cytostatics crisis in Romania was solved, first informally, by people transporting drugs from abroad to local patients, and then by the initiator of the network who became a Ministry of Health in a technocratic government and kept up with the pressure on the system to get its act together. Do you have examples of the good people and efforts in your own country? https://edgeryders.eu/t/how-i-got-involved-in-the-cytostatics-network/665" 3,53028,2019-05-02T08:23:47.257Z,52103,anon2393472686,anon2002939394,"We have a huge archive of stories from community members on this topic. A while back I presented some of them here. Maybe you will find it helpful...? https://www.youtube.com/watch?v=H1iu_oI2ghw" 1,52104,2019-03-27T14:17:39.946Z,52104,anon2002939394,anon2002939394," _What is the moral code of a person? And where does it come from?_ _What does spirituality mean in the 21st century?_ **_""One can’t live by bread alone.""_** As the economic and political landscape of the previous generation continues to change, people experience growing uncertainty and feel threatened. It seems that the resulting anxiety is not necessarily connected to material insecurity of a person, as many of those whose livelihoods have improved experience some sort of… emptiness and unrest. It shows, that bread alone is not enough. **Is it possible that the moral and spiritual values with which we raise our children to prepare them for their future lives are different, compared to the past many of us grew up in?** Environmental disasters, global pandemics, the use of weapons gravely contaminating specific war-torn areas, terrorist attacks, the ever-present threat of war with apocalyptic consequences, the pushing of the borders of human experience and existence in the medical, social and psychological senses … are just some of the contours of the new reality, a long-term social crisis, of which we, too, are protagonists. This particularly holds true for geographic localities such as the Western Balkans region, whose residents have personally experienced the evil nature of the new global social reality. Faith in a future that will bring us satisfaction, better health and education, safety and relief has been substituted by fears and doubts of whether life will even be possible in the future that awaits us. We’d like to think together about what can be done to provide people around us with emotional and psychological support that would allow them to be better prepared for the challenges of our time. What are the elements of our past(s) that can help us to maintain our spiritual and moral wellbeing as individuals and as communities, and which ones are no longer useful to us? For example In Poland, the Catholic church provides the majority of people with such support - 90% of Poles declare their belonging to the Catholic church, most of them attend weekly mass and pray at home. At the same time, the growing numbers of young people turn away from the Church and religious practices. As the PEW Research Center shows the gap between the religiosity of older and younger generations is growing. Can we conclude from this that people are simply turning away from spirituality? It is not so simple. For example while the Czech Republic is one of the most secular countries in the region according to the Czech Statistical Office, the values of culture and symbolic representations of wellbeing are associated with a high degree of spirituality. These changes are a result of a modern lifestyle - moving to big cities, having access to higher education, better health care. The better we live, the less we’re interested in God, it seems - and that is the case with most of the developed and developing countries. Secularisation around the world usually goes hand in hand with the improvement of economic conditions. **And yet, isn’t there something missing in this picture?** Material success alone does not provide us with happiness and a sense of fulfillment. Each generation seems to follow a moral direction, without which it would be difficult for it to achieve peace of mind, and, well, yes, spiritual fulfillment. Regardless of whether we participate in weekly masses or decide to take a break from the Church, we continue to ground our lives in some values and try to follow role models who shape our decisions and actions. They tell us how to relate to our neighbors and relatives, how to treat the nature that surrounds us and how to raise our children. If we look below the surface, we are seeing the rise of out of church movements and new spiritual and cultural outlets such as women’s gospel choirs (The Generation Center in Liberec) or even yoga! In Poland some people are responding by expressing an overwhelming support for parents occupying the Parliament in an attempt to improve the lives of their disabled children. In Greece people are practicing values of solidarity to deal with the breakdown of the healthcare system; from Serbia we hear the plea for equality and empathy with LGBT minorities. As the economic and political landscape of the previous generations continues to change, we notice a feeling of instability and anxiety experienced by many citizens in different parts of Europe and beyond. **Perhaps there is a need for reflecting on what we need to cope and be psychologically and emotionally healthy in this new time.** We want to learn how your culture is similar or different to how people in other parts of the world in this respect. As well as what can we learn from each other. How do your personal belief conform to or disagree with beliefs of people you know? Do you consider yourself the norm or an exception in your country? And how are you contributing to common values and a contemporary "national culture" ? These questions are significant in light of our search for understanding well-being from a variety of perspectives, including living well together in our countries and with other Europeans. # We have created a special forum for this need, where we can safely talk about important topics. We will avoid conflicts and insults here, we will provide all participants with the right conditions to express their own experiences, opinions and feelings. Without judgement or imposing our ideas on one another. Thanks to you, we will understand what are the life experiences of anyone who has something to say about it. Those who are especially active in the conversation are eligible to get a 200 € reward for their contributions if they are based in Europe. More information about this here: http://bit.ly/2LbQvyD **We invite you to participate in this discussion.** 1) Share your personal experience about this issue here (Add New Topic): https://edgeryders.eu/c/wellbeing/eu 2) Welcome to join us for a relaxed virtual chat to meet other participants and learn more about this initiative here: http://bit.ly/2V0ldLI** We look forward to meet you, @anon3259766366, @anon431921830, @anon2333984793, @anon" 2,53006,2019-05-01T08:20:58.592Z,52104,anon2002939394,anon2002939394,"For everyone to get a sense of the kind of stories that are very engaging and invite others to offer input and feedback, here is a favourite post of mine from another project we did two years ago: @anon [quote=""anon I want people to come and look at the pictures on the bus and ask questions. I want them to learn about trauma and realize that healing is possible. We can all learn best practices regarding talking and coping. We can all learn to calm down and regulate a body in fight, flight or freeze modus. We can all learn techniques to stop nightmares and flashbacks. We can all learn to help traumatized persons recover. [/quote]" 1,52884,2019-04-27T13:38:02.155Z,52884,anon2002939394,anon2002939394,"A really good read if you ask me! I am summarizing and copying key insights (in _Italic)_ for a quick read (**bolded** text my own). The detailed report here: https://www.ecfr.eu/specials/what_europeans_really_want_five_myths_debunked?fbclid=IwAR2m4V17yRx64dYeK1x7YuAEid6haVod4j16FNgPLtaRz4uTuva0ucOAn2I From the executive summary"" _There seems to be incredible fluidity in the voting intentions. 70 percent of Europeans certain to vote are yet to make their choice. Nearly 100m swing voters are up for grabs. There is no single issue on voters’ minds; indeed, many are more worried about emigration than immigration. And many are more concerned about: Islamic radicalism (87m, 22 percent of the EU voting population); the rise of nationalism (45m, 11 percent); and the economy (63m, 16 percent). Just under 59m highlight migration as one of the top threats to Europe: only 15 percent of the EU voting population._ 1. Less tribalism, more volatility. **Notice how trust is key.** _Our research shows that, in this gaseous era of politics, the usual rules for predicting how voters are likely to behave no longer apply. Whereas vote choice and turnout are usually analysed as a function of socio-demographic factors, the upcoming election is driven more by issues. The probability of turning out in the election depends on what issues you care about, and there is also strong evidence for issue-based voting. But it is not only the position that leaders take on issues that matters; it is also their leadership and personalities, and the trust that people have in them. In other words: do leaders appear to embody the values and feelings of voters? Simply put, the rules of the election game have evolved._ 2. Open Europe vs closed nation states: **_What matters is for parties to be agents of change_** _The core divide is not one of wanting either an open Europe or a closed nation state, but between voters who think that the system is broken and those who think the status quo still basically works. [...] This dynamic take has a highly local flavour, one which does not necessarily result in a shift against mainstream parties. In countries where anti-Europeans are in power, they are the status quo – but, in countries where they are in opposition, they have significant influence. However, the key lesson from the study is that success in this election depends on the ability to position oneself as a credible agent of change. It is about offering good positions on issues people care about. But equally important is whether voters trust politicians to bring about this change._ 3. Despite headlines, it's not about migration. _The survey results show that a majority of people in every single country polled do not regard it as one of the top two issues facing their country. Hungary is the only country where immigration is still felt to be the number one threat to the EU. This is little wonder given the endless stream of propaganda that Orban puts out through his state-controlled media._ . [...] _There is a second reason migration is unlikely to work as a key driver of turnout at this year’s election: even those who see migration as a top issue mean radically different things when they talk about it. In some countries, respondents likely associated “migration” with emigration rather than immigration. Indeed, our research revealed a significant divide between those who worry predominantly about immigration in their countries and those who worry about emigration leading to a decline in the national population. While northern and western Europe still fears the inflow of outsiders, majorities in Greece, Italy, Spain, Hungary, Poland, and Romania are much more worried about their citizens leaving. **This leads to the spectacular finding that double-digit majorities in all these countries would like their governments to make it illegal for their own citizens to leave for long periods of time**._ 4. _Myth 4: The dividing line in Europe is between east and west_ _The truth: East and west are not homogeneous, and there are important differences between, and within, north and south_ _EU citizens in newer member states also seem less wary than their counterparts in older ones about the EU as a constraining force. This is perhaps explained by high levels of mistrust in corrupt national elites and weak national institutions in the east – meaning that they rate the EU higher by comparison. EU financial transfers may also play a role. And, when asked about the perceived consequences of EU membership, voters in Poland, Hungary, and Romania (along with Spain) were the most forceful in saying that EU membership protected against the excesses and failures of national governments._ [...] _As the political crisis in the EU peaked from 2015, growing coordination between Visegrad states (the Czech Republic, Hungary, Poland, and Slovakia) contributed to an image of these central and eastern European countries as more closed to newcomers, and less supportive of international commitments to protect refugees, than those in the west of the EU. In fact, the survey suggests that this image does not have strong underpinning either._ 5. _Myth 5: All European elections are exclusively national_ _The truth: This could be the first truly transnational European Parliament election_ _..voters in countries such as Hungary, Poland, and Romania see the EU’s role in protecting democracy, the rule of law, and human rights as vital. But there is also a great power dimension to their concerns: voters in France, Germany, Austria, Spain, Denmark, and Italy value the EU’s ability to counter the US and China. Finally, citizens of the three Scandinavian EU members, together with the Netherlands and Austria, appreciate the EU’s role in **tackling climate change**. This issue has the potential to be important in mobilising pro-European voters. The data suggest that people who worry about climate change tend to have more optimistic views of the EU, perhaps because they recognise it as an issue that goes beyond the nation state and requires collective action._ _**In many member states, there are high levels of concern about the threat of nationalism to the EU’s future among people who are likely to vote.**_ _The outcome will be a new kind of ‘hybrid election’ – nationally grounded, but affected by debates elsewhere in Europe. This potential contagion adds to the unpredictability of the May 2019 vote: more than ever, an event in one EU member state could affect the election result in another._" 2,52954,2019-04-30T08:48:06.087Z,52884,anon2000695737,anon2002939394,"Thanks @anon2002939394, very thoughtful. So, it goes back to anti-establishment sentiment... which is in a sense more pure, because populism does not need migration to unfold. Mussolini was a populist in a country with a lot of net emigration, for example. Good news: maybe this migration madness is finally about to end. The Italian minister of Internal affairs (kind of a home secretary), himself Europe's sovereignist-in-chief, went on record saying that illegal migrants in the country are no longer estimated at 500,000, as he had previously and repeatedly claimed, but only at 90,000, less than 0.5% of the population ([source](https://www.open.online/primo-piano/2019/04/24/news/lega_vs_m5s_la_guerra_dei_numeri_sui_migranti_irregolari-199352/), in Italian). Confusingly, his populist coalition partners, the 5 stars movement, stand by the 500,000 estimate, which could make policy decisions tricky. Bad news: someone else gets to be the scapegoat now. Maybe the Roma, or the LGBT folks. Unnerving thought." 1,52519,2019-04-12T17:59:05.484Z,52519,anon634599124,anon634599124,"**Czym jest dla Ciebie opieka?** * _Kto dostarcza opieki w Twojej rodzinie, Twoim mieście?_ * _Kto powinien sprawować opiekę nad starzejącymi się osobami? Niepełnosprawnymi? Dziećmi?_ * _Jak, Twoim zdaniem, wygląda opieka w Polsce? Jak Ty sprawujesz opiekę nad innymi?_ Opieka jest kluczowym elementem zdrowego społeczeństwa. Jej jakość i dostępność przekładają się na komfort życia - dotyczy to zarówno opieki zdrowotnej, psychologicznej, jak i społecznej.Nasze możliwości uczestniczenia w życiu rodzinnym, publicznym, dostęp do pracy, są uzależnione od tego, czy w naszych anon3664178097stach mamy lekarzy i przychodnie, szpitale i przedszkola, osoby poanon491946983jące starszym i niepełnosprawnym w codziennych czynnościach, wsparcie dla biednych czy bezdomnych. **Tymczasem opieka zdrowotna kuleje - kolejki do lekarzy specjalistów, których w Polsce jest niedostatek, trwają nawet rok.** Na zdrowie wydajemy też z budżetu ponad połowę mniej środków, niż na przykład Niemcy - a wielu osób nie stać na dobrego lekarza czy opiekę daleko od domu. Polacy coraz częściej i głośniej doanon491946983ją się koniecznych zanon3664178097n - które z nich wydają się Tobie najpilniejsze? Wydatki na walkę z bezdomnością i budowanie mieszkań socjalnych. Historie rodzin i starszych wyrzucanych z prywatyzowanych domów pojawiają się regularnie w ogólnopolskich mediach - wielu z nich oferowane są w zaanon3664178097n lokale z warunkami niegodnymi rozwiniętego państwa. Niedofinansowane są też emerytury, renty, ochrona zdrowia czy rehabilitacja. Protest rodzin osób niepełnosprawnych w ostatnim roku pokazał nam skalę problemu - nie dość, że osoby niepełnosprawne nie dostają wystarczającego wsparcia ze strony państwa, to niedostateczna pomoc dla ich rodzin sprawia, że wiele z tych osób żyje w ubóstwie i nie może podjąć się pracy. Wielu z nas popiera prawo do narodzin każdego dziecka - ale niewielu z nas zdaje sobie sprawę w kosztów i trudów związanych z zapewnieniem niepełnosprawnym osobom godnego poziomu życia. Jest to tym bardziej paradoksalne w kraju z najostrzejszym w Europie prawem do aborcji. Niedofinansowanie pomocy dla osób starszych zrzuca obowiązek ten na młodsze pokolenia. Często są to osoby często samotne, niedołężne, mieszkające samotnie i utrzymujące się z niewystarczających emerytur. Pół biedy, jeśli mają one rodziny, i te rodziny jest na taką pomoc stać. Gorzej z tymi, którzy mieszkają sami, lub ich bliscy i tak ledwo wiążą koniec z końcem. Dodatkowe obciążenia sprawiają, że takim rodzinom trudniej jest im wyjść z biedy czy wyedukować dzieci. **Być może znasz ten problem z własnego doświadczenia, i masz pomysły, które pomogłyby Ci radzić sobie z tym wyzwaniem?** Młode rodziny bezpośrednio dotyka niewystarczająca liczba przedszkoli i żłobków - dlatego rodzice nie posyłają do nich dzieci tak często, jak w innych krajach Europy. A to ma wpływ na ich sytuację zawodową i finansową, nie wspominając o edukacyjnych szansach dla dzieci. Pieniądze w Polsce są ponadto wydawane są w nieskuteczny sposób, przez co maleją szanse ubogich osób na zanon3664178097nę sytuacji życiowej. O wiele lepiej wypadają tu Szwecja, Węgry czy Luksemburg, których pomoc społeczna trzy razy częściej poanon491946983 obywatelom na wyjście z biedy. Czy uważasz, że rolą państwa jest odpowiedzialne i mądre zarządzanie finansami, i pomoc biednym w poprawianiu ich sytuacji? Ciekawi jesteśmy Twojej opinii na temat opieki społecznej i zdrowotnej w Polsce. Przede wszystkim, czy powinna ona być sprawowana przez państwo - i jeśli tak, to co, Twoim zdaniem, musiałoby się w niej zawierać? Czy potrzebna jest solidarność z biednymi i wykluczonymi? Jeśli tak, to dlaczego? # **Stworzyliśmy na tę potrzebę specjalne forum, w którym bezpiecznie możemy rozmawiać na ważne tematy.** **Będziemy unikać tutaj konfliktów i obrażania, zapewnimy wszystkim uczestnikom odpowiednie warunki do wyrażenia własnej opinii i uczuć.** Dzięki wam zrozumiemy, jakie są życiowe doświadczenia mieszkańców Polski, i innych części świata - rozmawiamy o tym z Serbami, Czechami, Węgrami, i każdym, kto ma coś na ten temat do powiedzenia. **Zapraszamy was do udziału w tej dyskusji:** 1. **Wpadnij na spotkanie online.** Co tydzień organizujemy otwarte rozmowy na różne tematy - wystarczy kliknąć na link i dołączyć do wirtualnej rozmowy tutaj: http://bit.ly/2P47Zv0 Albo… 2. **Jeśli wolisz pisać, zapraszamy do pisania o swoich doświadczeniach na naszej platformie, gdzie możesz spotkać ponad 4500 osób z 80 krajów na całym świecie.** Załóż konto na tej stronie internetowej klikając na “Zarejestruj się” w prawym górnym rogu tej strony. Następnie kliknij na "" + nowy temat"", aby rozpocząć nowy artykuł. http://bit.ly/2KCr6Oq Płacimy też uczestnikom za najlepsze historie, więcej informacji tutaj: https://edgeryders.eu/t/show-us-stories-that-matter-become-an-expert-in-a-topic-and-get-paid-200/9823 Czekamy na ciebie - do zobaczenia! Z niecierpliwością czekamy na spotkanie z Państwem, @anon3259766366, @anon431921830, @anon2333984793, @anon" 1,52551,2019-04-14T17:53:12.270Z,52551,anon634599124,anon634599124,"Chcielibyśmy zapytać, jaka jest sytuacja osoby pracującej w Polsce. A ci, którzy szukajš pracy, bez powodzenia? Jakie są największe problemy polskiego rynku pracy? Czy uważasz, że płaca minimalna jest zbyt niska? A co z niestabilnymi umowami o pracę? Czy oferowane w Polsce wynagrodzenia gwarantują godne życie? Jaka jest ocena wyników kobiet? Pomimo wzrostu gospodarczego i zmniejszających się różnic społecznych, jesteśmy ostatnimi w Europie, którym oferuje się wsparcie dla osób poszukujących pracy i bezrobotnych. Dostęp do rynku pracy jest utrudniony w mniejszych anon3664178097stach, również dla osób z wyższym wykształceniem. Brakuje również wsparcia, a nawet zrozumienia dla klas pracujących - w formie solidnej edukacji, szkoleń, szkoleń zawodowych, poanon491946983jąc w dostosowaniu wiedzy i umiejętności do potrzeb rynku. Z jednej strony jesteśmy jednym z najlepiej wykształconych społeczeństw w Europie. Z drugiej strony, zarówno oferta edukacyjna, jak i obietnica płynąca z uniwersytetów, są niedopasowane do rzeczywistości. Wielu z nas jest wykształconych w przekonaniu, że tytuł magistra jest gwarancją sukcesu - co często okazuje się nieprawdziwe, zwłaszcza jeśli nie chcesz przenieść się do jednego z dużych anon3664178097st i pracować w korporacji. Często spoglądamy z góry na tych, którzy decydują się na rzemiosło. Dążenie do pracy przy biurku oznacza, że inne zawody postrzegane są jako ""porażka"", wpływająca m.in. na to, że jesteśmy gotowi zaakceptować płace głodowe dla wielu osób, których codzienne wysiłki mają ogromny wpływ na jakość naszego życia. Nie wspominając o tym, jak brak szacunku dla zawodów, które utrzymują nasze anon3664178097sta, szpitale i domy w czystości i porządku (na przykład), psuje nasze relacje i tworzy niepotrzebny dystans. Innym problemem jest niepewność zatrudnienia: w ostatnich latach odsetek umów na czas określony wzrósł do najwyższego w Europie, osiągając prawie 27% w 2017 r. (tuż za Holandią i w porównaniu ze średnią europejską wynoszącą około 14%). Skutki takiej sytuacji są w dłuższej perspektywie niekorzystne - Polacy uważani są za konkurencyjną i niedrogą siłę roboczą, ale dotyczy to głównie zawodów niezbyt zaawansowanych. Sytuacja ta nie ułatwia dalszego szkolenia, nie gwarantuje mobilności społecznej, a przede wszystkim nie zapewnia bezpieczeństwa pracowników. Problemem jest również bezrobocie - na przykład wśród ludzi młodych, z których 12,7 % nadal pozostaje bez pracy. Wielu z nich przyznaje, że znalezienie dobrej pracy zależy od szczęścia i kontaktów, więc niektórzy decydują się zostać w domu. Czy uważasz, że znalezienie dobrej pracy w Polsce jest trudne z tych samych powodów? Albo sš inne przyczyny? W tym celu stworzyliśmy specjalne forum, na którym możemy bezpiecznie rozmawiać na ważne tematy. Unikniemy tutaj konfliktów i zniewag oraz zapewnimy wszystkim uczestnikom odpowiednie warunki do wyrażania swoich opinii i uczuć. Dzięki Tobie zrozumiemy doświadczenia życiowe mieszkańców Polski i innych części świata - rozmawiamy o tym z Serbami, Czechami, Węgrami i wszystkimi, którzy mają coś do powiedzenia na ten temat. Zapraszamy do wzięcia udziału w tej dyskusji: 1. **Wpadnij na spotkanie online.** Co tydzień organizujemy otwarte rozmowy na różne tematy - wystarczy kliknąć na link i dołączyć do wirtualnej rozmowy tutaj: http://bit.ly/2P47Zv0 Albo.... 2. **Jeśli wolisz pisać, zapraszamy do pisania o swoich doświadczeniach na naszej platformie, gdzie możesz spotkać ponad 4500 osób z 80 krajów na całym świecie.** Załóż konto na tej stronie internetowej klikając na ""Zarejestruj się"" w prawym górnym rogu tej strony. Następnie kliknij na "" + nowy temat"", aby rozpocząć nowy artykuł. http://bit.ly/2KCr6Oq Płacimy też uczestnikom za najlepsze historie, więcej informacji tutaj: https://edgeryders.eu/t/show-us-stories-that-matter-become-an-expert-in-a-topic-and-get-paid-200/9823 Czekamy na ciebie - do zobaczenia! @anon3259766366, @anon431921830, @anon2333984793, @anon" 1,51401,2019-03-06T09:20:59.748Z,51401,anon2002939394,anon2002939394,"## What An online video gathering, an informal discussion with anyone who is interested in Wellbeing in Europe, would like to find out more, is willing to share their experience, listen to others, learn and connect. A way to coordinate local events and our festival end of 2019: Virtual Cafes host planning sessions, with briefing and distributing tasks ahead of events. Every online gathering results in a summary/notes posted online where community managers can then involve others to give input and participate. ## How it works We will be hosting them on[Zoom](http://zoom.us) - an easy to use communication platform. Zoom is suited to our needs because: * It allows participants to register ahead of time, by leaving an email address and name and making it possible to stay in touch before and after the meeting * Requires minimal installation effort: when people click the meeting link to join, it prompts them to install Zoom video meetings on their computer * It hosts up to 100 people (Edgeryders has an annual subscription) * It allows audio, video, chat, screen sharing * After each meeting it creates a desktop file with the notes from Chat, making it easier to document and follow up. ## The Process: Each country call takes place weekly, in the same weekday and at the same time. Each language call has its own registration page to be sent with the invitation to all possible participants and posted on the internet (ex: recurring Facebook events). The page asks them to register and pick their available calendar dates. Some calls will have featured themes or guests which will be announced ahead through online social shares and emails to the network. Each gathering has a facilitator and a documenter - preferably these roles are extended from community managers to volunteering participants. @anon ## Participant Registration Invite people to register: Czech calls : [Registration page](https://zoom.us/meeting/register/73921bc6029d65ce66858a512be5123a) Polish calls : [Registration page](https://zoom.us/meeting/register/e67975f4aa9aae0a8c34be5db4a05ad8) Serbian calls : [Registration page](https://zoom.us/meeting/register/fa65ddeddc44849ddc2040ba88984b7b) English language call : [Registration page](https://zoom.us/meeting/register/a712d7b6c021c591cde7dc3c8da9331e) Example of registration page: ![|624x579](https://lh6.googleusercontent.com/DKrEhONn1PcIeCpaBLy84ijUbrmw8RhCgh9gLIClZ8pOI0B9FwZ40OErVJ1Hd5KogM64JxFHcdbvXv6Q4iQlt7PcCEWMTmv_SLsoKYYILSR05shcP7VWjWsvkEqDBqe_opL_Dapq) After registration, participants receive a confirmation email with a link to the meeting. ![|624x308](https://lh5.googleusercontent.com/k567oniKYUX0WLxe1lC8PPeX4rfFXsHHrMIub3G1GuE-WWnBWU4aeKHQ6k28iX5Cpw5_-oETW6NOIBJTp-pkP-lIM813v9bvEe8vlzYPg0ykLwGkdoujnkxYK1QVt5CDQGU7XEPx) ## How to Facilitate: At the beginning of the call, the facilitator introduces Wellbeing in Europe and a few points of discussion. Ask a participant to volunteer and take notes as people speak. Ask people to introduce themselves briefly and why they are there (1 minute maximum). Discussion where participants ask each other questions. Make sure everyone gets a chance to speak. ## How to Document: Note as much as you can from what the others are saying, and make sure to attribute content to people. After the call is over, post your notes in the project space -> [+Add Topic](https://edgeryders.eu/c/wellbeing) If in doubt - read our extended [Guide for Community Managers](https://edgeryders.eu/t/guide-for-community-managers/9684/2)!" 2,51559,2019-03-12T08:37:27.377Z,51401,anon634599124,anon2002939394,"Looks good to me, I guess I might have some new comments once we try it out :)" 3,51595,2019-03-12T14:51:51.414Z,51401,anon431921830,anon2002939394,"Maybe one question - since we have to attribute content to the participants on the platform - would it make sense to ask them to join the edgeryders-poprebel as well? if this is an intention, it could be made more obvious.." 1,50137,2019-01-18T10:27:34.946Z,50137,anon431921830,anon431921830," _Why are you here?_ I am here thanks to @anon4120812275 – she told me last spring about the application for the project and I work as her research assistant. Once the project was approved, she invited me to join in. We also have a lot of things in common – arts and so on – which helps us to work together: I also work on Romanian topics, which is also why we met with Maria, and there are two or three core lines of my interest; contemporary history and the transition between systems, combining political and historical studies; identity studies in Transylvania, which I am researching, and I want to understand how it is used in the political context; Jewish history in central and South-East Europe, the Holocaust and post-Holocaust. I teach courses on regions and minorities in central and Eastern Europe; contemporary Balkan affairs; Jewish history. I am on the platform because I have experience with coding, we use a lot of digital approaches in research at the Malach Centre, and work with living people as source providers – I am interested in the whole ecosystem of data, the people who generate, collect and analyse them, to make better sense out of it. I am interested in the permeation of political topics into artistic and cultural expressions. _What do you struggle with?_ I am in the 7th year of my PhD and I am trying to finish my dissertation. For a period of time, I lost control of my work management because of all the projects I take part in. I used to be stressed about my efficiency and that I am not writing my thesis, but it was counterproductive, I am quite pragmatic now. I actually struggle with doing things for myself – I would rather work on something for other people. I actually procrastinate my own work with the work I do with and for others. _What interests you?_ I am very much interested in music and I’ve been doing music my whole life, still being an active musician at the moment. I can feel that political division emerges in the sphere of underground music as well.. however, I still haven’t stabilized my position – on one hand, I am an observer, on the other hand, I am personally involved. Mine/our understanding of rebellion is different, stemming from the anti-totalitarian tradition constituted during the communist period, rather than the emerging ""populist"" one. Do you also feel the POPREBEL-lion challenging values and norms in your everyday life, the fields of your hobbies and interests?" 2,50186,2019-01-18T16:19:43.630Z,50137,anon2000695737,anon431921830,"[quote=""anon431921830, post:1, topic:9368""] I can feel that political division emerges in the sphere of underground music as well.. [/quote] That might be something we have in common, @anon431921830. I am a founding member of [Modena City Ramblers](https://en.wikipedia.org/wiki/Modena_City_Ramblers), which, for a time in the 1990s, was perhaps the most influential lefty band in Italy (the band still exists, I am no longer involved). There is some resonance with some of the POPREBEL themes in that story. We attempted to deploy musical tradition (made urgent and lively with a robust injection of punk) in order to buttress progressive politics, specifically anti-fascism. Our reasoning was: * At least in the north, Italian folk music is full of rebel songs. The partisan epics during WW2 yielded some material there, but also there are songs about strikes etc. There seems to be an aspiration to social justice weaved in the culture. * If this is here we come from, we must be striving for social justice too, or else be inconsistent with our own roots. This logic, underpinned by some scholarly work (for example ethnomusicologist Alessandro Portelli), did not stop the right wing separatists of [Lega Nord](https://en.wikipedia.org/wiki/Lega_Nord) play our music on their pet radio stations. The point *they* were trying to make is that Northern music sounds Celtic, which is why we could blend it so well with Irish materials. That ""proved"" that the north was different and needed to pull itself apart from the lazy south yada yada. We were fascinated: every time those guys played our records, two stories were competing. Which one would win out? (Eventually, we ended up in the leftist bubble). There is a story here, of how culture and ""roots"" myths get pressed into service of political agendas, and how ambiguous the whole thing is. Is this something you are seeing in contemporary Eastern Europe?" 3,50229,2019-01-20T13:45:37.349Z,50186,anon431921830,anon2000695737,"To answer your question - yes. On one hand, this nurturing of (often presumed) cultural roots constructs is nowadays very much a money generating model. Putting aside a certain musical-anthropoligical quality that this kind of rock/punk music fusion can have (and I personally liked it and still like it), was taken up by the major record companies around the turn of the millenium and successfully implanted into the mainstream. In parallel politicization, in this context ethnonationlisitc appropriation, has been happening in the post-communist Europe the whole time, provided with a strong disseminative platform for this conglomerate of heterogenous symbolisms and musical reflection on folklore. Technícally, this is the same old story of mainstreamization, but in the current context, it also unfortunately often reflects some kind of an (extreme) right turn we are experincing. What I was referring to was the fact that in communist Czechoslovakia, musical underground of all kinds played a paramount role in creating and maintaing a counterculture that in a way tried to be anon2616253660itical, but was forced by the regime's oppression to become a political environment. When I was a young kid going to gigs, it was still a very neutral and welcoming environment along the line of this tradition. Especially since the refugees and migration became a dominant issue in the public discourse, seems like everyone feels they need to make a ""political"" statement and rebel against the status quo - which unfortuantely seems to be represented in the eyes of many by the humanistic values, tolerance, plurality etc. to the extent it becomes a norm... Or is this is just an optical illusion co-created by the silent majority? Nevertheless the extreme feels very much empowered and the boundaries of what is an acceptable expression of oneself have shifted.. And thanks for a great tip for a work-soundtrack;)" 4,50234,2019-01-21T08:56:41.470Z,50229,anon2000695737,anon431921830,"[quote=""anon431921830, post:3, topic:9368""] What I was referring to was the fact that in communist Czechoslovakia, musical underground of all kinds played a paramount role in creating and maintaing a counterculture that in a way tried to be anon2616253660itical, but was forced by the regime's oppression to become a political environment [/quote] ... do I remember that in *The unbearable lightness of being* there are references to Slowakian folk music and its political implications?" 5,51274,2019-03-02T08:12:43.210Z,50234,anon431921830,anon2000695737,"Oh yes the folklore..interestingly not as much relevant in the western part of the Czech republic where I am from, but still a matter in the southeast, do not know exactly what did Kundera have in his mind" 6,51476,2019-03-08T12:23:18.125Z,51274,anon2000695737,anon431921830,"If memory serves, it was viewed as mildly subversive. This is because it pointed to a national Slowakian identity, and that was seen as being in competition with a communist identity. A folk musician, or music fan was under suspicion of competing loyalties." 1,51338,2019-03-04T13:38:29.569Z,51338,anon2002939394,anon2002939394,"_This is a wiki and WORK IN PROGRESS. Latest version is 29th of March 2019. Please do not share yet_ If you are new to Edgeryders: we are a global network of 5000 people who are interested in participation, health, technology, social progress, innovation, and many more topics. We come from all walks of life to access interesting information, make new connections and collaborate. By sharing experiences with one another we turn our collective knowledge into useful advice to make better decisions for ourselves and our families in the near future. We believe in citizen driven policy agendas, open research and inclusive opportunities for research respondents. We are committed to make it so that all our community projects result in concrete opportunities for members. ## Why you, me and everyone we know should participate in the conversation WELLBEING IN EUROPE. We go on a journey of discovery together. It begins here on the forum, and continues with events, work and opportunities for the most engaged contributors, all throughout 2019-2021. Events and tours all over Europe will enable us to discover one another and share constructive approaches. Anyone is welcome to participate! The steps are: 1. Join our open access community! [Sign up here.](http://communities.edgeryders.eu) 2. Introduce yourself [(+Add New Topic)](https://edgeryders.eu/c/wellbeing), how you are building your life and facing obstacles. Browse ongoing discussions, pick those you are passionate about, and leave constructive comments to support others in their quest. 3. [Join a weekly virtual café](https://edgeryders.eu/t/register-for-an-online-gathering/9586/2) to meet other community members and participate in organising a global event. ## What community participants can expect in return 1. **We will feature your project, work, life story or any burning questions** you have, by including in our communications to the network spanning the globe (newsletters, social media etc.). If you need help creating and editing your story, the team can help you! ([example](https://edgeryders.eu/t/op3ncare-fellows-brussels-and-berlin-urban-activism-greek-agrifood-rewiring-cytostatics-shadow-delivery-in-romania/5713)) 2. **An invitation to a local meetup** happening around you. All events will have invitations posted here online. Due to limited number of places, priority will be offered to most active online participants by number of posts, comments and most importantly, acknowledgement by peers. 3. **Possibility to get hired as a Local Connector or Topic Expert for the upcoming community Festival end of 2019** - we will be Local Connectors: facilitators and event planners organising the Festival in their village/city, and Experts who are summarizing and reflecting deeply on existing community conversations, on the basis of which they will be curating themes in the Festival. All the calls for participation will be posted here online and active contributors are the first to be considered. 5. **An invitation to the project's Impact Conference** (circa 2020/2021) to discuss Europe's political and social scene, and meet hundreds of community members and celebrate future paths. Due to limited number of places, priority will be offered to most active online participants. 6. **Accommodation for 3 nights in Brussels** at The Reef community space! You choose when, we are happy to host you in a lovely guest room :-) [(about the space)](https://edgeryders.eu/t/spawning-the-reef-brussels-re-inventing-communal-working-and-living-again/6239)" 2,51343,2019-03-04T15:28:42.503Z,51338,anon2000695737,anon2002939394,@anon2002939394 can we charge the project for the Reef stays? It seems like self-exploitation... 3,51346,2019-03-04T15:42:43.508Z,51343,anon2002939394,anon2000695737,"The project or the participants? This can probably be filed under travel costs -they would come on an assignment of sorts, or on the occasion of a project activity in Brussels. We will need to figure it out later I think. But yeah, i guess i find it important to put all we have to offer here, and early on." 4,51434,2019-03-07T09:10:09.292Z,51338,anon3023298587,anon2002939394,Hi @anon2002939394 -- this looks like a great idea! But I'm puzzled about how to actually join in. The links don't seem to do for me what they are intended to? 5,51438,2019-03-07T10:55:06.247Z,51434,anon2002939394,anon3023298587,"Hi @anon3023298587, sorry about that. We are drafting documents and calls for this POPREBEL research project - think opencare but longer and with a slightly different focus. Will be emailing everyone once all the copy and invites are done. (marking this one as work in progress too! :-))" 1,50134,2019-01-18T10:19:57.851Z,50134,anon3259766366,anon3259766366," ###Why are you here? I am concerned about the rise of right-wing populism, not only professionally, but also personally. As an anthropologist, I am trying to figure out how people’s understandings of the world influence their political affiliations and actions. Particularly I want to learn more about the rising popularity of various forms of illiberalism and populism. But this interest has a powerful personal dimension. Like all families in Eastern Europe, my parents and grandparents had suffered tremendously during WWII and I grew up surrounded by the tortured memories of the horror inflicted on the people by the earlier versions of right wing populism, fascism, Nazis, and the Stalinist communism, all version of illiberal, non-democratic systems. I worry about my children; I do not want them to experience what my parents had to go through. ###What are you interested in? I am dreaming about finding a place for myself among those who want to make the world a more friendly, open, and tolerant place. I would like to be useful, outside of my routine, job-related tasks of researching and teaching. I am trained to study the workings of culture and would like to figure out as many ways as possible to help change culture in the direction of more openness and mutual understanding. Our work with Edgeryders promises to provide a place to engage with many people, understand better how they think and form their views, particularly collectively. I am interested in devising effective ways of helping people to overcome their fears, that often drive them to accept extreme views and solutions, and to be abls to challenge at least some biases, stereotypes, and prejudices that drive their thinking. ###What are you struggling with? I am struggling with two kinds of anxiety. The first one is related to the growing aggressiveness of public life in many countries, particularly the two I have close links with: the US and Poland. It is diffuse yet exasperating. The second has its roots in the frequent feeling of being overwhelmed by too many responsibilities, by being engaged in too many projects. The paradox is that this over-commitment is also an effective method of dealing with the first anxiety." 1,50619,2019-02-05T20:24:46.458Z,50619,anon634599124,anon634599124,"I'd like to share with you an [announcement](http://www.powszechny.com/aktualnosci/w-polsce-nie-ma-faszyzmu.html) of an event that will take place in the Common Theater in Warsaw this month - on the 23rd of February. Both the program and the text of the invitation are around various instances of fascist gestures and acts that took place in the past years in Poland. It talks about an organisation ""Pride and Modernity"" that organised Hitler's birthday in May 2017 (and later on the pro-government media called it a ""photo-op"" cooked up by journalists from the biggest commercial television in Poland - not necessarily warm towards the current government. It mentions the now-famous march that happened last year in Warsaw, where the government walked along ONR's members (an extreme ultranationalist right-wing party) and some of the international fascists, i.e. Forza Nuova from Italy. Only a week ago, another group decided to disturb the commemoration of the liberation of Auschwitz. This time the event was led by Piotr Rybak, a person already known from burning a puppet of Soros in 2017 and being convicted for that. The group demanded that ""Poland fought the Jews"". The list is a bit longer and terrifying. I am bringing it here also as a possible source of interesting people and stories to the platform - the Common Theater has invited various organisations, university groups and collectives that work against fascism in Poland to join a one-day discussion and to understand if there is fascism in Poland, and how to deal with the wave of xenophobic, violent acts that shake Polish society." 2,50644,2019-02-07T08:47:36.018Z,50619,anon2002939394,anon634599124,"Thanks for posting Nat! I wish some of us could monitor those events, go and take stock, they might be interesting entries into a community conversation. I am less and less surprised that Krastev in his latest [media article](https://edgeryders.eu/t/readings-suggestions-comments-reflections/9293/31) calls Poland the ""posterchild of the new populism"". A big generalization as it is, alongside what you write above it opens many ways into better understanding what is going on - especially since his argument leans towards emotional reactivity - a common sense of loss and shame. Also pointed out by Rotschild in her book." 3,50646,2019-02-07T09:22:50.776Z,50644,anon2393472686,anon2002939394,The five stages of grief... 4,50691,2019-02-08T14:00:20.323Z,50619,anon3259766366,anon634599124,"Dear all, Marta Kotwas, my doctoral student at UCL and I just published a blog post on the March in 2018. We attended it. And we just completed an extensive study of some elements of the far right/right culture and the role of Catholicism in it. Blog here: http://blogs.ucl.ac.uk/ssees/. Article here (pre-publication version): http://discovery.ucl.ac.uk/10066884/ We will love to have your reaction, as we hope that reading it may help to get a better senses of what is going on there." 5,50719,2019-02-09T20:21:17.555Z,50691,anon2333984793,anon3259766366,Thanks for such a thorough description by Marta and you about that March. Did you see any non-polish people there or even nearby? 6,50722,2019-02-09T20:44:06.716Z,50619,anon3259766366,anon634599124,@anon2333984793 and others: there were representatives of several far right groups (we list them in the blog entry). We saw some members of German Pegida very close to us. 7,50723,2019-02-09T20:46:51.877Z,50722,anon2333984793,anon3259766366,Any people of colour or Moslems? 8,50725,2019-02-09T21:20:09.038Z,50619,anon3259766366,anon634599124,Did not see any. Doubt it. It is a very monochromatic country. A big part of the problem. 9,50791,2019-02-12T00:54:51.848Z,50725,anon2333984793,anon3259766366,"And a quick glance at a couple of reference tells me that not nearly so many refugees came to Poland compared with, say, Hungary and Serbia. Thus, refugees would not define populism in Poland quite as much as with those other countries?" 10,50792,2019-02-12T00:56:36.452Z,50619,anon3259766366,anon634599124,"They do for the refugees are intensely ""imagined"" by the right-wing media and politicians. And many hierarchs of the Catholic Church." 11,50794,2019-02-12T01:05:09.020Z,50792,anon2333984793,anon3259766366,"Even though the numbers don't support it. Or their bar is just set very very low. I was reading about [Hungary recently in the New Yorker](https://www.newyorker.com/anon491946983zine/2019/01/14/viktor-orbans-far-right-vision-for-europe) and it says before 2015 Hungary received about 3,000 asylum requests per year. Then in 2015 hundreds of thousands of people came through there trying usually to get to Germany." 12,50795,2019-02-12T01:08:35.314Z,50619,anon3259766366,anon634599124,"Like here, with Trump, those are imagined realities. The problem is that the hatred these images generate is very real." 13,50804,2019-02-12T08:56:27.327Z,50619,anon634599124,anon634599124,"Hungary also doesn't have a huge number of migrants - and those who enter do not want to stay there anyway, both because the economical situation is pretty bad since many years, but also because of the hostility (and possibly the language). So it used to be a route for them to more prosperous European countries, but it isn't anymore as much. The fear of refugees is fueled by the notion that Orban has been actively promoting since a long time, that Hungary is the natural border and defender of Christian Europe - as it used to be in the Ottoman times, they are fending off the Muslim invasion. It's classic fascist tactics - create a fear of a phantom threat and unite people around the idea of defending their own, white identities that are seemingly endangered. It has always worked in fascist rhetoric, despite being completely made up." 1,50140,2019-01-18T10:32:45.160Z,50140,anon2367645798,anon2367645798,"Krisztina Why are you here? I am part of the WP 5 project, and I am interested in this method as I do not know much about how it works, what the tools and principles are, that is why I am here. What is the result of joining? It is a great experience to join to this platform and to meet people with different backgrounds, interests and views. If you are living in your micro-environment and are surrounded by like minded people all the time, you might end up seeing a very narrow version of certain phenomena. It is refreshing to talk to people with different backgrounds, life trajectories and career path and time to time it if great if your views are challenged by others. What are you interested in? As a PhD student, my life is mostly about my PhD at the moment, I am writing my dissertation in the field of development studies. What are you struggling with? I am striving to find a healthy life-work balance- as every PhD student does 😊 – but I love running, I do some cross-country running and I often meet some of my PhD mates from Uni and my friends from Debrecen (where I used to live)." 2,50171,2019-01-18T14:14:21.737Z,50140,anon2000695737,anon2367645798,"Thanks for this, @anon2367645798, but: what is the meaning of ""IE"" and ""IR""? Example: [quote=""anon2367645798, post:1, topic:9370""] IE: I am part of the WP 5 project, and I am interested in this method as I do not know much about how it works, what the tools and principles are, that is why I am here. [/quote]" 3,50172,2019-01-18T14:19:13.503Z,50171,anon431921830,anon2000695737,"Originally, we were supposed to produce an interview, while transcribing, I tried to record the dynamics, frequently these acronyms are used to represent IntervieweR and IntervieweE." 4,50176,2019-01-18T14:54:26.361Z,50172,anon2002939394,anon431921830,"haha. didn't know about this, thanks for clarifying, perhaps edit the post to explain ""IE (interviewee): ..."" - at least for the first appearances of the acronym, because it would make it easier to read." 5,50177,2019-01-18T14:55:58.619Z,50176,anon431921830,anon2002939394,"Sure sure, @anon2367645798 can do that:)" 6,50178,2019-01-18T14:57:16.710Z,50177,anon2367645798,anon431921830,Done :) 1,50135,2019-01-18T10:22:31.411Z,50135,anon4120812275,anon4120812275,"**Challenging populism through culture** Maria Asavei, Charles University, Prague ### Why are you here? I’m here because I’m deeply interested in how communities produce particular knowledge or clusters of knowledge, which would be difficult to find elsewhere. It is experiential knowledge in the sense that it emerges from interaction with others. I am also interested in the participatory platform as I want to understand how communities work in a truly participatory manner – how they collaborate as a group and how this can be fostered, while avoiding pre-contested ideas about the definition of populism or why people are attracted to these ideas, for example. Closely connected to this, I’m also interested in more practical aspects – what participation may entail and how we understand the knowledge of the people; what can we call knowledge in the first place? There is a distinction in my mind between collaboration and participation. Collaboration has to do with interaction and participation is when you have prescribed tasks set by a leader. This kind of participation is not feasible. For me the most effective way to deal with opinions is to have an actual collaborative platform, not participatory in this sense. ### What are you interested in? Intellectually and professionally, I’m interested in the idea of restoring peace and justice. One of the most interesting topics has to do with spirituality, broadly conceived, i.e. the way people long for orientation. This is a very important topic, although people tend to deal with it in a very trivial way – we should unpack this. I am also interested in art and culture – POPREBEL is both an academic and practical exercise and has a militant dimension. Ideology as a form of private discussion or engaged discussion has to do with community and communication. It was from this meaning that the idea of ideology slowly developed into something familiar. ### What are you struggling with? I am struggling with many things. Related to POPREBEL, I am struggling to understand why people have a certain worldview and what triggered this." 2,50170,2019-01-18T14:12:28.521Z,50135,anon2000695737,anon4120812275,"@anon [quote=""anon Maria Asavei, Charles University, Prague [/quote] Is this you attributing the picture?" 3,50175,2019-01-18T14:49:22.490Z,50170,anon2002939394,anon2000695737,"What happened was that @anon4120812275 left before she could upload and with @anon I have now re-assigned the post to Maria and hoping she will be back here and do her edits of the post as she pleases!" 1,50145,2019-01-18T10:40:37.342Z,50145,anon1066679955,anon1066679955," I have always been fascinating with the phenomenon of community, especially with human community. Since my early age I was occupied with the questions why we as human beings seek the social contacts with others and what is the key component that connect us and make it possible the creation of (whatever) community. That is one of the main reasons why I enroll sociology and become a researcher of social reality, because that was the only reality that was interesting me. Since than I am involve in exploration of it. That is the reason why I decided to take a part in this project to rethink again what are the reasons why people entering into the communication with other person(s) and why they deciding to stay in contact, establish relationship(s) and communal spirit. It would be fascinating to me to observe this process within particular subcultural setting of cyber social laboratory that Edgeryders create for the purposes of this research. My main area of interest is the border/margin space in which human communities perform their activities. Because this is a space where we as humans extend or narrow our human potentials. As a researcher I am exploring different types of marginal human experiences that are happening within different, cultural and subcultural social settings. The view from the margin can provide us often unexpected but very precise diagnose of the communal condition of the social system because the experiences from the margin are always less visible or invisible for the majority of community members but very important for understanding the deficiencies of the existing societal or communal structure. I am struggling with different parts of my life which are related to different social roles that I am voluntary perform." 2,50168,2019-01-18T13:21:46.929Z,50145,anon2002939394,anon1066679955,"Hei @anon1066679955, [quote=""anon1066679955, post:1, topic:9375""] particular subcultural setting of cyber social laboratory that Edgeryders create [/quote] This is spot on and I am surprised that you see it so soon after you got in contact with us. You are an academic as far as I understand. Have you been part of communities outside of your profession? Like most people, I am part of many groups struggling with multiple identities. When I first came across this one, people were saying ""I found my tribe"", which for me means that you feel more yourself here than anywhere. Is the academic tribe your tribe? Maybe you'd like what a friend of ours wrote many years back about being a social chameleon: _In some of my experiences the group identity was so strong it excluded temporary group members. At the same time the group identity can be very superficial because it is too open and spontaneous. I’ve lived in both Madrid and Barcelona and in my experience they were at either extreme of this group identifying process. I was really privileged to be incorporated into a tight-knit group in Barcelona where it felt like the group bonds would last for life, but I also felt great joy of belonging in a 6-hour lasting party group spontaneously gathered in the streets of Madrid one night. I don’t think I can make a call on the rights and wrongs of either – it’s just the way it is._ (post [here](https://edgeryders.eu/t/social-group-chameleon/1386))" 1,50136,2019-01-18T10:23:15.981Z,50136,anon2333984793,anon2333984793,"Meet John, our lead community manager " 2,50138,2019-01-18T10:29:30.577Z,50136,anon2333984793,anon2333984793," For me the virtual world is always just an extension of ‘real life’...above here is a photo of my little ranch on the redwood coast (biggest trees are 40 meters tall). I’m here obviously to do this training, but I am also here because this is a subject that I care about deeply, as everyone should. The rise of populism in the USA is strong and may or may not be continuing to rise. A couple of years ago I would have said for sure it was on the rise, but there is now a kind of backlash going on that is represented by the most recent national election. I think the result more accurately reflects the true mood of the nation as a whole. However, populist sentiment and loyalty is extremely strong and tenacious and they do essentially control the executive branch of the government, the Senate and some members of the US Supreme Court. I think it is also worth noting that many of those with right-wing populist sentiments are also often climate change deniers. Thus, right at the time when humanity most needs to lay down armed conflict and collectively figure out how we can avoid or mitigate a climate catastrophe, millions of Americans refuse to see it as a problem and instead focus their anger on refugees and border issues that, until Trump came along, were not broadly seen as particularly bad problems compared to others. I think European society has a great opportunity to lead us all out of this wilderness. So, along with wanting more people to learn how to develop and manage meaningful communities, I feel I have a personal stake in all of this even though I live in North America. And I have grown children and several grandchildren. So I naturally worry about what kind of world I am leaving for them. I’m interested in a lot of things personally that are unrelated to world problems, probably too much to list here. Music, film, nature and taking care of the little ranch where I live on the northern coast of California. And I have a pretty big family (wife, 4 kids, 2 step kids, 7 grandchildren) who live nearby and depend on me for various kinds of love and care, including my 93 year old mother whose care is my responsibility. I struggle with being so far away from my colleagues sometimes, even though we are networking professionals who are comfortable with living and working long distance via networked computers. Even though I teach online community work, and have a long history of doing it myself, I emphasize the importance of physical contact. Not just for people who are relatively new to online communications that perhaps have more depth than common social networks, but for myself as well. I also struggle with my health. though it is good right now, I am a recent cancer survivor and that reality dictates much of my life now. And at my age, I know most of my life is behind me and yet I never want to think that my best work is behind me. My work with Edgeryders makes me happy, but I struggle to keep up with them sometimes...for me there has always been a tension between being active and reflective, or work vs hanging out..."