حضانت كودكان از نگاه فقه و حقوق

كودكان، مردان و زنان، آينده اجتماع اند و حيات انسان وابسته به وجود آنهاست. در شريعت اسلامي نيز حقوقي براي آنان به رسميت شناخته شده كه از جمله آن حقوق، حق حضانت مي‌باشد.
حضانت به لحاظ كاربرد عملي آن در جامعه امروز ايران،‌ از جمله مسائلي است كه فقه اسلامي درباره آن ديدگاه هاي متفاوتي ارائه داده است. برخي از اين ديدگاه ها كه مبناي قانون مدني در مسأله حضانت قرار گرفته، عواقبي چون تحت فشار قرار دادن مادر براي بذل حقوق خويش در برابر پذيرش درخواست حضانت را در پي دارد.
از اين روست كه يافتن راه كار جديد در مسأله حضانت، نيازمند تكامل و بالندگي ديدگاه هاي فقهي در سايه تلاشي همگاني است. در اين مقاله ضمن اشاره به نظرات رايج فقهي، گزينه جديدي مطرح گرديده است، بدان اميد كه صاحب نظران ذي صلاحيت با توجّه به اهميت مطلب، موضوع را پي گرفته و نظرات راه گشايي ارائه نمايند.